Βελτίωση της Επικοινωνίας με τους γύρω μας. και: Δύο ψυχές δεν συναντιούνται ποτέ τυχαία. ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕ. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

 Βελτίωση της Επικοινωνίας με τους γύρω μας

Εάν νιώθετε ότι οι σχέσεις σας με τους υπόλοιπους ανθρώπους δεν είναι αυτές που θα θέλατε μάλλον δεν έχετε μπει στον κόπο, από τη μία πλευρά να παρατηρήσετε τις αντιδράσεις τους και από την άλλη πλευρά, να εκπαιδεύσετε κατάλληλα τον εαυτό σας. Ακριβώς όπως μαθαίναμε στο σχολείο πολλά ενδιαφέροντα πράγματα (τα οποία όμως δεν χρησιμοποιήσαμε στις περισσότερες περιπτώσεις ποτέ!!) καλό είναι να μάθουμε τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν αποτελεσματικά μεταξύ τους απορρίπτοντας παλιές συνήθειες - που εμποδίζουν τη σωστή επικοινωνία - και υιοθετώντας νέες και πιο αποτελεσματικές!

Αυτό που καλό είναι να γνωρίζουμε αρχικά είναι ότι όταν αναφερόμαστε στην επικοινωνία διαχωρίζουμε την προσωπικότητα του συνομιλητή μας από τη συμπεριφορά του. Κι αυτό γιατί η Προσωπικότητα είναι το σύνολο όλων των ιδιαιτέρων γνωρισμάτων μας, που αντλήσαμε από κληρονομικά και επίκτητα χαρακτηριστικά, το οποίο και μας καθιστά μοναδικούς ενώ η Συμπεριφορά είναι η εξωτερίκευση της ιδιαιτερότητας μας, ανάλογα με την ψυχική μας κατάσταση, τα γεγονότα που μας επηρεάζουν, το χώρο στον οποίο βρισκόμαστε και τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε. Ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων με τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους μας βοηθούν ή στην αντίθετη περίπτωση υποσκάπτουν την αποτελεσματική επικοινωνία με τον περίγυρό μας είτε επαγγελματικό είτε κοινωνικό.

Παρακάτω αναφέρουμε ενδεικτικά συγκεκριμένες συμπεριφορές μη αποτελεσματικής επικοινωνίας που καλό είναι να αποφεύγονται κατά τη συναναστροφή και επικοινωνία με άλλους ανθρώπους:
1. Μην κοιτάτε το πάτωμα όταν μιλάτε σε κάποιον. 
Όταν μιλάμε σε κάποιον τον κοιτάμε στα μάτια. Τώρα εάν κάποιοι άνθρωποι κατά την παιδική τους ηλικία είχαν μάθει ότι το να κοιτάνε κάποιον απευθείας στα μάτια όταν τους μιλάει ήταν αγένεια, τότε θα χρειαστεί αυτή η συνήθεια να αλλάξει!

2. Καμπουριάζετε όταν στέκεστε ή κάθεστε. Σταθείτε σε όρθια στάση. Στην κοινωνία μας το να είναι κάποιος ψηλός θεωρείται πλεονέκτημα. Όταν καμπουριάζετε φαίνεστε ακόμα πιο κοντός/η και ακόμα χειρότερα εκπέμπετε μέσα από τη γλώσσα του σώματος συστολή και παθητικότητα. Το να έχετε ίσια κορμοστασιά βοηθά στο να φαίνεστε ψηλότεροι και παράλληλα η εικόνα σας προς τους άλλους εκπέμπει αυτοπεποίθηση και σιγουριά.

3. Δεν χαμογελάτε αρκετά. Κανείς δεν θέλει να περάσει χρόνο με κάποιον που είναι σε κακή διάθεση. Εάν δεν αισθάνεστε στα πάνω σας, προσπαθήστε να κρατήσετε την απόστασή σας. Οι άνθρωποι αγαπούν να περνούν το χρόνο τους με αισιόδοξους και θετικούς ανθρώπους. Κάντε μια προσπάθεια να χαμογελάσετε και υιοθετήστε τη συνήθεια να βρίσκετε μικρά πράγματα που αξίζουν το χαμόγελό σας στην καθημερινότητά σας.

4. Αποφεύγετε να μιλάτε σε αγνώστους. Από την ημέρα που γεννηθήκατε, οι γονείς σας, σας είχαν συμβουλεύσει να μη μιλάτε σε αγνώστους. Οk, τώρα μεγαλώσατε και τα πράγματα έχουν αλλάξει! Προκειμένου να αναπτύξετε εξαιρετικές διαπροσωπικές ικανότητες χρειάζεται να μπορείτε να επικοινωνείτε άνετα με όλους τους τύπους των ανθρώπων και να επιδιώκετε μάλιστα να επικοινωνείτε με αντίθετους τύπους ανθρώπων από εσάς προκειμένου να εξασκηθείτε ακόμα περισσότερο.

5. Κάνετε κακή πρώτη εντύπωση. Γνωρίζατε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σας κρίνουν μόνο από την πρώτη εντύπωση που θα τους κάνετε; Φροντίστε λοιπόν η πρώτη εντύπωση που θα δημιουργήσετε να είναι θετική ή τουλάχιστον να αποφύγετε να προκαλέσετε το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θα θέλατε.

6. Δεν εκφράζεστε σωστά τόσο λεκτικά όσο και γραπτά. Προκειμένου να αναπτύξετε εξαιρετικές διαπροσωπικές σχέσεις, θα πρέπει να είστε καλός συνομιλητής. Με αυτό δεν εννοούμε να μιλάτε πολύ και να γίνεστε κουραστικός, το αντίθετο μάλιστα. Χρειάζεται να αρθρώνετε τις λέξεις σωστά και να εκφράζεστε κατανοητά δίνοντας το χρόνο στο συνομιλητή σας να εκφράσει και εκείνος την άποψή του και δείχνοντας ότι τον/την σέβεστε. 

7. Δεν είστε ένας καλός ακροατής. Έχετε ποτέ παρατηρήσει πως έχετε την τάση να σκέφτεστε άσχετα περιστατικά της καθημερινότητάς σας όταν ξεκινά κάποιος να σας μιλά; Εντάξει, μπορεί να μη σας νοιάζει τόσο το συγκεκριμένο πρόσωπο όμως εάν αντί να σκέπτεστε εκείνη τη στιγμή τι θα ψωνίσετε από το super market ή τι ώρα θα βγάλετε το σκύλο βόλτα, θα ήταν πιο αποτελεσματικό να κάνετε μια προσπάθεια να ακούσετε τι έχει να σας πει. Που ξέρετε, μπορεί να ακούσετε κάτι που δεν γνωρίζατε ως πληροφορία πιο πριν. Επιπλέον, προσπαθήστε να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση του ώστε να μπορέσετε να καταλάβετε τι προσπαθεί να πει. Οι περισσότεροι άνθρωποι αρέσκονται στο να μιλάνε παρά να ακούνε……όμως όσο σημαντικό είναι να μιλάμε, τόσο σημαντικό είναι να ακούμε. Και θυμηθείτε ότι ο ρυθμός της ομιλίας είναι 100-150 λέξεις στο λεπτό ενώ ο ρυθμός της σκέψης είναι 250-500 λέξεις το λεπτό. Άρα στην επικοινωνία το πλεονέκτημα της διαφοράς το έχει ο ακροατής.

8. Δεν κρατάτε επαφή με τους γνωστούς σας. Για να βεβαιωθείτε ότι έχετε τις καλύτερες σχέσεις με όλους τους ανθρώπους που γνωρίζετε, θα πρέπει να μείνετε σε επαφή μαζί τους. Θα πρέπει να ελέγχετε τακτικά τη λίστα επαφών σας και να επιδιώκετε να επικοινωνείτε μαζί τους – όχι μόνο όταν χρειάζεστε κάτι από αυτούς – αλλά κυρίως όταν θέλετε να τους υπενθυμίσετε την παρουσία σας και γιατί όχι να δείτε πως μπορείτε και εσείς να τους φανείτε χρήσιμοι.

9. Δεν είστε προ-δραστικοί (proactive) . Όταν δεν είστε ικανοποιημένοι από την υπάρχουσα κατάσταση πάρτε το τιμόνι στα χέρια σας! Διευρύνετε το δίκτυο των επαφών σας, επιδιώξτε να γνωρίσετε νέα άτομα και βγείτε από τη μιζέρια! Στην πραγματικότητα κανείς δεν νοιάζεται, αν είστε δυσαρεστημένοι, εκτός ίσως από τη μαμά σας!

10. Δεν απολαμβάνετε την (κοινωνική σας) ζωή. Εάν θέλετε οι άνθρωποι να απολαμβάνουν τη συντροφιά σας, θα πρέπει να τους αφήσετε να μάθουν ότι είστε ένα διασκεδαστικό και ενδιαφέρον άτομο. Αποκτήστε hobby, βρείτε χρόνο για τον εαυτό σας γιατί μόνο έτσι θα απολαύσετε την ισορροπία σε όλους τους τομείς της ζωής σας.

11. Δεν αντιμετωπίζετε τους φόβους σας. Στην πραγματικότητα, αυτό αφορά όλες τις πτυχές της ζωής σας, αλλά σε αυτό το πλαίσιο αναφέρομαι στη δυσκολία ίσως μπορεί κάποιος να αντιμετωπίζει είτε να γνωρίζει νέους ανθρώπους είτε να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις στα επαγγελματικά. Αν χρειάζεται να κάνετε κάτι λογικό, αλλά τα συναισθήματα σας ,σας εμποδίζουν στην ολοκλήρωση του στόχου σας , τότε θα πρέπει να αναλύσετε την κατάσταση και να χρησιμοποιήσετε την κοινή λογική ώστε να κατανοήσετε στην πραγματικότητα τι σας κρατά πίσω.

12. Δεν έχετε ανοιχτό τρόπο σκέψης. Υπάρχουν όλα τα είδη των ανθρώπων εκεί έξω. Υπάρχουν διαφορετικές θρησκείες, διαφορετικές φυλές, διαφορετικές κουλτούρες και διαφορετικές γλώσσες. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και όλοι μας έχουμε το δικό μας προσωπικό στυλ επικοινωνίας. Το σημαντικό είναι να επικεντρωθούμε στα θετικά στοιχεία της επικοινωνίας μας και να βελτιωνόμαστε καθημερινά σε αυτά που νιώθουμε ότι χρειαζόμαστε κατά την άποψή μας βελτίωση.
Το κλειδί στην επικοινωνία πέρα από την αποδοχή και τον σεβασμό του συνομιλητή μας είναι να μάθουμε να αποδεχόμαστε τους άλλους για αυτό που είναι και όχι για αυτό που θα θέλατε εσείς να είναι για σας!
Αναρτήθηκε από geo pi 
Ανιχνευτής ο Πεπέ.

=========================================================

Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας…

που μας κάνουν ευτυχισμένους…

Από την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας…
Ορισμένους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάι μας…
βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε…

ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας…

Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας… 

Επιπλέον…
η μοίρα μάς φέρνει και άλλους φίλους…
αυτούς που δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουν το δρόμο μας…
Πολλούς από αυτούς…
τους ορίζουμε ως αδερφές ψυχές… φίλους Καρδιακούς…

Είναι ειλικρινείς…
είναι αληθινοί…
Ξέρουν πότε δεν είμαστε καλά…
ξέρουν τι μας κάνει ευτυχισμένους!! 

Υπάρχουν επίσης οι περιστασιακοί φίλοι…
αυτοί που γνωρίζουμε σε κάποιες διακοπές…
ή για λίγες μέρες ή ώρες…
Αυτοί συνήθως στολίζουνε το πρόσωπό μας με πολλά χαμόγελα…
για όσο καιρό είμαστε κοντά τους…

Μιλώντας για κοντά…
δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους μακρινούς μας φίλους…
εκείνους που είναι στην άκρη των κλαδιών…
και όταν ο άνεμος φυσάει εμφανίζονται πάντα…
μεταξύ του ενός φύλλου και του άλλου…

Περνάει ο καιρός… το καλοκαίρι φεύγει…
πλησιάζει το φθινόπωρο και χάνουμε κάποια από τα φύλλα μας…
μερικά γεννιούνται σ’ ένα άλλο καλοκαίρι…
και μερικά παραμένουν για πολλές εποχές…

Κάθε πρόσωπο που έρχεται στη ζωή μας είναι μοναδικό…
Πάντα αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ένα κομμάτι από εμάς… 

Θα υπάρξουν και εκείνοι που μας πήραν πολλά…
αλλά δε θα υπάρξουν αυτοί που δε μας άφησαν τίποτα…
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας…
και η πιο προφανής απόδειξη…

πως δύο ψυχές δε συναντήθηκαν Π ο τ έ τυχαία!! 
Χόρχε Λουίς Μπόρχες.

Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος.

ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΠΕΠΟ 23/11/23 επανάληψη για ευνόητους λόγους.

O ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΠΟΥΦ!!! ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ.

Φίλες και Φίλοι σας καλημεροκαλησπερίζω από την συνοικία των Θεών, σήμερα 12/12/2016 ο μέγιστος των πειρατών ο Poof ο τρομερός θαλασσόλυκος αποφάσισε να ξαναβγεί στις θάλασσες για πειρατεία και κυρίως για νέες περιπέτειες. Μετά από 40 χρόνια αδράνειας το ένστικτο του πειρατή ενεργοποιήθηκε ξανά για να του θυμίσει τις ένδοξες μέρες της πειρατείας, τότε που αλώνιζε τις θάλασσες και ήταν ο φόβος και ο τρόμος παράνομων πειρατών. Την ''γλύκα'' του σπαθιού του είχαν γευτεί πολλοί ανεγκέφαλοι που προσπαθούσαν να προβάλουν αντίσταση στο πιο γρήγορο και αποτελεσματικό σπαθί που γνώρισαν οι θάλασσες στη νεότερη ιστορία των πειρατών. Όλα ξεκίνησαν περίπου έναν μήνα πριν όταν ο τρομερός Poof δέχθηκε μια πρόσκληση για ένα συνέδριο πειρατών στη θάλασσα των Σαργασσών, όπου τον καλούσαν να είναι ο κεντρικός ομιλητής, το συνέδριο προς τιμήν του θα ονομαζόταν, ''Α' συνέδριο Πειρατών αφιερωμένο στον αρχιπειρατή Poof!!'' Εννοείται πως αυτό ήταν πολύ μεγάλη τιμή για τον Poof αλλά τον προβλημάτισε το γεγονός της μεγάλης αδράνειας. Τι θα έλεγε στους παρευρισκόμενους; τι θα έλεγε στους μεταπτυχιακούς σπουδαστές της πειρατείας; όλα αυτά που γνώριζε είχαν συμβεί 40 χρόνια πριν, και αν κάποιος ρωτούσε, και τι έκανες αρχιπειρατή όλα αυτά τα χρόνια, τι θα του απαντούσε ο Poof; Εκείνη ακριβώς τη στιγμή άκουσε τη ''άτακτη φωνούλα'' του πειρατή που έκρυβε μέσα του να του λέει: Φύγε! Φύγε ξανά για νέες περιπέτειες, για καινούριες εμπειρίες. Αμέσως μετά όταν επέστρεψε στο σπίτι του προσπάθησε να επικοινωνήσει με παλιούς συναδέλφους ώστε να μάθει τι έχουν απογίνει, τελικά βρήκε μόνο τον Καπτάν Φατούργο. Ο Καπτάν Φατούργος είχε αποσυρθεί σε κάποιο μικρό νησάκι του Ιονίου και πάντα ήταν σε ετοιμότητα. Όταν άκουσε το σχέδιο του Poof πέταξε από τη χαρά του, αυτό περίμενε ν' ακούσει τόσα χρόνια. Κάλεσε τον Poof να τον επισκεφθεί στο νησάκι που ζούσε προκειμένου, όπως είπε να του δείξει πολλά και διάφορα. Πράγματι ο Poof επισκέφθηκε τον Καπτάν Φατούργο και όταν τον ξενάγησε στο υπόγειο του σπιτιού του δεν πίστευαν τα μάτια του γι' αυτά που έβλεπαν. Ο Καπτάν Φατούργος όλα αυτά τα χρόνια συγκέντρωνε εξοπλισμό για μια νέα εξόρμηση. Εξήγησε στον Poof πως ό εξοπλισμός αρκούσε για να αρματωθούν τουλάχιστον 20 άτομα. Όσο για το πειρατικό καράβι θα ξεκινούσαμε αρχικά με μια μικρή γαλέρα και στην πορεία θα κουρσεύαμε κάποιο μεγαλύτερο. Στην ηρεμία του νησιού ξεδίπλωσαν όλα τα σχέδια, το μόνο που έλειπε ήταν η στρατολόγηση των νέων πειρατών, οι οποία έπρεπε να γίνει με μεγάλη προσοχή, χρειαζόταν τουλάχιστον 20 άτομα που να είναι μαχητές, να μην έχουν υποχρεώσεις, να μην είναι βρακάκηδες,  όπως ο Πλάτωνας, να μην είναι πονόψυχοι, να είναι σκληροτράχηλοι, να μην είναι προληπτικοί, και να αντέχουν στις κακουχίες. Ο Poof πρότεινε στον Καπτάν Φατούργο να υπήρχαν στο πλήρωμα και κάποιες δυναμικές γυναίκες. Όταν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση του Poof o Καπτάν Φατούργος την απέρριψε αμέσως γιατί θεωρούσε πως αν υπήρχε γυναίκα στο πλήρωμα αυτό θα ήταν η καταστροφή μας. Επειδή τον τελευταίο λόγο τον είχε ο Καπτάν Φατούργος ο Poof συμφώνησε, πάντα σ' αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει σεβασμός στην κρίση του Καπετάνιου. Ο Poof ενημέρωσε τον Καπτάν Φατούργο για την πρόσκληση που είχε δεχθεί και συμφώνησε πως έπρεπε να παραστεί, και απλά να αναφέρει κάποια ιστορία από το παρελθόν. Πράγματι αυτό και έκανε ο Poof, πήγε στο συνέδριο και τους μίλησε για τα παλιά, αλλά παράλληλα διέκρινε και κάποιους υποψήφιους τους οποίους με τρόπο τους μίλησε για τα μελλοντικά του σχέδια.
Θα σας παρουσιάσω εδώ την ομιλία του Poof στο συνέδριο των πειρατών, και αμέσως μετά τα πρώτα ονόματα αυτών που εκδήλωσαν το ενδιαφέρον να συμμετέχουν στο πειρατικό του Καπτάν Τζίμη Φατούργου.

''Σκληροτράχηλοι υποψήφιοι πειρατές σας καλοσωρίζω στο συνέδριο, κατ' αρχάς να ευχαριστήσω τους διοργανωτές για την τιμή που μου έκαναν ώστε να είμαι ο βασικός ομιλητής, και το ότι έδωσαν στο συνέδριο το όνομά μου είναι επίσης πολύ μεγάλη τιμή. Θα σας μιλήσω σήμερα για την ιστορία της μαύρης και της κόκκινης σημαίας και όχι μόνο.
Η μαύρη σημαία με τη νεκροκεφαλή και τα οστά από κάτω, παραμένει το σύμβολο που έχει ταυτιστεί με τους πειρατές. Η σημαία αυτή ονομάζεται Τζόλυ Ρότζερς. Οι πειρατές ανύψωναν την σημαία στο κατάρτι για να μεταδίδουν ένα μήνυμα στους στόχους τους. Σκοπός τους ήταν να προκαλέσουν τρόμο και να δείξουν τη δύναμή τους. Σε όλη τη ναυτική ιστορία τα πλοία ανύψωναν σημαίες για να μεταδώσουν κάποιο μήνυμα ή να δείξουν την ταυτότητά τους. Για παράδειγμα, τα ιδιωτικά σκάφη είχαν διαφορετικές σημαίες από το ναυτικό. Τα πειρατικά πλοία ανύψωναν τις σημαίες τους για τους ίδιους λόγους ή και για να εξαπατήσουν τα διερχόμενα πλοία ώστε να πιστέψουν ότι επρόκειτο για συμμάχους επιτρέποντας έτσι στον εαυτό τους την δυνατότητα αιφνιδιασμού. Η κόκκινη σημαία Συνήθως ένα πειρατικό πλοίο κατά την επίθεση ανύψωνε μια κατάμαυρη σημαία. Αυτό σήμαινε ότι αν οι αμυνόμενοι δεν προέβαλαν αντίσταση, τότε οι πειρατές θα έδειχναν έλεος στα θύματά τους. Αν όμως κατά την εκδήλωση της επίθεσης συναντούσαν αντίσταση, τότε άλλαζαν τη μαύρη σημαία με μια κόκκινη που δήλωνε πως δεν θα έδειχναν οίκτο. Στόχος ήταν να προκαλούν όσο το δυνατό περισσότερα φόβο, γεγονός που τους έδινε πλεονέκτημα. Η κατακόκκινη αλλά και η κατάμαυρη σημαία ονομαζόταν Τζόλυ Ρότζερ, πολύ πριν το όνομα αυτό συνδεθεί με την γνωστή σημαία με τη νεκροκεφαλή και τα οστά. Η επιλογή του ονόματος, Τζόλυ Ρότζερ, έχει πολλές ερμηνείες και κανείς δεν γνωρίζει μετά βεβαιότητας από που προήλθε. Το 1724 ο Τσάρλς Τζόνσον εξέδωσε ένα βιβλίο » Γενική ιστορία των πειρατών «. Σε αυτό το βιβλίο υπήρξε αναφορά για πρώτη φορά του ονόματος, καθώς ο Τζόνσον γράφει ότι δύο πειρατές ονόμαζαν τη σημαία τους, Τζόλυ Ρότζερ: ο Βαρθολομαίος Ρόμπερτς τον Ιούνιο του 1721 και ο Φράνσις Σπριγκς τον Ιούλιο του 1723. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι το όνομα Τζόλυ Ρότζερ (Jolly Roger) προέρχεται από τη γαλλική φράση Jolie rouge (ζολί ρουζ ) που σημαίνει όμορφο κόκκινο. Ο θρύλος με τους Ναϊτες Ιππότες Μία άλλη πιθανή εξήγηση της ετυμολογίας βρίσκεται στο βιβλίο «Οι πειρατές και ο χαμένος στόλος των Ναϊτών» του Ντέηβιντ Χάτσερ. Σύμφωνα με αυτό το βιβλίο, το όνομα Τζόλυ Ρότζερ προέρχεται από τον βασιλιά Ρότζερ τον Β´ της Σικελίας, έναν Ιππότη του Τάγματος των Ναϊτών που εικάζεται ότι ήταν ο πρώτος που ανύψωσε την πειρατική σημαία.jollyro12 Σήμερα, η σημαία Τζόλυ Ρότζερ με την νεκροκεφαλή και τα οστά θεωρείται ως η σημαία που ταυτίστηκε με τους πειρατές. Όμως, η νεκροκεφαλή και τα οστά δεν ήταν το αρχικό σχέδιο, το οποίο άλλαξε με το πέρασμα των χρόνων. Στο βιβλίο του Τσάρλς Τζόνσον «Γενική ιστορία των πειρατών», δυο πειρατές ανύψωσαν στο κατάρτι δυο σημαίες Τζόλυ Ρότζερ, αλλά καμία τους δεν είχε το γνωστό σχέδιο με την νεκροκεφαλή και τα οστά. Από αυτό συμπεραίνουμε ότι το όνομα Τζόλυ Ρότζερ δεν συνδεόταν αποκλειστικά με το συγκεκριμένο σχέδιο αλλά γενικότερα με οποιαδήποτε πειρατική σημαία. Διάφορα σχέδια που χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς από τους πειρατές. Κατά καιρούς υπήρξαν διάφορα σχέδια όπως απλή ολόμαυρη ή κατακόκκινη σημαία ή με ποικίλα σχέδια όπως σκελετούς, όπλα, αίμα, καρδιές Ο θρύλος του ερωτευμένου λόρδου που έγινε ιππότης Κάποιες πηγές αποδίδουν το κλασικό σχέδιο με τη νεκροκεφαλή και τα οστά σε έναν θρύλο που σχετίζεται με το τάγμα των Ναϊτών. Ο Φίλιπ Γκάρντινερ γράφει στο βιβλίο του ότι ένας ιππότης του τάγματος των Ναϊτών, ο λόρδος της Σιδώνας, αγαπούσε μια όμορφη κοπέλα. Αυτή όμως πέθανε σε νεαρή ηλικία και τη νύχτα της ταφής της ο ιππότης της ξέθαψε το σώμα της για να βρεθεί ερωτικά μαζί της. Τότε μια φωνή τον κάλεσε να επιστρέψει σε 9 μήνες για να βρει τον γιο του. Αυτός υπάκουσε και όταν επέστρεψε μετά από 9 μήνες βρήκε ένα κρανίο στα πόδια του σκελετού (νεκροκεφαλή και οστά). Η ίδια φωνή τον κάλεσε τότε να προσέχει το κρανίο γιατί αυτό θα του έφερνε καλή τύχη. Ο ιππότης το πήρε μαζί του και με τη βοήθειά του κατάφερνε να νικά τους εχθρούς του απλά δείχνοντας τους το «μαγικό κρανίο». Αυτό αργότερα πέρασε στην κατοχή του Τάγματος. Σήμερα η γνωστή πειρατική σημαία θεωρείται ως ένα από τα παλαιότερα δείγματα λογότυπου που κατάφερε να μετατραπεί σε παγκόσμιο σύμβολο. Πρόκειται για το απόλυτο σύμβολο επωνυμίας. Οι ιστορίες των πειρατών συνεχίζουν να συναρπάζουν και να γυρίζονται ταινίες όπως ο «Κάπτεν Χουκ» ή «Οι πειρατές της Καραϊβικής». Ίσως σύντομα να ξαναδούμε στις θάλασσες ξανά το φοβερό δίδυμο των πειρατών, τον Καπτάν Φατούργο και τον Poof.
Σας ευχαριστώ.
Και τώρα θα σας παρουσιάσω τα ονόματα των υποψηφίων.
Α') Αγάνας Χρήστος [Μποράτος]
Β') Ερυσίχθωνας Σκεπαρνιώτης 
Γ') Αδαμάντιος Δάμωνας
Δ') Παναγιώτατος Κοντάξιος
Ε') Γκορκοτζιόλας Απλοχέρης
Ζ') Βύρων Ακαμάτης
Η') Μανιάς Πάνος
Θ') Ντίνος Προβατάς
Ι') Καμακότσιος Σμυρνιώτης (ως μάγειρας)
Κ') Τσαρούχος Επιτροπάκος
Λ') Λαμπρακιάς Μπιριμπάκιας
Μ') Στέλιος Μαντρόσκυλος
Ν') Νικόλαος Πλημμύρας
Ξ') Ευστράτιος Κρητικός
Ο') Αμίγκος Κοντοφάκας 
Π') Κλαρίνας Θεόφραστος
Ρ') Γιούλης Φωτοσκέπαστρος
Σ') Μούτος Βάζελοκαμμένος
Τ') Γογούλης Κουσταρλιώτης

Υ'] Μ'α'ι'κ Νυχτόβιος.

Φ] Γκουσγκούνης Αγάς

Χ] Ζάγαρος

Στην πορεία προστέθηκαν μερικοί ακόμα πειρατές όπως οι: Καπτάν Αλέξανδρος από την χασομεροχώρα, ο Βλάνδος ο Μαυρελιώτης, ο Καρφίτσας, ο Βελόνας, και ο Σακοράφας.
Αυτά είναι τα πρώτα ονόματα, σύντομα θα υπάρξουν κι άλλοι ενδιαφερόμενοι και στην πορεία θα γίνει η τελική επιλογή, όσοι αξίζουν θα προταθούν όσοι δεν αξίζουν θα παραμείνουν στην ξηρά μέχρι νεωτέρας. Φίλες και φίλοι το πιο πάνω κείμενο το επιμελήθηκα εγώ η Περικτιόνη, γραμματέας του Αρχιπειρατή Poof.     

========================================== 

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 Μανδραγόρας και Νίκη της Καλύμνου ένας πειρατικός έρωτας από το έτος 1979 και ω! του θαύματος κρατάει έως και σήμερα. Μία ζωή σαν μυθιστόρημα, απόσπασμα από το βιβλίο που θα εκδοθεί προσεχώς. 

29 Απριλίου 1979 - 29 Απριλίου 2023

43 χρόνια μετά!!

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, η σημερινή ανάρτηση είναι επετειακή, πριν λίγες μέρες έλαβα ένα mail όπου μία φίλη του ιστολογίου της Λ.ΟΓ. όπου μου έλεγε τα εξής:

"Αγαπητέ χειριστή του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου διαβάζω τα κείμενα σας εδώ και αρκετά χρόνια. Οφείλω να ομολογήσω πως σας κατατάσσω μέσα στα τρία καλύτερα sites που διαβάζω.

Παρατήρησα πως έχετε μεγάλο ταλέντο στην αφήγηση αληθινών ιστοριών, αυτός είναι και ο λόγος που επικοινωνώ μαζί σας.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω - με το αζημίωτο φυσικά - να παρουσιάσετε την ιστορία του πατέρα μου και της μητέρας μου. Είναι, κατά την άποψη μου ίσως η πιο συγκλονιστική ιστορία αγάπης ενός πειρατή και μιας νησιωτοπούλας.

Εγώ θα σας στείλω την ιστορία όπως την έχω ακούσει από τους γονείς μου, από την γιαγιά μου, και τους γέροντες του νησιού που έχουν να μολογάνε ακόμα για την ιστορία του Μανδραγόρα.

Αυτή βέβαια είναι η δική μου εκτίμηση, θα ήθελα να αφιερώσετε σας παρακαλώ λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας ώστε να διαβάσετε αυτά που θα σας στείλω και αν βρείτε κι εσείς πως αξίζει τον κόπο ένας διεθνούς φήμης ιστοριογράφος, όπως εσείς, να ασχοληθεί, πράξτε παρακαλώ τα δέοντα, και όπως σας είπα είμαι διαθέσιμη να πληρώσω όσο όσο αρκεί να υπάρξει η φιλολογική επιμέλεια εκ μέρους σας.

Απλά θα ήθελα να σας παρακαλέσω αν είναι δυνατόν να κάνετε την ανάρτηση για την 29τη Απριλίου για τους λόγους τους που θα διαβάσετε στο κείμενο.

Σας ευχαριστώ και ελπίζω να δεχθείτε την πρόταση μου".

Φίλες και φίλοι για να είμαι ειλικρινής δεν είναι το οικονομικό όφελος που με οδήγησε στο να δεχθώ να καταγράψω την ιστορία των γονιών αυτής της κοπέλας, κάθε άλλο, είναι η περιέργεια που έχω για πειρατικές ιστορίες.

Αυτό είναι που με εξιτάρισε, όταν άκουσα τη λέξη πειρατική ένιωσα την αδρεναλίνη μου να ανεβαίνει στα ύψη.

Κάποια άλλη στιγμή θα σας διηγηθώ και την δική μου θαλασσινή ιστορία τότε που για ένα διάστημα ταξίδευα ως Μαρκόνης.

Την ίδια μέρα επικοινώνησα με την κόρη του πειρατή, η οποία -ειρήσθω εν παρόδω- να πω πως έχει ένα καταπληκτικό όνομα, μπράβο στον Νονό της που της έδωσε αυτό το γλυκύτατο όνομα, Μαριάνθη!!! της ανακοίνωσα λοιπόν πως αποδέχομαι την πρόταση της και ζήτησα να μου στείλει τα χειρόγραφα.

Η ίδια επειδή είχε ακούσει από φήμες, πως για να ασχοληθώ και να έχω την επιμέλεια κάποιας αληθινής ιστορίας και παράλληλα να την αναρτήσω στο κορυφαίο ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου εισπράττω μεγάλα ποσά, προθυμοποιήθηκε να μου βάλει σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό ως αρχή 1.500€ και τα υπόλοιπα με την ολοκλήρωση του έργου.

Εγώ της είπα πως αυτό δεν το κάνω για τα χρήματα και καλό θα είναι να μην ακούει τις φήμες και τα fake news.

Απλά της είπα πως όταν δημοσιευθεί η ιστορία και της αρέσει ας αποφασίσει τότε για την αμοιβή μου.

Η κοπέλα Φαινόταν πάντως πως ήταν λαρτζ οικονομικά, το φύσαγε το χρήμα. Φίλες και Φίλοι όταν ήρθαν στα χέρια μου τα χειρόγραφα δεν πίστευαν τα μάτια σ' αυτά που διάβαζαν, επικοινώνησα τρεις φορές με την κόρη του πειρατή για να την ρωτήσω αν όντως ήταν αλήθεια όλα αυτά που έγραφε.

Να σκεφτείτε πως αναγκάστηκα να επισκεφθώ το νησί της Καλύμνου για να επιβεβαιώσω όλα αυτά που διάβαζα γιατί δεν ήθελα να γράψω κάτι που δεν ήμουν σίγουρος 100%

Όλοι οι άνθρωποι που συνάντησα στο νησί γνώριζαν για αυτή την ιστορία και ως εκ τούτου δεν είχα πλέον ενδοιασμούς να δημοσιεύσω την πιο συγκλονιστική πειρατική ιστορία του τελευταίου αιώνα.

Όλοι οι πειρατές την ημέρα της 29 Απριλίου την γιορτάζουν παγκοσμίως για να τιμήσουν τον αρχιπειρατή Μανδραγόρα τον Α'

Η Νίκη της Καλύμνου.

Σαν σήμερα λοιπόν έγινε η μεγαλύτερη απαγωγή στο νησί της Καλύμνου.

Ο τότε φοβερός!! και τρομερός!! πειρατή με το όνομα Μανδραγόρας!!! Με καταγωγή από την Μυτιλήνη, έκανε την απαγωγή του αιώνα!!

Φόβος και τρόμος ήταν αυτός ο σκληροτράχηλος πειρατής με το ασκέρι του, εκτός από τα αγαθά υλικά που άρπαζε από τους νησιώτες, άρπαζε και οποία κοπέλα του γούσταρε, ειδικά αυτές που είχαν μεγάλα βζιά!! ήταν η αδυναμία του.

Αφού τις κράταγε κάμποσο καιρό στο πειρατικό καΐκι, στο οποίο είχε δώσει το όνομα, ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ!! και κάνανε τόνατάλλο!! και όχι μόνο!!! τις επέστρεφε πίσω στο νησί.

Εκείνη την χρονιά το 1979 σε ένα γιουρούσι που είχε κάνει στην Κάλυμνο του γυάλισε στο μάτι η πιο τσαχπίνα του νησιού.

Η κοπέλα ήταν μεν χαμηλοβλεπούσα, λόγω της μητέρας της η οποία ήταν πολύ αυστηρών αρχών, αλλά όταν έβρισκε ευκαιρία έκανε τα σκέρτσα της.

Παρ' ό,τι η μητέρα της δεν την πολυέβγαζε εκτός σπιτιού γιατί πάντα είχε τον φόβο του πειρατή, αυτός την εντόπισε μια μέρα στο πανηγύρι του χωριού και αποφάσισε, επειδή ήταν καιρός επιτέλους να βρει μια μόνιμη σύζυγο, πως αυτή η κοπέλα ήταν η καταλληλότερη.

Το μόνο πρόβλημα που υπήρχε ήταν η μητέρα της κοπέλας γιατί είχε ακούσει από κάποιους νησιώτες πως την προόριζε για κάποιον μεγαλέμπορα με είδη υγιεινής.

Αυτό βέβαια δεν τον πολυπείραζε γιατί αν αποφάσιζε να την κουρσέψει δεν μπορούσε να του αντισταθεί ολόκληρος στρατός.

Στις 29 Απριλίου του σωτηρίου έτους 1979 αποφασίζει να κουρσέψουν το νησί της Καλύμνου και παράλληλα να απαγάγει την κοπέλα που το όνομα της ήταν Νίκη και μάλιστα αυτός ο τρομερός πειρατής έλεγε χαριτολογώντας πως η Νίκη θα γίνει δική του!!!

Η μάνα της κοπέλας επειδή είχε τους φόβους της, έβλεπε πως η κόρη της σιγά σιγά όλο και ομόρφυνε, και το ματάκι της είχε αρχίσει να παίζει δεξιά και αριστερά, και ως εκ τούτου κάποια στιγμή θα έφτανε και στα μάτια του Μανδραγόρα αυτή η τσαχπινιά της κόρης, σκέφτηκε επειδή ήταν θεούσα, να την κλείσει σε κάποιο μοναστήρι.

Μετά όμως το καλοσκέφτηκε γιατί είχε ακούσει πως τα κορίτσια που πήγαιναν στο μοναστήρι εκτός από προσευχές ο Ηγούμενος τις έβαζε να κάνουν πολλές μετάνοιες και πάρτι με ούζα!! οπότε είπε μέσα της:

Καλύτερα με τον πειρατή; ή με τον Ηγούμενο;

Κι ο πειρατής κακό χειρόβολο, κι ο Ηγούμενος κακό δεμάτι.

Αυτή είχε στο μυαλό της άλλα για την κόρη της, είχε ακούσει για κάποιον μεγαλέμπορα από κάποιο άλλο νησί που γύριζε το Αιγαίο για να βρει σε κάποιο νησί την κατάλληλη κοπέλα για να την νυμφεφθεί και ήλπιζε πως όταν θα αντίκριζε την κόρη της θα τον θάμπωνε η ομορφιά της και η τσαχπινιά της.

Εκείνη λοιπόν την ημέρα που ο Μανδραγόρας όρμησε στο νησί με τους πειρατές του στους οποίους είχε δώσει τις πιο κάτω εντολές.

Α) Να μην πλησιάσει κανείς στο σπίτι που ήταν δίπλα στην εκκλησία.

Β) Να μην πειράξουν τους νησιώτες, να πάρουν μόνο τα απαραίτητα και να αποσυρθούν.

Γ) Στον υπασπιστή του, έναν ψηλό γεροδεμένο που τον αποκαλούσαν Στράτο, έδωσε εντολή να απαγάγει έναν παπά γιατί σκόπευε πάνω στο πειρατικό να τελέσει το μυστήριο του γάμου με την κοπέλα αν όλα πήγαιναν καλά.

Πράγματι έτσι και έγινε, ο ίδιος με άλλους δύο πειρατές πήγε στο σπίτι της κοπέλα για να την απαγάγει.

Η μάνα της όμως την είχε κρύψει μέσα στο αποξηραμένο πηγάδι που είχαν στην αυλή του σπιτιού και της είπε να μην βγάλει κιχ.

Ο Μανδραγόρας πήρε στην αρχή με το καλό την μητέρα της κοπέλας για να του πει που βρισκόταν αλλά η μάνα σκληρό καρύδι δεν ομολόγησε.

Ο πειρατής σκέφτηκε να την βασανίσει αλλά δεν ήθελα να δημιουργήσει κακή εντύπωση στην μέλλουσα πεθερά του και έβαλε τους πειρατές να ψάξουν όλο το σπίτι.

Κάποια στιγμή κι ενώ βρισκόταν κοντά στο πηγάδι με την μητέρα της κοπέλας στην οποία εξηγούσε πως την κόρη την ήθελε για καλό σκοπό και όχι μόνο για τόνατάλλο, γυρίζει η μητέρα και του λέει:

Δεξιά η Μάνα της νύφης.

Εγώ την κόρη μου θέλω να την παντρέψω με νοικοκύρη και όχι με κάποιον σαν του λόγου σου.

Είσαι ανάξιος εσύ για την κόρη μου!!

Ο πειρατής για μια στιγμή σκέφτηκε να τραβήξει το σπαθί του και να της κόψει το κεφάλι αλλά δεν ολοκλήρωσε την κίνηση γιατί δεν ήθελα να στεναχωρήσει την κοπέλα.

Αυτή απτόητη συνέχισε.

Σε ξέρουμε καλά εσένα τι μουρντάρης είσαι, έρχεσαι παίρνεις τα κορίτσια περνάς καλά και μετά τις φέρνεις πίσω στο νησί γκαστρωμένες.

Ο πειρατής πήρε το λόγο λέγοντας:

Καλύτερα γκαστρωμένες από μένα παρά από τον Ηγούμενο, τουλάχιστον τα παιδιά που θα βγάλουν από μένα θα είναι όλοι πειρατές, και καπεταναίοι.

Άμα ήταν τώρα εδώ η κόρη σου και την ρωτούσες με ποιον θα ήθελε να κάνει τόνατάλλο εσύ τι λες;  θα έλεγε με τον Ηγούμενο ή με μένα;

Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε μια φωνή μέσα από το ξεροπήγαδο να λέει:

Με σένα!

Με σένα!

Η κόρη ήταν τσαχπινογαργαλιάρα και σκέφτηκε πως επειδή της άρεσε πολύ η θάλασσα, η καλύτερη επιλογή θα ήταν να πάει κοντά στον Μανδραγόρα και ό,τι ήθελε προκύψει.

Όσο για τον μεγαλέμπορα που της έλεγε η μητέρα σκέφτηκε πως αν έπαιρνε αυτόν μια ζωή θα κουβαλούσε είδη υγιεινής και λέβητες, αυτό δεν το ήθελε με τίποτα, αυτή ήταν γεννημένη για την θάλασσα.

Ήθελε να γίνει κι αυτή πειρατής.

Αν και είχε ακούσει από άλλες κοπέλες πως αυτός ο πειρατής έκανε αχαλίνωτο σεξ αυτό δεν την πτόησε γιατί κι αυτή γούσταρε να κάνει τόνατάλλο.

Επομένως η λύση του πειρατή θεώρησε πως ήταν η πλέον κατάλληλη για αυτήν γι' αυτό ζήτησε να την βγάλουν από το πηγάδι, και να πάει κοντά στον πειρατή.

Άμεσα ο Μανδραγόρας κάλεσε κοντά του τους άνδρες του και έβγαλαν την κοπέλα από το πηγάδι.

Η κοπέλα πράγματι ήταν πολύ όμορφη και ερωτική, δεν ήταν βέβαια πολύ ψηλή αλλά αυτό δεν τον ενοχλούσε και πολύ γιατί σκέφτηκε πως αυτό μπορεί να ήταν και πλεονέκτημα, θα μπορούσε καλύτερα να εφαρμόσει το Κάμα σούτρα!! Οπειρατής όταν είχε επισκεφθεί την ΙΝΔΙΑ είχα μάθει εκεί το Κάμα Σούτρα.

Έδωσε ο Μανδραγόρας στην μητέρα της κοπέλας ένα μικρό σακουλάκι με χρυσό, το οποίο στην αρχή έκανε αυτή, πως δεν το ήθελε, αλλά τελικά το πήρε, και έφυγαν για το πειρατικό.

Αργότερα βέβαια που διαπίστωσε πως η κόρη της ζούσε σαν αρχόντισσα, έλεγε στις γνωστές της πως χάρη σ' αυτήν έγινε ό,τι έγινε. Αυτή ήταν που κάλεσε στο σπίτι τον πειρατή. Αυτό το έμαθε κάποια στιγμή ο πειρατής και έσκασε στα γέλια.

Θα περίμενε κάποιος πως η κοπέλα θα ήταν κάπως στεναχωρημένη, κάθε άλλο, ήταν μέσα στην τρελή χαρά.

Όταν έφθασαν στο πειρατικό βρισκόταν ήδη εκεί ο παπάς ο οποίος τέλεσε και το μυστήριο του γάμου.

Στην πορεία ο Μανδραγόρας αφού διαπίστωσε πως η κοπέλα ήταν τζετ σε όλα της και ειδικότερα στόνατάλλο!! αποφάσισε να σταματήσει την πειρατεία και να αποσυρθεί σε κάποιο μέρος της Αττικής.

Άλλωστε όλα αυτά που είχε συλλέξει από τις πειρατείες όλων των χρόνων ήταν αρκετά για να ζήσει τα επόμενα χρόνια της ζωής του χωρίς άγχος.

Εντωμεταξύ, τα προηγούμενα χρόνια είχε φροντίσει να αγοράσει κάποια οικόπεδα κοντά στην Ελευσίνα.

Αργότερα η περιοχή πήρε το όνομα του και από το Μανδραγόρας ονομάστηκε Μάνδρα!!

Είναι η σημερινή Μάνδρα.

Φίλες και Φίλοι ας ευχηθούμε όλοι μαζί να έχουν καλή υγεία η Νίκη, ο Μανδραγόρας και οι απόγονοι τους γιατί ξέχασα να σας πως πως η κοπέλα χάρισε στον Μανδραγόρα 3 παιδιά, δύο γιους και μία κόρη.

Εγώ αυτή την ιστορία όπως σας προείπα την άκουσα από την κόρη του πειρατή η οποία μου ορκίστηκε πως όλα όσα μου είπε ήταν αλήθεια.

Αυτή είναι η αληθινή ιστορία του Μανδραγόρα και της Νίκης της Καλύμνου.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο δόκιμος Επικούρειος και δόκιμος άνθρωπος Επικούρειος Πέπος  

=====================================

ΟΙ ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ εις μνήμην της αλησμόνητης ΦΡΥΝΗΣ.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές, Φιλοκαλλιστές, Φιλότεχνοι σας χαιρετώ και σας εύχομαι να έχετε καλή τύχη και καλή υγεία. Η σημερινή ανάρτηση ίσως σε κάποιους να μην αρέσει, και ίσως κάποιους να τους ξενίσει!!!!!!!!  σε όλες και όλους αυτούς θα πω το εξής:   Σήμερα έμαθα ένα δυσάρεστο γεγονός, έμαθα πως πέθανε μια ΚΥΡΙΑ!!!!!!! ίσως κάποιοι από σας πείτε μας πως είναι δυνατόν να το λες αυτό για μια γυναίκα που στα νιάτα της, στα 23της όταν εσύ την είχες γνωρίσει ήταν ιερόδουλος; Πράγματι όταν πρωτογνώρισα την πανέμορφη Φρύνη είχε ήδη ξεκινήσει το άθλημα, εγώ όμως θα θυμάμαι για πάντα μερικά  πράγματα από εκείνη τη Θεά, το τέλειο σώμα της, και τους πιο ερωτικούς μαστούς που γνώρισα στη ζωή μου, και κυρίως την ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΗΣ.  Αυτή η ΚΥΡΙΑ που πέθανε χθες άφησε ένα γράμμα σ' έναν κοινό μας φίλο όπου μέσα υπήρχε μια μικρή φράση, ''Σ' ευχαριστώ για όλα'' σίγουρα θα έχετε την περιέργεια να μάθετε γιατί μου έγραψε αυτή τη λέξη, θα σας το πω, σιγά σιγά όμως για να πάρουμε  τα πράγματα με τη σειρά. 

Αφιερωμένο στην ΦΡΥΝΗ την επίγεια θεά του Έρωτα.

Το λουσμένο στον πόθο
γλυκό προσωπάκι της Φρύνης
που συχνά προβάλει στα όνειρά μου
με κάνει να επιστρέφω στον μικρό Θπύρο
και να τον ακούω να λέει: 

Με τρελαίνανε τα ρόδινα χείλη σου,
προπύλαια ενός στόματος γεμάτου νέκταρ.
Κι οι κόρες των ματιών σου , έτσι που άστραφταν
πίσω από τις βλεφαρίδες σου.

Και οι κατάλευκοι στητοί μαστοί,
οι άκρως ερωτικά αρμονικοί
και ποθεινότατοι, οι όμορφα πλασμένοι.
Τερπνότεροι κι απ' άνθος!!!!!!!
(Διοσκουρίδης)

Βρισκόμαστε στο 1970 ήμουν τότε 15 χρονών, εκείνο το καλοκαίρι εργαζόμουν στην Πλάκα στον ΒΑΚΧΟ εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να έχεις σχέσεις με μια κοπέλα και ακόμα πιο δύσκολο να μπορείς να έχεις σεξουαλικές σχέσεις, μόνο στα κλεφτά κανένα φιλάκι και λίγο πιάσιμο το στήθος, εννοείται έξω από τα ρούχα. Οι πιο μεγάλοι βέβαια είχαν πιο πολλά τυχερά. 

Εν το μεταξύ ΤΟΤΕ!! το τονίζω το ΤΟΤΕ!  γιατί έχω την εντύπωση πως κάτι έχει αλλάξει σήμερα, τότε λοιπόν τ' αγόρια της ηλικίας μου είμασταν πολύ ζωηρά και ψάχναμε για γαζέλες!!!!!!!!! είχαμε το κυνήγι στο αίμα μας όπως τα λυκόπουλα και επειδή οι γαζέλες ειδικά σε μας τους 15ρηδες δεν μας άφηναν να τις τρυγήσουμε καταλήγαμε στα υπέροχα κορίτσια των ελευθέρων ηθών. Στην πλάκα τότε είχε μεταφερθεί η Τρούμπα, απίστευτο κι όμως αληθινό η Πλάκα τότε είχε γεμίσει με ''σπίτια'' και καμπαρέ όπου πολλά κορίτσια έκαναν κονσομασιόν και άλλα αθλητικά (sic) κόλπα. Στο σπίτι που μέναμε, δηλαδή ποιο σπίτι ένα δωμάτιο ήταν όλο κι όλο και είχε δίπλα μια μικρή κουζίνα και το μπάνιο, και μέναμε τρία άτομα παρακαλώ!!!!!!! δίπλα μας στο διπλανό δωμάτιο έμεινε μια Θεά που νομίζαμε πως ήταν ανεψιά της σπιτονοικοκυράς μας γιατί μας είχε πει η ιδιοκτήτρια να δίνουμε το ενοίκιο στην Ρίτα,  οπότε εμείς -αυθαίρετα βέβαια- υποθέσαμε πως ήταν ανεψιά της. Κάποια μέρα ως περίεργος την ρώτησα να μου πει που δουλεύει και μου είπε πως εργαζόταν σε κάποιο ιδιωτικό νοσοκομείο ως νοσοκόμα και πως ήταν πάντα βραδινή βάρδια για να παίρνει πιο πολλά χρήματα. 

Αφιερωμένο στην Φρύνη την επίγεια θεά του Έρωτα.

Οι Μούσες δέσανε το Έρωτα
αλλά τους ξέφυγε μέσα απ' τα μάτια
τα δικά σου!!!!!!!!!
Στ ' άστρα είσαι τώρα αστέρι μου!
Μακάρι να 'μουν ουρανός
''να 'χα χίλια μάτια  για να σε θωρώ''!!!
(Πλάτων)

Το τι θα συμβεί αύριο να μη με ρωτάς
και μήτε να σε μέλει. 
Όποιας λογής σου δίνει η τύχη να είναι
η μέρα σου, να τη νομίζεις κέρδος.
Και όσο έχεις τη νεότητα, να μην υποτιμάς
τους έρωτες και τους χορούς. (Φρύνη)

Αυτά μου έλεγες τότε, αλλά εγώ δεν μπορούσανα 
σε καταλάβω γιατί ήμουν ερωτευμένος
Επίσης μου είχες πει:
Ποθώ μαζί με σένα να παίξω
την εφηβεία σου
διότι οι τρόποι σου
έχουν μια χάρη μοναδική!!

Αυτά και άλλα πολλά όμορφα λόγια
μου έλεγες ομορφούλα μου όταν κράταγα
στην αγκαλιά μου το δαντελένιο σώμα σου.
Τα μάτια σου τα πράσινα που μ'άρεσε
να τα φιλώ συνέχεια, κι όμως ποτέ μου
δεν τα χόρτασα, εσύ θυμάμαι έλεγες:

Μην τα φιλάς τα μάτια μου!!!
Γιατί θα τα μισήσω
Μην τύχει κι είναι η αφορμή
Με σένα να χωρίσω!!!!!!!!!!!!

Ήταν η δεύτερη φορά στη ζωή μου που έκλαψα που ήμουν υγιής, η πρώτη ήταν στο χωριό όταν ήμουν 10 χρονών και ο Θείος Μιχάλης έβγαζε κάποιο δόντι του γιού του τού Θωμά και εγώ έκλαιγα γιατί δεν μου έβγαζε κι εμένα, με λίγα λόγια ήμουν από τότε ένας βλάκας και μισός. Ας επανέλθω όμως στην Φρύνη τη Θεά εκείνο το καλοκαίρι στον Βάκχο είχαμε έναν καλλιτέχνη που αργότερα έγινε μεγάλη φίρμα, αλλά τότε, περάσαμε μεγάλη πείνα, τα μόνα άτομα που ήταν ενθουσιασμένα με τον καλλιτέχνη ήταν η σύζυγος του μαγαζάτορα και η θεία της. Μια Κυριακή μεσημέρι στο εστιατόριο που έτρωγα ένα σκέτο από γιουβέτσι (από τότε το έχω απωθημένο και όταν το μαγειρεύει η Δολέντσια καταβροχθίζω το μισό ταψί) παρατηρώ στη σκάλα να κατεβαίνει η Θεά Φρύνη, όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω της, η ίδια έριξε μια ματιά στην αίθουσα και προς μεγάλη μου έκπληξη την είδα να κατευθύνεται προς το τραπέζι όπου καθόμουν εγώ, μου κόπηκαν τα πόδια νόμισα πως μ' έψαχνε γιατί δεν είχαμε δώσει ακόμα το ενοίκιο, όταν δε έφθασε κοντά μου και με ρώτησε αν μπορούσε να καθίσει κόντεψα να χάσω τη λαλιά μου. Να μη σας τα πολυλογώ μου παράγγειλε κι άλλο πιάτο με φαγητό όχι σκέτο, μιλάμε για κανονική μερίδα με κρέας!!!!!!! Και όταν πλήρωσε με ρώτησε αν πήγαινα σπίτι για να πάμε μαζί. Οι θαμώνες μέσα στην αίθουσα τα είχαν χάσει, κάποιοι θα νόμισαν πως ήμουν αδερφός της, κάποιοι άλλοι πιο πονηροί θα είπαν: για κοίτα ρε ο μπαγλαμάς του πλήρωσε το φαγητό και τον πήρε και μαζί της. Εγώ τα σκεφτόμουν όλα αυτά, και αναρωτιόμουν τι θα έλεγα την άλλη μέρα στον εστιάτορα γιατί φοβόμουν μη μου κόψει και την πίστωση. Όταν φθάσαμε στο σπίτι Τριπόδων 18 με κάλεσε να μπω στο  δωμάτιό της που για την ακρίβεια ήταν πιο καλό και πιο μεγάλο από το δικό μας γιατί είχε και ένα μικρό χολ, όπως μου είπε κάτι ήθελε να μου δώσει, πράγματι μου έδωσε μια σακούλα που είχε μέσα τρόφιμα και μου είχε πει πως της τα έστειλαν οι δικοί της αλλά επειδή η ίδια όπως είπε έτρωγε στο νοσοκομείο δεν της ήταν απαραίτητα. Που να φαντασθώ εγώ ο πανίβλακας τότε πως τα είχε αγοράσει η ίδια για μένα; από την σπιτονοικοκυρά είχε μάθει πως εκείνη την περίοδο ήμουν άφραγκος, αφού στο μαγαζί ο καλλιτέχνης τραγούδαγε μόνο για μας. 

Αφιερωμένο στην Φρύνη την επίγεια θεά του Έρωτα.

Μετά έμαθα πως:

Το νου αδειάζω απ' τα γιατί

και την καρδιά απ' τα πρέπει
άγραφος χάρτης η ψυχή
στου κόσμου τον καθρέφτη.

Ξόδεψα την Ανατολή
σ' όνειρα προδομένα
και ήρθε η Δύση να μου πει
όσα καλά κρυμμένα
είχε η μοίρα φυλακτό
στου ποτηριού τον πάτο
μέλι πικρό ο 

στεναγμός

κι' η θύμηση κανέλα
κι ο ψίθυρος μου σ' αγαπώ
στου ανέμου την κορδέλα.

Με χαμένο
στο πέλαγο βλέμμα
τη ζωή μου
ξεπλένω απ' το ψέμα
κι' ούτε μια σκέψη πια
σκοτεινή στης ψυχής το τοπίο
κύμα, γέλιο κι αρμύρα
δαχτυλίδι μου,
ένα βότσαλο πήρα
και σου λέω... αντίο
με του ήλιου το πλοίο.
«Στην αγκαλιά μου κράτησα τ' αταίριαστα του κόσμου
και φύλαξα το σ' αγαπώ για το ταξίδι φως μου...»
Ζωή Δικταίου

Αγόρασε λοιπόν τα διάφορα τρόφιμα  που σας προείπα και με την πρόφαση πως δεν τα χρειάζεται τα έδωσε σε μένα. Την ώρα που ήμουν έτοιμος να φύγω, μ' ένα νάζι, που έχει μείνει χαραγμένο στον σκληρό δίσκο της μνήμης μου-ίσως γι' αυτό να έχω αδυναμία στις ναζιάρες- με ρώτησε αν θα ήθελα το βράδυ να πάμε στον θερινό κινηματογράφο ''ΕΡΕΧΘΕΙΟΝ'' άλλο που δεν ήθελα εγώ εκείνη μάλιστα την περίοδο είχα διακόψει την ιδιωτική δραματική σχολή που πήγαινα λόγω του ό,τι χρώσταγα ήδη δυο μήνες και είχα τρέλα με τον κινηματογράφο, κάποια στιγμή είχα παρακολουθήσει 6!!!!!!!!!!! ταινίες σερί, της εξήγησα πως θα το ήθελα πάρα πολύ αλλά....... δεν πρόλαβα να συνεχίσω γιατί μου έβαλε τον δείκτη του χεριού της στα χείλη εννοώντας να σωπάσω, θα πλήρωνε αυτή είπε εκείνο το βράδυ και κάποιο άλλο βράδυ θα πλήρωνα εγώ. Αυτή η σκέψη με αναστάτωσε λίγο γιατί σκέφτηκα πως με τον καλλιτέχνη που είχαμε στο μαγαζί θα πέρναγε το καλοκαίρι κι εγώ θα ήμουν στεγνός. Έπρεπε άμεσα να ψάξω αλλού για δουλειά γιατί θα γινόμουν ρεζίλι των σκυλιών, δεν θα είχα χρήματα να πληρώσω τα εισιτήρια. Άφησα αυτές τις σκέψεις για την επόμενη και συνόδευσα την Θεά στον κινηματογράφο, αν κάποιος με ρωτήσει πιο έργο είδαμε θα πρέπει να είναι πολύ βλάκας γιατί εγώ ήμουν αλλού. Από τη στιγμή που στα μισά του δρόμου μούπιασε το χέρι και φθάσαμε στο ΣΙΝΕ ΕΡΕΧΘΕΙΟ χεράκι-χεράκι αυτό ήταν το καλύτερο έργο, στο διάλειμμα κέρασε ποπ κόρν και πορτοκαλάδα όταν φύγαμε με ρώτησε αν μου άρεσε το έργο κι εγώ της απάντησα ποιο έργο; προς στιγμή τα έχασε! Επειδή με κοίταζε παράξενα της εξήγησα πως από τη στιγμή που ένιωσα το χέρι σου να κρατά το δικό μου χέρι, για μένα σταμάτησε ο χρόνος!!!! έβαλε τα γέλια και μ' έκανε δυο ερωτήσεις εκ των οποίων η δεύτερη μ' έκοψε τα πόδια.

Ερώτηση πρώτη, δηλαδή θέλεις να το ξαναδούμε; Απάντησα ως εξής, ναι, αλλά όχι απόψε, άλλο βράδυ σε παρακαλώ για να έρθουμε ξανά από το σπίτι ώστε να μου κρατάς ξανά το χέρι!! αν και 15 πονηρός ο βλάχος. Θεέ μου παρ' ό,τι έχουν περάσει 45 χρόνια εκείνο το υπέροχα μοναδικό χαμόγελο αντηχεί ακόμα στ' αυτιά μου, και μετά ήρθε η ερώτηση που με μ' έκανε να χάσω το έδαφος κάτω από τα πόδια μου: Δε μου λες πόσο χρονών είσαι!!!!!!!!!!!! Ανάθεμα αυτόν τον μασκαρά που είχε βγάλει αυτή τη φράση, όταν πήγαινα στον κινηματογράφο για να δω κάποιο έργο της προκοπής, έτσι το λέγαμε τότε, με το που πήγαινα στο ταμείο ''πόσο χρονών είσαι;'' νάσου ξανά απόψε τα ίδια. Της είπα την αλήθεια, εκείνο το βράδυ πήρα την απόφαση πως έπρεπε με κάποιον τρόπο το πιστοποιητικό που θα έλεγα να μου στείλουν από το χωριό η ημερομηνία γέννησης έπρεπε ν' αλλάξει πάση θυσία. [κάποια στιγμή πλαστογράφησα ένα πιστοποιητικό ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο.] Όταν φθάσαμε στο σπίτι λίγο πριν την καληνυχτίσω με ρώτησε γιατί έχασα το κέφι μου όταν με ρώτησε για την ηλικία μου; Της εξήγησα τον πόνο μου και πρόσθεσα πως θα ήθελα να ήμουν πιο μεγάλος και για σένα.... δεν κατάλαβα εκείνο το βράδυ αν κατάλαβε τι εννοούσα αλλά αν ήμουν λίγο έξυπνος και αναρωτιόμουν γιατί με φίλησε όταν χωρίσαμε θα έπαιρνα άμεσα την απάντηση. Εκείνο το βράδυ και πολλά άλλα βράδια πήγε περίπατο ο ύπνος. Περίπου δέκα ημέρες μετά απ' αυτό το περιστατικό κι ενώ είχα φροντίσει να βρω αλλού δουλειά κάποιο πρωινό που άκουσα να παίζει στο πικάπ που είχε το τραγούδι ''ο ήλιος λάμπει μες στα μάτια σου'' χτύπησα τη πόρτα και ρώτησα αν το βράδυ δεν έχει βάρδια  να πάμε ξανά στον κινηματογράφο, αλλά με την προϋπόθεση πως θα πληρώσω εγώ. Μου υποσχέθηκε πως αυτό θα γινόταν την επόμενη που είχε ρεπό. 07/07/70 μακάρι εκείνο το βράδυ να μην είχε τελειώσει ακόμα, όταν επιστρέψαμε στο σπίτι κάναμε έρωτα μέχρι το πρωί, κοιμήθηκα εκεί μαζί της και κατά τις 12.00 που ξυπνήσαμε ξεκίνησε να μου λέει τη δική της ιστορία, αφού την άφησα να ξεκινήσει ήταν η σειρά μου να της βάλω τον αντίχειρα στα χείλη και να της πω: μη συνεχίζεις τα ξέρω όλα!!!!!!!!!! έπεσε από τα σύννεφα!!!!!! την παρακάλεσα να βάλει στο πικάπ το τραγούδι με τίτλο '' κατω στον Πειραιά στα καμίνια'' και άρχισα να ξετυλίγω το κουβάρι.

Όταν άλλαξα δουλειά είχα γίνει μπακαλόγατος και μεταξύ των πελατών ήταν και το καμπαρέ ''the B.G''[Beautiful girls] κάποια μέρα που είχα πάει την παραγγελία ρώτησα την κυρία που έκανε κουμάντο αν θα μου επέτρεπε  ένα βράδυ να πάω κι εγώ εκεί, για καλή μου τύχη η κυρία που γούσταρε παιδιά της ηλικίας μου, μου είπε ΟΚ!!!  Έλα το βράδυ κι εγώ θα κανονίσω να περάσεις καλά. Πράγματι πήγα μ'ενα φιλαράκι τον Γιώργο τον Κριπούρη, αφού η κυρία μας έστειλε τέσσερα ποτά και δυο κορίτσια για να ψιλοχαμουρευτούμε τα φώτα ήταν τόσο χαμηλά που δεν έβλεπες παρά μόνο άκουγες και έπιανες, παρ' αυτά κάποια στιγμή κι ενώ είχαν περάσει κανά δυο ώρες σηκώθηκα και πήγα στην κυρία για να της πως, τι θα γίνει με τα κορίτσια θα τα επιτρέψεις να έρθουν μαζί μας; Εκείνο το βράδυ για πρώτη φορά άκουσα τη λέξη επιβήτορας!!! για την ακρίβεια η κυρία στρεφόμενη προς μια κοπέλα που ήταν δίπλα της είπε: Ρε συ Τάνια  τι θα κάνουμε μ' αυτον τον επιβήτορα; εγώ μη γνωρίζοντας τι θα πει επιβήτορας έκανα πως δεν άκουσα. Η πολύ καλή Τάνια δεν έφερε αντίρρηση και της αποκρίθηκε, αφού του το υποσχέθηκες, πρέπει να κρατήσεις το λόγο σου, άλλωστε ο μικρός μου είναι πολύ συμπαθής, όλα καλά αλλά εκείνο το μικρός τι το ήθελε; Επιστρέφοντας στο τραπέζι, που να μην έσωνα να επιστρέψω!! και παρ' ό,τι ήταν σχεδόν σκοτάδι πήρε το μάτι μου μια κοπέλα που έμοιαζε με την Φρύνη!!!!!!! δηλαδή δεν έμοιαζε ήταν η Φρύνη.... απλά εγώ έλεγα μέσα μου πως έμοιαζε γιατί δεν ήθελα να πιστέψω αυτό που έβλεπα, δεν ήθελα να πιστέψω πως ήσουν εσύ Φρύνη. Πήγα στο τραπέζι μου και είπα στον φίλο μου και στα κορίτσια να φύγουμε, αφού τα κορίτσια πήραν τη σχετική άδεια από την κυρία φύγαμε για το σπίτι του φίλου μου.

Εκείνο το βράδυ που σε είδα εκεί ήταν για μένα ένα μεγάλο σοκ, γκρεμίστηκε μέσα μου ένας ολόκληρος κόσμος, κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά με τη νοσηλευτική, επειδή όμως δεν ήμουν σίγουρος λόγω του χαμηλού φωτισμού αποφάσισα πως έπρεπε να σιγουρευτώ γι' αυτό την επόμενη που πήγα τα ψώνια στο καμπαρέ  με περίμενε εκεί η Τάνια και μόλις με είδε άνοιξε τα χέρια της και με πήρε αγκαλιά λέγοντας: μικρός μικρός στο μάτι αλλά  ταύρος έμαθα στο κρεβάτι!!!!!!! Η Μαίρη τα είχε ξεφουρνίσει όλα, αφού ευχαρίστησα την καλή Τάνια με τρόπο προσπάθησα να την ψαρέψω για την κοπέλα που καθόταν χθες βράδυ σ' εκείνο το τραπέζι, δηλαδή για σένα, με το που της τώπα έπιασε το κεφάλι της και είπε, Χριστέ και Παναγιά!!!!! βρε τι είσαι εσύ; πότε πρόλαβες και την είδες μέσα στο σκοτάδι; Αυτή ξέχασέ την ούτε να το σκέφτεσαι, μην τολμήσεις και κάνεις καμιά κουβέντα στην Πηνελόπη, [άρα σκέφτηκα η Πηνελόπη ήταν η επικεφαλής], εγώ, προκειμένου να μπορέσω να μάθω το όνομα έκανα κάτι γλύκες στην Τάνια λέγοντας την πείτε μου τουλάχιστον το όνομά της, και αν έχεις την καλοσύνη πες μου τι εννοούσε η κυρία Πηνελόπη χθες όταν με αποκάλεσε επιβήτορα; Τι ήθελα και το έλεγα; για ένα τέταρτο κρατούσε την κοιλιά της από τα γέλια ευτυχώς που δεν έπαθε κάτι γιατί νόμισα πως θα έπεφτε ξερή από τα γέλια. Στο τέλος για το καλό που της είχα κάνει, όπως είπε ήταν η πρώτη φορά που γέλασε απ' την καρδιά της, μου εξήγησε τι σημαίνει επιβήτορας και μ' άρεσε πάρα πολύ, μου είπε επίσης πως το πραγματικό όνομα της κοπέλας ήταν ΦΡΥΝΗ!!!!!!!!!!! ανάθεμα, καλύτερα να δάγκωνε τη γλώσσα της παρά να ξεστόμιζε αυτό το όνομα. Όταν άκουσα να έει το όνομά σου με χτύπησε καραυνός, ήταν ίσως η πιο δυνατή ψυχολογική σφαλιάρα που δέχθηκα στα 15μου. Ευχαρίστησα την Τάνια και έφυγα με βαριά καρδιά, την ίδια μέρα έφυγα και από το ''ΕΥΩΝΟ'' Όση ώρα μίλαγα η Φρύνη άκουγε με πολύ μεγάλη προσοχή και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της, τα ήξερες όλα αυτά και είσαι σήμερα εδώ μαζί μου; είμαι σήμερα και αν μου το επιτρέψεις θα είμαι εδώ και αύριο, αυτή ήταν η απάντηση που της έδωσα. Τις τρεις επόμενες μέρες έζησα στιγμές αξέχαστες που θα παρακαλούσε να ζήσει ο κάθε άντρας, δυστυχώς την τέταρτη μέρα όλα σκοτείνιασαν, όταν επέστρεψα στο σπίτι και μου είπαν πως η ΦΡΥΝΗ είχε μετακομίσει!!!!!!!!!!!!!! 

Στο άκουσμα αυτής της λέξης ένιωσα να ανοίγει η γη για να μα καταπιεί, το μόνο που είχε αφήσει ήταν ένα γράμμα όπου έγραφε: ''όσο κράτησε ήταν πολύ όμορφο, τώρα όμως θα πρέπει βρούμε ο καθ' ένας τον δρόμο του χάρη σε σένα δεν θα ξαναπεράσω από τους χώρους που με είχες δει, στο υπόσχομαι, και θα πρέπει κι εσύ να μου υποσχεθείς πως θα συνεχίσεις να είσαι ''εξερευνητής''  και να πραγματοποιήσεις τα όνειρα που είχες, τα επόμενα τρία ενοίκια στην κ. Δόξα είναι πληρωμένα, για να μην φωνάζεις θα μου τα δώσεις όταν ξαναβρεθούμε. Σε παρακαλώ μην με αναζητήσεις. Με αγάπη ΦΡΥΝΗ''. Χριστούγεννα 1974 προς 75 εργάζομαι πια στον ''ΜΟΣΤΡΟ'' στην Πλάκα, σε 25 μέρες ετοιμάζομαι για να πάω φαντάρος στις 15/01/75 θα σταματούσα, ρεβεγιόν λοιπόν και στο μαγαζί δεν πέφτει καρφίτσα, στο ένα από τα 4 καλύτερα τραπέζια είναι ρεζερβέ για μια παρέα 8 ατόμων στο όνομα ........... μεγαλογιατρός που ακολουθούσε πάντα την τραγουδίστρια Κλειώ .......ου, ευτυχώς που η συνάντηση με την ΦΡΥΝΗ έγινε στον διάδρομο την ώρα που η σύζυγος του γιατρού πήγαινε προς την τουαλέτα κι έτσι της δόθηκε χρόνος για να συνέλθει, εγώ χρειάστηκε να ρίξω στο πρόσωπο μου μια σαμπανιέρα με νερό για να μην πάθω αποπληξία, η γυναίκα του γιατρού ήταν η ΦΡΥΝΗ!!!!!!!!!!!!! εννοείται πως δεν κατάλαβε κανείς κάτι, απλά τη δεύτερη φορά που η ΦΡΥΝΗ πήγε στην τουαλέτα την ακολούθησα και βιαστικά μου εξήγησε πως ήταν 3 χρόνια παντρεμένη και είχε ήδη μια πανέμορφη μικρή κορούλα, και πως σε λίγους μήνες θα έφερνε στον κόσμο ακόμα ένα μωράκι, όταν μου είπε πως ήταν δασκάλα και δίδασκε σε κάποιο σχολείο στον Χολαργό έπεσα από τα σύννεφα, όταν είχαμε γνωριστεί ήταν ήδη στο τέταρτο έτος αυτό μου είπε ήταν το μόνο που δεν σου είχα πει. Ήταν πράγματι ευτυχισμένη αλλά πάντα είχε έναν φόβο μην τυχόν και την προδώσει κάποια στιγμή το παρελθόν της.  Ευτυχώς αυτό δεν συνέβη ποτέ, αλλά τελικά την πρόδωσε η καρδιά της. Φίλες και Φίλοι αυτή ήταν η ΚΥΡΙΑ ΦΡΥΝΗ, η δική μου ΦΡΥΝΗ εκείνη η κοπέλα που με μύησε στα μυστική της ερωτικής πράξης και όχι μόνο, πως να την ξεχάσεις; Για όσο διάστημα ήμουν στο στρατό 28 μήνες παρακαλώ κάθε μήνα λάμβανα ένα σεβαστό ποσό από τον κοινό μας φίλο που εγώ γνώριζα πως δεν ήταν απ' αυτόν αλλά από την ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΡΥΝΗ. Της χρωστούσα πολλά.

 

Υπήρξε μια υποδειγματική σύζυγος, μια καταπληκτική μητέρα, και μια μοναδική γιαγιά την αξίωσε μάλιστα ο Θεός ο θεός να κρατήσει στην αγκαλιά της και 5 εγγόνια. Επεδίωξε αρκετές φορές μέσω του κοινού μας φίλου να βρεθούμε γιατί γνώριζε την αγάπη μου και την εκτίμησή μου στο πρόσωπό της, αυτό τελικά συνέβη τυχαία όταν κάποιο βράδυ βρισκόμουν στον θερινό κινηματογράφο ΕΡΕΧΘΕΙΟΝ, ήταν και η ίδια εκεί με τα δύο παιδιά της, μιλήσαμε μόνο με τα μάτια μας, ήταν προφανής ο λόγος που είχε έρθει στον συγκεκριμένο κινηματογράφο.  Καταλάβαινε πως ήθελα πάρα πολύ να την πάρω στην αγκαλιά μου αλλά αυτό δεν έπρεπε να συμβεί, έτσι ήταν καλύτερα, εξάλλου είχαμε κρατήσει μέσα μας πολύ όμορφες στιγμές. Μου αρκούσε που είχε έρθει εκεί που υπήρχαν οι κοινές μας μνήμες. Ελπίζω τώρα να καταλάβατε γιατί η σημερινή ανάρτηση έχει το πιο κάτω θέμα. Κλείνοντας θα πω το γνωστό ''ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος την πέτρα''.  Αγαπημένη ΦΡΥΝΗ σ' ευχαριστώ για όλα. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

====================================================

Σάννα Νινικόσκι - Γκοβίνα η πρώτη κόρη του Πεπέ.

Φίλες και φίλοι καλημέρα, θα σας διηγηθώ σήμερα την συγκλονιστική ιστορία της πρωτότοκης κόρης μου!!

Χθες σας έστειλα μία φωτογραφία, σήμερα θα σας παρουσιάσω όλη την ιστορία, μια καταπληκτική ιστορία που ξεκίνησε 47!!! χρόνια πριν. Πάμε λοιπόν.

Αθήνα Ιανουάριος 1975
Εγώ, ο Πέπος, τότε δεν γνώριζα ακόμα πως είμαι και Επίκουρος, βρισκόμουν στο ατελιέ του δασκάλου μου στην ζωγραφική του Γιώργου Σαββάκη προκειμένου να τον αποχαιρετήσω γιατί σε λίγες μέρες θα έπρεπε να παρουσιαστώ στο κέντρο εκπαίδευσης προκειμένου να υπηρετήσω την θητεία μου που τότε ήταν 30 μήνες, δηλαδή μία ζωή, πήγαινες στο στρατό και σε ξεχνούσε ο κόσμος.
🌹Εκείνη την σημαδιακή ηλιόλουστη ημέρα, οι Αλκυονίδες μέρες ήταν παρούσες και ο κόσμος τις απολάμβανε με βόλτα στην συνοικία των Θεών (Πλάκα) και στην Ακρόπολη. Μεταξύ αυτών ήταν αρκετοί τουρίστες και πολλά σχολεία από το εξωτερικό, παιδιά της τρίτης λυκείου και όχι μόνο.
Ο φίλος μου και δάσκαλος μου Γιώργος Σαββάκης προκειμένου να συμπληρώσει το εισόδημά του έκανε και πορτραίτα και σε κάποιους ενδιαφερόμενους που περνούσαν από το δρόμο που υπήρχε το ατελιέ.
Το ατελιέ του Σαββάκη ήταν στα σκαλάκια της οδού Θέσπιδος που οδηγούσαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Εκείνο το πρωινό, ήταν κατά τις 10:00 ανέβαιναν περίπου 30 παιδιά από κάποια Σκανδιναβική χώρα, μετά μάθαμε πως ήταν από Φινλανδία. Τρία κορίτσια και ένα αγόρι εξέφρασαν το ενδιαφέρον να τους φιλοτεχνήσει ο δάσκαλος το πορτραίτο.
🌹Αρχικά έφτιαξε του αγοριού, στην πορεία της πρώτης κοπέλας, εγώ εν το μεταξύ δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από την δεύτερη κοπέλα. Ήταν τόσο πολύ όμορφη, με σγουρά μακριά μαλλιά και πράσινα μάτια που ένιωσα την καρδιά μου να θέλει να σπάσει να γίνει χίλια κομμάτια!! Το παρατήρησε ο δάσκαλος και όταν ήρθε η σειρά της συγκεκριμένης κοπέλας για το πορτραίτο ζήτησε να πάρω εγώ τη θέση του!!!
🌹Εγώ του εξήγησα πως δεν ήμουν σε θέση να το κάνω γιατί έτρεμε το χέρι μου, αυτός επέμενε και κουτσά στραβά ξεκίνησα να κάνω τις πρώτες μολυβιές. Το πορτραίτο το ολοκλήρωσα με την βοήθεια του δασκάλου και όταν ήρθε η ώρα της πληρωμής κατάφερα να μιλήσω και να της πω πως το πορτραίτο είναι δώρο από μένα. Τόλμησα μάλιστα να της ζητήσω το όνομα και να της πω πως την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισα!!! Είχε προσέξει το όνομά μου (Pepos) που είχα υπογράψει στο έργο και μου είπε: Ευχαριστώ πολύ Pepos και συνέχισε λέγοντας:
Όταν επιστρέψουμε από την Ακρόπολη, θα ζητήσω από την υπεύθυνη καθηγήτρια να μου επιτρέψει να κάνουμε μία βόλτα μαζί αν θέλεις!!

Μελισσάνθη και Σάννα.

🌹 Όταν το άκουσα αυτό αυθόρμητα την αγκάλιασα την Ritha και τον δάσκαλό μου από την ευτυχία μου, της είπα πως θα την περιμένω εκεί, αν χρειαστεί θα βγάλω και ρίζες!! Πέρασαν περίπου δύο ώρες που εμένα μου φάνηκαν 200 χρόνια και όταν την αντίκρισα να έρχεται, έφθασα κοντά της με μια ανθοδέσμη που είχα φροντίσει να αγοράσω πιο πριν, χωρίς καν να πατάω στη γη!! Ήταν φοβερό, έφθασα κοντά της περπατώντας στον αέρα!!
🌹Αφού χαιρετήσαμε τον δάσκαλο πλησιάσαμε την υπεύθυνη καθηγήτρια όπου της έδωσα τα στοιχεία μου και το τηλέφωνο μου. Για λίγο συνομίλησε και με τον δάσκαλό μου ώστε να πάρει περαιτέρω πληροφορίες γιατί ήταν υπεύθυνη για τα παιδιά. 'Όταν  έπιασα το χέρι της Rithas και ξεκινήσαμε την βόλτα έπλεα σε πελάγη ευτυχίας, εκείνη τη στιγμή ήμουν ο πιο ευτυχισμένος εικοσάχρονος του πλανήτη.

🌹Την ξενάγησα στην συνοικία των Θεών και ειδικότερα στ' Αναφιώτικα και φυσικά καθίσαμε για φαγητό στην ταβέρνα η Σπηλιά του Σωκράτη. Κατά τις 15:00 όπως είχα υποσχεθεί στην υπεύθυνη επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο Philippos, το γεγονός πως ήμασταν πίσω στην ώρα μας το εκτίμησε δεόντως η καθηγήτριά της και όταν ρώτησα αν θα μπορούσα να περάσω να την πάρω στις οκτώ δεν μας έφερε καμία αντίρρηση. Ακριβώς στις 20:00 ήμουν εκεί, πήρα την Ritha από το χέρι και αρχικά την πήγα στον Διόνυσο για παγωτό και μετά στην Δώρα Στράτου όπου παρακολουθήσαμε παραδοσιακούς χορούς. Επειδή συμμετείχε και η ίδια στην πατρίδα της σε σύλλογο του σχολείου με παραδοσιακούς χορούς της άρεσε πάρα πολύ. Κατά τις 23:30 όπως είχα υποσχεθεί στην καθηγήτρια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο. Πριν φθάσουμε, στο ξενοδοχείο και συγκεκριμένα έξω από το Ηρώδειο, της πήρα το πρώτο φιλί😘!!!

🌹Από εκείνη τι στιγμή και μετά ήταν αδύνατον να συγκεντρωθούν οι αισθήσεις μου, ήταν όλες φευγάτες!!! Σε μία μίνι σύσκεψη που έκανε με την καθηγήτριά της κατάφερε να την πείσει ώστε το ερχόμενο πρωί να περάσω να την πάρω στις 09:00 για να την πάω στον Λυκαβηττό. Άγνωστο γιατί η δασκάλα της με είχε συμπαθήσει, οι δε φίλες της άρχισαν να με συμπαθούν και αυτές. Όταν μάλιστα είπα στην Ritha να προσκαλέσει τις τρεις κολλητές της φίλες το βράδυ να μας συνοδεύσουν στην ντισκοτέκ "Καρυάτιδες" πέταξαν από τη χαρά τους. Εννοείται πως εγώ δεν είχα μάτια παρά μόνο για την Ritha. Εννοείται επίσης πως εκείνο το βράδυ δεν έκλεισα μάτι, το πρωί στις 09:00 ήμουν στο ξενοδοχείο, η Ritha με περίμενε και όταν μου είπε πως το βράδυ δεν κοιμήθηκε σχεδόν καθόλου γιατί ανυπομονούσε να βρεθούμε μ' έστειλε στα ουράνια. Εκείνη τη στιγμή λόγω ευτυχίας μ' επισκέφθηκε η εσωτερική άτακτη φωνούλα και μου είπε: πράξε τα δέοντα!!! Πάντα η άτακτη φωνούλα μιλούσε με γρίφους, αυτή τη φορά κατάλαβα αμέσως τι ήθελε να πει και αφού ζήτησα συγγνώμη τους είπα πως θα επιστρέψω σε πέντε λεπτά. Πράγματι επέστρεψα σύντομα κρατώντας δύο ανθοδέσμες, μία για την Ritha και μία για την δασκάλα της!! Όταν έδωσα την ανθοδέσμη στην δασκάλα της δεν μπορώ να σας περιγράψω τη χαρά και την συγκίνησή της.

🌹Φεύγοντας από το ξενοδοχείο με την Ritha στο πίσω κάθισμα της βέσπας άρχισα να καταλαβαίνω πως δεν της ήμουν αδιάφορος. Από το αγκάλιασμα διέκρινα πως ένας μεγάλος έρωτας βρήκε ανταπόκριση. Φθάσαμε στον Λυκαβηττό και με το τρενάκι ανεβήκαμε στην κορυφή, κατά την διαδρομή είχα σταματήσει σε τέσσερα ανθοπωλεία για να της προσφέρω από μία ανθοδέσμη!! Αυτή η πράξη την συγκλόνισε, το αγκάλιασμα γινόταν όλο και πιο έντονο. Καθίσαμε για φαγητό στο εστιατόριο που υπήρχε στον Λυκαβηττό και πήρα την απόφαση να της πω πως την είχα ερωτευτεί και πως το μυαλό μου ήταν συνέχεια σ' εκείνη. Μου είπε πως κι εκείνη νιώθει την ίδια έλξη και πως θα ήθελε να της δώσω λίγο χρόνο ώστε να είναι σίγουρη. Θα έμεναν ακόμα 4 μέρες στην Αθήνα, θεώρησα πως ήταν η στιγμή να της αναφέρω τα περί στρατού. Της εξήγησα πως την Δευτέρα, βρισκόμασταν ήδη στο Σάββατο, θα έπρεπε να παρουσιαστώ και πως για 40 μέρες θα ήμουν εσώκλειστος. Αυτό δεν της πολυάρεσε γιατί σήμαινε πως θα ήμασταν μαζί εκείνη την ημέρα και την επόμενη που ήταν Κυριακή. Της έδωσα την ταχυδρομική διεύθυνση, τότε εμένα στην οδό Τυμφρηστού, στην πλατεία Κυνοσάργους μαζί με τον αδερφό μου τον Βασίλη και την νύφη μου την Ελένη. Έχει σημασία που το αναφέρω αυτό γιατί ο αδερφός μου υπήρξε σημαντικός αρνητικός παράγοντας στην επικοινωνία μου αργότερα με την Ritha. Ας το αφήσουμε όμως αυτό το θέμα για αργότερα και ας επιστρέψουμε στον Λυκαβηττό, μετά το φαγητό πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο περάσαμε από το ατελιέ του δασκάλου μου προκειμένου να μας κάνει αυτός τα πορτραίτα μας, ήταν δική της η επιθυμία και κράτησε αυτόν τον πίνακα για πάντα κοντά της. Από την Σάννα έμαθα το πόσο περίοπτη θέση κατείχε αυτός ο πίνακας με τα δύο πορτραίτα στο σπίτι τους και ειδικότερα στη ζωή της Rithas. 

🌹Ο δάσκαλος μετά χαράς φιλοτέχνησε τα πορτραίτα μας και επειδή κατάλαβε πως υπήρχε αμοιβαία ερωτική έλξη αποχώρησε διακριτικά λέγοντας πως είχε κάποιο ραντεβού και θα έλειπε για τρεις ώρες. Κατάλαβα πως ο Σαββάκης έλεγε ψέματα και πως ο λόγος που έφευγε ήταν για να μας αφήσει μόνους για τα περαιτέρω αν προέκυπταν. Ωραίος ο δάσκαλος, τα ίδια έκανα κι εγώ αργότερα με τον Πλάτωνα αλλά αυτός δεν εκτίμησε τον δικό του δάσκαλο. Το ατελιέ ήταν ας πούμε ένα σπίτι με δύο δωμάτια εκ των οποίων το ένα ήταν για την αποθήκευση των πινάκων και το άλλο για ύπνο. Το σαλόνι που ήταν πολύ φωτεινό ήταν το εργαστήριο. Άρχισα να της κάνω ξανά το πορτραίτο, ήταν και η τελευταία φορά που φιλοτέχνησα πορτραίτο γιατί λόγω της τροπής που πήρε η υπόθεση εν άγνοια μου και εν αγνοία της Rithas δεν θέλησα να ξαναπιάσω παλέτα και πινέλα στα χέρια μου. Για να μην λέω πολλά όταν τελείωσα το πορτραίτο της έγινε αυτό που επιθυμούσαμε και οι δύο, βρεθήκαμε στο καλό δωμάτιο όπου ζήσαμε ανείπωτες στιγμές ερωτικής ευτυχίας. Όταν ο δάσκαλος επέστρεψε μετά από τρεις ώρες εμείς είχαμε φύγει ήδη για το ξενοδοχείο. 😘❤️🌹
Πριν φθάσουμε στο ξενοδοχείο πέρασα από το ανθοπωλείο που υπήρχε στην Βεΐκου και αγόρασα μία τεράστια ανθοδέσμη με 18 υπέροχα κόκκινα τριαντάφυλλα. Η Ritha ήταν 18 χρόνων και ήταν η πρώτη της φορά, αν με ρωτήσει κάποια/κάποιος αν ήταν συνειδητή η πράξη της μη προφύλαξης θα του απαντήσω ευθέως: Ναι ήταν συνειδητή γιατί νιώθαμε και οι δύο τα ίδια συναισθήματα και όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων δεν το μετανιώσαμε ποτέ. Αν μάλιστα κρίνουμε εκ του αποτελέσματος νιώθουμε απόλυτα δικαιωμένοι.

Το βράδυ του Σαββάτου πέρασα και πήρα την Ritha και τις φίλες της και πήγαμε στην ντισκοτέκ Καρυάτιδες όπου περάσαμε πολύ όμορφα και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο στις 02:30 όλα τα κορίτσια ήταν ξετρελαμένα κι εγώ εντελώς φευγάτος. Κάτι οικονομίες που είχα για τον στρατό άρχισαν να εξανεμίζονται αλλά εμένα ουδόλως με απασχολούσε αυτό το θέμα. Απασχολούσε όμως τον Βασιλάκη και γι' αυτό άρχισε να ανησυχεί. Εγώ έκανα πως άκουγα το κήρυγμά του στωικά αλλά εγώ ήμουν αλλού, όποιος έχει ζήσει μεγάλους έρωτες μόνο αυτός/η μπορούν να με καταλάβουν.
Την επόμενη μέρα πέρασα από το ξενοδοχείο στις 10:30 ξανά με δύο ανθοδέσμες και πήρα την Ritha για να πάμε στο Σούνιο. Επιστρέψαμε αργά το απόγευμα και πήγαμε κατευθείαν στο ατελιέ.
🌹Ο δάσκαλος μας είπε πάλι πως είχε ένα ενδιαφέρον ραντεβού και θα έλειπε λίγες ώρες. Φίλε και δάσκαλε Γιώργο Σαββάκη όπου και αν βρίσκεται η ψυχούλα σου σ' ευχαριστώ πολύ, ήσουν μοναδικός καλλιτέχνης, άνθρωπος, φίλος. Το βράδυ έξω από το ξενοδοχείο αφού ανταλλάξαμε ξανά τις ταχυδρομικές μας διευθύνσεις και όρκους αγάπης ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού. Εδώ θα πρέπει να αναφέρω κάτι που έχει σημασία, όσο περνούσε η ώρα και δεν επέστρεφα στο σπίτι ο αδερφός μου καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα γιατί φοβόταν πως την επόμενη μέρα δεν θα παρουσιαζόμουνα στο κέντρο εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να με θεωρήσουν λιποτάκτη!!! Εν μέρη είχε δίκιο γιατί μου πέρασε πολλές φορές από το μυαλό να μην παρουσιαστώ και να φύγω μαζί της. Στις 23:30 έφυγα από την αγκαλιά της με κρύα καρδιά ❤️💓 εδώ φθάνει στο τέλος το πρώτο σκέλος αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας αγάπης, θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος το οποίο ίσως να είναι ακόμα πιο συγκλονιστικό.

Κατ' αρχάς πριν συνεχίσω τις αποκαλύψεις για την πιο συγκλονιστική ιστορία κεραυνοβόλου έρωτα να αναφέρω κάποια σχόλια.

Α) πατέρας Ευθύμιος:
Συγκινημένος επικοινώνησε μαζί μου και μου έδωσε την ευλογία του, με παρακάλεσε επειδή αύριο το βράδυ θα αναχωρήσει για την Λήμνο αν είναι δυνατόν να μπορέσει να πληροφορηθεί την συνέχεια απόψε!! Έχω μεγάλη αγωνία μου είπε να μάθω ποιος ήταν ο ρόλος του αδερφού σου και το πότε έμαθες την αλήθεια.

Β) Διευθυντής ΔΕΔΑΔΕ Τρικάλων:
Δάσκαλε συγχαρητήρια!! Σε θαυμάζω για το αποτέλεσμα, πες μας μόνο να ξέρουμε τι άλλο να περιμένουμε και αν χρειαστεί να κάνεις τα χαρτιά για πολύτεκνος!! Ωραίος ο διευθυντής και πρακτικός.

Γ) Πλάτωνας:
Μπορεί να μην σε αποκαλώ δάσκαλο φωναχτά αλλά ξέρεις πως από μέσα μου έτσι σε αποκαλώ, πως να ξεχάσω αφού κοντά σε σένα έκανα τα πρώτα μου βήματα; Εσύ ήσουν αυτός που με παρότρυνες που να ορμάω και που απλώς να κοιτάζω.

Δ) Πριγκιπέσσα:
Η Πριγκιπέσσα των Φαρσάλων ως καχύποπτη έχει την εντύπωση πως αυτή η ιστορία αφορά το υπό έκδοση νέο μου βιβλίο. Παρ' ό,τι της εξήγησα αυτή επιμένει πως αφορά το νέο μου μυθιστόρημα. Όταν βέβαια είδε τις φωτογραφίες άρχισε να μιλάει Φαρσαλινά και δεν την καταλάβαινα.

Ε) Θεόφραστος:
Δάσκαλε τα νέα έχουν φθάσει και στην Γερμανία, χθες με πήρε ο Λούις και ο Λαμπρακιάς και άρχισαν να με ρωτάνε αν έμαθα τα νέα για τον δάσκαλο!!

❤️🌹💐😘🎻
Πάμε τώρα στην συνέχεια της υπόθεσης.
Την επόμενη μέρα παρουσιάστηκα κανονικά στο κέντρο εκπαίδευσης, φεύγοντας από το σπίτι ο Βασιλάκης άρχισε το κήρυγμα. Να προσέχεις, να είσαι υπάκουος, και προς θεού μη σου περάσει από το μυαλό να φύγεις πριν την ορκομωσία γιατί θα περάσεις στρατοδικείο!! Φοβόταν πως λόγω της Rithas θα το έσκαγα, είχε καταλάβει πως ήμουν με τα μπούνια ερωτευμένος. Παρουσιάστηκα και δεν θυμάμαι στις πόσες βδομάδες; επέτρεψαν το επισκεπτήριο, εγώ ήμουν γεμάτος αγωνία να παραλάβω τα γράμματα της Rithas, εγώ εντωμεταξύ της έγραφα κάθε μέρα από ένα γράμμα, 365 μέρες ο χρόνος 365 γράμματα εγώ. Όταν ήρθε στο επισκεπτήριο ο αδερφός μου και η νύφη μου και τους ρώτησα που είναι τα γράμματα με κοιτούσαν παράξενα, ποια γράμματα με ρώτησαν;
Πήγα να τρελαθώ, δεν είχε πάει κανένα γράμμα στο σπίτι!! Υπέθεσα πως κάτι θα είχε συμβεί στο ταχυδρομείο και του είπα να πάει την επόμενη στο ταχυδρομείο και όταν ξανάρθει να μ' ενημερώσει.

Την επόμενη Κυριακή είχε πάλι επισκεπτήριο και περίμενα πως και πως να έρθουν για να μάθω τι έγινε με τα γράμματα. Με το που τους είδα οι πρώτες λέξεις που τους είπα ήταν που είναι τα γράμματα; Το λόγο πήρε ο Βασίλης και μου είπε πως δεν είχε έρθει κανένα γράμμα και αναρωτήθηκε μήπως δεν είχα γράψει σωστά την διεύθυνση. Κοίταξα στα μάτια τη νύφη μου η οποία δεν έλεγα ποτέ ψέματα και κατάλαβα πως δεν υπήρχαν αλήθεια γράμματα!! Τον παρακάλεσα να ρωτήσει τον ταχυδρόμο μήπως κατά λάθος τα άφηνε κάπου αλλού οπότε να το ελέγξει. Μου υποσχέθηκε πως θα το έκανε, εμένα όμως άρχισαν να με τρώνε τα φίδια.

Τότε ήταν που έφαγα την πρώτη καμπάνα, σε λίγες μέρες πλησίαζε η ορκομωσία και ο επιλοχίας με ενημέρωσε πως δεν θα ήμουν εξοδούχος!! Με είχαν τιμωρήσει με 10 μέρες στέρηση εξόδου. Για να μην τα πολυλογώ βγήκα για πρώτη φορά στις 50 μέρες, απίστευτο κι όμως αληθινό. 50 μέρες χωρίς γράμμα, ήμουν στα όρια της κατάθλιψης. Προς στιγμήν σκέφτηκα να το σκάσω και να πάω Φινλανδία, ο αδερφός μου το κατάλαβε και συνέταξε κάποια επιστολή την οποία θα καταθέταμε στο ταχυδρομείο για να ελέγξουν το θέμα των επιστολών. Αυτή η επιστολή εννοείται πως δεν έφθασε ποτέ στο ταχυδρομείο αφού αυτός που θα την πήγαινε ήταν αυτός που είχε δημιουργήσει το θέμα. Οι λίγες μέρες της άδειας πέρασαν και επέστρεψα στο κέντρο εκπαίδευσης όπου η κατάσταση λόγω της επιστράτευσης που είχε προηγηθεί με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο ήταν πολύ δύσκολη. Εγώ συνέχιζα βέβαια να της στέλνω κάθε μέρα και ένα γράμμα αλλά απάντηση στο σπίτι δεν πήγαινε. Εκτός και αν πήγαινε και δεν έφθανε παρά μόνο στα χέρια του αδερφού μου. Αυτό βέβαια δεν μου περνούσε τότε από το μυαλό μου.

Μετά από 5 μήνες σκληρής εκπαίδευσης πήρα μετάθεση για την Φλώρινα. Όταν έφυγα για Φλώρινα έφυγα με χάλια ψυχολογία, ένα τεράστιο γιατί υπήρχε μέσα μου και δεν υπήρχε απάντηση. Μετά την Φλώρινα στην Κοζάνη και μετά την Κοζάνη στην Λάρισα και στο Πεντάγωνο. Τα χρόνια εντωμεταξύ περνούσαν κι εγώ είχα στείλει συνολικά 910 επιστολές και δυστυχώς έβαζα πάντα την διεύθυνση Τυμφρηστού 16 Νέος Κόσμος. Μετά από σχεδόν 30 μήνες απολύθηκα αλλά δεν τόλμησα να φύγω για την Φινλανδία.

Δεν το έκανα γιατί θεωρούσα πως δεν υπήρχε λόγος πια, με είχε ξεχάσει, δυστυχώς δεν σκέφτηκα ο βλαξ κάτι πολύ απλό, γιατί τα γράμματα μου δεν τα επέστρεφαν αφού δεν υπάρχει παραλήπτης;

Άμα είσαι θολωμένος το μυαλό δεν λειτουργεί σωστά. Τρία χρόνια μετά την απόλυση μου γνώρισα την Λαμπρινή και αυτό λειτούργησε ως φάρμακο και η ζωή μου πήρε νέα πορεία. Έλα όμως που κάποια πράγματα δεν τα ορίζουμε εμείς και να τι έγινε πριν περίπου έναν χρόνο. Ο ανιψιός μου ο Ηγέτης (Νίκος) αποφάσισε να απογαλακτιστεί και νοίκιασε καινούριο σπίτι. Ως εκ τούτου αποφάσισε να πάρει μαζί του και όλα τα δικά του πράγματα, ανάμεσα σε όλα που πήρε ήταν και κάτι κούτες με τα βιβλία του από το λύκειο. Όλα καλά και ωραία, τα πήρε, τα πήγε στο καινούργιο σπίτι και κάποια στιγμή αποφάσισε να ανοίξει τις κούτες για να δει τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει. Στις πρώτες δύο κούτες όλα πήγαν καλά, πέταξε πολλά πράγματα, όταν όμως έφθασε στην τρίτη κούτα έμεινε άφωνος!!

Απ' έξω η κούτα έγραφε: ΒΙΒΛΙΑ ΝΙΚΟΣ στο περιεχόμενο υπήρχαν μόνο δύο βιβλία πάνω πάνω!! Και όλα τα υπόλοιπα ήταν γράμματα με παραλήπτη εμένα. Ο Ηγέτης τα έχασε, όταν έπιασε τα γράμματα στα χέρια του και είδε πως όλα, μα όλα 900 περίπου ήταν όλα κλειστά μουγκάθηκε!! Του είχα διηγηθεί πιο παλιά την ιστορία και γνώριζε τη σχέση που είχα τότε με την Ritha. Βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση γιατί κατάλαβε πως τα γράμματα τελικά που δεν είχαν φθάσει ποτέ στα δικά μου χέρια η αιτία ήταν ο πατέρας του. Και τώρα; Τι να έκανε τώρα;

Τηλεφώνησε στον πατέρα του και τον ενημέρωσε πως είχε βρει τα γράμματα που είχε κρύψει, ο ίδιος έπεσε από τα σύννεφα γιατί νόμιζε πως τα είχε πετάξει σε κάποια μετακόμιση που είχαν κάνει. Αρχικά του εξήγησε πως αυτό που έκανε, το έκανε για δικό μου καλό γιατί είχε διαπιστώσει πως εγώ είχα σκοπό να φύγω για την Φινλανδία, ήμουν πολύ ερωτευμένος και φοβόταν πως δεν θα πήγαινα ούτε στον στρατό οπότε θα ήμουν λιποτάκτης και μάλιστα σε περίοδο επιστράτευσης που σήμαινε πως θα σάπιζα στη φυλακή. Ζήτησε μάλιστα από τον Ηγέτη να  καταστρέψει τα γράμματα έστω και τώρα γιατί φοβόταν τις συνέπειες. Ο Ηγέτης είχε διαβάσει κάποια γράμματα και γνώριζε για την ύπαρξη της κόρης, δεν ήταν σίγουρος αν αυτό το γνώριζε ο πατέρας του γι' αυτό τον ρώτησε αν γνώριζε για την ύπαρξη της Σάννας. Ο πατέρας του εξεπλάγην από αυτή την πληροφορία και τον διαβεβαίωσε πως δεν το γνώριζε γιατί δεν είχε ανοίξει κανένα γράμμα. Ο Ηγέτης ήταν σε δύσκολη θέση γιατί κατάλαβε πως αυτό που έκανε ο πατέρας του ήταν απαράδεκτο, όταν του το επισήμανε επικαλέστηκε την δύσκολη κατάσταση που θα βρισκόμουν και πως ότι έκανε το έκανε για το καλό μου. Στην ερώτηση του Ηγέτη και τι θα πεις όταν βρεθείς με την κόρη του Πούφ δεν είπε τίποτα, ίσως αργά να κατάλαβε τι είχε κάνει αλλά δεν το παραδέχθηκε ποτέ. Είχε κολλήσει στις συνέπειες του στρατού. 
Ο Ηγέτης φυσικά και δεν συμφώνησε με την ιδέα του πατέρα του να καταστρέψουν τα γράμματα και  του είπε πως θα σκεφτεί πως θα χειριστεί το θέμα. Ως Ηγέτης που είναι σκέφτηκε να ανοίξει όλα τα γράμματα για να δει το περιεχόμενο. Αν διαπίστωνε πως η κοπέλα μετά την αναχώρηση από την Αθήνα είχε φτιάξει τη ζωή δεν θα μου έλεγε τίποτα. Έλα όμως που η Ritha μιλούσε για εγκυμοσύνη, και σε κάποια άλλα γράμματα για ένα χαριτωμένο και Πανέμορφο κορίτσι που έφερε στον κόσμο εννέα μήνες μετά την αναχώρηση!!!

😘😘😘
Όταν ο Ηγέτης με πήρε τηλέφωνο και ζήτησε να βρεθούμε μόνο οι δυο μας κατάλαβα πως κάτι σοβαρό συμβαίνει αλλά δεν φαντάστηκα ποτέ αυτά που θα αντίκριζαν τα μάτια μου. Όταν του είπα να βρεθούμε στο Μουσείο μου το ξεκόψει λέγοντας: σε περιμένω στο σπίτι. Είπα στην Λαμπρινή πως έχω ένα ραντεβού με τον εκδότη μου και αναχώρησα για το Γκάζι. Όταν έφθασα ήμουν γεμάτος αγωνία, προς στιγμήν σκέφτηκα πως ήθελε να μου πει πως επιτέλους αποφάσισε να νυμφευθεί και πως επιθυμούσε να γνωρίσω την κοπέλα. Αμ δε!! Όταν μου άνοιξε την πόρτα κατάλαβα πως κάτι πιο σοβαρό συμβαίνει και η αγωνία μου χτύπησε κόκκινο, το κατάλαβε ο Ηγέτης και προς στιγμήν σκέφτηκε να μην μου πει τίποτα. Κατάλαβε πως εγώ δεν θα έφευγα από εκεί χωρίς να μάθω την αλήθεια και άρχισε να μου εξιστορεί το τι είχε ανακαλύψει.

🤔🤔🤔
Ήταν Σάββατο, βρέθηκα εκεί στις 10:00 το πρωί και έφυγα στις 23:00 το βράδυ πελαγωμένος, αν ο αδερφός μου δεν ήταν στο χωριό θα τον είχα τουφεκίσει. Το θέμα που τέθηκε ήταν αν θα έπρεπε να μάθει σ' αυτή τη φάση την αλήθεια η Λαμπρινή και η Βασιλική. Αποφασίσαμε να μην πούμε τίποτα προς ώρας και βλέποντας και κάνοντας. Αποφασίσαμε επίσης να πάει ο Νίκος να συναντήσει την Ritha, να μάθει ποια ήταν η κατάσταση της ίδιας και του κοριτσιού, να της εξηγήσει το τι είχε συμβεί και να συλλέξει όποιες πληροφορίες μπορούσε για την κόρη που όπως έγραφε η Ritha στο γράμμα τής είχε δώσει το όνομα Sanna!!

Πράγματι πριν έναν χρόνο ο Ηγέτης ταξίδεψε στην Φινλανδία δήθεν για επαγγελματικό ταξίδι και συναντήθηκε με την Ritha. Την αναζήτησε στο πατρικό της, εκεί που έστελνα τα γράμματα και οι γονείς της την κάλεσαν στο σπίτι. Φανταστείτε την έκπληξή της όταν έμαθε το τι είχε συμβεί. Εξήγησε στον Ηγέτη πως είχε παντρευτεί και πως είχε εκτός από την Sanna και δύο αγόρια, τον Pekka και τον Mikko. Η Sanna είχε παντρευτεί και είχε ένα αγοράκι 12 ετών!! Το όνομά του ήταν Frans και το όνομα του συζύγου της jurky!! Έμαθε ο Ηγέτης πως η Sanna γνώριζε όλη την ιστορία και ρώτησε την Ritha αν θα μπορούσε να την δει. Ο Ηγέτης καιγόταν από περιέργεια να γνωρίσει την νέα του ξαδέρφη. Όταν η Ritha ενημέρωσε την Sanna για το ποιος ήταν στο σπίτι και πως θα ήθελε να την γνωρίσει δεν το σκέφτηκε καθόλου, σε λίγη ώρα έφθασε κι αυτή. Επειδή ήταν ώρα για μεσημεριανό κάλεσαν τον Ηγέτη να πάνε για φαγητό και να συζητήσουν περαιτέρω την υπόθεση. Ο Ηγέτης τούς εξήγησε την όλη κατάσταση και επειδή η Sanna εξέφρασε την έντονη επιθυμία να γνωρίσει τον βιολογικό της πατέρα, την αδερφή της και την Λαμπρινή ζήτησε λίγο χρόνο ώστε να προετοιμάσει το έδαφος. Ρώτησε τη Sanna αν θα ήθελε να μιλήσει μαζί μου, εκείνη την περίοδο η Λαμπρινή βρισκόταν στα Τρίκαλα γιατί ο πατέρας της ήταν στο νοσοκομείο κι έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα να μιλήσω άνετα. Ο Ηγέτης το γνώριζε αυτό και με κάλεσε στο σταθερό, τώρα ό,τι και να σας πω δεν θα μπορέσω να σας περιγράψω τα συναισθήματα εκείνης της συνομιλίας.

Όλο αυτό το διάστημα υπήρχε μία επικοινωνία μέσω email αλλά δεν είχα αποφασίσει ακόμα να εξηγήσω στα κορίτσια την όλη ιστορία. Τον περασμένο μήνα η Sanna πληροφορήθηκε από τον Ηγέτη την περιπέτεια της Λαμπρινής και το γεγονός πως στις 22 Ιουνίου θα πρέπει να χειρουργηθεί και προς τιμήν της πήρε την εξής απόφαση. Ενημέρωσε τον Ηγέτη πως ζήτησε από το υπουργείο εξωτερικών της χώρας της όπου και εργάζεται στο διπλωματικό σώμα, να την στείλουν στην πρεσβεία της Φινλανδίας στην Ελλάδα προκειμένου να είναι εδώ για να συμπαρασταθεί στην Λαμπρινή κυρίως, στην αδερφή της και στον πατέρα της. Είπε μάλιστα στον Ηγέτη πως φθάνει στις 13 Ιουνίου στην Αθήνα και πως είχε αποστείλει και ενημερωτικό email σε μένα. Ο Ηγέτης μας αναζήτησε την ημέρα του Αγίου Πνεύματος αλλά λείπαμε στην Νεμέα. Βρέθηκε όμως με την Μελισσάνθη και της εξήγησε όλα όσα είχαν προηγηθεί. Εξεπλάγην ευχάριστα που άκουσε την ξαδέρφη του να του λέει γεμάτη ενθουσιασμό πως την περιμένουμε με ανοιχτές αγκαλιές!!! Επικοινώνησαν μάλιστα τηλεφωνικά και έτσι έγινε η πρώτη γνωριμία των δύο κοριτσιών.

Την επόμενη που επιστρέψαμε από το Λουτράκι, είχαμε παραβρεθεί στα Νέμεα όπου ως CEO της ΟΚΡΑ μίλησα στο συνέδριο για τον κορυφαίο καθηγητή Στέφανο Μίλερ παρουσία και του μεγαλοεπιχειρηματία Μανδραγόρα και της συζύγου του, μας περίμενε στο σπίτι ο Ηγέτης. Με τον δικό του γλαφυρό τρόπο άρχισε να εξηγεί στην Λαμπρινή όλη την ιστορία που ξεκίνησε πριν 47!! χρόνια. Όταν της έδειξε το email όπου η Sanna ρητά δήλωνε πως θέλει να βρίσκεται κοντά της μαζί με την αδερφή της όταν θα χειρουργηθεί, η Λαμπρινή λύγισε, δάκρυα χαράς έτρεχαν από τα μάτια της. Το βράδυ στις 20:00 κλείναμε στην αγκαλιά μας το νέο μέλος της οικογένειας. Εισέπραξε αμέσως την αγάπη όλων μας και ήταν σαν να μην είχε λήψη ποτέ.
Ως επίλογο θα σας στείλω αυτό που συνέβη το 1989 στο Pepos school of delicatessen. Λίγη υπομονή πατέρα Ευθύμιε. Να σας ανακοινώσω και κάτι σημαντικό. Ο ξάδερφος μου ο διευθυντής με πήρε πριν λίγο και συγκινημένος μου είπε το εξής: δάσκαλε με το που έμαθα τα ευχάριστα κερνούσα όλους τους συναδέλφους, μπορεί να πλήρωσα και 100€ σε κεράσματα αλλά χαλάλι για την καινούργια ανιψιά. Το ίδιο βέβαια έκανε και ο Πλάτωνας, εγώ βέβαια από λεπτότητα τους είπα πως ό,τι έξοδα κάνετε θα τα καλύψω εγώ. Εννοείται πως αυτό δεν το δέχθηκαν και μάλιστα ο διευθυντής είπε: δάσκαλε σε παρακαλώ μη μας προσβάλεις. Ωραίος ο διευθυντής. Ο δε Πλάτωνας αυτός κι αν ήταν ανένδοτος αλλά τελικά τα πήρε τα χρήματα για να βάλει αέριο, έτσι είπε.
Κάποια στιγμή θα σας στείλω και τον επίλογο.
ΥΓ. Η Πριγκιπέσσα από τα Φάρσαλα δεν μπορεί να πιστέψει ακόμα όλα αυτά που διάβασε, ενώ τα ξαδέρφια στο Γοργογύρι κερνάνε αυτή ακόμα βρίσκεται στο πως θα μοιραστεί τώρα η περιουσία αφού υπάρχουν πλέον δύο παιδιά. Το μυαλό της στο χρήμα. Κάνε υπομονή Πριγκιπέσσα γιατί πριν λίγο που μίλησα με τον διευθυντή είπε κάτι σοφό.

Αυτή είναι η συγκλονιστική της κόρης που ήρθε από το παρελθόν και ομόρφυνε περαιτέρω τη ζωή μας. έμεινε μαζί μας έναν μήνα και ζήσαμε καταπληκτικά όμορφες και συγκινητικές στιγμές. Τα ερχόμενα Χριστούγεννα ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε τον μικρό Frans δηλαδή τον εγγονό μου!!!
Σας χαιρετώ Επίκουρος ο Γοργογυραίος

============================================================

ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022 Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΤΗΣΕΩΝ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΝΑΜΟΠΤΕΡΙΣΤΩΝ από τον κειμενογράφο Πεπέ.

Φίλες και φίλοι, αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας, αγαπητοί Οκρίτες, αγαπητές Λογίτισσες, αγαπητοί συνάδελφοι ανεμοπτεριστές εραστές των αιθέρων και των extreme αθλημάτων σάς καλημερίζω. Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον πρώτο 'Έλληνα ανεμοπτεριστή τον Κατσόγιαννο ο οποίος είχε επιλέξει για τις πτήσεις του το ίδιο σημείο που ξεκινήσανε την πτήση τους οι σημερινοί αναμοπτεριστές. Νομίζω πως ως Γοργογυραίοι θα έπρεπε να είχανε κάνει επίτιμο δημότη Γοργογυρίου τον αείμνηστο Κατσόγιαννο. Ας έρθουμε όμως στα τωρινά. Η Κοντεσσίνα Ιώ όταν αποφάσισε πως τις λίγες μέρες της Ανάστασης θα της περνούσε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι σκέφτηκε πως θα μπορούσε να διοργανώσει κάποια extreme εκδήλωση όπου θα μπορούσε να λάβει η ίδια μέρος αλλά παράλληλα να δώσει την ευκαιρία σε γνωστούς και φίλους να συμμετέχουν κι αυτοί. 

Η ιδέα μιας πτήσης με ανεμόπτερο ήταν πολύ ελκυστική και αποφάσισε να την υλοποιήσει γι' αυτό και ήρθε σε επαφή με την αρμόδια σχολή ανεμοπτεριστών που εδρεύει στην Καλαμπάκα. Στη συνέχεια Κοντεσσίνα Ιώ ανέθεσε στον μάνατζερ της ΟΚΡΑ τον Επικούρειο Πέπο να κανονίσει τα περαιτέρω. Πράγματι ο μάνατζερ ήρθε σε επαφή με τον δάσκαλο ανεμοπτεριστών κ. Λευτέρη Στεφανίδη ο οποίος αποδέχθηκε την πρόταση και όλα κανονίστηκαν για την δεύτερη μέρα της Ανάστασης ημέρα Δευτέρα 25/04/2022 στις 11:00 Το ραντεβού ήταν στο γνωστό σημείο εκκίνησης στην πίστα απογείωσης στην Κόρη του Κερκέτιου όρους. Από τις πρώτες πρωινές ώρες είχε προσέλθει πλήθος κόσμου  προκειμένου να παρακολουθήσει τις προγραμματισμένες πτήσεις. Οι υποψήφιοι ανεμοπτεριστές που είχαν δηλώσει συμμετοχή ήταν 5!! 

Α) Κοντεσσίνα Ιώ.           

Β) Κορνηλία.                         

Γ) Μαριζαλένα                     

Δ) Ντίνος.

Ε) Επικούρειος Πέπος!!!!

Στις 11:30 κατέφθασε και ο δάσκαλος με τον Κανέλλο και των προϊστάμενο τεχνικής υποστήριξης Δημήτριο Γκοβίνα. Εντωμεταξύ όσο περνούσε η ώρα η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη και προς στιγμήν δημιουργήθηκε συνωστισμός στην πίστα απογείωσης. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν και η μητέρα της Κορνηλίας η οποία ήταν πολύ αγχωμένη και ανήσυχη λόγω του ό,τι η κόρη της θα πετούσε για πρώτη φορά. Προσπαθούσε να μεταπείσει την κόρη της αλλά μάταια γιατί η Κορνηλία είχε ένα σοβαρό επιχείρημα, ως μέλος της ειδικής ομάδας πυροσβεστών είχε υποστεί πολύ σκληρή εκπαίδευση η οποία συμπεριλάμβανε και πτήση από πολύ ψηλά κτίρια. Παρ' αυτά η κ. Βούλα συνέχισε τις προσευχές της καλό κακό για την σωτηρία της Κορνηλίας. Ήταν εκεί επίσης και οι γονείς της Κοντεσσίνας αλλά δεν ανησυχούσαν μιας και η κόρη τους χρόνια τώρα ασχολείται με extreme αθλήματα.

Ήταν εκεί και ο πατέρας της Μαριζαλένας και του Ντίνου ο οποίος αρκετά ψύχραιμος παρακολουθούσε χωρίς να φαίνεται πως κάτι τον ανησυχούσε μιας και η Μαριζαλένα στο πρόσφατο παρελθόν είχε κάνει κάτι πιο δύσκολο, είχε κάνει ελεύθερη πτώση από ελικόπτερο που το αλεξίπτωτο άνοιξε λίγο πριν φθάσει στο έδαφος. Επίσης ήταν εκεί και η πεθερά του Επικούρειου Πέπου η κ. Βασιλική, η οποία τον παρότρυνε να και τον ενθάρρυνε να πετάξει, και πως γι' αυτόν δεν θα ήταν κάτι ιδιαίτερο επειδή είχε μεγαλώσει σ' αυτό το βουνό . Πάνω σ' αυτό βέβαια βρέθηκε ο ξάδερφος του Επίκουρου ο γνωστός Πλάτωνας, να κάνει το εξής πικρόχολο σχόλιο: σε είχα για έξυπνο αλλά είσαι μπούφος!! Καλά μωρέ δεν κατάλαβες γιατί η πεθερά σου σε παρότρυνε να πετάξεις; Όταν ο Επίκουρος τον κοίταξε με απορία αυτός συμπλήρωσε: είναι απλό, επειδή μετά τον θάνατο σου οι τιμές από τα έργα που έχεις ζωγραφίσει θα φθάσουν στα ύψη, άσε σου λέει να τον σπρώξουμε να πάει πιο γρήγορα!!! Έχεις δει άνθρωπο στα 65 να κάνει αυτό που έκανες εσύ; Θέλει πολύ μυαλό για να το καταλάβεις; Και συνέχισε λέγοντας, έχεις γράψει κάτι σε μένα; Είναι απίστευτος αυτός ο τύπος.

Ενυ γουευ ας έρθουμε στο θέμα μας, ο δάσκαλος μάζεψε κοντά του τους υποψήφιους ανεμοπτεριστές και τους ρώτησε πολλά και διάφορα που είχαν να κάνουν με την υγεία τους και για την πτήση, τι έπρεπε να κάνουνε και πως έπρεπε να συμπεριφερθούνε κατά την πτήση. Κατά την διάρκεια της ενημέρωσης ήταν κοντά τους και ο Κανέλλος ο οποίος παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή. Η μόνη αλλαγή που έγινε ήταν η εξής, αντί για την Κοντεσσίνα Ιώ που ήταν να πετάξει πρώτη παραχώρησε τη θέση της στην Κορνηλία, όταν το άκουσε αυτό η μητέρα της Κορνηλίας έχασε τις αισθήσεις της, ευτυχώς συνήλθε γρήγορα και μπόρεσε να παρακολουθήσει την πτήση της κόρης της με κλειστά μάτια!!!

Η μεγάλη στιγμή έφθασε, η Κορνηλία με τον δάσκαλο ήταν έτοιμοι για απογείωση, το αλεξίπτωτο το οποίο έγραφε ΟΚΡΑ ήταν σε ετοιμότητα και με τα πρώτα βήματα τού δασκάλου και της Κορνηλίας και με την βοήθεια του αέρα φούσκωσε τρέχοντας, λίγα μέτρα μετά βρέθηκαν στο κενό!!! Το μαγικό ταξίδι σε ύψος 800 μέτρων ήταν πια γεγονός, η Κορνηλία έγραψε ιστορία. Ήταν η πρώτη γυναίκα από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι που πετούσε με ανεμόπτερο, ίσως και από όλη την περιοχή των Τρικάλων. Τα χειροκροτήματα του κοινού ηχούσαν στο βουνό και πιθανόν ο μικρός Κερκέτης, το πνεύμα του βουνού από τον όποιο πήρε το όνομα το βουνό να άκουγε όλες αυτές τις φωνές και τα χειροκροτήματα και να ένιωθε μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Η προσγείωση έγινε στον κάμπο σε ειδική πίστα με χόρτο. Όταν η Κορνηλία επέστρεψε ήταν μέσα στην τρελή χαρά, ήταν πολύ ενθουσιασμένη γι' αυτό που έκανε. Ήταν μία μεγάλη πρόκληση και δεν δίστασε ούτε για μία στιγμή. Της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.

Σε λίγο ήρθε η σειρά της Κοντεσσίνας η οποία με αξιοζήλευτη ψυχραιμία ετοιμάστηκε κι αυτή να κάνει την πρώτη της πτήση, θα ήθελε βέβαια να ήταν μαζί της και η αδερφή της η Περσεφόνη  η οποία έλειπε σε αποστολή στην Τουρκία προκείμενο να συναντήσει τον Οικουμενικό Πατριάρχη, γιατί κι εκείνη είναι μέλος των extreme sports. 'Ολα πήγαν καλά και η Κοντεσσίνα είχε κι αυτή μία καλή πτήση και καλή προσγείωση. Είχε ζητήσει μάλιστα από τον δάσκαλο να περάσουν πάνω από το σπίτι του παππού της γιατί εκείνος ως πρώην αλεξιπτωτιστής ήθελε να δει την εγγονή του στου αιθέρες για να θυμηθεί τα νιάτα του, φυσικά ο δάσκαλος και υλοποίησε την επιθυμία της Κοντεσσίνας, απλά η Κοντεσσίνα με τα πέρα δώθε ζαλίστηκε λιγουλάκι. 

Αμέσως μετά την σκυτάλη πήρε η Μαριζαλένα η οποία ήταν λες και θα πήγαινε στην παιδική χαρά, ήταν τόσο ανέμελη. Όλα πήγαν καλά και για την Μαριζαλένα και μετά την εικοσάλεπτη πτήση και την πολύ καλή προσγείωση επέστρεψαν στην πίστα απογείωσης, ήταν κι αυτή πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη. Μετά την Μαριζαλένα ήταν η σειρά του Ντίνου αλλά από ευγένεια παραχώρησε τη θέση του στον Επικούρειο Πέπο ο οποίος είχε ένα απρόοπτο επεισόδιο. Την ώρα της απογείωσης μπλέχτηκε στα πόδια του ο Κανέλλος και αναγκάστηκε ο δάσκαλος να διακόψει την απογείωση. Αυτό το απρόοπτο είχε ως αποτέλεσμα να διακόψει η Λαμπρινή την λήψη του βίντεο και στην πορεία αντί να επιλέξει την ένδειξη βίντεο επέλεξε φωτογραφίες!! Αυτή είναι η αιτία που δεν είδαν οι φίλοι του Επικούρειου Πέπου την τελική απογείωσή του, είναι τόσο απλό να γίνει κάποιο τεχνικό λάθος, η Λαμπρινή βέβαια στεναχωρέθηκε πάρα πολύ γιατί γνώριζε πως θα υπάρξουν κάποιοι καχύποπτοι, όπως ο Μανδραγόρας και η κόρη του, ο Γιώργος ο Βλάνδος και κάποιο άλλοι, που θα έλεγαν: σιγά μην πέταξε και ο Επίκουρος!! Οι άπιστοι Θωμάδες πάντα θα υπάρχουν. Εξάλλου υπάρχει και το βίντεο του Δασκάλου κατά την διάρκεια της πτήσης το οποίο επειδή είναι διάρκειας 20 λεπτών και που όταν το επεξεργαστεί θα το παραδώσει στον Επίκουρο και τότε να δούμε τι θα έχουν να πούνε οι άπιστοι Θωμάδες. 

Ένα άλλο συμβάν που φάνηκε πολύ περίεργο στον Επικούρειο Πέπο ήταν το εξής. Ο διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών της ΔΕΔΑΔΕ που τυγχάνει να είναι και ξάδερφος του όταν έμαθε πως ήταν η ώρα να πετάξει ο Πέπος έδωσε εντολή στην σύζυγό του και στα παιδιά του να σκεπάσουν το αυτοκίνητο, το θερμοκήπιο και μέρος του σπιτιού!!! Αυτή την παραξενιά του διευθυντή δεν μπόρεσε να την καταλάβει ο Επικούρειος Πέπος. Τι να φοβήθηκε άραγε ο ξάδερφος του; Με την πρώτη ευκαιρία που θα τον βρει θα τον ρωτήσει γιατί είναι πολύ περίεργη η συμπεριφορά του Αλκιβιάδη. Τελικά ο Κωνσταντίνος δεν μπόρεσε να πετάξει γιατί ο άνεμος άλλαξε πορεία και ο δάσκαλος έκρινε πως έπρεπε να διακόψει τις πτήσεις. Ο δάσκαλος πριν από την κάθε πτήση λάμβανε υπόψη του πολλές παραμέτρους του ανέμου για την ασφάλεια της πτήσης. 

Κάπως έτσι φθάσαμε στο τέλος των πτήσεων που ήταν για όλους τους συμμετέχοντες μία πολύ καλή και σημαντική - μοναδική εμπειρία. Πολλές ευχαριστίες οφείλουμε στον σωστό και έμπειρο δάσκαλο τον κ. Λευτέρη Στεφανίδη που με τις γνώσεις του και την εμπειρία του βοήθησε τους ανεμοπτεριστές να αποβάλλουν το άγχος τους και να απολαύσουν την πτήση. Επίσης θερμές ευχαριστίες οφείλουμε στο προϊστάμενο τεχνικής υποστήριξης Δημήτριο Γκοβίνα γιατί γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο του. Και φυσικά σε όλους όσους παραβρέθηκαν και με τον τρόπο τους ενθάρρυναν τους ανεμοπτεριστές να υπερβούν τα όρια τους ευχαριστήσουμε από καρδιάς. Φίλες και φίλοι αν σας δωθεί η ευκαιρία κάντε το κι εσείς, είναι μοναδική εμπειρία. Αυτά συνέβησαν στις 25 Απριλίου (επετειακή ημέρα του Επικούρειου Πέπου και της Λαμπρινής) του σωτηρίου έτους 2022 στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και φυσικά ήταν εκεί για να τα καταγράψει ο ειδικός στις πτήσεις ο διεθνούς φήμης εικαστικός και όχι μόνο, ο Πέπε ο οποίος έχει και την επιμέλεια του κειμένου.

Να είμαστε καλά και να το ξανακάνουμε σύντομα, η εμπειρία ήταν μοναδική. Ήδη έχουν εκφράσει την επιθυμία να πετάξουν οι: Χαρούλα, Ιωάννα, Περσεφόνη - Δήμητρα, Μαριάνθη, Διοτίμα, Ηγέτης, Τζιμ Άνταμς, Αρκάς, Γιούλης, Πλάτωνας, Χριστίνα, Τζόναθαν, Ευάγγελος, Θέμης, Χρήστος, Αλκμήνη, Μελισσάνθη και φυσικά για μία ακόμη φορά ο Επικούρειος Πέπος. ΥΓ. Ο Κανέλλος είναι ο σκύλος του δασκάλου.

===================================================

ΕΝΑΣ ΥΣΤΕΡΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΩΣΑΝ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΤΗΣ ΛΟΓ
ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΥΣΚΟΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΑΥΤΟΒΥΘΙΣΤΗΚΕ
ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕΛΚΥΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
ΣΤΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.

Στην πορεία με άλλο πλήρωμα, και νέο σκάφος, ξεκινήσαμε ένα καινούριο ταξίδι ως νέοι Δον Κιχώτες
στους ανεμόμυλους της ποιητικολογοτέχνιας και όχι μόνο. Το νέο πλήρωμα αποτελούσαν οι 9 Μούσες
ΑΛΚΗΣΤΗ, ΜΥΡΤΩ, ΔΙΩΝΗ, ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ, ΗΡΩ, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ-ΔΗΜΗΤΡΑ, ΔΑΝΑΗ, ΔΙΟΤΙΜΑ, ΛΑ'Ι'ΔΑ ΚΑΙ
ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΖΙΜ ΑΝΤΑΜΣ, ΑΡΚΑΣ, ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ και στα λίγα υπόλοιπα ο Επικούρειος Πέπος. Σημαντική βοήθεια είχαμε ως προς τις αναρτήσεις απο τον γκουρού  της πληροφορικής τον μέγιστο ΓΕΝΙΚΟ.
Στο πρώτο πλήρωμα συμετείχαν οι πιο κάτω ΝΥΜΦΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ, ΑΜΑΖΟΝΕΣ,
ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ-ΖΑΝ ΝΤ ΑΡΚ, ΖΩΗ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ-ΕΡΑΤΩ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ-ΕΛΕΝΑ, ΚΟΡΝΗΛΙΑ-ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ-ΡΙΑ, ΔΗΜΗΤΡΑ-ΑΝΤΙΟΠΗ, ΖΩΗ-ΜΟΝΜΑΡΤΗ, ΑΛΚΗΣΤΗ-ΕΦΗ, ΜΑΡΙΑΝΝΑ, ΝΕΜΕΣΙΣ-ΕΛΕΝΑ, ΚΛΕΙΩ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΝΑΥΣΙΚΑ-ΟΛΓΑ. Τον συντονισμό είχε η Βιβή Τσιούνη. Όλα έλαβαν χώρα στην αυλή των θαυμάτων-κήπο του Επικούρειου Πέπου

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ 14-08-2006 όλα ήταν μαγικά!!!!!!!

Τιμώμενος Ποιητής, ο Ποιητής των θαλασσών ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ. Τότε λοιπόν:

Επίσης το 2007 ήταν μια βραδιά Μαγική, Μαγική, Μαγική.

Στοχάστηκα: μια δημιουργική ομάδα με πολλές δραστηριότητες.
Στοχάστηκα: έναν πυρήνα ατόμων που στην πορεία θα μπορούσαν
να παρασύρουν και άλλα άτομα με στόχο τις πολλαπλές πολιτιστικές
εκδηλώσεις της ΛΟΓ.
Στοχάστηκα: πως ανάμεσα στ 'άλλα ενδιαφέροντα υπήρχε χώρος για ποίηση,
για λογοτεχνία, για ζωγραφική, για θέατρο, για μουσικές βραδιές μαζί με
τις καλλότχιες, για ορειβασία στο τρύπιο λιθάρι, για βραδιές κινηματογράφου
 για συνομιλίες, συναντήσεις και όχι μόνο.

Στοχάστηκα: πως αυτή η ομάδα μπορούσε να δημιουργήσει τις προυποθέσεις
ώστε το μαγευτικό και πανέμορφο  Γοργογύρι  να γινόταν σημείο αναφοράς
πολιτισμού, και πολιτιστικών εκδηλώσεων για πνευματική τροφή.
Στοχάστηκα: πως αυτή η υπέροχη ομάδα, παρ' όλα τα εμπόδια θα είχε τα κότσια
να τα ξεπεράσει γιατί ήταν ''ντοπαρισμένη'' με πείσμα δημιουργικότητας και
δεσμούς φιλίας.
Στοχάστηκα: πως η ομάδα των ιδρυτικών μελών που ήταν μια όμορφη παρέα
συν το χρόνο θα γινόταν μια γροθιά, και θα απογείωναν τη συνεργασία τους
παραμερίζοντας το μικρόβιο του ΕΓΩ.

Στοχάστηκα: πως αυτή η ομάδα με το πάθος που την διέκρινε θα χάραζε
καινούρια δεδομένα για την ευρύτερη περιοχή, και θα προκαλούσε ένα ντόμινο
καλλιτεχνοπολιτιστικολογοτεχνικής πανδαισίας.
Στοχάστηκα: πως κάποια στιγμή και οι γονείς των μελών θα γινόταν ένθερμοι
οπαδοί αυτής της προσπάθειας των παιδιών τους, συμμετέχοντας στα δρώμενα
και στις όποιες πρωτοβουλίες αναβάθμισης της βιβλιοθήκης.
Στοχάστηκα: πως κάθε καλοκαίρι στο  Μ.κ Π. Γοργογύρι  θα υπήρχε η δροσιά
της ΛΟΓ και το δροσερό αεράκι θα έπαιρνε  μαζί του τις μελωδικές φωνές
των γλυκολάλητων κοριτσιών-μουσών-νυμφών-αμαζόνων για να τις
μεταφέρει στ' αγαπημένα μας πρόσωπα που δεν ήταν κοντά μας.
Στοχάστηκα: πως η βραδιά ποίησης θα ήταν κι ένα προσκλητήριο γι αυτούς
που αναχώρησαν από τη ζωή και που τώρα θα μας παρατηρούσαν
 με τον δικό τους τρόπο, πότε ως αστέρια στον ουρανό,  και πότε ως πεταλούδες,
και φυσικά τον ανεπανάληπτο ΤΣΙΓΑΡΙΔΑ πάντα να σκαρώνει κάτι.

Στοχάστηκα: πως η πνευματική τροφή που υπήρχε ήταν πλούσια σε βιταμίνες
ευρέως φάσματος και πως στο αντιντόπινγκ κοντρόλ!  δε θα είχαμε πρόβλημα
 γιατί η λογοτεχνικοποιητική '' ντοπαμίνη'' δεν ήταν ανιχνεύσιμη από τους
 μηχανισμούς της νωχέλειας, και της χαβούζας.
Στοχάστηκα: πως λέξεις όπως, ανευθυνότητα, αδράνεια, ραστώνη, ωχαδερφισμός
καθώς και τα ξαδέρφια τους δε θα χτυπούσαν τη δική μας πόρτα γιατί νόμιζα
πως τις είχαμε ξεριζώσει από το μυαλό μας μια για πάντα, ενώ  όπως αποδείχθηκε
απλά τις είχαμε κλαδέψει με αποτέλεσμα να ξαναφουντώσουν πιο δυναμικές.
Στοχάστηκα: επίσης πως οι: Ευριπίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Σοφοκλής,
 Ελύτης, Σεφέρης, Ρίτσος, Καβάφης, Παλαμάς, Σολωμός, Βάρναλης, Καρυωτάκης,
Πολυδούρη, Δημουλά, Καμπανέλης,  Σκούρτης,  Καζαντζάκης, Γκάτσος, Παπαδόπουλος Λ.
Χατζηδάκις, Θεοδωράκης,  Μαρκόπουλος,  Ξαρχάκος, Τσιτσάνης, Καββαδίας, Λειβαδίτης,

Μάνος Ελευθερίου, Σαραντάρης, Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Μόραλης, Λύτρας, Γύζης, κ.π.α.
θα ήταν πιο σημαντικά πρόσωπα από τις περσόνες, και τους χαζοαστέρες της τουβούλας.
Στοχάστηκα: πως οι δάσκαλοι του χωριού κατά  περιόδους θα πήγαιναν τα παιδιά
του σχολείου στη βιβλιοθήκη που ήταν μόλις πέντε λεπτά απόσταση, είτε για δανεισμό
βιβλίων, είτε για άλλες δραστηριότητες. Αμ δε!!!!!!!
Στοχάστηκα: πως κάποια άτομα, και ειδικότερα το άλλο μισό του φεγγαριού, το πιο
φωτεινό, θα διέθετε  λίγο χρόνο, ειδικά τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα, για την
ανάγνωση κάποιων βιβλίων, ώστε να ήταν το παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά τους.
Στοχάστηκα: πως ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μου θ 'αγκάλιαζε ουσιαστικά,
και με στοργή το χώρο της βιβλιοθήκης και θα μεριμνούσε για την ανάπτυξή της,
και για τη σωστή λειτουργία της. Αμ δε!!!!!!!

Στοχάστηκα: πως τα μορφωμένα άτομα του χωριού θα πρωτοστατούσαν ώστε
η βιβλιοθήκη να είναι ο φάρος του πνευματικού μας λιμανιού, και κυρίως το
αραξοβόλι των παιδιών. Αμ δε!!!!!!!!!!!! Μορφωμένε του χωριού εσύ τί έκανες?
Στοχάστηκα: πως έστω και ένα παιδί να συμμετείχε σ' αυτό το όραμα αυτό θα
ήταν πολύ μεγάλο κέρδος, ήταν πράγματι πολύ Ουτοπικό, αλλά χωρίς όνειρα,
και όραμα έχει αξία η ζωή?
Στοχάστηκα: πως η Ιθάκη του Καβάφη θ' αργούσε να φανεί και πως στην πορεία
του ταξιδιού όλοι μας θα γινόμασταν πιο σοφοί, ή έστω λίγο πιο ποιητικοί.
Στοχάστηκα: πως μόνον οι στρατιά των απανταχού ηλιθίων, και μόνον αυτοί
είναι που απορρίπτουν ως δυσνόητο οτιδήποτε δεν είναι βλακώδες, τουλάχιστον
αυτό αναφέρουν τα εγχειρίδια της βλακείας.

Στοχάστηκα: πως η ποίηση διδάσκεται βήμα- βήμα  ανάμεσα στα πράγματα
και στις υπάρξεις, χωρίς να τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντας τα με ανιδιοτελή
απλωσιά αγάπης, όπως έλεγε και ο Π.Ν.
Στοχάστηκα: πως τα πιο κάτω λόγια του  Μπέρτραντ Ράσελ δεν είχαν συνεπάρει
μόνον εμένα: ''Τρία πάθη, απλά αλλά εξαιρετικά δυνατά, έχουν εξουσιάσει
τη ζωή μου, η λαχτάρα για έρωτα, η αναζήτηση για  γνώση
και η αβάσταχτη λύπη για τα δείνα του κόσμου''.
Στοχάστηκα: πως τον πιο κάτω στίχο του Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς θα τον άκουγα από
τα χείλη των μελών της ΛΟΓ  να τον απαγγέλουν στην αυλή των θαυμάτων,
και τα 'αστέρια να κρυφακούν  γεμάτα από ζήλια.
''Αλλά  εγώ όμως που σ' αγαπώ
δεν έχω παρά μόνο τα όνειρα μου,
τα έχω απλώσει κάτω από τα πόδια σου,
να περπατάς προσεκτικά
γιατί βαδίζεις πάνω στα όνειρα μου''.

Στοχάστηκα: πως όλες οι λέξεις που αναπνέω, κι όλες οι λέξεις που γράφω,
πρέπει ν' απλώσουν ακούραστα φτερά, και ποτέ να μη σταματήσουν την πτήση τους,
ώσπου να φτάσουν στη καρδιά των υπέροχων φίλων μου, και να τους τραγουδήσουν
μες στη νύχτα, πέρα από  κει που τρέχουν  τα νερά του Κεφαλοπόταμου, η κάτω από
τα φωτεινά  αστέρια του Δία και της Αφροδίτης. W.B.Y.''.

Tο  πιο κάτω ποίημα είναι αφιερωμένο  στις Μούσες και τις Νύμφες [μέλη της ΛΟΓ]
που κατά  περιόδους έλαβαν μέρος στα δρώμενα στη Αυλή των Θαυμάτων, και στις
μοναδικές  συναντήσεις-συνεντεύξεις  είτε στο Μουσείο της Ακρόπολης, είτε στο
Νομισματικό Μουσείο, είτε στο Μέγαρο Μουσικής είτε κάπου αλλού. Σας ευχαριστώ.

''Στις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε
περήφανα με χάρη οι έρωτες
και από  τις γρίλιες των παραθύρων
τα κορίτσια με πόνο κρατάνε
τους κρυφούς καημούς αναστενάζοντας.
Στις στέγες κρεμάστηκε
απόψε το φεγγάρι
σκυμμένο πάνω
απ' την αυλή των θαυμάτων
και οι Μούσες καμαρώνουν τις Λογίτισες
που θ' απαγγείλουν ποιήματα
θα χορέψουν, θα τραγουδήσουν
και η ζωή το δρόμο της θα πάρει
στη λίμνη της καρδιάς μας για να φθάσει.
Στις μεγάλες μου αγάπες έφτιαξα μια πανοπλία
από παλιές μυθολογίες βγαλμένη
με στολίδια καλυμμένη
από τη φτέρνα ως το λαιμό''.

Αυτά και άλλα πολλά στοχάστηκα-ίσως θα πει κάποιος μάταια-
εξαρτάται από την οπτική του καθ' ενός, ως στοχαστής  συνεχίζω
να στοχάζομαι, συνεχίζω να ερωτεύομαι, συνεχίζω να κάνω λάθη,
αλλά όμως παράλληλα συνεχίζω να ''ζωγραφίζω'' να γράφω, να ονειρεύομαι,
 ν' ακούω υπέροχες μουσικές, να απολαμβάνω τ' αγαπημένα μου πρόσωπα'
και κυρίως να χαμογελώ στη ζωή. Κάντε το κι εσείς, είναι μεταδοτικό.

Υ.Γ.
ΟΙ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ πάνε ομπρός
και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν
σημαία τους την ιδέα.
Μ' εκτίμηση Επικούρειος Πέπος-Poof-Pepe-Fuji Tomo Kazu.

Το έργο ''ο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ'' είναι του κορυφαίου γλύπτη ΡΟΝΤΕΝ και βρίσκεται στο Παρίσι.

ΥΓ. Τελικά ίσως κάτι να μείνει. Το 2009 είχε χαρίσει ο Επικούρειος Πέπος στα 10 παιδιά της έκτης δημοτικού από 25 βιβλια περίπου. Το ένα απ' αυτά τα παιδιά, ο Χρυσοβαλάντης Αργυρίου, έχει εκδώσει ήδη την πρώτη του ποιητική συλογή. Όταν βρεθήκαν πρόσφατα, του είπε πως αρκετά από εκείνα τα βιβλία τα είχε διαβάσει 3 και 4 φορές!!! Εύγε Χρυσοβαλάντη. Ελπίζω όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν να διοργανώσει ο Επικούρειος Πέπος μια βραδιά ποίησης στην αυλή των θαυμάτων για τον Βαλάντη. Άλλά να μη ξεχνάμε το ρητό που λέει: Ουδείς προφήτης στον τόπο του. Επίσης σύντομα ελπίζω να εκδώσει και η Διοτίμα-Ζαν Ντ' Άρκ-Κωνσταντίνα τα δικά της ποιήματα. 

DUM SPIRO SPERO! WITH LOVE FUJI TOMO KAZU

===================================================================