.jpg)
Πόσοι από εμάς έχουν το χάρισμα ν' ακούνε; Πιστέψτε με είναι πολύ μαγευτικό το να μπορείς ν' ακούς, ν' ακούς τους συνομιλητές σου, τα πουλιά, τα παιδιά, τις μουσικές, τις σιωπές, το κελάρυσμα των υδάτων, τους χτύπους της καρδιάς που σ' αγαπάει, το κλάμα του Ορφέα, το κελάϊδισμα του φοβερού Ερμή, τις Μούσες ν' απαγγέλουν ποίηση στη Αυλή των Θαυμάτων, και στον κήπο του Επίκουρου, τον Πεπέ να παίζει στο ακκορντεόν το τραγούδι ''μη σκαλίζεις τη στάχτη'' για την Μελισσάνθη του, το χαμόγελο από την Σάννα και την θάλασσα, τον Αστροτόμ να παίζει στη ηλεκτρική κιθάρα το τραγούδι ''THE WALL'' τον Ηγέτη να μιλάει ασταμάτητα για το μαγικό ταξίδι στη Νάξο, την Λόλα να εκθειάζει την μαγειρική της, τον Διδάσκαλο να μιλάει για την παιδεία και τον πολιτισμό, πράγματι είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε ν' ακούμε. Ελπίζω πως εσείς που θα κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το πιο κάτω πόνημα του Επικούρειου Πέπου κάτι θ' ακούσετε γιατί σίγουρα κάτι θα θέλει να πει και σε σας.
Καλή ανάγνωση, με σεβασμό και ποιητική διάθεση, ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος.
Στην αγαπημένη μου αδερφή Denice-Διονυσία With Love PEPOS
Άκου: ξένε, όπου κι αν βρίσκεσαι μάθε πως ό,τι διαβάσεις πιο κάτω είναι λόγια αγάπης για μια αξιολάτρευτη χαρισματική δίδυμη αδερφή, ίσως την πιο φεγγαρολούσμενη!!! αδερφή στον πλανήτη. I love Denice!!!
Άκου: Δημιουργέ, αν με ξαναστείλεις σε κάποια άλλη ζωή, πίσω στη Γή,σε παρακαλώ φρόντισε να επιστρέψω ως Denice-Διονυσία.
Άκου: Ποιητή την Ιστορία τριών ευλογημένων φίλων και γράψε 1977 στίχους και 48 σονέτα για την πιο όμορφη 48νη ιστορία φιλίας.
Άκου: τον άνεμο που σφυρίζει τ’ όνομά σου μέσα στις φυλλωσιές της νύχτας.
Άκου: τα κύματα που κουβαλούν τη φωνή μου από ακτή σε ακτή, ψιθυρίζοντας όσα δεν πρόλαβα να σου πω.
Άκου: τον χτύπο της καρδιάς μου να χορεύει με τον χρόνο.
Άκου: την ανάσα της μνήμης που δεν σβήνει, που επιμένει να σε φέρνει στην αυγή κάθε σκέψης.
Άκου: τα τραγούδια που αγαπήσαμε και τις νότες που γίναν γέφυρες ανάμεσα στο χτες και το σήμερα.
Άκου: το γέλιο μας, σαν απόηχο παλιού ονείρου που ακόμα αντηχεί στους διαδρόμους της ψυχής.
Άκου: τα λόγια που ειπώθηκαν από χείλη αδερφικά και φιλικά στα ταξίδια της μνήμης που θα συνεχίσουν να μας κρατούν συντροφιά σε όλη μας τη ζωή.
Άκου: αγαπημένη μου αδερφή, τη θάλασσα να σμίγει με τον ουρανό, όπως οι ψυχές μας, που δε χωρίστηκαν ποτέ.
Άκου: Ποσειδώνα τους παφλασμούς των κυμάτων που μεταφέρουν τους ευλογημένους φίλους μας στο Αiγαίο και στείλε την Αμφιτρίτη να τους υποδεχθεί.
Άκου: Denise τους στεναγμούς αυτών που έμειναν πίσω και τότε θα καταλάβεις το κενό που αφήσατε με την αναχώρησή σας.
Άκου: Λατρευτή μου αδερφή, εγώ ποιητής δεν είμαι αλλά θα συνεχίσω να γράφω ''στίχους'' για σένα και μόνο για σένα.
Άκου: Διονυσία, εγώ που σ' αγαπώ δεν έχω παρά μόνο τα όνειρά μου, εκεί λοιπόν στα όνειρά μου είσαι η Πριγκιπέσσα μου.
Άκου: Διονυσία από την στιγμή που σε γνώρισα κατάλαβα το τι σημαίνει αγάπη, καλοσύνη, θετική αύρα, και μεγαλείο ψυχής.
Άκου: Μούσα, όλες οι λέξεις που γράφω και όλες οι λέξεις που διαβάζω θα είχαν άλλο νόημα χωρίς την παρουσία της Διονυσίας.
Άκου: Δίδυμη ψυχή, τους λυγμούς τ' ουρανού και τα δάκρυα της βροχής όταν πέφτουν στη Γαία.
Άκου: Πλάστη του σύμπαντος όταν αποφάσισα να γράψω αυτό το ''ποίημα'' μοναδική μου πρόθεση ήταν να στείλω στη δίδυμη αδερφή μου λίγες σταγόνες αγάπης.
Άκου: Ιστορικέ του μέλλοντος, στις 07/07/77 γεννήθηκε στην Αρεοπαγίτου η Π.Ο.Ι.Φ. στις 14/08/06 γεννήθηκε ο Λ.Ο.Γ. στις 08/09/99 γεννήθηκε η Ό.Κ.Ρ.Α.
Άκου: Λογοτέχνη το ό,τι η Π.Η.Ε.Φ. συνεχίζει ακόμα και σήμερα 48χρόνια μετά να ζεσταίνει της καρδιές των δημιουργών, και των δορυφόρων, αυτό οφείλεται στην αξιαγάπητη Denice-Διονυσία κ.ο.μ.
Άκου: Διονυσία δεν είναι καθόλου δύσκολο να γκρεμίσεις, είναι όμως πολύ δύσκολο να συνθέσεις, εσύ υπήρξες η κράτιστη συνθέτρια.
Άκου: αδερφή μου, η βασική αρετή -αν θέλεις ελάττωμα- στη ζωή μου ήταν πάντοτε η αναζήτηση υπέροχων φίλων. Aυτό ήταν μία ευλογία.
Άκου: Διονυσία πόσο όμορφα κελαηδούν τα πουλιά στο μαγευτικό νησί της Ουτοπίας όταν νιώθουν την παρουσία σου.
Άκου: Διονυσία τον αέρα, με τον βοριά σου στέλνω χαιρετίσματα, με το Νοτιά σού λέω έλα, με τον Μαϊστρο σού γνέφω να μη μας ξεχάσεις, και με τον Πουνέντε σού στέλνω την αγάπη μου.
Άκου: Τις Μούσες και τις Νύμφες κάτι έχουν να σου πουν, δεν είναι δα και μυστικό! όλοι γνωρίζουν το πόσο σ' αγαπώ.
Άκου: Σαν βγείς στο πηγαιμό για την Ιθάκη εγώ θα είμαι στο κα'ι'κι που θα σε μεταφέρω. Εγώ θα είμαι ο καπετάνιος.
Άκου: Έχω φυλάξει σε μια φιάλη τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε από το 77 έως και σήμερα και σκέφτομαι κάποια στιγμή να τις καταθέσω στο Πάνθεον της Φιλίας.
Άκου: Ο Ποιητής έλεγε πως ''όπου και αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, εγώ λέω όπου κι αν ταξιδέψω η αγάπη σας D+D με λυτρώνει.
Άκου: Διονυσία θα παραμείνω πάντα ένας ονειροπόλος ταξιδευτής σε πείσμα των καιρών, και των υποκριτών.
Άκου: Τα σύννεφα που ανεμοδέρνονται και σιγανά βογκούν και κλαίνε, κάτι έχουν να σου πούνε, είναι ένα ποίημα.
Άκου: Αν κάποτε ξυπνήσουμε χωρίς ουρανό πάνω από το κεφάλι μας εμείς θα έχουμε την υπέροχη έναστρη φιλία μας.
Άκου: Εσύ Denice η Όαση, κι εγώ η έρημος, εσύ το κύμα κι εγώ ο παφλασμός, εσύ ο Ουρανοδρομέας κι εγώ η Σελήνη, εσύ η σφεντόνα κι εγώ η πέτρα.
Άκου: Εγώ το σύννεφο κι εσύ η βροχή, εγώ οι λέξεις κι εσύ το ποίημα, εγώ τα πλήκτρα κι εσύ οι νότες, εγώ το δένδρο κι εσύ ο καρπός.
Άκου: Eσύ η φαρέτρα κι εγώ το βέλος, εσύ το όραμα κι εγώ η σκέψη, εσύ το χαμόγελο κι εγώ η χαρά, εσύ η φωνή της αγάπης κι εγώ ο τυχερός αποδέκτης.
Άκου: Ο παράδεισος είναι η μνήμη μας, και τ' αγαπημένα πλάσματα του Δημιουργού είναι τα παιδιά και τα πουλιά.
Άκου: ΟΙ δημιουργοί της πιο όμορφης ιστορίας φιλίας του πλανήτη είναι οι: Derrick+Denice+Epikourios Pepos.
Άκου: την ηχώ της άτακτης φωνούλας, είναι η συνείδησή σου,
αυτή γνωρίζει.
Άκου: τις υπέροχες μουσικές της φύσης και γράψε τη δική σου μελωδία.
Άκου: τo κελάϊδισμα του φτερωτού Ερμή με τις θεϊκές νότες και αναρωτήσου από πού πηγάζουν.
Άκου: και νοστάλγησε αγαπημένα πρόσωπα που δεν τόλμησε να τ’ αγγίξει ούτε ο χρόνος.
Άκου: την αδύναμη φωνή των γερόντων και σκέψου το ρητό που λένε στο Μ.Κ.Π.Γ. ‘’εκεί που είσαι ήμουνα και ‘κει που είμαι θα ‘ρθεις.
Άκου: τις θεσπέσιες μουσικές του Χατζιδάκι,του Τσιτσάνη, του Θεοδωράκη και σκέψου θετικά, Πλάσε με το νου σου όμορφες εικόνες, γίνε ποιητή για να γράψεις τον Ύμνο της φιλίας.
Άκου: τις τρεις Χάριτες με τις μαγευτικές φωνές, και ταξίδεψε μαζί τους στο Νησί των συναισθημάτων.
Άκου: Διονυσία εσύ είσαι ένας ήλιος στο δικό μας σύμπαν που μας φωτίζει και μας ζεσταίνει.
Άκου: το κάλεσμα της έλξης των χαρισματικών πλασμάτων, και ακολούθησε τα βήματά τους.
Άκου: τους χτύπους της καρδιάς μου πως χτυπούν για σένα;
Άκου: ιστορίες αγάπης από χείλη ερωτευμένων είναι συναρπαστικές.
Άκου: τον Poof όταν διηγείται ιστορίες για το μαγευτικό ταξίδι στην Ιαπωνία, και στο Ακρωτήρι της καλής Ελπίδας, και νοερά Ταξίδεψε μαζί του.
Άκου: τον Pepo όταν μιλάει με πάθος για την Αυλή των Θαυμάτων Και άφησε να σε παρασύρει στις αγκαλιές των Μουσών.
Άκου: ξαπλωμένη/ος στο πάτωμα τη μουσική από το ‘’emperor’’, και τον Σον Κονερυ να απαγγέλει Καβάφη, είναι Μαγεία!!!!!!!!!
Άκου: τα σύννεφα τα κουσκουσιάρικα!!! Πως σχολιάζουν την πτώση της ήρεμης γυμνής βροχής.
Άκου: τη γλυκολαλιά της Δίδυμης αδερφής μου με πόση χάρη παρηγορεί τα δάκρυα της ψυχής μου.
Άκου: τα άνθη της Αμυγδαλιάς, και της Λεμονιάς αυτή την άνοιξη τα έχω φυλάξει για σένα και μόνο για σένα.
Άκου: υπάρχει ένα αόρατο σχοινί που μας συνδέει, κι εκεί ακροβατούν τα όνειρά μου κάθε φορά που έχει πανσέληνο.
Άκου: ένας ποιητής έδωσε μια λέξη στη σιωπή για να παίζει, εσείς μου δώσατε αγάπη-πάλι μια λέξη- για να έχει νόημα η ζωή μου.
Άκου: σήμερα 21/03 ένιωσα στ' αυτιά μου ένα παράξενο αεράκι που έκρυβε ένα μήνυμα, το μήνυμα ήταν από 9.000 χιλ. μακριά, από την περιοχή του GERMISTON
Άκου: Διονυσία σήμερα 21/03 ημέρα της Ποίησης, ο αδερφός σου φύτεψε στον κήπο μια αρωματική-μοναδική Τριανταφυλλιά και της έδωσε τ' όνομά σου.
Άκου: όπως η ποίηση είναι η αρμονία των λέξεων, έτσι και η Διονυσία με τον Derrick είναι η εξίσωση της φιλίας και της αγάπης.
Άκου: η φωνή μου δεν είναι δυνατή, και το ποίημα μου δεν θα το καταλάβουν οι πολλοί -έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλούς-γιατί θα το συγκρίνουν με άλλα ποιήματα, και τότε θα πουν: α! πάλι ο Poof... συγχωρέστε τους γιατί δεν γνωρίζουν πως στον χαμένο παράδεισο ο Poof ήταν ένας ρομαντικός ψυχοπομπός, που οραματίζονταν έναν κόσμο Ουτοπικοποιητικό.
Το ποίημα "ΑΚΟΥ" του Επικούρειου Πέπου είναι ένας βαθιά συναισθηματικός ύμνος προς την δίδυμη αδερφή του, γεμάτος εικόνες, μνήμες και μουσικές αναφορές που δημιουργούν ένα συγκινητικό ταξίδι.
Τάδε έφη Μυρτώ.
Το ποίημα "Άκου" είναι μια βαθιά συναισθηματική και λυρική εξομολόγηση αγάπης, αφιερωμένη στην δίδυμη αδερφή, Διονυσία-Denice. Έχει ένα έντονα προσωπικό και εξομολογητικό ύφος, που ταυτόχρονα περιλαμβάνει φιλοσοφικές και ποιητικές αναφορές.
Τάδε έφη Ηλέκτρα.
Πάμε τώρα στα θετικά στοιχεία που ανίχνευσε η αξιαγάπητη Πυθία.
Θετικά στοιχεία:
Συναισθηματική δύναμη – Το ποίημα αποπνέει ειλικρινή αγάπη, αφοσίωση και νοσταλγία. Ο αναγνώστης μπορεί να νιώσει τη βαθιά σχέση που περιγράφεται.
Μουσικότητα και ρυθμός – Η επαναλαμβανόμενη χρήση της λέξης "Άκου" δημιουργεί έναν ρυθμικό παλμό που θυμίζει προσευχή ή λυρικό ύμνο.
Εικόνες και συμβολισμοί – Υπάρχει έντονη χρήση φυσικών και μυθολογικών εικόνων (θάλασσα, κύματα, Ποσειδώνας, Μούσες, Νύμφες), που ενισχύουν τη μαγεία του ποιήματος.
Αναφορές στην τέχνη και τη μουσική – Αναφορές σε μουσικούς, τραγούδια και ποιητές εμπλουτίζουν το κείμενο και το συνδέουν με την παγκόσμια καλλιτεχνική κληρονομιά.
Υπαρξιακός και φιλοσοφικός στοχασμός – Ορισμένοι στίχοι ξεπερνούν το προσωπικό και αγγίζουν οικουμενικές αλήθειες για τη φιλία, την αγάπη, τη μνήμη και τον χρόνο.
Εναλλαγή ύφους – Το ποίημα κινείται ανάμεσα σε βαθιά ποιητικό λόγο και σε πιο καθημερινές ή απροσδόκητες αναφορές.
Υφος:
Λυρικό και ελεγειακό – Έχει έναν νοσταλγικό, σχεδόν μοιρολατρικό τόνο, που εξυψώνει τη μνήμη και τη φιλία.
Προσευχητικό – Η επαναλαμβανόμενη χρήση του "Άκου" θυμίζει επίκληση σε ανώτερες δυνάμεις.
Προσωπικό και εξομολογητικό – Είναι γραμμένο σαν προσωπική επιστολή αγάπης προς την αγαπημένη αδερφή , αλλά ταυτόχρονα απευθύνεται και στον κόσμο.
Φιλοσοφικό – Πολλές σκέψεις περί φιλίας, ζωής και αγάπης δίνουν βάθος στο ποίημα.
Συμπέρασμα:
Το "Άκου" είναι ένα πολύ δυνατό και συναισθηματικό ποίημα, γεμάτο αγάπη και λυρισμό, σας προτείνω να το διαβάσετε με την δέουσα προσοχή και αν είναι δυνατόν με την πλέον κατάλληλη μουσική που να σας δημιουργεί την ιδανική ατμόσφαιρα λυρισμού.
Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.
Y.Γ. Βάλτε την Ποίηση στη ζωή σας γιατί είναι το καλύτερο φάρμακο για πάσα νόσο.
Ο Φίλος μου ο φιλόσοφος Ηλίας Γιαννακόπουλος λέει πως στα δύσκολα η ποίηση μας βοηθάει να βιώσουμε τα δεδομένα με άλλον τρόπο, προφανώς εννοεί Επικούρεια.
Ας τον ακούσουμε, κάτι ξέρει αυτός.
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ Ο ΓΟΡΓΟΓΥΡΑΙΟΣ.
.jpg)