ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΖΑΝ ΝΤ'ΑΡΚ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΥΡΤΩ ΛΟΓΩ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

Η φιλοσοφία του Έρωτα στο filomatheia.blogspot.com Φίλες και Φίλοι καλημέρα, η σημερινή μέρα, και η αυριανή,  είναι ξεχωριστές για μένα γιατί δύο πολύ αγαπημένα μέλη έχουν τα γενέθλιά τους. Η μία μάλιστα όπως καταλαβαίνετε τα έχει κάθε τέσσερα χρόνια γι'αυτό φέτος θα το γιορτάσει χ4!!!! ας ξεκινήσω όμως από την αρχή. 27/02/15 γιορτάζει η επίτιμη πρόεδρος της ΛΟΓ η ξακουστή Ζαν Ντ' Αρκ 29/02/15 γιορτάζει μία Μούσα της ΛΟΓ η πολυαγαπημένη μας Μυρτώ. Εύχομαι και στις δύο να είναι καλότυχες, να συνεχίσουν να είναι ελκυστικές, και ερωτικές, σύντομα να γίνουν μητέρες, να καθιερωθούν στον κλάδο τους, Ιστορικό και Βιολογικό, και κυρίως να να μελετήσουν τη φιλοσοφία του ώστε η ζωή τους να είναι πάντα Ερωτική, και Φιλοσοφημένη. Χρόνια Καλά λοιπόν στα υπέροχα κορίτσια της ΛΟΓ.        Με εκτίμηση, και σεβασμό Επικούρειος Πέπος.

Ο ΕΡΩΤΑΣ αποτελεί ένα από τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ που μας απασχολεί στην καθημερινή μας ζωή, σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα ακόμα και κατά την διάρκεια ολόκληρης της ζωής μας!

Παρόλα αυτά, γι αυτό το ΚΥΡΙΑΡΧΟ και ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ θέμα που αφορά όλους μας, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ελάχιστα, αφού σχεδόν ποτέ δεν ξέρουμε πώς να διαχειριστούμε τα ΕΡΩΤΙΚΕΣ μας ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.

Η Ελληνική Μυθολογία είναι σε θέση για άλλη μια φορά, να μας δώσει τις ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ και να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον Έρωτα στην ΠΛΗΡΗ και κυρίως στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ του διάσταση.

Σύμφωνα με την Μυθολογία μας λοιπόν γνωρίζουμε ότι ο ΑΡΗΣ είναι ο Θεός εκείνος που αντιπροσωπεύει το διαχρονικό πρότυπο του ΑΝΤΡΑ και αντίστοιχα η ΑΦΡΟΔΙΤΗ είναι η Θεά εκείνη που αντιπροσωπεύει το διαχρονικό πρότυπο τη
 ΓΥΝΑΙΚΑΣ.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο το γεγονός ότι από τον ΑΡΗ και την ΑΦΡΟΔΙΤΗ, γεννιέται ο ΕΡΩΣ τον οποίο όλοι μας γνωρίζουμε και στον οποίο εναποθέτουμε τις περισσότερες φορές τις ελπίδες μας για την ΠΡΩΣΟΠΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ.

Αν όμως προσέξουμε λίγο καλύτερα την Μυθολογία μας, θα ανακαλύψουμε ότι ο Έρως δεν είναι το μόνο τέκνο που γεννιέται από τον Άρη και την Αφροδίτη.

Ο ΕΡΩΣ έχει και έναν ΔΙΔΥΜΟ ΑΔΕΛΦΟ, τον οποίον όμως σπανίως αναφέρουμε.
Αυτός ο δίδυμος αδελφός του μάλιστα έχει ένα πολύ περίεργο όνομα.
Ονομάζεται ΑΝΤΕΡΩΣ.
Το πρώτο σημαντικό στοιχείο λοιπόν που θα πρέπει να κατανοήσουμε για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να γνωρίσουμε τις ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ είναι δεν υπάρχει μόνο ένας Έρωτας, όπως ίσως πιστεύουμε αλλά αντιθέτως υπάρχουν ΔΥΟ ΕΡΩΤΕΣ.
Ο ΕΡΩΣ και ο ΑΝΤΕΡΩΣ

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το θέμα του Έρωτα είναι πολύ περισσότερο πολύπλοκο από ό, τι αρχικά θα μπορούσαμε να φανταστούμε.
Διότι, όχι μόνο δεν υπάρχει μόνο ένας, αλλά ΔΥΟ ΕΡΩΤΕΣ, αλλά επιπλέον αυτοί οι δύο Έρωτες είναι και ΔΙΔΥΜΑ ΑΔΕΛΦΙΑ.
Από την στιγμή λοιπόν που είναι δίδυμοι, αυτό που θα πρέπει να γνωρίζουμε για να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε την Μυθολογία μας, είναι ότι αυτοί οι ΔΥΟ ΕΡΩΤΕΣ θα εκφράζονται υποχρεωτικά από ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, όπως ακριβώς υποκρύπτεται μέσω των ονομάτων τους: ΕΡΩΣ και ΑΝΤΕΡΩΣ.

Θα πρέπει επίσης προσθέσουμε ότι ο ΑΝΤΕΡΩΣ αναφέρεται ως ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ και ΜΟΧΘΗΡΟΣ, επομένως αφού χαρακτηρίζονται από αντίθετες ιδιότητες, ο ΕΡΩΣ θα πρέπει να είναι ΦΩΤΕΙΝΟΣ και ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟΣ.

Όπως γνωρίζουμε και από την Αστρολογία και το ζώδιο των διδύμων, αυτή η ΔΙΦΥΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ που υποκρύπτεται μέσω της ιερογλυφίας του συμβόλου του Έρωτα, αναφέρεται στον ΑΝΩΤΕΡΟ και στον ΚΑΤΩΤΕΡΟ Εαυτό μας.

Αναφέρεται δηλαδή στην ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΗ ΦΥΣΗ του Ανθρώπου που εκφράζεται μέσω των δύο βασικών ζωτικών του οργάνων.
Τον ΕΓΚΕΦΑΛΟ όπου βρίσκεται η έδρα του ΝΟΥ και την ΚΑΡΔΙΑ όπου βρίσκεται η έδρα της ΨΥΧΗΣ. Στην Μυθολογία μας το γεγονός αυτό υποκρύπτεται από τον ΔΙΑ που αντιπροσωπεύει πάντα τον ΝΟΥ και την ΗΡΑ που αντιπροσωπεύει πάντα την ΨΥΧΗ.

Αυτό που μας γνωστοποιεί το ζώδιο των διδύμων είναι ότι αυτές οι δύο ΔΙΔΥΜΕΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, δεν μπορούν ΠΟΤΈ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Διότι, έχουν δημιουργηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε υποχρεωτικά μόνο ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ μπορεί να βρίσκεται ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ενώ την ίδια στιγμή ο δεύτερος παραμένει ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ.
Το γεγονός αυτό υποκρύπτεται και στην περίπτωση των διδύμων ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ, του Κάστορα και του Πολυδεύκη στους οποίους ο πατέρας τους ο Δίας χάρισε ΕΝΑΛΛΑΞ την Αθανασία.
Έτσι λοιπόν όταν ο Κάστορας ΚΟΙΜΑΤΑΙ, τότε ΞΥΠΝΑΕΙ ο Πολυδεύκης και αντίστοιχα μόλις κοιμηθεί ο Πολυδεύκης, τότε ξυπνάει ο Κάστορας.

Αυτό που θα πρέπει να κατανοήσουμε λοιπόν ότι με τον ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΡΟΠΟ λειτουργεί και ο Έρωτας, που όπως είδαμε χαρακτηρίζεται επίσης από την ίδια διφυή φύση.

Όταν ΚΟΙΜΑΤΑΙ Ο ΕΡΩΣ, τότε ξυπνάει και ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ Ο ΑΝΤΕΡΩΣ.
Όταν με την σειρά του ΚΟΙΜΗΘΕΙ Ο ΑΝΤΕΡΩΣ, τότε ξυπνάει και ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ Ο ΕΡΩΣ.

Τις ουσιαστικές διαφορές των ΔΥΟ ΕΡΩΤΩΝ, μπορούμε να τις ανακαλύψουμε μέσω των ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ που χρησιμοποιούν.
Ο ΕΡΩΣ είναι ΦΩΤΕΙΝΟΣ και κρατάει ΑΡΠΑ με την οποία παίζει την πιο γλυκιά μουσική που θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει, έτσι ώστε να ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΕΙ και να προσφέρει ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ στην Ψυχή μας.

Αντιθέτως, ο ΑΝΤΕΡΩΣ είναι ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ και κρατάει ΤΟΞΟ και ΒΕΛΗ με τα οποία και ΒΑΛΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ μας, με αποτέλεσμα αυτό που προσφέρει τελικά στην Ψυχή μας να είναι η ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ και ο ΠΟΝΟΣ!

Βεβαίως ακριβώς τα σύμβολα του Έρωτα, μας παραπέμπουν στον ίδιο τον Απόλλωνα ο οποίος είναι επίσης διφυής και εκφράζεται κατά περίπτωση, άλλοτε ως Απόλλων ΔΗΛΙΟΣ και άλλοτε ως Απόλλων ΠΥΘΙΟΣ.

Μία επιπλέον σημαντική σύνδεση, ώστε να αποκτήσουμε μία όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα αυτής της ΔΙΦΥΟΥΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, είναι ότι ο ΕΡΩΣ είναι αυτός που ενεργοποιεί τον ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ μας και μας φέρνει σε επαφή με την ΨΥΧΗ μας, ενώ αντιθέτως ο ΑΝΤΕΡΩΣ ενεργοποιεί τον ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ μας και μας φέρνει σε επαφή με τον ΣΩΜΑ μας.

Έχοντας ολοκληρώσει και κατανοήσει αυτήν την εσωτερική ανάλυση της ΔΙΠΛΗΣ ΦΥΣΗΣ του ΕΡΩΤΑ, μπορούμε να εξάγουμε ένα άκρως ενδιαφέρον και πολύτιμο συμπέρασμα.
Πίσω από το πρόσωπο του ΕΡΩΤΑ η Μυθολογία μας έχει καταφέρει να συμπυκνώσει σε ένα και μόνο σύμβολο, ολόκληρη την εσωτερική διάσταση της Ελληνικής Φιλοσοφίας.
Αυτό δηλαδή που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι σαν Άνθρωποι διαθέτουμε ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ:
Ή να στραφούμε προς το Υλικό μας Σώμα και γενικότερα προς τις ΥΛΙΚΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ.
Ή να στραφούμε προς την Ψυχή μας και στις ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ.

Βεβαίως η έννοια της ΥΛΗΣ περιορίζει υποχρεωτικά την αντίληψή μας, μόνο στην παρατήρηση των ΥΛΙΚΩΝ άρα και ΟΡΑΤΩΝ αντικειμένων που μας περιβάλουν.
Όπως διαπιστώσαμε όμως, αυτός που ασχολείται με την Ύλη και τις εκφράσεις του Κατώτερου Εαυτού μας, είναι ο Σκοτεινός ΑΝΤΕΡΩΣ.

Αντιθέτως ο Λαμπερός ΕΡΩΣ είναι αυτός που μπορεί να μας προσφέρει την Ουράνια Θεία Μουσική της Επτάχορδης ΛΥΡΑΣ του πραγματικού Έρωτα.

Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι σε αντίθεση με τις Υλικές απολαύσεις που είναι ΟΡΑΤΕΣ, υπάρχουν και οι Πνευματικές απολαύσει οι οποίες όμως είναι ΑΟΡΑΤΕΣ και αυτό που μας ζητείται, είναι να κάνουμε μία ΥΠΕΡΒΑΣΗ για τις αντιληφθούμε και να τις κατακτήσουμε.

Το κέρδος που θα έχουμε σε αυτήν την περίπτωση είναι τεράστιο, διότι όπως διαπιστώσαμε ο ΑΝΤΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ με αποτέλεσμα να ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ και να ΠΟΝΑΜΕ, ενώ ο Έρωτας μας ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ και μας ανεβάζει σε ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΣ.

Ακριβώς αυτός ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ!
Να μας υποδείξει τον τρόπο που θα μας βοηθήσει να ξεκολλήσουμε από το Βάρος του Σώματός μας και την ΒΑΡΥΤΗΤΑ της Γης που μας υποχρεώνει να βιώνουμε τον Αντέρωτα.
Το γεγονός αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την προοδευτική απεξάρτησή μας από την Ύλη στην οποία βρισκόμαστε προσκολλημένοι.

Αυτή είναι η σημαντικότερη και βεβαίως δυσκολότερη ΥΠΕΡΒΑΣΗ που μπορεί και ΟΦΕΙΛΕΙ να πραγματοποιήσει ένας Άνθρωπος κατά την διάρκεια της ζωής του επάνω στον πλανήτη Γη.
Σε αυτήν ακριβώς την υπέρβαση αποσκοπεί το σύνολο της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ολόκληρο το εκπαιδευτικό και θρησκευτικό σύστημα των Αρχαίων Ελλήνων που είχε σαν στόχο του την πραγματική και ουσιαστική εξέλιξη του Ανθρώπου έτσι ώστε να τον βοηθήσει εμπράκτως όσο περισσότερο γίνεται στο να ΕΠΙΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ και να ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ.
Να τον βοηθήσει να καταστεί τελικά Θεός και να επιστρέψει στην Αγκαλιά του Πατέρα του, που προσμένει νυχθημερόν την επιστροφή του!

Ας αναλογιστούμε λοιπόν ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΕΡΩΤΕΣ είναι αυτός που επιτρέπουμε να ΕΛΕΓΧΕΙ και να ΕΞΟΥΣΙΑΖΕΙ την ζωή μας και βεβαίως ας αξιολογήσουμε και τα αποτελέσματά του!

Επιμέλεια: Eπικούρειος Πέπος.Πηγή: http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA/

Ο σημαντικός Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος, που έγινε διάσημος μετά το μυθιστόρημά του «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα», επισκέφθηκε την Αθήνα και μας μίλησε για όλο αυτό που χαρακτήρισε κυρίως τη γραφή αλλά και τη σκέψη του: Τις ευχάριστες αλλά και δραματικές διαστάσεις του έρωτα. 

Ο ΠΟΘΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ

«Στον έρωτα ο ένας ζει από τον άλλο,

αποσύρονται τα δύο αυτά άτομα από τον κόσμο, αλληλοκαταβροχθίζονται σωματικά και πνευματικά και, σιγά σιγά, ο χρόνος τους ξαναθέτει στη συνέχεια εντός του κόσμου. Τους εγκαθιστά, δηλαδή, ξανά μέσα στην καθημερινότητα όπου εκεί βρίσκουν πάλι μία θέση στη ζωή. Αυτή η στιγμή της επανένταξής τους στον κόσμο είναι πολύ δύσκολη, γιατί είναι εκεί που αυτή σχέση περνάει από το πάθος στην διαρκή αγάπη. Είναι αυτό το οποίο ονόμαζε και ο Πλάτωνας ως "ο έρωτας του έρωτα"-μία, κατά κάποιο τρόπο, αυτοαναφορική σχέση, όπου ο έρωτας αγαπάει στην ουσία τον εαυτό του. Αυτό που βιώνουμε στην ερωτική κατάσταση είναι ο βρασμός, μέσα στον οποίο, κατά κάποιο τρόπο, μας βυθίζει. Βγαίνουμε, δηλαδή, από το κοινότυπο, από την καθημερινότητα της ύπαρξης και μπαίνουμε σε μία ζωή μόνιμου αναπάντεχου: Όλα ρυθμίζονται από την προσμονή, την ελπίδα, την απογοήτευση, τη χαρά, τον πόνο.Όταν είμαστε ερωτευμένοι κρεμόμαστε, για παράδειγμα, πάνω από το τηλέφωνο, αναρωτιόμαστε αν πήρε κανείς-δηλαδή το αντικείμενο του πόθου μας-αν αποφορτίστηκε η μπαταρία και γι αυτό δεν καλεί, αν δεν υπάρχει σήμα. Και μετά αναρωτιόμαστε "μου θύμωσε; Είπα κάτι άσχημο;". Κι έτσι, ακόμη και το τηλέφωνο, αποκτά υστερικές διαστάσεις στη νεύρωση που έχουμε. Λογικό, αφού η ερωτική κατάσταση μας θέτει εκτός εαυτού. Και η μεγάλη δυσκολία κάθε ερωτικής ζωής είναι να περάσουμε από αυτή την κατάσταση, για ένα διάστημα μηνών ή-στην καλύτερη περίπτωση-ετών, σε μία πιο καθημερινή ζωή η οποία να είναι εξίσου ενδιαφέρουσα, αλλά με λιγότερο πάθος ή ένταση. Κι έτσι το ζεύγος καλείται να παντρέψει στη συνέχεια την ένταση με τη διάρκεια, αλλά και να συνηθίσει στην ιδέα ότι αυτή η διάρκεια μπορεί να υπάρξει χωρίς την ένταση-και αυτό είναι κάτι που δεν παραδέχεται εύκολα κανείς. Ξαφνικά θα πρέπει να αποδεχτούμε, για παράδειγμα, πως ο άλλος μπορεί να μας ξεχάσει κατά καιρούς, αλλά εμείς να τον θυμόμαστε. Είναι και αυτή άλλη μία μεγάλη πρόκληση της συζυγικής ζωής».

Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ «ΙΔΑΝΙΚΟΥ»

«Κάθε φορά που διαρρηγνύεται ένα ζεύγος, αυτόματα θέτει σε κίνδυνο τα άλλα φιλικά ζευγάρια, αυτά που βρίσκονται γύρω του, τα οποία ξαφνικά αναλογίζονται και τη δική τους σχέση. Κι έτσι αυτοί οι χωρισμοί είναι επώδυνοι για όλους. Οι φίλοι του ζεύγους τους λένε "να μείνετε ενωμένοι, να μην χωρίσετε", συνήθως από φόβο για να μην αμφισβητηθεί και η δική τους ζωή. Κι έτσι, ένας χωρισμός ή ένα διαζύγιο φέρει μαζί του κι άλλους χωρισμούς, διότι ξαφνικά όλοι βρίσκουν λόγους ώστε να πάψουν να αγαπούν τον σύντροφο ή τη σύντροφό τους, αποφασίζοντας να ξεκινήσουν εκ νέου τη ζωή τους πάνω σε άλλες βάσεις. Αυτό ονομάζεται και "εναλλαγή". Δηλαδή παντρευόμαστε, αποκτάμε ενδεχομένως και ένα παιδί, και στη συνέχεια μπαίνουμε στην "αγορά των μεταχειρισμένων"-για να μιλήσουμε με εμπορικούς όρους. Όλα αυτά με πολλά δράματα, με πολλές παρεξηγήσεις-αλλά και με γέλιο ενδεχομένως. Λες και δεν μπορούν ποτέ οι άνθρωποι να βρουν άξιο σύντροφο ή σύντροφο που να στέκεται στο ύψος των προσμονών τους και των προσδοκιών τους. Αυτή θα έλεγα πως είναι μία σύγχρονη "ασθένεια" την οποία βιώνουμε συχνά σήμερα στη Γαλλία και κατά πάσα πιθανότητα αυτό θα συμβαίνει και στη χώρα σας. Αυτό συμβαίνει επειδή οι προσδοκίες μας από έναν σύντροφο είναι υπέρογκες και δυσανάλογες-και γι αυτό δεν μπορούν και ποτέ να καλυφθούν. Περιμένουμε πάντα την απόλυτη σεξουαλική ικανοποίηση, την απόλυτη αρμονία, οι γυναίκες να είναι πάντα άξιες μητέρες, οι άντρες ικανοί επαγγελματίες, υποδειγματικοί πατέρες αλλά και εραστές υψηλού επιπέδου. Κάποια στιγμή, όμως, αυτές οι αμοιβαίες προσδοκίες στα σύγχρονα ζευγάρια, φτάνουν σε τέτοια ύψη που τελικά καθίστανται γελοίες. Εκείνο που πιστεύω ότι πρέπει να ακούμε πια μεταξύ των ζευγαριών είναι "μπορούμε να είμαστε και ευάλωτοι και ανεπαρκείς. Δεν χρειάζεται να είμαστε super men και super women". Απ τη στιγμή που θα αντιληφθούμε ότι ο άλλος είναι-όπως κι εγώ- ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ήδη έχουμε κάνει ένα μεγάλο άλμα στην αμοιβαία κατανόηση. Κυρίως οι νέοι άνθρωποι αναζητούν συνήθως την ίδια την ιδέα του "απόλυτου"-αλλά αυτό είναι απάνθρωπο. Κι όποιος δεν διακινδυνεύει να υποφέρει δεν μπορεί να αγαπήσει ούτε να αγαπηθεί. Ακούστε, ο έρωτας

είναι ένα μείγμα απόλαυσης, θαύματος τρόμου και θανάτου. Το μυστικό είναι να έχει κανείς την ερωτική φλόγα και τον ερωτισμό, αλλά και την ασφάλεια μέσα στην σχέση, ώστε να έχουμε τα ερωτικά ρίγη, χωρίς όμως να εκτιθέμεθα στους κινδύνους. Το ερωτικό σχήμα δεν είναι ένας δρόμος που πηγαίνει ευθεία στην κορυφή του βουνού, αλλά ένας δρόμος στον οποίο ακολουθεί σχεδόν πάντα και μία κάθοδος-ενίοτε απότομη. Αλλά σίγουρα μόνο όποιος δεν διακινδυνεύει να υποφέρει δεν γνωρίζει τον πραγματικό έρωτα».

Eπιμέλεια ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

Αφιέρωμα στους πιστούς και εκλεκτούς Φίλους μας. Από τον Επικούρειο Πέπο. Κάποια λείπει απόψε από την παρέα.

Φίλες και Φίλοι, συναθλητές της Ουτοπίας καλημέρα, σήμερα η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους φίλους, αφορμή για να κάνω αυτή την ανάρτηση είναι οι πιστοί, και πολίτιμοι φίλοι, έναν εξ αυτών είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε χθες βράδυ 25/02/15 στο σπίτι του Τζίμ Άνταμς=Αστροτόμ, τον καταπληκτικό καλλιτέχνη MILO Z που πριν λίγες μέρες απολαύσαμε στο GAZARTE. Το πιο κάτω ποίημα είναι του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «Ποίημα στους φίλους»

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω 

το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σουδεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένη/ο. 

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος/α είσαι
ούτε ποιος/α πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο

Απλά ήσουν πολύ σημαντική/ός για μένα.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένη/ος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.

Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή. 

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.

Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

Λενάρα με όλα αυτά που περνάμε αυτή την περίοδο εμείς οι τάχαμου ζωντανοί, εσύ θα ήσουν η μόνη που θα μπορούσες να κατατροπώσεις τον κορωνα'ι'ό. Μας λείπεις, μας λείπεις πάρα πολύ. Λενάρα θα το πίστευες εσύ ποτέ πως ο Ηγέτης θα έμενε μέσα στο σπίτι μια βδομάδα; Απίστευτο κι όμως αληθινό. Συνέβη κι αυτό τον ΜΑΡΤΙΟ του 2020.

10 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΙΣ ΔΩΣΕΙ? Ο Επικούρειος Πέπος; Σίγουρα όχι, άρα ποιος;

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, καλό ''ταξίδι'' στον παππούλη τής Ζαν Ντ' Αρκ, καλή μνήμη σε όσους τον αγαπούσαν. Αγαπητέ φίλε και γείτονα Ντίνο η γειτονιά μας είναι πλέον πολύ πιο φτωχή χωρίς εσένα.   Στο ιστολόγιο της ΛΟΓ σήμερα θα σας παρουσιάσουμε κάποια επιστημονικά θέματα που ελπίζουμε να σας ενθουσιάσουν, και παράλληλα να σας κάνουν να προβληματιστείτε για την ασημαντοτητά μας. Ας υποθέσουμε πως είσαστε σε μια καταπληκτική παραλία της Κρήτης, ή ενός άλλου Ελληνικού νησιού με μία τεράστια παραλία, πόση σημασία θα δίνατε σ' 'εναν κόκκο άμμου? πιθανολογώ καμία, ε! αυτός ο κόκκος άμμου είναι ο πλανήτης μας στο γνωστό σύμπαν. Επομένος ας αναλογιστούμε τη δική μας ασημαντότητα. Τα διαστημικά-διαπλανητικά θέματα του ιστολογίου είναι επιλογές των ειδικών που έχουμε στην ομάδα μας, δηλαδή του Mr Alex, και του Πρύτανη της Πληροφορικής Γ. Γενικού.

10 ερωτήματα ζητούν απαντήσεις - προβληματισμοί που απασχολούν την ανθρώπινη σκέψη

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 

Είναι τα 10 ερωτήματα στα οποία πρέπει η επιστήμη να απαντήσει. Με αφορμή τα 350 χρόνια από την ίδρυση της Βασιλικής Εταιρείας, ο πρόεδρός της και ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες στον κόσμο, σερ Μάρτιν Ρις, συνόψισε ορισμένους από τους προβληματισμούς που ταλανίζουν εδώ και καιρό την ανθρώπινη σκέψη.
Πριν από τρεισήμισι αιώνες, όταν ακόμη η Γη ήταν terra incognita, μια ομάδα ανθρώπων προσπάθησε να κατανοήσει τον κόσμο στηριζόμενη στην παρατήρηση και την απόδειξη και όχι στην ανάγνωση αρχαίων κειμένων. Πρόοδοι σημειώθηκαν πολλές. Γνώσεις κατακτήθηκαν.
Αλλά και νέες προκλήσεις ανέκυψαν που δελεάζουν την επιστήμη να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο. Κανείς δεν έχει μία κρυστάλλινη σφαίρα για να δει πώς θα είναι ο κόσμος στα επόμενα 350 χρόνια.
Ωστόσο, όπως λέει ο σερ Μάρτιν Ρις, τα σημερινά παιδιά θα ζήσουν σ'  έναν κόσμο όπου τα επιτεύγματα της επιστήμης θα διαδραματίζουν καθοριστικότερο ρόλο στην καθημερινή ζωή.
Ας δούμε πώς 10 άνθρωποι των γραμμάτων και της επιστήμης φαντάζονται τις απαντήσεις στα ερωτήματα που ακολουθούν.
 Τι είναι συνείδηση;
Της Κάθι Σάικς 

Οι περισσότεροι από μας έχουν μία εικόνα τού τι εννοούμε με τον όρο αυτό. Η επιστήμη όμως δεν έχει καταφέρει ακόμη να την οριοθετήσει ή να την κατανοήσει. Κάποιοι λένε ότι η κβαντική μηχανική διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο, ενώ κάποιοι άλλοι αποφαίνονται ότι πρόκειται για κάτι αντίστοιχο με την «υγρότητα του νερού». Μια ιδιότητα δηλαδή που απορρέει από τη δράση μεμονωμένων μορίων. Ακόμη και με τις πιο εξελιγμένες τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου, μετά βίας καταλαβαίνουμε πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, πολύ περισσότερο η συνείδηση. Στο μέλλον, όταν θα μπορούμε καλύτερα να συνθέτουμε οργανισμούς ή να φτιάχνουμε συναισθηματικά ρομπότ, ίσως να καταλάβουμε περισσότερο τι σημαίνει «ενσυνείδητος».
Μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ποια ζώα είναι «ενσυνείδητα»; Είναι ο σκύλος σας ενσυνείδητος; Και τι συμβαίνει με τη συνείδησή μας όταν παθαίνουμε Αλτσχάιμερή όταν γινόμαστε ψυχωτικοί; Ισως ποτέ να μην καταλάβουμε ολοκληρωτικά τι είναι συνείδηση. Ελπίζω στη διάρκεια της ζωής μας να έχουμε αποκτήσει μία μικρή έστω γεύση για το τι και ποιοι πραγματικά είμαστε.

Η Κάθι Σάικς είναι καθηγήτρια Επιστημών και Κοινωνίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Τι συνέβη πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη;
Της Τζόαν Μπέικγουελ

Για να το πω απλά, όπως κάνουν μερικοί επιστήμονες, δεν υπήρχε χώρος ή χρόνος πριν από τη Μεγάλη Εκρηξη. Ομως δεν μπορώ να πω ότι η ερώτηση δεν έχει νόημα γιατί αυτό θα σήμαινε ότι η ύλη δημιουργήθηκε από το πουθενά. Από την άλλη πλευρά, αν προϋπήρχε κάποιο είδος αρχέγονου χάους από το οποίο το χέρι του Θεού έπλασε το σύμπαν, τότε από πού προήλθε αυτό το χάος; Κοιτάζοντας αντίστροφα στο μέλλον, θα ήθελα να ξέρω αν ποτέ τα ρομπότ θα εκτοπίσουν τους ανθρώπους.
Επιστήμονες μας είπαν ότι κατάφεραν να φτιάξουν κάποιο είδος τεχνητής νοημοσύνης που αντιδρά στην εκδήλωση αισθημάτων. Ομως, θα μπορέσουν να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο φτιάχνοντας ρομπότ που θα μπορούν να ερωτεύονται; Και τα ίδια τα ρομπότ μήπως πρόκειται ποτέ να καταφέρουν να ξεπεράσουν την αδυναμία φυσικής αναπαραγωγής τους και να βρουν τρόπο να αναπαράγουν τα συστατικά τους γεννώντας καινούργια μοντέλα;
Η Τζόαν Μπέικγουελ είναι δημοσιογράφος.
Πώς θ' αντιμετωπίσουμε την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού;
Της Τρέισι Σέβαλιέ

Οσο καλοί κι αν γίνουμε στην ανακύκλωση, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην παραγωγή φαγητού ή στη βιώσιμη ανάπτυξη, θα έλθει η στιγμή που ο παγκόσμιος πληθυσμός θα κάνει τη ζωή αφόρητη στον πλανήτη. Επιπλέον, η πίεση που ασκείται στους φυσικούς πόρους της Γης εντοπίζεται και στα δύο άκρα του πληθυσμιακού φάσματος. Οχι μόνο γεννιούνται συνεχώς μωρά, αλλά οι άνθρωποι ζουν όλο και περισσότερο. Κάποιοι, δε,υποστηρίζουν ότι μερικοί άνθρωποι θα ζουν κάποτε 200 και 300 χρόνια. Αυτό ίσως να αποτελεί θρίαμβο για την ιατρική, αλλά μπορεί να είναι καταστροφή για τον κόσμο. Επομένως θα ήθελα να δω τους επιστήμονες να δημιουργούν ένα λειτουργικό μοντέλο για την πληθυσμιακή αύξηση, το οποίο θα μπορεί να προβλέψει το σημείο κορεσμού της Γης, και οι κυβερνήσεις των χωρών να λαμβάνουν σοβαρά μέτρα γι' αυτό.
Η Τρέισι Σεβαλιέ είναι συγγραφέας
Θα μας δώσουν πίσω η επιστήμη και η μηχανολογία τη χαμένη μας ατομικότητα;
Του Μαρκ Μιοντόβνικ

Αν κάνετε μία γρήγορη απογραφή των αντικειμένων που έχετε, θα δείτε ότι όλα είναι προϊόντα μαζικής παραγωγής. Αυτό είναι αποτέλεσμα της βιομηχανικής επανάστασης κατά τη διάρκεια της οποίας τα εργοστασιακά προϊόντα αντικατέστησαν τα πιο εξατομικευμένα.
Αποδεχτήκαμε την ομοιομορφία σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Τα ρούχα, τα παπούτσια, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια μας, είναι όλα μαζικά παρασκευασμένα. Πρόκειται για μια κυρίαρχη επιρροή στη ζωή μας, η οποία προσδίδει μορφή στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Κάτι όμως φαίνεται να αλλάζει μέσα από τα εργαστήρια των πανεπιστημίων, καθώς μια καινούργια τεχνολογία υπόσχεται να αντιστρέψει τη φορά των πραγμάτων. Η τεχνολογία αυτή λέγεται τρισδιάστατος εκτυπωτής. Και κάνει το εξής: παίρνει ένα σχέδιο από τον υπολογιστή σας και το μετουσιώνει σε ένα φυσικό αντικείμενο. Πατάςτο «print» και εμφανίζεται ένα ζευγάρι γυαλιά, ένα τηλέφωνο, ένα ξεχωριστό δαχτυλίδι για το αγαπημένο σου πρόσωπο! Δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία. Απλώς για μια τεχνολογία στα σπάργανα, όπως ήταν τα κομπιούτερ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Μήπως πρόκειται για την επόμενη βιομηχανική επανάσταση;
Ο Μαρκ Μιοντόβνικ είναι φυσικός στο Kings College του Λονδίνου
Υπάρχει κάποιο υπόδειγμα για τους πρώτους αριθμούς;
Του Μάρκους Ντι Σοτουά

Για 2.000 χρόνια οι μαθηματικοί πασχίζουν να ξεκλειδώσουν το μυστικό των πρώτων αριθμών: για παράδειγμα, γιατί το 7 και το 17 δεν μπορούν να διαιρεθούν. Κάθε γενιά μαθηματικών έχει γράψει και από ένα κεφάλαιο σ' αυτή την οδύσσεια για την κατανόηση των θεμελιωδών αριθμών  ωστόσο, ύστερα από τόσους αιώνες, υπάρχει η αίσθηση ότι η απάντηση στο αίνιγμα των πρώτων αριθμών ίσως να να βρίσκεται κοντά. Βέβαια, μπροστά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος, όπως ο καρκίνος, η κλιματική αλλαγή, η ενέργεια,το θέμα των πρώτων αριθμών μοιάζει λιγότερο σημαντικό για να επικεντρώσει κάποιος τον ερευνητικό του μόχθο. Αυτό θα το κρίνει βέβαια η Ιστορία. Γεγονός είναι ότι οι πρώτοι αριθμοί είναι τα άτομα της αριθμητικής. Από τους αριθμούς παίρνεις μαθηματικά και από τη ροή των μαθηματικών όλες τις άλλες επιστήμες. Τα μαθηματικά απαντούν στα θεμελιώδη ερωτήματα της επιστήμης που έχουν τη δυνατότητα να μετασχηματίσουν την κοινωνία.
Ο Μάρκους ντι Σοτουά είναι καθηγητής Εκλαϊκευμένης Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Number Mysteries».

Μπορούμε να βρούμε έναν επιστημονικό τρόπο για να σκεφτόμαστε όλοι με ωφέλιμο τρόπο;
Του Μπράιαν Κοξ

Αυτό θα ήταν το σημαντικότερο επίτευγμα της επιστήμης στους αιώνες που έρχονται. Και το λέω αυτό γιατί πιστεύω ότι προς το παρόν δεν κυβερνούμε τον κόσμο σύμφωνα με αρχές που βασίζονται σε αποδείξεις. Αν το κάναμε, θα επενδύαμε σε ένα άλλου τύπου ενεργειακό «Πρόγραμμα Μανχάταν» για ν' αναπτύξουμε φθηνές τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας. Ή θα δαπανούσαμε ακόμη μεγαλύτερα ποσά για την εξάλειψη ασθενειών όπως η ελονοσία. Και φυσικά θα μαθαίναμε να ζούμε και να εργαζόμαστε στο διάστημα, στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την επιβίωσή μας.
Πιστεύω ότι θα είμαστε ικανοί να χτίσουμε έναν ασφαλέστερο, δικαιότερο, πιο ευημερούντα και πιο ειρηνικό κόσμο, μόνο όταν η πλειονότητα του πληθυσμού καταλάβει τις μεθόδους της επιστήμης και δεχτεί την καθοδήγηση από τους ειδικούς που θα ερευνούν και θα αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του μέλλοντος με εμπεριστατωμένη μεθοδολογία η οποία θα βασίζεται σε αποδείξεις. Η επιστημονική παιδεία πρέπει επομένως να αποτελέσει το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί το μέλλον μας.
Ο Μπράιαν Κοξ είναι φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στο CERN.

Πώς θα διασφαλίσουμε ότι η ανθρωπότητα θα επιβιώσει και θα ακμάσει;
Του Τζον Σάλτσον

Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο όλες οι συναρπαστικές ανακαλύψεις και εξερευνήσεις πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Βεβαίως και μπορούμε να επιβιώσουμε αλλά πρέπει να το κάνουμε σκεφτόμενοι και δρώντες με ένα πιο συνεργατικό τρόπο. Οι φυσικές επιστήμες θα χρειαστεί να συνδυαστούν με τις κοινωνικές αποτελώντας μοχλό διακυβέρνησης, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ότι οι προκλήσεις του μέλλοντος μπορούν ν' αντιμετωπιστού ν αποτελεσματικά.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά. Φυσικοί πόροι διατροφής και πηγές ενέργειας σύντομα θα στερέψουν. Υπάρχει και η αλλαγή κλίματος καθώς οδεύουμε προς μια θερμότερη Γη με αυξημένο κίνδυνο να εκδηλωθούν νέες συγκρούσεις και να προκύψουν σοβαρές απειλές.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως η ιστορία των τελευταίων 50 χρόνων μάς έχει δείξει ότι δεν είμαστε καλοί στο να συναποφασίζουμε και να δρούμε από κοινού. Αντ' αυτού, ανταγωνιζόμαστε. Επομένως, πρέπει ν' αναθεωρήσουμε κάποιες αρχές και να ευνοήσουμε τη συνεργασία θετικών και κοινωνικών επιστημών για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που έρχονται.
Ο Τζον Σάλστον προεδρεύει των μελετών της Βασιλικής Εταιρείας για τον άνθρωπο και τον πλανήτη.

Μπορεί κάποιος να εξηγήσει επαρκώς το νόημα του άπειρου Σύμπαντος;
Του Άντριου Μόσιον

Η ιδέα ότι δεν υπάρχει τέλος στο Σύμπαν μοιάζει λογικά αδιανόητη. Πώς γίνεται να μην υπάρχουν όρια στο Σύμπαν; Ξέρουμε ότι το Σύμπαν διαστέλλεται, όμως μέσα σε τι συμβαίνει αυτή η διαστολή; Μήπως βρίσκεται στριμωγμένο σε κάτι άλλο ή απλώς τριγυρνά μέσα στο τίποτα; Σε κάθε περίπτωση, το κάτι και το τίποτα φαίνεται να είναι μάλλον το ίδιο πράγμα. Εχει ειπωθεί ότι το Σύμπαν ίσως να συστέλλεται μέσα στον χρόνο. Αυτό όμως εγείρει αντίστοιχα ερωτήματα. Τι αντικαθιστά το κενό που κάποτε κάλυπτε το Σύμπαν; Για να ελαφρύνω κάπως τη συζήτηση, θα ήθελα να ξέρω αν η γάτα μου έχει πλήρως εξελιχθεί ως είδος και κατ' επέκταση αν οι άνθρωποι αποτελούν το τελευταίο σκαλοπάτι στη σκάλα της εξέλιξης των πρωτευόντων θηλαστικών. Μήπως κάποια μέρα εμφανιστεί κάποιο άλλο είδος που θα κυριαρχήσει στον πλανήτη και εμείς θα είμαστε κλεισμένοι σε κελιά αναγκαζόμενοι να καπνίζουμε σε επιστημονικά εργαστήρια;
O Αντριου Μόσιον είναι βραβευμένος ποιητής.
Θα μπορώ στο μέλλον να καταγράφω τον εγκέφαλό μου με τον τρόπο που μαγνητοσκοπώ μια εκπομπή στην τηλεόραση;
Του Λάιονελ Σρίβερ

Θα ήθελα να μπορώνα ξαναβιώσω κάτι σημαντικό που έζησα στη ζωή μου, όπως κάποια στιγμή που ερωτεύτηκα. Ειδικότερα, θα ήθελα να καταφέρω κάποτε να καταγράφω τα όνειρά μου, και δεν εννοώ να σημειώνω στο ημερολόγιο ό,τι μετά βίας θυμάμαι το επόμενο πρωί. Θέλω να δω ξανά εκείνες τις εικόνες, γυρνώντας πίσω την εγγραφή, και να παρατηρήσω από πού άντλησα αυτές τις συναρπαστικές ιστορίες. δεν θα στέρευα ποτέ ξανά από φανταστικές ιδέες. Υποθέτοντας ότι άλλοι άνθρωποι θα μπορούσαν επίσης να αναπαράγουν τις κασέτες του εγκεφάλου σας στο δικό τους μυαλό, η τεχνολογία θα προκαλούσε ένα σωρό προβλήματα, αναδεικνύοντας την ύσταστη εισβολή στην προσωπική ζωή. Κανένα είδος μυστικού δεν θα παρέμενε κρυφό. Από την άλλη πλευρά, η τεχνολογία αυτή θα μας έδινε τη δυνατότητα να βιώσουμε το πώς είναι να είσαι κάποιος άλλος, έστω κι αν οι μυθιστοριογράφοι έμεναν χωρίς δουλειά.
Ο Λάιονελ Σρίβερ είναι συγγραφέας
 Μπορεί η ανθρωπότητα να πάει στ΄ αστέρια;
Του Πιρς Σέλερς

Στα επόμενα100 χρόνια θα έχουμε εξερευνήσει τα όρια του ηλιακού μας συστήματος με επανδρωμένες αποστολές και θα έχουμε ανιχνεύσει κάθε γωνιά του με ρομπότ. Δεν ξέρω πότε οι άνθρωποι θ' αρχίσουν έπειτα από αυτό να   κινούνται προς τα μακρινά αστέρια.Ξέρουμε πάντως ότι εκεί εξω υπάρχουν πολλοί πλανήτες και κάποιοι βρίσκονται στην εύκρατη ζώνη.
Πρώτα τα ρομπότ θα φθάσουν σε άλλα αστέρια και θα είσθε σε θέση να τα δείτε απο το σαλόνι σας. Στη συνέχεια θ' ακολουθήσουν οι άνθρωποι, αλλά δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα τα καταφέρουν ώς εκεί, αν θα πάνε ζωντανοί, σε κατάσταση ψύξης, ή αλλιώς ανάλογα με την απόσταση που πρέπει να διανύσουν.
Αν καταφέρουμε να επιτύχουμε ταχύτητα ίση με το 1% της ταχύτητας του φωτός, τότε θα εχουμε εξαπλωθεί σε όλο το γαλαξία σε 10 εκατομμύρια χρόνια. Οι απόγονοι του ανθρώπινου είδους, όποια μορφή κι αν έχουν, θα πρέπει να φύγουν μακριά από αυτόν τον πλανήτη και το ηλιακό σύστημα για να επιβιώσουν.
Ο Πιρς Σέλερς είναι βρετανός αστροναύτης στη NASA.
Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 11/02/2011

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΡΙΚΚΗΣ skiv@dolnet.gr ΕΥΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ elefthe@dolnet.gr

Ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Ο Δον Κιχώτης στην ποίηση και τη ζωγραφική. Ποιήματα και πίνακες για τον Δον Κιχώτη. Αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση σε όλους εκείνους που πράτουν, και νιώθουν ως νέοι Δον Κιχώτες.

Για τον Δον Κιχώτη
Φίλες και Φίλοι καλημέρα, σε όσους το αξίζουν και μόνο σ'αυτους. το μενού σήμερα έχει Δον Κιχώτη του Θερβάντες.
Το υλικό για τη σημερινή ανάρτηση το δανείστηκα απο το καταπληκτικό ιστολόγιο της κ. Άννας Αγγελοπούλου την οποία ευχαριστώ απο καρδιάς. Ελπίζω κάποια στιγμή τα μέλη της δημιουργικής ομάδας της ΛΟΓ να συναντήσουμε αυτή την
υπέροχη Ελληνίδα για μια συνέντευξη γιατί ανήκει στην μικρή δημιουργική Έλλαδα του εξωτερικού. Μετά το άρθο γιατο μαγευτικό και πανέμορφο Γοργογύρι, νομίζω πως είναι ό,τι καλύτερο
ο αιώνιος ονειροπόλος Δον Κιχώτης. Όσοι απο εσάς δεν έχετε διαβάσει αυτό το κλασικό αριστούργημα ξεκινήστε το τώρα. Καλή ανάγνωση, με σεβασμό και αγάπη. Επιμέλεια:
Επικούρειος Πέπος. Λογοτεχνική Ομάδα Γοργογυρίου-filomatheia.blogspot.com

   Με αφορμή το θεατρικό έργο Δον Κιχώτης του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1891-1940), που ανέβηκε πρόσφατα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη,  παρουσιάζω πίνακες ζωγραφικής και ποιήματα της νεοελληνικής ποίησης που έχουν ως θέμα τους τον εμβληματικό ήρωα της λογοτεχνίας Δον Κιχώτη. Το θεατρικό έργο του Ρώσου συγγραφέα αποτελεί διασκευή του μυθιστορήματος του Θερβάντες και γράφτηκε το 1938, λίγο πριν το θάνατο του Μπουλγκάκοφ σε μια εποχή  που  το έργο του είχε απαξιωθεί και ο ίδιος απομονωθεί από το σταλινικό καθεστώς. Ο Δον Κιχώτης του Μπουλγκάκοφ αναδεικνύεται σε τραγικό ήρωα με χαρακτηριστικά ρομαντικού οραματιστή που, αν και έχει επίγνωση της ήττας,  αρνείται μέχρι τέλους να παραιτηθεί από τον αγώνα για τα ιδανικά του και μάχεται για την ελευθερία του εναντίον αυτών που  έχουν εξουσία να επιβάλλουν ιδέες. Στο εισαγωγικό σημείωμα του προγράμματος της θεατρικής παράστασης, ο σκηνοθέτης Γιάννης Λεοντάρης παραθέτει τη φράση του θεατρικού συγγραφέα Αύγουστου Στρίνμπεργκ: "αν στερήσεις έναν άνθρωπο από τις ψευδαισθήσεις του είναι σαν να τον σκοτώνεις".   Υ.Γ. Επικούρειου Πέπου, άρα αυτοί που έχουν στερήσει την ελπίδα απο τους Ελληνες τι έχουν διαπράξει? Και το χειρότερο, πως είναι δυνατόν να δίνεις άφεση αμαρτιών σ'αυτον που σου στέρησε τα όνειρα, την ελπίδα, και κυρίως σε πολλούς ανθρώπους την ίδια τη ζωή? μιλάω για τον Τζέφρυ. Επίσης πως είναι δυνατόν να συνεχίζεις να ψηφίζεις όλους αυτούς [πχ Δημαρίτες, Πασόκους που δε γνώριζαν τι ψηφίζουν? Νεοδημοκράτες που ψήφιζαν κι αυτά που δεν χρειάζονταν?] δεν απαλλάσω απο τις ευθύνες τ'αλλα κόμματα π.χ. ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι άλλο το μερίδιο ευθύνης των μεν και άλλο των δε. Επομένος πριν πάμε να ψηφίσουμε, όσοι πάμε τέλος πάντων, καλό θα είναι να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας γιατί μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου-κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. 'Αρα?
   Ας δούμε, λοιπόν, πώς αντανακλώνται οι ψευδαισθήσεις για τις περιπέτειες του Δον Κιχώτη στο έργο κάποιων ζωγράφων και ποιητών.

Honoré Daumier, O Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα, 1865-1870. Νέα Πινακοθήκη. Μόναχο.

O ήρωας-σύμβολο του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ισπανού Θερβάντες, ο αιθεροβάμων ιππότης Δον Κιχώτης, ένας ασήμαντος ευφάνταστος αγρότης που βγήκε από τον μικρόκοσμό του, μαζί με τον πιστό ακόλουθό του Πάντσο Σάντσα, για να ταξιδέψει σε μακρινές πολιτείες και να κυριέψει ανύπαρκτα βασίλεια, να κυνηγήσει χίμαιρες και  άπιαστα όνειρα, να αναζητήσει ασύλληπτες ιδέες και ιδανικά, να αδράξει το άπιαστο και να γνωρίσει το άγνωστο, για να επιστρέψει στο τέλος πίσω από εκεί που ξεκίνησε, υπήρξε πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία έργων τέχνης. Ο Γάλλος ζωγράφος, γλύπτης και χαράκτης Honoré Daumier (1808-1879), 250 χρόνια μετά τη δημοσίευση του μυθιστορήματος του Θερβάντες, ζωγραφίζει μια σειρά έργων με θέμα τις περιπέτειες του Δον Κιχώτη κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του.

  

Honoré Daumier, O Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα. 1855. Εθνική Πινακοθήκη. Λονδίνο.

  Την περίοδο του μεσοπολέμου (1920-1940), υπό την ατμόσφαιρα του νεοσυμβολισμού και του νεορομαντισμού, ο Δον Κιχώτης εμφανίζεται γύρω στα 30 ποιήματα της νεοελληνικής ποίησης, 10 τουλάχιστον ποιητών. Αναφέρω κάποιους από αυτούς: Όμηρος Μπεκές (σε πολλά ποιήματά του), Κώστας Ουράνης, Κ.Γ.Καρυωτάκης, Ρώμος Φιλύρας, Μίνως Ζώτος, Γιάννης Ρίτσος, Μ. Αλεξίου, Γ. Σταυρόπουλος, Ν. Καζαντζάκης, Λέων Κουκούλας.
  Ένα από τα πρώτα και πιο γνωστά ποιήματα με θέμα τον Δον Κιχώτη, είναι το ομώνυμο ποίημα του Κώστα Ουράνη.

Κώστας Ουράνης, Δον Κιχώτης (1920)

Ατσάλινος και σοβαρός απάνω στ' άλογό του
το αχαμνό, του Θερβάντες ο ήρωας περνάει,
και πίσω του, το στωικό γαϊδούρι του καβάλα
ο ιπποκόμος του ο χοντρός αγάλια ακολουθάει.
Αιώνες που ξεκίνησε κι αιώνες που διαβαίνει
με σφραγισμένα επίσημα, ερμητικά τα χείλια
και με τα μάτα εκστατικά, το χέρι στο κοντάρι,
πηγαίνοντας στα γαλανά της Χίμαιρας βασίλεια…
Στο πέρασμά του απ' τους πλατειούς του κόσμου δρόμους, όσοι
τον συντυχαίνουν, για τρελλό τον παίρνουν, τον κοιτάνε,
τον δείχνει ο ένας του αλλουνού-κι ειρωνικά γελάνε
Ω ποιητή! παρόμοια στο διάβα σου οι κοινοί
οι άνθρωποι χασκαρίζουνε. Άσε τους να γελάνε:

οι Δον Κιχώτες παν μπροστά κι οι Σάντσοι ακολουθάνε!

Honoré Daumier, O Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα ξεκουράζονται κάτω από ένα δένδρο. 1855. Πινακοθήκη N. Karlsberg. Κοπεγχάγη.

   Οι περισσότεροι από αυτούς τους ποιητές παρουσιάζουν τον Δον Κιχώτη όχι ως κωμική φιγούρα ενός ευφάνταστου και ονειροπαρμένου, αλλά τον βλέπουν με ρομαντική ματιά και τον εξιδανικεύουν ως τον ιδεαλιστή ενάρετο ιππότη που αγωνίζεται για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, που κυνηγά τα όνειρά του…

Honoré Daumier, O Δον Κιχώτης, ο Σάντσο Πάντσα και το νεκρό μουλάρι. 1864. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Ν. Υόρκη.

    Ακόμα και ο σαρκαστικός και πικρός Καρυωτάκης δεν αποφεύγει τη ρομαντική προσέγγιση του θέματος με το γνωστό ποίημα του Δον Κιχώτες, που θεωρείται ότι συνομιλεί με το ποίημα του Ουράνη. Οι παραιτημένοι Δον Κιχώτες, που παρουσιάζονται από τον Καρυωτάκη να έχουν οδυνηρή επίγνωση της ματαιότητας των αγώνων τους, είναι ρομαντικές πονεμένες φιγούρες. 

Κώστας Καρυωτάκης, Δον Κιχώτες (1920-από τη συλλογή Νηπενθή)

Οι Δον Κιχώτες πάνε ομπρός και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν σημαία τους την Ιδέα.
Κοντόφθαλμοι οραματιστές, ένα δεν έχουν δάκρυ
για να δεχτούν ανθρώπινα κάθε βρισιά χυδαία.

Σκοντάφτουνε στη Λογική και στα ραβδιά των άλλων
αστεία δαρμένοι σέρνονται καταμεσίς του δρόμου,
ο Σάντσος λέει "δε σ' τό' λεγα;" μα εκείνοι των μεγάλων
σχεδίων, αντάξιοι μένουνε και: "Σάντσο, τ' άλογό μου!"

Έτσι αν το θέλει ο Θερβάντες, εγώ τους είδα, μέσα
στην μιαν ανάλγητη Ζωή, του Ονείρου τους ιππότες
άναντρα να πεζέψουνε και, με πικρήν ανέσα,
με μάτια ογρά, τις χίμαιρες ν' απαρνηθούν τις πρώτες.

Τους είδα πίσω νά' ρθουνε-παράφρονες, ωραίοι
ρηγάδες που επολέμησαν γι' ανύπαρχτο βασίλειο-
και σαν πορφύρα νιώθοντας χλευαστικά, πως ρέει,
την ανοιχτή να δείξουνε μάταιη πληγή στον ήλιο!

Honoré Daumier, O Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα στα βουνά. 1850. Μουσείο Καλών Τεχνών Bridgestone. Tόκυο.

Ο άγνωστος στο ευρύ κοινό Όμηρος Μπεκές (1886-1971) έχει γράψει πολλά ποιήματα με θέμα τον Δον Κιχώτη. Τα πρώτα "δονκιχωτικά" ποιήματά του δημοσιεύονται στο περιοδικό "Λόγος" που εξέδιδε στην Κωνσταντινούπολη. Με το περιοδικό αυτό συνεργαζόταν και ο Καρυωτάκης.

Όμηρος Μπεκές, Δον Κιχώτης

Όταν μιλώ να σκάνετε, γιατ' είστε βλάκες πρώτης!
Αγροίκοι! Όσες κι αν βλέπετε μορφές στον κόσμ' ωραίες,
για σας είναι αντικείμενα κ' είναι για μένα ιδέες!..
Ο Δον Κιχώτης είμ' εγώ, της εμορφιάς ιππότης!

Γελάτε σα με βλέπετε, και λέτε: "- Ο Δον Κιχώτης!"
Μ' ακούστε : οι κόρες του Διός, που ζουν αιώνια νέες,
εννιά για εμέ πριγκίπισσες σταθήκαν Δουλσινέες!
Τις σκλάβωσα με το σπαθί του λόγου και της νιότης!

Οικόσημά μου τα όνειρα΄μα κ' η χλομή μου η μούρη
δεν αντικρύζει, όπως εσείς, του Σάντσου το γαϊδούρι.
Τον Πήγασο με τα φτερά μπινεύω τα μεγάλα!

Κι αν θέλετε, ανεμόμυλοι, μ' εμέ να μετρηθήτε,
βροντώντας γύρω σας ρυθμούς αθάνατους θα ιδείτε

με τα ωσαννά σας να ριχτώ στα σύννεφα καβάλα!..

Honoré Daumier, O Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα.

Ρώμος Φιλύρας, Ο Δον Κιχώτης (1924)

Στον αιώνα λαμποκοπά η μορφή σου
κι ο καγχασμός σου στο Κενό αντηχάει,
κράνος και τελαμώνες η στολή σου,
μια ειρωνεία και σ' ό,τι ξεψυχάει.

Ούτ' η ψυχή σου ξέρει την υφή σου
κι είσαι το αίνιγμα άλυτο που πάει
σε φαντασίωση, που νέα γεννάει
από το Σάντσο, το συγκρατητή σου.

Στοχαστικής μιας ασκεψίας εικόνα,
αλλόκοτης συνήθειας μεγαλείο
δεν έλυσες και μες στο πανδοχείο

της περικεφαλαίας σου τον τελαμώνα,
παράδοξης απλότητας στοιχείο
και λογισμού συνθέτουν κολοφώνα.

Gustave Doré, Ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο Πάντσα. 1863. Σκίτσο του Dore από τη γαλλική μετάφραση του μυθιστορήματος του Θερβάντες.

Λέων Κουκούλας, Δον Κιχώτοι (1939)

Καλότυχοι είστε εσείς που ξενυχτάτε
με την αξέγνοιαστή σας πάντα νιότη
και για τρελλά ταξίδια ξεκινάτε
με την αρματωσιά του Δον Κιχώτη.

Ποτέ μαράζι εντός σας δεν κρατάτε
κι ούτε έχετε μελλούμενη έγνοια για ό,τι
μας θλίβει στη ζωή κι ούτε ρωτάτε
στερνοί όπου πάτε αν φτάσατε για πρώτοι.

Αχ, απ'την πρόωρη φρόνηση που δένει
τον πόθο μας σε βάρκα γερασμένη
κι ανήμπορη να ξανοιχτεί στα μάκρη,
σοφότερη είν'η τρέλλα, που με πλάστρα
σας σπρώχνει ορμή σε δρόμους δίχως άκρη,
να πάρετε της χίμαιρας τα κάστρα.

Pablo Picasso, Δον Κιχώτης. 1955. Εικόνα από το περιοδικό Les Lettres Françaises. Ο Picasso ζωγραφίζει το σκίτσο αυτό  για το γαλλικό περιοδικό με αφορμή την 350η επέτειο από τη δημοσίευση του Δον Κιχώτη του Θερβάντες.

  

  Επικούρειος Πέπος.  Ο Δον Κιχώτης και οι ανεμόμυλοι. 2014

Μίνως Ζώτος, ο ιππότης (1929) 

Ήταν ιππότης. Κάτι έπρεπε να ‘ναι
Κι ήταν ιππότης. Ελαμποκοπούσε
Χρυσό σπαθί στο πλάι του κι εφορούσε
Λευκό στο καπελίνο του φτερό.

Αμίλητος καβάλα στ’ άλογο του
Χώρες περνούσε κι άφηνε ζητώντας
Τον κίνδυνο, που αντίκριζε γελώντας
Ο ιππότης μια φορά κι έναν καιρό.

Κάτι ζητούσε μέσα του η ψυχή του,
Κι αν άσκοπα τον κόσμο ετριγυρνούσε,
Ο πόθος του τον κόσμο ξεπερνούσε
Πλατύτερος, να πάει, στον ουρανό…

Ωστόσο ευγενικά κι αντρειωμένα
Με το ληστή παλεύοντας, που εκράτει
Στον πύργο την κυρία την ντελικάτη
Ή την αρχοντοπούλα την μικρή,

Αυτός ανυστερόβουλα, με πίστη,
Την ένδοξη παράδοση ετιμούσε,
Κι εγύμνωνε το ξίφος κι εχτυπούσε
Και λευτεριά τους χάριζε ιερή…

Μα εκείνες που δεν ήξεραν του έκαιγαν
Θυμίαμα θαυμασμού τον έρωτα τους
Κι έταζαν την αχρείαστη ομορφιά τους
Στην τόλμη του για δώρο προσφερτή…

Δεν το χωρούσε ο νους των, δεν μπορούσαν
Να νοιώσουν μια θυσία τόσον ωραία
Για της ευγένειας μόνο την ιδέα
Και για της ιπποσύνης την τιμή.

Salvador Dali, To άπιαστο όνειρο του Δον Κιχώτη. Χαρακτικό.

Salvador Dali, Δον Κιχώτης. Χαρακτικό.

Επιμέλεια ανάρτησης απο τον Επικούρειο Πέπο

πάντα με τις οδηγίες του πρύτανη της πληροφορικής

Γενικού Γεώργιου.