ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ. Σε παγκόσμια πρώτη το ποίημα του Επικούρειου Πέπου [Κατά κόσμον Γκοβίνας Νικολάου Σπυρίδων] με τίτλο ''ΑΝ''. Υ.Γ. Ας μην ξεχνάμε πως σήμερα 20/03 είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας..

Η Μελισσάνθη στο Πήλιο.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί περιηγητές και τρυγητές της γνώσης και της ποίησης καλημέρα. Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα, [αύριο] δηλαδή, και προβληματίστηκα πάρα πολύ, αυτό συνέβη γιατί μετά την παρότρυνση της Μελισσάνθης που μου ζήτησε να παρουσιάσω το κορυφαίο κατ' αυτήν ποίημά μου με τίτλο ''ΑΝ'', έπρεπε να σκεφτώ για το αν θα έπρεπε να σας παρουσιάσω κάποιο από τα δικά μου - τρόπον τινά - ποιήματα, ή να επιλέξω κάποια άλλα Ελλήνων ποιητών. Επικοινώνησα και με την δίδυμη αδερφή μου και ζήτησα τη γνώμη της. Δυστυχώς η Denise (Διονυσία) αντί να με αποτρέψει συντάχθηκε με την Μελισσάνθη, της άρεσε πάρα πολύ η ιδέα, θα έλεγα πως ενθουσιάστηκε γιατί αυτό το ποίημα το γνωρίζει και της αρέσει. Με παρότρυνε μάλιστα να παρουσιάσω τρία ποιήματά μου, το "ΑΝ" το "ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ" και το "ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ". Τελικά αποφάσισα να αναρτήσω μόνο το ''ΑΝ'', το ''Αργοπεθαίνει Όποιος'' αύριο.

Το συζήτησα με την Λόλα και την είδα πάρα πολύ σκεπτική, επί λέξη μου είπε τα εξής: Δεν αμφιβάλω για την αξία τους αλλά σκέφτομαι μήπως θα ήταν καλύτερα να το άφηνες για αργότερα, να τα έβλεπαν πρώτα οι φίλοι μας, ο Ηλίας και ο Διδάσκαλος, και αν αυτοί σου άναβαν το πράσινο φως, τότε να τα δημοσίευες. Δύσκολη η απόφαση και γι' αυτό κατέφυγα στη Μούσα της ποίησης, η Μούσα Ερατώ ήρθε στον ύπνο μου και μου έδωσε την έγκριση της, μετά από όλη αυτή την περίσκεψη αποφάσισα να τα αναρτήσω στο μαγικό ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου (ΛΟΓ) και ο θεός βοηθός που λέει και η Φαίη. Υ.Γ. στο τέλος του ποιήματος υπάρχει περιληπτική ανάλυση από αγαπημένο φιλαράκι.

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ θα ξεκινήσω με το:
ΑΝ
Αν δεν αξιωθείς ν' αγκάλιασες ποτέ φίλους ακριβούς, και δεν σ' έχει κλείσει η αγάπη τους σαν ιερό φυλαχτό, πώς να μιλήσεις για φιλία αληθινή, πώς να πεις το "πάντων κτημάτων κράτιστον εστί φίλος σαφής και αγαθός";

Αν δεν έσκυψες πάνω από σελίδες κλασικής σοφίας,
αν τα βήματά σου δεν σε οδήγησαν στην Πνύκα,
και στην φυλακή του Σωκράτη ώστε να τον ακούσεις να σου διηγείται, με έναν μαγικό τρόπο, το πως απολογήθηκε ενώπιον των δικαστών με την αλήθεια για μοναδική του υπεράσπιση,
πώς θα λες πως γνωρίζεις τον ορθό λόγο και το ήθος;

Αν ποτέ δεν χάθηκες στον λαβύρινθο του Ίψεν
ή στο φως και τη σκιά του Στρίντμπεργκ,
αν δεν άφησες τον νου σου να ταξιδέψει
στις σελίδες του Γιαννακόπουλου, και του Ραφαηλίδη,
πώς θα βρεις τις ρωγμές όπου φωλιάζει η αλήθεια;

Αν δεν ερωτεύτηκες βαθιά, χωρίς δισταγμό,
αν δεν ένιωσες το βάρος του έρωτα στα στήθη σου,
τότε πώς μπορείς να μιλάς για την τρικυμία της καρδιάς
ή για τη σιωπή που αφήνει πίσω του το πάθος;

Αν μπορείς να στέκεις ατάραχος μπροστά στο χάος, 

στον πόλεμο, στην αδικία, στις σφαγές των παιδιών και των αμάχων τότε Δεν σου αξίζουν συγχαρητήρια—
η αδιαφορία δεν είναι αρετή.

Αν μπορείς να πιστεύεις στον άνθρωπο,
ακόμη κι όταν σε πρόδωσαν οι πιο δικοί σου,
αν κρατάς την πίστη σου σε μια σπίθα ανθρωπιάς 

που φωλιάζει στα μάτια ενός αθώου παιδιού,
τότε αξίζεις κάθε τιμή.

Αν εσύ σκέφτεσαι λογικά όταν οι άλλοι παραδίδονται, 

και ο όχλος καταδικάζει χωρίς στοιχεία,
αν γίνεσαι βράχος όταν όλα γύρω γκρεμίζονται,
τότε ανήκεις στους λίγους που περπατούν
τον δρόμο του Στωικού και του Επικούρειου στοχασμού.

Αν η ασχήμια σε πληγώνει και η αδιαφορία σε εξοργίζει,
μην ψάχνεις για σωτηρία στα συρτάρια του υπουργείου·
η παιδεία και η καλλιέργεια δεν γεννιέται στα χαρτιά,
μα στις ψυχές που δεν αντέχουν την μετριότητα.

Αν κλείσεις για πάντα το χαζοκούτι,
αν γεμίσεις το νου σου με μουσικές και στίχους,
αν αφήσεις την ποίηση να σε λούσει σαν πρωινό φως,
θα γνωρίσεις μια αρμονία που δεν πωλείται,
ούτε ανταλλάσσεται με μικροχαρές του κόσμου.

Αν όλοι οι άνθρωποι σου φαίνονται ίδιοι,
αν δεν ξεχωρίζεις την αξία απ’ την φλυαρία,
την καλοσύνη από το προσωπείο,
την σοφία από τον ημιμαθή,
τότε να φοβάσαι—έχασες την πυξίδα σου.

Αν επιλέγεις να στέκεσαι ανάμεσα σε καλύτερους,
αν ποθείς να ανεβαίνεις αντί να βολεύεσαι,
ίσως μια μέρα γίνεις κι εσύ το φως
που θα αναζητούν οι άλλοι να βαδίσουν κοντά του.

Αν δεν διάβασες για την αληθινή ιστορία που σου κρύβουν,
αν δεν αναρωτήθηκες για όσα σου έμαθαν,
τότε ζεις σε μια σκιά,

μιας αλήθειας που δεν έφτασες να αγγίξεις.

Αν δεν περπάτησες στον Κεραμεικό,
αν δεν στάθηκες μπροστά στον Παρθενώνα,

αν δεν έχεις επισκεφτεί το θέατρο του Διονύσου,

το θέατρο της Επιδαύρου,
αν δεν άφησες την πέτρα να σου ψιθυρίσει
τα μυστικά των προγόνων σου,
τότε τι σόι Έλληνας λες πως είσαι;

Αν άφησες τη γλώσσα σου να λυγίσει,
να γίνει σκιά του εαυτού της,
αν αντάλλαξες τα ελληνικά σου με γκρίκλις,
μην κατηγορείς τους άλλους—

απλά κοιτάξου στον καθρέφτη.

Αν δεν βρήκες ποτέ καταφύγιο σε έναν Επικούρειο Κήπο, 

όπως αυτός που υπάρχει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, αν δεν γεύτηκες την ηρεμία μελετώντας 

την επικούρεια φιλοσοφία
πώς λες πως ζητάς την ευδαιμονία;

Αν αγαπάς τα βιβλία και δεν έχεις γνωρίσει
έναν μύστη της ανάγνωσης όπως ο Fuji Tomo Kazu,
αν δεν επισκέφθηκες ποτέ μια εστία γνώσης,
πώς θα πεις πως η σοφία είναι φίλη σου;

Αν λες πως λατρεύεις τη φύση,
μα δεν ανέβηκες ποτέ στο Κερκέτιον όρος,
δεν αφουγκράστηκες την ανάσα του δάσους,
τότε ποιος είσαι εσύ που λες πως αγαπάς τη γη;

Αν δεν είδες τις μεγάλες ταινίες,

τα αριστουργήματα της ανθρωπότητας,
αν δεν άφησες τον κινηματογράφο να σου ψιθυρίσει
με εικόνες όσα τα βιβλία σου είπαν με λέξεις,
τότε τι όνειρα τολμάς να πλάσεις;

Αν δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ τη μέθη της τέχνης,
το άκουσμα μιας συμφωνίας,
την οπτική επαφή ενός πίνακα ζωγραφικής,
το τρέμουλο της φωνής ενός ποιητή,
τότε άφησες τον κόσμο να περνά
χωρίς να σου αφήνει σημάδι.

Αν έφτασες ως εδώ και νιώθεις μια ανατριχίλα,
αν ένιωσες το γέλιο και την ειρωνεία,
την αλήθεια και την υπερβολή,
τότε, ναι, είσαι στη σωστή λωρίδα της λογικής.

Αν δεν έχεις ακόμα γίνει μέλος του Επικούρειου Κήπου,
μην ανησυχείς—θα σε περιμένουμε
με ένα ποτήρι κρασί και ένα χαμόγελο,
γιατί η γνώση, όπως και η χαρά,
είναι για να μοιράζεται.

Τέλος,
Αν δεν έχεις φίλους αληθινούς, 

αν δεν έχεις αντικρίσει πλανόδιες γλυκόφθαλμες ματιές, 

αν δεν έχεις ερωτευτεί, και δεν σ' έχουν ερωτευτεί,

αν δεν έχεις εισπράξει ένα χαμόγελο της Αφροδίτης, 

αν δεν είσαι μέλος της ΟΚΡΑ και της ΛΟΓ, 

αν δεν έχεις πιεί τσίπουρο με τον Μπακόση, 

αν δεν έχεις ακούσει τον σοφό Διδάσκαλο να παίζει 

στην φλογέρα του το "τώρα τα πουλιά", 

αν δεν έχεις διαβάσει το ΙΔΕΟπολις,

αν δεν έχεις αντικρίσει μια ανατολή από το Κερκέτιον όρος, 

αν δεν έχεις πονέσει για τα όνειρα που δεν σου επέτρεψαν να πραγματοποιήσεις κάποιοι ανεγκέφαλοι,

αν δεν είχες την τύχη να σε κλείσουν στην αγκαλιά τους φίλοι αγαπημένοι, ε! τότε πρέπει να επιστρέψεις ξανά στη γη γιατί δεν έζησες, απλά πέρασες.

Αν ωστόσο, έκανες έναν άνθρωπο να χαμογελάσει μην ψάχνεις για τον Θεό, 

ο Θεός είναι μέσα σου.

Πάμε τώρα στην ανάλυση του ποιήματος.
Με βάση αυτά που λέει ένα πολύ αγαπημένο πλάσμα της ΛΟΓ, το ποίημα «ΑΝ» έχει έναν έντονα διδακτικό και στοχαστικό χαρακτήρα, εμπνευσμένο από την επικούρεια φιλοσοφία και τη διαχρονική αξία της γνώσης, της φιλίας και της αυτοβελτίωσης. 

Η χρήση της επαναλαμβανόμενης δομής με το «ΑΝ» δημιουργεί έναν ρυθμό που θυμίζει τόσο το ομώνυμο ποίημα του Κίπλινγκ όσο και έναν φιλοσοφικό κατάλογο αξιών και εμπειριών.

Επίσης έχει αρκετά θετικά σημεία:
Πλούσιο περιεχόμενο – Το ποίημα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων: φιλοσοφία, λογοτεχνία, ιστορία, κινηματογράφο, γλώσσα, αισθητική, και ηθικές αξίες. Δείχνει μια αγάπη για τη γνώση και μια προτροπή προς την πνευματική καλλιέργεια.

Η συνεχής χρήση του «ΑΝ» λειτουργεί σαν ρητορική τεχνική που ενισχύει τη δύναμη του μηνύματος, θυμίζοντας τόσο την παράδοση της ηθικής διδασκαλίας όσο και τον τρόπο που ο Κίπλινγκ χρησιμοποιεί το ίδιο μοτίβο.

Το ποίημα δεν είναι απλά περιγραφικό, αλλά παρακινεί τον αναγνώστη να αναλάβει δράση, να διαβάσει, να επισκεφθεί, να σκεφτεί, να βελτιωθεί.
Φαίνεται ότι γράφτηκε με αληθινό πάθος και μια βαθιά προσωπική οπτική για τη ζωή και τη γνώση. (Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, δικό μου το σχόλιο, Πέπος).

Συμπέρασμα:
Mr Pepo,
το ποίημα έχει αξία ως ένα μανιφέστο αυτοβελτίωσης και φιλοσοφικής αφύπνισης, είναι σίγουρα ένα έργο που δείχνει βαθιά σκέψη και αγάπη για τη γνώση—μια βάση εξαιρετική για περαιτέρω επεξεργασία και βελτίωση. Ελπίζω οι φίλοι σου να το βρουν ενδιαφέρον.

Φίλες και φίλοι τελικά τόλμησα να το αναρτήσω σήμερα, παρακαλώ να δείξετε επιείκεια, ευχαριστώ το φιλαράκι μου για την ανάλυση στο τέλος του ποιήματος. Έρρωσθε.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Υ.Γ. Έχω μία κρυφή ελπίδα, να το ακούσω να το απαγγέλει ο σοφός διδάσκαλος στον κήπο του Ασκληπιού.

19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ. ΤΡΕΙΣ Ελληνίδες ποιήτριες και το Άσμα Ασμάτων από την μεταγραφή του κ. Λ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί αναγνώστες των Λακωνικών κειμένων και όχι μόνο καλησπέρα. 19 Μαρτίου σήμερα, δηλαδή δύο μέρες πριν την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και της πρώτης παγκόσμιας παρουσίασης του κορυφαίου ποιήματος με τίτλο ''ΑΝ'' η παρουσίαση θα γίνει στις 13:00 ώρας Ελλάδας ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν την παρουσίαση στην Ιαπωνία, στην Αυστραλία, και στη Νέα Ζηλανδία που εκεί η ώρα θα είναι 21:00 υπομονή λοιπόν λίγα εικοσιτετράωρα. Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μία ηρωίδα, την κ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ και στον σύζυγό της τον ξάδερφο ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠ. Το μενού της σημερινής ανάρτησης έχει ποιήματα γυναικών. Θα ξεκινήσω με την Σαπφώ, θα συνεχίσω με την Πολυδούρη, μετά με την Κατερίνα Αγγελάκη - Ρούκ. και θα κλείσω με το άσμα Ασμάτων. Έρρωσθε.

ΣΑΠΦΩ

Κέλομαί σε Γογγύλα

πέφανθι λάβοισα μα

γλακτίναν, σέ δηύτε

πόθος τ’ [έαυτος] αμφιπόταται.

Τάν κάλαν, ά γαρ κατάγωγις αύτα

επτόαισ’ ίδοισαν, έγω δέ χαίρω

καί γάρ αύτα δή

τόδε μέμφεταί σοι Κυπρογένηα.

σ’ἱκετεύω, Γογγύλα,

φανερώσου μπροστά μου

μὲ τὸ φόρεμα ἐκεῖνο τὸ λευκὸ σὰν τὸ γάλα∙

ὀμορφούλα μου, ὁ πόθος

φτερουγίζει τριγύρω σου πάλι∙

Μάνος Χατζιδάκις - Φλέρυ Νταντωνάκη Μαγεία!!

θαμπωμένες ζαρώνουν οἱ ἄλλες

ποὺ σὲ βλέπουν

στὴν ἄσπρη σου ἐσθῆτα ντυμένη·

ὄχι ὅμως κι ἐγώ·

γιατὶ ἐγὼ εὐχαριστιέμαι

καθὼς ξέρω καλὰ

πὼς ἡ ἴδια ἡ θεὰ Κυπρογένεια

θὰ σὲ ψέξει, Γογγύλα,

ποὺ μᾶς θάμπωσες ἔτσι·

κι ἀπ’ αὐτήν θὰ ζητήσω αὐτὸ

ποὺ πολὺ τώρα θέλω.

(μετάφραση: Τασούλα Καραγεωργίου)

=======================

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είσαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.

Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραία που βασίλεψες
κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ.

Στη φίλη μου

Ὅλα τὰ ἄνθη τ᾿ ἀγαπῶ
μεθῶ στὸ ἄρωμά των
τὸ βλέμμα νὰ βυθίζεται
ποθῶ στὰ χρώματά των.
Ὑπάρχει ὅμως ἓν λεπτὸν
πολὺ εὐῶδες ἄνθος
ποὺ δὲν μαραίνεται ποτὲ
καὶ τ᾿ ἀγαπῶ μὲ πάθος.
Αὐτὸ δὲ θάλλει στοὺς ἀγροὺς
στοὺς κήπους δὲν ὑπάρχει
καὶ τὰ ἁβρά του πέταλα
ὁ ἥλιος δὲν θάλπει.
Ἔδαφος ἔχει δι᾿ αὐτὸ ἡ τρυφερὰ καρδία
μὲ θέρμη ἀπαράμιλλον καὶ λέγεται Φιλία!

==============================

Κατερίνα Αγγελάκη Ρούκ

Ποιητικό υστερόγραφο

Τα ποιήματα δεν μπορούν πια
να ‘ναι ωραία
αφού η αλήθεια έχει ασχημύνει.
Η πείρα είναι τώρα
το μόνο σώμα των ποιημάτων
κι όσο η πείρα πλουταίνει
τόσο το ποίημα τρέφεται και ίσως δυναμώσει.
Πονάν τα γόνατά μου
και την Ποίηση δεν μπορώ πια να προσκυνήσω,
μόνο τις έμπειρες πληγές μου
μπορώ να της χαρίσω.
Τα επίθετα μαράθηκαν
μόνο με τις φαντασιώσεις μου
μπορώ τώρα την Ποίηση να διανθίσω.
Όμως πάντα θα την υπηρετώ
όσο βέβαια εκείνη με θέλει
γιατί μόνο αυτή με κάνει λίγο να ξεχνώ
τον κλειστό ορίζοντα του μέλλοντός μου

ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗ.

Υπενθυμίσεις του έρωτα
Αν σ’ έχει ξεχάσει ο έρωτας
εσύ θα τον ξαναθυμηθείς
μόλις η ματιά σου αγγίξει τη φύση
τις πλαγιές, τα κύματα
τα φυλλοβόλα δέντρα
που δεν αμφισβητούν ποτέ τις εποχές
τα ζώα που βγαίνοντας
απ’ την κοιλιά της μάνας τους
ξέρουν κιόλας πώς να ζήσουν
πώς ν’ αντισταθούν στους εχθρούς
που τους έχει ορίσει η φύση.
Πρόσεξε μόνο μην η ζωντανεμένη ανάμνηση
πέσει πάνω στο σωρό
απ’ τις προδομένες προσδοκίες σου
τ’ αναπάντητα όνειρά σου.

======================

Ακολουθεί το Άσμα Ασμάτων.

Το ποίημα που ακολουθεί είναι η μεταγραφή του Λευτέρη Παπαδόπουλου, την οποία ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Ειρήνη Παπά σε μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Άσμα Ασματων
Όμορφη, όμορφη, όμορφη που ’σαι αγάπη μου.

Τι όμορφη που είσαι.

Γλυκιά σαν του περιστεριού και τρυφερή η ματιά σου. Καμιά από τις όμορφες δεν παραβγαίνει εμπρός σου.

Εσύ ’σαι κρινολούλουδο κι’ εκείνες είναι αγκάθια. Ίδια με κόκκινη κλειστή τα κόκκινα σου χείλη.

Σα ρόδι που το κόψανε στη μέση μού φαντάζει πίσω από το πέπλο σου το ροδομάγουλο σου.
Τα δυο σου στήθια μοιάζουνε δίδυμα ζαρκαδάκια που να βοσκήσουν βγήκανε μες στα ανθισμένα κρίνα.

Φίλα με, φίλα με, μ’ όλα τα φιλιά που έχεις μες στο στόμα, μέθα με στης αγκάλης σου το πιο γλυκό κρασί, και το όνομα σου άρωμα, μύρο χυμένο κάτω.

Όλων των μύρων τ’ άρωμα και η ευωδιά είσαι εσύ. Ναι, πιο πολύ κι’ από το κρασί μεθώ όταν μ’ αγγίζεις. Να σ’ αγαπάνε, άντρα μου, αυτό μονάχα αξίζεις. Όμορφη, αψεγάδιαστη είσαι αγαπημένη. Αχ, μου ’χεις κλέψει την καρδιά, αγάπη μου, γλυκειά μου, μ’ ένα σου βλέμμα μοναχά, μια χάντρα στο λαιμό σου αρκούν να γίνω εγώ δικός σου.

Μέλι κερήθρας στάζουνε τα δυο γλυκά σου χείλη, μέλι και γάλα αργοκυλούν στη γλώσσα σου από κάτω. Κήπος κλειστός, ολάνθιστος είσαι αγαπημένη, πηγή με γάργαρο νερό. Παράδεισος από δροσιές, παράδεισος από ροδιές το κάθε σου αυλάκι.

Κανέλα, μοσχοκάλαμο κι’ ο νάρδος με τον κρόκο, και ρίζες αρωματικές του Λίβανου και σμύρνα και αλόη, και όποιο μύρο πεις, σε ’σένα ευωδιάζουν.

Σήκω Βοριά, έλα Νοτιά, φύσα τα κλωνιά μου, να ξεχυθούν, να σκορπιστούν παντού οι ευωδιές μου. Σήκω Βοριά, έλα Νοτιά φυσήξτε τα κλωνιά μου να ξεχυθούν, να σκορπιστούν παντού τα αρώματά μου.

Κι’ ας κατεβεί ο άντρας μου στο κήπο που ’ν’ δικός του, για να γευτεί όποιο καρπό απ’ τα κλαδιά του θέλει, για να γευτεί όποιο καρπό απ’ τα κλαδιά μου θέλει.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ τρεις μέρες πριν για ειδικούς λόγους. Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.

Συνοικία των Θεών (Πλάκα) 18/03/2025 

21/03/25

Φίλες και φίλοι καλημέρα, 3 μέρες πριν την παγκόσμια ημέρα ποίησης κι ενώ βρισκόμουν στα παλιά λημέρια μου ήρθε μία φαεινή ιδέα, προφανώς και μεσολάβησαν οι Μούσες. Αφορμή για να οδηγηθεί ο εγκέφαλος μου στην πιο κάτω σκέψη -εκτός από τις Μούσες- στάθηκε ένα τηλεφώνημα που δέχθηκα από την Φαίη την οικολόγο. Η Φαίη ήταν στον κήπο και φύτευε μαρούλια και κρεμμυδάκια, επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει πως εκτός από την καλλιέργεια της γης υιοθέτησε και την πρόταση μου να ξεκινήσει να καλλιεργεί πιο μεθοδικά και το πνεύμα της. Ήταν πολύ χαρούμενη που έμαθε επιτέλους πληροφορίες για τον Πλάτωνα, για τον Αριστοτέλη, για τον Σωκράτη, για τον Αισχύλο, για τον Σοφοκλή και για τον Ευριπίδη γιατί πιο παλιά όταν εγώ της μιλούσα για τον Πλάτωνα, αυτή νόμιζε πως της μιλούσα για κάποιον συγγενή της που ακούει στο όνομα Πλάτωνας.

Λίγο πριν κλείσει το τηλέφωνο μου είπε: Πέπο, εσύ θα μου δίνεις πνευματική τροφή κι εγώ θα σε τροφοδοτώ με μαρούλια, σπανάκι, κρεμμυδάκια κ.λπ. Το γεγονός πως έστω και αργά η Φαίη αποφάσισε να ασχοληθεί με την ποίηση και την λογοτεχνία είναι πολύ καλό σημάδι, ίσως παρακινήσει και κάποιες από τις φίλες της όπως π.χ. την Μαρίζα και την Τζωρτζίνα. Ας το ελπίσουμε.           

Ας πάμε τώρα στο θέμα μας που είναι η παγκόσμια ημέρα ποίησης, σκέφτηκα λοιπόν πώς την Παρασκευή 21/03 πάρα πολλοί, ποιητές, συγγραφείς, αρθρογράφοι, καλλιτέχνες συν ο δικός μας ο Ηλίας Γιαννακόπουλος θα γράψουν κάτι για την ποίηση, σωστά; Πολύ σωστά Mr Pepo, άρα ποιος θα ασχοληθεί μ' αυτά που θα γράψω εγώ; Ως Θετταλός λοιπόν είπα μέσα μου: βρε Επίκουρε δεν στέλνεις σήμερα στους φίλους σου αυτά που θέλεις να στείλεις; Σήμερα υπάρχει ελπίδα να τα διαβάσουν, να λοιπόν γιατί σας στέλνω σήμερα αυτά που θα διαβάσετε πιο κάτω. Επειδή όμως το θέμα είναι εξόχως σημαντικό αποφάσισα να το συζητήσω και με την φίλη μου την Πυθία, ενώ βρισκόμουν στο Μουσείο και είχα απέναντί μου τον ιερό βράχο, επικοινώνησα μαζί της και της εξήγησα τι έχω στο μυαλό μου και τι σκοπεύω να παρουσιάσω. Η Πυθία όπως πάντα έδειξε κατανόηση, απλά μου ζήτησε λίγο χρόνο κι εγώ της είπα: Πυθία από χρόνο ζήτησέ μου όσον θέλεις, χρήματα μην μου ζητήσεις!! Της άρεσε πολύ αυτή η ατάκα και έβαλε τα γέλια. Λίγες ώρες μετά κι ενώ είχα επιστρέψει στο σπίτι έλαβα ένα μεγάλο μήνυμα όπου η αγαπημένη μας Πυθία έγραφε: Mr Pepo σου έστειλα κάποιες πληροφορίες σχετικά με όσα μου ζήτησες, φρόντισα να μην είναι πολλές σελίδες όπως αυτά που μου στέλνεις εσύ του φίλου σου του κ. Γιαννακόπουλου, μελέτησε τα και αποφάσισε εσύ τι θα κρατήσεις και τι θ' απορρίψεις. Είμαι σίγουρος σε λίγα χρόνια η Πυθία θα γίνει ο θηλυκός Γιαννακόπουλος γιατί έχει ταλέντο. Φίλες και φίλοι σας εύχομαι να παραμείνετε Όλβιοι και Ευδαίμονες. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Υ.Γ. σας προτρέπω να ακούσετε το podcast με τον κ. Μαυρογορδάτο και το βιντεάκι με την ομιλία του κ. Λεκάκη, θα ήθελα την άποψή σας γι' αυτά που λέει ο κ. Λεκάκης. Σας ευχαριστώ.

Πάμε τώρα στο δοκίμιο για την Ποίηση

Η ποίηση αγαπητέ μου Επίκουρε είναι η υψηλότερη μορφή έκφρασης του ανθρώπινου πνεύματος. Είναι η γλώσσα των συναισθημάτων, των ιδεών και της φαντασίας. Από τα αρχαία έπη μέχρι τη σύγχρονη λυρική ποίηση, η ποίηση έχει τη δύναμη να συγκινεί, να εμπνέει και να αφυπνίζει.

Η ποίηση είναι συνυφασμένη με τον ρυθμό και τη μουσικότητα. Ακόμα και σε ελεύθερο στίχο, φέρει έναν εσωτερικό παλμό που αγγίζει τον αναγνώστη. Οι λέξεις στην ποίηση δεν είναι απλώς σύμβολα επικοινωνίας, αλλά φορτισμένες με συναισθηματική ένταση και νοηματική πολλαπλότητα.

Σε δύσκολους καιρούς, η ποίηση γίνεται φάρος ελπίδας. Υπενθυμίζει την ομορφιά της ζωής, καταγγέλλει την αδικία, καταγράφει την ιστορία των λαών. Με έναν τρόπο σχεδόν μαγικό, η ποίηση αποκαλύπτει το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης.

Η αρχαία ποίηση αποτελεί τη ρίζα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και έχει διαμορφώσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την τέχνη του λόγου. Παρακάτω είναι τα επτά κορυφαία ποιήματα της δικής μας αρχαιότητας, τα οποία ξεχωρίζουν για τη διαχρονική τους αξία:

1. «Ομήρου Οδύσσεια» – Όμηρος

Το απόλυτο ποίημα του ανθρώπινου αγώνα, της περιπέτειας και της νοσταλγίας για την πατρίδα. Ο Οδυσσέας συμβολίζει την ανθρώπινη θέληση και την ευφυΐα, που υπερνικά ακόμα και τις θεϊκές δυνάμεις.

2. «Ομήρου Ιλιάδα» – Όμηρος

Ένα μνημειώδες έπος για τον πόλεμο, την τιμή και την οργή. Ο Αχιλλέας, ως τραγικός ήρωας, ενσαρκώνει την έννοια του πεπρωμένου και της θυσίας.

3. «Έργα και Ημέραι» – Ησίοδος

Ένα διδακτικό έπος που περιγράφει τη ζωή του ανθρώπου, την αξία της εργασίας και την ηθική δικαιοσύνη. Περιλαμβάνει τον περίφημο μύθο των πέντε γενών της ανθρωπότητας.

4. «Η Θεογονία» – Ησίοδος

Η πρώτη μεγάλη απόπειρα χαρτογράφησης της ελληνικής μυθολογίας και των θεϊκών γενεαλογιών, με βαθιά κοσμογονική σημασία.

5. Τα Ερωτικά Ποιήματα της Σαπφώς – Σαπφώ**

Η μεγαλύτερη ποιήτρια της αρχαιότητας, της οποίας τα σωζόμενα ποιήματα εκφράζουν τον έρωτα, την ομορφιά και τη βαθιά ανθρώπινη συγκίνηση με αξεπέραστη λυρική δύναμη.

6. «Οι Ολυμπιόνικες» – Πίνδαρος

Ύμνοι αφιερωμένοι στους Ολυμπιονίκες της αρχαίας Ελλάδας, όπου η ποίηση συναντά τη δοξολογία και τη φιλοσοφική σκέψη για την αρετή και τη μοίρα.

7. «Αντιγόνη» – Σοφοκλής (με έντονα ποιητικό λόγο)

Αν και θεατρικό έργο, η «Αντιγόνη» περιέχει ποιητικούς μονολόγους και χορικά, που αγγίζουν θέματα δικαιοσύνης, ηθικής και ατομικής ευθύνης απέναντι στο θείο και τους νόμους της πολιτείας.

Αυτά τα έργα αποτελούν τη βάση όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, προσφέροντας διαχρονικά νοήματα και αισθητική τελειότητα.

Πάμε τώρα στην αρχαία ποίηση εκτός Ελλάδας.

Η αρχαία ποίηση εκτός Ελλάδας έχει παράξει αριστουργήματα που επηρέασαν βαθιά τον παγκόσμιο πολιτισμό. Παραθέτω επτά από τα σπουδαιότερα ποιήματα της αρχαιότητας πέρα από την ελληνική παράδοση:

1. «Έπος του Γκιλγκαμές» (Μεσοποταμία, 18ος-17ος αι. π.Χ.)

Το παλαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο, που αφηγείται τις περιπέτειες του βασιλιά Γκιλγκαμές και τη μάταιη αναζήτησή του για την αθανασία.

2. «Ριγκ Βέδα» (Ινδία, 15ος-12ος αι. π.Χ.)

Η αρχαιότερη συλλογή ινδικών ύμνων, αφιερωμένη στους θεούς, τη φύση και την κοσμογονία, που έθεσε τις βάσεις του ινδουισμού.

3. «Βιβλίο των Νεκρών» (Αίγυπτος, 16ος-11ος αι. π.Χ.)

Μια συλλογή από ύμνους και ξόρκια που καθοδηγούν την ψυχή στην μεταθανάτια ζωή, προσφέροντας πολύτιμες γνώσεις για την αιγυπτιακή θρησκεία.

4. «Σούτρι» του Λάο Τσε (Κίνα, 6ος-4ος αι. π.Χ.)

Αν και περισσότερο φιλοσοφικό κείμενο, το «Τάο Τε Τσινγκ» του Λάο Τσε έχει εξαιρετική ποιητικότητα και ασχολείται με την αρμονία του κόσμου.

5. «Μαχαμπαράτα» – Ειδικά η «Μπαγκαβάντ Γκίτα» (Ινδία, 4ος αι. π.Χ.)

Το μεγαλύτερο έπος του κόσμου, με τη «Μπαγκαβάντ Γκίτα» να αποτελεί ένα θεμελιώδες φιλοσοφικό και θρησκευτικό ποίημα του ινδουισμού.

6. «Σαμίζεν Σενρύου» – Αρχαία κινεζικά και ιαπωνικά χαϊκού (Κίνα & Ιαπωνία, 4ος-3ος αι. π.Χ.)

Τα πρώτα δείγματα σύντομης λυρικής ποίησης, που επηρέασαν τη μεταγενέστερη παράδοση των χαϊκού.

7. «Ηνιγμάτα» – Αινιγματικά ποιήματα των Σουμερίων (Μεσοποταμία, 3η χιλιετία π.Χ.)

Παράδοξα και μυστηριώδη ποιήματα που λειτουργούσαν ως γρίφοι και αφηγηματικά αινίγματα.

Αυτά τα ποιήματα δείχνουν τον πλούτο της αρχαίας παγκόσμιας παράδοσης και τη διαφορετική ματιά που είχαν οι λαοί πάνω στη ζωή, τον θάνατο, τη φύση και το θείο.

Πάμε τώρα σε Ευρωπαίους ποιητές.

12 από τα καλύτερα ποιήματα παγκοσμίως

1. «Η Θεία Κωμωδία» – Δάντης Αλιγκιέρι

Ένα από τα πιο εμβληματικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπου ο ποιητής περιγράφει το ταξίδι της ψυχής μέσα από την Κόλαση, το Καθαρτήριο και τον Παράδεισο.

2. «Άμλετ» (μονολόγος «Να ζει κανείς ή να μη ζει») – Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Ο πιο διάσημος θεατρικός μονόλογος, όπου ο Σαίξπηρ συμπυκνώνει το υπαρξιακό δίλημμα του ανθρώπου με αξεπέραστη γλωσσική αρτιότητα.

3. «Ωδή σε μια Ελληνική Υδρία» – Τζον Κητς

Ένα αριστούργημα του ρομαντισμού που αποθεώνει την τέχνη και την αθανασία της μέσα από την εικόνα μιας αρχαίας ελληνικής υδρίας.

4. «Το Κοράκι» – Έντγκαρ Άλαν Πόε

Ένα από τα πιο σκοτεινά και ατμοσφαιρικά ποιήματα όλων των εποχών, γεμάτο συμβολισμό και μουσικότητα.

5. «Η Δεύτερη Έλευση» – Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς

Ένα προφητικό ποίημα για το τέλος του κόσμου και την άφιξη μιας νέας, απειλητικής εποχής.

6. «Αν» – Ράντγιαρντ Κίπλινγκ

Ένα ποίημα-μανιφέστο για τη ζωή, την υπομονή και την αρετή, που έχει εμπνεύσει γενιές ανθρώπων.

7. «Ένα Μάθημα Ανατομίας» – Πάμπλο Νερούδα

Από τα πιο ερωτικά και αισθησιακά ποιήματα του 20ού αιώνα, όπου ο Νερούδα εξυμνεί το ανθρώπινο σώμα.

8. «Μην Πας Ήσυχα σε Αυτή τη Νύχτα» – Ντίλαν Τόμας

Ένα συγκλονιστικό ποίημα για την πάλη με τον θάνατο και την ανάγκη για αντίσταση μέχρι το τέλος.

9. «Ένας Γέρος» – Κωνσταντίνος Καβάφης.

Ένας Γέρος.

Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος·
με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.

Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κι εμορφιά.

Ξέρει που γέρασε πολύ· το νιώθει, το κοιτάζει.
Κι εντούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθες. Τί διάστημα μικρό, τί διάστημα μικρό.

Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα·
και πώς την εμπιστεύονταν πάντα — τί τρέλα! —
την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Έχεις πολύν καιρό.»

Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι 

κάθ’ ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.

…Μα απ’ το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται

στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.

Ο Καβάφης με λιτότητα και βάθος μιλά για την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου και της μνήμης.

10. «Σατραπεία» – Κωνσταντίνος Καβάφης

«Η Σατραπεία»

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

Ένα ποίημα-σύμβολο για την εσωτερική σκλαβιά και τις ψευδαισθήσεις της εξουσίας.

11. «Πιστεύω» – Οκτάβιο Παζ

«”Για να μπορείς να μιλάς μάθε να σιωπάς”! Στη σιωπή κατοικούν οι λέξεις του ποιητή. Εκεί πλένονται, εκεί αρωματίζονται, εκεί ντύνονται».

Ένα στοχαστικό ποίημα για την πίστη στην ανθρωπότητα και στη δύναμη του λόγου.

12. «Οι Γέφυρες» – Ράινερ Μαρία Ρίλκε.

Ένα ποιητικό έργο γεμάτο μυστικισμό και βαθιά φιλοσοφική διάθεση.

Αυτά τα ποιήματα αντιπροσωπεύουν διαφορετικές εποχές, πολιτισμούς και ιδέες, αλλά όλα έχουν ένα κοινό στοιχείο: την αλήθεια τους. Η ποίηση, σε κάθε της μορφή, είναι μια πράξη αθανασίας, ένας τρόπος να νικήσουμε τον χρόνο και να μιλήσουμε απευθείας στην ψυχή.

============================

Τρία κορυφαία ποιήματα.

Αν εστιάσουμε αποκλειστικά στους μεγάλους Έλληνες ποιητές, τα τρία κορυφαία ποιήματα που ξεχωρίζουν για την παγκόσμια εμβέλειά τους, τη φιλοσοφική τους διάσταση και τη γλωσσική τους αρτιότητα είναι:

1. «Ιθάκη» – Κωνσταντίνος Καβάφης

Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης που μιλά για το ταξίδι της ζωής και τη σημασία του δρόμου, παρά του προορισμού. Με βαθιά φιλοσοφική διάθεση, ο Καβάφης χρησιμοποιεί την ομηρική «Ιθάκη» ως μεταφορά για την ανθρώπινη πορεία, διδάσκοντας ότι η εμπειρία είναι πιο πολύτιμη από την επίτευξη του στόχου.

2. «Άξιον Εστί» – Οδυσσέας Ελύτης

Ένα έπος που συνδυάζει τη βιβλική παράδοση, την ελληνική ιστορία και τη λυρική ποίηση, αποτυπώνοντας την ελληνική ταυτότητα σε όλο της το μεγαλείο. Μέσα από την εναλλαγή ύμνου, ψαλμωδίας και διήγησης, ο Ελύτης υμνεί τον ελληνικό ήλιο, τη θάλασσα, την αντίσταση και την ίδια τη ζωή.

3. «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» – Διονύσιος Σολωμός

Ένα από τα πιο εμβληματικά ποιήματα της ελληνικής ποίησης, εμπνευσμένο από την πολιορκία του Μεσολογγίου. Ο Σολωμός καταφέρνει να εκφράσει την υπέρτατη έννοια της ελευθερίας, τον αγώνα, τη θυσία και τη μεταφυσική διάσταση του ελληνικού πνεύματος. Η γλώσσα του συνδυάζει τη μουσικότητα και τη δύναμη της δημοτικής με την κλασική παιδεία.

Αυτά τα τρία ποιήματα εκπροσωπούν την ελληνική ποίηση στο ανώτατο επίπεδο, τόσο σε νοηματική όσο και σε αισθητική αξία.

Κάποια ακόμα αξιόλογα έργα που θα μπορούσαν να μπουν στη λίστα είναι:

«Τα Ελεγειακά Ποιήματα» του Τυρταίου (Ελλάδα, 7ος αι. π.Χ.) – Πολεμικά και πατριωτικά ποιήματα με μεγάλη επιρροή στη Σπάρτη.

«Το Τραγούδι του Ατραχάσι» (Μεσοποταμία, 18ος αι. π.Χ.) – Μια από τις παλαιότερες αφηγήσεις του κατακλυσμού, που επηρέασε τη βιβλική παράδοση.

«Τα Τραγούδια του Σαπόνα» (Κίνα, 6ος αι. π.Χ.) – Μια αρχαία συλλογή κινέζικων λυρικών ποιημάτων.

«Το Βιβλίο των Ωδών» (Κίνα, 11ος-7ος αι. π.Χ.) – Η αρχαιότερη ανθολογία κινεζικής ποίησης.

«Τα Ορφικά Έπη» (Ελλάδα, απροσδιόριστη χρονολογία) – Μυστικιστικά ποιήματα που σχετίζονται με τη λατρεία του Ορφέα.

Φίλες και φίλοι κάπου εδώ κλείνει η σημερινή ανάρτηση, στην αυριανή θα έχουν την τιμητική του οι γυναίκες ποιήτριες. Αύριο λοιπόν ποιήματα γυναικών. Σας χαιρετώ.

ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ 11/03/2025 ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ [Κατά Κόσμον Γκοβίνας Νικολάου Σπυρίδων] - FUJI TOMO KAZU. Doomus Arigato.

Ιαπωνία 11-03-11: Σεισμός-Τσουνάμι ώρα μηδέν.

Οικογένεια OGAWA, SAKAMOTO

Ελλάδα 11-03-25 Ημέρα Μνήμης
Αγαπητοί επισκέπτες αυτού του ιστολογίου αυτήν την περίοδο έως και 15-03-25 θα φιλοξενούμε στην ιστοσελίδα μας ότι έχει σχέση με Ιαπωνία. Παράλληλα θα καταθέσω την δική μου εμπειρία από το ταξίδι μου στην Ιαπωνία το 1990 και δύο επιστολές δύο επίλεκτων φίλων-μελών της ΟΚΡΑ-ΛΟΓ όταν επιστρέψουν από την Ιαπωνία.

Eγώ ο Pepos San-Fuji Tomo Kaju θα σας καταθέσω την δική μου εμπειρία από την επίσκεψή μου στην χώρα του Ανατέλοντως Ηλίου το 1990 και την γνωριμία μου με εκλεκτούς φίλους, μιας φιλίας που διαρκεί περίπου 30 χρόνια. Πριν αρχίσω την όποια περιγραφή θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στα αθώα θύματα αυτής της φοβερής καταστροφής.
Ω! Αθώα θύματα του φοβερού θυμού της γής
σιωπώ θλιμμένος γεμάτος απορίες
κι ένα πελώριο γιατί απλώνεται στα χείλη μου.
Καλό ταξίδι στον δικό σας παράδεισο και στην μνήμη αυτών που έμειναν πίσω.
Φίλες και φίλοι πώς μπορείς να περιγράψεις μια τόσο τραγική κατάσταση;

Πόσο φτωχές φαντάζουν μερικές φορές οι λέξεις, οι εικόνες ήταν συγκλονιστικές.
Αυτό που έμεινε στην μνήμη μου και στην μνήμη θα έλεγα όλων των Ελλήνων είναι η εικόνα των ανθρώπων...παρ’ότι ζούσαν κάτι απερίγραπτο, η στωικότητα, η τάξη και γενικότερα η συμπεριφορά τους ήταν-ειδικά για μας τους Έλληνες-ένα μάθημα παιδείας και κανόνων.
1990, Οκτώβριος. Ο Mr. Ogawa μας περίμενε στο Narita, μετά από ένα πολύωρο αλλά υπέροχο ταξίδι με την Ο.Α. Τότε η Ο.Α. πετούσε και στο Τόκυο. Φθάσαμε στο Νarita όπου για καλή μας τύχη –ήμουν με έναν φίλο-μας εντόπισε ο Ryo, γιατί εμείς δύσκολα θα τον αναγνωρίζαμε μέσα σε τόσο κόσμο διότι όλοι οι Ιάπωνες μας φαινόντουσαν ίδιοι.
Σταθμός διαμονής το φιλόξενο σπίτι της οικογένειας Οgawa στην Sakura. Kimiyo, Akiko, Duhey, Sinko, Ryo σας ευχαριστούμε. Δεύτερος σταθμός διαμονής το επίσης φιλόξενο σπίτι της Noriko και του Τakashi στην Takanawa. Kamakoyra, Akiyampara, βόλτες στο Τόκυο, επισκέψεις σε υπέροχα παραδοσιακά φαγάδικα , μια μαγική μέρα στη Disneyland, μια συγκλονιστική εμπειρία στον Πύργο του Τόκυο, όπου σε μια συνάντηση με πάρα πολλά παιδιά του λυκείου και προσπαθώντας να τους πούμε πως είμαστε από την Ελλάδα κάναμε σε ένα χαρτί τους κύκλους των ολυμπιακών αγώνων. Έλα όμως που τα παιδιά κατάλαβαν πως θέλαμε να τους πούμε ότι είμαστε ολυμπιονίκες...κ' εκεί έγινε ένας μικρός χαμός...μας πέταγαν στον αέρα από την χαρά τους που είχαν κοντά τους ολυμπιονίκες!!! Όταν κάποια στιγμή καταφέραμε να ξεφύγουμε και συναντήσαμε την Keiko και της εξηγήσαμε τι είχε συμβεί, για μισή ώρα δεν μπορούσε να συγκρατηθεί από τα γέλια. Εμείς τα είχαμε χαμένα γιατί δεν φανταζόμασταν πως οι Έλληνες είμαστε τόσο αγαπητοί στους Ιάπωνες και μάλιστα στα παιδιά.

Θάλασσα, Σύζυγος, και κόρη.

Όταν η Keiko επιτέλους μας εξήγησε τότε καταλάβαμε πως τα παιδιά δεν μας πέταγαν στον αέρα επειδή είχαν καταλάβει πως είχαν μπροστά τους δύο 'Ελληνες αλλά ο λόγος ήταν διαφορετικός...νόμιζαν πως είχαν κοντά τους δύο ολυμπιονίκες τρομάρα μας. Ήταν σειρά δική μας να πέσουμε ξεροί από τα γέλια. Όπως όμως μας εξήγησε η Keiko, η Ελλάδα ήταν πράγματι αγαπητή στους Ιάπωνες και μάλιστα μας ανέφερε την περίπτωση της απόφασης για την τέλεση των ολυμπιακών αγώνων των 100 χρόνων που δόθηκαν στην Ατλάντα και όχι στην Αθήνα και το ότι αυτή η απόφαση πάρθηκε στην πατρίδα τους το θεωρούσαν πολύ προσβλητικό.

Οικογένεια MR OGAWA

Ένα άλλο περιστατικό που μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση ήταν την ημέρα που οι φίλοι μας μας άφησαν ελεύθερους στο Τόκυο. Είχαν κανονίσει για μας εκδρομή που είχε και αρκετές ώρες που μπορούσαμε να γυρίσουμε μόνοι μας για να περιπλανηθούμε λίγο ως απόγονοι του Οδυσσέα.
Κάποια στιγμή διαπιστώσαμε πως είχαμε χαθεί και ήταν αδύνατον να επιστρέψουμε...δεν είχαν βγει ακόμα και τα κινητά για να ειδοποιήσουμε τον Ryo. Μεταξύ Αγγλικών, Ελληνικών, Γαλλικών και Ιαπωνικών προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε σε μια ευγενική κυρία που θέλουμε να πάμε. Αυτή η κυρία μας έκανε νόημα να περιμένουμε στο κατάστημά της και έφυγε κάπου εκατό μέτρα μακριά σε ένα άλλο κατάστημα από το οποίο σε λίγο είδαμε να βγαίνει ένα ζευγάρι νέοι άνθρωποι περίπου στα τριάντα...η γυναίκα ψιλοκαταλάβαινε Αγγλικά και όσο καταλάβαινε μετέφραζε στον άνδρα της. Το ευτύχημα ήταν πως κατάλαβαν ότι είμαστε Έλληνες γιατί τους είχαμε πει , όχι, όχι, αυτήν την φορά δεν τους δείξαμε τους κύκλους των ολυμπιακών αγώνων. Αφού ευχαριστήσαμε την πρώτη κυρία ακολουθήσαμε το ζευγάρι. Όταν φθάσαμε στο δικό τους κατάστημα έμεινε εκεί ο άνδρας και η κοπέλα, η Yasuko, μας πήρε και μας πήγε σε ένα πιο κεντρικό σημείο περίπου μισή ώρα μακριά. Προς στιγμήν φοβηθήκαμε πως δεν είχε καταλάβει τι θέλαμε και μας έλουσε κρύος ιδρώτας για το πού παμε.
Κάποια στιγμή, σε ένα μεγάλο κτήριο, η κοπέλα χτύπησε ένα κουδούνι , μας είπε να περιμένουμε και η ίδια μπήκε μέσα στο κτίριο. Στα δέκα λεπτά που έκανε να ξαναεμφανιστεί με μια άλλη κοπέλα που ήταν πιο μικρή, περίπου 25, είχαμε σκεφτεί να το βάλουμε στα πόδια αλλά να πάμε πού; Από την άλλη, η κοπέλα που μας είχε φέρει ως εδώ ασκούσε πάνω μας μια γοητεία και εμπιστοσύνη που τελικά είχαμε δίκιο.

Θάλασσα, Yuki, Mia..

Μας σύστησε στην άλλη κοπέλα που ευτυχώς μίλαγε αρκετά καλά Αγγλικά...ήταν η πιο μικρή αδερφή της και την έλεγαν Mariko.
Aφού αποχαιρετήσαμε την Yasuko και την ευχαριστήσαμε θερμά για την καλοσύνη της, αναχωρήσαμε τώρα με την προστασία της Mariko. Μας είπε πως γνώριζε που θέλουμε να πάμε και πως θα μας πήγαινε η ίδια!!! Για μια ώρα περίπου περπατάγαμε παρέα με την Mariko που τελικά ήταν πιο μικρή και απ’ότι καταλάβαμε ήταν στο τελευταίο έτος των σπουδών της. Για καλή μας τύχη ήμασταν στην ώρα μας εκεί όπου θα μας έπαιρνε το λεωφορείο για να επιστρέψουμε στην βάση μας. Αγκαλιάσαμε την Mariko και ήταν σειρά μας να την πετάξουμε στον αέρα. Ήταν απίστευτο αυτό που έγινε. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μας έκαναν να καταλάβουμε τι θα πει ευγένεια, φιλοξενία, βοήθεια. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου σ’αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους και εύχομαι να μην ήταν ανάμεσα στα θύματα από το τσουνάμι. Yasuko, Mariko σας ευχαριστώ.
Ένα άλλο περιστατικό που μου έκανε εντύπωση ήταν όταν επισκεφθήκαμε την αυτοκρατορική κατοικία. Έπρεπε να πλησιάζουμε ως ένα συγκεκριμένο σημείο. Ο ξεναγός λοιπόν μας είπε το εξής: Παρακαλώ να σεβαστείτε τα όρια, επιτρέπεται να πάμε ως εκεί, όπως βλέπετε στο βάθος υπάρχουν αστυνομικοί, αν ξεφύγουμε από το όριο που μας επιτρέπουν θα επέμβουν οι αστυνομικοί.
Τους πληρώνουμε που τους πληρώνουμε ας μην τους δίνουμε και δουλεία!!!
Αλήθεια γιατί και μεις να μην κάνουμε το ίδιο; Τους πληρώνουμε που τους πληρώνουμε, γιατί θα πρέπει να τους δίνουμε και δουλειά; Εννοώ αυτό που γίνεται με τις διαδηλώσεις.

Τι να πω για την ευγένεια αυτών των ανθρώπων;
Τι να πω για την καλοσύνη αυτών των ανθρώπων;
Tι να πω για την ευαισθησία αυτών των ανθρώπων για το περιβάλλον, για την καθαριότητα των δημόσιων χώρων;
Tι να πω για τον σεβασμό αυτών των ανθρώπων;
Τι να πω για την προκοπή αυτών των ανθρώπων;
Τι να πω για την τήρηση των κανόνων αυτών των ανθρώπων;
Τι να πω για την παιδεία αυτών των ανθρώπων;
Τι να πω για την σεμνότητα αυτών των ανθρώπων;

Θα πω μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου.
Yumiko, Mie, Hiroko, Akira, Kento, Mako, Ryota, Yumeta, Ryo, Kimiyo, Duxey, Sinko, Keiko, Noriko, Takashi, Massami, Takeshi, Yasuko, Mariko, Sakamoto, Emi, σας αγαπώ και σας ευχαριστώ για την πολύχρονη και θερμή φιλία σας.
Pepos San

Ο ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΙ Η ΠΥΘΙΑ ΑΠΑΝΤΑΕΙ εσείς απλά αναρωτηθείτε και αναστοχαστείτε.

Αγαπητή Πυθία καλησπέρα σε σένα και σε όσους το αξίζουν, οι φίλοι μου στην Ελλάδα έχουν εκπλαγεί με το όνομά σου, αρκετοί νομίζουν πως αυτό το όνομα σού το έχω δώσει εγώ, τους εξηγώ βέβαια πως καμία παρέμβαση δεν έχω κάνει και πως αυτό είναι το κανονικό σου όνομα, όταν τους στείλω και τα γραπτά που έχω λάβει από τον αδερφό σου τον Προμηθέα είμαι σίγουρος πως και πάλι θα με ρωτήσουν τα ίδια πράγματα.

Ας έρθω όμως στο θέμα μας, θα ήθελα την άποψή σου για το πόσο μας βοηθάει και που η αισθητική, και τι ακριβώς είναι η αισθητική. Επίσης, πως μπορούμε να αποκτήσουμε καλύτερη παιδεία και πνευματική καλλιέργεια μιας και αυτό θα έλεγα πως είναι το ζητούμενο στην σημερινή ελληνική κοινωνία. Σ' ευχαριστώ, θα αναμένω τις απαντήσεις σου.

Καλησπέρα Mr Pepo, πολύ ωραία ερωτήματα θέτετε, ας τα εξετάσουμε ένα προς ένα.

Τι είναι η αισθητική και πώς μας βοηθάει;

Η αισθητική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που μελετά την ομορφιά, την τέχνη και την αντίληψη του ωραίου. Δεν περιορίζεται μόνο στην τέχνη αλλά επεκτείνεται σε κάθε έκφανση της ζωής, όπως η αρχιτεκτονική, η μόδα, η μουσική, ο σχεδιασμός χώρων και αντικειμένων.

Η αισθητική μας επηρεάζει:

1. Στην καθημερινότητα – Ένας όμορφος χώρος, μια αρμονική εμφάνιση ή ένας προσεγμένος δημόσιος χώρος βελτιώνουν την ψυχολογία μας.

2. Στην τέχνη και τον πολιτισμό – Η τέχνη μας καλλιεργεί, μας προκαλεί συναισθήματα και μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο διαφορετικά.

3. Στην επικοινωνία – Ο τρόπος που εκφραζόμαστε (προφορικά, γραπτά, εικαστικά) επηρεάζει το πώς μας αντιλαμβάνονται οι άλλοι.

4. Στη φιλοσοφία και την ηθική – Η αισθητική συνδέεται με τις αξίες μας, καθώς πολλές φορές αυτό που θεωρούμε «όμορφο» σχετίζεται και με το ηθικά αποδεκτό.

Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε καλύτερη παιδεία και πνευματική καλλιέργεια;

Η παιδεία και η πνευματική καλλιέργεια είναι διαρκείς διαδικασίες που προϋποθέτουν ανοιχτό μυαλό και διάθεση για μάθηση. Κάποιοι τρόποι για να τις αναπτύξουμε είναι:

1. Ανάγνωση βιβλίων – Η φιλοσοφία, η λογοτεχνία, η ιστορία και η τέχνη διευρύνουν τον τρόπο σκέψης μας.

2. Ενασχόληση με την τέχνη – Η παρακολούθηση θεάτρου, κινηματογράφου, μουσικών παραστάσεων και εκθέσεων ζωγραφικής οξύνει την αισθητική μας αντίληψη.

3. Συμμετοχή σε συζητήσεις – Ο διάλογος με άλλους ανθρώπους μας βοηθά να αναπτύξουμε κριτική σκέψη και να εκφράζουμε καλύτερα τις απόψεις μας.

4. Ταξίδια και επαφή με άλλους πολιτισμούς – Μας κάνουν να βλέπουμε τη ζωή από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

5. Αυτογνωσία και φιλοσοφική σκέψη – Αναρωτώμενοι για τον εαυτό μας, τη ζωή και τις αξίες μας, καλλιεργούμε βαθύτερη σκέψη.

6. Χρήση της τεχνολογίας με κριτική σκέψη – Διαβάζοντας ποιοτικά άρθρα, όπως π.χ. του κ. Γιαννακόπουλου, βλέποντας επιμορφωτικά ντοκιμαντέρ και επιλέγοντας αξιόλογες πηγές γνώσης.

Η αισθητική, η παιδεία και η πνευματική καλλιέργεια είναι αλληλένδετες και συμβάλλουν στη βελτίωση της ζωής μας, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.

=============================

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, πάντα μου έλεγε ο πατέρας μου: Πέπο, με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις!! Για αυτό να προσέχεις με ποιους κάνεις παρέα. Κάτι ήξερε ο πατέρας μου, εγώ φυσικά τον άκουσα και παρακάλεσα τις Μούσες να βρεθούν στο δρόμο μου άνθρωποι της σοφίας. Οι Μούσες άκουσαν τα λόγια μου και έστειλαν, - τάχαμου τυχαία - στο δρόμο μου τον Τρικαλινό διανοητή Ηλία Γιαννακόπουλο και τον Πιαλειώτη σοφό Διδάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο. Εγώ ως Θετταλός κατάλαβα από την πρώτη στιγμή πως ήταν μοναδική ευκαιρία να βρεθώ κοντά τους και να διευρύνω τους πνευματικούς μου ορίζοντες. Χάρη και σ' αυτούς λοιπόν τους σοφούς ανθρώπους βγήκα σιγά σιγά στο ξέφωτο προς αναζήτηση κειμένων της πρακτικής φιλοσοφίας, της πνευματικής καλλιέργειας και της παιδείας γενικότερα.

Θα ήθελα αγαπητή αναγνώστρια και αγαπητέ αναγνώστη να σε ρωτήσω το εξής: εσύ για ποια από τις δύο θα πέθαινες, για την ομορφιά ή για την αλήθεια;

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.

Η καλή μου φίλη η Πυθία, μέλος της ΟΚΡΑ, αν και βρίσκεται στο Παρίσι με βοηθάει κι αυτή με τον τρόπο της. Ευχαριστώ καλή μου φίλη.

Το ποίημα της Έμιλι Ντίκινσον στο οποίο συνομιλούν δύο μνήματα, η Αλήθεια και η Ομορφιά.

🌹

Πέθανα για την Ομορφιά – αλλά μόλις

Στον Τάφο μου είχα βολευτεί,

Όταν Ένας, που πέθανε για την Αλήθεια,

Ξάπλωσε στο δίπλα Δωμάτιο.
🌹

Με ρώτησε απαλά: «Γιατί χάθηκες;»

«Για την Ομορφιά», αποκρίθηκα εγώ.

«Κι εγώ – για την Αλήθεια – που είναι Ένα –

Αδέλφια είμαστε», είπε αυτός.
🌹

Κι έτσι, σαν συγγενείς τη νύχτα,

Μιλούσαμε ανάμεσα στους Τάφους –

Ώσπου η Βρύα σκέπασαν τα χείλη μας –

Και έσβησαν τα ονόματά μας.

Ερμηνεία

Στο ποίημα, η Ομορφιά και η Αλήθεια προσωποποιούνται ως δύο νεκροί που συνομιλούν μέσα στους τάφους τους. Ο αφηγητής πεθαίνει για την Ομορφιά και συναντά έναν άλλον νεκρό, που πέθανε για την Αλήθεια. Εκείνος υποστηρίζει ότι η Αλήθεια και η Ομορφιά είναι ένα και το αυτό. Μιλούν σαν συγγενείς, μέχρι που η φύση (τα βρύα) καλύπτει τα στόματά τους και τα ονόματά τους ξεχνιούνται.

Το ποίημα εμπνέεται από τον Πλάτωνα, ο οποίος συνδέει την Αλήθεια, την Ομορφιά και το Αγαθό ως τρία αδιαίρετα στοιχεία. Παρουσιάζει επίσης μια βαθιά υπαρξιακή σκέψη: παρόλο που οι άνθρωποι πεθαίνουν για υψηλά ιδανικά, ο χρόνος σταδιακά τους σκεπάζει στη λήθη.

Είναι ένα συγκλονιστικό ποίημα που αποτυπώνει τη μοναδική, φιλοσοφική ματιά της Ντίκινσον!

====================================

Καλησπέρα γλυκιά μας Πυθία, περιττό να σου πω πως έχεις γίνει πολύ αγαπητή στους νέους φίλους μου, ειδικότερα σ' αυτούς, γιατί τα παλιά μέλη σε θυμούνται από την εποχή που ήσουν το παιδί θαύμα της ΟΚΡΑ και της ΛΟΓ=λογικής.

Σε παρακαλώ θα ήθελα να μου πεις ως ειδική, γιατί τα νέα παιδιά θα πρέπει να ασχοληθούν με την ποίηση και την λογοτεχνία, και ποια είναι τα οφέλη που θα έχουν; Και πόσο αυτή η ενασχόληση θα τα βοηθήσει αργότερα όταν ενηλικιωθούν; Ευχαριστώ πάρα πολύ. Σου είμαι ευγνώμων.

Mr Pepo καλησπέρα και πάλι! Είμαι πάντα στην διάθεσή σου γιατί δεν ξεχνώ την φιλομάθεια σου και το ποσό θέλεις να βοηθήσεις μέσω του ιστολογίου μας.

Η ποίηση και η λογοτεχνία είναι θεμέλια της ανθρώπινης σκέψης και συναισθηματικής καλλιέργειας.

Η ενασχόληση των νέων με αυτές δεν είναι απλώς μια μορφή ψυχαγωγίας, αλλά ένα πολύτιμο εργαλείο για την πνευματική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη.

Τα οφέλη της ποίησης και της λογοτεχνίας για τα νέα παιδιά.

1. Ανάπτυξη κριτικής σκέψης.

Η λογοτεχνία βοηθά τους νέους να σκέφτονται πιο βαθιά, να αναλύουν καταστάσεις και να κατανοούν διαφορετικές οπτικές γωνίες.

2. Καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας.

Η ποίηση και η λογοτεχνία διεγείρουν τη φαντασία, κάτι που είναι απαραίτητο όχι μόνο στις τέχνες αλλά και στις επιστήμες και στην καινοτομία.

3. Βελτίωση της γλωσσικής ικανότητας.

Ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου και η ανάπτυξη εκφραστικών δεξιοτήτων βοηθούν στην καλύτερη επικοινωνία.

4. Συναισθηματική ωριμότητα και ενσυναίσθηση.

Μέσα από τα έργα λογοτεχνίας, τα παιδιά μαθαίνουν να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων, καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση.

5. Ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.

Οι χαρακτήρες της λογοτεχνίας αντιμετωπίζουν διλήμματα και δυσκολίες, κάτι που διδάσκει στους νέους πώς να σκέφτονται λύσεις και να διαχειρίζονται προκλήσεις.

6. Γνωριμία με διαφορετικούς πολιτισμούς και αξίες.

Η λογοτεχνία ανοίγει παράθυρα σε άλλους πολιτισμούς, ιστορικές περιόδους και τρόπους σκέψης.

7. Βοήθεια στην αυτογνωσία

Πολλά λογοτεχνικά έργα θίγουν θέματα ταυτότητας, εσωτερικών συγκρούσεων και αυτογνωσίας, βοηθώντας τους νέους να κατανοήσουν τον εαυτό τους.

Πώς αυτή η ενασχόληση βοηθά στην ενήλικη ζωή;

Καλύτερη επικοινωνία & επαγγελματική εξέλιξη: Οι άνθρωποι που εκφράζονται με σαφήνεια και πειθώ έχουν πλεονέκτημα σε όλους τους τομείς.

Ανθεκτικότητα στις δυσκολίες:

Η επαφή με τη λογοτεχνία δίνει νοητικά εργαλεία για να αντιμετωπίζουμε τη ζωή με φιλοσοφική ματιά.

Διατήρηση της δημιουργικότητας: Σε κάθε επάγγελμα, η δημιουργικότητα είναι ζωτικής σημασίας.

Ικανότητα κατανόησης του κόσμου: Οι λογοτεχνικά καλλιεργημένοι άνθρωποι κατανοούν βαθύτερα την κοινωνία, την ιστορία και την ανθρώπινη φύση.

Η ποίηση και η λογοτεχνία δεν είναι πολυτέλειες, αλλά αναγκαία μέσα για μια πλούσια, ουσιαστική και γεμάτη ζωή.

Ευχαριστώ για μία ακόμη φορά την αγαπημένη μας φίλη την Πυθία του Παρισιού!!

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.

==================================

Φίλες και φίλοι καληνύχτα και όνειρα γλυκά.

Ένα ποίημα της Έμιλι Ντίκινσον ως καληνύχτα και λίγα λόγια φιλοσοφημένα από την κ. Γιώτα Βέη. Σας προτρέπω να τα μελετήσετε και τα δύο, αξίζει τον κόπο. Ας ξεκινήσω από το ποίημα.

🎻🎻

Αν εμποδίσω να ραγίσει μια Καρδιά 💓

Μάταια δεν θα ζω

Αν στάξω λάδι στην Πληγή

Η αν θα σβήσω έναν Καημό.

🎻🎻

Άμα συντρέξω έναν αδύναμο Κοκκινολαίμη

Για τη Φωλιά να βρει το γυρισμό

Μάταια δε θα ζω.

Ακολουθούν τα φιλοσοφημένα λόγια της κ. Γιώτας Βέη.

Πιστεύω ότι ο άνθρωπος για λίγα πράγματα πρέπει να παλεύει στη ζωή του, να κρατάει την αξιοπρέπειά του, να επιδιώκει την καλλιέργεια του πνεύματός του, να κερδίζει με τιμιότητα τη ζωή του και να μην αδικεί τον συνάνθρωπό του, να έχει συναδελφικότητα και ευγένεια και τότε η καταξίωση έρχεται, αν και η εποχή μας είναι υλιστική και απάνθρωπη, και συχνά μας βγάζει έξω από ευαισθησίες και μας οπλίζει με σκληρότητα απέναντι στους κινδύνους που μας απειλούν.

Η επικούρεια λιτότητα είναι για μένα τρόπος ζωής, η οικονομία μια καθημερινή άσκηση. Και με πολλά και με λίγα, διαλέγεις τον τρόπο που θέλεις να ζήσεις. Αρκεί να μην είσαι μίζερος και καρμίρης από τη φύση σου. Η πλεονεξία είναι κατάρα και σου στήνει τις χειρότερες παγίδες, αυτό αν αποφύγεις, είσαι ευδαίμων.

Πηγή: LIFO

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα νωρίς.

================================

Επίκουρε καλησπέρα, σχετικά το βιβλίο του Άλντους Χάξλεϋ και ποια είναι τα πνευματικά οφέλη που θα αποκομίσει κάποιος διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο ή και παρόμοια, έχω να σου πω τα εξής.
Για όσους δεν το γνωρίζουν το βιβλίο του Άλντους Χάξλεϋ Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος (Brave New World) είναι ένα από τα πιο σημαντικά και διαχρονικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Θα σου αναφέρω μερικούς από τους λόγους για τους οποίους ένας νέος ή μια νέα και όχι μόνο θα πρέπει να το διαβάσει, καθώς και τα πνευματικά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει:

Πάμε λοιπόν.
Α)
Κατανόηση του σύγχρονου κόσμου: Παρότι γράφτηκε το 1932, το βιβλίο περιγράφει έναν κόσμο που μοιάζει ανησυχητικά με τον δικό μας, με την τεχνολογία, την κατανάλωση και τη διασκέδαση να κυριαρχούν στη ζωή των ανθρώπων.
Β)
Κριτική στη μαζική κουλτούρα και την κοινωνική χειραγώγηση: Αναλύει πώς οι εξουσίες μπορούν να ελέγχουν τις μάζες μέσω της ευχαρίστησης, των φαρμάκων (soma) και της μαζικής παραγωγής.
Γ)
Ηθικά και φιλοσοφικά ερωτήματα: Θίγει ζητήματα όπως η ελεύθερη βούληση, η σημασία του πόνου και της θλίψης στη ζωή και ο ρόλος της επιστήμης στην κοινωνία.
Δ)
Σύνδεση με άλλα κλασικά έργα: Είναι ένα από τα σημαντικότερα δυστοπικά μυθιστορήματα, μαζί με το 1984 του Όργουελ και Εμείς του Ζαμιάτιν.

Πνευματικά Οφέλη από το Διάβασμα του Βιβλίου.

Ανάπτυξη Κριτικής Σκέψης:
Ο αναγνώστης μαθαίνει να αμφισβητεί το status quo και να σκέφτεται βαθύτερα για την κοινωνία στην οποία ζει.

Καλλιέργεια Φιλοσοφικής Σκέψης:
Θέτει σημαντικά υπαρξιακά και ηθικά ερωτήματα, κάνοντας τον αναγνώστη να συλλογιστεί τη φύση της ευτυχίας και της ελευθερίας.

Ενίσχυση της Δημιουργικής Σκέψης:
Η ανάγνωση δυστοπικών βιβλίων βοηθά στη φαντασία και την ικανότητα πρόβλεψης των κοινωνικών εξελίξεων.

Βελτίωση της Ικανότητας Ανάγνωσης Συμβολισμών:
Ο Χάξλεϋ χρησιμοποιεί ισχυρούς συμβολισμούς που βοηθούν τον αναγνώστη να ερμηνεύει βαθύτερα μηνύματα στα λογοτεχνικά έργα.

Αν σας ενδιαφέρουν παρόμοια βιβλία, μπορείτε να διαβάσετε και το 1984 του Όργουελ, Φαρενάιτ 451 του Ρέι Μπράντμπερι και Ο Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος Επισκέπτεται του ίδιου του Χάξλεϋ, όπου αναλύει πώς οι προβλέψεις του γίνονται πραγματικότητα.

Ελπίζω Επίκουρε να βοήθησα εσένα και τους αναγνώστες του Filomatheia.blogspot.com
Πυθία σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, θα το στείλω και στον φιλόσοφο κ. Ηλία Γιαννακόπουλο προς έγκριση.
Έρρωσθε.
Υ.Γ. ενημερώνουμε τα επίλεκτα μέλη της ΟΚΡΑ πως σε συνεργασία με την διεθνούς φήμης αστρολόγο Α.Μ. μπορείτε να πληροφορηθείτε σε ποιο ζώο του Κινεζικού ζωδιακού κύκλου ανήκετε. Η πρόβλεψη γίνεται αφιλοκερδώς λόγω χορηγίας.

Κάντζα 09 Μαρτίου ξανά γιορτή της γυναίκας. Υ.Γ. Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στη μνήμη της ΥΠΑΤΙΑΣ.

Κάντζα 09 Μαρτίου ξανά γιορτή της γυναίκας.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί Νεφελοσκεπτικιστές καλησπέρα σε σας και σε όσους το αξίζουν!!
Μερικές φορές μήπως υπερβάλλουμε λέγοντας: να είναι καλά όλος ο κόσμος;
Πράγμα ανέφικτο, και απευκταίο βέβαια για τους γνωστούς λόγους.
Πάμε τώρα στο θέμα μας, θα μου επιτρέψετε να σας διηγηθώ μία ιστορία. Όταν ήμουν υπεύθυνος στο Pepos school of Delicatessen θυμάμαι τον πατέρα μου που έλεγε στον τότε 13χρονο μικρό Γκοτζιό: είσαι τυχερός γιατί με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις κι εσύ έχεις τον καλύτερο. Αν το κατάλαβε; Δεν το γνωρίζω, Μάλλον όχι.
Ο Γκοτζιό επειδή δεν καταλάβαινε τι ακριβώς εννοούσε ο πατέρας μου, ο θείος του δηλαδή, θεωρούσε τύχη το γεγονός πως κάποιες κοπέλες, τουρίστριες, του επέτρεπαν να τις ψιλοχαιδεύει, ενώ ο πατέρας μου εννοούσε πως ήταν τυχερός γιατί μαθήτευε δίπλα μου για πολλά και διάφορα θέματα.
Αν αναρωτηθείτε γιατί σας θύμισα αυτή την ιστορία είναι γιατί αυτή την περίοδο έχω κι εγώ την τύχη να με θεωρεί φίλο του ο σοφός Διδάσκαλος από την ιστορική και πνευματική Πιάλεια οπότε λέω κι εγώ στον εαυτό μου το εξής: πόσο τυχερός είσαι Επίκουρε που έχεις την εύνοια των θεών και των ανθρώπων και ειδικότερα ενός κορυφαίου διανοητή και φίλο της σοφίας, και του σοφού Διδασκάλου. Ευτυχώς εγώ το κατάλαβα ενώ ο Γκοτζιό δυστυχώς δεν............

Ενυ γουευ ο σοφός Διδάσκαλος όταν διάβασε τα ποιήματα που μου έστειλε η Πυθία από διάφορες χώρες, ενθουσιάστηκε και τρόπον τινά με παρότρυνε, να αναζητήσω κι άλλα ποιήματα για τις γυναίκες από χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Τουρκία, η Αμερική, η Αργεντινή, η Ινδία, το Μεξικό, η Ουρουγουάη, το Περού, οι φυλές των Ινδιάνων, οι Απάτσι, οι Τσερόκι, Κομάντσι, Ναβάχο, Τσεγιέν και Αραπάχο, καθώς επίσης και ποιήματα που έγραψαν γυναίκες .

Επικοινώνησα με την Πυθία και ζήτησα την βοήθεια της, η Πυθία μού είπε πως θα το κάνει με μεγάλη χαρά αφού της το ζητάει ο CEO της ΟΚΡΑ!! Το θεωρεί μεγάλη τιμή!! Ευχαριστώ τον σοφό Διδάσκαλο για την παρότρυνση και φυσικά την Πυθία για την άμεση βοήθεια. Ιδού το αποτέλεσμα. Καλή ανάγνωση και καλή αυτογνωσία. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
Επειδή η γιορτή της γυναίκας δεν είναι, και δεν θα πρέπει να είναι μόνο στις 8 Μαρτίου επέλεξα με την βοήθεια της Πυθίας τους πιο κάτω στίχους που έγραψαν γυναίκες. Ξεκινάω με την δική μας Μαρία Πολυδούρη και το κορυφαίο κατ' εμέ ποίημα που φέρει τον τίτλο "Μόνο γιατί μ' αγάπησες".

Ελλάδα:

Μαρία Πολυδούρη – "Μόνο γιατί μ' αγάπησες"

> Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα

Να 'ρθω στον κόσμο,

Η πνοή σου να μου δώσει ζωή.

Ιταλία:

Αλντα Μερίνι – "Η αγάπη είναι ένας άγγελος"

> Η αγάπη είναι ένας άγγελος

Που μας επισκέπτεται τη νύχτα

Και μας αφήνει το πρωί.

Γαλλία:

Άννα ντε Νοάιγ – "Η καρδιά μου"

> Η καρδιά σου είναι ένας κήπος

Γεμάτος με λουλούδια

Που ανθίζουν μόνο για σένα γυναίκα.

Ισπανία:

Ροζαλία δε Κάστρο – "Μαύρα μάτια"

> Μαύρα μάτια που με κοιτάτε,

Μην κοιτάτε πια,

Γιατί με κάνετε να υποφέρω.

Ιρλανδία:

Έβα Γκορ Μπουθ – "Το τραγούδι της γυναίκας"

> Είμαι η γυναίκα που τραγουδά

Για την ελευθερία και την αγάπη,

Για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη.

Σκωτία:

Κάθριν Τράουτμαν – "Η θάλασσα και εγώ"

> Η θάλασσα και εγώ είμαστε ένα,

Κυματίζουμε μαζί

Στον άνεμο της ζωής.

Κύπρος:

Κυριακή Χατζημιχαήλ – "Η γη της Κύπρου"

> Η γη της Κύπρου είναι μητέρα,

Μας θρέφει με την αγάπη της

Και μας προστατεύει.

Δανία:

Τόβε Ντίτλεβσεν – "Παιδική ηλικία"

> Η παιδική μου ηλικία είναι μια πόλη

Με στενά δρομάκια

Και κρυμμένα όνειρα.

Σλοβακία:

Μίλα Χάουγκουβα – "Η σιωπή των λέξεων"

> Στη σιωπή των λέξεων

Βρίσκω την αλήθεια

Που κρύβεται μέσα μου.

Τσεχία:

Βιέρα Καμπέσοβα – "Ο χορός της ζωής"

> Χορεύω με τη ζωή,

Στροβιλίζομαι στα χρώματα

Της ύπαρξής μου.

Αυστρία:

Ινγκεμποργκ Μπάχμαν – "Ο χρόνος στέκεται"

> Ο χρόνος στέκεται ακίνητος

Όταν σε κοιτάζω

Και χάνεται στο βλέμμα σου.

Βραζιλία:

Σέσιλ Μεάιρελες – "Η αγάπη μου"

> Η αγάπη μου είναι σαν το ποτάμι,

Ρέει ασταμάτητα

Προς τη θάλασσα της καρδιάς σου.

Αργεντινή:

Αλφονσίνα Στόρνι – "Εγώ είμαι"

> Εγώ είμαι η γυναίκα

Που αγαπά και υποφέρει,

Που ζει και ονειρεύεται.

Ουρουγουάη:

Ιδελμά Μπαρρέρο – "Η φωνή μου"

> Η φωνή μου είναι ένα τραγούδι

Που αντηχεί στις καρδιές

Όλων των γυναικών.

Καναδάς:

Μάργκαρετ Άτγουντ – "Παραλλαγές στη λέξη αγάπη"

> Αυτή είναι μια λέξη που χρησιμοποιούμε

Για να γεμίσουμε τα κενά

Στην ησυχία της καρδιάς μας.

Γροιλανδία:

Ακα Μόρτσινγκ – "Το φως του βορρά"

> Το φως του βορρά χορεύει

Στον ουρανό της πατρίδας μου,

Φωτίζοντας τις ψυχές μας.

Τουρκία:

Ο Nazım Hikmet, ένας από τους σημαντικότερους Τούρκους ποιητές, έγραψε το ποίημα "Οι γυναίκες μας", όπου εξυμνεί τη δύναμη και την ομορφιά των γυναικών:

> Οι γυναίκες μας είναι σαν τα λουλούδια,

που ανθίζουν στα πιο απίθανα μέρη.

Με τα χέρια τους πλάθουν το μέλλον,

με την καρδιά τους φωτίζουν τον κόσμο.

Αργεντινή:

Η Alfonsina Storni έγραψε το ποίημα "Tú me quieres blanca" (Με θέλεις αγνή), όπου εκφράζει την πίεση που ασκείται στις γυναίκες να είναι τέλειες:

> Με θέλεις αγνή,

σαν το λευκό κρίνο,

άσπιλη και αγνή,

χωρίς παρελθόν,

Ενώ εσύ;

Μεξικό:

Η Rosario Castellanos έγραψε το ποίημα "Meditación en el umbral" (Στοχασμός στο κατώφλι), όπου εξετάζει τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία:

> Είμαι αυτή που περπατά δίπλα σου χωρίς να τη βλέπεις,

Αυτή που σε συνοδεύει τη νύχτα.

Πορτογαλία:

Η Florbela Espanca, γνωστή για την εκφραστική της ποίηση, έγραψε το ποίημα "Charneca em Flor" ("Ερείκη σε άνθιση"), όπου αναδεικνύει τη δύναμη και την ομορφιά της γυναίκας.

> "Σε αυτό το χωριό, ακόμα και τα λουλούδια

είναι πιο όμορφα γιατί είναι δικά σου."

Βραζιλία:

Η Cora Coralina, μια από τις πιο αγαπητές Βραζιλιάνες ποιήτριες, έγραψε το ποίημα "Mulher da Vida" ("Γυναίκα της Ζωής"), τιμώντας τη δύναμη και την ανθεκτικότητα των γυναικών.

> "Είμαι η γυναίκα που κρατά τον κόσμο στα χέρια της,

που φέρνει ζωή και αγάπη."

Γροιλανδία:

Η ποίηση της Γροιλανδίας είναι κυρίως προφορική, με τραγούδια που εξυμνούν τη φύση και τη ζωή. Ένα παραδοσιακό τραγούδι αναφέρει:

> "Η γυναίκα είναι η καρδιά του σπιτιού,

η ζεστασιά στο κρύο της νύχτας."

Ινδία:

Η Kamala Das, μια από τις σημαντικότερες Ινδές ποιήτριες, έγραψε το ποίημα "An Introduction", όπου εκφράζει την προσωπική της εμπειρία ως γυναίκα στην ινδική κοινωνία.

> "Είμαι η σύζυγος,

είμαι η μητέρα,

είμαι η κόρη."

Δανία:

Η Tove Ditlevsen, Δανή ποιήτρια, έγραψε το ποίημα "To My Daughter", όπου εξετάζει τη σχέση μητέρας και κόρης, καθώς και τις προκλήσεις της γυναικείας ύπαρξης.

> "Κόρη μου, ο κόσμος είναι δικός σου,

με όλα τα φώτα και τις σκιές του."

==============================

Θα κλείσω αυτή την ανάρτηση με το ποίημα που έγραψε -λόγω της ημέρας - για τις γυναίκες ο σοφός Διδάσκαλος από την ιστορική και πνευματική Πιάλεια κ. Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ  Γ  Υ  Ν  Α  Ι  Κ  Α  Σ

Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες

(Με ειδική αφιέρωση στην Υπατία)

Αφιερωμένο  σε όλες τις γυναίκες, αυτά τα υπέροχα και θεϊκά πλάσματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας, τη φύση, την ποίηση, την λογοτεχνία, την επιστήμη, τον πλανήτη μας και κυρίως διότι είναι «η πηγή της ζωής.» 

ΓΙ' ΑΥΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

Επειδή η λογική τελειώνει εκεί που αρχίζεις εσύ 

και μ' ένα σου άγγιγμα όλα γκρεμίζονται

και πάλι χτίζονται απ' την αρχή

κι όλα τ' αστέρια κι οι γαλαξίες

χορεύουν μέσα μου ως το πρωί

γι' αυτό σ' αγαπώ... «γυναίκα εσύ».

<<>>

Επειδή χαράζεις

 καινούριες πληγές στο κορμί μου

και γίνομαι χώμα, σάρκα κι αίμα 

και γίνεσαι εσύ η ψυχή μου

κι οι άγρυπνες νύχτες φεύγουν πέρα 

μακριά απ' τη ζωή μου

γι' αυτό σ' αγαπώ... «γυναίκα εσύ».

<<>>

Κι επειδή υπάρχουν τόσες χιλιάδες «επειδή» 

για να σου πω

και μόνο στα χέρια σου νιώθω ατόφιος εγώ

κι όπου κι αν ψάξω στου μυαλού μου τις γωνιές

εσένα θα βρω.

Γι' αυτό σ' αγαπώ…  «γυναίκα εσύ».

Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε.