Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

13.9.24

Έλεν Κέλλερ πέθανε στον ύπνο της το 1968 στην ηλικία 88 ετών.... στη βάση του αγάλματος υπάρχει μια επιγραφή που λέει ότι τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή δεν τα βλέπουμε, ούτε τα αγγίζουμε, αλλά τα νιώθουμε με την καρδιά....

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές της αναζήτησης της γνώσης και της φιλομάθειας καλησπέρα ξανά από το [ΜκΠΓ] ακολουθεί η τρίτη ιστορία που αφορά την HELEN KELER τα πολύ συγκινητικά λόγια της Διώνης μ' έκαναν να νοσταλγήσω τα πολύ όμορφα χρόνια της πιο δημιουργικής ομάδας, ευχαριστώ Διώνη για τα καλά σου λόγια, η Διώνη ήταν μέλος της ερασιτεχνικής ομάδας δημοσιογράφων της Λ.Ο.Γ. και τώρα είναι δασκάλα στην κάτω Ιταλία, ένα πολύ ξεχωριστώ πλάσμα, αρκετοί από εσάς που έχετε διαβάσει τις συνεντεύξεις που είχε πάρει αυτή η ομάδα από τον κύριο ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ  κύριο ΝΙΚΟΛΑΟ ΜΑΖΑΡΑΚΗ και όχι μόνο, έχετε δει αυτή την υπέροχη κοπέλα, αξίζει τον κόπο να διαβάσετε και τις απαντήσεις αυτών των παιδιών, θα βρείτε την συνέντευξη στο ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου με τίτλο ''
και τα πέντε ήταν υπέροχα''. Ας επιστρέψουμε όμως στην Helen Keller: Ένα κορίτσι τυφλό και κωφάλαλο που αγωνίστηκε για όλα όσα ήθελε.

Αγάπησε την αρχαία ελληνική γραμματεία και υποστήριξε ότι η ελληνική γλώσσα είναι η τελειότερη όλων. «Αν δεχτούμε ότι το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η ελληνική γλώσσα είναι το βιολί της ανθρώπινης σκέψης», είπε. Έγραψε 12 βιβλία και πολλά άρθρα, καθώς επίσης και την αυτοβιογραφία της με την βοήθεια της δασκάλας της....
https://www.youtube.com/watch?v=lUV65sV8nu0


Τη δεκαετία του ’90, σε κάποιο αναγνωστικό του δημοτικού, υπήρχε ένα κείμενο για την Έλεν Κέλερ. Μικρό σε έκταση, αποτυπωμένο σ’ ένα γαλάζιο φόντο, έδινε λίγες πληροφορίες για τη συναρπαστική ζωή της.
Τόσο λίγες, αλλά τόσο ενδιαφέρουσες, που διάβαζα και ξαναδιάβαζα το κείμενο, πριν φτάσουμε στο συγκεκριμένο μάθημα, ελπίζοντας κρυφά ότι με ένα μαγικό τρόπο η μικρή αφήγηση της ζωής της θα επεκτεινόταν κάποια μέρα μέσα στο σχολικό βιβλίο. Κι ότι, έτσι, θα μπορούσα να λύσω τις απορίες μου για το πώς κατάφερε στα τέλη του 19ου αιώνα ένα κορίτσι τυφλό και κωφάλαλο να μεγαλώσει φυσιολογικά, να σπουδάσει, να αγωνιστεί για όσα ήθελε. Με δυο λέξεις: να ζήσει.
Τα πρώτα χρόνια και η ασθένεια
Η Έλεν Κέλερ γεννήθηκε υγιέστατη σε μια μικρή πόλη της Αλαμπάμα τον Ιούνιο του 1880. Η οικογένειά της δεν ήταν ιδιαίτερα ευκατάστατη και ζούσε σε μια μεγάλη φάρμα, κληρονομιά ενός προπάππου, όπου ασχολιόταν με την καλλιέργεια του βαμβακιού.
Σε ηλικία 19 μηνών νόσησε από οστρακιά (ή μηνιγγίτιδα) κι έτσι έχασε την ακοή και την όρασή της. Καθώς η ακοή είναι καθοριστικός παράγοντας για την ανάπτυξη της ομιλίας, η μικρή Έλεν δε μπορούσε να μάθει να μιλάει κι απομονώθηκε από τον γύρω κόσμο της, μη έχοντας σχεδόν κανένα τρόπο επικοινωνίας μ’ αυτόν. Στο πλαίσιο της παρέας που έκανε - μέχρι να χάσει την ακοή και την όρασή της - με την κόρη της μαγείρισσας του σπιτιού, είχε βρει κάποιους τρόπους επικοινωνίας, κυρίως με τα χέρια, τους οποίους διατήρησε και μετά την ασθένειά της. Με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, επικοινωνούσε επίσης μέσω διαφόρων σημάτων που έκανε με τα χέρια ή και το σώμα της.
Η πορεία της θα μπορούσε να είναι προδιαγεγραμμένη, αν οι γονείς της είχαν επαναπαυθεί: τα χρόνια θα περνούσαν και η Έλεν θα ζούσε τη ζωή ενός φυτού, παρότι οι εγκεφαλικές της λειτουργίες ήταν σε άριστη κατάσταση.

Όταν η Έλεν ήταν 7 ετών, η μητέρα της έτυχε να διαβάσει για την επιτυχημένη διαπαιδαγώγηση ενός άλλου τυφλού και κωφάλαλου κοριτσιού, σε κάποιο άλλο μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Τότε έστειλε Έλεν με τον πατέρα της σε έναν εξειδικευμένο γιατρό στη Βαλτιμόρη. Ο ίδιος τους παρέπεμψε στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (ναι, τον εφευρέτη της τηλεφωνικής συσκευής!), ο οποίος τότε εργαζόταν στην εκπαίδευση των τυφλών παιδιών. Μέσω αυτού του δικτύου των εκπαιδευτικών, βρέθηκε μια δασκάλα για τη μικρή Έλεν, η οποία θα πήγαινε να μείνει μαζί με την οικογένεια στην Αλαμπάμα, ώστε να αφοσιωθεί πλήρως στο δύσκολο έργο της.

Η ζωή με την πρωτοπόρο δασκάλα Ανν Σάλιβαν
Η εκπαίδευση της Έλεν από την Ανν Σάλιβαν ξεκίνησε το 1887 και η σχέση τους διήρκεσε 49 ολόκληρα χρόνια. Η τότε 20χρονη Σάλιβαν είχε γίνει δασκάλα για τυφλά παιδιά, διότι και η ίδια έπασχε από μια σοβαρή οφθαλμική πάθηση, εξαιτίας της οποίας, με το πέρασμα των χρόνων, θα έμενε εντελώς τυφλή.
Η πρώτη λέξη
Η πρώτη λέξη που προσπάθησε η Σάλιβαν να διδάξει στην Έλεν ήταν η λέξη ''κούκλα''. Η Έλεν αρχικά αντιδρούσε έντονα στις διδακτικές μεθόδους της δασκάλας της, γιατί δε μπορούσε να αντιληφθεί ότι υπήρχε μια λέξη για κάθε αντικείμενο. Η Σάλιβαν αποφάσισε να συνεχίσει τα μαθήματα με την Έλεν σε μια καλύβα που υπήρχε στο κτήμα, ώστε να είναι απομονωμένες και η Έλεν να μπορεί να συγκεντρωθεί σε κάθε μάθημα.
Τότε έγινε το πρώτο μαθησιακό θαύμα. Η Έλεν έμαθε την πρώτη της λέξη. Η Σάλιβαν της έριξε νερό στο χέρι και με κινήσεις της παλάμης της κατόρθωσε να μεταδώσει στην Έλεν τη γνώση ότι αυτό που ρέει στο χέρι της ονομάζεται ''νερό''.

Μέχρι τα βράδυ εκείνης της ημέρας, η Έλεν είχε μάθει συνολικά 30 νέες λέξεις. Είχε βγει από το σκοτάδι, είχε ξαναγεννηθεί, με πρώτη γνώση τη λέξη ''νερό''. Το στοιχείο της φύσης από το οποίο ξεκινάει έτσι κι αλλιώς η ζωή.
Οι σπουδές της Έλεν και η σιδερένια θέλησή της
Η εκπαίδευση με την επίμονη Ανν Σάλιβαν συνεχίστηκε τόσο επιτυχημένα, που η Έλεν πήγε σύντομα σε σχολείο για τυφλά παιδιά, ενώ μόλις ενηλικιώθηκε, ξεκίνησε και ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές της το Κολέγιο Ράντικλιφ. Η πιστή δασκάλα της τη συνόδευε σε κάθε νέο εκπαιδευτικό της βήμα.
Η Έλεν, πανέξυπνη και χαρισματική, μετά τη μέθοδο Μπράιγ και την επικοινωνία με τα χέρια της, άρχισε να μαθαίνει να αρθρώνει ορισμένες λέξεις, προσπαθώντας να αντιληφθεί τον τρόπο παραγωγής ήχου από τις ανθρώπινες φωνητικές χορδές, αγγίζοντας αρχικά το λαιμό των συνομιλητών της. Η θέλησή της ξεπέρασε το φυσικό εμπόδιο κι έτσι κατόρθωσε να παράξει λέξεις.

Η προσωπικότητα της Έλεν Κέλερ
Πολιτικοποιημένη, μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος των ΗΠΑ, για τις θέσεις του οποίου αρθρογραφούσε τακτικά, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαίτερα των δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρίες, φεμινίστρια, πολιτική ακτιβίστρια και συγγραφέας 12 βιβλίων και δεκάδων άρθρων. Η Έλεν, στη διάρκεια της ζωής της, ταξίδεψε σε πάνω από 40 χώρες, έμαθε να γράφει και να διαβάζει σε 5 γλώσσες, γνώρισε ξένες κουλτούρες και πολιτισμούς. Κατάφερε το ακατόρθωτο, ακόμα και μετά το 1936, οπότε έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη της δασκάλα.

Στη διάρκεια της ζωής της, αλλά και μετά το θάνατό της, βραβεύτηκε για το έργο της από δεκάδες οργανισμούς, καθώς και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον. Η ζωή της έγινε ταινία το 1962 με τίτλο ''The Miracle Worker'', με πρωταγωνίστριες την Ανν Μπάνκροφτ και την Πάττυ Ντιουκ, που κέρδισαν βραβεία Όσκαρ για την ερμηνεία των ρόλων της Σάλιβαν και της Κέλερ αντίστοιχα.

Η Κέλερ ''έφυγε'' την 1η Ιουνίου του 1968, χωρίς ποτέ να νικηθεί από τις σωματικές τις αναπηρίες και τον κοινωνικό αποκλεισμό που υφίστανται ανέκαθεν οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες και ικανότητες.
Την εποχή της παγκόσμιας αναγνώρισής της, έγραψε:
''Αφού δεν υπάρχει βασιλικός δρόμος για την κορυφή, χρειάζεται να προχωρώ με δυσκολία το ανηφορικό μονοπάτι. Πολλές φορές γλιστράω προς τα πίσω, πέφτω. Σηκώνομαι, όμως, γρήγορα και τρέχω ενάντια στα εμπόδια. Συχνά χάνω την διάθεσή μου, αλλά την ξαναβρίσκω και την κρατώ πιο σφικτά. Σέρνομαι τότε προς τα πάνω, κερδίζω κάτι λίγο, αναθαρρώ, αποκτώ πιο πολύ ζήλο, ανεβαίνω ψηλότερα και τότε αρχίζω να βλέπω τον ορίζοντα να πλαταίνει. Κάθε αγώνας που δίνεται είναι μια νίκη''.
Πράγματι, ολόκληρη η ζωή της ήταν μια διαρκής νίκη πάνω στο σκοτάδι, που δε θα πάψει ποτέ να συγκινεί και να δίνει κίνητρο για την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής σε καθέναν από εμάς.
Πηγή: http://www.ladylike.gr
Σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να διαβάσετε αυτή την συγκλονιστική ιστορία. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Αν Σάλιβαν μια υπέροχη και μοναδική δασκάλα, η δασκάλα της Έλεν Κέλλερ. Ένας μικρός φόρος τιμής σε μια δασκάλα ζωής.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, στο βροχερό, αλλά πάντα Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι εκτός από τις υπέροχες γεύσεις έχουμε ανάγκη και από πνευματική τροφή την οποία οφείλω να ομολογήσω πως μας την παρέχει πλουσιοπάροχα ο φίλος και φίλος της σοφίας Ηλίας Γιαννακόπουλος, ευχαριστώ Ηλία. Όμως παράλληλα ως ανιχνευτής λογοτεχνικών μαργαριταριών και ως συλλέκτης ωραίων στιγμών και ιστοριών - εδώ και αρκετά χρόνια - είχα ανακαλύψει τρεις συγκλονιστικές ιστορίες, του Μιχάλη Αναγνωστόπουλου, της Αν Σάλιβαν και της Έλεν Κέλερ, την ιστορία του συμπατριώτη μας σας της έχω στείλει ήδη, το πόσοι από εσάς την διαβάσατε και το πόσοι θα διαβάσετε τις άλλες δύο δεν το γνωρίζω, ας ελπίσουμε πως θα είσαστε αρκετοί, αφορμή για να επανέλθω σ' αυτές τις τρεις ιστορίες μού έδωσε το άρθρο του Ηλία Γιαννακόπουλου
για τις δασκάλες και τους δασκάλους της ζωής μας. Να γιατί σας λέω να τον διαβάζετε τον Γιαννακόπουλο, και όπως πολύ σωστά μου είπε σήμερα ο Κώστας Γαρδικιώτης η μία ''κεφαλή'' του τραπεζιού ανήκει στον φιλόσοφο και η άλλη στον στρατηγό - ιστορικό, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Κώστα.
Στο σήμερα, που οι ρυθμοί και οι απαιτήσεις των σύγχρονων κοινωνιών μοιάζουν εκδικητικοί με τους ανθρώπους – είτε είναι απολύτως υγιείς είτε παλεύουν με κάποιας μορφής αναπηρία – η περίπτωση της Έλεν Κέλερ περισσότερο από ποτέ φαντάζει με πραγματικό θαύμα της θέλησης ενός ατόμου κόντρα σε όλες τις πιθανότητες και όλες τις ατυχίες.

Η Κέλερ γεννιέται σαν σήμερα το 1880 στην Αλαμπάμα από εύπορη και μορφωμένη οικογένεια. 19 μήνες μετά τη γέννηση της, χάνει την όραση και την ακοή της, πιθανότητα από οστρακιά. Μέχρι τότε είχε προλάβει να αναπτύξει έναν παιδικό κώδικα επικοινωνίας με την κόρη της μαγείρισσας και έως τα 7 μαζί με το ίδιο κορίτσι θα επινοούσαν περισσότερες από 60 χειρονομίες που θα βοηθούσαν τη μικρή Κέλερ στην καθημερινή επικοινωνία της με τους δικούς της ανθρώπους.

Όμως, για κάποιον που μεγαλώνει, στο σκοτάδι και τη σιωπή, χωρίς ακοή και συνεπώς χωρίς ομιλία εκείνη την εποχή, χωρίς μνήμες και χωρίς πραγματική επικοινωνία με το περιβάλλον, η ζωή είναι μια εκδικητική κατάσταση. Η μικρή Κέλερ αναπτύσσει αντικοινωνικές τάσεις, περιφέρεται σαν αγρίμι, σπάζοντας πράγματα σ’ ένα τεράστιο σπίτι, γίνεται επιθετική και μπορεί να εκφράζει τις ανάγκες της μόνο μουγκρίζοντας.

Με την οικογένεια της σε απόγνωση και χωρίς γνωστικό πλαίσιο να καθοδηγήσει το αβοήθητο κοριτσάκι, μόνη λύση φαντάζει ο εγκλεισμός του σε ίδρυμα. Φως στην απόγνωση ρίχνει ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο εφευρέτης του τηλεφώνου και φίλος της οικογένειας, όταν συμβουλεύει τη μητέρα της Κέλερ να ζητήσει βοήθεια από τη Σχολή Τυφλών Πέρκινς στη Βοστώνη. Εκεί, η μητέρα της και ύστερα από παρότρυνση του διευθυντή της Σχολής θα δεχθεί να συνεργαστεί με μία 20χρονη κοπέλα, πρώην μαθήτρια της σχολής, με προβλήματα όρασης, φτωχή, πλην δυναμική και έξυπνη δασκάλα: είναι η Αν Σάλιβαν, με την οποία η Κέλερ θα δέσει τη ζωή της με δεσμούς φιλίας και εκτίμησης για πάντα.

Η αρχή της γνωριμίας των δύο γυναικών είναι προβληματική. Η Σάλιβαν έχει δικό της σύστημα εκπαίδευσης και η μικρή, για χρόνια βυθισμένη στο σκοτάδι και τη σιωπή, αδυνατεί να συνεργαστεί. Όμως, η Σάλιβαν είναι σκληρή και επίμονη.

Όσο η 7χρονη τότε Κέλερ αντιστέκεται στο να κατανοήσει ότι σε κάθε πράγμα αντιστοιχεί μία λέξη που ορίζει τη σημασία και την υπόσταση του, τόσο η Σάλιβαν πεισμώνει και εφαρμόζει σκληρές για τα δεδομένα της οικογένειας πρακτικές. Η σύγχυση του κοριτσιού δεν την πτοεί: ζητά από την οικογένεια να απομονωθεί με το παιδί σε ένα μικρό σπίτι στη φυτεία που κατέχουν οι Κέλερ και να συνεχίσει να εργάζεται πάνω στον στόχο της. Σχηματίζει τις λέξεις στην παλάμη του κοριτσιού και κάποτε και με το ζόρι προσπαθεί να την κάνει να ταυτίσει το αντικείμενο που αγγίζει με τη σημασία της λέξης…

Οι προσπάθειες της μοιάζουν να πέφτουν στο κενό. Μέχρι που λίγο διάστημα μετά την άφιξη της νεαρής Σάλιβαν στη φυτεία τα πράγματα αλλάζουν. Σε μία έντονη κόντρα μαθήτριας – δασκάλας κοντά στην αντλία του νερού που βρίσκεται στον κήπο, η μικρή αρθρώνει για πρώτη φορά τη λέξη «νερό» έχοντας κατανοήσει τι είναι αυτό που βρέχει το χέρι της. Είναι τέτοιο το ξέσπασμα εκείνης της μέρας, που το κοριτσάκι σέρνει τη δασκάλα στην έκταση ρωτώντας να μάθει όσες περισσότερες λέξεις μπορούσε…

Για κάποια που δεν μπορούσε να δει τα πρόσωπα των αγαπημένων της, να ακούσει τις φωνές τους και τους ήχους του σπιτιού, η στιγμή μοιάζει με πραγματική φώτιση. Μέχρι το βράδυ, η Κέλερ θα έχει μάθει περισσότερες από 30 λέξεις και 6 μήνες μετά θα γνωρίζει περισσότερες από 600…

Η Κέλερ δικαίως θεωρήθηκε το θαύμα του 20ου αιώνα, καθώς υπήρξε το πρώτο τυφλό και κωφό άτομο, που αποφοίτησε από Πανεπιστήμιο και συνέχισε ως ηγετική φυσιογνωμία, όχι μόνο υπέρ των ανθρώπων με αναπηρίες, αλλά και υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και του δικαιώματος στην διακοπή ανεπιθύμητων κυήσεων, κατά των πολέμων και της ανισότητας, υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων και κάθε κινήματος που έθετε σε προτεραιότητα τον άνθρωπο. Από ταξίδι της στη Νέα Ζηλανδία, αγκαλιά με μικρά τυφλά παιδιά Από ταξίδι της στη Νέα Ζηλανδία, αγκαλιά με μικρά τυφλά παιδιά

Πολυταξιδεμένη, πολυγραφότατη, φίλη προσωπικοτήτων, όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μαρκ Τουέιν, ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο Μπερνάρ Σω, αγωνίστρια και μαχητική μέχρι το τέλος, ένα τέλος – που κόντρα στις προβλέψεις που την είχαν ξεγραμμένη πριν καν κλείσει τα 10 της – ήρθε σε ηλικία 88 ετών…

Μέχρι σήμερα το όνομα της είναι συνώνυμο της θέλησης που υπερνικά ρεαλιστικές, αντικειμενικά μη διαχειρίσιμες δυσκολίες. Ο άνθρωπος σε όλο του το μεγαλείο, σε όλη τη δύναμη της απόφασης του. Πηγή: www.lifo.gr
Ανιχνευτής ο ευαίσθητος Πεπέ.
ΕΛΕΝ ΚΕΛΛΕΡ «Αν είναι αλήθεια ότι το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε τα Ελληνικά είναι το βιολί της σκέψης».
Λόγια βαρύνοντα μιας ξεχωριστής γυναίκας του προηγούμενου αιώνα, η οποία έμεινε γνωστή στην ιστορία αφενός για τη δύναμη της θέλησής της - γεννήθηκε τυφλή και κωφάλαλη, αλλά κατάφερε να γίνει σπουδαία συγγραφέας και αγωνίστρια - αφετέρου για τον αδιαπραγμάτευτο φιλελληνισμό της.
Ακούει κανείς εδώ στην Ελλάδα τη φωνή της Έλεν Κέλλερ; Οι νέοι που γράφουν αλαμπουρνέζικα θα προβληματιστούν άραγε;
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος. Ο μεγάλος Έλληνας που μάθαινε γράμματα τους τυφλούς της Αμερικής και άλλαξε τη μοίρα της Έλεν Κέλερ. [Πρώτη ανάρτηση 2017]

«Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος … καταγόταν από ένα ελληνικό χωριό / και όραμά του ήταν πάντα / το καλύτερο και το ανώτερο», γράφει το λατινικό επίγραμμα στην αναθηματική στήλη του Μάικλ Ανάγνος, όπως ήταν γνωστός στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο κεντρικό κτίριο του κορυφαίου σχολείου για τυφλούς των ΗΠΑ, του περιβόητου Perkins.
Ο Ανάγνος ανήκει στην Ελλάδα, η φήμη του ωστόσο ήταν αποκλειστικά αμερικανική υπόθεση, αν και το έργο του είναι πια κτήμα όλης της ανθρωπότητας. Αυτή θα ήταν με δυο λέξεις η ιστορία του μεγάλου παιδαγωγού και ευεργέτη στον τόπο του Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου από το Πάπιγκο.
Ενός ανθρώπου που προσέφερε πολλά αλλά παρέμεινε άγνωστος στην πατρίδα του, παρά τις τιμές που απόλαυσε και συνεχίζει να απολαμβάνει στην Αμερική. Και όχι μόνο γιατί ήταν αυτός που δέχτηκε να βοηθήσει ένα τυφλό κοριτσάκι που θα μεγάλωνε και θα γινόταν η ηρωίδα της ζωής Έλεν Κέλερ, η γυναίκας που θα έκανε το προσωπικό δράμα θρίαμβο της θέλησης και της αποφασιστικότητας.


Ο μεγάλος εκπαιδευτής της σχολής τυφλών Perkins γεννήθηκε στο τουρκοκρατούμενο Πάπιγκο Ζαγορίου το 1837 και τον τράβηξαν αμέσως τα γράμματα. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναγορεύτηκε διδάκτορας σε ηλικία 24 ετών, πριν δουλέψει ως δημοσιογράφος και γνωριστεί τελικά με τον μεγάλο φιλλέληνα Σάμιουελ Χάου, ο οποίος είχε κατέβει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις αρχές του 1825 για να συμμετάσχει στην Επανάσταση του 1821.
Ο ντελικάτος Βοστονέζος επέστρεψε στη χώρα μας το 1866 για να συνδράμει για άλλη μια φορά τον ελληνικό αγώνα για ανεξαρτησία, τώρα στις περιπέτειες της Κρητικής Επανάστασης. Στην Κρήτη θα γνωρίσει τον δημοσιογράφο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλο, με τον θα συνεργαστεί στη νέα του απόπειρα να βοηθήσει το ελληνικό ζήτημα με χρήμα και προσωπικό ιδρώτα. Πριν φύγει από την Ελλάδα, ο Χάου προτείνει στον Αναγνωστόπουλο να τον πάρει στην Αμερική, καθώς το πνεύμα του ακαδημαϊκού είναι ανήσυχο και πολυσχιδές.
Ο Αναγνωστόπουλος καταφτάνει στις ΗΠΑ στα τέλη του 1867, διασχίζοντας τον αφιλόξενο ωκεανό με την οικογένεια Χάου, την κόρη του οποίου σύντομα θα ερωτευόταν. Ο Χάου ήταν ιδρυτής και πρόεδρος του ινστιτούτου τυφλών της Βοστόνης, Perkins, και αφήνει διάδοχό του τον φωτισμένο έλληνα γαμπρό του, τον οποίο θα εκλέξει αργότερα διευθυντή της σχολής το διοικητικό συμβούλιο.
Ήταν ώρα για τις μεγάλες συνεισφορές του Ανάγνος στην ειδική αγωγή αλλά και στο θαύμα που άκουγε στο όνομα Έλεν Κέλερ, ένα θαύμα που τον είχε φύλακα-άγγελο. Ο Αναγνωστόπουλος βοήθησε τα μέγιστα ώστε να γίνει η μικρή τυφλή και κωφάλαλη Κέλερ διδάκτωρ φιλοσοφίας και επιστήμονας της ειδικής αγωγής!
Ο οραματιστής δάσκαλος που άφησε μεγάλη συνεισφορά στην εκπαίδευση των τυφλών δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του, για τον οποίο υπήρξε άλλωστε μεγάλος ευεργέτης. Έχτισε σχολεία στο Πάπιγκο («Καλίνεια Σχολεία»), τα Γιάννενα και την Κόνιτσα και μερίμνησε ιδιαίτερα για τη μόρφωση των ηπειρωτών συμπατριωτών του.
Στην Αμερική εγκωμίασαν το έργο του και τίμησαν τη μνήμη του εκτεταμένα, περιλαμβάνοντας το όνομά του ακόμα και στο μνημείο του Αγάλματος της Ελευθερίας. Ο δάσκαλος του αγαθού και μεγάλος οδηγός των τυφλών θεμελίωσε νέες τεχνικές γραφής και ανάγνωσης στο πεδίο της ειδικής αγωγής, κάνοντας τον κόσμο σαφώς καλύτερο μετά το πέρασμά του…

Πρώτα χρόνια
Ο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος γεννιέται στις 7 Νοεμβρίου 1837 στο ορεινό χωριό Πάπιγκο του ιστορικού Ζαγορίου της Ηπείρου. Φτωχή η κοινότητα και υπό τουρκική μάλιστα κατοχή, ο μικρός Μιχάλης μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ του σχολείου και των προβάτων, βοηθώντας από την πρώτη στιγμή τον βοσκό πατέρα του Δημήτρη, τον οποίο θα έχανε ωστόσο σύντομα, μένοντας προστάτης της οικογένειας.
Είναι όμως γερός στα γράμματα και είναι κρίμα να χαθεί τέτοιο πνεύμα, συμφωνούν οι προύχοντες του χωριού και του δίνουν μια υποτροφία για να μπορέσει να φοιτήσει στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και να βγάλει το σχολείο. Εκείνος δικαιώνει την εμπιστοσύνη των Παπιγκιωτών τελειώνοντας τη σχολή με άριστα και το 1856 γίνεται δεκτός στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μοναστηριακό πια βοήθημα, από την οποία θα αναγορευτεί διδάκτορας φιλοσοφίας το 1861. Μέχρι τότε οι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι θα έχουν κατακτήσει και την καρδιά και το πνεύμα του.
Τώρα θέλει να κάνει καριέρα στη δημοσιογραφία και αρχίζει να αρθρογραφεί στην αθηναϊκή εφημερίδα «Εθνοφύλαξ», της οποίας σύντομα θα είναι αρχισυντάκτης. Και είναι μόλις 24 ετών! Από τις στήλες της εφημερίδας θα φανεί ο άδολος πατριωτισμός του, ξεσηκώνοντας άρχοντες και λαό για την ενίσχυση της Κρητικής Επανάστασης που ξεσπά. Τα καυστικά σχόλιά του κατά του Όθωνα όμως θα προκαλέσουν όχι μόνο την απόλυσή του, αλλά και την εξάμηνη φυλάκισή του. Βγαίνοντας, μεταβαίνει στην Κρήτη και το 1867 πιάνει δουλειά ως γραμματέας στον περιβόητο αμερικανό φιλέλληλα Σάμιουελ Χάου, γνωστό στον τόπο μας ήδη από την Επανάσταση του 1821, όταν είχε περάσει έξι χρόνια ως γιατρός στο πεδίο της μάχης περιθάλποντας τους τραυματισμένους αγωνιστές.

Ο Χάου επέστρεψε στις ΗΠΑ αλλά δεν ξέχασε ποτέ τον αγώνα των απελπισμένων Ελλήνων. Έστελνε συχνά οικονομικά βοηθήματα, τρόφιμα και ρούχα στον τόπο μας μέσω φιλελληνικών εράνων που διοργάνωνε στις ΗΠΑ και κατέβαινε συχνά-πυκνά στην Ελλάδα για να οργανώσει προσφυγικούς καταυλισμούς και δομές υγείας.
Το 1831, όταν επέστρεψε στη Βοστόνη έπειτα από έξι χρόνια στην μπαρουτοκαπνισμένη ελληνική επικράτεια, ίδρυσε το πρώτο σχολείο για τυφλούς στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Perkins, του οποίου διετέλεσε και πρώτος διευθυντής. Το 1848 ίδρυσε ένα ανάλογο σχολείο ειδικής αγωγής για άτομα με νοητικές διαταραχές. Τώρα, το 1866, γηραιός πλέον, βρίσκεται για μια ακόμα φορά στην Ελλάδα, κι αυτό για να συνδράμει τους επαναστατημένους Κρητικούς!
Ο μεγάλος αυτός ευεργέτης των σκλαβωμένων Ελλήνων άφησε και πάλι τη σφραγίδα του στον ελληνισμό, αυτή τη φορά ερχόμενος μάλιστα στην Αθήνα οικογενειακώς. Εκεί θα γνωρίσει ο Αναγνωστόπουλος την κόρη του Χάου, Τζούλια Ρομάνα, με την οποία θα ερωτευτούν κεραυνοβόλα.
Ο Χάου τον προσκαλεί να τον πάρει μαζί του στις ΗΠΑ, έχοντας εκτιμήσει το πνεύμα και το άδολο του χαρακτήρα του. Ο μέντορας του Αναγνωστόπουλου σύντομα ωστόσο θα γινόταν και πεθερός του!

O δάσκαλος Αναγνωστόπουλος
Τέλη του 1867 λοιπόν ο Μιχάλης Αναγνωστόπουλος αποβιβάζεται στον Νέο Κόσμο και σύντομα θα γεννηθεί ο Μάικλ Ανάγνος, ο φωτισμένος διευθυντής του Perkins! To 1970 θα παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, μία από τις δύο κόρες του Χάου, κάτι που θα τον δέσει με συγγενικούς δεσμούς τόσο με τον φιλέλληνα Χάου όσο και με το τρομερό του σχολείο.
Ο Αναγνωστόπουλος θα περάσει δέκα χρόνια ως αναπληρωτής διευθυντής και βοηθός ουσιαστικά του πεθερού του στο Perkins, το διασημότερο πλέον ίδρυμα τυφλών παγκοσμίως. Πέρα από τα διοικητικά καθήκοντα, ασκεί επί σειρά ετών και διδακτικό έργο, θέλοντας να γνωρίσει καλύτερα το λειτούργημα που συντελούνταν στη σχολή της Βοστόνης. Αλλά και να μάθει στα τυφλά παιδάκια ελληνικά και λατινικά! Ο Χάου έφυγε από τον κόσμο το 1876 και τη διεύθυνση της σχολής εμπιστεύτηκε τώρα πανηγυρικά το διοικητικό συμβούλιο στον 39χρονο Ανάγνος.
Άριστος γνώστης των κλασικών του πνεύματος και με πρότυπό του τον Σωκράτη, ο οραματιστής Αναγνωστόπουλος καθιέρωσε πλήθος παιδαγωγικών καινοτομιών στην εκπαίδευση ειδικής αγωγής, αντιμετωπίζοντας πρωτίστως τα τυφλά παιδιά ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Ο δικός του αγώνας ήταν να πείσει όλους, από δασκάλους και συνεργάτες μέχρι και την κοινωνία την ίδια τελικά, πως τα τυφλά παιδιά είχαν τις δικές τους ικανότητες θέτοντας ως στόχο ζωής να τα βοηθήσει να αναδείξουν τις αρετές τους και να διεκδικήσουν έτσι μια καλύτερη θέση στον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Έλεν Κέλερ, η οποία στην αυτοβιογραφία της το 1966 εκφράζει τη βαθιά της ευγνωμοσύνη στον Μιχαήλ Αναγνωστόπουλο.

Μέχρι το 1886, όταν θα χάσει τελικά την αγαπημένη του σύζυγο και παντοτινή αρωγό στην εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση, ήταν μακράν ο γνωστότερος Έλληνας της ομογένειας και ένας από τους διασημότερους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής του κόσμου. Στα 30 χρόνια που θα περάσει στο τιμόνι του Perkins, ο Αναγνωστόπουλος ίδρυσε ακόμα και ειδικό τυπογραφείο, την ίδια ώρα που εκπροσωπούσε τόσο την αμερικανική εκπαίδευση όσο και την κυβέρνηση των ΗΠΑ σε συνέδρια και παγκόσμιους φορείς ειδικής αγωγής (όπως το 1900 στο Παρίσι, όταν παρακολούθησε ως επίσημος εκπρόσωπος της Αμερικής το διεθνές συνέδριο διδασκάλων ειδικής αγωγής).
Στη δουλειά του ήταν πραγματικά ασίγαστος, καθώς το έργο του ήταν ιερό. Έχοντας τη συνολική εποπτεία της σχολής, μελέτησε ενδελεχώς ό,τι αφορούσε στην εκπαίδευση των τυφλών και κωφάλαλων παιδιών και αναζήτησε συμπληρωματικά μέτρα και περισσότερη ενισχυτική διδασκαλία. Ο στόχος του ήταν να βελτιωθούν οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες του ιδρύματος και η προσφορά του στα παιδιά.
Πέρα από τα γενναία κονδύλια που κατάφερε να αποσπάσει από φορείς και κράτος, ίδρυσε νηπιαγωγείο για τυφλά παιδιά (1887) και έφτιαξε την πληρέστερη βιβλιοθήκη ειδικής αγωγής του κόσμου. Ιδιαίτερη μέριμνα έλαβε και για τη μουσική παιδεία των μαθητών του, εξοπλίζοντας τις μουσικές αίθουσες με όλων των λογιών τα καλούδια. Κι αυτό γιατί θεωρούσε πως η μουσική θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο επαγγελματικής αποκατάστασης για τους τυφλούς, διδάσκοντάς τη μάλιστα ως μάθημα τεχνικής κατάρτισης!
Το καινοτόμο πρόγραμμα του Αναγνωστόπουλου υιοθέτησε μαθήματα αλλά και παιδαγωγικές τεχνικές για τη βέλτιστη σωματική και πνευματική εξέλιξη των τυφλών μαθητών, καθιερώνοντας όπως είπαμε τον θεσμό της επαγγελματικής απασχόλησης των τυφλών ως μέρος του αμερικανικού εκπαιδευτικού συστήματος. Λειτούργησε ακόμα και προγράμματα απασχόλησης τυφλών στη βιομηχανία, με στόχο να κάνει τους τυφλούς συμπολίτες του αυτάρκεις ως ενήλικες.

Ταυτοχρόνως, όργωσε την Ευρώπη για να επισκεφτεί τα εκεί σχολεία ειδικής αγωγής, ανταλλάσσοντας τεχνογνωσία και εξοπλισμό. Τέτοιος ήταν ο αντίκτυπός του στην ειδική αγωγή που το 1892 τιμήθηκε από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ με τιμητικό μεταπτυχιακό τίτλο. Μέχρι τότε, ο διευθυντής του Perkins είχε κάνει τη σχολή ειδικής αγωγής τη σπουδαιότερη και πληρέστερη εκπαιδευτική δομή του κόσμου για τα τυφλά και κωφάλαλα παιδιά.
Τα δύο επιστημονικά συγγράμματά του για την ειδική αγωγή (το «Εκπαίδευση των τυφλών: Ιστορικό σχεδίασμα, αφετηρία, ανάπτυξη και πρόγραμμα» του 1882 και το «Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο για τους τυφλούς» του 1886) θεωρήθηκαν τομές στον ακαδημαϊκό χώρο και εν πολλοίς αξεπέραστα στην κατηγορία τους…

Ο ευεργέτης ΑναγνωστόπουλοςΜεγάλος πατριώτης καθώς ήταν, ο Ανάγνος δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του και σήμερα φαντάζει ως ο μεγαλύτερος από τους εβδομήντα περίπου εθνικούς ευεργέτες που έβγαλε το Πάπιγκο! Αφού ίδρυσε και κράτησε για χρόνια το τιμόνι της Τοπικής Ένωσης Ελλήνων Αμερικής (παράρτημα Βοστόνης), μέσω της οποίας προωθούσε τα ελληνικά ζητήματα στην αμερικανική κυβέρνηση και έχτισε την ορθόδοξη εκκλησία της Βοστόνης, στράφηκε κατόπιν οικονομικά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ήπειρο. Τα μεγάλα εθνικά θέματα τον συγκινούν διαχρονικά και βαθύτατα, γι’ αυτό και ιδρύει στη Βοστόνη την «Εθνική Ένωση» για την ενίσχυση του Μακεδονικού Αγώνα. Το κάλεσμα που απευθύνει στον απόδημο ελληνισμό θα βρει απάντηση και τα κονδύλια που στέλνονται στην Ελλάδα από την ομογένεια θα κατευθυνθούν τελικά στη δημιουργία του ελληνικού πολεμικού στόλου.
Οι χρηματικές δωρεές του γενναίες και εκτεταμένες, καθώς στράφηκαν προς νομικά πρόσωπα, εκπαιδευτικά σωματεία κ.λπ. Ταυτοχρόνως, ιδρύει δημοτικά σχολεία τον Μάιο του 1906 στη γενέθλια γη, τα «Καλλίνεια» του Παπίγκου (στη μνήμη της μητέρας του Καλλίνας), χτίζει και λειτουργεί τη Γεωργική Σχολή της Κόνιτσας, ανοίγει δημοτικά σχολεία στα Γιάννενα κ.ά.

Διορίζει την τετραμελή «Διαχειριστική Επιτροπή των Καλλινείων Σχολείων Παπίγκου», την οποία αναγκάζει να λειτουργεί βάσει του κανονισμού που συντάσσει ο ίδιος, ώστε να εγγυηθεί τη μακροημέρευση των σχολείων του αλλά και του κληροδοτήματός του, από το οποίο πληρώνονται εξάλλου όλοι οι δάσκαλοι των δημοτικών που ευεργετεί. Αγοράζει και ένα μεγάλο κτήμα 7,5 στρεμμάτων μέσα στα Γιάννενα, «γνωστόν με την ονομασίαν ‘‘Παπιγκιώτικη Μάνδρα’’», όπως μας βεβαιώνει ο παραπάνω κανονισμός, το οποίο εμπιστεύεται στη Μητρόπολη Ιωαννίνων για να στεγαστούν δυο νέα δημοτικά σχολεία.
Στην Πολυχρόνειο Σχολή στο Πάπιγκο, που ανεγέρθηκε το 1897, έσπευσαν να στήσουν στον προαύλιο χώρο την προτομή του Αναγνωστόπουλου, καθώς χωρίς την οικονομική συνδρομή του δεν θα είχε αποπερατωθεί το έργο. Η φράση που χαράκτηκε στην προτομή συμπυκνώνει ίσως τη ζωή του: «Ζήσας επί μακρόν χρόνον εν τη αλλοδαπή ούτε εν ταις λύπαις, ούτε εν ταις ευτυχίαις ελησμόνησα την αγαπητήν μου πατρίδα, διετέλεσα δε ενθαρρύνων αείποτε».

Ανάγνος και Έλεν Κέλερ
Ο Μάικλ Άναγνος λαμβάνει μια επιστολή το 1886 από την ανήσυχη οικογένεια Κέλερ, η οποία ζει σε μια μικρή πόλη της Αλαμπάμα και μεγαλώνει ένα εξάχρονο κορίτσι χωρίς όραση και ακοή. Τη σχολή Perkins τη συστήνει στον βετεράνο λοχαγό του αμερικανικού εμφυλίου Άρθουρ Κέλερ ο ίδιος ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, καθώς ξέρει πως η ευκατάστατη οικογένεια βρίσκεται σε απόγνωση μεγαλώνοντας ένα μικρό «αγρίμι», όπως λένε, που δεν μπορεί να επικοινωνήσει ουσιαστικά με κανέναν.
Ο Αναγνωστόπουλος συγκινείται από το γράμμα και αναλαμβάνει την ευθύνη αλλά και το παιδαγωγικό ρίσκο να στείλει στο σπίτι των Κέλερ μια εικοσάχρονη μαθήτριά του, την Άνι Σάλιβαν. Η Σάλιβαν, με προβλήματα όρασης κι αυτή, είναι ένα επίσης βασανισμένο κορίτσι που θέλει να ξεφύγει από τα ιδρύματα, διαθέτοντας πάθος για διδασκαλία αλλά και γνώσεις στην ειδική αγωγή.

Η Σάλιβαν θα καταφέρει σταδιακά, με απαράμιλλο πείσμα και υπομονή, να μάθει στην Έλεν τις πρώτες της λέξεις παρέχοντάς της συνεχή ερεθίσματα για εξέλιξη. Κέλερ και Σάλιβαν έμειναν αχώριστες μέχρι το τέλος και η δασκάλα πρόλαβε να καμαρώσει την πρωτόγνωρη εξέλιξη της μαθήτριάς της. Αμφότερες είχαν να χρωστούν πολλά στον Αναγνωστόπουλο, που ήταν πάντα εκεί να συνδράμει οικονομικά, εκπαιδευτικά αλλά και ηθικά, όταν η Σάλιβαν ένιωθε πως δεν σημείωνε καμία πρόοδο.

Οι επιστολές του Αναγνωστόπουλου τόσο με την Έλεν Κέλερ και τη Σάλιβαν όσο και με τους γονείς του κοριτσιού επιβίωσαν ως τις μέρες μας και φυλάσσονται στο Perkins. Όταν η Κέλερ επισκέφθηκε εξάλλου την Ελλάδα το 1946 για μια διάλεξη, δεν παρέλειψε να αναφέρει τον μέντορα όλων των τυφλών της Αμερικής, Μάικλ Ανάγνος…

Τελευταία χρόνιαΟ Αναγνωστόπουλος ξεκίνησε στις 17 Μαρτίου 1906 από τις ΗΠΑ για αυτό που έμελλε να γίνει το στερνό επαγγελματικό του ταξίδι στα Βαλκάνια. Έπειτα από άλλη μια περιοδεία του στην Ελλάδα, την Τουρκία, τη Σερβία και τη Βουλγαρία, όπου επισκέφτηκε τις ελληνικές κοινότητες και έδωσε μια σειρά από διαλέξεις, βρέθηκε στο πλαίσιο των επαγγελματικών αναγκών του στη Ρουμανία και μετέβη στην πόλη Ντρομπέτα-Τούρνου Σεβερίν, όπου όχι μόνο υπήρχε ισχυρή ηπειρώτικη παροικία αλλά εκεί ζούσε και ο θείος του, Κωνσταντίνος Παναγιωτέσκο.
Εκεί θα αφήσει την τελευταία του πνοή ο Μιχάλης Αναγνωστόπουλος στις 29 Ιουνίου 1906 κάτω από αδιευκρίνιστες και μυστηριώδεις συνθήκες. Οι αναφορές έκαναν λόγο για υποτροπή κάποιου σοβαρού προβλήματος υγείας που τον ταλαιπωρούσε εδώ και χρόνια, αν και στις τόσες εκδοχές για τον αιφνίδιο θάνατό του έχει υποστηριχθεί ακόμα και το ενδεχόμενο της δολοφονίας. Ενταφιάστηκε στο ορθόδοξο κοιμητήριο της πόλης και χρόνια αργότερα τα απομεινάρια του μεταφέρθηκαν στην Κόνιτσα, όπου βρίσκεται πλέον ο τάφος του.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έσπευσαν να γράψουν το όνομά του στο Άγαλμα της Ελευθερίας και ο κυβερνήτης της Μασαχουσέτης τον αποχαιρέτισε ως εξής: «Το όνομα του Μάικλ Ανάγνος ανήκει στην Ελλάδα, η φήμη του στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το έργο του στην ανθρωπότητα».
Το επίγραμμα στην αναθηματική στήλη του Αναγνωστόπουλου που υπάρχει στο κεντρικό κτίριο του ινστιτούτου Perkins γράφει «Michael Anagnos - November 7, 1837 - June 29, 1906 - Vico Ortus Graeco - Tendebat sember - Ad Meliora - Atque Exelsiora». Ο κήρυκας των ελληνικών αξιών ενσάρκωνε πια το πανανθρώπινο πρότυπο του ηθικού κάλλους και της άδολης φιλανθρωπίας.
Εκείνος θα περιοριζόταν στα σίγουρα στον επικήδειο που έγραψε γι’ αυτόν μεγάλη αμερικανική εφημερίδα: «Έκανε τους τυφλούς να βλέπουν»…
Πηγή:www.newsbeast.gr

ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ Airbnb στο ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Επικούρεια κατοικία και Επικούρειος ξενώνας.

Επικούρειος ξενώνας με ποιητικολογοτεχνικό χαρακτήρα, 80 τετραγωνικών,
 και Επικούρεια κατοικία [μικρό διαμέρισμα] 50 τετραγωνικών στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι Τρικάλων. Για όσους δεν το γνωρίζουν και ίσως αναρωτηθούν, γιατί Επικούρεια; είναι απλό, λόγω του Επικούρειου κήπου και φυσικά λόγω του ιδιοκτήτη αφού εκτός από το Σπύρος έχει και το όνομα Επίκουρος ο Γοργογυραίος, Στο τέλος του άρθρου υπάρχουν πολλές φωτογραφίες όπου μπορείτε να δείτε τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Το κείμενο που ακολουθεί έχει μεταφραστεί και στα Ιαπωνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Φινλανδικά, Γερμανικά, Νοτιοαφρικάνικα. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6937013312 Επικούρειος Πέπος. 
[Σπυρίδων Γκοβίνας]. ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: ΟΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΙΜΗ.  Περισσότερες πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες, θα βρείτε στο filomatheia.blogspot.com

[Υ.Γ. Αν δεν βρείτε σε μας, αναζητήστε το Alex House που βρίσκεται επίσης στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι στο τηλ. 6938073654]


1) Σχετικά μ' εμάς.

Οικοδεσπότες: Επικούρειος Πέπος, Λόλα και Φαίη.

Γλώσσα επικοινωνίας

Ελληνικά και Αγγλικά.

2) Σχετικά με τον χώρο.
Νεόκτιστη μονοκατοικία με δύο ανεξάρτητους χώρους προς ενοικίαση της τάξεως των 50 και 80 τετραγωνικών. Απόσταση από Τρίκαλα 19 χιλιόμετρα.
Η κατοικία βρίσκεται στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και ειδικότερα στον Επικούρειο κήπο όπου το προηγούμενο καλοκαίρι έγινε η 4ρτη συναστρεία των επικούρειων φίλων και παρέστησαν εκλεκτοί φίλοι, και το 2024 ακολούθησε η πέμπτη συναστρεία εκλεκτών φίλων όπου συζητήθηκαν θέματα της Επικούρειας Φιλοσοφίας και από τον σοφό διδάσκαλο της Πιάλειας έγινε απαγγελία ποιημάτων του Επικούρειου Πέπου.


3] Πληροφορίες για τις κατοικίες.


Α' διαμέρισμα 50 τετραγωνικών υπερυψωμένο ισόγειο με κουζίνα, μπάνιο, υπνοδωμάτιο με δύο μονά κρεβάτια, σαλόνι (ενιαίο με την κουζίνα) με καναπέ που γίνεται κρεβάτι και με δυνατότητα αν χρειαστεί να μπει και έξτρα ντιβάνι για να κοιμηθεί ένα παιδί, [με επιπλέον κόστος 15ευρώ ανά βραδιά] τραπεζαρία, ζεστό νερό πάντα, θέρμανση με καλοριφέρ, βεράντες με τραπέζι και θέα προς τον Επικούρειο κήπο και από την πίσω πλευρά στο Κερκέτιον όρος, πάρκινγκ στην ιδιοκτησία, και όλες τις απαραίτητες ηλεκτρικές συσκευές, ψυγείο, κουζίνα, τηλεόραση, φούρνο μικροκυμάτων, καφετιέρα, τοστιέρα, βραστήρα, πιστολάκι μαλλιών. Υπάρχει πρόσβαση σε όλο το χώρο του διαμερίσματος, η πρόσβαση δε στο διαμέρισμα γίνεται με 6 σκαλοπάτια ανόδου. [Σημαντική παρατήρηση, αν η κράτηση γίνει μέσω της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου, δηλαδή της ιστοσελίδας που διαβάζεται τώρα, στο τηλ. 6937013312 Πέπος θα σας κάνουμε καλύτερη τιμή  από την αρχική που είναι 90ευρώ την χειμερινή περίοδο].


Ξενώνας, ενιαίος χώρος 80 τετραγωνικά.

Β' διαμέρισμα ποιητικολογοτεχνικός ξενώνας ενιαίος χώρος 80 τετραγωνικά ιδανικός για οικογένειες και όχι μόνο, προσβάσιμος με 5 σκαλοπάτια καθόδου, ενιαίος χώρος με ένα διπλό κρεβάτι, δύο μονά κρεβάτια, ένα ημίδιπλο κρεβάτι, όπου άνετα μπορούν να φιλοξενηθούν 5 ενήλικες ή 4 ενήλικες και δύο παιδιά, ένας τριθέσιος καναπές, δύο πολυθρόνες, τηλεόραση, dvd player και διάφορα ποιοτικά cd και dvd, ραδιοενισχυτής, βιβλία, πολλά και διάφορα βιβλία, τρεις βιβλιοθήκες, γραφείο, και φυσικά όλες οι απαραίτητες ηλεκτρικές συσκευές, ψυγείο, κουζίνα, φούρνο μικροκυμάτων, βραστήρα, σεσουάρ μαλλιών, καφετιέρα, τοστιέρα, θέρμανση με καλοριφέρ, πάντα ζεστό νερό, υπαίθριο πάρκινγκ στην ιδιοκτησία. 
 [Σημαντική παρατήρηση, αν η κράτηση γίνει μέσω της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου, δηλαδή της ιστοσελίδας που διαβάζεται τώρα, στο τηλ. 6937013312 Πέπος, θα σας κάνουμε καλύτερη τιμή από την αρχική που είναι 120ευρώ την χειμερινή περίοδο].


4) Άλλα στοιχεία που πρέπει να γνωρίζετε.

Οι επισκέπτες μπορούν να ετοιμάσουν μόνοι τους ένα (1) ελαφρύ πρωινό καθώς παρέχουμε τα υλικά για Νεσκαφέ, καφέ φίλτρου, τσάι, φρυγανιές, χαμομήλι, κράκερ, μαρμελάδα, ζάχαρη, και εμφιαλωμένο νερό δωρεάν. Το νερό παροχής του δικτύου είναι πόσιμο, διαθέτουμε και φίλτρο κεντρικής παροχής. Στον ξενώνα υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία όπου οι επισκέπτες μπορούν να δανείζονται προς ανάγνωση όπου μεταξύ άλλων υπάρχουν και οι ποιητικές συλλογές του Επικούρειου Πέπου, όπως και άλλα λογοτεχνικά κείμενα επίσης του ιδίου.


5) Σημαντικές πληροφορίες.
Αυτό το κατάλυμα δεν φιλοξενεί μπάτσελορ ή αντίστοιχα πάρτι και δεν επιτρέπεται η φιλοξενία κατοικίδιων ζώων παρ' ότι η αγάπη μας είναι δεδομένη για τους τετράποδους φίλους μας. Είμαστε πρόθυμοι και διαθέσιμοι να παρέχουμε πληροφορίες για την ιστορία και τις διαδρομές στους κοντινούς προορισμούς όπως: Μονοπάτι του Ασκληπιού, Κεφαλοπόταμος, Παραδοσιακή δριστέλα, Τρύπιο Λιθάρι, και για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία που θα συντελούσε στην επίτευξη μιας άριστης διαμονής. Σχετικά με αυτόν τον χώρο δείτε τις πιο κάτω εικόνες.



Ο χώρος.


Το σπίτι βρίσκεται στο Μαγευτικό & Πανέμορφο Γοργογύρι, το οποίο απέχει 19χλμ από την πόλη των Τρικάλων. Είναι πλήρως εξοπλισμένο με ηλεκτρικές συσκευές, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, ψυγείο, βραστήρα νερού, καφετιέρα φίλτρου, τοστιέρα, τηλεόραση, στεγνωτήρα μαλλιών, δωρεάν WiFi, πετσέτες και κλινοσκεπάσματα. Πολλές πληροφορίες για την πόλη των Τρικάλων θα βρείτε στο πιο κάτω λίνκ: http://filomatheia.blogspot.com/2021/07/blog-post.html?m=1

Το χωριό μας βρίσκεται στους πρόποδες του Κερκέτιου όρους [Κόζιακας] και περιβάλλεται πανταχόθεν από πράσινο, το διασχίζουν 2 ποταμοί, ο Κεφαλοπόταμος ο οποίος πηγάζει λίγο έξω από το χωριό και ο Ξυλοπαροικιώτης. Παράλληλα στον Κεφαλοπόταμο, όπου υπάρχει το μονοπάτι του Ασκληπιού μπορείτε να περπατήσετε και να νιώσετε την ευεξία από τα αρώματα των βοτάνων τα οποία συνέλεγε στην αρχαιότητα και ο Ασκληπιός, είναι ο τόπος που δεν προσφέρει μόνο την φευγαλέα εντύπωση αλλά σε προσκαλεί και σε μαγνητίζει με τις φυσικές ομορφιές του, είναι το σωστό μέρος για να ζήσετε και να απολαύσετε τη φύση. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την παραδοσιακή δριστέλα του Γιώργου κατόπιν ραντεβού η οποία είναι σε λειτουργία για το πλύσιμο των φλοκάτων κ.ο.μ.


Σχετικά με την αγορά στο χωριό:

Μικρό μπακάλικο, Χασάπικο - Ψητοπωλείο με διανομή στο σπίτι (2431053100) τα "Χασαπάκια", καφετέρια, και Ταβέρνα ''ΤΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ'' που λειτουργεί μόνο σ/κ όλα αυτά βρίσκονται πέριξ της πλατείας του χωριού.

Ώρα αφίξεων

Από 14:00

Ώρα αναχώρησης

Μέχρι τις 11:00

6) Αποστάσεις από Γοργογύρι.

Γοργογύρι - Τρίκαλα

Απόσταση : 19.00 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:20 λεπτά.

Γοργογύρι - Καλαμπάκα

Απόσταση : 25.69 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 0Ο:34 λεπτά.

Γοργογύρι - Πύλη

Απόσταση : 13.60 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:18

λεπτά.

Γοργογύρι - Ελάτη

Απόσταση : 26.75 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:31

λεπτά.

Γοργογύρι - Περτούλι

Απόσταση : 40.68 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:46 λεπτά.

Γοργογύρι - Λίμνη Πλαστήρα

Απόσταση : 43.13 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:50 λεπτά.

Γοργογύρι - Μετέωρα

Απόσταση : 27.70 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:36 λεπτά.

Γοργογύρι - Θεόπετρα

Απόσταση : 23.55 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:33 λεπτά.

Γοργογύρι - Λίμνη Γκιτζή

Απόσταση : 19.12 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:25 λεπτά.

Γοργογύρι - Γέφυρα Παλιοκαρυάς Τρικάλων.

Απόσταση : 18.83 km

Εκτιμώμενος χρόνος : 00:24 λεπτά.

Τι προσφέρει αυτός ο χώρος.

Wifi [με πολλά προβλήματα δυστυχώς]

βιβλία, πολλά βιβλία.

Eπιτραπέζιο αρμόνιο.

ταινίες για παιδιά και ντοκιμαντέρ.

c.d. player

c.d.

d.v.d.

Δωρεάν πάρκινγκ

Κουζίνα

Τηλεόραση

Πιστολάκι μαλλιών

Σαμπουάν

Αφρόλουτρο

Πετσέτες μπάνιου

Πετσέτες προσώπου

Σεντόνια

Κουβέρτες

Μαξιλάρια

Σίδερο

Απλώστρα ρούχων

Κρεμάστρες

Επιπλέον μαξιλάρια

Κλινοσκεπάσματα

Χαρτί υγείας

Χαρτί κουζίνας

Καρέκλες

Τραπέζια

Πιάτα φαγητού

Πιάτα σαλάτας

Πιάτα γλυκού

Μαχαιροπίρουνα

Κουτάλια

Κούπες τσαγιού

Φλυτζάνια καφέ.



ΤΟ ΤΡΥΠΙΟ ΛΙΘΑΡΙ 1900 ΥΨΟΜΕΤΡΟ




ΚΕΦΑΛΟΠΟΤΑΜΟΣ



ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ



ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ



4ρτη ΣΥΝΑΣΤΡΙΑ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΩΝ ΦΙΛΩΝ



ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ



ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ



ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑ [50m2]























=====================


ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΞΕΝΩΝΑ [80m2]












































































Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΙΕΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ: Πάντων Κτημάτων Κράτιστον Εστί Φίλος Σαφής Και Αγαθός είναι στο dna μας. Υ.Γ. Αν δεν βρείτε ανοικτή ημερομηνία κράτησης σημαίνει πως φιλοξενούμε φίλους, ή συγγενείς, ή μέλη της ΟΚΡΑ. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε με Γνώθι σαυτόν, και Μηδέν Άγαν εν όσο εύ Πράττειν. Η Επιμέλεια της ανάρτησης έγινε από τον Επίκουρο τον Γοργογυραίο.