AΣΚΛΗΠΙΟΣ-ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ FROM GORGOGIRI BEACH Γιος της ΜΑ-Ντόνας και του Χρήστου

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του filomatheia.blogspot.gr σας χαιρετώ, η σημερινή ανάρτηση έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για μένα γιατί πρόκειται να σας παρουσιάσω ένα εκλεκτό μέλος της δημιουργικής ομάδας ερασιτεχνών δημοσιογραφίας που είχαμε δημιουργήσει πριν μερικά χρόνια και στην οποία συμμετείχαν ακόμη 4 εκλεκτά μέλη, και εννοώ την Διώνη που τώρα πια βρίσκεται στην Ιταλία, την Άλκηστη που είναι στο 3το έτος της ψυχολογίας και που πολύ πιθανόν ν' ακολουθήσει τα χνάρια του Ασκληπιού, την Μυρτώ που είναι στο 4το έτος της Βιολογίας, τον Αρκά της ΑΣΟΕΕ με τα δυο μεταπτυχιακά, και τις τρεις γλώσσες, και τον Ασκληπιό.

Ο Ασκληπιός με το που τελείωσε το τμήμα ψυχολογίας του Παντείου άρχισε να ψάχνει για μεταπτυχιακό και λόγω του ό,τι η καταγωγή της μητέρας του είναι από την Αμερική προσανατολίστηκε προς αυτή τη χώρα, και φυσικά έκανε πάρα πολύ καλά γιατί αυτό το μεταπτυχιακό που ήθελε του το παρείχε με τις καλύτερες προυποθέσεις το ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ και γι' αυτό αποφάσισε ν' ανοίξει τα φτερά του. Θα πρέπει να αναφέρω πως πρόκειται για ένα καταπληκτικό παιδί, θα έλεγα πως πρόκειται για ένα σπάνιο είδος ανθρώπου!!!! Πολύ συνεσταλμένο και ευγενικό παιδί, χαρίσματα τα οποία εκεί τα εκτίμησαν γι' αυτό και με το που τελείωσε το μεταπτυχιακό του έκαναν αμέσως πρόταση να μείνει πια ως στέλεχος στο ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ. Στην ορκωμοσία παραβρέθηκαν οι γονείς του και η καλλονή αδερφή του η γλυκύτατη ΝΤΑΝΙΕΛΑ εις ό,τι με αφορά νιώθω κι εγώ υπερήφανος γιατί είχα τη χαρά να συνεργαστώ μαζί του, και για έναν δεύτερο λόγο γιατί είναι ένας Γοργογυραίος που είμαι σίγουρος πως θα διαπρέψει στο μέλλον, αυτό βέβαια σημαίνει πως θα παραμείνει κι αυτός στη μικρή δημιουργική Ελλάδα του εξωτερικού. Λίγες φωτογραφίες από την ορκωμοσία θα δείτε αμέσως πιο κάτω. Αγαπητή ΜΑ- Ντόνα μία!! και φίλτατε Χρήστο συγχαρητήρια!!! εύχομαι το βλαστάρι σας να συνεχίσει να σας κάνει περήφανους και παράλληλα όλους εμάς που τον αγαπάμε. Να σας ενημερώσω πως το μεταπτυχιακό που έκανε ο Ασκληπιός είναι πάνω στις σχέσεις του ανθρώπινου δυναμικού, όλες οι μεγάλες εταιρίες στην Αμερική έχουν έναν ψυχολόγο που ασχολείται αποκλειστικά με το ανθρώπινο δυναμικό των εταιρειών, αυτά τα πράγματα για μας εδώ στην Ελλάδα είναι ακόμα στα σπάργανα. ΥΓ. Ο Ασκληπιός θα είναι αυτός που θα αναλάβει και τις δημόσιες σχέσεις τις έκθεσης που θα κάνω σε τρεις πολιτείες της Αμερικής. ΥΓ. Ο Πατέρας του Ασκληπιού στο δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ήταν τέρας μορφώσεως αλλά δεν συνέχισε τις σπουδές του γιατί ασχολήθηκε με τις εισαγωγές, έκανε εισαγωγές μπανάνας από ΚΟΛΟΜΒΙΑ και ΚΟΥΒΑ.

Ο ευτυχισμένος μπαμπάς με τον Ασκληπιό.

Η επιμέλεια της ανάρτησης έγινε από τον Επικούρειο Πέπο και η επεξεργασία των φωτογραφιών έγινε στο στούντιο του Fuji Tomo Kazu.

''τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική στις αμμουδιές του Ομήρου.'' ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ. Επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.

''ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ''    ''ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ''    ''ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ''    ''ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ''    ''Ο ΣΙΩΠΩΝ ΣΥΝΑΙΝΕΙ''    ''ΚΡΙΝΕ ΔΙΚΑΙΑ''    ''ΘΥΜΟΥ ΚΡΑΤΤΕΙ''    ''ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ''    ''ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ''    ''ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ''    ''ΤΩ ΒΙΩ ΜΗ ΜΑΧΟΥ''    ''ΘΥΜΗΣΟΥ ΚΑΤΙ ΒΑΣΙΚΟ... ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ''    ''ΠΡΑΞΕ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΚΑΙ ΕΙΣΕΠΡΑΞΕ ΤΟ ΩΣ ΑΤΕΛΕΣ''    

Στο διάστημα της απουσίας μου συνέβησαν φοβερά και τρομερά πράγματα τα οποί θα σας τα παρουσιάσω εν καιρό, σήμερα απλά λόγω της ημέρας αποτίω φόρο τιμής στους μακρινούς προγόνους μας ανακαλώντας στη μνήμη μας κάποιους εξ αυτών. Αφορμή για να το κάνω αυτό ήταν ο φίλος μου ο RYO OGAWA Iάπωνας στην καταγωγή, μιλώντας την ημέρα των εκλεκτών φίλων, δηλαδή στις 26 Απριλίου πάντα αυτή την ημέρα επικοινωνώ με τους διάφορους εκλεκτούς φίλους ανά τον κόσμο μου είπε το εξής. Να αναφέρω εδώ πως φίλος μου, ο οποίος μιλάει πολύ καλά τα ελληνικά είναι λάτρης της Ελλάδας, και με ρώτησε με μεγάλη απορία: γιατί οι Έλληνες δεν δίνουμε στα παιδιά μας ελληνικά ονόματα; Για να είμαι ειλικρινής αυτή την ερώτηση δεν την άκουγα για πρώτη φορά, την ίδια ερώτηση μου είχαν κάνει και οι φίλοι μου από την Νότια Αφρική και ως εκ τούτου ήμουν εν μέρει προετοιμασμένος. Ο RYO μου εξήγησε πως στην πατρίδα του είναι της μόδας να δίνουν στα παιδιά τους ελληνικά ονόματα από σεβασμό στη χώρα μας!!!!! Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Γιαπωνέζοι που σέβονται την Ελλάδα γιατί εμείς οι ολίγον φιλέλληνες που λέει και ο σοφός 3G δεν υπάρχει περίπτωση να την σεβαστούμε. Στις 07 Μα'ί'ου με τον σύλλογο αιμοδοσίας επισκεφθήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Ήταν μια μαγική επίσκεψη χάρη στην ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ-ΜΟΝΑΔΙΚΗ ξεναγό κ. Άρτεμη Σκουμπουρδή, φίλες και φίλοι αυτή η κυρία είναι σπάνιο είδος, έχει γράψει και καταπληκτικά βιβλία, αναζητήστε τα και θα σας ταξιδέψει με τον μοναδικό τρόπο που μόνον αυτή κατέχει, μιας και μίλησα για τον σύλλογο αιμοδοσίας Κορωπίου να αναφέρω πως την περασμένη Κυριακή 14.05 έγιναν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ/Σ το πιθανότερο είναι πως η προηγούμενη πρόεδρος θα συνεχίσει και για τα επόμενα 2 χρόνια. Κυρία Αντιγόνη σας εύχομαι καλή δύναμη. Επίσης στις 09.05.17 μαζί με την Δολέντσια παραβρεθήκαμε στην ορκωμοσία της Ερατούς στην Κόρινθο, στην Ερατώ και στ' άλλα παιδιά που ορκίστηκαν τους εύχομαι καλή και παραγωγική ανεργία!!!! τι άλλο θα μπορούσα να ευχηθώ σ' αυτά τα παιδιά της σημερινής Ελλάδας; Ήδη ο Αστροτόμ-Τζιμ Άνταμς αναχωρεί την Δευτέρα για Λονδίνο. Ένα ακόμα ευχάριστο γεγονός ήταν τα δύο χρυσά μετάλλια -για μια ακόμα φορά- που κέρδισε η γοργόνα μας Ιωάννα-Αλκμήνη την οποία το καλοκαίρι θα την τιμήσουμε στην αυλή των θαυμάτων. Ιωάννα-Αλκμήνη σ' ευχαριστούμε, είσαι μια νότα αισιοδοξίας στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Στο Γοργογύρι το κλήμα συνεχίζει να είναι βαρύ μετά την απώλεια του Χρήστου Τσίρκα, ήταν ένα τραγικό δυστύχημα, ο μακαρίτης ήταν ίσως ο πιο χρήσιμος άνθρωπος στο χωριό, παράλληλα ήταν από τους ανθρώπους που δεν πρέπει να είχε βλάψει ποτέ συνάνθρωπό του, κρίμα, ειλικρινά ο χαμός του λύπησε όλους τους Γοργογυραίους. Επίσης αυτό το διάστημα της αναγκαστικής αποχής διάβασα αρκετά βιβλία θα σταθώ όμως ειδικά σε ένα γιατί είναι σύνθετο βιβλίο, ο τίτλος του είναι ''ΣΤΙΣ ΠΛΑΓΙΕΣ ΤΗΣ ΑΚΡΌΠΟΛΗΣ [Επάλληλες ιστορίες] σας το συνιστώ είναι από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ. Λόγω του ότι η ανάρτηση αυτή θα ολοκληρωθεί μετά τα μεσάνυχτα οπότε θα έχουμε ήδη μπει στην 21 Μα'ί'ου θα ήθελα να στείλω τις ευχές μου στις εορτάζουσες, και στους εορτάζοντες και ειδικότερα στη νύφη μου την Ελένη, Λενάρα κράτα γερά, στον γιο της βαπτιστήρας μου τον Επικούρειο Κωνσταντίνο, και φυσικά στην αγαπημένη μου ''μαθήτρια'' Διοτίμα-Κωνσταντίνα, καθώς και στον φίλο από την εποχή της φανταροσύνης τον Ράπτη Κωνσταντίνο. Επίσης ένα πολύ όμορφο περιστατικό ζήσαμε στο γαλλικό restaurant στα Πετράλωνα το βράδυ των γενεθλίων της Μελισσάνθης μας. Ο Ηγέτης μαζί με την μοναδική ever Πατρίτσια είχαν ετοιμάσει μια σούπερ έκπληξη, ήταν μια μαγική βραδιά. Κάπου εδώ θα σταματήσω, σας χαιρετώ με σεβασμό ο Πεπέ της Ουτοπίας.
Υ.Γ. Πιο κάτω ακολουθεί ένα κουίζ ονομάτων, μου το έστειλε η ιστορικός της Λ.Ο.Γ. προκειμένου να τσεκάρει τις γνώσεις μας, να μια καλή ευκαιρία για να μάθουμε λίγα πράγματα για τους προγόνους μας που συνήθως τους μνημονεύουμε όταν πρόκειται να ζητήσουμε δανεικά. Εσύ αγαπητέ αναγνώστη τι γνωρίζεις για τους πιο κάτω; Αλήθεια γιατί τα ελληνόπουλα δεν μαθαίνουν π.χ. για τον κατακλυσμό του δικού μας Δευκαλίωνα και μαθαίνουμε π.χ. για τον Νώε;

Ογυγίας
Δευκαλίωνας
Πύρρα
Γραικός
Έλληνας
Δαρδανός

Όμηρος
Ησίοδος
Ορφέας
Ηλιάδα
Οδύσσεια
Θεογονία

Σωκράτης                                 
Πλάτωνας
Αριστοτέλης
Σπεύσιπος
Θεόφραστος

Αισχύλος
Σοφοκλής
Ευριπίδης
Αριστοφάνης
Αίσωπος

Πανδώρα
Πυθία
Διοτίμα
Υπατία
Σαπφώ
Φρύνη
Λαϊδα

Ηρόδοτος
Θουκυδίδης
Σόλων
Χίλων
Ηράκλειτος

Ιπποκράτης
Ασκληπιός
Γαληνός
Επίκουρος
Επίκτητος

Θαλής
Αναξίμανδρος
Δημόκριτος
Πρωταγόρας
Αναξιμένης

Αρχίλοχος
Μένανδρος
Ξενοφάνης
Πίνδαρος
Απολλώνιος ο Τυανέας

Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Fuji Tomo Kazu.

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ αγαπημένοι Έλληνες συνθέτες. Ημέρα Μνήμης για τον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη.

Ο Μάνος Χατζιδάκις (Ξάνθη, 23 Οκτωβρίου 1925 – Αθήνα, 15 Ιουνίου 1994) ήταν κορυφαίος Έλληνας συνθέτης και ποιητής. Θεωρείται ο πρώτος που συνέδεσε με το έργο του, θεωρητικό και συνθετικό, τη λόγια μουσική με τη λαϊκή μουσική παράδοση^[1]. Πολλά από τα εκατοντάδες έργα του αναγνωρίζονται σήμερα ως κλασικά.
Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στην Ξάνθη και ήταν γιος του δικηγόρου Γεωργίου Χατζιδάκι από τον Μύρθιο Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου και της Αλίκης Αρβανιτίδου από την Αδριανούπολη^[2]. Η μουσική του εκπαίδευση ξεκινά σε ηλικία τεσσάρων ετών και περιλαμβάνει μαθήματα πιάνου από την αρμενικής καταγωγής πιανίστρια Αλτουνιάν. Παράλληλα εξασκείται στο βιολί και στο ακορντεόν.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Ο Χατζιδάκις εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα με τη μητέρα του το 1932 έπειτα από το χωρισμό των γονέων του. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1938, ο πατέρας του πεθαίνει σε αεροπορικό δυστύχημα, γεγονός που σε συνδυασμό με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου επιφέρει μεγάλες οικονομικές δυσχέρειες στην οικογένεια. Ο νεαρός Χατζιδάκις εργάζεται για βιοπορισμό ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι, παγοπώλης στο εργοστάσιο του Φιξ, υπάλληλος στο φωτογραφείο του Μεγαλοκονόμου και βοηθός νοσοκόμος στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο^{[εκκρεμεί παραπομπή]}.
Παράλληλα επεκτείνει τις μουσικές του γνώσεις παρακολουθώντας ανώτερα θεωρητικά μαθήματα με τον Μενέλαο Παλλάντιο την περίοδο 1940 - 1943, ενώ ξεκινά και σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες όμως δεν θα ολοκληρώσει ποτέ. Την ίδια περίοδο συνδέεται με άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενους, μεταξύ των οποίων ήταν οι ποιητές Νίκος Γκάτσος, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Άγγελος Σικελιανός και ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης. Κατά την τελευταία περίοδο της Κατοχής συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, όπου γνώρισε τον επίσης κορυφαίο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, με τον οποίον σύντομα ανέπτυξε ισχυρή φιλία^[3][4][5].
Τα πρώτα έργαΗ πρώτη εμφάνιση του Χατζιδάκι ως συνθέτη πραγματοποιείται το 1944, σε ηλικία 19 ετών, με τη συμμετοχή του στο έργο "Τελευταίος Ασπροκόρακας" του Αλέξη Σολομού, στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, ο Χατζιδάκις θα παρακολουθήσει και μαθήματα υποκριτικής, αν και τελικά ο ίδιος ο Κουν θα τον προτρέψει να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη μουσική. Η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης θα αποδειχθεί ιδιαίτερα παραγωγική και θα διαρκέσει περίπου δεκαπέντε χρόνια. Τέλος, το 1946, καταγράφεται η πρώτη του εργασία για τον κινηματογράφο, στην ταινία Αδούλωτοι Σκλάβοι.
Την περίοδο αυτή, ο Χατζιδάκις ανακαλύπτει το ρεμπέτικο τραγούδι και γίνεται ο πρώτος^[2] που θα το μελετήσει σε βάθος και θα κατανοήσει την αξία του. Στις 31 Ιανουαρίου 1949, σε ηλικία 23 ετών, δίνει στο Θέατρο Τέχνης τη διάσημη πλέον διάλεξη για το ρεμπέτικο τραγούδι^[6].
Το 1950 θα αποτελέσει ιδρυτικό στέλεχος και καλλιτεχνικό διευθυντή του Ελληνικού Χοροδράματος της Ραλλούς Μάνου, όπου παρουσιάζει τα τέσσερα μπαλέτα του, "Μαρσύας" (1950), "Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές" (1951), "Το Καταραμένο Φίδι" (1951) και "Ερημιά" (1958). Την ίδια εποχή, η τραγωδός Μαρίκα Κοτοπούλη αναθέτει στον Χατζιδάκι τη σύνθεση της μουσικής για τις "Χοηφόρους" (1950) από την "Ορέστεια" του Αισχύλου. Το γεγονός αυτό αποτελεί την απαρχή της ενασχόλησης του Χατζιδάκι με το αρχαίο δράμα. Μερικές από τις τραγωδίες και κωμωδίες για τις οποίες θα γράψει μουσική είναι η "Μήδεια" (1956), ο "Κύκλωπας" (1959), οι "Βάκχες" (1962), οι "Εκκλησιάζουσες" (1956), η "Λυσιστράτη" (1957) και οι "Όρνιθες" (1959). Το 1950 ο Χατζιδάκις συνεργάζεται με τον Άγγελο Σικελιανό προκειμένου να συνθέσει τη μουσική για την τελευταία τραγωδία του ποιητή "Ο Θάνατος του Διγενή".
Την ίδια περίοδο γράφει σημαντικά μουσικά έργα, όπως τα πιανιστικά έργα "Ιονική σουίτα" (1952) και "Για μια μικρή λευκή αχιβάδα" (1947, το πρώτο από 51 έργα που ο ίδιος ξεχωρίζει με ιδιαίτερη αρίθμηση ανάμεσα στο σύνολο της δημιουργίας του ως opus 1) καθώς και τον κύκλο τραγουδιών "Ο Κύκλος του C.N.S." (1954, αφιερωμένο στον Carlos Novi Sanchez για το θάνατο του κοινού τους φίλου Ετιέν Ρέρυ).
Η μεγάλη δημοσιότηταΤο 1957 ξεκινά μία περίοδος έντονης δημιουργικής δράσης. Ο Χατζιδάκις συνθέτει ασταμάτητα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, όπου το έργο του γνωρίζει μεγάλη δημοφιλία, ενώ παράλληλα γράφει πολλά σημαντικά μουσικά έργα.
Το 1960 ήταν μία χρονιά με διακρίσεις και βραβεία. Του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο στο Β' Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ. για το "Κυπαρισσάκι" και την "Τιμωρία" με την Νάνα Μούσχουρη, απέσπασε το βραβείο για τη μουσική του στο "Ποτάμι" του Νίκου Κούνδουρου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, έγραψε τα "Τα Παιδιά του Πειραιά" για το "Ποτέ την Κυριακή" του Ζυλ Ντασέν, που έκαναν το γύρο του κόσμου "αποδίδοντας" στον συνθέτη και το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού την επόμενη χρονιά, και επίσης συνέθεσε μουσική για τα θεατρικά έργα "Ευρυδίκη" του Ζαν Ανούιγ, "Το γλυκό πουλί της νιότης" του Τένεσι Ουίλιαμς, "Ο θάνατος του Διγενή" του Άγγελου Σικελιανού, "Η τύχη της Μαρούλας" του Δημητρίου Κορομηλά και για πολλές ταινίες. Ανάμεσά τους οι: "Μανταλένα", "Η Αλίκη στο ναυτικό", "Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος", "Η κυρία δήμαρχος", "Το κλωτσοσκούφι", "Ραντεβού στην Κέρκυρα", κ.α.^[7]
Το 1961 κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού για το τραγούδι "Τα παιδιά του Πειραιά". Η βράβευση αυτή του έδωσε παγκόσμια δημοσιότητα, την οποία ο Χατζιδάκις προσπάθησε να αποφύγει με κάθε τρόπο, θεωρώντας ότι του στερούσε τη δυνατότητα να διαμορφώσει ο ίδιος την σχέση του με τον ακροατή του. "Για μένα το Όσκαρ δεν αποτελεί στεφάνωμα μιας σταδιοδρομίας αλλά το αληθινό μου ξεκίνημα", ήταν η απάντηση-δήλωση του συνθέτη. "Τα παιδιά του Πειραιά" έφεραν στην Ελλάδα το δεύτερο Όσκαρ, δεκαπέντε χρόνια μετά την Κατίνα Παξινού και το δικό της Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα. Το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι για το Ποτέ την Κυριακή του Ζυλ Ντασέν, που έκανε το γύρο του κόσμου, επικράτησε των άλλων υποψηφιοτήτων, προσφέροντας στον Έλληνα δημιουργό μία διεθνή διάκριση. Ήταν μια βράβευση την οποία ο ίδιος δεν αντιμετώπισε ποτέ ως ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα του. "Μπορεί ένα απλό τραγούδι να μου έφερε το Όσκαρ. Οι φιλοδοξίες μου όμως και οι υποχρεώσεις μου δεν σταματούν σε αυτό...", έλεγε. Την ίδια χρονιά ο Μάνος Χατζιδάκις απέσπασε το Β' βραβείο στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού για το τραγούδι του "Κουρασμένο παλληκάρι". Το Α' δόθηκε στον Μίκη Θεοδωράκη για την "Απαγωγή"^[8].
Το 1962 ο Χατζιδάκις χρηματοδοτεί το "Διαγωνισμό Σύνθεσης Μάνος Χατζιδάκις" στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Δοξιάδη στην Αθήνα, με το πρώτο βραβείο να απονέμεται από κοινού στους Γιάννη Ξενάκη και Ανέστη Λογοθέτη. Το 1964 ιδρύει και διευθύνει την Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών (1964-66). Στο σύντομο χρονικό διάστημα της λειτουργίας της, η ορχήστρα έδωσε 20 συναυλίες με πρεμιέρες δεκαπέντε έργων Ελλήνων συνθετών. Την ίδια περίοδο αρχίζει και η συνεργασία του με τον Μωρίς Μπεζάρ. Οι Όρνιθες ανεβαίνουν από τα Μπαλέτα του 20ού Αιώνα στις Βρυξέλλες.
Μερικά έργα της περιόδου αυτής είναι η μουσική για την "Μήδεια" του Ευριπίδη (1958), το "Παραμύθι χωρίς όνομα" του Ι. Καμπανέλλη (1959), "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπρεχτ, η "Οδός ονείρων" (1962), αλλά και "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" - δέκα τραγούδια για ορχήστρα γραμμένα αρχικά για φωνή, ειδικά για τη Ζακλίν Ντανό (Παρίσι, 1962).
 Πηγή: Βικιπαίδεια. Με αγάπη στην κόρη μου που έχει τα γενέθλια της. Ο Πεπέ της Ουτοπίας.