🤔🤔🤔🤔🤔
Σήμερα σας παρουσιάζω μερικά αποσπάσματα από μια συνέντευξη του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά που έδωσε στον Θανάση Λάλα το 1998!!
Αξίζει τον κόπο να την διαβάσετε για να δείτε κάποιες βασικές αλήθειες που σίγουρα σας έχουν απασχολήσει.
-Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει συνδυασμός ποσότητας και ποιότητας;
"Νομίζω ότι μπορεί να βρεθεί ένας μέσος όρος. Ο οποίος όμως δεν μπορεί να προσδιοριστεί από νόμους.
Πρέπει να μπει σιγά σιγά μέσα στα κύτταρα των ανθρώπων. Το μέτρο δεν επιβάλλεται, αφομοιώνεται με το χρόνο.
Το μέτρο είναι ζήτημα καλλιέργειας. Στην αρχαιότητα υπήρχε ο πολιτισμός των Φοινίκων και των Ελλήνων. Οι Έλληνες ξέρουμε βέβαια πως δεν ήταν άγιοι. Η Ελληνική δημοκρατία ήταν μία δημοκρατία με πολλούς δούλους. Μεταξύ αυτών των δύο πολιτισμών οι Φοίνικες ως πρωταρχικό τους στόχο είχαν μόνο το εμπόριο. Το πνεύμα ερχόταν σε τελείως δεύτερη μοίρα. Οι Έλληνες είχαν και το πνεύμα και το εμπόριο. Τελικά τι έχει μείνει σήμερα από τους δύο αυτούς αρχαίους πολιτισμούς; Το ελληνικό πνεύμα μόνο. Γι' αυτό νομίζω ότι η τέχνη, αν δεν έχει λίγο πνεύμα μέσα, αν έχει μόνο εμπόριο δεν αξίζει. Διότι τότε δεν είναι σε θέση να παίξει έναν ρόλο μέσα στην κοινωνία, όπως έπαιξε ο ελληνικός πολιτισμός. Δηλαδή είναι σαν μια γιορτή - βαστάει όμως μια στιγμή".
-Η επέμβαση των εμπόρων στον "ναό" της τέχνης που λέγατε μήπως είναι μια επέμβαση από την πλευρά της εξουσίας για να αποδυναμώσει την τέχνη, επειδή έχει συνειδητοποιήσει η εξουσία ότι το μόνο πράγμα από το οποίο κινδυνεύει τελικά είναι η τέχνη;
"Η τέχνη είναι μέρος της εξουσίας. Η εξουσία έχει καταλάβει ότι παίζει μεγάλο ρόλο η τέχνη στην κοινωνία και προσπαθεί να την χρησιμοποιήσει. Όπως και η εκκλησία το είχε καταλάβει.
Όσο περισσότερες μορφές του Χριστού και των αγίων είναι ζωγραφισμένες πάνω σε τοίχους τόσο περισσότεροι είναι οι αυτοί που μπορεί να προσελκυστούν. Σήμερα τι συμβαίνει; Το ό,τι η "κουλτούρα" η αμερικανική μέσω της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου έχει τόσο μεγάλη απήχηση σε όλο τον κόσμο, τροφοδοτεί την αμερικανική μυθολογία και φυσικά αυτή με τη σειρά της βοηθά το εμπόριο. Όλοι μας κάποια στιγμή φτάνουμε μέσω της αμερικανικής τέχνης να πιστεύουμε ότι στην Αμερική είναι ο παράδεισος. Ακόμα και σήμερα όλος ο κόσμος ζει μ' αυτή τη μυθολογία νομίζουν ότι φθάνει να πάει κανείς στην Αμερική για να γίνει Ροκφέλερ. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Αλλά δεν μας αφήνει να δούμε την αλήθεια η τέχνη που έχει κυριαρχηθεί από τους εμπόρους.... Φροντίζει αυτού του είδους η τέχνη να μας τρέφει και έτσι τρέφεται συνεχώς αυτή η μυθολογία. Πώς μπορεί ο κόσμος να βλέπει τα πολεμικά αμερικανικά πλοία, μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες, να περιοδεύουν στα ανοιχτά του Ιράκ έτοιμα να σκορπίσουν το θάνατο, χωρίς να αντιδρά; Σε όλες τις ταινίες όμως που βλέπουμε τα αμερικανικά πολεμικά πλοία φαίνονται σαν κάτι πολύ ειρηνικό τελικά. Με ανθρώπους επάνω σαν τον Γκάρι Κούπερ, τον Τζακ Λέμον... με όλες τις βεντέτες , με ωραίες κοπέλες που συχνά διασκεδάζουν τους ναύτες... Δίνεται προς τα έξω μία εικόνα μάλλον παραδεισένια. Να πως γίνεται λοιπόν. Επιπλέον, το ό,τι η τηλεόραση είναι καθημερινά πολλές ώρες μέσα στη ζωή μας είναι κι αυτό αμερικανική συνήθεια. Τα αμερικανικά σίριαλ παίζονται παντού, έτσι μπορούν να περνάνε στον κόσμο αυτό που θέλει από τη ζωή μας το εμπόριο και όχι η ψυχή μας. Ενώ κάποτε η τέχνη επεδίωκε να κατανοήσει τι θέλει η ψυχή μας, τώρα προσπαθεί με κάθε τρόπο να μας την κλέψει. Αυτή είναι μια σοβαρή διάφορα. Και το σοβαρότερο σήμερα είναι ότι η αμερικανική τέχνη έχει διεισδύσει σε όλες τις χώρες και εκτός ΗΠΑ. Σήμερα το 85% των ανθρώπων στην Ιταλία πηγαίνει στον κινηματογράφο για να δει ταινίες αμερικανικές. Στη Γερμανία το 90%, στην Ασία το 90% - 95%".
-Παραμένετε "αριστερός"; Και αν "ναι", πως ανέχεται το Χόλιγουντ έναν "αριστερό";
"Εγώ έλεγα πάντα "και τι είναι αριστερά;". Αν κάποιος πιστεύει στην ελευθερία -στην ελευθερία την δική μου και την δική σας - , αν σέβεται την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του άλλου, αν υπάρχει μια κοινωνία που δίνει σε όλους τις ίδιες δυνατότητες και από κει και πέρα οι πιο γρήγοροι πηγαίνουν πιο μπροστά, αν υπάρχει μία δημοκρατία που δεν είναι εξαγορασμένη και αν όλα αυτά τα έλεγαν "δεξιά", εγώ θα ήμουν δεξιός. Τα λένε αριστερά, -δεν ξέρω γιατί - και γι' αυτό είμαι αριστερός. Θέλω να πω, όταν λέω "αριστερός", δεν σημαίνει πως θα πάω αυτόματα με κυβερνήτες, βουλευτές με το κόμμα που λέει "είμαστε Αριστερά". Απλά τους βλέπω με ένα μάτι πολύ πιο θετικό αλλά ως εκεί.
- Πιστεύετε στη μεγάλη δύναμη της τηλεόρασης;
"Τρομακτική η δύναμη της. Ως σήμερα λέγαμε ότι υπάρχουν τρεις εξουσίες: η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική. Και ο τύπος αναφερόταν ως η τέταρτη εξουσία. Δυστυχώς ο τύπος πια δεν είναι η τέταρτη εξουσία, σήμερα είναι η πρώτη. Διότι όλοι εξαρτώνται από αυτόν. Κανένας δεν μπορεί να γίνει σήμερα πρόεδρος της Δημοκρατίας ή πρωθυπουργός ή βουλευτής χωρίς να έχει την τηλεόραση μαζί του. Δεν είναι καν ανάγκη να έχει τις δυνατότητες να κυβερνήσει τη χώρα. Κανένας δεν του ζητάει να έχει δυνατότητες. Η μόνη δυνατότητα που του ζητάνε είναι να βγαίνει όμορφος στην τηλεόραση, να έχει τηλεοπτικό χάρισμα και να απαντά γρήγορα και έξυπνα στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Αυτό που μας ενδιαφέρει όλους πλέον είναι μόνο το θέαμα. Αν δεν δύνασαι να υπηρετήσεις το θέαμα, δεν μπορείς να υπάρξεις".
- Σε ένα συνέδριο που έγινε στη Θεσσαλονίκη ο διευθυντής ειδήσεων του Channel 4 είπε ότι σε έρευνες που έγιναν στην Βρετανία, κατά την διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής περιόδου, απεδείχθη ότι η τηλεόραση δεν κατάφερε να αλλάξει άποψη σε ανθρώπους που είχαν μια συγκεκριμένη άποψη για το τι πρέπει να ψηφίσουν... Τελικώς μήπως η τηλεόραση δεν έχει τη δύναμη να επηρεάσει ανθρώπους με άποψη;
"Ακούστε... Ξέρετε σε όλες τις χώρες του κόσμου ποιοί καθορίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα κάθε φορά; Ένα 10% με 15% του πληθυσμού, που πάει από τη μία μεριά στην άλλη με σχετική ευκολία. Οι υπόλοιποι δεν αλλαζουν, είναι σταθεροί στο κόμμα το οποίο ψηφίζουν. Για το αν θα έχουμε στην εξουσία τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα υπεύθυνο είναι αυτό το 10% με 15% που δεν έχει άποψη και διαμορφώνει την τελική επιλογή του την τελευταία στιγμή. Όλοι αυτοί επομένως άγονται και φέρονται από τα μίντια".
ΥΓ. Επικούρειου Πέπου.
Εσείς αγαπητοί αναγνώστες τι λέτε; Συμφωνείτε ή διαφωνείτε;
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
