Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

26.9.22

Τα Χα'ι'κού της ανάρτησης είναι όλα αφιερωμένα στην κόρη μου την Θάλασσα, και στα εγγόνια μου την Mia!!! και τον Rei. Επικούρειος Πέπος - FUJI TOMO KAZU

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, μετά από την ολιγοήμερη απουσία λόγω του συνεδρίου της ΟΚΡΑ που έγινε στην όμορφη πόλη των Τρικάλων ξανά μαζί για τη συνέχεια  του αθλήματος, ενός αθλήματος που σκοπό έχει να παρουσιάζει τη δημιουργική πλευρά των ανθρώπων, και τη θετική πλευρά των πραγμάτων με ποίηση, με λογοτεχνία, με μνήμες, με προτάσεις, και κυρίως με θετική ενέργεια. Tο μενού του filomatheia.blogspot.gr έχει ξανά για σήμερα ποίηση, τα πιο κάτω χάϊκου τα έστειλε η Θάλασσα (προς πείσμα της Κορνηλίαςκαι είναι ενός κορυφαίου Ιάπωνα Ποιητή του Ματσούο Κινσάκου Μπασό (Ματσούο Μονεφούσα) ο οποίος γεννήθηκε στο Ουένο της επαρχίας Ίγκα της Ιαπωνίας και πέθανε στην Οζάκα. Μετά το 1680 αποτραβιόταν


συχνά σε μια καλύβα στα περίχωρα του Έντο (σημερινό Τόκιο), όπου ζούσε σαν ερημίτης με τη συντροφιά μιας μπανανιάς (basho) που φύτεψε στο κατώφλι του. Έτσι καθιερώθηκε και το όνομα Μπασό. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε ταξιδεύοντας και ζωγραφίζοντας για να αντλήσει έμπνευση, αντιλαμβανόμενος την ποίηση σαν Κάντο (ιδιαίτερο δρόμο) και σαν πηγή της φώτισης (Σατόρι). Θεωρείται δημιουργός του χαϊκού και ο μεγαλύτερος, μαζί με τον Γιατάρο Κομπαγιάσι Ίσσα (1763-1827) εκπρόσωπός του. Τα ποιήματά του συγκεντρώθηκαν από τους μαθητές του στις "Εφτά συλλογές της σχολής του Μπασό" (1774).
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος
Υ.Γ.  Θάλασσα σ' ευχαριστώ, είσαι υπέροχη και αξιαγάπητη, όλοι μας έχουμε ενθουσιαστεί και σ' αγαπάμε πολύ.

Ένα  ζευγάρι χελιδόνια ετοιμάζουν τη φωλιά τους.
Καλώς ορίσατε απεσταλμένοι αγγελιαφόροι
της Άνοιξης.

Βουνίσιο μονοπάτι στον Κόζιακα.
Μοκασίνια της Λενάρας.
Ξαφνικά ο Ήλιος ανατέλλει.

Θεέ βουνίσιε, θα' σουν καλός
αν θωρούσα το πρόσωπό σου
μές απ' τ' άνθη της αυγής.

Μάταιοι θνητοί.
Γιατί τόσο μίσος?
από τους οπαδούς τού''Αγαπάτε Αλλήλους?

Φούρου ίκε για.
Κάβαζου τόμπι
κομού μίζου νο οτό.

Παλιά λιμνούλα.
Ένας βάτραχος βουτά.
Ήχος του νερού.


Παίρνοντας δανεικό
το σπίτι μου απ' τα έντομα
κοιμήθηκα.
*
Μην το ξεχνάς:
βαδίζουμε στην κόλαση
κοιτάζοντας λουλούδια.
*
Όταν θα φύγω,
φύλα καλά τον τάφο
μου, ακρίδα.
*
Γυναίκα ερωτική
τι ζεστό το δέρμα
που κρύβει.
*
Άνθη δαμασκηνιάς
ο έρωτας, η ματιά
η καρδιά.
*
Να κλέψω ματιές;
το ξέχασα εντελώς
με τη δροσιά.
*
Σελήνη Αυγούστου.
Μαγική νύχτα στην αυλή
των θαυμάτων.
*
Ένας άνθρωπος είμαι
που το ρύζι του τρώει
μπρος στη βαλανιδιά.
*
Φεύγει μια μέλισσα
απ' το βαθύ κάλυκα μιας παιωνίας.
Τι αποχαιρετισμός!
*
Πάνω στη βάρκα
έχω εναποθέσει τα
Όνειρά μου σ' ένα μπουκάλι.
*
Με τέτοιο φεγγάρι
ο ερωτευμένος
παύει το τραγούδι.
*
Χαμένο στα καλάμια
μα όταν βγαίνει το φεγγάρι
λάμπει το κατάλυμα μου.
*
Στέκομαι εδώ
και σκέφτομαι
και το χιόνι συνεχίζει.
*
Απόψε ως κι εσύ
πας βιαστική
στη βραδιά ποίησης.
*
Το μήνυμα του Φωτισμένου
λάμπει στη δροσιά
ενός φύλλου.
*
Μην κλαις Ενδυμίωνα
έντομα, εραστές, αστέρια
κι αυτά θα φύγουν.
*
Το πρώτο μερμήγκι
μας δείχνει το δρόμο
μ' ένα ραπάνι.
*
Το πρώτο τζιτζίκι:
Η ζωή είναι
σκληρή, σκληρή, σκληρή.
*
Πυγολαμπίδες
μπαίνουν στο σπίτι μου
μην τις υποτιμάτε.
*
Να κρατάτε στη μνήμη
ανοιξιάτικα άνθη κερασιάς
αγνά και λαμπερά.
*
Από το πρόσωπο των ανθών
να είναι τρομαγμένη
η λεπτή σελήνη;
*
Θα τη ρωτήσω για τα
ποιήματα του Pepe την
πεταλούδα αυτή που πετάει.
*
Δεν ανήκει ούτε
στη νύχτα ούτε στο πρωί
ο ανθός του πεπονιού.
*
Του κότσυφα τα τιτιβίσματα
έγιναν πιο ερωτικά
στα μέσα Μαρτίου. 
*
Ούτε καν ένας
χαιρετισμός ένα σκιάδι
αχ! πόση στεναχώρια.
*
Από το βάθος της παιωνίας
με κακή διάθεση
προβάλλει η μέλισσα.
*
Μια λαμπερή στιγμή
αργεί πάνω στα άνθη
η ζήλια της σελήνης. 
*
Τα μαλλιά μου αραίωσαν
το πρόσωπο χλόμιασε
βροχές του Μαΐου
*
Από όλα τα μέρη
ρίχνονται τα άνθη
πάνω στο νερό της λίμνης.
*
Το άρωμα από τις ορχιδέες
στα φτερά των πεταλούδων
μπουχτίζει.
*
Ξεριζώνω άσπρες τρίχες
κάτω από το μαξιλάρι
γελούν τα όνειρά μου.

`Απόψε τ' άστρα
το 'να με τ' άλλο μοιάζει
να ψιθυρίζουν. (Kobayashi Issa)

Μόνη στο σπίτι
κι αυτή θα βλέπει τώρα
την πανσέληνο.  (Kobayashi Issa)

Περπατήσαμε 
μέσα στα χρυσάνθεμα
πίνοντας σάκε. (Kobayashi Issa)

Έλα κοντά μου,
μαζί με μένα παίξε
σπουργίτι ορφανό (Kobayashi Issa)

Μια πεταλούδα 
γλιστρά στα φύλλα της
ιτιάς· Απρίλης. (Matsuo Basho) 

Το πεσμένο λουλούδι 
γυρίζει στο κλαδί!
Ήταν πεταλούδα. 

«καυχησιάρικο» 
λέει η χιονονιφάδα 
στ΄ άσπρο γιασεμί (Martin Berner) 

Μια πεταλούδα στον κήπο. 
Το παιδάκι μπουσουλάει, εκείνη πετάει. 
Μπουσουλάει-πετάει…

Νύχτα. Φεγγάρι. 
Τα σαλιγκάρια τραγουδούν στο τσουκάλι.

Στο φρέσκο χορτάρι αφήνει 
η μοντέρνα γυναίκα τον τύπο των γλουτών της.
Τα χαϊκού είναι είδος ποίησης που πρωτοεμφανίστηκε στην Ιαπωνία το δέκατο έκτο αιώνα και υιοθετήθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του εικοστού. Από εκεί πέρασαν τον Ατλαντικό και έφτασαν να γίνουν πολύ δημοφιλή σε όλο το Δυτικό κόσμο. Στην αυθεντική στιχουργική μορφή τους, τα χαϊκού είναι μικρά ποιήματα από 17 συλλαβές σε ένα ενιαίο στίχο. Τα χαϊκού συμπυκνώνουν ευφυΐα και σοφία, που εκφράζονται με λυρική, ή άλλοτε, χιουμοριστική διάθεση, ενώ συχνά υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης. Στα χαϊκού σημαντική θέση έχουν η φύση, οι εποχές και τα χρώματα, η ομορφιά των λέξεων και των αντιθέσεων, ενώ το νόημα κάποιες φορές αποκτά δευτερεύουσα σημασία.
Ο γνωστότερος Ιάπωνας ποιητής των χαϊκού ήταν ο Ματσούο Μπασό (Matsuo Basho, 1644-1694). Το πιο φημισμένο από όλα τα χαϊκού είναι δικό του:
Στην Ευρωπαϊκή εκδοχή τους συνήθως υποδιαιρούνται σε 3 στίχους από 5, 7 και 5 συλλαβές, στους οποίους η ομοιοκαταληξία αποφεύγεται. Στις πιο σύγχρονες απόπειρες δημιουργίας χαϊκού, είναι συχνές οι μικρές αποκλίσεις από τον αυστηρό αυτό στιχουργικό κανόνα. Στην Ευρώπη πρωτοεμφανίζεται στις αρχές του 20ού αι. Επηρεάζονται ή και γράφουν χαϊκού από τον Έζρα Πάουντ μέχρι τον Άλλεν Γκίνσμπεργκ και τον Χ. Λ. Μπόρχες. Ο Ε. Πάουντ έλεγε πως το χαϊκού είναι ένα ποίημα εικόνων.
Το χαϊκού είναι ουσιαστικά κάτι παραπάνω από ένα απλό ποίημα είναι περισσότερο μια πνευματική άσκηση: ομορφιά ίσον αφαίρεση, λιτότητα, γαλήνη, περισυλλογή. Γι" αυτό κι η φόρμα του είναι τόσο κλειστή και παραδοσιακή. Έχει το χαρακτηριστικό ενός ευχάριστου ξαφνιάσματος για κάτι οικείο και καθημερινό, που λέγεται ήρεμα και ευγενικά, αγγίζοντας τα πράγματα στην ουσία τους. Ποίηση εμπνευσμένη από τη σοφία Ζεν, μία πνευματική πορεία πρακτικής άσκησης στην καθημερινή ζωή. Και επειδή στους ποιητές των χαϊκού υπάρχει η συνείδηση ότι η ζωή είναι πάνω από τις λέξεις, τα λόγια είναι ελάχιστα, αφήνοντας τον αναγνώστη να «συμπληρώσει» αυτή την γεύση του αιώνιου. Έτσι γίνεται προσπάθεια να συλληφθεί η στιγμή και να περάσει στο απυρόβλητο του χρόνου:
Σύμφωνα με τον Donald Keene, «πρέπει να περιέχει δυο στοιχεία που συνήθως διαχωρίζονται με μία τομή, δηλαδή λέξη που κόβει. Το ένα από τα δύο στοιχεία αντιπροσωπεύει μια γενική κατάσταση και το άλλο, τη στιγμιαία αντίληψη την αποκάλυψη. 
Σε κάθε σχεδόν χαϊκού υπάρχει μια λέξη ή μια έκφραση που δηλώνει την εποχή του έτους. Αυτό δε σημαίνει ότι τα χαϊκού ασχολούνται αποκλειστικά με την φύση. Απλώς ο ποιητής ψάχνει κάθε φορά να εκφραστεί. Η περιγραφή της φύσης είναι ένα
άλλοθι για να εικονογραφηθούν ανθρώπινα συναισθήματα.
Ο σκηνοθέτης Αντρέυ Ταρκόφσκυ στο βιβλίο του Σμιλεύοντας το Χρόνο μάς λέει για ποιο λόγο γοητεύεται από το χαϊκού: «Σ" αυτήν την ποίηση με γοητεύει ιδιαίτερα η άρνηση του καλλιτέχνη να υπαινιχθεί έστω το τελικό νόημα της εικόνας, που το αφήνει να αποκρυπτογραφηθεί σταδιακά, σαν συλλαβόγριφος. Το χαϊκού επεξεργάζεται τις εικόνες του έτσι που να μη σημαίνουν τίποτα πέρα από τις ίδιες, ενώ ταυτόχρονα εκφράζουν τόσα πολλά, που είναι αδύνατον να συλλάβει κανείς το τελικό τους νόημα. Όσο πιο πιστά ανταποκρίνεται μια εικόνα στη λειτουργία της, τόσο πιο δύσκολα περιορίζεται σε μια σαφή εγκεφαλική διατύπωση. Ο αναγνώστης του χαϊκού πρέπει να απορροφηθεί, να βυθιστεί μέσα στο ποίημα όπως μέσα στη φύση, να χαθεί στα βάθη του όπως μέσα στο σύμπαν, όπου δεν υπάρχει βυθός ούτε επιφάνεια».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΑΝΝΑ Η ''ΘΑΛΑΣΣΑ'' η τρίτη!!! κόρη του Πεπέ, μετά την Φινλανδία σειρά έχει η Ιαπωνία; [Μόνο ο Γκοτζιό γνώριζε την ύπαρξή της για ευνόητους λόγους].

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας και των ρομαντικών ιστοριών καλημέρα-ohayo! σας μιλάει ο Poof!

ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πω στον Επικούρειο Πέπο
που δέχθηκε να φιλοξενήσει στο filomatheia.blogspot.com
αυτή την απίστευτη μεν, αλλά αληθινή ιστορία αγάπης που
ο κύκλος της θα κλείσει στις 23/05/23 ανοίγοντας έναν άλλο
κύκλο πιο συναρπαστικό, πιο γοητευτικό και σίγουρα με πολλές όμορφες ανατροπές, σήμερα λοιπόν θα σας διηγηθώ τη δική μου ιστορία, -που θα μπορούσε να είναι και δική σας- θα σας διηγηθώ λοιπόν την ιστορία της Θάλασσας όχι δεν μιλάω για τη γνωστή Θάλασσα, μιλάω για την Θάλασσα της καρδιά μου, μιλάω για την πανέμορφη τρίτη τελικά κόρη που έχω στην Ιαπωνία και το όνομά της το γράφει ακριβώς έτσι ''Θάλασσα'' ήταν επιλογή της μητέρας της. Πριν παντρευτώ την Δολέντσια, είχα ερωτευθεί μια πανέμορφη νεράιδα από την Ιαπωνία, την σαγηνευτική Miyoko-Κέικο san
ήταν ένας έρωτας κεραυνοβόλος, και καρπός αυτής της σχέσης, μιας θεϊκής σχέσης, είναι η νεράιδα που γεννήθηκε στις 18/04/91 Εκείνη την περίοδο είχαμε δύο επιλογές, 
α' να πάω εγώ στην Ιαπωνία, 
β' να έρθει η Μiyoko san στην Ελλάδα, 
οι γονείς της ως μοναχοκόρη δεν της το επέτρεψαν αυτό-και πολύ σωστά έκαναν- εγώ δυστυχώς δεν τόλμησα τότε να πάρω τη μεγάλη απόφαση κι έτσι ένας  μεγάλος έρωτας δεν είχε αίσιο τέλος. Η Miyoko san όπως έμαθα πολύ αργότερα -από την κόρη μας- έμαθε άπταιστα Ελληνικά, και ήταν αυτή που επέλεξε να δώσει στην κόρη μας το όνομα Θάλασσα! Δίδαξε επίσης στην κόρη μας τα Ελληνικά, και της διάβαζε Όμηρο, Πλάτωνα, Επίκουρο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλο και Σαπφώ.
Λίγο πριν πεθάνει, -πέθανε στις 26/04/2014ζήτησε από την Θάλασσα να της υποσχεθεί πως τον φάκελο που της παρέδωσε θα τον άνοιγε μετά το θάνατό της, γνώριζε πως σύντομα θα πέθαινε,
ήταν άλλωστε γιατρός και γνώριζε πως η αρρώστια της δεν θα της επέτρεπε να ζήσει για πολύ.

Αυτό και έπραξε. Σ' εκείνη την επιστολή είχε ζητήσει από την Θάλασσα να με βρει και να μου παραδώσει την επιστολή, που ήταν για μένα υπό μία προϋπόθεση, να την ανοίξω
24 ώρες μετά τη συνάντησή μας!!!!!!!!!!
 Αυτή η συνάντηση έγινε στις 23 Μαϊου του 2019 στο καφέ του Μουσείου της Ακρόπολης, η ΚΕ'Ι'ΚΟ έτσι μου είπε τότε πως ήταν τ' όνομά της, μου ζήτησε το άνοιγμα της επιστολής να γίνει στον ίδιο χώρο!!! Και το κυριότερο να είμαι μόνος μου!!!!!!!!!! ήταν τόσο γλυκιά που δεν τόλμησα ν' αντισταθώ, αλλά ούτε και να ρωτήσω πολλά,
άλλωστε ο χρόνος ήταν τόσο λίγος. Σ' εκείνη, τη μιας ώρας συνάντηση είχα μπροστά μου
ένα θεϊκό πλάσμα που είπε πως κάποιοι φίλοι από Ιαπωνία ήθελαν να μου κάνουν μια πολύ μεγάλη έκπληξη!!!!!!!!
 
που να φαντασθώ πως εκείνη τη στιγμή είχα μπροστά μου την
κόρη μου την Θάλασσα και όχι την Κέ'ι'κο που μου είπε;

Πράγματι της έδωσα το λόγο μου πως θ' ανοίξω τον φάκελο την επόμενη της συνάντησης!!!!!!!!!!!!
 (Γιατί να κρατάω πάντα το λόγο μου;) 
Όλα αυτά, και άλλα πολλά, τα έμαθα όταν διάβασα την επιστολή της Miyokο την επόμενη μέρα, και μάλιστα στο ίδιο τραπέζι.
Φαντασθείτε τώρα αγαπητοί μου φίλοι το σοκ που έπαθα όταν άρχισα να διαβάζω την επιστολή. Ήταν μια απίστευτη, αλλά αληθινή ιστορία, η νεράιδα που ήταν κοντά μου πριν 24 ώρες
ήταν κόρη μου!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η επιθυμία της Miyoko san ήταν πως έπρεπε να σεβαστώ αυτά που ζητούσε από μένα, ένα από αυτά ήταν πως δεν έπρεπε πριν την 07/07/19 να ανακοινώσω σε κανέναν το περιεχόμενο της επιστολής, ούτε καν στην οικογένειά μου, ούτε και να προσπαθήσω να βρω την κόρη μας στο μεσοδιάστημα εκτός, και αν η ίδια  έπαιρνε την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει μαζί μου πιο πριν!!! Καταλαβαίνετε ελπίζω την αναστάτωσή μου, και την αγωνία μου. Τότε ήταν που ξεκίνησα τη ζωγραφική, και την ξυλογλυπτική προκειμένου να ''εξαερώσω'' την αγωνία μου, κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει κάτι -εκτός από τη δίδυμη αδερφή μου- που όταν ήρθε τον Αύγουστο του 2019 κάποια στιγμή που ήμασταν στον κήπο με ρώτησε: ''Spirospero αδερφέ μου, αυτό που σε απασχολεί θα πρέπει να είναι πάρα πολύ σοβαρό, γιατί δεν μου ανοίγεις τη καρδιά σου;''

Αυτό και έκανα, όταν έφυγε της έδωσα αντίγραφο της επιστολής για να της το διαβάσει στο GERMISTON η Ελληνίδα φίλη της. Αν η απόφαση τής Θάλασσας ήταν θετική θα ελάμβανα δύο φωτογραφίες της κόρης μας που θα σήμαινε πως επιθυμούσε να συναντηθούμε, και να ζήσει μαζί μας,  αν ήταν αρνητική θα ελάμβανα δύο φωτογραφίες δικές της, δηλαδή της
Miyoko san
.
Ποιός μπορούσε εκείνη την περίοδο να καταλάβει γιατί ο Επικούρειος Πέπος επισκεπτόταν τόσο συχνά τη θάλασσα; Ποιός μπορούσε τότε να καταλάβει γιατί  ο Pepe ζωγράφιζε πολλά θαλασσινά τοπία; Ποιος μπορούσε εκείνη την περίοδο της μεγάλης αγωνίας να καταλάβει γιατί ο Poof ήταν τακτικός θαμώνας του καφέ στο Μουσείο της Ακρόπολης;
Ελάτε τώρα για λίγο στη θέση μου όταν στις 00.30 ενώ ήμουν συνεπαρμένος από το βιβλίο που διάβαζα με τίτλο ''ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ'' στο πρωτότυπο παρακαλώ!!!  με την βοήθεια φυσικά λεξικού, ακούω τον θόρυβο που κάνει το ipad όταν λαμβάνει κάποιο μήνυμα, και ανοίγοντάς το βλέπω τις δύο φωτογραφίες της Θάλασσας!!!!


Εννοείται πως δεν είχα κλείσει μάτι όλη τη νύχτα γιατί δε χώρταινα να θαυμάζω τις δύο φωτογραφίες, και τη χαρά μου για την απόφαση της
 Θάλασσας.

Φίλες και Φίλοι της μεϊλοπαρέας αυτή τη ΜΕΓΑΛΗ μου χαρά ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας και παρακαλώ να με συγχωρήσετε αν σας ζάλισα.
Όταν με το καλό γίνει το επόμενο βήμα, δηλαδή ο ερχομός της στη Ελλάδα, και η ένταξή της στη οικογένεια, ελπίζω χωρίς προβλήματα, οπότε θα έχω δυο κόρες θα ήθελα να παραστεί τε στη μεγάλη γιορτή που θα κάνουμε για τον ερχομό της Θάλασσας. [αυτό τελικά θα γίνει στις 26 Απριλίου του 2022 εκτός απροόπτου]

Η Miyoko san είχε αποφασίσει από την πρώτη στιγμή να κρατήσει τον καρπό αυτής της ολιγοήμερης σχέσης γιατί μου είχε πει πως έπαιρνε τότε κάποιο χάπι αντισυλληπτικό
γι' αυτό και δεν είχαμε λάβει κάποιο
 μέτρο προφύλαξης, άρα από την πρώτη στιγμή είχε πάρει μια απόφαση πολύ τολμηρή. Όπως μου είπε η
 Θάλασσα η μητέρα της δεν ανακοίνωσε ποτέ
σε μένα αυτή της την απόφαση γιατί εφόσον
 είχα αποφασίσει να μην την ακολουθήσω στην πατρίδα της, δεν ήθελε να αναστατώσει τη ζωή μου.
 

Miyoko san ήσουν Υπέροχη! ήσουν Μοναδική! ήσουν Ερωτική, και κυρίως ήσουν η τέλεια Μητέρα, η τέλεια Παιδαγωγός. Σ' ευχαριστώ για όλα. Ελπίζω σύντομα, εκτός απροόπτου, να έχουμε κοντά μας την δική μας Θάλασσα για να κολυμπήσουμε στην αγκαλιά της.

Υ.Γ. Poof, Αν γνώριζα πως η συνεύρεση μου με Ιαπωνέζες θα έφερνε στον κόσμο τόσο όμορφα αγγελούδια θα γινόμουν fun αυτού του αθλήματος 
Είμαι ερωτευμένος!!!    
Παντού κυκλοφορεί!!!
Τούτη εδώ η φήμη...
Μα όταν αγαπώ αληθινά!! 
κανείς δεν το μαθαίνει!!!
Στη συνέχεια θα σας παρουσιάσω κάποια πολύ αγαπημένα Χαϊκού της Miyoko san, πριν όμως θα μου επιτρέψετε να σας πω πως, ''την υπερηφάνεια που νιώθουμε στην Ελλάδα για τους
μεγάλους ποιητές μας,-και πολύ καλά κάνουμε- τον Όμηρο, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, τον Ευριπίδη, την Σαπφώ τον Σοφοκλή, τον Ρωμανό το Μελωδό, τον Βιτσέντζο Κορνάρο, τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Ρίτσο κ.α., μπορούμε να τη συναντήσουμε και σε άλλους λαούς, που νιώθουν το ίδιο υπερήφανοι για τους δικούς τους μεγάλους ποιητές.
Πρέπει όμως να επισημάνουμε εξαρχής ότι πολλές φορές εδώ στην πατρίδα μας βαυκαλιζόμαστε με περισσή κομπορρημοσύνη και σοβινιστική διάθεση για την ''τεράστια πνευματική συνεισφορά της Ελλάδας στα παγκόσμια πράγματα'' επειδή συνήθως αγνοούμε στην κυριολεξία, τη συμβολή άλλων λαών στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αναρωτιόμαστε, για παράδειγμα, πόσα πράγματα γνωρίζουμε για την ιαπωνική ποίηση και τους Ιάπωνες ποιητές, όταν σήμερα η ελληνική και η παγκόσμια αγορά κατακλύζεται από παντός είδους προϊόντα προηγμένης τεχνολογίας της Ιαπωνίας? 

Και πρόκειται για ποίηση υψηλής ευαισθησίας, από τις σημαντικότερες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που ιχνογραφεί περίλαμπρα την ψυχοσύνθεση του Ιάπωνα, του ανθρώπου που με την παιδεία του έκανε τη χώρα του... παγκόσμια οικονομική δύναμη.'' πιο κάτω θα σας διηγηθώ μια ιστορία που διάβασα στο περιοδικό ''ΕΠΙΛΟΓΕΣ''[που δυστυχώς δεν κυκλοφορεί πια] και θα καταλάβετε την ευαισθησία των Ιαπωνέζων, απλά θέλω να σκεφτείτε αν αυτό το γεγονός που περιγράφει το άρθρο αν συνέβαινε στην πατρίδα μας, θα είχε την ίδια αντιμετώπιση;


''Ένα τελευταίο άνθισμα.
Ένα ποιητικό συναπάντημα, κάτω απο τους ανθούς της κερασιάς, κάποιον λογικών ανθρώπων.

ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΤΜΗΜΑ της πόλης Φουκουόκα, [Ιαπωνία] μιας από τις μεγαλύτερες της επαρχίας Κιούσου, και σε έναν δρόμο πλάτους τεσσάρων μέτρων, δίπλα σε μια τεχνητή λίμνη, το μποτιλιάρισμα είχε γίνει μόνιμο φαινόμενο και τ' αυτοκίνητα προχωρούσαν μόνο σημειωτόν. Έτσι, ο δήμος αποφάσισε να διαπλατύνει τον δρόμο στα 12 μέτρα - πράγμα που σήμαινε ότι μια δενδροστοιχία απο Κερασιές στην άκρη της λίμνης θα έπρεπε να κοπούν. Ένα δέντρο, με τα μπουμπούκια του ακόμα σφιχτοκλεισμένα, είχε ήδη πέσει απο το πριόνι των εργατών. Ήταν αρκετά μεγάλο, όπως και οι συντροφοί του, και θα έπρεπε
να ήταν πάνω από 50 χρόνων. Την επόμενη μέρα, μια κάρτα ποιήματος -σαν αυτές όπου πάνω τους τα παλιά χρόνια οι ποιητές έγραφαν στίχους εμπνευσμένους από την ομορφιάτων ανθών της κερασιάς -βρέθηκε κρεμασμένη απο ένα κλαδί του διπλανού δέντρου. Επάνω της ήταν γραμμένο ένα ποίημα που απευθυνόταν στον δήμαρχο της Φουκουόκα:
Προς τον φύλακα των
Δένδρων της Κερασιάς,
τον Εξοχότατο Δήμαρχο Σίντο:
Λυπήσου τα λουλούδια.
Παρακαλώ σε, χάρισέ τους
δεκαπέντε ημερών ζωή,
ώστε ν'ανθίσουν μια
τελευταία άνοιξη.

Η είδηση για το ποίημα διαδόθηκε και πολύ σύντομα η κάρτα με την απάντηση βρέθηκε να τρεμοπαίζει κρεμασμένη σ'ενα διπλανό κλαδί. Στην κάρτα που λικνιζόταν στο δροσερό αεράκι
της άνοιξης που μόλις έμπενε, ήσαν γραμμένοι οι πιο κάτω στίχοι:

H καρδιά που θρηνεί για τους ανθούς
είναι η ευγενής και πιστή
καρδιά του Γιαμάτο [Ιαπωνία]
Είθε αυτό το ευγενικό
πνεύμα πάντα να επικρατεί.
Φύλακας των
Δένδρων Κερασιάς
της επαρχίας Τσικουζέν [Φουκουόκα]
Καζούμα-Σίντο.

Ο δήμαρχος ανέβαλλε το κόψιμο των δένδρων. Ευγνώμονες οι κάτοικοι γέμισαν τα κλαδιά των δένδρων με στίχους που επευφημούσαν τον δήμαρχο για την αποφασή του. Αργότερα, οι κερασιές άνθισαν, και οι ανθοί τους έγινανένα τεράστιο, διάχυτο ροζ σύννεφο στον γαλανό ουρανότης Φουκουόκα, σαν σε μια ύστατη σπατάλη ενέργειας τις τελευταίες μέρες της ζωής τους.EmojiEmojiEmojiEmoji
Υ.Γ. Χάρις στην ανταλλαγή ποιημάτων, οι δημοτικές Αρχές της Φουκουόκα επανεξέτασαν τα τεχνικά τους σχέδια. Άλλαξαν τη χάραξει του δρόμου, διαπλάτυναν το πεζοδρόμιο
και η δενδροστοιχία απο κερασιές έμεινε ανέπαφη, όταν το 1990 επισκέφτηκα την Ιαπωνία ζήτησα απο τους φίλους που με φιλοξενούσαν να πάμε στην περιοχή της Φουκουόκα για να δω τις Κερασιές, (εκεί ήταν που αντίκρισα
 για πρώτη φορά την ΜIYOKO kai o έρωτας ήταν μπαμ και κάτω!!! δεν πίστευαν τα μάτια μου σ' αυτό που έβλεπαν, αρχικά νόμιζα πως ήταν κάποια Νεράϊδα! νόμιζα πως ήταν ένα παιχνίδι του μυαλού μου! αρκεί να σας πω πως και όταν επ;eστρεψα δεν πίστευα πως όλα αυτά που είχα ζήσει με την Μiyoko ήταν στην πραγματικότητα!!! Είχα φθάσει στο σημείο να νομίζω πως όλα αυτά τα είχα φαντασθεί!

Σ'αυτές τις Κερασιές οφείλω τη γνωριμία μου με την πιο όμορφη, την πιο Ελκυστική, την πιο Ερωτική, την πιογλυκολάλητη, την πιο Ποιητική γυναίκα της Ιαπωνίας.)

Όταν μάλιστα τους εξήγησα πως γνώριζα την ιστορία για τις Κερασιές, και πως ήρθα από την Ελλάδα για να επισκεφθώ αυτό το σημείο, έγινε ο χαμός!! δεν πίστευαν στ'αυτιά τους. Τότε ήταν που η Μiyoko με τρόπο μου έβαλε στο χέρι ένα διπλωμένο χαρτάκι -το οποίο θα παραδώσω στη
Θάλασσα όταν συναντηθούμε- μ' αυτό λοιπόν το μικρό χαρτάκι ξεκίνησε η πιο όμορφη, η πιο συναρπαστική, η πιο απρόβλεπτη, η πιο άδολη, η πιο απίστευτη, η πιο ρομαντική, η πιο φλογερή,
ιστορία αγάπης. Αγαπητοί αναγνώστες αν πάτε στην Ιαπωνία την περίοδο που είναι ανθισμένες οι Κερασιές πιθανόν και να γίνετε σόγαμπρος Ιαπωνέζων. Είναι μαγεία
!!!


ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΧΑΪΚΟΥ ΤΗΣ MIYOKO SAN που είχε γράψει για τον Pepe

Τούτο το βουνό                      
Δύσκολο να το ανεβείς
Εγώ σαν το διασχίζω
Κρατώντας την αγάπη μου
Το νιώθω κλίνη αναψυχής..


Να γυρίσεις περιμένω
Και μαραίνομαι απο τον πόθο
Η καρδιά μου χτυπάει τρελά
Τρεμοπαίζει σαν σεισμικός παλμογράφος
Κάθε φορά που σε σκέφτομαι


Νύχτα θα 'ρθω σε σένα
Στ' όνειρο να με συναντήσεις
Δεν θα με ιδεί κανείς
Της πόρτας σου το πέπλο
μην τραβήξεις!


Είναι σαν πεύκο ο έρωτας
Και να τον κρύψεις δεν μπορείς
Αυτό που βγαίνει φανερά
Σαν την ολόγιομη σελήνη μοιάζει
Πίσω από κορυφή βουνού!


Και σήμερα όπως και χθές
Στέκομαι και σε  περιμένω
Τι περιμένεις? λένε κάποιοι
Βρίσκεται πολλά μίλια μακριά
Βρίσκεται με τα κοχύλια...


Γλυκά μου όνειρα
Μη με φέρνετε πολύ κοντά
Στον άνθρωπο που αγαπώ
Απ' τη στιγμή που θα ξυπνήσω
Πάλι μοναξιά θα νιώσω


Τα πιο πάνω ΧΑ'Ι'ΚΟΥ τα έγραψε η Miyoko san kαι τα παρέδωσε στην κόρη μας για να μου τα
παραδώσει, αν αποφάσιζε να με συναντήσει. Μαζί λοιπόν με το mail των φωτογραφιών που
έλαβα υπήρχαν και τα ΧΑ'Ι'ΚΟΥ της Miyoko. 

Y.Γ. Με νέο mail της τελευταίας στιγμής που
έλαβα από την Θάλασσα αποφάσισε πως στις 26/07/22
 και ώρα 11.00 θα αφιχθεί στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος με τον συζυγό Θεέ μου! σ' ευχαριστώ!
 Στις δύο φωτογραφίες είναι η Θάλασσα με το παραδοσιακό Ιαπωνέζικο Κimono!!! Mia ιστορία αγάπης που δεν μπόρεσε τότε να ευδοκιμήσει, έρχεται σήμερα το πλήρωμα του χρόνου, να γεμίσει αυτό το κενό με τον καλύτερο τρόπο. Ίσως ρωτήσει κάποιος και ποια είναι η στάση της γυναίκας σου και της κόρης σου; Θα δείξει ο χρόνος, για την ώρα τηρώ σιγήν ιχθύος, ελπίζω πως θα δείξουν κατανόηση και θα υποδεχθούμε τα νέα μέλη με χαρά ώστε να μεγαλώσει η ευτυχία μας και τα μέλη της οικογένειας. 
Ελπίζω να σας ταξίδεψα -έστω για λίγο- στη χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου, σας περιμένω στη μεγάλη γιορτή που θα ετοιμάσουμε για την αγαπημένη μας Θάλασσα!!
Με σεβασμό και εκτίμηση, Poof o Mαγεμένος, ο τρισευτυχισμένος!!!!!!!!!! ΥΓ. πρόσφατα στις 01/04/22 η Θάλασσα μας χάρισε και το δεύτερο εγγονάκι που το ονόμασαν Rei!!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ

WITH LOVE EPIKOURIOS PEPOS-FUJI TOMO KAZU

ΟΤΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΚΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ για μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης.

 

ΟΤΑΝ Η ΟΚΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΜΗΤΣΑΡΑ.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος μιλάει στο filomatheia.blogspot.com

Ημερομηνία Συνάντησης: 20/2/11Τόπος: Οικία οικ. Μητροπάνου

Ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές των ημερών μας με μακρά και αναγνωρισμένη πορεία, ο οποίος έχει αφήσει το στίγμα του στο ελληνικό τραγούδι, μας φιλοξένησε στο σπίτι του ένα όμορφο Κυριακάτικο απόγευμα προκειμένου να μας μιλήσει απο καρδιάς. Απολαύστε τον Δημήτρη Μητροπάνο σε μια απολαυστική συνέντευξη που παραχώρησε στα μέλη της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου για το ιστολόγιο μας.

Κύριε Μητροπάνο κατ’ αρχήν θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε που δεχθήκατε να μας συναντήσετε και να μας δώσετε αυτή τη συνέντευξη για το ιστολόγιο μας.
Η πρώτη ερώτηση είναι η κλασική που κάνουμε σε όλους και αφορά την παιδική ηλικία. Έτσι θα ξεκινήσουμε και με σας γιατί θέλουμε να σας κάνουμε να επιστρέψετε σε τόπους και μνήμες που όλοι μας κρατάμε σε μια γωνιά της ψυχής μας. Θέλουμε λοιπόν να μας μιλήσετε για τα παιδικά σας χρόνια, πού μεγαλώσατε, τι θυμάστε και τι είναι αυτό που σας συντροφεύει από εκείνη την περίοδο. 
Μεγάλωσα σε μια συνοικία των Τρικάλων, την Αγία Μονή, η οποία ήταν μια υποβαθμισμένη περιοχή λόγω και της αριστερής προελεύσεως των κατοίκων. Πολύ φτωχικά χρόνια αλλά αυτό δεν φαινόταν γιατί δεν υπήρχαν διαφορές, όλοι σχεδόν ήμασταν στην ίδια μοίρα και ο ένας βοήθαγε τον άλλον. Εγώ από εκείνη την περίοδο έχω μόνο καλές αναμνήσεις, ακόμα και σήμερα οι φίλοι μου, οι πιστοί μου φίλοι είναι από εκείνη την περίοδο, π.χ. ο Βασίλης Γιαννιός ένα παιδί που μεγαλώσαμε μαζί. Ήμαστε 55 χρόνια φίλοι. Ειλικρινά ήταν δύσκολα χρόνια αλλά πολύ αγαπησιάρικα.
- Ως ερευνητική ομάδα δημοσιογραφίας που ήμαστε κάναμε μια μικρή έρευνα στην περιοχή της Αγίας Μονής και άνθρωποι της ηλικίας σας, που θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους, μας είπαν πως όταν ήσασταν μικρός συμπαθούσατε την ομάδα του Παναθηναϊκού, αληθεύει αυτό;
ΠΟΤΕ (γέλια)!!! Αυτοί είναι ευσεβείς πόθοι μερικών!!! Ολυμπιακός ήμουνα πάντα! Μάλλον θα έκαναν λάθος, θα με μπέρδεψαν με τον φίλο μου τον Βασίλη, αυτός ναι, είναι Παναθηναϊκός και πολλές φορές παρακολουθούμε παιχνίδια μαζί.

- Άρα οι πηγές μας δεν ήταν σωστές….(γέλια)! Τι ήταν αυτό που σας έκανε να γίνετε φανατικός φίλαθλος του Ολυμπιακού; Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν και είμαι ολυμπιακός. Είμαι φίλαθλος του Ολυμπιακού και όχι τυφλός οπαδός. Αγαπάω τον Ολυμπιακό αλλά έχω πολύ καιρό να πάω στο γήπεδο γιατί τώρα πια με τα έκτροπα που συμβαίνουν κινδυνεύει ακόμα και η σωματική ακεραιότητά μας.

- Ποιόν Έλληνα ποδοσφαιριστή θεωρείτε τον κορυφαίο όλων των εποχών και ποια ομάδα αξίζει να πάρει φέτος το πρωτάθλημα; 
Ο πιο μεγάλος και ολοκληρωμένος παίχτης όλων των εποχών στην Ελλάδα κατά την άποψή μου θεωρώ πως ήταν ο Τάκης Λουκανίδης του Παναθηναϊκού. Υπήρξαν φυσικά και άλλοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές όπως ο Δομάζος, ο Παπαϊωάννου και ο Κούδας αλλά εγώ ψηφίζω Λουκανίδη. Ήταν βέβαια του αντιπάλου αλλά αυτό είναι και το μεγαλείο του φιλάθλου, να αναγνωρίζει την αξία ενός παίχτη έστω και αν ανήκει στην αντίπαλη ομάδα. Ήταν ίσως ο πιο πλήρης παίχτης που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Έπαιζε σχεδόν σε όλες τις θέσεις εξίσου καλά. Όσο για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα πιστεύω πως είναι μόνο για “εσωτερική κατανάλωση“ γιατί όταν “κόβουμε διόδια” (ευρωπαϊκές διοργανώσεις) δεν υπάρχουμε σαν ομάδες। Είναι αστείο να συζητάμε για το ποδόσφαιρο που έχουμε στην Ελλάδα! Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει ο παραμερισμός των Ελλήνων παικτών και τεχνικών και η αλόγιστη χρήση των ξένων. Δεν είναι δυνατόν ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός,η ΑΕΚ να αλλάζουν κάθε τόσο προπονητή. Έπρεπε δηλαδή να έρθει ο Σάντος για να μας θυμίσει πως υπάρχουν και Έλληνες παίκτες μεγάλης αξίας βάζοντας τους στην Εθνική; Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γεωργιάδης των Σερρών.
-Μερικά σχόλια για ξένους παίκτες μεγάλης αξίας που έρχονται στην Ελλάδα όπως ο Τζιμπρίλ Σισέ;
Κοιτάξτε, αν ο Σισέ δεν τραυματιζότανε και αν δεν είχε τα προβλήματα που είχε θα ερχότανε ποτέ στη χώρα μας; Ήδη τώρα που βλέπει πως είναι καλά και έρχονται προτάσεις από το εξωτερικό πιθανότατα θα φύγει, γιατί πρόκειται για έναν παίκτη πολύ μεγάλης κλάσης χωρίς αμφιβολία! Ήρθε, προσαρμόστηκε αμέσως και κάνει αυτά που κάνει! Μακάρι να έρχονται τέτοιοι παίκτες! Θέλετε όμως το οικονομικό, θέλετε το χαμηλό επίπεδο και την ανομία που κυριαρχεί στο ποδόσφαιρό μας, τα “χωράφια” που έχουμε για γήπεδα, που δεν βλέπω δυστυχώς παρόμοιες μεταγραφές στο μέλλον! Είναι ντροπή να βγαίνουν όλες οι μεγάλες ομάδες να μιλάνε για διαιτησία ενώ έχουν τσακίσει όλες τις μικρές που δεν τις επιτρέπουν να τις κερδίσουν με τίποτα! Δυστυχώς δεν υπάρχει αθλητική δικαιοσύνη! Σχετικά με το ντέρμπυ του Σαββάτου έγινε πάλι της κακομοίρας! Ε, δεν πάμε και για πόλεμο! Και να δείτε που δεν θα τιμωρηθεί και κανένας!

-Οπότε όσο πάμε κάνουμε και βήματα προς τα πίσω σε σχέση με παλιότερες δεκαετίες.
Παλιότερα ήταν αλλιώς τα πράγματα και διαφορετικές οι φιλοσοφίες! Επί Γουλανδρή θυμάμαι, ο Ολυμπιακός απαρτιζόταν από όλη σχεδόν την Εθνική ομάδα! Ήθελε Έλληνες παίκτες και όχι ξένους οι οποίοι θεωρώ πως μπορούν να προσφέρουν και πως νοιάζονται περισσότερο, μιας και εδώ ζουν και εδώ είναι η κοινωνία τους και θέλουν να αναδειχθούν. Φτάνει πια με τους παίκτες που έρχονται εδώ για να συμπληρώσουν τα ένσημα τους και να κάνουν τα συντάξιμα, μιας και πολλοί λίγοι είναι αυτοί που έχουν προσφέρει πραγματικά!
- Αφήνουμε το κεφάλαιο του ποδοσφαίρου και ανοίγουμε αυτό της μουσικής και πιο συγκεκριμένα θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε σε ποια ηλικία καταλάβατε πως έχετε κλίση προς την μουσική;
Ότι τραγούδαγα καλά το ήξερα από μικρός. Στην παρέα μας είχαμε κάνει μια χορωδία όπου ψέλναμε στον Άγιο Αθανάσιο και στην Αγία Μονή και στις διάφορες καντάδες που κάναμε ήμουν πάντα μέλος, αλλά το μόνο που δεν είχα σκεφτεί τότε ήταν να γίνω τραγουδιστής. Αναγκάστηκα να φύγω από τα Τρίκαλα λόγω πολιτικών προβλημάτων και ήρθα στην Αθήνα, όπου παράλληλα με το σχολείο έπρεπε να δουλεύω τραγουδώντας στις μπουάτ, για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά, γιατί όπως σας είπα ήμασταν μια φτωχή οικογένεια. Γνώριζα επίσης πως μετά το τέλος των σπουδών μου δεν υπήρχε για μένα κάποιο μέλλον, γιατί τότε χρειαζόταν ένα πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων το οποίο εγώ δεν είχα καμία ελπίδα να πάρω, για αυτό προσανατολίστηκα στο τραγούδι, ήταν πιο βολικό. Έτσι άρχισα σιγά σιγά να τραγουδάω, στην πορεία μπήκε και το μεράκι και αν μπει το μεράκι δεν φεύγει με τίποτα!
- Ποιοι άνθρωποι σας ενθάρρυναν στα πρώτα σας βήματα και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το τραγούδι; Γενικά στη ζωή μου χρωστάω πάρα πολλά στον αδελφό της μητέρας μου. Αυτός με έφερε στην Αθήνα και αυτός με μεγάλωσε όσο καιρό τουλάχιστον ήταν κοντά μας, γιατί τον πιο πολύ καιρό ήταν εξορία και φυλακή λόγω των πολιτικών του απόψεων.
Το 1966 γνωρίστηκα με τον Μίκη Θεοδωράκη και κάναμε συναυλίες και κάπως έτσι μπήκε το νερό στο αυλάκι που λέμε! Σχετικά πάντως με τη δουλειά μου, χρωστάω πάρα πολλά σε έναν σπάνιο άνθρωπο, τον Γιώργο Ζαμπέτα, που με βοήθησε αφάνταστα. Του χρωστάω τόσο την σχέση μου στον χώρο της μουσικής όσο και την συμπεριφορά μου που τα θεωρώ πολύ σημαντικά. Ήταν σαν πατέρας για μένα και έτσι τον αποκαλούσα!

- Έχετε υπάρξει εσείς ποτέ για κάποιον όπως υπήρξε ο Ζαμπέτας για σας; Κάποιος νέος στον χώρο, να τον καθοδηγήσετε.
Ξέρετε υπάρχει μια διαφορά. Σε τί θα μπορούσα να τον βοηθήσω εγώ πέρα από κάποιες συμβουλές. Ο Ζαμπέτας ήταν δημιουργός. Ο τραγουδιστής είναι εκτελεστικό όργανο και όχι δημιουργικό. Μπορεί να πάρει ένα τραγούδι και να το αποθεώσει ή να το θάψει. Έτσι είναι τα πράγματα. Υπάρχει για παράδειγμα ένας τραγουδιστής στη δουλειά ο οποίος είναι πάρα πολύ καλός (Λούκας Γιώρκας το όνομα του) που θέλει να πάει στη Eurovision। Προσωπικά διαφωνώ που θέλει να πάει. Δεν έχει κανένα λόγο ένας τραγουδιστής που μπορεί να κάνει καριέρα στο λαϊκό τραγούδι να πάει σε αυτό το πανηγύρι. Είναι όμως η προβολή, η τηλεόραση. Είναι ένα νέο παιδί και πως μπορείς να του πεις και να επιμείνεις να μην το κάνει. Του είπα τη γνώμη μου αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχω ο ίδιος τραγούδια να του δώσω και να του προτείνω κάτι εναλλακτικό.
- Η γνώμη σας σχετικά με τα μουσικά ριάλιτι και τους τραγουδιστές που βγαίνουν από εκεί;
Να σας πω. Διαφωνώ κατ ‘αρχήν με αυτό που τους ήθελε όλους να μένουν σε ένα σπίτι και να προβάλουν τις ζωές τους. Το θεωρώ γελοίο και τριτοκοσμικό. Από την άλλη δεν είναι κακό να υπάρχουν και να βγαίνουν νέα παιδιά από τη στιγμή που υπάρχουν άξιοι άνθρωποι να τα κρίνουν. Δεν συμφωνώ όμως με τις κριτικές επιτροπές των ασχέτων!
- Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τις συνεργασίες που έχετε κάνει με καλλιτέχνες που δεν ανήκουν στο λαϊκό τραγούδι (Πορτοκάλογλου, Παπαδόπουλος και και για τα διαφορετικά είδη που έχετε τραγουδήσει κατά καιρούς;
Υπάρχει καλή μουσική και κακή. Εγώ δεν κατάλαβα ποτέ τα είδη που επικαλούνται διάφοροι. Τι θα πει "είδη"; Υπάρχουν καλά και κακά τραγούδια. Τι είναι από εδώ και τι είναι από εκεί; Σημείωση: Σε αυτό το σημείο ο κ. Μητροπάνος προσφέρθηκε να μας βάλει να ακούσουμε ένα εξαιρετικό ακυκλοφόρητο τραγούδι του από μια δουλειά που όπως μας είπε ο ίδιος θα κυκλοφορήσει το Πάσχα. Επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο τα λεγόμενα του μιας και το τραγούδι αυτό είχε έντονες επιρροές και χαρακτήρα αμερικάνικου blues!!!

- Ποια συνεργασία και ποια περίοδο θεωρείτε σταθμό στην καριέρα σας;
Η καριέρα είναι μια μεγάλη ιστορία. Τι είδους καριέρα θέλεις να κάνεις, τι σε αφορά και πόσο στηρίζεις αυτό που θες να κάνεις. Είμαι περίπου 45 χρόνια στη δουλειά και μπορώ να πω πως δεν ήταν όλα τα χρόνια βολικά και ρόδινα! Εκεί είναι όμως που χρειάζεται η δύναμη και το κουράγιο αλλά και το σθένος να πεις όχι και πολλές φορές μεγάλα όχι! Για παράδειγμα η περίοδος 1980-85 ήταν πολύ άσχημη για εμένα! Μου ερχόντουσαν τραγούδια που ενώ ήξερα πως θα κάνουν επιτυχία δεν ήταν αυτό που με αφορούσε. Εγώ την καριέρα μου την έβλεπα στην διάρκεια και όχι τι θα κάνω σήμερα ή αύριο. Και από αυτά δεν γυρνάς εύκολα! Αν ακολουθήσεις αυτό το μονοπάτι δεν ξαναγυρνάς πίσω! Τότε λοιπόν είναι που χρειάζεσαι τους δικούς σου ανθρώπους γύρω σου και δεν είναι απαραίτητο να είναι της δουλειάς γιατί αυτούς δεν τους αφορά και πολύ. Είχα κοντά μου λοιπόν τους φίλους μου που κουβέντιαζα μαζί τους, τον θείο μου, που με στηρίζανε στις αποφάσεις που έπαιρνα ώστε να μην κάνω πράγματα που δεν επιθυμούσα.
Σχετικά με την ερώτηση σας τώρα θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός πως ξεκίνησα την δισκογραφία μου με τον Ζαμπέτα.
Ο πρώτος μεγάλος σταθμός στην καριέρα μου ήταν ο “Άγιος Φεβρουάριος” με τον Δήμο Μούτση και τον Μάνο Ελευθερίου. Βέβαια στην πορεία είχα την τύχη να συνεργαστώ με κορυφαίους ανθρώπους στον χώρο της μουσικής όπως ο Γιώργος Κατσαρός, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Κουγιουμτζής και αργότερα με τον Μάριο Τόκα, τον Θάνο Μικρούτσικο και άλλους πολλούς.
Αυτή η δουλειά δεν έχει τελειωμό και δεν είδα ποτέ την καριέρα μου σαν κάτι από το οποίο βγάζω λεφτά άρα μπορώ να επαναπαυτώ! Αυτή η δουλειά σου δίνει, εσύ από την μεριά σου τι της δίνεις; Πρέπει λοιπόν κι εσύ να δώσεις! Δεν είναι μόνο ότι κοιτάμε το ταμείο! Υπάρχει και ένα άλλο ταμείο δίπλα, περνώντας δηλαδή από αυτή τη δουλειά τι αφήνεις πίσω σου, τι έκανες; Εγώ το έχω δηλώσει πως με αφορά η υστεροφημία, θέλω όταν φύγω να λένε ότι αυτός έκανε αυτά, αυτά και αυτά, πράγματα δηλαδή που θα μείνουν και θα υπάρχουν για πάρα πολλά χρόνια. Πάντα η στάση μου ήταν τέτοια. Δεν ήθελα δηλαδή να κάνω κάποια τραγουδάκια, να βγάλω λεφτά και φεύγοντας από αυτή τη δουλειά να μην με θυμάται κανένας. Όχι, εγώ θέλω να με θυμούνται γι’ αυτά που έκανα.

- Και μπορούμε να πούμε από τη μεριά μας με βεβαιότητα πως αυτό το έχετε επιτύχει μιας και όλοι όσοι έρχονται να σας ακούσουν στο νυχτερινό κέντρο που τραγουδάτε περιγράφουν τις ερμηνείες σας ως κατάθεση ψυχής!Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Θεωρώ πως είναι από τα σημαντικότερα πράγματα που μπορείς να πετύχεις σε αυτή τη δουλειά. Δεν είναι μια απλή διεκπεραίωση, δηλαδή βγαίνεις τραγουδάς και τελείωσες. Το τραγούδι έχει πολλά πράγματα και πολλά επίπεδα. Αν ακούσετε το ίδιο τραγούδι από 5 τραγουδιστές είναι 5 διαφορετικά τραγούδια! Αλλιώς το αντιμετωπίζει ο καθένας. Υπάρχουν πάρα πολλοί που έχουν καλές φωνές! Ψυχή όμως πόσοι έχουνε! Εκεί είναι το όλο θέμα!
-Αν υποθέσουμε πως ήσασταν ο προπονητής της εθνικής ομάδας τραγουδιστών ποια θα ήταν η ιδανική ενδεκάδα που θα επιλέγατε; Εννοούμε άνδρες και γυναίκες.
Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις; Υπάρχουν πάρα πολλοί και η επιλογή θα ήταν αρκετά δύσκολη, εννοώ ευχάριστα δύσκολη λόγω πολλών σπουδαίων τραγουδιστών. Να αρχίσω από πιο παλιούς όπως: Στράτος Παγιουμτζής, Καζαντζίδης, Στράτος Διονυσίου, Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Και η δική μου η γενιά έβγαλε πολύ σπουδαίους τραγουδιστές όπως Πάνος Γαβαλάς, Καίτη Γκρέυ, Μητσιάς, Νταλάρας, Πάριος, Πουλόπουλος και από γυναίκες η Χάρις Αλεξίου, Ελένη Βιτάλη, Μαρινέλλα, Βίκυ Μοσχολιού, Δήμητρα Γαλάνη, αναφέρω μερικούς από τους πολλούς.
Μην ξεχνάτε πως πολλοί από όσους ανέφερα δεν ήταν παιδιά που είχαν σπουδάσει ή είχαν διαβάσει παίρνοντας έτσι πολλές αποφάσεις βασιζόμενοι στο ένστικτό τους. Για παράδειγμα ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης δεν θεωρώ πως κατάλαβε τι έχει τραγουδήσει, δεν ήταν δηλαδή της παιδεία του να τραγουδήσει τον “Νεκρό Αδελφό“, τον "Επιτάφιο" ή το "Άξιον Εστί". Βέβαια τα τραγούδησε μοναδικά και εμένα αυτό μου φτάνει!
Σας είπα για τον Μπιθικώτση, γιατί πέρα από τραγουδιστής υπήρξε και δημιουργός, έχει γράψει καταπληκτικά τραγούδια από μόνος του. Καμία σχέση όμως με αυτά που έχει ερμηνεύσει. Έγραφε με βάση αυτά που μεγάλωσε , για τα βιώματά του. Λόγω του Θεοδωράκη όμως τραγούδησε άλλα πράγματα. Δεν παύει όμως να είναι κατά την προσωπική μου άποψη ίσως ο μεγαλύτερος τραγουδιστής, όχι η μεγαλύτερη φωνή γιατί αυτή είναι του Καζαντζίδη και αυτό είναι δεδομένο. Αλλά μεγάλοι τραγουδιστές δεν γίνονται αυτοί που έχουν μεγάλη φωνή, γιατί δεν το έχουν ανάγκη. Ο Μπιθικώτσης αναγκάστηκε να γίνει τόσο μεγάλος τραγουδιστής γιατί δεν ήταν όπως ο Καζαντζίδης που τα είχε όλα και δεν του έλειπε τίποτα φωνητικά. Ο Καζαντζίδης ήταν γεννημένος για αυτό! Αυτό όμως του στέρησε να προχωρήσει και να κάνει και άλλα πράγματα που μπορούσε να ερμηνεύσει με τρόπο μοναδικό. Έχει τραγουδήσει καταπληκτικά για την ξενιτιά, για την φτώχεια αλλά δεν είναι μόνο αυτά! Κατά καιρούς είχε πει τραγούδια που όντως ήταν μοναδικά και ανεπανάληπτα!
Αν με ρωτούσατε όμως ποια καριέρα θα ήθελα να κάνω θα επέλεγα αυτή του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Εκεί θεωρώ πως βρίσκονται τα καλά και διαχρονικά τραγούδια. Πρόκειται για έναν τραγουδιστή που θα υπάρχει εσαεί και που έχει συνδέσει το όνομά του, με όλη την αναγέννηση του λαϊκού τραγουδιού τραγουδώντας Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, Ξαρχάκο, Μούτση και για ότι άλλο έβγαινε, αυτός ήταν ο εκφραστής τέτοιων έργων μέχρι να έρθει η δική μας η γενιά.
Συνεχίζω με μερικά ακόμη ονόματα όπως του Πάνου Γαβαλά, του Μανώλη Αγγελόπουλου και της Καίτης Γκρέυ. Όλοι και όλες πολύ μεγάλοι καλλιτέχνες.
Μην ξεχνάτε πως πολλοί από αυτούς τύχανε και σε άσχημες εποχές όπου το λαϊκό τραγούδι δεν ήταν αρεστό στους διοικούντες και στους κυβερνώντες. Ποτέ δεν ήταν και ούτε σήμερα είναι γιατί θίγει κοινωνικά θέματα που τους κάνουν να νιώθουν άβολα. Για παράδειγμα απαγορεύανε τον Μάρκο Βαμβακάρη γιατί τους έλεγε “Όσοι γινούν πρωθυπουργοί…”.

- Από τη σύγχρονη γενιά βλέπετε άξιους συνεχιστές ή διακρίνετε κάποια φθίνουσα πορεία;
Μην κάνουμε το λάθος και συγκρίνουμε το λαϊκό τραγούδι με παλαιότερες εποχές. Το λαϊκό τραγούδι πηγαίνει σύμφωνα με τη ζωή μας. Light η ζωή μας; Άρα light θα είναι και το τραγούδι. Είναι άμεσα συνυφασμένο. Γενικότερα παρατηρείται άνθηση των τεχνών και των γραμμάτων σε περιόδους πολέμου, κακουχίας και άλλων δύσκολων καταστάσεων. Δυστυχώς αλλά έτσι γίνεται. Και θα ήθελα να το συνδέσω με την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ως έθνος, όπου πιστεύω πως κάτι θετικό θα ξεπηδήσει από όλη αυτή την ιστορία. Παντού έτσι γίνεται, δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.
Όταν υπάρχει περίοδος ευημερίας και χαλάρωσης τότε χαλαρώνουμε και στο τραγούδι και σε όλα. Όταν όμως υπάρχουν αγώνες και πάλη αλλάζουν τα δεδομένα.
- Αν ο Δημήτρης Μητροπάνος βρισκόταν για μια μέρα στο νησί της εκπλήρωσης των επιθυμιών ποιες θα ήταν οι 3 πρώτες επιθυμίες που θα θέλατε να πραγματοποιηθούν;
Σε γενικές γραμμές δεν είμαι άνθρωπος που βάζει συγκεκριμένους στόχους. Θα ήθελα να ζω σε μια κοινωνία πολύ πιο ανθρώπινη και θα ήθελα το μέλλον το δικό σας και των παιδιών μου να είναι ευοίωνο κα ευχάριστο, που δυστυχώς όμως δεν το βλέπω εφικτό. Αυτά θεωρώ και τα πιο σημαντικά. Όσον αφορά εμένα θέλω όσο μπορώ και αντέχω να συνεχίσω αυτό που κάνω χωρίς να έρθει όμως η στιγμή που θα μετανιώσω για κάτι. Κάποια ώρα θα πρέπει να αποχωρήσω και ευτυχώς έχω φίλους που θα μου πουν “μέχρι εδώ, καλά ήταν, τέλος”! Και καλό είναι κάποια ώρα να φύγω και να φύγω αξιοπρεπώς.
Ξαναλέω όμως πως το κυριότερο μέλημα μου είναι η κατάσταση με τα νέα παιδιά τα οποία θεωρώ πως είναι επί ξύλου κρεμάμενα από όλες τις απόψεις και ανησυχώ ιδιαίτερα γι’ αυτό. Πέρα από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του καθενός, θεωρώ πως πραγματικά δεν ενδιαφέρεται κανείς για τη νεολαία μας! Δυστυχώς!

- Κύριε Δημήτρη γνωρίζουμε πως περάσατε μια σοβαρή περιπέτεια υγείας που ευτυχώς είχε αίσιο τέλος. Με αφορμή αυτό το γεγονός θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε γιατί ο καλλιτεχνικός κόσμος και στην προκειμένη περίπτωση οι συνάδελφοί σας οι τραγουδιστές δεν παίρνουν πρωτοβουλίες που να βρουν απήχηση στον πολύ κόσμο για την δωρεά οργάνων σώματος μια και στην Ευρώπη ήμαστε στις τελευταίες θέσεις; (πχ διάφορα τηλεοπτικά σποτ, συνάντηση με δωρητές…)
Κοιτάξτε, η πρότασή σας είναι πάρα πολύ καλή, αλλά δεν νομίζω πως οι τραγουδιστές από μόνοι τους θα μπορούσαν να πάρουν μια τέτοια πρωτοβουλία. Για να γίνει κάτι τέτοιο από κάπου πρέπει να ξεκινήσει. Δεν νομίζω πως αφορά ούτε τα τηλεοπτικά κανάλια ούτε την εκάστοτε κυβέρνηση. Άλλα πράγματα τους αφορούν και τους νοιάζουν, δεν χρειάζεται να αναφερθώ περαιτέρω νομίζω. Πιστεύω πως κάποιοι άλλοι φορείς θα έπρεπε να ευαισθητοποιηθούν και να προτείνουν στους τραγουδιστές να συμμετέχουν, άλλωστε οι συνάδελφοί μου δεν έχουν ποτέ αρνηθεί να λάβουν μέρος σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες. Πάντα ήμασταν αρωγοί. Άρα για να γίνει κάτι τέτοιο που αναφέρατε, κάποιοι θα πρέπει να νοιαστούν και να είστε σίγουροι πως τόσο οι τραγουδιστές όσο και οι ηθοποιοί θα δώσουν ξανά το παρόν όπως άλλωστε το έχουν κάνει και στο παρελθόν.
- Το κίνημα «Δεν πληρώνω» πως το κρίνετε;
Να σας πω, καταρχήν δεν είμαι αρνητικός αλλά πιστεύω πως υπάρχουν και άλλες παράμετροι. Από την μια δεν πληρώνω, από την άλλη έχουν γίνει τόσα πράγματα και δεν αναρωτηθήκαμε γιατί φτάσαμε ως εδώ. Και γιατί δεν αντιδράσαμε σε προηγούμενες συμπεριφορές, γιατί τότε δεν βγήκαμε να πούμε πριν το "δεν πληρώνω", "θα πληρώσετε θα πληρώσετε"; Το "Δεν πληρώνω" είναι η τελευταία κίνηση που έχεις, πιο πριν όμως έχεις πολλά να κάνεις τα οποία δεν γίνανε! Και δεν ήταν τέτοια η αγανάκτηση του κόσμου που κατεβήκανε όλοι και είπανε δεν πληρώνουμε, αλλά μια μερίδα.
Και εδώ που τα λέμε τι έγινε κι αν δεν πληρώσεις; Θα τα βάλουνε σε κάποιον άλλον φόρο και θα πληρώσεις τελικά! Γι’ αυτό λέω πως για να φτάσεις μέχρι εκεί, έχουν προηγηθεί κάποια άλλα πράγματα που δεν έγιναν.

- Έστω κι έτσι όμως δεν είναι και αυτή μια μορφή αντίδρασης; Δεν βγαίνει ο κόσμος από την απάθεια; 
Σαφώς και είμαι όχι μόνο υπέρ της αντίδρασης, αλλά και να βγεις και να παλέψεις και να ματώσεις! Δεν είμαι από τους ανθρώπους που βλέπουν με αρνητικό μάτι τέτοιες κινήσεις.
Έχουμε ως δεδομένο πως από τις δυο μεγάλες παρατάξεις δεν περιμένουμε τίποτα. Για μένα ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα αποτελεί ο ίδιος ο κόσμος! Δεν είναι δυνατόν τόσα χρόνια να δίνει 80% σε αυτούς που έχει πιάσει να κλέβουν και να μην ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους! Μάθαμε όλοι το ρήμα "βολεύομαι" και επειδή θα μου διορίσουν το παιδί, θα ψηφίσω κάποιο από τα μεγάλα κόμματα, όποτε να πως βγαίνει το 80%! Πέρα από εκεί όμως, ας πούμε το ΚΚΕ γιατί ν’ αυξήσει το ποσοστό του; Ποια είναι η πρόταση του; Ποια είναι η λύση του; Εντάξει, διαφωνείς και συμφωνώ που διαφωνείς, η πρότασή σου όμως ποια είναι; Προσωπικά δεν έχω ακούσει κάποια πρόταση από το ΚΚΕ. Συνέχεια αναφορά στην πλουτοκρατία! Παντού θα υπάρχει πλουτοκρατία σε όλο τον κόσμο. Η ξύλινη γλώσσα και η διαφωνία σε όλα δεν οδηγεί πουθενά!

- Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε στην μέχρι τώρα πορεία σας; 

Δεν θα άλλαζα τίποτα γιατί η πορεία μου θεωρώ πως ήταν μια χαρά, θα πρόσθετα μάλιστα πως ανήκω στους προνομιούχους της τύχης. Ίσα ίσα που εκπληρώθηκαν στόχοι μου που όταν ξεκίναγα ούτε καν να τους φαντασθώ τολμούσα. Εγώ ας πούμε δεν ήθελα να γίνω τραγουδιστής, αυτό προέκυψε λόγω ανάγκης, τώρα όμως δεν το αλλάζω με τίποτα.
- Αν σας ζητούσε η παγκόσμια μουσική κοινότητα να επιλέξετε 2 τραγούδια τα οποία θα έστελνε με έναν δορυφόρο σε έναν άλλο πλανήτη, ποια τραγούδια θα επιλέγατε η ποιες μουσικές; 
Αναμφισβήτητα θα επέλεγα κάτι από τα ρεμπέτικα για την αυθεντικότητα τους, όσον αφορά την ελληνική μουσική και ένα τραγούδι τζαζ που είναι και η αγαπημένη μου.

- Ποια είναι η άποψή σας για την σημερινή κατάσταση που βιώνει η ελληνική κοινωνία και ποιες ευθύνες καταλογίζονται στη γενιά σας; 
Θεωρώ πως η δική μου γενιά είναι η πιο ξεφτιλισμένη, γιατί οδηγήσαμε τα πράγματα εδώ που έφθασαν σήμερα. Κάναμε τους ήρωες για 6 μήνες με το Πολυτεχνείο και μετά βολευτήκαμε όλοι. Μάθαμε να κλείνουμε το ρήμα “βολεύομαι” σε όλους τους χρόνους. Δεν θέλω να είμαι μηδενιστής αλλά δεν έχει προσφέρει τίποτα!

- Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης θα θέλαμε να μας πείτε ποια είναι η γνώμη σας για την σημερινή νεολαία και αν εκτιμάτε πως συμμετέχει ενεργά στα δρώμενα.
Για να πούμε κάτι για την νεολαία, θα πρέπει να σκεφτούμε ποια παραδείγματα έχει η σημερινή νεολαία και ποια είναι τα πρότυπά της. Λέμε συνήθως, γιατί δεν ασχολούνται οι νέοι με την πολιτική. Μα οι νέοι έχουν ταυτίσει την πολιτική με το ψέμα και την κλεψιά. Και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Σίγουρα όχι οι νέοι. Τι έγινε με τα ομόλογα; Τι έγινε με την Siemens; Τι έγινε με το Βατοπέδι; Τι έγινε με τα τόοοοσα σκάνδαλα; Τιμωρήθηκε κανείς; Δηλαδή πως γίνεται μέσα σε μια δεκαετία ένας άνθρωπος από το τίποτα να είναι δισεκατομμυριούχος; Πολύ απλά δεν γίνεται! Κάποια κομπίνα έχει γίνει! Και όλα αυτά δεν είναι άγνωστα αλλά γνωστά και τα ξέρουν. Επειδή όμως όλοι έχουν βάλει το χεράκι τους μέσα, αλληλοκαλύπτονται. Και αν κάποιοι λένε πως δεν είναι όλοι ίδιοι εγώ έχω να πω το εξής: Για μένα ίδιοι είναι και ας λένε ότι θέλουνε πως δεν γνώριζαν! Στη Βουλή όλοι ξέρουν και αν υπάρχουν 10 που δεν κλέψανε είναι και αυτοί συνένοχοι γιατί ξέρανε και δεν μιλήσανε, γνώριζαν και σιωπούσαν. Επομένως για ποια συμμετοχή της νεολαίας στα δρώμενα μιλάμε; Στα δρώμενα της συγκάλυψης;
- Φώς στο τούνελ βλέπετε; Όχι παιδιά δεν βλέπω κανένα φως στο τούνελ. Αντί για το ΔΝΤ που δεν γλυτώνεις ποτέ, θα προτιμούσα μια πτώχευση και ας ξεκινούσαμε από την αρχή. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στην Αργεντινή, όπου και εκεί υπάρχουν πλούσιοι άνθρωποι αλλά όλος ο κόσμος πεινάει και θα πεινάει μια ζωή. Η Τουρκία μόλις έφυγε από το ΔΝΤ πήρε τα πάνω της. Όσο υπάρχει το ΔΝΤ και αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης του, για να έχει σκλάβους. Και εμείς τώρα είμαστε σκλάβοι!

- Πως βιώνετε την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου και πως τα κερδίσατε αυτά; Καταρχήν δεν έκανα κάτι για να την κερδίσω! Ούτε ξεπούλησα κάτι, ούτε είμαι άνθρωπος των δημοσίων σχέσεων και της τηλεόρασης, ούτε έχω επαφές με δημοσιογράφους. Μόνο αν κάνω κάποια δουλειά και θα πρέπει να μιλήσω γι’ αυτή, μόνο τότε θα βγω στην τηλεόραση και θα μιλήσω. Δεν έχω κανένα λόγο να μιλήσω επί παντός επί στητού. Να βγω δηλαδή με το τάδε σεισμολόγο και να μιλήσω για σεισμούς ή με έναν νομικό και να μιλήσω για νομικά θέματα; Στερείται σοβαρότητας! Μόνο για την δουλειά μου μπορώ να συζητάω ή αν θέλετε για θέματα κοινωνικά ή πολιτικά. Όλοι οι άνθρωποι έχουν μια γνώση και μια άποψη που πρέπει να την εκφράζουν. Η αγάπη του κόσμου είναι το πότισμα που κάνουμε στα λουλούδια. Έχοντας μια πορεία στο τραγούδι ο κόσμος έχει εκτιμήσει την προσφορά μου και η αγάπη του είναι καλοδεχούμενη και βάλσαμο. Πιστεύω πως ότι κέρδισα το κέρδισα μόνο και μόνο με την δουλειά μου. Και να ξέρετε πως όποιος λέει πως έχει κουραστεί από την αγάπη του κόσμου λέει ψέματα. Ας βγει στον δρόμο και να μην τον χαιρετίσει κανένας και θα σας πω εγώ πως θα του φανεί τότε (γέλια)!
- Ποιες είναι οι μικρές αλλά σημαντικές χαρές που απολαμβάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας; Πάρα πολύ απλές, η οικογένεια μου, τα παιδιά μου και οι φίλοι μου. Ένα γήπεδο είχα αλλά το έκοψα και αυτό λόγω της κατάστασης που επικρατεί σήμερα σε αυτά.
- Ποιους ανθρώπους θαυμάζετε για την ανθρωπιά τους, για το ταλέντο τους για την προσφορά τους και για το έργο τους; Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που αγαπώ και θαυμάζω για κάποια πράγματα. Αντιθέτως τους μισώ για κάποια άλλα και κάπου εκεί επιλέγω να κρατήσω αυτά για τα οποία τους θαυμάζω και μένω σε αυτά, προσπαθώντας να ξεχάσω εκείνα που έχουν κάνει από την άλλη μεριά. Γιατί "ίσιο και καθαρό παΐδι" όπως λένε δεν βρίσκεις εύκολα!
- Ποιο τραγούδι νομίζετε πως είναι το σήμα κατατεθέν του Δημήτρη Μητροπάνου; 
Νομίζω πως είμαι ο μόνος που δεν μπορώ να μιλήσω γι’ αυτό. Όταν επιλέγω κάποια τραγούδια το κάνω επειδή μου αρέσουν και τα λέω, διαφορετικά δεν θα τα έλεγα. Αν θέλετε έχω κάποια αδυναμία σε κάποια που θεωρώ πως αδικήθηκαν και πως αξίζανε καλύτερη τύχη την οποία δεν είχαν. Αλλά ο κόσμος είναι αυτός που κάνει τις επιλογές και είναι ο τελικός κριτής και απ’ ότι έχει αποδειχτεί κατά 90% έχει και δίκιο. Έτσι δεν μπορώ να πω κάποιο συγκεκριμένο. Υπάρχουν τραγούδια που κάνανε επιτυχία και με έκαναν γνωστό, υπάρχουν όμως και άλλα που εγώ αγαπούσα ή πίστευα πως θα κάνουν, αλλά δεν έκαναν. Εξάλλου δεν θεωρώ πως υπάρχει κάποιος που να μπορεί να προβλέψει τι θα κάνει επιτυχία και τι όχι. Ένα τραγούδι ο καθένας το εκλαμβάνει με τελείως διαφορετικό τρόπο και αυτό είναι και το μεγαλείο του. Μέσα σε 3-4 λεπτά πλάθεται ένας μύθος, μια ιστορία που ο καθένας την κάνει δική του.
- Θα θέλαμε να μας πείτε πως προέκυψε το ζεϊμπέκικο που χορεύετε όταν τραγουδάτε την Ρόζα – που κατά γενική ομολογία - το λέμε αυτό γιατί έχουμε παρακολουθήσει το πρόγραμμά σας, είναι η στιγμή που ο κόσμος εκστασιάζεται και σας αποθεώνει, η ερμηνεία σας εκείνη την στιγμή είναι κορυφαία και με την ιεροτελεστία του ζεϊμπέκικου είναι σαν να μας απογειώνετε.Εγώ ζεϊμπέκικο χόρευα από μικρός. Δύο είναι οι χοροί που μου αρέσουν, το ζεϊμπέκικο και ο τσάμικος. Όσον αφορά το πώς προέκυψε η ιστορία έχει ως εξής: Δούλευα μαζί με τον Τσακνή και τον Μαχαιρίτσα και ήμασταν και οι τρεις πάνω στη σκηνή. Ενώ λοιπόν τραγουδούσα την "Ρόζα", αρχίζει ο Διονύσης και χορεύει. Με το που τον βλέπω του λέω περιπαικτικά: «Άντε φύγε από εδώ δεν το χορεύουν έτσι το ζεϊμπέκικο!». Είναι και αυτός από τη Θεσσαλία (Καρδίτσα). Μου απαντάει : “Άντε μωρέ που εσύ ξέρεις…! Αν όντως ξέρεις χόρεψε!”. Και χόρεψα! Έτσι λοιπόν προέκυψε και καθιερώθηκε. Δεν σας κρύβω πως το απολαμβάνω κι εγώ πάρα πολύ!
Τέλος θα θέλαμε να μας πείτε με 2 λόγια τη γνώμη σας για τους πιο κάτω αναφερόμενους:
- Άρης Βελουχιώτης:
Για τον Άρη δεν γίνετε να πεις δύο λόγια! Ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα, ένας μεγάλος αγωνιστής που διαδραμάτισε έναν ρόλο εκείνη την εποχή. Έδωσε τον αγώνα του με τα συν, με τα πλην και αν δεν είχε γίνει ο εμφύλιος που ήταν η κατάρα για την πατρίδα μας σίγουρα θα είχε σοβαρό ρόλο μετά τον πόλεμο. Όποιο ιστορικό πρόσωπο και να πάρουμε, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης δώσανε τον αγώνα τους, τίμιο καθαρό και ειλικρινή αλλά λάθη γίνανε. Είμαστε μια μικρή χώρα και δεχόμαστε επιρροές. Δεν υπήρξε ποτέ κανείς να πει μέχρι εδώ ήτανε. Όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάπου ακουμπούσανε, κάπου βολευόντουσαν και έκαναν τα χατίρια κάποιων! Δεν υπήρξε δηλαδή κάποιος που να μην έκανε τα χατίρια. Τέτοιον μάγκα δεν είχαμε, δεν μας έτυχε!
- Μίκης Θεοδωράκης:Έχω την εντύπωση πως δεν είμαι ο κατάλληλος να μιλήσω για τον Μίκη, γιατί του έχω τέτοια αδυναμία και τέτοια αγάπη που εκεί για εμένα τελειώνουν τα πάντα. Ο Μίκης είναι παγκόσμιος, εγώ τον λατρεύω. Ήμαστε τυχεροί που είναι Έλληνας. Και επειδή μου είπατε πως έχετε ένα ραντεβού μαζί του για μια συνέντευξη, θα περάσετε καταπληκτικά! Θα σας πω πως δεν υπάρχει καλύτερος για κουβέντα και ειδικά όταν έχει να κάνει με νέα παιδιά. Θα μείνετε ενθουσιασμένοι. Θα σας πει πράγματα φανταστικά. Έπαιξε την ζωή του κορώνα γράμματα για την αγάπη της πατρίδας από τότε που ήταν 17 χρονών. Πέρα από την μουσική του και η ζωή του είναι ένα τεράστιο βιβλίο. Και όσο κα αν σας φαίνεται παράξενο πάρα την ηλικία του-νομίζω 87- είναι ένας μαγευτικός αφηγητής και η οξύνοια του μυαλού του θυμίζει 20 χρόνο. Δικαιωματικά του ανήκει ο τίτλος του κορυφαίου Έλληνα.

-Ο Γιώργος Νταλάρας σε μια συνέντευξη που μας είχε δώσει για το ιστολόγιο μας, είχε αναφερθεί στον Μίκη Θεοδωράκη λέγοντας πως ήμαστε τυχεροί που ζούμε στην περίοδο που πατάμε το ίδιο χώμα με αυτόν.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του! Πρόκειται για ότι μεγαλύτερο έχει βγάλει η Ελλάδα από πολλές απόψεις! Και με τα λάθη του, αλλά ξέρετε κάτι; Άνθρωπος είναι, δεν υπάρχει κάποιος που να μην έχει κάνει λάθη στη ζωή του. Έχει πει όμως τόσα πράγματα σωστά, μας έχει δώσει τόσα πολλά, έχει κάνει τόσους αγώνες που θα μπορούσε να έχει βολευτεί και να μην τον απασχολούν πλέον όσα συμβαίνουν γύρω μας. Όμως όχι, αυτός ήταν και είναι πάντα παρών και πάντα μέσα στα πράγματα!
- Θα θέλατε να του μεταβιβάσουμε κάποιο μήνυμα όταν βρεθούμε με το καλό;Όχι, όχι γιατί όταν βρισκόμαστε συνέχεια τσακωνόμαστε (γέλια)!!!
- Μάριος Τόκας:Δυστυχώς ο Μάριος έφυγε νωρίς. Ήταν ένας πολύ καλός και σπουδαίος άνθρωπος με φοβερή αγάπη για την μουσική και με ευαισθησίες. Πέρα από συνεργάτες ήμασταν και πολύ καλοί φίλοι από τα παλιά! Είχαμε ξεκινήσει και είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε πράγματα τελείως διαφορετικά αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε.
- Γιάννης Ρίτσος:Κατά την προσωπική μου άποψη ίσως ο μεγαλύτερος ποιητής που έχει βγάλει ο τόπος μας.
- Βασίλης Τσιτσάνης:Ο Βασίλης ήταν μια πολύ μεγάλη προσωπικότητα που μαζί με τον Βαμβακάρη τους θεωρώ ως τους πατεράδες του λαϊκού τραγουδιού. Αυτοί το στηρίξανε και το αγαπήσανε. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι όπως ο Παπαϊωάννου, ο Βασίλης όμως δεν παύει να είναι κάτι το ιδιαίτερο!
- Ζαμπέτας:
Τι άλλο να πω για τον Ζαμπέτα; Ήταν ο μοναδικός που δεν έχει γράψει ούτε ένα τσιφτετέλι. Πάντα έλεγε πως αυτά είναι από εκεί, ανατολικά, δεν μας αφορούν. Εμείς έχουμε την δική μας μουσική. Ήταν σαν πατέρας για μένα!
- Θάνος Μικρούτσικος:Ο Θάνος έχει μια καριέρα πολύ μεγάλη. Σαν άνθρωπος είναι εξαιρετικός. Εγώ και όχι μόνο, πέρασα καταπληκτικά μαζί του. Τα βασικά του προσόντα είναι πως δεν έχει κόμπλεξ και έχει αυτογνωσία. Είναι ένας από τους καλύτερους μουσικούς που έχουμε με μοναδική αισθητική. Θεωρώ πως δεν έχει τρωτά σημεία. Μπαίνει μέσα στο στούντιο και του λέει ένας μουσικός: "Θάνο να κάνουμε αυτό;". Το ακούει και όταν το βρίσκει καλό λέει: "Ε, ρε κάτι ιδέες που έχω….(γέλια)!!!". Και βάζει του μουσικού γιατί δεν έχει κόμπλεξ όπως είπα και πριν. Ξέρει ποιος είναι, που πατάει και που βρίσκεται.
- Καζαντζίδης:
Τον θεωρώ ως κάτι το αφύσικο! Και δεν μιλώ μόνο για τα ελληνικά δεδομένα! Για μένα είναι η μεγαλύτερη φωνή παγκοσμίως. Θα μπορούσε όμως να έχει κάνει και άλλα φοβερά πράγματα.
Η συνέντευξη έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. Ως επιδόρπιο το πιο μικρό μέλος της Λ.Ο.Γ. η Έφη Παληγιάννη έπαιξε στο πιάνο το τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου “Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη”.
Ευχαριστούμε θερμά την οικογένεια Μητροπάνου για την ζεστή φιλοξενία και τους ευχόμαστε να είναι υγιείς και ευτυχισμένοι.
Υ.Γ. Η αποθέωση ήταν πως όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να φύγουμε ο σταθμός 103,7 που έτυχε εκείνη την στιγμή να ήμαστε συντονισμένοι έπαιζε την Ρόζα!!! Απίστευτο και όμως αληθινό μάρτυρες το Ηρούλι και η Έφη.
Έφη, Στρατούλα, Ηρώ, Ιωάννης, Αρκάς, Jim Adams, Pepos
Επιμέλεια: Jim Adams, Penthesili