 |
| ΜΑΤΙΝΑ 2024 |
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΤΑΝ
ΦΑΤΟΥΡΓΟ, τον κατά κόσμο Δημήτρη Φατούρο
εκ Κερκύρας, τον φίλο μας, τον κουμπάρο
μας, τον δικό μας Δημήτρη.
Με πολλές
σιωπές/ Και τους λυγμούς των φίλων/ Θα
πούμε αντίο.
Στον Καπτάν Φατούργο.
[Επικούρειος Πέπος.]
Φίλες και
Φίλοι, αγαπητοί Θαλασσινοί και Στεριανοί,
Καπεταναίοι και Ναύτες, Βαρκάρηδες και
Ψαράδες, Γοργόνες και Σαργοί, Υποπλοίαρχοι
και Ανθυποπλοίαρχοι, Μαρκόνηδες και
Μηχανικοί καλησπέρα. Σας γράφω το
σημερινό κείμενο με την ιδιότητα του
πρώην Τηλεγραφητή=Μαρκόνης στο ναυτικό,
για να σας κοινωνήσω πως ήδη, ''ένας
Υπέροχος Φίλος, ένας Καταπληκτικός
Άνθρωπος, ένας εξαίρετος σύζυγος, πατέρας
και Παππούς, ένας Θαλασσόλυκος που είχε
οργώσει τους ωκεανούς και συνέχιζε τα
τελευταία χρόνια να ''ερωτοτροπεί'' ακόμα
με το υγρό στοιχείο, αυτή τη φορά στα
αλμυρά νερά της Ερίκουσας με την βάρκα
του ψαρεύοντας φρούτα της θάλασσας, και
με το σκάφος του στο Ιόνιο πέλαγος, παρέα
με το ''Μωρό'' του, έτσι αποκαλούσε την
γυναίκα του την Αγκιούλ, με τον κουμπάρο
του τον καπτάν Αλέξανδρο, την Ράνια και
ως πλήρωμα τις δύο ζουζουβούλες, την
Ηρώ και την Δήμητρα, βαπτιστήρα του η
πρώτη, και αξιωματικός ωνίων και Chef η
δεύτερη, και την Σοφία ως σημαιοφόρο''
βρίσκεται ήδη στα νερά του Αχέροντα
κάνοντας το τελευταίο της ζωής του
ταξίδιον. Ο Χάροντας τιμής ένεκεν
παρακάλεσε την γυναίκα του την Χαρόντισσα
να συνοδέψει τον Καπτάν Φατούργο προς
τη χώρα τον Μακάρων και για πρώτη φορά
παρακαλώ, ο Χάροντας, παραχώρησε το
πηδάλιο σε κοινό θνητό, αυτό έγινε από
σεβασμό στον έναν, τον μοναδικό Καπτάν
Φατούργο. Η Χαρόντισα επίσης από σεβασμό
δεν δέχθηκε να πάρει το χρυσό νόμισμα
για την μεταφορά του που είχε δώσει στον
Καπτάν Φατούργο για τα δέοντα ο CEO της
ΟΚΡΑ. Η καλοσύνη του Δημήτρη είχε
προηγηθεί και φυσικά είχε φθάσει και
στ' αυτιά της Χαρόντισσας. Δεν γνωρίζω
πάντως αν αυτό οφείλεται στο
PRETANDOR.
Ακολουθεί ένα ποίημα για
τον Καπτάν Φατούργο που έγραψε ο
Διδάσκαλος, Δημήτρης κι αυτός, ο Διδάσκαλος
γνώρισε τον Καπτάν Φατούργο μόνο
τηλεφωνικά, κι όμως ήταν αρκετό για να
τον συμπαθήσει και γι' αυτό έγραψε το
πιο κάτω ποίημα.
Φίλες και φίλοι
καλημέρα, το πιο κάτω ποίημα το έλαβα
από τον φίλο μας τον Διδάσκαλο, το έγραψε
για τον Καπτάν Φατούργο, αν και είχαν
μιλήσει μόνο στο τηλέφωνο, ήταν σα να
ήταν φίλοι από καιρό. Είχε αυτό το χάρισμα
ο Καπτάν Φατούργος, σε κέρδιζε
αμέσως.
Αφιερωμένο στον καπετάν
Φατούργο για το τελευταίο του ταξίδι.
Ο
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ
Στις θάλασσες του κόσμου
πέρα
ταξίδευες με φουρτούνες
με
λεβάντε με αγέρα
με καράβια και με
σκούνες.
Από παιδί στη θάλασσα
όργωνες
τα νερά της.
Στο πλάι σου η
Παντάνασσα
έφερνει τη συντροφιά
της.
Ατρόμητος στα κύματα
στις
μπόρες στις φοβέρες,
ήσουν εκεί
ατρόμητος
Κέρβερος στο τιμόνι
Ορθό
στοιχειό στην πλώρη σου
κρατώντας
το τιμόνι,
τη θάλασσα είχες ερωμένη
σου
κι ας σκούζει κι ας φουσκώνει.
Πλανιόσουν
μες στα πέλαγα
και τα κύματα πως
δάμαζες,
Μικρός σαν ήσουν έλεγαν,
άσπρος
αητός πως μοιάζεις.
Αντίο
Καπετάνιο.
Πιάλεια 16/01/25
Ακολουθεί
το ποίημα του Επικούρειου Πέπου.
Ως
αποχαιρετισμό σ' έναν Υπέροχο Φίλο με
Ένα ποίημα αφιερωμένο στον Καπτάν
Φατούργο.
Η Θάλασσα.
Τώρα
πια θα τρέχουμε στο γνωστό ακρογιάλι
της
Ερίκουσας,
Προσμένοντας να φανεί η
βάρκα με τον Καπτάν Φατούργο,
Για να
εύρει ένα απάνεμο λιμάνι μες στην
ανεμοζάλη,
ένα καταφύγιο στη
βαρυχειμωνιά!
Τώρα πια η θάλασσα
δεν θα είναι χαρούμενη/
Τώρα πια, οι
φίλοι του,
Ο Άλεξ , η Ράνια, ο Πέπος, η
Λόλα
και οι ζουζουβούλες, θα καθόμαστε/.
Στο
λιμάνι, μόνοι/
στην πέτρα εδ’ όπου
πάντοτε καθότανε
ο Καπετάν Φατούργος/
Και
μας διηγούνταν όμορφες ιστορίες/
Πότε
για το "μωρό" του, την Αγκιούλ,
και
πότε για για τις τρεις συν μία
γοργόνες/
Πάντα με χαμόγελο και με
καλή διάθεση/
Τώρα πια η θάλασσα θα
μουγκρίζει, και θα είναι αγριεμένη/.
Πίσμωσε
πούχασε τον Καπετάν Φατούργο/
κι
ξεσχίζει τα στήθη της από την πολύ οργή
της/
στου βράχου τα πλευρά,
ανήσυχη
θα παραδέρνει στην άκρη θυμωμένη,
και
θα ραντίζει την βάρκα του που θάναι
μόνη
στ' ακρογιάλι/
Με τον αφρό
της, πιο συχνά, πάντα με σεβασμό/
Στον
έναν τον Μοναδικό,
Τον φίλο μας
τον Καπετάν Φατούργο/
Που τώρα πια
μάταια/
Θα τον περιμένουμε να φανεί,
στην Αριστείδου 5,
Εκεί όπου ζήσαμε
όμορφες - μοναδικές στιγμές/
Μαζί
με τον δικό μας τον Δημήτρη,
Τον
κουμπάρο μας,
Τον πάντα χαμογελαστό,
τον καλόκαρδο ,
τον γαλήνιο φίλο
μας.
Καπτάν Φατούργο σ' ευχαριστούμε
για
τα μαθήματα ζωής και ευεξίας
που μας
διδάξες στην φιλοσοφική Στοά
της
Αριστείδου 5.
Τώρα
πια ο Καπτάν Φατούργος
πιλοτάρει τη
βάρκα στον Αχέροντα/
Που από σεβασμό
ο Χάροντας του άφησε το πηδάλιο/
Να
οδηγήσει το πεπρωμένο του στη χώρα των
Μακάρων/
Σ' αυτό το τελευταίο της
ζωής του ναύλο.
Δημήτρη σ' ευχαριστούμε
για όλα όσα μας διδάξες.
Για όσο ζούμε
θα σε κουβαλάμε στην ψυχή μας.
Ο Φίλος
σου ο Πέπος.
Αργά το απόγευμα
επιστρέψαμε από το Μαγευτικό και
Πανέμορφο Γοργογύρι, όταν φθάσαμε στην
ΚΑΝΤΖΑ πήγα αμέσως δίπλα, στο σπίτι του
αδερφού μου, και πριν μπω στο σπίτι έκανα
κάτι που έκανα κάθε φορά που πήγαινα
δίπλα στον Καπτάν Φατούργο, στην φιλόξενη
στέγη των κουμπάρων του του Άλεξ και
της Ράνιας, φώναξα: Καπτάν Φατούργο! Δεν
σας κρύβω πως κάποια στιγμή νόμισα πως
τον άκουσα να λέει: Έλα Πέπο φίλε μου...
Η ώρα ήταν 16:00 εκείνη τη στιγμή όπως με
πληροφόρησε ο αδερφός μου ο παπάς έλεγε:
Μακαρία η οδός...
Φίλες και Φίλοι
ο Καπτάν Φατούργος είχε ένα ξεχωριστό
χάρισμα, γινόταν αμέσως αγαπητός, όλοι
μας έχουμε να λέμε για το πόσο τον είχαμε
συμπαθήσει, ο πατέρας Ευθύμιος, ο
Διδάσκαλος, η Σοφία η Σερραία, η Φαίη, η
Μαρίζα, η Τζωρτζίνα, η Κορνηλία, η Βούλα,
ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Μάκης, η Βάσω, ο
Μίνωας, οι θείες Σπυριδούλα και Αγορίτσα,
η Ματίνα, ο Στέφανος, η Αμπίρ, όλοι, μα
όλοι έχουν μόνο καλά λόγια να λένε, δεν
αναφέρομαι στην οικογένεια του κουμπάρου
του, ούτε και σε μένα και την Λόλα γιατί
το θεωρώ περιττό. Αυτούς τους τρεις
μήνες που ο Καπτάν Φατούργος περνούσε
τον δικό του Γολγοθά ποτέ δεν τον άκουσα
να λέει: γιατί σε μένα ρε γαμώτο!! Ποτέ,
μα ποτέ. Επίσης, αυτό το τρίμηνο ζήσαμε
μαζί με τον Δημήτρη και την Αγκιούλ
ανεπανάληπτες - μοναδικές και αξέχαστες
στιγμές. Ο Καπτάν Φατούργος μας δίδαξε
συμπεριφορές, μας δίδαξε πως πρέπει να
ζούμε και πως να αντιμετωπίζουμε τα
πεπραγμένα της ζωής μας, ήταν ένας
μπαχτσές, όσοι ξέρουν τι σημαίνει
μπαχτσές θα καταλάβουν τι εννοώ. Ευτύχισε
να έχει μία Υπέροχη σύζυγο που του
συμπαραστάθηκε υποδειγματικά και πάντα
με στοργή και αγάπη, εύγε Αγκιούλ.
Ευτύχισε επίσης να έχει δύο καταπληκτικά
παιδιά τον Φίλιππο και τον Οδυσσέα. Δεν
γνώρισα τις νύφες του και τα 4 εγγόνια
του. Σε όλα τα μέλη της οικογένειας
εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας.
Φίλες
και Φίλοι σας εύχομαι να έχετε την τύχη
στη ζωή σας να γνωρίσετε κι εσείς έναν
Καπτάν Φατούργο, δηλαδή μία όαση στην
έρημο, ένα δροσερό αεράκι στον καύσωνα,
μία βροχούλα στη ξηρασία, ένα σωσίβιο
στη μέση του Ατλαντικού.
Αντίο
Φίλε μου.
===========================================
Τι είναι η Ο.ΚΡ.Α; Από τον Μάνατζερ Επικούρειο Πέπο.
[ΟΜΑΔΑ ΚΡΟΥΣΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗ]
που αργότερα έγινε Ομάδα Κοινωνικών Ριζικών Αλλαγών
Φίλες και φίλοι καλημέρα, σήμερα 01/03/25 αποφάσισα να αναδημοσιεύσω και να εμπλουτίσω αυτή την ανάρτηση που είχα κάνει το μακρινό 2007, δηλαδή 8 χρόνια μετά την ίδρυση της ΟΚΡΑ τότε, και 26 σήμερα. Ο λόγος που το κάνω αυτό είναι γιατί έχουν μεσολαβήσει πάρα πολλά γεγονότα και επειδή πάρα πολλοί συνάνθρωποι με ρωτούν:
''ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΚΡΑ'';
Βασικά η ΟΚΡΑ είναι μία ιδέα, και όπως καλά γνωρίζετε οι ιδέες δεν δολοφονούνται. Η ιδέα λοιπόν της ΟΚΡΑ ανήκει στον Επικούρειο Πέπο ή Mr Πέπο όπως τον αποκαλούσαν τα μέλη της ΟΚΡΑ και της ΛΟΓ, για την ΛΟΓ που είναι παρακλάδι της ΟΚΡΑ θα σας μιλήσω άλλη φορά. Την ιδέα λοιπόν της ΟΚΡΑ την 'συνέλαβε' ο Mr PEPOS ένα βράδυ στον ύπνο του όταν τον επισκέφτηκαν όλες μαζί οι Μούσες!! Για να είμαι ακριβής δεν την συνέλαβε αλλά του την ενεχείρισαν οι Μούσες, κατά καιρούς οι Μούσες επισκέπτονταν και συνεχίζουν να επισκέπτονται τον Επικούρειο Πέπο, έτσι κι εκείνο το βράδυ του Μα'ί'ου 22/05/1999 οι Μούσες θεώρησαν σκόπιμο να τον επισκεφθούν προκειμένου να τον βοηθήσουν να πάρει σωστές αποφάσεις, αρχικά ο Επικούρειος Πέπος θεώρησε τυχαία την ημερομηνία, χρειάστηκε να περάσουν περίπου 17 χρόνια για να καταλάβει πως η επιλογή δεν ήταν τυχαία, η επιλογή έγινε προκειμένου να εκπληρωθούν οι γραφές, για να τιμήσουν ένα σπάνιο μέλος του μέλλοντος που ναι μεν οι Μούσες γνώριζαν πως θα γινόταν επίλεκτο μέλος μετά από 17 χρόνια, αλλά τότε ουδείς άλλος το γνώριζε, και μάλιστα δεν έγινε απλά μέλος αλλά και γραμματέας της ΟΚΡΑ που σημαίνει πάρα πολλά, π. χ. κανένα μέλος προς ένταξη δεν μπορεί να μπει στο δεύτερο στάδιο προς ένταξη αν δεν πάρει πρώτα θετική έγκριση από την γραμματέα. Ακόμα και ο ιδρυτής και CEO της ΟΚΡΑ μπορεί να παρακάμψει αυτή την διαδικασία ΜΟΝΟ μια φορά το χρόνο και ΜΟΝΟ σε ειδική περίπτωση όπως στην περίπτωση του Ευκλείδη - Νικόλα Παπαγιαννόπουλου που έλαβε το χρίσμα και έγινε μέλος χωρίς να περάσει τα τρία στάδια ένταξης, μακάρι να έχουμε και στο μέλλον τόσο αξιόλογα μέλη προς ένταξη.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Αυτό συνέβη επίσης το 2025 τον Ιανουάριο όταν γεννήθηκε ο Ασκληπιός, ο γιος της Νεφέλης έγινε μέλος από γεννησιμιού του λόγω παππού και γιαγιάς και γιατί ο CEO έλαβε μήνυμα από τις Μούσες πως αυτό το μωρό θα γίνει ο μελλοντικός ηγέτης της ΟΚΡΑ.
Σ' αυτά τα 26 χρόνια που
μεσολάβησαν συνέβησαν πάρα πολλά
ευχάριστα και κάποια δυσάρεστα, έτσι
είναι η ζωή τα εμπεριέχει όλα, αυτή είναι
και η μαγεία. Από τα πολύ ευχάριστα της
τελευταίας περιόδου ήταν η απόκτηση
νέων εκλεκτών φίλων και μελών, και
ειδικότερα της Αφροδίτης, του
φιλόλογου-συγγραφέα - λογοτέχνη - Δασκάλου
- αρθρογράφου Ηλία Γιαννακόπουλου, της Γιώτας, του σοφού
Διδασκάλου Δημήτρη, του Ζήνωνα, του
Γιάννη, της Κασσιανής, της
Στέλλας, του Πάνου, του μικρού Γιαννάκη,
της Αλκυόνης, του
Δευκαλίωνα, του Ευκλείδη-Νικόλα, του Κώστα, της
Αλέκας, της Ναυσικάς, του Θεμιστοκλή,
του Στέφανου, της Μάρθας, του μικρού
Ιππότη, της Πανδώρας, και πολλών ακόμα
που είναι προς ένταξη.
Αρκετοί
φίλοι γνωρίζουν τις ενέργειες και τις
πράξεις της ΟΚΡΑ και δεν χρειάζεται να
μιλήσω εδώ, αρκεί που γνωρίζουν αυτοί
που πρέπει να γνωρίζουν. Απλά θα αναφέρω
πως υπάρχουν επίλεκτα μέλη σε όλον τον
κόσμο, και τον περασμένο Μάιο αποχαιρετήσαμε
έναν υπέροχο φίλο και μέλος της ΟΚΡΑ
ΙΑΠΩΝΙΑΣ τον νευροχειρουργό MAKO ISHIZAWA
φίλτατε Μάκο θα σε θυμόμαστε όσο ζούμε
και για όσο θα μπορούμε να θυμόμαστε.
Φίλες και Φίλοι μ' αυτά τα ολίγα σας
αποχαιρετώ και σας εύχομαι κάποια στιγμή
στη ζωή σας να σας αξιώσει ο θεός να
γίνετε μέλη της ΟΚΡΑ, έστω προς ένταξη.
ΟΜΑΔΑ
ΚΡΟΥΣΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗ - ΟΜΑΔΑ ΚΟΙΝΟΝΙΚΩΝ
ΡΙΖΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ
Η ομάδα που έγραψε
την δική της ιστορία με χρυσά γράμματα,
αρχικά στο Εξωτικό Κορωπάκι, στις αγνές
ψυχές κάποιων παιδιών που στην πορεία
έγιναν κολλητά φιλαράκια, και φυσικά
αργότερα στο Μαγευτικό και Πανέμορφο
Γοργογύρι που λειτούργησε ως προπομπός
της Λ.Ο.Γ. Αν δεν υπήρχε η ΟΚΡΑ δεν θα
υπήρχε η Λ.Ο.Γ. και φυσικά ούτε το παρόν
ιστολόγιο. Και τώρα ήρθε η ώρα να μάθετε
τι είναι η ΟΚΡΑ θεωρητικά και ως φυσικό
φαινόμενο.
ΙΔΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΚΡΑ
'' Καθώς συγκρούονται
μεταξύ τους
οι κρύσταλλοι πάγου,
και οι σταγόνες νερού
του νέφους ηλεκτρίζονται
όλο και πιο πολύ,
σύντομα ο ηλεκτρισμός
γίνεται πολύ δυνατός, και,
ξαφνικά μία ηλεκτρική
εκκένωση διαπερνά
όλο το σύννεφο και το
φωτίζει
από πάνω ως κάτω.
Αυτή η θεόρατη σπίθα
είναι η Ο.Κ.Ρ.Α.''
Γέννηση - Έδρα: Κορωπί Αττικής.
Ιστορικό: Προπομπός της Λ.Ο.Γ.
Έτος Ιδρύσεως 1999
Σκοπός: Μη κυβερνητική Οργάνωση
Προς Διάσωση της Φιλίας και όχι μόνο.
Ιδρυτικά Μέλη:
Επικούρειος Πέπος ως Μάνατζερ [CEO]
Mr Alex ως ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΜΕΛΗ: Αρκάς, Γενικός, Πετράκης [αρχηγός],
Λε- Αρ Βλαχος, Μαραντόνα=Γιώργος Σεχίδης,
Μίμης, Σκουρλής Θάνος, Σκουρλής Δημήτριος,
Παύλου Νικόλαος, Παύλου Χρήστος, Ζήσης,
Γρηγόρης, Κωστής,Ορέστης Μαυρουδής, Σπύρος,
Νίκος Χατζής, Βασίλης Πολίτης, Παναγιώτης,
Αποστόλης Αναγνώστου, Γιαννάκης Αναγνώστου,
Αντώνης και Ισίδωρος, Τρίγκας Μερκούρης,
Παπαθεοδώρου Αντώνιος, Στέλιος [Τσίου Τσίου]
Kamakotsi, Kosmix, Ninikoski, Pepito, Tsipiripo,
Βάγγη, Κατερίνα, Νατάσα, Μαρία, Πέπη,
Κυριακή, Βάσια ψυχολόγος, Ηλέκτρα, Μίνα,
Διώνη, Αγγελική, Άλκηστη.
ΧΟΡΗΓΟΙ: Κος Βάιος, Κος Ρότσα.
Σύμβουλος: Dr Θωμάς ψυχολόγος.
Προπονητής: Θ. Σεχίδης.
Φυσιοθεραπευτής: ο θαυματοποιός Τζιμ Άνταμς.
================================================================
Πότε,
Που, Γιατί, και Πως ιδρύθηκε η Λ.Ο.Γ.
[ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ] Από τον
Επικούρειο Πέπο.
Η αγαπημένη φίλη Κατερίνα, φιλόλογος κι αυτή είχε πει πως η ΛΟΓ είναι ένα δροσερό αεράκι καταμεσής του καλοκαιριού που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας. Η πολύ αγαπημένη Βασιλική από το Κορωπί, [χαίρε Βασουλίνο] είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η ανθοφορία της άνοιξης και οι ώριμοι καρποί των οπωροφόρων δένδρων. Ο κορυφαίος ποιητής-στιχουργός κ. Λευτέρης Παπαδόπουλος είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η μελωδία υπέροχων στίχων. Ο επίσης κορυφαίος τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η ανάγκη του ανθρώπου για αναπνοή. Ο κ. Γιώργος Στεφανόπουλος, καθηγητής στο ΜΙΤ είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η γέφυρα προς την ποιητικολογοτεχνική προσέγγιση της ζωής μέσα από δημιουργικές αναγνώσεις και αναζητήσεις. Ο κ. Νικόλαος Μαζαράκης, καθηγητής μοριακής βιοϊατρικής και επικεφαλής του τομέα γονιδιακής θεραπείας στο Τμήμα Επιστημών του Εγκεφάλου της Ιατρικής Σχολής στο Imperial College του Λονδίνου, είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η απαραίτητη πολιτισμική ντοπαμίνη του εγκεφάλου που μας παρέχει τη δυνατότητα μιας καλύτερης θεώρησης των πραγμάτων. Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί αναγνώστες αυτού του κειμένου έχω πολλές ακόμα αναφορές για το τι είναι η ΛΟΓ αλλά θα αρκεστώ μόνο σ' αυτές που έχω ήδη αναφέρει. Εγώ με δυο λόγια θα έλεγα πως ήταν μία εσωτερική ανάγκη και μία ευτυχής συγκυρία. Πάμε Λοιπόν.
ΚΑΝΤΖΑ 2006 Ιούλιος, βρισκόμουν στο ατελιέ και προσπαθούσα να ζωγραφίσω ένα θε'ι'κό κορμί, μία οπτασία, ήταν μία εθελόντρια που είχε καταλάβει πως ποζάρει σε έναν μέγιστο ζωγράφο, είχε καταλάβει πως θα έμενε μέσω αυτού του έργου στην αιωνιότητα. Απλά η συμφωνία μας ήταν η εξής: δεν θα παρουσίαζα τον πίνακα πριν περάσουν 42 χρόνια, ήταν 18 άρα στα 60της. Και όπως καταλαβαίνετε θα πρέπει να περάσουν ακόμα 24 χρόνια για να παρουσιάσω εκείνο το κορυφαίο έργο, άρα μιλάμε για το 2048. Δεν σας κρύβω πως κάποιες φορές αναρωτιέμαι: Επίκουρε θα ζεις το 2048; και αν ζεις πως θα είσαι; τι αξία θα έχει αν υποθέσουμε πως θα ζεις αν παράλληλα δεν θα υπάρχουν εν ζωή τα αγαπημένα πρόσωπα των φίλων σου που τώρα είναι σε μία ώριμη ηλικία; Μήπως πρέπει να παρουσιάσεις αυτό το κορυφαίο έργο όσο είσαι ακόμα ζωντανός; Αυτή η σκέψη κρατάει ευτυχώς μόνο λίγα δευτερόλεπτα, από τη στιγμή που έδωσα το λόγο μου δεν υπάρχει περίπτωση να τον αθετήσω. Αυτή λοιπόν η οπτασία που ονομαζόταν Λα'ί'δα μου είχε χαρίσει ένα βιβλίο και προφητικά είχε πει: Master, έτσι με αποκαλούσε, αυτό το βιβλίο θ' αλλάξει τη ζωή σου. ήταν ένα βιβλίο του ΜΗΤΣΟΥ ΚΑΣΟΛΑ που αναφερόταν στον ποιητή ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ. Σε δύο εικοσιτετράωρα το είχα τελειώσει.
Τότε ήταν που άκουσα την γνωστή εσωτερική - άτακτη φωνούλα να μου λέει:
"Φέτος τον Αύγουστο στο χωριό"!
Πέρασαν αρκετές μέρες ώσπου να αποκωδικοποιήσω το μήνυμα της φωνής.
Μια βραδιά ποίησης στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι με ποιήματα του Ν. Καββαδία στην Αυλή των Θαυμάτων, αυτό ήταν το μήνυμα, μου πήρε πολλές μέρες αλλά με την βοήθεια των Μουσών τα κατάφερα. Άρχισα να αγοράζω βιβλία για τη ζωή και το έργο του ποιητή.
13 Αυγούστου 2006
Στην αρχή σάστισαν, ήταν πολύ δυστακτικές όλες τους, δεν τους είχε συμβεί ποτέ ξανά, ούτε στο σχολείο, και ήταν άτολμες και συνεσταλμένες. Όλες μαζί ήταν περίπου δέκα και αν δεν κάνω λάθος η μεγαλύτερη ήταν πρώτη λυκείου και η μικρότερη έκτη η πέμπτη δημοτικού. Είπα στα κορίτσια να πάνε στα σπίτια τους να ενημερώσουν τους γονείς τους, και να επιστρέψουν να μου πούνε αν δέχονται να συμμετάσχουν γιατί δεν είχαμε πολύ χρόνο στην διάθεσή μας. Εγώ βέβαια είχα την εναλλακτική των κοριτσιών από την Αθήνα όπως προείπα αλλά εκεί είχα άλλο πρόβλημα, ήταν ντροπαλές οι ανιψιές μου και τα κορίτσια του Τάκη. Δεν πέρασε μισή ώρα και τα κορίτσια του χωριού επέστρεψαν και μου είπαν: Mr Pepo πήραμε την άδεια από τους γονείς μας και θέλουμε να συμμετέχουμε. Αυτό ήταν ο κύβος ερρίφθη.
Πήγαμε όλοι μαζί στο αρχηγείο και τους μοίρασα τα ποιήματα του ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ και τους είπα να επιλέξουν από δύο το πολύ τρία ποιήματα. Παράλληλα έβαλα να ακούσουν και τα ποιήματα που είχαν μελοποιήσει διάφοροι συνθέτες και αφού κατέληξαν στο ποια ποιήματα θα απαγγείλουν τους έδωσα δύο ώρες περιθώριο να εξασκηθούν. Όταν επέστρεψαν μετά από δύο ώρες και τις άκουσα να απαγγέλουν, σ' αυτό είχε βοηθήσει πάρα πολύ η Βιβή που είχε αναλάβει τον συντονισμό, ένιωσα ευτυχής γιατί κατάλαβα πως ο σπόρος φύτρωσε και ήταν έτοιμος να μας δώσει και καρπούς. Εκείνο το βράδυ μείναμε ως αργά κάνοντας πρόβες ώστε να παρουσιάσουμε τον καλύτερο εαυτό μας γιατί την επόμενη που ήταν παραμονή της Παναγίας θα είχαμε πολλούς καλεσμένους. Όλα τα κορίτσια όσο περνούσε η ώρα τόσο μεγάλωνε ο ενθουσιασμός τους που για πρώτη φορά θα συμμετείχαν σε κάτι τόσο δημιουργικό και μάλιστα μπροστά σε κοινό.
Εκείνο το βράδυ του 2006 στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι γεννήθηκε η Λ.Ο.Γ.
Βήμα Πρώτο
Δειλά δειλά στις 14/8/06 έγινε στο Γοργογύρι η πρώτη βραδιά ποίησης. Στις 21.00 η αυλή των θαυμάτων είχε γεμίσει από εκλεκτούς φίλους. Ο Poof καλωσόρισε τους καλεσμένους και άνοιξε την βραδιά. Ακολούθησαν o Ηγέτης, ο Αστροτόμ, και η Μελισσάνθη. Στην συνέχεια οι Μούσες πήραν θέση για να απαγγείλουν τα ποιήματα. Τα ονόματα τους ήταν: Κορνηλία, Αντιόπη, Ερατώ, Σύλβια,Τερψιχόρη, Ανδρομέδα, Διοτίμα, Ζαν ντ’ Αρκ, η Ζωή, η Αλεξάνδρα, η Άλκηστη, η Θάλεια, η Πόπη, η Ελένη και η Όλγα. Ήταν μια υπέροχη βραδιά και αποφασίσαμε - τα μέλη της Λ.Ο.Γ.- να την επαναλάβουμε τον επόμενο Αύγουστο, με ποιήματα του Νίκου Γκάτσου. Κάποια στιγμή χρειάστηκε να βρούμε τη «μάνα του λόχου» όπως λένε και στον στρατό, εμείς θέλαμε τη «μάνα - ψυχή» της Λ.Ο.Γ. Ευτυχώς την βρήκαμε στο πρόσωπο της Βιβής.
Βήμα Δεύτερο
Με ενέργειες της Ο.ΚΡ.Α, ευαισθητοποιήθηκε πάρα πολύς κόσμος και ειδικά από το Κορωπί Αττικής, όπως φυσικά και αρκετοί συγχωριανοί ετεροδημότες.
Τους ευχαριστούμε όλους.
Θα πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα όμως, στην άμεση παραχώρηση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή εκ μέρους της εταιρίας ΠΛΑΙΣΙΟ, καθώς επίσης και στην δωρεά πάρα πολλών βιβλίων εκ μέρους της ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ και των ημερήσιων εφημερίδων ΤΑ ΝΕΑ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ και Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Όταν ο Μ.Σ.Γ. έκανε πρόταση στην Λ.Ο.Γ. για να παραχωρήσει το υλικό που κατείχε, η απάντηση ήταν θετική.
Με γοργούς ρυθμούς ετοιμάστηκε η βιβλιοθήκη και ήταν το καμάρι μας. Τη δεύτερη μέρα του Πάσχα 10/4/07 κάναμε τα εγκαίνια με μια λαμπρή γιορτή. Η δανειστική βιβλιοθήκη ήταν πλέον γεγονός και ήταν η πιο πλούσια στην ευρύτερη περιοχή.
Κάποιο στιγμή στον χώρο της βιβλιοθήκης, άρχισαν και τα μαθήματα πληροφορικής, υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση της Βιβής. Τα παιδιά του χωριού ήταν ενθουσιασμένα, αρκετά μέλη άρχισαν να δανείζονται βιβλία και το μέλλον φάνταζε ευοίωνο. Ο χώρος αυτός θα γινόταν ένα εργαστήρι, ένας πολιτιστικός χώρος του χωριού ώστε τα παιδιά κυρίως, να περνούν τις ώρες τους δημιουργικά.
Επίσης τον Μάιο πραγματοποιήσαμε την πρώτη έκδοση της τοπικής εφημερίδας της Λ.Ο.Γ. αποτελούσε πια γεγονός. Παράλληλα η Λ.Ο.Γ. ετοιμαζόταν για τον Αύγουστο του 2007.
Τον Δεκέμβριο του 2006, 4 από τα μέλη της Λ.Ο.Γ. επισκέφτηκαν εκλεκτούς φίλους στην Ν. Αφρική. Αναφέραμε στους φίλους μας τα σχέδια μας και η πρόταση του Γιατρού ήταν να γιορτάσουμε τα 30 χρόνια φιλίας στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και η βραδιά να περιλαμβάνει Ελληνική, Αγγλική και Αφρικανική ποίηση. Έτσι και έγινε.
Στις 17 Αυγούστου ’07, στις 20.30 το ουράνιο τόξο ήταν εκεί, οι εκλεκτοί φίλοι γέμισαν την αυλή των θαυμάτων και οι μούσες άνοιξαν την βραδιά τραγουδώντας "Αν θυμηθείς τ’ όνειρο μου". Όλα ήταν ονειρεμένα λες και κάποια νεράιδα είχε ρίξει τη μαγική της αστρόσκονη. Η νύχτα αυτή θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη όλων μας.
Η Λ.Ο.Γ. για τον επόμενο Αύγουστο προγραμματίζει η βραδιά ποίησης να είναι αφιερωμένη στον Λευτέρη Παπαδόπουλο.
ΥΓ. Ξεκινήσαμε με πολύ μεγάλο κέφι και όρεξη, μακάρι κάτι να μείνει στις ψυχές των παιδιών που έλαβαν μέρος σε 'κείνες τις ονειρεμένες βραδιές και κυρίως να συνεχίσουν να αναζητούν τους ποιητές, τους λογοτέχνες, τους ζωγράφους, τα Μουσεία και γενικότερα τον πολιτισμό. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Υ.Γ. 2 Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν πάρα πολλά, προστέθηκαν νέα μέλη, αρκετά μέλη τα φιλοξενήσαμε στο σπίτι μας στην ΚΑΝΤΖΑ και μαζί τους επισκεφθήκαμε, την ΕΠΙΔΑΥΡΟ, ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ, ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ, ΤΗΝ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟ, δημιουργήσαμε την Ερασιτεχνική Ομάδα Δημοσιογραφίας [ΕΟΔ] όπου συναντούσαμε σημαντικούς ανθρώπους, οι συνεντεύξεις υπάρχουν στο ιστολόγιο, στην πορεία δημιουργήσαμε την [ΟΜΑ.Σ] Ομάδα Στοχασμού με έδρα το Μουσείο της Ακρόπολης, και αυτές τις συνεντεύξεις θα τις βρείτε επίσης στο ιστολόγιο. Ως ΛΟΓ κάναμε αρκετά, θα μπορούσαμε να κάνουμε και περισσότερα, ας αρκεστούμε σ' αυτά και ας ελπίσουμε πως θα υπάρξει συνέχεια. Φίλες και Φίλοι αυτή είναι εν ολίγης η συναρπαστική ιστορία της ΛΟΓ, ήταν ένα ευχάριστο ταξίδι που ελπίζω στα μέλη που συμμετείχαν να έχει αφήσει κάποια ψήγματα πολιτισμού. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα καιρός. Αυτά τα μαγικά συνέβησαν κάποτε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.
===============================================================
HΓΕΤΗΣ
Όταν ήρθε η ώρα να ξυπνήσει ο Ηγέτης, πάτησε δύο φορές «αναβολή» στο ξυπνητήρι, κι έπειτα συνειδητοποίησε ότι θα καθυστερούσε στο ραντεβού των εννέα που είχε στην cosmote.
Πετάχτηκε πανικόβλητος από το κρεβάτι και συνειδητοποίησε ότι έβρεχε καταρρακτωδώς, άρα θα καθυστερούσε ακόμα περισσότερο.
(Παρ' ό,τι ο Τζιμ Άνταμς του είχε ετοιμάσει το καφεδάκι του δεν ήπιε καφέ τελικά και μπήκε στο αυτοκίνητο (iq) πολύ σκυθρωπός).
Απαίσια μέρα, σκέφτηκε.
Ήδη αγχωμένος, άφησε το στρες να τον κυριεύσει και άρχισε να αλλάζει λωρίδες, χτυπώντας το τιμόνι και ουρλιάζοντας «Κουνήσου!».
'Επειτα -ΜΠΑΜ!-
το αυτοκίνητο πίσω του τον χτύπησε. Ήταν απλώς ένα χτυπηματάκι στον προφυλακτήρα, αλλά εκείνος πετάχτηκε από το αυτοκίνητο, πλησίασε το άλλο και άρχισε να χτυπάει βίαια το καπό, ουρλιάζοντας και βρίζοντας θυμωμένος.
Η συμπεριφορά του Ηγέτη ήταν τόσο εκτός ελέγχου, που κατέληξε να περάσει τη νύχτα σε ένα κελί.
Το ήξερα ότι θα ήταν απαίσια η μέρα σήμερα, σκέφτηκε, ( τα βάρη βέβαια τα έριξε στον Πουφ και στον Τζιμ Ανταμς).
Και αγνοώντας τα αποτελέσματα της δικής του συμπεριφοράς, σκέφτηκε:
Κι όλα αυτά επειδή έβρεξε.
Και τώρα, ας ξαναπαίξουμε το ίδιο σενάριο -ξυπνητήρι που χτυπάει δύο φορές και βροχή-, μόνο που αυτή τη φορά ο Ηγέτης δεν πλημμυρίζει, είναι αυτός που συνειδητοποιεί ότι δεν θα προλάβει το ραντεβού των εννέα.
'Έτσι, ετοιμάζει έναν ωραίο καφέ, κάνει μπάνιο, ξυρίζεται, (λείπει ο Milo και ο πατέρας του από το σπίτι) βάζει το αγαπημένο του πουκάμισο, (το είχε πάνω στην σιδερώστρα που άφηνε πάντα ανοικτή στο σαλόνι) κι έπειτα παίρνει το σιντί της Τίνα Τάρνερ «I Can’t Stand the Rain» («Δεν Αντέχω τη Βροχή»), γιατί ξέρει ότι θα βρει κίνηση στον δρόμο. Λατρεύω την βροχή. Θα τηv απολαύσω σήμερα, σκέφτεται ο Ηγέτης.
Τηλεφωνεί στο ραντεβού του για να απολογηθεί και μαθαίνει ότι κι ο άλλος άνθρωπος έχει κολλήσει στην κίνηση.
Πίνει τον καφέ του χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλά του στο τιμόνι στον ρυθμό της μουσικής, και νιώθει πραγματικά υπέροχα. Ξαφνικά -ΜΠΑΜ- το αυτοκίνητο πίσω του τον χτυπάει. Βγαίνει έξω και συνειδητοποιεί ότι δεν είναι τίποτα σπουδαίο.
Χαμογελάει στην οδηγό και λέει:
«Είσαι εντάξει;»· Ανακουφισμένη εκείνη, βγαίνει από το αυτοκίνητο, και είναι πραγματικά υπέροχη.
«Εντάξει; Μα μόλις σε χτύπησα!»
«Με μεγάλη επιτυχία, απ’ ό,τι βλέπω», της απαντάει ο Ηγέτης ο οποίος όταν την αντίκρισε κάτι του έκανε κλικ, (σκέφτηκε βέβαια και την γκρίνια του αδερφού του για το χτύπημα αλλά δεν χάθηκε και ο κόσμος, ο Τζιμ Άνταμς θα έδειχνε κατανόηση).
Εκείνη γελάει και του λέει: «Μου αρέσει πολύ το τραγούδι που ακούς».
Και έτσι ξεκίνησε μια ιστορία αγάπης.
'Έμοιαζε σαν σκηνή από ρομαντική κωμωδία.
Η βροχή την έκανε ακόμα πιο ρομαντική και, πολύ σύντομα, ήξεραν και οι δύο ότι θα ήταν μια αξέχαστη μέρα – κι όλα αυτά επειδή έβρεξε.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το κονέ του Ηγέτη με την swinger και αφού αντάλλαξαν τηλέφωνα τάχα μου για το χτύπημα και στην πορεία βρέθηκαν να χορεύουν μαζί swing και μ' αυτόν τον τρόπο σταμάτησε και η γκρίνια του Πουφ.
Τι σχέση έχει η βροχή με όλα αυτά;
Η ζωή θα σας μοιράζει άσχημο χαρτί κατά καιρούς. Δεν χρειάζεται να δραματοποιείτε κάθε αναπάντεχη τροπή των γεγονότων. Μπορείτε να αλλάζετε πορεία, αλλά τίποτα δεν χάνεται μέχρι να αποφασίσετε να τα παρατήσετε. Φροντίστε να εξοπλίσετε τον εαυτό σας με τη σωστή συμπεριφορά.
Όπως είπε και ο Όσκαρ Ουάιλντ:
«Όλα θα πάνε καλά τελικά. Κι αν δεν είναι ακόμα
καλά, τότε δεν έχει έρθει ακόμα το τέλος».
Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
MO GAWDAT
Σε χαιρετώ με σεβασμό και αισιοδοξία ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος .
===================================================================
ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΤΡΥΠΙΟ ΛΙΘΑΡΙ
Σωτήριο έτος 2010
Nα ευχηθώ καλές σπουδές στα κορίτσια που πέρασαν σε διάφορες σχολές, Σύλβια, Τερψιχόρη, Ναυσικά, Δέσποινα και καλό κουράγιο σε αυτές που θα επιλέξουν να ξαναδώσουν πανελλήνιες για κάτι καλύτερο.
Θα ξεκινήσω το ταξίδι της φετινής όμορφης περιπλάνησης από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και θα σταθώ σε δύο νεράϊδες και ένα αγγελούδι. Στην αυλή των θαυμάτων φέτος ζήσαμε ξανά πολύ όμορφες στιγμές. Ειδικά ανήμερα της Παναγίας είχαμε την τύχη να δούμε 2 νεράϊδες, την Κορνηλία-Ρία και την Μονμάρτη-Ζωή κι ένα μικρό αγγελάκι να πέφτει από τον ουρανό, του οποίου το όνομα ήταν Αλεξάνδρα από την Ξάνθη. Έγιναν πολλά σημαντικά φέτος στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι για αυτό θα ξεκινήσω με την σειρά.
Ροκ συναυλία.
Στις 13 Αυγούστου στην πλατεία του χωριού ο σύλλογος είχε οργανώσει συναυλία ροκ τραγουδιού για τη νεολαία. Μεταξύ των μελών του συγκροτήματος ήταν η Ζωή και Παναγιώτης Αργυρίου. Μεταξύ των θεατών όμως ήταν και "μη νεολαίοι" με αποτέλεσμα να είναι ανασταλτικοί παράγοντες। Νομίζω πως την επόμενη φορά θα πρέπει να υπάρχει face control. Αυτή η εκδήλωση θα πρέπει να είναι μόνο για νέα παιδιά. Ευχάριστη έκπληξη στο τραγούδι ήταν η κόρη της Αρετής και του Λευτέρη Αργυρίου. Η επιρροή της μουσικότητας της Αρετής ήταν για την κόρη της καταλυτική. Μια ακόμη ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς ήταν η συνάντηση με τον εκκολαπτόμενο νεαρό ποιητή Βασίλη Πράσινο, ποιήματα του οποίου έχουμε ήδη αναρτήσει στο ιστολόγιο μας. Ελπίζω όλα να πάνε καλά και στο μέλλον στην αυλή των θαυμάτων να έχουμε μια βραδιά ποίησης αφιερωμένη στον Βασίλη.
Γιορτή πίτας.
Σάββατο
14/8:
Η επανάσταση της πίτας. Οι φούρνοι
στο χωριό πήραν φωτιά. Οι κοπέλες του
χωριού, μικρές και μεγάλες με τη συμβολή
των μανάδων και των γιαγιάδων τους
έβαζαν τα δυνατά τους για το ποια θα
φτιάξει την πιο γευστική πίτα. Το άνοιγμα
των φύλλων κάλυπτε ένα γήπεδο ολυμπιακών
διαστάσεων. Τα μυστικά βγήκαν από τα
σεντούκια του μυαλού των μεγαλύτερων
και όλο το χωριό μοσχοβόλαγε ενώ η
ατμόσφαιρα για τους κοιλιόδουλους ήταν
μαρτύριο।
Ανυπομονούσαν
να δουν τις πίτες στο τραπέζι και μετά
στην κοιλιά τους. Ήταν πράγματι μια
ημέρα γαστρονομικής επανάστασης. Η
ανταπόκριση ήταν μεγάλη, περίπου 40 πίτες
διαφόρων ειδών αποτελούσαν έναν πανέμορφο
πίνακα που θα ζήλευε και ο Πικάσο. Η ιδέα
ήταν των γυναικών που είναι μέλη του
συλλόγου και εύχομαι ως θηλυκά μυαλά
να γεννούν πάντα όμορφες ιδέες.
Το
πρόγραμμα είχε ως εξής: θεατρικό σκετς
από την θεατρική ομάδα Ξυλοπάροικου.
Παρουσίαση διαδικασίας παρασκευής
πίτας από την κ. Βούλα Τσιούνη. Παραδοσιακοί
χοροί από τις κοπέλες του χωριού και
μετά γευσιγνωσία από πίτες και πάλι
πίτες. Η βραδιά έκλεισε με παραδοσιακή
μουσική και χορούς από τους επισκέπτες
που είχαν κατακλύσει το χώρο της πλατείας.
Ήταν μια πολύ όμορφη εκδήλωση και εύχομαι
να συνεχιστεί και του χρόνου.
40 διαφορετικές πίτες.
15/8
-Μεγάλη η χάρη της Παναγίας.
Βραδιά
ποίησης με Ελύτη, Ρίτσο και μουσική Μίκη
Θεοδωράκη. Η Ρία, η Ζωή και η Αλεξάνδρα
για τις απαγγελίες των ποιημάτων. Η αυλή
των θαυμάτων με την βοήθεια του σκηνοθέτη
Mr Pepou είχε φορέσει τα γιορτινά της και
ξαναζούσε στιγμές του 2007. Η ομάδα στήριξης
(Ο.ΚΡ.Α κ Λ.Ο.Γ.) ήταν παρούσες για να
επέμβουν ανά πάσα στιγμή που ευτυχώς
δεν χρειάστηκε, γιατί όλα πήγαν καλά.
Την έναρξη έκανε η Αλεξάνδρα με το ποίημα
του Ελύτη "Ο ποιητής".
Στη συνέχεια
τη σκυτάλη πήραν η Ρία και η Ζωή που με
τις μελωδικές φωνές τους μας ταξίδεψαν
στα μονοπάτια της ποίησης. Το "Άξιον
Εστί" και η "Ρωμιοσύνη" δονούσαν
την ατμόσφαιρα. Ήταν μια υπέροχη βραδιά,
παρών βέβαια ήταν και τα κορίτσια που
έλαβαν μέρος στις προηγούμενες εκδηλώσεις,
απλά αυτή τη φορά ο ρόλος τους ήταν
διαφορετικός.
Η βραδιά ήταν
αφιερωμένη κυρίως σε τρία πρόσωπα πολύ
αγαπημένα που δυστυχώς δεν είναι πια
στη ζωή. Στον πατέρα μου Νικόλαο Γκοβίνα,
στους φίλους Βασίλη Ντακούλα και Νικόλαο
Ντακούλα. Και φυσικά η βραδιά έκλεισε
όπως πρέπει να κλείνει μια όμορφη βραδιά
του Αυγούστου στο Γοργογύρι, με χορούς.
το
τρύπιο λιθάρι.
17/8
Απίθανη εμπειρία, Απίθανη Παρέα, Απίθανη
Διαδρομή.
Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα
του ιδεολόγου της Ο.ΚΡ.Α (η Ο.ΚΡ.Α. είναι
παντού) Αποστόλη Αποστόλου, περίπου
στις αρχές Αυγούστου όταν έριξε στο
τραπέζι την ιδέα της κατάκτησης της
κορυφής "Τρύπιο Λιθάρι" στον
Κόζιακα।
Στην
πορεία ο Mr Pepos ως υλοποιητικός βραχίονας
της Ο.ΚΡ.Α ανέλαβε την υλοποίηση της
ιδέας του Τόλη. Κάπως έτσι και χωρίς
ιδιαίτερη προετοιμασία, την Τρίτη το
πρωί στις 05:30 πμ. μαζευτήκανε 21 ορειβάτες!!!!
Αποφασισμένοι για όλα συγκεντρώθηκαν
στην πλατεία του χωριού όπου έκαναν το
σχετικό ζέσταμα και το "Ζντό" της
Ο.ΚΡ.Α. Στις 05:45 η ομάδα με την συνοδεία
του Thomas Cook αναχώρησε για την Κόρη. Εκεί
ο αρχηγός της αποστολής κ. Ευθύμιος
Τσαντήλας έκανε την σχετική καταμέτρηση,
μας ρώτησε επίσης αν υπήρχε στην ομάδα
κάποιο μέλος με κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα
υγείας το οποίο θα έπρεπε να αναφέρει
και γενικά μας έδωσε οδηγίες για την
ανάβαση. Η μόνη παρατήρηση που έκανε
ήταν στον Γκοτζό γιατί τον είδε να
κρατάει μόνο ένα μικρό μπουκαλάκι μόνο
με νερό, όταν τον ρώτησε που είναι τα
υπόλοιπα πράγματα του, αυτός έδειξε τον
σάκο του Τζίμ Άνταμς. Ο αρχηγός τον
πίστεψε αλλά αυτός έλεγε ψέματα. Κάπως
έτσι έγινε το πρώτο ξεκίνημα το οποίο
οφείλω να ομολογήσω πως ήταν λίγο πιο
γρήγορο από ότι θα έπρεπε. Αυτό που
διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή ήταν
το όμορφο κλίμα της παρέας.
Αρχηγός:
Ευθύμιος Τσαντήλας
Υπαρχηγός:
Ευάγγελος Παπαδημητρίου
Υπασπιστής:
Mr. Alex
Ειδική αποστολή: Γκοτζό
Cameraman:
Αποστόλης Αποστόλου
Γιατρός αποστολής:
Doctor
Φυσικοθεραπευτής: Τζίμ
Άνταμς
Δημοσιογραφική κάλυψη: Pepos
the Great
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Nick the
Greek – Cosmote
Μέλη: Λαμπρινή Γκοβίνα,
Βασιλική Γκοβίνα, Ελένη Γκουβίνα, Βασίλης
Γκουβίνας, Λίτσα Γούναρη, Ζωή Γούναρη,
Γιάννης Γούναρης, Κωστής Ντακούλας,
Γιώργος Μόσχοβος, Βιβή Τσιούνη, Φίλιππος
Παπαδημητρίου, Χαρούλα Παπαδημητρίου.
Διασώστες:
Νίκος Οικονόμου, Νίκος Γούναρης
Ο
ΑΡΧΗΓΟΣ.
Δεν
θα σταθώ στη διαδρομή, παρά μόνο για να
πω κρίμα σ’ αυτούς που δεν έχουν δει με
τα μάτια τους αυτό το μαγευτικό τοπίο.
Στις 09:45 και το τελευταίο μέλος της
αποστολής πατούσε το Τρύπιο Λιθάρι!!!
Ήταν απίστευτο είχαμε φτάσει όλοι και
ήμασταν και ξεκούραστοι! Για αρκετή ώρα
είχαμε μείνει άναυδοι από την ομορφιά
του τοπίου, άλλοι απότην τρύπα και άλλοι
από πιο ψηλό σημείο χαιρετούσαμε τους
δικούς μας κάτω στο χωριό, ανεμίσαμε
και την σημαία της Ο.ΚΡ.Α και γεμάτοι
ικανοποίηση σαν κουρασμένοι μαχητές
καθίσαμε για φαγητό, ο Γκοτζό έφαγε
όλους τους κεφτέδες της Λαμπρινής.
Αφού
ο αρχηγός έκανε πάλι την καταμέτρηση
και μας βρήκε ok επειδή μας είδε ξεκούραστους
και επειδή το μονοπάτι ήταν πια βατό!
Έτσι μας είπε τουλάχιστον, πρότεινε να
χωριστούμε σε 2 ομάδες. Ξέχασα να αναφέρω
πως κατά την παραμονή στο Τρύπιο Λιθάρι
έγινε και διαγωνισμός σκοποβολής. Ο
Γκοτζιό ήταν ο πιο εύστοχος για αυτό
και την επομένη πήρε το χρυσό μετάλλιο.
Με εντολή λοιπόν του αρχηγού χωριστήκαμε
σε 2 ομάδες στην Α' ομάδα παρέμεινε
αρχηγός ο Ευθύμης Τσαντήλας και στην
Β' όμαδα έχρισε αρχηγό τον Γκοτζιό. Ούτε
εδώ θα σταθώ σε λεπτομέρειες παρά μόνο
για να αναφέρω την απαράδεκτη κατάσταση
του καταφύγιου, το καταπληκτικό νερό,
το πανέμορφο τοπίο, την αλληλεγγύη της
παρέας, την υπερπροσπάθεια του ''προέδρου''
Βασίλη Γκουβίνα, τα τροφαντά και καθαρά
πρόβατα και γελάδια και την αντοχή όλων.
Μετά το καταφύγιο είχαμε διάφορα όμορφα
περιστατικά, π.χ. η Λουλούκα που έφθασε
στο τέλος μέσα στην πρώτη τετράδα, η
κινηματογραφική σκηνή όπου ο Ηγέτης
της cosmote έκανε τον τάχα μου κουρασμένο
της ερήμου, εκεί που ο Γκοτζiό έκανε
τον εξαντλημένο και είπε: "δεν πάω
πουθενά ας έρθει η αρκούδα να με φάει!"
– δηλαδή μια αρκούδα θα έτρωγε την
άλλη?- π.χ. την ώρα που η Λουλούκα είπε
στην Λίτσα πως θέλαμε ακόμη 1 ½ ώρα και
προς στιγμήν παγώσαμε τάχα μου τάχα
μου, την ώρα που ήρθε το συνεργείο
διάσωσης και εμείς κάναμε τους δήθεν
ψόφιους κοριούς, π.χ. όταν μας φόρτωσε
ο Νίκος Γούναρης στην καρότσα και μας
περνούσε μέσα από τα χωριά και εμείς
όρθιοι απολαμβάναμε το χειροκρότημα
των παρευρισκομένων ενώ οι αρχές με
κάθε τρόπο διευκόλυναν το πέρασμα μας,
π.χ. όταν ο Hγέτης της cosmote αντίκρισε το
τζιπάκι και έκανε πως χάρηκε πάρα πολύ
και φώναζε: είσαι ο σωτήρας μας, είσαι
ο σωτήρας μας ήταν μια σκηνή που θα
ζήλευε και ο Ντάστιν Χόφμαν. Αυτά και
άλλα πολλά συνέβησαν και χαρά σ’ αυτούς
που τα έζησαν.
Αρχηγός και υπαρχηγός
18/8
Απονομή Μεταλλίων
Η βραδιά ήταν
καταπληκτική, η αυλή των θαυμάτων είχε
φορέσει ξανά τα γιορτινά της για να
υποδεχθεί τους ολυμπιονίκες της
ορειβασίας. Πριν την απονομή έγινε
η προβολή της υπερπροσπάθειας των
αθλητών και όσοι συμμετείχαν στην
ανάβαση τότε συνειδητοποίησαν το πόσο
δύσκολο ήταν το εγχείρημα που
πραγματοποίησαν. Μετά το τέλος της
παρουσίασης των videos και των φωτογραφιών
έφθασε η μεγάλη στιγμή της απονομής των
μεταλλίων. Τα χρυσά μετάλλια και τα
χαμόγελα έλαμπαν στο στήθος και στα
πρόσωπα των αθλητών. Αρκετοί πήραν τον
λόγο για να μιλήσουν για την εμπειρία
της ανάβασης κ.ο.κ.
Θα
σταθώ ιδιαίτερα στην ομιλία του
Ηγέτη-Νίκου, ήταν μια ομιλία για σεμινάρια,
σχολίασε μεταξύ άλλων το ανεπανάληπτο
και δημιουργικό κλίμα της παρέας και
πως αν αυτό το κλίμα το μεταφέρουμε στην
καθημερινοτητά μας, τότε υπάρχει ελπίδα
να αλλάξει η κοινωνία μας।
Ήταν
μια βραδιά μαγική, ευχαριστώ τον Τόλη
για την ιδέα του, ιδεολόγε ρίξε και άλλες
ιδέες στο τραπέζι, τον αρχηγό για την
προστασία της ομάδας, τους σωτήρες "Ν+Ν"
και όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή την
μοναδική εμπειρία. Τελικά υπάρχουν πολύ
όμορφα πράγματα δίπλα μας, που μπορούν
να μας κάνουν ευτυχισμένους αλλά η
απουσία της παρέας και η εγκατάλειψη
τους εαυτού μας στο εγώ μας δεν μας
επιτρέπουν να τα ανακαλύψουμε. Ας βγούμε
από το καβούκι μας, ας αφήσουμε τη
μοναχικότητα μας και να αφεθούμε στο
όμορφο κλίμα της παρέας. Ευχαριστώ
επίσης τους φίλους από το Κορωπί που
παρευρέθηκαν στη γιορτή της απονομής
καθώς επίσης και τους Γιάννη Βλάνδο
και Μαριλού.
ΥΓ. Tο χρυσό μετάλλιο του
Mr Pepou το παρέλαβε και το κράτησε ο εγγονός
του Βασίλη Ντακούλα – Τσιγαρίδα για
αυτό και η χαρά του ήταν διπλή. Κάπως
έτσι η βραδιά έφθασε στο τέλος, κλείνοντας
βέβαια με χορούς από τους παρευρισκομένους.
Το
Σάββατο η Ο.ΚΡ.Α αναχώρησε για τον Αϊ
Γιάννη στο Πήλιο όπου ανακάλυψε την
Νταμούχαρη, την Χαρίκλεια, την θεία
Σπυριδούλα με το υπέροχο σπίτι και τα
καταπληκτικά της λουλούδια και κυρίως
με την χρυσή καρδιά, τα προκομμένα επίσης
Χαραλαμπάκια, την Έρι, την Αγγελική, τον
Γιώργο, την Δήμητρα, τον Βασίλη, τον
καπετάν Μπάμπη και φυσικά τα δύο μοναδικά
σε γεύσεις φαγάδικα – στη Νταμούχαρη
– με τον καταπληκτικό άνθρωπο –καλλιτέχνη-
ιδιοκτήτη του "Νταμούχαρη Hotel" και
του φαγάδικου "Tο Καραγάτσι" που
αξίζει τον κόπο να πάει κάποιος στην
Νταμούχαρη για να δει το τι έχει συλλέξει
αυτός ο άνθρωπος και το πόσο έχει
ομορφύνει το τοπίο. Και κυρίως έχει
ομορφύνει το τοπίο με τα πέντε παιδιά
του.
ΥΓ. Θεία Σπυριδούλα σε ευχαριστούμε
για την προσφορά σου. Επιστροφή 23/8
στην Αθήνα.
Επίλογος:
Σ’ αγαπώ, σ’
αγαπώ γιατί είσαι ωραία σ΄αγαπώ γιατί
είσαι εσυ.΄
Ας χαρούμε τη ζωή γιατί
η κάθε μέρα που περνάει είναι μοναδική.
=======================================
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΚΗΠΟ.
Ηλίας Γιαννακόπουλος. Αφροδίτη της Πιάλειας. Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος. Γιώτα Παπαγιαννοπούλου. Γιαννάκης Αραχωβίτης junior. Στέλλα Γιαννακόπουλου. Πάνος Αραχωβίτης.Mr AlexΡάνια Γκοβίνα.Βασίλης Γκουβίνας.Μελισσάνθη Γκοβίνα. Λαμπρινή-Λόλα Γκοβίνα.Πέπος - Επίκουρος - Σπύρος - Πεπέ - Fuji Tomo Kazu Γκοβίνας.και όλα τ' άστρα που βρέθηκαν πάνω από τον κήπο.Ο Ε Π Ι Κ Ο Υ Ρ Ο Σ στο Γοργογύρι...
Την Ιστορία γράφουν οι Π α ρ έ ε ς.
Μία ετερόκλητη παρέα στον Επικούρειο Κήπο του θεωρητικού της Επικούρειας Φιλοσοφίας και ceo της ΟΚΡΑ κ. Σπύρου Γκοβίνα προσπάθησε και προσέγγισε με επιτυχία τα φιλοσοφικά διδάγματα του Επίκουρου.
Τη συζήτηση ξεκίνησε ο Σπύρος - Επίκουρος Γκοβίνας με μία γενική αναφορά στις βασικές αρχές της Επικούρειας Φιλοσοφίας και στα προβλήματα που αυτή αντιμετώπισε τόσο στην εποχή της όσο και μετέπειτα λόγω των ρηξικέλευθων θέσεών της.
Λιτός τρόπος ζωής:
Ο Επίκουρος συνιστούσε ένα λιτό φιλοσοφημένο τρόπο ζωής με γνώμονα τη σωφροσύνη. Υποστήριζε ότι ο απλός τρόπος ζωής, χωρίς πολυτέλειες, βοηθά την υγεία και κάνει τον άνθρωπο ικανό να ανταπεξέρχεται με επιτυχία στις ενασχολήσεις της ζωής. Πρόσθετε όμως ότι και η λιτότητα έχει όρια. Όποιος το παραβλέπει παθαίνει κάτι αντίστοιχο με εκείνον που δεν βάζει φραγμό στις επιθυμίες του.
Αυτάρκεια, ολιγάρκεια: Σύμφωνα με τον Επίκουρο, πραγματικός πλούτος είναι το να αρκείται κανείς στα λίγα. Το λίγο ποτέ δεν λείπει συνήθιζε να λέγει. Η αυτάρκεια είναι ο μεγαλύτερος πλούτος και ο πολυτιμότερος καρπός της είναι η ελευθερία. Το να αρκείται κανείς σε αυτά που έχει είναι πολύ σπουδαίο αγαθό. Όχι γιατί πρέπει να περιορίζεται κανείς σώνει και καλά στα λίγα, αλλά να αρκείται στα λίγα, όταν λείπουν τα πολλά. Υπέρτατο αγαθό η φιλία: Απ’ όλα τα αγαθά που παρέχει η σοφία, το μέγιστο είναι η απόκτηση φίλων.
Ειδικότερα τονίστηκε η θέση του Φιλοσόφου για το ρόλο της Ηδονής στη ζωή του ανθρώπου. Η Ηδονή, δηλαδή, κατέχει δεσπόζοντα ρόλο στη ζωή μας και αυτό μόνο κάποιοι πουριτανοί δεν το αντιλαμβάνονται. Κανείς, δηλαδή, δεν μπορεί να νιώσει ευτυχής όταν αγνοεί την αδήριτη πραγματικότητα και αναγκαιότητα της Ηδονής...
Σημαντική ήταν και η επισήμανση του κ. Γκοβίνα για το θέμα του θανάτου, όπως το ανέπτυξε ο Επίκουρος. Θεωρούσε, δηλαδή, πως ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει, γιατί όσο είμαστε ζωντανοί δεν τον αντιλαμβανόμαστε, και όταν πεθάνουμε πάλι δεν έχουμε την Γνώση και την εμπειρία του. Άρα "Ο Θάνατος ουδέν προς ημάς. Το γαρ διαλυθεν αναισθητικό. Το δε αναίσθητούν ουδέν προς ημάς ".
Τις θέσεις και τις αρχές της Επικούρειας Φιλοσοφίας συνέχισε ο Φιλόλογος Ηλίας Γιαννακόπουλος με την ανάλυση του εμβληματικού "Λάθε Βιώσας " που τόσα σχόλια και αρνητικές κριτικές προκάλεσε. Κι αυτό γιατί προτρέπει την "ιδώτευση" που αντίκειται στο πρότυπο του Ηomo Politicus της κλασικής και δημοκρατικής Αθήνας.
Ωστόσο ο Επίκουρος με το "Λάθε Βιώσας" ηθελε να αποκλείσει τις ανούσιες κοινωνικές συναναστροφές που εμποδίζουν την πραγμάτωση της ευδαιμονίας-Ευτυχίας.
Εκείνο, όμως, που προκάλεσε το ενδιαφέρον από την εισήγηση του κ. Ηλία Γιαννακόπουλου ήταν η αναφορά του στη θεωρία του Επίκουρου για την κίνηση των ατόμων. Ειδικότερα τονίστηκε η θέση περί "Παρέγκλισης" που προετοίμασε την θεωρία του Χάιζενμπεργκ για την απροσδιοριστία και την αρχή της αβεβαιότητας που αποδόμησε τις θέσεις του Αϊνστάιν για την απόλυτη αιτιοκρατία του σύμπαντος. Φαίνεται πως και ο Θεός κάπου-κάπου "Παίζει ζάρια ". Η ρευστότητα της παγκοσμιοποίησης το επιβεβαιώνει.
Τις εισηγήσεις των κ. Γκοβίνα και Γιαννακόπουλου ακολούθησε διάλογος μεταξύ των υπολοίπων εκλεκτών μελών της παρέας που εστιάστηκε στο "Άπαξ άνθρωποι γεγόναμεν, δις δε ουκ γενέσθαι.." και στο "Μάταιον πάρα θεών εστί αιτείσθαι α τις εαυτώ χορηγήσαι ικανός εστι..."
Εν τω μεταξύ η συζήτηση συνεχιζόταν παράλληλα με την κατανάλωση των πλουσίων και εύγεστων εδεσμάτων που ετοίμασαν η σύζυγος του κ. Γκοβίνα, Λαμπρινή και η κόρη του Βάσω - Μελισσάνθη. Όλα ήταν ενταγμένα στην κοσμοθεωρία του Επίκουρου σύμφωνα με την οποία η Ύλη βαδίζει παράλληλα με το Πνεύμα χωρίς να ανατρέπεται η αναγκαία ισορροπία που διακονεί τον υπέρτατο στόχο την "Ηδονή" με ό,τι αυτή συνεπάγεται ως αναγκαία προϋπόθεση για την βίωση της ευδαιμονίας.
Ο Φιλοσοφικός οίστρος, τα εδέσματα και το κρασί αναπόφευκτα οδήγησαν και στο τραγούδι, όπου πρωταγωνίστησαν οι φωνές των Δημητρίου Παπαγιαννόπουλου-γνωστού δασκάλου και εκλεκτού τέκνου της Πιαλείας- και του Ιωάννη Γιαννακόπουλου, υποψήφιου μέλους και μέγα χορηγού της ΟΚΡΑ.
Με τη συμμετοχή όλων των συνδαιτημόνων και με την καθοδήγηση του Δημήτρη Παπαγιαννόπουλου ακούστηκαν γνωστά τραγούδια της παλιάς Αθήνας και πολλά Ριζίτικα... Ανάμεσα σε αυτά ακούστηκαν και το "Εγώ θα κόψω το κρασί ","Το γελεκάκι ", ''Το Μάρω Μάρω'' .... και πολλά άλλα.
Η εκδήλωση τελείωσε με την ευχή και την υπόσχεση πως τέτοιου είδους συναντήσεις θα συνεχιστούν, αφού προάγουν τις ανθρώπινες σχέσεις που επωάζουν τη θέληση και την απόφαση για την διεκδίκηση μιας άλλης ζωής και κοινωνίας.
Εξάλλου η Ιστορία γράφεται και από τέτοιες εκδηλώσεις που αναδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ατόμου στην εξέλιξη και την πρόοδο, που συνιστούν και τους θεμελιακούς στόχους του ανθρώπινου και κοινωνικού κινήματος της ΟΚΡΑ.
Εν κατακλείδι επισημάνθηκε πως η πολιτική και η αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών επί το ανθρωπινότερον και το "Ευ Ζην" δεν μπορεί να επιτευχθούν χωρίς το φιλοσοφικό στοχασμό και την πνευματική ανάταση.
Ε Π Ι Μ Υ Θ Ι Ο Ν
Συμπερασματικά όλοι συμφωνήσαμε σε αυτή την Επικούρεια συναστρία πως: "Ουκ έστιν ηδέως Ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως, ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Ότω δε τούτο μη υπάρχει εξ ου Ζην φρονίμως και καλώς και δικαίως υπάρχει, ουκ έστιν τούτον ηδέως ζην"(Επίκουρος).
Αυτό αποτελεί και την "τετραφάρμακον" της πολιτικής τέχνης και τεχνικής και γι' αυτό προτάθηκε όπως αποσταλεί σε όλους τους αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς για να ενταχθεί στο πρόγραμμά τους.
ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Να είμαστε καλά να το επαναλάβουμε.
-----------------------------------------------------------
ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 19.07.2016
υπό την προστασία της Ροδιάς!!
ΓΟΡΓΟΓΎΡΙ
18/07/2016 ΏΡΑ 07.28 Αρχηγείο της ΟΚΡΑ
Πριν
λίγο παρακολούθησα την ανατολή του
Ήλιου που στο Μαγευτικό και Πανέμορφο
Γοργογύρι γίνετε ακόμα πιο λαμπερή λόγω
της καθαρής ατμόσφαιρας και της θετικής
αύρας του επιβλητικού Κερκετίου όρους,
έτσι ονομαζόταν στην αρχαιότητα ενώ
επί Τουρκοκρατίας το ονόμασαν Κόζιακα.
Η δροσιά του πρωινού που αναδύεται, το
καταπράσινο περιβάλλον, και ο ήχος της
αέναης κίνησης των δύο παρακαλώ ποταμών
του χωριού με συνεπαίρνουν!!!!
Το τι
έχει προηγηθεί τρεις μέρες τώρα που
βρίσκομαι στο φιλόξενο Μαγευτικό και
Πανέμορφο Γοργογύρι δεν είναι απολύτως
εφικτό να σας το περιγράψω, ίσως μια
μικρή γεύση να πάρετε από τις φωτογραφίες
και τα βιντεάκια που θα αναρτήσει ο Mr
Pepos.
Ένας φίλος μου που του αρέσει η
φιλοσοφία επανειλημμένος μου έχει πει:
''Αρκά. . . η καλή παρέα είναι πηγή
ζωής!!!!!'' Και δικαιώνεται εννοείται
διαχρονικά. Ανεβαίνοντας λοιπόν στο
Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι,
συνδυάζοντας την επίσκεψη με τον γάμο
της Λογίτισσας Αντιόπης-Δήμητρας,
συναντώ την Έφη-Άλκηστη, που είχε φθάσει
στο χωριό μια μέρα νωρίτερα ως προπομπός!!!!
τον Mr Pepo, και την κυρία Λαμπρινή που αυτή
την περίοδο βρίσκονται στο χωριό λόγο
της κυρίας Βασιλικής ως φύλακες
άγγελοι.
Λόγω κάποιας καθυστέρησης
του τρένου έφθασα στα Τρίκαλα, (έμαθα
από τον ΘΕΟΦΡΑΣΤΟ ποια είναι τα τρία
καλά των Τρικάλων) στις 14.14 εκεί με
περίμενε υπομονετικά ο Mr Pepos, όταν φθάσαμε
στο χωριό η κυρία Λαμπρινή είχε ήδη
στρωμένο το τραπέζι όπου το κυρίαρχο
πιάτο ήταν ο ΚΟΚΟΡΟΜΕΖΕΣ φυσικά με
συνοδεία κι άλλων μεζέδων. Καθισμένοι
στη βεράντα του σπιτιού και απολαμβάνοντας
τα διάφορα μεζεδάκια ξεκίνησε και η
συζήτηση. Μαζί με την Έφη-Άλκηστη, μ'
έναν μαγικό τρόπο καταφέραμε να μαγέψουμε
τον Mr Pepo ο οποίος αισθανόταν ιδιαίτερα
χαρούμενος και ευτυχής που μας είχε
κοντά του, που είχε κοντά του τα διαχρονικά
του φιλαράκια. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε
να πάμε στο Αρχηγείο για την μεσημεριανή
σιέστα, ο Mr Pepos επέλεξε να μας νανουρίσει
με ΜΠΕΤΟΒΕΝ και συγκεκριμένα με το έργο
''ΕMPEROR'' δεν πέρασαν 5 λεπτά και είχαμε
ήδη παραδοθεί στην αγκαλιά του
ΜΟΡΦΕΑ!!!!!!!!
Απ' ότι μου είπε η Έφη-Άλκηστη
πιο μετά, το ίδιο της είχε συμβεί και
χθες, μόλις ο Mr Pepos βάζει τις υπέροχες
και νανουριστικές μουσικές κλείνουν
τα μάτια σου και ταξιδεύει το μυαλό σου
σε άλλους γαλαξίες.
Αργά το απόγευμα
μαζί με τον Mr Pepo επισκεφθήκαμε την
καφετέρια του χωριού για δυο fredo espresso,
εντωμεταξύ η Έφη-Άλκηστη είχε κανονίσει
να βρεθεί με την Διοτίμα και τη Τερψιχόρη
για να πάνε στο bachelor της Αντιόπης-Δήμητρας
και θα επέστρεφαν αργά το βράδυ. Εγώ με
τον Mr Pepo μετά την καφετέρια κάναμε μια
βόλτα στην πάνω γειτονιά όπου μένουν
κάποια ξαδέρφια του, εκεί συναντήσαμε
και τον πατέρα του μικρού ταλαντούχου
ποδοσφαιριστή που είχα συναντήσει στην
Αθήνα. Στην κάθοδό μας προς το παραδοσιακό
ταβερνάκι ΤΑ ΧΑΣΑΠΑΚΙΑ συναντήσαμε
την γλυκύτατη και πάντα χαμογελαστή
Ερατώ, την ανιψιά της κυρίας Λαμπρινής
όλοι μαζί πια φθάσαμε στο ταβερνάκι
όπου δειπνήσαμε δοκιμάζοντας τους
γευστικούς μεζέδες που ετοιμάζει ο Chef
ΒΑΣΙΛΗΣ και περιμέναμε τον ερχομό της
κυρίας Λαμπρινής και του Θεόφραστου, ο
θεόφραστος είναι βοτανολόγος και
ξεναγός, η Διοτίμα του έχει φτιάξει
ειδική ταυτότητα ξεναγού.
Στο ταβερνάκι
όπως προείπα δοκιμάσαμε διάφορους
μεζέδες και μεταξύ οίνου και συζήτησης
πέρασε η ώρα και τα κορίτσια από το
bachelor ακόμα να φανούν, αποφασίσαμε εγώ
με την γλυκύτατη και χαμογελαστή Ερατώ να
πάμε για ένα ποτό στο kafe bar και να
περιμένουμε εκεί τα κορίτσια, οι υπόλοιποι
επέστρεψαν στο σπίτι όπου και μας
περίμεναν. Παραγγείλαμε 2 Malibu βύσσινο
και αναμέναμε και τ' άλλα κορίτσια
Εγώ
εντωμεταξύ είχα κάποια αγωνία γιατί
μετά από αρκετά χρόνια θα ξανασυναντούσα
και τα υπόλοιπα κορίτσια της Λ.Ο.Γ. ξέχασα
να πω πως όταν βρισκόμασταν στο ταβερνάκι
συνάντησα ακόμα μια λογίτισσα, ήταν η
όμορφη Ανδρομάχη η οποία είναι ανιψιά
του Mr Pepou.
Επιτέλους κάποια στιγμή φάνηκαν τα κορίτσια, η Διοτίμα, η Τερψιχόρη και η Έφη-Άλκηστη ήταν πολύ λαμπερές εκείνο το βράδυ. Η χαρά μου ήταν μεγάλη καθώς επανασυνδέθηκα με δυο κορίτσια της Λ.Ο.Γ. τα οποία είχε ξεχωρίσει ο Mr Pepos για πολλούς και διάφορους λόγους, μεταξύ άλλων είχαν ξεχωρίσει από το παρελθόν για το ήθος τους, τις συμπεριφορές τους και την οξυδέρκειά τους. Συζητώντας μαζί τους διαπίστωσα ότι έχουν πάρει πλέον -μετά από ένα πετυχημένο πανεπιστημιακό διάστημα- την ζωή στα χέρια τους. Παράλληλα διατηρούν τις αξίες τους, δικαιώνοντας και τις προσπάθειες του Mr Pepou μέσω της Λ.Ο.Γ. Αν και είχα χρόνια να βρεθώ με τα κορίτσια, τελικά ήταν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.
Επιστρέψαμε στο σπίτι
όπου για αρκετή ώρα ακόμα η συζήτηση
συνεχίστηκε μαζί με τον Mr Pepo στην βεράντα
του σπιτιού. Κάπως έτσι έφθασε στο τέλος
η πρώτη μου μέρα στο ΜκΠ Γοργογύρι.
Το
επόμενο πρωί η κυρία Λαμπρινή είχε
ετοιμάσει ένα καταπληκτικό πρωινό που
μόνο αυτή γνωρίζει να φτιάχνει, καθίσαμε
όλοι μαζί και απολαύσαμε το πρωινό, στη
συνέχεια σχηματίσαμε groupe μεταξύ εμού,
της Έφης, της Ερατώς, της κυρίας Λαμπρινής,
του Mr Pepou και του Θεόφραστου, προκειμένου
να προσεγγίσουμε την Κόρη η οποία
βρίσκεται σε 850 υψόμετρο χρησιμοποιώντας
ένα αυτοκίνητο και μια μηχανή την οποία
εννοείται πως πιλοτάριζε ο Mr Pepos, το μίνι
ταξίδι μας ξεκίνησε, πρώτος σταθμός τα
''στάλια'' απ' οτι μας εξήγησε ο ξεναγός
μας εκεί παλαιότερα ξεκούραζε τα πρόβατά
του το μεσημέρι ο μεγαλοτσέλιγκας Φώτης
Ντακούλας που αργότερα έμαθα πως
είναι ο πατέρας της κυρίας Λαμπρινής.
Αμέσως μετά ξεκινάει η ανηφορική διαδρομή η οποία ήταν μαγευτική και ξεχωριστή. Ο Θεόφραστος ο ξεναγός μας αποφάσιζε για τις στάσεις που θα κάναμε, όπου θαυμάζοντας τη φύση παράλληλα μας ενημέρωνε για τις ονομασίες Κεφαλοπόταμος, Τρύπιο Λιθάρι, Γοργοήλιον ή Γοργογύριον, Κερκέτιον-Κοτζάμ γιακάς- Κόζιακας και τους μύθους που περικλείουν αυτές οι ονομασίες. Επόμενη στάση η Κόρη και ειδικότερα η τοποθεσία που την ονομάσαμε ''το παρατηρητήριο της ΟΚΡΑ'' εκεί γεμίσαμε τα πνευμόνια μας με καθαρό αέρα, εύχομαι σύντομα να ξαναβρεθώ σ' αυτά τα φιλόξενα μέρη, επίσης εύχομαι να το ζήσουν αρκετά άτομα γιατί πρόκειται για μοναδική εμπειρία. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το παραδοσιακό καφενείο του χωριού για τσιπουράκι με γλυκάνισο και γευστικούς μεζέδες, το τσίπουρο προσέδωσε μια ξεχωριστή σπίθα και ενέργεια σε όλους μας και με προτροπή του Mr Pepou τσουγγρίζαμε συνεχώς τα ποτήρια μας με αποτέλεσμα να αναρωτηθούν οι υπόλοιποι θαμώνες και να ρωτήσουν τι γιορτάζουμε. Ο καθ' ύλην αρμόδιος, δηλαδή ο Mr Pepos ανέλαβε να τους εξηγήσει και τους είπε την αλήθεια!!!!! γιορτάζουμε των αρραβώνα των κοριτσιών!!!!!!!!! της Ερατώς και της Έφης, αυτό ήταν άρχισαν τώρα να τσουγκρίζουν όλοι μαζί.
Η
επιστροφή ήταν εξίσου εντυπωσιακή,
καθώς εγώ επέλεξα ν' ανέβω στη μηχανή
με τον Mr Pepo, σε κάποιο σημείο σταματήσαμε
για λίγο για να θαυμάσουμε τις ρίζες
της Φιλιουριάς και για να μαζέψουμε
λίγη ρίγανη μιας και ο Θεόφραστος γνώριζε
πολύ καλά σε ποιο μέρος έπρεπε να πάμε,
είχαμε υποσχεθεί στην μητέρα της
Λαμπρινής πως θα της πηγαίναμε μια
μεγάλη ανθοδέσμη από ρίγανη και κρατήσαμε
το λόγο μας.
Όταν
επιστρέψαμε στο σπίτι παραδώσαμε την
ανθοδέσμη στην κυρία Βασιλική. Ακολούθησε
το μεσημεριανό γεύμα με γαύρο στο φούρνο
τον οποίο είχε επιμεληθεί η κυρία
Λαμπρινή και ήταν νοστιμότατος, είχε
γεμίσει τα πιάτα πάρα πολύ με αποτέλεσμα
τα κορίτσια τα οποία εκείνη την ημέρα
ήταν σε δίαιτα να βάλουν μέρος από τις
δικές τους μερίδες στο δικό μου πιάτο,
ήταν η πρώτη φορά που έφαγα τόσο πολύ.
Μετά το μεσημεριανό ξαναπήγαμε στο
Αρχηγείο όλοι μαζί για την απαραίτητη
σιέστα, αυτή τη φορά ο Mr Pepos είχε επιλέξει
μουσικές από τις Άνδεις, ξαναεπαναλήφθηκε
το ίδιο σκηνικό με την προηγούμενη μέρα,
στα πρώτα λεπτά μας είχε ήδη πάρει ο
ύπνος, ως φαίνεται ο Mr Pepos μας είχε
υποβάλει με τον τρόπο του πως όταν βάζει
τις μουσικές του στο Αρχηγείο μας
υπνωτίζει, αυτή τη φορά μάλιστα μας
υπνώτισε και χωρίς μουσικές γιατί είχε
ξεχάσει να πατήσει το play!!!!!!!!!!! Aυτά
και άλλα πολλά μπορούν να συμβούν μόνο
στο Αρχηγείο της ΟΚΡΑ.
Το
απόγευμα κατά τις 18.00 ετοιμαστήκαμε για
τον γάμο της Αντιόπης-Δήμητρας, ο οποίος
θα γινόταν στη Εκκλησία του χωριού, η
συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη και
όλοι οι προσκεκλημένοι ντυμένοι όμορφα
με τις γυναίκες να έχουν το προβάδισμα,
στο μυστήριο παραβρέθηκα με τον Mr Pepo o
οποίος δυστυχώς δεν θα ερχόταν μετά στο
γλέντι γιατί έπρεπε να παραμείνει κοντά
στη μητέρα του, κοντά μας ήρθε η κυρία
Λαμπρινή, κρίμα που δεν ήρθε και ο Mr
Pepos γιατί έχασε την ευκαιρία να δει την
Έφη-Άλκηστη να τραγουδάει live δυο υπέροχα
τραγούδια.
Πράγματι
ξεχωριστή στιγμή στον γάμο ήταν η στιγμή
που ο γαμπρός έκανε νόημα στην Έφη-Άλκηστη
να πάρει το μικρόφωνο και να τραγουδήσει.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι μείναμε με το
στόμα ανοιχτό!!!!!! Η Έφη-Άλκηστη ήταν
φοβερή και τρομερή!!!!!! η εκτέλεση ήταν
καταπληκτική, κυρία Μποφίλιου συγχαρητήρια
στην υπέροχη μαθήτρια σας, τα τραγούδια
που είπε ήταν μελωδικά και η φωνή της
ήταν σαν απαλό και δροσερό αεράκι, το
πρώτο τραγούδι ήταν το ''πες μου για δεν
μ' αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω'' Έφη μας
άφησες άφωνους, είσαι μεγάλο ταλέντο,
η αυτοπεποίθηση που είχες τη συναντά
κανείς μόνο σε φτασμένες τραγουδίστριες...
Ένα
ακόμα γεγονός που μου έκανε τρομερή
εντύπωση ήταν ο εντυπωσιακός χορός ενός
πραγματικού χορευταρά, μιλάω για τον
πατέρα της Διοτίμας, επειδή για πολλά
χρόνια συμμετείχα στον χορευτικό σύλλογο
το ''ΧΟΡΟΣΤΑΣΙ'' ξέρω πολύ καλά να κρίνω
ποιος χορεύει καλά και ποιος πολύ καλά,
ο πατέρας της Διοτίμας ανήκει σ' εκείνους
που όταν χορεύουν λες γιατί να μην είχα
άλλα δυο μάτια; Mr Pepo επειδή γνωρίζω το
μεράκι που έχετε για το χορό λυπήθηκα
που δεν είσαστε εκεί για να καμαρώσετε
αυτόν τον υπέροχο χορευτή ο οποίος είχε
ένα πολύ δικό του στυλ, άριστη τεχνική,
με πολλές στροφές και φιγούρες απίστευτα
όμορφες, την δε περίφημη τούμπα την
έκανε στον τόπο.
Η
βραδιά έκλεισε με πολύ κέφι, χορό και
τραγούδι. Εύχομαι στην Αντιόπη-Δήμητρα
και στον Βασίλη βίον Ανθόσπαρτων και
καλή τύχη.
Φίλες και Φίλοι σήμερα 20/07/2016 θα σας παρουσιάσω το δεύτερο μέρος από το γράμμα του Αρκά-Αρκάδιου-Πανούλη, εντωμεταξύ είχαμε ένα ευχάριστο νέο, ο Αρκάς παραμένει στην διεκδίκηση μιας θέσης για Ελεγκτής Εναέριας Κυκλοφορίας στην Υ.Π.Α. Στο πρώτο ξεκαθάρισμα που έγινε απέρριψαν 200 υποψήφιους ας ελπίσουμε πως η τελική κατάταξη θα τον βρει εντός, άλλωστε τα προσόντα τα έχει και με το παραπάνω. Το δεύτερο καλό νέο ήρθε από την μητέρα της Έφης-Άλκηστης η οποία τηλεφώνησε στους οικοδεσπότες για να τους ευχαριστήσει για την φιλοξενία της κόρης, μιας κόρης που επέστρεψε ''μαγεμένη'' από αυτά που έζησε το τριήμερο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Το επισημαίνω γιατί στη ζωή μου έχω γνωρίσει πολλές φορές την αχαριστία της φιλοξενίας, της φιλοξενίας που για τον Επικούρειο Πέπο είναι στη ζωή του ό,τι και το αλάτι στο φαγητό, είναι οπαδός του Ξένιου Δία του Θεού της φιλοξενίας της αρχαιότητας. Το γράμμα του Αρκά το παρουσιάζω γιατί εκτός τον άλλων είναι και το χρονικό του τριημέρου, άρα ας το δούμε ως ένα χρονογράφημα και όχι μόνο.
Aρκάς
Συνέχεια: Η Κυριακή μας βρήκε να
κοιμόμαστε μέχρι τις πρώτες μεσημεριανές
ώρες, στον ύπνο μου συνέχισα να βλέπω
την Έφη-Άλκηστη να τραγουδάει, και τον
πατέρα της Διοτίμας να χορεύει, αυτά τα
δυο συμβάντα με είχαν συνεπάρει. Κάποια
στιγμή, θα πρέπει η ώρα να ήταν 14.00; ακούω
από το παράθυρο του Αρχηγείου
Πανούλη!!!!!!!!!! Ήταν ο Mr Pepos με καλούσε για
το μεσημεριανό, η κυρία Λαμπρινή μας
είχε ετοιμάσει Φιογκάκια με κιμά. . . .
Respect!!!!!!!!! Εγώ και ο Mr Pepos τελειώσαμε πιο
αργά γιατί απολαμβάναμε την κάθε
πιρουνιά!!!!!!!! αυτό ήταν το κυρίως πιάτο,
υπήρχε και σαλάτα χωριάτικη με όλα τα
ήδη από το χωριό, υπήρχε επίσης ένα
καταπληκτικό σαγανάκι και φυσικά οίνος
που τον μετατρέψαμε σε κρασί!!!!!!!!! το
οποίο ο οινοχόος μας ο Mr Pepos μας το έβαζε
σε σωστή αναλογία, δηλαδή 3 μέρη νερού,
και ένα οίνου!!!! με βάση την βιβλιογραφία
αυτή είναι η σωστή αναλογία που τηρούσαν
οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Το
συμπόσιο έκλεισε με φρούτα εποχής και
γαλατόπιτα της μητέρας της κυρίας
Λαμπρινής η οποία ήταν καταπληκτική!!!!!
Εάν παραμέναμε λίγο ακόμα στο Γοργογύρι
εγώ και η Άλκηστη θα είχαμε μεγάλο
πρόβλημα με τα κιλά μας, η κυρία Λαμπρινή
είναι άριστη μαγείρισσα και είναι
αδύνατον να αντισταθείς στα γευστικότατα
φαγητά που ετοιμάζει.
Ακολούθως
αράξαμε στο Αρχηγείο της ΟΚΡΑ για μια
μίνι σιέστα γιατί το βράδυ θα είχαμε
πάλι έξοδο. Αυτή τη φορά ήμουν περίεργος
να δω τι θα κάνει ο Mr Pepos με τις μουσικές
του, άραγε τι επιλογή θα έκανε; προσπάθησα
να αντισταθώ στον όποιο μαγικό τρόπο
του Mr Pepou μήπως και καταλάβω το πως
πετυχαίνει το παράδοξο να μας κοιμίζει
αμέσως λες και κρατάει κάποια μπαγκέτα
και σαν διευθυντής ορχήστρας με το που
την κουνάει να νιώθουμε τα βλέφαρά μας
τόσο βαριά που αυτόματα βρισκόμαστε
στην αγκαλιά του Μορφέα.
Είπα
μέσα μου, Mr Pepo σήμερα δεν θα μου τη σκάσετε, και για να αντισταθούμε εγώ και η
Έφη-Άλκηστη ξεκινήσαμε να διαβάζουμε,
η Έφη Patty Smith ι εγώ Ραφαηλίδη για τους
λαούς της Ευρώπης, εντωμεταξύ έριχνα
κλεφτές ματιές να δω τι κάνει ο Mr Pepos
γιατί σκέφτηκα πως ίσως οι φίλοι του η
Ιάπωνες να του έχουν μάθει κάποια μυστικά
αυθυποβολής και να μας κοιμίζει μ' αυτό
τον τρόπο, δεν παρατήρησα κάτι περίεργο
και περίμενα ν' ακούσω τις μουσικές,
αυτή τη φορά μας έδειξε το σχετικό c.d.
ήταν μουσικές από το Περού!!!!!!!!! βασικά
ο Mr Pepos έχει μουσικές απ' όλο τον κόσμο
αφού λόγω του ότι του αρέσουν τα ταξίδια
έχει επισκεφθεί πάρα πολλές χώρες.
Θα
σας φανεί παράξενο αλλά σε λίγο βρισκόμουν
ήδη στις αγκαλιές των μουσών!!!!!!!!!! Παίζει
να έκανα και τον πιο βαθύ ύπνο της ζωής
μου. Όταν ξύπνησα ρώτησα την Έφη-Άλκηστη
αν θυμόταν τις μουσικές και μου είπε:
Αστειεύεσαι; ούτε καν την εισαγωγή δεν
άκουσα, μην ασχολείσαι μου είπε, το θέμα
θα το λύσω εγώ αργότερα ως ψυχολόγος,
ίσως ο Mr Pepos μας το εξήγηση κάποτε, χθες
πάντως που τον ρώτησα μου είπε, είναι η
αύρα του Αρχηγείου και η θετική ενέργεια
που αναδύεται από την αυλή των
θαυμάτων!!!!!!!!!!
Κατά
τις έξι το απόγευμα ακούστηκε το κλασικό:
Πανούλη!!!!!! ξανά από τον Mr Pepo... ήταν η
ώρα να σηκωθούμε, η δική μου έκκληση για
λίγα ακόμα λεπτά σιέστας δεν έγινε
αποδεκτή γιατί εντωμεταξύ η Διοτίμα
είχε τηλεφωνήσει πως θα πέρναγε να μας
πάρει για να πάμε βόλτα στα Τρίκαλα.
Εννοείται πως εγώ και η Άλκηστη
ενθουσιαστήκαμε και ξεκινήσαμε να
ετοιμαζόμαστε, όταν πήγα να δώ το σχετικό
c.d. που υποτίθεται πως θα άκουγα διαπίστωσα
πως ο ενισχυτής ήταν κλειστός!!!!!!!!!!!!!
αφού ο Mr Pepos δεν είχε έρθει ξανά στο
Αρχηγείο πως είναι δυνατόν να είχε
κλείσει; Μήπως τελικά ο Mr Pepos κάνει πως
μας βάζει μουσικές αλλά στην ουσία δεν
τις βάζει;
Πράγματι
σε λίγο ήρθε η Διοτίμα πολύ όμορφα
ντυμένη και ξεκινήσαμε για την πόλη των
Τρικάλων η οποία απέχει 18 χιλιόμετρα.
Τα Τρίκαλα είναι μια φανταστική πόλη,
με το ποτάμι να δίνει μια ξεχωριστή
αίγλη και vibe!!! Η Ασκληπιού με τα πολλά
και όμορφα kafe και τον κόσμο έξω σε
προδιαθέτει θετικά και επιβάλλει
επιτακτικά ένα Fredo. Παρέα με τα δυο
κορίτσια συζητήσαμε για πολλά και
διάφορα θέματα, και απολαύσαμε ιδιαίτερα
τις όμορφες στιγμές που ζούσαμε. Η βόλτα
που ακολούθησε στο ποτάμι με ενθουσίασε
ιδιαίτερα καθώς επρόκειτο για ένα
σκηνικό ξένο σε 'μας τους Αθηναίους. Ο
ιδιαίτερος φωτισμός, σε θαλασσί απόχρωση
της γέφυρας του Ληθαίου ποταμού αποτέλεσε
και ερέθισμα για φωτογράφηση σε ποικίλες
πόζες. Είναι πραγματικά τυχεροί -που
λέει και ο ποιητής- οι διαμένοντες σ'
αυτή την υπέροχη πόλη αφού πρόκειται
για μια ζωντανή πόλη, κινητική και
δραστήρια, με όμορφες παρουσίες, και
πολλά ποδήλατα. Κάποια στιγμή με βαριά
καρδιά αποφασίσαμε πως έπρεπε να
επιστρέψουμε, καθ' όλη τη διάρκεια της
επιστροφής τόσο η Έφη-Άλκηστη όσο και
η οδηγός μας Διοτίμα επιδόθηκαν στο
τραγούδι, έντεχνου κυρίως στυλ, δίδοντας
άλλο χρώμα στη διαδρομή. Κάποια στιγμή
σκέφτηκα μήπως το προηγούμενο βράδυ θα
έπρεπε να έχουν πει και κάποια τραγούδια
μαζί; κορίτσια τι λέτε; Έτσι κι αλλιώς
πρόκειται για καταπληκτικά κορίτσια!!!!!!!!!
Mr Pepo συμφωνείται;
Η
Διοτίμα μεταξύ άλλων μας υποσχέθηκε να
μας επισκεφθεί στην Αθήνα τον Αύγουστο!!!!!
Ελπίζω να κρατήσει το λόγο της...... Θα
γίνει χαμός!!!!!! Κατά τις έντεκα επιστρέψαμε
στο σπίτι όπου μας περίμεναν οι Mr Pepos,
κυρία Λαμπρινή, και ο Θεόφραστος να
έχουν ετοιμάσει δείπνο με καλαμάκια
κοτόπουλο, πατάτες, πίτες, σαλάτα, μια
ειδική σος που είχε ετοιμάσει ο Mr Pepos
και που ελπίζω κάποια στιγμή να μου πει
το μυστικό της επιτυχίας, και λίγα
μπυρόνια!!!!!!!!!! Η Διοτίμα ως φιλόλογος
έδωσε τη δική της χροιά στη συζήτηση
και η ώρα πέρασε δημιουργικά και
ευχάριστα, με πολλές αναφορές στα
αμφιθέατρα των σχολών. Κατά τις 02.30
αποφασίσαμε να το διαλύσουμε γιατί
ακουγόμασταν σε όλη τη γειτονιά. Όταν
έφυγε η Διοτίμα νομίσαμε πως κάπου εκεί
θα έκλεινε και η βραδιά, έλα όμως που η
Έφη-Άλκηση είχε άλλη άποψη!!!!! Ίσως αυτό
που έγινε μετά να ήταν πράγματι επέμβαση
των Μουσών στην αυλή των Θαυμάτων!!!!!
Ακολούθησε βραδιά ποίησης με Δημουλά,
Λειβαδίτη, Ρίτσο και η βραδιά έκλεισε
μ ' ένα καταπληκτικό ποίημα της
Έφης-Άλκηστης!!!!!!!!!!! Αυτό το τελευταίο
σκηνικό ο Mr Pepos το χάρηκε ιδιαίτερα γιατί
του θύμισε τις βραδιές ποίησης στην
αυλή των Θαυμάτων με τα κορίτσια της
Λ.Ο.Γ.
Θέλω
να σταθώ ιδιαίτερα σ' ένα ποίημα της
Δημουλά που μιλάει για τη δύση, όταν το
βρείτε και το διαβάσετε τότε θα καταλάβετε
τι εννοώ. Τελικά το θαύμα συνετελέσθει!!!!!
Η Αυλή επιβεβαίωσε τον τίτλο της ως αυλή
των Θαυμάτων. Αυτό ήταν ένα μικρό
οδοιπορικό για το θαυμάσιο τριήμερο
που πέρασα στο ΜκΠ Γοργογύρι, ευχαριστώ
την κυρία Λαμπρινή, την Διοτίμα, την
Αντιόπη, την Ερατώ, την Ανδρομάχη, την
Τερψιχόρη, τον Mr Pepo, την Άλκηστη, τον
Θεόφραστο, και όλα τα κορίτσια της
Λ.Ο.Γ.
====================================
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Μία καλή Μακαρονάδα είναι πάντα ευπρόσδεκτη όπως οι καλοί φίλοι.
ΣΑΛΤΣΑ ΓΙΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ
της Μαρτσέλας Χαζάν
Μια σάλτσα τόσο απλή, που είναι πεντανόστιμη
Συνήθως, όταν ετοιμάζουμε μια σάλτσα για μακαρόνια, προσθέτουμε μυρωδικά, μπαχαρικά, ενδεχομένως ελιές, μανιτάρια, κάποιο αλλαντικό ή μπέικον. Κι όμως, η πιο απλή, βέρα ιταλική, κόκκινη σάλτσα, δεν έχει παρά 3 υλικά (εντάξει, δεν υπολογίζουμε το αλάτι) και δεν χρειάζεται παρά ένα μαχαίρι και μια κατσαρόλα.
Βούτυρο, μια κονσέρβα τομάτα κονκασέ και ένα ολόκληρο κρεμμύδι αρκούν για να δώσει κανείς γεύση και σώμα σε μια απλή, αλλά πεντανόστιμη σάλτσα. Βέβαια, κανείς δεν θα σας αποτρέψει από το να εμπλουτίσετε την κόκκινη σάλτσα με μακαρόνια με λίγο φρεσκοτριμμένο
πιπέρι στο πιάτο, ή να συμπληρώσετε λίγο φρέσκο βασιλικό. Η βάση της πάντως είναι η παρακάτω, απλή και πεντανόστιμη:
Υλικά
1 κονσέρβα ολόκληρα τοματάκια κονκασέ (800 γρ.)
5 κουταλιές βούτυρο
1 μέτριο κρεμμύδι, καθαρισμένο και κομμένο στη μέση
Αλάτι
Εκτέλεση
Βάζουμε την τομάτα με τα ζουμιά της κονσέρβας, με το βούτυρο και το κρεμμύδι σε ένα κατσαρολάκι. Προσθέτουμε μια-δυο πρέζες αλάτι.
Αφήνουμε τη σάλτσα να πάρει βράση. Ψήνουμε χωρίς να σκεπάσουμε την κατσαρόλα για περίπου 45 λεπτά σε χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας και λιώνοντας ανά τακτά διαστήματα τις τομάτες στη σάλτσα με ένα πιρούνι. Συμπληρώνουμε λίγο αλάτι.
Πετάμε το κρεμμύδι και αναμειγνύουμε τη σάλτσα με τα ζυμαρικά. Η σάλτσα είναι αρκετή για περίπου ½ κιλό σπαγγέτι ή άλλα ζυμαρικά.
Υ.Γ.
Εγώ βάζω δύο κρεμμύδια, λίγο πελτέ παραπάνω και ίσως λίγο σκόρδο ψιλοκομμένο. Καλή όρεξη, αν δεν πετύχει με την πρώτη συνέχισε και θα έχεις την πιο απλή και πιο γευστική σάλτσα. Έρρωσθε.
Κάπου εδώ κλείνει ο πρώτος τόμος από την τριλογία του Επικούρειου Πέπου, σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να διαβάσετε τις σκόρπιες σκέψεις μου. Doomo Arigatoo!!
Σας ευχαριστώ, ευχαριστώ επίσης τις Μούσες, για την αμέριστη βοήθεια. Έρρωσθε.
Η Επιμέλεια της ανάρτησης έγινε από τον Fuji Tomo Kazu.
Τα έσοδα από τις πωλήσεις αυτού του βιβλίου, λίγα ή πολλά, θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση του Πεπέ.
EKΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΙΔΟΣΚΟΠΕΙΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2025
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ.
ΦΩΤΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
KONSTANTINO SALIS
ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΤΣΙΜΠΕΡΙΔΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΡΙΖΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
Σας προτρέπω να αφιερώσετε τον πολύτιμο χρόνο σας ώστε να ακούσετε τις καταπληκτικές εκπομπές Τιμής Ένεκεν του κ. ΔΑΥΙΔ ΝΑΧΜΙΑ με τους πιο πάνω καλεσμένους και όχι μόνο.