Αγγελική-Αρμονία, μια δασκάλα! μα τι δασκάλα! Από τον Επικούρειο Πέπο.

Αριστερά η Αγγελική-Αρμονία

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί μουσικόφιλοι κ.ο.μ. σας καλημερίζω, η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε ένα καταπληκτικό-χαρισματικό πλάσμα που ακούει στο όνομα Αγγελική-Αρμονία και μόνον όταν της μιλήσεις με νότες!!!
Αυτό το υπέροχο κορίτσι έχει σήμερα τα γενέθλιά της και σκέφτηκα να της κάνω αυτό το μικρό αφιέρωμα.
Είχα την τύχη να γνωρίσω την γλυκύτατη Αγγελική-Αρμονία από τότε που ήταν μαθήτρια και συμμετείχε στη Φιλαρμονική του Δήμου Κρωπίας.
Σήμερα είναι καθηγήτρια μουσικής και είναι τυχερά τα παιδάκια που οι γονείς τους έχουν επιλέξει αυτή για δασκάλα τους. Την έχω παρακολουθήσει σε συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής και μαγεύτηκα από το ταλέντο της, το σημαντικό είναι πως όλη αυτή την δημιουργικότητα και την ενέργειά της έχει καταφέρει να τα μεταδώσει στους μαθητές της. Αγγελική-Αρμονία σου εύχομαι να έχεις καλή υγεία και αρμονία στην ψυχή σου. Είσαι ένα σπάνιο πλάσμα και σου αξίζουν πολλές στιγμές ευτυχίας. Είμαι σίγουρος πως στο μέλλον θα μας χαρίσεις πολλές και όμορφες νότες χαράς.
Σε χαιρετώ, με σεβασμό και θαυμασμό ο Επικούρειος Πέπος.
20 Μαρτίου 
Φίλες και Φίλοι καλημέρα, όπως προείπα η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην Αγγελική-Αρμονία λόγω γενεθλίων, το ποίημα που ακολουθεί είναι του Νικηφόρου Βρεττάκου
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Υ.Γ. Σου εύχομαι χρόνια καλά, και πολλές χαρές.
🎶🎶🎹🎹🎻🎻🎷🎷
Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων
Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.
Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως
τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ᾿ ἔγινε
Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια
κι ἄλλα κοσμήματα.
Μὲ τὸ νῆμα
τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ
τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὰ βάθη
τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι· συμμετέχω
στὸν κόσμο.
Σκεφτεῖτε:
Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ».
Ἂν δὲν μοῦ ῾δινες ποίηση Κύριε
Ἂν δὲ μοῦ ῾δινες τὴν ποίηση, Κύριε,
δὲ θἄχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω.
Αὐτὰ τὰ χωράφια δὲ θἆταν δικά μου.
Ἐνῷ τώρα εὐτύχησα νἄχω μηλιές,
νὰ πετάξουνε κλώνους οἱ πέτρες μου,
νὰ γιομίσουν οἱ φοῦχτες μου ἥλιο,
ἡ ἔρημός μου λαό,
τὰ περιβόλια μου ἀηδόνια.
Λοιπόν; Πῶς σοῦ φαίνονται; Εἶδες
τὰ στάχυά μου, Κύριε; Εἶδες τ᾿ ἀμπέλια μου;
Εἶδες τί ὄμορφα ποὺ πέφτει τὸ φῶς
στὶς γαλήνιες κοιλάδες μου;
Κι᾿ ἔχω ἀκόμη καιρό!
Δὲν ξεχέρσωσα ὅλο τὸ χῶρο μου, Κύριε.
Μ᾿ ἀνασκάφτει ὁ πόνος μου κι᾿ ὁ κλῆρος μου μεγαλώνει.
Ἀσωτεύω τὸ γέλιο μου σὰν ψωμὶ ποὺ μοιράζεται.
Ὅμως,
δὲν ξοδεύω τὸν ἥλιό σου ἄδικα.
Δὲν πετῶ οὔτε ψίχουλο ἀπ᾿ ὅ,τι μοῦ δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι τὴν ἐρμιὰ καὶ τὶς κατεβασιὲς τοῦ χειμῶνα.
Γιατί θἄρθει τὸ βράδι μου. Γιατί φτάνει ὅπου νἆναι
τὸ βράδι μου, Κύριε, καὶ πρέπει
νἄχω κάμει πρὶν φύγω τὴν καλύβα μου ἐκκλησιὰ
γιὰ τοὺς τσοπάνηδες τῆς ἀγάπης.
ΥΓ. Στην εκλεκτή μου φίλη Αγγελική-Αρμονία εύχομαι από καρδιάς να παραμείνει δημιουργική δασκάλα προς όφελος των μαθητών της και της κοινωνίας.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹