ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΤΑΝ ΦΑΤΟΥΡΓΟ, τον κατά κόσμο Δημήτρη Φατούρο εκ Κερκύρας, τον φίλο μας, τον κουμπάρο μας, τον δικό μας Δημήτρη.

Με πολλές σιωπές/ Και τους λυγμούς των φίλων/ Θα πούμε αντίο.

Στον Καπτάν Φατούργο. [Επικούρειος Πέπος.]

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί Θαλασσινοί και Στεριανοί, Καπεταναίοι και Ναύτες, Βαρκάρηδες και Ψαράδες, Γοργόνες και Σαργοί, Υποπλοίαρχοι και Ανθυποπλοίαρχοι, Μαρκόνηδες και Μηχανικοί καλησπέρα. Σας γράφω το σημερινό κείμενο με την ιδιότητα του πρώην Τηλεγραφητή=Μαρκόνης στο ναυτικό, για να σας κοινωνήσω πως ήδη, ''ένας Υπέροχος Φίλος, ένας Καταπληκτικός Άνθρωπος, ένας εξαίρετος σύζυγος,  πατέρας και Παππούς, ένας Θαλασσόλυκος που είχε οργώσει τους ωκεανούς και συνέχιζε τα τελευταία χρόνια να ''ερωτοτροπεί'' ακόμα με το υγρό στοιχείο, αυτή τη φορά στα αλμυρά νερά της Ερίκουσας με την βάρκα του ψαρεύοντας φρούτα της θάλασσας, και με το σκάφος του στο Ιόνιο πέλαγος, παρέα με το ''Μωρό'' του, έτσι αποκαλούσε την γυναίκα του την Αγκιούλ, με τον κουμπάρο του τον καπτάν Αλέξανδρο, την Ράνια και ως πλήρωμα τις δύο ζουζουβούλες, την  Ηρώ και την Δήμητρα, βαπτιστήρα του η πρώτη, και αξιωματικός ωνίων και Chef η δεύτερη, και την Σοφία ως σημαιοφόρο''  βρίσκεται ήδη στα νερά του Αχέροντα κάνοντας το τελευταίο της ζωής του ταξίδιον. Ο Χάροντας τιμής ένεκεν παρακάλεσε την γυναίκα του την Χαρόντισσα να συνοδέψει τον Καπτάν Φατούργο προς τη χώρα τον Μακάρων και για πρώτη φορά παρακαλώ, ο Χάροντας, παραχώρησε το πηδάλιο σε κοινό θνητό, αυτό έγινε από σεβασμό στον έναν, τον μοναδικό Καπτάν Φατούργο. Η Χαρόντισα επίσης από σεβασμό δεν δέχθηκε να πάρει το χρυσό νόμισμα για την μεταφορά του που είχε δώσει στον Καπτάν Φατούργο για τα δέοντα ο CEO της ΟΚΡΑ. Η καλοσύνη του Δημήτρη είχε προηγηθεί και φυσικά είχε φθάσει και στ' αυτιά της Χαρόντισσας. Δεν γνωρίζω πάντως αν αυτό οφείλεται στο PRETANDOR.

Ακολουθεί ένα ποίημα για τον Καπτάν Φατούργο που έγραψε ο Διδάσκαλος, Δημήτρης κι αυτός, ο Διδάσκαλος γνώρισε τον Καπτάν Φατούργο μόνο τηλεφωνικά, κι όμως ήταν αρκετό για να τον συμπαθήσει και γι' αυτό έγραψε το πιο κάτω ποίημα.

Φίλες και φίλοι καλημέρα, το πιο κάτω ποίημα το έλαβα από τον φίλο μας τον Διδάσκαλο, το έγραψε για τον Καπτάν Φατούργο, αν και είχαν μιλήσει μόνο στο τηλέφωνο, ήταν σα να ήταν φίλοι από καιρό. Είχε αυτό το χάρισμα ο Καπτάν Φατούργος, σε κέρδιζε αμέσως.
Αφιερωμένο στον καπετάν Φατούργο για το τελευταίο του ταξίδι.

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

Στις θάλασσες του κόσμου πέρα
ταξίδευες με φουρτούνες
με λεβάντε με αγέρα
με καράβια και με σκούνες.

Από παιδί στη θάλασσα
όργωνες τα νερά της.
Στο πλάι σου η Παντάνασσα
έφερνει τη συντροφιά της.

Ατρόμητος στα κύματα
στις μπόρες στις φοβέρες,
ήσουν εκεί ατρόμητος
Κέρβερος στο τιμόνι

Ορθό στοιχειό στην πλώρη σου
κρατώντας το τιμόνι,
τη θάλασσα είχες ερωμένη σου
κι ας σκούζει κι ας φουσκώνει.

Πλανιόσουν μες στα πέλαγα
και τα κύματα πως δάμαζες,
Μικρός σαν ήσουν έλεγαν,
άσπρος αητός πως μοιάζεις.

Αντίο Καπετάνιο.
Πιάλεια 16/01/25

========================

Ακολουθεί το ποίημα του Επικούρειου Πέπου.

Ως αποχαιρετισμό σ' έναν Υπέροχο Φίλο με Ένα ποίημα αφιερωμένο στον Καπτάν Φατούργο. 

Η Θάλασσα.

🌊🌊🌊🌊🌊

⛵⛵⛵⛵⛵

Τώρα πια θα τρέχουμε  στο γνωστό ακρογιάλι 

της Ερίκουσας,

Προσμένοντας να φανεί η βάρκα με τον Καπτάν Φατούργο,

Για να εύρει ένα απάνεμο λιμάνι μες στην ανεμοζάλη,

ένα καταφύγιο στη βαρυχειμωνιά!

Τώρα πια η θάλασσα δεν θα είναι  χαρούμενη/

Τώρα πια, οι φίλοι του,

Ο Άλεξ , η Ράνια, ο Πέπος, η Λόλα 

και οι ζουζουβούλες, θα καθόμαστε, 

στο λιμάνι, μόνοι/

στην πέτρα εδ’ όπου πάντοτε καθότανε 

ο Καπετάν Φατούργος/

Και μας διηγούνταν όμορφες ιστορίες/

Πότε για το "μωρό" του, την Αγκιούλ, 

και πότε για για τις τρεις συν μία γοργόνες/

Πάντα με χαμόγελο και με καλή διάθεση/

Τώρα πια η θάλασσα θα μουγκρίζει, και θα είναι αγριεμένη/

Πίσμωσε πούχασε τον Καπετάν Φατούργο/

κι ξεσχίζει τα στήθη της από  την πολύ οργή της/

στου βράχου τα πλευρά,

ανήσυχη θα παραδέρνει στην άκρη θυμωμένη,

και θα ραντίζει την βάρκα του που θάναι μόνη

στ' ακρογιάλι/

Με τον αφρό της, πιο συχνά, πάντα με σεβασμό/

Στον έναν τον Μοναδικό,

Τον φίλο μας τον Καπετάν Φατούργο/

Που τώρα πια μάταια/

Θα τον περιμένουμε να φανεί, στην Αριστείδου 5,

Εκεί όπου ζήσαμε όμορφες - μοναδικές στιγμές/

Μαζί με τον δικό μας τον Δημήτρη, 

Τον κουμπάρο μας, 

Τον πάντα χαμογελαστό, τον καλόκαρδο , 

τον γαλήνιο φίλο μας.

Καπτάν Φατούργο σ' ευχαριστούμε 

για τα μαθήματα ζωής και ευεξίας 

που μας διδάξες στην φιλοσοφική Στοά 

της Αριστείδου 5.

Τώρα πια ο Καπτάν Φατούργος 

πιλοτάρει τη βάρκα στον Αχέροντα/

Που από σεβασμό ο Χάροντας του άφησε το πηδάλιο/

Να οδηγήσει το πεπρωμένο του στη χώρα των Μακάρων/

Σ' αυτό το τελευταίο της ζωής του ναύλο.

Δημήτρη σ' ευχαριστούμε για όλα όσα μας διδάξες.

Για όσο ζούμε θα σε κουβαλάμε στην ψυχή μας.

Ο Φίλος σου ο Πέπος.

Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, όταν φθάσαμε στην ΚΑΝΤΖΑ πήγα αμέσως δίπλα, στο σπίτι του αδερφού μου, και πριν μπω στο σπίτι έκανα κάτι που έκανα κάθε φορά που πήγαινα δίπλα στον Καπτάν Φατούργο, στην φιλόξενη στέγη των κουμπάρων του του Άλεξ και της Ράνιας, φώναξα: Καπτάν Φατούργο! Δεν σας κρύβω πως κάποια στιγμή νόμισα πως τον άκουσα να λέει: Έλα Πέπο φίλε μου... Η ώρα ήταν 16:00 εκείνη τη στιγμή όπως με πληροφόρησε ο αδερφός μου ο παπάς έλεγε: Μακαρία η οδός...

Φίλες και Φίλοι ο Καπτάν Φατούργος είχε ένα ξεχωριστό χάρισμα, γινόταν αμέσως αγαπητός, όλοι μας έχουμε να λέμε για το πόσο τον είχαμε συμπαθήσει, ο πατέρας Ευθύμιος, ο Διδάσκαλος, η Σοφία η Σερραία, η Φαίη, η Μαρίζα, η Τζωρτζίνα, η Κορνηλία, η Βούλα, ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Μάκης, η Βάσω, ο Μίνωας, οι θείες Σπυριδούλα και Αγορίτσα, η Ματίνα, ο Στέφανος, η Αμπίρ, όλοι, μα όλοι έχουν μόνο καλά λόγια να λένε, δεν αναφέρομαι στην οικογένεια του κουμπάρου του, ούτε και σε μένα και την Λόλα γιατί το θεωρώ περιττό. Αυτούς τους τρεις μήνες που ο Καπτάν Φατούργος περνούσε τον δικό του Γολγοθά ποτέ δεν τον άκουσα να λέει: γιατί σε μένα ρε γαμώτο!! Ποτέ, μα ποτέ. Επίσης, αυτό το τρίμηνο ζήσαμε μαζί με τον Δημήτρη και την Αγκιούλ ανεπανάληπτες - μοναδικές και αξέχαστες στιγμές. Ο Καπτάν Φατούργος μας δίδαξε συμπεριφορές, μας δίδαξε πως πρέπει να ζούμε και πως να αντιμετωπίζουμε τα πεπραγμένα της ζωής μας, ήταν ένας μπαχτσές, όσοι ξέρουν τι σημαίνει μπαχτσές θα καταλάβουν τι εννοώ. Ευτύχισε να έχει μία Υπέροχη σύζυγο που του συμπαραστάθηκε υποδειγματικά και πάντα με στοργή και αγάπη, εύγε Αγκιούλ. Ευτύχισε επίσης να έχει δύο καταπληκτικά παιδιά τον Φίλιππο και τον Οδυσσέα. Δεν γνώρισα τις νύφες του και τα 4 εγγόνια του. Σε όλα τα μέλη της οικογένειας εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας. 

Φίλες και Φίλοι σας εύχομαι να έχετε την τύχη στη ζωή σας να γνωρίσετε κι εσείς έναν Καπτάν Φατούργο, δηλαδή μία όαση στην έρημο, ένα δροσερό αεράκι στον καύσωνα, μία βροχούλα στη ξηρασία, ένα σωσίβιο στη μέση του Ατλαντικού. 

Αντίο Φίλε μου.