ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ 3 ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΠΕΠΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ''ΦΑΝΤΑΣΟΥ'' ΄΄ΑΚΟΥ'' ΚΑΙ ''ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ'' ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ.

Συνοικία των Θεών (Πλάκα) 04/04/25 ημέρα Παρασκευή μία βόλτα στα παλιά λημέρια, Τριπόδων, Αρεοπαγίτου, Μακρυγιάννη, Βάκχου και Θρασύλλου, Μνησικλέους, Βύρωνος, Φανάρι του Διογένη, Αδριανού, Κυδαθηναίων, κ.λπ. κ.λπ. Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνοραματιστές του ωραίου και του ανέφικτου, της ποίησης και της αισθητικής, της αυτογνωσίας και του εσωτερικού φωτισμού που το διακρίνουν μόνο οι μυημένοι στα επικούρεια μυστήρια καλημέρα. Πάντα όταν επισκέπτομαι την συνοικία των Θεών το μυαλό μου τρέχει στους απανταχού φίλους μου εντός και εκτός Ελλάδας. Το γιατί είναι πασιφανές αφού εκεί γνώρισα τους καλύτερους και διαχρονικούς μου φίλους που με το μαγικό τους ραβδάκι άλλαξαν τον τρόπο σκέψης μου και γενικότερα τη ζωή μου, αυτοί υπήρξαν για μένα το άλας της γης. Αυτοί πότισαν το χωράφι όπου φύτρωσε η έμπνευση για τα ποιήματα μου. Αυτοί μ' έκαναν οπαδό του "Πάντων Κτημάτων Κράτιστον Εστί Φίλος Σαφής και Αγαθός". 

Αυτοί με δίδαξαν την έννοια της αληθινής και άδολης αγάπης. Γι' αυτούς λοιπόν τους Υπέροχους φίλους έγραψα το πιο κάτω ποίημα με τίτλο "Φιλία" και παράλληλα έκανα και τρεις προσαρμογές με βάση την φιλία στις τρεις ποιητικές μου συλλογές που φέρουν τον Τίτλο "Φαντάσου", "Άκου" και "Παρατήρησα". Όλη αυτή την ποιητική πανδαισία ελπίζω να την βρείτε ενδιαφέρουσα και να σας κάνει να γράψετε κι εσείς κάτι για την φιλία. Υ.Γ. Την Κυριακή στις 06/04/25 στην ιστορική και πνευματική Πιάλεια θα γίνει μια ξεχωριστή εκδήλωση και οφείλω να συγχαρώ τον πατέρα Κίμωνα Σακελλαρίου και τον υιό Σακελλαρίου για τις κορυφαίες πράξεις τους. Εύγε και πάλι Εύγε. Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.


Πάμε λοιπόν στο θέμα μας.
Φιλία, το απαλό φως, ένας ύμνος στην φιλία.

Φιλία
είναι το χέρι που δεν ρωτά, μόνο απλώνεται.
Η σιωπή που καταλαβαίνει πριν μιλήσεις.
Το βλέμμα που ξέρει να μένει,
κι όταν όλοι έχουν φύγει.

Φιλία
είναι μια λέξη χωρίς στόμφο,
μια πράξη χωρίς σκοπιμότητα.
Είναι να μοιράζεσαι το ψωμί
και το δάκρυ —
ίσα, σιωπηλά, χωρίς να μετράς.

Φιλία
είναι να γελάς με τα ίδια
παλιά αστεία,
κι ας τα έχεις πει χίλιες φορές.
Είναι να θυμάσαι
όχι μόνο τα γενέθλιά τους,
μα και τις σκιές τους.

Η Φιλία
δεν φωνάζει.
Δεν απαιτεί.
Δεν σε βάζει σε τάξη.
Σε χωράει,
όπως είσαι.

Φιλία —
είναι αυτό το απαλό φως,
που πέφτει στις πληγές,
και δεν τις εξαφανίζει,
τις αγκαλιάζει.

Φίλε μου,
αν ποτέ χαθείς,
θα αφήσω στο παράθυρο
το φως αναμμένο.
Όχι για να σε βρω —
μα για να θυμάσαι
πως σε περίμενα.

Ακολουθεί η προσαρμογή στην ποιητική συλλογή με τίτλο "Φαντάσου" η οποία είναι στοχαστική, ονειρική, και συχνά χτίζει εικόνες με ευγενική δύναμη και βαθιά τρυφερότητα.

Φαντάσου
να περπατάς στον κόσμο
και να μη φοβάσαι την ερημιά,
γιατί κάπου, κάποιος σε σκέφτεται.

Φαντάσου
ένα χέρι που δεν ζητά τίποτα,
μόνο κρατά σφιχτά το δικό σου,
στις κατηφόρες της σιωπής.

Φαντάσου
να γελάς — αληθινά,
χωρίς να σκέφτεσαι αν φαίνεσαι αστείος.
Γιατί δίπλα σου
είναι εκείνη/εκείνος που γελά μαζί σου, 

από καρδιάς.

Φαντάσου
μια σκιά να κάθεται δίπλα σου
στη μοναξιά,
όχι για να την διώξει,
αλλά για να την κάνει πιο ήρεμη.

Φαντάσου
να πέφτει η νύχτα
και να μην νιώθεις χαμένος,
γιατί κάποιος
κρατά για σένα αναμμένο ένα φως.

Φαντάσου
τον φίλο.
Όχι σαν ήρωα.
Μα σαν άνθρωπο.
Που μένει.
Απλώς… μένει δίπλα σου και αυτό αρκεί.

Ακολουθεί η προσαρμογή στην ποιητική συλλογή με τίτλο "Άκου" όπου η ποίηση έχει πιο άμεσο, προτρεπτικό και σχεδόν ψιθυριστό ύφος, σαν εξομολόγηση καρδιάς.
Επίσης κυριαρχεί η ευαισθησία της φωνής που μιλά εσωτερικά, τρυφερά, σαν εξομολόγηση σε κάποιον αγαπημένο ή στον ίδιο τον εαυτό.

Άκου…
ο φίλος δεν έρχεται με βροντές.
Έρχεται σιγανά, σαν βροχή που δεν βλάπτει.
Και σε ποτίζει.

Άκου…
η φιλία δεν έχει όρους,
δεν μετριέται σε λέξεις
ούτε σε δώρα.
Μετριέται σε βλέμματα που καταλαβαίνουν
χωρίς να ρωτούν.

Άκου…
όταν όλοι φύγουν,
μείνε με αυτόν που έμεινε.
Που δεν είπε τίποτα,
μα κάθισε δίπλα σου —
κι αυτό αρκούσε.

Άκου…
η φιλία είναι μια αναμονή
χωρίς παράπονο.
Ένα “σε θυμάμαι” χωρίς φωνή.
Μια ανάσα που σου κρατά την ψυχή όρθια.

Άκου…
αν νιώσεις μόνος,
ψάξε εκείνον που δεν σε χρειάζεται —
μα σε αγαπά.

Άκου, φίλε μου…
αν χαθείς,
θα σε περιμένω.
Όχι για να σε διορθώσω,
μα για να σε υποδεχτώ,
όπως ήσουν. Όπως είσαι. Όπως θα γίνεις.


Ακολουθεί η προσαρμογή στην ποιητική συλλογή με τίτλο "Παρατήρησα" η οποία φέρει το ύφος του σιωπηλού στοχασμού — εκεί όπου ο ποιητής καταγράφει ό,τι προσέχει ο νους και η καρδιά όταν ο κόσμος μιλά χαμηλόφωνα. Είναι ποιήματα-παρατηρήσεις της ζωής, απλά και καθαρά, σαν σημειώσεις ψυχής που δεν προσπαθούν να εντυπωσιάσουν, αλλά να αφυπνίσουν.

Παρατήρησα
πως ο αληθινός φίλος
δεν κάνει φασαρία όταν έρχεται.
Απλώς, κάθεται δίπλα σου.

Παρατήρησα
πως δεν χρειάζεται να πεις πολλά.
Ο φίλος ακούει
κι αυτά που δεν ειπώθηκαν.

Παρατήρησα
πως η φιλία δεν φαίνεται στις γιορτές,
αλλά στις μέρες της σιωπής,
στις στιγμές που δεν έχεις τίποτα να δώσεις —
και κάποιος μένει.

Παρατήρησα
πως ένας φίλος δεν ρωτά γιατί άλλαξες,
απλώς σε κοιτά
και σε θυμάται όπως σε γνώρισε.

Παρατήρησα
πως το πιο σπουδαίο "δώρο"
είναι μια παρουσία
που δεν χρειάζεται εξηγήσεις.

Παρατήρησα
πως η πραγματική φιλία
δεν έχει ημερομηνία λήξης —
αν γεννηθεί μέσα στην αλήθεια.

Παρατήρησα
πως σε αυτόν τον κόσμο που όλα κινούνται,
μόνο η φιλία ξέρει
να μένει ακίνητη,
όταν έχεις ανάγκη
απλώς να ξαποστάσεις.

Παρατήρησα
πως η ζωή χωρίς φίλους είναι ένας κήπος χωρίς Λουλούδια, ένα ποτάμι χωρίς νερό, ένα πιάνο χωρίς πλήκτρα, ένα φλάουτο χωρίς ανάσες, ένας ουρανός χωρίς άστρα και φεγγάρι, ένας ήλιος με σύννεφα, μία θάλασσα χωρίς ψάρια και καράβια, ένα βιβλίο χωρίς λέξεις, μια μουσική χωρίς νότες, ένας έρωτας νερόβραστος, ένα ταξίδι χωρίς προορισμό, ένας φιλόλογος χωρίς φιλολογία, ένας ποιητής χωρίς τη Μούσα του, μία τριανταφυλλιά χωρίς τα ρόδα της, ένα δάσος με καμένα δένδρα.

ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ.

''ΑΚΟΥ'' Η ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΠΕΠΟΥ [κατά κόσμον Γκοβίνας Νικολάου Σπυρίδων] που είναι αφιερωμένη στην δίδυμη αδερφή του την ΔΙΟΝΥΣΙΑ-DENICE.

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας καλημέρα, το ''μενού'' σήμερα έχει ποίηση, σήμερα λοιπόν θα σας παρουσιάσω σε παγκόσμια πρώτη!!! τον ταλαντούχο ποιητή Επικούρειο Πέπο!!! δηλαδή τον Πεπέ. Ο Επικούρειος Πέπος, δηλαδή εγώ, έγραψα το πιο κάτω ποίημα το οποίο έχω αφιερώσει στη δίδυμη αδερφή μου, την ΔΙΟΝΥΣΙΑ-Denice. Φίλες και Φίλοι για όσους δεν το γνωρίζουν να τους ενημερώσω πως είχα την τύχη να είμαι δίδυμος, δυστυχώς όμως αυτό το έμαθα όταν ήμουν 55 χρονών. Είναι μία συγκλονιστική ιστορία την οποία σύντομα ευελπιστώ να εκδώσω σε βιβλίο. Έμαθα λοιπόν για την δίδυμη αδερφή μου όπως σας είπα στα 55μου και έγραψα το πιο κάτω ποίημα, της το αφιερώνω με πολύ πολύ αγάπη. Την πιο κάτω συλλογή με τίτλο ''ΑΚΟΥ'' αλήθεια, εμείς έχουμε μάθει ν' ακούμε; θα την βρείτε σύντομα στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα νωρίς.

Πόσοι από εμάς έχουν το χάρισμα ν' ακούνε; Πιστέψτε με είναι πολύ μαγευτικό το να μπορείς ν' ακούς, ν' ακούς τους συνομιλητές σου, τα πουλιά, τα παιδιά, τις μουσικές, τις σιωπές, το κελάρυσμα των υδάτων, τους χτύπους της καρδιάς που σ' αγαπάει, το κλάμα του Ορφέα, το κελάϊδισμα του φοβερού Ερμή, τις Μούσες ν' απαγγέλουν ποίηση στη Αυλή των Θαυμάτων, και στον κήπο του Επίκουρου, τον Πεπέ να παίζει στο ακκορντεόν το τραγούδι ''μη σκαλίζεις τη στάχτη'' για την Μελισσάνθη του, το χαμόγελο από την Σάννα και την θάλασσα, τον Αστροτόμ να παίζει στη ηλεκτρική κιθάρα το τραγούδι ''THE WALL'' τον Ηγέτη να μιλάει ασταμάτητα για το μαγικό ταξίδι στη Νάξο, την Λόλα να εκθειάζει την μαγειρική της, τον Διδάσκαλο να μιλάει για την παιδεία και τον πολιτισμό, πράγματι είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε ν' ακούμε. Ελπίζω πως εσείς που θα κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το πιο κάτω πόνημα του Επικούρειου Πέπου κάτι θ' ακούσετε γιατί σίγουρα κάτι θα θέλει να πει και σε σας.
Καλή ανάγνωση, με σεβασμό και ποιητική διάθεση, ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος.


Στην αγαπημένη μου αδερφή Denice-Διονυσία With Love PEPOS

Άκου: ξένε, όπου κι αν βρίσκεσαι μάθε πως ό,τι διαβάσεις πιο κάτω είναι λόγια αγάπης για μια αξιολάτρευτη χαρισματική δίδυμη αδερφή, ίσως την πιο φεγγαρολούσμενη!!! αδερφή στον πλανήτη. I love Denice!!!
Άκου: Δημιουργέ, αν με ξαναστείλεις σε κάποια άλλη ζωή, πίσω στη Γή,σε παρακαλώ φρόντισε να επιστρέψω ως Denice-Διονυσία.
Άκου: Ποιητή την Ιστορία τριών ευλογημένων φίλων και γράψε 1977 στίχους και 48 σονέτα για την πιο όμορφη 48νη ιστορία φιλίας.
Άκου: τον άνεμο που σφυρίζει τ’ όνομά σου μέσα στις φυλλωσιές της νύχτας.
Άκου: τα κύματα που κουβαλούν τη φωνή μου από ακτή σε ακτή, ψιθυρίζοντας όσα δεν πρόλαβα να σου πω.
Άκου: τον χτύπο της καρδιάς μου να χορεύει με τον χρόνο.
Άκου: την ανάσα της μνήμης που δεν σβήνει, που επιμένει να σε φέρνει στην αυγή κάθε σκέψης.
Άκου: τα τραγούδια που αγαπήσαμε και τις νότες που γίναν γέφυρες ανάμεσα στο χτες και το σήμερα.
Άκου: το γέλιο μας, σαν απόηχο παλιού ονείρου που ακόμα αντηχεί στους διαδρόμους της ψυχής.
Άκου: τα λόγια που ειπώθηκαν από χείλη αδερφικά και φιλικά στα ταξίδια της μνήμης που θα συνεχίσουν να μας κρατούν συντροφιά σε όλη μας τη ζωή.
Άκου: αγαπημένη μου αδερφή, τη θάλασσα να σμίγει με τον ουρανό, όπως οι ψυχές μας, που δε χωρίστηκαν ποτέ.

Άκου: Ποσειδώνα τους παφλασμούς των κυμάτων που μεταφέρουν τους ευλογημένους φίλους μας στο Αiγαίο και στείλε την Αμφιτρίτη να τους υποδεχθεί.
Άκου: Denise τους στεναγμούς αυτών που έμειναν πίσω και τότε θα καταλάβεις το κενό που αφήσατε με την αναχώρησή σας.
Άκου: Λατρευτή μου αδερφή, εγώ ποιητής δεν είμαι αλλά θα συνεχίσω να γράφω ''στίχους'' για σένα και μόνο για σένα.
Άκου: Διονυσία, εγώ που σ' αγαπώ δεν έχω παρά μόνο τα όνειρά μου, εκεί λοιπόν στα όνειρά μου είσαι η Πριγκιπέσσα μου.
Άκου: Διονυσία από την στιγμή που σε γνώρισα κατάλαβα το τι σημαίνει αγάπη, καλοσύνη, θετική αύρα, και μεγαλείο ψυχής.
Άκου: Μούσα, όλες οι λέξεις που γράφω και όλες οι λέξεις που διαβάζω θα είχαν άλλο νόημα χωρίς την παρουσία της Διονυσίας.
Άκου: Δίδυμη ψυχή, τους λυγμούς τ' ουρανού και τα δάκρυα της βροχής όταν πέφτουν στη Γαία.

Άκου: Πλάστη του σύμπαντος όταν αποφάσισα να γράψω αυτό το ''ποίημα'' μοναδική μου πρόθεση ήταν να στείλω στη δίδυμη αδερφή μου λίγες σταγόνες αγάπης.
Άκου: Ιστορικέ του μέλλοντος, στις 07/07/77 γεννήθηκε στην Αρεοπαγίτου η Π.Ο.Ι.Φ. στις 14/08/06 γεννήθηκε ο Λ.Ο.Γ. στις 08/09/99 γεννήθηκε η Ό.Κ.Ρ.Α.
Άκου: Λογοτέχνη το ό,τι η Π.Η.Ε.Φ. συνεχίζει ακόμα και σήμερα 48χρόνια μετά να ζεσταίνει της καρδιές των δημιουργών, και των δορυφόρων, αυτό οφείλεται στην αξιαγάπητη Denice-Διονυσία κ.ο.μ.
Άκου: Διονυσία δεν είναι καθόλου δύσκολο να γκρεμίσεις, είναι όμως πολύ δύσκολο να συνθέσεις, εσύ υπήρξες η κράτιστη συνθέτρια.
Άκου: αδερφή μου, η βασική αρετή -αν θέλεις ελάττωμα- στη ζωή μου ήταν πάντοτε η αναζήτηση υπέροχων φίλων. Aυτό ήταν μία ευλογία.
Άκου: Διονυσία πόσο όμορφα κελαηδούν τα πουλιά στο μαγευτικό νησί της Ουτοπίας όταν νιώθουν την παρουσία σου.
Άκου: Διονυσία τον αέρα, με τον βοριά σου στέλνω χαιρετίσματα, με το Νοτιά σού λέω έλα, με τον Μαϊστρο σού γνέφω να μη μας ξεχάσεις, και με τον Πουνέντε σού στέλνω την αγάπη μου.

Άκου: Τις Μούσες και τις Νύμφες κάτι έχουν να σου πουν, δεν είναι δα και μυστικό! όλοι γνωρίζουν το πόσο σ' αγαπώ.
Άκου: Σαν βγείς στο πηγαιμό για την Ιθάκη εγώ θα είμαι στο κα'ι'κι που θα σε μεταφέρω. Εγώ θα είμαι ο καπετάνιος.
Άκου: Έχω φυλάξει σε μια φιάλη τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε από το 77 έως και σήμερα και σκέφτομαι κάποια στιγμή να τις καταθέσω στο Πάνθεον της Φιλίας.
Άκου: Ο Ποιητής έλεγε πως ''όπου και αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, εγώ λέω όπου κι αν ταξιδέψω η αγάπη σας D+D με λυτρώνει.
Άκου: Διονυσία θα παραμείνω πάντα ένας ονειροπόλος ταξιδευτής σε πείσμα των καιρών, και των υποκριτών.
Άκου: Τα σύννεφα που ανεμοδέρνονται και σιγανά βογκούν και κλαίνε, κάτι έχουν να σου πούνε, είναι ένα ποίημα.
Άκου: Αν κάποτε ξυπνήσουμε χωρίς ουρανό πάνω από το κεφάλι μας εμείς θα έχουμε την υπέροχη έναστρη φιλία μας.

Άκου: Εσύ Denice η Όαση, κι εγώ η έρημος, εσύ το κύμα κι εγώ ο παφλασμός, εσύ ο Ουρανοδρομέας κι εγώ η Σελήνη, εσύ η σφεντόνα κι εγώ η πέτρα.
Άκου: Εγώ το σύννεφο κι εσύ η βροχή, εγώ οι λέξεις κι εσύ το ποίημα, εγώ τα πλήκτρα κι εσύ οι νότες, εγώ το δένδρο κι εσύ ο καρπός.
Άκου: Eσύ η φαρέτρα κι εγώ το βέλος, εσύ το όραμα κι εγώ η σκέψη, εσύ το χαμόγελο κι εγώ η χαρά, εσύ η φωνή της αγάπης κι εγώ ο τυχερός αποδέκτης.
Άκου: Ο παράδεισος είναι η μνήμη μας, και τ' αγαπημένα πλάσματα του Δημιουργού είναι τα παιδιά και τα πουλιά.
Άκου: ΟΙ δημιουργοί της πιο όμορφης ιστορίας φιλίας του πλανήτη είναι οι: Derrick+Denice+Epikourios Pepos.

Άκου: την ηχώ της άτακτης φωνούλας, είναι η συνείδησή σου,
αυτή γνωρίζει.
Άκου: τις υπέροχες μουσικές της φύσης και γράψε τη δική σου μελωδία.
Άκου: τo κελάϊδισμα του φτερωτού Ερμή με τις θεϊκές νότες και αναρωτήσου από πού πηγάζουν.
Άκου: και νοστάλγησε αγαπημένα πρόσωπα που δεν τόλμησε να τ’ αγγίξει ούτε ο χρόνος.
Άκου: την αδύναμη φωνή των γερόντων και σκέψου το ρητό που λένε στο Μ.Κ.Π.Γ. ‘’εκεί που είσαι ήμουνα και ‘κει που είμαι θα ‘ρθεις.
Άκου: τις θεσπέσιες μουσικές του Χατζιδάκι,του Τσιτσάνη, του Θεοδωράκη και σκέψου θετικά, Πλάσε με το νου σου όμορφες εικόνες, γίνε ποιητή για να γράψεις τον Ύμνο της φιλίας.
Άκου: τις τρεις Χάριτες με τις μαγευτικές φωνές, και ταξίδεψε μαζί τους στο Νησί των συναισθημάτων.

Άκου: Διονυσία εσύ είσαι ένας ήλιος στο δικό μας σύμπαν που μας φωτίζει και μας ζεσταίνει.
Άκου: το κάλεσμα της έλξης των χαρισματικών πλασμάτων, και ακολούθησε τα βήματά τους.
Άκου: τους χτύπους της καρδιάς μου πως χτυπούν για σένα;
Άκου: ιστορίες αγάπης από χείλη ερωτευμένων είναι συναρπαστικές.
Άκου: τον Poof όταν διηγείται ιστορίες για το μαγευτικό ταξίδι στην Ιαπωνία, και στο Ακρωτήρι της καλής Ελπίδας, και νοερά Ταξίδεψε μαζί του.
Άκου: τον Pepo όταν μιλάει με πάθος για την Αυλή των Θαυμάτων Και άφησε να σε παρασύρει στις αγκαλιές των Μουσών.
Άκου: ξαπλωμένη/ος στο πάτωμα τη μουσική από το ‘’emperor’’, και τον Σον Κονερυ να απαγγέλει Καβάφη, είναι Μαγεία!!!!!!!!!
Άκου: τα σύννεφα τα κουσκουσιάρικα!!! Πως σχολιάζουν την πτώση της ήρεμης γυμνής βροχής.
Άκου: τη γλυκολαλιά της Δίδυμης αδερφής μου με πόση χάρη παρηγορεί τα δάκρυα της ψυχής μου.

Άκου: τα άνθη της Αμυγδαλιάς, και της Λεμονιάς αυτή την άνοιξη τα έχω φυλάξει για σένα και μόνο για σένα.
Άκου: υπάρχει ένα αόρατο σχοινί που μας συνδέει, κι εκεί ακροβατούν τα όνειρά μου κάθε φορά που έχει πανσέληνο.
Άκου: ένας ποιητής έδωσε μια λέξη στη σιωπή για να παίζει, εσείς μου δώσατε αγάπη-πάλι μια λέξη- για να έχει νόημα η ζωή μου.
Άκου: σήμερα 21/03 ένιωσα στ' αυτιά μου ένα παράξενο αεράκι που έκρυβε ένα μήνυμα, το μήνυμα ήταν από 9.000 χιλ. μακριά, από την περιοχή του GERMISTON
Άκου: Διονυσία σήμερα 21/03 ημέρα της Ποίησης, ο αδερφός σου φύτεψε στον κήπο μια αρωματική-μοναδική Τριανταφυλλιά και της έδωσε τ' όνομά σου.
Άκου: όπως η ποίηση είναι η αρμονία των λέξεων, έτσι και η Διονυσία με τον Derrick είναι η εξίσωση της φιλίας και της αγάπης.
Άκου: η φωνή μου δεν είναι δυνατή, και το ποίημα μου δεν θα το καταλάβουν οι πολλοί -έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλούς-γιατί θα το συγκρίνουν με άλλα ποιήματα, και τότε θα πουν: α! πάλι ο Poof... συγχωρέστε τους γιατί δεν γνωρίζουν πως στον χαμένο παράδεισο ο Poof ήταν ένας ρομαντικός ψυχοπομπός, που οραματίζονταν έναν κόσμο Ουτοπικοποιητικό.

Το ποίημα "ΑΚΟΥ" του Επικούρειου Πέπου είναι ένας βαθιά συναισθηματικός ύμνος προς την δίδυμη αδερφή του, γεμάτος εικόνες, μνήμες και μουσικές αναφορές που δημιουργούν ένα συγκινητικό ταξίδι.
Τάδε έφη Μυρτώ.

Το ποίημα "Άκου" είναι μια βαθιά συναισθηματική και λυρική εξομολόγηση αγάπης, αφιερωμένη στην δίδυμη αδερφή, Διονυσία-Denice. Έχει ένα έντονα προσωπικό και εξομολογητικό ύφος, που ταυτόχρονα περιλαμβάνει φιλοσοφικές και ποιητικές αναφορές.
Τάδε έφη Ηλέκτρα.

Πάμε τώρα στα θετικά στοιχεία που ανίχνευσε η αξιαγάπητη Πυθία.

Θετικά στοιχεία:
Συναισθηματική δύναμη – Το ποίημα αποπνέει ειλικρινή αγάπη, αφοσίωση και νοσταλγία. Ο αναγνώστης μπορεί να νιώσει τη βαθιά σχέση που περιγράφεται.

Μουσικότητα και ρυθμός – Η επαναλαμβανόμενη χρήση της λέξης "Άκου" δημιουργεί έναν ρυθμικό παλμό που θυμίζει προσευχή ή λυρικό ύμνο.

Εικόνες και συμβολισμοί – Υπάρχει έντονη χρήση φυσικών και μυθολογικών εικόνων (θάλασσα, κύματα, Ποσειδώνας, Μούσες, Νύμφες), που ενισχύουν τη μαγεία του ποιήματος.

Αναφορές στην τέχνη και τη μουσική – Αναφορές σε μουσικούς, τραγούδια και ποιητές εμπλουτίζουν το κείμενο και το συνδέουν με την παγκόσμια καλλιτεχνική κληρονομιά.

Υπαρξιακός και φιλοσοφικός στοχασμός – Ορισμένοι στίχοι ξεπερνούν το προσωπικό και αγγίζουν οικουμενικές αλήθειες για τη φιλία, την αγάπη, τη μνήμη και τον χρόνο.

Εναλλαγή ύφους – Το ποίημα κινείται ανάμεσα σε βαθιά ποιητικό λόγο και σε πιο καθημερινές ή απροσδόκητες αναφορές.

Υφος:
Λυρικό και ελεγειακό – Έχει έναν νοσταλγικό, σχεδόν μοιρολατρικό τόνο, που εξυψώνει τη μνήμη και τη φιλία.


Προσευχητικό – Η επαναλαμβανόμενη χρήση του "Άκου" θυμίζει επίκληση σε ανώτερες δυνάμεις.

Προσωπικό και εξομολογητικό – Είναι γραμμένο σαν προσωπική επιστολή αγάπης προς την αγαπημένη αδερφή , αλλά ταυτόχρονα απευθύνεται και στον κόσμο.

Φιλοσοφικό – Πολλές σκέψεις περί φιλίας, ζωής και αγάπης δίνουν βάθος στο ποίημα.

Συμπέρασμα:

Το "Άκου" είναι ένα πολύ δυνατό και συναισθηματικό ποίημα, γεμάτο αγάπη και λυρισμό, σας προτείνω να το διαβάσετε με την δέουσα προσοχή και αν είναι δυνατόν με την πλέον κατάλληλη μουσική που να σας δημιουργεί την ιδανική ατμόσφαιρα λυρισμού.
Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

Y.Γ. Βάλτε την Ποίηση στη ζωή σας γιατί είναι το καλύτερο φάρμακο για πάσα νόσο.

Ο Φίλος μου ο φιλόσοφος Ηλίας Γιαννακόπουλος λέει πως στα δύσκολα η ποίηση μας βοηθάει να βιώσουμε τα δεδομένα με άλλον τρόπο, προφανώς εννοεί Επικούρεια.
Ας τον ακούσουμε, κάτι ξέρει αυτός.
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ Ο ΓΟΡΓΟΓΥΡΑΙΟΣ.

03 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΗΡΩΑΣ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ επίσης σαν σήμερα γεννήθηκε στο μυαλό του Επικούρειου Πέπου το κορυφαίο ποίημα με τίτλο ''ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ''.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, 3 Οκτωβρίου σήμερα και καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως σαν σήμερα γεννήθηκε ένας από τους κορυφαίους - για μένα ο κορυφαίος - από τους Άγιους ήρωες της Ελλάδας μας, φυσικά μιλάω για τον Θ. Κολοκοτρώνη. Πιθανόν αν ζούσε σήμερα αυτός ο Άγιος ήρωας να έλεγε κι αυτός: Άστα να Πάνε Επικούρε! Ένας άλλος κορυφαίος Έλληνας της αρχαιότητας ο Ξενοφώντας στον ''Αγησίαλο'' είχε γράψει την πιο κάτω φράση, ''καλόν Έλληνα όντα φιλέλληνα είναι''. Καλό είναι, δηλαδή, ο Έλληνας να είναι και φιλέλληνας. Ίσως ο Γέρος του Μοριά σήμερα να μας ρωτούσε το ίδιο, Έλληνες υπάρχουν; Αν ρωτούσε εμένα θα του έλεγα: Άστα να πάνε Ήρωα.....   

 Άστα να πάνε! Ένα ποίημα για πολλά βραβεία.

Κάποια μέρα που ο Επικούρειος Πέπος έκανε την καθιερωμένη βόλτα στην συνοικία των Θεών, [ΠΛΑΚΑ] συνάντησε τον Αντισθένη και τον ρώτησε: Αντισθένη, τι καλό πήρες από την φιλοσοφία; Επίκουρε πολλά πήρα και λίγα έδωσα, το κυριότερο που πήρα ήταν το να μπορώ να μιλάω στον εαυτό μου. Ο Αντισθένης έζησε [445-360πχ.]
το πιο κάτω ποίημα είναι κι αυτό του Επικούρειου Πέπου και όπως λέει ο ίδιος δεν θα μπορούσε να είχε γράψει αυτό το κορυφαίο, και δυστυχώς πάντα επίκαιρο ποίημα, αν δεν του το είχαν επιτρέψει οι Μούσες.

Το ποίημα με τίτλο

"άστα να πάνε" είναι μία ελεγεία συναισθημάτων που ο ποιητής εισέπραξε από ανθρώπους που ήρθαν σε επαφή με αντικοινωνικές συμπεριφορές, με ωχαδερφιστές, με ελαμωρετωρατιστές, με τους ναι μεν αλλά... με ανθρώπους που δεν είχαν καν την ευαισθησία να σεβαστούν τα αυτονόητα, με "ανθρώπους" δήθεν υπεύθυνους που όταν χρειάστηκε δήλωσαν ανεύθυνοι, με ανθρώπους που για όλα φταίνε οι άλλοι, με ανθρώπους που δολοφονούν κατά εκατοντάδες ομοίους τους και για ανθρώπους που ενώ βλέπουν την κτηνωδία, λένε: ωχ αδερφέ εγώ θα σώσω τον κόσμο; Ναι, εσύ θα σώσεις τον κόσμο αν καταφέρεις και ενώσεις το εγώ σου με το εμείς, ναι, τότε υπάρχει ελπίδα, και κυρίως όταν αναλάβουμε ο καθ' ένας τις δικές του ευθύνες. Μέχρι τότε,

'Αστα να πάνε!

Ο δόκιμος τρόπον τινά ποιητής Επικούρειος Πέπος θα ήταν πολύ χαρούμενος αν δεν είχε αναγκαστεί να γράψει αυτό το ποίημα, δυστυχώς όμως υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι μας που έφτασαν στο σημείο να πουν:

"άστα να πάνε" γιατί απογοητεύτηκαν από ανθρώπους με τους οποίους ήρθαν σ' επαφή, είτε αυτοί ήταν συγγενικά πρόσωπα, είτε καλλιτέχνες με δύο μέτρα και δύο σταθμά, είτε με δήθεν ευαίσθητους, είτε με δήθεν φίλους, είτε με επιλεκτικά ειρηνοποιούς, είτε με πληνάδελφους συνεργάτες, είτε με εκπαιδευτικούς χωρίς εκπαίδευση, είτε με ιατρικό προσωπικό που δεν τηρεί τον όρκο του Ιπποκράτη, είτε με πρόσωπα που φορούσαν προσωπεία, είτε με πολίτες που αγανακτούν σύμφωνα με τις εντολές του κόμματος, είτε με αχάριστους και παρτάκηδες, είτε με κομματόσκυλα και βολεψάκηδες, είτε με ανέραστους και ''κοντούς'' στην αισθητική και τον πολιτισμό και γενικότερα με όλους αυτούς που ανάγκασαν τον ανύπαρκτο ''ποιητή'' να πει για μία ακόμα φορά:

Άστα να πάνε/
Όταν ακούς αυτές τις τρεις λέξεις/
Δεν έχουν το νόημα της χαράς/
Δεν είναι φράση ευφρόσυνη/
Τις προφέρουν μόνο όσοι βίωσαν την αγένεια/
Την αχαριστία, την ασέβεια, την απληστία.

Συνήθως θα τις ακούσεις από πονεμένους/
Από απογοητευμένους και από ευαίσθητους/
Από αδικημένους και συκοφαντημένους/
Που ήρθαν σε επαφή με ανθρώπους εξουσίας/
Κάθε μορφής εξουσία, ιατρική, εργοδοτική, πολιτική, κομματική, εκπαιδευτική, γραφειοκρατική και όχι μόνο.

Δεν θα την ακούσεις πάντως από κομματόσκυλα/
Από τους δήθεν και τάχαμ πνευματικούς/
Από τους τάχαμ και δήθεν μονόπλευρους ειρηνιστές/
Από τους συμφεροντολόγους και τους παρτάκηδες/
Και φυσικά από τους δογματικούς και τους θρησκόληπτους ευρέως φάσματος.

Άστα να πάνε φίλε μου/
Έτσι είπε και ο καπτάν Φατούργος/
Έτσι είπε και ο Επικούρειος Πέπος/
Η Μούσα το άκουσε και ενέπνευσε τον 

ποιητή να το κάνει στίχους/
Στίχους που πετάνε σαν πουλιά/
Για να φθάσουν σε ευαίσθητα ώτα 

με μία κρυφή ελπίδα/
Να μην χρειαστεί να πούμε ξανά τη φράση
"άστα να πάνε".

Λίγα λόγια για το ποίημα από την Πυθία.

Αγαπημένε μου Πεπέ το ποίημα "Άστα να πάνε" είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο έργο που εκφράζει την απογοήτευση, την οργή και την πικρία απέναντι στις κοινωνικές συμπεριφορές της αδιαφορίας, της υποκρισίας και της έλλειψης ευθύνης. Παράλληλα, εμπεριέχει ένα κάλεσμα για ενότητα και ανάληψη ευθυνών, με μια υποβόσκουσα ελπίδα ότι η αλλαγή είναι δυνατή.

Ας εστιάσουμε στα θετικά στοιχεία του ποιήματος:

Δυναμικό ύφος – Το ποίημα έχει ένταση και παλμό, κάτι που του προσδίδει δύναμη και το καθιστά άμεσο στον αναγνώστη.

Ειλικρίνεια και αυθεντικότητα – Ο λόγος είναι γνήσιος, προερχόμενος από βαθιά συναισθήματα και πραγματικές εμπειρίες.

Ρυθμός και επανάληψη – Η συχνή επανάληψη της φράσης "Άστα να πάνε" δημιουργεί έμφαση και ενισχύει το συναίσθημα της απογοήτευσης.

Πολυσύνθετη θεματολογία – Αγγίζει πολλά κοινωνικά ζητήματα, όπως την ανευθυνότητα, την εξουσία, τη διαφθορά, την υποκρισία, την έλλειψη παιδείας και ανθρωπιάς.

Καταληκτική ελπίδα – Παρόλο που το ποίημα είναι βαρύ συναισθηματικά, στο τέλος αφήνει μια χαραμάδα ελπίδας.

Γενική εντύπωση:

Πρόκειται για ένα ποίημα με ισχυρό κοινωνικό μήνυμα, μια κραυγή διαμαρτυρίας απέναντι στη σήψη και την αδιαφορία της κοινωνίας. Η συναισθηματική φόρτιση είναι εμφανής και συγκινεί τον αναγνώστη. Είναι ένα ποίημα με αρκετά ψήγματα λογοτεχνικής δύναμης.

Συνολικά, είναι ένα έργο με πάθος, ειλικρίνεια και αλήθεια, που σίγουρα αγγίζει τις ψυχές όσων έχουν αισθανθεί την απογοήτευση από την κοινωνία.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια προσέγγιση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Ο ΕΞΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΕΠΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, προτελευταία μέρα σήμερα του Μαρτίου και αναρωτιέμαι το πόσο γρήγορα τρέχουν οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες, λες και έχουν συνωμοτήσει να σπρώξουν και τούτον τον χρόνο χωρίς να σκέφτονται πως για κάποιους ανθρώπους αυτό δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Μιλούσα χθες με τον πατέρα Ευθύμιο και μου έλεγε πως όσοι είμαστε κοντά, ή πάνω από τα 70 να ιδρύσουμε έναν σύλλογο και να ξεκινήσουμε έναν ανένδοτο αγώνα κατά του χρόνου που τρέχει ερήμην μας!! Τον κοίταξα καλά καλά για να δω αν τον έχει επηρεάσει το πολύ λιβάνι, αλλά διαπίστωσα πως ήταν καλά και σοβαρολογούσε, είχε μάλιστα μαζέψει και αρκετές υπογραφές. Σ' αυτή τη χώρα τα έχουμε δει όλα, το μόνο που μας έχει απομείνει είναι να ιδρυθεί και ο σύλλογος κατά του χρόνου!!! Πάμε τώρα σε άλλο θέμα, όπως καλά γνωρίζετε η δεύτερη πατρίδα μου είναι η Ιαπωνία, ως εκ τούτου μιλάω κα γράφω και Ιαπωνικά, διάβασα λοιπόν πως στην Ιαπωνία έχουν ήδη εφεύρει το ευφυόμετρο, μιλάμε για μεγάλη ανακάλυψη, τώρα πια δεν θα μπορεί ο καθένας να λέει πως είναι ευφυής γιατί εμείς θα έχουμε το ευφυόμετρο και θα μετράμε άμεσα την ευφυ'ί'α του, κοντός ψαλμός αλληλούια. Επίσης και κάτι που αφορά την ανιψιά μου την κοντεσίνα Ηρώ και όλες και όλους που διδάσκουν ξένες γλώσσες, έρχεται από Ιαπωνία το χάπι της γλώσσας!!! βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό μεν στάδιο αλλά σύντομα θα το θέσουν σε κυκλοφορία. Αυτό το χάπι θα καταργήσει τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών και φυσικά τις καθηγήτριες και τους καθηγητές, με βάση αυτά που λένε οι ειδικοί θα παίρνουμε ένα ειδικό χάπι που θα φέρει την ονομασία ''Smart Language'' και σε λίγες εβδομάδες θα μαθαίνουμε την γλώσσα που επιθυμούμε, όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για γλωσσική επανάσταση. Αυτά τα νέα έχω σήμερα για εσάς. Μετά από όλα αυτά σκέφτηκα να ετοιμάσω κι εγώ τον δικό μου εξάλογο τον οποίο και σας παρουσιάζω, τι θα λέγατε να πράξετε κι εσείς το ίδιο; την ιδέα μου την έδωσε η Φαίη η οποία ειρήσθω εν παρόδω να πω πως έχει πέσει με τα μούτρα στην μελέτη των κλασικών κειμένων της αρχαιότητας, ούτε στο τηλέφωνο δεν απαντά πια και μπράβο της. Υ.Γ. Εύγε στην όραση και την παρατηρητικότητα του Διδασκάλου.

1] ΣΥΜΠΑΣΧΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ, 

ΔΙΟΤΙ: ΕΙΜΑΙ ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ''ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ''.

2] ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΜΑΙ Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ,

ΔΙΟΤΙ: ΟΤΑΝ ΧΥΘΕΙ ΤΟ ΓΑΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΑΣ.

3] ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΘΥΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΕΩ ΠΑΝΤΑ ΝΑΙ,

ΔΙΟΤΙ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΝΑ ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΝΑΙ.

4] ΔΕΝ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΥΩ,

ΔΙΟΤΙ: ΕΧΩ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ.

5] ΔΕΝ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ''ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ'',

ΔΙΟΤΙ: ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΤΟΥΣ ΓΚΡΕΜΙΣΤΑΔΕΣ ΑΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΚΤΙΣΤΕΣ.

6] ΧΤΙΖΩ ΓΕΡΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ,

ΔΙΟΤΙ: ΥΠΗΡΞΑ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Π.Η.Ε.Φ.

Πάμε τώρα σε μερικά ερωτικά ποιήματα.

Αινείτε🌷🌷
Αινείτε τον έρωτα πρωτίστως!

Αινείτε🌷
Τον φέροντα τον υετό και το πυρ των ψυχών!

Αινείτε🌷
Τον σκαπανέα, που φλόγα πρόθυμη και θρυαλλίδα εύφλεκτη ανακαλύπτει για κάθε σώμα!

Αινείτε🌷
Τον αφέτη των οπωροφόρων δακρύων!

Αινείτε🌷
Τον επινοητή των χορδών και των οργάνων, της μέλπουσας φωνής και των απ' αρχής της χτίσεως χορούς!

Αινείτε🌷
Το νόημα της ζωής!

Αινείτε🌷
Τον πλαστουργό του πρώτου ασπασμού και της άχραντης συνουσίας των εμβίων.

Αινείτε🌷
Τον γητευτή, που στεφανώνει το πλεόνασμα του πνεύματος με τον κατακλυσμό του λόγου!

Αινείτε🌷
Την ομορφιά της φύσης!

Αινείτε🌷
Τους καλοπροαίρετους τους δημιουργικούς και τους ευγενικούς!

Αινείτε🌷
Τους κεραυνούς των ελκυστικών οφθαλμών!

Αινείτε 🌷
Τις Νεράιδες των ονείρων μας!

Αινείτε 🌷
Την καλοσύνη των υπέροχων φίλων!

Αινείτε 🌷
Ό,τι είναι για σας σημαντικό, δίκαιο και ουσιαστικό!

Γιάννης Καλπούζος.

Συνεχίζω:

Τζώρτζ Έλιοτ, (Τζ. Έλιοτ είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Μαίρης Ανν Έβανς).

🤔🌹
Δεν θα βρέξει ποτέ τριαντάφυλλα. Αν θέλουμε να έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα, πρέπει να φυτέψουμε περισσότερες τριανταφυλλιές.

🤔🌹
Υπέροχη Άνοιξη.

Αν ήμουν πουλί θα πετούσα γύρω από τη γη ψάχνοντας για διαδοχικές Ανοίξεις.

🤔👏
Ευλογημένος να ‘ναι εκείνος που μη έχοντας τίποτε να πει, απέχει από το να μας δώσει λεκτικές αποδείξεις για το γεγονός αυτό.

🤔🤐
Φόρα ένα χαμόγελο και θα έχεις φίλους. Φόρα ένα κατσούφιασμα και θα έχεις ρυτίδες.

😁😀😂
Τα ζώα είναι τόσο καλόβουλοι φίλοι... δεν ρωτάνε καθόλου ερωτήσεις και δεν κάνουν καθόλου κριτική.

Συνεχίζω:

Η θάλασσα.

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

🥁🎷🎻🎨

Ο φωτογράφος του χωριού.

Σ᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴ γειτονιὰ
σ᾿ αὐτὰ ἐδῶ τὰ μερὴ
στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι,
ὁ φωτογράφος θά ῾πρεπε
νὰ ἤτανε ξεφτέρι
νά ῾ταν τεχνίτης, μερακλὴς
κι ἀπ᾿ ὀμορφιὰ νὰ ξέρει.

🍋🍎🍋🍎
Σ᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴ γειτονιὰ
ἂς ἤμουν φωτογράφος
νὰ ὑπηρετῶ τὴν ὀμορφιὰ
μὲ τέχνη καὶ μὲ πάθος.

🍋🍎🍋🍎
Νά ῾ρχοντ᾿ ὀμορφοκόριτσα
καὶ λαϊκὲς παρέες
νὰ παίρνουν πόζες ὄμορφες
καμαρωτὲς κι ὡραῖες
γιὰ κάθε γούστο και στιγμή,
Μα καὶ για ἑβδομαδιαῖες.

Ντι.Χρι.

🍋🍎🍋🍎
Σε χαιρετώ με σεβασμό κ.ο.μ.
Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025 φόρος τιμής στους απανταχού φιλέλληνες. ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ «ΧΑΣΑΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ». Καρλ Φριντριχ Λέμπερεχτ Γκραφ φον Νόρμαν-Έρενφελς και λοχαγέ ΚΑΡΛ ΚΡΑΤΑΪΖΕΝ σας ευχαριστούμε.

''ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ''

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, ιστορική μέρα η αυριανή για τον Ελληνισμό, τους Έλληνες ανά τον κόσμο και για τους Φιλέλληνες, θα έλεγα μάλιστα κυρίως για τους Φιλέλληνες που θυσιάστηκαν για την Ελλάδα των ονείρων τους. Σήμερα θα σας διηγηθώ 2 ιστορίες, την πρώτη τη διάβασα στο τρίτο καταπληκτικό βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ με τίτλο ''Μια σταγόνα Ιστορία''. Τι θα λέγατε αν σας πληροφορούσα πως το ό,τι έχουμε σήμερα τις πραγματικές μορφές, και όχι κάποιες φανταστικές μορφές των αγωνιστών του 1821 το χρωστάμε σ' έναν Γερμανό Φιλέλληνα αξιωματικό που ήρθε το 1826 να πολεμήσει στο πλευρό των Ελλήνων ενάντια στους Τούρκους; Απίστευτο; Κι όμως είναι αληθινό, σας μεταφέρω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο που προείπα. Επίσης να μην ξεχάσω να ευχηθώ στον φίλο μας τον Διδάσκαλο τα Χρόνια Καλά λόγω γενεθλίων. Το πως τα κατάφεραν τα δύο πνευματικά τέκνα της Ιστορικής και Πνευματικής Πιάλειας να γεννηθούν στις δύο σημαντικές ημερομηνίες του Μαρτίου, 21 και 25, Παγκόσμια ημέρα Ποίησης και Εθνική γιορτή αντίστοιχα είναι θέμα προς διερεύνηση. ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ.

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.
''Το 1826 μετά από ένα μακρύ και επίπονο θαλάσσιο ταξίδι, ένα τσούρμο από ενθουσιώδεις νεαρούς Γερμανούς αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο. Με τα χίλια ζόρια, καθώς δεν μιλούσαν ούτε λέξη ελληνικά, εξήγησαν ότι ήταν εθελοντές και είχαν έρθει να πολεμήσουν εναντίον των Τούρκων στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων. Προέρχονταν από το Βαυαρία, αυτόνομο τότε γερμανικό κρατίδιο, και υπολοχαγός τους ήταν ένας στρατιωτικός καριέρας που είχε πολεμήσει στους Ναπολεόντειους Πολέμους εναντίον του Βοναπάρτη, ο ΚΑΡΛ ΚΡΑΤΣΑΪΖΕΝ.
Οι εθελοντές προωθήθηκαν αμέσως στα σημεία των συγκρούσεων και πολλοί απ' αυτούς σκοτώθηκαν, αφού πήραν μέρος σε σημαντικές μάχες με μεγαλύτερη την πολιορκία της Αθήνας και της Ακρόπολης στα 1826 και 1827''.


(Θα μου επιτρέψετε να κάνω εδώ ένα δικό μου σχόλιο: ακούσατε κάτι σήμερα γι' αυτούς τους ήρωες; Θέλω να δηλώσω πως εις ότι με αφορά πρώτα τιμώ αυτούς τους ήρωες Φιλέλληνες και κατόπιν τους δικούς μας ήρωες γιατί για τους δικούς μας ήταν η πατρίδα τους.)

Συνεχίζω από το βιβλίο.
''Κανένας όμως δεν μπορούσε τότε να φανταστεί ότι η προσφορά του ΚΡΑΤΣΑΪΖΕΝ θα αφορούσε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο και θα ήταν πολύ διαχρονικότερη από τη συμμετοχή του σε κάποιες μάχες. Ο Βαβαρός υπολοχαγός ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος -όπου βρισκόταν λοιπόν, άνοιγε το μπλοκ του, έπαιρνε ένα μολύβι η κάρβουνο και ζωγράφιζε όσα έβλεπε. Τοπία, φορεσιές, πλοία, στιγμιότυπα και άλλα. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι σχεδίαζε τα πορτραίτα των αρχηγών της επανάστασης, τα οποία μάλιστα τους έβαζε να υπογράφουν, Τους περισσότερους τους βρήκε στα στρατόπεδα και μερικούς στη Γ' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, στην οποία παρευρέθηκε.''

Περισσότερα γι' αυτή την ιστορία, και το πως ο δικός μας ζωγράφος ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ ανακάλυψε αυτούς τους θησαυρούς θα διαβάσετε στο βιβλίο που προανάφερα. Ένα μόνο θα σας πω, αν δεν υπήρχε αυτός ο ΚΡΑΤΣΑΪΖΕΝ δεν θα είχαμε σήμερα τις μορφές των: Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, Γ. ΤΟΜΠΑΖΗ, Ν. ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΥ, Γ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ, Α. ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΥ, Κ. ΝΙΚΌΔΗΜΟΥ, Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ, Ι. ΜΑΚΡΗ, Α. ΖΑΪΜΗ, Κ. ΚΑΝΑΡΗ, Γ. ΣΙΣΙΝΗ, Κ. ΤΖΑΒΕΛΑ, Α. ΜΙΑΟΥΛΗ, Ι. ΜΙΛΑΪΤΗ, Δ. ΠΛΑΠΟΥΤΑ, Κ. ΑΞΙΩΤΗ, Ι. ΦΙΛΗΜΟΝΑ, Ι. ΠΕΤΑ, Κ. ΜΠΟΤΣΑΡΗ, ΚΑΡΟΛΟΥ ΦΑΒΙΕΡΟΥ, ΦΡΑΝΚ ΧΕΙΣΤΙΝΓΚΣ, και ΤΟΜΑΣ ΓΚΟΡΝΤΟΝ.''
Φίλες και φίλοι όπως λέει ο συγγραφέας στο τέλος της ιστορίας ''κανείς από μας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τα κάδρα που μας συντρόφευαν πάνω από τα θρανία μας στο σχολείο και οι φυσιογνωμίες που μας κοίταζαν δαφνοστεφανωμένες στις εθνικές εορτές είχαν διασωθεί χάρη σε έναν Γερμανό υπολοχαγό που είχε έρθει να πολεμήσει στο πλευρό μας.''
Αυτή είναι η πρώτη συγκλονιστική ιστορία και καλό θα είναι κάποια πράγματα να τα γνωρίζουμε και να τα θυμόμαστε.

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Και τώρα θα έρθω στη δεύτερη ιστορία, όπως ήδη γνωρίζετε γιατί σας έχω κοινοποιήσει την άλλη συγκλονιστική ιστορία με το μικρό δρομάκι στο Μοναστηράκι, την οδό ΝΟΡΜΑΝΟΥ, είναι μια μικρή πάροδος της Ερμού στον αριθμό 99, σήμερα λοιπόν 24/03/2025 ένιωσα την ανάγκη από ευγνωμοσύνη να παρευρεθώ στην οδό ΝΟΡΜΑΝΟΥ για να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σ' εκείνα τα παλληκάρια, σ' εκείνους τους ήρωες που ήρθαν από την Γερμανία προκειμένου να πολεμήσουν δίπλα μας για την δική μας λευτεριά. Δυστυχώς δεν υπάρχει εκεί κάποιο μνημείο η κάποια μαρμάρινη πλάκα που να μας πληροφορεί για την ιστορία του ονόματος αυτής της οδού. Μιας και βρέθηκα εκεί και λόγω της ημέρας αποφάσισα να ρωτήσω τους καταστηματάρχες αν γνωρίζουν κάτι για την ιστορία του ονόματος, αν γνωρίζουν κάτι γι' αυτόν τον Νορμάνο, η Νορμανό. Όλοι τους με χαμόγελο και καλοσύνη μίλησαν μαζί μου αλλά δυστυχώς ΟΥΔΕΙΣ γνώριζε κάτι, ουδείς γνώριζε κάτι για εκείνα τα παλληκάρια που θυσιάστηκαν για τη δική μας πατρίδα. Όταν έφθασα στο σπίτι μου σκέφτηκα να κάνω την εξής πρόταση στην πρόεδρο πολιτιστικού Συλλόγου Γοργογυρίου, την κ. Αθηνά, να πάρει ο Σύλλογος την πρωτοβουλία να αναρτηθεί μία μαρμάρινη πλάκα στην οδό ΝΟΡΜΑΝΟΥ με την ιστορία του εν λόγω Γερμανού Αξιωματικού και φυσικά με τα ονόματα των παλληκαριών αν υπάρχουν κάπου καταγεγραμμένα. Ελπίζω να καταλάβουν το νόημα αυτής της πράξης και να πράξουν τα δέοντα.

Ο  Γερμανός στρατηγός κόμης Νόρμαν Έρενφελς, διακρίθηκε για τη γενναιότητα που επέδειξε στη μάχη του Πέτα,  στις 4 Ιουλιου του 1822.  Στην  μάχη επικεφαλής  σώματος  που αποτελούνταν από  93  Γερμανούς Φιλέλληνες, γνώρισε την ήττα και τον αποδεκατισμό του σώματος του πολεμώντας ηρωικά και με αυταπάρνηση  στην  πρώτη  γραμμή.

 Από τους 93, γλύτωσαν μόνο οι 25.

«ΧΑΣΑΜΕ  ΤΑ  ΠΑΝΤΑ,  ΠΛΗΝ  ΤΗΣ  ΤΙΜΗΣ».

Ο ίδιος ο Νόρμαν πολύ βαριά πληγωμένος αναφέρθηκε στον Μαυροκορδάτο με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει, λέγοντας τα εξης: «Πρίγκιπά μου, χάσαμε τα πάντα,  πλην της τιμής».

  Μετά  από  λίγο   καιρό  ξεψύχησε στο Μεσολόγγι.-

ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ  ΤΩΝ  ΤΟΥΡΚΩΝ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΔΙΚΗ  ΜΑΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Ο Καρλ Φριντριχ Λέμπερεχτ Γκραφ φον Νόρμαν-Έρενφελς (γερμ.Karl von Normann-Ehrenfels, εξελληνισμένα: Κάρολος Νόρμαν, Στουτγκάρδη, 14 Σεπτεμβρίου 1784 – Μεσολόγγι, 15 Νοεμβρίου 1822) ήταν στρατιωτικός από την Βυρτεμβέργη ο οποίος πολέμησε στους Ναπολεόντιους Πολέμους. Ως Φιλέλληνας μετέβη στην Ελλάδα, προκειμένου να ενισχύσει των αγώνα των Επαναστατών κατά την Επανάσταση του 1821. 

Ο Καρλ φον Νόρμαν-Έρενφελς ήταν εκ των υιών του δικαστικού Φίλιπ Κρίστιαν φον Νόρμαν-Έρενφελς, ο οποίος υπηρέτησε ως πρωθυπουργός του Βασιλείου της Βυρτεμβέγης την περίοδο 1806–1812. Το 1799, εντάχθηκε σε ένα σύνταγμα Αυστριακών θωρακοφόρων. Σύντομα, έλαβε τίτλο διοικητή και πολέμησε μαζί με τους Αυστριακούς ως την υπογραφή της Ειρήνης της Λυνεβίλ. Με την βοήθεια του πατέρα του, στη συνέχεια, μετατοπίστηκε στο στρατό της Βυρτεμβέργης, φτάνοντας ως το αξίωμα του Αντισυνταγματάρχη και διοικητή του συντάγματος των ελαφρών ιππέων της βασιλικής φρουράς το 1810. Το 1812, ηγήθηκε του συντάγματός του στην Γαλλική εισβολή στη Ρωσία. Το 1813, ως υποστράτηγος, οργάνωσε και ηγήθηκε μιας ταξιαρχίας ιππικού, αρχικά με το μέρος των Γάλλων, αν και στις 18 Οκτωβρίου προτίμησε να ταχθεί με το μέρος των Συμμαχικών Δυνάμεων, κι αυτό παρά το γεγονός ότι η Βυρτεμβέργη εξακολουθούσε να είναι σύμμαχος δύναμη του Ναπολέοντα. Η πράξη αυτή οδήγησε τον Βασιλιά Φρειδερίκο Α΄ της Βυρτεμβέργης να απαγορεύσει στον Νόρμαν την επιστροφή στη Βυρτεμβέργη. Δεν ήταν παρά μονάχα μετά τον θάνατο του Βασιλιά, τον Μάρτιο του 1817, που του επετράπη η επιστροφή του στην πατρίδα του, αν και η απαγόρευση εισόδου παρέμενε όσον αφορά την πρωτεύουσα του κρατιδίου, Στουτγκάρδη.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον διαδέχτηκε ως κύριος των γαιών που διέθετε αυτός στο Έρενφελς, αλλά στις αρχές του 1822, μαζί με άλλους Φιλέλληνες, αναχώρησε για την Ελλάδα για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες Επαναστάτες κατά τον ξεσηκωμό τους ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υπηρέτησε ως αρχηγός του επιτελείου του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στην καταστροφική Μάχη του Πέτα στις 16 Ιουλίου 1822.  Βαριὰ πληγωμένος, κατόρθωσε νὰ φτάσει στο Μεσολόγγι, όπου και  πέθανε τον Νοέμβριο του 1822.

Πηγή: Ζήνων Παπαζάχος.

ΕΝΑ ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΘΙΑ αφιερωμένο στον πρώην γείτονα [Αρεοπαγίτου 18] Νίκο Αλεξόπουλο και στην Κυρία Μυρσίνη.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, 23 Μαρτίου σήμερα και οδεύουμε ολοταχώς για την εθνική μας γιορτή. Τέτοιες μέρες θα πρέπει το μυαλό μας να βρίσκεται συνέχεια σε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα μας, εκτός βέβαια από τους γνωστούς ήρωες να μην ξεχνάμε και τους αφανείς ήρωες. Χθες χάρη στον Αλέξη, όχι τον Τσίπρα αλλά τον Αλεξόπουλο, μπήκα στη μηχανή του χρόνου και γύρισα πίσω 44 χρόνια, πήγα στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου 18 εκεί, όπου ο Πέπος έγραψε την δική του ιστορία, μία συγκλονιστική ιστορία γεμάτη περιπέτειες, εκεί, στο PEPOS SCHOOL OF DELICATESSEN γνώρισε τους υπέροχους φίλους από τη Νότια Αφρική, από την Ιαπωνία, από την Φινλανδία, από τη Νορβηγία, από την Αυστραλία, από την Σουηδία, από την Ιταλία, από την Γαλλία, από την Κορσική, από το Ιράκ, από το Ισραήλ κ.ο.μ. Εκεί δίπλα ήταν ένα κατάστημα με είδη δώρων, souvenir, για τους τουρίστες, εκεί γνώρισε ένα καταπληκτικό ζευγάρι, τον Νίκο Αλεξόπουλο και την γυναίκα του την κ. Μυρσίνη, ίσως την πιο ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΗ γυναίκα στην Ελλάδα, μακάρι η κ. Μυρσίνη που ήταν και πολύ καλή ζωγράφος, να είχε ανοίξει μία σχολή συμπεριφορών και καλοσύνης για τις νέες κοπέλες και γενικότερα για τις γυναίκες. Στην αρχαιότητα θα μπορούσε να ήταν η θεά της καλοσύνης. Σ' αυτό το ζευγάρι είναι αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Πάμε τώρα στο δοκίμιο περί αγάπης που είχε την καλοσύνη να μου στείλει η Πυθία, η Πυθία ειρήσθω εν παρόδω να σας πω για μία ακόμη φορά, πως είχε τελειώσει την φιλοσοφική Αθηνών και μετά πήγε για μεταπτυχιακό στην Ιταλία πάνω στην ιστορία της τέχνης και κατέληξε στην Αγγλία για μεταπτυχιακό πάνω στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Μετά από όλα αυτά κατέληξε στη Γαλλία, στα δύσκολα ζητώ πάντα την βοήθειά της, αυτή τη φορά το θέμα που ζήτησα βοήθεια είναι ένα δοκίμιο περί αγάπης. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση. Έρρωσθε.

Δοκίμιο περί Αγάπης

Η αγάπη Mr Pepo είναι μία από τις πιο θεμελιώδεις και πολύπλοκες έννοιες της ανθρώπινης ύπαρξης. Έχει απασχολήσει φιλοσόφους, ποιητές, θρησκευτικούς στοχαστές και επιστήμονες για χιλιάδες χρόνια. Η αγάπη μπορεί να πάρει πολλές μορφές: η ερωτική αγάπη, η φιλική, η αδελφική, η μητρική, η αγάπη για την ανθρωπότητα ή για μια ιδέα. Παρότι εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους, παραμένει μία πανανθρώπινη ανάγκη, ένας από τους κύριους άξονες της ύπαρξής μας.

Η Φιλοσοφική και Ψυχολογική Διάσταση της Αγάπης.

Από την εποχή του Πλάτωνα μέχρι τους σύγχρονους ψυχολόγους, η αγάπη έχει ερμηνευτεί με ποικίλους τρόπους. Ο Πλάτων θεωρούσε την αγάπη (Έρως) ως κινητήρια δύναμη που μας ωθεί προς το αγαθό και την αλήθεια. Ο Αριστοτέλης, από την άλλη, τόνιζε τη σημασία της φιλίας (φιλία) ως την πιο ευγενή μορφή αγάπης, βασισμένη στην αρετή και την αμοιβαία εκτίμηση.

Στη σύγχρονη εποχή, ο ψυχολόγος Έριχ Φρομ στο έργο του Η Τέχνη της Αγάπης υποστηρίζει ότι η αγάπη δεν είναι ένα απλό συναίσθημα, αλλά μια δεξιότητα που απαιτεί γνώση, προσπάθεια και αυτογνωσία. Διαχωρίζει την ώριμη αγάπη, η οποία βασίζεται στην κατανόηση και τον σεβασμό, από την εξαρτησιακή ή εγωκεντρική αγάπη, η οποία αποζητά την κατοχή και τον έλεγχο.

Η Βιολογική και Νευρολογική Βάση της Αγάπης.

Η αγάπη δεν είναι μόνο φιλοσοφική ή συναισθηματική έννοια αλλά και βιολογικό φαινόμενο. Μελέτες στη νευροεπιστήμη δείχνουν ότι η αγάπη σχετίζεται με συγκεκριμένες χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο. Οξυτοκίνη, ντοπαμίνη και σεροτονίνη είναι οι βασικοί νευροδιαβιβαστές που ενεργοποιούνται όταν αγαπάμε ή δεχόμαστε αγάπη. Αυτό εξηγεί γιατί η αγάπη μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα χαράς, ασφάλειας αλλά και εξάρτησης.

Η Σχέση της Αγάπης με τον Σεβασμό

Η αγάπη και ο σεβασμός συχνά συγχέονται, όμως δεν είναι ταυτόσημες έννοιες. Ο σεβασμός εμπεριέχει την αναγνώριση της αξίας του άλλου, ανεξάρτητα από τα συναισθήματα που τρέφουμε γι’ αυτόν. Η αγάπη, από την άλλη, προϋποθέτει μια βαθύτερη σύνδεση, συχνά συνοδευόμενη από στοργή και αφοσίωση.

Είναι καλύτερο να αγαπάμε ή να σεβόμαστε; 

Η απάντηση εξαρτάται από το πλαίσιο. Ο σεβασμός είναι πιο εφικτός και μπορεί να υπάρχει ακόμα και χωρίς συναισθηματική εμπλοκή. Μπορούμε να σεβόμαστε κάποιον που δεν αγαπάμε, ενώ το αντίστροφο είναι πιο δύσκολο. Η αληθινή αγάπη, όμως, είναι αδιανόητη χωρίς σεβασμό. Ένας κόσμος όπου όλοι αγαπούν μπορεί να φαντάζει ουτοπικός, αλλά ένας κόσμος όπου όλοι σέβονται είναι πιο εφικτός και βιώσιμος.

Επίλογος

Η αγάπη αποτελεί μια από τις πιο πολύτιμες εμπειρίες του ανθρώπου, αλλά απαιτεί δέσμευση, αυτογνωσία και ισορροπία. Ο σεβασμός, από την άλλη, είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να χτιστεί μια υγιής αγάπη. Αν πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ των δύο, ο σεβασμός είναι πιο ρεαλιστικός και καθολικός, αλλά η αγάπη είναι εκείνη που δίνει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη. Ο ιδανικός στόχος θα ήταν να μάθουμε να αγαπάμε με τρόπο που να εμπεριέχει και τον σεβασμό.

Αυτός είναι ο Ύμνος της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου.

“Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει η σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του.

Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.

Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελεί.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια.

Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει.

Η επιμέλεια του κειμένου έγινε από τον FUZI TOMO KAZU.

22 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025 ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΠΕΠΟΥ, [Κατά κόσμον Γκοβίνα Νικολάου Σπυρίδων] ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ. ''ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ''.

ΤΡΙΠΟΔΩΝ 18 ΠΛΑΚΑ

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί αναγνώστες καλημέρα, το κείμενο αυτό το έγραψα σήμερα 21/03/25 που όπως καλά γνωρίζεται είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Ένας φίλος, δόκιμος ποιητής, ο Δημήτρης Γκίκας με ρώτησε το εξής: τι σημαίνει για εσάς η ποίηση; κι εγώ του απάντησα πως η ποίησε για μένα είναι: Μία όαση, Ένα καταφύγιο, Είναι η ψυχή σε λέξεις, Είναι η λάμψη μιας αστραπής, Είναι το λίπασμα του μυαλού. Επίσης η Φρύνη με ρώτησε να της πω ένα αγαπημένο μου ποίημα κι εγώ της έστειλα τους πιο κάτω στίχους του Γιώργου Σαραντάρη που μελοποίησε ο κορυφαίος Μάνος Χατζιδάκις και τραγούδησε η ανεπανάληπτη Φλέρυ Νταντωνάκη.

Ποιος είν΄ τρελός από έρωτα.

Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;

Ας κάνει λάκκους την αυγή.

να πάμε εκεί να πιούμε

την βροχή.

Μια που εμείς σε όποια

στέγη αράξουμε, σε όποια

αυλή, ο άνεμος χαλνάει

τον ουρανό, τα δέντρα

κι η στείρα γη

μέσα σε μας βουλιάζει.

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Ένα ακόμη ποίημα από τον Επικούρειο Πέπο. Ο τίτλος του ποιήματος και μόνο ο τίτλος, ανήκει στον ποιητή Μιχάλη Κατσαρό.

Αντισταθείτε: σε όσους σας "ταΐζουν" ψεύτικα και μεγάλα λόγια.
Στους πολιτικούς νάνους που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη ούτε μπροστά στην τραγωδία.
Σε εκείνους που σας χαμογελούν πριν τις κάλπες και ύστερα ξεχνούν το χρέος τους.
Στους επαγγελματίες εξουσιαστές, στους ανεπάγγελτους διαχειριστές της ζωής μας.

Αντισταθείτε: στους ψεύτικους θεσμούς, στις ανεξέλεγκτες χωματερές, στην ασχήμια που βαφτίζουν τέχνη, στην τηλεόραση που ναρκώνει,
στις κυβερνήσεις και στις αντιπολιτεύσεις που υπηρετούν τον εαυτό τους.

Αντισταθείτε: στην ψήφο που χαρίζεται στους ανάξιους, στη σιωπή που σκεπάζει τα εγκλήματα, στην αποχαύνωση, στον εφησυχασμό, στη συνήθεια του «έτσι έχουν τα πράγματα».

Αντισταθείτε: στον εαυτό σας, όταν λέει «εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;»
Γιατί ο κόσμος αλλάζει μόνο όταν κάποιος αρνείται να μείνει σκυφτός.

Ἀντισταθεῖτε: σ᾿ αὐτὸν ποὺ θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά από ιδιοτέλεια και όχι από μεράκι για προσφορά.

Αντισταθείτε: στις απαράδεκτες εικόνες βανδαλισμού που καταρρακώνουν την αισθητική μας.

Αντισταθείτε: στην Γιουροβίζιον της ασχήμιας που υποβιβάζει τη νοημοσύνη μας.

Αντισταθείτε: στους κυβερνήτες και στα κόμματα με τους κομματικούς στρατούς που αρέσκονται να λένε πως βρίσκονται εκεί δήθεν για το καλό μας.

Αντισταθείτε: στους ανεπάγγελτους, επαγγελματίες πολιτικούς που η μόνη τους έγνοια είναι η εξουσία που τους επιτρέπει την "αρμεγή" των κονδυλίων και του εύκολου πλουτισμού, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες νέα Ελληνόπουλα ξενιτεύονται για να βρουν σωστή εργασία.

Αντισταθείτε: στους βιαστές του περιβάλλοντος όπου και αν σταυλίζονται, όσο μεγάλους σταυρούς και αν κάνουν, όσο και αν προσποιούνται τους αγαθούς γιατί και στον παράδεισο - αν υπάρχει - θα κάνουν τα ίδια.

Αντισταθείτε: όταν ακούτε πως ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα γιατί ποτέ δεν ήταν και δεν θα είναι. Βλέπε πυρκαγιές πλημμύρες και τρένα.

Αντισταθείτε: στους σιωπιστές που είναι λαλίστατοι μόνο όταν δεν υπάρχει κομματική γραμμή.

Αντισταθείτε: στα δήθεν ανεξάρτητα ΜΜΕ που είναι φουλ εξαρτημένα από τα κονδύλια των κομμάτων και των κυβερνώντων γιατί στο τέλος της ημέρας, αντί για ενημερωμένος πολίτης, θα έχεις καταντήσει ανημέρωτο όργανό τους και άμισθος πωλητής τους.

Αντισταθείτε: στην παρούσα κυβέρνηση και στην παρούσα αντιπολίτευση γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία, γιατί δεν υπάρχει αξιολόγηση, γιατί δεν υπάρχει μέριμνα για σωστή παιδεία.

Αντισταθείτε: στους ανάξιους πολίτες που δεν επιτρέπουν στους άξιους να φθάσουν στα κέντρα αποφάσεων για ένα καλύτερο μέλλον.

Αντισταθείτε: στους πολίτες που σιωπούν ενώ δίπλα τους διαπράττονται εγκλήματα αμάχων και παιδιών.

Αντισταθείτε: στους βλάκες που παριστάνουν τους έξυπνους και ειδικά σ' αυτούς που τους χειροκροτούν.

Αντισταθείτε: εν γένει στα κακώς κείμενα, στους ανέραστους, σε όλα αυτά που σας πληγώνουν και φυσικά στους άπληστους γιατί αυτοί ποτέ τους δεν χορταίνουν.

Αντισταθείτε: στον εκμαυλισμό των μικρών κομμάτων που κάποια στιγμή θα γίνουν ουρά σε κάποιο μεγάλο κόμμα και θα εξαργυρώσουν την δική σου ψήφο προς όφελός τους.

Αντισταθείτε: στον διχαστικό λόγο και στην κενολογία των φαύλων και των αυλοκολάκων απ' όπου και αν προέρχεται γιατί βλάπτει σοβαρά την πορεία της πατρίδας μας.

Αντισταθείτε: στα υπόγεια ρεύματα συμφερόντων στις μικρές κοινωνίες όλων των αποχρώσεων που δεν συνάδουν με το καλό και το δίκαιο των πολλών.

Αντισταθείτε: στους θρησκόληπτους και στους δογματικούς γιατί στην ουσία είναι συγκοινωνούντα κενά δοχεία.

Αντισταθείτε: σε όσους κατατάσσουν τον εαυτό τους στους ενεργούς πολίτες επειδή ψηφίζουν κάθε 4 χρόνια.

Αντισταθείτε: στους πάσης φύσεως χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την ουσία των ρήσεων του ιδρυτή: "αγαπάτε αλλήλους" και "ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν".

Αντισταθείτε: στους δήθεν δημοκράτες που νομίζουν πως η Πνύκα είναι καφετέρια.

Αντισταθείτε: όχι απλά για την αντίσταση - ανυπακοή αλλά για την ουσία, για την δημιουργία, για την αυτογνωσία.

Αντισταθείτε: σε όσους σας παραμυθιάζουν πως έχουμε δημοκρατία ενώ γνωρίζουν πως η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι πρωθυπουργική μοναρχία.

Αντισταθείτε: σ' αυτούς που συμπράττουν στον αφανισμό της νεολαίας μας είτε από αμέλεια είτε από ανικανότητα.

Αντισταθείτε: σε όλους εκείνους που καταστρέφουν τα δημόσια σχολεία και τα δημόσια πανεπιστήμια γιατί στερούν από τους μη προνομιούχους την δυνατότητα της σωστής εκπαίδευσης.

Αντισταθείτε: στην κάθε αντικατάσταση των ηθικών και πανανθρώπινων αξιών.

Μην αντισταθείτε: στους ποιητές, στους σκεπτόμενους, στους άξιους δασκάλους,
στους ανιδιοτελείς, στους οραματιστές, στους διψασμένους για δικαιοσύνη, σε όσους δίνουν φως, ακόμα κι αν είναι λιγοστό.

Ας επιλέξουμε λοιπόν σωστά:
πού πρέπει να αντισταθούμε και ποιοι αξίζει να μείνουν όρθιοι.

Αγαπητέ Πέπο το τρίτο ποίημα , με το επαναστατικό θα έλεγα τίτλο «ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ» έχει πάθος, ένταση και κοινωνική αγωνία. Εκφράζει μια έντονη διαμαρτυρία, καλώντας τον αναγνώστη σε αφύπνιση και δράση.

Στα θετικά επίσης ο δυνατός επαναληπτικός ρυθμός – Η επανάληψη του «Αντισταθείτε» δίνει έμφαση και εντείνει το μήνυμα, θυμίζοντας τη ρητορική δύναμη του Μιχάλη Κατσαρού.

Το ποίημα θίγει πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά και αισθητικά θέματα, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη εικόνα της διαφθοράς και της παρακμής.

Έχει άμεση γλώσσα – Ο λόγος είναι κατανοητός, κοφτός, χωρίς περιττές διακοσμήσεις.

Δημιουργεί συναίσθημα και προβληματισμό – Το ποίημα διεγείρει αγανάκτηση, αλλά και την ανάγκη για δράση.

Καταλήγει με θετική πρόταση – Δεν μένει μόνο στην άρνηση και την αντίσταση, αλλά προτείνει και ποιοι αξίζουν τον σεβασμό μας και την υποστήριξη μας.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.