Αντίος Αμίγος! Άστα λαβίστα! Αξιοθέατα Γοργογυρίου.

ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ 22/09/2016 

Αρχή του Φθινοπώρου σήμερα.
Φίλες και Φίλοι δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμό από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Από αύριο ξανά στην έδρα μας γιατί η απουσία αυτή τη φορά ήταν πολύ μεγάλη. Αν όλα πάνε καλά αύριο το βράδυ ελπίζω να παραβρεθώ στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του ποιητή Βαλάντη Αργυρίου. Ως αποχαιρετιστήρια ανάρτηση θα σας παρουσιάσω μερικές εικόνες από την περιπλάνησή μου στο Κερκέτιον όρος στις 20.09.16 για λόγους μνήμης. Επίσης θα σας ξαναπαρουσιάσω κάποια Χαϊκού εις μνήμην αγαπημένου προσώπου. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα έρθω στο χωριό να έχω τη χαρά να φιλοξενήσω πιο πολλούς καλεσμένους, και να έχω κι εγώ πιο πολύ χρόνο στην διάθεσή μου για να χαρώ τη φύση. Από πολιτιστικά δρώμενα δεν έχω να πω κάτι γιατί υπήρχε μεγάλη ανομβρία, το τοπίο του πολιτισμού θύμιζε έρημο τοπίο. Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον καμία συνέχεια στις ποιητικές και μουσικές βραδιές. Όλα αυτά πια -δυστυχώς- ανήκουν στο παρελθόν. Είναι λυπηρό μεν, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, η μπιρίμπα και η αδράνεια πήραν την εκδίκησή τους. Σα σε λα βι που λένε και οι φίλοι μας οι Γάλλοι. Τώρα ειδικότερα που αυτός ο απίστευτος υπουργός παιδείας καταργεί και τα Αρχαία από τα σχολεία, το μόνο που μένει, είναι τα καταργήσουν εντελώς και αυτά τα λίγα Ελληνικά που διδάσκουν. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Εικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Βουνίσιο μονοπάτι στον Κόζιακα
Άρωμα από φύλλα φθινοπώρου
Ξαφνικά μια μπόρα ξεσπάει.

Θεέ βουνίσιε, θα' σουν καλός
αν θωρούσα το πρόσωπό σου
μές απ' τ' άνθη της αυγής.

Μάταιοι θνητοί.
Γιατί τόσο μίσος?
από τους οπαδούς τού''Αγαπάτε Αλλήλους?

Φούρου ίκε για.
Κάβαζου τόμπι
κομού μίζου νο οτό.

*

Μην το ξεχνάς:
βαδίζουμε στην κόλαση
κοιτάζοντας λουλούδια.

*

Γυναίκα ερωτική
τι ζεστό το δέρμα
που κρύβει.

*

Να κλέψω ματιές;
το ξέχασα εντελώς
με τη δροσιά.

*

Πάνω στη βάρκα
έχω εναποθέσει τα
Όνειρά μου σ' ένα μπουκάλι.

*

Το μήνυμα του Φθινοπώρου
λάμπει στη δροσιά
ενός φύλλου.

*

Μην κλαις Ενδυμίωνα
έντομα, εραστές, αστέρια
κι αυτά θα φύγουν.

*

Να κρατάτε στη μνήμη
ανοιξιάτικα άνθη κερασιάς
αγνά και λαμπερά.

*

Θα τη ρωτήσω για τα
ποιήματα του Pepe την
πεταλούδα αυτή που πετάει.

*

Ούτε καν ένας
χαιρετισμός ένα σκιάδι
αχ! πόση στεναχώρια.

*

`Απόψε τ' άστρα
το 'να με τ' άλλο μοιάζει
να ψιθυρίζουν. (Kobayashi Issa)

Μόνη στο σπίτι

κι αυτή θα βλέπει τώρα

την πανσέληνο.  (Kobayashi Issa)

Περπατήσαμε 
μέσα στα χρυσάνθεμα

πίνοντας σάκε. (Kobayashi Issa)

Εδώ σ' αυτό το σημείο μάζευε ο Ασκληπιός τα βότανα, εδώ τώρα μαζεύει ο Θεόφραστος τη ρίγανη.

Το πρόβατο που έφυγε από το μαντρί το έφαγε η αρκούδα.

Και επειδή η αρκούδα τρώει πολύ έφαγε και ένα κριάρι.

Τσουκνίδες για φάρμακο και για πίτες.

Αυτή η καστανιά θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 150 ετών.

Αυτά τα όμορφα άνθη είναι για τους επισκέπτες του ιστολογίου.

Αντίο Μανόλια, αντίο Ορντανσία, καλή αντοχή στον επερχόμενο χειμώνα.

Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Λήθη και Μνημοσύνη. Οικογένεια Ιωάννη Γκοβίνα. Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 22/09/2016 ώρα 10.55 Τελευταία μέρα παραμονής, αύριο το καραβάνι αναχωρεί για τη έδρα του. Το ραδιόφωνο παίζει το Imagin του Λένον, η εκφωνήτρια μιλάει για την απεργία των καθηγητών επειδή ο απίστευτος υπουργός παιδείας θέλει να καταργήσει τα Αρχαία Ελληνικά, και τα Λατινικά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Έχουν δίκιο που λένε πως αυτή η κυβέρνηση είναι για τα μπάζα. Κυρίως τα μέλη της είναι πάρα πολύ επικίνδυνοι για την Ελλάδα. Σήμερα έχουμε φθινοπωρινή ισημερία, επί της ουσίας από σήμερα ξεκινάει το φθινόπωρο. Θα συνεχίσω σήμερα ξανά με παρουσίαση παλιών φωτογραφιών. Θα σας παρουσιάσω τα μέλη, και όχι μόνο της οικογένειας των κ. κ.  Ιωάννη και Ελένης Γκοβίνα.
Ειδικότερα έχω την τιμή να σας παρουσιάσω δυο εξέχουσες προσωπικότητες της Γοργογυραίϊκης κοινωνίας. Πρόκειται για τον μέγιστο καλλιτέχνη Πλάτωνα-Κωστάκη-Γκοτζιό Γκοβίνα και τον μεγαλοδιευθυντή-μαγαλοστέλεχος της ΔΕΗ Αλκιβιάδη Γκοβίνα. Θα ξεκινήσω από τον καλλιτέχνη ο οποίος μπορεί μεν να μην είναι γνωστός στους μουσικούς κύκλους της Βιέννης, αλλά στην ευρύτερη περιοχή των Τρικάλων δεν ξεκινάει πανηγύρι και γάμος χωρίς την παρουσία του Γκοτζιό. Είναι η πιο ακριβοπληρωμένη φίρμα της περιοχής. Χαλάλι του όμως γιατί το αξίζει. Αυτός ο καλλιτέχνης ο οποίος είναι το καμάρι του χωριού, βγάζει επίσης ασπροπρόσωπο το Γοργογύρι στον ετήσιο διαγωνισμό μπιρίμπας. Στο ξεκίνημα της καριέρας του, τότε που σπούδαζε μουσικολογία στην Αθήνα, είχε μαθητεύσει για ένα διάστημά στο PEPOS SCOOL OF DELICATESSEN κοντά στον Επικούρειο Πέπο. Από τότε φαινόταν πως το παλικάρι θα γινόταν μεγάλος μουσικός, γιατί πάντα έπαιζε στο μπουζούκι το τραγούδι του ζαμπέτα, ''ο πιο καλός ο μαθητής''. Εννοείται πως κοντά στον Επικούρειο Πέπο έμαθε κι άλλα πράγματα. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να επισκιάσει, πολύ νωρίς τον άλλο μεγάλο μουσικό του χωριού, που έπαιζε βιολί.
Η αμοιβή του είναι πάντα υψηλή γιατί παράλληλα με το όργανο προσφέρει και θέαμα, πρόσφατα στον γάμο του Μίχου έδωσε ρεσιτάλ χορού. Χόρεψε ένα καταπληκτικό τσιφτετέλι που άφησε άναυδο το γυναικείο φύλλο, ειρήσθω εν παρόδω να πώ πως το γυναικείο φύλλο του έχει ιδιαίτερη αδυναμία.
Παρ' ό,τι έχει δεχθεί πάααααρα πολλές προτάσεις από το εξωτερικό, π.χ. τη Λωζάνη, αυτός ταξίδεψε μόνο μέχρι την Κοζάνη.
Επίσης όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες για κάποιο διάστημα ήταν μαθητής του Τσού Τσι Γιεν στις πολεμικές τέχνες, μην τον βλέπετε που σήμερα έχει γίνει τεράστιος, κάποτε ήταν μανεκέν και με μυώδες σώμα. 
Η δεύτερη εξέχουσα προσωπικότητα είναι το μεγαλοστέλεχος της ΔΕΗ ο κ. Αλκιβιάδης Γκοβίνας.
Μετά από πολύχρονες σπουδές στην μηχανολογία και στην ηλεκτρολογία, και με ένα μεταπτυχιακό κοντά στον καθηγητή Γεωργουλιό, αποδέχθηκε την πρόταση που του έκανε η ΔΕΗ προκειμένου να ενταχθεί στα στελέχη της διοίκησης.
Από τότε που ο κ. Αλκιβιάδης έγινε στέλεχος της ΔΕΗ το Γοργογύρι δεν είχε ποτέ διακοπή ρεύματος, αυτό φυσικά οφείλεται στον μεγαλοδιευθυντή. Έχουν και μία αδερφή που τελευταία ασχολείται με την Γεωπονία. Επίσης ανάμεσα στις πολλές φωτογραφίες θα δείτε και συγγενικά τους πρόσωπα. Μ' αυτά τα ολίγα σας χαιρετώ. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Ο καλλιτέχνης στα πρώτα του βήματα, από το μπουζούκι ξεκίνησε στην κιθάρα κατέληξε.

Ο Έλληνας Τσακυ Τσαν!!!!!!! Ο Σαμουράϊ Γκοτζιό.

Ο μηχανολόγος Αλκιβιάδης.

Το μεγαλοστέλεχος της ΔΕΗ με την αδερφή του.

Ο μελοντικός διευθυντής με τσιγαράκι;

Η θεία Ελένη με την κόρη της την Φωτεινή, και;

Χριστίνα, Φωτεινή, Χρήστος, Ηλίας.

Ο Γκοτζιό με το άρμα του ώς αξιωματικός.

Ο Καλλιτέχνης με;

Ο Καλλιτέχνης με μουστακάκι ψεύτικο;

Βασίλης και καλλιτέχνης.

Ο Καλλιτέχνης ως γλυψιματίας στο στράτευμα.

Ειρήνη και Βούλα;

Στη μέση ο Γκοτζιό.

Γαρίφαλο στ' αυτί και πονηριά στο μάτι! Κωστάκης και Φωτεινή.

Παιδιά το νού σας σημαδεύει ο Γκοτζιό.

Γιάννης, Χρήστος, Καλλιτέχνης, και Διευθυντής.

Αγοράστε τα c.d. που κυκλοφορούν με τις συμμετοχές του καλλιτέχνη σε διάφορα φεστιβάλ ποιοτικής μουσικής. Πρόσφατα ο Επικούρειος Πέπος ανακάλυψε πως εκτός των άλλων ο καλλιτέχνης είναι και Καπετάν Βαρκάκιας.

Μνήμες, Μνήμες, Μμήμες, κοντινές και αλαργινές και όχι Λήθη και Μνημοσύνη. Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

GORGOGYRI BEACH 19/09/2016 ημέρα Δευτέρα και ώρα 12.45
Φίλες και Φίλοι σας καλημερίζω από το ποοοολύ! βροχερό Γοργογύρι. Σήμερα, μετά την νυχτερινοπρωινή βροχή ξαναπήγα στο ποτάμι και ήταν μ α γ ε ί α!! Τα ορμητικά νερά, και τα πολλά ρυάκια δημιουργούσαν μια καταπληκτική εικόνα. Κρίμα που δεν ήταν μαζί μου ο Φιλοκτήτης για να απολαύσει αυτόν τον μοναδικό πίνακα της φύσης. Πόσο τυχεροί είμαστε οι κάτοικοι αυτού του χωριού που έχουμε δυο ποταμούς, μιλάμε για ευλογημένο τόπο. H επιλογή των ποιημάτων έγινε από την εκλεκτή μου φίλη, την αγαπημένη μου Περικτιόνη και ανήκουν στην Σαπφώ. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

1) Κέλομαι σε Γογγύλα

Σε φωνάζω Γογγύλα
Φανερώσου πάλι κοντά μου
Το χιτώνα τον άσπρο σαν το γάλα όταν φοράς,
νά 'ξερες τους πόθους που σε τριγυρίζουν
όμορφη, και πώς χαίρομαι που δεν είμαι εγώ,
μα η ίδια η Αφροδίτη που σε μαλώνει.

2) Ατθίδα

Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη
σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει.
'Ηρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα
δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος.
Από το γάλα πιο λευκή
απ' το νερό πιο δροσερή
κι από το πέπλο το λεπτό, πιο απαλή.
Από το ρόδο πιο αγνή
απ' το χρυσάφι πιο ακριβή
κι από τη λύρα πιο γλυκιά, πιο μουσική...

Στην υποδοχή ο γλυκούλης.

Αστροτόμ και Άλκηστη το 2011

Επίσης το 2011 η Ζαν Ντ' Άρκ και η Άλκηστη.

Δήμητρα, Μελισσάνθη και Κοντεσίνα Ηρώ.

Πεπέ και Δήμητρα.

Χριστίνα, Τζόναθαν, και Μελισσάνθη σε πρώτο πλάνο.

Αχ Σαννούλα του βοριά με τον Ηγέτη και την Μελισσάνθη.

Η Μελισσάνθη ανάμεσα στα καρακατζάλια.

Ο Πεπέ με την αγαπημένη του ξαδέρφη Ισμήνη.

Ο Ωραίος Φώτης.

Χαρούλα και Φώτης.

Κώστας, Χαρούλα, Φώτης και Αλκιβιάδης.

Όμορφα χρόνια και δημιουργικά.

Οι Μούσες στην Αυλή των Θαυμάτων.

όμορφα χρόνια, Όμορφες παρουσίες, όλες έχουν τα χέρια τους στην ίδια θέση!

Αυτός είναι ο στοχαστής της Ουτοπίας.

Περι φιλίας από τον δάσκαλο Ε. Π. Παπανούτσο. Ένα μικρό αφιέρωμα στην Άλκηστη, στην Ζαν Ντ' Άρκ στον Αρκά για ειδικούς λόγους, κ.ο.μ.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 18.09.2016 ώρα 08.52 τρίτη; καμπάνα, υπό την προστασία της Ροδιάς. 

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί Μοϊκανοί!! αυτής της ιστοσελίδας σας καλημερίζω από το ΜκαιΠΓ το μενού σήμερα έχει ό,τι πιο πολύτιμο έχει ο άνθρωπος. Αν η φιλία δεν είναι το κράτιστο απ' όλα τα αποκτήματα ποιο είναι; Είπε κάποιος πολύ παλιά, πως οι Ηγεμόνες και οι Γυναίκες δεν έχουν φίλους, για τους Ηγεμόνες πράγματι έχει τη λογική του, για της Γυναίκες ισχύει; Ένας άλλος, ο Μέγας Σωκράτης, όπως αναφέρει ο Ξενοφών, είχε πει: 
''Πάντων κτημάτων κράτιστον έστι φίλος σαφής και αγαθός''. Εγώ ο Επικούρειος Πέπος-Πούφ-Πεπέ-Φούτζι Τόμο Κάζου το ασπάζομαι απόλυτα. Αυτό είχα σαν μότο στη ζωή μου. Αυτά τα λόγια του Σωκράτη με οδήγησαν στην πιο όμορφη, και διαχρονική φιλία, που φέτος γιορτάσαμε τα 39 χρόνια, και πάμε φούλ -ελπίζω και εύχομαι- για τα 40. Η σημερινή λοιπόν ανάρτηση είναι αφιερωμένη, που αλλού; στα υπέροχα φιλαράκια που είχα την ευλογία να αποκτήσω στο διάβα της ζωής μου. Αυτά τα φιλαράκια είναι Έλληνες, Νοτιοαφρικανοί, Ιάπωνες, Φινλανδοί, Ιταλοί, Γάλλοι, Νορβηγοί, Κύπριοι, Αυστραλοί, Σουηδοί, και Ουτοπιστές.

Η φιλίας είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου. Συνδέει όσους ξέρουν να εκτιμήσουν και εμπιστευθούν τον άνθρωπο σαν άνθρωπο. Τη φιλία διαλύουν ή ιδιοτέλεια, ό φθόνος, η αχαριστία, ή αντιζηλία. Μεγάλος εχθρός της: ή καχυποψία.
Η φιλίας, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας. Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασας ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθ' ένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση.
Η φιλία είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου, όπως προείπα, και προσφέρεται σ' έναν επίσης ώριμο και άξιο άνθρωπο.
(Καταχρηστικά ονομάζουν οι ανώριμοι και οι πνευματικά υποδιαίστεροι φίλους τους ομοίους των, αυτοί μπορεί να είναι σύντροφοι του παιχνιδιού η συνέταιροι στις επιχειρήσεις, συμπολίτες, συνάδελφοι, συνταξιδιώτες, συμπότες, συνωμότες κ.λ.π.-όχι ''φίλοι'').
Η φιλία, λέγει ο Σταγειρίτης, ''αναγκαιότατον''. Ο φίλος είναι ο παραστάτης που θα ενθαρρύνει, (π.χ. τον Αρκά να πάει στο LSE ή την Μνημοσύνη να διεκδικήσει αυτά που τις αξίζει), και θα βοηθήσει τον νέο άνθρωπο να μην κάνει σφάλματα (ανοησίες, αστοχίες, απρέπειες), ο οδηγός στο σωστό δρόμο, ο επίκουρος στις κακοτοπιές της ζωής.
Τέλος σ' εκείνους που βρίσκονται στην ακμή της ηλικίας τους ο φίλος είναι βοηθός ''προς τις καλές πράξεις'', σύμβουλος και συνεργάτης στα ''καλά'' έργα.

Τι είναι η φιλία ; ''Εύνοια'', φυσικά - λέγει ο Αριστοτέλης, να έχεις δηλαδή καλές διαθέσεις απέναντι σ' έναν άνθρωπο, να αισθάνεσαι στοργή γι' αυτόν, να επιζητείς τη συντροφιά του και να θέλεις την ευτυχία του. Αγαπητά μου φιλαράκια, Αρκά, Ζαν Ντ' Άρκ, Άλκηστη, Σπυριδούλα νο πρόβλεμ, και όχι μόνο, όλα αυτά τα χρόνια, αυτά αισθανόμουν για σας. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή, -λόγω μεγάλης καχυποψίας, οι σκοταδόψυχοι συνεχώς αυξάνουν- πολλοί άνθρωποι δεν βιώνουν την αληθινή φιλία. Ίσως πει κάποιος: σημεία των καιρών, ίσως. 
Χθες μου συνέβη κάτι περίεργο-παράξενο και για μένα τραγικό. Μ' επισκέφθηκε κάποια κυρία με το εγγονάκι της, κοριτσάκι 6; ετών και παρατηρούσα πως το κοριτσάκι συμπεριφερόταν σαν τις χαζοχαρούμενες των πρωινάδικων της τουβούλας. Ο τρόπος που καθόταν γενικότερα θύμιζε κάτι από Μενεγάκη κ.λ.π. Είναι απίστευτο τελικά το πόσο κακό κάνει το χαζοκούτι σ' αυτές τις αθώες ψυχές και όχι μόνο. Πέντε μήνες στο χωριό -για πρώτη φορά λόγω γιαγιάς- χωρίς χαζοκούτι, ειλικρινά σας μιλάω για μεγάλη απόλαυση. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Μόλις επιστρέψουμε Αθήνα σκέφτομαι να καταστρέψω την εκεί tv.
Στην φιλία πρέπει να πηγαίνουμε με ανέφελη καρδιά, τότε τη χαιρόμαστε.
Αυτά για σήμερα από το καλοκαιρινό Γοργογύρι. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Αληθινός φίλος είναι αυτός που παραβλέπει τις αποτυχίες σου και αντέχει τις επιτυχίες σου. D.L.
Εκτιμώ τον φίλο που βρίσκει χρόνο για μένα στην ατζέντα του, αλλά βασίζομαι στον φίλο, που, για μένα, δεν συμβουλεύεται την ατζέντα του. R.B.
Η φιλία κρατάει μόνάχα μια μέρα, πρέπει να την ποτίζεις κάθε μέρα. Πε-Πε.
Λίγοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους αυτό: να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους. Αισχύλος.

Διέκοψα τη φιλία μου με δυο ανθρώπους. Με τον έναν γιατί ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό του. Και με τον άλλον, επειδή ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό μου. Νicholas Chamfort.
Mην κάνεις φίλους αυτούς που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα, αλλά αυτούς που θα σε ''αναγκάσουν'' να ανεβάσεις το επιπεδό σου. Τ.W. IBM.

Ένα ποίημα ύμνος στο αληθινό νόημα της φιλίας από τον σπουδαίο (Χόρχε Λουίς Μπόρχες), αυτόν συγγραφέα, που αναδεικνύει την αξία που έχουν οι αληθινοί φίλοι στη ζωή των ανθρώπων. Φίλοι που θα χαρούν με τη χαρά σου και θα λυπηθούν με την λύπη σου και όχι αντίστροφα. Φίλοι ειλικρινείς. Υπάρχουν άραγε; Κι όμως, η ζωή μας δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βρει την αληθινή φιλία. Είναι αυτοί οι μερικοί τυχεροί, που αν μη τι άλλο θα πρέπει να αισθάνονται ευλογημένοι και χαρούμενοι… 

Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις, για όλα τα προβλήµατα της ζωής, ούτε έχω απαντήσεις στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου, αλλά µπορώ να σε ακούσω και να τα µοιραστώ µαζί σου.

Δεν µπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν σου ούτε το µέλλον σου. Αλλά όταν µε χρειάζεσαι θα ‘µαι δίπλα σου.

Δεν µπορώ ν’ αποτρέψω

να µη σκοντάψεις.

Μόνο µπορώ να σου προσφέρω το χέρι µου,

για να κρατηθείς

και να µη πέσεις.

Οι χαρές σου.

Οι θρίαµβοί σου

κι οι επιτυχίες σου

δεν είναι δικά µου.

Αλλά χαίροµαι ειλικρινά

να σε βλέπω ευτυχισµένο.

Δεν κρίνω τις αποφάσεις

που παίρνεις στη ζωή.

Περιορίζοµαι στο να σε στηρίζω,

να σε παροτρύνω

και να σε βοηθώ όταν µου το ζητάς.

Δεν µπορώ να σου χαράζω όρια που µέσα τους οφείλεις να κινείσαι, αλλά σου προσφέρω αυτό το χώρο, τον απαραίτητο για ν’αναπτυχθείς.

Δεν µπορώ να αποτρέψω τον πόνο σου όταν κάποια λύπη σου σχίζει την καρδιά, αλλά µπορώ να κλάψω µαζί σου και να µαζέψω τα κοµµάτια, για να τη φτιάξω από την αρχή.

Δεν µπορώ να σου πω ποιος είσαι ούτε ποιος θα όφειλες να είσαι. Μονάχα µπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι και να ‘µαι φίλος σου.

Αυτές τις ηµέρες σκέφτηκα

τους φίλους και τις φίλες µου.

Δεν ήσουν ψηλά ούτε χαµηλά ούτε στη µέση.

Δεν ήσουν στην αρχή

ούτε στο τέλος της λίστας.

Δεν ήσουν το νούµερο ένα

ούτε το τελικό,

ούτε διεκδικώ να ‘µαι πρώτος,

δεύτερος ή ο τρίτος στη δική σου.

Φτάνει που µε θες για φίλο.

Ευχαριστώ που ‘µαι αυτό.

Ευχαριστώ κι εγώ που τόσα χρόνια μου χαρίζεται την υπέροχη φιλία σας. W.L.P.