Δέκατο Όγδοο Μέρος. Σύνδεση με το προηγούμενο, Την επόμενη της άφιξης στο Γιοχάνεσμπουργκ, της γιαγιάς και της εγγονής, ο Ντέρικ τηλεφώνησε στον Επίκουρο για να τον ευχαριστήσει για την ανεπανάληπτη φιλοξενία που είχαν προσφέρει στην μητέρα του και στην κόρη του.Ας επιστρέψουμε όμως στην Αμερική κοντά στην Μυρτώ η οποία ξεκίνησε την εργασία της με πολύ καλή διάθεση στο ερευνητικό κέντρο εξωσωματικής, και σύντομα δρομολόγησε να συναντηθεί με τον θείο της τον Ιπποκράτη προκειμένου να συζητήσει μαζί του την πρόθεση της να επιστρέψει στην Ελλάδα. Δυστυχώς ο θείος της δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην κηδεία του πατέρα της γιατί εκείνη την ημέρα ήταν ο κύριος ομιλητής σε ένα συνέδριο καρδιολογίας που γινόταν στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Αφού άκουσε με προσοχή τα επιχειρήματα της ανιψιάς του την συμβούλευσε κι αυτός όπως η μητέρα της, να μην πάρει βιαστικές αποφάσεις για τις οποίες αργότερα θα μετάνιωνε, τις είπε επίσης πως η μητέρα της έχαιρε άκρας υγείας και συν το χρόνο θα ήταν σε θέση να διαχειριστεί σωστά την απώλεια του πατέρα της.
Ως νέα επιστήμων ήταν πολύ αφοσιωμένη και είχε μπροστά της ένα λαμπρό μέλλον, ήταν ήδη μία κορυφαία ερευνήτρια, οι συνάδελφοι της μιλούσαν γι' αυτήν με τα καλύτερα λόγια. Ήταν πολύ δραστήρια, πολύ όμορφη, πολύ χαρισματική, και κυρίως με ένα αγγελικό πρόσωπο που είχε πάντα ένα χαμόγελο, ήταν η δική του Καρυάτιδα.
Απάντηση δεν έλαβε, απλά η κοπέλα που ήταν μέσα στον καθρέφτη χαμήλωσε τα μάτια και ντύθηκε. Η γυμνή αλήθεια δεν εμφανίστηκε.
Οι μήνες περνούσαν και η ζωή της κυλούσε ομαλά, όπως πριν, το μόνο αξιοσημείωτο που είχε μεσολαβήσει ήταν η επιστροφή του θείου Ιπποκράτη από την Ελλάδα και τα νέα του από την συνάντηση που είχε με τον Πέπο. Ο θείος ήταν κι αυτό ενθουσιασμένος από αυτή τη γνωριμία, ο Πέπος ήταν ωραίος τύπος και έξω καρδιά. Είχαν επισκεφτεί το Pepos Restaurant με την αδερφή του, δηλαδή την μητέρα της Μυρτούς για να παραδώσουν στο Πέπο το δώρο και με την ευκαιρία να δειπνήσουν μια και η Νεφέλη του είχε πει τα καλύτερα λόγια για τα σπιτικά φαγητά που είχαν δοκιμάσει την πρώτη φορά. Τώρα αρχίζει η εξιστόρηση της συνάντησης προς την Μυρτώ.
Ιπποκράτης:Λοιπόν Μυρτώ κάθισε να σου πω τα νέα, με το που αντίκρισε την μητέρα σου, την θυμόταν πολύ καλά, χάρηκε πάρα πολύ, το έβλεπες αυτό στο πρόσωπο του, αυτός ο νέος έχει ένα πρόσωπο που δεν μπορεί να κρύψει τίποτα, η πρώτη ερώτηση που έκανε ήταν για σένα Μυρτώ μου, ρώτησε πως δεν ήταν μαζί μας και η κόρη μας!! Προφανώς νόμισε πως η μητέρα σου ήταν η γυναίκα μου. Του είπαμε πως θα του εξηγήσουμε και μας οδήγησε στον κήπο, απ' ό,τι μου είπε η μητέρα σου καθίσαμε τυχαία στο ίδιο τραπέζι που είχατε καθίσει μαζί. Αφού πήραμε τα σχετικά εδέσματα, τυροπιτάκια της γιαγιάς, Προδόρπιο των Θεών, σαλάτα χωριάτικη και σουτζουκάκια σμυρνέικα μας έφερε και ροζέ οίνο. Κατά την διάρκεια που εξυπηρετούσε τους υπόλοιπους πελάτες παρατήρησα πως έριχνε κλέφτες ματιές σε μένα και την μητέρα σου. Όταν βρήκε χρόνο τον καλέσαμε να καθίσει κοντά μας γιατί κάτι είχαμε για ' αυτόν. Για μένα; Ρώτησε γεμάτος απορία, και συνέχισε λέγοντας, συγγνώμη που θα το πω αλλά πιο πολύ γι' αδέρφια μοιάζετε παρά για ζευγάρι!! Ο τύπος ήταν απίστευτος!! εντωμεταξύ υπήρχε κάποιος μικρός που βοηθούσε στο σερβίρισμα και όλη την ώρα δάσκαλε και δάσκαλε τον αποκαλούσε. Του είπαμε την αλήθεια, δηλαδή αυτό που είχε καταλάβει, πως ήμασταν αδέρφια. Με το που το άκουσε αυτό προς μεγάλη μας έκπληξη συννέφιασε το πρόσωπο του.
Κάπου εδώ θα σταματήσω την αφήγηση του δέκατου Όγδοου μέρους, σας χαιρετώ, ο αφηγητής Πεπέ.
