ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ 04/09/2019 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ. Ιδού το αποτέλεσμα του εθελοντισμού.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου σας καλημερίζω, και σας καλησπερίζω ταυτόχρονα, από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι όπου αυτή την περίοδο συμβαίνουν μαγικά - καλλιτεχνικά πράγματα!!

Ας πάρω όμως τα πράγματα με την σειρά, πριν έναν χρόνο περίπου βλέποντας την άθλια κατάσταση του σχολικού κτηρίου, και τον περιβάλλοντα χώρο έκανα μία πρόταση στον τότε πρόεδρο της κοινότητας να μου επιτρέψουν να επικοινωνήσω με τους CARPE DIEM [είναι μία ομάδα εθελοντών που κάνουν εικαστικές παρεμβάσεις σε σχολικά κτήρια] ώστε να έρθουν να ομορφύνουν και το δικό μας σχολείο. Στην πορεία επικοινώνησα και με τον δάσκαλο, και φυσικά με την σχολική πρωτοβάθμια επιτροπή. Ο δάσκαλος το συζήτησε και με τους γονείς των παιδιών και μου άναψε το πράσινο φως για τις περαιτέρω ενέργειες.

Η επαφή που είχα με την ομάδα των CARPE DIEM δεν ευδοκίμησε λόγω φόρτου εργασίας, στην πορεία σκέφτηκα πως είχα δύο εναλλακτικές, η μία ήταν να απευθυνθώ σε κάποια ταλαντούχα παιδιά του χωριού που έχουν το ταλέντο στη ζωγραφική, και η άλλη ήταν να ζωγραφίσω μόνος μου κάποιες πλευρές του κτηρίου.
Αυτό όταν το ανάφερα στον καλλιτέχνη ξυλογλύπτη Άγγελο - Φειδία ενθουσιάστηκε με την ιδέα γιατί έχει δει έργα μου και του άρεσαν πάρα πολύ. Ειδικά όταν του είπα πως θα ζωγράφιζα τα ίδια θέματα μ' αυτά που είχα παρουσιάσει στην έκθεσή μου που έκανα στο Λονδίνο τον περασμένο Μάρτιο ξετρελάθηκε. Ως καλλιτέχνης που είναι γνωρίζει την αξία των έργων μου.

Ο λόγος που τελικά δεν προκρίθηκε αυτή η πρόταση ήταν το γεγονός πως λόγω της μεγάλης αξίας των έργων,  υπήρχε ο κίνδυνος κάποιο πρωί να πάνε τα παιδιά στο σχολείο και να μην υπήρχαν οι τοίχοι όπου θα είχα ζωγραφίσει!!! Αυτό ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα, η μόνη λύση θα ήταν να προσλάβουμε φύλακες ώστε να φυλάνε το σχολείο σε εικοσιτετράωρη βάση. Αυτή ήταν μία καλή ιδέα αλλά είχε μεγάλο κόστος, γι' αυτό και την απορρίψαμε.
Προκειμένου να βγούμε από το αδιέξοδο ο καλλιτέχνης ξυλογλύπτης πρότεινε να επικοινωνήσουμε με δύο κοπέλες που είχε γνωρίσει όταν φοιτούσε στην σχολή καλών τεχνών, την Αθηνά Αναγνωστοπούλου και την Ελένη Τσιλιλή.

Γνώριζε την αξία τους και θα ήμασταν τυχεροί αν τελικά δεχόντουσαν, φανταστείτε τη χαρά μας όταν τις συναντήσαμε και μας είπαν πως δέχονται να αναλάβουν αυτό το έργο, και μάλιστα χωρίς αμοιβή λόγω της γνωριμίας τους με τον συνάδελφο ξυλογλύπτη, και γιατί ήθελαν να κάνουν κάτι για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι μιας και είχαν ακούσει τόσα πολλά καλά λόγια γι' αυτό, και για τους κατοίκους του και ειδικότερα για τον πρόεδρο!!!!!!!!

Λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία επισκέφτηκα τον δάσκαλο για τις τελευταίες λεπτομέρειες και συμφωνήσαμε πως κάποια στιγμή που εμείς θα ήμασταν έτοιμοι θα ξεκινάγαμε το έργο. Εγώ εκείνη την περίοδο βρισκόμουν σε επικοινωνία με την εταιρεία ΤΥΡΑΣ προκειμένου να αναλάβει το κόστος των χρωμάτων το οποίο θα ήταν περίπου στα 700 - 900 ευρώ. 
Για καλή μας τύχη ο συγχωριανός μας 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ [αντιπεριφερειάρχης] πληροφορήθηκε γι' αυτή μου την ενέργεια και επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει:
Σπύρο, επειδή κι εγώ σ' αυτό το σχολείο έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, και επειδή θέλω ως Χρήστος Γακόπουλος να κάνω κάτι για το χωριό, θα αναλάβω εγώ το όποιο κόστος!!!

Ευχαρίστησα τον Χρήστο και του είπα πως όταν θα ήμασταν έτοιμοι θα τον ενημέρωνα.
Και τώρα αρχίζουν τα παρατράγουδα.
Την επόμενη της συνάντησης μου με τον δάσκαλο, δέχομαι το τηλεφώνημά του, όπου, ω! του θαύματος τον ακούω να μου λέει:

Κύριε Γκοβίνα αυτά που σας είπα χθες δεν ισχύουν!! πέρασε ο πρόεδρος πριν λίγο και σε κουβέντα που είχα μαζί του μου είπε πως δεν επιτρέπει να γίνει αυτή η εικαστική παρέμβαση!!
Αρχικά νόμιζα πως μου κάνει πλάκα, όταν συνειδητοποίησα πως μιλούσε σοβαρά του εξήγησα πως λίγες μέρες πριν ο πρόεδρος, [ΚΏΣΤΑΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ] με είχε επισκεφτεί στο σπίτι μου και δεν μου ανάφερε κάτι τέτοιο, αντιθέτως ήταν ενθουσιασμένος με την ιδέα, τι άλλαξε λοιπόν ξαφνικά και ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ άλλαξε γνώμη;
ΔΑΣΚΑΛΟΣ: Όχι δεν αναφέρομαι στον ΚΩΣΤΑ ΤΣΙΟΥΝΗ ο Ηλίας Τσιούνης πέρασε και μου είπε αυτά που σου είπα!!

Σε παρατήρησή μου πως ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει τον Σεπτέμβριο και όχι αρχές Ιουνίου, απάντησε πως  ο Ηλίας Τσιούνης μιλούσε εκ μέρους του νυν προέδρου!!!
Απίστευτα πράγματα, αυτά δεν συμβαίνουν ούτε στο θέατρο σκιών, αλλά ούτε και στην Ουγκάντα!!!
Αφού έριξα κάτι γαλλικά επικοινώνησα με τον καλλιτέχνη Άγγελο -Φειδία και του εξήγησα όλη την τραγελαφική κατάσταση και του ανακοίνωσα την πρόθεσή μου να παραιτηθώ από όλη αυτή την διαδικασία. 
Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε τώρα που γνωρίζεις το αποτέλεσμα σκέψου να μην είχε γίνει αυτή η παρέμβαση και το σχολείο να συνέχιζε να είναι μέσα στη βρομιά.

Ας είναι καλά ο Άγγελος - Φειδίας που με την στω'ι'κη υπομονή του και επιμονή του με παρότρυνε να μην τα εγκαταλείψω και πως αφού ο πρόεδρος που δεν ήταν πρόεδρος αλλά μιλούσε ως πρόεδρος!!! [τρέχα γύρευε δηλαδή,] μας έβαζε εμπόδια εμείς δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να απευθυνθούμε στην αρμόδια σχολική επιτροπή του Δήμου.
Αυτό και κάναμε, απευθυνθήκαμε στον κύριο ΓΙΑΝΝΗ ΚΩΤΟΥΛΑ ο οποίος εξεπλάγην με όλα αυτά που του αναφέραμε.
Μας ενημέρωσε πως ο πρόεδρος δεν είχε καμία αρμοδιότητα στο κτήριο του σχολείου, η αρμοδιότητα του προέδρου σταματούσε στην αυλόπορτα του σχολείου. Μας έδωσε μάλιστα και ένα σχετικό έγγραφο όπου γινόταν αναφορά για την εικαστική παρέμβαση. 

Απλά μας είπε να ενημερώσουμε την επιτροπή για το πότε θα ξεκινήσουμε τις εργασίες, και ποια θα ήταν τα θέματα. Ευτυχώς που συναντήσαμε αυτόν τον φωτισμένο άνθρωπο και μας έλυσε τα χέρια. Εσύ αγαπητή εθελόντρια και αγαπητέ εθελοντή που όλες αυτές τις μέρες έδωσες με την παρουσία σου άλλη ώθηση στο έργο φαντάσου όλη αυτή η διαδικασία να μην είχε ξεκινήσει λόγω βλακείας; ενός ατόμου.
Το ξεκίνημα τελικά έγινε με την επιστροφή των κοριτσιών των εικαστικών από τις διακοπές. Είπαμε στα κορίτσια πως το αργότερο έως τις 04 Σεπτεμβρίου το έργο θα πρέπει να παραδοθεί γιατί λίγες μέρες μετά ανοίγουν τα σχολεία. Τα υπέροχα και ταλαντούχα κορίτσια των εικαστικών τεχνών κράτησαν τον λόγο τους και το έργο παραδόθηκε πράγματι στις 04/09

Την ημέρα που θα ξεκινούσαμε τις εργασίες ενημερώσαμε την σχολική επιτροπή, και παράλληλα εγώ θεώρησα σωστό να ενημερώσω και τον νέο πρόεδρο στα πλαίσια της μεγαλύτερης κοινωνικής συμμετοχής.
Φίλες και Φίλοι όταν ήρθε για λίγο ο πρόεδρος στο σχολείο δέχθηκα τέτοια λεκτική επίθεση που με ανάγκασε να τον καταγράψω ώστε αν χρειαζόταν να υπήρχαν στοιχεία. 
Δεν σου επιτρέπω!!!
Σου απαγορεύω!!!

Έρχεσαι από την Αθήνα και μας αναστατώνεις με τις ιδέες σου!!
Δεν θα πειράξεις τίποτα!!! και άλλα πολλά.
Δεν άντεξα κι εγώ, παρ' 'ο, τι επικούρειος και του είπα: εσύ για ό,τι κάνεις πληρώνεσαι ενώ εγώ χρόνια τώρα βάζω βαθιά το χέρι  στην τσέπη μου. Επομένως λίγος σεβασμός δεν βλάπτει.
Επίσης αν δεν το γνωρίζεις σε ενημερώνω πως δεν έχεις καμία αρμοδιότητα στο κτήριο του σχολείου, απλά στα πλαίσια της καλής συνεργασίας σκέφτηκα να σε ενημερώσω αλλά τελικά έκανα λάθος.

Φεύγοντας μουρμούριζε πως το κλειδί από το σχολείο δεν πρόκειται να σου το δώσω!!!
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτός ο άνθρωπος έχει τέτοιο μίσος εναντίον μου, οικόπεδα γειτονικά δεν έχουμε, Μπατζιανάκηδες δεν είμαστε για να πεις πως εγώ τρώω τη σύνταξη από τα πεθερικά μας κι αυτός δεν παίρνει τίποτα, αντίπαλοι ομάδων δεν είμαστε γιατί εγώ δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο, εκτός και αν τον ενοχλεί που εδώ και 45 χρόνια τώρα προσφέρω στο χωριό και φοβάται τις συγκρίσεις, σε ηλικία 20 ετών έστειλα την εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ στο σχολείο, αυτή έχουν ακόμα. Οι δύο υπολογιστές στο σχολείο εστάλησαν από μένα και τον αδερφό μου τον Αλέξανδρο, οι δύο υπολογιστές της βιβλιοθήκης εστάλησαν χάρη στις δικές μου ενέργειες, οι 12 καρέκλες που υπάρχουν στο ιατρείο τις έστειλα εγώ από την Αθήνα, σταματάω εδώ γιατί ο κατάλογος είναι μακρύς. Δεν θα έκανα αυτή την αναφορά αλλά με ανάγκασε ο κ. Πρόεδρος. 
Προφανώς έχει κάποιο πρόβλημα μαζί μου, το όποιο πρόβλημα πρόεδρε και αν έχεις μαζί μου φρόντισε όταν πρόκειται για το καλό του χωριού να συμπεριφέρεσαι σωστά γατί πιθανόν να υπάρχουν κι άλλοι που θα ήθελαν να βοηθήσουν και με τις συμπεριφορές σου του απομακρύνεις. 
Ας αφήσουμε τον κ. πρόεδρο στην κοσμάρα του και ας έρθουμε στο έργο και στους εθελοντές.
Για να είμαι ειλικρινής το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, ο δε δήμαρχος και ο Αντιπεριφερειάρχης που προς τιμήν τους επισκέφθηκαν το σχολείο την Τετάρτη το απόγευμα δεν πίστευαν τα μάτια τους σ' αυτό που έβλεπαν. Έφυγαν και οι δύο ενθουσιασμένοι, αν διαβάσετε τα σχόλια του δημάρχου στο διαδίκτυο τότε θα καταλάβετε.
Όσο για τα παιδιά ήταν ξετρελαμένα, έλαμπαν τα προσωπάκια τους από χαρά.

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους έλαβαν μέρος σ' αυτή τη δράση, και ευτυχώς ήταν πάρα πολλοί, τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς, ίσως για πρώτη φορά μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί συγχωριανοί για κάποια δράση.
Ήταν πολύ όμορφες οι εικόνες το να βλέπεις όλους αυτούς τους εθελοντές να προσπαθούν για το καλύτερο, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες.

Τι κρίμα που ο πρόεδρος τις κοινότητας δεν βρήκε έναν καλό λόγο να πει σε όλον αυτόν τον κόσμο, ενώ στην φωτογράφηση ήταν πρώτη μούρη!! Για φαντάσου τι θαύματα κάνει ο φακός;

Θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε κάποια ονόματα που έβαλαν πλάτη ώστε να είναι έτοιμος ο χώρος για την εικαστική παρέμβαση. Όπως θα έχετε δει οι περισσότεροι από τις εικόνες που σας έχω στείλει, ο εξωτερικός χώρος του σχολείου ήταν μέσα στην βρωμιά. Για να μπορέσουμε να υποδεχθούμε τους εθελοντές που θα ζωγράφιζαν, 5 μέρες πριν από το πρωί έως το βράδυ ξεβρομίζαμε τον περιβάλλοντα χώρο. Για να γίνει αυτό τα πιο κάτω άτομα αφιέρωσαν πολλές ώρες και κόπο.
Ευχαριστούμε λοιπόν όλους όσους συμμετείχαν σ' αυτή τη δράση - 🌷🎨🖌️και ήταν αρκετοί που έπιασαν τα πινέλα για να βοηθήσουν στην ζωγραφική 🌷🎨🖌️- και ειδικότερα τους:

🏆ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΡΑΡΡΑ ότι και να πώ για την Νικολέτα θα είναι λίγο. (12 ετών)
🏆ΘΩΜΑ ΜΠΕΗ Τι να πω για τον Θωμάκο; πάντα πιστός στρατιώτης.(12 ετών)
🏆ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΜΠΡΟΥ Άλλη μία έκπληξη, μπράβο και πάλι μπράβο.(15 ετών)
🏆ΒΑΣΙΛΑΚΗ Λευτ. ΓΚΟΒΙΝΑ Τι να λέμε τώρα για τον Μπιλάκο; ήρθε με τον Γιαννάκη από τον πάγκο και ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά. (15 ετών) Αυτή η τετράδα από μόνη της ήταν σε θέση να πάρει το πρώτο βραβείο εθελοντισμού.

💐🎨ΑΘΗΝΑ    ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ [Ζωγράφος]
💐🎨ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΛΙΛΗ  [Ζωγράφος]

🎖️ΝΤΑΚΟΥΛΑ ΦΩΤΙΟ
🎖️ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΤΣΟΧΡΗΣΤΟ
🎖️ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
🎖️ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΙΟΥΝΗ
🎖️ΣΤΕΦΑΝΟ ΤΣΙΟΥΝΗ

🌻ΧΡΗΣΤΟ ΓΑΚΟΠΟΥΛΟ (ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ) ο χορηγός μας.

Και τον κατά δήλωσή του: εσωτερικό ερωτικό🎭🎭 μετανάστη!!
καλλιτέχνη, Άγγελο-Φειδία Πατσιατζή που είναι πάντα στην πρώτη γραμμή με τις ιδέες του και την προσφορά του.
Επίσης τον αδερφό μου Βασίλη Γκοβίνα.
Φίλες και Φίλοι άλλη μια δράση έφτασε έστω μετ' εμποδίων στο τέλος της, το αποτέλεσμα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι καταπληκτικό, ας φροντίσουμε όλοι μαζί να διατηρήσουμε αυτόν τον χώρο καθαρό γιατί εκεί περνούν την ώρα τους πάρα πολλά παιδιά, και κυρίως τα παιδιά που πάνε σχολείο.
ΥΓ. Κυρία Φώφη σας ευχαριστώ για το τραπέζι που κάνατε στην ομάδα των καλλιτεχνών και όχι μόνο.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 🎨🎻☯️🤗 ένας απλός εθελοντής.

Τέλος καλό όλα καλά;

11/08/2019 Τιμητική εκδήλωση για τα μέλη της θεατρικής ομάδας Ξυλοπαροικιοτών στον Επικούρειο Κήπο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι

 Πάντων Κτημάτων Κράτιστον Έστι Φίλος Σαφής και Αγαθός.

Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι σας καλησπερίζω και σας καλωσορίζω στην Αυλή των Θαυμάτων -όπως θα έλεγε και Ιάκωβος Καμπανέλης- και στον κήπο του Επίκουρου.
Εγώ είμαι ο Επίκουρος!! για όσους δεν το γνωρίζουν έχω δύο ονόματα, Σπυρίδωνας και Επίκουρος.
Αφορμή για να βρεθούμε απόψε εδώ στον Επικούρειο κήπο ήταν ένα άρθρο του κ. Σταύρου      Φαλαγκάρα που είχα διαβάσει στο site Trikala news stiw 4 MA'I'OY του 2018
Όταν διάβασα εκείνο το άρθρο το οποίο θα σας το διαβάσω αμέσως μετά, είπα μέσα μου:  Του χρόνου Θεού Θέλοντος θα είμαι κι εγώ εκεί.
Πράγματι μαζί με την Λαμπρινή παρακολουθήσαμε την φετινή παράσταση οφείλω να ομολογήσω πως ήταν μία καταπληκτική παράσταση, οι ερασιτέχνες ηθοποιοί δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τους επαγγελματίες συναδέλφους τους. Αντιθέτως πολλοί επαγγελματίες θα είχαν να ζηλέψουν από τα μέλη αυτής της θεατρικής ομάδας.

Ηθοποιός Σημαίνει Φως!!

 Όταν τελείωσε η παράσταση άκουσα την ''άτακτη'' εσωτερική μου φωνή - Αυτό που ο Σωκράτης ονόμαζε Δαιμόνιο - να μου λέει: Επικούρειε κάτι πρέπει να κάνεις!!
Αυτό το κάτι μου φανερώθηκε 2 βδομάδες αργότερα όταν τελείωσα το υπέροχο βιβλίο του κ. Θανάση Παπαδημητρίου. Το μήνυμα ήταν σαφές: Επίκουρε, κάλεσε στην αυλή σου τα μέλη αυτής της δημιουργικής ομάδας και φρόντισε να τους τιμήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο διοργανώνοντας μια γιορτή προς τιμήν τους.

Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι βρισκόμαστε απόψε εδώ για να τιμήσουμε όλα τα μέλη αυτής της ομάδας και ειδικότερα τους δύο πυλώνες της, τον κ. Θανάση Παπαδημητρίου και τον κ. Βασίλειο Μπιλιάλη, δηλαδή, τους διόσκουρους Κάστωρ και Πολυδεύκη.
Σας ευχαριστώ που αποδεχτήκατε την πρόσκληση και ευελπιστώ πως η βραδιά θα είναι όμορφη μιας και μας συντροφεύει και ένα λαμπερό φεγγάρι που βρίσκεται λίγες μέρες πριν την πανσέληνό του.
Θα μου επιτρέψετε τώρα να σας διαβάσω το κείμενο του κ. Φαλαγκάρα.

''Στη σημερινή εποχή της  πολύπλευρης κρίσης και της παρακμής, που η συλλογική έκφραση ζωής έχει ξεθωριάσει και ο καθένας περιχαρακώνεται στο εγώ του,  είναι παρήγορο και ενθαρρυντικό το γεγονός,  ότι υπάρχουν ακόμα αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους μέλος μιας συλλογικότητας και χωρίς να αποβλέπουν σε οφέλη, έχουν τη διάθεση και το κουράγιο να προσφέρουν και να ψυχαγωγήσουν του συνανθρώπους τους.

Στο Ξυλοπάροικο, όπου η παράδοση του λαϊκού θεάτρου καλά κρατεί, και η συλλογική οργάνωση βρίσκει απήχηση και γόνιμο έδαφος, μας δόθηκε η ευκαιρία προχτές Πρωτομαγιά, στο κατάμεστο ανοιχτό θέατρο του χωριού, να απολαύσουμε μια σημαντική εκδήλωση και  ως αντίδοτο στη  μνημονιακή μας  μιζέρια.

Ο Θανάσης Παπαδημητρίου κι ο Βασίλης Μπιλιάλης ψυχές  του λαϊκού θεάτρου, στα θεατρικά "Ούζο-καφενείο-παντοπωλείο ο Σωκράτης" και "Η Γκόλφω τα λέει όπως τα βλέπει", με τους Καρατάσο Ιωάννη, Βασιλική Φόλια, Παπακώστα Βασίλη, Καλατζή Θωμά,  Ρέμπελο Κων/νο, Κατσικογιάννη Γεώργιο, Μόκα Γεώργιο, Συκομάνη Μαρία, Σταμούλη Μαρία, Πανάγο Νικόλαο και Παπαβασιλείου Δημήτριο, ξεπέρασαν και επαγγελματίες ηθοποιούς και μας χάρισαν πολύ γέλιο,  που τόσο ανάγκη τόχουμε.

Αξίζουν συγχαρητήρια και επαίνους όλοι οι συντελεστές της σπουδαίας εκδήλωσης, ο καλλιτέχνης Βαγγέλης Παπαδημητρίου για τα σκηνικά, οι μουσικοί, τα παιδιά του δημοτικού σχολείου κι όλοι όσοι μόχθησαν στην οργάνωση και την παρουσίαση της παράστασης.''

Μπράβο στο Ξυλοπάροικο!

Σταύρος Φαλαγκάρας
Εκπαιδευτικός

Και τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στο κυρίως μενού της βραδιάς που είναι οι βραβεύσεις.
Οι Ξυλοπαροικιώτες, -προς τιμήν τους- σε όλες τις εκδηλώσεις που κάνουν ξεκινούν πάντα με το ποίημα για το Ξυλοπάροικο που έχει γράψει ο δάσκαλος κ. Θωμάς Τρίτας.
Ειλικρινά τους ζηλεύω και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Ελπίζω πως κι εμείς οι Γοργογυραίοι κάποια στιγμή θα το εφαρμόσουμε. Για όσους δεν το γνωρίζουν υπάρχουν τρία ποιήματα για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Απόψε θ' ακούσουμε το ένα.
Θέλω λοιπόν να καλέσω κοντά μου την μικρή Μαργαρίτα Παπαδημητρίου, είναι εγγονή του κ. Θανάση Ππαδημητρίου, για να μας απαγγείλει το ποίημα για το ωραίο Ξυλοπάροικο γιατί οι φιλοξενούμενοι έχουν πάντα τον πρώτο λόγο.

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΞΥΛΟΠΑΡ0ΙΚΙΩΤΏΝ

Ωραίο Ξυλοπάρικο!!
Του Κερκέτιου μπαλκόνι
Με τον ευρύ ορίζοντα
που λησμονιούνται οι πόνοι
Με μύλους με Νεροτριβές
Με απείρου κάλλους κοπελιές
Και με πολλά πλατάνια.
Με δυο κεφαλοπόταμους
που αν τους είχαν στη Γαλλία
Θα πότιζαν ολημερίς
Μπαστιά και Βερσαλία.
Μα όσο κι αν βρίσκομαι μακριά
Μακριά από φίλους και δικούς μου
Μακριά από την μαγική χαράδρα
Με τα τρεχούμενα νερά και με την πρασινάδα
Εγώ εσένα νοσταλγώ
Εσένα θα λατρεύω και πάντα θ' αγαπώ.
Με έργα και με ποιήματα
μόνο για σένα θα μιλώ
Ωραίο Ξυλοπάροικο!!

Φίλες και Φίλοι το πιο πάνω ποίημα το 
είχε γράψει το 1936 ο δάσκαλος
Τρίτας Θωμάς όταν είχε επισκεφθεί το χωριό.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ σ' ευχαριστούμε.

Και τώρα ήρθε η σειρά ν' ακούσουμε το ποίημα για το Γοργογύρι το οποίο έγραψε ο φιλόλογος Παναγιώτης Λαδιάς το 2009 όταν επισκέφτηκε το χωριό μας και θα μας το απαγγείλει η Νικολέτα Ραρρά.

Ένα ποίημα για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ

ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.

Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει

τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Κερκέτιου τα μέρη.

Πρόβαλε η ροδοδάχτυλη νυφούλα τ’ ουρανού

και άπλωνε το φέγγος της μαγεύοντας το νου.

Η πρώτη αχτίδα του ηλιού με βρίσκει στο ανηφόρι,

της αύρας νιώθω το κρυφό το μίλημα: «Προχώρει».

Νιώθω της αυγικής δροσιάς το τρυφερό το χάδι,

νιώθω τη γλύκα της ζωής μες στην καρδιά να στάζει.

Φτάνω σε τόπον όμορφο που’ χει περίσσεια χάρη,

όπου η φύση σκόρπισε απλόχερα τα κάλλη.

Ξεπέζεψα και έγειρα σε ριζιμιό λιθάρι,

σε ξάγναντο κι ευώδιαζε δίπλα μου το θυμάρι.

Ματιά και νους απλώθηκαν τα δυο μαζί παρέα

κι όλο περιεργάζονταν την όμορφη τη θέα.

Βλέπω χαλκόμαβες κορφές με γειτονιά τ’ αστέρια,

των αετών βασίλειο, των πετριτών λημέρια.

Γοργόφτερα γροικώ πουλιά μες στα γαλάζια πλάτη,

γυροβολιές και παιχνιδίσματα χορταίνουνε το μάτι.

Και με τη μελωδία του γλυκά, τερπνά με υψώνει

του λόγκου η πετροπέρδικα, της ρεματιάς τ ’αηδόνι.

Πλαγιές κατάφυτες φορούν σμαράγδινη στολή

με των σπιτιών τα κόκκινα πετράδια ταιριαστή.

Πεύκα κι ελάτια ολόισια και πλάτανους αιώνιους θωρώ,

και τ ΄ αγεριού τους ψίθυρους ακούω μες στους κλώνους.

Τ ‘ αγριολούλουδα κι αυτά πανώρια, μυροβόλα,

η μαργαρίτα, το γιοφύλλι, ο κρίνος κι η γλαδιόλα.

Θαρρείς πως ντύθηκε η γης, μυριοχρωματισμένη,

σοφής υφάντρας φορεσιά με ξόμπλια πλουμισμένη.

Κι εκεί που τέτοια λόγιαζα κι άλλα πολλά δροσάτα,

βλέπω μια κόρη ρόδινη που πρόβαλε στη στράτα.

Μια κόρη κρινοπρόσωπη, λιγνή σγουρομαλλούσα

που ‘ ρίξε γύρω ολόγυρα ματιά γοργοπετούσα.

Στέκω και τη θιαμαίνομαι, θέλω να της μιλήσω,

προσεκτικά και ευγενικά μην την κακοκαρδίσω.

-"Καλή σου ώρα, κόρη μου, και να ‘ σαι ευτυχισμένη,

καλότυχοι που σ’ έχουνε κόρη καμαρωμένη.

Πες μου ποιος είν ’ ο τόπος σου θέλω να σε ρωτήσω."

-"Ξένε, αφού με ρώτησες, εγώ θα σου απαντήσω.

Μάθε, εδώ που βρίσκεσαι, σ’ αυτή την πανδαισία,

όπου η αγάπη φύτρωσε, όπου ανθεί η φιλία,

όπου της φύσης γίνεται γιορτάσι, πανηγύρι,

εδώ ' ναι τ ' όμορφο χωριό, είναι το Γοργογύρι."

Το Γοργογύρι αγάπησα, το’ βαλα στην καρδιά μου

θα το’ χω μες στη μνήμη μου κι ας είναι μακριά μου.


Παναγιώτης Λαδιάς - Φιλόλογος

Νικολέτα σ' ευχαριστούμε.

Και να που επιτέλους έφτασε η ώρα των απονομών, θα ήθελα να παρακαλέσω την  Αντιδήμαρχο κ. Σοφία Αλεστά, -ή οποία είναι Γοργογυρέ'ι'σσα- προκειμένου να απονείμει την τιμητική πλακέτα στον κ. Θανάση Παπαδημτρίου.

Τον καλλιτέχνη κ. Άγγελο-Φειδία Πατσιατζή, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του εσωτερικό ερωτικό μετανάστη!! για να απονείμει την τιμητική πλακέτα στον κ. Βασίλειο Μπιλιάλη.

Και τον δάσκαλο της Πιαλείας κ. Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο προκειμένου να απονείμει την τιμητική πλακέτα στον εκπρόσωπο την θεατρικής ομάδας -προς τιμήν όλων των μελών- στον κ. Βασίλη Μπιλιάλη.

Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι αφού σας ευχαριστήσω για μία ακόμα φορά για την παρουσία σας σας πληροφορώ πως στη συνέχεια υπάρχουν μεζεδάκια, οίνος, και παγωμένες μπύρες.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Θερμές ευχαριστίες οφείλω σε όσους βοήθησαν να ολοκληρωθεί αυτή η υπέροχη βραδιά, στους εκλεκτούς φίλους για τα διάφορα καλούδια που προσκόμισαν, στον κ. Θανάση Τρικαλιώτη για τον υπέροχο και γεμάτο αρώματα οίνο, τα 'Χασαπάκια' για την καλή ποιότητα των κρεάτων, τους ψήστες Γεώργιο Ραρρά και Πανούλη Ντακούλα, Θεόφραστε ο γιος σου έγινε τέλειος ψήστης, τις κυρίες: Ελένη Λάμπρου, Χαρούλα Ντακούλα, και όσες κυρίες ακόμα βοήθησαν, τον καλλιτέχνη Φειδία, τον Μαίτρ Λαμπρακιά για την γενικότερη επιμέλεια, και φυσικά την οικοδέσποινα που είχε την επιμέλεια όλης της γαστρονομίας και όχι μόνο, την υπομονετική Λαμπρινή, και τέλος την τεχνικό μας, την γλυκιά μας Μελισσάνθη για την μικροφωνική, για τα ηλεκτρολογικά, για τις μουσικές και για πολλά ακόμα. 
Επίσης ευχαριστώ την πρώτη πρόεδρο την Λ.Ο.Γ. που παραβρέθηκε στην εκδήλωση παρ' ό,τι ήταν σχεδόν με τον μπέμπη προ των πυλών.
Στα λίγα υπόλοιπα ήταν ο Επικούρειος Πέπος.
Τελικά κατά γενική ομολογία ήταν μια υπέροχη βραδιά που έκλεισε με τις γυναίκες να δίνουν ρεσιτάλ χορού. Στις ζε'ι'μπεκές  δεινοί χορευτές ήταν οι: Γιάννης Γιαννακόπουλος, Βασίλης Μπιλιάλης και Θανάσης Τρικαλιώτης και η ανεπανάληπτη Αλίκη των θαυμάτων!!
Κάπου εδώ τελείωσε το ρεπορτάζ για την μαγική βραδιά, στην συνέχεια θα σας παρουσιάσω κάποιες φωτογραφίες από την εκδήλωση.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΥΓ. Για τις όποιες ατέλειες υπήρξαν υπεύθυνος είμαι εγώ ο Επικούρειος Πέπος και ζητώ την κατανόησή σας.

Ας κρατήσουν οι χοροί!!!!!  στην τελευταία φωτογραφία αριστερά μου, όπως κοιτάζουμε είναι η Μαργαρίτα και δεξιά μου η Νικολέτα. Αν σταματήσουμε να τα περιμένουμε όλα από την εκάστοτε δημοτική, ή κοινοτική αρχή, τίποτα δεν θα πάει μπροστά, αν όμως εμείς γίνουμε δημιουργικοί και ενεργοί πολίτες τότε σίγουρα θα βρούμε δίπλα μας και τον Δήμαρχο, και τον Πρόεδρο. Ας με συγχωρέσουν όσοι και όσες ξέχασα για την βοήθεια τους.

11/06/2019 τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Γοργογυρίου ζωγραφίζουν για καλό σκοπό. Όλα τα έργα τα παραχώρησαν στην εταιρεία ΤΥΡΑΣ

 

Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας σας χαιρετώ.

Επικοινωνώ σήμερα μαζί σας για καλό-καλλιτεχνικό σκοπό.
Στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 🎨 ξεκίνησαν ήδη οι δημιουργικές δραστηριότητες, την αρχή έκανε μια ομάδα καλλιτεχνών, ένα νέο ρεύμα στην τέχνη της ζωγραφικής που ονομάζεται "Γοργογυρισμός" τα μέλη αυτής της ομάδας ανήκουν όλα στο Δημοτικό Σχολείο Γοργογυρίου.
Είχα την τύχη να παραβρεθώ σήμερα στο ατελιέ τους που εδρεύει σε μία αίθουσα του σχολείου.
Όλοι τους λες και ήταν επαγγελματίες ζωγράφοι με προσήλωση και μεράκι αποτύπωναν στους καμβάδες χρώματα και σχέδια που έκρυβαν στην ψυχή τους.

Με της άδεια της σχολικής επιτροπής και την συμπαράσταση του δασκάλου οι εκκολαπτόμενοι καλλιτέχνες ξεκίνησαν προ διημέρου τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
Αυτό που έγινε ήταν μια πρόβα Τζενεράλε γι' αυτό που θα ακολουθήσει στην εξωτερική πλευρά του σχολείου.
Το ευτύχημα είναι πως ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος των σχολικών κτιρίων κ. Κωτούλας "αγκάλιασε" την πρωτοβουλία της εικαστικής παρέμβασης στο κτήριο του σχολείου και μ' αυτόν τον τρόπο μας άναψε το πράσινο φως ώστε να ξεκινήσουν τα παιδιά μια προεργασία γι' αυτό που θα παρουσιάσουν προσεχώς.
Τα παιδιά πήραν τις παλέτες, τα χρώματα, τους καμβάδες και με φαντασία άρχισαν να αποτυπώνουν τα σχέδια τους, ήταν εκπληκτικό το πόσο ενθουσιασμένα ήταν, αυτό που έκαναν γέμιζε τα πανιά της δημιουργικής τους φαντασίας, ήταν κάτι που τους άρεσε και το επιθυμούσαν.
Όταν κάνεις κάτι που σ' αρέσει το μόνο σίγουρο είναι πως θα περάσεις καλά.
Τα έργα αυτά των παιδιών θα τα παραδώσω αύριο με έναν εκπρόσωπο τους, τον μαθητή Θωμά Μπέη στην υπεύθυνη της εταιρείας ΤΥΡΑΣ Α.Ε. την κ. Πέτρου προκειμένου αυτή με την σειρά της να τα παραδώσει στην οικογένεια Σαράντη.
Τα έργα για λόγους ασφαλείας θα μεταφερθούν με ειδικό όχημα και συνοδεία φύλαξης λόγω της μεγάλης καλλιτεχνικής τους αξίας. 

Η πρωτοβουλία για να γίνει αυτό το πρότζεκτ ανήκε στον Επικούρειο Πέπο ο οποίος ανέλαβε φυσικά και το κόστος για την αγορά των υλικών, καμβάδων, χρωμάτων, πινέλων κ.λπ.
Αμέσως μετά θα αναφέρω τα ονόματα των παιδιών - καλλιτεχνών που έλαβαν μέρος σ' αυτή την δραστηριότητα.
Πανάγου Ελένη [απούσα]
Πατσιατζή Εβελίνα - Διώνη
Τσιούνη Εύα
Γκοβίνας Κωνσταντίνος
Ραρρά Νικολέτα
Ρίζου Μαρία
Γκοβίνα Ραφαηλία
Ρίζος Νικόλαος
Μπέης Θωμάς.
Παιδιά συγχαρητήρια!
Ήσασταν και τα εννέα υπέροχα!

Δυστυχώς λόγω ίωσης δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην εκδήλωση η Ελενίτσα Πανάγου; η εγγονή της Φαίης.
Σας ευχαριστώ για την συνεργασία, σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 🎨
Επίλογος:
Τα παιδιά και θέλουν και μπορούν, και φαντασία έχουν, και προσόντα έχουν, και μεράκι έχουν, το θέμα είναι να τους δίνουμε την δυνατότητα να εκφραστούν δημιουργικά.

Η φωτογράφηση έγινε από τον διεθνούς φήμης φωτογράφο τον διάσημο Fuji Tomo Kazu.
Επιμέλεια κειμένου: Επικούρειος Πέπος.
Κάρπε Ντίεμ!

''ΑΚΟΥ'' ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΠΕ που έγραψε για την δίδυμη αδερφή του την ΔΙΟΝΥΣΙΑ

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα σε σας και σε όσους το αξίζουν. Το μενού της σημερινής ανάρτησης είναι ποιητικό και αφορά την πολυαγαπημένη μου δίδυμη αδερφή την αξιολάτρευτη Διονυσία. Εγώ δεν ήμουν ποιητής αλλά η δίδυμη αδερφή μου με την αγάπη της και για την αγάπη της έγινα ποιητής και μάλιστα με παγκόσμια φήμη αφού ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί στα Ιαπωνικά, στα Άφρικανς και στην γλώσσα των Ζουλού στη Νότια Αφρική. Το πιο κάτω ποίημα είναι βιωματικό και είναι αφιερωμένο στην αγαπημένη μου αδερφή που πρωτοσυνάντησα όταν ήμουν μόλις 22 εννοείται πως 22 ήταν κι αυτή αφού ήμασταν δίδυμα αλλά δεν το γνωρίζαμε. Το μάθαμε τυχαία όταν φθάσαμε στην ηλικία των 55 αφού ήδη είχαμε γίνει οικογενειακοί φίλοι. Απίστευτα πράγματα που είναι όμως αληθινά. 

Άκου: ξένε, όπου κι αν βρίσκεσαι, μάθε πως ό,τι διαβάσεις πιο

κάτω είναι λόγια αγάπης για μια αξιολάτρευτη χαρισματική

δίδυμη αδερφή, ίσως την πιο φεγγαρολούσμενη αδερφή
στον πλανήτη.

Άκου: Δημιουργέ, αν με ξαναστείλεις σε κάποια άλλη ζωή πίσω στη Γή
          -σε παρακαλώ- φρόντισε να επιστρέψω ως Διονυσία.
Άκου: Ποιητή την Ιστορία τριών ευλογημένων φίλων και γράψε 1977 στίχους
          και 22 σονέτα για την πιο όμορφη 45νη ιστορία φιλίας.
Άκου: Ποσειδώνα τους παφλασμούς των κυμάτων που μεταφέρουν τους
          ευλογημένους φίλους μας στο Αγαίο.
Άκου: τους στεναγμούς αυτών που έμειναν πίσω και τότε θα καταλάβεις
          το κενό που αφήσατε με την αναχώρησή σας.
Άκου: Λατρευτή μου αδερφή, εγώ ποιητής δεν είμαι αλλά θα συνεχίσω
          να γράφω ''στίχους'' για σένα που τόσο πολύ αγάπησα.
Άκου: Διονυσία, εγώ που σ' αγαπώ δεν έχω παρά μόνο τα όνειρά μου
           εκεί λοιπόν στα όνειρά μου είσαι η Πριγκιπέσσα μου
Άκου: Ποιητή και Συγγραφέα, κάποια στιγμή θα πρέπει να γράψετε ύμνους

            για την πολυαγαπημένη μου αδερφή γιατί μόνον τότε θα δοξαστείτε. 

Άκου: Μούσα, όλες οι λέξεις που γράφω και όλες οι λέξεις που διαβάζω
            θα είχαν άλλο νόημα χωρίς την παρουσία της Διονυσίας.
Άκου: Δίδυμη ψυχή μου, τους λυγμούς τ' ουρανού και τα δάκρυα της βροχής
            όταν πέφτουν στη Γαία είναι δικά μου.
Άκου: Πλάστη του σύμπαντος όταν αποφάσισα να γράψω αυτό το ''ποίημα''
           μοναδική μου πρόθεση ήταν να στείλω στη δίδυμη αδερφή μου
           λίγες σταγόνες αγάπης.
Άκου: Ιστορικέ του μέλλοντος, στις 07/07/77 γεννήθηκε στην Αρεοπαγίτου
           η Π.Ο.Ι.Φ. [πιο όμορφη ιστορία φιλίας]
Άκου: Λογοτέχνη το ό,τι η Π.Ο.Ι.Φ. συνεχίζει ακόμα και σήμερα 45χρόνια
           μετά να ζεσταίνει της καρδιές των δημιουργών, και των δορυφόρων,
           αυτό οφείλεται στην αξιαγάπητη Διονυσία και στην Λόλα.

Άκου: Διονυσία δεν είναι καθόλου δύσκολο να γκρεμίσεις, είναι όμως πολύ
            δύσκολο να συνθέσεις, εσύ υπήρξες η κράτιστη συνθέτης.
Άκου: Η βασική αρετή -αν θέλεις ελάττωμα- στη ζωή μου ήταν πάντοτε
            η αναζήτηση υπέροχων φίλων.
Άκου: Διονυσία πόσο όμορφα κελαηδούν τα πουλιά στο μαγευτικό νησί
            της Ουτοπίας όταν νιώθουν την παρουσία σου.
Άκου: τον αέρα, με τον βοριά σου στέλνω χαιρετίσματα, με το                 Νοτιά σού λέω έλα, με τον Μαϊστρο σού γνέφω να μη μας             ξεχάσεις, και με τον Πουνέντε σού στέλνω την αγάπη μου.
Άκου: Τις Μούσες και τις Νύμφες κάτι έχουν να σου πουν, δεν είναι δα
            και μυστικό! όλοι γνωρίζουν το πόσο σ' αγαπώ.
Άκου: Σαν βγείς στο πηγαιμό για την Ιθάκη εγώ θα είμαι εγώ θα είμαι ο ναύτης 

            στο καϊκι που θα σε μεταφέρω.

Άκου: Έχω φυλάξει σε μια φιάλη τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε
            από το 77έως και σήμερα και σκέφτομαι κάποια στιγμή να τις
            καταθέσω στο Πάνθεον της Φιλίας.
Άκου: Ο Ποιητής έλεγε πως ''όπου και αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει,
            εγώ λέω όπου κι αν ταξιδέψω η αγάπη σας D+D με λυτρώνει.
Άκου: Διονυσία θα παραμείνω πάντα ένας ονειροπόλος ταξιδευτής σε πείσμα
            των καιρών, και των υποκριτών.

Άκου: Αν κάποτε ξυπνήσουμε χωρίς ουρανό πάνω από το κεφάλι μας
            εμείς θα έχουμε την υπέροχη έναστρη φιλία μας.
Άκου: Εσύ η Όαση κι εγώ η έρημος, εσύ το κύμα κι εγώ ο παφλασμός,
            εσύ ο Ουρανοδρομέας κι εγώ η Σελήνη.
Άκου: Εγώ το σύννεφο κι εσύ η βροχή, εγώ οι λέξεις κι εσύ το ποίημα,
            εγώ τα πλήκτρα κι εσύ οι νότες, εγώ το δένδρο κι εσύ ο καρπός.
Άκου: Eσύ η φαρέτρα κι εγώ το βέλος, εσύ το όραμα κι εγώ η σκέψη,
            εσύ το χαμόγελο κι εγώ η χαρά, εσύ η φωνή της αγάπης κι εγώ
            ο τυχερός αποδέκτης.

Άκου: ΟΙ δημιουργοί της πιο όμορφης ιστορίας του πλανήτη είναι οι:
            Derrick+Denice+Epikourios Pepos.

Άκου: την ηχώ της ‘’άτακτης’’ φωνούλας είναι η συνείδησή σου.

Άκου: τις υπέροχες μουσικές της φύσης και γράψε τη δική σου μελωδία.

Άκου: τo κελάϊδισμα του φτερωτού Ερμή με τις θεϊκές νότες και αναρωτήσου

           Από πού πηγάζουν.

Άκου: και νοστάλγησε αγαπημένα πρόσωπα που δεν τόλμησε να τα’ αγγίξει

           Ούτε ο χρόνος.

Άκου: υπέροχες μουσικές και χαλάρωσε το έχεις ανάγκη, άκου το κλάμα του

           Παιδιού σου ως την καλύτερη σύνθεση της οικουμένης.

Άκου: την αδύναμη φωνή των γερόντων και σκέψου το ρητό που λένε στο

           Μ.Κ.Π.Γ. ‘’εκεί που είσαι ήμουνα και ‘κει που είμαι θα ‘ρθεις.

Άκου: τον Pepe που λέει πως τα παιδιά και τα πουλιά είναι τα’ αγαπημένα

Πλάσματα του θεού, και γίνε τουλάχιστον, παιδί.

Άκου: τις θεσπέσειες μουσικές του Χατζιδάκι,του Τσιτσάνη,και σκέψου θετικά,

Πλάσε με το νου σου όμορφες εικόνες, γίνε ποιητής για να γράψεις τον Ύμνο της φιλίας.

Άκου: τις τρεις Χάριτες με τις μαγευτικές φωνές, και ταξίδεψε μαζί τους στο Νησί των συναισθημάτων.

Άκου: Διονυσία είσαι ένας ήλιος στο δικό μας σύμπαν που μας φωτίζει και μας ζεσταίνει.

Άκου: το κάλεσμα της έλξης των χαρισματικών πλασμάτων, και ακολούθησε

           Τα βήματά τους.

Άκου: τους χτύπους της καρδιάς μου πως χτυπούν για σένα.

Άκου: ιστορίες αγάπης από χείλη ερωτευμένων είναι συναρπαστικές.

Άκου: τον Poof όταν διηγείται ιστορίες για το μαγευτικό ταξίδι στην

            Ιαπωνία, και στο Ακρωτήρι της καλής Ελπίδας, και νοερά

            Ταξίδεψε μαζί του.

Άκου: τον Pepo όταν μιλάει με πάθος για την Αυλή των Θαυμάτων

            Και άφησε να σε παρασύρει στις αγκαλιές των Μουσών.

Άκου: ξαπλωμένη/ος στο πάτωμα τη μουσική από το ‘’emperor’’, και

           Τον Σον Κόνερυ να απαγγέλει Καβάφη, είναι Μαγεία!!!!!!!!!

Άκου: τα σύννεφα τα κουσκουσιάρικα!!! Πως σχολιάζουν την πτώση

           Της  ήρεμης γυμνής βροχής.

Άκου: τη γλυκολαλιά της Δίδυμης αδερφής μου με πόση χάρη παρηγορεί

            τα δάκρυα της ψυχής μου.

Άκου: τα άνθη της Αμυγδαλιάς, και της Λεμονιάς αυτή την άνοιξη τα

            έχω φυλάξει για σένα και μόνο για σένα.

Άκου: υπάρχει ένα αόρατο σχοινί που μας συνδέει, κι εκεί ακροβατούν

            τα όνειρά μου κάθε φορά που έχει πανσέληνο.

Άκου: ένας ποιητής έδωσε μια λέξη στη σιωπή για να παίζει, εσείς

          μου δώσατε αγάπη-πάλι μια λέξη- για να έχει νόημα η ζωή μου.

Άκου: σήμερα 18/04 ένιωσα στ' αυτιά μου ένα παράξενο αεράκι που

          έκρυβε ένα μήνυμα, το μήνυμα ήταν από 9.000 χιλ. μακριά, από

          την περιοχή του GERMISTON

Άκου: Διονυσία σήμερα 21/03 ημέρα της Ποίησης, ο αδερφός σου

            φύτεψε στον κήπο μια αρωματική-μοναδική Τριανταφυλλιά

            και της έδωσε τ' όνομά σου.

Άκου: όπως η ποίηση είναι η αρμονία των λέξεων, έτσι και η Διονυσία

            με τον Derrick είναι η εξίσωση της φιλίας και της αγάπης.

Άκου: η φωνή μου δεν είναι δυνατή, και το ποίημα μου δεν θα 

           το καταλάβουν οι πολλοί -έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλούς-

           γιατί θα το συγκρίνουν με άλλα ποιήματα, και τότε θα πουν:

           α! πάλι ο Poof;;; συγχωρέσε τε τους γιατί δεν γνωρίζουν πως

           στον χαμένο παράδεισο ο Poof ήταν ένας ρομαντικός ψυχοπομπός,

           που οραματίζονταν έναν κόσμο Ουτοπικοποιητικό.

          Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

          

Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας…

που μας κάνουν ευτυχισμένους…

απ΄ την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας…

🍂

Κάποιους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάι μας…

βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε…

ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας…

🍂

Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας…

🍂

Επιπλέον…

η μοίρα μάς φέρνει και άλλους φίλους…

αυτούς που δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουν το δρόμο μας…

🍂

Πολλούς από αυτούς…

τους ορίζουμε ως αδερφές ψυχές… φίλους Καρδιακούς…

🍂

Είναι ειλικρινείς…

είναι αληθινοί…

Ξέρουν πότε δεν είμαστε καλά…

ξέρουν τι μας κάνει ευτυχισμένους!!

🍁

Υπάρχουν επίσης οι περιστασιακοί φίλοι…

αυτοί που γνωρίζουμε σε κάποιες διακοπές…

ή για λίγες μέρες ή ώρες…

🍁

Αυτοί συνήθως στολίζουνε το πρόσωπό μας με πολλά χαμόγελα…

για όσο καιρό είμαστε κοντά τους…

🍁

Μιλώντας για κοντά…

δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους μακρινούς μας φίλους…

εκείνους που είναι στην άκρη των κλαδιών…

και όταν ο άνεμος φυσάει εμφανίζονται πάντα…

μεταξύ του ενός φύλλου και του άλλου…

🍁

Περνάει ο καιρός… το καλοκαίρι φεύγει…

πλησιάζει το φθινόπωρο και χάνουμε κάποια από τα φύλλα μας…

μερικά γεννιούνται σ’ ένα άλλο καλοκαίρι…

και μερικά παραμένουν για πολλές εποχές…

🍁

Κάθε πρόσωπο που έρχεται στη ζωή μας είναι μοναδικό…

Πάντα αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ένα κομμάτι από εμάς…

🍁

Θα υπάρξουν και εκείνοι που μας πήραν πολλά…

αλλά δε θα υπάρξουν αυτοί που δε μας άφησαν τίποτα…

🍁

Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας…

και η πιο προφανής απόδειξη…

🍁💌🍂🎻🎷📚

πως δύο ψυχές δε συναντήθηκαν Π ο τ έ τυχαία!!

Χόρχε Λουίς Μπόρχες.

Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο δόκιμος Επικούρειος και δόκιμος άνθρωπος Επικούρειος Πέπος 🎨

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ!!! Το κορυφαίο διδακτικό κ.ο.μ. ποίημα του Πεπέ στα Ελληνικά.

 

Ρίξε και μια ματιά σε μία άλλη εκδοχή του γνωστού ποιήματος ""Αργοπεθαίνει όποιος" που εμπνεύστηκε και έγραψε ο Επικούρειος Πέπος στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι από τον τίτλο του ποιήματος της Μάρθας Μοντέ'ι'ρος.

Αργοπεθαίνει όποιος εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη των φίλων του για ίδιον όφελος./

Αργοπεθαίνει όποιος εισπράττει αγάπη και επιστρέφει αχαριστία./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν έχει φίλους και στερείται τον παρηγορητικό λόγο ενός εκλεκτού φίλου/

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ακούει συχνά τις εξαίσιες μουσικές της φύσης/

Αργοπεθαίνει όποιος δεν συμμετέχει στις χαρές και στις λύπες των φίλων του/

Αργοπεθαίνει όποιος δεν χαμογελά, όποιος δεν έχει χιούμορ, όποιος στερεί τη δυνατότητα στον εαυτό του να επικοινωνεί με αγαπημένα πρόσωπα/

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του, στους γονείς του, στα παιδιά του, και στους φίλους του/

Αργοπεθαίνει όποιος αντί για σεβασμό και αγάπη καλλιεργεί μίσος/

Αργοπεθαίνει όποιος θέλει να πετάξει και δεν του το επιτρέπουν/

Αργοπεθαίνει όποιος δεν επιζητά την Επικούρεια γαλήνη στη απλότητα της ζωής/

Αργοπεθαίνει όποιος ζει συμβατικά, και όποιος δεν επαναστατεί συχνά 

κατά του εαυτού του/

Αργοπεθαίνει όποιος δεν απολαμβάνει το νέκταρ και την αμβροσία της εφήμερης ζωής του/

Αργοπεθαίνει όποιος αναβάλει ξανά και ξανά το αντίκρισμα μιας ανατολής, και μιας δύσης./

Αργοπεθαίνει όποιος σκέπτεται τον θάνατο ενώ η ζωή δίπλα του περνά και διαβαίνει./

Αργοπεθαίνει όποιος θάβει μέσα του, τα όνειρα του, τα ταξίδια του, τα ποιήματα του, τις ζωγραφιές του./

Αργοπεθαίνει όποιος αναρωτιέται μ' αγαπάει, δεν μ' αγαπάει χωρίς να τολμάει να το πει./

Αργοπεθαίνει όποιος το πρωί πριν φύγει από το σπίτι του δεν απαγγέλλει έναν στίχο, δεν αντικρίζει μια ωραία εικόνα, δεν κάνει μια θετική σκέψη, και δεν λέει: σήμερα όλα θα πάνε καλά./

Αργοπεθαίνει όποιος στον βωμό του χρήματος θυσιάζει την "Ιφιγένεια" της συνεύρεσης με αγαπημένα πρόσωπα./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αρκείται σ' αυτά που έχει και φθονεί αυτά  που κατέχουν οι άλλοι.

Αργοπεθαίνει όποιος ζει με μίζερους και αχάριστους-τοξικούς ανθρώπους που του δηλητηριάζουν την ψυχή. 

Αργοπεθαίνει όποιος επιστρέφει στην Ιθάκη του και την βρίσκει φτωχική μη σκεπτόμενος το πόσα κέρδισε από το ταξίδι προς αυτήν.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν επιτρέπει στις μουσικές νότες τις καρδιάς τους να εισέλθουν στο πεντάγραμμο της ψυχής του./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν καλλιεργεί στον κήπο της ψυχής του τις τέχνες, τη μουσική, την ποίηση και τα γράμματα./

Αργοπεθαίνει όποιος ξυπνάει και κοιμάται χωρίς να έχει έναν μεγάλο έρωτα για κάτι ώστε να έχει νόημα η ζωή του.

Αργοπεθαίνει όποιος επιτρέπει να τον συνθλίβουν οι μυλόπετρες κάθε μέρα σε μικρές δόσεις προς χάριν μιας ανύπαρκτης ενότητας./

Αργοπεθαίνει όποιος αντί για σεβασμό και καλοσύνη εισπράττει καχυποψία και φθόνο./

Αργοπεθαίνει όποιος είναι ευαίσθητος και καλοπροαίρετος γιατί τα πιράνχας του κατασπαράζουν τα ζωτικά του όργανα./

Αργοπεθαίνει όποιος μένει σε μια σχέση φθοράς και αιμορραγίας αντί να δώσει ένα τέλος./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν "ταξίδεψε" μέσα σε οφθαλμούς ερωτικούς κι ελκυστικούς./

Αργοπεθαίνει όποιος εξακολουθεί να πίνει το κώνειο σε μικρές δόσεις μιας ανάλγητης κοινωνίας./

 Αργοπεθαίνει όποιος συνυπάρχει με άτομα κοιλιόδουλα και πνευματικούς νάνους./

Αργοπεθαίνει όποιος είναι ονειροπόλος, ευαίσθητος, αγαθός και ζει ανάμεσα αγνώμονες και ωχαδερφιστές./

 Αργοπεθαίνει όποιος δεν βρίσκει στη ζωή του το άλλο του μισό και ζει μια ζωή γεμάτη πίκρα και στεναχώρια./

 Αργοπεθαίνει όποιος δεν έκοψε τον γόρδιο δεσμό στην ώρα του ώστε να μπορέσει να περάσει στην επόμενη φάση της ζωής του./

Αργοπεθαίνει όποιος βρήκε στο δρόμο του την Χάρυβδη και δεν αλλαξοδρόμησε από τον φόβο της Σκύλας./

Αργοπεθαίνει όποιος δεν συνάντησε στην ζωή του μια ερωτική όαση./

Αργοπεθαίνει όποιος επέζησε από την πύρινη λαίλαπα στο Μάτι γιατί πάντα θα κουβαλάει στην ψυχή του τις εικόνες της τραγωδίας που έζησε αυτός και τ' αγαπημένα του πρόσωπα./

Αργοπεθαίνει όποιος συνάντησε στην ζωή του τον μεγάλο έρωτα και δεν τόλμησε να την/ον ακολουθήσει παραμένοντας στην μιζέρια μιας ανούσιας σχέσης./

Αργοπεθαίνει όποιος κάνει αρνητικές σκέψεις./

Αργοπεθαίνει όποιος/α δεν συμμετέχει σε δράσεις εθελοντισμού και δεν βιώνει τη χαρά της δημιουργίας./

Αργοπεθαίνει όποιος συνεχίζει να συμβιώνει με την αρνητικότητα και την καχυποψία./

Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος.