Η παιδεία των νέων, είναι το δυνατό αίμα και ο αέρας του ιωδίου για το μέλλον των λαών... Όμως, της δικής μας παιδείας το αίμα, έχει αιματοκρίτη λευχαιμίας.

Ένας σημαντικός Έλληνας.

Τα αρχαία ελληνικά τα αντιπαθούν όλοι οι Έλληνες. Αν κάνει κανείς μια δημοσκόπηση σήμερα, το αποτέλεσμα που θα του δοθεί θα το βρει πελώριο. Στους εκατό θα ανακαλύψει πως οι ενενήντα τόσοι, τα αρχαία ελληνικά δεν θέλουν ούτε να τ’ ακούσουν. Και το χειρότερο είναι, πως την ίδια αποστροφή την αισθάνεται και η πλειονότητα των φιλολόγων που διδάσκει το μάθημα στα σχολεία.
Σήμερα όταν μιλήσεις σε κάποιονε για τα αρχαία ελληνικά, αμέσως θα τον χτυπήσει ναυτία. Ένα πνευματικό ανακάτωμα παραγουλιάζει ολόκληρη την υπόστασή του. Μονόπτωτα ρήματα, ετερόπτωτοι διορισμοί, τρίπτωτες προθέσεις, βαρείες, οξείες, ερωτηματικές, εγκλιτικά και εγκλίσεις, παραγωγή και έτυμα, προληπτικό κατηγορούμενο. Είναι μια στοίβα τσάνταλα που ξεχειλίζουν το ψυχοσωματικό μας και χύνουνται σαν ερευγμοί, κρυάδες, νυστάλα, χασμήματα, και όλα τα ουά του ιουδαϊκού όχλου. Οι σχετικές μνήμες από τη σχολική εμπειρία ανακαλούν στους ενήλικους πλήξη νεότητας, ψυχικά τραύματα, κατακάθια νευρωτικά, έλλειψη αέρα, δυσχέρεια ύπαρξης.

«Κύρος ανεβαίνει, Κύρος κατεβαίνει, και γαμώ τους Έλληνες και όλους τους δασκάλους». Έτσι άκουσα να καταριέται κάποτε κάποιος τα εφηβικά του χρόνια. Την αθωότητα, δηλαδή, και την πιο τρυφερή ώρα της ηλικίας του.
Βέβαια, για τα φορτία όλου αυτού του κακού, ο τελευταίος που ευθύνεται είναι οι Έλληνες και τα κείμενά τους. Στο θρυλικό «τις πταίει» του Τρικούπη η απόκριση είναι: Οι δάσκαλοι φταίνε· οι δάσκαλοι και οι διδακτικοί. Ο βασιλιάς τα φταίει, που φώναξε ο Λαέρτης στον Άμλετ. Και κύρια φταίνε οι δάσκαλοι των δασκάλων. Εννοώ τους πανεπιστημιακούς που τόσο μοχθήσανε για να μάθουν τους δασκάλους να δασκαλίζουν. Να πιθηκίζουν δηλαδή στις έδρες και στις τάξεις. Να ψιττακίζουν το «Καλημέρα» του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Να γρυλλίζουν και να σουσουνίζουν, πάντα τους σχολαστικοί και ομπρελοφόροι. Από πού, και γιατί τόση δυστυχία στη χώρα!
Η ακολουθία πράξης όλου αυτού του κακού μεταφράζεται στην εικόνα μιας πραγματικότητας πολύ μίζερης. Η δυστυχία από το σχολείο απλώθηκε στην κοινωνία μας, όπως είναι φυσικό. Η τελευταία συνέπεια του πράγματος δηλαδή, η πιο επώδυνη και η πιο κολασπκή, είναι πως η σύγχρονη Ελλάδα λογαριάζεται ο ουραγός και το μπαίγνιο των εθνών σε όλες τις σφαίρες και σε όλες τις συμπεριφορές. Το αποτέλεσμα το καταμετράς από την κατάσταση της εθνικής οικονομίας ως τα ποδόσφαιρα, και από την επιστημονική έρευνα ως τις σκουπιδοφόρες ακτές της πανάρχαιας ελληνικής θάλασσας. Εκεί που ο ποιητής Ρίλκε έλεγε κάποτε «das uralte griechische Meer» (η αρχαία ελληνική θάλασσα), και έσκυβε την κεφαλή με κατάνυξη.
Γιατί τάχα. Και οι Ιταλοί στη γειτονική μας χερσόνησο κατοικούν το Λάτιο και την αρχαία Καμπανία, όπως κι εμείς κατοικούμε την αρχαία Ήλιδα και το Ληλάντιο πεδίο. Γιατί οι Ιταλοί σήμερα μετριούνται στους εφτά ανεπτυγμένους λαούς του κόσμου, κι εμείς καταντήσαμε να γίνουμε οι κατσίβελοι της Ευρώπης;
Βέβαια το φαινόμενο είναι σύνθετο και έχει πολλές αιτίες. Ωστόσο ο θεμελιώδης λόγος εντοπίζεται στον εγκληματικό τρόπο, που μέσα από την παιδεία μεταβιβάζεται στις νέες γενεές η κλασική παράδοση.
Να μη μας το ειπούν, γιατί το γνωρίζουμε, πως εμείς δεν έχουμε Μ.Α.Ν. και A.E.G και Bosch. Δεν έχουμε Ι.Β.Μ. και Gross, και FIAT και General Motors Corporation και Scotch Whisky. Έχουμε όμως μια παράδοση μεγάλη σαν τον Ειρηνικό και σαν τη Σιβηρία. Έχουμε τέτοιο τον ήλιο και τη θάλασσα, που αν γνωρίζαμε να τα βοσκήσουμε και να τα αρμέγουμε, η μικρή μας χώρα, τούτο το πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που έλεγε ο Σεφέρης, θα ήταν εφτά φορές Ελβετία. Και μάλιστα μια Ελβετία χωρίς τα οικονομικά λύματα και όλα τα κλοπιμαία του αιώνα που συσσωρεύουνται εκεί από κλέφτες τύπου Σάχη, και Μάρκος, Άσαντ, και Τσαουσέσκου. Όμως άλλα…
Η προειδοποίηση του παλαιού Οδυσσέα να μη σφάξουν οι ναύτες τα γελάδια του Ήλιου, ούτε από τους συντρόφους του καιρού του, ούτε από μας σήμερα λογαριάζεται. Όχι μόνο τον ήλιο μας σφάζουμε, αλλά και τη θάλασσα μαστιγώνουμε, και τον αέρα τον φτύνουμε στο πρόσωπο. Έγινε καυσαέριο πια.
Θέλω να ειπώ πως ο ταξιτζής που κλέβει με το δεκαπλάσιο τον τουρίστα από το Ελληνικό ως το Σύνταγμα, διαφημίζει την ελληνική παιδεία του. Και πως οι χώροι καθαριότητας στους δημόσιους χώρους και στα κτίρια που ζωντανεύουν τους σταύλους του παλιού Αυγεία, ζωγραφίζουν την παιδεία των Ελλήνων.
Ρωτάς, τι σχέση έχει ο τουρισμός με τα αρχαία ελληνικά. Μα την ίδια ακριβώς που είχε το θέατρο του Διονύσου στην αρχαία Αθήνα με τη ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Για μας το κλίμα, η θάλασσα, και ο ήλιος είναι πρώτες ύλες πρώτης αξίας. Πολύ πιο πολύτιμες από το πετρέλαιο της Νιγηρίας με τα πλούσια οκτάνια, και από το ουράνιο του Καναδά με την πυκνή σχάση.”
…
“…Κοντολογής, την παράσταση της διδασκαλίας την έκλεψε ο ξυλότυπος της οικοδομής. Η προσοχή του μαθητή εγκλωβίστηκε στην εξωτερική μορφή, στην ορατή εικόνα, στο δείγμα επιφάνειας του κλασικού κόσμου. Και αμελήθηκε το ένυλο σάρκωμα.
Σα νά ‘χουμε απέναντι μας τον Αϊνστάιν και τον Αλ Καπόνε, που δεν αποκλείεται μια μέρα του Σικάγου να ταξίδεψαν άγνωστοι με το ίδιο τραίνο. Τους κοιτάμε και βρίσκουμε: Ετούτος τι ατημέλητος γεροντάκος. Κουρασμένος, τριμμένο σακάκι, ματάκια που λησμονήθηκαν, η γραβάτα του κρέμεται στον λαιμό, σφεντόνα του Δαβίδ. Και λησμόνησε να φορέσει την κάλτσα στο αριστερό του ποδάρι. Αλλά ο άλλος; Τι τζέντλεμαν. Κουστούμι παραγγελιά στα Παρίσια, γυαλισμένο υπόδημα, δαχτυλίδι με περικεφαλαία στην πέτρα, και το μαλλί του λάδι στον μουσαμά. Άρχοντας με αγωγή κι από καταγωγή. Ενώ ο πρώτος, όσο τον παρατηρείς, τόσο τον παρομοιάζεις με τον ζητιάνο του Αντρέα Συγγρού, που πήγε κάποτε να τον ελεήσει στην οδό Σταδίου, και τον προφτάξανε την τελευταία στιγμή: «Τι κάνεις, άνθρωπε; Είναι ο Παπαδιαμάντης!».
Τώρα το ποιος είναι από μέσα ο Αλ Καπόνε, και ποιος ο Αϊνστάιν, τα φαινόμενα το κρύβουν. Όμως πρέπει να υπάρχει διαφορά ανάμεσα σ’ εκείνον που ζούσε στο λαγούμι με τις αράχνες και τη νυχτερίδα, και σ’ εκείνον που συζητά στο τηλέφωνο με τον Θεό, και σε μια στιγμή τον ακούμε να ρωτάει: «Για πες μου μάστορα, για να το μάθω. Μπορούσες να φτιάξεις τον κόσμο αλλιώτικο; Ή αναγκάστηκες να τον φτιάξεις, όπως τον έφτιαξες;».
Γραμματική, λοιπόν, συντακτικό, ετυμολογία, τυπικό, φθογγολογικό, σχήματα λόγου, προσωδία και μέτρα, κανόνες, εξαιρέσεις κανόνων, σημείωση, υποσημείωση, παράγραφος, υπνολαλία, υπνοπαιδεία. Και το ροχαλητό αστραπόβροντο στις σπηλιές.
Εδώ είναι η έρημος και ο άνυδρος τόπος που μας καλεί να λογαριάζουμε, ότι θα μένουν θρυλικά τα λόγια του Μαβίλη: «Με γενικές απόλυτες και ισόκωλα αντί να πάμε ομπρός πάμε πισόκωλα».
Μ’ έναν λόγο, ο μαθητής προακτέος, μόριο αποφατικό, γενική επισκόπηση. Και παραλίγο ο πρωκτοφαντασματοσκόπος του Φάουστ.”
…
“…Το πρόβλημα λοιπόν διατυπώνεται έτσι: Δεν έχει νόημα να διδάσκεις τη διδακτική των αρχαίων ελληνικών, έστω κι αν η δεξιοτεχνία σου ξεπερνά τις «ηλεκτρικές τρίπλες» του Μαραντόνα, όταν δεν έχεις ιδέα για το τι είναι ο κλασικός κόσμος. Όταν δεν άκουσες ποτέ σου τον λόγο: Οι Έλληνες δεν γράψανε· οι Έλληνες ζήσανε. Το ξέρουμε αυτό;
«Όσο για μέριμνα του τόπου, για διοίκηση -ούτ’ ήξερε τι γένονταν τριγύρω του»·. Αχ! Ο Καβάφης… Πάντα μπροστά μας βγαίνει ο πονηρός ο γέρος.
Σήμερα μία μυλόπετρα πλακώνει την παιδεία των παιδιών μας. Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον της χώρας. Γιατί, η αγωγή των νέων είναι κακή. Και η αγωγή των νέων είναι το θεμέλιο της πολιτείας. Και κρίνει τη σωτηρία και την ικμάδα της από το Α ως το Ω. Αφήνω σκόπιμα έξω τα «Έκτορος λύτρα», γιατί εκεί ο χαλασμός και ο θρήνος είναι μέγας. Η παιδεία των νέων είναι το δυνατό αίμα και ο αέρας ιωδίου για το μέλλον των λαών. Επένδυση πιο ασφαλή για προοπτική μακρόπνοη δεν πρόκειται να βρεις. Την αλήθεια αυτή τη λαλούν και την κράζουν, από τους νόμους του Λυκούργου μέχρι τους χάρτες του ΟΗΕ. Όμως, της δικής μας παιδείας το αίμα, έχει αιματοκρίτη λευχαιμίας.
Χρειάζεται να στηθούν οδοφράγματα στους δρόμους. Να στηθούν δικαστήρια στις αίθουσες, και ίσως ίσως γκιλοτίνες στις πλατέες. Για να σταυρωθεί το κακό, και να πάψει η βασκανία. Από τον καιρό του Σχινά και του Μαυροκορδάτου, μας βαραίνει ο σοφολογιότατος και ο Φαναριώτης. Το δίκαιο του μέλλοντος όμως, χρειάζεται πολλούς δικαστές, σαν τον Τερτσέτη, τίμιους. Και σαν τον Πολυζωίδη. Για να εξαλειφθούν κάποτε οι αιτίες της δίκης του Κολοκοτρώνη.
Τονίζοντας το δράμα στους ιδικούς μου τόνους, έχω να το κλείσω σε μία πρόταση που δεν δυσωπείται. Είναι πικρή, όσο το παλαιό εκείνο «εάλω η Πόλις», που ακούστηκε κάποτε σε όλη τη Ρωμανία, και κανείς δεν ήθελε να το πιστέψει. Η πρόταση λέει: Εμείς, οι Νεοέλληνες, αγνοούμε παντάπασι την κλασική Ελλάδα. Λέγοντας «παντάπασι», φωνάζω μία πράξη. Εννοώ δηλαδή, τις λέξεις με την ακρίβεια του δύο και δύο ίσον τέσσερα.
Είναι χρεία να επισημάνω, κάτι που είναι ομόλογο σε μιζέρια με την πλάνη μέσα στην οποία οι δάσκαλοι μας μάθανε να ζούμε για τους Έλληνες. Το στοιχείο αυτό είναι, πως δεν αγνοούμε μόνο την αλήθεια για την κλασική Ελλάδα, αλλά η εικόνα που αποχτήσαμε γι’ αυτήν, είναι παράμορφη και αντίστροφη. Η παράσταση που έχουμε για τους Έλληνες, έχει μεταξιώσει το σύνταγμα των αξιών, τη φυσικότητα, και την τάξη. Αναποδογύρισε τα πράγματα, και το άσπρο τό ‘καμε μαύρο.” Δ.Λ.
Πηγή: Αντικλείδι.
Ιχνηλάτης ο Πεπέ της Ουτοπίας.

Τα 6 Πιο Σημαντικά Πράγματα που Πρέπει να Είστε για το Παιδί σας. Από την Dr Λίζα Βάρβογλη

Φίλες και Φίλοι καλημέρα και καλησπέρα ταυτόχρονα γιατί όπως έχουμε πει πολλές φορές κάπου βραδιάζει και κάπου ξημερώνει εκτός από τα μυαλά κάποιων; πολλών; υπάρχει πάντα σκοτάδι, μιλάω για τους σκοταδιστές. Το καλοκαίρι που είχα βρεθεί στο χωριό με τον Δευκαλίωνα του Πανούλη και της Λένας μου είχε εκφράσει ένα παράπονο, ήθελε να γράψω κάτι που να έχει σχέση με τα παιδιά. Ζήτησα από την κυρία Βάργολη να μας μιλήσει αυτή για τα παιδιά μιας και γνωρίζει καλύτερα αυτά τα θέματα. Η Κ. Βάργολη ανταποκρίθηκε και ιδού το κείμενο που δημοσίευσε. ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.

Την ώρα που ο δίχρονος γιος σας έχει πέσει στο πάτωμα και χτυπιέται, την ώρα που η οκτάχρονη κόρη σας έχει πεισμώσει και δε συνεργάζεται, την ώρα που η δωδεκάχρονη κόρη σας τσακώνεται μαζί σας για ασήμαντο λόγο, την ώρα που σας έρχεται να ξεστομίσετε μια βαριά κουβέντα (κάτι που πιθανότατα θα το μετανιώσετε την επόμενη στιγμή και θα προσπαθήσετε να το πάρετε πίσω), πείτε στον εαυτό σας STOP και υπενθυμίστε του ότι εσείς είστε ο ώριμος ενήλικας σε αυτή τη σχέση και το παιδί σας είναι ανώριμο και, όπως περιμένει από εσάς τροφή, στέγη και ασφάλεια, επίσης περιμένει να μάθει από εσάς βασικούς κανόνες για τη ζωή του. Να λοιπόν τι χρειάζεται να είστε για το παιδί σας ώστε να το βοηθήσετε να γίνει ένας χαρούμενος και πετυχημένος ενήλικας.

1. Να είστε με τη συμπεριφορά σας θετικό παράδειγμα προς μίμηση
Τι είναι αυτό που θέλετε για το παιδί σας; Να είναι χαρούμενο; Ευγενικό; Να μην έχει νεύρα και ξεσπάσματα; Αυτό που επιθυμείτε για το παιδί σας σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με το πώς εσείς φέρεστε. Διαλέξτε τις συμπεριφορές και τα χαρακτηριστικά που θέλετε να αποκτήσει το παιδί σας και δείξτε τα με το δικό σας καλό παράδειγμα, για να τα μιμηθεί. Γιατί τελικά, τα παιδιά μαθαίνουν από αυτά που βλέπουν και βιώνουν γύρω τους, από τους γονείς τους, και λιγότερο από τις θεωρίες τύπου «πρέπει να κάνεις αυτό» στα λόγια.

2. Να είστε τα θεμέλια της ζωής του παιδιού σας
Εσείς βάζετε τις βάσεις για το υπόλοιπο της ζωής του παιδιού σας. Ακούγεται σαν μεγάλη υποχρέωση; Πράγματι, αν το σκεφτείτε, εσείς ξεκινάτε ήδη από τους πρώτους μήνες της ζωής την πρώτη και βασικότερη σχέση με το παιδί σας. Μέσα από το συναισθηματικό δέσιμο, τη σιγουριά και την ασφάλεια που θα νιώσει το μωράκι σας στα χέρια σας (κάθε φορά που ανταποκρίνεστε στο κλάμα του για να το ταίσετε, να το αλλάξετε, να το παρηγορήσετε), θα το βοηθήσετε να αποκτήσει μία σταθερή βάση, πάνω στην οποία θα χτίσει τις υπόλοιπες σχέσεις του καθώς μεγαλώνει.

3. Να είστε ο πιο θερμός οπαδός του παιδιού σας
Ενθαρρύνετε, εμψυχώστε, υποστηρίξτε το παιδί σας, τόσο με τα λόγια όσο και με τα έργα σας. Αν νομίζετε ότι για να πάει καλά ένα παιδί στα σπορ, στα μαθήματα ή στο οτιδήποτε πρέπει να του τονίζετε συνέχεια τι δεν κάνει καλά για να κινητοποιηθεί και να το διορθώσει, τότε κάνετε μεγάλο λάθος! Κατακρίνοντας, κοροϊδεύοντας, γελοιοποιώντας ή μειώνοντας ένα παιδί με σκοπό να το «βοηθήσετε» να αποκτήσει κίνητρα είναι ό,τι πιο λανθασμένο και τραυματικό μπορείτε να κάνετε! Εννοείται ότι δεν πρέπει να δώσετε ψεύτικους επαίνους ή να λέτε στο παιδί σας ότι είναι το καλύτερο ενώ δεν είναι, αλλά το να είστε δίπλα του και να στηρίζετε τις προσπάθειές του μεταδίδοντάς του ότι πιστεύετε σε αυτό και τις ικανότητές του είναι το σημαντικότερο.

4. Να είστε η μαμά που έχει να πει καλά λόγια για το παιδί της
Και όχι μόνο να λέτε καλά λόγια για το παιδί σας, αλλά που και που να το κάνετε όταν ξέρετε ότι το παιδί σας ακούει! Με αυτό εννοώ ότι θα πρέπει να εστιάζετε στα θετικά στοιχεία του παιδιού σας, στις ικανότητες και δυνατότητές του, στις προσπάθειές του αλλά και στον χαρακτήρα του. Αποκτήστε τη συνήθεια να λέτε περισσότερα καλά πράγματα για το παιδί σας αντί να το σχολιάζετε αρνητικά και να παραπονιέστε για τα ελαττώματα ή τις δυσκολίες του. Όταν εσείς ξεκινάτε να κακολογείτε το παιδί σας, να γκρινιάζετε για τη συμπεριφορά του και τις δυσκολίες που σας φέρνει, να θυμάστε ότι αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο τόσο σε εσάς όσο και στο παιδί σας. Από τη μία, οι άλλοι γονείς θεωρούν ότι έχετε μεγάλο μερτικό ευθύνης για τις δυσκολίες του παιδιού σας, οπότε όταν παραπονιέστε και μιλάτε άσχημα γι’ αυτό οι άλλοι θεωρούν ότι εσείς θα πρέπει να κάνετε κάτι για να βελτιωθεί η συμπεριφορά του παιδιού. Από την άλλη, επισημαίνοντας διαρκώς τα ελαττώματα του παιδιού σας, θα καταλήξετε να το βλέπετε αρνητικά, αγνοώντας τα θετικά του στοιχεία.

5. Να είστε η μαμά που ξέρει να δώσει μια σοφή συμβουλή και μια αγκαλιά στα δύσκολα
Δεν είναι εύκολο να είσαι μαμά, και φυσικά δεν είναι δυνατόν να έχει η μαμά όλες τις απαντήσεις ή λύσεις. Ωστόσο, είτε δεν έχετε τελειώσει το δημοτικό είτε έχετε μεταπτυχιακό, τα πτυχία δεν έχουν σχέση, μπορείτε να είστε το άτομο που έχει μια σοφή συμβουλή για το παιδί σας. Μπορείτε να το κατευθύνετε σωστά, να του υποδείξετε πού ή ποιον πρέπει να ρωτήσει για να βρει απαντήσεις, να το ενθαρρύνετε να δοκιμάσει διαφορετικές λύσεις μέχρι να βρει τη σωστή, να ακούσετε με προσοχή όσα έχει να σας πει, να του θυμίσετε ότι είναι ένας υπέροχος άνθρωπος παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει και να έχετε μια αγκαλιά ανοιχτή για να το παρηγορήσετε, να το ηρεμήσετε ή να του μεταδώσετε δύναμη, όταν χρειαστεί.

6. Να είστε βράχος ακλόνητος
Το παιδί σας χρειάζεται μία μαμά που να είναι εκεί, ό,τι και να γίνει, βράχος ακλόνητος στα δύσκολα και τα εύκολα, στα ωραία και τα άσχημα. Και ξέρω πόσο δύσκολο είναι αυτό όταν υπάρχει πίεση, άγχος, στρες, δυσκολίες οποιουδήποτε είδους και, φυσικά, καθημερινές απαιτήσεις και υποχρεώσεις. Όμως, το παιδί σας χρειάζεται μια μαμά που να το αγαπάει άνευ όρων, να είναι ένα λιμάνι σιγουριάς και ασφάλειας και να ξέρει πως ό,τι και να του συμβεί έχει εσάς, μπορεί να έρθει στην αγκαλιά σας να σας εκμυστηρευτεί τους φόβους, τα προβλήματα, τις ανησυχίες του και ότι εσείς θα ανταποκριθείτε με αγάπη και ζεστασιά (και ας μη μπορείτε να του λύσετε τα προβλήματά του!)
===============================
Η Τέχνη του να Είσαι Γονιός: 9 Μαθήματα Ζωής για το Παιδί σας.

Μία συχνή ερώτηση που μου κάνουν οι γονείς που με συμβουλεύονται μπορεί να συμπυκνωθεί στο εξής: «Κάνω αρκετά για το παιδί μου;». Άλλοι γονείς αναρωτιούνται αν προσφέρουν στο παιδί τους αρκετές αθλητικές δραστηριότητες, άλλοι αν του προσφέρουν αρκετές καλλιτεχνικές δραστηριότητες, άλλοι ενδιαφέρονται να του δώσουν όσα περισσότερα ιδιαίτερα για καλύτερες επιδόσεις… η λίστα είναι μεγάλη, αλλά ο κοινός παρονομαστής ένας: ΟΛΟΙ οι γονείς επιθυμούν να προσφέρουν στο παιδί τους ΜΑΘΗΜΑΤΑ για τωρινή και μελλοντική ΕΠΙΤΥΧΙΑ. Σίγουρα ό,τι επιλέξατε για το παιδί σας είναι χρήσιμο, ωστόσο το πολυτιμότερο μάθημα δεν αγοράζεται με χρήματα ούτε με ώρες διδασκαλίας, αλλά προέρχεται από εσάς τους ίδιους και είναι το δώρο για το παιδί σας. Προσφέροντας στο παιδί σας το «πακέτο» με τα δέκα μαθήματα ζωής, το θωρακίζετε απέναντι σε δυσκολίες και βάζετε τα θεμέλια της ευτυχίας και προκοπής του καθώς μεγαλώνει.
Μάθετε στο παιδί σας να:

1. ….αναζητά σοφία και όχι στείρες πληροφορίες
Όσο χρήσιμες είναι οι πληροφορίες και αυτά που κατακτά κανείς ως μεμονωμένες ικανότητες λόγω απομνημόνευσης (πχ, προπαίδεια, οι πρωτεύουσες των χωρών της Ευρώπης ή των νομών της Ελλάδας), δεν παύουν να είναι πληροφορίες που μπορεί κανείς να τις βρει πανεύκολα. Αυτό όμως που δε βρίσκει κανείς με την ίδια ευκολία είναι η σοφία, η κρίση και η λογική διευθέτηση των πληροφοριών που κατέχει, ώστε να παίρνει σωστές αποφάσεις, να αποφεύγει κακοτοπιές και να χρησιμοποιεί τις γνώσεις που έχει για να είναι σωστός και παραγωγικός στη ζωή του. Κάπου διάβασα ότι η διαφορά ανάμεσα στις γενικές γνώσεις και τη σοφία είναι η εξής: «Γνώση είναι το ότι η ντομάτα είναι φρούτο και όχι λαχανικό. Σοφία είναι να μην τη βάλεις στη φρουτοσαλάτα»! Διδάξτε λοιπόν στο παιδί σας το σωστό μονοπάτι.

2. … έχει καλούς τρόπους
Ξεκινάμε με τα απλά και βασικά, όπως να χαιρετάμε τους άλλους, να λέμε ‘ευχαριστώ’ και παρακαλώ’. Ο καλύτερος τρόπος είναι να το διδάξουμε με το δικό μας παράδειγμα και ευγενική συμπεριφορά προς τα παιδιά μας και τους άλλους. Αλλά οι καλοί τρόποι δεν είναι μόνο τα τυπικά. Καλοί τρόποι είναι να γνωρίζει το παιδί πώς να τρώει σωστά στο τραπέζι, πώς να φέρεται στον αθλητισμό, όταν είναι καλεσμένο σε άλλα σπίτια, όταν είναι σε δημόσιους χώρους ή μέσα μαζικής μεταφοράς, κλπ. Η δημόσια συμπεριφορά του ατόμου, το πώς φέρεται στους άλλους, είναι αυτή που καθορίζει το πώς τον βλέπουν οι άλλοι και άρω πώς του συμπεριφέρονται. Τα παιδιά με καλούς τρόπους μεγαλώνοντας γίνονται ενήλικες με καλούς τρόπους και σωστή συμπεριφορά, κάνουν καλή επαγγελματική και διαπροσωπική εντύπωση και αυτό τους ανοίγει το μονοπάτι της επιτυχίας.

3. … έχει συμπόνια
Διδάξτε στο παιδί σας να δείχνει συμπόνια και να βοηθάει τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, ειδικά αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν κάτι για την κατάστασή τους. Η συμπόνια πηγάζει από την αίσθηση ευγνωμοσύνης που έχει κανείς για τη ζωή του και τα όσα έχει, λίγα ή πολλά, δεν έχει σημασία. Όταν ένα παιδί δείχνει συμπόνια, εκτός που βοηθάει τον κόσμο να γίνει ένα καλύτερο μέρος για όλους, στην ουσία υπενθυμίζει στον εαυτό του ότι είναι τυχερό, κάτι που συμβάλει στην αίσθηση ευτυχίας και ικανοποίησης από τη ζωή του.

4. … λέει την αλήθεια
Στις μικρές ηλικίες τα παιδιά λένε ψέματα για να γλιτώσουν την κατσάδα ή την τιμωρία, ενώ τα πολύ μικρά παιδιά δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα, που είναι ουσιαστικά η ίδια τους η φαντασία. Ως γονείς πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας να λένε την αλήθεια, να μαθαίνουν από τα λάθη τους και να προχωράνε. Επίσης, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε ότι τα ψέματα οδηγούν σε παρεξηγήσεις, καταστρέφουν την εμπιστοσύνη και πολλές φορές καταστρέφουν και τις σχέσεις των ανθρώπων. Η ειλικρίνεια και η τιμιότητα είναι όμως σημαντικές όχι μόνο προς τους άλλους, αλλά και προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Όταν λέμε στον εαυτό μας την αλήθεια σχετικά με κάτι (πχ. «Δεν τα πήγα καλά στο τεστ επειδή δε διάβασα , όχι επειδή ο καθηγητής είναι στρυφνός») τότε έχουμε πολλές πιθανότητες να τα πάμε καλά την επόμενη φορά, επειδή ξέρουμε τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε. Έτσι, αν το παιδί σας πει ψέματα, αντί να το μαλώσετε κατευθείαν, μπορείτε να του πείτε ότι χαίρεστε που είπε την αλήθεια, παρόλο που στεναχωριέστε για το όποιο είναι το αρνητικό ζήτημα που σας θέτει.

5. … είναι ο συνήγορος του εαυτού του
Διδάξτε στο παιδί σας να έχει τις αξίες και τα πιστεύω του και να τα υπερασπίζεται, όπως και να υπερασπίζεται τον εαυτό του και να μη σκύβει το κεφάλι με την πρώτη διαφωνία με άλλους. Το παιδί θα πρέπει να καταλαβαίνει πότε οι άλλοι του φέρονται άσχημα ή άδικα, ή πότε ένα θέμα έχει ξεφύγει και αποτελεί πρόβλημα (αυτό που λέγαμε παραπάνω σχετικά με το να έχει κανείς ‘σοφία’) και να υπερασπίζει τη θέση του και τα πιστεύω του, με ευγενικό και σταθερό τρόπο.

6. … να διαχειρίζεται τα οικονομικά του
Διδάξτε στο παιδί την αξία των χρημάτων, το πώς αποκτιούνται, πώς ξοδεύονται και πώς να βάζει κάτι στην άκρη. Δώστε στο παιδί από μικρή ηλικία χαρτζιλίκι και βοηθήστε το να εξοικειωθεί από νωρίς με τα χρήματα και την έννοια των οικονομικών. Διδάσκοντας βασικές αρχές σε μικρή ηλικία, είναι πολύ πιο πιθανό να αποκτήσει το παιδί καλές συνήθεις γύρω από τα οικονομικά όταν μεγαλώσει.

7. … να διαχειρίζεται την αποτυχία
Αυτό είναι πολύ σημαντικό! Διδάξτε στο παιδί ότι μία αποτυχία δεν ισοδυναμεί με τελειωτική ήττα. Διδάξτε στο παιδί ότι τα λάθη και οι αποτυχίες είναι μέσα στη ζωή, ότι πρέπει να τα δεχόμαστε, να μαθαίνουμε από αυτά και να προετοιμαζόμαστε καλύτερα για την επόμενη φορά. Δώστε βάση στην αποτυχία και την ήττα στον αθλητισμό, δηλώνοντας ότι δεχόμαστε το αποτέλεσμα χωρίς κλάματα, πείσματα, ή επιθετική συμπεριφορά. Περάστε στο παιδί το μήνυμα ότι η αποτυχία δεν είναι αδιέξοδο και ότι η ζωή έχει τόσο επιτυχίες όσο και αποτυχίες. Ο τρόπος που διαχειρίζεται κανείς τις αποτυχίες του (πχ κάποιος που απέτυχε σε κάτι, τα βάφει μαύρα, μένει ξαπλωμένος στο κρεβάτι και κλαίει τη μοίρα του ή εξετάζει τι έκανε λάθος, τι μπορεί να κάνει σωστά στη συνέχεια, τι δεν ξέρει και πρέπει να το μάθει και σηκώνει τα μανίκια και αρχίζει τη δουλειά προς το σκοπό του) καθορίζει και την επιτυχία που θα έχει.

8. … να κρατάει μυστικά και υποσχέσεις
Τα παιδιά θα πρέπει από μικρή ηλικία να μάθουν ότι το να κρατάνε μυστικά και υποσχέσεις είναι κάτι πολύ βασικό στις αληθινές φιλίες. Όταν μας ξεφεύγει ένα μυστικό ή δεν κρατάμε την υπόσχεσή μας, είναι σαν να εξαπατούμε τον άλλον, σαν να του λέμε ότι δεν αξίζει αρκετά για εμάς, σαν να μη μας νοιάζει η σχέση. Οι καλές σχέσεις χτίζονται πάνω σε βάσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Πέρα από τις φιλίες, όμως, το παιδί πρέπει να μάθει ότι επίσης πρέπει να τηρεί και τις υποσχέσεις που δίνει στους γονείς του, γιατί έχει δώσει το λόγο του και έχει δεσμευθεί. Διδάξτε ότι οι υποσχέσεις κρύβουν μέσα τους ανεξαρτησία από την πλευρά του παιδιού που την έδωσε, αλλά και υπευθυνότητα.

9. … να μην τα παρατάει και να συνεχίζει να μαθαίνει
Πολλά παιδιά και ενήλικες φτάνουν σε ένα σταυροδρόμι στη ζωή τους που τα παρατάνε ή βαριούνται και αποκτούν αρνητική στάση απέναντι στη μάθηση. Θωρακίστε το παιδί σας απέναντι σε αυτό, γιατί η συγκεκριμένη στάση ζωής αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη και την επιτυχία ενός παιδιού. Για να πετύχει κανείς στη ζωή του πρέπει να μπορεί να προσπαθεί, να έχει υπομονή και επιμονή ώστε να μην τα παρατήσει με την παραμικρή δυσκολία. Από την άλλη, είναι επίσης σημαντικό να έχει κανείς την περιέργεια και την επιθυμία να μαθαίνει νέα πράγματα, νέες δεξιότητες, να αποκτά νέες καλές συνήθειες, να είναι ενήμερος για τις νέες εξελίξεις στον επαγγελματικό του τομέα αλλά και στη ζωή γενικότερα. Η μάθηση συνδέεται με την αίσθηση της ευεξίας αλλά και την επιτυχία.
Πηγή: Dr Λίζα Βάρβογλη
==============================
7 Μυστικά για να Δώσετε στο Παιδί σας μια Υπέροχη Παιδική Ηλικία.

Καλλιεργήστε ευτυχία και χαρά στη ζωή του παιδιού σας για να βάλετε γερές βάσεις ψυχικής αλλά και σωματικής υγείας και να δημιουργήσετε το υπόβαθρο της επιτυχίας. Τα ευτυχισμένα παιδιά σκέφτονται θετικά, είναι αισιόδοξα, δημιουργικά και πετυχαίνουν τους στόχους τους σε μικρότερη αλλά και μεγαλύτερη ηλικία, ως ενήλικες. Εντάξτε στη ζωή σας τις παρακάτω διαδικασίες για να δημιουργήσετε χαρούμενη ατμόσφαιρα στο σπίτι σας και να μεγαλώσετε ένα ευτυχισμένο και ισορροπημένο παιδί.

1. Απολαύστε ‘Ραντεβουδάκια’ με το Παιδί σας
Όπως βγαίνετε με φίλους για καφέ και να τα πείτε, έτσι μπορείτε να βγαίνετε και με το παιδί σας, ξεκινώντας από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Πέστε στο παιδί σας «σήμερα θα βγούμε ραντεβού παρέα, να φάμε ένα παγωτάκι και να τα πούμε» και κανονίστε να πάτε σε ένα μέρος όπου μπορείτε να βρεθείτε οι δυο σας (ακόμα καλύτερα και αγκαλίτσα!) για να περάσετε όμορφα. Δε χρειάζεται να αφιερώσετε πολύ χρόνο, ακόμα και 15-20 λεπτά είναι αρκετά. Θα πρέπει να κλείσετε το κινητό σας και να αφοσιωθείτε στο παιδί σας. Ρωτήστε το για τους φίλους, το σχολείο, τα ενδιαφέροντά του, χωρίς να του κάνετε ανάκριση και χωρίς να παίζετε το παιχνίδι των 20 ερωτήσεων. Ξεκινήστε την κουβέντα χαλαρά, τύπου «τι θα ήθελες να μου πεις σήμερα..», «θέλω να ακούσω τα νέα σου από το σχολείο», κλπ. Επικεντρωθείτε στο να ακούτε περισσότερο και να σχολιάζετε λιγότερο. Κάντε στο παιδί σας υποθετικές ερωτήσεις, τύπου «τι θα έκανες αν ήσουν διευθυντής στο σχολείο για μια μέρα», «αν μπορούσες να πας διακοπές οπουδήποτε στον κόσμο που θα διάλεγες», κλπ. Η ιδέα είναι να είστε μαζί με το παιδί σας, χωρίς περισπασμούς και να δημιουργήσετε ζεστασιά, εγγύτητα και τονώσετε το ψυχικό σας δέσιμο.

2. Δημιουργήστε Θετική Οικογενειακή Ατμόσφαιρα
Πάρτε τη συνειδητή απόφαση να μειώσετε τα νεύρα και τις φωνές στην οικογένειά σας. Πριν ξεσπάσετε, πάρτε μια βαθιά ανάσα και ρωτήστε τον εαυτό σας «αξίζει τον κόπο να χαλιέμαι και να χαλάω τη σχέση μου με το παιδί μου γι’ αυτό το λόγο;». Υιοθετήστε μια πιο ήρεμη στάση. Μάθετε να επενδύετε στο θετικό, στο γέλιο και τη χαρά και μειώστε τον αρνητισμό. Παρατηρήστε τι κάνουν σωστά και καλά τα μέλη της οικογένειας και κάντε τους ένα κομπλιμέντο, αντί να βλέπετε πάντα το στραβό και να λέτε τι πρέπει να διορθώσουν.

3. Δημιουργήστε Οικογενειακές Παραδόσεις
Τι ποιο ωραίο από οικογενειακές παραδόσεις όπως να φτιάχνετε μαζί με το παιδί τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, να βάφετε τα πασχαλινά αυγά, να φτιάχνετε στεφάνι της πρωτομαγιάς ή να έχετε μια σπέσιαλ τούρτα για τα γενέθλια του… Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και δημιουργήστε το δικό σας χαιρετισμό ή γιορτάστε μια επέτειο σημαντική για την οικογένειά σας με ιδιαίτερο τρόπο. Συζητήστε για αυτά που κάνετε στο σπίτι σας, τραβήξτε φωτογραφίες, δημιουργήστε κλίμα προσδοκίας για όταν έρθουν οι χαρούμενες αυτές στιγμές…

4. Αποκτήστε τη Συνήθεια να Παίζετε Παιχνίδια και να Περνάτε Όμορφα
Παίξτε με το παιδί σας διάφορα παιχνίδια, καθιστοί, τρέχοντας, επιτραπέζια, φαντασίας, ή ηλεκτρονικά. Βρείτε ευκαιρία να γελάσετε, να γαργαληθείτε, να έρθετε κοντά διασκεδάζοντας. Επενδύστε στην ομορφιά της στιγμής και απολαύστε παρέα με το παιδί σας.

5. Μοιραστείτε Όμορφες Ιστορίες και Αναμνήσεις Μοιραστείτε με το παιδί σας όμορφες ιστορίες από τη δική σας παιδική ηλικία, σκανταλιές, περιπέτειες, γιορτές, οτιδήποτε ωραίο σημάδεψε την παιδική σας ηλικία. Μιλήστε του για γονείς σας αλλά και για τις γιαγιάδες, τους παππούδες και άλλα αγαπημένα σας πρόσωπα, δείξτε του φωτογραφίες και ελάτε κοντά μαζί. Μοιραστείτε ωραίες αναμνήσεις σας απ’ όταν το παιδί σας ήταν μικρό, μιλήστε του για το πώς ήταν μωράκι, τι έκανε, τι του άρεσε, δείτε φωτογραφίες και βίντεο και γελάστε με την καρδιά σας. Καλλιεργώντας ευτυχία τονώνετε την ψυχική και σωματική υγεία του παιδιού σας –και τη δική σας φυσικά!- και δημιουργείτε ένα όμορφο, χαρούμενο, ασφαλές περιβάλλον για να αναπτυχθεί το παιδί σας και να μπορεί να επιστρέφει σε αυτές τις χαρούμενες στιγμές ξανά και ξανά.

6. Καλλιεργήστε την Αίσθηση της Οικογενειακής Συνεργασίας
Συνεργαστείτε με το παιδί σας και συμπεριλάβετέ το σε οικογενειακές εργασίες, αναθέτοντάς του έστω και έναν μικρό ρόλο. Αναθέστε του μικροδουλειές και συζητήστε πώς όταν συνεργάζεστε όλοι η ζωή γίνεται ευκολότερη και καταφέρνετε πολλά ωραία πράγματα.

7. Δώστε Έμφαση στο Παιχνίδι και τις Φιλίες
Από τις μεγάλες χαρές της παιδικής ηλικίας είναι το ελεύθερο παιχνίδι και οι φίλοι και οι παρέες. Σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας έχει ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι σε καθημερινή βάση. Μειώστε τη χρήση ηλεκτρονικών και ενθαρρύνετε το παιχνίδι φαντασίας, τη δημιουργικότητα (π.χ. μέσα από κατασκευές) και την κίνηση. Μπείτε στη διαδικασία να καλείτε φίλους του παιδιού σας στο σπίτι ή αν αυτό δεν είναι εφικτό, να κανονίζετε ραντεβού με φίλους στην παιδική χαρά. Επιτρέψτε στο παιδί σας να πηγαίνει σε σπίτια φίλων για παιχνίδι ή και να μένει εκεί το βράδυ (φυσικά θα πρέπει να γνωρίζετε την οικογένεια και να νιώθετε ότι το παιδί σας είναι ασφαλές εκεί).
Πηγή: dinfo.gr Dr Λιζα Βάρβογλη

50 θετικές φράσεις για να λέμε στα παιδιά μας. Η Επιλογή έγινε από την Μελισσάνθη.

 Η Μελισσάνθη στον θρόνο της

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνακροατές της ποιοτικής μουσικής, των στίχων και των υπέροχων φωνών σας καλησπερίζω και σας καλημερίζω ταυτόχρονα. Έχω να σας πω σήμερα ευχάριστα νέα, η Στέφη από την ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ με ενημέρωσε πως υπάρχει ένα ιστολόγιο στην ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ με το όνομα no name που μεταφράζει και δημοσιεύει πάρα πολλά από τα κείμενα που δημοσιεύω στο δικό μας ιστολόγιο. Εννοείται πως αυτό είναι μεγάλη τιμή για το δικό μας blog. Παράλληλα μου ζήτησε να γράψω κάποιο άρθρο για τον μέγιστο καλλιτέχνη ΠΛΑΤΩΝΑ που εδώ και 50 χρόνια περίπου με την μελωδική του κιθάρα συμμετέχει στις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου, πριν λίγες μέρες είχε λάβει μέρος σε έναν διαγωνισμό στην ΕΛΒΕΤΙΑ όπου και μάγεψε το κοινό με το μοναδικό του παίξιμο. Το πιο κάτω κείμενο το έλαβα από την ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ, μία μέρα που καθόταν στον θρόνο της σκέφτηκε να επικοινωνήσει μαζί μας και να μας ζητήσει να αναρτήσουμε το πιο κάτω κείμενο. ΤΟ πράξαμε με μεγάλη χαρά. Ειρήσθω εν παρόδω να πω πως σήμερα 11/12/24 θα αποχαιρετήσουμε έναν πνευματικό άνθρωπο που μας άφησε πίσω μεγάλη πνευματική κληρονομιά. Αναφέρομαι φυσικά στον ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟ. Ευχαριστούμε Δάσκαλε.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος. ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗΣ.

Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο γύρω τους και κυρίως τον εαυτό τους. Πολλές φορές πάνω στην κούραση μας, ανοίγουμε το στόμα μας και λέμε πράγματα που δε θα έπρεπε να πούμε. Τα παιδιά όμως δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ του τι κάνουν και του τι είναι. Έτσι λοιπόν όταν μέσα στον εκνευρισμό μας αποκαλούμε το παιδί μας «κακομαθημένο», «παλιόπαιδο», «τεμπέλη» ή οτιδήποτε αρνητικό, επειδή έκανε κάτι που δε θα έπρεπε να έχει κάνει, οι λέξεις αυτές γίνονται σπόροι που φυτεύονται μέσα στο μυαλό του. Οι σπόροι τελικά φυτρώνουν και τα αρνητικά αυτά χαρακτηριστικά γίνονται ακόμα μεγαλύτερα.
Σκοπός όμως αυτού του post, δεν είναι να μας γεμίσει με τύψεις για όσα αρνητικά μπορεί να έχουμε πει ως τώρα. Σκοπός είναι να μας δώσει τροφή για σκέψη και να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε πώς μπορούμε να βελτιωθούμε ώστε να γίνουμε καλύτεροι γονείς.
Ποιες θετικές φράσεις όμως – αντί για αρνητικές – μπορούμε να «φυτέψουμε», ώστε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας; Τι μπορούμε να τους λέμε σε τακτική βάση, ώστε να καταλάβουν ότι τα αγαπάμε, ότι σεβόμαστε την προσωπικότητά τους και ότι πιστεύουμε στο μεγαλείο που κρύβουν μέσα τους; Να κάποιες ιδέες:

1. Μου αρέσει να σε βλέπω να χαμογελάς.
2. Χρειάζομαι τη βοήθειά σου.
3. Πήρες σπουδαία απόφαση.
4. Ευχαριστώ που μου το είπες.
5. Είμαι περήφανη για σένα.

6. Μου αρέσει να περνάμε χρόνο μαζί.
7. Μου αρέσουν οι φίλοι σου.
8. Ποια ήταν η αγαπημένη στιγμή της ημέρας σου;
9. Θες να κάνουμε κάτι οι δυο μας;
10. Ποια είναι η γνώμη σου;

11. Πιστεύω σε σένα.
12. Η δασκάλα σου πιστεύει σε σένα.
13. Μου αρέσει να σε βλέπω να παίζεις.
14. Μου αρέσει να σε βλέπω να αθλείσαι.
15. Θα τα καταφέρεις, το ξέρω.

16. Σου έχω μια έκπληξη!
17. Εσύ πώς το βλέπεις; Εξήγησέ μου τη δική σου πλευρά.
18. Χαίρομαι που σε βλέπω χαρούμενο/η!
19. Δεν τρέχει τίποτα, όλοι κάνουμε λάθη.
20. Έφτιαξα το αγαπημένο σου φαγητό!

21. Έκανες σπουδαία δουλειά. 

Πρέπει να είσαι περήφανος/η για τον εαυτό σου.
22. Το αξίζεις.
23. Καταπληκτική ιδέα!
24. Σε ευχαριστώ που με βοηθάς.
25. Με κάνεις και γελάω.

26. Δεν παίζεσαι!
27. Σε εμπιστεύομαι.
28. Είσαι σπουδαίος φίλος/φίλη. Οι φίλοι σου είναι τυχεροί που σε έχουν.
29. Μπορείς να μου λες τα πάντα.
30. Θα είμαι πάντα δίπλα σου.

31. Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;
32. Μου έλειψες.
33. Για πες μου περισσότερα…
34. Σε όλους μας έχει συμβεί.
35. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.

36. Η γνώμη σου είναι σημαντική. Να τη λες!
37. Δεν είναι κακό να λες όχι.
38. Η μέρα που γεννήθηκες ήταν μία από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.
49. Είσαι σπουδαίο παιδί.
40. Τι σου λέει το ένστικτό σου;

41. Τι σου λέει το σώμα σου;
42. Σε ευχαριστώ.
43. Πιστεύω ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο.
44. Σε ακούω. Σε προσέχω.
45. Θες να το συζητήσουμε;

46. Είναι δική σου απόφαση.
47. Συγνώμη. Δεν έπρεπε να αντιδράσω έτσι.
48. Τι μπορώ να κάνω για να γίνω καλύτερη μαμά (ή μπαμπάς) για σένα;
49. Σε αγαπώ.
50. Θα σε αγαπώ ό,τι κι αν γίνει.
Τα λόγια μας έχουν δύναμη. Ας επιλέξουμε προσεκτικά τι λέμε και ας αναπτύξουμε μια υπέροχη σχέση με τα πιο υπέροχα πλάσματα της ζωής μας.
Aνιχνευτής ο Πεπέ.