Ένα μικρό αφιέρωμα στον ΑΝΤΡΕΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ.

ANTΡΕΑΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ

10 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017

Αγαπητή Βαλεντίνη, ο Αντρέας,

Μόνο με την Αγάπη σου

μπορεί να επιζήσει.

Να μη χαθεί μέσα στο μαύρο δάσος.

Ν’ αψηφήσει την άγρια καταιγίδα

και να συνεχίσει να σου γράφει ποιήματα

σε αντίξοες συνθήκες.

Μόνο με την Αγάπη σου.

Θα κρατήσει το χαμόγελό του.

Θα γίνει πάλι ένα μικρό αγόρι.

Αθώο σαν το τρεχούμενο νερό.

Και να γνωρίσει τον κόσμο

μ’ ένα καινούργιο θάμπωμα.

Μόνο με την Αγάπη σου

μπορεί να λέει τραγούδια από άλλους, άγνωστους

τόπους.
Να γίνετε ένας γρύλος άγρυπνος∙

και να κεντάει τ’ όνομα σου, με στίχους αέρινους.

Να μιλάει μόνο για σένα.

Να σε καλημερίζει μ’ έναν φοβισμένο κορυδαλλό

κρυμμένον στο στήθος του∙

και να σου αποκρίνετε μ’ ένα ξεχασμένο σου ποίημα.

Μόνο με την Αγάπη σου.

Μπορεί να περνάει την κάθε του μέρα

απαγγέλλοντας τους πικρούς στεναγμούς

και αγιογραφώντας τους αίνους

απ’ το μέγα θαύμα του Έρωτα.

Να σου λέει τέλος καληνύχτα

και να σε παίρνει μαζί του, στην Ουτοπία του.

Για να σε σεργιανίσει μεθυσμένη

στα μαγεμένα του όνειρα.

Μόνο με και για την Αγάπη σου

μπορεί να γίνετε όλο και πιο ανθρώπινος.

Να φαίνεται όλο και λιγότερο λυπημένος.

Με σεβασμό και αγάπη ο Επικούρειος Πέπος.

Υ.Γ. Από ένα ποίημα του Θ. Κωσταβάρα σε διασκευή δική μου.