ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2018 Από τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και φίλοι σας καλημερίζω από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, σήμερα θα σας παρουσιάσω εικόνες από την περίοδο που βρίσκομαι στο χωριό. Κατά την εδώ παραμονή μας προσπαθήσαμε να ομορφύνουμε λίγο την ζωή μας και τον περιβάλλοντα χώρο, το Πλανητάριο, οι κρεμαστοί κήποι, η εικαστική παρέμβαση στους κάδους και ο καρκάτζαλος έκλεψαν τις καρδιές των επισκεπτών και των διερχομένων. Ο Σεπτέμβριος πάντως, τουλάχιστον έως τώρα, είναι ο πιο καλοκαιρινός μήνας. Μ' αυτά κι αυτά πλησιάζουν οι μέρες για να επιστρέψουμε στη βάση μας. Τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν στην ανατολική Αττική μας πλήγωσαν όλους και αρκετοί φίλοι δεν μας επισκέφτηκαν γιατί είχαν, είτε φίλους, είτε συγγενείς ανάμεσα στα θύματα. Θα σταθώ σε κάποιες γνωριμίες και δραστηριότητες που ομόρφυναν την παραμονή μας το φετινό καλοκαίρι, και θα συνεχίσουν με τον α' η τον β' τρόπο να την ομορφαίνουν στο πέρασμα του χρόνου. Σήμερα 21/09/18 αναχώρησε ο Θεόφραστος, η Ειρήνη, Ο Ερυσίχθωνας και η Πανδώρα για Γερμανία και η γειτονιά μας ερήμωσε. Καλό ταξίδι να έχετε και καλή δύναμη, ελπίζω να τα πούμε σύντομα από κοντά ξανά. Με πρόταση της ωραίας Ελένης του Πανούλη διάβασα αυτές τις μέρες ένα καταπληκτικό βιβλίο της Μαρίας Καλύβα με τίτλο ''ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ'' ειλικρινά εξεπλάγην ευχάριστα, δεν το περίμενα, μπράβο σας κυρία Μαρία, είμαι σίγουρος πως στο μέλλον, μιας και είσαστε πολύ νέα, θα μας προμηθεύσετε με αρκετή πνευματική τροφή. Φίλες και φίλοι σας το συστήνω, ειδικότερα θα πρέπει να το διαβάσουν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι έφηβες και οι έφηβοι, και γενικότερα όλες οι γυναίκες. Επίσης ένα καλό βιβλίο που διάβασα ήταν αυτό που μου χάρισε ο εκλεκτός μου φίλος ο Ηλίας Γιαννακόπουλος με τίτλο: ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΙ από τις εκδόσεις Βερέτα.

ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ.

ΠΑΥΛΟΣ-ΖΗΝΩΝΑΣ ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΤΣΙΑΤΖΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΑΡΤΖΗΣ

ΠΑΠΑΣΙΚΑΣ ΘΩΜΑΣ

ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΤΡΥΠΙΟ ΛΙΘΑΡΙ

ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΟΣ ΚΑΡΚΑΤΖΑΛΟΣ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΚΛΕΚΤΩΝ ΦΙΛΩΝ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΜΗΝΑΓΟΥ ΜΠΑΛΤΑΔΩΡΟΥ

Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Στην τελευταία φωτογραφία ο συγγραφέας Ηλίας Γιαννακόπουλος και η Αφροδίτη της Πιαλείας!!!

ΣΥΛΒΙΑ-ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΤΑΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟΣ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018

Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου σας καλησπερίζω από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην Σύλβια! Κατά κόσμον Κατερίνα Ντακούλα-Χρυσομάλλου η οποία υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου και πρόσφατα, 25 Αυγούστου παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της που ακούει στο όνομα Δημοσθένης Χρυσόμαλλος.
Η Σύλβια υπήρξε ερασιτέχνης ποιήτρια, και ταλαντούχα χορεύτρια, κατά την ταπεινή μου άποψη αν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χορό θα είχε αφήσει το δικό στίγμα στην ιστορία των γυναικών που ασχολήθηκαν με τον χορό.
Τι να κάνουμε όμως τα βέλη του έρωτα την χτύπησαν νωρίς και στις 25/08 αποφάσισε να παντρευτεί.

Προσωπικά της εύχομαι ολόψυχα σύντομα να γίνει μητέρα και επειδή γνωρίζω πως θέλει πολλά παιδιά να την αξιώσει ο Θεός να πραγματοποιήσει την επιθυμία της.
Οφείλω να ζητήσω συγγνώμη από την Σύλβια-Κατερίνα γιατί ως ερασιτέχνης φωτογράφος είπα να καλύψω το τελετουργικό της αναχώρησης της νύφης από το σπίτι για την εκκλησία, έλα όμως που ο διαβολάκος έβαλε την ουρά του και ο Επικούρειος Πέπος ενώ νόμιζε πως με την βιντεοκάμερα έγραφε αυτό το σημαντικό γεγονός, ο διαβολάκος είχε άλλη άποψη με αποτέλεσμα λόγω ενός λάθους του Επικούρειου Πέπου να μην καταγράψει τίποτα!!! Μα Τίποτα!!!
Τι είχε συμβεί; Απλά ο Πέπος αντί να βάλει άδειο dvd έβαλε γραμμένο με αποτέλεσμα να μην καταγράψει τίποτα. Όταν το πήρε είδηση ήταν πολύ αργά.
Ο MANAGER Στεναχωρέθηκε παρά πολύ γιατί η στιγμή ήταν μοναδική και το χειρότερο ο φωτογράφος που κάλυπτε τον γάμο είχε ήδη αναχωρήσει για την εκκλησία.

Φίλες και φίλοι στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι εκτός από τις εικαστικές παρεμβάσεις, και τα ξυλόγλυπτα του καλλιτέχνη Άγγελου Πατσιατζή έχουμε και γάμους, για να είμαι ειλικρινής πίστευα πως η Σύλβια θα ήταν η πρώτη από τα κορίτσια της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου που θα παντρευόταν, τελικά ήταν η δεύτερη γιατί την πρωτιά την πήρε η Αντιόπη η οποία έχει ήδη ένα γλυκύτατο αγοράκι.
Αγαπητή Σύλβια-Κατερίνα σε χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018 Από την Άλκηστη και τον Επικούρειο Πέπο.

Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 06 Αυγούστου 2018 από σήμερα εκπέμπουμε από τον ραδιοφωνικό σταθμό Gorgogiri fm!!
Φίλες και φίλοι σας καλησπερίζω η σημερινή ανάρτηση αφορά την εικαστική παρέμβαση που κάναμε στην πρόσοψη των κάδων απορριμμάτων. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Επικούρειος Πέπος πριν αρκετούς μήνες διάβασε για την πρωτοβουλία των κατοίκων ενός χωριού στην Άνδρο.
Οι κάτοικοι κάποια μέρα αποφάσισαν να αλλάξουν την όψη του χωριού τους ξεκινώντας από την εικαστική παρέμβαση στους κάδους απορριμμάτων. Έπιασαν τα πινέλα και άρχισαν να σχεδιάζουν όμορφες εικόνες στους κάδους. Σε λίγες μέρες άλλαξε η όψη όλων των κάδων. Όταν ο Επικούρειος Πέπος διάβασε αυτό το κείμενο σκέφτηκε πως το καλοκαίρι που θα επισκεπτόταν το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, δηλαδή την γενέτειρα του, θα έπραττε το ίδιο που έπραξαν οι κάτοικοι του χωριού στην Άνδρο.

Το καλοκαίρι έφθασε και κάποια στιγμή συζήτησε την ιδέα του με τον τοπικό πρόεδρο τον κ. Κώστα Τσιούνη ο οποίος του είπε πως συμφωνεί αλλά θα έπρεπε να έχουμε και την σύμφωνη γνώμη της δημοτικής αρχής.
Επειδή οι μέρες περνούσαν αποφάσισε να επισκεφθεί ο ίδιος το δημαρχείο προκειμένου να συναντήσει τον υπεύθυνο.
Εντωμεταξύ θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ένα σημαντικό γεγονός. Ο Επικούρειος Πέπος ως ερασιτέχνης ζωγράφος σκέφτηκε πως αυτό το έργο τον ξεπερνούσε και ζήτησε την συνδρομή μιας κοπέλας από το χωριό, η κοπέλα ήταν η Άλκηστη Ραρρά η οποία πέρασε φέτος στην Αρχιτεκτονική Αθηνών, 9τη πανελλαδικά, γνώριζε ο Πέπος το ταλέντο που είχε η Άλκηστη και την ενημέρωσε για την ιδέα της εικαστικής παρέμβασης.
Προς τιμήν αυτού του 18χρονου κοριτσιού αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση του.
Το επόμενο βήμα ήταν να σχεδιάσει κάποιες εικόνες ώστε να τις είχε μαζί του ο Πέπος όταν θα επισκεπτόταν τον υπεύθυνο στο δημαρχιακό μέγαρο.

Και τώρα ας έρθω στον υπεύθυνο, το όνομα του θ. Παπασίκας, φίλες και φίλοι ίσως έχετε διαβάσει πως τα Τρίκαλα είναι μια πόλη με ευρωπαϊκά πρότυπα, αυτό οφείλεται στην παρούσα δημοτική αρχή γιατί τα τελευταία χρόνια έχει απογείωση την πόλη των Τρικάλων με τις καινοτόμες παρεμβάσεις. Όταν γνώρισα τον κύριο Παπασίκα κατάλαβα πως όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Προφανώς ο δήμαρχος επιλέγει άριστους συνεργάτες. Σας λέω άριστους γιατί αυτό που εγώ βίωσα ως πολίτης δεν θύμιζε με τίποτα την εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας όταν πρόκειται να έρθουμε σε επαφή με το δημόσιο, και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, π.χ. δήμους κ.λπ.
Όπως σας προείπα ο Πέπος όταν επισκέφθηκε τον κ. Παπασίκα (Γενικός Γραμματέας του Δήμου) και του μίλησε για την ιδέα που είχε, παράλληλα του έδειξε και τα σχέδια που είχε ετοιμάσει η Άλκηστη, ο κ. Παπασίκας ενθουσιάστηκε και άμεσα επικοινώνησε με τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου για της σχετικές οδηγίες.
Ο Επικούρειος Πέπος (Σπυρίδωνας Γκοβίνας) δεν πίστευε τ' αυτιά του, τέτοια άμεση ανταπόκριση δεν την περίμενε.

Ήταν προετοιμασμένος για ν' ακούσει αυτά που ακούμε συνήθως, ναι μεν αλλά, θα εξετάσουμε το θέμα σας κ.λπ. Ο Γενικός Γραμματέας μάλιστα ρώτησε ποια βοήθεια θα χρειαζόταν, εννοούσε προφανώς την αγορά υλικών, ο Πέπος του εξήγησε πως το μόνο που ήθελε ήταν το πράσινο φως για να ξεκινήσει, το κόστος θα το κάλυπτε ο ίδιος.
Φίλες και φίλοι αυτό που σας αναφέρω είναι ένα πολύ μικρό παράδειγμα της νοοτροπίας που υπάρχει στον Δήμο Τρικάλων αλλά είναι ενδεικτικό για το πώς έφθασε η πόλη των Τρικάλων να είναι μακράν η καλύτερη σε πολλά θέματα, όταν υπάρχουν σε καίρια πόστα άνθρωποι που δίνουν λύσεις άμεσα πως να μην μιλάει όλη η Ελλάδα για την πόλη των Τρικάλων;
Αφού πήρα το οκ από την δημοτική αρχή, και από το τοπικό συμβούλιο μαζί με την Άλκηστη ξεκινήσαμε την παρέμβαση μας.

Φίλες και φίλοι είναι σημαντικό σε τέτοιες πρωτοβουλίες να συμμετέχουν νέα παιδιά. Το αποτέλεσμα αρκετοί από σας το έχετε ήδη γνωρίσει, τα σχόλια είναι θετικά και ευχαριστούμε όλους εσάς που με τον καλό σας λόγο επιβραβεύσατε αυτή την προσπάθεια. Πιο κάτω θα δείτε εικόνες από την εικαστική παρέμβαση. Μια φίλη με ρώτησε: και τώρα Πέπο που θα ρίχνουμε τα σκουπίδια;
Κύριε Παπασίκα ευχαριστώ, πρόεδρε Κώστα Τσιούνη Ευχαριστώ, Άλκηστη σ' ευχαριστώ. Στέφανε, κι εσένα σ' ευχαριστώ για την προσφορά σου.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος, κατά κόσμον Σπυρίδωνας Γκοβίνας. ΥΓ. Σας περιμένουμε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι γιατί έχουμε πανηγύρι.

Επιμέμλεια ανάρτησης Πεπέ ο Γοργογυραίος.

«ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Ερωτήματα και διλήμματα» Του Ηλία Γιαννακόπουλου

«ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Ερωτήματα και διλήμματα»

«Ο τόπος μας είναι κλειστός. Τον κλείνουν οι δύο μαύρες Συμπληγάδες…»

Η αναφορά του πρωθυπουργού στο Σεφερικό στίχο πιστοποιεί με τον πιο εναργή τρόπο τη συνειδητοποίηση της διαχρονικής μοίρας της Ελλάδας. Βέβαια, αυτή η ομολογία δεν συνιστά κατ’ ανάγκην και μία μοιρολατρική στάση απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα. Η σωστή ανάγνωση της πραγματικότητας και της ιστορίας με τη συνακόλουθη αυτογνωσία (προσωπική και εθνική) συνιστούν τους αναγκαίους όρους για τη χάραξη της εθνικής στρατηγικής με στόχο την οικονομική και κοινωνική ανάταξη της χώρας.

Ο πανηγυρικός χαρακτήρας του πρωθυπουργικού διαγγέλματος όσο κι αν ενείχε πολιτικές σκοπιμότητες προκάλεσε αντιτιθέμενες κρίσεις όχι μόνο από την πλευρά της αντιπολίτευσης αλλά κι από ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού λαού που παραμένει δύσπιστο στους ενοίκους της πολιτικής ηγεσίας.

    Οι «Συμπληγάδες», οι «Κύκλωπες» και οι «Λαιστρυγόνες» που καθόρισαν τη μνημονιακή – και όχι μόνο – πορεία της Ελλάδας εξακολουθούν να φοβίζουν το λαό και να προβληματίζουν τους ειδικούς για την αισιόδοξη προοπτική υπέρβασης της κρίσης. Ωστόσο, αν πρώτα δεν διερευνηθεί η ταυτότητα αυτών των προβλημάτων – τεράτων (Συμπληγάδες – Κύκλωπες – Λαιστρυγόνες) κάθε προσπάθεια θα πέσει στο κενό, αφού ως έθνος θα υποπέσουμε στα ίδια λάθη και τότε θα οικτίρουμε τους άλλους για την τύχη μας.

«Είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων

θαρρούμε πως με απόφαση και τόλμη

θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά…

Αλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,

η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται∙

… Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία» («Τρώες», Κ. Καβάφης)

Επειδή οι θεοί προ πολλού εγκατέλειψαν την Ελλάδα και η επίκληση της τύχης είναι ατελέσφορη, κρίνονται αναγκαίες κι επιτακτικές οι απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα, αν θέλουμε ως άτομα κι έθνος να ακυρώσουμε την καβαφική βεβαιότητα περί «πτώσις».

ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο: Η πηγή – ευθύνη της κρίσης: Για την οικονομική κατάρρευση και κοινωνικοπολιτική αποδιοργάνωση της χώρας μας οι ευθύνες βαραίνουν τον εξωγενή παράγοντα (Ξένοι τραπεζίτες – ΔΝΤ – παγκοσμιοποίηση…) ή και την εθνική μας αβελτηρία; Σίγουρα ο διεθνής παράγοντας (οικονομικά συμφέροντα – εθνικοί παρωπιδισμοί) δεν είναι και ο πιο πιστός μας σύμμαχος. Εμείς, όμως, πόσο αναγνωρίσαμε τις ευθύνες μας; Για όλα και πάντα φταίνε οι «άλλοι»; Τα αίτια ήταν καθαρά οικονομικά ή κάποια από αυτά ανιχνεύονται στην πολιτική ανικανότητα, στην κοινωνική αποσύνθεση και στην απουσία παιδείας;

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Το μέγεθος του χρέους: Πόσα δισεκατομμύρια χρωστάμε; Πολλοί μιλούν για 395 δις (190% του ΑΕΠ). Τελικά είναι διαχειρίσιμο το χρέος; Τα μνημόνια αύξησαν ή μείωσαν το χρέος; Η απομείωσή του μπορεί να επιτευχθεί με άλλο δανεισμό; Χρειαζόμαστε «περισσότερη εργασία και μικρότερες αποδοχές» (συντηρητική πολιτική) ή μία επιθετική πολιτική ανάπτυξης; Οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί της χώρας μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα  πρόγραμμα οικονομικής απογείωσης. Οι διαφορές είναι θεμιτές, αρκεί να συγκλίνουν σε κάποια βασικά σημεία. Τελικά το μνημόνιο ήταν μία «συντεταγμένη χρεωκοπία» που κατ’ ευφημισμόν ονομάστηκε «βοήθεια αλληλεγγύης».

ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο: Η κρίση μας δίδαξε; Πόσο ως άτομα – πολίτες και ως λαός συνειδητοποιήσαμε τις αδυναμίες και τα λάθη μας; Μπορέσαμε να εντοπίσουμε τη δομική αδυναμία του έθνους μας; Κατορθώσαμε να απεγκλωβιστούμε από τη ναρκισσιστική εθνική μας  οίηση; Συνειδητοποιήσαμε την πολυπλοκότητα του διεθνούς σκηνικού στο οποίο θα  πορευτούμε τις επόμενες δεκαετίες; Με ποιους θα πορευτούμε και με ποιες συμμαχίες; Ως πολιτικό σύστημα εξασφαλίσαμε το ελάχιστο της εθνικής συνεννόησης ή θα αυτοκαταστραφούμε από τον εθνοκτόνο μανιχαϊσμό μας (προοδευτικοί ≠ συντηρητικοί, δεξιοί ≠ αριστεροί, πατριώτες ≠ προδότες…). Μήπως ζούμε στη χώρα των Λωτοφάγων;

ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο: Τα εθνικά μας πρότυπα: Ως έθνος εδώ και αιώνες αδυνατούμε να προσδιορίσουμε το εθνικό μας πρότυπο και με βάση αυτό να καθορίσουμε τον τρόπο σκέψης και δράσης μας. Είναι ο Οδυσσέας το πρότυπό μας (σύμβολο πολυμηχανίας και αντίστασης σε όλα τα στοιχεία που του φράζουν το δρόμο για την Ιθάκη), ο Σίσυφος (η ματαιότητα και το ατελέσφορο των προσπαθειών), ο Προμηθέας (σύμβολο εξέγερσης και ελευθερίας), ο Θερσίτης (πρότυπο πολιτικής ανυπακοής), η θεά Αθηνά (λογική, σοφία), το δίδυμο Απόλλων ≠ Διόνυσος (Λογική ≠ Συναίσθημα) ή ο Λεωνίδας των Θερμοπυλών; Τον εθνικό μας κορμό ποιος τον τρέφει περισσότερο ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός, το παρεξηγημένο Βυζάντιο ή τα οράματα του 1821; Το θρησκευτικό στοιχείο σε ποιο βαθμό και πώς χρωματίζει την ταυτότητά μας (προσωπική και εθνική);

ΕΡΩΤΗΜΑ 5ο: Η παιδεία μας: Για πολλούς η παιδεία είναι ο μεγάλος ασθενής της χώρας μας. Η μνημονιακή δοκιμασία ανέδειξε και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της παιδείας ως μοχλού διαμόρφωσης της ταυτότητάς μας. Χρειαζόμαστε παιδεία για παραγωγή επιστημόνων ή και για τη διαμόρφωση του πατριωτικού ήθους και του πολιτικού φρονήματος; Παιδεία για κατασκευή υπηκόων ή πολιτών; Μπορούμε να κάνουμε το βέλτιστο συνδυασμό; Χρειαζόμαστε το δικηγόρο, το μηχανικό, το βιολόγο αλλά έχουμε ανάγκη και από τον Έλληνα με δημοκρατικό ήθος. Ο Λόγος – με όλες τις σημασιολογικές του αποχρώσεις – κυριαρχεί στην παιδεία μας ή «συμπλέκεται» με το συναίσθημα και την άλογη «πίστη»; Αν συμβαίνει το δεύτερο, έτσι αιτιολογούνται οι πολυποίκιλες τερατογενέσεις της νεότερης Ελλάδας.

Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα επείγουν για να χαραχθεί η μετα-Μνημονιακή εποχή. Προέχει η καταγραφή των σημαντικότερων προβλημάτων του Ελληνισμού. Η υπογεννητικότητα απειλεί με βιολογική εξαφάνισης το έθνος μας. Η σαφής οριοθέτηση της ταυτότητάς μας κρίνεται επιτακτική στο παγκοσμιοποιημένο σκηνικό. Ποια τα γνωρίσματα της Ελληνικότητας στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες; Η διαμόρφωση μιας νέας ηθικής για την πολιτική και η αποενοχοποίηση της συναίνεσης θα συμβάλουν καταλυτικά στην προαγωγή της πολιτικής, ως της τέχνης του εφικτού. Επίσης σκόπιμος θεωρείται ο απεγκλωβισμός μας από φθηνούς μεσσιανισμούς που τρέφουν την αδράνεια, το λαϊκισμό και τον άγονο εθνικισμό.

Πρέπει να αποφασίσουμε, αν ως σύγχρονοι Οδυσσείς θα βαδίζουμε στα χνάρια του Ιδεαλισμού του Πλάτωνα ή του Ορθολογισμού του Αριστοτέλη. Αν θα διδαχτούμε σωστά τη σύνθεση των αντιθέσεων ως γονιμοποιό δύναμη για την πολιτική και κοινωνική ζωή (Ηράκλειτος).

Κι επειδή οι «καιροί ου μενετοί», οι απαντήσεις πρέπει να γίνουν προτάσεις και εθνικοί οδοδείκτες. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να δικαιώσουμε τους στίχους του Σεφέρη:

«Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας…

κολυμπώντας στα νερά τούτης της θάλασσας

χωρίς αφή

χωρίς ανθρώπους

μέσα σε μια πατρίδα που δεν είναι πια δική μας»

(«Μυθιστόρημα»).-

ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Φίλες και φίλοι είχα τη χαρά πριν λίγες μέρες να συναντήσω στην οικία τους στην Πιαλεία τον συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλο, και την σύζυγό του και Μούσα του Αφροδίτη της Πιαλείας της οποίας έργα ζωγραφικής θα σας παρουσιάσουμε προσεχώς. Ήταν μία πανσέληνη βραδιά και η οικοδέσποινα μας πρόσφερε καταπληκτικά γλυκά, στο δε συμπόσιο που ακολούθησε στην αξιόλογη ταβέρνα του χωριού γευτήκαμε πεντανόστιμους μεζέδες. Αφροδίτη και Ηλία σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία και κυρίως για την μοναδική θέα που μας χαρίσατε από το μαγευτικό και ποιητικό μπαλκόνι του Κερκέτιου όρους[Κόζιακα]