ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΑ Χα'ι'κο'υ του FUJI TOMO KAZU αφιερωμένα στις Μούσες της Ιαπωνίας: Keiko, Mie, Emi, Yumiko, Massami, Hiroko, Noriko, Thalassa, Akiko.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνβροχοποιητές!!! καλησπέρα. Σήμερα θα σας παρουσιάσω την κορυφαία συλλογή με Χαϊκού του φίλου μας του Fuji Tomo Kazu, που κυκλοφόρησε αρχές του χρόνου στην ΙΑΠΩΝΙΑ, τα έχει ονομάσει βρεγμένα χαϊκού γιατί την ώρα που τα έγραφε έβρεχε ασταμάτητα για δύο μέρες και ήταν βρεγμένος ως το κόκαλο. Μόλις είχε επιστρέψει από το ατελιέ και με το που βγήκε στον σταθμό της Κάντζας άνοιξαν οι ουρανοί. Έφθασε στο σπίτι βρεγμένος έως το κόκαλο, να λοιπόν γιατί τα ονόμασε βρεγμένα χαϊκού. Τα πιο κάτω χαϊκού είναι αφιερωμένα στην Νορίκο, στην Μασσαμί, στην Χιρόκο, στην Γιουμίκο, στην Μίε, στην Έμι, στην Θάλασσα, στην Akiκο και στην Κέ'ι'κο, δηλαδή στις 9 Μούσες της Ιαπωνίας. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Τα χα'ι'κού περιγράφουν τα πάντα , αλλά συχνά είναι δυσνόητα ή δύσκολα τα καταλαβαίνει κανείς. Απευθύνονται στις 5 αισθήσεις και όχι στη λογική. Αυτή είναι η μαγεία των χα'ι'κού , μια συγκλονιστική μαγεία , ένας ποιητικός ιμπρεσσιονισμός , μια αίσθηση της στιγμής , μια zen αποκάλυψη και ένωση με τη φύση και την πνευματικότητα. Τα χα'ι'κού αλλάζουν τον τρόπο που σκεπτόμαστε.
Σαν σήμερα μία μέρα του Μα'ί'ου, ήταν η 23τη, Δευτέρα, αρχή της εβδομάδας ήρθε στον κόσμο ο Fuji Tomo Kazu. 1955-2024 ήδη έχουν περάσει 69!!!! χρόνια και αναρωτιέται ο F.T.K. για ποιον λόγο ήρθε; Ποιος είναι; Που θα πάει; Πότε θα πάει; Τι έπρεπε να είχε κάνει; Πως πρέπει να συνεχίσει; Ποιους έπρεπε να συναντήσει; Γιατί έτσι και όχι αλλιώς; Απορίες που μάλλον θα παραμείνουν απορίες. Fuji Tomo Kazu σε χαιρετώ και σου εύχομαι καλή επιτυχία στα δίκαια όνειρα σου. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Τ' ολόγιομο φεγγάρι
κρατάει στα χέρια του ο Πεπέ
που θα το χαρίσει άραγε;

Στο ποτάμι του χωριού
πέφτει ένα πλατανόφυλλο
σεμνά και ταπεινά χωρίς κραβγές.

Κερκέτιος αγέρας φύσηξε
άρωμα κερασιάς φέρνει
στα ρουθούνια μας.

Βροχερή μέρα
στο Γοργογύρι
Χαρά θεού, το ποτάμι γέμισε.

Λόγια αγάπης στην άμμο
μα η βροχή που πέφτει
σβήνει τα πάντα.

Πρωινό καφεδάκι δια χειρός Poof
στην αυλή των θαυμάτων
μοναχός και γαλήνιος.

Αχαριστία;
όχι ευχαριστώ
δεν θα πάρω.

Tα άνθη της Μανόλιας
τον Μα'ί'ο ανθίζουν
προς χάριν του Πεπέ.

Κάτι θες να πεις
Μα δε μπορείς, δε μπορείς
Σ’ αγαπώ να πεις;

Στάξε στην ψυχή μου
μια στάλα καλοσύνης
κι ανάβει ο ήλιος τα μεσάνυχτα

Σε σκέφτομαι ξανά και ξανά
κι αναρωτιέμαι,
θα’ ρθεις άραγε;

Στην καρδιά σου Πεπέ
τετράφυλλα τριφύλλια ανθίζουν
θα τα χαρίσει άραγε στην Λόλα;

Στο ραντεβού μας
Περιμένω να φανείς
Μάταια άραγε;

Να 'ναι άραγε η ''άτακτη φωνούλα''
που μας καλεί
σε αόρατους χορούς;

Γράφω χαϊκού
Για να ξεχνώ πως λείπεις
Και με την ελπίδα πως θα γυρίσεις.

Τα μαλλιά σου τα πλεγμένα
στου πατέρα μου τα όνειρα
όλα ήταν μαγεμένα.

Γιατί άραγε τα όνειρα ταράζουν
του ύπνου τη γαλήνη
χωρίς την άδεια μας;

Ήχος και βλέμμα
οι διαφορές τους λύθηκαν
και πάλι φίλοι ως πότε άραγε;

Οι μνήμες είναι
οι πιο πολύτιμες αποσκευές μας
φροντίστε τες.

Στ' ανθισμένο βλέμμα σου
λουλούδια μαζεύω
θα τα χαρίσω στον Πεπέ.

Ο Poof και ο Fuji Tomo Kazu
την καλοσύνη μάταια γυρεύουν
ανταπόκριση δεν θα 'βρουν.

Καθώς γράφω τα Χα'ι'κού
Τρέμω μη φύγεις πάλι
Αερικό μου και μείνω μόνος.

Η Μέλισσα και το Μερμήγκι
παράδειγμα προς μίμηση
και όχι προς αποφυγή.

Ουράνιο πέπλο εχέμυθο
όλα τα μυστικά γνωρίζεις
και τα κρατάς για σένα.

Ένταση κι απογοήτευση αντικρίζω
στα βλέμματα των νέων
έχασαν την ελπίδα;

Μηδέν Άγαν!
Γνώθι σαυτόν!
Τα πάντα ρεί!
αυτό είναι το Πεπρωμένο μας.

Μάτια ελκυστικά
'Εφεγγαν μόνο για μένα
τώρα σκοτάδι παντού.

Έκλαψα σαν άκουσα
Την πιο κάτω φράση:
Πέπο, θα με θυμάσαι όταν πεθάνω;

Ξυπνώ γεμάτος αγωνία
κοιτώντας σε
Ευτυχώς είσαι δίπλα μου

Όταν ανοίγει
η πόρτα της καρδιάς σου
Ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο.

Ένα φιλί σου Φρύνη αρκεί
για να κηρυχτεί ο τρίτος παγκόσμιος,
θα το δώσεις;

Λάμπεις απόψε
Χίλιοι ήλιοι μέσα σου
Καίνε τα πάντα.

Διαβάζω τα χείλη
Ακούω τις σκέψεις σου
αρκούν όμως αυτά;

Σε φαντάζομαι που και που
Για να δω αν είσαι καλά
Μα δεν απαντάς.

Ελπίζω να δεις
Την αλήθεια μέσα σου
Και να γυρίσεις.

Η φύση χαμογελά
Σαν με κοιτάς στα μάτια
Αγαπημένη.

Λατρεύω το φως
Που εκπέμπουν τα μάτια σου
Όταν με κοιτούν.

Στα χίλια χρόνια
Γεννιέται ένας έρωτας
Σαν τον δικό μας.

Η ελπίδα μου
μήπως και φανείς ξανά
Εξανεμίστηκε.

Astrotom-Τζιμ Άνταμς
ο μόνος αισιόδοξος
μήπως κάτι γνωρίζει;

Η Dolentsia στο ατελιέ της
ζωγραφίζει ντολμαδάκια και τουρλού,
χαρά θεού και ουρανίσκου.

Κρατιέμαι σφιχτά
Από ένα όνειρο,
Αχ! ας μην ξυπνήσω.

Έτρεξα, έψαξα,
Ανακάλυψα, θυσιάστηκα,
Τώρα πια σε τι να ελπίζω;

Σαμουρά'ι', Θεταλλό, Γοργογυραίο,
όπως και να τον αποκαλέσεις θα σ' ακούσει.

Μαλλιά λευκά
άρα σοφές σκέψεις
και σοφά λόγια;

Ταξίδι στην Λευκάδα,
όμορφη παρέα,
όμορφες μνήμες.

Ναι, αλλοπρόσαλλος
Σαν είδε συμπεριφορές
απαράδεκτες..

Ξυπνώ μονάχος
κι αναρωτιέμαι,
θα έρθεις άραγε;

Ατελείωτες
οι ώρες μοναξιάς
ανάμεσα σε κόσμο.

Στο ραντεβού μας
Περιμένω να φανείς
Ανυπόμονα.

Κρυφή αγάπη
Δυνατή σα το βοριά
μνήμη αφήνει

Πέρασε, δεν χαιρέτησε
ξέχασε άραγε;
κρίμα, δεν έπρεπε.

Ομίχλη στα μάτια
πίκρα στην καρδιά μου
πως θα σε βλέπω πια;

Αν μ' αγαπάει;
Δεν αμφιβάλλω
απλά δεν είμαι σίγουρος.

Στροβιλίστηκε
Το σήκωσε αέρας
Κι έφυγε μακριά.

Μάτια ελκυστικά
έφεγγαν μόνο για μένα
τώρα πια σκοτάδι παντού.

Ανατολής φως
Πορτοκαλοκίτρινο
Όμορφος κόσμος
γεμάτος ελπίδα.

Ανοίγει ξανά το παράθυρο
Ο γαλάζιος ουρανός
Ήλιος για να φανεί.

Λάμπεις απόψε
Χίλιοι ήλιοι μέσα σου
Καίνε τα πάντα

Διαβάζω τα χείλη σου
Ακούω τις σκέψεις σου
αρκούν όμως αυτά;

Ελπίζω να δεις
Την αλήθεια μέσα σου
Και να γυρίσεις.

Η φύση χαμογελά
Σαν σε κοιτώ στα μάτια
Αγαπημένη.

Λατρεύω το φως
Που εκπέμπουν τα μάτια σου
Όταν με κοιτούν.

Στα χίλια χρόνια
Γεννιέται ένας έρωτας
Σαν το δικό μας.

Η ελπίδα μου
μήπως και φανείς ξανά
έγινε κομμάτια σκόρπια.

Ποια ήταν η πιο όμορφη μέρα

της ζωή μου με ρώτησες,

κι εγώ γεμάτος απορία
πρόφερα τ' όνομά σου.

Αναρωτιέμαι
Αν ακόμα μ’ αγαπάς
Έχει άραγε νόημα;

Κρατιέμαι σφιχτά
Από ένα όνειρο
Ας μην ξυπνήσω.

Η καταιγίδα ήρθε
δεν γκρέμισε μόνο ψυχές
αλλά άλλαξε και τα χρώματα.

Άνοιξη, άνοιξαν οι καρδιές μας
ανεβαίνουν οι παλμοί,
ώρα για σούσι.

Όταν ήμουν μόνος
σκεφτόμουν το χτες
όταν ήρθες εσύ
άρχισα να σκέφτομαι το αύριο.

Σαν ερωτευτούμε
τι μας νοιάζει αν θα μας δει
τ' ολόγιομο φεγγάρι;

Ο θάνατος που θα έρθει
δεν τον κάλεσε κανένας
κι όμως κάποιον θα πάρει.

Κυλάει το αίμα
τα βλέφαρα τρεμοπαίζουν
άρα είμαι ζωντανός;

Αγαπημένη μου Dolentsia
με μια ματιά σου

ομορφαίνεις τη ζωή μου.

Κοιτάζω τη θάλασσα,
ανοιγοκλείνω τα βλέφαρά μου
βλέπω την όαση
αντικατοπτρισμός;

Ένα κορίτσι, σαν δροσοσταλιά,
μια αγάπη σαν το φως που καίει
ιδού η ευτυχία.

Στα όψιμα άνθη της καρδιάς μου
οι έρωτες που φεύγουν
κοντοστάθηκαν.

Μέσα στις σκέψεις μου
αναπνέω καθαρό αέρα
αυτό μου επιτρέπει να ζω.

Μια ζωή πότε με χαρές
πότε με λύπες, κι όλα αυτά
για λίγα ψίχουλα ευτυχίας;

Όταν το φως ξαπλώνει
κι ουρανός σκοτεινιάζει
τ' αστέρια ποιος τ' ανάβει;

Του θολού μυαλού
οι κακές σκέψεις
το επισκέφτηκαν πάλι
και τώρα τι;

Όταν της είπε φύγε...
δεν σκέφτηκε πως εκείνη
θα κλείδωνε την πόρτα της καρδιάς της.

Στέκομαι εδώ
γεμάτος απορίες
και το μυαλό ταξιδεύει.

'Οταν ακούγεται
ο ήχος της βροχής
ένας συνθέτης δημιουργεί.

Μόνος στο σπίτι
άφησα την καρδιά μου
στο απαλό σεληνόφως
να συλλογιέται τα παλιά.

Την επιμέλεια της ανάρτησης και την μετάφραση από τα Ιαπωνικά στα Ελληνικά έκανε ο Επικούρειος Πέπος.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ. Η επιλογή έγινε από τον Φράνς.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, δύσκολη μέρα η σημερινή για πολλούς και διάφορους λόγους. Το πιο κάτω κείμενο ίσως για κάποιους ανθρώπους να έχει κάποια αξία γιατί περιγράφει μερικούς τρόπους που μπορεί να μας βοηθήσουν να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
Το 80% της ανθρώπινης συμπεριφοράς ερμηνεύεται από το ασυνείδητο και μόλις το 20% από το συνειδητό κομμάτι της ψυχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η γλώσσα του σώματος, στην οποία δεν μπορούμε να ασκήσουμε πλήρη έλεγχο και έτσι μπορεί αρκετές φορές να προδώσει αυτό που πραγματικά θέλουμε και δεν λέμε. Δείτε παρακάτω 15 έξυπνα ψυχολογικά κόλπα που θα κάνουν την ζωή σας ευκολότερη και θα σας γλιτώσουν από δύσκολες καταστάσεις.

1. Όταν μια ομάδα ανθρώπων γελάει, οι άνθρωποι συνήθως στρέφουν το βλέμμα τους σε αυτούς που αισθάνονται πιο κοντά τους.

2. Αν μασάς τσίχλα ή τρως, όταν κάνεις κάτι που σε αγχώνει, αυτό μειώνει το άγχος. Ξεγελάει ένα κομμάτι του εγκεφάλου, ώστε να νομίζει, ότι αφού τρως δεν κινδυνεύεις.

3. Αν κάποιος είναι νευριασμένος μαζί σας και σας φωνάζει, παραμείνετε ψύχραιμοι. Το πιθανότερο είναι να εκνευρισθεί ακόμα περισσότερο, αλλά αργότερα θα ντρέπεται για την συμπεριφορά του.

4. Αν κάνετε μια ερώτηση σε κάποιον και δεν σας απαντήσει επαρκώς, διατηρήστε οπτική επαφή μαζί του και παραμείνετε σιωπηλοί. Ο άνθρωπος που απαντάει θα υποθέσει, ότι η αρχική του απάντηση δεν ήταν καλή και θα συνεχίσει να μιλάει.

5. Με τις εκφράσεις του προσώπου μπορείτε να προκαλέσετε το συναίσθημα που επιθυμείτε. Αν θέλετε να νιώσετε χαρούμενοι, χαμογελάστε όσο περισσότερο γίνεται.

6. Μην λέτε “Πιστεύω” ή “Νομίζω”. Αυτό υπονοείται έτσι και αλλιώς, και φαίνεται ότι έχετε έλλειψη αυτοπεποίθησης.

7. Όταν έχετε συνέντευξη για δουλειά φανταστείτε, ότι αυτός που σας κάνει την συνέντευξη είναι κάποιος παλιός φίλος. Έτσι, θα νιώσετε περισσότερο άνετα και θα βγάλετε τον πραγματικό εαυτό σας.

8. Αν δείχνετε χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι, όταν συναντάτε κάποιους ανθρώπους την επόμενη φορά που θα τους ξαναδείτε θα δείχνουν και αυτοί χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι, που ξαναβρεθήκατε. Πάρτε παράδειγμα τα σκυλιά, που εφαρμόζουν συνέχεια αυτό το κόλπο.

9. Οι άνθρωποι είναι πιθανότερο να σας κάνουν μια μικρή χάρη, αν πρώτα σας έχουν αρνηθεί μια μεγάλη.

10. Πολλές φυσικές συνέπειες του στρες είναι ίδιες με εκείνες της πολύ μεγάλης ευφορίας, όπως βαριά αναπνοή και επιτάχυνση της καρδιάς. Αν επανασχεδιάσετε την στρεσογόνο κατάσταση ως πρόκληση, τότε το άγχος θα μετατραπεί σε χαρά.

11. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την ευφυΐα από την αυτοπεποίθηση. Αν δείχνεις, ότι είσαι πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου σου, τότε οι άνθρωποι έχουν την συνήθεια να μαζεύονται γύρω σου.

12. Αν εργάζεστε στην εξυπηρέτηση πελατών, τοποθετήστε ένα καθρέπτη πίσω σας. Οι πελάτες θα σας συμπεριφέρονται πιο ευγενικά, γιατί κανένας δεν θέλει να βλέπει την κακή εκδοχή του εαυτού του.

13. Αν είστε σε ένα meeting και νομίζετε, ότι κάποιος θέλει να σας επιτεθεί, καθίστε ακριβώς δίπλα του. Με αυτόν τον τρόπο θα τον κάνετε να νιώσει ανασφαλής και να μην σας επιτεθεί. Ή τουλάχιστον να μετριάσει την κακία του.

14. Όταν βγαίνετε πρώτο ραντεβού με κάποιον, επιλέξτε ένα πρωτότυπο και συναρπαστικό μέρος. Με αυτόν τον τρόπο ο άλλος θα συνδυάσει αυτό το συναρπαστικό συναίσθημα μαζί σας.

15. Παρατηρήστε το χρώμα των ματιών κάποιου, όταν τον συναντάτε για πρώτη φορά. Οι άνθρωποι με το ίδιο χρώμα ματιών επιζητούν περισσότερο την οπτική επαφή.


15 β'. Αν είσαστε λυπημένοι για κάποιον λόγο, πείτε το στους αληθινούς φίλους σας, μ' αυτόν τον τρόπο θα μειώσετε το βάρος της λύπης σας. 06/11/24

Πηγή wordpress
Ανιχνευτής ο Πεπέ.

Donald Henderson Ένας ασήμαντος θάνατος και 74 εκατομμύρια ζωές Του Κωνσταντίνου Ν. Φουντουλάκη

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνεμβολιαστές καλησπέρα, σε όσες και όσους το έχουν ξεχάσει σας υπενθυμίζω πως πρέπει να κάνετε το εμβόλιο της γρίπης, επειδή τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές συζητήσεις σχετικά με τα εμβόλια, και επειδή αγνοούμε το πόσες ζωές έχουν σώσει τα εμβόλια σας παρακαλώ να διαβάσετε την πιο κάτω ιστορία ενός σημαντικού ανθρώπου. Σας στέλνω τη σημερινή μου καλησπέρα με ένα άρθρο που αφορά έναν πραγματικά σημαντικό άνθρωπο που θα έπρεπε να γνωρίζουμε όλοι μας, αλλά δυστυχώς τον γνωρίζαμε ελάχιστοι. Δυστυχώς τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους.

Ένας ασήμαντος θάνατος και 74 εκατομμύρια ζωές
Του Κωνσταντίνου Ν. Φουντουλάκη
Η χρονιά-δρεπάνι 2016 ήταν ίσως η χρονιά που περισσότερο από κάθε άλλη είδε τα social media να γεμίζουν από κλαψουρίσματα και νοσταλγίες για μια σειρά από διάσημα ονόματα που «έφυγαν».

Και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα το κακό στο να αναπολείς τα τραγούδια του George Michael ή του Prince αλλά είναι απολύτως προβληματικό και ενδεικτικό των αξιών μας το ότι η κλάψα περιορίζεται σε ανθρώπους της εμπορικής λαϊκής διασκέδασης (ξέρω ότι δε θα αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμός) και ούτε καν σε καλλιτέχνες, πολύ δε περισσότερο δε θα περιλάβει εκείνους που προσέφεραν πραγματικά στην ανθρωπότητα.

Το όνομά του ήταν Donald Henderson και γεννήθηκε το 1928 στο Λέικγουντ, στο Οχάιο. Πέθανε στις 19 Αυγούστου 2016 σε ηλικία 87 ετών στη Βαλτιμόρη. Προφανώς κανείς δεν τον έχει ακούσει, δεν ξέρει καν για το έργο του και φυσικά ούτε συζήτηση για το θάνατό του.

Στη δεκαετία 1967-77 ήταν επικεφαλής μιας μικρής ομάδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με την ονομασία Μονάδα Εκρίζωσης της Ευλογιάς (Smallpox Eradication Unit) και τη χρηματοδότηση της USAID.
Την εποχή εκείνη περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαιναν κάθε χρόνο από τη νόσο αυτή, κυρίως στη Βραζιλία και σε χώρες της Αφρικής. Ο ΠΟΥ βρέθηκε στην ευτυχή θέση να ανακοινώσει ότι από το 1979 δε σημειωνόταν πλέον κανένας θάνατος παγκοσμίως και η ευλογιά είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης.

Αυτό είχε συμβεί λόγω της επιτυχημένης στρατηγικής της ομάδας αυτής. Είχε αποδειχτεί ότι ένα επιτυχημένο πρόγραμμα εμβολιασμών δεν ήταν αρκετό για να κερδηθεί η μάχη. Η επιτυχία ήρθε με την εγκατάσταση μηχανισμών «Παρακολούθησης και περιορισμού» (surveillance-containment) χάρη στους οποίους καταγραφόταν ταχύτατα όλα τα νέα κρούσματα και εμβολιαζόταν τάχιστα όλοι οι συγγενείς και κοντινοί κάτοικοι στη γύρω περιοχή. Η προσπάθεια ήταν γιγάντια, πήραν μέρος 73 χώρες και το τελευταίο κρούσμα αναφέρθηκε στη Σομαλία στις 26 Οκτωβρίου 1977.
Η ευλογιά ήταν η πρώτη νόσος από εκείνες που ταλαιπωρούν το ανθρώπινο είδος επί αιώνες η οποία εξαλείφθηκε. Η επιτυχία αυτή οδήγησε στην εκπόνηση παρόμοιων προγραμμάτων που έχουν φέρει στο όριο της εξάλειψης την πολιομυελίτιδα και άλλες ασθένειες, και σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία αυτή οφείλεται στον Henderson.
Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία και ακαδημαϊκές θέσεις συμπεριλαμβανομένου του Albert Schweitzer International Prize for Medicine, Health for All Medal of the World Health Organization και του US Presidential Medal of Freedom.
Κανένα Nobel δε δόθηκε γι’ αυτό το επίτευγμα, τα Nobel πήγαν σε τρεις προέδρους των ΗΠΑ, κανένα δάκρυ δε χύθηκε, όλη η κλάψα πήγε στον Johan Cruyff και τον David Bowie. Τυχαίο που σε όλους τους απολογισμούς των σημαντικών θανάτων για το 2016 έχει μόνο τραγουδιστές, ηθοποιούς και δευτεροκλασάτους συγγραφείς;
Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού δυσκολεύεται να βρει την Αγγλία και τη Γαλλία στο χάρτη και αμφιβάλω αν ξέρει με ποιους πολέμησε ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες. Ξέρει όμως πολύ καλά τα latest hits. Είναι δυνατόν να έχει κανείς την απαίτηση να ξέρει τι είναι ο ΠΟΥ, τι η ευλογιά και από τι αιτίες θανάτου έχουμε γλυτώσει την τελευταία δεκαετία;
Από το 1979 που αναφέρθηκε ο τελευταίος θάνατος από ευλογιά, έχουν περάσει 37 χρόνια και έχουν σωθεί 74 εκατομμύρια ζωές. Τόσοι πέθαναν και στους δυο παγκόσμιους πολέμους μαζί.
Δε χρειάζονται δάκρυα για τον Henderson. Δεν τα έχει ανάγκη, σε αντίθεση με τα δημοφιλή λαϊκά είδωλα.
Ο Κωνσταντίνος Ν. Φουντουλάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής ΑΠΘ

Φίλες και Φίλοι ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι όπως ο κ. Ν. Φουντουλάκης για να μας θυμίζουν προς τα που θα πρέπει να είναι στραμμένο το βλέμμα μας. Η συντακτική ομάδα του δικού μας ιστολογίου αξιολογεί παρόμοια κείμενα και με χαρά σας τα παρουσιάζουμε. Έχουμε χρέος να το κάνουμε αυτό. Εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής Επίκουρος ο Γοργογυραίος. Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε και τους αληθινά σημαντικούς να μην τους ξεχνάτε.