20 πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για τον πιο πιστό φίλο του ανθρώπου, τον σκύλο.
Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, η σημερινή μέρα ήταν μέρα αποχαιρετισμού, ο πιστός μας φίλος ο Ορφέας μας το πρωί 03/01/2019 πέθανε.... Δυστυχώς ο καρκίνος χτύπησε και τον Ορφέα. Η εξέλιξη ήταν ραγδαία, ούτε μήνας δεν πέρασε από τότε που διαγνώστηκε πως έχει καρκίνο και σήμερα το πρωί άφησε την τελευταία του πνοή. Οφείλω να ομολογήσω πως αυτό το κουταβάκι που μπήκε στην ζωή μας πριν οκτώ χρόνια μας έκανε όλους να τον αγαπήσουμε. Ειδικότερα η Δήμητρα, η Ηρώ, η Ράνια και ο Αλέκος τον είχαν λατρέψει. Το άξιζε ο μπαγάσας γιατί ήταν πολύ χαρισματικός και αγαπησιάρης. Όμως όλα τα καλά έχουν ένα τέλος, εγώ ως Επικούρειος νόμιζα πως θα αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση πιο ψύχραιμα.
Ως φαίνεται έχω αρκετό δρόμο μπροστά μου γιατί κάθε άλλο παρά ως Επικούρειος αντιμετώπισα τον θάνατο του Ορφέα μας. Το μεσημέρι παρουσία όλων όσων τον αγάπησαν κάναμε την ταφή του, εγώ ο Επικούρειος Πέπος μαζί με τον Αλέκο, που τόσο αγαπούσε ο Ορφέας κατεβάσαμε την σορό του στην τελευταία του κατοικία. Οι στιγμές ήταν πολύ δύσκολες για όλους μας και ειδικότερα για την Δήμητρα - Περσεφόνη και την Ηρώ, είχαν δεθεί αρκετά με τον Ορφέα. Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να γνωρίσεις τον Ορφέα και να μην τον αγαπήσεις. Θα πρέπει όμως να σταθούμε στις πολλές στιγμές ευτυχίας που μας είχε χαρίσει ο Ορφίκος μας και να ξεπεράσουμε την στεναχώρια μας. Για όσους θεωρήσουν υπερβολικά αυτά που γράφω θα τους πω το εξής: Αν δεν συνδεθείς ποτέ με κάποιο τετράποδο δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις τα συναισθήματα που απορρέουν από μια τέτοια σχέση και ο χαμένος θα είσαι εσύ.
Μ' αυτά τα λίγα λόγια θα ήθελα να αποχαιρετήσω τον πιστό μας φίλο, τον αγαπημένο μας Ορφέα. Ορφέα θα σε θυμόμαστε και για μας θα βρίσκεσαι πια στον παράδεισο της μνήμης μας. Με αγάπη Δήμητρα - Περσεφόνη, Κοντεσίνα Ηρώ, Ράνια, Αλέξανδρος, Μελισσάνθη, Λαμπρινή, Επικούρειος Πέπος και Κορνηλία η οποία θα ήθελε πάρα πολύ να ήταν σήμερα εδώ, αλλά δεν ήταν δυνατόν γιατί έλειπε στο χωριό. Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Λέμε τα αγαπάμε! Όντως τα αγαπάμε! Μας δίνουν χαρά, ξεκούραση, γαλήνη! Δεν θα αναφερθούμε στα οφέλη που αποκομίζουμε από τη σχέση μας με τα σκυλιά – είναι γνωστά.
Ας διαβάσουμε όμως 20 πράγματα, 20 αλήθειες που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε όσοι αγαπάμε τα σκυλάκια.
Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, η σημερινή μέρα ήταν μέρα αποχαιρετισμού, ο πιστός μας φίλος ο Ορφέας μας το πρωί 03/01/2019 πέθανε.... Δυστυχώς ο καρκίνος χτύπησε και τον Ορφέα. Η εξέλιξη ήταν ραγδαία, ούτε μήνας δεν πέρασε από τότε που διαγνώστηκε πως έχει καρκίνο και σήμερα το πρωί άφησε την τελευταία του πνοή. Οφείλω να ομολογήσω πως αυτό το κουταβάκι που μπήκε στην ζωή μας πριν οκτώ χρόνια μας έκανε όλους να τον αγαπήσουμε. Ειδικότερα η Δήμητρα, η Ηρώ, η Ράνια και ο Αλέκος τον είχαν λατρέψει. Το άξιζε ο μπαγάσας γιατί ήταν πολύ χαρισματικός και αγαπησιάρης. Όμως όλα τα καλά έχουν ένα τέλος, εγώ ως Επικούρειος νόμιζα πως θα αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση πιο ψύχραιμα.
Μ' αυτά τα λίγα λόγια θα ήθελα να αποχαιρετήσω τον πιστό μας φίλο, τον αγαπημένο μας Ορφέα. Ορφέα θα σε θυμόμαστε και για μας θα βρίσκεσαι πια στον παράδεισο της μνήμης μας. Με αγάπη Δήμητρα - Περσεφόνη, Κοντεσίνα Ηρώ, Ράνια, Αλέξανδρος, Μελισσάνθη, Λαμπρινή, Επικούρειος Πέπος και Κορνηλία η οποία θα ήθελε πάρα πολύ να ήταν σήμερα εδώ, αλλά δεν ήταν δυνατόν γιατί έλειπε στο χωριό. Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Λέμε τα αγαπάμε! Όντως τα αγαπάμε! Μας δίνουν χαρά, ξεκούραση, γαλήνη! Δεν θα αναφερθούμε στα οφέλη που αποκομίζουμε από τη σχέση μας με τα σκυλιά – είναι γνωστά.
Ας διαβάσουμε όμως 20 πράγματα, 20 αλήθειες που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε όσοι αγαπάμε τα σκυλάκια.
Αξίζει να αφιερώσετε
1.🐕 Μη με αγνοείς για πολύ. Θα ζήσω 10 – 15 χρόνια το πολύ. Μου φαίνεται μια αιωνιότητα όταν είσαι μακρυά και στενοχωριέμαι όταν δεν ξέρω πού είσαι.
2.🐕 Πάρε με μαζί σου σε νέα μέρη να γνωρίσω φιλικούς ανθρώπους και άλλα ζωάκια. Μπορεί αρχικά να φοβηθώ αλλά αυτές οι εμπειρίες θα μου αυξήσουν την αυτοπεποίθηση και θα με βοηθήσουν να μη φοβάμαι.
3.🐕 Μη με πετάξεις αν έρθει νέο μέλος στην οικογένεια. Είμαι κι εγώ μέλος της οικογένειας και θα το αγαπώ και θα τα προσέχω όσο κι εσύ.
4.🐕 Μη θυμώνεις όταν πηδάω πάνω σου. Σε αγαπάω πολύ και ενθουσιάζομαι όταν σε βλέπω, αυτός είναι ο τρόπος μου να σε κάνω αγκαλιά.
5.🐕 Μάθε με νέα πράγματα. Χαίρομαι να σε κάνω χαρούμενο οπότε μάθε μου πράγματα που θα ήθελες να κάνω. Είναι καλή γυμναστική και με κάνουν να περνώ καλά.
6.🐕 Μην απογοητεύεσαι και με παρατήσεις. Δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα σου αλλά κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να σε καταλάβω. Δώσε μου χρόνο να σε καταλάβω και να μάθω, το μόνο που θέλω είναι να σε κάνω χαρούμενο.
7.🐕 Μην εκτονώνεις το άγχος σου επάνω μου. Ακόμη και αν πήγε άσχημα η μέρα σου εγώ χαίρομαι που σε βλέπω και μπορώ να κάνω την υπόλοιπη μέρα σου καλύτερη.
8.🐕 Καθησύχασε με όταν φοβάμαι. Θέλω λίγη ώρα για να καταλάβω ότι κάτι νέο που συναντώ δεν θα μου κάνει κακό και πάντα με βοηθά να είσαι δίπλα μου.
9.🐕 Όση δουλειά και αν έχεις, αφιέρωσε μου λίγο ποιοτικό χρόνο.Είναι το μόνο που θέλω και κάθε λεπτό μετρά για μένα.
10.🐕
Μη με αφήνεις έξω όταν κάνει πολύ κρύο ή πολλή ζέστη. Δεν έχω πού να πάω για να ζεσταθώ ή να δροσιστώ και δεν ξέρω τι να κάνω άμα βρεθώ σε δύσκολη κατάσταση.
11.🐕 Μην ξεχνάς μικρά πραγματάκια που με κάνουν υγιή και χαρούμενο. Όταν μεγαλώνουν τα νύχια μου πονώ όταν περπατάω, κινδυνεύει η υγεία μου όταν τα δόντια μου χαλάνε και νιώθω πιο ανάλαφρος όταν το τρίχωμα μου είναι χτενισμένος. Εσένα θα σου πάρει λίγα λεπτά αλλά για μένα έχει μεγάλη σημασία.
12.🐕 Δείξε μου εμπιστοσύνη. Εγώ σε εμπιστεύομαι απόλυτα. Σε παρακαλώ κάνε το ίδιο. Είσαι όλος ο κόσμος για μένα.
13.🐕 Μη μου κρατάς θυμό για πολύ. Έχεις τη δουλειά, τους φίλους, τη διασκέδαση σου. Εγώ έχω μόνο εσένα.
14.🐕 Μίλα μου. Δεν καταλαβαίνω τις λέξεις σου αλλά καταλαβαίνω τον τόνο της φωνής σου και τη γλώσσα του σώματος σου.
15.🐕 Να μου φέρεσαι με καλοσύνη. Όσο περισσότερο με αγαπάς, τόσο πιο ισχυρό είναι το δέσιμο μας.
16.🐕 Σε παρακαλώ, μη με χτυπάς. Αν έκανα κάτι λάθος, δεν το έκανα επίτηδες. Βοήθησε με να μάθω και να μην το ξανακάνω.
17.🐕 Όποτε κάνω κάτι καλό, πες το μου. Δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει πιο ευτυχισμένο. Να είσαι σίγουρος πως ότι σε κάνει ευτυχισμένο θα το ξανακάνω… ξανά και ξανά και ξανά…
18.🐕 Αν δεν είμαι ο εαυτός μου, κάτι σημαίνει αυτό. Προτού με μαλώσεις γιατί νυστάζω, δείχνω βαρύς ή βαριεστημένος, σκέψου μήπως κάτι δεν πάει καλά ή κάτι με ενοχλεί. Μπορεί να είμαι άρρωστος, να πονάω ή να γερνάω.
19.🐕 Φρόντισε με όταν γεράσω. Φρόντισε με όπως με φρόντισες όταν ήμουν κουταβάκι. Μπορεί να μην είμαι τόσο χαριτωμένος ή να μην έχω τόσο μαλακό τρίχωμα αλλά σε αγαπάω κάθε χρόνο και περισσότερο.
20.🐕 Μη με αφήσεις μόνο μου στο πιο δύσκολο ταξίδι. Ξέρω ότι είναι σκληρό για σένα αλλά μείνε μαζί μου μέχρι την τελευταία στιγμή. Όλα είναι πιο εύκολα και λιγότερο τρομακτικά όταν είσαι δίπλα μου. Να θυμάσαι ότι σε αγαπάω.
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Στην προηγούμενη ζωή ήμουν σκύλος στην Ιαπωνία με το όνομα Πεπέ... Μιλάω σοβαρά, το γράφει και ο Χαρούκι Μουρακάμι στο βιβλίο με τίτλο ""Νορβηγικό Δάσος"".
Πηγή: dinfo.gr
=================
2] Η μύτη της καμήλας
Διάβασε σε παρακαλώ το πιο κάτω ποίημα και σκέψου μήπως πάθουμε τα ίδια με την ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών. Σε χαιρετώ Επικούρειος Πέπος.
Η μύτη της καμήλας
«Μια γλαφυρή εκδοχή του επιχειρήματος της ολισθηρής πλαγιάς, που χρησιμοποιείται σπάνια και υποτίθεται ότι βασίζεται σε έναν αραβικό μύθο, παρουσιάζει με μια χαρούμενη ματιά τους ιδιόμορφους κινδύνους.
Οι ολέθριες συνέπειες του να «αφήσεις τη μύτη της καμήλας να μπει στη σκηνή» – ιδιαίτερα καθώς η μύτη δεν είναι σε καμία περίπτωση το πιο προσβλητικό μέρος μιας καμήλας – απεικονίζονται με τρόπο χαριτωμένο από τη Λίντια Χάουαρντ Σιγκούρνεϊ, Αμερικανίδα ποιήτρια του δέκατου ένατου αιώνα.
Κάποτε στο εργαστήρι του δούλευε ένας τεχνίτης
Με χέρι νωθρό κι άτονη σκέψη.
Όταν μέσα απ’ το ανοιχτό παράθυρο
Να! – μια καμήλα το πρόσωπό της πρόβαλε.
«Η μύτη μου κρυώνει», γόγγυξε δειλά.
«Ω, άσε με πλάι σου να τη ζεστάνω».
Αφού λέξη αρνητική δεν λέχθηκε,
Μπήκε η μύτη, μπήκε το κεφάλι,
Κι όσο σίγουρα η μέρα ακολουθεί τη νύχτα,
Ακολούθησε κι ο μακρύς, ευέλικτος λαιμός,
Κι έπειτα, σαν απειλητική αντάρα,
Μέσα χώθηκε ολόκληρη η άχαρη μορφή.
Ολόγυρα κοίταξε άναυδος ο αφέντης,
Κι αγριοκοίταξε τον αγενή εισβολέα,
Βέβαιος, όσο πιο κοντά πλησίαζε,
Ότι χώρος δεν περίσσευε για τέτοιο καλεσμένο,
Αλλά με έκπληξη, την άκουσε να λέει,
«Αν δεν βολεύεσαι, τον δρόμο σου να πάρεις,
Γιατί εγώ εδώ να μείνω επιλέγω».
Ως νεανικές καρδιές, που η χαρά σας γέννησε,
Τον μύθο αυτό τον αραβικό μη τον περιφρονείτε.
Στης κακής συνήθειας την πιο πρώιμη πονηριά,
Μη δίνετε ακρόαση, μηδέ χαμόγελο, μηδέ ματιά,
Τη σκοτεινή πηγή σφραγίστε πριν εκβάλει,
Κι ούτε ποτέ τη μύτη καμήλας να ανεχθείτε.
(Ben Dupre «50 φιλοσοφικές θεωρίες για τη ζωή και τον κόσμο»).
Ανιχνευτής ο Ηλίας Γιαννακόπουλος.
===================
3] Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΕΙΠΕ:
Την αποψινή μου καλησπέρα σου την στέλνω με λίγα λόγια του Αριστοτέλη. Αφορά κυρίως τους μεγαλοσταυρίτες, τους τάχαμου και τους δήθεν χριστιανούς και γενικότερα τους υποκριτές. Προσοχή δεν μιλάω για τους επαγγελματίες υποκριτές, δηλαδή τους ηθοποιούς, εννοώ αυτούς που μας τριγυρίζουν, τους τσιριμπιμ ττσιριμπομ!!!
"Όσο αφορά την θρησκεία και τη θρησκευτικότητα, σ’ αυτή ο Αριστοτέλης δεν δίνει αυτοτελή αξία. Ευσεβής και αγαπητός στους θεούς γίνεται αυτός που καλλιεργεί τον νουν, όχι αυτός που ασχολείται με προσευχές, θυσίες και θρησκευτικές τελετές: Ό δε κατά νουν ενεργών και τούτον θεραπεύων και διακείμενος άριστα, και θεοφιλέστατος έοικεν( Ηθικά Νικομάχεια 1179 A). Άλλωστε και οι θεοί ασχολούνται με τη «θεωρία» και ο άνθρωπος συγγενεύει με τους θεούς, επειδή έχει νου. Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι ο Αριστοτέλης στον κατάλογο των αρετών δεν συμπεριλαμβάνει την ευσέβεια, δεν μιλά για την αρετή αυτή."
Από το βιβλίο Αρχαίοι Έλληνες στοχαστές, του Σωκράτη Γκίκα.
====================
4]Το μαγαζί της αλήθειας.
Ο άνθρωπος περπατούσε σ’ εκείνα τα σοκάκια της πόλης των Τρικάλων. Είχε χρόνο και γι’ αυτό κοντοστεκόταν για λίγο μπροστά σε κάθε βιτρίνα, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε πλατεία. Στρίβοντας σε μια γωνία βρέθηκε άξαφνα μπροστά σε ένα ταπεινό κατάστημα που η ταμπέλα του ήταν λευκή.
Περίεργος, πλησίασε στη βιτρίνα και κόλλησε το πρόσωπο του στο κρύσταλλο για να καταφέρει να δει μέσα στο σκοτάδι…
>Το μόνο που φαινόταν ήταν ένα αναλόγιο μ’ ένα χειρόγραφο καρτελάκι που έγραφε:
“Το μαγαζί της αλήθειας”
>Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος. Σκέφτηκε, ότι αν και διέθετε ανεπτυγμένη φαντασία, του ήταν αδύνατον να φανταστεί τί μπορεί να πουλούσαν.
>Μπήκε.
>Πλησίασε την κοπέλα που στεκόταν στον πρώτο πάγκο και τη ρώτησε:
>»Συγνώμη. Αυτό είναι το μαγαζί της αλήθειας;»
>»Μάλιστα κύριε.
Τί λογής αλήθεια θέλετε; Αλήθεια μερική, αλήθεια σχετική, αλήθεια στατιστική, πλήρη αλήθεια;»
>Ώστε, λοιπόν, πουλούσαν αλήθεια. Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο. Να πηγαίνεις σ’ ένα μέρος και να παίρνεις την αλήθεια, ήταν υπέροχο.
>»Θέλω πλήρη αλήθεια» αποκρίθηκε ο άνθρωπος χωρίς ταλάντευση.
>»Είμαι τόσο απαυδισμένος από τα ψέματα και τις πλαστογραφίες» σκέφτηκε «Δε θέλω άλλες γενικεύσεις, ούτε δικαιολογίες, δε θέλω απάτες, ούτε κοροϊδίες.»
>»Απόλυτη αλήθεια» διόρθωσε
>»Μάλιστα κύριε. Ακολουθήστε με.»
>Η κοπέλα συνόδευσε τον πελάτη σ’ ένα άλλο μέρος του καταστήματος και δείχνοντας έναν πωλητή με αυστηρό ύφος, είπε:
>»Ο κύριος θα σας εξυπηρετήσει.»
>Ο πωλητής πλησίασε και περίμενε τον πελάτη να μιλήσει.
>»Ήρθα να αγοράσω την απόλυτη αλήθεια.»
>»Αχού. Συγνώμη κύριε, γνωρίζετε την τιμή;»
>»Όχι. Πόσο κοστίζει;» αποκρίθηκε τυπικά. Στην πραγματικότητα ήξερε ότι θα πλήρωνε όσο όσο για να έχει όλη την αλήθεια.
>»Για όλη την αλήθεια», είπε ο πωλητής «το αντίτιμο είναι ότι ποτέ πια δε θα έχετε την ησυχία σας.»
>Ένα ρίγος διέτρεξε τη ράχη του ανθρώπου. Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι το κόστος θα ήταν τόσο υψηλό.
>»Ε..ευχαριστώ… Συγνώμη…» ψέλλισε.
>Έκανε μεταβολή και βγήκε από το κατάστημα κοιτώντας το έδαφος.
>Ένιωσε λίγο θλιμμένος όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν ακόμα προετοιμασμένος για την απόλυτη αλήθεια, ότι ακόμα χρειαζόταν ορισμένα ψέματα για να βρίσκει ανάπαυση, ορισμένους μύθους και εξιδανικεύσεις για να καταφεύγει, ότι ήθελε κάποιες δικαιολογίες για να μην αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό…
»Ίσως αργότερα…» σκέφτηκε.
Από το βιβλίο «Να σου πω μια ιστορία» του Χόρχε Μπουκάι.
Καληνύχτα.
Ανιχνευτής ο Πεπέ.
5 λεπτά από το χρόνο σας, είναι μαθήματα ζωής!
1.🐕 Μη με αγνοείς για πολύ. Θα ζήσω 10 – 15 χρόνια το πολύ. Μου φαίνεται μια αιωνιότητα όταν είσαι μακρυά και στενοχωριέμαι όταν δεν ξέρω πού είσαι.
2.🐕 Πάρε με μαζί σου σε νέα μέρη να γνωρίσω φιλικούς ανθρώπους και άλλα ζωάκια. Μπορεί αρχικά να φοβηθώ αλλά αυτές οι εμπειρίες θα μου αυξήσουν την αυτοπεποίθηση και θα με βοηθήσουν να μη φοβάμαι.
3.🐕 Μη με πετάξεις αν έρθει νέο μέλος στην οικογένεια. Είμαι κι εγώ μέλος της οικογένειας και θα το αγαπώ και θα τα προσέχω όσο κι εσύ.
4.🐕 Μη θυμώνεις όταν πηδάω πάνω σου. Σε αγαπάω πολύ και ενθουσιάζομαι όταν σε βλέπω, αυτός είναι ο τρόπος μου να σε κάνω αγκαλιά.
5.🐕 Μάθε με νέα πράγματα. Χαίρομαι να σε κάνω χαρούμενο οπότε μάθε μου πράγματα που θα ήθελες να κάνω. Είναι καλή γυμναστική και με κάνουν να περνώ καλά.
6.🐕 Μην απογοητεύεσαι και με παρατήσεις. Δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα σου αλλά κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να σε καταλάβω. Δώσε μου χρόνο να σε καταλάβω και να μάθω, το μόνο που θέλω είναι να σε κάνω χαρούμενο.
7.🐕 Μην εκτονώνεις το άγχος σου επάνω μου. Ακόμη και αν πήγε άσχημα η μέρα σου εγώ χαίρομαι που σε βλέπω και μπορώ να κάνω την υπόλοιπη μέρα σου καλύτερη.
8.🐕 Καθησύχασε με όταν φοβάμαι. Θέλω λίγη ώρα για να καταλάβω ότι κάτι νέο που συναντώ δεν θα μου κάνει κακό και πάντα με βοηθά να είσαι δίπλα μου.
9.🐕 Όση δουλειά και αν έχεις, αφιέρωσε μου λίγο ποιοτικό χρόνο.Είναι το μόνο που θέλω και κάθε λεπτό μετρά για μένα.
10.🐕
Μη με αφήνεις έξω όταν κάνει πολύ κρύο ή πολλή ζέστη. Δεν έχω πού να πάω για να ζεσταθώ ή να δροσιστώ και δεν ξέρω τι να κάνω άμα βρεθώ σε δύσκολη κατάσταση.
11.🐕 Μην ξεχνάς μικρά πραγματάκια που με κάνουν υγιή και χαρούμενο. Όταν μεγαλώνουν τα νύχια μου πονώ όταν περπατάω, κινδυνεύει η υγεία μου όταν τα δόντια μου χαλάνε και νιώθω πιο ανάλαφρος όταν το τρίχωμα μου είναι χτενισμένος. Εσένα θα σου πάρει λίγα λεπτά αλλά για μένα έχει μεγάλη σημασία.
12.🐕 Δείξε μου εμπιστοσύνη. Εγώ σε εμπιστεύομαι απόλυτα. Σε παρακαλώ κάνε το ίδιο. Είσαι όλος ο κόσμος για μένα.
13.🐕 Μη μου κρατάς θυμό για πολύ. Έχεις τη δουλειά, τους φίλους, τη διασκέδαση σου. Εγώ έχω μόνο εσένα.
14.🐕 Μίλα μου. Δεν καταλαβαίνω τις λέξεις σου αλλά καταλαβαίνω τον τόνο της φωνής σου και τη γλώσσα του σώματος σου.
15.🐕 Να μου φέρεσαι με καλοσύνη. Όσο περισσότερο με αγαπάς, τόσο πιο ισχυρό είναι το δέσιμο μας.
16.🐕 Σε παρακαλώ, μη με χτυπάς. Αν έκανα κάτι λάθος, δεν το έκανα επίτηδες. Βοήθησε με να μάθω και να μην το ξανακάνω.
17.🐕 Όποτε κάνω κάτι καλό, πες το μου. Δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει πιο ευτυχισμένο. Να είσαι σίγουρος πως ότι σε κάνει ευτυχισμένο θα το ξανακάνω… ξανά και ξανά και ξανά…
18.🐕 Αν δεν είμαι ο εαυτός μου, κάτι σημαίνει αυτό. Προτού με μαλώσεις γιατί νυστάζω, δείχνω βαρύς ή βαριεστημένος, σκέψου μήπως κάτι δεν πάει καλά ή κάτι με ενοχλεί. Μπορεί να είμαι άρρωστος, να πονάω ή να γερνάω.
19.🐕 Φρόντισε με όταν γεράσω. Φρόντισε με όπως με φρόντισες όταν ήμουν κουταβάκι. Μπορεί να μην είμαι τόσο χαριτωμένος ή να μην έχω τόσο μαλακό τρίχωμα αλλά σε αγαπάω κάθε χρόνο και περισσότερο.
20.🐕 Μη με αφήσεις μόνο μου στο πιο δύσκολο ταξίδι. Ξέρω ότι είναι σκληρό για σένα αλλά μείνε μαζί μου μέχρι την τελευταία στιγμή. Όλα είναι πιο εύκολα και λιγότερο τρομακτικά όταν είσαι δίπλα μου. Να θυμάσαι ότι σε αγαπάω.
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Στην προηγούμενη ζωή ήμουν σκύλος στην Ιαπωνία με το όνομα Πεπέ... Μιλάω σοβαρά, το γράφει και ο Χαρούκι Μουρακάμι στο βιβλίο με τίτλο ""Νορβηγικό Δάσος"".
Πηγή: dinfo.gr
=================
2] Η μύτη της καμήλας
Διάβασε σε παρακαλώ το πιο κάτω ποίημα και σκέψου μήπως πάθουμε τα ίδια με την ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών. Σε χαιρετώ Επικούρειος Πέπος.
Η μύτη της καμήλας
«Μια γλαφυρή εκδοχή του επιχειρήματος της ολισθηρής πλαγιάς, που χρησιμοποιείται σπάνια και υποτίθεται ότι βασίζεται σε έναν αραβικό μύθο, παρουσιάζει με μια χαρούμενη ματιά τους ιδιόμορφους κινδύνους.
Οι ολέθριες συνέπειες του να «αφήσεις τη μύτη της καμήλας να μπει στη σκηνή» – ιδιαίτερα καθώς η μύτη δεν είναι σε καμία περίπτωση το πιο προσβλητικό μέρος μιας καμήλας – απεικονίζονται με τρόπο χαριτωμένο από τη Λίντια Χάουαρντ Σιγκούρνεϊ, Αμερικανίδα ποιήτρια του δέκατου ένατου αιώνα.
Κάποτε στο εργαστήρι του δούλευε ένας τεχνίτης
Με χέρι νωθρό κι άτονη σκέψη.
Όταν μέσα απ’ το ανοιχτό παράθυρο
Να! – μια καμήλα το πρόσωπό της πρόβαλε.
«Η μύτη μου κρυώνει», γόγγυξε δειλά.
«Ω, άσε με πλάι σου να τη ζεστάνω».
Αφού λέξη αρνητική δεν λέχθηκε,
Μπήκε η μύτη, μπήκε το κεφάλι,
Κι όσο σίγουρα η μέρα ακολουθεί τη νύχτα,
Ακολούθησε κι ο μακρύς, ευέλικτος λαιμός,
Κι έπειτα, σαν απειλητική αντάρα,
Μέσα χώθηκε ολόκληρη η άχαρη μορφή.
Ολόγυρα κοίταξε άναυδος ο αφέντης,
Κι αγριοκοίταξε τον αγενή εισβολέα,
Βέβαιος, όσο πιο κοντά πλησίαζε,
Ότι χώρος δεν περίσσευε για τέτοιο καλεσμένο,
Αλλά με έκπληξη, την άκουσε να λέει,
«Αν δεν βολεύεσαι, τον δρόμο σου να πάρεις,
Γιατί εγώ εδώ να μείνω επιλέγω».
Ως νεανικές καρδιές, που η χαρά σας γέννησε,
Τον μύθο αυτό τον αραβικό μη τον περιφρονείτε.
Στης κακής συνήθειας την πιο πρώιμη πονηριά,
Μη δίνετε ακρόαση, μηδέ χαμόγελο, μηδέ ματιά,
Τη σκοτεινή πηγή σφραγίστε πριν εκβάλει,
Κι ούτε ποτέ τη μύτη καμήλας να ανεχθείτε.
(Ben Dupre «50 φιλοσοφικές θεωρίες για τη ζωή και τον κόσμο»).
Ανιχνευτής ο Ηλίας Γιαννακόπουλος.
===================
3] Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΕΙΠΕ:
Την αποψινή μου καλησπέρα σου την στέλνω με λίγα λόγια του Αριστοτέλη. Αφορά κυρίως τους μεγαλοσταυρίτες, τους τάχαμου και τους δήθεν χριστιανούς και γενικότερα τους υποκριτές. Προσοχή δεν μιλάω για τους επαγγελματίες υποκριτές, δηλαδή τους ηθοποιούς, εννοώ αυτούς που μας τριγυρίζουν, τους τσιριμπιμ ττσιριμπομ!!!
"Όσο αφορά την θρησκεία και τη θρησκευτικότητα, σ’ αυτή ο Αριστοτέλης δεν δίνει αυτοτελή αξία. Ευσεβής και αγαπητός στους θεούς γίνεται αυτός που καλλιεργεί τον νουν, όχι αυτός που ασχολείται με προσευχές, θυσίες και θρησκευτικές τελετές: Ό δε κατά νουν ενεργών και τούτον θεραπεύων και διακείμενος άριστα, και θεοφιλέστατος έοικεν( Ηθικά Νικομάχεια 1179 A). Άλλωστε και οι θεοί ασχολούνται με τη «θεωρία» και ο άνθρωπος συγγενεύει με τους θεούς, επειδή έχει νου. Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι ο Αριστοτέλης στον κατάλογο των αρετών δεν συμπεριλαμβάνει την ευσέβεια, δεν μιλά για την αρετή αυτή."
Από το βιβλίο Αρχαίοι Έλληνες στοχαστές, του Σωκράτη Γκίκα.
====================
4]Το μαγαζί της αλήθειας.
Ο άνθρωπος περπατούσε σ’ εκείνα τα σοκάκια της πόλης των Τρικάλων. Είχε χρόνο και γι’ αυτό κοντοστεκόταν για λίγο μπροστά σε κάθε βιτρίνα, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε πλατεία. Στρίβοντας σε μια γωνία βρέθηκε άξαφνα μπροστά σε ένα ταπεινό κατάστημα που η ταμπέλα του ήταν λευκή.
Περίεργος, πλησίασε στη βιτρίνα και κόλλησε το πρόσωπο του στο κρύσταλλο για να καταφέρει να δει μέσα στο σκοτάδι…
>Το μόνο που φαινόταν ήταν ένα αναλόγιο μ’ ένα χειρόγραφο καρτελάκι που έγραφε:
“Το μαγαζί της αλήθειας”
>Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος. Σκέφτηκε, ότι αν και διέθετε ανεπτυγμένη φαντασία, του ήταν αδύνατον να φανταστεί τί μπορεί να πουλούσαν.
>Μπήκε.
>Πλησίασε την κοπέλα που στεκόταν στον πρώτο πάγκο και τη ρώτησε:
>»Συγνώμη. Αυτό είναι το μαγαζί της αλήθειας;»
>»Μάλιστα κύριε.
Τί λογής αλήθεια θέλετε; Αλήθεια μερική, αλήθεια σχετική, αλήθεια στατιστική, πλήρη αλήθεια;»
>Ώστε, λοιπόν, πουλούσαν αλήθεια. Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο. Να πηγαίνεις σ’ ένα μέρος και να παίρνεις την αλήθεια, ήταν υπέροχο.
>»Θέλω πλήρη αλήθεια» αποκρίθηκε ο άνθρωπος χωρίς ταλάντευση.
>»Είμαι τόσο απαυδισμένος από τα ψέματα και τις πλαστογραφίες» σκέφτηκε «Δε θέλω άλλες γενικεύσεις, ούτε δικαιολογίες, δε θέλω απάτες, ούτε κοροϊδίες.»
>»Απόλυτη αλήθεια» διόρθωσε
>»Μάλιστα κύριε. Ακολουθήστε με.»
>Η κοπέλα συνόδευσε τον πελάτη σ’ ένα άλλο μέρος του καταστήματος και δείχνοντας έναν πωλητή με αυστηρό ύφος, είπε:
>»Ο κύριος θα σας εξυπηρετήσει.»
>Ο πωλητής πλησίασε και περίμενε τον πελάτη να μιλήσει.
>»Ήρθα να αγοράσω την απόλυτη αλήθεια.»
>»Αχού. Συγνώμη κύριε, γνωρίζετε την τιμή;»
>»Όχι. Πόσο κοστίζει;» αποκρίθηκε τυπικά. Στην πραγματικότητα ήξερε ότι θα πλήρωνε όσο όσο για να έχει όλη την αλήθεια.
>»Για όλη την αλήθεια», είπε ο πωλητής «το αντίτιμο είναι ότι ποτέ πια δε θα έχετε την ησυχία σας.»
>Ένα ρίγος διέτρεξε τη ράχη του ανθρώπου. Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι το κόστος θα ήταν τόσο υψηλό.
>»Ε..ευχαριστώ… Συγνώμη…» ψέλλισε.
>Έκανε μεταβολή και βγήκε από το κατάστημα κοιτώντας το έδαφος.
>Ένιωσε λίγο θλιμμένος όταν κατάλαβε ότι δεν ήταν ακόμα προετοιμασμένος για την απόλυτη αλήθεια, ότι ακόμα χρειαζόταν ορισμένα ψέματα για να βρίσκει ανάπαυση, ορισμένους μύθους και εξιδανικεύσεις για να καταφεύγει, ότι ήθελε κάποιες δικαιολογίες για να μην αντιμετωπίζει τον ίδιο του τον εαυτό…
»Ίσως αργότερα…» σκέφτηκε.
Από το βιβλίο «Να σου πω μια ιστορία» του Χόρχε Μπουκάι.
Καληνύχτα.
Ανιχνευτής ο Πεπέ.
================
