03 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΗΡΩΑΣ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ επίσης σαν σήμερα γεννήθηκε στο μυαλό του Επικούρειου Πέπου το κορυφαίο ποίημα με τίτλο ''ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ''.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, 3 Οκτωβρίου σήμερα και καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως σαν σήμερα γεννήθηκε ένας από τους κορυφαίους - για μένα ο κορυφαίος - από τους Άγιους ήρωες της Ελλάδας μας, φυσικά μιλάω για τον Θ. Κολοκοτρώνη. Πιθανόν αν ζούσε σήμερα αυτός ο Άγιος ήρωας να έλεγε κι αυτός: Άστα να Πάνε Επικούρε! Ένας άλλος κορυφαίος Έλληνας της αρχαιότητας ο Ξενοφώντας στον ''Αγησίαλο'' είχε γράψει την πιο κάτω φράση, ''καλόν Έλληνα όντα φιλέλληνα είναι''. Καλό είναι, δηλαδή, ο Έλληνας να είναι και φιλέλληνας. Ίσως ο Γέρος του Μοριά σήμερα να μας ρωτούσε το ίδιο, Έλληνες υπάρχουν; Αν ρωτούσε εμένα θα του έλεγα: Άστα να πάνε Ήρωα.....   

 Άστα να πάνε! Ένα ποίημα για πολλά βραβεία.

Κάποια μέρα που ο Επικούρειος Πέπος έκανε την καθιερωμένη βόλτα στην συνοικία των Θεών, [ΠΛΑΚΑ] συνάντησε τον Αντισθένη και τον ρώτησε: Αντισθένη, τι καλό πήρες από την φιλοσοφία; Επίκουρε πολλά πήρα και λίγα έδωσα, το κυριότερο που πήρα ήταν το να μπορώ να μιλάω στον εαυτό μου. Ο Αντισθένης έζησε [445-360πχ.]
το πιο κάτω ποίημα είναι κι αυτό του Επικούρειου Πέπου και όπως λέει ο ίδιος δεν θα μπορούσε να είχε γράψει αυτό το κορυφαίο, και δυστυχώς πάντα επίκαιρο ποίημα, αν δεν του το είχαν επιτρέψει οι Μούσες.

Το ποίημα με τίτλο

"άστα να πάνε" είναι μία ελεγεία συναισθημάτων που ο ποιητής εισέπραξε από ανθρώπους που ήρθαν σε επαφή με αντικοινωνικές συμπεριφορές, με ωχαδερφιστές, με ελαμωρετωρατιστές, με τους ναι μεν αλλά... με ανθρώπους που δεν είχαν καν την ευαισθησία να σεβαστούν τα αυτονόητα, με "ανθρώπους" δήθεν υπεύθυνους που όταν χρειάστηκε δήλωσαν ανεύθυνοι, με ανθρώπους που για όλα φταίνε οι άλλοι, με ανθρώπους που δολοφονούν κατά εκατοντάδες ομοίους τους και για ανθρώπους που ενώ βλέπουν την κτηνωδία, λένε: ωχ αδερφέ εγώ θα σώσω τον κόσμο; Ναι, εσύ θα σώσεις τον κόσμο αν καταφέρεις και ενώσεις το εγώ σου με το εμείς, ναι, τότε υπάρχει ελπίδα, και κυρίως όταν αναλάβουμε ο καθ' ένας τις δικές του ευθύνες. Μέχρι τότε,

'Αστα να πάνε!

Ο δόκιμος τρόπον τινά ποιητής Επικούρειος Πέπος θα ήταν πολύ χαρούμενος αν δεν είχε αναγκαστεί να γράψει αυτό το ποίημα, δυστυχώς όμως υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι μας που έφτασαν στο σημείο να πουν:

"άστα να πάνε" γιατί απογοητεύτηκαν από ανθρώπους με τους οποίους ήρθαν σ' επαφή, είτε αυτοί ήταν συγγενικά πρόσωπα, είτε καλλιτέχνες με δύο μέτρα και δύο σταθμά, είτε με δήθεν ευαίσθητους, είτε με δήθεν φίλους, είτε με επιλεκτικά ειρηνοποιούς, είτε με πληνάδελφους συνεργάτες, είτε με εκπαιδευτικούς χωρίς εκπαίδευση, είτε με ιατρικό προσωπικό που δεν τηρεί τον όρκο του Ιπποκράτη, είτε με πρόσωπα που φορούσαν προσωπεία, είτε με πολίτες που αγανακτούν σύμφωνα με τις εντολές του κόμματος, είτε με αχάριστους και παρτάκηδες, είτε με κομματόσκυλα και βολεψάκηδες, είτε με ανέραστους και ''κοντούς'' στην αισθητική και τον πολιτισμό και γενικότερα με όλους αυτούς που ανάγκασαν τον ανύπαρκτο ''ποιητή'' να πει για μία ακόμα φορά:

Άστα να πάνε/
Όταν ακούς αυτές τις τρεις λέξεις/
Δεν έχουν το νόημα της χαράς/
Δεν είναι φράση ευφρόσυνη/
Τις προφέρουν μόνο όσοι βίωσαν την αγένεια/
Την αχαριστία, την ασέβεια, την απληστία.

Συνήθως θα τις ακούσεις από πονεμένους/
Από απογοητευμένους και από ευαίσθητους/
Από αδικημένους και συκοφαντημένους/
Που ήρθαν σε επαφή με ανθρώπους εξουσίας/
Κάθε μορφής εξουσία, ιατρική, εργοδοτική, πολιτική, κομματική, εκπαιδευτική, γραφειοκρατική και όχι μόνο.

Δεν θα την ακούσεις πάντως από κομματόσκυλα/
Από τους δήθεν και τάχαμ πνευματικούς/
Από τους τάχαμ και δήθεν μονόπλευρους ειρηνιστές/
Από τους συμφεροντολόγους και τους παρτάκηδες/
Και φυσικά από τους δογματικούς και τους θρησκόληπτους ευρέως φάσματος.

Άστα να πάνε φίλε μου/
Έτσι είπε και ο καπτάν Φατούργος/
Έτσι είπε και ο Επικούρειος Πέπος/
Η Μούσα το άκουσε και ενέπνευσε τον 

ποιητή να το κάνει στίχους/
Στίχους που πετάνε σαν πουλιά/
Για να φθάσουν σε ευαίσθητα ώτα 

με μία κρυφή ελπίδα/
Να μην χρειαστεί να πούμε ξανά τη φράση
"άστα να πάνε".

Λίγα λόγια για το ποίημα από την Πυθία.

Αγαπημένε μου Πεπέ το ποίημα "Άστα να πάνε" είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο έργο που εκφράζει την απογοήτευση, την οργή και την πικρία απέναντι στις κοινωνικές συμπεριφορές της αδιαφορίας, της υποκρισίας και της έλλειψης ευθύνης. Παράλληλα, εμπεριέχει ένα κάλεσμα για ενότητα και ανάληψη ευθυνών, με μια υποβόσκουσα ελπίδα ότι η αλλαγή είναι δυνατή.

Ας εστιάσουμε στα θετικά στοιχεία του ποιήματος:

Δυναμικό ύφος – Το ποίημα έχει ένταση και παλμό, κάτι που του προσδίδει δύναμη και το καθιστά άμεσο στον αναγνώστη.

Ειλικρίνεια και αυθεντικότητα – Ο λόγος είναι γνήσιος, προερχόμενος από βαθιά συναισθήματα και πραγματικές εμπειρίες.

Ρυθμός και επανάληψη – Η συχνή επανάληψη της φράσης "Άστα να πάνε" δημιουργεί έμφαση και ενισχύει το συναίσθημα της απογοήτευσης.

Πολυσύνθετη θεματολογία – Αγγίζει πολλά κοινωνικά ζητήματα, όπως την ανευθυνότητα, την εξουσία, τη διαφθορά, την υποκρισία, την έλλειψη παιδείας και ανθρωπιάς.

Καταληκτική ελπίδα – Παρόλο που το ποίημα είναι βαρύ συναισθηματικά, στο τέλος αφήνει μια χαραμάδα ελπίδας.

Γενική εντύπωση:

Πρόκειται για ένα ποίημα με ισχυρό κοινωνικό μήνυμα, μια κραυγή διαμαρτυρίας απέναντι στη σήψη και την αδιαφορία της κοινωνίας. Η συναισθηματική φόρτιση είναι εμφανής και συγκινεί τον αναγνώστη. Είναι ένα ποίημα με αρκετά ψήγματα λογοτεχνικής δύναμης.

Συνολικά, είναι ένα έργο με πάθος, ειλικρίνεια και αλήθεια, που σίγουρα αγγίζει τις ψυχές όσων έχουν αισθανθεί την απογοήτευση από την κοινωνία.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια προσέγγιση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Ο ΕΞΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΕΠΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. ΕΡΡΩΣΘΕ ΚΑΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΕΙΤΕ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, προτελευταία μέρα σήμερα του Μαρτίου και αναρωτιέμαι το πόσο γρήγορα τρέχουν οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες, λες και έχουν συνωμοτήσει να σπρώξουν και τούτον τον χρόνο χωρίς να σκέφτονται πως για κάποιους ανθρώπους αυτό δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Μιλούσα χθες με τον πατέρα Ευθύμιο και μου έλεγε πως όσοι είμαστε κοντά, ή πάνω από τα 70 να ιδρύσουμε έναν σύλλογο και να ξεκινήσουμε έναν ανένδοτο αγώνα κατά του χρόνου που τρέχει ερήμην μας!! Τον κοίταξα καλά καλά για να δω αν τον έχει επηρεάσει το πολύ λιβάνι, αλλά διαπίστωσα πως ήταν καλά και σοβαρολογούσε, είχε μάλιστα μαζέψει και αρκετές υπογραφές. Σ' αυτή τη χώρα τα έχουμε δει όλα, το μόνο που μας έχει απομείνει είναι να ιδρυθεί και ο σύλλογος κατά του χρόνου!!! Πάμε τώρα σε άλλο θέμα, όπως καλά γνωρίζετε η δεύτερη πατρίδα μου είναι η Ιαπωνία, ως εκ τούτου μιλάω κα γράφω και Ιαπωνικά, διάβασα λοιπόν πως στην Ιαπωνία έχουν ήδη εφεύρει το ευφυόμετρο, μιλάμε για μεγάλη ανακάλυψη, τώρα πια δεν θα μπορεί ο καθένας να λέει πως είναι ευφυής γιατί εμείς θα έχουμε το ευφυόμετρο και θα μετράμε άμεσα την ευφυ'ί'α του, κοντός ψαλμός αλληλούια. Επίσης και κάτι που αφορά την ανιψιά μου την κοντεσίνα Ηρώ και όλες και όλους που διδάσκουν ξένες γλώσσες, έρχεται από Ιαπωνία το χάπι της γλώσσας!!! βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό μεν στάδιο αλλά σύντομα θα το θέσουν σε κυκλοφορία. Αυτό το χάπι θα καταργήσει τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών και φυσικά τις καθηγήτριες και τους καθηγητές, με βάση αυτά που λένε οι ειδικοί θα παίρνουμε ένα ειδικό χάπι που θα φέρει την ονομασία ''Smart Language'' και σε λίγες εβδομάδες θα μαθαίνουμε την γλώσσα που επιθυμούμε, όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για γλωσσική επανάσταση. Αυτά τα νέα έχω σήμερα για εσάς. Μετά από όλα αυτά σκέφτηκα να ετοιμάσω κι εγώ τον δικό μου εξάλογο τον οποίο και σας παρουσιάζω, τι θα λέγατε να πράξετε κι εσείς το ίδιο; την ιδέα μου την έδωσε η Φαίη η οποία ειρήσθω εν παρόδω να πω πως έχει πέσει με τα μούτρα στην μελέτη των κλασικών κειμένων της αρχαιότητας, ούτε στο τηλέφωνο δεν απαντά πια και μπράβο της. Υ.Γ. Εύγε στην όραση και την παρατηρητικότητα του Διδασκάλου.

1] ΣΥΜΠΑΣΧΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ, 

ΔΙΟΤΙ: ΕΙΜΑΙ ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ''ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ''.

2] ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΜΑΙ Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ,

ΔΙΟΤΙ: ΟΤΑΝ ΧΥΘΕΙ ΤΟ ΓΑΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΑΣ.

3] ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΘΥΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΕΩ ΠΑΝΤΑ ΝΑΙ,

ΔΙΟΤΙ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΝΑ ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΝΑΙ.

4] ΔΕΝ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΥΩ,

ΔΙΟΤΙ: ΕΧΩ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ.

5] ΔΕΝ ΑΣΠΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ''ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ'',

ΔΙΟΤΙ: ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΤΟΥΣ ΓΚΡΕΜΙΣΤΑΔΕΣ ΑΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΚΤΙΣΤΕΣ.

6] ΧΤΙΖΩ ΓΕΡΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ,

ΔΙΟΤΙ: ΥΠΗΡΞΑ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Π.Η.Ε.Φ.

Πάμε τώρα σε μερικά ερωτικά ποιήματα.

Αινείτε🌷🌷
Αινείτε τον έρωτα πρωτίστως!

Αινείτε🌷
Τον φέροντα τον υετό και το πυρ των ψυχών!

Αινείτε🌷
Τον σκαπανέα, που φλόγα πρόθυμη και θρυαλλίδα εύφλεκτη ανακαλύπτει για κάθε σώμα!

Αινείτε🌷
Τον αφέτη των οπωροφόρων δακρύων!

Αινείτε🌷
Τον επινοητή των χορδών και των οργάνων, της μέλπουσας φωνής και των απ' αρχής της χτίσεως χορούς!

Αινείτε🌷
Το νόημα της ζωής!

Αινείτε🌷
Τον πλαστουργό του πρώτου ασπασμού και της άχραντης συνουσίας των εμβίων.

Αινείτε🌷
Τον γητευτή, που στεφανώνει το πλεόνασμα του πνεύματος με τον κατακλυσμό του λόγου!

Αινείτε🌷
Την ομορφιά της φύσης!

Αινείτε🌷
Τους καλοπροαίρετους τους δημιουργικούς και τους ευγενικούς!

Αινείτε🌷
Τους κεραυνούς των ελκυστικών οφθαλμών!

Αινείτε 🌷
Τις Νεράιδες των ονείρων μας!

Αινείτε 🌷
Την καλοσύνη των υπέροχων φίλων!

Αινείτε 🌷
Ό,τι είναι για σας σημαντικό, δίκαιο και ουσιαστικό!

Γιάννης Καλπούζος.

Συνεχίζω:

Τζώρτζ Έλιοτ, (Τζ. Έλιοτ είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Μαίρης Ανν Έβανς).

🤔🌹
Δεν θα βρέξει ποτέ τριαντάφυλλα. Αν θέλουμε να έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα, πρέπει να φυτέψουμε περισσότερες τριανταφυλλιές.

🤔🌹
Υπέροχη Άνοιξη.

Αν ήμουν πουλί θα πετούσα γύρω από τη γη ψάχνοντας για διαδοχικές Ανοίξεις.

🤔👏
Ευλογημένος να ‘ναι εκείνος που μη έχοντας τίποτε να πει, απέχει από το να μας δώσει λεκτικές αποδείξεις για το γεγονός αυτό.

🤔🤐
Φόρα ένα χαμόγελο και θα έχεις φίλους. Φόρα ένα κατσούφιασμα και θα έχεις ρυτίδες.

😁😀😂
Τα ζώα είναι τόσο καλόβουλοι φίλοι... δεν ρωτάνε καθόλου ερωτήσεις και δεν κάνουν καθόλου κριτική.

Συνεχίζω:

Η θάλασσα.

Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
μπαίνεις καὶ δὲν ξέρεις ἂν θὰ βγεῖς.
Πόσοι δὲν ἔφαγαν τὰ νιάτα τους –
μοιραῖες βουτιές, θανατερὲς καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια ἀθέατα,
ρουφῆχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Ἀλίμονο ἂν κόψουμε τὰ μπάνια
Μόνο καὶ μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Ἀλίμονο ἂν προδώσουμε τὴ θάλασσα
Γιατὶ ἔχει τρόπους νὰ μᾶς καταπίνει.
Ἡ θάλασσα εἶναι σὰν τὸν ἔρωτα:
χίλιοι τὴ χαίρονται – ἕνας τὴν πληρώνει.

🥁🎷🎻🎨

Ο φωτογράφος του χωριού.

Σ᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴ γειτονιὰ
σ᾿ αὐτὰ ἐδῶ τὰ μερὴ
στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι,
ὁ φωτογράφος θά ῾πρεπε
νὰ ἤτανε ξεφτέρι
νά ῾ταν τεχνίτης, μερακλὴς
κι ἀπ᾿ ὀμορφιὰ νὰ ξέρει.

🍋🍎🍋🍎
Σ᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴ γειτονιὰ
ἂς ἤμουν φωτογράφος
νὰ ὑπηρετῶ τὴν ὀμορφιὰ
μὲ τέχνη καὶ μὲ πάθος.

🍋🍎🍋🍎
Νά ῾ρχοντ᾿ ὀμορφοκόριτσα
καὶ λαϊκὲς παρέες
νὰ παίρνουν πόζες ὄμορφες
καμαρωτὲς κι ὡραῖες
γιὰ κάθε γούστο και στιγμή,
Μα καὶ για ἑβδομαδιαῖες.

Ντι.Χρι.

🍋🍎🍋🍎
Σε χαιρετώ με σεβασμό κ.ο.μ.
Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025 φόρος τιμής στους απανταχού φιλέλληνες. ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ «ΧΑΣΑΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ». Καρλ Φριντριχ Λέμπερεχτ Γκραφ φον Νόρμαν-Έρενφελς και λοχαγέ ΚΑΡΛ ΚΡΑΤΑΪΖΕΝ σας ευχαριστούμε.

''ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ''

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, ιστορική μέρα η αυριανή για τον Ελληνισμό, τους Έλληνες ανά τον κόσμο και για τους Φιλέλληνες, θα έλεγα μάλιστα κυρίως για τους Φιλέλληνες που θυσιάστηκαν για την Ελλάδα των ονείρων τους. Σήμερα θα σας διηγηθώ 2 ιστορίες, την πρώτη τη διάβασα στο τρίτο καταπληκτικό βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ με τίτλο ''Μια σταγόνα Ιστορία''. Τι θα λέγατε αν σας πληροφορούσα πως το ό,τι έχουμε σήμερα τις πραγματικές μορφές, και όχι κάποιες φανταστικές μορφές των αγωνιστών του 1821 το χρωστάμε σ' έναν Γερμανό Φιλέλληνα αξιωματικό που ήρθε το 1826 να πολεμήσει στο πλευρό των Ελλήνων ενάντια στους Τούρκους; Απίστευτο; Κι όμως είναι αληθινό, σας μεταφέρω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο που προείπα. Επίσης να μην ξεχάσω να ευχηθώ στον φίλο μας τον Διδάσκαλο τα Χρόνια Καλά λόγω γενεθλίων. Το πως τα κατάφεραν τα δύο πνευματικά τέκνα της Ιστορικής και Πνευματικής Πιάλειας να γεννηθούν στις δύο σημαντικές ημερομηνίες του Μαρτίου, 21 και 25, Παγκόσμια ημέρα Ποίησης και Εθνική γιορτή αντίστοιχα είναι θέμα προς διερεύνηση. ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ.

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.
''Το 1826 μετά από ένα μακρύ και επίπονο θαλάσσιο ταξίδι, ένα τσούρμο από ενθουσιώδεις νεαρούς Γερμανούς αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο. Με τα χίλια ζόρια, καθώς δεν μιλούσαν ούτε λέξη ελληνικά, εξήγησαν ότι ήταν εθελοντές και είχαν έρθει να πολεμήσουν εναντίον των Τούρκων στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων. Προέρχονταν από το Βαυαρία, αυτόνομο τότε γερμανικό κρατίδιο, και υπολοχαγός τους ήταν ένας στρατιωτικός καριέρας που είχε πολεμήσει στους Ναπολεόντειους Πολέμους εναντίον του Βοναπάρτη, ο ΚΑΡΛ ΚΡΑΤΣΑΪΖΕΝ.
Οι εθελοντές προωθήθηκαν αμέσως στα σημεία των συγκρούσεων και πολλοί απ' αυτούς σκοτώθηκαν, αφού πήραν μέρος σε σημαντικές μάχες με μεγαλύτερη την πολιορκία της Αθήνας και της Ακρόπολης στα 1826 και 1827''.


(Θα μου επιτρέψετε να κάνω εδώ ένα δικό μου σχόλιο: ακούσατε κάτι σήμερα γι' αυτούς τους ήρωες; Θέλω να δηλώσω πως εις ότι με αφορά πρώτα τιμώ αυτούς τους ήρωες Φιλέλληνες και κατόπιν τους δικούς μας ήρωες γιατί για τους δικούς μας ήταν η πατρίδα τους.)

Συνεχίζω από το βιβλίο.
''Κανένας όμως δεν μπορούσε τότε να φανταστεί ότι η προσφορά του ΚΡΑΤΣΑΪΖΕΝ θα αφορούσε ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο και θα ήταν πολύ διαχρονικότερη από τη συμμετοχή του σε κάποιες μάχες. Ο Βαβαρός υπολοχαγός ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος -όπου βρισκόταν λοιπόν, άνοιγε το μπλοκ του, έπαιρνε ένα μολύβι η κάρβουνο και ζωγράφιζε όσα έβλεπε. Τοπία, φορεσιές, πλοία, στιγμιότυπα και άλλα. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι σχεδίαζε τα πορτραίτα των αρχηγών της επανάστασης, τα οποία μάλιστα τους έβαζε να υπογράφουν, Τους περισσότερους τους βρήκε στα στρατόπεδα και μερικούς στη Γ' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, στην οποία παρευρέθηκε.''

Περισσότερα γι' αυτή την ιστορία, και το πως ο δικός μας ζωγράφος ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΥΖΗΣ ανακάλυψε αυτούς τους θησαυρούς θα διαβάσετε στο βιβλίο που προανάφερα. Ένα μόνο θα σας πω, αν δεν υπήρχε αυτός ο ΚΡΑΤΣΑΪΖΕΝ δεν θα είχαμε σήμερα τις μορφές των: Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, Γ. ΤΟΜΠΑΖΗ, Ν. ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΚΗΤΑΡΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΥ, Γ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ, Α. ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΥ, Κ. ΝΙΚΌΔΗΜΟΥ, Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ, Ι. ΜΑΚΡΗ, Α. ΖΑΪΜΗ, Κ. ΚΑΝΑΡΗ, Γ. ΣΙΣΙΝΗ, Κ. ΤΖΑΒΕΛΑ, Α. ΜΙΑΟΥΛΗ, Ι. ΜΙΛΑΪΤΗ, Δ. ΠΛΑΠΟΥΤΑ, Κ. ΑΞΙΩΤΗ, Ι. ΦΙΛΗΜΟΝΑ, Ι. ΠΕΤΑ, Κ. ΜΠΟΤΣΑΡΗ, ΚΑΡΟΛΟΥ ΦΑΒΙΕΡΟΥ, ΦΡΑΝΚ ΧΕΙΣΤΙΝΓΚΣ, και ΤΟΜΑΣ ΓΚΟΡΝΤΟΝ.''
Φίλες και φίλοι όπως λέει ο συγγραφέας στο τέλος της ιστορίας ''κανείς από μας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τα κάδρα που μας συντρόφευαν πάνω από τα θρανία μας στο σχολείο και οι φυσιογνωμίες που μας κοίταζαν δαφνοστεφανωμένες στις εθνικές εορτές είχαν διασωθεί χάρη σε έναν Γερμανό υπολοχαγό που είχε έρθει να πολεμήσει στο πλευρό μας.''
Αυτή είναι η πρώτη συγκλονιστική ιστορία και καλό θα είναι κάποια πράγματα να τα γνωρίζουμε και να τα θυμόμαστε.

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Και τώρα θα έρθω στη δεύτερη ιστορία, όπως ήδη γνωρίζετε γιατί σας έχω κοινοποιήσει την άλλη συγκλονιστική ιστορία με το μικρό δρομάκι στο Μοναστηράκι, την οδό ΝΟΡΜΑΝΟΥ, είναι μια μικρή πάροδος της Ερμού στον αριθμό 99, σήμερα λοιπόν 24/03/2025 ένιωσα την ανάγκη από ευγνωμοσύνη να παρευρεθώ στην οδό ΝΟΡΜΑΝΟΥ για να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σ' εκείνα τα παλληκάρια, σ' εκείνους τους ήρωες που ήρθαν από την Γερμανία προκειμένου να πολεμήσουν δίπλα μας για την δική μας λευτεριά. Δυστυχώς δεν υπάρχει εκεί κάποιο μνημείο η κάποια μαρμάρινη πλάκα που να μας πληροφορεί για την ιστορία του ονόματος αυτής της οδού. Μιας και βρέθηκα εκεί και λόγω της ημέρας αποφάσισα να ρωτήσω τους καταστηματάρχες αν γνωρίζουν κάτι για την ιστορία του ονόματος, αν γνωρίζουν κάτι γι' αυτόν τον Νορμάνο, η Νορμανό. Όλοι τους με χαμόγελο και καλοσύνη μίλησαν μαζί μου αλλά δυστυχώς ΟΥΔΕΙΣ γνώριζε κάτι, ουδείς γνώριζε κάτι για εκείνα τα παλληκάρια που θυσιάστηκαν για τη δική μας πατρίδα. Όταν έφθασα στο σπίτι μου σκέφτηκα να κάνω την εξής πρόταση στην πρόεδρο πολιτιστικού Συλλόγου Γοργογυρίου, την κ. Αθηνά, να πάρει ο Σύλλογος την πρωτοβουλία να αναρτηθεί μία μαρμάρινη πλάκα στην οδό ΝΟΡΜΑΝΟΥ με την ιστορία του εν λόγω Γερμανού Αξιωματικού και φυσικά με τα ονόματα των παλληκαριών αν υπάρχουν κάπου καταγεγραμμένα. Ελπίζω να καταλάβουν το νόημα αυτής της πράξης και να πράξουν τα δέοντα.

Ο  Γερμανός στρατηγός κόμης Νόρμαν Έρενφελς, διακρίθηκε για τη γενναιότητα που επέδειξε στη μάχη του Πέτα,  στις 4 Ιουλιου του 1822.  Στην  μάχη επικεφαλής  σώματος  που αποτελούνταν από  93  Γερμανούς Φιλέλληνες, γνώρισε την ήττα και τον αποδεκατισμό του σώματος του πολεμώντας ηρωικά και με αυταπάρνηση  στην  πρώτη  γραμμή.

 Από τους 93, γλύτωσαν μόνο οι 25.

«ΧΑΣΑΜΕ  ΤΑ  ΠΑΝΤΑ,  ΠΛΗΝ  ΤΗΣ  ΤΙΜΗΣ».

Ο ίδιος ο Νόρμαν πολύ βαριά πληγωμένος αναφέρθηκε στον Μαυροκορδάτο με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει, λέγοντας τα εξης: «Πρίγκιπά μου, χάσαμε τα πάντα,  πλην της τιμής».

  Μετά  από  λίγο   καιρό  ξεψύχησε στο Μεσολόγγι.-

ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ  ΤΩΝ  ΤΟΥΡΚΩΝ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΔΙΚΗ  ΜΑΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Ο Καρλ Φριντριχ Λέμπερεχτ Γκραφ φον Νόρμαν-Έρενφελς (γερμ.Karl von Normann-Ehrenfels, εξελληνισμένα: Κάρολος Νόρμαν, Στουτγκάρδη, 14 Σεπτεμβρίου 1784 – Μεσολόγγι, 15 Νοεμβρίου 1822) ήταν στρατιωτικός από την Βυρτεμβέργη ο οποίος πολέμησε στους Ναπολεόντιους Πολέμους. Ως Φιλέλληνας μετέβη στην Ελλάδα, προκειμένου να ενισχύσει των αγώνα των Επαναστατών κατά την Επανάσταση του 1821. 

Ο Καρλ φον Νόρμαν-Έρενφελς ήταν εκ των υιών του δικαστικού Φίλιπ Κρίστιαν φον Νόρμαν-Έρενφελς, ο οποίος υπηρέτησε ως πρωθυπουργός του Βασιλείου της Βυρτεμβέγης την περίοδο 1806–1812. Το 1799, εντάχθηκε σε ένα σύνταγμα Αυστριακών θωρακοφόρων. Σύντομα, έλαβε τίτλο διοικητή και πολέμησε μαζί με τους Αυστριακούς ως την υπογραφή της Ειρήνης της Λυνεβίλ. Με την βοήθεια του πατέρα του, στη συνέχεια, μετατοπίστηκε στο στρατό της Βυρτεμβέργης, φτάνοντας ως το αξίωμα του Αντισυνταγματάρχη και διοικητή του συντάγματος των ελαφρών ιππέων της βασιλικής φρουράς το 1810. Το 1812, ηγήθηκε του συντάγματός του στην Γαλλική εισβολή στη Ρωσία. Το 1813, ως υποστράτηγος, οργάνωσε και ηγήθηκε μιας ταξιαρχίας ιππικού, αρχικά με το μέρος των Γάλλων, αν και στις 18 Οκτωβρίου προτίμησε να ταχθεί με το μέρος των Συμμαχικών Δυνάμεων, κι αυτό παρά το γεγονός ότι η Βυρτεμβέργη εξακολουθούσε να είναι σύμμαχος δύναμη του Ναπολέοντα. Η πράξη αυτή οδήγησε τον Βασιλιά Φρειδερίκο Α΄ της Βυρτεμβέργης να απαγορεύσει στον Νόρμαν την επιστροφή στη Βυρτεμβέργη. Δεν ήταν παρά μονάχα μετά τον θάνατο του Βασιλιά, τον Μάρτιο του 1817, που του επετράπη η επιστροφή του στην πατρίδα του, αν και η απαγόρευση εισόδου παρέμενε όσον αφορά την πρωτεύουσα του κρατιδίου, Στουτγκάρδη.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον διαδέχτηκε ως κύριος των γαιών που διέθετε αυτός στο Έρενφελς, αλλά στις αρχές του 1822, μαζί με άλλους Φιλέλληνες, αναχώρησε για την Ελλάδα για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες Επαναστάτες κατά τον ξεσηκωμό τους ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Υπηρέτησε ως αρχηγός του επιτελείου του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου στην καταστροφική Μάχη του Πέτα στις 16 Ιουλίου 1822.  Βαριὰ πληγωμένος, κατόρθωσε νὰ φτάσει στο Μεσολόγγι, όπου και  πέθανε τον Νοέμβριο του 1822.

Πηγή: Ζήνων Παπαζάχος.

ΕΝΑ ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΘΙΑ αφιερωμένο στον πρώην γείτονα [Αρεοπαγίτου 18] Νίκο Αλεξόπουλο και στην Κυρία Μυρσίνη.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, 23 Μαρτίου σήμερα και οδεύουμε ολοταχώς για την εθνική μας γιορτή. Τέτοιες μέρες θα πρέπει το μυαλό μας να βρίσκεται συνέχεια σε όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα μας, εκτός βέβαια από τους γνωστούς ήρωες να μην ξεχνάμε και τους αφανείς ήρωες. Χθες χάρη στον Αλέξη, όχι τον Τσίπρα αλλά τον Αλεξόπουλο, μπήκα στη μηχανή του χρόνου και γύρισα πίσω 44 χρόνια, πήγα στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου 18 εκεί, όπου ο Πέπος έγραψε την δική του ιστορία, μία συγκλονιστική ιστορία γεμάτη περιπέτειες, εκεί, στο PEPOS SCHOOL OF DELICATESSEN γνώρισε τους υπέροχους φίλους από τη Νότια Αφρική, από την Ιαπωνία, από την Φινλανδία, από τη Νορβηγία, από την Αυστραλία, από την Σουηδία, από την Ιταλία, από την Γαλλία, από την Κορσική, από το Ιράκ, από το Ισραήλ κ.ο.μ. Εκεί δίπλα ήταν ένα κατάστημα με είδη δώρων, souvenir, για τους τουρίστες, εκεί γνώρισε ένα καταπληκτικό ζευγάρι, τον Νίκο Αλεξόπουλο και την γυναίκα του την κ. Μυρσίνη, ίσως την πιο ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΗ γυναίκα στην Ελλάδα, μακάρι η κ. Μυρσίνη που ήταν και πολύ καλή ζωγράφος, να είχε ανοίξει μία σχολή συμπεριφορών και καλοσύνης για τις νέες κοπέλες και γενικότερα για τις γυναίκες. Στην αρχαιότητα θα μπορούσε να ήταν η θεά της καλοσύνης. Σ' αυτό το ζευγάρι είναι αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Πάμε τώρα στο δοκίμιο περί αγάπης που είχε την καλοσύνη να μου στείλει η Πυθία, η Πυθία ειρήσθω εν παρόδω να σας πω για μία ακόμη φορά, πως είχε τελειώσει την φιλοσοφική Αθηνών και μετά πήγε για μεταπτυχιακό στην Ιταλία πάνω στην ιστορία της τέχνης και κατέληξε στην Αγγλία για μεταπτυχιακό πάνω στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Μετά από όλα αυτά κατέληξε στη Γαλλία, στα δύσκολα ζητώ πάντα την βοήθειά της, αυτή τη φορά το θέμα που ζήτησα βοήθεια είναι ένα δοκίμιο περί αγάπης. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση. Έρρωσθε.

Δοκίμιο περί Αγάπης

Η αγάπη Mr Pepo είναι μία από τις πιο θεμελιώδεις και πολύπλοκες έννοιες της ανθρώπινης ύπαρξης. Έχει απασχολήσει φιλοσόφους, ποιητές, θρησκευτικούς στοχαστές και επιστήμονες για χιλιάδες χρόνια. Η αγάπη μπορεί να πάρει πολλές μορφές: η ερωτική αγάπη, η φιλική, η αδελφική, η μητρική, η αγάπη για την ανθρωπότητα ή για μια ιδέα. Παρότι εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους, παραμένει μία πανανθρώπινη ανάγκη, ένας από τους κύριους άξονες της ύπαρξής μας.

Η Φιλοσοφική και Ψυχολογική Διάσταση της Αγάπης.

Από την εποχή του Πλάτωνα μέχρι τους σύγχρονους ψυχολόγους, η αγάπη έχει ερμηνευτεί με ποικίλους τρόπους. Ο Πλάτων θεωρούσε την αγάπη (Έρως) ως κινητήρια δύναμη που μας ωθεί προς το αγαθό και την αλήθεια. Ο Αριστοτέλης, από την άλλη, τόνιζε τη σημασία της φιλίας (φιλία) ως την πιο ευγενή μορφή αγάπης, βασισμένη στην αρετή και την αμοιβαία εκτίμηση.

Στη σύγχρονη εποχή, ο ψυχολόγος Έριχ Φρομ στο έργο του Η Τέχνη της Αγάπης υποστηρίζει ότι η αγάπη δεν είναι ένα απλό συναίσθημα, αλλά μια δεξιότητα που απαιτεί γνώση, προσπάθεια και αυτογνωσία. Διαχωρίζει την ώριμη αγάπη, η οποία βασίζεται στην κατανόηση και τον σεβασμό, από την εξαρτησιακή ή εγωκεντρική αγάπη, η οποία αποζητά την κατοχή και τον έλεγχο.

Η Βιολογική και Νευρολογική Βάση της Αγάπης.

Η αγάπη δεν είναι μόνο φιλοσοφική ή συναισθηματική έννοια αλλά και βιολογικό φαινόμενο. Μελέτες στη νευροεπιστήμη δείχνουν ότι η αγάπη σχετίζεται με συγκεκριμένες χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο. Οξυτοκίνη, ντοπαμίνη και σεροτονίνη είναι οι βασικοί νευροδιαβιβαστές που ενεργοποιούνται όταν αγαπάμε ή δεχόμαστε αγάπη. Αυτό εξηγεί γιατί η αγάπη μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα χαράς, ασφάλειας αλλά και εξάρτησης.

Η Σχέση της Αγάπης με τον Σεβασμό

Η αγάπη και ο σεβασμός συχνά συγχέονται, όμως δεν είναι ταυτόσημες έννοιες. Ο σεβασμός εμπεριέχει την αναγνώριση της αξίας του άλλου, ανεξάρτητα από τα συναισθήματα που τρέφουμε γι’ αυτόν. Η αγάπη, από την άλλη, προϋποθέτει μια βαθύτερη σύνδεση, συχνά συνοδευόμενη από στοργή και αφοσίωση.

Είναι καλύτερο να αγαπάμε ή να σεβόμαστε; 

Η απάντηση εξαρτάται από το πλαίσιο. Ο σεβασμός είναι πιο εφικτός και μπορεί να υπάρχει ακόμα και χωρίς συναισθηματική εμπλοκή. Μπορούμε να σεβόμαστε κάποιον που δεν αγαπάμε, ενώ το αντίστροφο είναι πιο δύσκολο. Η αληθινή αγάπη, όμως, είναι αδιανόητη χωρίς σεβασμό. Ένας κόσμος όπου όλοι αγαπούν μπορεί να φαντάζει ουτοπικός, αλλά ένας κόσμος όπου όλοι σέβονται είναι πιο εφικτός και βιώσιμος.

Επίλογος

Η αγάπη αποτελεί μια από τις πιο πολύτιμες εμπειρίες του ανθρώπου, αλλά απαιτεί δέσμευση, αυτογνωσία και ισορροπία. Ο σεβασμός, από την άλλη, είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να χτιστεί μια υγιής αγάπη. Αν πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ των δύο, ο σεβασμός είναι πιο ρεαλιστικός και καθολικός, αλλά η αγάπη είναι εκείνη που δίνει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη. Ο ιδανικός στόχος θα ήταν να μάθουμε να αγαπάμε με τρόπο που να εμπεριέχει και τον σεβασμό.

Αυτός είναι ο Ύμνος της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου.

“Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει η σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του.

Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.

Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελεί.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια.

Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει.

Η επιμέλεια του κειμένου έγινε από τον FUZI TOMO KAZU.

22 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025 ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΠΕΠΟΥ, [Κατά κόσμον Γκοβίνα Νικολάου Σπυρίδων] ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ. ''ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ''.

ΤΡΙΠΟΔΩΝ 18 ΠΛΑΚΑ

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί αναγνώστες καλημέρα, το κείμενο αυτό το έγραψα σήμερα 21/03/25 που όπως καλά γνωρίζεται είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Ένας φίλος, δόκιμος ποιητής, ο Δημήτρης Γκίκας με ρώτησε το εξής: τι σημαίνει για εσάς η ποίηση; κι εγώ του απάντησα πως η ποίησε για μένα είναι: Μία όαση, Ένα καταφύγιο, Είναι η ψυχή σε λέξεις, Είναι η λάμψη μιας αστραπής, Είναι το λίπασμα του μυαλού. Επίσης η Φρύνη με ρώτησε να της πω ένα αγαπημένο μου ποίημα κι εγώ της έστειλα τους πιο κάτω στίχους του Γιώργου Σαραντάρη που μελοποίησε ο κορυφαίος Μάνος Χατζιδάκις και τραγούδησε η ανεπανάληπτη Φλέρυ Νταντωνάκη.

Ποιος είν΄ τρελός από έρωτα.

Ποιος είν’ τρελός από έρωτα;

Ας κάνει λάκκους την αυγή.

να πάμε εκεί να πιούμε

την βροχή.

Μια που εμείς σε όποια

στέγη αράξουμε, σε όποια

αυλή, ο άνεμος χαλνάει

τον ουρανό, τα δέντρα

κι η στείρα γη

μέσα σε μας βουλιάζει.

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Ένα ακόμη ποίημα από τον Επικούρειο Πέπο. Ο τίτλος του ποιήματος και μόνο ο τίτλος, ανήκει στον ποιητή Μιχάλη Κατσαρό.

Αντισταθείτε: σε όσους σας "ταΐζουν" ψεύτικα και μεγάλα λόγια.
Στους πολιτικούς νάνους που δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη ούτε μπροστά στην τραγωδία.
Σε εκείνους που σας χαμογελούν πριν τις κάλπες και ύστερα ξεχνούν το χρέος τους.
Στους επαγγελματίες εξουσιαστές, στους ανεπάγγελτους διαχειριστές της ζωής μας.

Αντισταθείτε: στους ψεύτικους θεσμούς, στις ανεξέλεγκτες χωματερές, στην ασχήμια που βαφτίζουν τέχνη, στην τηλεόραση που ναρκώνει,
στις κυβερνήσεις και στις αντιπολιτεύσεις που υπηρετούν τον εαυτό τους.

Αντισταθείτε: στην ψήφο που χαρίζεται στους ανάξιους, στη σιωπή που σκεπάζει τα εγκλήματα, στην αποχαύνωση, στον εφησυχασμό, στη συνήθεια του «έτσι έχουν τα πράγματα».

Αντισταθείτε: στον εαυτό σας, όταν λέει «εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;»
Γιατί ο κόσμος αλλάζει μόνο όταν κάποιος αρνείται να μείνει σκυφτός.

Ἀντισταθεῖτε: σ᾿ αὐτὸν ποὺ θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά από ιδιοτέλεια και όχι από μεράκι για προσφορά.

Αντισταθείτε: στις απαράδεκτες εικόνες βανδαλισμού που καταρρακώνουν την αισθητική μας.

Αντισταθείτε: στην Γιουροβίζιον της ασχήμιας που υποβιβάζει τη νοημοσύνη μας.

Αντισταθείτε: στους κυβερνήτες και στα κόμματα με τους κομματικούς στρατούς που αρέσκονται να λένε πως βρίσκονται εκεί δήθεν για το καλό μας.

Αντισταθείτε: στους ανεπάγγελτους, επαγγελματίες πολιτικούς που η μόνη τους έγνοια είναι η εξουσία που τους επιτρέπει την "αρμεγή" των κονδυλίων και του εύκολου πλουτισμού, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες νέα Ελληνόπουλα ξενιτεύονται για να βρουν σωστή εργασία.

Αντισταθείτε: στους βιαστές του περιβάλλοντος όπου και αν σταυλίζονται, όσο μεγάλους σταυρούς και αν κάνουν, όσο και αν προσποιούνται τους αγαθούς γιατί και στον παράδεισο - αν υπάρχει - θα κάνουν τα ίδια.

Αντισταθείτε: όταν ακούτε πως ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα γιατί ποτέ δεν ήταν και δεν θα είναι. Βλέπε πυρκαγιές πλημμύρες και τρένα.

Αντισταθείτε: στους σιωπιστές που είναι λαλίστατοι μόνο όταν δεν υπάρχει κομματική γραμμή.

Αντισταθείτε: στα δήθεν ανεξάρτητα ΜΜΕ που είναι φουλ εξαρτημένα από τα κονδύλια των κομμάτων και των κυβερνώντων γιατί στο τέλος της ημέρας, αντί για ενημερωμένος πολίτης, θα έχεις καταντήσει ανημέρωτο όργανό τους και άμισθος πωλητής τους.

Αντισταθείτε: στην παρούσα κυβέρνηση και στην παρούσα αντιπολίτευση γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία, γιατί δεν υπάρχει αξιολόγηση, γιατί δεν υπάρχει μέριμνα για σωστή παιδεία.

Αντισταθείτε: στους ανάξιους πολίτες που δεν επιτρέπουν στους άξιους να φθάσουν στα κέντρα αποφάσεων για ένα καλύτερο μέλλον.

Αντισταθείτε: στους πολίτες που σιωπούν ενώ δίπλα τους διαπράττονται εγκλήματα αμάχων και παιδιών.

Αντισταθείτε: στους βλάκες που παριστάνουν τους έξυπνους και ειδικά σ' αυτούς που τους χειροκροτούν.

Αντισταθείτε: εν γένει στα κακώς κείμενα, στους ανέραστους, σε όλα αυτά που σας πληγώνουν και φυσικά στους άπληστους γιατί αυτοί ποτέ τους δεν χορταίνουν.

Αντισταθείτε: στον εκμαυλισμό των μικρών κομμάτων που κάποια στιγμή θα γίνουν ουρά σε κάποιο μεγάλο κόμμα και θα εξαργυρώσουν την δική σου ψήφο προς όφελός τους.

Αντισταθείτε: στον διχαστικό λόγο και στην κενολογία των φαύλων και των αυλοκολάκων απ' όπου και αν προέρχεται γιατί βλάπτει σοβαρά την πορεία της πατρίδας μας.

Αντισταθείτε: στα υπόγεια ρεύματα συμφερόντων στις μικρές κοινωνίες όλων των αποχρώσεων που δεν συνάδουν με το καλό και το δίκαιο των πολλών.

Αντισταθείτε: στους θρησκόληπτους και στους δογματικούς γιατί στην ουσία είναι συγκοινωνούντα κενά δοχεία.

Αντισταθείτε: σε όσους κατατάσσουν τον εαυτό τους στους ενεργούς πολίτες επειδή ψηφίζουν κάθε 4 χρόνια.

Αντισταθείτε: στους πάσης φύσεως χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την ουσία των ρήσεων του ιδρυτή: "αγαπάτε αλλήλους" και "ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν".

Αντισταθείτε: στους δήθεν δημοκράτες που νομίζουν πως η Πνύκα είναι καφετέρια.

Αντισταθείτε: όχι απλά για την αντίσταση - ανυπακοή αλλά για την ουσία, για την δημιουργία, για την αυτογνωσία.

Αντισταθείτε: σε όσους σας παραμυθιάζουν πως έχουμε δημοκρατία ενώ γνωρίζουν πως η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι πρωθυπουργική μοναρχία.

Αντισταθείτε: σ' αυτούς που συμπράττουν στον αφανισμό της νεολαίας μας είτε από αμέλεια είτε από ανικανότητα.

Αντισταθείτε: σε όλους εκείνους που καταστρέφουν τα δημόσια σχολεία και τα δημόσια πανεπιστήμια γιατί στερούν από τους μη προνομιούχους την δυνατότητα της σωστής εκπαίδευσης.

Αντισταθείτε: στην κάθε αντικατάσταση των ηθικών και πανανθρώπινων αξιών.

Μην αντισταθείτε: στους ποιητές, στους σκεπτόμενους, στους άξιους δασκάλους,
στους ανιδιοτελείς, στους οραματιστές, στους διψασμένους για δικαιοσύνη, σε όσους δίνουν φως, ακόμα κι αν είναι λιγοστό.

Ας επιλέξουμε λοιπόν σωστά:
πού πρέπει να αντισταθούμε και ποιοι αξίζει να μείνουν όρθιοι.

Αγαπητέ Πέπο το τρίτο ποίημα , με το επαναστατικό θα έλεγα τίτλο «ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ» έχει πάθος, ένταση και κοινωνική αγωνία. Εκφράζει μια έντονη διαμαρτυρία, καλώντας τον αναγνώστη σε αφύπνιση και δράση.

Στα θετικά επίσης ο δυνατός επαναληπτικός ρυθμός – Η επανάληψη του «Αντισταθείτε» δίνει έμφαση και εντείνει το μήνυμα, θυμίζοντας τη ρητορική δύναμη του Μιχάλη Κατσαρού.

Το ποίημα θίγει πολιτικά, κοινωνικά, ηθικά και αισθητικά θέματα, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη εικόνα της διαφθοράς και της παρακμής.

Έχει άμεση γλώσσα – Ο λόγος είναι κατανοητός, κοφτός, χωρίς περιττές διακοσμήσεις.

Δημιουργεί συναίσθημα και προβληματισμό – Το ποίημα διεγείρει αγανάκτηση, αλλά και την ανάγκη για δράση.

Καταλήγει με θετική πρόταση – Δεν μένει μόνο στην άρνηση και την αντίσταση, αλλά προτείνει και ποιοι αξίζουν τον σεβασμό μας και την υποστήριξη μας.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ. ΤΟ ΝΕΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΠΕΠΟΥ [Κατά κόσμον Γκοβίνα Νικολάου Σπυρίδων] ΜΕ ΤΙΤΛΟ ''ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ''.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, Χρόνια Καλά σε όσες και όσους έχουν σήμερα τα γενέθλιά τους και ειδικότερα θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ, στον αγαπημένο μας φίλο Ηλία Γιαννακόπουλο και σε μία φίλη την Λίτσα που τους έλαχε να γεννηθούν την ημέρα που γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Ηλία σου ευχόμαστε να έχεις καλή υγεία και πνευματική διαύγεια γιατί ο  μικρός Ασκληπιός χρειάζεται τις αγκαλίτσες σου και το πνεύμα σου. Επίσης, όλοι εμείς που χρόνια τώρα μας παρέχεις πνευματική τροφή αφιλοκερδώς σου ευχόμαστε να συνεχίσεις να έχεις την εύνοια των Θεών και των ανθρώπων. 

ΤΟ πιο κάτω ποίημα στην τελική του μορφή που έχει σήμερα, σας το παρουσιάζω κι αυτό σε παγκόσμια πρώτη. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση και καλή αυτογνωσία με συν Αθηνά και χείρα κίνει.

Αργοπεθαίνει όποιος...

Αργοπεθαίνει όποιος εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη των φίλων του για ίδιον όφελος.
Αργοπεθαίνει όποιος εισπράττει αγάπη και επιστρέφει αχαριστία.
Αργοπεθαίνει όποιος αντί για σεβασμό και αγάπη καλλιεργεί μίσος.
Αργοπεθαίνει όποιος ζει με μίζερους και τοξικούς ανθρώπους που του δηλητηριάζουν την ψυχή.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν χαμογελά, όποιος δεν έχει χιούμορ, και όποιος στερεί τη δυνατότητα στον εαυτό του να επικοινωνεί με αγαπημένα πρόσωπα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν έχει φίλους και στερείται τον παρηγορητικό λόγο ενός εκλεκτού φίλου.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν συμμετέχει στις χαρές και τις λύπες των ανθρώπων του.
Αργοπεθαίνει όποιος φοβάται να ερωτευτεί, γιατί μόνο με τον έρωτα μπορεί να βγάλει φτερά, έστω προσωρινά γιατί το προσωρινά στον έρωτα διαρκεί μία αιωνιότητα και μια μέρα.
Αργοπεθαίνει όποιος μένει σε μια σχέση φθοράς αντί να δώσει ένα τέλος.

Αργοπεθαίνει όποιος κλείνετε στον εαυτό του και πλάθει φαντάσματα γιατί αυτά τα φαντάσματα κάποια στιγμή θα γίνουν οι εφιάλτες του.

Αργοπεθαίνει όποιος θέλει να πετάξει και δεν του το επιτρέπουν.
Αργοπεθαίνει όποιος ζει συμβατικά και δεν επαναστατεί ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό.
Αργοπεθαίνει όποιος επιτρέπει στις μυλόπετρες της καθημερινότητας να τον συνθλίβουν προς χάριν μιας ανύπαρκτης ενότητας.
Αργοπεθαίνει όποιος πίνει το κώνειο μιας ανάλγητης κοινωνίας σε μικρές δόσεις.

Αργοπεθαίνει όποιος είναι ευαίσθητος και καλοπροαίρετος γιατί τα πιράνχας των μ.μ.α. θα του κατασπαράξουν τα ζωτικά του όργανα./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ακούει τις εξαίσιες μουσικές της φύσης.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν καλλιεργεί στον κήπο της ψυχής του την ποίηση, τη μουσική, την λογοτεχνία και τις τέχνες.
Αργοπεθαίνει όποιος κάθε πρωί δεν απαγγέλλει έναν στίχο, δεν αντικρίζει μια όμορφη εικόνα, δεν κάνει μια θετική σκέψη.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν βρίσκει στη ζωή του έναν μεγάλο έρωτα για κάτι, ώστε να έχει νόημα η ύπαρξή του.

Αργοπεθαίνει όποιος επιστρέφει στην Ιθάκη του και τη βρίσκει φτωχική, μη σκεπτόμενος τι κέρδισε από το ταξίδι.
Αργοπεθαίνει όποιος αναβάλλει ξανά και ξανά το αντίκρισμα μιας ανατολής και μιας δύσης.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του, στους γονείς του, στα παιδιά του, και στους φίλους του/

Αργοπεθαίνει όποιος αντί για σεβασμό και αγάπη καλλιεργεί μίσος/

Αργοπεθαίνει όποιος θάβει μέσα του τα όνειρα, τα ταξίδια, τα ποιήματα, τις ζωγραφιές του.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν επιζητά την Επικούρεια γαλήνη στην απλότητα της ζωής.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν απολαμβάνει μέσω της φιλίας και της αταραξίας, το νέκταρ και την αμβροσία της εφήμερης ζωής του/.

ΕΠΙΣΗΣ.

Αργοπεθαίνει όποιος επέζησε από την πύρινη λαίλαπα στη Μάνδρα, στο Μάτι και στα Τέμπη γιατί πάντα θα κουβαλάει στην ψυχή του τις εικόνες της τραγωδίας που έζησε αυτός και τ' αγαπημένα του πρόσωπα./

Αργοπεθαίνει όποιος σκέπτεται τον θάνατο ενώ η ζωή δίπλα του περνά και διαβαίνει./

Αργοπεθαίνει όποιος αναρωτιέται μ' αγαπάει, δεν μ' αγαπάει χωρίς να τολμάει να το πει./

Αργοπεθαίνει όποιος στον βωμό του χρήματος θυσιάζει την "Ιφιγένεια" της συνεύρεσης με αγαπημένα πρόσωπα./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αρκείται σ' αυτά που έχει και φθονεί αυτά που κατέχουν οι άλλοι.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν επιτρέπει στις μουσικές νότες τις καρδιάς τους να εισέλθουν στο πεντάγραμμο της ψυχής του./

Αργοπεθαίνει όποιος αντί για σεβασμό και καλοσύνη εισπράττει καχυποψία και φθόνο./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν "ταξίδεψε" μέσα σε οφθαλμούς ερωτικούς κι ελκυστικούς./

Αργοπεθαίνει όποιος συνυπάρχει με άτομα κοιλιόδουλα και πνευματικούς νάνους./

Αργοπεθαίνει όποιος είναι ονειροπόλος, ευαίσθητος, αγαθός και ζει ανάμεσα αγνώμονες και ωχαδερφιστές./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν βρίσκει στη ζωή του το άλλο του μισό και ζει μια ζωή γεμάτη πίκρα και στεναχώρια./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν έκοψε τον γόρδιο δεσμό στην ώρα του ώστε να μπορέσει να περάσει στην επόμενη φάση της ζωής του./

Αργοπεθαίνει όποιος βρήκε στο δρόμο του την Χάρυβδη και δεν αλλαξοδρόμησε από τον φόβο της Σκύλας./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν συνάντησε στην ζωή του μια ερωτική όαση./

Αργοπεθαίνει όποιος συνάντησε στην ζωή του τον μεγάλο έρωτα και δεν τόλμησε να την/ον ακολουθήσει παραμένοντας στην μιζέρια μιας ανούσιας σχέσης./

Αργοπεθαίνει όποιος/α δεν συμμετέχει σε δράσεις εθελοντισμού και δεν βιώνει τη χαρά της δημιουργίας./

Αργοπεθαίνει όποιος συνεχίζει να συμβιώνει με την αρνητικότητα και την καχυποψία./

Υ.Γ. Για το πως κάποιος/κάποια μπορεί να αποφύγει τον ''αργό θάνατο'' που είναι και ο τίτλος του ποιήματος είναι θέμα του καθενός και της καθεμιάς. Μαγικές και γρήγορες συνταγές δεν υπάρχουν, η αταραξία και οι καλοί φίλοι είναι μία κάποια λύσις που λέει και ο Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ.

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΘΙΑ.

Αγαπημένε μου Πεπέ το ποίημά σου έχει μια έντονη συναισθηματική δύναμη και πραγματεύεται τη φθορά της ψυχής και του πνεύματος με τρόπο που αγγίζει τον αναγνώστη. Η επανάληψη του "Αργοπεθαίνει όποιος..." δημιουργεί ρυθμό και έμφαση, δίνοντας έμφαση στην ιδέα της σταδιακής απώλειας της ζωτικότητας.

Έχει δυνατό ρυθμό γιατί η επανάληψη του "Αργοπεθαίνει όποιος..." προσδίδει έμφαση και δύναμη στο μήνυμα.

Έχει πλούσιο περιεχόμενο και αγγίζει πολλά θέματα, από τη φιλία, την αγάπη και την τέχνη μέχρι την κοινωνική καταπίεση και τον θάνατο.

Επίσης έχει φιλοσοφικό βάθος γιατί εμπνέεται από την επικούρεια φιλοσοφία και την ποίηση του Καβάφη, δίνοντας νόημα στην απλότητα και τη χαρά της ζωής.

Και φυσικά έχει πολύ συναίσθημα και εικόνες, δημιουργεί έντονες εικόνες που συγκινούν, όπως η "Ιφιγένεια της συνεύρεσης" ή η "πύρινη λαίλαπα".

Ακολουθεί η αξιολόγηση από την αγαπημένη Καλλιόπη.

Mr Pepo το ποίημά σας είναι μια κραυγή ενάντια στη σταδιακή φθορά του ανθρώπου, τόσο ηθικά όσο και συναισθηματικά. Εξερευνά τις διαφορετικές μορφές "αργού θανάτου" που βιώνει κανείς μέσα από την αχαριστία, την αποξένωση, τη συμβιβασμένη ζωή, την καταπίεση, την έλλειψη έρωτα, δημιουργικότητας και ελευθερίας.

Η χρήση της επαναλαμβανόμενης φράσης "Αργοπεθαίνει όποιος..." δίνει ρυθμό και ένταση, δημιουργώντας ένα ποιητικό μανιφέστο κατά της παθητικής ύπαρξης. Η θεματική του ποιήματος αντλεί στοιχεία από τον Επικουρισμό, τον Καβάφη, ακόμα και υπαρξιακές ανησυχίες σύγχρονων ποιητών. Μέσα από εικόνες δυνατές και συμβολικές – όπως η Ιθάκη, η πύρινη λαίλαπα, το κώνειο – το ποίημα μιλά για το νόημα της ζωής και τις επιλογές μας απέναντι στη φθορά.

Το μεγαλύτερο προτέρημά του είναι η αμεσότητα και η ικανότητά του να αγγίζει βαθιές υπαρξιακές ανησυχίες. Σε κάθε περίπτωση, το ποίημα σας είναι μια έντονη και ειλικρινής έκφραση της αγωνίας για μια ζωή γεμάτη νόημα. Θα έλεγα πως είναι συγκλονιστικό και μεστό.

Σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να πω κι εγώ λίγα λόγια για αυτή τη σημαντική μέρα της ποίησης σχολιάζοντας ένα δικό σας ποίημα.

Φίλες και Φίλοι σας χαιρετώ, πάντα με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ. Σε παγκόσμια πρώτη το ποίημα του Επικούρειου Πέπου [Κατά κόσμον Γκοβίνας Νικολάου Σπυρίδων] με τίτλο ''ΑΝ''. Υ.Γ. Ας μην ξεχνάμε πως σήμερα 20/03 είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας..

Η Μελισσάνθη στο Πήλιο.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί περιηγητές και τρυγητές της γνώσης και της ποίησης καλημέρα. Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα, [αύριο] δηλαδή, και προβληματίστηκα πάρα πολύ, αυτό συνέβη γιατί μετά την παρότρυνση της Μελισσάνθης που μου ζήτησε να παρουσιάσω το κορυφαίο κατ' αυτήν ποίημά μου με τίτλο ''ΑΝ'', έπρεπε να σκεφτώ για το αν θα έπρεπε να σας παρουσιάσω κάποιο από τα δικά μου - τρόπον τινά - ποιήματα, ή να επιλέξω κάποια άλλα Ελλήνων ποιητών. Επικοινώνησα και με την δίδυμη αδερφή μου και ζήτησα τη γνώμη της. Δυστυχώς η Denise (Διονυσία) αντί να με αποτρέψει συντάχθηκε με την Μελισσάνθη, της άρεσε πάρα πολύ η ιδέα, θα έλεγα πως ενθουσιάστηκε γιατί αυτό το ποίημα το γνωρίζει και της αρέσει. Με παρότρυνε μάλιστα να παρουσιάσω τρία ποιήματά μου, το "ΑΝ" το "ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ" και το "ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ". Τελικά αποφάσισα να αναρτήσω μόνο το ''ΑΝ'', το ''Αργοπεθαίνει Όποιος'' αύριο.

Το συζήτησα με την Λόλα και την είδα πάρα πολύ σκεπτική, επί λέξη μου είπε τα εξής: Δεν αμφιβάλω για την αξία τους αλλά σκέφτομαι μήπως θα ήταν καλύτερα να το άφηνες για αργότερα, να τα έβλεπαν πρώτα οι φίλοι μας, ο Ηλίας και ο Διδάσκαλος, και αν αυτοί σου άναβαν το πράσινο φως, τότε να τα δημοσίευες. Δύσκολη η απόφαση και γι' αυτό κατέφυγα στη Μούσα της ποίησης, η Μούσα Ερατώ ήρθε στον ύπνο μου και μου έδωσε την έγκριση της, μετά από όλη αυτή την περίσκεψη αποφάσισα να τα αναρτήσω στο μαγικό ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου (ΛΟΓ) και ο θεός βοηθός που λέει και η Φαίη. Υ.Γ. στο τέλος του ποιήματος υπάρχει περιληπτική ανάλυση από αγαπημένο φιλαράκι.

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ θα ξεκινήσω με το:
ΑΝ
Αν δεν αξιωθείς ν' αγκάλιασες ποτέ φίλους ακριβούς, και δεν σ' έχει κλείσει η αγάπη τους σαν ιερό φυλαχτό, πώς να μιλήσεις για φιλία αληθινή, πώς να πεις το "πάντων κτημάτων κράτιστον εστί φίλος σαφής και αγαθός";

Αν δεν έσκυψες πάνω από σελίδες κλασικής σοφίας,
αν τα βήματά σου δεν σε οδήγησαν στην Πνύκα,
και στην φυλακή του Σωκράτη ώστε να τον ακούσεις να σου διηγείται, με έναν μαγικό τρόπο, το πως απολογήθηκε ενώπιον των δικαστών με την αλήθεια για μοναδική του υπεράσπιση,
πώς θα λες πως γνωρίζεις τον ορθό λόγο και το ήθος;

Αν ποτέ δεν χάθηκες στον λαβύρινθο του Ίψεν
ή στο φως και τη σκιά του Στρίντμπεργκ,
αν δεν άφησες τον νου σου να ταξιδέψει
στις σελίδες του Γιαννακόπουλου, και του Ραφαηλίδη,
πώς θα βρεις τις ρωγμές όπου φωλιάζει η αλήθεια;

Αν δεν ερωτεύτηκες βαθιά, χωρίς δισταγμό,
αν δεν ένιωσες το βάρος του έρωτα στα στήθη σου,
τότε πώς μπορείς να μιλάς για την τρικυμία της καρδιάς
ή για τη σιωπή που αφήνει πίσω του το πάθος;

Αν μπορείς να στέκεις ατάραχος μπροστά στο χάος, 

στον πόλεμο, στην αδικία, στις σφαγές των παιδιών και των αμάχων τότε Δεν σου αξίζουν συγχαρητήρια—
η αδιαφορία δεν είναι αρετή.

Αν μπορείς να πιστεύεις στον άνθρωπο,
ακόμη κι όταν σε πρόδωσαν οι πιο δικοί σου,
αν κρατάς την πίστη σου σε μια σπίθα ανθρωπιάς 

που φωλιάζει στα μάτια ενός αθώου παιδιού,
τότε αξίζεις κάθε τιμή.

Αν εσύ σκέφτεσαι λογικά όταν οι άλλοι παραδίδονται, 

και ο όχλος καταδικάζει χωρίς στοιχεία,
αν γίνεσαι βράχος όταν όλα γύρω γκρεμίζονται,
τότε ανήκεις στους λίγους που περπατούν
τον δρόμο του Στωικού και του Επικούρειου στοχασμού.

Αν η ασχήμια σε πληγώνει και η αδιαφορία σε εξοργίζει,
μην ψάχνεις για σωτηρία στα συρτάρια του υπουργείου·
η παιδεία και η καλλιέργεια δεν γεννιέται στα χαρτιά,
μα στις ψυχές που δεν αντέχουν την μετριότητα.

Αν κλείσεις για πάντα το χαζοκούτι,
αν γεμίσεις το νου σου με μουσικές και στίχους,
αν αφήσεις την ποίηση να σε λούσει σαν πρωινό φως,
θα γνωρίσεις μια αρμονία που δεν πωλείται,
ούτε ανταλλάσσεται με μικροχαρές του κόσμου.

Αν όλοι οι άνθρωποι σου φαίνονται ίδιοι,
αν δεν ξεχωρίζεις την αξία απ’ την φλυαρία,
την καλοσύνη από το προσωπείο,
την σοφία από τον ημιμαθή,
τότε να φοβάσαι—έχασες την πυξίδα σου.

Αν επιλέγεις να στέκεσαι ανάμεσα σε καλύτερους,
αν ποθείς να ανεβαίνεις αντί να βολεύεσαι,
ίσως μια μέρα γίνεις κι εσύ το φως
που θα αναζητούν οι άλλοι να βαδίσουν κοντά του.

Αν δεν διάβασες για την αληθινή ιστορία που σου κρύβουν,
αν δεν αναρωτήθηκες για όσα σου έμαθαν,
τότε ζεις σε μια σκιά,

μιας αλήθειας που δεν έφτασες να αγγίξεις.

Αν δεν περπάτησες στον Κεραμεικό,
αν δεν στάθηκες μπροστά στον Παρθενώνα,

αν δεν έχεις επισκεφτεί το θέατρο του Διονύσου,

το θέατρο της Επιδαύρου,
αν δεν άφησες την πέτρα να σου ψιθυρίσει
τα μυστικά των προγόνων σου,
τότε τι σόι Έλληνας λες πως είσαι;

Αν άφησες τη γλώσσα σου να λυγίσει,
να γίνει σκιά του εαυτού της,
αν αντάλλαξες τα ελληνικά σου με γκρίκλις,
μην κατηγορείς τους άλλους—

απλά κοιτάξου στον καθρέφτη.

Αν δεν βρήκες ποτέ καταφύγιο σε έναν Επικούρειο Κήπο, 

όπως αυτός που υπάρχει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, αν δεν γεύτηκες την ηρεμία μελετώντας 

την επικούρεια φιλοσοφία
πώς λες πως ζητάς την ευδαιμονία;

Αν αγαπάς τα βιβλία και δεν έχεις γνωρίσει
έναν μύστη της ανάγνωσης όπως ο Fuji Tomo Kazu,
αν δεν επισκέφθηκες ποτέ μια εστία γνώσης,
πώς θα πεις πως η σοφία είναι φίλη σου;

Αν λες πως λατρεύεις τη φύση,
μα δεν ανέβηκες ποτέ στο Κερκέτιον όρος,
δεν αφουγκράστηκες την ανάσα του δάσους,
τότε ποιος είσαι εσύ που λες πως αγαπάς τη γη;

Αν δεν είδες τις μεγάλες ταινίες,

τα αριστουργήματα της ανθρωπότητας,
αν δεν άφησες τον κινηματογράφο να σου ψιθυρίσει
με εικόνες όσα τα βιβλία σου είπαν με λέξεις,
τότε τι όνειρα τολμάς να πλάσεις;

Αν δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ τη μέθη της τέχνης,
το άκουσμα μιας συμφωνίας,
την οπτική επαφή ενός πίνακα ζωγραφικής,
το τρέμουλο της φωνής ενός ποιητή,
τότε άφησες τον κόσμο να περνά
χωρίς να σου αφήνει σημάδι.

Αν έφτασες ως εδώ και νιώθεις μια ανατριχίλα,
αν ένιωσες το γέλιο και την ειρωνεία,
την αλήθεια και την υπερβολή,
τότε, ναι, είσαι στη σωστή λωρίδα της λογικής.

Αν δεν έχεις ακόμα γίνει μέλος του Επικούρειου Κήπου,
μην ανησυχείς—θα σε περιμένουμε
με ένα ποτήρι κρασί και ένα χαμόγελο,
γιατί η γνώση, όπως και η χαρά,
είναι για να μοιράζεται.

Τέλος,
Αν δεν έχεις φίλους αληθινούς, 

αν δεν έχεις αντικρίσει πλανόδιες γλυκόφθαλμες ματιές, 

αν δεν έχεις ερωτευτεί, και δεν σ' έχουν ερωτευτεί,

αν δεν έχεις εισπράξει ένα χαμόγελο της Αφροδίτης, 

αν δεν είσαι μέλος της ΟΚΡΑ και της ΛΟΓ, 

αν δεν έχεις πιεί τσίπουρο με τον Μπακόση, 

αν δεν έχεις ακούσει τον σοφό Διδάσκαλο να παίζει 

στην φλογέρα του το "τώρα τα πουλιά", 

αν δεν έχεις διαβάσει το ΙΔΕΟπολις,

αν δεν έχεις αντικρίσει μια ανατολή από το Κερκέτιον όρος, 

αν δεν έχεις πονέσει για τα όνειρα που δεν σου επέτρεψαν να πραγματοποιήσεις κάποιοι ανεγκέφαλοι,

αν δεν είχες την τύχη να σε κλείσουν στην αγκαλιά τους φίλοι αγαπημένοι, ε! τότε πρέπει να επιστρέψεις ξανά στη γη γιατί δεν έζησες, απλά πέρασες.

Αν ωστόσο, έκανες έναν άνθρωπο να χαμογελάσει μην ψάχνεις για τον Θεό, 

ο Θεός είναι μέσα σου.

Πάμε τώρα στην ανάλυση του ποιήματος.
Με βάση αυτά που λέει ένα πολύ αγαπημένο πλάσμα της ΛΟΓ, το ποίημα «ΑΝ» έχει έναν έντονα διδακτικό και στοχαστικό χαρακτήρα, εμπνευσμένο από την επικούρεια φιλοσοφία και τη διαχρονική αξία της γνώσης, της φιλίας και της αυτοβελτίωσης. 

Η χρήση της επαναλαμβανόμενης δομής με το «ΑΝ» δημιουργεί έναν ρυθμό που θυμίζει τόσο το ομώνυμο ποίημα του Κίπλινγκ όσο και έναν φιλοσοφικό κατάλογο αξιών και εμπειριών.

Επίσης έχει αρκετά θετικά σημεία:
Πλούσιο περιεχόμενο – Το ποίημα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων: φιλοσοφία, λογοτεχνία, ιστορία, κινηματογράφο, γλώσσα, αισθητική, και ηθικές αξίες. Δείχνει μια αγάπη για τη γνώση και μια προτροπή προς την πνευματική καλλιέργεια.

Η συνεχής χρήση του «ΑΝ» λειτουργεί σαν ρητορική τεχνική που ενισχύει τη δύναμη του μηνύματος, θυμίζοντας τόσο την παράδοση της ηθικής διδασκαλίας όσο και τον τρόπο που ο Κίπλινγκ χρησιμοποιεί το ίδιο μοτίβο.

Το ποίημα δεν είναι απλά περιγραφικό, αλλά παρακινεί τον αναγνώστη να αναλάβει δράση, να διαβάσει, να επισκεφθεί, να σκεφτεί, να βελτιωθεί.
Φαίνεται ότι γράφτηκε με αληθινό πάθος και μια βαθιά προσωπική οπτική για τη ζωή και τη γνώση. (Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, δικό μου το σχόλιο, Πέπος).

Συμπέρασμα:
Mr Pepo,
το ποίημα έχει αξία ως ένα μανιφέστο αυτοβελτίωσης και φιλοσοφικής αφύπνισης, είναι σίγουρα ένα έργο που δείχνει βαθιά σκέψη και αγάπη για τη γνώση—μια βάση εξαιρετική για περαιτέρω επεξεργασία και βελτίωση. Ελπίζω οι φίλοι σου να το βρουν ενδιαφέρον.

Φίλες και φίλοι τελικά τόλμησα να το αναρτήσω σήμερα, παρακαλώ να δείξετε επιείκεια, ευχαριστώ το φιλαράκι μου για την ανάλυση στο τέλος του ποιήματος. Έρρωσθε.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Υ.Γ. Έχω μία κρυφή ελπίδα, να το ακούσω να το απαγγέλει ο σοφός διδάσκαλος στον κήπο του Ασκληπιού.