Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

11.9.24

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ] ΣΠΥΡΙΔΩΝ - ΠΕΠΟΣ - ΠΟΥΦ - ΠΕΠΕ - FUJI TOMO KAZU - ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ Ένας ενεργός πολίτης - Δον Κιχώτης - Ουτοπιστής. [κ.κ. Σπυρίδων Ν. Γκοβίνας.]

Ένα Μονόπρακτο έργο, Σατυρικό Δράμα; τρόπον τινά, από τον Επικούρειο Πέπο ως κατάθεση στο Παγκόσμιο Μνημείο Ανευθυνότητας.

ΣΚΗΝΗ. Σαλόνι μονοκατοικίας στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, αριστερά η κουζίνα όπου η οικοδέσποινα έχει βάλει ήδη στην κατσαρόλα τα ντολμαδάκια και στην ατμόσφαιρα διαχέεται μία μεθυστική πανδαισία αρωμάτων από τα κληματόφυλλα και τα υπόλοιπα υλικά, η τραπεζαρία όπου είναι στρωμένα τρία πιάτα ενώ είναι δυό τους, αυτό από παραξενιά του οικοδεσπότη γιατί πάντα ελπίζει πως κάποιος καλός φίλος που τον αγαπάει η πεθερά του, θα φανεί για να γευματίσει μαζί τους, ένας μεγάλος καθρέφτης πάνω από τον μπουφέ, τρεις φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων, και ένα σαλόνι με δύο καναπέδες. Δεξιά ξύλινη σκάλα που οδηγεί στο ατελιέ του καλλιτέχνη ο οποίος εκείνη τη στιγμή ζωγραφίζει μία Μούσα ολοζώντανη. Η σύζυγος βρίσκεται στο σαλόνι και διαβάζει ένα φυλλάδιο με προσφορές ακούγοντας παραδοσιακή μουσική. Το κινητό του συζύγου της βρίσκεται πάνω στο τραπέζι του σαλονιού γιατί ο Μαίτρ [ζωγράφος] δεν θέλει να τον ενοχλούν όταν ασχολείται με την τέχνη της ζωγραφικής.


Κουδούνισμα τηλεφώνου, η Λόλα βρίσκεται μόνη στο σαλόνι και αναρωτιέται αν θα πρέπει να απαντήσει, κοιτάζει την οθόνη και βλέπει το όνομα Ενδυμίωνας. Περιμένει να έρθει ο Επίκουρος να σηκώσει το τηλέφωνο αλλά επειδή βρίσκεται στο ατελιέ και αργεί, απαντάει η ίδια.

Λόλα:

Καλημέρα Ενδυμίωνα.

Ενδυμίωνας:

Καλημέρα κυρία Λόλα, μπορώ να μιλήσω στον Επίκουρο;

Λόλα:

Μόλις έρθει θα του πω να σε πάρει είναι στο ατελιέ και όπως ξέρεις δεν θέλει να τον ενοχλούμε.

Ενδυμίωνας:

Κυρία Λόλα είναι επείγον, σας παρακαλώ πρέπει να του μιλήσω αμέσως, πρόκειται για κάτι σημαντικό.

Λόλα:

Σε παρακαλώ περίμενε λίγο ν' ανέβω να τον ενημερώσω, αν και έχει πει πως όταν βρίσκεται στο ατελιέ να μην τον ενοχλούμε ποτέ αλλά θα το τολμήσω, και μονολογώντας κάτι για τις παραξενιές του συζύγου της χτυπάει την πόρτα του ατελιέ διακριτικά λέγοντας: Μαιτρ!! σας ζητάει στο τηλέφωνο ο Ενδυμίωνας και λέει πως πρόκειται για κάτι σοβαρό. Επικρατεί σιωπή για ένα λεπτό περίπου και επιτέλους απαντά.

Επίκουρος:

Έρχομαι Λόλα, για να επιμένει ο Ενδυμίων ο οποίος είναι η επιτομή της επικούρειας φιλοσοφίας και της αταραξίας κάτι σημαντικό θα έχει να μου πει, σ' ευχαριστώ Λόλα, φθάνοντας στο σαλόνι παίρνει το τηλέφωνο, καλημέρα Ενδυμίων καλέ μου φίλε.

Ενδυμίωνας:

Καλημέρα Επίκουρε, έχω συγκλονιστικά νέα, μόλις επέστρεψα από τη χώρα του Ωχαδερφισμού και είμαι σίγουρος πως αυτά που θ' ακούσεις θα νομίσεις πως είναι μύθος, άκου λοιπόν Επίκουρε, υπάρχει ένα χωριό στα σύνορα της Ωχαδερφίας και του Ελαμωρετώρα όπου οι κάτοικοι έπιναν νερό με σκουριά, με λάσπες και κόπρανα από ζώα, με κολοβακτηρίδια, είχαν μέσα στο υδραγωγείο σκουριασμένες σκάλες, τα καπάκια ήταν σκουριασμένα και ξεκλείδωτα, η δεξαμενή ήταν ξέφραγο αμπέλι, υπήρχε μια σωλήνα σε δύο σημεία σπασμένη και περνούσαν μέσα διάφορα, η δεξαμενή αντί να είναι καθαρή γύρω γύρω ήταν περιτριγυρισμένη από λάσπες και κόπρανα ζώων ενώ όπως καλά γνωρίζεις θα έπρεπε να είναι πεντακάθαρη πανταχόθεν.

Επίκουρος:

Μη συνεχίζεις Ενδυμίων γιατί θα κάνω εμετό, μ' αυτά που μου λες δεν θα μπορέσω να ξαναπιώ νερό, για πες όμως τι έγινε με τους κατοίκους; Σίγουρα θα έγινε μεγάλος χαμός, προφανώς οι κάτοικοι θα έχουν επαναστατήσει και προφανέστα θα έχουν παραιτηθεί οι υπεύθυνοι.

Ενδυμίωνας:

Σκάει στα γέλια, και όταν καταφέρνει να σταματήσει λέει: συγγνώμη Επίκουρε αλλά μ' αυτό που είπες για τις παραιτήσεις των υπευθύνων μού θύμισες το ανέκδοτο με τον Τοτό ως υπεύθυνο σε υπηρεσία του δημοσίου.

Επίκουρος:

Μα γιατί γελάς Ενδυμίων; με βάση αυτά που μου περιγράφεις η κατάσταση θα πρέπει να ήταν πάρα πολύ σοβαρή για την υγεία των κατοίκων, άρα δεν είναι για γέλια.

Ενδυμίωνας:

Γελάω Επίκουρε με την αφέλεια σου, μα που νομίζεις πως βρίσκεσαι; Στην Ιαπωνία; Αν εξαιρέσεις μια πεντάδα ανθρώπων όλοι οι υπόλοιποι απλά γύρισαν την πλάτη τους και αναζήτησαν τον νηφάλιο Μορφέα!

Επίκουρος:

Ενδυμίων, αν αυτά που μου περιγράφεις είχαν γίνει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, ο κόσμος θα είχε ξεσηκωθεί , θα είχε βγει στους δρόμους και στις εκλογές θα μαύριζε όλους τους υπεύθυνους που θα είχαν τολμήσει να βάλουν ξανά υποψηφιότητα. Αλήθεια Ενδυμίων αυτοί οι κάτοικοι δεν είχαν παιδιά και εγγόνια, δεν τους ένοιαζε τι νερό πίνουν; Θα στο πω για μία ακόμη φορά αυτοί οι κάτοικοι είναι άξιοι της μοίρας τους, ας τολμούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και να δεις το τι θα γινόταν, όλο το χωριό θα είχε πάει στο υδραγωγείο και θα ζητούσε άμεση λύση.

Ενδυμίωνας:

Επίκουρε μη λες μεγάλα λόγια, μεγάλες μπουκιές από τα μπιφτέκια στα ΧΑΣΑΠΑΚΙΑ, και από ψητή γουρνοπούλα στ' Αλώνια να τρως, αλλά μεγάλες κουβέντες να μην λες.

Επίκουρος:

Τις λέω Ενδυμίων γιατί γνωρίζω πολύ καλά τους συγχωριανούς μου, σ' αυτά τα θέματα δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Θυμάμαι μια φορά που ο Ταράξιππος πήγε να τους πει ψέματα τον κυνήγησαν με τις κατσούνες, δεν τα σηκώνουν αυτά οι Γοργογυραίοι.

Ενδυμίωνας:

Επίκουρε, καλέ μου φίλε Δον Κιχώτη, λυπάμαι αλλά το χωριό για το οποίο σου μιλάω είναι το χωριό σου, είναι το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, όλα αυτά που διάβασες εκεί έχουν γίνει.

Επίκουρος:

Οι μόνες λέξεις που μπόρεσε να αρθρώσει ήταν αυτές:

Μα είναι δυνατόν!!

Μήπως κανείς λάθος Ενδυμίων; Με σκυμμένο το κεφάλι αναχωρεί από το σαλόνι προς το ατελιέ μονολογώντας, μα είναι δυνατόν;

(Ανάβουν τα φώτα).

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ.

Υ.Γ. Πηγή έμπνευσης για το θεατρικό μονόπρακτο "Μνημείο Ανευθυνότητας" ήταν τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν τον Σεπτέμβριο του 2023 στο υδραγωγείο του χωριού και όχι μόνο στο υδραγωγείο, και κυρίως η απαράδεκτη στάση των ''υπευθύνων'' που είναι ανεύθυνοι, δυστυχώς πρόκειται για αληθινή ιστορία. 
=======================

Τέσσερες επιστολές ενός Γοργογυραίου ενεργού πολίτη προς τους Αρμόδιους.

Φίλες και φίλοι καλημέρα, μετά την ανάρτηση που έκανα σχετικά με το θεατρικό μονόπρακτο έργο με τίτλο "ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ" δέχθηκα αρκετά μηνύματα που με ρωτούσαν περίπου το ίδιο πράγμα, Mr Πέπο από τη στιγμή που διαπιστώσατε την απαράδεκτη κατάσταση στο υδραγωγείο ως ενεργός πολίτης τι κάνατε; Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που σωστά ρωτούν θα απαντήσω με τις επιστολές που απέστειλα στον πρόεδρο της ΔΕΥΑΤ και αντιδήμαρχο κ. Άκη Αναστασίου, στον αξιότιμο Δήμαρχο κ. Σακκά, στον αντιπεριφερειάρχη κ. Χρήστο Γακόπουλο, και στον ιατρικό σύλλογο Τρικάλων. Αρχικά επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον πρόεδρο του χωριού τον κ. Ηλία Τσιούνη ο οποίος το μόνο που είχε να μου πει ήταν να μην ανησυχώ και πως σε καναδυό μέρες όλα θα είναι εντάξει με το νερό. Το πόσο εντάξει ήταν το ζήσαμε όλοι. Επειδή κατάλαβα - δυστυχώς για μία ακόμα φορά - πως ο Ηλίας ζούσε στον δικό του κόσμο πήρα την απόφαση να πάω ο ίδιος στον χώρο της δεξαμενής και τα αποτελέσματα τα γνωρίζετε από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που σας είχα στείλει. Απορώ πως μέχρι στιγμής δεν επενέβη κάποιος εισαγγελέας αυτεπάγγελτα. Ας έρθω όμως στους θεσμικούς παράγοντες που έστειλα τις επιστολές.



Αντιδήμαρχος και πρόεδρος της ΔΕΥΑΤ κ. Άκης Αναστασίου παρ' ο,τι ενημερώθηκε από εμένα πρώτος, μέχρι σήμερα ουδεμία απάντηση έλαβα, απλά θα πρέπει να γνωρίζει ο κ. Αντιδήμαρχος πως είναι υποχρέωσή του, βάση νόμου, να απαντήσει το αργότερο σε 60 ημέρες από την ημέρα που έλαβε γνώση.

Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Σακκάς μετά τον αρμόδιο αντιδήμαρχο και πρόεδρο της ΔΕΥΑΤ ενημέρωσα ως όφειλα και τον κ. Δήμαρχο ο οποίος προς μεγάλη μου απογοήτευση όταν επισκέφθηκε το χωριό μας λίγες μέρες πριν τις εκλογές και μεσούντος του προβλήματος δεν αναφέρθηκε καθόλου στο θέμα και φυσικά ουδείς από τους υποψηφίους συμβούλους τόλμησε να του το θυμίσει, γιατί αν μη τι άλλο ήταν υποχρεωμένοι να το πράξουν. Σωστά μιλάω; Δυστυχώς δεν το έπραξαν.

Τρίτος στη σειρά ενημέρωσης ήταν ο αντιπεριφερειάρχης κ. Χρήστος Γακόπουλος, ήταν ο μόνος ο οποίος ενδιαφέρθηκε άμεσα, ήταν ο μόνος που συγκλονίστηκε από τις απαράδεκτες εικόνες ντροπής που υπήρχαν στο υδραγωγείο. Ήταν ο μόνος που κινητοποιήθηκε. Δυστυχώς δεν κατάφερε να επανεκλεγεί γιατί ο καταποντισμός του κ. Αγοραστού τον παρέσυρε κι αυτόν.

Θα πρέπει εδώ να αναφερθώ ξανά σε μία θετική ενέργεια, αυτή της κοινοτικής συμβούλου Έλενας Γκοβίνα η οποία μόλις αντίκρισε τις εικόνες από το υδραγωγείο ζήτησε συγγνώμη που δεν είχε ασχοληθεί με αυτό το θέμα και υπέβαλε άμεσα την παραίτησή της. Κάποιες, και κάποιοι είχαν διαφορετική άποψη, κάποια στιγμή ως πολίτες θα πρέπει να αποφασίσουμε τι ακριβώς θέλουμε. Όταν συμβαίνει κάτι το πρώτο που λέμε είναι: μα δεν υπάρχει λίγη τσίπα; δεν είχε κάποιος/κάποια την ευαισθησία να παραιτηθεί; Όταν βρίσκεται αυτή/αυτός να παραιτηθεί και να ζητήσει συγγνώμη ε! τότε γυρίζουμε τον δίσκο αλλιώς, έλεος βρε παιδιά! Έλεος! Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει; αντί να την χειροκροτήσουμε αρχίσαμε τις κακίες μας; αντί να λέμε γιατί δεν παραιτήθηκαν και οι 5 αρχίσαμε να μεμφόμαστε την Έλενα που έπραξε το αυτονόητο; Αν θέλετε να κρίνουμε την παρουσία της για όλη την τετραετία ευχαρίστως να το κάνουμε, αυτό όμως δεν έχει σχέση με την κορυφαία της πράξη.

Τέταρτος στη σειρά των ενημερωτικών επιστολών ήταν ο ιατρικός σύλλογος Τρικάλων, μέχρι στιγμής 25/10/23 δυστυχώς δεν έχω λάβει ακόμα καμία γραπτή απάντηση, δύο φορές που επικοινώνησα μαζί τους μου είπαν πως θα αποφανθούν όταν θα έχουν διοικητικό συμβούλιο προς τα τέλη του μήνα. Αναμένω την άποψή τους. Υ.Γ. Κάποια στιγμή πιο μετά με ενημέρωσαν πως απέστειλαν τον φάκελο στην υγειονομική υπηρεσία. Μέχρι αυτή τι στιγμή 11/09/2024 που αντιγράφω αυτό το μήνυμα δεν έχω καμία ενημέρωση, άρα κάνουν όλοι την πάπια, γιατί άραγε; Εγώ δεν ασχολήθηκα ξανά γιατί διαπίστωσα πως τους κατοίκους τους απασχολούν άλλα πιο σοβαρά θέματα από την υγεία!!!!!

Φυσικά για όλα αυτά ενημέρωσα και τους κατοίκους, δηλαδή τους άμεσα ενδιαφερόμενους, εδώ βέβαια προκύπτει ένα τεράστιο θέμα, πότε οι υπεύθυνοι θα ζητήσουν συγγνώμη για τη σκουριά που πίναμε και για όλα τα υπόλοιπα; εσείς που αυτή τη στιγμή διαβάζετε αυτό το κείμενο ποια είναι η άποψή σας; έπρεπε να έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους οι υπεύθυνοι; Άραγε ο ρόλος ο δικός μας, εννοώ των ενεργών πολιτών ποιος είναι; Να πάμε μία φορά στα 4 χρόνια ή στα 5 για να ψηφίσουμε και μετά τίποτα; Άμα είναι έτσι καλύτερα μη σώσει ποτέ να πάμε να ψηφίσουμε. Φίλες και φίλοι απαντώ λοιπόν σ' αυτούς που με ρώτησαν τι έπραξα για το σοβαρό αυτό θέμα με τις πιο κάτω επιστολές, και με το πιο πάνω κείμενο, θεωρώ πως έπραξα το καθήκον μου ως ενεργός πολίτης και αυτό μου αρκεί. Εμείς οι πολίτες είμαστε υπεύθυνοι είτε για το καλό είτε για το κακό, με την σιωπή μας ή την ανοχή μας είμαστε εξίσου υπεύθυνοι είτε για το νερό που πίνουμε, είτε για το περιβάλλον, είτε για την παιδεία κ.λπ. Μ' αυτά τα ολίγα σας χαιρετώ και σας προτρέπω να αντισταθείτε:

Αντισταθείτε σ᾿ αυτούς που σας λένε πως το νερό που πίναμε ήταν πόσιμο ενώ μέσα στο υδραγωγείο υπήρχαν δύο σκουριασμένες σκάλες.

Αντισταθείτε σ᾿ αυτὸν/αυτή που θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά από ιδιοτέλεια και όχι από μεράκι για προσφορά και δεν ασχολήθηκε ποτέ με το τι νερό πίναμε.

Αντισταθείτε σ᾿ αυτὸν που χαιρετάει και χτυπάει τον κόσμο στην πλάτη πριν τις εκλογές, και μετά ξεχνάει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την θέση του συμβούλου η του προέδρου κ.λπ.

Αντισταθείτε πάλι σ᾿ όλους αυτούς που λέγονται υπεύθυνοι χωρίς ποτέ να σκεφτούν την παραίτηση λόγω ανικανότητας.

Αντισταθείτε στις κολακείες των υποψηφίων που σας θυμούνται λίγο πριν τις εκλογές.

Αντισταθείτε σε όλους τους δήθεν υπεύθυνους που ενώ το χωριό έχει γεμίσει χωματερές αυτοί δεν έχουν μάτια να τις δούνε και τολμούν να ζητούν ξανά την ψήφο σας.

Αντισταθείτε σε όλους αυτούς που ψηφίζουν τους ανίκανους και τους παρτάκηδες και παίρνουν στο λαιμό τους τούς υπόλοιπους. Ειδικά σ' αυτούς αντισταθείτε σφόδρα.

Ο τίτλος και μόνο ο τίτλος ''ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ'' ανήκει στον ποιητή Μ. Κατσαρό.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Α' ΕΠΙΣΤΟΛΗ.

Συνταξιούχος ενεργός πολίτης.

Γοργογύρι 14/09/2023

Από:

Γκοβίνας Σπυρίδων

Γοργογύρι Τρικάλων

Του Δήμου Τρικκαίων

Προς:

Τον αξιότιμο Αντιδήμαρχο και πρόεδρο της ΔΕΥΑΤ κ. Άκη Αναστασίου.

Email: pepos_a@hotmail.com

Τηλ: 6937013312

Κύριε Αντιδήμαρχε καλησπέρα, ονομάζομαι Γκοβίνας Σπυρίδων και είμαι κάτοικος Γοργογυρίου, το μεσημέρι ο πρόεδρος της κοινότητας κ. Ηλίας Τσιούνης μάς ανακοίνωσε πως το νερό στο χωριό μας, και όχι μόνο, δεν είναι πόσιμο, αλλά και ακατάλληλο για ατομική υγιεινή. Πριν λίγο 21:30 επικοινώνησα με τον πρόεδρο μας προκειμένου να μάθω ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα αυτής της ανακοίνωσης και δεν γνώριζε να μου πει τίποτα για το πόρισμα.

Ως ενεργός πολίτης και ως κάτοικος Γοργογυρίου, θα ήθελα να σας ρωτήσω, ως υπεύθυνος αντιδήμαρχος που είσαστε, να μου πείτε τι λέει το πόρισμα της χημικής ανάλυσης, ποιο είναι το πρόβλημα και αν αυτό το πρόβλημα προϋπήρχε. Είναι απόρροια των τελευταίων γεγονότων; Είναι κάτι άλλο; Είναι κάτι απλό και άδικα έχουμε θορυβηθεί;

Για όλα αυτά θα ήθελα να σας παρακαλέσω - είναι και δικαίωμα μου ως κάτοικος και ως ενεργός πολίτης - να μας πείτε τι είναι αυτό που σας οδήγησε σ' αυτή την απόφαση; Ελπίζω να κατανοήσετε την ανησυχία μας και το δικαίωμα μας της άμεσης ενημέρωσης.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και εκτίμηση Σπύρος Γκοβίνας.

Β' ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Γοργογύρι 16/09/23 ώρα 16:16

Από:

Γκοβίνας Σπυρίδων

Γοργογύρι Τρικάλων

Του Δήμου Τρικκαίων

Προς:

Τον αξιότιμο δήμαρχο Τρικκαίων κ. Σακκά.

Κοινοποίηση: Ιατρικό σύλλογο Τρικάλων, κατοίκους Γοργογυρίου, υπουργό κ. Σκρέκα, υπουργό κ. Παπαστεργίου, αντιπεριφερειάρχη κ. Χρήστο Γακόπουλο, αντιδήμαρχο κ. Αναστασίου, αντιδήμαρχο κ. Αλεστά, πρόεδρο κοινότητας και συμβούλους του δημοτικού διαμερίσματος Γοργογυρίου.


Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε καλησπέρα, ζητώ συγγνώμη που σας ενοχλώ ειδικά αυτήν την περίοδο που έχετε χίλια μύρια στο κεφάλι σας με όλη αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μετά τη νεροποντή. Επειδή όμως το θέμα αφορά την δημόσια υγεία σας παρακαλώ να βρείτε λίγο χρόνο εσείς και οι συνεργάτες σας, ώστε να ασχοληθείτε και με το θέμα του υδραγωγείου στο κατά τ' αλλά Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Δεν γνωρίζω αν έχετε ενημερωθεί, έχω στείλει ήδη δύο επιστολές στον αρμόδιο αντιδήμαρχο κ. Άκη Αναστασίου για το συγκεκριμένο θέμα, επίσης δεν γνωρίζω αν έχετε ενημερωθεί για την ανακοίνωση της ΔΕΥΑΤ πως το νερό στο χωριό μας δεν είναι πόσιμο αλλά ούτε και για την ατομική υγιεινή, ουδείς από εμάς τους κατοίκους γνωρίζει το λόγο αυτής της απαγόρευσης, εμείς δηλαδή που πίναμε αυτό το νερό το οποίο ήταν ακατάλληλο δεν έχουμε καμία ενημέρωση για το ποια ήταν η αιτία της απαγόρευσης. Δεν θα έπρεπε από επίσημα χείλη να γνωρίζουμε το πόρισμα της χημικής ανάλυσης; Αρκεί δηλαδή μια ανακοίνωση πως το νερό δεν είναι πόσιμο και ξεμπερδέψαμε; Δηλαδή εμείς οι κάτοικοι που ελπίζω να μην έχουμε υποστεί ήδη κάποιες συνέπειες από την αμέλεια των υπευθύνων δεν έχουμε δικαίωμα μιας πλήρους ενημέρωσης;

Εσείς ως ο πρώτος πολίτης του δήμου μας είσαστε ικανοποιημένος;

Ας έρθω τώρα στην ουσία της επιστολής μου. Κατ' αρχάς να σας θυμίσω πως δεν έχω κάποιον θεσμικό ρόλο, παρά μόνο αυτόν του ενεργού πολίτη τον οποίο θεωρώ σημαντικότατο.

Κύριε δήμαρχε θα επιτρέπατε στα μέλη της οικογένειάς σας να έπιναν νερό από μια δεξαμενή στην οποία μέσα είναι δύο σιδερένιες σκουριασμένες σκάλες; Είμαι σίγουρος πως δεν θα το κάνατε, ελπίζω πως δεν θα το κάνετε ούτε στους κατοίκους του χωριού μου. Αν πριν από αυτή την επιστολή είχατε το άλλοθι πως δεν γνωρίζατε τώρα που λάβατε γνώση δεν το έχετε. Επομένως τι θα κάνετε; Θα μας αφήσετε στο έλεος των ανεύθυνων ανθρώπων; Θα επιτρέψετε να συνεχίσουν να μας ποτίζουν νερό με σκουριά;

Αλήθεια μήπως θα έπρεπε να επέμβει κάποιος εισαγγελέας ώστε να να καταλάβουν όλοι αυτοί που θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά πως αν δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους υπάρχουν και νομικές συνέπειες;

Κύριε δήμαρχε σας γνωρίζω επίσης πως στο υδραγωγείο του χωριό μας δεν τηρείται κανένα μέτρο ασφαλείας, αν βρεθεί κάποιος και θέλει να ρίξει μέσα στην δεξαμενή κάτι που να έχει συνέπειες στην υγεία των δημοτών, μπορεί να το κάνει άνετα, ναι καλά καταλάβατε, τα καπάκια τα σηκώνεις και ρίχνεις μέσα ότι γουστάρεις. Επίσης τα καπάκια δεν κλείνουν αεροστεγώς με αποτέλεσμα να εισέρχονται μέσα διάφορα ζουζούνια.

Κύριε δήμαρχε, σήμερα επισκέφθηκα το υδραγωγείο και διαπίστωσα πως τόσα χρόνια πίνουμε νερό που νομίζαμε πως τηρούνται τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, δυστυχώς αν δείτε τα βίντεο που πήρα, τα οποία είναι στην διάθεσή σας, θα διαπιστώσετε κι εσείς πάρα πολλές σοβαρές ελλείψεις οι οποίες δεν γνωρίζω το τι συνέπειες έχουν ήδη στην υγεία μας. Εκεί σταυλίζουν ακόμα και ζώα, η μία υπερχείλιση φοβάμαι πως είναι σε λάθος σημείο και η σωλήνα της υπερχείλισης δεν έχει το πιο βασικό, δηλαδή το κλαπέτο το οποίο δεν θα επέτρεπε να εισέρχονται στην δεξαμενή τα οποία ξένα σώματα, άνετα μπορούν τα τρωκτικά και οι όποιες ακαθαρσίες να εισέλθουν τι στιγμή που δεν υπάρχει το κλαπέτο το οποίο δεν κοστίζει μια περιουσία αλλά μόνο 80€.

Κύριε δήμαρχε εμείς οι Τρικαλινοί που κοκορευόμαστε για την πιο έξυπνη πόλη, πως είναι δυνατόν στο υδραγωγείο από το οποίο πίνουν νερό οι κάτοικοι του χωριού, ανήκουμε κι εμείς στον δήμο Τρικκαίων, να μην έχουν τοποθετήσει φίλτρα πριν την εισαγωγή και την έξοδο του νερού; Ποιος θα αναλάβει τις ευθύνες για όλες αυτές τις παραλείψεις που εύχομαι να μην έχουν συνέπειες στην υγεία των κατοίκων; Με τις ευχές βέβαια δεν ξορκίζεις το κακό αλλά με μέτρα πρόληψης.

Κύριε δήμαρχε η ανύπαρκτη επί της ουσίας περίφραξη επιτρέπει να εισέρχονται αναρμόδιοι άνθρωποι και ζώα, αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που είδαν σήμερα τα δικά μου μάτια δεν την είδαν ποτέ τα μάτια των αρμοδίων; Και αν την είδαν τι έκαναν;

Κύριε δήμαρχε, μετά από όλα αυτά που γνωρίζετε θεωρώ απίθανο να μην παρέμβουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου με δική σας εντολή ώστε να σταματήσει όλη αυτή η απαράδεκτη και άκρως επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στο υδραγωγείο του χωριό μας.
Υ.Γ. Υπήρξε άμεση παρέμβαση αποκατάστασης γιατί διαπίστωσαν πως η κατάσταση ήταν τραγική, έβγαλαν από μέσα τις σκουριασμένες σκάλες, αφαίρεσαν τα σκουριασμένα καπάκια, άλλαξαν τις σωλήνες που έφερναν νερό γιατί σε δύο σημεία ήταν σπασμένες και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εισροή λάσπης και κοπράνων, καθάρισαν την δεξαμενή γύρω γύρω η οποία ήταν μέσα στις λάσπες αφού το χώμα τις είχε σκεπάσει από την πάνω πλευρά και τις δύο πλα'ι'νές αν θυμάμαι καλά, και έβαλαν λουκέτα στα καπάκια αλουμινίου ώστε να μην μπορεί να περάσει τίποτα μέσα. Αγαπητή αναγνώστρια, αγαπητέ αναγνώστη τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει αν το θέμα δεν το είχα αναδείξει εγώ και τρία ακόμα άτομα.

Υ.Γ. Α) ο ιατρικός σύλλογος Τρικάλων τι λέει επ ' αυτού;

Υ.Γ. Β) Αν νομίζετε πως με τον α' ή τον β' τρόπο μπορώ να βοηθήσω είμαι στην διάθεσή σας.

Σας ευχαριστώ.

Σας χαιρετώ, με σεβασμό και εκτίμηση Σπύρος Γκοβίνας ενεργός πολίτης.

Γ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Γοργογύρι 24/09/2023

Συνταξιούχος ενεργός πολίτης.

Από:

Γκοβίνας Σπυρίδων

Γοργογύρι Τρικάλων

Του Δήμου Τρικκαίων.

Προς:

Τον αξιότιμο Αντιδήμαρχο και πρόεδρο της ΔΕΥΑΤ κ. Άκη Αναστασίου.

Email: pepos_a@hotmail.com

Τηλ: 6937013312

Κύριε Αντιδήμαρχε και πρόεδρε της ΔΕΥΑΤ καλημέρα, επικοινωνώ μαζί σας για τις σκουριασμένες σκάλες που ήταν μέσα στο υδραγωγείο.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μας παραχωρήσετε αυτές τις σκάλες ώστε με την βοήθεια του εικαστικού κ. Νίκου Μακρή και του σοφού διδασκάλου από την Πιάλεια κ. Δημήτρη Παπαγιαννόπουλου να στήσουμε σε κάποιον χώρο του χωριού μας ένα έργο τέχνης που θα το ονομάσουμε ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑΣ και να είναι υποχρεωμένοι όσοι θέτουν υποψηφιότητα - ανά την Ελλάδα -για τα κοινά, να επισκέπτονται αυτό το μνημείο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι ώστε να διδάσκονται τις ευθύνες τους. Τα έξοδα της μεταφοράς και της εγκατάστασης θα τα αναλάβουν τα μέλη της δημιουργικής ομάδας Γοργογυρίου.

Θα αναμένω την απάντηση σας. Υ.Γ. Ακόμα την αναμένω, ήρθαν άρον άρον και πήραν τις σκάλες, ευτυχώς πρόλαβα και τις φωτογράφισα γιατί τώρα υπάρχουν ντοκουμέντα.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και εκτίμηση Σπύρος Γκοβίνας ενεργός πολίτης.

Δ' ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Νέα επιστολή.

Συνταξιούχος ενεργός πολίτης.

Γοργογύρι 12/10/2023

Από: Γκοβίνας Σπυρίδων

Γοργογύρι Τρικάλων

Του Δήμου Τρικκαίων

Προς:

Τον αξιότιμο Αντιδήμαρχο και πρόεδρο της ΔΕΥΑΤ κ. Άκη Αναστασίου.

Email: pepos_a@hotmail.com

Τηλ: 6937013312

Κύριε Αντιδήμαρχε και πρόεδρε της ΔΕΥΑΤ κ. Άκη Αναστασίου καλησπέρα, κατ' αρχάς συγχαρητήρια για την εκλογή σας και καλή επιτυχία στα νέα σας καθήκοντα όποια και αν είναι αυτά.

Κύριε πρόεδρε εδώ και αρκετές μέρες σάς έχω στείλει κάποιες επιστολές που αφορούν το υδραγωγείο στο χωριό μας. Υποθέτω πως ακόμα δεν έχουν φθάσει στα χέρια σας γιατί σίγουρα θα είχα λάβει κάποια απάντηση. Έχω παρατηρήσει πάντως πως μετά τις επιστολές και τις φωτογραφίες που έστειλα σε σας και στον αξιότιμο κ. Δήμαρχο, την παρουσία των τεχνικών της ΔΕΥΑΤ στο υδραγωγείο όπου έχουν προβεί σε σημαντικές παρεμβάσεις. Έβγαλαν κατ' αρχάς τις σκουριασμένες σκάλες και τοποθέτησαν καινούριες, αλήθεια γιατί αφήνετε μόνιμα μέσα στην δεξαμενή τις σκάλες; είναι τόσο δύσκολο όταν έρχεται το συνεργείο για τον καθαρισμό να παίρνουν τις σκάλες από το κοινοτικό γραφείο; αλήθεια ποιος μας λέει πως αυτό το υλικό σε λίγα χρόνια δεν θα βγει κάποια έρευνα που θα το θεωρεί ακατάλληλο; έστω και μια πιθανότητα στο εκατομμύριο να είναι γιατί να μην είμαστε Προμηθείς; επίσης, άλλαξαν τα σκουριασμένα καπάκια με καινούργια τα οποία παράτησαν πάνω στην δεξαμενή μαζί με το συρματόπλεγμα, γιατί άραγε; επίσης, αφαίρεσαν γύρω από την δεξαμενή όλες τις λάσπες και ανέδειξαν το κτίσμα του υδραγωγείου, κάτι που θα έπρεπε προφανώς να είχε γίνει προ πολλού, και παράλληλα δημιούργησαν ένα κενό ασφαλείας γύρω από το υδραγωγείο, έκλεισαν επίσης και τις δύο τρύπες από σπάσιμο που είχε η μια σωλήνα εισαγωγής απ' όπου ίσως, περνούσαν μέσα στην δεξαμενή υλικά και βακτηρίδια που δεν έπρεπε.

Αναρωτιέμαι πάντως αν εγώ δεν είχα αναδείξει το θέμα, θα είχαν αφαιρεθεί οι σκουριασμένες σκάλες, και θα είχαν γίνει όλες αυτές οι παρεμβάσεις; Μάλλον όχι.

Μόνο και μόνο γι' αυτό θα περίμενα από εσάς αν μη τι άλλο μια απάντηση στις επιστολές που σας έχω στείλει. Κατανοώ πως είχατε πολλές έγνοιες λόγω των προβλημάτων που δημιούργησε η νεροποντή, και λόγω εκλογών, αλλά και το δικό μας θέμα είναι εξίσου σοβαρό.

Την Κυριακή πάντως που επισκέφθηκα ξανά τον χώρο διαπίστωσα πως υπάρχουν πολλές ατέλειες και θα σας πρότεινα αν βρείτε λίγο χρόνο να συναντηθούμε εκεί, στον χώρο του υδραγωγείου ώστε να σας ενημερώσω, δεν είναι κακό να ενημερωθείτε από έναν ενεργό πολίτη, πάντως αν συμβεί αυτό, θα πρέπει να γίνει το αργότερο έως την Κυριακή γιατί μετά θα αναχωρήσω για Αθήνα.

Κύριε πρόεδρε, ως μέλος της κοινότητας Γοργογυρίου έχω κάθε λόγο να ανησυχώ για όλα αυτά που δεν είχαν γίνει τόσα χρόνια, και ως ψηφοφόρος επίσης της παράταξης του κ. Σακκά πίστεψα, και πιστεύω πως επιτέλους αυτή η απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει στο υδραγωγείο θα λάβει τέλος, προφανέστατα για να συμβεί αυτό θα πρέπει εσείς ως μαέστρος - πρόεδρος να πράξετε τα δέοντα. Υ.Γ. [11/09/24] Κύριε Σακκά ομολογώ πως ήταν λάθος μου που σας ψήφισα γιατί διαπίστωσα - δυστυχώς εκ των υστέρων - πως ενώ γνωρίζατε το πρόβλημα, όταν ήρθατε στο χωριό κάνατε την πάπια. 

Ευελπιστώ πως τώρα που πέρασαν οι εκλογές και σιγά σιγά θα βρείτε κι εσείς τον βηματισμό σας μετά από όλα αυτά που περάσατε να βρείτε λίγο χρόνο να ασχοληθείτε προσωπικά με το θέμα του υδραγωγείου.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και εκτίμηση Σπύρος Γκοβίνας ενεργός πολίτης.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί συγχωριανοί και όχι μόνο, αυτή είναι η ιστορία της δεξαμενής, όλα αυτά συνέβησαν το 2023 από τότε δεν έχω πιει ξανά νερό από την βρύση παρά μόνο εμφιαλωμένο, μακάρι να κάνω λάθος. Αιτία για να πάρω είδηση και να αρχίσω να ανησυχώ ήταν το φίλτρο που έβαλα στην κεντρική παροχή, συνιστώ σε όλους τους κατοίκους να βάλουν στην κεντρική παροχή δύο φίλτρα ένα απλό για τα μικροσωματίδια και ένα ενεργού άνθρακα για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

[ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ] ΣΠΥΡΙΔΩΝ - ΠΕΠΟΣ - ΠΟΥΦ - ΠΕΠΕ - FUJI TOMO KAZU - ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ. Σκόρπιες σκέψεις ενός Δον Κιχώτη - Ουτοπιστή. [κ.κ. Σπυρίδων Ν. Γκοβίνας].

 Α' Επιστολή ενός Γοργογυραίου στον Γερμανό πρέσβη.


Aξιότιμε Κύριε Πρέσβη καλημέρα.

Ονομάζομαι Σπυρίδωνας - Επίκουρος Γκοβίνας και θα ήθελα να Σας παρακαλέσω ν' αφιερώσετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο Σας για να με βοηθήσετε να καταλάβω το εξής:

Α' Με ποιο δικαίωμα αρκετοί δημοσιογράφοι στην πατρίδα σας βρίζουν, και συκοφαντούν τους Έλληνες πολίτες; 

Β' Ποια είναι στην προκειμένη περίπτωση η δική Σας θέση; Γιατί Κύριε Πρέσβη, δεν ακούσαμε κάποια αντίδραση εκ μέρους σας;

Γ' Κύριε Πρέσβη γιατί δεν ενημερώνετε αυτούς τους απίθανους-ρατσιστές (πιστεύω να συμφωνείτε πως ως Έλληνες δεχόμαστε χυδαία επίθεση ρατσισμού...) την ιστορικά τεκμηριωμένη  αλήθεια?  Γιατί δεν τους λέτε πως οι παππούδες, και οι γονείς αυτών των απίθανων ισοπέδωσαν το 1940-44 την Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους άσβεστα μέχρι σήμερα ίχνη αίματος και μία ρημαγμένη και καταληστευμένη χώρα, και το χειρότερο μας δημιούργησαν έναν εμφύλιο -άμεσα η έμμεσα- που ακόμα και σήμερα η χώρα μου δεν μπορεί να συνέλθει από τις πληγές του;...

Επίσης, γιατί δεν τους λέτε πως πίσω από μία σειρά μεγάλων σκανδάλων στην Ελλάδα κρύβονται Γερμανικές εταιρείες; Και τέλος γιατί η χώρα  Σας επαίρεται για την Ηθική της, όταν αποδεδειγμένα εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά προστατεύοντας γνωστά στελέχη αλλά και Έλληνες συνεργούς των γνωστών εταιρειών της χώρας Σας από την κρίση των Ελληνικών δικαστηρίων; 

Γιατί επίσης δεν τους λέτε πως η πλειοψηφία των κυβερνήσεων στη χώρα μας, άγονταν και φέρονταν από το Βερολίνο...; Η ερώτηση είναι απλή και σαφέστατη:

Γιατί δεν στρέφονται κατά των πολιτικών που αποδεδειγμένα είχαν συμμετοχή σε σκάνδαλα τα οποία εξυπηρετούσαν τις Γερμανικές εταιρείες π.χ.(Siemens);

Αυτές Κύριε Πρέσβη είναι οι απορίες ενός αφελούς Έλληνα πολίτη, και φαντάζομαι πολλών ακόμα αν κρίνω απ' αυτά που ακούω κάθε μέρα από τα χείλη συμπατριωτών μου.

Κύριε Πρέσβη, πάρ' αυτά εγώ και η οικογένειά μου, σας καλούμε ένα βράδυ, εσάς προσωπικά και την οικογένειά σας, να σας φιλοξενήσουμε να συζητήσουμε και να δειπνήσουμε με ελληνικούς μεζέδες.

Με εκτίμηση και σεβασμό Σπύρος Ν. Γκοβίνας

Τηλ. επικοινωνίας 6937013312

=====================

AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΗ

Πριν λίγο έλαβα την πιο κάτω επιστολή που αν μη τι άλλο οφείλω να ομολογήσω πως δεν το περίμενα πως θα έπαιρνα κάποια απάντηση, τουλάχιστον τόσο σύντομα. Εννοείται πως θα ήθελα κάποιες ποιό σαφείς απαντήσεις αλλά μη ξεχνάμε πως ο άνθρωπος είναι διπλωμάτης.


Η απάντηση του Γερμανού πρέσβη στην Α' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΟΥ.


Αξιότιμε κύριε Γκοβίνα!

Σας ευχαριστώ για την ειλικρινή ηλεκτρονική επιστολή σας από 26.02.2015. Συμμερίζομαι την άποψή σας ότι ο τρόπος, με τον οποίον ορισμένοι δημοσιογράφοι στη Γερμανία αναφέρονται στη συνολική κρίση εντός της ΕΕ, είναι ιδιαίτερα μονόπλευρος και ενίοτε δυσφημιστικός.

Παρόμοιος υπήρξε, ωστόσο, και ο τρόπος δημοσιογραφικών αναφορών πριν λίγο καιρό και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ακόμα και στην Αθήνα. Στη Γερμανία είθισται να παρεμβαίνουν οι σύλλογοι και οι οργανώσεις του Τύπου σε τέτοιες περιπτώσεις και να προστατεύουν έτσι τον διάλογο που διεξάγεται μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κάτι τέτοιο συνέβη πρόσφατα με την εκστρατεία μιας πολύ συγκεκριμένης εφημερίδας. Γερμανοί δημοσιογράφοι εκφράστηκαν κατηγορηματικά εναντίον της συγκεκριμένης εκστρατείας και απαίτησαν την ανάκλησή της, κάτι το οποίο κι επιτεύχθηκε.

Κατ' αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να διατηρήσουμε τον διάλογο των ΜΜΕ εντός της κοινής μας κοινότητας αξιών, της Ευρώπης, σε ένα ευπρεπές πλαίσιο αποφεύγοντας να τρωθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια .

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, όλοι οι εταίροι στην ΕΕ στάθηκαν αλληλέγγυοι απέναντι στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες με παρόμοια προβλήματα και θα συνεχίσουν να το πράττουν, διότι η αλληλεγγύη αποτελεί βασική προϋπόθεση μέσα σε μία κοινότητα. Έτσι, η Ομοσπονδιακή Κάτω Βουλή ψήφισε πρόσφατα με μεγάλη πλειοψηφία την αιτούμενη από την Ελλάδα παράταση του προγράμματος προσαρμογής της.

Επιπρόσθετα, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι για εμάς τους Γερμανούς είναι αυτονόητη η ανάληψη της ιστορικής μας ευθύνης για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ίδια διαβεβαίωση εξέφρασε και ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος κ. Γιόαχιμ Γκάουκ στην ομιλία του κατά την επίσκεψή του στους Λιγκιάδες τον Φεβρουάριο του 2014 τιμώντας από κοινού με τον απερχόμενο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Παπούλια και την μακρόχρονη φιλία μεταξύ των δύο λαών.

Την διατήρηση και την περαιτέρω εξέλιξη της φιλίας αυτής, η οποία από την έναρξη της κρίσης κι έπειτα πέρασε πολλές διακυμάνσεις, θεωρώ ως ένα από τα βασικά μου καθήκοντα. Για το λόγο αυτό, σας ευχαριστώ εγκάρδια για την ευθύτητα και την ειλικρίνεια που διέπει την επιστολή σας. Οι φίλοι και εταίροι συνομιλούν πάντα μεταξύ τους και προσπαθούμε να καλλιεργούμε αυτόν το διάλογο σε όλα τα επίπεδα.


Με εκτίμηση

Peter Schoof

Πρέσβης της

Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

==========================

Β' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ως απάντηση στην επιστολή του πρέσβη.

Σας στέλνω πιο κάτω την επιστολή που έστειλα ως απάντηση στην επιστολή του Γερμανού πρέσβη και θα ήθελα να ρωτήσω: πόσες τέτοιες επιστολές έλαβε ο Γερμανός Πρέσβης;


Αξιότιμε κύριε Πρέσβη καλησπέρα!


Οφείλω να ομολογήσω πως εξεπλάγην ευχάριστα από την απαντητική επιστολή Σας.

Για κάποιους λόγους τα στερεότυπα μας οδηγούν σε λάθος εκτιμήσεις, εις ότι με αφορά τα στερεότυπα με οδήγησαν στο συμπέρασμα πως δεν έπρεπε να περιμένω απάντηση.

Αποδείχθηκε πως είχα κάνει λάθος, φαντασθείτε τώρα πόσα στερεότυπα μπορεί να έχουν οι Γερμανοί αναγνώστες και τηλεθεατές για τους Έλληνες, απ' αυτά  που ακούνε και διαβάζουν κάθε μέρα από τα ΜΜΕ των χωρών τους, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ μόνο σε ένα.


'Εδωσαν οι Ευρωπαίοι πολίτες πάρα πολλά ευρώ στους ''τεμπέληδες-άπληστους''  Έλληνες!!!

Πράγματι οι Ευρωπαίοι πολίτες της Ευρωζώνης έδωσαν πάρα πολλά χρήματα, αυτό είναι αλήθεια, αλλού είναι το ψέμα, το ΜΕΓΑΛΟ ψέμα είναι πως αυτά τα χρήματα τα πήραν οι Έλληνες πολίτες!!! 

ΟΧΙ δεν τα πήραν οι Έλληνες πολίτες, τα πήραν οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ!!!!!!! και τα χρεώθηκαν οι Έλληνες πολίτες για να σωθούν οι Γερμανικές και οι Γαλλικές τράπεζες, αυτή είναι η αλήθεια.

Γερμανοί μάλιστα βουλευτές πρόσφατα καταψήφισαν στην Ομοσπονδιακή Κάτω Βουλή δηλώνοντας ''καταψηφίζουμε σήμερα την πρόταση του Υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε επειδή εκβιάζει την Ελληνική κυβέρνηση να αποπληρώσει τα χρέη στις τράπεζες και να συνεχίσει την ίδια καταστροφική πολιτική των περικοπών'' 

Κύριε Πρέσβη αυτή τη ΜΕΓΑΛΗ αλήθεια από που και πότε θα τη μάθουν οι Ευρωπαίοι πολίτες; 

Από τα ΜΜΕ των εταίρων μας που καθυβρίζουν κάθε μέρα τους Έλληνες; Φοβάμαι ποτέ.

Κύριε Πρέσβη, επειδή είχατε την τύχη ή την ατυχία να βρίσκεστε την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, φαντάζομαι πως εισπράττετε κι εσείς αυτό που εισπράττω κι εγώ, δηλαδή την καταρρακωμένη αξιοπρέπεια των Ελλήνων, ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω στα νέα παιδιά, πως να τους μιλήσω γι' αυτή τη μεγάλη οικογένεια της Ευρώπης όταν αυτό που εισπράττουν από πολλούς εταίρους είναι χλεύη και ύβρεις από λαούς που υποτίθεται πως πρέπει να ζούμε σαν μια οικογένεια.

Ένα άλλο ερώτημα που θέτουν πολλοί Έλληνες είναι το εξής: πως νοείται ένα νόμισμα να το ονομάζουμε ενιαίο χωρίς να έχει ενιαίο κόστος; 

Αφού λοιπόν είμαστε μια οικογένεια γιατί κάποια μέλη της οικογένειας να έχουν κόστος χρήματος μηδενικό, και κάποια άλλα μέλη εξωφρενικά πολλαπλάσιο;

Υ.Γ. Αφού σας ευχαριστήσω για τον πολύτιμο χρόνο που αφιερώσατε, θα ήθελα να επαναλάβω την ανοιχτή πρόσκληση για ένα γεύμα, ή ένα δείπνο όπου με χαρά μια Ελληνική οικογένεια θα φιλοξενήσει εσάς και την οικογένειά σας, γιατί παρά την κρίση δεν ξεχνάμε το φιλότιμο, και τη φιλοξενία. Είσαστε ευπρόσδεκτοι.

Με σεβασμό και εκτίμηση.

Σπύρος Ν.  Γκοβίνας.

====================

ΟΔΟΣ ΝΟΡΜΑΝΟΥ

Από Γκοβινα Σπυρίδωνα προς Γερμανική Πρεσβεία.

Αξιότιμοι κ.κ. της Γερμανικής Πρεσβείας σας καλημερίζω, προσπαθώ πολλές μέρες να επικοινωνήσω τηλεφωνικά μαζί σας αλλά δεν τα κατάφερα. Ονομάζομαι Γκοβίνας Σπυρίδων και ο λόγος που σας ενοχλώ –πάλι- είναι ο εξής. Στο Μοναστηράκι όπως θα διαβάσετε πιο κάτω υπάρχει ένας μικρός δρόμος που ονομάζεται ‘’ΝΟΡΜΑΝΟΥ’’ επίσης εκεί υπάρχει και ένα μικρό μνημείο. Δυστυχώς για μένα πολύ πρόσφατα έμαθα γι’ αυτή την καταπληκτική ιστορία. Η αυταπάρνηση και η θυσία αυτών των παλληκαριών υπέρ της πατρίδας μου με συγκλόνισε. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν υπάρχει κάποια ημέρα μνήμης γι’ αυτούς τους μοναδικούς φιλέλληνες, αν υπάρχει θα σας παρακαλούσα να μου την γνωστοποιήσετε. Επίσης αν υπάρχει η δυνατότητα μέσω της πρεσβείας να έρθω σε επαφή με κάποια μέλη της οικογένειας από τους απογόνους  του Norman von Ehrenfels, και όχι μόνο, προκειμένου να τους φιλοξενήσω στο σπίτι μου στην Αθήνα και στο Γοργογύρι Τρικάλων ως ένδειξη ευγνωμοσύνης. 

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων. Μετά τιμής ένας  ευγνώμων  Έλληνας  Σπυρίδων Γκοβίνας.

====================


OΤΑΝ Η ΟΚΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΡΑΞΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ.
ΚΑΝΤΖΑ 22/03/2015 ΌΤΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΚΡΑ-ΛΟΓ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΝ ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας και του ανέφικτου, που γίνετε όμως εφικτό όταν ακούμε την ''άτακτη φωνούλα'', σας καλημερίζω και σας προτρέπω να επιτρέπετε σ' αυτή τη φωνούλα να σας μιλάει, και εις ό,τι με αφορά όχι απλά της επιτρέπω να μου μιλάει, αλλά κυρίως κάνω πάντα αυτό που μου ζητάει. Ίσως αναρωτηθεί κάποια/ος τι θέλει να πει ο ''ποιητής;'' έκανα αυτή την εισαγωγή απλά και μόνο για να σας πω πως αυτή ή ''άτακτη φωνούλα'' ήταν η αιτία που χθες βράδυ φιλοξενήσαμε στο σπίτι μας δύο ξεχωριστούς ανθρώπους από την Γερμανία, και γιατί ξεχωριστούς; ίσως πει κάποιος άλλος. Ξεχωριστούς γιατί πήραν μια απόφαση, που κατά τη γνώμη μου έγραψαν ιστορία, γιατί το να πας στον Δήμαρχο του ΝΑΥΠΛΙΟΥ και να του λες: είμαι Γερμανός και θέλω να πληρώσω το μερίδιό μου από τα χρήματα που έκλεψαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα, είναι περίπου σα να έλεγες πως είμαι εξωγήϊνος!! Περίπου μία βδομάδα πριν κι ενώ βρισκόμουν στην έδρα της ΟΚΡΑ δηλαδή στο ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ, λάβαμε ένα μέϊλ που είχε είχε ως τίτλο ''Ζευγάρι Γερμανών πλήρωσε το μερίδιο του από τις... πολεμικές αποζημιώσεις.'' Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και η ''άτακτη φωνούλα'' έπιασε δουλειά, δεν χρειαζόταν δα και μεγάλη προσπάθεια γιατί όσες φορές στο παρελθόν έπραξα αυτό που επιθυμούσε η α.φ. πάντα, μα πάντα είχε δίκιο. Έτσι κι' αυτή τη φορά έπραξα αυτό που ζητούσε η α.φ. Επικοινώνησα με την πρόεδρο του κοινωφελή φορέα ''Πύλη Πολιτισμού'' στο Ναύπλιο και της εξήγησα το σκοπό του τηλεφωνήματος, είπα πως είχα συγκινηθεί πάρα πολύ από την κορυφαία πράξη ανθρωπιάς και ευθύνης των δύο Γερμανών, και θα επιθυμούσα εγώ και ή οικογένειά μου, όταν αυτοί οι άνθρωποι επιστρέψουν στη Αθήνα να τους φιλοξενήσουμε. Ήταν σειρά τής προέδρου να συγκινηθεί απ'αυτή την πρωτοβουλία και μου υποσχέθηκε πως θα μεταβίβαζε την επιθυμία μου στους Nina kai Ludwig. Αμέσως μετά το Ναύπλιο το ζευγάρι έφυγε για το Ηράκλειο της Κρήτης, από την Κρήτη ήταν που επικοινώνησαν για πρώτη φορά μαζί μου για να μου πούν πως αποδέχονται την πρόσκληση, η μόνη μέρα που θα μπορούσε αυτό να συμβεί ήταν την Κυριακή το βράδυ, θα επέστρεφαν από Κρήτη στις 18.30 και θ' αναχωρούσαν το πρωί στις 06.00 που σήμαινε πως θα πρέπει να ήταν στο Αεροδρόμιο κατά τις 04.00 Πράγματι στις 18.50 υποδεχόμασταν στο Ελευθέριος Βενιζέλος τη Nina kai ton Ludwig. Eν το μεταξύ θα γυρίσω λίγες ώρες πίσω για να πω πως η DOLENTHIA είχε αρχίσει ήδη να ετοιμάζει διάφορα σπεσιαλιτέ. Με μια πολύ όμορφη ανθοδέσμη που είχε ετοιμάσει ο Προ'ι'στάμενος της ΟΚΡΑ ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΔΗΜΑΣ και αφού για μία ακόμα φορά αποφύγαμε τους ανθρώπους του Τύπου που ήταν εκεί, υποδεχθήκαμε τους φίλους μας. Την ώρα που πηγαίναμε προς το αυτοκίνητο δέχθηκα ένα συγκινητικό τηλεφώνημα από την μητέρα της βαπτιστήρας μου, την Νίκη Βαλιούτη και όταν της εξήγησα που είμαι και ποιους φίλους περιμέναμε μου είπε πολύ όμορφα λόγια γι' αυτή την πρωτοβουλία, ευχαριστώ Νίκη. Φίλες και Φίλοι περάσαμε ένα υπέροχο βράδυ, και το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν ήρθε στην παρέα ο εξαίρετος και σοφός φίλος μας ο κ. Φαίδωνας ο οποίος είναι γνώστης της Γερμανικής γλώσσας με αποτέλεσμα η συζήτηση να γίνει πιο ενδιαφέρουσα. Ευχαριστούμε τον κ. Φαίδωνα.
Κάποια στιγμή ρώτησα τον Ludwig πότε πήρε την απόφαση να προβεί σ' αυτή την κορυφαία ενέργεια, ξύπνησες ένα πρωί και είπες θα πάω στη Ελλάδα να δώσω τα χρήματα; Απάντηση: Όχι δεν έγινε έτσι, εδώ και αρκετά χρόνια με απασχολούσε αυτό το θέμα, το ποτήρι ξεχείλισε όταν άκουγα τελευταία τον Σόϊμπλε να μιλάει μ' αυτόν τον τρόπο για την Ελλάδα και τους Έλληνες, τότε είπα, είναι καιρός να κάνω εγώ αυτό που δεν κάνει η επίσημη Γερμανία.
Φίλες και Φίλοι αυτό που θα ήθελα να σας επισημάνω είναι το γεγονός πως αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι μ' αυτή τους την πράξη έγραψαν ιστορία...... ένας ακόμα λόγος που αυτή η πράξη τους γίνετε ακόμα πιο σημαντική, είναι το γεγονός πως αυτά τα χρήματα, μη φαντασθείτε πως ήταν από το πλεόνασμα τους!!! Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι μ' ένα μέσο εισόδημα. Μας είπαν κι άλλα πολλά οι φίλοι μας που δεν θέλω να τα αναφέρω γιατί εγώ θέλω να σταθώ στην κορυφαία τους πράξη, άλλωστε ό,τι είχαν να πουν το είπαν με την πράξη τους, εξάλλου δεν θα ήταν και σωστό εκ μέρους μου να καταχρασθώ τη φιλόξενο πνεύμα μιας Ελληνικής οικογένειας. Απλά στο πίσω μέρος του μυαλού σας να έχετε το εξής: ίσως με την επιστροφή στην πατρίδα τους να αντιμετωπίσουν ένα εχθρικό κλίμα γιατί δυστυχώς εκεί υπάρχουν πολλοί Σόϊμπλε, και επειδή μ' αυτή τους την πράξη είναι σα να λένε στην κυβέρνησή τους, και σε όλους τους Γερμανούς, σταματήστε να κάνετε το κορόϊδο και αναλάβετε τις ευθύνες σας, ίσως, αν και το απεύχομαι, συναντήσουν δυσκολίες από τους εκεί ανεγκέφαλους πατριδοκάπηλους που υπάρχουν παντού. Ήδη την Τρίτη είναι καλεσμένοι στο Μόναχο από τηλεοπτικό κανάλι μεγάλης εμβέλειας.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τη ''μεζεδοτράπεζα'' που έγινε στο σπίτι της οικογένειας του Επικούρειου Πέπου. 
Υ.Γ. Το άρθρο που ακολουθεί είναι αυτό που διάβασα και με συγκίνησε αφάνταστα, ώστε να πάρω την απόφαση να τους συναντήσω. Εκείνο επίσης που με απασχολεί είναι οι Έλληνες που δραστηριοποιούνται στην Γερμανία, και πόσο έχουν επηρεασθεί, η ζωή τους, και οι δραστηριότητες αυτών των ανθρώπων. Επίσης κάτι άλλο που με απασχολεί πολύ σοβαρά, και φαντάζομαι και πολλούς από εσάς, είναι το γεγονός της άφεσης αμαρτιών σ' αυτούς που μας οδήγησαν έως εδώ. Μήπως κάποιοι από σας γνωρίζουν ποίοι και γιατί το 2010 βράβευσαν τον λεγόμενο ΓΑΠ στην Γερμανία; το νούμερο 140.000.000.000 ή 140 δισεκατομμύρια σας λέει κάτι; Ψάξτε το, έχει πολύ ενδιαφέρον. το ξαναλέω, 140 χιλιάδες εκατομμύρια

Ζευγάρι Γερμανών πλήρωσε το μερίδιό του από τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Το αίτημα για την καταβολή των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου στην Ελλάδα, που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στην πολιτική επικαιρότητα, εισακούστηκε από ένα ζευγάρι Γερμανών πολιτών που έσπευσαν να δώσουν στην Ελλάδα το δικό τους μερίδιο μέσω δωρεάς σε κοινωνικό φορέα στο Ναύπλιο.
Ο Ludwig Zacaro και η Nina Lahge επηρεάστηκαν, όπως είπαν, από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στο Βερολίνο, και επισκέφθηκαν, συμβολικά, το Ναύπλιο επειδή ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της χώρας, όπου ζήτησαν συνάντηση με τον δήμαρχο της πόλης, Δημήτρη Κωστούρο, στον οποίο ανέφεραν ότι θέλουν να πληρώσουν το ποσό που τους αναλογεί από το κατοχικό δάνειο.
Ο κ. Κωστούρος τούς εξήγησε ότι δεν μπορεί ο δήμος να εισπράξει χρήματα γι" αυτό τον σκοπό και τους παρότρυνε, εφόσον επιθυμούν, να δώσουν χρήματα στον κοινωφελή φορέα «Πύλη Πολιτισμού» που δραστηριοποιείται, μεταξύ άλλων, στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, με τη λειτουργία κοινωνικού παντοπωλείου το οποίο προσφέρει δωρεάν τρόφιμα σε οικονομικά αδύναμους πολίτες του Ναυπλίου.
Στη συνέχεια, το ζευγάρι προσέφερε στην «Πύλη Πολιτισμού» το ποσό των 875 ευρώ, το οποίο, όπως είπε, θεωρεί ότι αναλογεί σε κάθε Γερμανό πολίτη από το συνολικό ποσό που οφείλει η Γερμανία για το κατοχικό δάνειο. Παράλληλα, εξήγησαν ότι αυτή η κίνηση είναι συμβολική και έχει στόχο να αφυπνίσει, ενώ τόνισαν πως εάν τους ζητηθεί από τη χώρα τους να πληρώσουν για τις διεκδικήσεις της Ελλάδας, θα το πράξουν. Επίσης, δήλωσαν ότι αγαπούν την Ελλάδα και συμμερίζονται όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα, ενώ ντρέπονται για τον τρόπο συμπεριφοράς των μέσων ενημέρωσης στη Γερμανία αλλά και των Γερμανών πολιτικών. Όπως αναφέρουν σε επιστολή τους: «Ο ελληνικός πληθυσμός δεν είναι υπεύθυνος για τα κρατικά χρέη που έγιναν παλιότερα. Λόγω των τωρινών αναμενόμενων βελτιώσεων θα έπρεπε η Ελλάδα να μην μπλοκαριστεί, αλλά να υποστηριχθεί. Η σημερινή κυβέρνηση, για πρώτη φορά, εκφράζει την πρόθεση να διαπραγματευτεί υπέρ του λαού και εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου και να εμποδίσει τη λεηλασία της οικονομίας. Εξ" αυτού και μόνο θα έπρεπε να υποστηριχθεί από την ΕΕ και να μην μπλοκάρεται. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ελληνικός λαός δεν ευθύνεται για την παταγώδη αποτυχία προηγούμενων κυβερνήσεων. Η προηγούμενη κυβέρνηση δημιούργησε χρέη προς όφελος της ολιγαρχίας, αλλά ο λαός θα πρέπει να πληρώσει γι" αυτά». «Αντιθέτως η Γερμανία είναι που οφείλει στη χώρα σας. Καταβολή χρημάτων επανόρθωσης από την εποχή του Β" Παγκοσμίου Πολέμου, όπως εξ αυτών είναι ο αναγκαστικός δανεισμός του 1942, υπολογιζόμενος σε 11 δισ. ευρώ, ο οποίος ανέρχεται σήμερα με τους τόκους στα 70 δισ. ευρώ» προσθέτουν.
Το ζευγάρι των Γερμανών υπολόγισε ότι το αναγκαστικό δάνειο είναι 70 δισ. ευρώ και το διαίρεσαν με τα 80 εκατ. του πληθυσμού της Γερμανίας. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ποσό που αναλογεί σε κάθε Γερμανό πολίτη είναι 875 ευρώ, χωρίς να υπολογίζει κανείς τα χρήματα για τις επανορθώσεις από τις καταστροφές του πολέμου. Θέλοντας, λοιπόν, να καταδείξουν το πρόβλημα στους υπόλοιπους πολίτες της χώρας τους, αποφάσισαν να καταβάλουν συμβολικά το ποσό που τους αναλογεί στην Ελλάδα από τα χρήματα του κατοχικού δανείου.
Ο Ludwig Zacaro και η Nina Lahge εξήγησαν ότι δεν έχουν πολλά χρήματα, αφού ο ίδιος είναι συνταξιούχος και η σύζυγός του εργάζεται 30 ώρες την εβδομάδα, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Όμως, συγκέντρωσαν το ποσό με την ελπίδα να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και άλλοι Γερμανοί πολίτες.
Ακόμη, ανέφεραν ότι παρακολούθησαν στην τηλεόραση την κοινή συνέντευξη του κ. Βαρουφάκη και του κ. Σόιμπλε και ακούγοντας τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών για παραγραφή των γερμανικών υποχρεώσεων, τους κίνησε το ενδιαφέρον να μάθουν λεπτομέρειες για την υπόθεση, τις οποίες βρήκαν στο διαδίκτυο. Όπως υπογράμμισαν, θεώρησαν ντροπιαστικό το δημοσίευμα της εφημερίδας BILD, σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία δεν χρωστάει κανένα ευρώ στην Ελλάδα.
Εκ μέρους της «Πύλης Πολιτισμού» η Βούλα Δεδέα παρέλαβε το ποσό των 875 ευρώ, δίνοντας απόδειξη στο ζευγάρι των Γερμανών, τους οποίους ευχαρίστησε για τη συμβολική κίνησή τους, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχει φιλία μεταξύ των λαών και η πολιτική είναι αυτή που διχάζει τους ανθρώπους και υποβιβάζει τους λαούς.
Ο δήμαρχος Ναυπλιέων, Δημήτρης Κωστούρος, σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σημείωσε: «Είναι εμφανές ότι η ηγεσία του γερμανικού λαού δεν μπορεί να εκπροσωπείται από δύο-τρία ανθελληνικά πρωτοσέλιδα, όπως και οι σχέσεις των δύο λαών πολλές φορές δεν αντικατοπτρίζονται από τις κινήσεις της πολιτικής σκακιέρας. Οι λαοί οφείλουν να αναλογιστούν ο καθένας την προσφορά του άλλου σε ιστορικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο, με αποκλειστικό στόχο τη συνεργασία και την κοινή ευημερία».
ΣΧΟΛΙΑΟ/Η Arkas είπε...
Καλησπέρα! Θα ήθελα και γω να αφήσω ένα σχόλιο για την ανωτέρω ανάρτηση, καθώς αποτελεί κάτι το ξεχωριστό, εξέχουσας σημασίας για όποιον θέλει να χαρακτηρίζεται από ανθρωπιά, στο ένα σκέλος, και Ελληνικότητα στο άλλο σκέλος. Ξεκινώντας λοιπόν, δύο άνθρωποι από την Γερμανία, η κα. Νina και ο κ. Ludwig, αποφάσισαν να κάνουν το "μεγάλο" και "δύσκολο" ταξίδι, να έρθουν στην Ελλάδα, να δηλώσουν παρών και εν τέλει, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά με περισσή ταπεινότητα, να επισκεφθούν τον δήμαρχο Ναυπλίου και να εκφράσουν την επιθυμία τους προς αποζημίωση του ελληνικού δημοσίου για το κατοχικό δάνειο της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος της Ελλάδας. Αξίζει να τονίσουμε εδώ πως μεταπολεμικά κανένας Ελληνας πολιτικός δεν διεκδίκησε τις πολεμικές αποζημιώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου στην Ελλάδα. Δυστυχώς, η ιστορία θα γράψει με μελανά γράμματα ηγεσίες που προτίμησαν να προδώσουν τον Περήφανο Ελληνικό Λαό, όπου στα δύσκολα πάντοτε καταλάμβανε την πρώτη γραμμή, διδάσκοντας παγκοσμίως ήθος, φιλότιμο και λεβεντιά. Ο λόγος για τον οποίο χαρακτηρίζεται το ταξίδι των δύο Γερμανών μεγάλο και δύσκολο, είναι διότι ενέχει τα στοιχεία της μεγαλειότητας της πράξεως τους αφενός, αλλά και της αντιξοότητας υπό την οποία κατέστη εφικτό το εγχείρημα, αφετέρου. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια το κλίμα έναντι των Ελλήνων δεν είναι και το καλύτερο. Πολλοί έχουν παρασυρθεί από την προπαγάνδα που κυριαρχεί, ταυτίζοντας τον ελληνικό λαό με κυβερνήσεις και ολιγάρχες που τον διαφεντεύουν. Το φαινόμενο αυτό μάλλον παρατηρείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού διαβάζοντας την ανάρτηση βλέπουμε ότι το ζεύγος των Γερμανών που επισκέφθηκε την χώρα μας συχνά νιώθει θιγμένο από τις τοποθετήσεις εγχώριων πολιτικών παραγόντων και μέσων, κατ'επίφασην, ενημέρωσης. Όπως και να 'χει, η πράξη αυτή των δύο Γερμανών είναι ανυπέρβλητη, αποτελώντας παράλληλα δείγμα τεράστιας ανθρωπιάς, ορθής ανάγνωσης των γεγονότων, ευθύνης, ήθους, φιλότιμου, μεγαλειότητας και ανδρειοσύνης.
Εις ότι αφορά το δεύτερο σκέλος της ιστορίας, που σχετίζεται με την Ελληνικότητα ορισμένων ανθρώπων, τα συγχαρητήρια είναι μάλλον λίγα. Συγκεκριμένα, ο Μr Pepos πρωτίστως και εν συνεχεία η οικογένειά του, υπό μια ευρεία διάσταση του όρου, αισθάνθηκαν την ανάγκη να φιλοξενήσουν τους δύο Γερμανούς, εκφράζοντας την τεράστια εκτίμηση και σημασία που διαδραματίζει γι' αυτούς η κίνηση του ζεύγους. Το κενό που πήγε να δημιουργηθεί από την μεγαλειώδη πρωτοβουλία των Γερμανών, βρήκε απέναντί του έναν specialίστα του είδους, τον Mr Pepos. Οφείλω να του προσάψω ότι σε θέματα επικοινωνιακής πολιτικής, φιλοξενίας και φιλότιμου είναι ασυναγώνιστος. Πολλά bravo, όπως επίσης και στην κα. Λαμπρινή, η οποία αποφεύγει τα λόγια, προτιμώντας να εκφραστεί από τα έργα. Αυτό θα πει να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ, να έχεις ΦΙΛΟΤΙΜΟ, να λατρεύεις το ΩΡΑΙΟ!
ΥΓ: RESPECT RESPECT RESPECT

26 Μαρ 2015, 1:52:00 π.μ.To πιο πάνω σχόλιο είναι του Αρκά και όσοι γνωρίζουν την αγάπη που έχω για τον ''γιό μου'' τον Αρκά θα καταλάβουν γιατί βάζω εδώ σ'αυτή τη θέση το δικό του σχόλιο. Επίσης θα μου επιτρέψετε να παρουσιάσω ακόμα ένα σχόλιο ενός πολύ εκλεκτού φίλου του κ. Χρήστου Δήμα, πιστέψτε με απλά και μόνο για τα συναισθήματα που ένιωσε αυτός ο υπέροχος φίλος όταν διάβασε τα της επίσκεψης των Γερμανών, και αμέσως μετά το mail που έλαβα απο την Nina.

Σπύρο, Λαμπρινή & Βάσω,

Δεχθείτε τα Ειλικρινά Συγχαρητήριά μου, για την πρωτοβουλία σας.
Με κάνατε να αισθανθώ, πραγματικά, Εθνικά Υπερήφανος, (όχι σαν τους άλλους).
Μακάρι όλοι μας να αντιδρούμε θετικά, όπως εσείς.
Πάντα τέτοια


Hallooo,

Thank you so much for your loving kindness hosting us 
and this warm-hearted letter with fotos. oh, and the great headline! My God.
We remember you for ever!!!
Talking with you all, we learnt important things. This special Greek value (we have still to learn how to print greek letters in PC)
Philotimo! - is something our con-citiziens should get to know - it will evoke respect.
We will find someone to translate, cause our Greek language skill is still weak (just about 25 words, some we understand yet)

Actually we are busy contacting people for to promote the Greek image here.
Yesterday we had to be in a studio for an interview, but the issue was changed because of the flight accident of German Wings.

So bye, we stay in contact, best and loving regards to you and all your family and friends.
=====================


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ ΣΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ που μέχρι σήμερα 11/09/24 δεν έχει λάβει καμία απάντηση..


Αξιότιμε Κύριε Πρέσβη της Ουκρανίας καλημέρα σε Σας και σε όλους τους Ουκρανούς όπου και αν βρίσκονται. Εύχομαι καλή Δύναμη και Δικαίωση του Αγώνα της Πατρίδας Σας.


Αξιότιμε Κύριε Πρέσβη ονομάζομαι Σπύρος Γκοβίνας και από την πρώτη στιγμή της Ρωσικής εισβολής συντάχθηκα με την Ουκρανία γιατί είχε το δίκιο με το μέρος της και γιατί είμαι υπέρμαχος της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των λαών και της επίλυσης των όποιων προβλημάτων μέσω του διαλόγου και της διπλωματίας.


Χθες παρακολούθησα την ομιλία του Προέδρου της Ουκρανίας προς τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου και ένιωσα μεγάλη απογοήτευση που ο Αξιότιμος Πρόεδρός Σας δεν βρήκε να πει δύο λόγια για την μαρτυρική Κύπρο που πριν 5 δεκαετίες δέχθηκε κι αυτή παρόμοια εισβολή με την δική Σας από την Τουρκία.


Όταν δε το βράδυ που μίλησε και στο κοινοβούλιο της Κύπρου χωρίς να κάνει επίσης κάποια αναφορά πιστέψτε με πως ένιωσα πάρα πολύ άσχημα, και μην φανταστείτε πως είμαι ο μοναδικός. Η πλειονότητα των Ελλήνων ένιωσε το ίδιο, αν κρίνω από τις αντιδράσεις στα μίντια.


Το ξέρω πως θα επικαλεστείτε την διπλωματική γλώσσα, εφόσον και αν θα μου απαντήσετε. Η χώρα μου όμως κύριε Πρέσβη δεν χρησιμοποίησε διπλωματική γλώσσα, καταδίκασε από την πρώτη στιγμή την εισβολή της Ρωσίας. Ο Πρόεδρος Σας όμως δεν έκανε καμία αναφορά για μια παρόμοια περίπτωση εισβολής που έγινε το 1974.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αναγνωρίσετε την ομοιότητα, της σημερινής κατάστασης στην Πατρίδα Σας με την κατάσταση της Κύπρου το έτος 1974 και να καταδικάσετε, όσους κρίνετε ότι πρέπει να καταδικάζονται για παρόμοια εγκλήματα.


Θα μου επιτρέψετε κλείνοντας να σας υπενθυμίσω την συγκλονιστική ομιλία ενός κορυφαίου Έλληνα καλλιτέχνη του κ. Διονύση Σαββόπουλου πριν λίγες μέρες σε τηλεοπτική εκπομπή που θα πρέπει να άγγιξε και τις ψυχές όλων των Ουκρανών.


Αξιότιμε Κύριε πρέσβη αυτό το γράμμα σάς το στέλνει ένας απλός Έλληνας πολίτης που απλά είναι εναντίον της βίας απ' όπου και αν προέρχεται.

Σας χαιρετώ και σάς ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε για να διαβάσετε αυτή την επιστολή στην πιο δύσκολη περίοδο για την πατρίδα σας.

Με σεβασμό και εκτίμηση

Σπύρος Γκοβίνας.
=====================

Tο πιο κάτω ποίημα ανήκει στον Επικούρειο Πέπο.

Ρώσοι στρατιώτες ακούστε αυτά που θα σας πω/

Τα σύνορα της χώρα σας κάνεις Ουκρανός δεν παραβίασε/

Εσείς όμως τι άνθρωποι είσαστε που εξολοθρεύσατε ήσυχα Ουκρανικά χωριά;

Που με των ηχώ των κανονιών σας διώξατε μάνες και παιδιά/

Και τώρα αναζητούν στέγη και τροφή στην προσφυγιά;

Σκοτώνεται, κλέβετε, βιάζεται αλλά δεν θα κερδίσετε/

Το κεφάλι σας σκυφτό θα έχετε στον αιώνα τον άπαντα/

Όλους εσάς θα σας ακολουθούν τα βλέμματα των αθώων παιδιών/

Θα είσαστε γι' αυτά και για όλους μας αιμοσταγείς και μισητοί/

Ρώσοι στρατιώτες τι σας έκαναν οι αδερφοί σας οι Ουκρανοί;

Επικούρειος Πέπος.
=====================

Αξιότιμε Κύριε Πρέσβη της Τουρκίας καλησπέρα, ονομάζομαι Γκοβίνας Σπυρίδων, και θα ήθελα να εκφράσω την βαθιά μου θλίψη για το μεγάλο κακό που βρήκε πολλούς αθώους ανθρώπους στην πατρίδα σας. 
Κύριε Πρέσβη, στην παρούσα φάση εγώ και η οικογένειά μου θέλουμε έμπρακτα να βοηθήσουμε, πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό;
Μπορούμε σε κάποιον λογαριασμό να καταθέσουμε χρήματα ή να συμβάλουμε με κάποιον άλλον τρόπο ώστε να προσφέρουμε μία μικρή βοήθεια στους πληγέντες;
Σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές έλεγε ο πατέρας μου ο γείτονας είναι ο καλύτερος φίλος.
Αυτό που συνέβη στην πατρίδα σας θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συμβεί και στην δική μου πατρίδα, είμαι σίγουρος πως το ίδιο θα έπραττε και κάποιος Τούρκος αν ήταν στην δική μου θέση.
Επικοινώνησα τηλεφωνικά στην πρεσβεία και ένας ευγενικός κύριος μου είπε να τηλεφωνήσω αύριο μετά της 09:00
Θα περιμένω νέα σας.
Τηλέφωνο επικοινωνίας
6937013312

Με σεβασμό και εκτίμηση
Γκοβίνας Σπυρίδων.
Υ.Γ. Τελικά επικοινώνησαν μαζί μου και συγκεντρώσαμε ρούχα και χρήματα τα οποία χρήματα καταθέσαμε σε κάποιον λογαριασμό που μας έδωσαν, και τα ρούχα τα παραδώσαμε στον δήμο Παλλήνης. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Έρρωσθε.

10.9.24

[ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ] ΣΠΥΡΙΔΩΝ - ΠΕΠΟΣ - ΠΟΥΦ - ΠΕΠΕ - FUJI TOMO KAZU - ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ. Σκόρπιες σκέψεις ενός Δον Κιχώτη - Ουτοπιστή. [κ.κ. Σπυρίδων Ν. Γκοβίνας].

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΠΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΧΕ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ MR ALEX 03/08/99 Μια αληθινή ιστορία τρόμου, και απίθανων συμπτώσεων. 03 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1999 'Ο Mr Alex πήγε στον άλλο κόσμο και ευτυχώς δεν του άρεσε και επέστρεψε.


03/08/1999
Φίλες και Φίλοι καλημέρα, θα σας διηγηθώ σήμερα μια φοβερή ιστορία που ο κάθε άνθρωπος δεν θα ήθελε να ζήσει ούτε στο πιο τρελό του όνειρο, και φαντάζομαι δεν θα επιθυμούσε να τη βιώσει ούτε ο χειρότερος εχθρός του. Πως θα σας φαινόταν αν βλέπατε μια ταινία τρόμου όπου την ημέρα που η κόρη έχει τα γενέθλιά της να είναι ταυτόχρονα και η ημέρα θανάτου του πατέρα της;;;;;;;;;;; Κι όμως αγαπητοί μου Φίλοι αυτό δεν είναι κάποιο σενάριο από ταινία του μαύρου κινηματογράφου με σκηνοθέτη τον Χίτσκοκ, είναι αληθινή ιστορία που συνέβη το 1999 και δυστυχώς ήμουν εγώ ο Επικούρειος Πέπος που την έζησα ας ξεκινήσω όμως από την αρχή.
Το πρωινό της 3της Αυγούστου ξεκίνησα από τον Νέο Κόσμο στις 05.00 για το Κορωπί, κάπου εκεί στην Αναπαύσεως κατεβαίνοντας για στρίψω δεξιά προς Καλλιμάρμαρο φρουστ! μια μαύρη γάτα διέσχισε κάθετα το δρόμο και παράλληλα και τη δική μου διαδρομή!!!!!!! Αμέσως φρενάρισα και αφού είπα τα ξόρκια τρεις φορές, ξεκίνησα να κάνω όπισθεν ώστε ν' αλλάξω δρόμο για ν' ανέβω από το ΜΕΤΣ τι το ήθελα!!!!!!!!! Στα 50 μέτρα περίπου ήταν ένα φορτηγό και είχε αφήσει την πίσω πόρτα, της καρότσας ανοιχτή, κάνοντας όπισθεν κοπάνησα πάνω στην πόρτα με αποτέλεσμα να πάθω κάπου 300.000 δραχμές ζημιά, στο περίπου 900ευρώ!!!!!! Ευτυχώς ο φορτηγατζής δεν είχε πάθει καθόλου ζημιά. Έκανα μια βόλτα στα γύρω στενά μήπως και εντοπίσω την κωλόγατα αλλά δεν τα κατάφερα και έφυγα για Κορωπί. Αφού έφτασα στη σκήτη, δηλαδή στο αρχηγείο της ΟΚΡΑ λίγο σκοτουριασμένος, και αργοπορημένος σκεφτόμουν τι θα έλεγα στον Mr Alex όταν θα ερχόταν να μ' αλλάξει. Αν του έλεγα την αλήθεια για τη μαύρη γάτα θα άρχιζε πάλι το φροντιστήριο πως αυτά είναι σαχλαμάρες και να σταματήσω να τα πιστεύω κ.λ.π. κ.λ.π. Αποφάσισα να του πω πώς με χτύπησε κάποιο φορτηγό ενώ ήμουν παρκαρισμένος και πως σύντομα ο άνθρωπος θα πλήρωνε τη ζημιά, ενώ ετοίμαζα αυτό το σχέδιο χτυπάει το τηλέφωνο, η ώρα θα πρέπει να ήταν μετά τις 07.30:
Άγνωστος, καλημέρα σας παρακαλώ τον κ. Γκοβίνα!
Πέπος, καλημέρα και σε σας, πείτε μου είμαι ο ίδιος!
Κύριε Γκοβίνα σας τηλεφωνώ από το Ασκληπιείο είμαι ο γιατρός ........... πρώτα απ' όλα να σας πω πως το παιδί σας είναι καλά και σε λίγο θα τον πάμε για μαγνητική ώστε να έχουμε μια πλήρη εικόνα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μη σας φαίνονται πολλά τα θαυμαστικά, και λίγα είναι.
Πέπος, για κάποια λεπτά δεν άκουγα τι μου έλεγε, απλά προσπαθούσα να βάλω σε μια τάξη το μυαλό μου, η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν πως σίγουρα δεν πρόκειται για κάποια φάρσα, η δεύτερη σκέψη που δεν μπορούσα να τη συναρμολογήσω ήταν η εξής, για ποιο παιδί μου μιλάει; εγώ το πρωί που έφυγα από το σπίτι η κόρη μου κοιμόταν του καλού καιρού, άρα τι μου λέει αυτός ο άνθρωπος; Κάποια στιγμή πριν προλάβω να ρωτήσω κάτι που ήθελα, ακούω τον συνομιλητή μου να λέει.
Γιατρός, κ. Γκοβίνα μ' ακούτε;
Πέπος, ναι γιατρέ μου σας ακούω αλλά για πιο παιδί μου μιλάτε; εγώ πριν δυο ώρες άφησα την κόρη μου στο σπίτι να κοιμάται, τι είναι αυτά που μου λέτε;
Γιατρός, κ. Γκοβίνα ο Αλέξανδρος δεν είναι γιο σας;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Πέπος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Γιατρέ αν έχετε βαλθεί να με τρελάνεται μη συνεχίζετε το έχετε ήδη πετύχει, πείτε μου επιτέλους τι συμβαίνει.
Γιατρός, πείτε μου ο Αλέξανδρος ποια σχέση έχει μ' εσάς;
Πέπος, είναι αδερφός μου γιατρέ, είναι ο μικρός μου αδερφός. Ενδιάμεσα προσπαθούσα να καταλάβω από που ως που ο μικρός να βρέθηκε στο Ασκληπιείο; Φυσιολογικά αφού εγώ ήμουν πρωινή βάρδια αυτός θα έπρεπε να βρίσκεται στο σπίτι του και να κοιμάται, μήπως είχε γίνει κάποιο λάθος; Από τις σκέψεις μου μ' έβγαλε ο γιατρός.
Γιατρός, κ. Γκοβίνα τον αδερφό σας μας τον έφεραν τα μεσάνυχτα με σοβαρό χτύπημα στο αυχένα, σας παρακαλώ ελάτε από το νοσοκομείο θα με βρείτε εκεί..........
Εύχομαι να μη βρεθείτε ποτέ σε παρόμοια θέση, εκείνο το πρωινό ενώ είχα λίγες άσπρες τρίχες στο κεφάλι μου την επόμενη με ρωτούσαν γιατί έβαψα τα μαλλιά μου!!!!!!!!!!!!!
Εδώ θα πρέπει να σας πω πως λίγους μήνες πριν είχαμε μια κόντρα με το Mr Alex, όπως το αποκαλεί και ο σούπερ Γενικός, γιατί ήθελε να αγοράσει μια τεράστια μηχανή και του είχα επισημάνει πως η Λαυρίου στο κομμάτι από την διχάλα της Παιανίας έως και το Κορωπί ήταν ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ αυτοί που πάντα θα την πληρώνουν θα είναι οι δυκικλυστές. Δυστυχώς ο Mr Alex δεν μ' άκουσε, αγόρασε τη μηχανή και πηγαινοερχόταν το καλοκαίρι Κορωπί Χαλάνδρι.
Ας επιστρέψουμε σ' εκείνο το πρωινό, εννοείται πως έφυγα σφαιράτος για το Ασκληπιείο στη Βούλα, εκεί συνάντησα τον γιατρό και μου είπε το εξής ανατριχιαστικό.
Γιατρός, κ. Γκοβίνα έχουμε δυο πολύ σοβαρά προβλήματα, ο αδερφός σας έχει κάταγμα στον αυχένα, και αιμάτωμα στους πνεύμονες!!!!!!!!!!!!!!!! Ελπίζουμε με την θεραπεία να απορροφηθεί το αιμάτωμα, και όσο για το κάταγμα στον αυχένα απλώς να σας πως πως ο αδερφός σας κινδύνεψε να μείνει ανάπηρος από τον λαιμό και κάτω!!!!!!!!!!! εκεί κατέρρευσα, έχασα τη λαλιά μου, με τα μάτια μου εκλιπαρούσα τον γιατρό να μου πει πως αυτό το ενδεχόμενο είχε απομακρυνθεί. Μου επέτρεψαν να τον δω για λίγο, φορούσε το κολάρο, παρεμπιπτόντως εδώ να αναφέρω πως μέσα στην ατυχία του ήταν πολύ τυχερός γιατί την ώρα του ατυχήματος το οποίο έγινε στη διχάλα που σας έλεγα πιο πριν κι ενώ ο αδερφός μου πήγαινε κανονικά στην πορεία του, ο παρ' ολίγον δολοφόνος που ερχόταν από Μαρκόπουλο έστριψε παράνομα αριστερά στη διχάλα προς Κορωπί κι εκεί έγινε το παρ' ολίγον τραγικό ατύχημα. Αυτό που έκανε ο οδηγός του αυτοκινήτου ήταν εγκληματικό, όσοι περνάτε από εκείνο το σημείο ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!!!!!!!
Όπως προείπα μέσα στην ατυχία του ήταν τυχερός γιατί εκείνη τη στιγμή του ατυχήματος βρέθηκε εκεί ένας καλός άγγελος-μοτοσικλετιστής ο οποίος πριν δυο χρόνια είχε κι αυτός ένα ατύχημα και τον έσωσε το γεγονός πως οι παρευρισκόμενοι δεν τον μετακίνησαν γιατί το ασθενοφόρο ήταν πολύ κοντά και με το που έφθασαν του έβαλαν αμέσως το κολάρο, από την πρώτη στιγμή ευτυχώς ήταν εκεί αυτό το παλικάρι που όπου και αν είναι ας είναι καλά, και δεν επέτρεψε σε κανέναν να τον μετακινήσουν τον τραυματία αδερφό μου έως ότου έρθει το ασθενοφόρο που ευτυχώς είχε κολάρο γιατί αν αυτό συνέβαινε σήμερα λόγω κρίσης πολύ φοβάμαι πως ούτε γάζες δεν θα είχαν.
Αυτό μου επισήμανε και ο γιατρός, τον έσωσε η μη μετακίνηση, αν ου μη γένετο βρεθείτε σε παρόμοια κατάσταση προς Θεού μην πειράξετε τον τραυματία γιατί αν έχει κάταγμα στον αυχένα ελοχεύει ο κίνδυνος της παραλυσίας λόγω του Νωτιαίου.
Γιατρός, κ. Γκοβίνα αύριο θα γνωρίζουμε τι μας περιμένει, ελπίζω ο αδερφός σας να μας εκπλήξει ευχάριστα.
Όπως σας είπα ήταν 03/08/1999 η κόρη του αδερφού μου η Δήμητρα-Περσεφόνη είχε τα γενέθλιά της, Νουνούκο Χρόνια Καλά και εύχομαι να είσαι εσύ που θα μεταφράσεις τα βιβλία μου στα Γερμανικά και στ' Αγγλικά, η σύζυγος του αδερφού μου και τα παιδιά έλειπαν στο χωριό, αλήθεια τι λέμε σ' αυτές τις περιπτώσεις; Ειλικρινά δεν θυμάμαι καθόλου τι τους είπα και πότε. Την επόμενη που ξανασυναντήθηκα με τον γιατρό ήταν πιο αισιόδοξος από την προηγούμενη, την επόμενη ήταν ακόμα πιο αισιόδοξος, το αιμάτωμα άρχισε να υποχωρεί, θα χρειαζόταν βέβαια ένα αρκετά μεγάλο διάστημα σε ακινησία και πάντα βέβαια με το κολάρο, αυτό ήταν το λιγότερο το μείζων ήταν πως αποφύγαμε τα χειρότερα.
Επικούρειος Πέπος, τι λέτε έχω δίκιο η άδικο που λέω πως ο αδερφός μου έχει δυο φορές γενέθλια; στις 14/09 και φυσικά μαζί με την κόρη του στις 03/09; Όλα αυτά βέβαια ανήκουν στο παρελθόν αλλά όταν πλησιάζει αυτή η ημερομηνία ο εφιάλτης επιστρέφει.
Υ.Γ. Α' Το μόνο καλό που βγήκε απ' αυτή την ιστορία είναι το γεγονός πως γλίτωσα το σχετικό φροντιστήριο σχετικά με το τρακάρισμα γιατί όταν επέστρεψε στη σκήτη το είχα φτιάξει το αυτοκίνητο και ούτε γάτα ούτε ζημιά, τρόπος του λέγειν βέβαια γιατί και γάτα και ζημιά είχαμε.
Υ.Γ. Β' Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη της ΟΚΡΑ που εκείνη την περίοδο βοήθησαν πάρα πολύ ώστε το κενό του Mr Alex να καλυφθεί από την απαράμιλλη παρουσία τους.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
===================


13/02/2008 - 13/02/2024 ΓΚΟΥΒΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 16 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ Πατέρα μας λείπεις.....

Ο πατέρας μου, ο θείος και η θεία 3 απουσίες.
Φίλες και Φίλοι καλημέρα, σαν σήμερα πριν 16 χρόνια μας αποχαιρέτησε ο Παπουλάκος μας, το κακό είναι πως μετά τον θάνατο τού πατέρα μου είχαμε ακόμα δύο θανάτους, της νύφης μου και της μητέρας μου, δυστυχώς σ' αυτά τα 16 χρόνια αυτοί οι τρεις θάνατοι δεν έχουν αναπληρωθεί!! Μη με ρωτήσετε το πως και το γιατί, αυτό είναι γνωστό σε όλους, αν όμως με ρωτήσετε για τις ευθύνες, τότε θα σας πω πως φυσικά έχω κι εγώ τις δικές μου ευθύνες. Ένυ γουέη που λένε και στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, σήμερα στη μνήμη τού πατέρα μου κάνω αυτή την ανάρτηση, ο πατέρας μου ήταν πάντα δίπλα μας και του χρωστάμε πάρα πολλά. Όλα τα μέλη της οικογένειας τον αγαπούσαν, ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που τους συμπαθούσες αμέσως, ειδικότερα στο PEPOS SCHOOL OF DELICATESSEN Αρεοπαγίτου 18 δίπλα στην Ακρόπολη στη συνοικία των Θεών είχε γράψει την δική του ιστορία.



Είδα στον ύπνο μου τον πατέρα

Περπατούσε ασίκικα

Ήταν χαμογελαστός

Μπράβο πατέρα, όπως παλιά

Λεβέντης

Γεια σου Μαστορίκα!!!!!!!!!

Νύχτα κι εγώ σε περιμένω

Αρχίζει πάλι η βροχή

Τώρα πια όλα έχουν αλλάξει

Τώρα νύχτα, κρύο, παγωνιά...

Σ' ευχαριστώ, πατέρα που μ' έκανες να αισθάνομαι σημαντικός για σένα και για τον κόσμο.

Σ' ευχαριστώ που ήσουν πλάι μου όλα αυτά τα χρόνια,

ήσουν για όλους μας μια φωλιά γεμάτη αγάπη και στοργή.


Σ' ευχαριστώ που με βοηθούσες σε όλες τις δραστηριότητές μου

και που μ' έκανες να πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω καλά.


Σ' ευχαριστώ που ήσουν εκεί ακόμα και όταν δεν σε χρειαζόμουν.


Σ' ευχαριστώ που έκανες πίσω και μ' άφησες να προχωρήσω

μόνος μου όταν κατάλαβες πως είμαι έτοιμος για τη μάχη της ζωής.


Σ' ευχαριστώ για τα τραγούδια που μου έλεγες, για τα παραμύθια,
για τους μουραπάδες, για τις κούνιες που έφτιαχνες στα εγγόνια σου, για τη φροντίδα των εγγονών σου, για τα σπεσιαλιτέ που έφτιαχνες στο Μακρυγιαννέϊκο, και για την ανεκτίμητη προσφορά σου στο Χαλκούτσι, στην Λούτσα, στην Αμβροσία, και ειδικότερα στην Αρεοπαγίτου εκεί που έγραψες τη δική σου ιστορία, και φυσικά στην ανέγερση του σπιτιού στο χωριό, για όλα αυτά θα σου είμαι για πάντα ευγνώμων.

Σ' ευχαριστώ για όλες τις καλές συμβουλές που λόγω βλακείας
αγνόησα αρκετές.

Σ΄ευχαριστώ που ήσουν πάντα παρόν αλλά με μια δημιουργική
σιωπή που σ' έκανε αξιαγάπητο.

Σ' ευχαριστώ που ήσουν Μάστορας παντός καιρού και όταν
δεν κατάφερνες να διορθώσεις κάτι έπαιρνες το σφυρί και ως
άλλος Μεγαλέξανδρος έκοβες τον γόρδιο δεσμό.

Σ' ευχαριστώ που μας άφησες τόσο μεγάλη παρακαταθήκη
γέλιου που όταν βρισκόμαστε έχουμε πάντα κάτι δικό σου
να διηγηθούμε και να σε νοσταλγήσουμε.

Σ' ευχαριστώ που προσπαθούσες να με μάθεις να χορεύω
τσάμικο, δεν τα κατάφερα αλλά μου αρκούσε που έβλεπα
εσένα να ζωγραφίζεις χορεύοντας.

Σ' ευχαριστώ που δεν ήσουν παράξενος, και που συμμετείχες
στα όνειρά μου.

Σ' ευχαριστώ που με τη συμπεριφορά σου δεν δημιούργησες
ποτέ πρόβλημα στις νύφες και στα παιδιά σου.

Σ' ευχαριστώ κυρίως που ακόμα και σ' αυτά τα δυο χρόνια
της περιπέτειά σου μας χάρισες πάρα πολύ όμορφες στιγμές.
Υ.Γ. Γονείς αιδού.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Παιδί μου,

το Περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,

όπως το βρεις κι όπως το δεις

να μη το παρατήσεις.


Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά

και φράξε το πιο στέρεα

και πλούτισε τη χλώρη του

και πλάτυνε τη γή του.


Κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται

να το βεργολογήσεις.

Κι αν αγαπάς τ' ανθρώπινα

και όσα άρρωστα δεν είναι,


ρίξε αγιασμό και ξόρκισε

τα ξωτικά να φύγουν.

Και τη ζωντάνια σπείρε του

μ’ όσα γερά, δροσάτα.


Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.

Κι αν είναι κι έρθουν χρόνια δίσεχτα,

πέσουν καιροί οργισμένοι,

κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιαγμένα,


κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δέ φελάν

παρά για μετερίζια,

μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι!

Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΠΕΠΟ.
===================


26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΚΟΒΙΝΑ 1928 - 2019 Τέσσερα χρόνια χωρίς την Μανουλογιαγιούλα μας.


Φίλες και Φίλοι καλημέρα, ημέρα μνήμης η σημερινή και θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω την ανάρτηση στη μνήμη της μητέρας μου που μας αποχαιρέτησε πριν τέσσερα χρόνια. Την φωτογραφία δίπλα την θεωρώ συγκλονιστική, να γιατί Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που αξιώθηκα να φροντίσω τους γονείς μου ειδικά τότε που είχαν την ανάγκη μας, ήμουν εκεί ως φύλακας άγγελος. Η μητέρα μου είχε γεννηθεί στην Μεσοχώρα και είχε ακόμα δύο αδερφές εκ των οποίων ζει η μία, η Βαγγελιώ στο Φλαμούλι Τρικάλων. Τα τέσσερα χρόνια που την είχαμε κοντά μας ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές. Όλη η οικογένεια στάθηκε δίπλα όλη αυτή την περίοδο που είχε το πρόβλημα. Θα σταθώ ειδικότερα στην προσφορά της κόρης μου και του ανιψιού μου, της Βασιλικής και του Θωμά.

Ήμουν αυτός που της έκλεισε τα ματάκια της μαζί με τον Αλέκο, λίγο πριν είχαν τρέξει από τα ματάκια της τα τελευταία της δάκρυα, δύο δάκρυα που κρατάω μέσα μου ως δύο μικρά διαμάντια. Το ευτύχημα είναι πως αυτά τα τέσσερα χρόνια της απουσίας ήρθε πολλές φορές στον ύπνο μου, είναι και αυτό κάτι. Στη διπλανή φωτογραφία η Μάνα κοιτάζει ψηλά προς τον ουρανό, ως φαίνεται είχε καταλάβει πως σύντομα θα πορευόταν προς την χώρα των Μακάρων που βρίσκεται ανάμεσα στον Ουρανό και στην Ουτοπία. Δεν θα ξεχάσω το πόσα ποιήματα θυμόταν στα 92της, επίσης θυμόταν το πάτερ ημών και το πιστεύω, η μητέρα μου ήταν αυτή που τα έλεγε κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Εκεί που διαφωνούσαμε ήταν που η μητέρα μου είχε κόλλημα με την εκκλησία, και νευρίαζε που εγώ δεν εκκλησιαζόμουν και δεν δεχόμουν ''το πίστευε και μη ερεύνα''.

Αγαπητή/έ φίλη/ε εσύ που τώρα διαβάζεις αυτές τις γραμμές αν οι γονείς σου είναι κοντά σου, πήγαινε, αγκάλιασε τους, φίλησε τους, κάθισε κοντά τους, μίλησε τους, πάτε μια βόλτα μαζί όπως τότε που ήσουν μικρή/ός και σε παίρνανε από το χεράκι για μία βόλτα, τώρα πάρε τους εσύ από το χεράκι, και γενικότερα μείνε κοντά τους και μην αναβάλλεις για αύριο όλα αυτά, γιατί το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ!!!! Άδραξε την ευκαιρία. ''Να λησμονούμε τους νεκρούς μας για να σβήσουμε τη θλίψη μας, είναι αχαριστία. Να πέφτουμε στην απόγνωση, επειδή τους χάσαμε, είναι βλασθημία''.

Σε κοιτώ κι αναθαρεύω και τα χέρια μου χτυπώ, σαν Αγία σε λατρεύω σαν μητέρα σ' αγαπώ.

Σε σε Μανούλα μου θα φέρω, Γαρύφαλλα σαράντα κι ένα κλωνί βασιλικό να με θυμάσαι πάντα!!

Με το πιστόλι το βαρύ και την χειροβομβίδα εμείς θα ελευθερώσουμε μία μέρα την πατρίδα.

Ζάκυνθος και Κεφαλονιά Κέρκυρα και Λευκάδα αυτά τα τέσσερα νησιά στολίζουν την Ελλάδα.

Αν είσαι κι αν δεν είσαι του Δημάρχου αδερφή, εγώ θα σε φιλήσω κι ας πάω φυλακή!

Τσαχπίνα μαριόλα τα ξέχασες όλα, φιλί δεν μου δίνεις το ψάρι στα χείλη μου ψήνεις λέξεις σκληρές μου πετάς!

Γεια σου Λιά καραμπουζοκλή με τη φούντα τη χρωματιστή,
Πούνε Λιά τα λεφτά από την πολλή δουλειά;

Ο ταχυδρόμος πέρασε χωρίς ν' αφήσει γράμμα,
Και μέρα νύχτα ανησυχώ και πνίγομαι στο κλάμα.


Ένα δύο πέντε δέκα για του Παντελή γυναίκα
Για ζει για πεθαίνει για ο χάρος την επαίρνει
Και φορά μαργαριτάρια στο λαιμό και στο κεφάλι.


Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατίρι σου.

Υ.Γ. Μία πολύ καλή μας φίλη είχε πει: ''Η μανούλα σου Πέπο όποτε κι αν ''φύγει'' θα ''φύγει'' γεμάτη από αγάπη!! Όντως έφυγε γεμάτη από αγάπη και στοργή.

Το πιο κάτω γράμμα θεωρώ πως είναι το καλύτερο μνημόσυνο για την μητέρα μου και για τον πατέρα μου.

Σ' ευχαριστώ φιλαράκι μου.

Το έχω διαβάσει πολλές φορές και πάντα νιώθω την ίδια συγκίνηση.

"Πέπο καλημέρα, όταν μου ήρθε το μήνυμα που έστειλες σήμερα ήμουν στην δουλειά, δεν μπορούσα να το διαβάσω η ώρα δεν περνούσε σήμερα η σκασμένη!!

Ήρθε όμως!

Ξέρεις το πρώτο πράγμα που κάνω όταν πηγαίνω σπίτι είναι να ανοίγω το τάμπλετ να διαβάζω ότι μου στέλνεις, το ξέρεις αυτό σου το έχω ξαναπεί.

Κι έτσι έγινε, διάβασα αυτά που έγραψες για την μανούλα σου και συγκινήθηκα, κοίταζα τις φωτογραφίες κι έλεγα, ήταν αυτή η γιαγιά η μπέμπα που λέγαμε, έτσι νέα δυναμική Μπουμπουλίνα! Θεέ μου πως περνούν τα χρόνια!

Τα έργα της τέλεια, τα ζήλεψα θα ήθελα να τα έχω, μοναδικά έργα τέχνης όπως τα είπες, έχω κι εγώ από την μανούλα μου και τα φυλάω να τα έχω για ενθύμιο.

Την θυμάμαι την μπέμπα που έπλεκε συνέχεια έπλεκε, έπλεκε, έπλεκε πάνω στην βεραντούλα και την χαιρόμουνα.

Μια μέρα, καλοκαίρι ήταν, ήμουν έξω στην αυλή μου Κυριακή ήταν, πότιζα τα λουλούδια. Νάσου και η μπέμπα ερχόταν από την εκκλησία.

Καλημέρα μου λέει τι κάνεις κορίτσι μου; Καλά είσαι;

Ο Γιωργάκης τα παιδιά σου όλοι καλά;

Καλά θεία τις λέω εσύ πως είσαι;

Να σου ζητήσω μια χάρη μου λέει,

'Οτι θέλεις πες μου τις λέω.

Να! Θα ήθελα να μου δώσεις από αυτήν την τριανταφυλλιά να βάλω την θέλω για τον Σπύρο μου μού λέει, όταν θα έρθει το καλοκαίρι να είναι έτοιμη για τον Σπύρο μου!! φιλαράκι μου έτσι ακριβώς μου είπε, αρέσουν στον Σπύρο μου τα λουλούδια!!

Ναι ρε φιλαράκι,


Δεν θα ξεχάσω και τον πατέρα σου που με έδωσε μια σακούλα κεράσια, ήμουν έγκυος στο Σωτήρη, με είδε έξω στην αυλή και με φωνάζει: νύφη, Έλα λίγο, πάρε μου λέει να φας,

Θεώρησε πως μια έγκυος γυναίκα είδε τα κεράσια και ζήλεψε.

Ένας παππούς λέω τον Γιώργο μ' έδωσε κεράσια σήμερα ποιος ήταν μου λέει; Ήταν έτσι κι έτσι δεν των ξέρω του λέω, ο Γιώργος κατάλαβε, εγώ δεν γνώριζα ακόμα τους ανθρώπους στο χωριό.

Άντε να μη σε κουράζω φιλαράκι μου, καλά σαράντα στην μπέμπα να αναπαυτεί η ψυχούλα της, καλό ταξίδι να έχει στη μνήμη σας.

Σε παρακαλώ ένα κεράκι θα το ανάψεις για μένα εκείνη την μέρα για την μπέμπα.

Καληνύχτα φιλάκια.





Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΠΕΠΟ.
=====================

ΕΛΕΝΗ ΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΓΚΟΥΒΙΝΑ 1955-2017 19/07/2017


Φίλες και Φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου σας καλημεροκαλησπερίζω. 10 χρόνια [2007 - 2017] κλείνουν φέτος λειτουργίας του ιστολογίου filomathei.blogspot.gr και δεν φανταζόμουν πως στην επέτειο των 10 χρόνων θα βρισκόμουν στο δυσάρεστο σημείο να κάνω τη σημερινή ανάρτηση. Όλα ξεκίνησαν περίπου 2 χρόνια [2015] πριν όταν διαγνώσθηκε η νύφη μου η Ελένη με καρκίνο στο στήθος. Σήμερα 20/07/2017 δυστυχώς η Ελένη δεν είναι πια μαζί μας, κάποια στιγμή είχα γράψει ένα Χα'ι'κού με τα πιο κάτω λόγια.

"Άτυχη Ελένη,
είσαι τυχερή που
έχεις τέτοιους γιους.'"

Πράγματι άτυχη, αλλά ανήκε κι αυτή στους επιμηθείς, όπως πολλές και πολλοί που με τον φόβο του γιατρού αργούν να κάνουν αυτά που πρέπει στην ώρα τους, με αποτέλεσμα όταν πια αποφασίζουν να κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις τις πιο πολλές φορές να είναι αργά.
Τυχεροί γιατί είχε δυο γιους που -0πως έλεγαν στο νοσοκομείο. νοσηλευτικό προσωπικό και όχι μόνο- αξίζουν όσο 20 κόρες, και που με τον πατέρα τους την φρόντιζαν όσο κανείς άλλος. Αυτό όμως δεν αρκούσε για να αναστρέψουν-ακυρώσουν τα σχέδια του καρκίνου.
Για που το 'βαλες Μανούλα; Ο Μάκης και ο Νίκος είμαστε μας ακούς;

Για που το 'βαλες Μανούλα
Μ' ανοιχτά πανιά
Για ποια πέλαγα της μνήμης
Σ' άστρα μαγικά.

Για που το 'βαλες Μανούλα
Μ' ανοιχτά πανιά
Για ποια μακρινή πατρίδα,
Έρμη μοναξιά.

Μανούλα, θάλασσα ο ουρανός
Μ' αστέρια
Και θα πρέπει να μαντεύουμε
ποιο θα είσαι 'συ.

Ποια αγάπη, ποιο λιμάνι,
ποια παρηγοριά, ποια αγκαλιά
ποιο χάδι θα έχουμε τώρα πια;
Για που το 'βαλες Μανούλα
Μ' ανοιχτά πανιά;

Αρχικοί στίχοι της κ. Μεσσήνη
Η Επιμέλεια ανάρτησης έγινε από τον Πεπέ.
==================

ΘΑΝΟΣ ΚΑΡΡΑΣ 1938 - 2020 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας επιστήθιος φίλος, ένας δάσκαλος ζωής και συμπεριφορών μας αποχαιρέτησε πριν τρία χρόνια. Δάσκαλε σ' ευχαριστώ...

Φιλες και φίλοι καλημέρα, ημέρα μνήμης η σημερινή, σαν σήμερα τρία χρόνια πριν μας αποχαιρέτησε ένας σημαντικός φίλος, ο Δάσκαλος για μένα ΘΑΝΟΣ ΚΑΡΡΑΣ ώς φόρο τιμής στη μνήμη του Δασκάλου επαναφέρω σήμερα το κείμενο που είχα γράψει τότε. Το δράμα ήταν που δεν μπορέσαμε εγώ και η Λαμπρινή να παραβρεθούμε στην κηδεία του Δασκάλου λόγω Covid, πανάθεμά σε Covid. Δάσκαλε για μία ακόμα φορά σ' ευχαριστώ πολύ που ήσουν τόσο καλός και που με δίδασκες ανθρωπιά, μουσική, φιλοσοφία και κυρίως που με είχες σαν μέλος της δικής σου οικογένειας. Κυρία Αμαλία, Δώρα Μιμίκα ευχαριστώ κι εσάς.

Σπυράκο ο δάσκαλος.... έφυγε σήμερα το πρωί..

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, η σημερινή ανάρτηση είναι για να τιμήσω έναν καταπληκτικό άνθρωπο που είχα την τύχη να συναντήσω στη ζωή μου στα 13μου χρόνια. Ήταν ο καταξιωμένος μουσικός και τραγουδιστής ΘΑΝΟΣ ΚΑΡΡΑΣ, τον είχα γνωρίσει στον ΒΑΚΧΟ ήμουν μόνος μου στην Αθήνα και κάποια στιγμή μετά την πρώτη μας συνάντηση, με κάλεσε ένα βράδυ μετά τη δουλειά, και με ρωτούσε που μένω, για τους γονείς μου, με ποιους μένω κ.λπ.

Όταν άκουσε πως έμενα μόνος με έναν ξάδερφό μου μού είπε: Την ερχόμενη Κυριακή - ήταν Τετάρτη - το μεσημέρι σε περιμένω στο σπίτι μου να φάμε μαζί. Εντωμεταξύ εγώ είχα γνωρίσει και την κ. ΑΜΑΛΙΑ την σύζυγό του, μια εκπληκτική Κυρία η οποία ερχόταν που και που στον ΒΑΚΧΟ με οικογενειακούς φίλους για διασκέδαση. Είχαν δύο κόρες, δύο αγγελούδια, η Δώρα ήταν η πιο μεγάλη και η Μιμίκα η πιο μικρή. Αρκετά πιο μικρές από μένα. Όταν η κ. ΑΜΑΛΙΑ έμαθε πως ήμουν μόνος μου στην Αθήνα παρότρυνε τον σύζυγό της να με καλέσει στο σπίτι τους ώστε να συνεχίσω να νιώθω την οικογενειακή θαλπωρή. Ο σύζυγός της βέβαια το είχε κάνει ήδη. Όταν βρέθηκα στο σπίτι τους για πρώτη φορά κατάλαβα, αν και μικρός, πως επρόκειτο για μία θαυμάσια και με αρχές οικογένεια. Τους αγάπησα όλους από την πρώτη στιγμή.

Τότε δεν είχα καταλάβει ακόμα το πόσο τυχερός ήμουν που βρήκα στο δρόμο μου αυτή την οικογένεια και κυρίως πως ο ΘΑΝΟΣ ΚΑΡΡΑΣ θα γινόταν για μένα ο φίλος μου, ο δάσκαλος μου. Αυτός ο άνθρωπος μ' αγκάλιασε σαν παιδί του, αφιέρωνε χρόνο για μένα για να με μυήσει στη μουσική, μ' έβαλε να κάνω μαθήματα κιθάρας με τον καθηγητή μουσικής που είχε στην ορχήστρα του τον αείμνηστό πια ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΑΝΤΗ και κυρίως μου μιλούσε για ποιοτική μουσική, για συνθέτες όπως ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ, ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ο ΞΑΡΧΑΚΟΣ, και για πολλούς ακόμα, εγώ όλους αυτούς ούτε που τους είχα ακούσει ποτέ στη ζωή μου γιατί στο χωριό ακούγαμε ΚΑΝΤΡΥ και ΡΟΚΑΔΙΚΑ από τα κουδούνια και τα κυπριά των καρκατζαλαίων κάθε πρωτοχρονιά και από τα γιδοπρόβατα του Χρήστου Πατούκα.

Είχε βάλει ο δάσκαλος και τον αρμονίστα τον αείμνηστο Δημήτρη που είχε επίσης στην ορχήστρα να με μάθει να παίζω πιάνο. Το είχα πάρει μάλιστα τόσο σοβαρά που καθόμουνα μέχρι το πρωί στο μαγαζί, αφού έφευγαν όλοι για να κάνω πρόβες. Ευτυχώς που γύρω από την ταβέρνα δεν υπήρχαν γείτονες γιατί θα με είχαν λυντσάρει. Μη φανταστείτε πως πλήρωνα για τα μαθήματα, κάθε άλλο, όταν κάποια στιγμή έκανα κάποια κρούση για χρήματα στον δάσκαλο της κιθάρας μου το ξέκοψε άμεσα, μου είπε πως αυτό ήταν θέμα του Θάνου και καλά θα κάνω να μην το αναφέρω ξανά. Στην αρχή είχα ζήλο, στην πορεία όμως ο ζήλος μου ατόνισε γιατί είχα γνωρίσει εντωμεταξύ τον κορυφαίο ζωγράφο ΓΙΩΡΓΟ ΣΑΒΒΑΚΗ που ζωγράφιζε σε όλα τα καλά μαγαζιά της συνοικίας των Θεών [ΠΛΑΚΑ] με θέματα της παλιάς Αθήνας και που και που ζωγράφιζε και καμία ζωηρή αρτίστα μισόγυμνη, αυτό ήταν πολύ ελκυστικό για μένα και χρίστηκα βοηθός του καλλιτέχνη με αρμοδιότητα να του πλένω τα πινέλα, κάτι ήταν κι αυτό, και μοιραία εγκατάλειψα τις μουσικές σπουδές.

Εντωμεταξύ ο δάσκαλος, δάσκαλος ήταν για μένα πλέον ο ΘΑΝΟΣ ΚΑΡΡΑΣ μού μιλούσε για τέχνη και για βιβλία. Ερχόταν στο μαγαζί να τον ακούσουν άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα αλλά ξεχώριζαν οι άνθρωποι που είχαν ποιότητα στη ζωή τους. Ο Δάσκαλος τότε ήταν μεγάλη φίρμα στη νύχτα και τον σεβόντουσαν όλοι, μαγαζάτορες, πελάτες, εργαζόμενοι και φυσικά οι συνάδελφοί του οι καλλιτέχνες. Είχε κάνει πάρα πολλά για μένα, θα έλεγα και όχι μόνο για μένα, και για τ' άλλα παιδιά, απλά εμένα μου είχε ιδιαίτερη αδυναμία γιατί ήμουν στην Αθήνα μόνος μου και γιατί προφανώς είχε καταλάβει πως μπορεί να ήμουνα μεν ένα χωριατόπαιδο αλλά έβλεπε πως είχα δίψα για μάθηση. Κάποια στιγμή ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας ο αείμνηστος κι αυτός ΣΩΤΗΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ είχε την φαεινή ιδέα αντί να πάρει ξανά για την χειμερινή σεζόν τον ΘΑΝΟ ΚΑΡΡΑ πήρε έναν καινούριο άγνωστο καλλιτέχνη που δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, μετά βέβαια τον έμαθε όλη η Ελλάδα, μιλάω για τον ΤΑΚΗ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗ τότε όμως ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων και καταλαβαίνετε βέβαια πως οι εργαζόμενοι είχαμε τα οικονομικά μας χάλια. Το μαγαζί πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, οι εργαζόμενοι είχαμε θέσει όλοι υποψηφιότητα για να γίνουμε άγιοι λόγω νηστείας = πείνας.

Τότε ήρθε και με βρήκε ο δάσκαλος, αφού είπαμε πολλά και διάφορα όταν πήγε να φύγει, κοντοστάθηκε, γύρισε, έβγαλε κάποια χαρτονομίσματα και μου τα έδωσε λέγοντας: Πάρε αυτά τα χρήματα και θα μου τα επιστρέψεις όταν θα επιστρέψω εδώ για δουλειά, και νομίζω πως με τα χάλια που έχετε σύντομα θα με καλέσει πίσω ο ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ. Αυτό και έγινε, και ευτυχώς που έγινε σύντομα γιατί θα μας έπαιρνε και θα μας σήκωνε. Όταν κάποια στιγμή αργότερα πήγα να δώσω εκείνα τα χρήματα στον δάσκαλο, με αγριοκοίταξε και μου είπε, ξέχασε το!!! Αυτός ήταν ο δάσκαλος. Κάποια στιγμή μας είχε φτιάξει και μια ομάδα και κάθε Κυριακή, παίζαμε με άλλες ομάδες της περιοχής και δύο φορές την εβδομάδα κάναμε προπόνηση. Αυτή η ενασχόληση έσωσε εμένα και άλλα παιδιά από το πιοτό και το τσιγάρο. Είχαμε στην ομάδα και έναν φοιτητή της ιατρικής, πολλά παιδιά τότε σπούδαζαν και παράλληλα εργαζόντουσαν γιατί δεν υπήρχε το εισόδημα του μπαμπά και της μαμάς, αυτό το παιδί με τον δάσκαλο μισή ώρα πριν τον αγώνα μας μιλούσαν για πολλά και διάφορα θέματα όπως: κάπνισμα, ποτό, γυναίκες, καμπαρέ, συμπεριφορές και κυρίως μας είχαν πείσει πως θα γινόμασταν μεγάλοι αθλητές αν δεν βάζαμε στη ζωή μας το ποτό και το κάπνισμα. Εγώ βέβαια μεγάλος αθλητής δεν έγινα - αν εξαιρέσουμε τη συμμετοχή μου σε κάποιους Μαραθώνιους - αλλά θα ευγνωμονώ για πάντα τον δάσκαλο και τον ΧΡΗΣΤΟ τον φοιτητή που μας παρότρυναν να μείνουμε εκτός ποτού και τσιγάρου. Επειδή αυτό το κείμενο θα το διαβάσουν και κάποια παιδιά της ΟΚΡΑ όπως π.χ. ο ΑΡΚΑΣ σίγουρα θα καταλάβουν πως πολλά πράγματα που τους έλεγα εγώ μετά, το 1999 που δημιουργήσαμε την ΟΚΡΑ είχαν τη ρίζα τους στην εποχή εκείνη. Κάποια στιγμή οι δρόμοι μας χώρισαν αλλά ποτέ δεν έπαψε να μ' αγαπάει και να τον αγαπάω. Όταν γνώρισε την Λαμπρινή, ήμασταν τότε αρραβωνιασμένοι, αφού μίλησε κάποια λεπτά μαζί της ήταν στο PEPOS RESTAURANT που είχαμε απέναντι από το σημερινό Μουσείο Ακροπόλεως, γύρισε, μου έκλεισε το μάτι και μου είπε: έκανες καλή επιλογή!! Δεν γνωρίζω αν η Λαμπρινή είχε ακούσει εκείνα και αν ήταν αυτό ο λόγος που στην πορεία αγάπησε τον δάσκαλο και όλη την οικογένεια εξίσου με μένα. Το ίδιο την αγάπησε και ο δάσκαλος, και η κ. Αμαλία και τα κορίτσια.

Σωτήριο έτος 2007!! Έχω ήδη ξεκινήσει στην αυλή των θαυμάτων να διοργανώνω βραδιές ποίησης, το 2007 θα ήταν το αποκορύφωμα, θα ερχόταν και οι φίλος μου με την δίδυμη αδερφή μου για να γιορτάσουμε τα 30 χρόνια φιλίας. Η σκέψη μου πήγε στον δάσκαλο, ήταν μοναδική ευκαιρία να τον τιμήσω. τον κάλεσα και αποδέχτηκε την πρόσκληση, έφερε μάλιστα και το μπουζούκι μαζί του, το τι έγινε εκείνο το βράδυ δεν μπορώ να σας το περιγράψω, ελπίζω κάποια στιγμή ή ο ΣΠΙΛΜΠΕΡΓΚ ή ο ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ να γυρίσουν μια ταινία για να σας δώσουν το κλίμα που επικρατούσε εκείνο το βράδυ. Θα σταθώ στη στιγμή που ο δάσκαλος πήρε από την κόρη μου την αναμνηστική πλακέτα, ήταν η πρώτη φορά που αντίκριζα τον δάσκαλο βουρκωμένο. Αρχές του 2019 νομίζω ήταν Φεβρουάριος που τον επισκεφτήκαμε στο σπίτι του μου είχε πει δείχνοντας την πλακέτα που την είχε σε περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη του, αυτό εκεί είναι για μένα το καλύτερο δώρο!!! Για όσο έμειναν στο χωριό τους αγάπησαν όλοι.

Δάσκαλε, θέλω να σου πω για μία ακόμα φορά ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, υπήρξες για μένα ένας σημαντικός ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΣ και ΦΙΛΟΣ δυστυχώς λόγω κορωνο'ι'ού δεν θα μπορέσω να παραβρεθώ στον αποχαιρετισμό γι' αυτό παρακάλεσα την πολυαγαπημένη μου Μιμίκα να σε αποχαιρετήσει εκ μέρους μου με τα πιο κάτω λόγια.

Δάσκαλε ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού, όπως είπε και ο σοφός Σωκράτης δεν γνωρίζω ποιος είναι πιο τυχερός, αυτός που μένει ή αυτός που φεύγει; αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι το γεγονός πως υπήρξα τυχερός που σε συνάντησα, θέλω λοιπόν να σου πω από τα τρίσβαθα της ψυχής μου ένα μεγάλο ευχαριστώ, υπήρξες για μένα ένας φάρος αγάπης, στοργής και πολιτισμού, χάρη σε σένα δάσκαλε μπόρεσα να δω τις αθέατες πλευρές τις ζωής, χάρη σε σένα γνώρισα την πραγματική και άδολη αγάπη.

Εσύ ήσουν αυτός που όταν ήμουν μόλις 13 χρονών και μόνος μου στην Αθήνα με καλούσες στο σπίτι σου, στη δική σου οικογένεια για να νιώθω την οικογενειακή θαλπωρή.

Δάσκαλε, για όσο ζω θα υπάρχεις στην καρδιά μου.
Καλό ταξίδι δάσκαλε..

ΥΓ. Χαίρομαι που ο δάσκαλος επέλεξε την καύση αντί για την ταφή, αν και δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ αυτό το θέμα με τον δάσκαλο, το βρίσκω συναρπαστικό που έχουμε την ίδια άποψη για τα επέκεινα.

Θα μπορούσα να σας μιλάω πολλές μέρες για το μεγαλείο της ψυχής του δασκάλου μου, νομίζω πως αυτά τα λίγα είναι αρκετά για να καταλάβει κάποιος το πόσο ευλογημένος στάθηκα στη ζωή μου που με πήρε για προστασία κάτω από τις φτερούγες του. Ευτυχώς αυτό το μεγαλείο ψυχής το κληρονόμησε και στις κόρες του. Θα προσθέσω μόνο δυό λόγια για την Κυρία Αμαλία, κυριολεκτικά την λάτρευε γιατί γνώριζε πως πίσω από έναν πετυχημένο άντρα κρύβεται μία αξιολάτρευτη και ικανότατη σύζυγος, μη ξεχνάτε πως ο δάσκαλος εκτός από μεγάλη φίρμα της εποχής ήταν κατά γενική ομολογία ένας τζέντελμαν, επίσης να μην ξεχνάμε πως οι πειρασμοί της νύχτας τότε, όπως και σήμερα, ήταν πολλοί, κι όμως ο δάσκαλος παρέμεινε αλώβητος γιατί λάτρευε την Κυρία Αμαλία, πάντα μου έλεγε, ήμουν τυχερός, αν δεν ήταν η Αμαλία δεν θα είχα την οικογένεια που έχω, είχε δίκιο ο δάσκαλος αυτή ήταν η πραγματικότητα.

Όλα αυτά που διαβάσατε τα έγραψε ο μαθητής για τον δάσκαλό του, δηλαδή ο Επικούρειος Πέπος για τον Θάνο Καρρά απλά και μόνο για να του πει ευχαριστώ.
====================

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΟΒΙΝΑΣ 07/01/1938 -- 12/09/2021 Ο Μπαρμπαγιάννης έγινε άγγελος!!!! Πρώτη ανάρτηση 12/09/2021

84 χρόνια μιας συναρπαστικής και δημιουργικής ζωής με τρία παιδιά, με επτά εγγόνια, δύο δισέγγονα και κυρίως με μία καλοσυνάτη και στωική σύζυγο.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον θείο Γιάννη τον μικρότερο αδερφό του πατέρα μου που σήμερα 12 Σεπτεμβρίου 2021 μας αποχαιρέτησε μετά από 10ημερη παραμονή στο νοσοκομείο Τρικάλων λόγω Covid. Είχε κάνει και τα δύο εμβόλια αλλά νόσησε και λόγω διαφόρων προβλημάτων υγείας που είχε ήταν το εύκολο θύμα. 

Ίσως κάποιος, κάποιοι να πούνε: μα αφού είχε κάνει και τα δύο εμβόλια γιατί νόσησε;

Είναι απλό, όταν έχεις υποκείμενα νοσήματα θα πρέπει να προσέχεις πάρα πολύ γιατί αυτός ο ιός χτυπάει κυρίως τους έχοντες προβλήματα υγείας γι' αυτό όσες και όσοι διαβάσουν αυτό το άρθρο ας λάβουν τα κατάλληλα μέτρα.
Την ημέρα που θα γινόταν η διασωλήνωση λίγη ώρα πριν ο Μπαρμπαγιάννης με επισκέφτηκε στον ύπνο μου και μου ζήτησε να μεταφέρω στο χαρτί τα πιο κάτω λόγια.


Η ώρα ήταν 06:30 όταν με επισκέφθηκε στον ύπνο μου ο θείος μου ο Γιάννης που αυτή την περίοδο βρίσκεται στο νοσοκομείο Τρικάλων στην Μ.Α.Φ. ( Μονάδα αυξημένης φροντίδας) λόγω Covid.

Ο διάλογος που έγινε μεταξύ εμού και του θείου μου είναι ο εξής.

-- Ανιψιέ καλημέρα!!

-- Καλημέρα Μπαρμπαγιάννη!!

-- Ανιψιέ αυτά που θα σου πω φρόντισε να τα γράψεις καλά στο μυαλό σου και όταν ξυπνήσεις να τα μεταφέρεις στο χαρτί, θέλω να παραδώσεις αυτά που θα σου πω στη θεία σου και στα ξαδέρφια σου, εντάξει;

-- Εντάξει Μπαρμπαγιάννη θα κάνω ότι μου ζητήσεις, πες μου όμως τι συμβαίνει; Λίγες ώρες πριν μίλησα με τον Πλάτωνα και μου είπε πως πήγαινες προς το καλύτερο, έχει αλλάξει κάτι;
Ανεψιέ υπήρξε μία κακή εξέλιξη, ενώ χθες είχα 92 οξυγόνο σήμερα το πρωί κατά τις 05:30 έπεσε στο 80 περίπου και το πιθανότερο σενάριο είναι να με  διασωληνώσουν!! Όπως καλά γνωρίζεις η διασωλήνωση στην ηλικία μου και με τόσα προβλήματα που έχω δεν είναι ό,τι καλύτερο, φοβάμαι ανεψιέ πως δεν θα επιστρέψω ζωντανός στο χωριό. Για να μην  τρομοκρατήσω τα παιδιά μου γιατί η ώρα ήταν ακατάλληλη πήρα μόνος μου την απόφαση, υπέγραψα εγώ για να γίνει η διασωλήνωση, βασικά από αυτά που μου είπαν οι γιατροί ήταν μονόδρομος, δεν είχαν άλλη επιλογή.
-- Μπαρμπαγιάννη μήπως θα έπρεπε να ενημερωθούν τα παιδιά πριν γίνει αυτό;

-- Και τι θα άλλαζε ανιψιέ; Θα άλλαζε κάτι; Απλά θα τους αναστάτωνα χωρίς λόγο, ξέρεις ο Κώστας ας κάνει τον σκληρό είναι πολύ ευαίσθητος και δεν ήθελα να τρομάξει μέσα στη νύχτα.

-- Και γιατί βρε Μπαρμπαγιάννη επέλεξες εμένα να μεταφέρω τα λεγόμενά σου;
 Όλοι γνωρίζουν πως εσύ έχεις ταλέντο στο γράψιμο, τα λες ωραία, ένας άλλος λόγος είναι η αδυναμία που σου έχω εγώ και η θεία σου.

Σ' ευχαριστώ Μπαρμπαγιάννη για τα καλά σου λόγια, θα κάνω ότι μου πεις.
Αγαπημένα μέλη της οικογένειάς μου σας χαιρετώ, πριν λίγο μ' επισκέφθηκε ο γιατρός και μου είπε πως η κατάσταση χειροτερεύει και ως εκ τούτου θα έπρεπε να σας ενημερώσουν πως θα με διασωληνώνανε, πήρα την ευθύνη πάνω μου γιατί δεν ήθελα να σας τρομάξουν και υπέγραψα εγώ, έτσι κι αλλιώς δεν θα άλλαζε κάτι. Σκέφτηκα να επισκεφθώ τον ανεψιό μου τον Πέπο στο όνειρό του για να σας μεταφέρει αυτό το γράμμα.
Όπως καλά γνωρίζετε με τα διάφορα προβλήματα που έχω η διασωλήνωση δεν είναι ότι καλύτερο, ίσως αποβεί και μοιραία. Ελπίζω να τα καταφέρω και να βρεθώ ξανά κοντά σας για να σας κλείσω στην αγκαλιά μου.

Αν όμως, είπαμε αν, κάτι πάει στραβά και δεν τα καταφέρω θέλω να σας πω τα πιο κάτω λόγια.

Θέλω να σταθείτε δυνατοί!!

Εγώ έζησα κοντά σας μία συναρπαστική ζωή, αν κάποιες φορές σας στεναχώρησα σας ζητώ συγγνώμη, θέλω να κρατήσετε τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε, ήμουν τυχερός που είχα τόσο καλά παιδιά, νύφες, γαμπρό, εγγόνια και κυρίως που είχα μία καλοσυνάτη γυναίκα που στάθηκε δίπλα μου βράχος.
Έζησα μαγικές στιγμές κοντά σας, είμαι πολύ περήφανος για όλους σας, σας ευχαριστώ που μου χαρίσατε 7 καταπληκτικά εγγόνια και δύο δισέγγονα,  και αν όλα πάνε καλά η Καλλιόπη θα μας χαρίσει και το τρίτο, τι άλλο να ζητήσω από την ζωή μου; εδώ που τα λέμε δεν έζησα και λίγο, τα 84 είναι ένα καλό νούμερο.

Παιδιά μου μην λυγίσετε, να παραμείνετε δυνατοί και ενωμένοι, έχετε υπέροχα παιδιά και πρέπει να σταθείτε δίπλα τους γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι.

Σας παρακαλώ όλους να φροντίζετε και να αγαπάτε την μητέρα σας, στα δύσκολα χρόνια που θα έρθουν να είσαστε δίπλα της ως φύλακες άγγελοι.

Αν κάποιον ή κάποια από τα μέλη της οικογένειας μου πλήγωσα ζητώ ταπεινά συγγνώμη και σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε.

Ελένη να σταθείς δίπλα στα παιδιά, ειδικά τώρα εσύ θα είσαι το στήριγμά τους, γυναίκα, αν δεν ήμουν ο τέλειος σύζυγος δείξε επιείκεια και συγχώρεσέ με, παιδιά μου αν δεν ήμουν ο τέλειος πατέρας, επίσης σας ζητώ να με συγχωρέσετε.

Θα ήθελα να σας πω πολλά ακόμα αλλά οι γιατροί ανυπομονούν γιατί το οξυγόνο όλο και πέφτει πιο κάτω. 
Αν δεν τα καταφέρω θέλω να σας πω πως σας αγαπώ όλους, σας παρακαλώ να μείνετε ενωμένοι και αγαπημένοι.

Ανεψιέ σ' ευχαριστώ, αν τα καταφέρω να βγω γερός από αυτή την περιπέτεια θα κάνουμε ένα γλέντι τρικούβερτο. Αντίο!!!

Το περιεχόμενο αυτού του γράμματος είναι λόγια του Μπαρμπαγιάννη που εγώ απλά τα μετέφερα στην οθόνη του τηλεφώνου σας.

Σας χαιρετώ Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Φίλες και φίλοι αύριο 13 Σεπτεμβρίου του 2021 στις 10:30 στον ιερό ναό Γενέσιον της Θεοτόκου στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι θα γίνει η εξόδιος ακολουθία του αποχαιρετισμού του θείου Γιάννη. 

'Ενα ποίημα αφιερωμένο στον Μπαρμπαγιάννη από τον Επικούρειο Πέπο, το ποίημα απάγγειλε η εγγονή του η 'Ελενα στα εννιάμερα του παππού της. Πρώτη δημοσίευση 21/09/2021
Φίλες και φίλοι καλημέρα, χθες είχαμε τα εννιάμερα του Μπαρμπαγιάννη, με αφορμή λοιπόν αυτής της εκδήλωσης ζήτησα την βοήθεια της Μούσας της ποίησης [Ερατώ] ώστε να μπορέσω να γράψω ένα ποίημα για τον θείο μου. Η Μούσα Ερατώ ανταποκρίθηκε στο δίκαιο αίτημά μου και συνέδραμε τα μέγιστα προκειμένου να γράψω το πιο κάτω ποίημα, χθες λοιπόν μετά την επιμνημόσυνη δέηση όταν επιστρέψαμε στο σπίτι της οικογένειας ζήτησα από τις εγγονές του θείου να απαγγείλει κάποια το ποίημα. Ο κλήρος έλαχε στην 'Ελενα την κόρη του Πλάτωνα και της Υακίνθης η οποία με πάθος και συναίσθημα έκανε μία καταπληκτική απαγγελία που μας συγκίνησε όλους. Πάμε τώρα στο μεταφυσικό μέρος της υπόθεσης, το βράδυ ήρθε στο όνειρό μου ο θείος μου, ήταν δακρυσμένος!!! Τον ρώτησα:

--Μπαρμπαγιάννη γιατί είσαι δακρυσμένος;

-- Ανιψιέ πως να μην είμαι δακρυσμένος μ' αυτό το πολύ όμορφο και βιωματικό ποίημα που έγραψες για μένα; Ειδικά εκεί που αναφέρεις για τον γαμπρό μου τον Χρήστο με συγκλόνισες!! Ήταν άδικο ανεψιέ αυτό που συνέβη στον γαμπρό μου, αυτόν τον πόνο δεν μπόρεσα να τον ξεπεράσω ποτέ. Θέλω επίσης να σ' ευχαριστήσω γιατί θυμήθηκες αυτό που σου είχα ζητήσει, δηλαδή να με αποχαιρετήσετε με το αγαπημένο μου τραγούδι. Ευχαριστώ επίσης την εγγονή μου την ΄Ελενα για την ανυπέρβλητη απαγγελία που έκανε.

-- Μπαρμπαγιάννη όλα καλά και άγια αυτά που λες, λύσε μου όμως την απορία: πως εσύ τα έχεις μάθει όλα αυτά τα γή'ι'να αφού όλοι μας ξέρουμε πως έχεις πεθάνει; 

-- Ανεψιέ καθ' οδόν προς τη χώρα των Μακάρων, η διαδρομή κρατάει 30 ημέρες, μπορούμε με έναν μαγικό τρόπο, που δεν μπορώ να σου αποκαλύψω να επικοινωνούμε με αγαπημένα πρόσωπα και να μαθαίνουμε το τι συμβαίνει πίσω μας. Σε χαιρετώ τώρα γιατί τελείωσε ο μαγικός χρόνος που είχα στην διάθεσή μου.

-- Σε χαιρετώ κι εγώ Μπαρμπαγιάννη, και σ' ευχαριστώ που επέλεξες εμένα για να μεταφέρω τα μεταφυσικά σου λόγια και συναισθήματα στ' αγαπημένα σου πρόσωπα.

Φίλες και φίλοι, Χριστιανοί και αλλόθρησκοι, θρησκευόμενοι και μη, αυτή ήταν η επικοινωνία που είχα με τον θείο Γιάννη, μη με ρωτήσετε πως και γιατί, γιατί ούτε κι εγώ γνωρίζω την διαδικασία, εξάλλου τι σημασία έχει; Αυτό που κρατώ εγώ είναι η παρέμβασή του στα δρώμενα.

Στης Μάνης τα ψηλά βουνά/

Με τα μεγάλα κάστρα/

Ο Μπαρμπαγιάννης πέρασε/

Και μίλησε με τ' άστρα.


Ήταν ο πρωτομάστορας/

Και είχε για βοηθό/

Τον Χρήστο τον γαμπρό του/

Αγαπητό και άξιο σε όλο το χωριό.


Κλάψτε βουνά της Μάνης/

Κλάψτε για τον Μπαρμπαγιάννη/

Γιατί πολύ σας λάτρεψε/

Και στον χορό σας βάνει.


Μόνο για σας μας μίλαγε,/

Πότε, για την ομορφιά σας/

Και πότε για την άγρια όψη σας/

Και πάντα νοσταλγούσε αυτά που έζησε κοντά σας.


Έλα όμως που ο Χάροντας τον ζήλεψε/

Και το κοντάρι αρπάζει/

Στον Μπαρμπαγιάννη δίνει μιά/

Και χάμω τον σωριάζει.


Τρέχουν γιατροί και νοσοκόμοι/

Τον Μπαρμπαγιάννη για να σώσουν/

Γίνεται μάχη δυνατή μέσα στην εντατική/

Μα ο Μπαρμπαγιάννης δεν μπορεί άλλο να πολεμήσει/


Γιατί είχε πολλές λαβωματιές/

Από του Χάροντα τις σαϊτιές/

Και λίγο πριν πεθάνει/

Ζητά από την Χαρόντισσα ένα τραγούδι να του βάλει που άκουγε στη Μάνη/


Τι έχουν της Μάνης τα  βουνά και στέκουν μαραμένα/

Το άκουγε και στο χωριό/

Ήταν από τ' αγαπημένα/

Μ' αυτόν τον τρόπο πέθανε ο Μπαρμπαγιάννης το θεριό.

Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
=====================
Φίλες και φίλοι αυτή η ανάρτηση έχει να κάνει με κείμενα που είχα γράψει στο παρελθόν με αφορμή την αναχώρηση αγαπημένων προσώπων.
Υ.Γ. Σήμερα 10/09/2024 το Ράδιο Κεφαλοπόταμος είχε αφιέρωμα στον Μάικ τον Άρχοντα της νύχτας που μας αποχαιρέτησε πριν 4 μέρες, [06/09/2024].