ΦΟΡΗΤΟΣ ΑΠΙΝΙΔΩΤΗΣ ΣΤΟ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΘΩΜΑ ΓΚΟΒΙΝΑ.

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, μέσα στην καταχνιά και τον ωχαδερφισμό που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία ευτυχώς υπάρχουν και κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις, μία από αυτές τις εξαιρέσεις είναι και η οικογένεια του αείμνηστου θείου μας του ΘΩΜΑ ΓΚΟΒΙΝΑ τα παιδιά του και τα εγγόνια του έκαναν μια κορυφαία πράξη και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Εύχομαι να μην χρειαστεί ποτέ να αποδείξει την χρησιμότητά του, αλλά αν ω μη γένοιτο χρειαστεί, αυτό το μηχάνημα με κάποιον χρήστη που γνωρίζει τον χειρισμό του, μπορεί να σώσει ζωές, ελπίζω επίσης αυτό να εκτιμηθεί δεόντως από τους κατοίκους και να είναι η αρχή και για άλλες παρόμοιες πράξεις των συμπολιτών μας. Θείε Θωμά άφησες καλή σπορά πίσω. Στην φωτογραφία είναι ο Θείος Θωμάς με κάποια καρκατζάλια, η φωτογραφία είναι πριν μερικά χρόνια και ανήκει στην συλλογή του Επικούρειου Πέπου ο οποίος πήρε αυτή την φωτογραφία, ο θείος ετοιμάζετε να δώσει το χαρτζιλίκι στα καρκατζάλια. Ακολουθεί το κείμενο που έλαβα.

Με μεγάλη χαρά σήμερα 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023 η τοπική κοινότητα Γοργογυρίου, παρέλαβε έναν εξωτερικό φορητό απινιδωτή ΔΩΡΕΑ της οικογένειας του αείμνηστου ΘΩΜΑ ΓΚΟΒΙΝΑ. Ο φορητός απινιδωτής είναι σύγχρονος, εύχρηστος, και με μία μικρή εκπαίδευση μπορεί να καλύψει τις ανάγκες άμεσης αντιμετώπισης ενός ου μη γένοιτο εκτάκτου καρδιακού επεισοδίου. Το ιατρικό μηχάνημα τοποθετήθηκε έξω από το ιατρείο της κοινότητας Γοργογυρίου. Με συγκίνηση ευχαριστούμε: την σύζυγο τού ΘΩΜΑ ΓΚΟΒΙΝΑ κ. Αγορή, τα παιδιά του, και τα εγγόνια του με τις οικογένειές τους για την πολύτιμη δωρεά προς στους κατοίκους του χωριού και όχι μόνο.

ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο. [Γκοβίνα Σπυρίδωνα]

Μίνα και Λόλα.

Φίλες και Φίλοι, συναθλητές της Ουτοπίας OHAYO, όσοι από τους επισκέπτες αυτού του ιστολογίου δεν έχετε επισκεφθεί το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι σας προτρέπω να το κάνετε σύντομα. Πάμε τώρα στην ουσία της ανάρτησης, μιας ανάρτησης που θα είναι και πάλι αφιερωμένη στην ποίηση, ίσως κάποια/ος πει, γιατί πάλι ποίηση?  Φίλη/ε εσύ που το σκέφτηκες είσαι σε λάθος ιστολόγιο! βγες γρήγορα γιατί υπάρχει κίνδυνος να ''μολυνθείς''. Θα κάνω λοιπόν και σήμερα ό,τι κάνω στις τελευταίες αναρτήσεις, δηλαδή να συνοδεύω το κείμενο, με φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων.

''Τότε η ανθρώπινη καρδιά άρχισε να βρίσκει πολυποίκιλες εκφράσεις για τη χαρά που προκαλεί η ομορφιά των λουλουδιών, για το θαυμασμό που προκαλεί το κελάηδημα των πουλιών, για την απαλή χαρμολύπη όταν διαβάζουμε ποίηση, και για τη λυπηρή συμπάθεια  που προκαλεί η σύντομη ζωή της πρωινής δροσιάς. Έτσι όπως είναι αναγκαίο να κάνουμε το πρώτο βήμα για ένα μακρινό μας στόχο κι ύστερα να πάμε μήνες και χρόνια μακριά, έτσι όπως από το μόριο της σκόνης βαλμένο σε άλλο και σε άλλο μόριο γίνονται τα ψηλά βουνά, τόσο ψηλά που οι κορφές τους χάνονται μέσα στα σύννεφα, που κινούνται στον ουρανό, έτσι σιγά-σιγά πλήθυναν και οι στίχοι μας. Ριγούσαν πάντα οι καρδιές των ποιητών, όταν την ώρα των ανοιξιάτικων πρωινών θαύμαζαν τα κύματα των λουλουδιών, ή όταν τα φθινοπωριάτικα βράδια άκουγαν τον ψίθυρο των φύλλων που έπεφταν, ή όταν αντίκριζαν μελιστάλαχτους κι ερωτικούς οφθαλμούς.

Σήμερα θα ξεκινήσω με ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ.

Tο νερό, μαθαίνεται απ' τη δίψα.
Η στεριά-από το αρμένισμα στα Πέλαγα.
Η Έκσταση-απ' την οδύνη.
Η Ειρήνη, απ' των πολέμων της το χρονικό.
Η Αγάπη, απ' του τάφου το ανάγλυφο.
Ο 'Ερωτας από τις κρυφές ματιές.

Να έχεις του νούφαρου τα πόδια

Να έχεις το φτέρωμα πουλιού
Γιατί είσαι από μέρη ξακουσμένα

Που δεν τα έχω καν στο νου.

Διαλέγει τη δική της συντροφιά η ζωή-

Μετά- κλείνει την πόρτα-
Κανένας άλλος μην προβάλει-
κι αλλοίμονο  αν έχει κάνει λάθος.

Της έδειξα τα μυστικά-φιλιά του πρωινού-
και το σκοινί, τις νύχτες ν' ανεβαίνεις-
Από τότε τα χείλη της συνέχεια νοσταλγώ-
Και τώρα κομμάτια έχω κάνει τη ζωή μου.

Όταν χαμογελάς, εγκάρδιο φέγγος
Επάνω στην Κοιλάδα απλώνει-
Θαρρείς η φλόγα ενός βεζούβιου
που αφήνει τη χαρά του να φανεί.

Τέσσερα Μάτια- σ' ένα έρημο χωράφι-
Δίχως Τάξη
Η σκοπό, ή δράση φανερή-
στην ίδια θέση!
Ερωτευμένα.

Αν εμποδίσω να ραγίσει μια Καρδιά
Μάταια δε θα ζω
Αν στάξω λάδι στην πληγή
Η αν θα σβήσω έναν Καημό
Η αν συντρέξω ένα αδύναμο πουλάκι
Για τη φωλιά να βρει τον γυρισμό
Μάταια δε θα ζω.

Μελισσάνθη! Περιμένω να φανείς!
Έλεγα μόλις χθες
Σε κάποιον γνώριμό σου
Πως ήταν για να 'ρθεις.

Δε σπάζει με την πέτρα η καρδιά
Ούτε και με Ραβδί-
Παρά, με της ματιά σου το μαστίγιο
Που μόνο εγώ έχω δει.
ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ

Και τώρα συνεχίζω με WALT WHITMAN
Mη ταράζεσαι-να νοιώθεις άνετα μαζί μου-
είμαι ο Γουόλτ Γουϊτμαν, ερωτικός και
λάγνος όπως η φύση.
Όσο ο ήλιος δεν σε αποκλείει δεν θα σε
αποκλείσω ούτε εγώ.
Όσο τα νερά δεν θα αρνούνται να λάμπουνε
για σένα οι φυλλωσιές να σου ψιθυρίζουν,
ούτε τα λόγια μου θα αρνηθούν να λάμπουνε
και να σου ψιθυρίζουν.
Κορίτσι μου σου δίνω ένα ραντεβού
και σου ζητώ να ετοιμαστείς ώστε να είσαι
αντάξια για να με συναντήσεις.
Και σου ζητώ να μη με ξεχάσεις μέχρι να έρθω.
Μέχρι τότε σε χαιρετώ με μια ματιά
γεμάτη σημασία ώστε να μη με ξεχάσεις

Ιδού τα πιο εύθραυστά μου φύλλα κι 

ωστόσο τα πιο ανθεκτικά
Ιδού μέσα στη σκιά τους κρύβω τις 

σκέψεις μου,
ούτε κι εγώ ο ίδιος τις εκθέτω
Κι ωστόσο αυτές οι ίδιες με εκθέτουν
περισσότερο απ' όλα τα αισθήματά μου.

Αυτή τη στιγμή γεμάτος πόθο 

και σκέψεις
σκέφτομαι αγαπημένα πρόσωπα
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν 

κι άλλοι
άνθρωποι σε πολλές χώρες
γεμάτοι πόθο και σκέψεις
Έχω την πεποίθηση ότι το 

βλέμμα μου
μπορεί να πάει και να τους φτάσει
στη Γαλλία, στη Φινλανδία, 

στην Ιταλία,
στη Νορβηγία, στο Γοργογύρι.

στην Ιαπωνία, στη Νότια Αφρική,
ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ

Προς εσένα παλιά αγάπη!
Εσύ ασύγκριτη, παθιασμένη, 

παλιά αγάπη
Εσύ αυστηρή, ανελέητη, 

γλυκιά αιτία
Αξέχαστη στο διάβα του χρόνου
Για σένα αυτές οι ωδές
Για σένα όλες οι απαγγελίες 

των ποιημάτων στην Αυλή των

θαυμάτων. Όλα περιστρέφονται 

γύρω από 'σένα.
WALT WHITMAN

Και τώρα λίγα Ιαπωνικά Ποιήματα.

Το φεγγαρόφωτο στα πόδια 

του κρεβατιού
μοιάζει παγωνιά που έπεσε 

στο πάτωμα
Σηκώνω το κεφάλι κι αντικρίζω
το λαμπρό φεγγάρι
Το χαμηλώνω κι ονειρεύομαι πως
είμαι στην αγκαλιά σου. (ΛΙ ΠΟ)

 Αν ήξερα πως θα 'κρουαν
τα γεράματα
Θα σφάλιζα την πόρτα
Και θα φώναζα
Κανείς!

Θα 'θελα να τον έκρυβα
Όμως τόσο ξάστερος
Δείχνει στην όψη μου
Ο έρωτας
Που με ρωτούν οι άνθρωποι
Μα, δε σκέφτεσαι τον κόσμο?

ΤΑ'Ι'ΡΑ-ΝΟ ΚΑΜΕΜΟΡΙ

Φέγγος αστραπής
Στο ζόφο λάμπει
Φωνή ερωδιού

Κορυδαλλός
Ολημέρα τραγουδάει
Και δε σώνεται η μέρα

Κοπελούδα
Τόσο λιγνή
Με λυγμό κι έρωτα

Όταν ένα πουλί περνά
Σαν το φεγγάρι
Ένας έρωτας σβήνει στο νερό.

MATSOUO MPASAOO

Απόψε φέγγει το φεγγάρι
όπως εκείνη τη βραδιά
όπως και τότε είναι
Αύγουστος ξανά.

Μονάχα εγώ δεν είμαι
αυτό που ήμουν τότε,
μονάχα εγώ δεν είμαι
όπως ήμουν εκείνη τη φορά.

Αριουάρε-Νο-Ναριχίρα

Οι άνθρωποι μιλούν για μας
λένε κρυφά, πως σ' αγαπώ,
κρυφά πως μ'αγαπάς
Δεν ξέρω για σένα-
μα εγώ έχω καημό στα στήθια
Αριουάρα-Νο-Μοτοκάτα

Στις όχθες του Κεφαλοπόταμου
έσκυψα να πιω νερό
ένας αέρας με μανία αρπάζει τη ματιά σου
Δεν θα χαθεί έτσι κι η αγάπη ξαφνικά?
Pepe-Poof

Για σένα και μόνο πήγα
στο ανοιξιάτικο λιβάδι
για να συνάξω των πρώτων
μπουμπουκιών το χάδι
Νίνα-Νο-Μικάντο

Ψηλά μέσα στα σύννεφα
ένα χρυσάνθεμο άσπρο.
Η μήπως έλαμψε με άσπρο
φως ένα άστρο?
Φ-Νο-Τοσιηγιούκι

Μου είπε: Θα 'ρθω
αμέσως μόλις θα μπορώ
Κι εγώ ακόμα περιμένω
σήμερα πια δεν απορώ για το πόσο
μακρές είναι οι νύχτες του Αυγούστου.
Μοναχός Σοσέϊ

Είναι μάταιο να γράφεις πάνω στο νερό
που ρέει. Τα γράμματα θ' αρχίσουν το
χορό. Κι ακόμα ματαιότερο να γράφεις
πάνω σε μια καρδιά που δεν θέλει πια
να σ' αγαπά. Fuji Tomo Kazu

Eσένα τόσο πολύ σε σκέφτομαι
που στον ύπνο μου έβλεπα τη μορφή σου.
Αν το 'ξερα πως ήταν όνειρο
δεν θα 'θελα ποτέ να με ξυπνήσουν.
Όνο-Νο-Κοματσιή

Αν τύχει και κάποιος σας ρωτήσει
που είμαι τώρα, να του πείτε την αλήθεια.
Στον Κεφαλοπόταμο κάνει τον ψαρά,
μαζεύει αλάτι, βγάζει φύκια, και
γράφει ποιήματα πάνω στο νερό.

Pepe-Poof-Fuji Tomo Kazu.

Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

Η αρχαία ελληνική κοινωνία δεν ήταν τυχαίο που μεγαλούργησε. Δεν ήταν τυχαίο που νίκησε όλους τους μεγάλους τράννους. Δεν ήταν τυχαίο που έστησε Θερμοπύλες για να τους σταματήσει και τους νίκησε σε Μαραθώνες. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτόν τον κόσμο. Από τύχη κανένας δεν βρέθηκε ψηλά στον Όλυμπο. Πρέπει να ξεκινήσεις "σκαρφάλωμα" μιας ολόκληρης ζωής, για να βρεθείς εκεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κοινωνίες. Καμία δεν διέπρεψε επειδή έτσι "έτυχε". Οι κοινωνίες αποφασίζουν μόνες τους για τους στόχους τους και στη συνέχεια "παράγουν" τους πολίτες που επιθυμούν, για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί. Η αρχαία ελληνική κοινωνία ήταν διάσημη και λαμπερή, γιατί ήταν φιλόδοξη. Αναγκαστικά λοιπόν φιλόδοξους πολίτες "παρήγαγε". Τέτοια πρότυπα έδινε στα παιδιά της.
 Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο FUJI TOMO KAZU

Άραγε σήμερα 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020 πόσα από αυτά τα κορίτσια ασχολούνται με την Ποίηση; Η Κορνηλία σίγουρα όχι, για τις υπόλοιπες δεν γνωρίζω. Μακάρι να έχουν κρατήσει κάτι μέσα τους και με την πρώτη ευκαιρία να επιστρέψουν στις πηγές της Ποίησης για να δροσιστούν. Ποτέ δεν είναι αργά.

Η ποίηση πρέπει να είναι σπουδαία και καθόλου ενοχλητική,
κάτι που θα μπαίνει στην ψυχή του καθενός και δεν θα την
ξαφνιάζει με αυτό το ίδιο, αλλά με το θέμα του. Τ.Κήτς 

Η ποίηση πρέπει να εκπλήττει με κάποια λεπτή υπερβολή,
και όχι με το ασυνήθιστο. Πρέπει να δημιουργεί στον
αναγνώστη την εντύπωση ότι είναι η έκφραση των δικών του
υψηλών σκέψεων, που θα πρέπει να μοιάζουν περισσότερο
με ανάμνηση. Τ. Κήτς.

Εάν το ποίημα δεν γεννιέται με την ίδια φυσικότητα των

φύλλων πάνω στα δέντρα, είναι καλύτερα να μην γεννιέται
καθόλου. Τ. Κήτς.

Η Αγάπη και η ποίηση είναι η θρησκεία μου,
θα μπορούσα να πεθάνω γι' αυτήν. Τ. Κήτς. 

Εσύ που είσαι ποιητική, γιατί θλιμμένη

Τη μουσική ακούς? Η χάρη με τη χάρη

Κι η γλύκα με τη γλύκα χαίρονται. Γιατί

άραγε της ηδονής η θλίψη σ’ έχει συνεπάρει?

Το αποσταγμένο άνθος μέσα στο χειμώνα

Κρατά τη γλύκα του κι ας χάνει την εικόνα.

Απ’ ότι επλάστει  ωραίο θέλουμε καρπό

Να ‘ναι το ρόδο σου αθάνατο στη φύση.

Εσύ, που κόσμημα του κόσμου είσαι τώρα

Και σαν προάγγελος της άνοιξης θαμπώνεις,

Δέξου το άνθος μου στην καρπερή σου ώρα

Και σαν τα ραδιοκύματα πάρε με μαζί σου.

Είσαι καθρέφτης μιας όμορφης Θεάς, κι εκείνη

Βλέπει σ’ εσένα της ζωής της τον Απρίλη

Κι απ’ τα παράθυρα τα’ ουρανού που σβήνει

Η τωρινή σου λάμψη, ω! Θεά πάλι θ’ανατείλει.

Απ’ το γενναιο κληροδότημα της φύσης

Μόνο οι ερωτευμένοι δανείζονται αδρά.

Κι αν συναλλάσσεσαι μ’εσένα μόνο, κλέβεις

Του εαυτού σου τη γλυκιά περιουσία.

Κάποτε καίει ο επουράνιοςοφθαλμός

Και της χροιάς του ο χρυσός συχνά θαμπώνει,

κάποιος μοιραίος του καιρού αναπαλμός

την ομορφιά της ομορφιάς απογυμνώνει.

Μα εσύ αιώνιο θα έχεις καλοκαίρι

Κι η ομορφιά σου δεν θ’ απαλλοτριωθεί,

Δεν θα επαίρεται ο Άδης πως σε ξέρει.

Καθώς θα γράφεσαι στου χρόνου την πληθύ.

Τέτοιο είναι για μένα της αγάπης σου το κλέος

Που δεν τα’ αλλάζω ούτε με σκήπτρο βασιλέως.

Φθονώ τα πλήκτρα που σκιρτώντας από ρίγος

Φιλούν τις ρώγες των δαχτύλων σου.

Ουιλιαμ Σαίξπηρ Σονέτα.

Ευλογημένη η μέρα που γεννήθηκες Ρόδο μου

Είθε ν’ανθίζουν πολύ καιρό τα ρόδα στα 

μαγουλά σου, Είθε οι ευωδιές του παραδείσου 

να γεμίζουν τα ρουθούνια σου

Είθε η ζωή σου να είναι μέλι και γάλα.

Επικούρειος Πέπος. 

 

Αριστερά πάνω ο Mr Pepos με την
Μελισσάνθη στο ακρωτήρι της
καλής ελπίδας το 2006 ευχαριστούμε
Denice, ευχριστούμε Derrick.

Mr Pepo, o έρως χρόνια δεν κοιτάζει

Στον άπραγο το νεαρό, αλλά

Και σ’εκείνον πούχει ασπρίσει.

Αν μπορούσαν σαν πουλάκια

Τα κορίτσια στα κλαδάκια

Μέρα νύχτα να πετούν

Κλώνος να γενώ ποθούσα

Τις πανώριες θα καλούσα

Στα κλαδιά μου νάνεβούν.

Στα φύλλα ενός βιβλίου ένα λουλούδι

Ξερό, λες πως γαλήνια κοιμάται,

Δεν έχει μυρωδιά, χρώμα και χνούδι

Έχει όμως κάτι από σένα να θυμάται.

Αριστερά τρία μέλη της ΟΚΡΑ στο 

ΛΟΥΒΡΟ το 2008 Mr Pepos,

Dolenthia, and Jiim Adams

όλα ήταν μαγικά. Πόσο τυχεροί ήμασταν 

και δεν το γνωρίζαμε, το να επισκεφτείς 

4 φορές το Παρίσι με αγαπημένα πρόσωπα

από 10 έως 15 μέρες την κάθε φορά δεν 

είναι κάτι που το κάνουν πολλοί. Να γιατί

λέω πως ήμασταν τυχεροί, πολλοί τυχεροί.

Πούσκιν

Κάποτε στην Αυλή των Θαυμάτων ηχούσε 

μια σειρήνα, Μόνο μία, η Ποίηση.

Από τότε όλο το έδαφος του ψυχισμού μου,

Όλο και πιο γρήγορα γυρίζει το τιμόνι μέσα μου.

 Pepe-Poof

Α, ποιος ξέρει, ποιος ξέρει,

Αν δεν έφυγα κάποτε, πριν από σένα,

Από μια αποβάθρα. Αν δεν άφησα, μια ζεστή αγκαλιά΄

Στον πλάγιο ήλιο της αυγής, ποιος ξέρει?

Ποια ακτή? Ποια αποβάθρα? Ποια αγκαλιά?

Που μέσα μας η σκέψη αρρωσταίνει,

Και μένει στην ψυχή μας ένας μεγάλος έρωτας

Μια γεμάτη θάλασσα συναισθημάτων.

Πιο τακτικά τώρα με πιάνει το παραλήρημα των ποιημάτων.

Διεισδύουν μες στο κορμί μου οι λέξεις και οι στίχοι,

Η Αυλή των Θαυμάτων πλημμυρίζει τις αισθήσεις μου,

Κι αρχίζω να ονειρεύομαι τις μούσες της λογ-ο-ποταμών.

Φερνάντο Πεσσόα.

Κρατήστε μέσα σας τις όμορφες στιγμές

Που ζήσατε πηγαίνωντας προς την Ιθάκη

Και πορευθείτε στη ζωή σας με το άρμα

Της αγάπης, και οδηγό την ποίηση.14/08/06

Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τους φίλους μου,

Που τόλμησα να ονειρευτώ, σ’αυτούς τους

Χαλεπούς καιρούς. PepePoof.

Λουλούδι ανάστασης, ζωής σταφύλι,

Κυρά της αστραπής και της αυγής,

ρόδα των γιασεμιών, ροδόσταμο των στεναγμών,

γραφή θαλάσσης πάνω στον βασάλτη,

γραφή του ανέμου πάνω στην έρημο,

μια διαθήκη του ήλιου, ρόδι, στάχυ

όψη εφηβική, της νιότης μου καημός

ω! ζωήόση έζησα κι όση θα ζήσω

τα χείλη μου θα μνειμονέυουν τα’ονομά σου.

Φερνάντο Πεσσόα.

Σβήνουν οι αναμνήσεις

Όπως τα σπίτια στη στεριά

Που αφήνει πίσω η θάλασσα

Σαν το βαπόρι ξεκινά

Καρδιά μου

Ανοίγεις απαρχής

Σαν την αμυγδαλιά

Τον μήνα Μάρτη

Ας το μπουμπούκι

Μόνο του

Να κάνει

Τον καιρό του

Μύρησε τότε

Τα’ άρωμα

Και δρέψε

Τον καρπό του

Μαρίνα-Ειρήνη

Χωρίς μεσάνυχτα και

δίχως μεσημέρι

στο υπέρτατο μαύρο

της Ειμαρμένης

ακμάζει πάντα προς

τα ύψη ο έρωτας.

Νίκος Καρούζος

Ο έρωτας είναι πρωινή δροσιά

που σε λίγο στεγνώνει

κι απομένει μουσική δυστυχία

στα πέρατα.

Ο έρωτας είναι μέσα στη μνήμη

μα η αγάπη όχι.

Σκοπεύουμε λοιπόν στην αθανασία.

Νίκος Καρούζος.

Μια παρουσία σαν ξαφνικό τραγούδι,

Σαν άνεμος που τραγουδά στις φλόγες,

Δυο μάτια που τον κόσμο μετεωρίζουν

Μ’ όλα τα πέλαγα και τα βουνά του,

Σώμα από φως που φίλτραρε ο αχάτης,

Μηροί από φως, κοιλιά από φως,

Είναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία,

Τα στήθοι σου ναοί όπου τελούνται

Του αίματος τα παράλληλα μυστήρια

Σαν τον κισσό οι ματιές μου σε σκεπάζουν

Είσαι μια πόλη πελαγοζωσμένη,

Ένα οχυρό που έχει το φως διχάσει.

To θεϊκό γλυπτό αριστερά βρίσκεται στο Μουσείο

ORSAY στο Παρίσι, αξίζει το κόπο να πάτε μόνο

και μόνο για να θαυμάσετε αυτό το μοναδικό γλυπτό.

Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.
ΟΙ φωτογραφίες ανήκουν στην συλλογή του Fuji Tomo Kazu.

ΣΟΦΆ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΣΟΦΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ την επιλογή έκανε ο Επικούρειος Πέπος. 26/11/23 στη μνήμη της μητέρας μου.

• Κατά τους βυζαντινούς χρόνους το εκπαιδεύω λεγόταν «ἀνάγω» και η εκπαίδευση αναγωγή,
  
  η φοίτηση στο σχολείο «ἀναγινώσκειν» ή «γραμματίζεσθαι».
  Εκείνος που δεν έλαβε εκπαίδευση ονομαζόταν ανάγωγος.
  Ubi amor, ibi dolor (όπου αγάπη, εκεί και πόνος)
  «Ubi dubium, ibi libertas» (Οπου υπάρχει αμφιβολία, εκεί υπάρχει ελευθερία)
  Publilius Syrus, 1ος μ.Χ αιών
  «Να ενεργείς με τέτοιο τρόπο, ώστε η αρχή στην οποία στηρίζεται η πράξη σου να μπορούσε να γίνει παγκόσμιος νόμος.
  Εμμάνουελ Καντ
  «1. Άφοβον ο θεός (Μη φοβάσε το Θεό)
  2. Αναίσθητον ο θάνατος (Λυτρώσου από τον φόβο του θανάτου)
  3. Τ’αγαθόν μεν εύκτητον (Το αγαθό εύκολα κατακτάται)
  4. Το δεινόν ευεκαρτέρητο (οι οδύνες εύκολα υπομένονται)
  Από την Τετραφάρμακο του Επίκουρου
  «"Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη, ενώ είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα. Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία γι’ αργότερα.
  Κι η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, κι ο καθένας μας πεθαίνει μες στις έγνοιες."
  Επίκουρος
  «…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ εταίρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
  Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….»
  Αριστοτέλης Πολιτικά
  Τι ανόητοι που είναι οι άνθρωποι. Ζητάνε ελευθερία της έκφρασης ενώ δεν έχουν ελευθερία της σκέψης..»
  Soren Kierkegaard
  «Σημασία δεν έχει που βρίσκεται το κορμί, αλλά που ταξιδεύει η ψυχή.»
  Σωκράτης
  «Ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.»
  Θουκιδίδης
  «Αυτός που δεν ξέρει για ποια πράγματα να νοιάζεται και σε ποια να μη δίνει σημασία, νοιάζεται για το ασήμαντο και παραβλέπει το ουσιώδες.»
  Βούδας
  "Φιλοσοφία θα πει: να βρίσκεσαι καθ' οδόν.
  Τα ερωτήματά της είναι ουσιαστικότερα από τις απαντήσεις της, και κάθε απάντηση μετατρέπεται σε νέο ερώτημα".
  Καρλ Γιάσπερς
  Οι ιδεολογίες μας χωρίζουν.
  Τα όνειρα και οι αγωνίες μάς ενώνουν.
  Ευγένιος Ιονέσκο
  Πώς θα δαμαστεί μέσα στον άνθρωπο το θηρίο που τείνει προς την πλεονεξία και τη βία;
  Ο Μακιαβέλι θ' απαντούσε: με τον εξαναγκασμό του Νόμου.
  Οι απαισιόδοξοι: με τη Χάρη του Θεού.
  Οι αισιόδοξοι: με την Παιδεία.
  Ευ. Παπανούτσος
  «Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να εξετάζεται με βάση ότι δίνει και όχι ότι μπορεί να λάβει. Προσπάθησε να μην γίνεις ένας άνθρωπος της επιτυχίας, αλλά ένας άνθρωπος της αξίας».
  Albert Einstein.
  «Κάθε μέρα υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι η εσωτερική και εξωτερική ζωή μου βασίζονται σε κόπους άλλων ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών, και θα πρέπει να καταβάλλω δυνάμεις, προκειμένου να δώσω στο ίδιο μέτρο με αυτά που έχω λάβει και συνεχίζω να λαμβάνω».
  Albert Einstein.
  «Δεν είναι δυνατό να ζει κανείς ευχάριστα, αν δεν ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, όπως και δεν μπορεί να ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, αν δεν ζει ευχάριστα».
  Επίκουρος Κύριαι δόξαι
  «Ο θεός δεν είναι για φόβο (διότι η θεϊκή δύναμη δεν απειλεί εκ φύσεως), ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (διότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή) και το καλό (ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε) εύκολα αποκτιέται, το δε κακό αντέχεται (ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το υπομείνουμε). από την τετραφάρμακο (τέσσερις αρχές) του Επίκουρου,
  «Είναι μεγάλο ευτύχημα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του φιλοσοφία. Αυτός ο διαφορετικός τρόπος του σκέπτεσθαι μας εμποδίζει από του να γίνουμε αγέλη.» Χουρμουζιάδης
  «Μια έννοια που έχει τη δύναμη να ρυθμίζει όλη τη ζωή μας: Επιείκεια.» Κομφούκιος
  «Ο άριστος πάνω απ' όλα θέτει τη δικαιοσύνη. Ο άριστος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος θα στασιάσει. Ο μικρός άνθρωπος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος, θα κλέψει» Κομφούκιος
  «Να μην αναζητώ μία θέση απ' όπου θα μπορώ να κάνω κάτι χρήσιμο, αλλά να κάνω κάτι χρήσιμο από εκεί όπου πραγματικά βρίσκομαι» Carl Jung
  «Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό» Αριστοτέλης
  «Δεν μπορώ να διδάξω σε κανένα τίποτα. Μπορώ μόνο να τον κάνω να σκέφτεται» Σωκράτης
  «Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας» Αριστοτέλης
  «Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης και οι περισσότεροι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης» Sigmund Freud
  «Ζωή είναι να μην ζεις μόνο για τον εαυτό σου!» Μένανδρος
  «Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο— καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο— το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή» Νίκος Καζαντζάκης - Ασκητική
  «Να μη βυθίζεσαι στο παρελθόν, να μην κάνεις όνειρα για το μέλλον, να επικεντρώνεις τη σκέψη σου στην παρούσα στιγμή.» Σιντάρτα Γκοτάμα Βούδας
  «Ου προσποιείσθαι δει φιλοσοφείν αλλ’ όντως φιλοσοφείν. Ου γαρ προσδεόμεθα του δοκείν υγιαίνειν αλλά του κατ’ αλήθειαν υγιαίνειν.» Επίκουρος
  «Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες» Δημόκριτος
  «Διαδίκτυο: Απόλυτη επικοινωνία, απόλυτη απομόνωση.» Paul Carvel - Βέλγος Συγγραφέας
  ΠΗΓΗ https://sciencearchives.wordpress.com 
  Ανιχνευτής Επικούρειος Πέπος.

ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ το έθιμο των Καρκατζαλαίων που έχει τις ρίζες του στα βάθη των αιώνων καλά κρατεί ακόμα και σήμερα και αναβιώνει κάθε πρωτοχρονιά.

Καρκάτζαλοι Γοργογυρίου 2012, Επανάληψη 2024 όσοι μπορείτε, φροντίστε την πρωτοχρονιά να παραβρεθείτε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι για να γευτείτε το πανάρχαιο έθιμο των Καρκατζαλαίων που στο ΜκΠΓ συνεχίζεται από τους νεότερους. Αν πρέπει να μνημονεύσουμε κάποιους από τους μεγάλους Καρκατζαλαίους σίγουρα θα πρέπει να σταθούμε στον Κυρ Φώτη Ντακούλα γιατί η περίπτωσή του παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον για τον εξής λόγο. Ο κυρ Φώτης έγινε Καρκάτζαλος από αγάπη!!! ο κυρ Φώτης σε ηλικία 18 ετών ερωτεύτηκε  την αδερφή του Τρανού!!!!!!! ο οποίος Τρανός ήταν ο φόβος και ο Τρόμος για όσους γλυκοκοίταζαν την χαμηλοβλεπούσα και νοστιμούλα αδερφή του, ο νεαρός τότε Φώτης προβληματίστηκε πάρα πολύ γιατί το τσακίρικο βλέμμα της Βίκυς, -έτσι αποκαλούσαν τότε την αδερφή του Τρανού, αργότερα το άλλαξε σε Βασιλική- σε κάποιο πάρτι που την είχε πρωτοαντικρίσει του είχε -με νόημα- υποσχεθεί πολλά, από τότε που την πρωτοαντίκρισε δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στις σπουδές του, οι σπουδές του ήταν στη σχολή της Γεωπονίας λόγω του ότι ο τσιφλικάς πατέρας του τον προόριζε  για Αρχιτσέλιγκα. 

Αυτό λοιπόν το τσελιγκόπουλο λόγω του ότι ο Τρανός [Δημήτρης] όπως προείπα την αδερφή του την είχε υπό περιορισμό σκαρφίστηκε πολλούς τρόπους προκειμένου να πλησιάζει τον κεραυνοβόλο ερωτά του αλλά πάντα έβρισκε μπροστά του τον Τρανό, μια φορά μάλιστα που τόλμησε να πλησιάσει στό σπίτι τους τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη, το τσελιγκόπουλο είχε δωροδοκήσει τον πιο μικρό αδερφό [Θωμάς] της αγαπημένης του με δυο αρνιά και είχαν συμφωνήσει όταν θα ήταν αυτός βάρδια προς φύλαξη της αδερφής να κάνει τάχαμου-τάχαμου τα στραβά μάτια και να τους αφήσει για λίγο στην κουζίνα μόνους, έλα όμως που ο Τρανός κάτι μυρίστηκε και άλλαξε τη βάρδια την τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα ο μικρός αδερφός να μη μπορέσει να ειδοποιήσει τον ερωτοχτυπημένο; και ο κυρ Φώτης αντί να βρει στην κουζίνα την χαμηλοβλεπούσα Βίκυ-Βασιλική αντίκρισε τον Τρανό με την καραμπίνα!!!!!!!!!! 

Ούτε κατάλαβε για πότε πήδηξε τον φράχτη με τα παλιούρια το τσελιγκόπουλο, μάλιστα κάποια σκάγια τον βρήκαν στον πισινό του και όταν πήγε στο σπίτι η αδερφή του η Αλεξάνδρα του έβαζε όλο το βράδυ κομπρέσες στον ποπό του, της είχε πει ψέματα πως είχε πέσει πάνω σε μια τρακάδα με αγκάθια. Από εκείνη την ημέρα δεν ξανατόλμησε να περάσει από τη γειτονιά της αγαπημένης του. Ένας φίλος του ο Νικόλαος Πατούκας του είπε πως ο μόνος τρόπος για να πλησιάσει την κοπέλα ήταν ένας και μοναδικός, έπρεπε να ντυθεί Καρκάτζαλος!!!!!! αυτό βέβαια είχε κάποιες δυσκολίες γιατί ως Καρκάτζαλος θα μπορούσε να βρεθεί κοντά στον ερωτά του μόνο την ημέρα της πρωτοχρονιάς!!! από την άλλη σκέφτηκε πως απ' την αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι!!!!!!! εξάλλού τα σκάγια στον ποπό του του θύμιζαν πως ο άλλος τρόπος ήταν επικίνδυνος. 

Αύτος ήταν ο λόγος που ο κυρ Φώτης επέλεξε να γίνει Καρκάτζαλος, αν και όταν το έμαθαν οι γονείς του, επειδή ήταν ευγενείς με πολλούς τίτλους!! τον κατσάδιασαν, τον προόριζαν για κάποια αρχοντοπούλα της περιοχής, ναι μεν η Βίκυ ήταν καλό κορίτσι αλλά αυτό δεν αρκούσε γιατί δεν είχε τίτλους και μεγάλη περιουσία, ήταν βέβαια μορφωμένο κορίτσι με σπουδές στην κλασική μουσική, αυτό όμως δεν αρκούσε για τους γονείς του κυρ Φώτη. Το τσελιγκόπουλο όμως ήταν ανένδοτο, η αυτήν η θ'αυτοκτονήσω!!!!!!!!!!!! Οι γονείς του κατάλαβαν πως αυτό που τους είπε το εννοούσε και έδωσαν τη συγκαταθεσή τους. Εκείνος που έδωσε τη συγκαταθεσή του με κρύα καρδιά ήταν ο μεγάλος αδερφός της Βίκυς, δηλαδή ο Τρανός. 

Όταν τον ρώτησε κάποια στιγμή ο μικρός του αδερφός γιατί δεν τον ''πάει'' τον Φώτη του απάντησε: Eίναι μουρντάρης και κριάρι!! έχει σχέσεις και με άλλα κορίτσια!!!!!! που σε όλα τάζει γάμο. Τελικά ο κυρ Φώτης νυμφέφθηκε την αγαπημένη του και ζουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα. Ακόμα και σήμερα την έχει στα ώπα ώπα, την προσέχει σαν μάτια και δεν την αφήνει να πιάσει ούτε ένα ποτήρι νερό. Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία του κυρ Φώτη, και αυτός ήταν ο λόγος που τον ώθησε στο να γίνει Καρκάτζαλος. Ένα άλλο περιστατικό που έχει σχέση με τα Καρκατζάλια είναι η απαγωγή ενος Καρκάτζαλου από τις καλότχιες!!!!!!!!! 

Συγκεκριμμένα πρόκειται για τον Σαρούχο, κάποια χρονιά που είχε ντυθεί κι αυτός Καρκάτζαλος με τον ξαδερφό του τον Βύρωνα, τον Γκουσγκούνη, και τον Ζάγαρο ενώ περνούσαν το ρέμα της Τζίκενας έχασαν τον Σαρούχο!!!!!!!!! έψαξαν δεξιά αριστερά πουθενά ο Σαρούχος, μετά από τρεις μέρες τον βρήκαν στα στάλια να παίζει κοντσίνα με τον θείο του τον κυρ Φώτη, όταν τον ρώτησαν τι είχε συμβεί τους είπε την ιστορία με τις καλότχιες, αυτή την ιστορία τη γνώριζαν όλοι στο χωριό γατί ο πρώτος που είχαν απαγάγει οι καλότχιες ήταν ο Αμερικάνος. Το πιο κάτω άρθρο που ακολουθεί είναι δανικό από το ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου. Φίλες και Φίλοι σας χαιρετώ, με σεβασμό ο Επικούρειος Πέπος-Fuji Tomo Kazu.

Έθιμα, συνήθειες και μυρωδιές Πρωτοχρονιάς,

Μύθοι , καλικάντζαροι και τέρατα σε όλης της γης τα πέρατα.
Ένα έθιμο τόσο παλιό αλλά πάντα επίκαιρο. Όσοι παραβρέθηκαν την τελευταία μέρα του χρόνου στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων και στον Μύλο των Ξωτικών πήραν μια γεύση από τους καρκατζαλαίους του Γοργογυρίου.

Τα Καρκατζάλια επισκέφθηκαν αυτούς τους δύο χώρους και έδωσαν μια ξεχωριστή νότα χαράς στους παρευρισκόμενους. Το έθιμο όπως προείπα είναι πολύ παλιό, οι σημερινοί 40άρηδες θυμούνται τους παππούδες τους να ντύνονται Καρκάτζαλοι και έτσι το έθιμο έφθασε ως τις μέρες μας. πολλά από τα παιδιά 23-35 χρόνων που σήμερα ανήκουν στα λεγόμενα ¨μεγάλα¨ σαν μικρά παιδιά πιθανόν να ήταν για αυτά μεγάλος φόβος, την εποχή εκείνη. Θα αναφερθώ σε μια ιστορία ενός παιδιού που σήμερα είναι μέλος της ομάδας των μεγάλων, του Φ.Ν. που μου την διηγήθηκε ο πατέρας του ο Κ.Ν. , να πω εδώ πως ο Φ.Ν. ανήκει σε οικογένεια Καρακατζαλαίων γιατί ο προπάππος τους, ο παππούς του, ο πατέρας του και πρόσφατα και η αδελφή του πατέρα του αλλά και ο ίδιος συνεχίζει την παράδοση.

Μάλιστα η κουδούνα που είχε ο Φ.Ν. είναι η ίδια που είχε και ο παππούς του. Σχετικά με αυτή την κουδούνα υπάρχει ολόκληρη ιεροτελεστία παραλαβής και παράδοσης. Πριν αρχίσουν τα Καρκατζάλια, δηλαδή στο στάδιο της προετοιμασίας ο εγγονός επισκέπτεται τον παππού του 7 φορές και του λέει: παππού είμαι ο συνεχιστής της παράδοσης και θέλω να μου παραδόσεις την κουδούνα για 7 ημέρες! Σε κάθε επίσκεψη ο εγγονός ζητάει από τον παππού να του διηγηθεί μια ιστορία με Καρκατζάλια. 

Στην έβδομη ιστορία η οποία λαμβάνει χώρα την τελευταία ημέρα του χρόνου ο παππούς πείθεται από τον εγγονό πως πρέπει να του παραδώσει την κουδούνα-κειμήλιο παράλληλα του δίνει και την ευχή του για καλός Καρκάτζαλος

Κατόπιν ο εγγονός κάνει την τελευταία πρόβα, αφού κάνει πρώτα το απαραίτητο τελετουργικό μπροστά στον καθρέφτη και θεωρεί τον εαυτό τους άξιο συνεχιστή. Θα επιστρέψω όμως στον Φ.Ν. τζούνιορ που όταν ήταν μικρός 8 χρόνων και αντίκρισε τα Καρκατζάλια από τον φόβο τους κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι των γονιών του και δεν έβγαινε με τίποτα. Αναγκάστηκαν οι γονείς του να μεταφέρουν το κρεβάτι προκειμένου μετά από ώρες να τον βγάλουν. Αυτή είναι μια από τις πολλές ιστορίες που ακούς για τα Καρκατζάλια Γοργογυρίου.

Μια άλλη συγκλονιστική είναι η πιο κάτω. Κάποια χρονιά οι Κλαρίνας, Καραβίδας, Σαρούχος, Βαρελάς, Τσιγαρίδας, Καρλαύτης, Γαρέφω, Καπνιάς αποφάσισαν και αυτοί να πάνε Καρκάτζαλοι, αφού έκαναν την κατάλληλη προετοιμασία, δεν έβρισκαν κυπριά και κουδούνες για αυτό αποφάσισαν ένα βράδυ να πάνε στο κοπάδι του Χ.Π. για να βγάλουν τα κυπριά από τα κριάρια του κοπαδιού. Για κακή τους τύχη τους πήρε είδηση το τσοπανόσκυλο και τους πετσόκοψε, ο μόνος που κατάφερε να γλυτώσει ήταν ο Τσιγαρίδας γιατί έλεγε στον σκύλο «φάτους-φάτους», ο σκύλος νόμιζε πως ο Τσιγαρίδας ήταν ο Χ.Π. και κυνηγώντας τους άλλους εκείνος την γλύτωσε.

Όπως σας είπα αυτές είναι 2 από τις πάμπολλες ιστορίες που ίσως αρκετές να είναι και λίγο υπερβολικές αλλά σίγουρα είναι αληθοφανείς. Μ’ αυτά και μ’ αυτά θα έρθω στα Καρκατζάλια του 2012. Η συμμετοχή ήταν ίσως η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων. Το γκρουπ των μεγάλων ήταν περίπου 30 άτομα και των δόκιμων 25. Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες και τα βίντεο ήταν όλοι τους άψογα ντυμένοι. Θα μου επιτρέψετε όμως να σταθώ στην έκπληξη αυτής της χρονιάς. Με πρόταση του Μάνατζερ της Ο.ΚΡ.Α, F.T.K. πέντε από τα μέλη αποφάσισαν να πάνε Καρκάτζαλοι!!!!  

Τα μέλη ήταν, Πέπος, Αμβροσία, Μελισσάνθη, Αντιόπη, Ζάν Ντ’ Άρκ. Σε συνεργασία με την Ο.ΚΡ.Α Γοργογυρίου και χωρίς να διαρρεύσει το μυστικό άρχισε ο πυρετός της προετοιμασίας, μάσκες, μπουραζάνια, κοντοκάπια, περούκες, μπότες, κυπριά, κουδούνες, μουστάκες κλπ. Με την βοήθεια του φροντιστή Θ.Ν. και την αρωγή της Κ.Ν. και του Κ.Τ. άρχισε το όνειρο να παίρνει σάρκα και οστά. Με πρόταση επίσης του Μάνατζερ αποφασίσαμε σε κάθε σπίτι που θα επισκεπτόμαστε να τους δίνουμε καραμέλες τσάρλεστον και πέντε φατσούλες, το σύνθημα μας να είναι NO MONEY, NO HONEY!!.

Πράγματι στις 09:30 τα μέλη μαζεύτηκαν στο αρχηγείο και με την βοήθεια της ενδυματολόγου Mrs. Louloukas άρχισε η προετοιμασία της μεταμόρφωσης. Με την βοήθεια της αισθητικού Ελ.Γκ. αρχίσαμε να αλλάζουμε όψη. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Στις 10:30 η νταλίκα με οδηγό τον Κ.Τ. παρέλαβε τους Καρκατζαλαίους αφού πρώτα ο φροντιστής Θ.Ν. έλεγξε την περιοχή ώστε να μην τους δούνε την ώρα της επιβίβασης.

Ο Κ.Τ. πήγε τα πέντε Καρκατζάλια στην περιοχή τυροκομείο και αποχώρησε. Η ομάδα αφού έκανε το σχετικό ζντό φωνάζοντας ΟΚΡΑ αποφάσισε να επισκεφθεί πρώτα το σπίτι του βιομήχανου Κ.Γ. ο ίδιος έλειπε και μας υποδέχθηκαν η σύζυγος, η κόρη και η εγγονή. Όλοι ξεκίνησαν και τελείωσαν πολύ καλά. Ήταν μια μοναδική και out of the box εμπειρία η οποία ενθουσίασε τα μέλη και όλους όσους επισκεφθήκαμε.

Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν ώστε το όνειρο να γίνει πραγματικότητα, και ειδικότερα τον Θεόφραστο που μας βοήθησε να βρούμε τα απαραίτητα, ευχαριστούμε επίσης όσους επισκεφθήκαμε, για την φιλοξενία τους και κυρίως ευχαριστούμε τα 2 γκρουπ δόκιμων και μεγάλων για την συμμετοχή τους και για την ωραία ατμόσφαιρα που παρουσίασαν.

Τους ευχαριστούμε επίσης για την επίσκεψη στην Αυλή των θαυμάτων όπου έγινε ένα ειδικό τελετουργικό με βεγγαλικά και καπνογόνα με διευθυντή ορχήστρας τον οικοδεσπότη.

Όλα ήταν μαγικά. Επιτέλους χαρήκαμε λίγο με τους Καρκάτζαλους του χωριού γιατί οι Καρκατζαλαίοι της πολιτικής, μας έχουν μαυρίσει την ψυχή μας, δυστυχώς και με δική μας ευθύνη.

Υ.Γ. αν Θ.Θ. του χρόνου ήμαστε καλά και ήμαστε στο χωριό θα γίνει μεγάλο γλέντι στην Αυλή των θαυμάτων με γουρουνόπουλα, λουκάνικα, κοκκορομεζέδες, πρασοτηγανιές και ντόπιο νέκταρ που έπιναν οι Θεοί του Ολύμπου το οποίο παρασκευάζει ο Μάκης Ντάκουλας  [Θεόφραστος] με ειδική συνταγή.

Σας ευχόμαστε Καλές Γιορτές και Καλές αντοχές

Επιμέλεια : POOF-PEPE