ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΓΚΟΥΒΙΝΑΣ 13/02/2008 - 13/02/2023 15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ [1920 - 2008]

Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε καλημέρα, ημέρα μνήμης η σημερινή, σαν σήμερα πριν 15 χρόνια ο πατέρας μου πέθανε και ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι προς την μακρινή χώρα των Μακάρων.

13 Φεβρουαρίου 2008

13 Φεβρουαρίου 2023

15 χρόνια μετά.

Τον γέροντα καλόν πατέρα μου/

Το αγαπούσαμε όλοι μας πολύ/

Τον γέροντα καλόν πατέρα μου ακόμα τον θρηνώ/

Πέθανε πριν 15 χρόνια ολίγον πριν ξημερώσει.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ, πατέρα που μ' έκανες να αισθάνομαι

σημαντικός για σένα και για τον κόσμο.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ που ήσουν πλάι μου όλα αυτά τα χρόνια, υπήρξες για όλους μας μια φωλιά γεμάτη αγάπη και στοργή.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ που με βοηθούσες σε όλες τις δραστηριότητές μου

και που μ' έκανες να πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω καλά.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ που ήσουν εκεί ακόμα και όταν δεν σε χρειαζόμουν.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ που έκανες πίσω, και μ' άφησες να προχωρήσω μόνος μου όταν κατάλαβες πως είμαι έτοιμος για τη μάχη της ζωής.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ για τα τραγούδια που μου έλεγες, για τα παραμύθια,

για τους μουραπάδες, για τις κούνιες που έφτιαχνες στα εγγόνια σου,

για τη φροντίδα των εγγονών σου, για τα σπεσιαλιτέ που έφτιαχνες

στο Μακρυγιαννέϊκο, και για την ανεκτίμητη προσφορά σου στο

Χαλκούτσι, στην Λούτσα, στην Αμβροσία, και ειδικότερα στην

Αρεοπαγίτου εκεί που έγραψες τη δική σου ιστορία, και φυσικά

στην ανέγερση του σπιτιού στο χωριό, για όλα αυτά θα σου είμαι για πάντα ευγνώμων.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ για όλες τις καλές συμβουλές που λόγω βλακείας αγνόησα αρκετές.

💐🍷🍯🌹

Σ΄ ευχαριστώ που ήσουν πάντα παρόν αλλά με μια δημιουργική σιωπή που σ' έκανε αξιαγάπητο.

💐🍷🍯🌹

Σ' ευχαριστώ που ήσουν Μάστορας παντός καιρού, και όταν δεν κατάφερνες να διορθώσεις κάτι, έπαιρνες το σφυρί και ως άλλος Μεγαλέξανδρος έκοβες τον γόρδιο δεσμό.

🌹🍯🍷💐

Σ' ευχαριστώ που μας άφησες τόσο μεγάλη παρακαταθήκη

γέλιου, που όταν βρισκόμαστε, έχουμε πάντα κάτι δικό σου να διηγηθούμε, και να σε νοσταλγήσουμε.

🌹🍯🍷💐

Σ' ευχαριστώ που προσπαθούσες να με μάθεις να χορεύω

τσάμικο, δεν τα κατάφερα αλλά μου αρκούσε που έβλεπα εσένα να ζωγραφίζεις χορεύοντας.

🌹🍯🍷💐

Σ' ευχαριστώ που δεν ήσουν παράξενος, και που συμμετείχες δημιουργικά στην υλοποίηση 

των ονείρων μου.

🌹🍯🍷💐

Σ' ευχαριστώ που με τη συμπεριφορά σου δεν δημιούργησες

ποτέ πρόβλημα στις νύφες και στα παιδιά σου.

🌹🍯🍷💐

Σ' ευχαριστώ κυρίως που ακόμα και σ' αυτά τα δυο χρόνια της περιπέτειά σου μας χάρισες πάρα πολύ όμορφες στιγμές.

🌹🍯🍷💐

Σ' ευχαριστώ που έρχεσαι αρκετές φορές στα όνειρά μου και μ' αυτόν τον τρόπο αμβλύνεις τον πόνο μου.

🤔🤔🤔

ΥΓ. Πατέρα, αν είναι αλήθεια αυτά που μου είπες πρόσφατα, σε μία βραδινή σου επίσκεψη, πως όλα αυτά για παράδεισο και κόλαση είναι fake news, δηλαδή ψέματα, και πως ο παράδεισος και η κόλαση είναι στη γη, άστα να πάνε που λέει και ο Πεπέ, φαντάζεσαι πατέρα το τι απογοήτευση θα πάρει ο Γκοτζιό και ο Ωμαμά που νομίζουν πως έχουν κλείσει ήδη θέση στον παράδεισο!! 

« …Όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ»: H διπλωματία του Πόνου και του Σεισμού. Ηλίας Γιαννακόπουλος φιλόλογος - συγγραφέας.

“Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε, ναι, είναι Άνθρωπος” (Ν. Καζαντζάκης).

           Να που οι στίχοι ενός παλιού τραγουδιού (“Μεσ του Βοσπόρου τα στενά”) στάθηκαν ικανοί να υποκαταστήσουν τους διπλωμάτες και τους πολιτικούς στην άμβλυνση της εχθρότητας μεταξύ των λαών (όχι κατ ανάγκην εξαιτίας τους). Για κάποιες ημέρες ίσως “σιωπήσουν” κάποιοι ”ηγέτες” από σεβασμό στην απώλεια ανθρώπινων ζωών. Ίσως οι   φωνασκίες, οι  απειλές  και οι υλακές πολέμου να απουσιάσουν δίνοντας έτσι ελεύθερο χώρο στο περιστέρι της Ειρήνης να πετάει άφοβα.

                         Ο ανθρώπινος Πόνος και η Μικρότητα του ανθρώπου 

          Ο φονικός σεισμός στην Τουρκία και την Συρία κατέδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο ότι ο ανθρώπινος πόνος δεν γνωρίζει σύνορα και εθνικότητα. Κατέδειξε, επίσης, πως τους λαούς τους ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Αποκάλυψε πως κάποια ανθρώπινα γνωρίσματα, όπως η ανθρωπιά, η συμπόνια και η αλληλεγγύη  είναι ικανά να ανατρέψουν τα σχέδια και τις πολιτικές των κρατών τους, όταν αυτά επενδύουν περισσότερο στην “ηθική της δύναμης” και της “επέκτασης” και  όχι στο σεβασμού του διεθνούς δικαίου.

          Στα συντρίμια  του σεισμού που έπληξε την Τουρκία και την Συρία φάνηκε περίτρανα η μικρότητα και η αδυναμία του ανθρώπου απέναντι στην δύναμη της Φύσης. Οι υλικές καταστροφές και οι απώλειες ανθρώπινων ζωών φανέρωσαν τις ευθύνες όλων εκείνων των ηγετών που αντί να οχυρώνουν τα ανθρώπινα έργα (κτίρια) σπαταλούν τον εθνικό τους πλούτο σε αγορά όπλων που από την φύση τους παράγονται για να σκοτώνουν.

                                              Μηχανισμοί Αλληλοβοήθειας  

          Ποιος παραλογισμός και ποια ανθρώπινη ηθική μπορούν να  ερμηνεύσουν αυτόν τον μαραθώνιο των εξοπλισμών με στόχο την στρατιωτική υπερτέρηση. Μία υπερτέρηση που στα πρώτα ρίχτερ εξαϋλώνεται και καθίσταται ακαταμάχητο τεκμήριο της ανθρώπινης ύβρης και όχι σπάνια της γελοιότητας.

          Επειδή ως άνθρωποι δεν μπορούμε να αλλάξουμε ή να ελέγξουμε την λειτουργία των φυσικών νόμων (σεισμός…),καλό θα είναι να διδασκόμαστε τον τρόπο με τον οποίο να προφυλασσόμαστε από αυτούς. Δεν αρκούν τα λόγια συμπάθειας και θλίψης στους πάσχοντες συνανθρώπους μας. Πρέπει να οριστούν “διακρατικοί μηχανισμοί αλληλοβοήθειας  και αλληλεγγύης” σε μόνιμη βάση και όχι όταν η φύση μάς τους υπενθυμίζει με τον θυμό της των πολλών ρίχτερ. Κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί το οικονομικό βάρος μιας τέτοιας πρότασης στο βαθμό που οι κρατικές δαπάνες για συντήρηση και αγορά όπλων προκαλούν ίλιγγο.

         Αλήθεια έχει υπολογιστεί το ετήσιο οικονομικό κόστος των αμυντικών δαπανών Ελλάδας και Τουρκίας; Νομίζω πως ένα αεροπλάνο λιγότερο στον στρατιωτικό εξοπλισμό   και των δύο χωρών θα αρκούσε να καλύψει το οικονομικό κόστος του μηχανισμού αλληλοβοήθειας σε περιόδους κρίσης (σεισμοί, πλημμύρες…). Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει καμία λογική να ξοδεύονται μυθώδη ποσά για Rafale και Phantom για μία αμφιβόλου αξίας υπεροπλία και εθνική ασφάλεια.

            Τα νεκρά πτώματα από τον φονικό σεισμό και τα διασωθέντα παιδιά μπορούν να γίνουν οι ένθερμοι κήρυκες μιας άλλης σχέσης μεταξύ των δύο κρατών, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Κι αυτό γιατί ο σεισμός αυτός με σιγουριά δεν είναι ο τελευταίος. Ίσα-ίσα για πολλούς σεισμολόγους ο φονικός σεισμός της 7ης Φεβρουαρίου είναι ο προπομπός άλλων. Οι δύο χώρες είναι άκρως σεισμογενείς και κάθε αβελτηρία στην καθιέρωση μόνιμων μηχανισμών ειρήνης και αλληλοβοήθειας θα είναι μοιραία και για τις δύο χώρες. Ό,τι  πρέπει να γίνει, να γίνει τώρα, που ο πόνος και η απόγνωση ραγίζουν καρδιές.

         Αν αληθεύει  επιστημονικά πως μετά τους τελευταίους σεισμούς οι δύο χώρες γεωγραφικά και γεωλογικά πλησίασαν κατά 1,5 μέτρo, τότε γιατί να μην συνομιλούν οι ηγέτες των δύο χωρών; Ερωτήματα και διλήμματα που ταλαιπωρούν τους λαούς εδώ και δεκαετίες.

                                              Η Διπλωματία των Σεισμών

        Όσοι επενδύουν και πάλι στην “διπλωματία του σεισμού” ας  έχουν υπόψη την τύχη των προηγούμενων. Σίγουρα και για πολύ, ίσως, χρόνο να υπάρξουν βήματα προσέγγισης που θα λειάνουν το έδαφος ενός γόνιμου διαλόγου. Ωστόσο, η χρονική ιδιαιτερότητα (εκλογές των δύο χωρών) θα επηρεάσει καταλυτικά τις όποιες προσπάθειες προσέγγισης.

            Ο τούρκος ηγέτης θα επενδύσει τα πάντα σε αυτόν τον σεισμό, αφού αυτός μπορεί να είναι η καταστροφή του αλλά και ο σωσμός του. Εξάλλου από έναν άλλο παρόμοιο σεισμό ο κ. Ερντογάν ευνοήθηκε και κυβερνά την Τουρκία για δύο περίπου δεκαετίες. Η αναβολή των τουρκικών εκλογών-με ό,τι αυτό συνεπάγεται –είναι ένα από τα σενάρια που ακούγονται έντονα στην Τουρκία. Όσοι επιχαίρουν ανοήτως πως ο φονικός σεισμός λάβωσε πολιτικά τον τούρκο ηγέτη, ας μην βιάζονται.

            Στην τουρκική εξωτερική πολιτική χρειάζεται ένας άλλος σεισμός (Πολιτικός, ηθικός, κοινωνικός…) για να ευδοκιμήσει η ιδέα της ειρήνης με την Ελλάδα. Ο ανθρώπινος πόνος και η απελπισία των άστεγων θυμάτων του σεισμού μπορεί να επηρεάσουν  την πολιτική Ερντογάν, αλλά μπορεί και να επωάσουν άλλες συμπεριφορές ως αντιστάθμισμα. Η Τουρκία για τους τούρκους πολιτικούς θα πρέπει να φανεί δυνατή και σε αυτούς τους χαλεπούς γι αυτήν καιρούς. Πολλές φορές μία τέτοια φυσική καταστροφή στάθηκε η αφορμή για την εθνική ανάταση πολλών χωρών.

           Γι αυτό χρειάζεται λεπτός χειρισμός από την πλευρά της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Κι αυτό γιατί οι σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών ιστορικά καθορίζονται από στρατηγικές και εθνικές βλέψεις που υπερβαίνουν τον πρόσκαιρο πόνο και την διπλωματία των σεισμών. Ο ρόλος και ευθύνη της “κοινωνίας των πολιτών” είναι μεγάλος και στις δύο χώρες .Όλοι ελπίζουν να μην χαθεί κι αυτή η ευκαιρία για προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών.

           Η Ελλάδα να είναι έτοιμη να δεχθεί προτάσεις ή και προτροπές-πιέσεις από φίλους και συμμάχους για μία υποχώρηση σε κάποια τουρκικά αιτήματα χάριν μιας διαφαινόμενης τουρκικής υποχωρητικότητας λόγω των σεισμών. Πολλοί μιλούν για την αναγκαιότητα μιας άλλης πορείας (βήμα - βήμα ) των ΕλληνοΤουρκικών σχέσεων.

                                                Τα άνθη της Ειρήνης

        Τα άνθη της Ειρήνης μεταξύ των δύο λαών –χωρών ας ανθίσουν  στα ερείπια του σεισμού. Εξάλλου είναι και μία υποχρέωση όλων στον πόνο  των επιζώντων και στα θύματα του σεισμού. Είναι μία ευκαιρία να γεφυρωθούν τα χάσματα μεταξύ των δύο χωρών και σε αυτά να οικοδομηθεί η νέα ΕλληνοΤουρκική Φιλία.

        Ας ερμηνεύσουμε διαφορετικά τις καταχθόνιες δυνάμεις (Σεισμός) κι ας προσευχηθούμε να επαληθευτούν οι στίχοι του Σολωμού, γιατί έτσι κι  αλλιώς τα λόγια του Καζαντζάκη δικαιώθηκαν πλήρως:

              “Το χάσμα που άνοιξε ο σεισμός, ευθύς  εγιόμισ άνθη".

Λίγα λόγια για τον σεισμό στην Τουρκία με πόνο ψυχής. Επικούρειος Πέπος.

Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε καλησπέρα σε σένα και σε όσους το αξίζουν. Σήμερα 06/02/23 είναι μία μέρα δύσκολη γιατί ο σεισμός που έγινε στην Τουρκία άφησε πίσω του μεγάλες καταστροφές και κυρίως πάρα πολλούς νεκρούς.  Αν εδώ και πολλά χρόνια η Τουρκία και η Ελλάδα αντί να ξοδεύουν πολλά δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς, είχαν πράξει το αυτονόητο, δηλαδή να είχαν συμφωνήσει να έχουμε ειρήνη, θα μπορούσαν με όλα αυτά τα χρήματα να έχουν κάνει κτίρια αντισεισμικά, και να έχουν πολλά σχέδια και εγκαταστάσεις σε ετοιμότητα, ώστε, κάθε φορά που ο Εγκέλαδος θα ξυπνούσε να μην είχαμε όλες αυτές τις καταστροφές σε υποδομές και σε ανθρώπινες ψυχές. Έζησα τον σεισμό του 1981 στην Αθήνα, που δεν είχε καμία σχέση μ' αυτό που ζούνε σήμερα στην Τουρκία, και ακόμα αντηχεί στ' αυτιά μου η βουή που προηγήθηκε του σεισμού. Ήταν συγκλονιστικές εκείνες οι στιγμές γιατί η Λαμπρινή ήταν ήδη έγκυος στον όγδοο μήνα και υπήρχε ο φόβος μιας πρόωρης γέννας. Ευτυχώς ήταν εκεί ο πατέρας μου ο οποίος κατάλαβε αμέσως τι έρχεται και πριν αρχίσει το κούνημα, μας είπε να κατέβουμε, να βγούμε γρήγορα εκτός σπιτιού, εμείς δεν είχαμε ιδέα για το τι σημαίνει σεισμός. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά με την Λαμπρινή και η κόρη γεννήθηκε στους 9 μήνες. Πριν λίγο επικοινώνησα με τον φίλο μου τον Κιαμήλ που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη και μου είπε πως ο κόσμος εκεί είναι πολύ ανήσυχος γιατί φοβούνται πως θα γίνει κι άλλος σεισμός. Ελπίζω να διαψευσθεί.  'Ενυ γουέυ  που λέει και ο Γκοτζιό εγώ σήμερα έπραξα το καθήκον μου και περιμένω ενημέρωση από την πρεσβεία της Τουρκίας. Επικούρειος Πέπος.

Πάμε  τώρα στην προτροπή της Ιοκάστης η οποία έψαξε λίγο στην στρατόσφαιρα και βρήκε κάποια μαργαριτάρια. Το μόνο που απομένει είναι να συνηγορήσεις κι εσύ αναγνώστη μ' αυτή την εκτίμηση. Αυτό θα φανεί όταν διαβάσεις το πιο κάτω κείμενο.

Μίλα Αληθινά. 

Μην κάνεις τις σχέσεις σου ναρκοπέδιο, μιλά καθαρά και θα δεις λουλούδια να ανθίζουν.

Αυτό το υπέροχο στόμα που έχεις, άνοιξέ το και μίλα, μίλα στους ανθρώπους, πες καλημέρα, πες καληνύχτα, πες οτιδήποτε, μιλά μην περιμένεις να μαντεύουν οι άλλοι το τι έχεις εσύ στο μυαλό σου, εν ανάγκη μιλά για την ΟΚΡΑ, η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός, αυτού του είδους η σιωπή θα σε οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής σου.

Πες τα ευθέως, χωρίς υπεκφυγές, με λόγια σταράτα.

Πόσες φορές παρεξηγήθηκες, μούτρωσες, και έχασες ανθρώπους από κοντά σου. Μιλά τους, πες, τι σε ενόχλησε, τι σε πλήγωσε, τι σε αποκαρδίωσε, τι σε θύμωσε.

Μπορεί να φταίει ο άλλος, αλλά και εσύ περισσότερο αν δεν μιλήσεις, αν δεν ακούσεις την εκδοχή του, αν δεν συζητήσετε, αν δεν μαλώσετε, αν δεν ξεκαθαρίσετε.

Μην πετάς σπόντες, μισόλογα, και μην μουτρώνεις, είναι παιδιάστικο αρκετά. Μην διστάζεις γιατί αυτό δηλώνει την αδυναμία σου, να αντιμετωπίσεις τον κόσμο, να έχεις άμυνα την αλήθεια.

Μην αφήνεις νάρκες παντού, ένα πάτημα και θα σκάσουν, και θα διαλυθούν όλα. Αν μίλαγες, όλα τα κακά συμβάντα των ανθρωπίνων σχέσεων, ίσως είχαν πάρει άλλο δρόμο.

Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος, στις καταιγίδες της ζωή του. 

Μία γλυκιά κουβέντα, μια γλυκιά ματιά, μία ζεστή αγκαλιά και να μοιραστεί ένα καφεδάκι. 

Οι στενοχώριες για πέντε λεπτά σβήνουν.

Έχεις δει πόσο όμορφο γίνεται το μέσα σου, όταν μοιράζεσαι τον καφέ σου, όταν μοιράζεσαι τα παράπονά σου, τις στενοχώριες σου και τις χαρές σου, απλώνει η ψυχή σου, ανοίγει σαν το στρείδι, και όλα είναι απλά, απλά πράγματα θέλει ο άνθρωπος για να είναι Ευτυχισμένος.

Μην ψάχνεις πουθενά αλλού. Η ομορφιά κρύβεται στην πιο απλή στιγμή που ζεις. Αυτή η στιγμή τις περισσότερες φορές βρίσκεται δίπλα μας, απλά εμείς δεν την βλέπουμε γιατί κοιτάζουμε άλλου.

Εσύ τι λες;

Ένα γράμμα από την Ιοκάστη προς τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, το πιο κάτω κείμενο το έλαβα από την Ιοκάστη, και επειδή η Ιοκάστη ανήκει στα άτομα που είναι φιλοσοφικά, και ορθολογικά σωστά δομημένα, αποφάσισα λοιπόν να σας την παρουσιάσω.  Εγώ πάντως κάθε φορά που διαβάζω τα κείμενά της νιώθω μια θετική αύρα να με περιλούζει. Ελπίζω πως τα ίδια θετικά συναισθήματα θα περιλούσουν κι εσάς. Καλή ανάγνωση. Επικούρειος Πέπος.

Όλοι οι άνθρωποι κουβαλούν τη δική τους ιστορία, τα δικά τους βιώματα. Άλλοι έχουν ευτυχισμένο παρελθόν ή παρόν, και άλλους κάτι τους έχει πονέσει και υποφέρουν. 

Με κάποιο τρόπο, όμως, θα περάσουμε από κάποιες δοκιμασίες, οι οποίες, ως εμπειρίες ζωής, θα σχηματίσουν τον τρόπο σκέψης μας και το ποιόν του χαρακτήρα μας.

Θα έχεις προσέξει πως οι πιο γελαστοί και ευγενικοί άνθρωποι συνήθως είναι οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί πιο πολύ. 

Είναι αυτοί που επειδή έχουν νιώσει πως είναι να είσαι πληγωμένος, θυμωμένος, στενοχωρημένος φροντίζουν ώστε να μη νιώσει κανείς άλλος αυτά τα συναισθήματα. 

Είναι αυτοί που, αν παρατηρήσουν πως τελικά κάποιος βιώνει τον πόνο, θα προσπαθήσουν να τον απαλύνουν είτε με συζήτηση είτε με μια ζεστή αγκαλιά, είτε με έναν παρηγορητικό λόγο.

Ο άνθρωπος που έχει βιώσει στη ζωή του πολλές δυσκολίες, επιθυμία του είναι να παραμείνει καλός άνθρωπος. Αυτά που στερήθηκε από τη ζωή του και τα λαχτάρησε όπως την αγάπη, την κατανόηση και την εμπιστοσύνη, έχει θέληση να τα προσφέρει στον υπερβολικό βαθμό.

Για παράδειγμα, θυμάμαι τις ιστορίες που μου έλεγε ο γέροντας του χωριού, ένας αγρότης της επαρχίας που πέρασε την παιδική του ηλικία καταπιεσμένος από τους γονείς του και την κοινωνία. Δεν μπορούσε να σπουδάσει γιατί έπρεπε να αναλάβει τα κτήματα. Δεν μπορούσε να παίξει με τους φίλους του γιατί έπρεπε να βοηθάει τον πατέρα του.

Δεν είχε δικαίωμα ακόμα να επιλέξει και τη γυναίκα του, καθώς αυτή είχε επιλεγεί από άλλους γι’ αυτόν. Σε αντίθετη περίπτωση που πρόβαλλε τις απόψεις του ή τις αντιρρήσεις του, θα πληγωνόταν είτε σωματικά είτε συναισθηματικά.

Παρόλα αυτά, είναι ο πιο γελαστός άνθρωπο που γνωρίζω. Είναι ο άνθρωπος με τις πιο φιλελεύθερες απόψεις, με τα πιο ωραία ανέκδοτα, με τις πιο παρήγορες κουβέντες. Είναι ο άνθρωπος που παρά τις δυσκολίες της ζωής, φτώχεια, καταπίεση, πόλεμο, σωματική και ψυχολογική βία θέλει να βλέπει τους ανθρώπους γύρω του να είναι χαρούμενοι και να μη το βάζουν κάτω. Είναι ο άνθρωπος που προσφέρει σε μεγάλες δόσεις την αγάπη και την καλοσύνη του, καθώς τα έχει στερηθεί στη ζωή του. Είναι ο πιο ευγενικός άνθρωπος.

Οι ευγενικοί άνθρωποι έχουν ζήσει τη ζωή τους με όλες τις πτυχές της. Γνωρίζουν κάθε αρνητικό συναίσθημα και επιθυμούν κάθε θετικό συναίσθημα.

Έχουν καταφέρει να μετατρέψουν την θλίψη σε χαρά, την απογοήτευση σε εμπειρία, την αποτυχία σε μάθημα ζωής. Από αυτές τις καταστάσεις βγήκαν πιο δυνατοί και ανθεκτικοί. 

Δεν γεννήθηκαν έτσι αλλά διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας τους από τις εμπειρίες αυτές.

Τέλος, το πιο εύκολο είναι μέσα από τις δυσκολίες της ζωής να γίνουμε αρνητικοί, κακοί και μίζεροι. 

Η ευγένεια, η καλοσύνη και η αγάπη είναι ο δύσκολος δρόμος, θα πρέπει να πολεμήσετε, να πληγωθείτε και να βγείτε δυνατότεροι. Η επιλογή είναι δική σου.

Εσύ τι λες 

Ποια είναι η δική σου άποψη;

ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ''ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΒΡΙΣΚΕΙ Η ΠΟΙΗΣΗ

ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ

Σε βρίσκει η ποίηση, πέρα από τον προσωπικό και ίσως αυτοβιογραφικό τόνο που τη διακρίνει, είναι και ένα κείμενο βαθύτατα πολιτικό που μας καλεί να μην ενδώσουμε στην ευτέλεια και χαμέρπεια που μας περιβάλλουν, να αντισταθούμε ως άτομα μιας οργανωμένης κοινωνίας και να αγωνισθούμε με όπλο την ποίηση που κρύβεται σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας... Αυτά έγραψε η κ. Άννα Αγγελοπούλου, φιλόλογος.

Εγώ, όπως σας είπα και χθες, χάρη στον δάσκαλο, (φιλόλογο - συγγραφέα) κ. Ηλία Γιαννακόπουλο ανακάλυψα τη νέα, για μένα νέα, ποιητική συλλογή του Τίτου Πατρίκιου και την ερωτεύτηκα άμεσα, για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρει η κ. Αγγελοπούλου, και για πολλούς ακόμα. 

Να γιατί δεν ξεχνώ να σας προτρέπω να διαβάζετε τα κείμενα και τα βιβλία του κ. Ηλία Γιαννακόπουλου, γιατί είναι μία αστείρευτη πηγή γνώσεων, λογοτεχνικών ερεθισμάτων και όχι μόνο.

ΥΓ. Χθες είχα τη χαρά να διαβάσω δύο υπέροχα άρθρα, το ένα της κ. Ρέας Βιτάλη που μιλούσε για την ευεργετική αγκαλιά, σας το έχω στείλει, κάντε τον κόπο να το διαβάσετε, και το άλλο ήταν του Ηλία Γιαννακόπουλου που μιλούσε για το θέατρο που παίχτηκε στα έδρανα του κοινοβουλίου. Αυτό θα σας το στείλω σήμερα. Κατά τ' άλλα όπως πάντα Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε!!

🎨🎷🎻🍯🍷🤔

Εκεί πάνω που συλλογίζεσαι ποιος είσαι και τι έκανες

πόσο ανοίχτηκες στους άλλους για να σε δεχτούν

πόσο επιδείχτηκες στο κοινό για να τους αρέσεις

πώς κλείστηκες τόσο πολύ για να προστατευτείς

σε τι έφταιξες σ´εκείνους που σ´απέρριψαν

για πόσο καιρό τ´ανέβαλλες κι εσύ να τους απορρίψεις

πότε έδωσες ένα στήριγμα σε κάποιον που το χρειαζόταν

πότε εγκατέλειψες τον άνθρωπο που σε είχε ανάγκη

πόσο αντέδρασες όταν έβλεπες να πλουτίζουν

αυτοί που έλεγαν ότι μάχονται για τους φτωχούς

όταν άκουγες να δημηγορούν υπέρ των αδικημένων

εκείνοι που αδικούσαν έχοντας πάντα δίκιο

πόσο ενίσχυσες αυτούς που τους προσφέρθηκες να σε δυναστεύουν

πόσο με τη δράση σου βοήθησες ν´ανατραπούν

ως πότε απόλυτα δεχόσουν τις μονολιθικές αλήθειες

πόσο αντιπάλεψες την κάθε φορά ακράδαντή σου πίστη

για πόσο φερόσουν σαν πιστός ενώ πια δεν πίστευες

πόσο αφέθηκες στις παρορμήσεις σου, πόσο τις δάμασες

πόσο προχώρησε η γνώση σου, πόσο δοκιμάστηκε

ως πού κατόρθωσε να φτάσει η πράξη σου, που στόμωσε

πόσο άργησες ή πόσο βιάστηκες για μια κρίσιμη

απόφαση...

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.

Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά

αντικρίζεις

για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουν πια περάσει

για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα

για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ

και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου

γι´ άλλα που επαναλαμβάνονται μ´ελάχιστες παραλλαγές

για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν

κατάλληλη τιμή

για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού

ή που ήσαν σάπια απ ' την αρχή και δεν το έβλεπες

εκεί που απορείς για πράγματα που μπόρεσες να κάνεις

για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου

για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα

για πράγματα που τα φοβήθηκες κι απέφυγες 

ν´αναλάβεις

για πράγματα που τα προγραμμάτισες και δεν σου βγήκαν

γι´ άλλα που τα σχεδίασαν άλλοι και βγήκαν διαφορετικά

για πράγματα που σου έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις

για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες

και κάποτε, μία στις χίλιες πραγματώθηκαν...

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, τα λόγια που ακολουθούν τα έλαβα από την Διώνη και έχουν να κάνουν με τις δύο ενότητες του ποιήματος που σας έστειλα χθες βράδυ και σήμερα το πρωί. 

"Πόσο όμορφο και τρυφερό αυτό το ποίημα ! Μας δημιουργήσατε Mr Pepo ένα αισιόδοξο συναίσθημα και είναι ότι καλύτερο για να ξεκινήσουμε την εβδομάδα !

Καλή συνέχεια"!

Συνεχίζω λοιπόν με την τρίτη και τέταρτη ενότητα της ποιητικής συλλογής του Τίτου Πατρίκιου, 

Σε βρίσκει η ποίηση.

Τρίτη ενότητα.🍯🍷🎻

Εκεί που σκέφτεσαι αν επειδή το θέλησες και μόνο

μπορεί ν´ανοίξει ο δρόμος προς τον άλλο

ν´απλώσουν τα όρια για συναρπαστικές διασταυρώσεις

ή τουλάχιστον να γίνει πιο ανθρώπινη η μοναξιά

αν φτάνει που έμαθες πολλά που πριν δεν τα λογάριαζες

ώστε να φύγει η δυσπιστία για όποιον δεν σου μοιάζει

να σταματήσει ο χλευασμός για εκείνον που θέλει 

να σου μοιάσει

να σβήσει ο φθόνος γι´αυτόν που σε ξεπερνάει

να χαθεί η περιφρόνηση για εκείνον που έμεινε πιο πίσω

να νικηθεί ο φόβος μπροστά σ´αυτόν που τιμωρεί

να καταργηθεί το δέος γι´εκείνον που εξουσιάζει

να διαλυθεί η μέθη από την εξουσία που για λίγο

απέκτησες

εκεί που παλεύεις ν´αποτινάξεις τα νέα δεσμά

που ήρθαν μετά το ξέσπασμα της ανταρσίας σου

που αγωνίζεσαι για την ελευθερία κι έπειτα βλέπεις

πως η αμοίραστη ελευθερία για κάποιους γίνεται σκλαβιά

εκεί που προσπαθείς να περιστείλεις την ανασφάλειά σου

να μην παραδοθείς στην επιθυμία γι´ αναγνώριση

να συμμαζέψεις κάπως και την κρυφή σου έπαρση...

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.

Τετάρτη ενότητα.🎨🎷🍒

Εκεί που αναγνωρίζεις πως δεν αγάπησες

όσο σ´αγαπήσαν

πως ήθελες την απόλαυση μόνο για να την ξαναγευτείς

πως γύρευες περιπέτειες μόνο για τις αφηγείσαι

αργότερα

πως μοιραζόσουν σε κομμάτια που λειτουργούσαν χωριστά

αναζητώντας τον μεγάλο έρωτα στην πολλαπλή εκδοχή του

πως κι αν τον συναντούσες είχες τόσα κενά, τόσες

αντιδρομές

που σε βασάνιζε πιο πολύ απ´ό,τι η απουσία του

εκεί που τα χάνεις άμα ένα πάθος, ακόμη και φευγαλέο

ανατρέπει όσα είχες σιγουρευτεί πως τα ελέγχεις

που ψάχνεις να βρεις τι πράγματι έγινε

και η αγνοημένη ηδονή μεταμορφώθηκε σε μίσος

που δεν επιχειρείς να εξαγοράσεις, δεν αφήνεσαι

ν´εξαγοραστείς

που υποκύπτεις, εκλιπαρείς, τα δίνεις όλα χωρίς επιφυλάξεις

που απαιτείς αποκλειστικότητα, βιαιοπραγείς από ζήλεια

που όλα σου παραδίδονται άνευ όρων, βέβαια στην αρχή

εκεί που φτάνεις να πιστεύεις πως οι έρωτες

μόνο μέσα στην επανάληψη μπορούν να επιζήσουν

κι απρόσμενα ένας έρωτας κορυφώνεται σε αγάπη

ενώ εσύ, το ίδιο απρόσμενα, προσπαθείς να πεις πως

αγαπάς...

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.

Τίτος Πατρίκιος.

Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα.