ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ! Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ! ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΗ ΣΥΝΝΕΦΟΧΩΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνάνθρωποι πως είναι δυνατόν να δεχθείς το θάνατο ενός παλληκαριού μόλις 17 ετών; Σήμερα αναχώρησε από τον πλανήτη Γη ο Λάμπρος Αργυρίου, λένε πως υπάρχει μια συννεφοχώρα όπου εκεί κατοικούν μόνον άγγελοι. Έστω και αν είναι αλήθεια πως ο Λάμπρος πήγε εκεί, αναρωτιέμαι, ποιος τον ρώτησε αν ήθελε να πάει, τι στιγμή που δεν είχε προλάβει να γευτεί τη ζωή στη Γή; Ποιος θα παρηγορήσει τους γονείς αυτού του παιδιού, και με τι λόγια; Η λέξη τραγωδία ίσως δεν εκφράζει αυτό που ζουν οι γονείς. Κάποια στιγμή που βρέθηκε συμβατός δότης, (αδερφός του Λάμπρου), διαφάνηκε πως ο Λάμπρος θα ήταν ο νικητής, δυστυχώς αυτές οι ελπίδες έμειναν ελπίδες. Για δυο χρόνια έδωσε τη μάχη με την λευχαιμία αλλά τελικά υπέκυψε σήμερα. Φίλες και Φίλοι πόσο πικρή είναι η ζωή για μερικούς συνανθρώπους μας; Ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πω σε όλους τους φίλους των Αθηνών που έδωσαν αίμα για τον Λάμπρο. Ελπίζω και εύχομαι οι γονείς να βρουν το κουράγιο και να σταθούν στα πόδια τους, γιατί αν μη τι άλλο πρέπει να συμπαρασταθούν στ' άλλα δυο παιδιά τους.
Λάμπρο προσπαθώ να βρω λόγια για να γράψω αυτό το κείμενο και δεν τα καταφέρνω. Αντίο μικρέ μου φίλε, καλό ταξίδι στις μνήμης τον παράδεισο. Επικούρειος Πέπος.

'ΚΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ

‘Κει που θα πας καρδούλα μου, στη σκάλα που θ’ ανέβεις,
Θα βγουν οι νιοι, θα βγουν οι νιες, θα βγουν τα παλικάρια
Να σε δεχτούν και να σε ιδούν, να πιάκουν τ’ άλογό σου,
Κι ο μαύρος καμαρώνοντας θα σειέται, θα λυγιέται.
Κι αν σε ρωτήσουν, γιόκα μου, κι αν θα σου ειπούν, παιδί μου,
«Σαν τι μαντάτα ήφερες απ’ τον Απάνω κόσμο;»
Πες τους οι μάνες θλίβονται για τα καψοπαίδια τους,
Που τάφαγεν η μαύρη γης και τ’ άραχνο το χώμα.

 Ηπειρώτικο μοιρολόι από την περιοχή της Κόνιτσας και τη συλλογή του ΡΕΜΠΕΛΗ σε ψηφιακή μεταγραφή από την "ΑΠΕΙΡΟ" στο πλαίσιο του προγραμματος "ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ"

Ησουν παιδί στα δεκαεφτά 
που τώρα έχεις πετάξει  
ποιος θα σου φέρει αγάπη μου  
το γράμμα που 'χα τάξει  

και σαν πουλί που πέταξε
η πικραμένη σου ζωή, 
πέταξε πάει και σού 'φυγε
η δροσερή πνοή 

Σήμερα θα σου δώσω γιόκα μου
το τελευταίο μου φιλί  

Ο Λάμπρος μου πέθανε στα δεκαεφτά του χρόνια
κι ήταν όλη η ζωή μπροστά του
η κουρασμένη του σκιά τώρα πετά στα κλώνια, 
φέρνει δροσιά στ' αηδόνια  

Ποιος θα σου δείξει γιέ μου
πού 'ναι του ονείρου ο δρόμος 
αφού πεθάναμε μαζί εγώ κι ο ταχυδρόμος.

Ένα κεράκι που το έλεγαν Λάμπρο έσβησε!!!

Νέο σοκ προκαλεί στην τοπική κοινωνία ο θάνατος του 17χρονου...
Λάμπρου Αργυρίου, γιου του επί σειρά ετών οδηγού του Μητροπολίτη πρ. Τρίκκης κ. Αλεξίου, Κώστα Αργυρίου.
Το νεαρό παιδί έδινε γενναία μάχη τα τελευταία 2 χρόνια για να ξεπεράσει αιφνίδιο πρόβλημα υγείας. Με το σθένος του έδινε κουράγιο και δύναμη στους γύρω του. Λύγισε το μεσημέρι του Σαββάτου σε ηλικία μόλις 17 ετών, αφήνοντας απαρηγόρητους πίσω τους γονείς του Κώστα και Βάσω (επίσης υπάλληλο της Μητροπόλεως Τρίκκης & Σταγών), τα δυο του αδέλφια Νίκο και Βιργινία , παππούδες και γιαγιάδες.
Κηδεύεται στη 1 μ.μ. το μεσημέρι της Κυριακής εκ του Ι.Ν. Γεννήσεως Θεοτόκου Γοργογυρίου Τρικάλων.
Η σορός θα μεταφερθεί στην οικία της οικογένειας στο Γοργογύρι στις 9 π.μ. της Κυριακής.
Από το trikalavoice.gr  θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.