Απόφθεγμα.
"Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τα πουλιά της δυστυχίας να πετούν.
Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τα εμποδίσουμε να φτιάξουν τη φωλιά τους στα μαλλιά μας, και να ασχοληθούμε με την τέχνη της ζωγραφικής γιατί όπως έλεγε και ο σκοτεινός φιλόσοφος (Ηράκλειτος)
Τα πάντα ρει".
=====================
Απέραντα σπίτια/
Πολλά δωμάτια/
Μικρά και μεγάλα
Δωμάτια/
Πολλές ντουλάπες/
Γεμάτες με ρούχα
Και κουβέρτες/
Μα. . . Άδειες ψυχές/
Άδεια βλέμματα χωρίς
Καλοσύνη/
Τι να τα κάνεις τα
Μεγάλα σπίτια/
Όταν η ψυχή σου είναι
άδεια;
Κάποτε δεν είχαμε τίποτα
Και τα είχαμε όλα/
Τώρα τα έχουμε όλα/
Και δεν έχουμε τα πιο βασικά/
Τον σεβασμό, την εκτίμηση, την παρέα των φίλων/
την αλληλεγγύη, την αληθινή φιλία και την καλοσύνη.
Το πιο πάνω ποίημα το έγραψε ο Επίκουρος ο Γοργογυραίος
====================
Μελέτησε και αυτό.
Λένε οι σοφοί πως:
Αν ζήσεις το σήμερα όμορφα και δίκαια, αυτό από μόνο του κάνει το παρελθόν πιο όμορφο, και το αύριο το γεμίζει με ελπίδα.
Για να δικαιούμαι την ευτυχία μου, πρέπει όχι μόνο να την κερδίσω για τον εαυτό μου, αλλά και να την μοιραστώ γιατί μόνον τότε πολλαπλασιάζεται.
Αν βοηθήσεις κάποιον να νιώσει χαρά, να γελάσει, η ν' αγγίξει την ευτυχία, μην ψάχνεις να βρεις τον Θεό αλλού, υπάρχει μέσα σου.
Ένας παραπάνω καλός άνθρωπος στον κόσμο είναι καλύτερος από έναν παραπάνω άγγελο στον ουρανό. Κιν. Παρ..
Μη ζείτε αποκλειστικά για τον εαυτό σας, ζήστε και για τους άλλους, μόνον τότε αποκτά νόημα η ζωή μας.
Ο μόνος τρόπος να έχουμε απόθεμα αγάπης είναι να την προσφέρουμε γιατί μ' αυτόν το τρόπο επιστρέφει ως άμπωτη σε μας.
Το μόνο που μας ανήκει είναι το παρελθόν μας, το παρόν πρέπει να το ζήσουμε και το μέλλον ίσως δεν γίνει ποτέ παρελθόν.
Αν δεν έχεις αρκετό χρόνο είναι επειδή είσαι σπάταλος σε ο,τι πιο πολύτιμο υπάρχει στη ζωή σου.
Ένα πουλί με τσακισμένα φτερά, αυτή είναι η ζωή μας: χωρίς όνειρα, χωρίς μουσική, χωρίς μνήμη, χωρίς ποίηση, χωρίς έρωτα, και χωρίς συγχώρεση.
Οι συμπεριφορές μας είναι ένας καθρέφτης που επιστρέφει στον καθένα την εικόνα του προσώπου του.
Αφού δεν μπορούμε να επιλέξουμε το πότε και το πώς θα πεθάνουμε, ας κάνουμε αυτό που μπορούμε, να αποφασίσουμε το πώς θα ζήσουμε.
Σε χαιρετώ, Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
===================
ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ
αυτοί οι σπάνιοι άνθρωποι που μας ρωτάνε "Τι κάνεις;" κι έπειτα περιμένουν ν' ακούσουν με ενδιαφέρον την απάντησή μας.
Η ΕΥΤΥΧΙΑ, όπως διαπίστωσα , είναι τις πιο πολλές φορές συνέπεια της σκληρής δουλειάς.
Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ είναι σαν τον αέρα στα λάστιχα: δεν κοστίζει τίποτα, αλλά κάνει το ταξίδι πολύ πιο άνετο.
Και τώρα κάτι ξεχωριστό για περαιτέρω σκέψεις, αφορά όλους τους συκοφάντες.
Στις παραδώσεις των Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης υπάρχει μια εύστοχη ιστορία για τους κακόγλωσσους.
Κάποιος τέτοιος άνθρωπος είχε πει τόσα κακόβουλα για τον ραββίνο της περιοχής, ώστε μια μέρα, νιώθοντας τύψεις, πήγε και τον παρακάλεσε να τον συγχωρήσει.
"Κύριε Ραββίνε μου, πες μου πως μπορώ να επανορθώσω.''
Ο ραββίνος αναστέναξε. "Πάρε δύο μαξιλάρια, πήγαινε στην κεντρική πλατεία κι εκεί σχίστα και τίναξέ τα στον αέρα. Μετά γύρνα πίσω εδώ."
Ο συκοφάντης πήγε γρήγορα στο σπίτι του, πήρε δύο μαξιλάρια και ένα μαχαίρι, τράβηξε βιαστικά για την κεντρική πλατεία, έσχισε τα δύο μαξιλάρια, τα τίναξε στον αέρα κι ύστερα γύρισε τρέχοντας στο σπίτι του ραββίνου.
" 'Εκανα αυτό που μου είπες, Ραββίνε!"
" Ωραία," απάντησε χαμογελώντας ο Ραββίνος. "Τώρα για να καταλάβεις πόσο κακό κάνουν οι ψεύτικες διαδόσεις, γύρνα στην πλατεία και..."
"Και;"
"Και μάζεψε τα πούπουλα που σκόρπισες."
Ερώτημα: Άραγε πόσα πούπουλα μάζεψε ο κακόβουλος;
ΟΤΑΝ ΑΠΛΩΝΕΙΣ να φτάσεις τ' αστέρια, μπορεί μεν να μην πιάσεις κανένα, αλλά και δεν θα καταλήξεις να κρατάς μια χούφτα λάσπη.
Leo Burnett.
=====================
Πάντα φοβίζει αυτός..... που "κουβαλάει" το αυθεντικό, το ατόφιο και το ανόθευτο!!!!
Σε μικρότερη ηλικία όταν άκουγα…
Να αποκαλούν κάποιον δύσκολο χαρακτήρα…..
Φυλαγόμουν!
Σχημάτιζα στο μυαλό μου την εικόνα…
Ενός παράξενου ατόμου που μπορούσε να παρεξηγήσει…
Το παραμικρό, με συνέπεια να δίνω εξηγήσεις…
Για κάτι που δεν έκανα……
Και τον είχε ενοχλήσει!
Για να αποφύγω, λοιπόν τα μπερδέματα….
Προτιμούσα να απομακρύνομαι!
Να μην έχω πολλές επαφές!
Αυτό μέχρι την στιγμή…..
Που κάποιος τον οποίο εκτιμούσα…..
Πάνω στην κουβέντα, με μεγάλη σοβαρότητα…..
Και αγάπη …..
Μου είπε ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος!
Στην αρχή χαμογέλασα…..
Πιστεύοντας πως κάνει πλάκα!
Όταν όμως διαπίστωσα πως το εννοεί…..
Ξαφνιάστηκα!!!!
Δεν περίμενα ποτέ πως θα έδινα μια τέτοια εντύπωση…..
Αφού δεν ήμουν δύστροπος, ούτε είχα κακές προθέσεις….
Απέναντι σε κανέναν!
Του ζήτησα να μου εξηγήσει τον λόγο!
Δεν ένιωθα προσβεβλημένος…
Απλά απορούσα τι τρομερό έκανα…
Που τον ώθησε να το σκεφτεί!
Απάντησε πως είμαι απόλυτος και κάθετος στις απόψεις μου….
Δίχως να δίνω δεύτερη ευκαιρία στον άλλον!
Δεν δεχόμουν με τίποτα να κάνω ένα βήμα πίσω……
Όταν όλοι βάζουν λίγο νερό στο κρασί τους!
Τότε συνειδητοποίησα…..
Ότι οι άνθρωποι αποκαλούν έτσι, έναν άλλον……
Μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελε να τους μοιάσει!!!
Από κείνη την στιγμή, άρχισα…..
Να βλέπω με άλλο μάτι αυτά τα άτομα!
Επιδίωκα να τα γνωρίσω ….
Διότι πολύ απλά…..
Συμφωνούσα με το σκεπτικό τους!
Κατανόησα πως αρκεί…..
Η ακλόνητη πίστη σε αρχές και αξίες…..
Για να κάνει κάποιον να φαντάζει διαφορετικός!
Να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους…..
Επειδή δεν μπαίνει σε καλούπια!
‘Εχει δικούς του νόμους και κανόνες ….
Που του «επιβάλλουν» η συνείδηση και η καρδιά του!
Συμπεριφέρεται όπως θέλει χωρίς να υπολογίζει κόστος!
Πίνει το κρασί του ανέρωτο……
Αφήνοντας τους άλλους να ανησυχούν……
Αφού δεν μπορούν να τον διαχειριστούν!
Είναι απρόβλεπτος……
Και αυτό.......φοβίζει!!!!
Εκείνον δεν τον απασχολούν τέτοια θέματα!
Κοιτάζει την ζωή από άλλη οπτική γωνία!
Φροντίζει οι σχέσεις του να είναι ξεκάθαρες!
Οριοθετεί τις δικές του κόκκινες γραμμές…..
Που αν τις περάσεις……
Σε βγάζει έξω από την ζωή του με συνοπτικές διαδικασίες!
Δεν χαρίζεται σε κανέναν!
Ούτε καν στον ίδιο του, τον εαυτό….
Τον οποίο κρίνει αυστηρά!
Γι αυτό δεν λέει πολλά!
Προτιμά να «μιλά» με πράξεις!
Δεν περιαυτολογεί……
Ούτε περηφανεύεται για κάποια επιτυχία!
Παραμένει σεμνός γνωρίζοντας πως την «ουσία»…
Δεν την πανηγυρίζεις!
Την βιώνεις σιωπηλά......
Για να καταλάβεις στο έπακρο την σημασία της!
Δίνει την εντύπωση του απροσπέλαστου…..
Γιατί είναι πολύ προσεχτικός!
'Εχει πληγωθεί πολλές φορές….
Και δεν θέλει …..
Να επαναλάβει το ίδιο λάθος, δεύτερη φορά!
Αποφεύγει τον συνωστισμό!
Οι «τενεκέδες» κάνουν πολύ θόρυβο…..
Και του χαλούν την ησυχία…..
Που επιτρέπει να «ακούει» τις σιωπές, των ανθρώπων…..
Για να βγάζει ασφαλή συμπεράσματα!!!
Τον εξιτάρει το «πολύ»……
Και όχι το «πολλοί»!
Αν καταφέρεις να «μπεις» στην καρδιά του…
Θα διαπιστώσεις πως όλα τα συναισθήματα….
«Χτυπάνε» κόκκινο!!!!!
Ερωτεύεται, αγαπάει, θυμώνει, απογοητεύεται, χαίρεται…..
Σε υπερθετικό βαθμό!!!
Τα «χλιαρά» και τα «μέτρια» δεν τον αφορούν!
'Εχει πάντα αποθέματα αγάπης!
Τα οποία ξοδεύει αλόγιστα……
Μα ποτέ δεν σπαταλάει άσκοπα!!!!
Και αυτή την ειδοποιό διαφορά την γνωρίζει άριστα!
Αυτός είναι ο λόγος……
Που κόβει αμέσως κάθε επικοινωνία, μόλις αισθανθεί….
Εκμετάλλευση και αλαζονεία…..
Και ας τον κατηγορούν πως είναι σκληρός….
Απόλυτος και κάθετος!
Κρίνει τους άλλους από αυτό……
Που έχουν «μέσα» τους!
Όχι από κείνο που πλασάρουν!
Αδιαφορεί επιδεικτικά για το «φαίνεσθαι»……
Και οτιδήποτε «εμπεριέχει» υποκρισία!
Δε τον απασχολεί η γνώμη κανενός παρά μόνο των φίλων του…
Ούτε επιζητά την αποδοχή!
Του αρκεί που λειτουργεί με δικαιοσύνη…..
Προσέχοντας μην αδικήσει κάποιον!
Ακόμα όμως και να συμβεί αυτό άθελα του….
‘Εχει την λεβεντιά να ζητήσει συγνώμη.....
Αναγνωρίζοντας αμέσως το λάθος!
Αν κάποιοι ονομάζουν αυτόν τον άνθρωπο, δύσκολο….
Περίεργο και παράξενο…….
Εγώ απλώς τον αποκαλώ…
Υπέροχο!!!!!
Πάντα το «ανόθευτο» και το«ατόφιο» που «κουβαλάει»…..
Οδηγούν στην πεμπτουσία της ζωής!
Λυτρώνει η παρουσία του!
Με «γεμίζει» φως!
Ελπίδα….
Πως τίποτα δεν έχει χαθεί!
Αδιαφορώ για την προδοσία!
Η σκιά του….
Πάντα προσφέρει μια ασφαλή «πατρίδα»!
‘Οσο υπάρχει …..
Μπορούν να συγχωρεθούν όλες οι αμαρτίες αυτού του κόσμου…
Και να «σηκωθεί» ψηλότερα!
Να εξαγνιστούν όλοι αυτοί……
Που δεν τον δέχονται ……
Γιατί η αυθεντικότητα……
Αποκαλύπτει περίτρανα την δική τους "γύμνια"!!!!
Η συνύπαρξη μαζί του…..
Είναι ευλογία!
«Παρηγορεί» τους αναστεναγμούς….
Κλείνοντας για πάντα τις λαβωματιές!
«Ξυπνάει» την δοτικότητα!
Την «ξεσηκώνει να «συναντήσει» την γενναιοδωρία …..
Για να σου χαριστούν όσα ποθείς και ονειρεύεσαι!!!!!
«Καθρεφτίζει» την ψυχή του, στην δική σου!
«Αιχμαλωτίζει» σ’ ένα βλέμμα, ολάκερη την πλάση……
Που «φωνάζει» πως αφού το αδάμαστο…..
Από το οποίο είναι φτιαγμένος…..
Συνεχίζει να απαξιώνει το κακό…….
‘Οσες φορές και να βάλουν φωτιά σε τούτο τον κόσμο…..
Άλλες τόσες θα αναγεννιέται……..
Από τις στάχτες του!!!!
Αφιερωμένο σ' αυτές/ους που με ελαφρά την καρδία αποκαλούμε κάποιους "δύσκολους χαρακτήρες".
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος.
Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη που δεν θυμάμαι τον/την συγγραφέα
====================
Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε καλημέρα σε σένα και σε όσες και όσους παραμένουν ερωτευμένοι είτε με δύο ελκυστικούς οφθαλμούς, είτε με το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου, είτε με φίλους ευλογημένους, είτε με το ταίρι τους, είτε με όμορφες στιγμές του παρελθόντος, είτε με μία ζεστή αγκαλιά, είτε με το φωτεινό -- αγγελικό πρόσωπο ενός παιδιού που φωτίζει το μέλλον, είτε με το χρήμα, (υπάρχουν και τέτοιοι) είτε τέλος πάντων με ό,τι ο καθένας συνεχίζει να είναι ερωτευμένος, με ό,τι κι αν είσαι κάνε σε παρακαλώ τον κόπο να διαβάσεις τα πιο κάτω λόγια του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, ίσως σε βοηθήσουν να δεις με άλλο μάτι τη ζωή σου. Σε χαιρετώ Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
Όταν αναπολώ το παρελθόν μου/
Και σκέφτομαι πόσο χρόνο/
Έχω χάσει σε τιποτένια πράγματα/
Πόσο χρόνο έχω σπαταλήσει/
Σε λάθη, τεμπελιά/
Σε ανικανότητα για να ζήσω/
Πόσο λίγο εκτιμούσα τη ζωή,/
Πόσες φορές αμάρτησα ενάντια/
Στην καρδιά και την ψυχή μου/
Τότε η καρδιά μου ματώνει./
Η ζωή είναι δώρο,/
Η ζωή είναι ευτυχία,/
Κάθε λεπτό μπορεί να είναι/
Μία αιωνιότητα ευτυχίας./
Θα συνεχίσω να βρίσκομαι ανάμεσα/
Σε ανθρώπινα πλάσματα/
Θα είμαι ένας άνθρωπος/
Μεταξύ ανθρώπων, κι έτσι/
Θα παραμείνω πάντα./
Δεν θα χάσω το κουράγιο μου/
Δεν θα αποκαρδιωθώ,/
Και δεν θα τα παρατήσω/
Ό,τι και αν συμβεί.
Αυτό είναι η ζωή/
Αυτό είναι το νόημα της/
Αυτό είναι το καθήκον μας.
Τώρα το αντιλαμβάνομαι/
Και θα το θυμάμαι για πάντα.
Φ.Ν.
=====================
====================
Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε καλημέρα σε σένα και σε όσες και όσους παραμένουν ερωτευμένοι είτε με δύο ελκυστικούς οφθαλμούς, είτε με το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου, είτε με φίλους ευλογημένους, είτε με το ταίρι τους, είτε με όμορφες στιγμές του παρελθόντος, είτε με μία ζεστή αγκαλιά, είτε με το φωτεινό -- αγγελικό πρόσωπο ενός παιδιού που φωτίζει το μέλλον, είτε με το χρήμα, (υπάρχουν και τέτοιοι) είτε τέλος πάντων με ό,τι ο καθένας συνεχίζει να είναι ερωτευμένος, με ό,τι κι αν είσαι κάνε σε παρακαλώ τον κόπο να διαβάσεις τα πιο κάτω λόγια του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, ίσως σε βοηθήσουν να δεις με άλλο μάτι τη ζωή σου. Σε χαιρετώ Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
Όταν αναπολώ το παρελθόν μου/
Και σκέφτομαι πόσο χρόνο/
Έχω χάσει σε τιποτένια πράγματα/
Πόσο χρόνο έχω σπαταλήσει/
Σε λάθη, τεμπελιά/
Σε ανικανότητα για να ζήσω/
Πόσο λίγο εκτιμούσα τη ζωή,/
Πόσες φορές αμάρτησα ενάντια/
Στην καρδιά και την ψυχή μου/
Τότε η καρδιά μου ματώνει./
Η ζωή είναι δώρο,/
Η ζωή είναι ευτυχία,/
Κάθε λεπτό μπορεί να είναι/
Μία αιωνιότητα ευτυχίας./
Θα συνεχίσω να βρίσκομαι ανάμεσα/
Σε ανθρώπινα πλάσματα/
Θα είμαι ένας άνθρωπος/
Μεταξύ ανθρώπων, κι έτσι/
Θα παραμείνω πάντα./
Δεν θα χάσω το κουράγιο μου/
Δεν θα αποκαρδιωθώ,/
Και δεν θα τα παρατήσω/
Ό,τι και αν συμβεί.
Αυτό είναι η ζωή/
Αυτό είναι το νόημα της/
Αυτό είναι το καθήκον μας.
Τώρα το αντιλαμβάνομαι/
Και θα το θυμάμαι για πάντα.
Φ.Ν.
=====================
Την επιμέλεια των κειμένων και την επιλογή έκανε ο Πούφ.
