Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

18.9.16

Παρελθόν, Παρών, και Μέλλον. Μνήμες, Μνήμες. Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 18 Σεπτεμβρίου ώρα 14.45 
Φίλες και Φίλοι αγαπητοί αόρατοι, και μη, επισκέπτες του ιστολογίου της Λ.Ο.Γ. σας καλησπερίζω από το συννεφιασμένο Γοργογύρι. Συνεχίζω σήμερα ξανά με παλιές και νέες φωτογραφίες. Οι παλιές αφορούν τον Κωνσταντίνο Ντακούλα τον πρεσβύτερο, το ζεύγος Ελένης και Ευάγγελου Ντακούλα και συγγενικά τους πρόσωπα. Οι νέες, την γιαγιά Βασιλική, τον Θεόφραστο και όχι μόνο. Επίσης περιμένω εδώ και μέρες το υλικό από τον Βύρωνα γιατί υποσχέθηκα στον Βιομήχανο Γ.Τ. πως σύντομα, θα αναρτήσω μέρος των φωτογραφιών. Με την ευκαιρία να στείλω τα χαιρετισματά μου στη σύζυγο του βιομήχανου που αυτήν την περίοδο αλωνίζουν με το σκάφος τους το Αιγαίο. Το σκάφος τους φέρει την ονομασία ''ΣΥΝΝΕΦΟΥΛΑ-ΒΡΟΧΟΥΛΑ''. Και όπως πάντα θα συνοδεύσω τις φωτογραφίες με ένα ποίημα. Με σεβασμό και δέος για το θαύμα της ζωής ο Επικούρειος Πέπος.


Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας
Κι είμαστε – σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη –
Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Φθινόπωρο στο Γοργογύρι 2015
Ο παππούς της Κωνσταντίνας ΄΄μπούλης'' ο ξακουστός.
Η γυναίκα του Παύλου-Βαγγέλη η Ελένη, με τον αδερφό της Κώστα.
Βάσω, Γιάννης, Στέφανος,Παππούς, Γιαγιά, Ελένη, το κοριτσάκι;

Βάσω, Ελένη νύφη, Νίκος, Κώστας, ΓιάννηςΑργ. Γιάννης Γακ. και;
Ο Θεόφραστος με τα μεζεδάκια του.
Γαλατόπιτα, Λουκάνικο, Ρύζι Τρικαλινό, και Μοσχαρίσια κόντρα.

Η γιαγιά Βασιλική στα χάι της.
Η γερόντισα με την Λαμπρινή.
Αυτό το λουλούδι αρέσει πάρα πολύ στην πεθερά μου και στην μητέρα μου.

Περι φιλίας από τον δάσκαλο Ε. Π. Παπανούτσο. Ένα μικρό αφιέρωμα στην Άλκηστη, στην Ζαν Ντ' Άρκ στον Αρκά για ειδικούς λόγους, κ.ο.μ.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 18.09.2016 ώρα 08.52 τρίτη; καμπάνα, υπό την προστασία της Ροδιάς. 


Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί Μοϊκανοί!! αυτής της ιστοσελίδας σας καλημερίζω από το ΜκαιΠΓ το μενού σήμερα έχει ό,τι πιο πολύτιμο έχει ο άνθρωπος. Αν η φιλία δεν είναι το κράτιστο απ' όλα τα αποκτήματα ποιο είναι; Είπε κάποιος πολύ παλιά, πως οι Ηγεμόνες και οι Γυναίκες δεν έχουν φίλους, για τους Ηγεμόνες πράγματι έχει τη λογική του, για της Γυναίκες ισχύει; Ένας άλλος, ο Μέγας Σωκράτης, όπως αναφέρει ο Ξενοφών, είχε πει: 
''Πάντων κτημάτων κράτιστον έστι φίλος σαφής και αγαθός''. Εγώ ο Επικούρειος Πέπος-Πούφ-Πεπέ-Φούτζι Τόμο Κάζου το ασπάζομαι απόλυτα. Αυτό είχα σαν μότο στη ζωή μου. Αυτά τα λόγια του Σωκράτη με οδήγησαν στην πιο όμορφη, και διαχρονική φιλία, που φέτος γιορτάσαμε τα 39 χρόνια, και πάμε φούλ -ελπίζω και εύχομαι- για τα 40. Η σημερινή λοιπόν ανάρτηση είναι αφιερωμένη, που αλλού; στα υπέροχα φιλαράκια που είχα την ευλογία να αποκτήσω στο διάβα της ζωής μου. Αυτά τα φιλαράκια είναι Έλληνες, Νοτιοαφρικανοί, Ιάπωνες, Φινλανδοί, Ιταλοί, Γάλλοι, Νορβηγοί, Κύπριοι, Αυστραλοί, Σουηδοί, και Ουτοπιστές.


Η φιλίας είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου. Συνδέει όσους ξέρουν να εκτιμήσουν και εμπιστευθούν τον άνθρωπο σαν άνθρωπο. Τη φιλία διαλύουν ή ιδιοτέλεια, ό φθόνος, η αχαριστία, ή αντιζηλία. Μεγάλος εχθρός της: ή καχυποψία.
Η φιλίας, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας. Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασας ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθ' ένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση.
Η φιλία είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου, όπως προείπα, και προσφέρεται σ' έναν επίσης ώριμο και άξιο άνθρωπο.
(Καταχρηστικά ονομάζουν οι ανώριμοι και οι πνευματικά υποδιαίστεροι φίλους τους ομοίους των, αυτοί μπορεί να είναι σύντροφοι του παιχνιδιού η συνέταιροι στις επιχειρήσεις, συμπολίτες, συνάδελφοι, συνταξιδιώτες, συμπότες, συνωμότες κ.λ.π.-όχι ''φίλοι'').
Η φιλία, λέγει ο Σταγειρίτης, ''αναγκαιότατον''. Ο φίλος είναι ο παραστάτης που θα ενθαρρύνει, (π.χ. τον Αρκά να πάει στο LSE ή την Μνημοσύνη να διεκδικήσει αυτά που τις αξίζει), και θα βοηθήσει τον νέο άνθρωπο να μην κάνει σφάλματα (ανοησίες, αστοχίες, απρέπειες), ο οδηγός στο σωστό δρόμο, ο επίκουρος στις κακοτοπιές της ζωής.
Τέλος σ' εκείνους που βρίσκονται στην ακμή της ηλικίας τους ο φίλος είναι βοηθός ''προς τις καλές πράξεις'', σύμβουλος και συνεργάτης στα ''καλά'' έργα.

Τι είναι η φιλία ; ''Εύνοια'', φυσικά - λέγει ο Αριστοτέλης, να έχεις δηλαδή καλές διαθέσεις απέναντι σ' έναν άνθρωπο, να αισθάνεσαι στοργή γι' αυτόν, να επιζητείς τη συντροφιά του και να θέλεις την ευτυχία του. Αγαπητά μου φιλαράκια, Αρκά, Ζαν Ντ' Άρκ, Άλκηστη, Σπυριδούλα νο πρόβλεμ, και όχι μόνο, όλα αυτά τα χρόνια, αυτά αισθανόμουν για σας. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή, -λόγω μεγάλης καχυποψίας, οι σκοταδόψυχοι συνεχώς αυξάνουν- πολλοί άνθρωποι δεν βιώνουν την αληθινή φιλία. Ίσως πει κάποιος: σημεία των καιρών, ίσως. 
Χθες μου συνέβη κάτι περίεργο-παράξενο και για μένα τραγικό. Μ' επισκέφθηκε κάποια κυρία με το εγγονάκι της, κοριτσάκι 6; ετών και παρατηρούσα πως το κοριτσάκι συμπεριφερόταν σαν τις χαζοχαρούμενες των πρωινάδικων της τουβούλας. Ο τρόπος που καθόταν γενικότερα θύμιζε κάτι από Μενεγάκη κ.λ.π. Είναι απίστευτο τελικά το πόσο κακό κάνει το χαζοκούτι σ' αυτές τις αθώες ψυχές και όχι μόνο. Πέντε μήνες στο χωριό -για πρώτη φορά λόγω γιαγιάς- χωρίς χαζοκούτι, ειλικρινά σας μιλάω για μεγάλη απόλαυση. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Μόλις επιστρέψουμε Αθήνα σκέφτομαι να καταστρέψω την εκεί tv.
Στην φιλία πρέπει να πηγαίνουμε με ανέφελη καρδιά, τότε τη χαιρόμαστε.
Αυτά για σήμερα από το καλοκαιρινό Γοργογύρι. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Αληθινός φίλος είναι αυτός που παραβλέπει τις αποτυχίες σου και αντέχει τις επιτυχίες σου. D.L.
Εκτιμώ τον φίλο που βρίσκει χρόνο για μένα στην ατζέντα του, αλλά βασίζομαι στον φίλο, που, για μένα, δεν συμβουλεύεται την ατζέντα του. R.B.
Η φιλία κρατάει μόνάχα μια μέρα, πρέπει να την ποτίζεις κάθε μέρα. Πε-Πε.
Λίγοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους αυτό: να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους. Αισχύλος.

Διέκοψα τη φιλία μου με δυο ανθρώπους. Με τον έναν γιατί ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό του. Και με τον άλλον, επειδή ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό μου. Νicholas Chamfort.
Mην κάνεις φίλους αυτούς που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα, αλλά αυτούς που θα σε ''αναγκάσουν'' να ανεβάσεις το επιπεδό σου. Τ.W. IBM.
Ένα ποίημα ύμνος στο αληθινό νόημα της φιλίας από τον σπουδαίο (Χόρχε Λουίς Μπόρχες), αυτόν συγγραφέα, που αναδεικνύει την αξία που έχουν οι αληθινοί φίλοι στη ζωή των ανθρώπων. Φίλοι που θα χαρούν με τη χαρά σου και θα λυπηθούν με την λύπη σου και όχι αντίστροφα. Φίλοι ειλικρινείς. Υπάρχουν άραγε; Κι όμως, η ζωή μας δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βρει την αληθινή φιλία. Είναι αυτοί οι μερικοί τυχεροί, που αν μη τι άλλο θα πρέπει να αισθάνονται ευλογημένοι και χαρούμενοι… 
Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις, για όλα τα προβλήµατα της ζωής, ούτε έχω απαντήσεις στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου, αλλά µπορώ να σε ακούσω και να τα µοιραστώ µαζί σου.
Δεν µπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν σου ούτε το µέλλον σου. Αλλά όταν µε χρειάζεσαι θα ‘µαι δίπλα σου.
Δεν µπορώ ν’ αποτρέψω
να µη σκοντάψεις.
Μόνο µπορώ να σου προσφέρω το χέρι µου,
για να κρατηθείς
και να µη πέσεις.
Οι χαρές σου.
Οι θρίαµβοί σου
κι οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικά µου.
Αλλά χαίροµαι ειλικρινά
να σε βλέπω ευτυχισµένο.
Δεν κρίνω τις αποφάσεις
που παίρνεις στη ζωή.
Περιορίζοµαι στο να σε στηρίζω,
να σε παροτρύνω
και να σε βοηθώ όταν µου το ζητάς.
Δεν µπορώ να σου χαράζω όρια που µέσα τους οφείλεις να κινείσαι, αλλά σου προσφέρω αυτό το χώρο, τον απαραίτητο για ν’αναπτυχθείς.
Δεν µπορώ να αποτρέψω τον πόνο σου όταν κάποια λύπη σου σχίζει την καρδιά, αλλά µπορώ να κλάψω µαζί σου και να µαζέψω τα κοµµάτια, για να τη φτιάξω από την αρχή.
Δεν µπορώ να σου πω ποιος είσαι ούτε ποιος θα όφειλες να είσαι. Μονάχα µπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι και να ‘µαι φίλος σου.
Αυτές τις ηµέρες σκέφτηκα
τους φίλους και τις φίλες µου.
Δεν ήσουν ψηλά ούτε χαµηλά ούτε στη µέση.
Δεν ήσουν στην αρχή
ούτε στο τέλος της λίστας.
Δεν ήσουν το νούµερο ένα
ούτε το τελικό,
ούτε διεκδικώ να ‘µαι πρώτος,
δεύτερος ή ο τρίτος στη δική σου.
Φτάνει που µε θες για φίλο.
Ευχαριστώ που ‘µαι αυτό.
Ευχαριστώ κι εγώ που τόσα χρόνια μου χαρίζεται την υπέροχη φιλία σας. W.L.P.