Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

17.10.07

Το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι "αποκαλύπτεται"...! Εκεί ιδρύθηκε η Λ.Ο.Γ. στον κήπο του Επικούρειου Πέπου.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί κάτοικοι του Μαγευτικού και Πανέμορφου χωριού μας καλημέρα, αυτή είναι μία ιστορική ανάρτηση γιατί είναι το πρώτο κείμενο που αναρτήσαμε στο ιστολόγιό μας. Ένα ποιητικολογοτεχνικό ιστολόγιο που ξεκίνησε από τον Επικούρειο Πέπο, την Μελισσάνθη και τον Αστροτόμ, και φυσικά από τα ιδρυτικά μέλη της ΛΟΓ [Λογοτεχνική Ομάδα Γοργογυρίου]. όλα ξεκίνησαν στις 14/08/2006 όταν για πρώτη φορά στην αυλή των θαυμάτων διοργανώσαμε την πρώτη βραδιά ποίησης με τιμώμενο ποιητή τον ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ. Εκείνο το βράδυ μπήκαν τα θεμέλια του filomatheia.blogspot.com το τι ακολούθησε μετά μπορεί ο καθένας να το καταλάβει ρίχνοντας μία ματιά στις αναρτήσεις που έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Θεωρώ πως αυτή η πράξη ήταν μία βαθιά τομή πολιτισμού στα μέχρι τότε δρώμενα του χωριού. Το αποτέλεσμα ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης, εις ό,τι με αφορά θεωρώ πως απλά έκανα το καθήκον μου. Μακάρι αυτή τη ματιά περί καθήκοντος να την είχαν αρκετοί κάτοικοι του χωριού, όλα τότε θα ήταν διαφορετικά.
Ακολουθούν λίγες πληροφορίες για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Υ.Γ. Τα κορίτσια που συμμετείχαν στην πρώτη βραδιά ποίησης ήταν: Διοτίμα-Ζαν Ντ' Άρκ, Τερψιχόρη, Ερατώ, Αντιόπη, Ανδρομέδα, Σύλβια, στην συνέχεια προστέθηκαν και άλλες Νερά'ι'δες και Μούσες. Τον συντονισμό είχε αναλάβει η Βιβή Τσιούνη και στα λίγα υπόλοπα ο Επικούρειος Πέπος.

Το Γοργογύρι είναι κτισμένο στην ανατολική πλευρά της οροσειράς του ΚΕΡΚΕΤΙΟΥ ΟΡΟΥΣ [Κόζιακα] σε υψόμετρο 300 μέτρων και σε απόσταση 19 χλμ από την πόλη των Τρικάλων. Ανήκει στον δήμο Τρικαίων και συνορεύει με τα χωριά Ξυλοπάροικο, Πρόδρομος, Πρίνος και Δενδροχώρι. Το Γοργογύρι έχει πάρει το όνομα του από τα νερά του ποταμού Κεφαλοπόταμος - που το διασχίζει -, τα μαντάνια και τις δριστέλες που δούλευαν με τη δύναμη του νερού. Ο μεγαλύτερος όγκος των κατοίκων που ήρθαν στο χωριό, προέρχεται από την ορεινή Πίνδο, ως και την Ήπειρο, και εικάζεται ότι ως κύρια ασχολία τους ήταν η κτηνοτροφία. Η καθημερινή διατροφή των οικογενειών προερχότανε και συνεχίζει να προέρχεται από προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι. Στην κορυφή του βουνού και σε υψόμετρο άνω των 800 μέτρων, η περιοχή ανήκει στην μονή Δουσικού και έχει καλή ξυλεία από οξιά και έλατα. Στο Γοργογύρι, όπως προκύπτει από επίσημο μεταφρασμένο έγγραφο, που αναφέρεται σε χαραγμένη γραφή επί της πέτρινης πλάκας που βρίσκεται στην κεντρική είσοδο του Ιερού Ναού «Το Γενέσιο της Θεοτόκου» - γιορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου - , το 1857 υπήρχε ικανοποιητικός αριθμός ατόμων τα οποία, με την προσωπική τους εργασία και με τη συνδρομή των μοναχών της Ι.Μ. Δούσικου, άρχισαν να κτίζουν την εκκλησία αυτή. Το πρώτο σχολείο του χωριού πιθανολογείται πως άρχισε να λειτουργεί την περίοδο 1920-28 όχι όμως σε μόνιμη βάση. Το 1955 κτίστηκε ένα διθέσιο σχολείο το οποίο το 1994 γκρεμίστηκε για να κτιστεί ένα σύγχρονο κτίριο, το σημερινό νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο. Σε απόσταση 1200 μέτρων από το χωριό, πάνω προς το βουνό, έχει τις πηγές του ο Κεφαλοπόταμος, ο οποίος ξεχύνεται προς το χωριό διασχίζοντάς το ορμητικά. Η παράδοση λέει πως την ονομασία του την πήρε από τους πρώτους κατοίκους του χωριού οι οποίοι βρήκαν στην κοίτη του ανθρώπινα κρανία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ονομάστηκε έτσι γιατί έχει τις πηγές του ψηλά στο βουνό. Υπάρχει ακόμα ένας μύθος τον οποίο υπαγόρευσαν οι Μούσες και οι Νύμφες κάποιο βράδυ στον ύπνο του Επικούρειου Πέπου, αυτός ο μύθος υπάρχει στο ιστολόγιο της Λογοτεχνικής ομάδας Γοργογυρίου. Το νερό του ποταμού βγαίνει γάργαρο και δροσερό μέσα από τα σπλάχνα του Κερκέτιου Όρους [Κόζιακα] και ορμητικά κυλάει στον Θεσσαλικό κάμπο αποτελώντας πηγή ζωής και οικονομίας. Σε όλη τη διαδρομή του υπάρχει πυκνή βλάστηση, πλατανιών και θάμνων, που συντελεί στην δημιουργία ενός μαγευτικού τοπίου.
Απόσπασμα από την τοπική εφημερίδα της Λ.Ο.Γ. Τεύχος Μάιος-Ιούνιος '07
  • Όπως ο άνεμος φυσάει όπου κι όποτε θέλει, έτσι και η ευτυχία θα εμφανιστεί από μόνη της όποτε εκείνη το θελήσει. Αφήστε τη φωνή σας και τον άνεμο να σας πάνε όπου θέλουν!
  • Καλλιέργησε τη διαίσθησή σου ώστε με αυτήν και μόνο με αυτή να πορεύεσαι στη ζωή!
  • Τα πουλιά πετούν, τα ψάρια κολυμπούν, τα αγρίμια τρέχουν. Ότι τρέχει πέφτει στο δόκανο, ότι κολυμπά πιάνεται στο δίχτυ, ότι πετά το πετυχαίνει η σαϊτα. Μόνο οι ιδέες, η αγάπη προς τον πλησίον και όχι μόνο είναι αλεξίσφαιρες.
  • Έχε την αγάπη στην καρδιά σου. Η ζωή χωρίς αυτή είναι ένας κήπος χωρίς ήλιο όπου τα άνθη του είναι νεκρά.
  • Το να ονειρεύεται κάποιος είναι ανθρώπινο δικαίωμα, όπως ακριβώς το να τρώει και να πίνει. Αφήστε τη φαντασία ελεύθερη και σύντομα οι άλλοι θα σκέφτονται: Να ένας άνθρωπος που ξέρει τι θέλει. Ένας άνθρωπος που ατενίζει το μέλλον. Μόνο ατενίζοντας το μέλλον μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο και να τον κάνουμε καλύτερο.
  • Δεν έχει σημασία πόσο ψηλός είσαι. Το αληθινό ύψος καθορίζεται από το πόσο ψηλοί είναι οι στόχοι σου.
  • Το κείμενο επιμελήθηκε η  πρώτη πρόεδρος της ΛΟΓ, Κωνσταντίνα Ντακούλα [Διοτίμα].
 '' ΤΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ''   
Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Κόζιακα τα μέρη.

Πρόβαλε η ροδοδάχτυλη νυφούλα τ’ ουρανού
και άπλωνε το φέγγος της μαγεύοντας το νου.
Η πρώτη αχτίδα του ηλιού με βρίσκει στο ανηφόρι,
της αύρας νιώθω το κρυφό το μίλημα: «Προχώρει».

Νιώθω της αυγικής δροσιάς το τρυφερό το χάδι,
νιώθω τη γλύκα της ζωής μες στην καρδιά να στάζει.
Φτάνω σε τόπον όμορφο που’ χει περίσσεια χάρη,
όπου η φύση σκόρπισε απλόχερα τα κάλλη.

Ξεπέζεψα και έγειρα σε ριζιμιό λιθάρι,
σε ξάγναντο κι ευώδιαζε δίπλα μου το θυμάρι.
Ματιά και νους απλώθηκαν τα δυο μαζί παρέα
κι όλο περιεργάζονταν την όμορφη τη θέα.

Βλέπω χαλκόμαβες κορφές με γειτονιά τ’ αστέρια,
των αετών βασίλειο, των πετριτών λημέρια.
Γοργόφτερα γροικώ πουλιά μες στα γαλάζια πλάτη,
γυροβολιές και παιχνιδίσματα χορταίνουνε το μάτι.

Και με τη μελωδία του γλυκά, τερπνά με υψώνει
του λόγκου η πετροπέρδικα, της ρεματιάς τ ’αηδόνι.
Πλαγιές κατάφυτες φορούν σμαράγδινη στολή
με των σπιτιών τα κόκκινα πετράδια ταιριαστή.

Πεύκα κι ελάτια ολόισια και πλάτανους αιώνιους θωρώ,
και τ ΄ αγεριού τους ψίθυρους ακούω μες στους κλώνους.
Τ ‘ αγριολούλουδα κι αυτά πανώρια, μυροβόλα,
η μαργαρίτα, το γιοφύλλι, ο κρίνος κι η γλαδιόλα.

Θαρρείς πως ντύθηκε η γης, μυριοχρωματισμένη,
σοφής υφάντρας φορεσιά με ξόμπλια πλουμισμένη.
Κι εκεί που τέτοια λόγιαζα κι άλλα πολλά δροσάτα,
βλέπω μια κόρη ρόδινη που πρόβαλε στη στράτα.

Μια κόρη κρινοπρόσωπη, λιγνή σγουρομαλλούσα
που ‘ ρίξε γύρω ολόγυρα ματιά γοργοπετούσα.
Στέκω και τη θιαμαίνομαι, θέλω να της μιλήσω,
προσεκτικά και ευγενικά μην την κακοκαρδίσω.

-"Καλή σου ώρα, κόρη μου, και να ‘ σαι ευτυχισμένη,
καλότυχοι που σ’ έχουνε κόρη καμαρωμένη.
Πες μου ποιος είν ’ ο τόπος σου θέλω να σε ρωτήσω."

-"Ξένε, αφού με ρώτησες, εγώ θα σου απαντήσω.
Μάθε, εδώ που βρίσκεσαι, σ’ αυτή την πανδαισία,
όπου η αγάπη φύτρωσε, όπου ανθεί η φιλία,
όπου της φύσης γίνεται γιορτάσι, πανηγύρι,
εδώ ' ναι τ ' όμορφο χωριό, είναι το Γοργογύρι."

Το Γοργογύρι αγάπησα, το’ βαλα στην καρδιά μου
θα το’ χω μες στη μνήμη μου κι ας είναι μακριά μου.
Π.Λ.
Ζαν Ντ' Αρκ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στους δημιουργούς αυτού του ωραίου sait.Εύχομαι τα καλύτερα στη ΛΟΓ,γιατί το μεράκι για τη δημιουργία,τη γνώση,τη πολιτιστική και πολιτισμική ανάπτυξη,πλεονάζει!Η ΛΟΓ είναι το ''παιδί'' ή,αν θέλετε,το προπύργιο της μεγάλης Ο.ΚΡ.Α.

Τις θερμότερες ευχές μου και τα συγχαρηρτήρια μου,
Ενας από τους Οκρίτες.

eleysis είπε...

Αξιέπαινη προσπάθεια,εκτός των συγχαρητηρίων στην ομάδα εύχομαι να αποτελέσουν αιτία επιμορφωτικής αφύπνισης για τον δήμο μας και όχι μόνο,καλή διάθεση και δύναμη.

Φιλικά.
Έρωσσθε!