Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή. Η επιλογή έγινε από την αγαπημένη μας Μίρκα.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί Ουτοπιστές και Φιλοκαλλιστές καλημέρα, από την αγαπητή μας φίλη την Μίρκα που εδώ και χρόνια μένει στο Λονδίνο έλαβα την πιο κάτω επιστολή με προτροπή να την δημοσιεύσω στο filomatheia.blogspot.com όσο για την Μίρκα θα μπορούσα να σας μιλάω ώρες πολλές, μιλάμε για ένα καταπληκτικό κορίτσι που δυστυχώς την κέρδισε το Λονδίνο. Ας είναι καλά και ας είναι και στο Λονδίνο. Με όλα αυτά και με άλλα πολλά θα πορευθούμε μέχρι τελικής πτώσεως. Αν μάλιστα έχουμε και καλά νέα από τον Καπτάν Φατούργο τότε θα είναι όλα πολύ καλύτερα. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση  Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Μίρκα σε περιμένουμε στην Ελλάδα, το πόσο σ' αγαπάμε το γνωρίζεις πάρα πολύ καλά.

“Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ’ ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους…

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή… Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους… Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ’ αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’ αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να βγαίνεις απ’ την πόρτα, θα σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ’ έβλεπα, θα έλεγα “σ’ αγαπώ” και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ‘θελα να σου πω πόσο σ’ αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν’ το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγνώμη”, “συγχώρεσέ με”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ” κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Δημιουργό τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. 

Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.”
Πηγή: anthologion.gr Aνιχνευτής ο Πεπέ.

ΤΑ ΑΝΑΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ ΤΗΣ ΑΓΕΝΕΙΑΣ της ΣΤΕΥΗΣ ΤΣΟΥΤΣΗ. Η επιλογή έγινε από την Μυρτώ.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, από μία ευγενική ψυχή [την Μυρτώ] έλαβα σήμερα το πιο κάτω κείμενο με την παράκληση να το ''κοινωνήσω'' σε όσο πιο πολλούς συνανθρώπους μου μπορώ, αυτό και κάνω δημιουργώντας αυτή την ανάρτηση. Πολλοί νέοι επισκέπτες του ιστολογίου με ρωτούν πότε ξεκίνησε την λειτουργεία του το παρόν ιστολόγιο, τους ενημερώνω πως αυτό έγινε τον Απρίλιο του 2007 και συγκεκριμένα στις 26/04/2007 από τότε κύλησε πάρα πολύ νερό στο αυλάκι της ΛΟΓ, θα ήθελα να ενημερώσω τους νέους επισκέπτες πως για να συμβεί αυτό έβαλαν πλάτη οι: Μελισσάνθη, Αστροτόμ, Γενικός και στα λίγα υπόλοιπα ο Επικούρειος Πέπος. Εσείς με την καθημερινή σας επίσκεψη μας κρίνετε για την ποιότητα του ιστολογίου και σας ευχαριστούμε που αφιερώνετε τον πολύτιμο χρόνο σας για να διαβάζεται τις αναρτήσεις μας. Όπως θα έχετε διαπιστώσει φιλοξενούμε πάρα πολλά άρθρα του κ. Ηλία Γιαννακόπουλου, αυτό συμβαίνει πρώτον γιατί μας το επιτρέπει και δεύτερον για την ποιότητα των άρθρων του. Όσο μου επιτρέπουν τα μάτια μου και το μυαλό μου θα συνεχίζω να ασχολούμαι  με ποιοτικές αναρτήσεις και να φιλοξενώ επίσης άρθρα που κατά την ταπεινή μου άποψη μάς  βοηθούν να έχουμε καλύτερη άποψη περί της φύσεως των πραγμάτων. Ευχαριστώ όλες και όλους που συμβάλουν με τον α' ή τον β' τρόπο στην συνέχιση αυτού του διακονήματος. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

ΤΑ ΑΝΑΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ ΤΗΣ ΑΓΕΝΕΙΑΣ της ΣΤΕΥΗΣ ΤΣΟΥΤΣΗ

Ευχαριστώ, παρακαλώ, συγνώμη και πληθυντικός ευγενείας.

Γνώσεις αποκτηθείσες από το σχολείο. Σχεδόν παλαιολιθικές. Μουσειακά κομμάτια που τα περιεργάζεται κανείς ξαφνιασμένος. Θυμάσαι τότε; Γυρίζει και λέει στο διπλανό του. Τότε… Πως προσδιορίζεται αυτό το τότε; Τότε… Παλιά… Όχι και πολύ παλιά τώρα που το λέμε, βέβαια… Αλλά σε μια άλλη εποχή σίγουρα.

Που οι σχέσεις ήταν αλλιώς. Που οι άνθρωποι ήταν αλλιώς. Λιγότερο αγενείς, επικριτικοί, προσβλητικοί. Λιγότερο ανυπόμονοι και νευρικοί. Λιγότερο αδιάφοροι. Και περισσότερο άνθρωποι. Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται σαν κλασική ρομαντική λογοτεχνία, αλλά έτσι είναι φίλε μου.
Αλλάξαμε. Μας πήρε μπάλα η κρίση; Μας πήρε και μας σήκωσε ο αέρας της προόδου; Μάθαμε να χειριζόμαστε τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής μας και ξεχάσαμε άλλα… Βασικά… Βρήκαμε την πρόοδο και χάσαμε τον άνθρωπο. Τρομάρα μας.
Προχθές πλακώθηκαν πάλι στο δρόμο. Ολοένα και συχνότερα γίνεται. Κάποιος ανυπόμονος θα κορνάρει, κάποιος θα θιχτεί παίρνοντας την κόρνα προσωπικά, θα ανταλλάξουν δυο κουβέντες, θα πιαστούν και λίγο στα χέρια. Έτσι για να πάει καλά η μέρα.
Στο μετρό, το ίδιο. Πλακώθηκαν για τις θέσεις. Πήγαν από δύο διαφορετικές μεριές να καθίσουν στη μοναδική ελεύθερη κι έπεσε ο ένας πάνω στον άλλο. Κι αντί να γελάσουν, άρχισαν τα κοσμητικά. Τα οποία κοσμητικά έχουν γνωρίσει τρελή εξέλιξη. Παλιότερα δύο τρεις λεξούλες ήταν αρκετές για να σοκάρουν. Σήμερα, όμως, ολόκληρο λεξικό και δεν φτάνει. Όσο για την καλημέρα, το ευχαριστώ και το παρακαλώ ή το συγνώμη, τα καταντήσαμε είδη πολυτελείας. Τα αποφεύγουμε λόγω βαριάς φορολογίας. Λες και δεν είμαστε ήδη αρκετά χρεωμένοι και θα μας βαρύνουν αυτά. Κρίμα. Να αφήνουμε το μέσα μας να χαλιέται τόσο πολύ που να ξεχνάμε τους τρόπους μας. Να ξεχνάμε πως είμαστε άνθρωποι με ήθος, τρόπους και σεβασμό. Ή οφείλουμε να είμαστε. Ξεχνάμε πως οι καυγάδες και οι εντάσεις χαλούν πρώτους από όλους εμάς. Μας δηλητηριάζουν. Μας απομονώνουν από τους γύρω μας. Όχι φίλε, αν είσαι τόσο νευρικός κι ευέξαπτος, αν δε σε νοιάζει ότι τα λόγια σου θα με προσβάλλουν ή θα με πληγώσουν, δε μου κάνεις. Αν σου λέω καλημέρα κι εσύ γρυλίζεις αντί να μου την «επιστρέψεις», πάλι δε μου κάνεις.
Να τη βράσω την εξέλιξη αν ξεχάσω πως είναι να είμαι άνθρωπος. Αν πάψει να με νοιάζει αν θα μιλήσω με αγένεια σε κάποιο μεγαλύτερο ή αν θα προσφέρω τη θέση μου σε κάποιον με κινητικά προβλήματα. Αφήστε με στα σπήλαια να ακούω καλημέρα, συγνώμη κι ευχαριστώ. Να νιώθω ευγνωμοσύνη κι όχι θυμό. Να μην είμαι μόνιμα τσατισμένος επειδή ο ήλιος βγήκε από την ανατολή. Να μη σαρώνει το κεφάλι μου αέρας δυνατός που με παρασέρνει σε κάτι που δε θέλω να είμαι. Σε ένα νευρικό, αποξενωμένο πλάσμα που δε σέβεται τίποτα και χαλιέται με το παραμικρό. Και ξεσπάει όπου βρει. Δε θέλω να με πάρει και να με σηκώσει αυτό το ρεύμα της αγένειας.
Τα ανεμοδαρμένα ύψη της αγένειας… Τα απλά θέλω. Τα ήσυχα, τα σεβαστικά, όπως θα έλεγε και η γιαγιά μου. Κι ας φαίνεται αναχρονιστικό. Θέλω τον άνθρωπο να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και οι εντάσεις με διάλογο. Θέλω την αύρα μου φωτεινή κι όχι μπαρουτοκαπνισμένη από τσατίλες. Και θα το κάνω. Γιατί μπορώ. Όλα τα μπορώ αρκεί να το θελήσω. Κι αν το προσπαθήσεις κι εσύ το μπορείς. Αναλώσου να φτιάξεις ότι χάλασες κι όχι να βρίσκεις δικαιολογίες γιατί παραμένεις «χαλασμένος». Μπορείς. Όλοι μας μπορούμε. Το θέμα είναι να το θελήσουμε. Κι αν σε ζορίζει η αρχή, ξεκίνα από τα απλά, όπως τα πιτσιρίκια της πρώτης δημοτικού. Με γραμματάκια στη σειρά και συλλαβισμό. Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ.. κι ότι αυτό πρέπει να σημαίνει. 

Της Στεύης Τσούτση Πηγή Antigrafakias Follow @antigrafakias

Μπέρτολτ Μπρέχτ: «Η ανθρώπινη βλακεία είναι ακατανίκητη, κυριολεκτικά» την επιλογή έκανε ο πόντιος Πατέρας.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, εκλογές στο ΠΑΣΟΚ σήμερα 06/10/24 και σκέφτηκα να σας στείλω το πιο κάτω κείμενο το οποίο νομίζω πως έχει κάποια σχέση με τους ψηφοφόρους και τους πολιτικούς. Ερώτηση, μήπως οι πολιτικοί θεωρούν τους ψηφοφόρους βλάκες; το ρωτάω αυτό για τον εξής λόγο, πως είναι δυνατόν όταν χρωστούσαμε 250 δυσεκατομμύρια να μας φτύνει όλη η Ευρώπη και όχι μόνο, και τώρα που χρωστάμε 480; να μας θεωρούν επιτυχημένους; Μήπως μας θεωρούν βλάκες; Μήπως πίσω από την πλάτη μας γίνονται συμφωνίες που αφορούν και ποδηγετούν την Ελλάδα μας; Μήπως τελικά είμαστε βλάκες και απλά παριστάνουμε τους έξυπνούς και τους δήθεν ελεύθερους πολίτες; Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. 

Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα;» 

ρώτησαν κάποτε τον κ. Κόινερ «Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;»
– Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, χμ, για να σκεφτώ λίγο…
Ε… μάλλον ότι δεν του περνά καν από το μυαλό, δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει.
Αυτός βλαξ; Ποτέ των ποτών. Οι άλλοι είναι πάντα. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, υπέροχα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός. Και πείθει. Γιατί πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία.
Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα. Μα γι αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν.
«Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία; Τον Ρώτησαν
-Ούτε το ένα ούτε το άλλο .. Απάντησε ο κ Κόινερ. Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα Απύθμενο εσωτερικό κενό…
Ο Βλάξ το Υποψιάζεται , αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το Απωθεί.
Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία-είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: Με κακία. Προσπαθώντας να Επιβάλλει την εξουσία του ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα.. αλλά εκείνη επιστρέφει τα βραδιά καθώς ετοιμάζεται να κοιμηθεί… ή τα πρωινά λίγα δευτερόλεπτα πριν ανοίξει τα ματιά του. Φαύλος κύκλος.

«Ποιες δραστηριότητες επιλέγει συνήθως ο Βλάκας;»
-Επειδή είναι ανασφαλής επιλεγεί δραστηριότητες που του δίνουν μια Ψευδαίσθηση παντοδυναμίας.
Καθώς είναι περιορισμένος στην Βλακεία του διαθέτει και ορισμένα πλεονεκτήματα: Οργανωτικότητα, επιμονή και υπομονή, Τα καταφέρνει συνήθως να οικειοποιείται δουλειές άλλων.
Εξάλλου διαθέτει και ένα σπάνιο χάρισμα: δεν έχει καθόλου την αίσθηση της Ευγνωμοσύνης…
Καθώς επίσης είναι και βλάκας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι κάνει κάτι το κακό, καρπουμενος τον πνευματικό ή μη μόχθο, άλλων.
Αυτό αποτελεί επισυνεπεια του μυστικού όπολου του βλάκα (βλ παραπάνω..)
«Ποια Ύπαρξη ενοχλεί περισσότερο τον Βλάκα;»
-Η αλογόμυγα … Γιατί τον βάζει σε υποψίες αυτογνωσίας.
«Ναι κύριε Κόινερ… Αλλά γιατί από την άλλη η αλογόμυγα πάει και κολάι στα μούτρα του Βλάκα;»
– Διότι δεν μπορεί να ανεχτεί την Βλακεία… Αυτή είναι η μοίρα της αλογόμυγας .
«Και γιατί ο Βλάκας παρόλο που είναι πιο δυνατός δεν εξοντώνει την Αλογόμυγα;»
-Γιατί είναι βλάκας και υπερβολικός. Προσπαθεί να την εξοντώσει με κανονιές… Μονό ένας βλάκας θα προσπαθούσε να εξοντώσει μια Αλογόμυγα με κανόνι…-
«Και ποια θα ήταν η λύση;»
Η λύση θα ήταν να έπαυε να είναι Βλάκας. Αλλά καθώς αυτό είναι αδύνατον δυστυχώς δεν υπάρχει λύση: Ούτε για τον βλάκα αλλά και ούτε για την Αλογόμυγα…
«Και δεν είναι Τραγικό για τον Βλάκα να πρέπει να υποφέρει διαρκώς την ενοχλητική του Αλογόμυγα;»
-Ε όχι και τόσο. Tι να πούνε και όσοι θα πρέπει να υποφέρουνε τον βλάκα;
«Πως είναι δυνατόν ο Βλάξ να μην έχει ΚΑΘΟΛΟΥ την αίσθηση του χιούμορ;»
– Στην ουσία η έκλειψη Χιούμορ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΒΛΑΚΑ. Διότι, αν είχε στοιχειώδη αίσθηση του Χιούμορ δεν θα έπαιρνε και τον εαυτό του τόσο σοβαρά, οπότε θα έπαυε νάναι και βλάκας .
«Και ποια είναι τα πιο σημαντικά Χαρακτηριστικά της Βλακείας ;» Ρώτησαν κάποτε τον κ Κόινερ.
-«Ας τα πάρουμε ένα ένα» απάντησε ο κ Κόινερ.
Πρώτα απ όλα ο Βλάξ δεν έχει καμιά ικανότητα μεταφορικής σκέψης. Τα παίρνει όλα κυριολεκτικά…
Έτσι αδυνατεί να καταλάβει πότε ο συνομιλητής του μεταφέρει μια άποψη άλλων από την άποψη του ιδίου του συνομιλητή του. Δεν μπορεί να αντιληφθεί την εντός εισαγωγικών φράση…
Παράδειγμα, λέει η Βίβλος ”Ο Άφρων είπε: Δεν υπάρχει Θεός ” και λέει ο Άφρων (δηλαδή ο Βλάξ) «Είδατε ; Το λέει και η Βίβλος. Δεν υπάρχει θεός.»
«Δηλαδή τι θέλετε να μας πείτε κ Κόινερ; Ότι υπάρχει Θεός;»
-Αγαπητό μου παιδί . Δεν ξερώ αν υπάρχει Ή δεν υπάρχει Θεός.
Εκείνο για το οποίο είμαι Βέβαιος είναι ότι η Ανθρώπινη Βλακεία είναι Ακατανίκητη, κυριολεκτικά.
Από τις ιστορίες του κ. Κόινερ Μπέρτολτ Μπρέχτ
Πηγή: anthologion.gr Ανιχνευτής ο Πεπέ.

ΜΠΕΝΕΝΤΕΤΙ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΄΄ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ΄΄ Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα και καλή ψήφο, η δημοσκόπηση της ΟΚΡΑ δείχνει πρώτο τον Γερουλάνο και δεύτερη την Διαμαντοπούλου, σε τυχόν περίπτωση που δεν επαληθευθούν τα προγνωστικά της ΟΚΡΑ προφανώς και θα φταίνε οι ψηφοφόροι που δεν ψήφισαν σωστά. Εν αναμονή λοιπόν της ψηφοφορίας ας διαβάσουμε κάποια ποιήματα του Μπενεντέτι. Το πρώτο ποίημα αφορά τους ερωτευμένους - ευτυχώς ανήκω σ' αυτή την κατηγορία - αλήθεια υπάρχουν ερωτευμένοι στον περίγυρό σας; Αν υπάρχουν είσαστε τυχεροί γιατί έχουν το χάρισμα να μεταδίδουν την θετική τους αύρα και σε όσους είναι κοντά τους. Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα νωρίς. Υ.Γ. Και μία ερώτηση για τον καθηγητή Θ. Σεχίδη, κ. καθηγητά αλήθεια πιστεύτε πως ο/η νέος/α αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θ' αλλάξει την Ελλάδα; Μακάρι να συμβεί, μακάρι να έχετε δίκιο, μακάρι να βγει ο καλύτερος/η, μακάρι να βγει ο Γερουλάνος που ένας εκλεκτός μου φίλος θεωρεί πως είναι ο κράτιστος.

ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗ
Όταν κάποιος ερωτεύεται οι συντροφιές
του χρόνου κάνουν στάση στη λήθη
η μιζέρια με θαύματα γεμίζει
ο φόβος μεταμορφώνεται σε τόλμη
κι ο θάνατος δεν βγαίνει απ’ τη σπηλιά του
να ερωτεύεσαι είναι ένας οιωνός δωρεάν
ένα ανοιχτό παράθυρο στο νέο δέντρο
ένα ανδραγάθημα των συναισθημάτων
μια καλοσύνη σχεδόν ανυπόφορη
μια εξάσκηση κόντρα στην αναποδιά της τύχης
αντίθετα το να πάψεις να είσαι ερωτευμένος
είναι να βλέπεις το σώμα όπως είναι και όχι
όπως το άλλο βλέμμα το επινοούσε
είναι να επιστρέφεις πιο φτωχός στο παλιό αίνιγμα
και να συναντιέσαι με τη θλίψη στον καθρέφτη.

=====================

ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ

Να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν να ‘ναι οχυρό
να την υπερασπιστούμε από τα σκάνδαλα και τη ρουτίνα
από τη μιζέρια και τους μίζερους
από τις προσωρινές και οριστικές
απουσίες
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν αρχή
να την υπερασπιστούμε από την έκπληξη και τους εφιάλτες
από τους ουδέτερους και τα νετρόνια
από τις γλυκές ατιμώσεις
και τις άσχημες διαγνώσεις

να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν σημαία
να την υπερασπιστούμε απ’ την αστραπή και τη μελαγχολία
από τους αφελείς και τους απατεώνες
από τη ρητορεία και τις καρδιακές προσβολές
από τις επιδημίες και τις ακαδημίες

να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν πεπρωμένο
να την υπερασπιστούμε απ’ τη φωτιά και τους πυροσβέστες
από όσους αυτοκτονούν και τους ξενέρωτους
από τις διακοπές και την εξάντληση
από την υποχρέωση να είμαστε χαρούμενοι

να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν βεβαιότητα
να την υπερασπιστούμε απ’ τη βρωμιά και την οξείδωση
από τη φημισμένη σκουριά του χρόνου
από την υγρασία και τον καιροσκοπισμό
από τους μαστροπούς και το χαμόγελο

να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν να ‘ναι δικαίωμα
να την υπερασπιστούμε απ’ τον θεό και τον χειμώνα
από τα κεφαλαία γράμματα και από τον θάνατο
από τα επώνυμα και τα κρίματα
της τύχης
και επίσης από την ίδια τη χαρά.
(Μπενεντέτι Ουρουγουανός ποιητής.)
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ; ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΕΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ; Την επιλογή έκανε η Διονυσία.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, ο λόγος που κάνω αυτή την ανάρτηση έχει να κάνει με τον χωρισμό της Περσεφόνης, της Μήδειας, της Κληταιμνήστρας, της Ευρυμάχης, κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Αλήθεια γιατί υπάρχει αυτή η μάστιγα των χωρισμών; τι φταίει; Μήπως κάποιες κοπέλες και κάποια αγόρια είναι ακόμα ανώριμα για γάμο; Μήπως το έτερον ήμισυ ψάχνει να βρεί στην/στον σύντροφο το σκυλάκι ή το γατάκι που υπάκουα κάνουν πάντα αυτό που τους λές; Μήπως οι μανάδες δεν επιθυμούν τελικά την απομάκρυνση από την φούστα τους των βλασταριών τους; Μήπως είναι κι αυτό σημείο των καιρών που ζούμε τελευταία; Μήπως είναι κι αυτό θέμα παιδείας; Ποιοι θα μας πούνε άραγε τι είναι αυτό που φταίει; Αλήθεια υπάρχουν ευτυχισμένα ζευγάρια; Προφανώς και υπάρχουν, Το πως το πετυχαίνουν αυτό είναι μεγάλο θέμα και μακάρι να υπήρχε μία συνταγή, όπως ας πούμε για το Μπουρδέτο, και να την εφαρμόζαμε όλοι μας. Το πιο κάτω κείμενο το έλαβα από την Λα'ί'δα, με το σκεπτικό πως ίσως βοηθήσει έστω λιγουλάκι κάποια ζευγάρια ν' αγγίξουν την ευτυχία σάς το παρουσιάζω. Καλή ανάγνωση και καλή αυτογνωσία. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. 

Η Χρυσή συνταγή της Διονυσίας είναι η εξής: ''Να πετάτε μαζί αλλά ποτέ δεμένοι''.

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ

Τι δεν κάνει ποτέ ένα ευτυχισμένο ζευγάρι.

Για να είναι ευτυχισμένο ένα ζευγάρι χρειάζεται κάτι περισσότερο από τύχη.
Χρειάζεται μία ειλικρινή, συνειδητή, καθημερινή προσπάθεια για να εφαρμόσουν σωστές συνήθειες στην πράξη.
Μεγάλη πρόσφατη έρευνα έδειξε τις συνήθειες που κάθε ευτυχισμένο ζευγάρι ακολουθεί, σε γενικές βέβαια γραμμές.
Δείτε τις, είναι απλές αλλά πολύ σημαντικές.

Δεν διαμαρτύρονται για τη σχέση τους στις οικογένειές τους και τους φίλους.

Το ευτυχισμένο ζευγάρι ξέρει ότι είναι καλύτερα να μην μπλέκουν άλλους στη σχέση τους. Μπορούν και μιλούν απευθείας μεταξύ τους αν υπάρχει κάποιο θέμα, αντί να συμβουλεύονται άλλους που συχνά δίνουν μία αρνητική άποψη, η οποία θα μπορούσε να βλάψει τη σχέση.
Δεν είναι καθόλου λάθος, το αντίθετο μάλιστα, να έχετε τους φίλους σας, αλλά μην το χρησιμοποιείτε σαν ευκαιρία για να διαμαρτυρηθείτε για το/την σύζυγό σας.
Εάν δεν ακολουθείτε αυτή τη συμβουλή, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει αρνητική επίδραση στο γάμο σας.

Δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους.

Τα ευτυχισμένα ζευγάρια αποδέχονται και αγαπούν ο ένας τον άλλο γι’ αυτό που είναι. Ξέρουν ότι η σύγκριση με άλλα άτομα δεν είναι ρεαλιστική και είναι άδικη.
Επίσης η σύγκριση αυτή μπορεί να δημιουργήσει ένα αίσθημα ανασφάλειας για το γάμο τους.
Αν κάνετε παρέα με άλλα ζευγάρια και διακρίνετε καλύτερα προσόντα στον/στην άλλη σύζυγο, μην χάσετε την αυτοπεποίθηση σας για τη δική σας εκλογή. «Το γρασίδι δεν είναι πάντα πράσινο στην άλλη πλευρά, ακόμη και αν φαίνεται ότι είναι».

Δεν κάνουν το θύμα.

Το ευτυχισμένο ζευγάρι αναλαμβάνει την ευθύνη για τα συναισθήματά του και το ρόλο του στη σχέση. Δεν κατηγορεί ο ένας τον άλλον για τα προβλήματα. Ζητούν αυτό που χρειάζονται αντί να βουλιάζουν στον οίκτο για τον εαυτό τους ή να κατηγορούν τον άλλο για τη δική τους κακή κατάσταση.

Δεν παίρνουν πολύ στα σοβαρά τον εαυτό τους.

Γνωρίζουν τη διασκέδαση και την ευτυχία. Κανονίζουν τακτικά «ραντεβού» και γελάνε πολύ. Ακόμη και όταν η ζωή είναι δύσκολη και αγχωτική, προσπαθούν να κρατήσουν τις καταστάσεις φωτεινές και χαρούμενες.

Δεν κρίνουν.

Κοιτάζουν πάντα το καλό στο σύντροφό τους και όταν είναι εκνευρισμένοι μαθαίνουν πώς να ζητήσουν κάτι που έχουν ανάγκη με ένα ήρεμο τρόπο.
Ξέρουν πολύ καλά ότι η κριτική στενοχωρεί πάρα πολύ τον άλλο, και δημιουργεί ρήξη στη σχέση τους. Αν ο σύζυγός σας έχει κάνει κάτι που δεν σας αρέσει, εξετάστε γιατί σας ενοχλεί και μάθετε πώς να μιλήσετε γι’ αυτό με καλό τρόπο.

Δεν αγνοούν τα οικονομικά τους.

Ξέρουν καλά ότι η οικονομική πίεση, ασκεί άγχος σε ένα γάμο. Έτσι γνωρίζουν τα οικονομικά τους πολύ καλά και συνεννοούνται για να παίρνουν υπεύθυνες αποφάσεις μαζί για το μέλλον. Αν τα χρήματα είναι ένα θέμα που δεν θέλουν να συζητούν, γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα.

Δεν προσπαθούν να διαβάσουν το μυαλό.

Όλοι ξέρουμε τι γνώμη έχει ο κόσμος για ένα άτομο που υποθέτει. Τα ευτυχισμένα ζευγάρια ξέρουν πώς να επικοινωνούν, έτσι ώστε να είναι ενήμεροι για τις ανάγκες ο ένας του άλλου και τα συναισθήματα.
Δεν έχει σημασία πόσο δεμένοι αισθάνονται, δεν περιμένουν ποτέ ο/η σύντροφος να μαντέψει τι θέλουν ή πως αισθάνονται. Το διευκρινίζουν με σαφήνεια. Εάν δεν έχουν την προσοχή του συντρόφου τους το λένε αμέσως.

Μοιράζονται συναισθήματα, χωρίς υπερβολή.

Γνωρίζουν ότι μοιράζονται τις απογοητεύσεις τους και τα προβλήματα τους, με σκοπό να ικανοποιήσουν κάποια ανάγκη τους και να πετύχουν ένα καλύτερο δεσμό μεταξύ τους. Είναι όμως σκόπιμο να ξέρει ο καθένας πότε μπορεί να μιλήσει στον άλλο και να μοιραστεί μαζί του πράγματα που τον προβληματίζουν. Έτσι ρωτήστε απλά «θα ήθελα να μοιραστώ κάτι μαζί σου. Είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή;»

Δεν επιμένουν στους ρόλους τους.

Ακόμη και αν έχουν στερεότυπους ρόλους των δύο φύλων στη σχέση τους, τα ευτυχισμένα ζευγάρια είναι ευέλικτα και είναι σε θέση να κάνουν και οι δύο κάποια απαραίτητη εργασία, ακόμη και αν δεν είναι το δυνατό σημείο τους.
Έτσι, παρόλο που η σύζυγος ετοιμάζει το δείπνο κάθε βράδι, αν μία φορά δεν μπορεί, ο σύζυγος θα βοηθήσει χωρίς φασαρία και θα την απαλλάξει από αυτή την ευθύνη.

Δεν γκρινιάζουν ο ένας στον άλλον.

Ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον αντί να τον πιέζουν. Θα βρουν τρόπους για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον και αυτή η υποστήριξη είναι ένα φυσικό κίνητρο σε αντίθεση με τη γκρίνια η οποία πολύ συχνά οδηγεί σε καβγά.
Αν ο σύζυγος είναι άνεργος, αντί να του γκρινιάζετε ότι δεν ψάχνει αρκετά για δουλειά, προσπαθήστε να του ανεβάσετε το ηθικό με την αγάπη και την υποστήριξή σας, ακόμη και αν φαίνεται τρομακτικό. Η ειλικρινής ενθάρρυνση και η εμπιστοσύνη σας σε αυτόν, θα τον παρακινήσει να προχωρήσει.

Δεν δίνουν καμία προσοχή στην απεικόνιση του γάμου διάσημων προσώπων.

Τα ευτυχισμένα ζευγάρια δεν ενδιαφέρονται καθόλου για το γάμο διάσημων ανθρώπων που εμφανίζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Aγαπούν ο ένας τον άλλον και δεν υποτιμά, δεν δείχνει ασέβεια ή κοροϊδεύει το σύντροφό του, όπως βλέπουμε συχνά στην τηλεόραση ή σε ταινίες.
Εάν δεν έχετε ήδη προσέξει πόσο κοινό είναι να θεωρούν το γάμο σαν το «καλύτερο κομμάτι του ανεκδότου», αρχίστε να παρατηρείτε τα έξυπνα (και όχι τόσο έξυπνα) μηνύματα για το γάμο που αντιμετωπίζετε σε καθημερινή βάση!
____________________
~Λίζα Βάρβογλη
Πηγή: diet4me.gr

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΟ ΓΚΑΛΕΑΝΟ - Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, η σημερινή μέρα είναι εξόχως σημαντική [06/10/24] για δύο λόγους: ο πρώτος είναι οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ και ο δεύτερος έχει να κάνει με την γαστρονομία, μας έχει καλέσει ο Γιάννης Γιαννακόπουλος να συμφάγουμε ψητές φακές!!! Ναι καλά διαβάσατε ψητές φακές, για να είμαι ειλικρινής πρώτη φορά θα φάω ψητές φακές, εγώ πάντως για καλό και για κακό είπα στην Λόλα να πάρουμε μαζί μας και δύο σάντουιτς για κάθε ενδεχόμενο. To μενού σήμερα έχει Εντουάρντο Γκαλεάνο. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Την ώρα που επανεκδίδεται στα ελληνικά το σημαντικό βιβλίο του Οι λέξεις ταξιδεύουν (εκδ. Πάπυρος), διαλέξαμε αφορισμούς , αποσπάσματα και δηλώσεις του Εντουάρντο Γκαλεάνο, που σκιαγραφούν την οπτική του για τον σύγχρονο κόσμο. Ο Γκαλεάνο έγινε ένας εμβληματικός συγγραφέας της ηπείρου του όταν έγραψε τις Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής (εκδ. Κουκκίδα). Το 2009, στη Σύνοδο των Αμερικανικών Κρατών, ο Ούγκο Τσάβες χάρισε το βιβλίο στον Ομπάμα και αυτόματα έγινε μπεστ σέλερ. Το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ουρουγουάη το ‘73 είχε απαγορεύσει το βιβλίο του όπως επίσης έγινε αργότερα και στην Αργεντινή. Η γραφή του αποτελεί ένα ιδιαίτερο μείγμα συνδυάζοντας το ντοκιμαντέρ, το μυθιστόρημα, τη δημοσιογραφία, την πολιτική ανάλυση και την ιστορία.
Ο Γκαλεάνο αρνείται ότι είναι ιστορικός: «είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση της απηχθείσας μνήμης όλης της Αμερικής, αλλά πάνω από όλα της Λατινικής Αμερικής, πατρίδα περιφρονημένη και αγαπητή». Τα βιβλία του μεταφράζονται σήμερα σε 20 γλώσσες (Η μνήμη της φωτιάς, Ο κόσμος ανάποδα, Καθρέφτες: Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία, κ.ά.).
-Οι φτωχές χώρες, προκειμένου να διαθέτουν όλο και φτηνότερα και περισσότερο υπάκουα εργατικά χέρια, χρειάζονται ολόκληρα τάγματα από δήμιους, βασανιστές, ιεροεξεταστές, δεσμοφύλακες και χαφιέδες. Για να ταίσουν και να εξοπλίσουν αυτά τα τάγματα, οι φτωχές χώρες χρειάζονται περισσότερα δάνεια. Για να πληρωθούν οι τόκοι των δανείων, οι φτωχές χώρες χρειάζονται ακόμα περισσότερα δάνεια. Για να πληρωθούν οι τόκοι των συσσωρευμένων δανείων, οι φτωχές χώρες πρέπει να αυξήσουν τις εξαγωγές τους. Για να αυξηθούν οι εξαγωγές οι φτωχές χώρες πρέπει να μειώσουν το κόστος παραγωγής. Για να μειωθεί το κόστος παραγωγής οι φτωχές χώρες χρειάζονται όλο και φτηνότερα και περισσότερο υπάκουα εργατικά χέρια. Για να γίνονται κάθε φορά φτηνότερα και περισσότερο υπάκουα τα εργατικά χέρια, οι φτωχές χώρες χρειάζονται τάγματα ολόκληρα από δήμιους, βασανιστές και ιεροεξεταστές… - Κάθε άνθρωπος είναι τόσο μικρός όσο ο φόβος που αισθάνεται και τόσο μεγάλος όσο ο εχθρός που επιλέγει
- Τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με τη διοίκηση και αφοσιώνονται στη αστυνόμευση. Οι πρόεδροι μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. Οι υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Οι αγρότες χάνουν τη γη τους. Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. Οι ηλικιωμένοι χάνουν τη σύνταξή τους. «Η ζωή είναι λαχείο», ισχυρίζονται όσοι κερδίζουν.
- Ο επιτυχημένος άνδρας: Δεν μπορεί να κοιτάξει το φεγγάρι δίχως να υπολογίσει την απόσταση. Δεν μπορεί να κοιτάξει το δέντρο δίχως να υπολογίσει την αξία του ξύλου. Δεν μπορεί να κοιτάξει έναν πίνακα δίχως να υπολογίσει την τιμή του. Δεν μπορεί να κοιτάξει τον κατάλογο δίχως να υπολογίσει τις θερμίδες. Δεν μπορεί να κοιτάξει έναν άνθρωπο δίχως να υπολογίσει το όφελος. Δεν μπορεί να κοιτάξει μια γυναίκα δίχως να υπολογίσει τον κίνδυνο.
- Σ΄έναν τοίχο έγραψαν: Όταν είχαμε όλες τις απαντήσεις, μας άλλαξαν τις ερωτήσεις.
- Αν συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις τότε εγγυημένα θα βλέπουμε όλοι τις ίδιες εικόνες, θα ακούμε όλοι τους ίδιους ήχους, θα φοράμε τα ίδια ρούχα, θα τρώμε όλοι τα ίδια χάμπουργκερ και θα είμαστε όλοι μόνοι μες στην ίδια μοναξιά, μέσα σε σπίτια ίδια, σε γειτονιές ίδιες, σε πόλεις ίδιες, όπου όλοι θα αναπνέουμε την ίδια βρόμα και θα υπη­ρετούμε τα αυτοκίνητα μας με την ίδια προσήλωση και θα ανταποκρινόμαστε στις διαταγές των ίδιων μηχανών σε έναν κόσμο που θα είναι θαυμαστός για όποιον δεν έχει ούτε πόδια ούτε φτερά ούτε ρίζες.

- Η χειρότερη τάση του ανθρώπου είναι: να επιβάλλουμε έναν μοναδικό Θεό, μια μοναδική αλήθεια, έναν μόνο τρόπο ζωής και θανάτου. Η καλύτερη είναι: η ικανότητα δημιουργίας, το δικαίωμα να ονειρευόμαστε και επίσης η ικανότητα να βλέπουμε τον διπλανό μας σαν υπόσχεση και όχι σαν απειλή.

- Το 1996 ανέρχονταν ήδη σε δεκαέξι οι συνοικίες του Μπου­ένος Ά'ι'ρες με πολύ επικίνδυνο επίπεδο θορύβου, του συνε­χούς εκείνου βουητού που, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργά­νωση Υγείας, «μπορεί να δημιουργήσει μη αναστρέψιμες βλά­βες στην υγεία του ανθρώπου». Ο Τσάρλι Τσάπλιν συνήθιζε να λέει. ότι η ησυχία είναι ο χρυσός των φτωχών. Με την πάροδο των χρόνων, όμως αποδείχτηκε ότι η ησυχία είναι προνόμιο των λίγων, που μπορούν να την πληρώσουν.

- Το έθνος που υπακούει δεν είναι πια έθνος: είναι η ηχώ ξένων

- Για το πρότυπο της επιτυχίας: Ο κόσμος απ’ την ανάποδη επιβραβεύει ανάποδα: υποτιμά την τιμιότητα, επικρίνει την εργασία, ανταμείβει την έλλειψη τύψεων και τρέφει τις θηριωδίες. Οι δάσκαλοί του ρίχνουν το φταίξιμο στη φύση: η αδικία, λένε, είναι φυσικός νόμος. Ο Μίλτον Φρίντμαν, ένα από τα πιο ισχυρά μέλη των διδασκόντων, μιλάει για «φυσικό περιορισμό της ανεργίας». Οι φυσικοί νόμοι ευθύνονται που οι μαύροι βρίσκονται στο χαμηλότερο σκαλί της κοινωνικής κλίμακας, επιβεβαιώνουν οι Ρίτσαρντ Χέρσταϊν και Τσαρλς Μαρεϊ. Για να εξηγήσει την επιτυχία των εμπορικών συναλλαγών του, ο Ροκφέλερ συνήθιζε να λέει ότι η φύση ανταμείβει τους ικανούς και τιμωρεί τους ανίκανους. Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, πολλά από τα αφεντικά του κόσμου εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο Δαρβίνος έγραψε τα βιβλία του μόνο και μόνο για να προαναγγείλει τη δική τους ανωτερότητα.

- Επιβίωση των ικανοτέρων; Η πιο χρήσιμη ικανότητα για την επιβίωση και την αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής το δολοφονικό ένστικτο, όταν χρησιμοποιείται για την αφομοίωση μιας μικρής επιχείρησης από μια μεγάλη ή για την καταδυνάστευση μιας αδύναμης χώρας από μια δυνατή θεωρείται ανθρώπινη αρετή, αλλά όταν ένας άνεργος κακομοίρης ψάχνει για λίγο φαγητό με ένα μαχαίρι στο χέρι, τότε είναι απόδειξη κτηνωδίας

- Όταν ένας παραβάτης σκοτώνει για τα χρέη που οφείλει, η εκτέλεση ονομάζεται ξεκαθάρισμα λογαριασμών, ενώ όταν η διεθνής τεχνοκρατία αποφασίζει να κάνει εκκαθάριση σε μια υπερχρεωμένη χώρα, η εκτέλεση ονομάζεται πρόγραμμα μακροοικονομικής ρύθμισης. Ο οικονομικός εκβιαστής, αν δεν πάρει τα λύτρα, δημεύει τις χώρες και ανακατεύεται στα εσωτερικά τους: σε σύγκριση μαζί του, οποιοσδήποτε μαχαιροβγάλτης αποδεικνύεται αβλαβής σαν τον Δράκουλα στο φως της μέρας. Η παγκόσμια οικονομία είναι η πιο αποδοτική μορφή του οργανωμένου εγκλήματος. Οι διεθνείς οργανισμοί ελέγχουν το νόμισμα, το εμπόριο και τις πιστώσεις των φτωχών χωρών με τόσο ψυχρό επαγγελματισμό και ατιμωρησία, που τρομοκρατούν και εξευτελίζουν πολίτες περισσότερο κι από τα βομβαρδιστικά.

- Η Εκκλησία λέει: Το ανθρώπινο σώμα είναι αμαρτία. Η επιστήμη λέει: Το ανθρώπινο σώμα είναι μια μηχανή. Η διαφήμιση λέει: Το ανθρώπινο σώμα είναι εμπόριο. Το ίδιο το σώμα λέει: Εγώ το γιορτάζω.

- Ο δημόσιος κίνδυνος: Το 1997 οι Βραζιλιάνοι τηλεθεατές κλήθηκαν να ψηφίσουν: Τι τέλος αξίζει σε ένα νέο που διέπραξε μια βίαιη επίθεση; Οι ψήφοι υπέρ της θανατικής καταδίκης ήταν υπερδιπλάσιοι των ψήφων της φυλάκισης. Σύμφωνα με την ερευνήτρια Βέγκα Μαλαγκούτι, ο Νο1 (τηλε) δημόσιος κίνδυνος έχει τη μορφή αγοριού, είναι απόγονος σκλάβων, ζει στις παραγκουπόλεις, δεν ξέρει να διαβάζει, λατρεύει τη μουσική funk, παίρνει ναρκωτικά ή ζει απ’ αυτά, είναι αλαζόνας και χούλιγκαν και δε δείχνει κανένα σημάδι συμβιβασμού. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού επικροτεί επίσης, τα τάγματα θανάτου που επιβάλλουν την εσχάτη των ποινών, παρά το ότι ο νόμος δεν την επιτρέπει, με τη συνηθισμένη συμμετοχή και κάλυψη των αστυνομικών και των στρατιωτικών. Στη Βραζιλία οι ομάδες αυτές ξεκίνησαν σκοτώνοντας γκεριγέρος. Στη συνέχεια ενήλικους εγκληματίες. Έπειτα ομοφυλόφιλους και ζητιάνους. Κι έπειτα έφηβους και παιδιά.
Πηγή: doctv.gr + TO KOYTI THΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

O Eduardo Caleano το είπε πιο καθαρά.
/Η ουτοπία βρίσκεται στον ορίζοντα.
/ Όποτε κάνω δύο βήματα να την πλησιάσω
/ αυτή απομακρύνεται δύο βήματα.
/ Αν προχωρήσω δέκα βήματα μπροστά
/ αυτή ξεγλιστράει δέκα βήματα ακόμα πιο πέρα.
/ Όσο μακριά κι αν πάω ποτέ δεν τη φτάνω.
/ Τότε σε τι χρησιμεύει η ουτοπία;
/ Ακριβώς σε αυτό,
/ στο να μας κάνει να προχωράμε μπροστά».
Πηγή: Ηλίας Γιαννακόπουλος.
Με τα πιο πάνω λόγια του Eduardo Galeano σου στέλνω την αποψινή μου καληνύχτα και εύχομαι επίσης καλή αυγή σ.ο.τ.α.
Σέ χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος