Ευτυχισμένοι Γονείς – Ευτυχισμένα Παιδιά. επαναξιολόγηση από τον Επικούρειο Πέπο στις15/02/2021

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές της ουτοπίας σας καλησπερίζω από την συνοικία των Θεών, προβλέπω τώρα που η Ζαν Ντ' Άρκ πήρε ΄΄φωτιά'' να ΄΄καεί'' το ιστολόγιο. Πρίν λίγο έλαβα κάποια e mail από την φοβερή και τρομερή Ζαν και τα οποία θα αναρτήσω. Την ευχαριστώ εκ μέρους όλων των επισκεπτών και την καλοσωρίζω στις επάλξεις του ιστολογίου μας. Λέω ιστολογίου μας γιατί δεν ξεχνώ πως η συμβολή της στην δημιουργία της ΛΟΓ ήταν σημαντική. Θέλω να πιστεύω πως θα συνεχίσει να μας στέλνει υλικό προς ανάρτηση γιατί ώς ιστορικός και φιλόλογος σίγουρα έχει πάρα πολλά θέματα να επιλέξει για ανάρτηση. Η ενασχόλησή της με την εκπαίδευση των παιδιών είναι πολύ σημαντική υπόθεση και είναι τυχερά τα παιδιά που διαπαιδαγωγεί. Πάντα με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Η καλή σχέση του ζευγαριού δημιουργεί ευτυχισμένα και ασφαλή παιδιά. Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται να προσέχετε κάθε φορά που ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Επειδή πάντα εκεί, δίπλα στον κόμπο, υπάρχει μια παιδική ψυχή.

Οι ειδικοί το τονίζουν συνέχεια: δεν υπάρχει η τέλεια οικογένεια. Κάθε οικογένεια έχει τα δυνατά της σημεία, αλλά και τις αδυναμίες της, τα προβλήματα και τις προκλήσεις της. Δεν υπάρχει τέλειο ζευγάρι. Κάθε ζευγάρι μοιράζεται την αγάπη του, αλλά και τις εντάσεις του, τις καλές στιγμές, αλλά και τις δυσκολίες του.

Γι’ αυτό, ακόμη και τα άτομα που αγαπιούνται πολύ μαλώνουν. Όταν δυο άνθρωποι ζουν και περνούν πολλές ώρες μαζί κάθε μέρα (για χρόνια) είναι φυσικό να έχουν κάποιες στιγμές διαφωνίες. Τσακωμοί υπάρχουν μεταξύ όλων των ανθρώπων κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το θέμα είναι αν αυτοί κυβερνούν τη σχέση του ζευγαριού και τη φθείρουν ή όχι.

Μια αρμονική σχέση μπορεί να έχει καβγάδες, μόνο που συνήθως λύνονται γρήγορα. Ο καθένας καταλαβαίνει το ρόλο που έχει παίξει στη διαφωνία, ελέγχει τον εαυτό του και δεν αφήνει την κατάσταση να φτάσει στα άκρα. Αν ένα ζευγάρι δεν μαλώνει ποτέ, δεν διαφωνεί και είναι πάντα σε ροζ σύννεφα, τότε ή δεν ζει στην πραγματικότητα ή κι οι δύο προσποιούνται, οπότε τα προβλήματα θα εμφανιστούν αργότερα.

Οι σχέσεις όμως των γονιών επηρεάζουν το παιδί. Οι αρμονικές με θετικούς τρόπους και οι δυσλειτουργικές με αρνητικούς. Τι σημαίνει όμως αρμονική σχέση; Σημαίνει αλληλοϋποστήριξη σε κάθε δυσκολία, σεβασμός στη διαφορετική άποψη του άλλου και υποχώρηση σε κάθε υποψία έντασης.

Αρμονικό ζευγάρι είναι αυτό στο οποίο ο ένας στηρίζει τον άλλο στο μεγάλωμα του παιδιού και ο ένας συμπληρώνει το κενό του άλλου. Και βέβαια, μη νομίζουμε ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν όταν βρίσκονται σε πολύ μικρή ηλικία. Αντιλαμβάνονται την ατμόσφαιρα γύρω τους από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής τους. Ρουφάνε εντυπώσεις και εμπειρίες, οι οποίες αποτυπώνονται στον ψυχισμό τους ακόμα κι αν δεν μπορούν αργότερα να μπουν σε λέξεις ή να τις ανακαλέσουν ως εικόνες και αναμνήσεις.

Θετική επίλυση

Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τις τυχόν διαφορές τους έχει μεγάλη επίδραση στη συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού, αλλά και στην προσαρμογή του στην κοινωνία. Αν λύσουμε την ένταση με τρόπο διαλεκτικό, με θετική διάθεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, τα παιδιά θα νιώσουν ασφάλεια. Πέρα απ’ αυτό, θα πάρουν κι ένα σημαντικό μάθημα ζωής, αφού θα δουν ότι το όποιο πρόβλημα λύνεται όταν το συζητάμε και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις, αντί να πετάμε κατηγορίες δεξιά κι αριστερά.

Όταν η σχέση μεταξύ των γονιών λειτουργεί καλά, το παιδί κερδίζει συναισθηματική ασφάλεια, που είναι απαραίτητη για να μπορέσει να ανοιχτεί σε άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσει υγιείς σχέσεις. Ο τρόπος που σχετίζονται οι γονείς μεταξύ τους –και για τα δύσκολα και για τα εύκολα– λειτουργεί ως παράδειγμα που εντυπώνεται στην ψυχή του παιδιού και αναπαράγεται στην ενήλικη ζωή του.

Ένα παιδί του οποίου οι γονείς τα πάνε καλά θα διαλέξει μετά ως ενήλικος διαφορετικές σχέσεις απ’ ό,τι ένα παιδί που μεγάλωσε με καβγάδες και εντάσεις. Ως ενήλικοι πληρώνουμε την ανεπάρκεια και τα προβλήματα των γονιών μας. Είναι κανόνας. Αυτό σημαίνει ότι όταν τα όποια προβλήματα παραμένουν σε φυσιολογικά όρια, εξίσου φυσιολογική θα είναι και η ενήλικη ζωή του παιδιού.

Προβληματικοί καβγάδες

Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, ακόμα κι όταν οι διαμάχες των γονιών ήταν σε μικρή κλίμακα, προκαλούσαν στα παιδιά αρνητικά συναισθήματα στην καθημερινή τους ζωή, συναισθηματική ανασφάλεια και προβλήματα συμπεριφοράς.

Οι καβγάδες και οι εντάσεις μεταξύ των γονιών επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή των παιδιών, που μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα ύπνου (κοιμούνται λιγότερο κι έχουν ανήσυχο ύπνο), προβλήματα προσαρμογής και διάθεσης (νευρικότητα, επιθετικότητα, άγχος), αλλά και προβλήματα στις σχολικές τους επιδόσεις. Βρέθηκε ότι σε οικογένειες με μέτριες έως σοβαρής κλίμακας συγκρούσεις τα παιδιά χάνουν τουλάχιστον τριάντα λεπτά του ύπνου τους κάθε βράδυ. Όταν οι γονείς καβγαδίζουν, κλονίζεται η συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού, το οποίο χάνει την αυτοπεποίθησή του, αλλά και την εμπιστοσύνη του στους άλλους. Διστάζει σε κάθε βήμα της ζωής του, αφού δυσκολεύεται να στηριχτεί στον εαυτό του ή στους γύρω του. Μπορεί ακόμη να γίνει πιο κλειστό, πιο επιφυλακτικό, πιο επιθετικό.

Ένα παιδί που μεγαλώνει σε περιβάλλον γκρίνιας και επιθετικότητας θα εξελιχθεί σε έναν ενήλικο χωρίς κέφι, που δεν θα απολαμβάνει τη χαρά της ζωής και δεν θα βλέπει τις σχέσεις και τη ζωή του αισιόδοξα. Είναι πολύ πιθανό επίσης να αντιγράψει αυτό το μοντέλο συμβίωσης και να δημιουργήσει ένα γάμο με εντάσεις και καβγάδες. Αν η σχέση των γονιών είναι συγκρουσιακή, το παιδί, με κάποιον τρόπο, όταν ενηλικιωθεί θα κάνει σχέσεις στις οποίες θα επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο.

Κι αν αναρωτιέται τι γίνεται κάθε φορά και βρίσκει ένα σύντροφο με τον οποίο μαλώνει συνέχεια, η απάντηση είναι ότι έχει μάθει πως με αυτό τον τρόπο συνδέονται οι άνθρωποι. Αυτό έβλεπε γύρω του, αυτό είχε ως βίωμα, έτσι νομίζει πως σχετίζονται οι άνθρωποι. Η σχέση των γονιών του έχει άμεση επίδραση στη συναισθηματική του ωριμότητα.

Αρχές και πρακτικές για μια αρμονική σχέση και για διαφωνίες που δεν καταλήγουν σε καβγάδες

• Εκτίμηση, σεβασμός, αναγνώριση της προσφοράς του συντρόφου σας, μοίρασμα οικογενειακών υποχρεώσεων, συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη είναι έννοιες κλειδιά για να τα βγάλετε πέρα στις δύσκολες στιγμές.
• Την επόμενη φορά που θα θυμώσετε και θα είστε έτοιμοι να μαλώσετε, να φωνάξετε, να καβγαδίσετε, σκεφτείτε την επίδραση που θα έχει η συμπεριφορά σας στη συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού.
• Μην ανακατεύετε το παιδί στις δικές σας διαμάχες, κρατήστε το μακριά από οποιαδήποτε σύγκρουση.
• Αν μια διαμάχη σας γίνεται αντιληπτή από τα παιδιά κι εσείς καταφέρετε να τη λύσετε με κατανόηση, αμοιβαίες υποχωρήσεις και καλή θέληση, κάντε το μπροστά τους. Θα είναι ένα μάθημα ζωής, αλλά και ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας που πρέπει να νιώθουν.
• Σιωπηλή εχθρότητα με την ελπίδα ότι τα παιδιά δεν θα την αντιληφθούν δεν υφίσταται. Μπορούν να αφουγκράζονται τους ήχους της σιωπής.
• Μην καταμετράτε τα αρνητικά σημεία στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά του συντρόφου σας. Δώστε έμφαση σε ό,τι θετικό κάνει και σκέφτεται.
• Μάθετε την έννοια της συγγνώμης. Συγχωρήστε κάποια άκαιρη λέξη ή πράξη και, ακόμα καλύτερα, ξεχάστε την και μην την ανακαλείτε κάθε φορά που έχετε νεύρα.
• Υποχωρήστε. Τις στιγμές που έχετε αντίθετη άποψη για κάποιο θέμα, οι αμοιβαίες υποχωρήσεις με καλή θέληση αποτρέπουν τον καβγά.
• Σεβαστείτε την παρουσία ενός νέου τρίτου ανθρώπου. Η όποια διαφωνία να επιλύεται ιδιωτικά και με όσο το δυνατό λιγότερη ένταση.
• Δείχνοντας πώς διευθετούμε τις δικές μας διαφωνίες, δείχνουμε και στο παιδί το δρόμο να κάνει το ίδιο και στις δικές του. Το παιδί αντιγράφει όλες τις συμπεριφορές. Πώς να αγαπάει, πώς να διαφωνεί, πώς να στηρίζει, πώς να λύνει μια διαφορά.

Σοφία Χατζηδημητρίου, ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια , Πηγή

Πώς καταφέρνουν οι γονείς στη Δανία να μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον πλανήτη; επαναξιολόγηση από τον Επικούρειο Πέπο στις 15/02/2021

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα χάρη στην Περικτιόνη, που ξεκίνησε να μου στέλνει όλα αυτά τα καταπληκτικά κείμενα, έλαβα ένα καταπληκτικό μέιλ, από μια ομάδα κοριτσιών σχετικά με την ανάρτηση για την γλώσσα του σώματος. Ειδικά η μία είμαι σίγουρος πως από σήμερα και μπρος θα εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο. Επίσης χάρη στην Περικτιόνη έλαβα από την ισόβια πρόεδρο της ΛΟΓ το πιο κάτω μέιλ το οποίο και σας παρουσιάζω. Τελικά όταν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον υπάρχει ανταπόκριση. Και μιας και αναφέρθηκα στην ισόβιο πρόεδρο να πω πως την θαυμάζω, την αγαπώ, την σέβομαι, την καμαρώνω, της ασκώ κριτική όταν πρέπει, την παροτρύνω να τολμάει, και πάντα της λέω να πάρει αυτά που της αξίζουν. Και πιστέψτε με της αξίζουν πολλά. Αυτά τα ολίγα για την ισοβίτισσα!!!!!! πρόεδρο. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση . και - ο Επικούρειος Πέπος.

Οι γονείς στη Δανία φαίνεται πως έχουν βρει τον τρόπο να το εξασφαλίσουν αυτό για τα παιδιά τους, αφού τα τελευταία 42 χρόνια, οι Δανοί θεωρούνται βάσει ερευνών «οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον πλανήτη».

Ποιο είναι όμως το μυστικό της επιτυχίας τους;

Η απάντηση μπορεί να κρύβεται στο βιβλίο The Danish Way of Parenting: A Guide To Raising The Happiest Kids in the World της Jessica Alexander, μιας Αμερικανίδας μαμάς που έζησε για χρόνια στη Δανία, παντρεύτηκε Δανό και ανέθρεψε την κόρη της με τα δικά τους στάνταρ για την ανατροφή και έγραψε το βιβλίο αυτό σε συνεργασία με τη Δανή ψυχοθεραπεύτρια Iben Sandahl.

Να μερικά απλά πράγματα που αναφέρονται στο βιβλίο της και κάνουν οι Δανοί γονείς -και που μπορούμε να υιοθετήσουμε κι εμείς!

Οι γονείς στη Δανία προσπαθούν με κάθε ευκαιρία να δείχνουν έμπρακτα στα παιδιά τους τι σημαίνει να εκτιμάς, να σέβεσαι και να συμπονάς τους συνανθρώπους σου. Η κοινωνία τους βασίζεται κυρίως στην ομαδική δουλειά και το ομαδικό πνεύμα και όχι στην προσπάθεια του καθενός να διακριθεί ή να γίνει αρχηγός.

Τα παιδιά εκεί ενθαρρύνονται να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση 

(δηλαδή να αναγνωρίσουν την αξία του εαυτού τους σε σχέση με τους άλλους) και όχι την αυτοπεποίθηση(δηλαδή την πίστη του πόσα μπορούν να πετύχουν ή πόσο σπουδαία είναι τα επιτεύγματα, τα ταλέντα ή η εμφάνισή τους).

Τα παιδιά στη Δανία δεν έχουν υπερβολικά φορτωμένο πρόγραμμα. 

 Το παιχνίδι είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία και οι γονείς εκεί γνωρίζουν ότι μέσα από αυτό τα παιδιά δεν διασκεδάζουν μόνο αλλά και μαθαίνουν, γι’ αυτό φροντίζουν να έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι, όχι μόνο όταν είναι μικρά αλλά ακόμα κι όταν πηγαίνουν στο Γυμνάσιο.

Γενικά, οι Δανοί γονείς προσπαθούν πολύ ώστε τα παιδιά τους να μη χάσουν τη χαρά του να μαθαίνουν καινούρια πράγματα.

Τα παιδιά στη Δανία δεν «προστατεύονται» υπερβολικά από τους γονείς τους, 

 οι οποίοι εκτιμούν ότι πρέπει να είναι αληθινοί απέναντί τους και να τα βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν ότι στη ζωή δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει πάντα «happy end». Αυτή η προσπάθεια ξεκινά ήδη από το προνήπιο. Εάν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι και στα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν -του διάσημου Δανού παραμυθά- ο ήρωας δεν βγαίνει στο τέλος πάντα νικητής (όπως για παράδειγμα, η μικρή γοργόνα στο ομώνυμο παραμύθι που καταλήγει να πνίγεται και να μετατρέπεται μέσα στη θάλασσα σε αφρό!)

Το να δέρνεις ένα παιδί είναι παράνομο στη Δανία από το 1984. 

 Οι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν με βασικό όπλο τη διπλωματία και αποφεύγοντας να τους δίνουν τελεσίγραφα. Με αυτό τον τρόπο έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια κοινωνία όπου δεν υπάρχει έντονο το στοιχείο της βίας.

Ένα από τα βασικά στοιχεία της κουλτούρας στη Δανία είναι το λεγόμενο «Hygge» (προφέρεται χιου-γκα) που σημαίνει την αίσθηση ευχαρίστησης που παίρνει κανείς από απλά πράγματα που κάνει μαζί με άλλους 

(όπως ένας καφές ή ένα γεύμα). Μια ευκαιρία να χαλαρώσουν και να περάσουν καλά επικοινωνώντας με τους οικείους τους -δίνοντας έμφαση στο «εμείς» και όχι στο «εγώ». 
WLP

Οι φράσεις που πρέπει να λέμε στα παιδιά για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. επαναξιολόγηση από τον Επικούρειο Πέπο στις 15/02/2021

Συνοικία των Θεών Σάββατο 01/10/2016 να που η τεχνολογία μας βοηθάει να γράψουμε ό,τι θέλουμε απ' όπου θέλουμε. Σήμερα είπα να κάνω μια βόλτα στη συνοικία των θεών για δω μήπως, και σε κάποιο στενό, συναντήσω τον μικρό Σπύρο. Πήγα στον Βάκχο, στην Τριπόδων, στην Θόλου, στην Θρασύλλου, στην Αρεοπαγίτου, στον Μοστρό, στην Μνησικλέους, στο φανάρι του Διογένη, στην Κυδαθηναίων, στους Αέρηδες, στου Ψαρρά, στην Τρίπολη το παλιό εστιατόριο, στο Σχολαρχείο, στου Τσεκούρα, στον Κρητικό κ.ο.μ. Τελικά αντί για τον μικρό Σπύρο βρήκα τον Poof!! και την Περικτιόνη. Ο καιρός ήταν καταπληκτικός, και οι μνήμες άρχισαν σιγά σιγά να ξετυλίγονται. Από εκείνη την περίοδο έχω να θυμάμαι μόνον καλά γεγονότα. Ήταν μια απολαυστική και νοσταλγική βόλτα, ειδικότερα αυτή την περίοδο την είχα πολύ μεγάλη ανάγκη. Αγαπητή Περικτιόνη σ' ευχαριστώ για το κέρασμα, σου εύχομαι καλό ταξείδι και ο Θεός να επιτρέψει σύντομα να ξαναβρεθούμε. Κρίμα που δεν είχες χρόνο ώστε να συναντιόσουν με κάποια μέλη από την ομάδα μας. Σήμερα επίσης είχα τη χαρά να συναντήσω και τον Ορέστη, όχι με τη Ιφιγένεια, ούτε με τον Πυλάδη, ήταν με την Μούσα του. Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ και σας εύχομαι καλή Κυριακή. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Τα παιδιά, ήδη από μικρή ηλικία, έχουν ανάγκη την καθοδήγησή μας και περιμένουν από εμάς να τα ενθαρρύνουμε και να είμαστε το στήριγμά τους. Όσο κι αν κάποιοι από εμάς είμαστε οπαδοί της «σκληρής αγάπης», μπορούμε να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας και να τους δείξουμε το ενδιαφέρον μας με τα πιο γλυκά λόγια. Δείτε ποιες είναι οι θετικές φράσεις που μπορούν να ενθαρρύνουν το παιδί αλλά και να το φέρουν πιο κοντά σε σας!

Τονίστε την προσπάθεια του παιδιού, όχι το αποτέλεσμα.

1. Με κάνεις περήφανη!
2. Μην αισθάνεσαι άσχημα. Συνέχισε την προσπάθειά σου.
3. Αυτό που έκανες ήταν πολύ γενναίο.
4.  Πιστεύω σε σένα.
5. Μπορείς να προσπαθήσεις αύριο πάλι.
6. Είναι καλό να ζητάς βοήθεια όταν την χρειάζεσαι.
Υπενθυμίστε του τη σημασία που έχει στη ζωή σας.
7.  Νιώθω πολύ τυχερή που είμαι μαμά σου.
8. Όταν σε βλέπω να γελάς, είμαι κι εγώ χαρούμενη.
9.  Η οικογένειά μας δεν θα ήταν ίδια χωρίς εσένα.
10. Το να σε βλέπω να μεγαλώνεις είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί.

Διδάξτε του ότι όλοι κάνουμε λάθη, αλλά πάντα μπορούμε να τα διορθώνουμε.
11.  Δεν πειράζει που έκανες λάθος. Θες να βρούμε τη λύση μαζί;
12. Σ’ ευχαριστώ που μου ζήτησες συγγνώμη.
13. Το εκτιμώ που κατάλαβες ότι θα μπορούσες να είχες φερθεί διαφορετικά.
14.  Πάρε με μια αγκαλιά και θα διορθώσουμε τα πάντα μαζί.
Δείξτε του πόσο σημαντική είναι η βοήθειά του.
15. Χωρίς εσένα, δεν θα τελείωνα τόσο γρήγορα τη δουλειά μου.
16. Χαίρομαι πολύ που περάσαμε τόσο χρόνο μαζί.
17. Κάθε φορά γίνεσαι όλο και καλύτερος/η!
18. Μαθαίνεις πολύ γρήγορα.
«Αγκαλιάστε» την περιέργειά του.
19. Πολύ έξυπνη η ερώτησή σου.
20. Θες να ανακαλύψουμε μαζί την απάντηση;

21.  Είναι πολύ καλό να θες να μαθαίνεις καινούρια πράγματα.
Αποδείξτε του ότι η γνώμη του μετράει.
22. Είμαι όλη αυτιά! Τι θες να μου πεις;
23.  Πώς ήταν η μέρα σου στο σχολείο;
24. Μπορείς να διαλέξεις: ναι ή όχι;
25. Τι θες να κάνουμε το απόγευμα;
Και ότι το σέβεστε και το εμπιστεύεστε και εσείς
26. Σ’ ευχαριστώ που μάζεψες τα παιχνίδια σου.
27. Συγγνώμη που σου μίλησα απότομα πριν.
28.  Θες να συμφωνήσουμε ότι…. ;
29.  Σε καταλαβαίνω.
30. Ναι, έχεις δίκιο.

31.  Σε εμπιστεύομαι.
32.  Σ’ ευχαριστώ που είσαι πάντα ο εαυτός σου.
33.  Ξέρω ότι θες να κάνεις το σωστό. 
Για τις σχέσεις του με τ’ άλλα παιδιά
34.  Είναι τυχερός ο Κώστας που είσαι φίλος του.
35.  Μπράβο που μίλησες στο παιδί που καθόταν μόνο του στο διάλειμμα.
36.   Μπορεί να μην μοιάζεις με όλους σου τους φίλους, όμως είστε όλοι ξεχωριστοί!
37.  Είναι σημαντικό να είσαι ειλικρινής με τους φίλους σου, χωρίς να τους πληγώνεις.
Το «σ’ αγαπώ» αλλιώς…
38. Είσαι πανέμορφος/η εσωτερικά και εξωτερικά.
39.  Δεν θα σταματήσω ποτέ να σ’ αγαπάω!
40. Έχεις αλλάξει τη ζωή μου!
41. Η καρδιά μου σου ανήκει από την πρώτη στιγμή που σε είδα. 
42.  Με κάνεις καλύτερο άνθρωπο.
Πηγή  Μαρία Κωνσταντοπούλου

Πώς να διδάξουμε στα παιδιά 20 αξίες της ζωής

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, ο βιβλιοπώλης της ΟΚΡΑ ο Mr Alex μου ζήτησε να σας παρουσιάσω το πιο κάτω απόσπασμα από ένα καταπληκτικό βιβλίο. Εγώ θα ήθελα να μάθω όταν το διαβάσουν, τη γνώμη της Κωνσταντίνας-Ζαν Ντ' Άρκ, της Διώνης, και της Άλκηστης μιας και η επαγγελματική τους ενασχόληση άπτεται αυτών των θεμάτων. Κορίτσια περιμένω την αποψή σας. Θερμές ευχαριστίες στην φιλόλογο κ.ο.μ. του wordpress και στις εκδόσεις Άγκυρα. Πάντα με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Αλήθεια αν σας ζητούσε κάποιος να επιλέξετε ποιες θα ήταν οι πιο σημαντικές αξίες στη ζωή σας; Ο σεβασμός; Η τιμιότητα; Η ειλικρίνεια; Η γενναιοδωρία; Η αγάπη; 

Ο ισπανός συγγραφέας, πανεπιστημιακός και παιδαγωγός Εστέβε Πουχόλ Ι Πονς είχε την εξαιρετική ιδέα να συγκεντρώσει τις πιο σημαντικές από τις αρετές που είναι απαραίτητες για την ομαλή μας συνύπαρξη – ας μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι φύσει κοινωνικό όν – σε ένα βιβλίο και να τις παρουσιάσει στο περίφημο Δέντρο των Αξιών. Το Δέντρο αυτό φανερώνει με τον πιο άμεσο τρόπο το πώς οι αξίες μας συνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται για να μας οδηγήσουν στην αρμονική συμβίωση, δηλαδή στην Ειρήνη. 

Οι αξίες της ζωής είναι οι παρακάτω: Σεβασμός, υπομονή, σταθερότητα, σύνεση, κοινωνικότητα, υπευθυνότητα, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, διάλογος, ανεκτικότητα, δημιουργικότητα, συνεργασία, συμπόνια, γενναιοδωρία, φιλία, ελευθερία, δικαιοσύνη, ειρήνη.

 

Στον κορμό του Δέντρου βρίσκεται μια αξία πολύτιμη για όλες τις υπόλοιπες: Ο σεβασμός. Δίχως σεβασμό προς το συνάνθρωπό μας, τίποτε καλό δεν μπορεί να γίνει, καμιά άλλη αξία δεν μπορεί να αναπτυχθεί. Σύμφωνα με το συγγραφέα, η λέξη "σέβομαι" έρχεται από το λατινικό «respectare» που σημαίνει «κοιτάζω γύρω μου».  Κοιτάζω γύρω μου λοιπόν και βλέπω ότι δεν είμαι μόνος μου σε αυτόν τον κόσμο. Από αυτή τη μεγάλη αλήθεια πηγάζουν όλες οι υπόλοιπες αξίες της ανθρώπινης συνύπαρξης για να καταλήξουν στην κορυφή του δέντρου, στη χαρά, την αγάπη και τελικά στην ειρήνη. 

Υπάρχουν ακόμα τρεις αξίες που βρίσκονται κοντά στον κορμό του δέντρου και χαρίζουν ισορροπία σε όλες τις υπόλοιπες: η υπομονή, η σταθερότητα και η σύνεση. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς υπομονή, επιμονή, πίστη και σύνεση, αυτό το ισορροπημένο μείγμα εμπειρίας, εξυπνάδα και κοινής λογικής. Οι τρεις αυτές αρετές είναι επίσης πολύ σημαντικές επειδή όταν λείπουν οποιαδήποτε αξία χάνει την «αξία» της και μετατρέπεται σε μια καρικατούρα.  

Στο πρώτο μεγάλο κλαδί του δέντρου η ατομική υπευθυνότητα οδηγεί μέσω της ευγένειας, της πειθαρχίας και της καλοσύνης στην αρμονική συμβίωση.

Το άλλο μεγάλο κλαδί αφορά την ελευθερία, την τιμιότητα και τη δικαιοσύνη που οδηγούν στην ειρηνική συνύπαρξη.

Στο τρίτο κλαδί του Δέντρου των Αξιών βρίσκεται η συνεργασία και περιλαμβάνει αξίες όπως η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη, ο διάλογος, η ανεκτικότητα.

Το τελευταίο μεγάλο κλαδί είναι το πιο «ανθρώπινο», με αξίες όπως η συμπόνια και η γενναιοδωρία που είναι οι βάσεις για τη φιλία και την αγάπη. 

Σκεφτείτε τώρα πόσο πιο όμορφος θα ήταν κόσμος μας, αν όλες αυτές οι ανθρώπινες αξίες γινόντουσαν κτήμα μας από την παιδική ηλικία, όπως ακριβώς η γραφή και η ανάγνωση. 

Κάθε κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο σε μια αξία. Ο συγγραφέας, ξεχωριστός δάσκαλος στην πατρίδα του την Ισπανία, αφηγείται πασίγνωστες ιστορίες και παραμύθια και δίνει κατευθύνσεις για το πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτές τις άλλοτε απλές άλλοτε πιο σύνθετες έννοιες στα παιδιά.

Ένας καλός τρόπος είναι μέσα από τις αντιθέσεις. Δίνοντας τις αντίθετες έννοιες, το παιδί καταλαβαίνει καλύτερα τις παραπλανητικές σημασίες αλλά και τα όρια της κάθε αξίας. Για παράδειγμα, τι λένε τα υπεύθυνα άτομα; Τι λένε τα ανεύθυνα άτομα; Ποια είναι τα όρια της ευγένειας; Ποια της υποκρισίας; Στο τέλος του κάθε κεφαλαίου προτείνονται θέματα και αφορμές για συζήτηση, ενώ μια ολόκληρη ενότητα είναι αφιερωμένη στις δραστηριότητες, σύμφωνα με τη γνωστή παιδαγωγική ρήση «αν μου πεις κάτι, θα το ξεχάσω· αν μου διδάξεις κάτι, θα το θυμάμαι· αν με αφήσεις να ασχοληθώ μαζί του, τότε θα το μάθω για πάντα. Οι δραστηριότητες είναι χωρισμένες ανάλογα με την ηλικία του παιδιού (μέχρι τα 7 και μέχρι τα 12) και μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα στην απλή καθημερινή ζωή της οικογένειας. 

Το βιβλίο «20 αξίες της ζωής» είναι ένα εργαλείο διαπαιδαγώγησης. Η σειρά προτεραιότητας των αξιών δεν έχει καμιά σημασία. Ακόμη και η ίδια η επιλογή εμπεριέχει την έννοια της απόρριψης. Μπορεί κάποιες αξίες να είναι περισσότερο ή λιγότερο σημαντικές για κάποιον αλλά, όπως θα δείτε, οι ανθρώπινες αξίες πλέκονται μεταξύ τους και καμιά φορά είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την μια από την άλλη καθώς αλληλοσυμπληρώνονται. Πώς θα ήταν η ειρήνη χωρίς την ανεκτικότητα ή το διάλογο; Πώς θα ήταν η κοινωνικότητα χωρίς τον σεβασμό; Υπάρχει φιλία χωρίς σεβασμό και ειλικρίνεια; 

Το «20 αξίες της ζωής» είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται πολύ ευχάριστα και από τους μεγάλους. Σελίδες που έρχονται να μας υπενθυμίσουν όλες εκείνες τις αρετές που μπορεί να έχουμε ξεχάσει με τα χρόνια που περνούν και με όλα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. 

Οι 20 αξίες της ζωής είναι οι παρακάτω:

Σεβασμός, υπομονή, σταθερότητα, σύνεση, κοινωνικότητα, υπευθυνότητα, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, διάλογος, ανεκτικότητα, δημιουργικότητα, συνεργασία, συμπόνια, γενναιοδωρία, φιλία, ελευθερία, δικαιοσύνη, ειρήνη.

Μάθετε στα παιδιά σας 20 αξίες της ζωής  Εκδ. Άγκυρα

Γλώσσα του σώματος: Όσα λέει ένα βλέμμα… επαναξιολόγηση από τον Επικούρειο Πέπο στις 15/02/2015

Σύμφωνα με τους ειδικούς, μόλις ένα 8% της ανθρώπινης επικοινωνίας «συμβαίνει» με τα λόγια. Τα υπόλοιπα μηνύματα που στέλνουμε, ηθελημένα ή αθέλητα, στον περίγυρο, εκπέμπονται από τη γλώσσα του σώματος, τη στάση μας, τις χειρονομίες, τις εκφράσεις του προσώπου και τον τόνο της φωνής μας. Μηνύματα που οι περισσότεροι αποκωδικοποιούμε υποσυνείδητα –και σε αυτό ακριβώς το ένστικτο οφείλεται  η αίσθηση ότι κάποιος που μόλις γνωρίσαμε μας συμπαθεί ή όχι. Δεν είναι τα vibes στα οποία θα ορκίζονταν οι εσωτεριστές, είναι κάτι πολύ πιο χειροπιαστό. 

Το γεγονός ότι αντιλαμβανόμαστε όντως τη γλώσσα του σώματος υποσυνείδητα –και εξίσου υποσυνείδητα αντιδράμε σε αυτήν, με τη δική μας στάση/ έκφραση/ χειρονομίες– δεν εμπόδισε μια στρατιά από ειδικούς να ξοδέψουν άπειρο χρόνο και χρήμα σε έρευνες για την αποκωδικοποίησή της.

Πράγμα που αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις όπως εκείνες που προσπαθούμε να αντιληφθούμε αν αρέσουμε στο συνομιλητή με τον οποίο (είναι η εντύπωσή μας ή μήπως) φλερτάρουμε εδώ και κάποια λεπτά, αλλά ακριβώς επειδή εκείνος/η αρέσει σε εμάς, ο αποκωδικοποιητής που φυσιολογικά θα έπρεπε να λειτουργεί ενστικτωδώς και αλάνθαστα μπλοκάρει.

Ένας άλλος σημαντικότατος λόγος για τον οποίο είναι καλό να γνωρίζουμε τα βασικά της γλώσσας του σώματος είναι ότι έτσι –εντάξει, και με λίγη εξάσκηση– μπορούμε να την ελέγξουμε, είτε για να στείλουμε με περισσότερη έμφαση τα μηνύματα που θέλουμε να στείλουμε, στην προκειμένη περίπτωση το ερωτικό ενδιαφέρον, ή για να κρύψουμε τα μηνύματα που δε θέλουμε να φανούν –τουλάχιστον όχι πριν βεβαιωθούμε ότι αυτό είναι αμοιβαίο.
Και πώς θα βεβαιωθούμε; Εύκολα, παρατηρώντας προσεκτικά τα σημάδια που ακολουθούν.

Κατ’ αρχάς, τα unisex

Είστε σε καλό δρόμο αν: * Ο συνομιλητής σας σας κοιτά στα μάτια, ανοιγοκλείνοντας τα δικά του συχνά –αντίδραση που προκαλείται από την κόρη του ματιού, η οποία μεγαλώνει όταν κοιτάζουμε το… αντικείμενο του πόθου μας. Μη βιαστείτε να απογοητευθείτε αν το βλέμμα του δεν παραμένει σταθερό αλλά χαμηλώνει ή απομακρύνεται ορισμένες φορές: πολλοί άνθρωποι νιώθουν άβολα να κοιτάζουν τον άλλο στα μάτια πολύ ώρα, ειδικά αν τον έχουν μόλις γνωρίσει. Το βλέμμα που «ταξιδεύει» από τα μάτια στα χείλη –στα οποία μένει και λίγη ώρα παραπάνω– και πάλι πίσω είναι εξαιρετικός λόγος για να ανοίξετε σαμπάνιες.

* Αντιγράφει ασυναίσθητα τις κινήσεις σας: ανάβει τσιγάρο όταν ανάβετε κι εσείς, πίνει από το ποτό του μόλις έχετε αφήσει το δικό σας στο τραπέζι, κάθεται σε στάση παρόμοια με τη δική σας. Ο «καθρεφτισμός» των κινήσεών σας είναι ξεκάθαρο σημάδι θαυμασμού, αλλά και υποσυνείδητη δήλωση ότι ταιριάζετε.

* Το επάνω μέρος του σώματος του/της γέρνει ελαφρά προς το μέρος σας, υποδηλώνοντας ενδιαφέρον αλλά και οικειότητα. Ακόμα περισσότερο, οι ώμοι που κλείνουν ελαφρά προς τα μέσα, είναι η θετικότερη ένδειξη όλων, η κίνηση που υποδηλώνει ότι θέλουμε υποσυνείδητα να αγκαλιάσουμε τον άλλο.

* Τα γόνατα, τα πέλματα ή οι ώμοι του/της είναι στραμμένα προς το μέρος σας, ακόμα και όταν κοιτάζει άλλου.

* Κάθεται με την πλάτη ίσια, στάση που δείχνει και ότι προσέχει αυτά που λέτε, αλλά και ότι προσπαθεί να σας κάνει καλή εντύπωση.
* Οι παλάμες των χεριών του/της είναι χαλαρές, πράγμα που υποδηλώνει ότι αισθάνεται άνετα –ίσως και οικεία– μαζί σας. Στη σπάνια περίπτωση που αυτές είναι και στραμμένες προς τα πάνω, μπορείτε να (ξανα)ανοίξετε σαμπάνιες: έχετε κερδίσει την εμπιστοσύνη του/της.

* Σας αγγίζει «τυχαία» ή στιγμιαία σε αθώα σημεία –π.χ. στο μπράτσο ενώ γελά με κάτι που είπατε, στο χέρι για να τραβήξει την προσοχή σας ή να δώσει έμφαση σε αυτό που λέει.

Είναι ώρα να φεύγετε αν: * Τα χέρια του/της είναι σταυρωμένα στο στήθος. Αν δεν κάνει κρύο, στην καλύτερη περίπτωση η συγκεκριμένη στάση υποδηλώνει επιφυλακτικότητα, στη χειρότερη ότι ο συνομιλητής σας προσπαθεί να δημιουργήσει ένα «τείχος» ανάμεσά σας.

* Κουνά το κεφάλι του/της διαρκώς καταφατικά –όχι, δε σημαίνει ότι προσέχει αυτά που λέτε, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Ακόμα χειρότερα αν το στηρίζει και στο χέρι του/της ή στον τοίχο. Ένα μικρό περιθώριο να μην ανησυχήσετε σας το αφήνουμε μόνο για την περίπτωση που υπάρχουν κι άλλα εμφανή σημάδια κούρασης.

* Οι παλάμες του/της είναι σφιγμένες, σε σχήμα γροθιάς, ή λίγο πιο χαλαρές, αλλά όχι ανοιχτές, υποδηλώνοντας ότι δεν αισθάνεται άνετα μαζί σας. Τα γόνατα, τα πέλματα και τα δάχτυλα των χεριών που δεν είναι στραμμένα προς το μέρος σας δείχνουν έλλειψη ενδιαφέροντος.

* Η απόσταση μεταξύ σας είναι τέτοια ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να ακουμπήσετε για παράδειγμα τα μπράτσα σας τυχαία. Αν κάθεστε απέναντι, πχ σε ένα τραπέζι, και ο συνομιλητής σας δεν κάνει σε καμία στιγμή προσπάθεια να «μειώσει» το χώρο ανάμεσά σας, σκύβοντας για παράδειγμα έστω και ελαφρώς προς την πλευρά σας, τα νέα δεν είναι καλά.

* Την ώρα που μιλάτε το βλέμμα του/της ταξιδεύει στο χώρο: είτε βαριέται είτε –ακόμα χειρότερα– δεν πιστεύει αυτά που λέτε. Σε κάθε περίπτωση, είναι ώρα να πηγαίνετε.

Αυτά που κάνουν οι γυναίκες (και σημαίνουν ότι ενδιαφέρονται) * Παίζουν με τα μαλλιά τους. Όχι, δεν είναι νευρικότητα, είναι φλερτ, και ναι, πολλές το κάνουν επίτηδες, για να δείξουν ξεκάθαρα ενδιαφέρον. Είτε το κάνει συνειδητά είτε όχι, είναι πολύ καλό σημάδι.

* Ισιώνουν τα ρούχα, παίζουν με βραχιόλια/ κολιέ/ κοσμήματα που φοράνε εν γένει, σπρώχνουν με το χέρι ή τινάζουν τα μαλλιά προς τα πίσω, ώστε να φανεί ο λαιμός. Το υποσυνείδητο (;) μήνυμα είναι ότι κάτι χαϊδεύει το δέρμα τους –το οποίο αποκαλύπτεται λίγο περισσότερο, για την περίπτωση που δεν το έχετε προσέξει.

* Σταυρώνουν τα πόδια ώστε τα γόνατα να κοιτούν προς το μέρος σας. Το σταυρώνουν, ξεσταυρώνουν και ξανασταυρώνουν τα πόδια γενικώς ξεφεύγει από το απλό φλερτ και περνά σε άλλο στάδιο, οπότε δεν το αναφέρουμε καν: πρώτον ξεφεύγει από το θέμα και δεύτερον όλοι ξέρουμε τι σημαίνει.
* Κουλουριάζονται στην πολυθρόνα ή τον καναπέ, ανεβάζουν τα πόδια στην καρέκλα τους και τα αγκαλιάζουν με τα μπράτσα, κάθονται γενικώς σε στάσεις που τις κάνει να φαίνονται μικρότερες –σε μέγεθος πάντα– και απροστάτευτες. Χρειάζεται να το εξηγήσουμε;

* Γέρνουν το κεφάλι στο πλάι κοιτώντας σας στα μάτια και χαμογελώντας, χαμηλώνουν το κεφάλι και υψώνουν παιχνιδιάρικα το βλέμμα για να συναντήσει το δικό σας, δαγκώνουν ελαφρά τον αντίχειρα ή το δείκτη. Αναλωνόμαστε στα προφανή.

Και οι άνδρες; * (Μη σοκαριστείτε αλλά) βάζουν τους αντίχειρες στις τσέπες του παντελονιού ή πίσω από τη ζώνη, έτσι ώστε οι παλάμες να δείχνουν τα επίμαχα σημεία. Δεν είναι αυτό που νομίζετε, είναι αρχέγονο ένστικτο –και η κίνηση είναι υποσυνείδητη.

* Κάθονται ή στέκονται σε στάση που προσδίδει όγκο στην εικόνα τους –ώμοι και στήθος προς τα έξω, μπράτσα απλωμένα στην πλάτη της καρέκλας ή του καναπέ, ή «ξεκολλημένα» από το σώμα όταν είναι όρθιοι. Το ίδιο ισχύει και για το πρόσωπο, αλλά είναι αρκετά ανεπαίσθητο: ρουθούνια που μετακινούνται ελάχιστα προς τα πλάγια, χείλη που δεν είναι κολλημένα μεταξύ τους –αλλά δεν τα λες και ανοιχτά.

* Φτιάχνουν τα μαλλιά, ισιώνουν τη γραβάτα ή το γιακά του πουκάμισου, στρώνουν τα ρούχα. Αυτά κατά προτίμηση πριν ξεκινήσουν να μιλάνε μαζί σας, ή λίγο ασυναίσθητα, αλλιώς δε θα τα θεωρούσαμε ακριβώς καλό σημάδι –εξαρτάται, βέβαια, πάντα και από την άποψή σας για τους νάρκισσους.

Ο κανόνας των τεσσάρων (σημαδιών)
Πριν βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα, θυμηθείτε πως οι ειδικοί συνιστούν να βρίσκετε τέσσερα τουλάχιστον σημάδια για να είστε σίγουροι. Το ότι ο άλλος δε σας κοιτάει στα μάτια μπορεί να είναι επειδή ντρέπεται, το ότι έχει τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος ενδέχεται να οφείλεται στο γεγονός ότι κρυώνει, ή ότι γενικώς συνηθίζει να κάθεται έτσι. Αν, όμως, αυτά συνδυάζονται με άλλα δύο αρνητικά σημάδια, το περιθώριο λάθους εκμηδενίζεται –εκτός αν έχετε πέσει σε «διαβασμένο/η», που έχει μάθει να ελέγχει τη γλώσσα του σώματός του/της για να μη δείξει ενδιαφέρον πριν δείξετε εσείς.

της Ηρώς Κουνάδη.

8 Μαθήματα ευζωίας από τους Γάλλους. I LOVE PARIS!!!!!!!! επαναξιολόγηση 15/02/2021 από τον Επικούρειο Πέπο.

Κάποιοι λαοί τα καταφέρνουν καλύτερα από κάποιους άλλους και διατηρούν ανεβασμένο το επίπεδο ζωής τους, ακόμα και αν οι σύγχρονες συνθήκες δεν διευκολύνουν κάτι τέτοιο. Ένας από αυτούς τους έξυπνους λαούς είναι οι Γάλλοι, οι οποίοι φροντίζουν να χαίρονται τη ζωή τους και τα φρέσκα croissant βουτύρου, όταν όλοι οι άλλοι τρέχουν στρεσαρισμένοι με ένα τοστ στο χέρι.

Τι μπορεί λοιπόν να μας διδάξει ο λαός, του οποίου η κυβέρνηση, έστω και μερικώς, κατέστησε παράνομη την ανταλλαγή επαγγελματικών email μετά τις 18.00 και τη λήξη του ωραρίου. Ακολουθούν οι κανόνες και οι καθημερινές συνήθειες των Γάλλων, και που κάνουν τη ζωή τους καλύτερη από πολλών Ευρωπαίων, και μη.

Συγκεντρώνουν την προσοχή τους σε ένα πράγμα

Στη χώρα που ο πρόεδρος κατήργησε τη χρήση του κινητού τηλεφώνου στις συνεδριάσεις της Βουλής, αντιλαμβάνονται πως η ενασχόληση με πολλά πράγματα ταυτόχρονα δεν είναι ποτέ μια επιτυχής ενασχόληση. Αν και οι περισσότεροι το συνηθίζουμε και είμαστε πεπεισμένοι πως τα καταφέρνουμε καλά όταν κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, το μόνο που πρέπει να είμαστε σίγουροι είναι ότι κάνουμε λάθος πιστεύοντας κάτι τέτοιο.

Δουλεύουν 35 ώρες την εβδομάδα

Οι Γάλλοι έχουν –έστω θεωρητικά- τη νοοτροπία του 35αρου την εβδομάδα, καθώς αυτό έχει θεσπιστεί από το 1999. Ακόμα και αν κάνουν υπερωρίες, συνήθως τις πληρώνονται και υπάρχει ακόμα ο σεβασμός στην προσωπική ζωή του εργαζομένου, ώστε να μην καλείται να δουλεύει, μετά το σχόλασμά του, ακόμα και αν πρόκειται απλά για την απάντηση σε ένα email. Αν και οι οικονομικές συνθήκες των τελευταίων ετών, έχουν επιρρεάσει το γαλλικό 35ωρο, παραμένει σημαντική η, με κάθε μέσο, διατήρησή του.

Δεν «φοβούνται» τους υδατάνθρακες

Τα γαλλικά croissant και οι baguettes ομορφαίνουν τη ζωή των Γάλλων καθημερινά και έχουν το μυαλό και την κρίση να μην μεμψιμοιρούν πάνω από μια μερίδα υδατάνθρακες αλλά να απολαμβάνουν τη ζωή χωρίς ενοχές. Η γαλλική κουζίνα δεν είναι η πιο διαιτητική ομολογουμένως, αλλά με κάποιο τρόπο και γλιτώνοντας τους εαυτούς τους από τις ενοχές, καταφέρνουν να διατηρούν τη σιλουέτα τους και τη γεύση στη ζωή τους.

Οικονομικά προσιτή ανώτατη εκπαίδευση

Τα περισσότερα πανεπιστήμια της Γαλλίας είναι δημόσια, γι’ αυτό και τα δίδακτρα κυμαίνονται μεταξύ 181 ευρώ για τα προπτυχιακά τμήματα μέχρι 380 ευρώ το χρόνο, για τους διδακτορικούς φοιτητές. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι πως ενώ οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν μειώσει τις δαπάνες που αφορούν στην παιδεία και το εκπαιδευτικό σύστημα, η Γαλλία, έχει διατηρήσει σταθερό τον σχετικό προϋπολογισμό της, στοχεύοντας ακόμα και σε μελλοντική αύξηση αυτού. 

Δεν τρώνε «στο πόδι»

Το φαγητό είναι μια ιεροτελεστία και έτσι φροντίζουν να το αντιλαμβάνονται και οι Γάλλοι, κάτι που απλά μεταφράζεται στο να μην τρώνε βιαστικά και με το ένα πόδι στην εξώπορτα, όπως συνηθίζουμε οι περισσότεροι. Με αυτή τη φιλοσοφία έχουν πλήρη γνώση του τι τρώνε, απολαμβάνουν την κάθε μπουκιά και αφήνουν το περιθώριο στον οργανισμό τους και το μεταβολισμό να το επεξεργαστεί χωρίς άγχος και βιασύνη.

Οι διακοπές είναι σοβαρή υπόθεση

Εν αντιθέσει με τους εργαζόμενους σε πολλές άλλες χώρες, οι Γάλλοι εκμεταλλεύονται όλες τις  μέρες αδείας τους. Κάθε χρόνο, από τον πρώτο χρόνο πρόσληψής τους, δικαιούνται 30 μέρες άδειας μετ’ αποδοχών και φροντίζουν να τις πάρουν όλες, συνήθως τον Αύγουστο, όπως ο περισσότερος κόσμος. Μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, αλλά οι στατιστικές δείχνουν πως δεν είναι  λίγοι οι εργαζόμενοι που δεν εκμεταλλεύονται στο έπακρο την ετήσια άδειά τους, συσσωρεύοντας έτσι μέρες αδείας που πιθανότατα δεν θα πάρουν ποτέ.

Αγαπούν τα παιδιά

Μια σειρά υπηρεσιών φροντίδας παιδιών καλύπτονται εξ’ ολοκλήρου από το κράτος και ακόμα και όταν δεν λειτουργούν όλα ρολόι σε αυτές τις διαδικασίες, είναι διαπιστωμένη η πρόθεση του κράτους να φροντίσει και να ενισχύσει τις πολυμελείς οικογένειες. Η φροντίδα των νεότερων μελών της γαλλικής κοινωνίας είναι προτεραιότητα για το γαλλικό κράτος, δεδομένου ότι προγραμματίζονται πολλές βελτιώσεις και προσθήκες στα σχετικά προγράμματα, μέχρι το 2017.

Επικροτούν τη συμβίωση των ζευγαριών

Το 1999, η γαλλική κυβέρνηση εισήγαγε το συμφωνητικό συμβίωσης, με κύριο στόχο τη διευκόλυνση των ομόφυλων ζευγαριών και έγινε τόσο δημοφιλές στα ετερόφυλα ζευγάρια, καταλήγοντας το 95% των ζευγαριών που υπέγραφαν το συμφωνητικό να είναι διαφορετικού φύλου οι σύζυγοι.

Το αξιοσημείωτο είναι πως παρά τα διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά των διαζυγίων  στη Γαλλία, το συμφωνητικό συμβίωσης προτιμάται όλο και περισσότερο από τα ζευγάρια που είτε θέλουν απλά να επωφεληθούν από τα προνόμια αυτή της συνθήκης, είτε να κάνουν ένα δοκιμαστικό του γάμου που θα ακολουθήσει. Η στήριξη της κυβέρνησης στη συμβίωση των ζευγαριών, απελευθερώνει τυχόν κοινωνικούς περιορισμούς και προκαταλήψεις, αναβαθμίζοντας κατακόρυφα την ποιότητα ζωής.

http://www.clickatlife.gr

Δείκτες Κοινωνικής Επάρκειας. επαναξιολόγηση στις 15/02/2021 από τον Επικούρειο Πέπο.

Κοινωνική επάρκεια είναι το σύνολο των δεξιοτήτων που προκύπτουν στην επιτυχημένη κοινωνική λειτουργία με φίλους.

Σημαντικά στοιχεία κοινωνικής επάρκειας είναι:

• Να ξέρεις πώς να κάνεις επιτυχημένα ανοίγματα

• Να μάθεις τι αναμένεται στα διάφορα στάδια της φιλίας

• Να εντοπίζεις τους ανθρώπους που δεν είναι πιθανοί υποψήφιοι για φίλοι

• Να εμβαθύνεις τις σχέσεις σου με ανθρώπους που πιθανόν θα είναι ικανοποιητικοί φίλοι

• Να αφήνεις τα πράγματα να εξελίσσονται ευχάριστα και για τους δυο

• Να εξασφαλίζεις ότι κάθε μέρος κάνει τις ίδιες προσπάθειες στη σχέση χωρίς να κρατάς ακριβή λογαριασμό

• Να αποφεύγεις να εμπιστεύεσαι κάποιον που πιθανόν να αποδειχθεί αναξιόπιστος

• Να αποτρέπεις τις προκλήσεις από αυτούς που θέλουν να «κλέψουν» τους φίλους σου

• Να αποφεύγεις να μένεις κολλημένος με φίλους που δεν βρίσκεις πια ελκυστικούς.

• Να αποφεύγεις να ξεμένεις χωρίς φίλους

• Να συνέρχεσαι γρήγορα όταν σε απορρίπτουν

Η κοινωνική επάρκεια συσχετίζεται με δύο άλλες έννοιες: τις κοινωνικές δεξιότητες και την κοινωνική αποδοχή ή απόρριψη.

Οι κοινωνικές δεξιότητες θεωρούνται ως πτυχή της έννοιας της κοινωνικής επάρκειας και ορίζονται ως «οι συγκεκριμένες συμπεριφοριστικές δεξιότητες που χρησιμοποιούνται για να ανταποκριθεί κάποιος στις δεδομένες κοινωνικές καταστάσεις». Ή διαφορετικά οι κοινωνικές δεξιότητες είναι οι συγκεκριμένες συμπεριφορές, που εκδηλώνει ένα άτομο, προκειμένου να ανταποκριθεί με επιτυχία στις απαιτήσεις μιας κοινωνικής περίστασης.

Από την άλλη η κοινωνική αποδοχή και η κοινωνική απόρριψη απεικονίζουν την κοινωνική θέση κάποιου ανάμεσα στους συνομηλίκους και μετρώνται συνήθως μέσω των κοινωνιομετρικών κλιμάκων. Η κοινωνική αποδοχή ή η απόρριψη μπορεί να εκληφθεί ως προϊόν ή έκβαση της κοινωνικής επάρκειας.

Η κοινωνική επάρκεια αποτελεί σημαντική βάση, που οδηγεί σε στέρεες σχέσεις με τους συνομηλίκους και σε ακαδημαϊκή επιτυχία, ενώ η έλλειψη της κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας έχει συνδεθεί με διάφορα αρνητικά αποτελέσματα, όπως παραβατικότητα και ανάπτυξη αντικοινωνικής συμπεριφορά.

Η καλλιέργεια αποτελεσματικής κοινωνικής επάρκειας κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την κοινωνική προσαρμογή του ατόμου. Με τον όρο κοινωνική προσαρμογή εννοούμε την ικανότητα του (ή μη) να οργανώνει την ύπαρξη του με τρόπο τέτοιο, ώστε να εναρμονίζεται και να δρα με τρόπο λειτουργικό μέσα στο κοινωνικό του περιβάλλον.

Κοινωνικές μεταβλητές όπως η κοινωνικοοικονομική τάξη, η εκπαίδευση – το σχολικό περιβάλλον, το φύλο, η εθνική καταγωγή, η ιδιοσυγκρασία κ.ά. μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες επικινδυνότητας που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη της κοινωνικής επάρκειας.

Ο γονικός παράγοντας μπορεί και επηρεάζει σε πολύ σημαντικό βαθμό την κοινωνική προσαρμογή ενός παιδιού. Ο Goodyer (1990), που έχει εξετάσει διεξοδικά τα στοιχεία σχετικά με τις συνέπειες που έχουν πάνω στα παιδιά οικογενειακές διαφορές και γονεικές δυσλειτουργίες, επισημαίνει ότι αυτό που θα προκαλέσει προβλήματα συμπεριφοράς και προσωπικότητας στα παιδιά μπορεί να είναι ένας συνδυασμός περιστάσεων και όχι ένα μεμονωμένο γεγονός.

Μην ξεχνάτε τα χαρισματικά παιδιά. Αφορά την Διώνη, την Ζαν Ντ' Άρκ, την Ελιάνα και όχι μόνο. Επαναξιολόγηση 15/02/2021

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, χρόνια τώρα είχα τη μεγάλη χαρά να γνωρίσω αρκετά χαρισματικά παιδιά, το μεγάλο πρόβλημα ήταν, και δυστυχώς είναι, πως πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν συνηθίσει τη θεωρία του Μπουραντά. Κάποιοι τους λένε πως είναι κοτόπουλα ενώ αυτά είναι αετόπουλα, και δυστυχώς πολλές φορές παραμένουν κοτόπουλα. Με κάποια παιδιά έχω δώσει μεγάλη μάχη, και συνεχίζω να δίνω ακόμα. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Γονείς και εκπαιδευτικοί έχουν την τάση να βοηθούν περισσότερο τους μαθητές που παρουσιάζουν χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο. Όμως, αυτό δεν είναι πάντα σωστό για το σύνολο…

«Μην ξεχνάτε τα χαρισματικά παιδιά».

Το 1971 ο Αμερικανός ψυχολόγος Julian Stanley ξεκίνησε, στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Βαλτιμόρη, τη μακροβιότερη μελέτη για παιδιά – ιδιοφυΐες που έχει γίνει ποτέ στον κόσμο.

Η σχετική μελέτη με τίτλο «The Study of Mathematically Precocious Youth» (SMPY) κατέγραψε σε βάθος 45 ετών τη συμπεριφορά και τις επιδόσεις 5.000 χαρισματικών μαθητών, τα συμπεράσματα της οποίας έρχονται σήμερα στη δημοσιότητα.

Ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα της μελέτης είναι ότι ακόμα και τα ιδιοφυή παιδιά, για να επιτύχουν στη ζωή τους, χρειάζονται την κατάλληλη εκπαίδευση, ώστε να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητες τους. Οι ερευνητές τονίζουν ότι συχνά οι γονείς και οι δάσκαλοι κάνουν το λάθος να στρέφουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στους μαθητές με χαμηλές επιδόσεις και θεωρούν ότι τα χαρισματικά παιδιά δεν χρειάζονται βοήθεια.

Κεντρικό μήνυμα της σχετικής μελέτης SMPY είναι: «Μην ξεχνάτε τα χαρισματικά παιδιά».

Ο μελετητής και ψυχολόγος Jonathan Wai τονίζει: «Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί οι άνθρωποι ελέγχουν πραγματικά την κοινωνία μας. Τα παιδιά που βρίσκονται στην κορυφή τείνουν να γίνονται επιφανείς επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών, δικαστές, γερουσιαστές και δισεκατομμυριούχοι».

Η μελέτη επισημαίνει ότι, δυστυχώς, η έρευνα δείχνει πως τα παιδιά που παρουσιάζουν πολύ νωρίς ικανότητες στις επιστήμες και στα μαθηματικά δεν λαμβάνουν τη βοήθεια που θα έπρεπε, ενώ οι εκπαιδευτικοί που έχουν μπροστά τους λαμπρούς μαθητές επιλέγουν να αφιερώσουν το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής τους στους πιο αδύναμους μαθητές.

Αποτέλεσμα αυτής της στάσης των εκπαιδευτικών είναι τα παιδιά που θα μπορούσαν στο μέλλον να κάνουν ιατρικές ανακαλύψεις ή να ομιλούν στα Ηνωμένα Έθνη να περιορίζονται στην ενήλικη ζωή τους σε λιγότερο σημαντικούς ρόλους.

Αν οι δάσκαλοι και οι γονείς έχουν μπροστά τους ένα χαρισματικό παιδί, δεν πρέπει να σταματήσουν να το ενισχύουν με «σκληρή δουλειά» και να αναγνωρίζουν το είδος της εξυπνάδας του παιδιού, καθώς και σε ποιον τομέα θα μπορούσε αυτό το παιδί να δείξει τις δυνατότητές του. Άλλα παιδιά έχουν τάση να γίνουν μηχανικοί και αρχιτέκτονες και άλλα χειρουργοί.

Η μελέτη επισημαίνει ότι το μέλλον του κόσμου εξαρτάται από αυτά τα παιδιά.

Το Κέντρο για Ταλαντούχα Παιδιά (Center for Talented Youth) του πανεπιστημίου Johns Hopkins ξεκίνησε από τον Julian Stanley, καθηγητή Ψυχολογίας, που επιχείρησε να βοηθήσει ένα αγόρι να αναπτύξει το ταλέντο του, καθώς είχε εξαντλήσει όλα τα σχολικά τεστ στα μαθηματικά από την ηλικία των 13 ετών. Το κέντρο δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει μία εθνική ανάγκη, όπως λέει το ίδιο το πανεπιστήμιο, για να αναγνωρίζει και να εξελίσσει τα πιο λαμπρά παιδικά μυαλά παγκοσμίως. Και τα έχει καταφέρει, καθώς ένα από αυτά τα ταλέντα ήταν ο ιδρυτής του Facebook και ένα άλλο ο συνιδρυτής της Google. 

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Οδηγός (επι)βίωσης για παντρεμένα ζευγάρια. επαναξιολόγηση 15/02/2021 από τον Επικούρειο Πέπο.

Ο γάμος είναι η τελετουργική κορύφωση μιας σχέσης. Το επίσημο άνοιγμά της στην κοινωνία: Το ζευγάρι ενώπιον θεού και ανθρώπων δεσμεύεται πίστη και αφοσίωση. Και μετά… ακολουθεί ο έγγαμος βίος.

Συχνά, μια φυλακή, ένας εγκλωβισμός για δυο ανθρώπους, όταν δεν καταφέρνουν να συμβιώσουν αρμονικά. Αντιθέτως όσα ζευγάρια πετυχαίνουν την αρμονική συμβίωση, μας βεβαιώνουν ότι είναι υπέροχος. Σαν το καλό κρασί που όσο παλιώνει τόσο καλύτερο γίνεται.

Τι κάνει όμως το κρασί να παλιώνει με επιτυχία; Τι κάνει τον χρόνο σύμμαχο αντί για εχθρό;

Μικρές οδηγίες για μεγάλα αποτελέσματα

Το ανδρόγυνο πρέπει να μάθει να συμβιβάζεται.

Ο ένας να ακούει τον άλλο και όχι ο καθένας να εμμένει στην θέση του. Μόνο όταν βρεθεί το σημείο του συμβιβασμού επέρχεται η ισορροπία.

Να προσεγγίζει ο ένας τις συνήθειες του άλλου.

Μπορεί να είχαν συνηθίσει διαφορετικά, όμως ο καθένας αν ξεκολλήσει από τα στερεότυπα και τις βολές του θα δει πόσα πολλά μπορεί να πάρει από τον άλλον.

Να κάνει πράγματα από κοινού.

Μια βόλτα, μια εκδρομή, ακόμη και μια ταινία στην τηλεόραση ή ένα ποτό στο μπαλκόνι, δημιουργεί δεσμό μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Να κάνει πράγματα ξεχωριστά.

Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα ο κάθε σύντροφος να έχει λίγο προσωπικό χρόνο μέσα στην εβδομάδα για να τον αφιερώσει όπως θέλει. Προσοχή: χρειάζεται μέτρο, αλλιώς ελλοχεύει η απομόνωση.

Να φροντίζει την ερωτική του ζωή.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η επανάληψη καταντάει το σεξ βαρετό, όμως αυτοί ίσως αγνοούν ότι η επανάληψη είναι αυτή που επιτρέπει να χτίσεις σπουδαία οικοδομήματα.

Να σέβεται ο κάθε σύντροφος την οικογένεια του άλλου.

Ας μην λησμονούμε, ότι ο δικός μας πεθερός και πεθερά είναι ο πατέρας και η μάνα που γέννησαν τον σύντροφό μας και προφανώς, η αγάπη προς τον γονιό είναι αδιαπραγμάτευτη.

Να μην αφήνει τα σώματά του παραμελημένα.

Η σιλουέτα, η καθαριότητα, το στυλ… ποτέ δεν χορταίνουμε να θαυμάζουμε αυτό που αγαπάμε. Το ίδιο θέλει και ο σύντροφός μας!

Οι σχέσεις δεν είναι ούτε δεδομένες, ούτε αυτονόητες, θέλουν φροντίδα. Αν φροντίσουμε τη σχέση μας, αυτή θα μας το ανταποδώσει πολλαπλάσια!

http://www.pathfinder.gr

Tι είναι αγάπη; Ποιος θα μας απαντήσει; άκουσα μία καταπληκτική ιστορία για την γυναίκα του ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ αυτή η γυναίκα θα ήταν η ιδανική να μας μιλήσει για την αγάπη.

Μήπως η Αγάπη είναι χημεία;

Βιολογικά, η Αγάπη είναι μια έντονη νευρολογική κατάσταση, όπως η πείνα ή η δίψα, αλλά πιο μόνιμη. Λέμε για την αγάπη ότι είναι τυφλή ή με την έννοια ότι δεν την ελέγχουμε. Αλλά πάλι, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα παράξενο, από τη στιγμή που η Αγάπη, είναι κατά βάση χημικό φαινόμενο μας λένε οι χημικοί.

Ενώ ο πόθος είναι μια περιστασιακή σεξουαλική επιθυμία στη δημιουργία της οποίας εμπλέκεται η απελευθέρωση ορμονών, όπως η τεστοστερόνη, και τα οιστρογόνα, στην πραγματική αγάπη ή στο πραγματικό δέσιμο και στην πραγματική αφοσίωση. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ένα τεράστιο συνδιασμό ορμονών:: Φερομόνες, Ντοπαμίνη, Νορεπινεφρίνη, σεροτονίνη, ωκυτοκίνη και βαζοπρεσίνη (ADH).

Ωστόσο, από την σκοπιά της εξέλιξης, η αγάπη μπορεί να αντιμετωπισθεί ως μηχανισμός επιβίωσης. Ένας μηχανισμός που έχουμε αναπτύξει, ώστε να χρειαζόμαστε τις μακροχρόνιες σχέσεις, που σημαίνουν αμοιβαία αλληλοϋπεράσπιση, φροντίδα των γονιών προς τα παιδιά και προώθηση του αισθήματος ασφάλειας και σιγουριάς.

 Η Αγάπη στην αρχαιότητα είχε πολλές εκφάνσεις

Οι αρχαίοι ξεχώριζαν την Φιλία, την οποία αντιλαμβάνονταν ως μια βαθιά αλλά χωρίς σεξουαλική διάσταση, οικειότητα, ανάμεσα σε στενούς φίλους ή μέλη μιάς οικογένειας ή ως ένα βαθύ δέσιμο, που σφυρηλατείται ανάμεσα σε στρατιώτες που πολεμούσαν ο ένας δίπλα στον άλλον στη μάχη.

Το αρχαίο Ρωμαϊκο Ludus πάλι, περιγράφει ένα πιο παιχνιδιάρικο πάρε-δώσε που συμβαίνει όταν φλερτάρουμε.

Πράγμα ήταν η ώριμη αγάπη που εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου ανάμεσα σε ζευγάρια που βρίσκονται πολύ καιρό μαζί και περιλαμβάνει αλληλοκατανόηση στην πράξη, αφοσίωση, συμβιβασμούς και αλληλοκατανόηση.

Αγάπη για τους αρχαίους, ήταν ένας πιό γενικευμένος όρος και δεν είχε να κάνει με την αποκλειστικότητα αλλά με ένα πανανθρώπινο συναίσθημα που αφορούσε τους γύρω σου.

Φιλαυτία, είναι η αγάπη για τον εαυτό σου, που δεν είναι τόσο εγωιστική όσο ακούγεται. Όπως έλεγε ο Αριστοτέλης ή όπως θα σας πει οποιοσδήποτε ψυχοθεραπευτής, για να μπορέσεις να νοιαστείς για τους άλλους, πρέπει πρώτα να έχεις φροντίσει τον εαυτό σου.

Τέλος, και πιθανότατα τελευταίος, αν και προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα και επιπλοκές, ο Έρως, έχει να κάνει με την σεξουαλική έλξη, και το πάθος. Εκτός αν μετεξελιχθεί σε φιλία η/και πράγμα, ο έρως θα εκφυλιστεί και θα σβήσει μόνος του.

Αγάπη είναι όλα τα παραπάνω. Αλλά είναι παράλογο και μη μη ρεαλιστικό να έχουμε την προσδοκία να βιώσουμε και τις έξι εκδοχές της με ένα μόνο πρόσωπο. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικά πράγματα η οικογένεια και η κοινωνία.

Η Αγάπη είναι παθιασμένη δέσμευση

Η απάντηση παραμένει ασαφής, εν μέρει διότι η Αγάπη δεν είναι ένα πράγμα. Αγάπη για τους γονείς, τους συντρόφους, τα παιδιά, την πατρίδα, τον διπλανό, τον Θεό, κτλ., όλες έχουν διαφορετική υφή. Κάθε μια έχει τις παραλλαγές της: Τυφλή, μονόπλευρη, τραγική, σταθερή, ρευστή, υστερόβουλη, ανολοκλήρωτη, άνευ όρων…

Στην καλύτερη πάντως, όλες οι εκδοχές της είναι μια ευγενής και παθιασμένη δέσμευση, την οποία καλλιεργούμε και εξελίσσουμε, αν και συχνά εμφανίζεται στις ζωές μας απρόσκλητη. Γι’ αυτό και είναι κάτι περισσότερο από ένα δυνατό συναίσθημα. Χωρίς την δέσμευση, είναι μόνο ένας ενθουσιασμός. Χωρίς το πάθος είναι μόνο εμμονή. Ακόμα και η μεγαλύτερη Αγάπη, χωρίς τα ην φροντίσεις και να την καλλιεργήσεις, μαραίνεται και πεθαίνει.

 Η Αγάπη είναι κίνητρο για όλες τις μεγάλες ιστορίες

Το τι είναι η Αγάπη, εξαρτάται από το πού βρίσκεσαι σε σχέση με αυτήν. Όταν βρίσκεσαι ασφαλής μέσα της, μπορείς να την αισθάνεσαι τόσο φυσική και απαραίτητη, όσο τον αέρα – υπάρχεις μέσα της χωρίς καλά καλά να το προσέχεις. Όταν την στερηθείς, μπορεί να τη νιώθεις σαν εμμονή. Να σε εξαντλεί, σχεδόν σαν σωματικός πόνος.

Η Αγάπη είναι το κίνητρο για τις μεγάλες αφηγήσεις. Όχι μόνο για τις ιστορίες με ρομαντική αγάπη, αλλά και για την αγάπη του γονιού προς το παιδί του, για την αγάπη στην οικογένεια, στην πατρίδα. Εϊναι το σημείο πριν την ολοκλήρωσή της που συναρπάζει. Αυτό που σε χωρίζει από την αγάπη, τα εμπόδια που μπαίνουν ανάμεσά σας. Αυτές τις στιγμές που προσπαθείς να ξεπεράσεις τα εμπόδια, η Αγάπη είναι τα πάντα.

www.theguardian.com/

Αποστάγματα σοφίας στο filomatheia.blogspot.gr επαναξιολόγηση στις 15/02/2021από τον Επικούρειο Πέπο.

Σοφά λόγια στο ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου.
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους το εκπαιδεύω λεγόταν «ἀνάγω» και η εκπαίδευση αναγωγή,
η φοίτηση στο σχολείο «ἀναγινώσκειν» ή «γραμματίζεσθαι».
Εκείνος που δεν έλαβε εκπαίδευση ονομαζόταν ανάγωγος.
Ubi amor, ibi dolor (όπου αγάπη, εκεί και πόνος)
«Ubi dubium, ibi libertas» (Οπου υπάρχει αμφιβολία, εκεί υπάρχει ελευθερία)
Publilius Syrus, 1ος μ.Χ αιών
«Να ενεργείς με τέτοιο τρόπο, ώστε η αρχή στην οποία στηρίζεται η πράξη σου να μπορούσε να γίνει παγκόσμιος νόμος.
Εμμάνουελ Καντ

«1. Άφοβον ο θεός (Μη φοβάσε το Θεό)
2. Αναίσθητον ο θάνατος (Λυτρώσου από τον φόβο του θανάτου)
3. Τ’αγαθόν μεν εύκτητον (Το αγαθό εύκολα κατακτάται)
4. Το δεινόν ευεκαρτέρητο (οι οδύνες εύκολα υπομένονται)
Από την Τετραφάρμακο του Επίκουρου
«"Γεννηθήκαμε μια φορά και δε γίνεται να γεννηθούμε και δεύτερη, ενώ είναι βέβαιο πως δεν θα υπάρξουμε ξανά στον αιώνα τον άπαντα. Εσύ όμως, ενώ δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις την ευτυχία γι’ αργότερα.
Κι η ζωή κυλά με αναβολές και χάνεται, κι ο καθένας μας πεθαίνει μες στις έγνοιες."
Επίκουρος
«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ εταίρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.
Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….»
Αριστοτέλης Πολιτικά
Τι ανόητοι που είναι οι άνθρωποι. Ζητάνε ελευθερία της έκφρασης ενώ δεν έχουν ελευθερία της σκέψης..»
Soren Kierkegaard
«Σημασία δεν έχει που βρίσκεται το κορμί, αλλά που ταξιδεύει η ψυχή.»
Σωκράτης
«Ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.»
Θουκιδίδης
«Αυτός που δεν ξέρει για ποια πράγματα να νοιάζεται και σε ποια να μη δίνει σημασία, νοιάζεται για το ασήμαντο και παραβλέπει το ουσιώδες.»
Βούδας
"Φιλοσοφία θα πει: να βρίσκεσαι καθ' οδόν.
Τα ερωτήματά της είναι ουσιαστικότερα από τις απαντήσεις της, και κάθε απάντηση μετατρέπεται σε νέο ερώτημα".
Καρλ Γιάσπερς
Οι ιδεολογίες μας χωρίζουν.
Τα όνειρα και οι αγωνίες μάς ενώνουν.
Ευγένιος Ιονέσκο
Πώς θα δαμαστεί μέσα στον άνθρωπο το θηρίο που τείνει προς την πλεονεξία και τη βία;
Ο Μακιαβέλι θ' απαντούσε: με τον εξαναγκασμό του Νόμου.
Οι απαισιόδοξοι: με τη Χάρη του Θεού.
Οι αισιόδοξοι: με την Παιδεία.
Ευ. Παπανούτσος
«Η αξία ενός ανθρώπου θα πρέπει να εξετάζεται με βάση ότι δίνει και όχι ότι μπορεί να λάβει. Προσπάθησε να μην γίνεις ένας άνθρωπος της επιτυχίας, αλλά ένας άνθρωπος της αξίας».
Albert Einstein.
«Κάθε μέρα υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι η εσωτερική και εξωτερική ζωή μου βασίζονται σε κόπους άλλων ανθρώπων, ζωντανών και νεκρών, και θα πρέπει να καταβάλλω δυνάμεις, προκειμένου να δώσω στο ίδιο μέτρο με αυτά που έχω λάβει και συνεχίζω να λαμβάνω».
Albert Einstein.
«Δεν είναι δυνατό να ζει κανείς ευχάριστα, αν δεν ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, όπως και δεν μπορεί να ζει φρόνιμα, ηθικά και δίκαια, αν δεν ζει ευχάριστα».
Επίκουρος Κύριαι δόξαι
«Ο θεός δεν είναι για φόβο (διότι η θεϊκή δύναμη δεν απειλεί εκ φύσεως), ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (διότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή) και το καλό (ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε) εύκολα αποκτιέται, το δε κακό αντέχεται (ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το υπομείνουμε). από την τετραφάρμακο (τέσσερις αρχές) του Επίκουρου,
«Είναι μεγάλο ευτύχημα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του φιλοσοφία. Αυτός ο διαφορετικός τρόπος του σκέπτεσθαι μας εμποδίζει από του να γίνουμε αγέλη.» Χουρμουζιάδης
«Μια έννοια που έχει τη δύναμη να ρυθμίζει όλη τη ζωή μας: Επιείκεια.» Κομφούκιος
«Ο άριστος πάνω απ' όλα θέτει τη δικαιοσύνη. Ο άριστος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος θα στασιάσει. Ο μικρός άνθρωπος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος, θα κλέψει» Κομφούκιος
«Να μην αναζητώ μία θέση απ' όπου θα μπορώ να κάνω κάτι χρήσιμο, αλλά να κάνω κάτι χρήσιμο από εκεί όπου πραγματικά βρίσκομαι» Carl Jung
«Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό» Αριστοτέλης
«Δεν μπορώ να διδάξω σε κανένα τίποτα. Μπορώ μόνο να τον κάνω να σκέφτεται» Σωκράτης
«Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας» Αριστοτέλης
«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης και οι περισσότεροι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης» Sigmund Freud
«Ζωή είναι να μην ζεις μόνο για τον εαυτό σου!» Μένανδρος
«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο— καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο— το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή» Νίκος Καζαντζάκης - Ασκητική
«Να μη βυθίζεσαι στο παρελθόν, να μην κάνεις όνειρα για το μέλλον, να επικεντρώνεις τη σκέψη σου στην παρούσα στιγμή.» Σιντάρτα Γκοτάμα Βούδας
«Ου προσποιείσθαι δει φιλοσοφείν αλλ’ όντως φιλοσοφείν. Ου γαρ προσδεόμεθα του δοκείν υγιαίνειν αλλά του κατ’ αλήθειαν υγιαίνειν.» Επίκουρος
ΠΗΓΗ: wordpress.com