Nα ευχηθώ καλές σπουδές στα κορίτσια που πέρασαν σε διάφορες σχολές, Σύλβια, Τερψιχόρη, Ναυσικά, Δέσποινα και καλό κουράγιο σε αυτές που θα επιλέξουν να ξαναδώσουν πανελλήνιες για κάτι καλύτερο.
Θα ξεκινήσω το ταξίδι της φετινής όμορφης περιπλάνησης από το Γοργογύρι και θα σταθώ σε δύο νεραϊδες και ένα αγγελούδι. Στην αυλή των θαυμάτων φέτος ζήσαμε ξανά πολύ όμορφες στιγμές. Ειδικά ανήμερα της Παναγίας είχαμε την τύχη να δούμε 2 νεράϊδες, την Ρία και την Ζωή κι ένα μικρό αγγελάκι να πέφτει από τον ουρανό, του οποίου το όνομα ήταν Αλεξάνδρα. Έγιναν πολλά σημαντικά φέτος στο Γοργογύρι για αυτό θα ξεκινήσω με την σειρά.
Στις 13 Αυγούστου στην πλατεία του χωριού ο σύλλογος είχε οργανώσει συναυλία ροκ τραγουδιού για τη νεολαία. Μεταξύ των μελών του συγκροτήματος ήταν η Ζωή και Παναγιώτης Αργυρίου. Μεταξύ των θεατών όμως ήταν και "μη νεολαίοι" με αποτέλεσμα να είναι ανασταλ
τικοί παράγοντες। Νομίζω πως την επόμενη φορά θα πρέπει να υπάρχει face control. Αυτή η εκδήλωση θα πρέπει να είναι μόνο για νέα παιδιά. Ευχάριστη έκπληξη στο τραγούδι ήταν η κόρη της Αρετής και του Λευτέρη Αργυρίου. Η επιρροή της μουσικότητας της Αρετής ήταν για την κόρη της καταλυτική. Μια ακόμη ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς ήταν η συνάντηση με τον εκκολαπτόμενο νεαρό ποιητή Βασίλη Πράσινο, ποιήματα του οποίου έχουμε ήδη αναρτήσει στο ιστολόγιο μας. Ελπίζω όλα να πάνε καλά και στο μέλλον στην αυλή των θαυμάτων να έχουμε μια βραδιά ποίησης αφιερωμένη στον Βασίλη.
τικοί παράγοντες। Νομίζω πως την επόμενη φορά θα πρέπει να υπάρχει face control. Αυτή η εκδήλωση θα πρέπει να είναι μόνο για νέα παιδιά. Ευχάριστη έκπληξη στο τραγούδι ήταν η κόρη της Αρετής και του Λευτέρη Αργυρίου. Η επιρροή της μουσικότητας της Αρετής ήταν για την κόρη της καταλυτική. Μια ακόμη ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς ήταν η συνάντηση με τον εκκολαπτόμενο νεαρό ποιητή Βασίλη Πράσινο, ποιήματα του οποίου έχουμε ήδη αναρτήσει στο ιστολόγιο μας. Ελπίζω όλα να πάνε καλά και στο μέλλον στην αυλή των θαυμάτων να έχουμε μια βραδιά ποίησης αφιερωμένη στον Βασίλη.
Σάββατο 14/8:
Η επανάσταση της πίτας. Οι φούρνοι στο χωριό πήραν φωτιά. Οι κοπέλες το
υ χωριού με τη συμβολή των μανάδων και των γιαγιάδων τους έβαζαν τα δυνατά τους για το ποια θα φτιάξει την πιο γευστική πίτα. Το άνοιγμα των φύλλων κάλυπτε ένα γήπεδο ολυμπιακών διαστάσεων. Τα μυστικά βγήκαν από τα σεντούκια του μυαλού των μεγαλύτερων και όλο το χωριό μοσχοβόλαγε ενώ η ατμόσφαιρα για τους κοιλιόδουλους ήταν μαρτύριο। Ανυπομονούσαν να δουν τις πίτες στο τραπέζι και μετά στην κοιλιά τους. Ήταν πράγματι μια ημέρα γαστρονομικής επανάστασης. Η ανταπόκριση ήτανμεγάλη, περίπου 40 πίτες διαφόρων ειδών αποτελούσαν έναν πανέμορφο πίνακα που θα ζήλευε και ο Πικάσο. Η ιδέα ήταν των γυναικών που
είναι μέλη του συλλόγου και εύχομαι ως θηλυκά μυαλά να γεννούν πάντα όμορφες ιδέες.
Η επανάσταση της πίτας. Οι φούρνοι στο χωριό πήραν φωτιά. Οι κοπέλες το
υ χωριού με τη συμβολή των μανάδων και των γιαγιάδων τους έβαζαν τα δυνατά τους για το ποια θα φτιάξει την πιο γευστική πίτα. Το άνοιγμα των φύλλων κάλυπτε ένα γήπεδο ολυμπιακών διαστάσεων. Τα μυστικά βγήκαν από τα σεντούκια του μυαλού των μεγαλύτερων και όλο το χωριό μοσχοβόλαγε ενώ η ατμόσφαιρα για τους κοιλιόδουλους ήταν μαρτύριο। Ανυπομονούσαν να δουν τις πίτες στο τραπέζι και μετά στην κοιλιά τους. Ήταν πράγματι μια ημέρα γαστρονομικής επανάστασης. Η ανταπόκριση ήτανμεγάλη, περίπου 40 πίτες διαφόρων ειδών αποτελούσαν έναν πανέμορφο πίνακα που θα ζήλευε και ο Πικάσο. Η ιδέα ήταν των γυναικών που
είναι μέλη του συλλόγου και εύχομαι ως θηλυκά μυαλά να γεννούν πάντα όμορφες ιδέες.
Το πρόγραμμα είχε ως εξής: θεατρικό σκετς από την θεατρική ομάδα Ξυλοπάροικου. Παρουσίαση διαδικασίας παρασκευής πίτας από την κ. Τσιούνη. Παραδοσιακοί χοροί από τις κοπέλες του χωριού και μετά γευσιγνωσία από πίτες και πάλι πίτες. Η βραδιά έκλεισε με χορούς από τους επισκέπτες που είχαν κατακλύσει το χώρο της πλατείας. Ήταν μια πολύ όμορφη εκδήλωση και εύχομαι να συνεχιστεί και του χρόνου.
15/8 -Μεγάλη η χάρη της Παναγίας.
Βραδιά ποίησης με Ελύτη, Ρίτσο και μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Η Ρία, η Ζωή και η Αλεξάνδρα για τις απαγγελίες των ποιημάτων. Η αυλή των θαυμάτων με την βοήθεια του σκηνοθέτη Mr Pepou είχε φορέσει τα γιορτινά της και ξαναζούσε στιγμές του 2007. Η ομάδα στήριξης (Ο.ΚΡ.Α κ Λ.Ο.Γ.) ήταν παρούσες για να επέμβουν ανά πάσα στιγμή πουευτυχώς δεν χρειάστηκε, γιατί όλα πήγαν καλά. Την έναρξη έκανε η Αλεξάνδρα με το ποίημα του Ελύτη "Ο ποιητής".
Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν η Ρία και η Ζωή που με τις μελωδικές φωνές τους μας ταξίδεψαν στα μονοπάτια της ποίησης. Το "Άξιον Εστί" και η "Ρωμιοσύνη" δονούσαν την ατμόσφαιρα. Ήταν μια υπέροχη βραδιά, παρών βέβαια ήταν και τα κορίτσια που έλαβαν μέρος στις προηγούμενες εκδηλώσεις, απλά αυτή τη φορά ο ρόλος τους ήταν διαφορετικός.
Βραδιά ποίησης με Ελύτη, Ρίτσο και μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Η Ρία, η Ζωή και η Αλεξάνδρα για τις απαγγελίες των ποιημάτων. Η αυλή των θαυμάτων με την βοήθεια του σκηνοθέτη Mr Pepou είχε φορέσει τα γιορτινά της και ξαναζούσε στιγμές του 2007. Η ομάδα στήριξης (Ο.ΚΡ.Α κ Λ.Ο.Γ.) ήταν παρούσες για να επέμβουν ανά πάσα στιγμή πουευτυχώς δεν χρειάστηκε, γιατί όλα πήγαν καλά. Την έναρξη έκανε η Αλεξάνδρα με το ποίημα του Ελύτη "Ο ποιητής".
Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν η Ρία και η Ζωή που με τις μελωδικές φωνές τους μας ταξίδεψαν στα μονοπάτια της ποίησης. Το "Άξιον Εστί" και η "Ρωμιοσύνη" δονούσαν την ατμόσφαιρα. Ήταν μια υπέροχη βραδιά, παρών βέβαια ήταν και τα κορίτσια που έλαβαν μέρος στις προηγούμενες εκδηλώσεις, απλά αυτή τη φορά ο ρόλος τους ήταν διαφορετικός.
Η βραδιά ήταν αφιερωμένη σε τρία πρόσωπα πολύ αγαπημένα που δυστυχώς δεν είναι πια στη ζωή. Στον πατέρα μου Νικόλαο Γκοβίνα, στους φίλους Βασίλη Ντακούλα και Νικόλαο Ντακούλα. Και φυσικά η βραδιά έκλεισε όπως πρέπει να κλείνει μια όμορφη βραδιά του Αυγούστου στο Γοργογύρι, με χορούς.
17/8 Απίθανη
εμπειρία, Απίθανη Παρέα, Απίθανη Διαδρομή.
Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του ιδεολόγου της Ο.ΚΡ.Α (η Ο.ΚΡ.Α. είναι παντού) Αποστόλη Αποστόλου, περίπου στις αρχές Αυγούστου όταν έριξε στο τραπέζι την ιδέα της κατάκτησης της κορυφής "Τρύπιο Λιθάρι" στον Κόζιακα। Στην πορεία ο Mr Pepos ως υλοποιητικός βραχίονας της Ο.ΚΡ.Α ανέλαβε την υλοποίηση της ιδέας του Τόλη. Κάπως έτσι και χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία, την Τρίτη το πρωί στις 05:30 πμ. μαζευτήκανε 21 ορειβάτες!!!! Αποφασισμένοι για όλα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του χωριού όπου έκαναν το σχετικό ζέσταμα και το "Ζντό" της Ο.ΚΡ.Α. Στις 05:45 η ομάδα με την συνοδεία του Thomas Cook αναχώρησε για την Κόρη. Εκεί ο αρχηγός της αποστολής κ. Ευθύμιος Τσαντήλας έκανε την σχετική καταμέτρηση, μας ρώ
τησε επίσης αν υπήρχε στην ομάδα κάποιο μέλος με κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας το οποίο θα έπρεπε να αναφέρει και γενικά μας έδωσε οδηγίες για την ανάβαση. Η μόνη παρατήρηση που έκανε ήταν στον Γκοτζό γιατί τον είδε να κρατάει μονοένα μικρό μπουκαλάκι μόνο με νερό, όταν τον ρώτησε που είναι τα υπόλοιπα πράγματα του, αυτός έδειξε τον σάκο του Τζίμ Άνταμς. Ο αρχηγός τον πίστεψε αλλά αυτός έλεγε ψέματα. Κάπως έτσι έγινε το πρώτο ξεκίνημα το οποίο οφείλω να ομολογήσω πως ήταν λίγο πιο γρήγορο από ότι θα έπρεπε. Αυτό που διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή ήταν το όμορφο κλίμα της παρέας.
εμπειρία, Απίθανη Παρέα, Απίθανη Διαδρομή.Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του ιδεολόγου της Ο.ΚΡ.Α (η Ο.ΚΡ.Α. είναι παντού) Αποστόλη Αποστόλου, περίπου στις αρχές Αυγούστου όταν έριξε στο τραπέζι την ιδέα της κατάκτησης της κορυφής "Τρύπιο Λιθάρι" στον Κόζιακα। Στην πορεία ο Mr Pepos ως υλοποιητικός βραχίονας της Ο.ΚΡ.Α ανέλαβε την υλοποίηση της ιδέας του Τόλη. Κάπως έτσι και χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία, την Τρίτη το πρωί στις 05:30 πμ. μαζευτήκανε 21 ορειβάτες!!!! Αποφασισμένοι για όλα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία του χωριού όπου έκαναν το σχετικό ζέσταμα και το "Ζντό" της Ο.ΚΡ.Α. Στις 05:45 η ομάδα με την συνοδεία του Thomas Cook αναχώρησε για την Κόρη. Εκεί ο αρχηγός της αποστολής κ. Ευθύμιος Τσαντήλας έκανε την σχετική καταμέτρηση, μας ρώ
τησε επίσης αν υπήρχε στην ομάδα κάποιο μέλος με κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα υγείας το οποίο θα έπρεπε να αναφέρει και γενικά μας έδωσε οδηγίες για την ανάβαση. Η μόνη παρατήρηση που έκανε ήταν στον Γκοτζό γιατί τον είδε να κρατάει μονοένα μικρό μπουκαλάκι μόνο με νερό, όταν τον ρώτησε που είναι τα υπόλοιπα πράγματα του, αυτός έδειξε τον σάκο του Τζίμ Άνταμς. Ο αρχηγός τον πίστεψε αλλά αυτός έλεγε ψέματα. Κάπως έτσι έγινε το πρώτο ξεκίνημα το οποίο οφείλω να ομολογήσω πως ήταν λίγο πιο γρήγορο από ότι θα έπρεπε. Αυτό που διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή ήταν το όμορφο κλίμα της παρέας.
Αρχηγός: Ευθύμιος Τσαντήλας
Υπαρχηγός: Ευάγγελος Παπαδημητρίου
Υπασπιστής: Mr. Alex
Ειδική αποστολή: Γκοτζό
Cameraman: Αποστόλης Αποστόλου
Γιατρός αποστολής: Doctor
Φυσικοθεραπευτής: Τζίμ Άνταμς
Δημοσιογραφική κάλυψη: Pepos the Great
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Nick the Greek – Cosmote
Μέλη: Λαμπρινή Γκοβίνα, Βασιλική Γκοβίνα, Ελένη Γκουβίνα, Βασίλης Γκουβίνας, Λίτσα Γούναρη, Ζωή Γούναρη, Γιάννης Γούναρης, Κωστής Ντακούλας, Γιώργος Μόσχοβος, Βιβή Τσιούνη, Φίλιππος Παπαδημητρίου, Χαρούλα Παπαδημητρίου.
Διασώστες: Νίκος Οικονόμου, Νίκος Γούναρης
Υπαρχηγός: Ευάγγελος Παπαδημητρίου
Υπασπιστής: Mr. Alex
Ειδική αποστολή: Γκοτζό
Cameraman: Αποστόλης Αποστόλου
Γιατρός αποστολής: Doctor
Φυσικοθεραπευτής: Τζίμ Άνταμς
Δημοσιογραφική κάλυψη: Pepos the Great
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Nick the Greek – Cosmote
Μέλη: Λαμπρινή Γκοβίνα, Βασιλική Γκοβίνα, Ελένη Γκουβίνα, Βασίλης Γκουβίνας, Λίτσα Γούναρη, Ζωή Γούναρη, Γιάννης Γούναρης, Κωστής Ντακούλας, Γιώργος Μόσχοβος, Βιβή Τσιούνη, Φίλιππος Παπαδημητρίου, Χαρούλα Παπαδημητρίου.
Διασώστες: Νίκος Οικονόμου, Νίκος Γούναρης
Δεν θα σταθώ στη διαδρομή, παρά μόνο για να πω κρίμα σ’ 
αυτούς που δεν έχουν δει με τα μάτια τους αυτό το μαγευτικό τοπίο. Στις 09:45 και το τελευταίο μέλος της αποστολής πατούσε το Τρύπιο Λιθάρι!!! Ήταν απίστευτο είχαμε φτάσει όλοι και ήμασταν και ξεκούραστοι! Για αρκετή ώρα είχαμε μείνει άναυδοι από την ομορφιά του τοπίου, άλλοι απότην τρύπα και άλλοι από πιο ψηλό σημείο χαιρετούσαμε τους δικούς μας κάτω στο χωριό, ανεμίσαμε και την σημαία της Ο.ΚΡ.Α και γεμάτοι ικανοποίηση σαν κουρασμένοι μαχητές καθίσαμε για φαγητό, ο Γκοτζό έφαγε όλους τους κεφτέδες της Λαμπρινής.
Αφού ο αρχηγός έκανε πάλι την καταμέτρηση και μας βρήκε ok επειδή μας είδε ξεκούραστους και επειδή το μονοπάτι ήταν πια βατό! Έτσι μας είπε τουλάχιστον, πρότεινε να χωριστούμε σε 2 ομάδες. Ξέχασα να αναφέρω πως κατά την παραμονή στο Τρύπιο Λιθάρι έγινε και διαγωνισμός σκοποβολής. Ο Γκοτζό ήταν ο πιο εύστοχος για αυτό και την επομένη πήρε το χρυσό μετάλλιο. Με εντολή λοιπόν του αρχηγού χωριστήκαμε σε 2 ομάδες στην Α ομάδα παρέμεινε αρχηγός ο Ευθύμης Τσαντήλας και στην Β όμαδα έχρισε αρχηγό τον Γκοτζό. Ούτε εδώ θα σταθώ σε λεπτομέρειες παρά μόνο για να αναφέρω την απαράδεκτη κατάσταση του καταφύγιου, το καταπληκτικό νερό, το πανέμορφο τοπίο, την αλληλεγγύη της παρέας, την υπερπροσπάθεια του προέδρου Βασίλη Γκουβίνα, τα τροφαντά και καθαρά πρόβατα και γελάδια και την αντοχή όλων. Μετά το καταφύγιο είχαμε διάφορα όμορφα περιστατικά, π.χ. η Λουλούκα που έφθασε στο τέλος μέσα στην πρώτη τετράδα, η κινηματογραφική σκηνή όπου ο Νικολάκης έκανε τον τάχα μου κουρασμένο της ερήμου, εκεί που ο Γκοτζό έκανε τον εξαντλημένο και είπε: "δεν πάω πουθενά ας έρθει η αρκούδα να με φάει!" – δηλαδή μια αρκούδα θα έτρωγε την άλλη?- π.χ. την ώρα που η Λουλούκα είπε στην Λίτσα πως θέλαμε ακόμη 1 ½ ώρα και προς στιγμήν παγώσαμε τάχα μου τάχα μου, την ώρα
που ήρθε το συνεργείο διάσωσης και εμείς κάναμε τους δήθεν ψόφιους κοριούς, π.χ. όταν μας φόρτωσε ο Νίκος Γούναρης στην καρότσα και μας περνούσε μέσα από τα χωριά και εμείς όρθιοι απολαμβάναμε το χειροκρότημα των παρευρισκομένων ενώ οι αρχές με κάθε τρόπο διευκόλυναν το πέρασμα μας, π.χ. όταν ο Νικολάκης αντίκρισε το τζιπάκι και έκανε πως χάρηκε πάρα πολύ και φώναζε: είσαι ο σωτήρας μας, είσαι ο σωτήρας μας ήταν μια σκηνή που θα ζήλευε και ο Ντάστιν Χόφμαν. Αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν και χαρά σ’ αυτούς που τα έζησαν.
αυτούς που δεν έχουν δει με τα μάτια τους αυτό το μαγευτικό τοπίο. Στις 09:45 και το τελευταίο μέλος της αποστολής πατούσε το Τρύπιο Λιθάρι!!! Ήταν απίστευτο είχαμε φτάσει όλοι και ήμασταν και ξεκούραστοι! Για αρκετή ώρα είχαμε μείνει άναυδοι από την ομορφιά του τοπίου, άλλοι απότην τρύπα και άλλοι από πιο ψηλό σημείο χαιρετούσαμε τους δικούς μας κάτω στο χωριό, ανεμίσαμε και την σημαία της Ο.ΚΡ.Α και γεμάτοι ικανοποίηση σαν κουρασμένοι μαχητές καθίσαμε για φαγητό, ο Γκοτζό έφαγε όλους τους κεφτέδες της Λαμπρινής.Αφού ο αρχηγός έκανε πάλι την καταμέτρηση και μας βρήκε ok επειδή μας είδε ξεκούραστους και επειδή το μονοπάτι ήταν πια βατό! Έτσι μας είπε τουλάχιστον, πρότεινε να χωριστούμε σε 2 ομάδες. Ξέχασα να αναφέρω πως κατά την παραμονή στο Τρύπιο Λιθάρι έγινε και διαγωνισμός σκοποβολής. Ο Γκοτζό ήταν ο πιο εύστοχος για αυτό και την επομένη πήρε το χρυσό μετάλλιο. Με εντολή λοιπόν του αρχηγού χωριστήκαμε σε 2 ομάδες στην Α ομάδα παρέμεινε αρχηγός ο Ευθύμης Τσαντήλας και στην Β όμαδα έχρισε αρχηγό τον Γκοτζό. Ούτε εδώ θα σταθώ σε λεπτομέρειες παρά μόνο για να αναφέρω την απαράδεκτη κατάσταση του καταφύγιου, το καταπληκτικό νερό, το πανέμορφο τοπίο, την αλληλεγγύη της παρέας, την υπερπροσπάθεια του προέδρου Βασίλη Γκουβίνα, τα τροφαντά και καθαρά πρόβατα και γελάδια και την αντοχή όλων. Μετά το καταφύγιο είχαμε διάφορα όμορφα περιστατικά, π.χ. η Λουλούκα που έφθασε στο τέλος μέσα στην πρώτη τετράδα, η κινηματογραφική σκηνή όπου ο Νικολάκης έκανε τον τάχα μου κουρασμένο της ερήμου, εκεί που ο Γκοτζό έκανε τον εξαντλημένο και είπε: "δεν πάω πουθενά ας έρθει η αρκούδα να με φάει!" – δηλαδή μια αρκούδα θα έτρωγε την άλλη?- π.χ. την ώρα που η Λουλούκα είπε στην Λίτσα πως θέλαμε ακόμη 1 ½ ώρα και προς στιγμήν παγώσαμε τάχα μου τάχα μου, την ώρα
που ήρθε το συνεργείο διάσωσης και εμείς κάναμε τους δήθεν ψόφιους κοριούς, π.χ. όταν μας φόρτωσε ο Νίκος Γούναρης στην καρότσα και μας περνούσε μέσα από τα χωριά και εμείς όρθιοι απολαμβάναμε το χειροκρότημα των παρευρισκομένων ενώ οι αρχές με κάθε τρόπο διευκόλυναν το πέρασμα μας, π.χ. όταν ο Νικολάκης αντίκρισε το τζιπάκι και έκανε πως χάρηκε πάρα πολύ και φώναζε: είσαι ο σωτήρας μας, είσαι ο σωτήρας μας ήταν μια σκηνή που θα ζήλευε και ο Ντάστιν Χόφμαν. Αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν και χαρά σ’ αυτούς που τα έζησαν.
18/8 Απονομή Μεταλλίων
Η βραδιά ήταν καταπληκτική, η αυλή των θαυμάτων είχε
φορέσει ξανά τα γιορτινά της για να υποδεχθεί τους ολυμπιονίκες της ορειβασία. Πριν την απονομή έγινε η προβολή της υπερπροσπάθειας των αθλητών και όσοι συμμετείχαν στην ανάβαση τότε συνειδητοποίησαν το πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημα που πραγματοποίησαν. Μετά το τέλος της παρουσίασης των videos και των φωτογραφιών έφθασε η μεγάλη στιγμή της απονομής των μεταλλίων. Τα χρυσά μετάλλια και τα χαμόγελα έλαμπαν στο στήθος και στα πρόσωπα των αθλητών. Αρκετοί πήραν τον λόγο για να μιλήσουν για την εμπειρία της ανάβασης κ.ο.κ.
Θα σταθώ ιδιαίτερα στην ομιλία του Ηγέτη-Νίκου, ήταν μια ομιλία για σεμινάρια, σχολίασε μεταξύ άλλων το ανεπανάληπτο και δημιουργικό κλίμα της παρέας και πως αν αυτό το κλίμα το μεταφέρουμε στην καθημερινοτητά μας, τότε υπάρχει ελπίδα να αλλάξει η κοινωνία μας। Ήταν μια βραδιά μαγική, ευχαριστώ τον Τόλη για την ιδέα του, ιδεολόγε ρίξε και άλλες ιδέες στο τραπέζι, τον αρχηγό για την προστασία της ομάδας, τους σωτήρες "Ν+Ν" και
όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή την μοναδική εμπειρία. Τελικά υπάρχουν πολύ όμορφα πράγματα δίπλα μας, που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους αλλά η απουσία της παρέας και η εγκατάλειψη τους εαυτού μας στο εγώ μας δεν μας επιτρέπουν να τα ανακαλύψουμε. Ας βγούμε από το καβούκι μας, ας αφήσουμε τη μοναχικότητα μας και να αφεθούμε στο όμορφο κλίμα της παρέας. Ευχαριστώ επίσης τους φίλους από το Κορωπί που παρευρέθησαν στη γιορτή της απονομής καθώς επίσης και του Γιάννη Βλάνδο και Μαριλού.
ΥΓ. Tο χρυσό μετάλλιο του Mr Pepou το παρέλαβε και το κράτησε ο εγγονός του Βασίλη Ντακούλα – Τσιγαρίδα για αυτό και η χαρά του ήταν διπλή. Κάπως έτσι η βραδιά έφθασε στο τέλος, κλείνοντας βέβαια με χορούς από τους παρευρισκομένους.
Η βραδιά ήταν καταπληκτική, η αυλή των θαυμάτων είχε
φορέσει ξανά τα γιορτινά της για να υποδεχθεί τους ολυμπιονίκες της ορειβασία. Πριν την απονομή έγινε η προβολή της υπερπροσπάθειας των αθλητών και όσοι συμμετείχαν στην ανάβαση τότε συνειδητοποίησαν το πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημα που πραγματοποίησαν. Μετά το τέλος της παρουσίασης των videos και των φωτογραφιών έφθασε η μεγάλη στιγμή της απονομής των μεταλλίων. Τα χρυσά μετάλλια και τα χαμόγελα έλαμπαν στο στήθος και στα πρόσωπα των αθλητών. Αρκετοί πήραν τον λόγο για να μιλήσουν για την εμπειρία της ανάβασης κ.ο.κ.Θα σταθώ ιδιαίτερα στην ομιλία του Ηγέτη-Νίκου, ήταν μια ομιλία για σεμινάρια, σχολίασε μεταξύ άλλων το ανεπανάληπτο και δημιουργικό κλίμα της παρέας και πως αν αυτό το κλίμα το μεταφέρουμε στην καθημερινοτητά μας, τότε υπάρχει ελπίδα να αλλάξει η κοινωνία μας। Ήταν μια βραδιά μαγική, ευχαριστώ τον Τόλη για την ιδέα του, ιδεολόγε ρίξε και άλλες ιδέες στο τραπέζι, τον αρχηγό για την προστασία της ομάδας, τους σωτήρες "Ν+Ν" και
όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή την μοναδική εμπειρία. Τελικά υπάρχουν πολύ όμορφα πράγματα δίπλα μας, που μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους αλλά η απουσία της παρέας και η εγκατάλειψη τους εαυτού μας στο εγώ μας δεν μας επιτρέπουν να τα ανακαλύψουμε. Ας βγούμε από το καβούκι μας, ας αφήσουμε τη μοναχικότητα μας και να αφεθούμε στο όμορφο κλίμα της παρέας. Ευχαριστώ επίσης τους φίλους από το Κορωπί που παρευρέθησαν στη γιορτή της απονομής καθώς επίσης και του Γιάννη Βλάνδο και Μαριλού.ΥΓ. Tο χρυσό μετάλλιο του Mr Pepou το παρέλαβε και το κράτησε ο εγγονός του Βασίλη Ντακούλα – Τσιγαρίδα για αυτό και η χαρά του ήταν διπλή. Κάπως έτσι η βραδιά έφθασε στο τέλος, κλείνοντας βέβαια με χορούς από τους παρευρισκομένους.
Το Σάββατο η Ο.ΚΡ.Α αναχώρησε για τον Αϊ Γιάννη στο Πήλιο όπου ανακάλυψε την Νταμούχαρη, 
την Χαρίκλεια, την θεία Σπυριδούλα με το υπέροχο σπίτι και τα καταπληκτικά της λουλούδια και κυρίως με την χρυσή καρδιά, τα προκομμένα επίσης Χαραλαμπάκια, την Έρι, την Αγγελική, τον Γιώργο, την Δήμητρα, τον Βασίλη, τον καπετάν Μπάμπη και φυσικά τα δύο μοναδικά σε γεύσεις φαγάδικα – στη Νταμούχαρη – με τον καταπληκτικό άνθρωπο –καλλιτέχνη- ιδιοκτήτη του "Νταμούχαρη Hotel" και του φαγάδικου "Tο Καραγάτσι" που αξίζει τον κόπο να πάει κάποιος στην Νταμούχαρη για να δει το τι έχει συλλέξει αυτός ο άνθρωπος και το πόσο έχει ομορφύνει το τοπί. Και κυρίως έχει ομορφύνει το τοπίο με τα πέντε παιδιά του.
ΥΓ. Θεία Σπυριδούλα σε ευχαριστούμε για την προσφορά σου. Επιστροφή 23/8 στην Αθήνα.
την Χαρίκλεια, την θεία Σπυριδούλα με το υπέροχο σπίτι και τα καταπληκτικά της λουλούδια και κυρίως με την χρυσή καρδιά, τα προκομμένα επίσης Χαραλαμπάκια, την Έρι, την Αγγελική, τον Γιώργο, την Δήμητρα, τον Βασίλη, τον καπετάν Μπάμπη και φυσικά τα δύο μοναδικά σε γεύσεις φαγάδικα – στη Νταμούχαρη – με τον καταπληκτικό άνθρωπο –καλλιτέχνη- ιδιοκτήτη του "Νταμούχαρη Hotel" και του φαγάδικου "Tο Καραγάτσι" που αξίζει τον κόπο να πάει κάποιος στην Νταμούχαρη για να δει το τι έχει συλλέξει αυτός ο άνθρωπος και το πόσο έχει ομορφύνει το τοπί. Και κυρίως έχει ομορφύνει το τοπίο με τα πέντε παιδιά του.ΥΓ. Θεία Σπυριδούλα σε ευχαριστούμε για την προσφορά σου. Επιστροφή 23/8 στην Αθήνα.
Επίλογος:
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία σ΄αγαπώ γιατί είσαι εσυ.΄
Ας χαρούμε τη ζωή γιατί η κάθε μέρα που περνάει είναι μοναδική.
Ένας Γοργογυραίος
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία σ΄αγαπώ γιατί είσαι εσυ.΄
Ας χαρούμε τη ζωή γιατί η κάθε μέρα που περνάει είναι μοναδική.
Ένας Γοργογυραίος
α/α Pepos, Pepe, Poof
