Αχ Δανία πόσο σε ζηλεύω!!!!!! Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Δανία μια χώρα ευτυχισμένων κατοίκων.
Η Κοπεγχάγη και το μυστικό της ευτυχίας
Σκέφτεται κανείς ότι χρειάζεται αλλαγή τρόπου σκέψης, αλλαγή στις συνήθειες, για να βελτιώσει κανείς την υγεία του. Αλλά πόσο η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη, αλλά και άλλες πόλεις στην Ελλάδα, βοηθούν τον πολίτη να κάνει το βήμα; Η μεγάλη δημοσιότητα που απολαμβάνει η Κοπεγχάγη, με πιο πρόσφατο άρθρο το μεγάλο αφιέρωμα του «Γκάρντιαν» (11.02.18), ως πρωτεύουσα ενός υγιεινού τρόπου ζωής αποκαλύπτει πόσο πολλά μπορούν και πρέπει να γίνουν σε μια πόλη για να εμπνευστεί και ο πολίτης και να αρχίσει να περπατάει, να τρέχει, να κολυμπάει, να κάνει ποδήλατο, να εισπνέει καθαρό αέρα. 

Εκτός από τις έξυπνες πόλεις, με την ψηφιακή τεχνολογία στην υπηρεσία του πολίτη, οι υγιείς πόλεις φιλοδοξούν να βοηθήσουν τους κατοίκους απέναντι στους δύο βασικούς εχθρούς της σύγχρονης ζωής: την παχυσαρκία και την κατάθλιψη. Στην Κοπεγχάγη, το ποδήλατο κυριαρχεί παντού, στα κανάλια και στις πισίνες κολυμπούν, το πλούσιο πράσινο διαρκώς εμπλουτίζεται με νέα δέντρα και η προτροπή είναι «χαρείτε τη ζωή». Αν οι Δανοί εκπαιδευμένοι με αυτόν τον τρόπο απολάμβαναν πιο εύκρατο κλίμα, θα ήταν διαρκώς έξω, καθώς ακόμη και με τις χαμηλές θερμοκρασίες αθλούνται, κινούνται και απολαμβάνουν τη φύση. Παρά τη βελτίωση σε αυτά τα θέματα στις ελληνικές πόλεις, η πραγματικότητα μας δείχνει πως ο μέσος Ελληνας είναι μάλλον μαλθακός και ότι μια έξοδος σε ταβέρνα είναι προτιμότερη από μια βόλτα στη φύση. Αλλά το θέμα είναι ότι οι πόλεις μας είναι προσανατολισμένες στο να αναπαράγουν αυτήν τη νοοτροπία και το βλέπει κανείς ακόμη και σε μικρές πόλεις που θα μπορούσαν πιο εύκολα να καλλιεργήσουν νέα και πιο υγιεινά πρότυπα. Οι εξαιρέσεις σαφώς υπάρχουν και στην Ελλάδα, αλλά ο κανόνας μιλάει για παχυσαρκία και μαλθακότητα. Τελικά, αυτό που διαφημίζει η Κοπεγχάγη δεν είναι μόνον ότι είναι η πρωτεύουσα του υγιεινού τρόπου ζωής, αλλά και η πρωτεύουσα της ευτυχίας. Μπορεί όλα αυτά να είναι υπερβολικά και αυθαίρετα, αλλά ισχύει πως αντικειμενικά είναι κρίμα με το ωραίο και γλυκό κλίμα της Ελλάδα να μην απολαμβάνουμε στο έπακρο τις δυνατότητες παραγωγής της ευτυχίας. Είναι και θέμα εσωτερικής αρμονίας και προσωπικών ιεραρχήσεων και, παρά το γεγονός ότι στη ζωή όλα χρειάζονται, ο τρόπος της καθημερινής ζωής λέει πολλά για όλους μας.