13/02/2008 - 13/02/2024 ΓΚΟΥΒΙΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 16 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ Πατέρα μας λείπεις.....

Ο πατέρας μου, ο θείος και η θεία 3 απουσίες.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, σαν σήμερα πριν 16 χρόνια μας αποχαιρέτησε ο Παπουλάκος μας, το κακό είναι πως μετά τον θάνατο τού πατέρα μου είχαμε ακόμα δύο θανάτους, της νύφης μου και της μητέρας μου, δυστυχώς σ' αυτά τα 16 χρόνια αυτοί οι τρεις θάνατοι δεν έχουν αναπληρωθεί!! Μη με ρωτήσετε το πως και το γιατί, αυτό είναι γνωστό σε όλους, αν όμως με ρωτήσετε για τις ευθύνες, τότε θα σας πω πως φυσικά έχω κι εγώ τις δικές μου ευθύνες. Ένυ γουέη που λένε και στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, σήμερα στη μνήμη τού πατέρα μου κάνω αυτή την ανάρτηση, ο πατέρας μου ήταν πάντα δίπλα μας και του χρωστάμε πάρα πολλά. Όλα τα μέλη της οικογένειας τον αγαπούσαν, ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που τους συμπαθούσες αμέσως, ειδικότερα στο PEPOS SCHOOL OF DELICATESSEN Αρεοπαγίτου 18 δίπλα στην Ακρόπολη στη συνοικία των Θεών είχε γράψει την δική του ιστορία. 

Είδα στον ύπνο μου τον πατέρα

Περπατούσε ασίκικα

Ήταν χαμογελαστός

Μπράβο πατέρα, όπως παλιά

Λεβέντης

Γεια σου Μαστορίκα!!!!!!!!!

Νύχτα κι εγώ σε περιμένω

Αρχίζει πάλι η βροχή

Τώρα πια όλα έχουν αλλάξει

Τώρα νύχτα, κρύο, παγωνιά...

Σ' ευχαριστώ, πατέρα που μ' έκανες να αισθάνομαι

σημαντικός για σένα και για τον κόσμο.

Σ' ευχαριστώ που ήσουν πλάι μου όλα αυτά τα χρόνια,

ήσουν για όλους μας μια φωλιά γεμάτη αγάπη και στοργή.

Σ' ευχαριστώ που με βοηθούσες σε όλες τις δραστηριότητές μου

και που μ' έκανες να πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω καλά.

Σ' ευχαριστώ που ήσουν εκεί ακόμα και όταν δεν σε χρειαζόμουν.

Σ' ευχαριστώ που έκανες πίσω και μ' άφησες να προχωρήσω

μόνος μου όταν κατάλαβες πως είμαι έτοιμος για τη μάχη της ζωής.

Σ' ευχαριστώ για τα τραγούδια που μου έλεγες, για τα παραμύθια,

για τους μουραπάδες, για τις κούνιες που έφτιαχνες στα εγγόνια σου,

για τη φροντίδα των εγγονών σου, για τα σπεσιαλιτέ που έφτιαχνες

στο Μακρυγιαννέϊκο, και για την ανεκτίμητη προσφορά σου στο

Χαλκούτσι, στην Λούτσα, στην Αμβροσία, και ειδικότερα στην

Αρεοπαγίτου εκεί που έγραψες τη δική σου ιστορία, και φυσικά

στην ανέγερση του σπιτιού στο χωριό, για όλα αυτά θα σου είμαι

για πάντα ευγνώμων.

Σ' ευχαριστώ για όλες τις καλές συμβουλές που λόγω βλακείας

αγνόησα αρκετές.

Σ΄ευχαριστώ που ήσουν πάντα παρόν αλλά με μια δημιουργική

σιωπή που σ' έκανε αξιαγάπητο.

Σ' ευχαριστώ που ήσουν Μάστορας παντός καιρού και όταν

δεν κατάφερνες να διορθώσεις κάτι έπαιρνες το σφυρί και ως

άλλος Μεγαλέξανδρος έκοβες τον γόρδιο δεσμό.

Σ' ευχαριστώ που μας άφησες τόσο μεγάλη παρακαταθήκη

γέλιου που όταν βρισκόμαστε έχουμε πάντα κάτι δικό σου

να διηγηθούμε και να σε νοσταλγήσουμε.

Σ' ευχαριστώ που προσπαθούσες να με μάθεις να χορεύω

τσάμικο, δεν τα κατάφερα αλλά μου αρκούσε που έβλεπα

εσένα να ζωγραφίζεις χορεύοντας.

Σ' ευχαριστώ που δεν ήσουν παράξενος, και που συμμετείχες

στα όνειρά μου.

Σ' ευχαριστώ που με τη συμπεριφορά σου δεν δημιούργησες

ποτέ πρόβλημα στις νύφες και στα παιδιά σου.

Σ' ευχαριστώ κυρίως που ακόμα και σ' αυτά τα δυο χρόνια

της περιπέτειά σου μας χάρισες πάρα πολύ όμορφες στιγμές.

Υ,Γ. Γονείς αιδού.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Παιδί μου,

το Περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,

όπως το βρεις κι όπως το δεις

να μη το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά

και φράξε το πιο στέρεα

και πλούτισε τη χλώρη του

και πλάτυνε τη γή του.

Κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται

να το βεργολογήσεις.

Κι αν αγαπάς τ' ανθρώπινα

και όσα άρρωστα δεν είναι,

ρίξε αγιασμό και ξόρκισε

τα ξωτικά να φύγουν.

Και τη ζωντάνια σπείρε του

μ’ όσα γερά, δροσάτα.

Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.

Κι αν είναι κι έρθουν χρόνια δίσεχτα,

πέσουν καιροί οργισμένοι,

κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιαγμένα,

κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δέ φελάν

παρά για μετερίζια,

μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι!

Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΠΕΠΟ.