Πριν από 25 χρόνια περίπου ο Pepos είχε την τύχη να γνωρίσει στον ιστορικό χώρο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 18 απέναντι από το νέο μουσείο της Ακρόπολης τρείς κοπέλες από την Ιαπωνία. Ήταν πολύ όμορφες, πολύ ευγενικές και χαρισματικές. Ήταν αεροσυνοδοί και εργαζόντουσαν για την JAL δηλαδή την ιαπωνική αεροπορική εταιρία.
Η γνωριμία ξεκίνησε από τα κάστανα τα ψημένα και τα μήλα τα ψητά που τους προσφέραμε. Ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που κάποιες φωτογραφίες που έβγαλαν με τον Pepo – που μετά έγινε Pepos San – με ένα πολύ όμορφο κείμενο με κολακευτικά λόγια για την φιλοξενία τα δημοσίευσαν στο περιοδικό που υπήρχε στις πτήσεις της JAL προς την Ευρώπη. Τότε η JAL πετούσε και στην Αθήνα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα εκείνη την περίοδο να επισκεφθούν το mini restaurant πάρα πολλοί Ιάπωνες και πολλές φορές το ιπτάμενο προσωπικό της JAL.
Τα ονόματα των πρώτων τριών κοριτσιών ήταν Yumiko, Hiroko, Massami. Από τις μετέπειτα επισκέψεις των πληρωμάτων ξεχώρισαν οι Mie, Emi και ο συγκυβερνήτης Ryo Ogawa. Με τον Ryo και την οικογένεια του αναπτύχθηκε μεγάλη φιλία που είχε σαν αποτέλεσμα να είναι ο ένας εκ των δύο κουμπάρων που στεφάνωσαν τον Mr Alex αδελφό του Pepo San. H Mie επίσης ήταν αυτή που στην πορεία έγινε μέλος της φιλίας αυτής και ξεχώρισε.
Κατά την παραμονή των πληρωμάτων στην Αθήνα αρκετές φορές ο Pepos είχε καλέσει τα πληρώματα στο σπίτι του όπου η Λαμπρινή San είχε ετοιμάσει διάφορες σπεσιαλιτέ.
Το 1990 τον Οκτώβριο ο Πέπος αποφάσισε να επισκεφθεί την Ιαπωνία, πήρε μαζί του και έναν φίλο του τον Νικόλαο Στρίκο. Μείναμε εκεί 8 μέρες και ζήσαμε μοναδικές, αξέχαστες, ανεπανάληπτες στιγμές, η δε φιλοξενία ήταν φανταστική. Στο mini café της Noriko και του Hidenori έγινε η συνάντηση όλων των εκλεκτών φίλων, ήταν μια συνάντηση που έμεινε βαθιά χαραγμένη στην καρδιά μου.
Το 1991 είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε στην Αθήνα την Mie με τον σύζυγο της τον Mako, τον γιο τους Ryota και τους γονείς της, δύο καταπληκτικούς ανθρώπους. Ήταν μια σημαντική επίσκεψη γιατί μπήκαν τα θεμέλια για αυτό που ζήσαμε το τριήμερο 6,7,8, Αυγούστου 2011. Όλα αυτά τα χρόνια 1991-2011 η Mie και ο Pepos φρόντιζαν να ποτίζουν το δενδράκι της φιλίας που είχαν φυτέψει τότε γιατί γνώριζαν πως αν δε το φρόντιζαν θα ξεραινόταν. Το δενδράκι αυτό κυρίως με την φροντίδα αυτών των 2, μεγάλωνε και φούντωνε και παράλληλα άπλωνε τα φύλλα του για να έχει στον ίσκιο του και τα υπόλοιπα μέλη, την Λαμπρινή, την Βασιλική, τον Ryota, τον Yumeta, τον Mako και στην συνέχεια τους Thomas, Arka, Έφη, Κωνσταντίνα, Αλέκο, Ράνια.
Θα πρέπει να αναφέρω εδώ πως εκείνα τα χρόνια που η κόρη τους Pepou ήταν μικρή αυτός είχε για γραμματέα του – μεταφράστρια το κοριτσάκι, δηλαδή την Βίκυ. Από αυτό λοιπόν το δένδρο γευτήκαμε στις 6,7,8/8 τους πιο γευστικούς καρπούς της φιλίας και της αγάπης. Είναι αδύνατον να περιγράψω τα υπέροχα συναισθήματα που μας πλημμύρισαν όλους.
Το Σάββατο 6/8 η Λαμπρινή είχε ετοιμάσει και του πουλιού το γάλα για το βραδινό τραπέζι, ήθελε οι φίλοι μου να δοκιμάσουν πολλές νοστιμιές της ελληνικής κουζίνας και ειδικότερα της κουζίνας της Λαμπρινής. Στο βραδινό τραπέζι παραβρέθηκαν οι: Mie, Mako, Ryota, Yumeta, Βασιλική, Λαμπρινή, Pepos, Ηρώ, Δήμητρα, Έφη, Κωνσταντίνα, Κοριτσάκι-Βίκυ, Αγγελική, Ιωάννα, Γιώργος, Μαράκι, Αλέκος, Ράνια, Μάκης, Αρκάς-Παναγιώτης, Γρηγόρης και φυσικά ο Ορφέας! Ήταν μια μαγική βραδιά με γεύσεις ελληνικές και το κλείσιμο αυτής της επίσκεψης έγινε με Ιαπωνικές γεύσεις στο Furin Kazan.
Απολαύσαμε το sake, το sushi και πολλά ακόμα εδέσματα από την πατρίδα των φίλων μας. εκείνο το βράδυ ο Pepos San ζήτησε από τους φίλους του να τον βαπτίσουν, δινοντάς του ένα Ιαπωνικό όνομα. Οι φίλοι του του είπαν πως αυτό δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους γιατί θα πρέπει να είναι παρών και τα υπόλοιπα μέλη της φιλίας που είναι στην Ιαπωνία για αυτό όταν επιστρέψουν πίσω θα συνεδριάσουν και θα αποφασίσουν, άρα είμαι εν αναμονή του νέου ονόματος.
Κατά την εδώ παραμονή των φίλων μας επισκεφθήκαμε την Ακρόπολη, το μουσείο, το θέατρο Δώρα Στράτου, την Πλάκα, το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, τον Λυκαβηττό, και φυσικά τον χώρο του ιστορικού mini restaurant. Την Τρίτη το πρωί στις 07:00 πήραμε τους φίλους μας από το ξενοδοχείο και τους πήγαμε στο αεροδρόμιο, τους αγκαλιάσαμε και με δάκρυα στα μάτια τους αποχαιρετήσαμε. Οι στιγμές ήταν πολύ συγκινητικές, το κενό που γέμισαν όταν ήρθαν ήταν τεράστιο, εξίσου μεγάλο ήταν το κενό με την αποχωρησή τους. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν υποδέχεσαι ή όταν αποχαιρετάς τόσο σπάνιους και εκλεκτούς φίλους.
Mie, Mako, Ryota, Yumeta σας αγαπάμε, σας ευχαριστούμε και σας περιμένουμε σύντομα.
Υ.σ. OLE YUMETA!!!!!!!!!!!!!!
And in English:
25 years ago (approximately), Pepos had the luck to meet three Japanese women in the historical place of 18, Dionisiou Aeropagitou, across from new Acropolis Museum. These women were too beautiful, kind and gifted. They were air-hostesses for the JAL (Japanese Airlines). The contact commenced from the grilled chestnuts and apples that we offered to them. Japanese women were very excited and so they publicized some photos with Pepos (and later Pepos San) accompanying with a very complimentary text, regarding the Greek Hospitality, in the magazine of JAL to Europe. That period JAL flew to Athens too. This event made a lot of Japanese as well as the JAL staff to visit the Mini Restaurant.
The names of the first three women were: Yumiko, Hiroko and Massami.
Mie, Emi and the co-pilot Ryo Ogawa were special from the following visits of JAL staff.
A strong friendship tie was grown between Ryo-his family of course and Pepos San. As a result of this friendship, Ryo Ogawa was one of the two best men of Mr. Alex (the brother of Pepos San). Also, Mie was the person who joined the friendship and was special.
During the stay of JAL in Athens, Pepos San had invited them many times in his home, in order for them to taste the Lamprini San specialities.
In October 1990, Pepos San decided to visit Japan with his Greek friend Nikolaos Strikos.
We stayed there eight days and we experienced unique as well as unforgettable moments…the hospitality was fantastic.
The meeting of all the special friends took place in the mini cafè of Niroko and Hidenori…this meeting is deeply carved in my heart.
In 1991, we had the joy to welcome Mie, her husband Mako, the first son of the couple Ryota and two other lovely persons, Mie parents, in Athens. The meeting was very important because it constituted the preparatory stage of what we lived on August 6, 7 and 8, 2011.
All these years (1991-2011), Mie and Pepos San took care of watering the small tree of friendship that they had planted, because they knew that otherwise the tree would not exist. The small tree grew due to the interest of these two persons mostly. At the same time it laid out its leaves in order to cover the other members in its shadow…Lamprini, Vasiliki, Mako, Ryota, Yumeta and then Thomas, Arkas, Efi, Konstantina, Mr. Alex, Rania.
At this point, I have to say that the years that Pepos San daughter was small, Pepos San cooperated with Koritsaki-Viki for the translation themes.
Thanks to this tree, we had the opportunity to taste the most delicious fruits of friendship and love on August 6, 2011. It is impossible to describe you the beautiful sentiments that flooded our souls.
On August 6, 2011, Lamprini had prepared almost everything for the dinner. She wanted to give the opportunity in all of my friends to taste the specialities of Greek kitchen and basically Lampini’s kitchen.
The persons who participated in the dinner were: Mie, Mako, Ryota, Yumeta, Terouli San-Vasiliki, Lamprini San, Pepos San, Mr. Alex, Rania, Iro, Dimitra, Efi, Maria, Konstantina, Koritsaki-Viki, Aggeliki, Ioanna, Thomas, Grigoris, Arkas, Giorgos and Orfeas (the lovely dog).
It was a magic summer night with Greek flavours. The closure of that visit included Japanese tastes in the Furu CA…we enjoyed Sake, Sushi and many other plates from our friends’ country.
That night, Pepos San demanded from his friends a Japanese name. It was their turn after so many name-givings from Pepos San. His friends told him that they could do this only with the help of the other members of friendship who live in Japan…therefore, they will hold a meeting and will take the definite decision altogether, with the return of the family in Japan…so we expect the new name.
During the stay of our friends in Athens, we visited Acropolis Museum, Acropolis, Dora Stratou Theatre, Plaka, Attiko Park, Likavitos and the memorable place of the Mini Restaurant.
Tuesday morning (07/08/2011), we picked up our friends from the Royal Olympic Hotel to the airport…at 7am we embraced them and we said them farewell with tears in the eyes.
The moments were too emotional. Their arrival covered an enormous gap but their departure created a big gap too.
This always happens when you welcome or say farewell so rare and special friends.
Mie, Mako, Ryota, Yumeta, we love you, we thank you and we wait you soon!
P.S.: OLE YOMETA!!!
Pepos SanΗ γνωριμία ξεκίνησε από τα κάστανα τα ψημένα και τα μήλα τα ψητά που τους προσφέραμε. Ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που κάποιες φωτογραφίες που έβγαλαν με τον Pepo – που μετά έγινε Pepos San – με ένα πολύ όμορφο κείμενο με κολακευτικά λόγια για την φιλοξενία τα δημοσίευσαν στο περιοδικό που υπήρχε στις πτήσεις της JAL προς την Ευρώπη. Τότε η JAL πετούσε και στην Αθήνα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα εκείνη την περίοδο να επισκεφθούν το mini restaurant πάρα πολλοί Ιάπωνες και πολλές φορές το ιπτάμενο προσωπικό της JAL.
Τα ονόματα των πρώτων τριών κοριτσιών ήταν Yumiko, Hiroko, Massami. Από τις μετέπειτα επισκέψεις των πληρωμάτων ξεχώρισαν οι Mie, Emi και ο συγκυβερνήτης Ryo Ogawa. Με τον Ryo και την οικογένεια του αναπτύχθηκε μεγάλη φιλία που είχε σαν αποτέλεσμα να είναι ο ένας εκ των δύο κουμπάρων που στεφάνωσαν τον Mr Alex αδελφό του Pepo San. H Mie επίσης ήταν αυτή που στην πορεία έγινε μέλος της φιλίας αυτής και ξεχώρισε.
Κατά την παραμονή των πληρωμάτων στην Αθήνα αρκετές φορές ο Pepos είχε καλέσει τα πληρώματα στο σπίτι του όπου η Λαμπρινή San είχε ετοιμάσει διάφορες σπεσιαλιτέ.
Το 1990 τον Οκτώβριο ο Πέπος αποφάσισε να επισκεφθεί την Ιαπωνία, πήρε μαζί του και έναν φίλο του τον Νικόλαο Στρίκο. Μείναμε εκεί 8 μέρες και ζήσαμε μοναδικές, αξέχαστες, ανεπανάληπτες στιγμές, η δε φιλοξενία ήταν φανταστική. Στο mini café της Noriko και του Hidenori έγινε η συνάντηση όλων των εκλεκτών φίλων, ήταν μια συνάντηση που έμεινε βαθιά χαραγμένη στην καρδιά μου.
Το 1991 είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε στην Αθήνα την Mie με τον σύζυγο της τον Mako, τον γιο τους Ryota και τους γονείς της, δύο καταπληκτικούς ανθρώπους. Ήταν μια σημαντική επίσκεψη γιατί μπήκαν τα θεμέλια για αυτό που ζήσαμε το τριήμερο 6,7,8, Αυγούστου 2011. Όλα αυτά τα χρόνια 1991-2011 η Mie και ο Pepos φρόντιζαν να ποτίζουν το δενδράκι της φιλίας που είχαν φυτέψει τότε γιατί γνώριζαν πως αν δε το φρόντιζαν θα ξεραινόταν. Το δενδράκι αυτό κυρίως με την φροντίδα αυτών των 2, μεγάλωνε και φούντωνε και παράλληλα άπλωνε τα φύλλα του για να έχει στον ίσκιο του και τα υπόλοιπα μέλη, την Λαμπρινή, την Βασιλική, τον Ryota, τον Yumeta, τον Mako και στην συνέχεια τους Thomas, Arka, Έφη, Κωνσταντίνα, Αλέκο, Ράνια.
Θα πρέπει να αναφέρω εδώ πως εκείνα τα χρόνια που η κόρη τους Pepou ήταν μικρή αυτός είχε για γραμματέα του – μεταφράστρια το κοριτσάκι, δηλαδή την Βίκυ. Από αυτό λοιπόν το δένδρο γευτήκαμε στις 6,7,8/8 τους πιο γευστικούς καρπούς της φιλίας και της αγάπης. Είναι αδύνατον να περιγράψω τα υπέροχα συναισθήματα που μας πλημμύρισαν όλους.
Το Σάββατο 6/8 η Λαμπρινή είχε ετοιμάσει και του πουλιού το γάλα για το βραδινό τραπέζι, ήθελε οι φίλοι μου να δοκιμάσουν πολλές νοστιμιές της ελληνικής κουζίνας και ειδικότερα της κουζίνας της Λαμπρινής. Στο βραδινό τραπέζι παραβρέθηκαν οι: Mie, Mako, Ryota, Yumeta, Βασιλική, Λαμπρινή, Pepos, Ηρώ, Δήμητρα, Έφη, Κωνσταντίνα, Κοριτσάκι-Βίκυ, Αγγελική, Ιωάννα, Γιώργος, Μαράκι, Αλέκος, Ράνια, Μάκης, Αρκάς-Παναγιώτης, Γρηγόρης και φυσικά ο Ορφέας! Ήταν μια μαγική βραδιά με γεύσεις ελληνικές και το κλείσιμο αυτής της επίσκεψης έγινε με Ιαπωνικές γεύσεις στο Furin Kazan.
Απολαύσαμε το sake, το sushi και πολλά ακόμα εδέσματα από την πατρίδα των φίλων μας. εκείνο το βράδυ ο Pepos San ζήτησε από τους φίλους του να τον βαπτίσουν, δινοντάς του ένα Ιαπωνικό όνομα. Οι φίλοι του του είπαν πως αυτό δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους γιατί θα πρέπει να είναι παρών και τα υπόλοιπα μέλη της φιλίας που είναι στην Ιαπωνία για αυτό όταν επιστρέψουν πίσω θα συνεδριάσουν και θα αποφασίσουν, άρα είμαι εν αναμονή του νέου ονόματος.
Κατά την εδώ παραμονή των φίλων μας επισκεφθήκαμε την Ακρόπολη, το μουσείο, το θέατρο Δώρα Στράτου, την Πλάκα, το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, τον Λυκαβηττό, και φυσικά τον χώρο του ιστορικού mini restaurant. Την Τρίτη το πρωί στις 07:00 πήραμε τους φίλους μας από το ξενοδοχείο και τους πήγαμε στο αεροδρόμιο, τους αγκαλιάσαμε και με δάκρυα στα μάτια τους αποχαιρετήσαμε. Οι στιγμές ήταν πολύ συγκινητικές, το κενό που γέμισαν όταν ήρθαν ήταν τεράστιο, εξίσου μεγάλο ήταν το κενό με την αποχωρησή τους. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν υποδέχεσαι ή όταν αποχαιρετάς τόσο σπάνιους και εκλεκτούς φίλους.
Mie, Mako, Ryota, Yumeta σας αγαπάμε, σας ευχαριστούμε και σας περιμένουμε σύντομα.
Υ.σ. OLE YUMETA!!!!!!!!!!!!!!
And in English:
25 years ago (approximately), Pepos had the luck to meet three Japanese women in the historical place of 18, Dionisiou Aeropagitou, across from new Acropolis Museum. These women were too beautiful, kind and gifted. They were air-hostesses for the JAL (Japanese Airlines). The contact commenced from the grilled chestnuts and apples that we offered to them. Japanese women were very excited and so they publicized some photos with Pepos (and later Pepos San) accompanying with a very complimentary text, regarding the Greek Hospitality, in the magazine of JAL to Europe. That period JAL flew to Athens too. This event made a lot of Japanese as well as the JAL staff to visit the Mini Restaurant.
The names of the first three women were: Yumiko, Hiroko and Massami.
Mie, Emi and the co-pilot Ryo Ogawa were special from the following visits of JAL staff.
A strong friendship tie was grown between Ryo-his family of course and Pepos San. As a result of this friendship, Ryo Ogawa was one of the two best men of Mr. Alex (the brother of Pepos San). Also, Mie was the person who joined the friendship and was special.
During the stay of JAL in Athens, Pepos San had invited them many times in his home, in order for them to taste the Lamprini San specialities.
In October 1990, Pepos San decided to visit Japan with his Greek friend Nikolaos Strikos.
We stayed there eight days and we experienced unique as well as unforgettable moments…the hospitality was fantastic.
The meeting of all the special friends took place in the mini cafè of Niroko and Hidenori…this meeting is deeply carved in my heart.
In 1991, we had the joy to welcome Mie, her husband Mako, the first son of the couple Ryota and two other lovely persons, Mie parents, in Athens. The meeting was very important because it constituted the preparatory stage of what we lived on August 6, 7 and 8, 2011.
All these years (1991-2011), Mie and Pepos San took care of watering the small tree of friendship that they had planted, because they knew that otherwise the tree would not exist. The small tree grew due to the interest of these two persons mostly. At the same time it laid out its leaves in order to cover the other members in its shadow…Lamprini, Vasiliki, Mako, Ryota, Yumeta and then Thomas, Arkas, Efi, Konstantina, Mr. Alex, Rania.
At this point, I have to say that the years that Pepos San daughter was small, Pepos San cooperated with Koritsaki-Viki for the translation themes.
Thanks to this tree, we had the opportunity to taste the most delicious fruits of friendship and love on August 6, 2011. It is impossible to describe you the beautiful sentiments that flooded our souls.
On August 6, 2011, Lamprini had prepared almost everything for the dinner. She wanted to give the opportunity in all of my friends to taste the specialities of Greek kitchen and basically Lampini’s kitchen.
The persons who participated in the dinner were: Mie, Mako, Ryota, Yumeta, Terouli San-Vasiliki, Lamprini San, Pepos San, Mr. Alex, Rania, Iro, Dimitra, Efi, Maria, Konstantina, Koritsaki-Viki, Aggeliki, Ioanna, Thomas, Grigoris, Arkas, Giorgos and Orfeas (the lovely dog).
It was a magic summer night with Greek flavours. The closure of that visit included Japanese tastes in the Furu CA…we enjoyed Sake, Sushi and many other plates from our friends’ country.
That night, Pepos San demanded from his friends a Japanese name. It was their turn after so many name-givings from Pepos San. His friends told him that they could do this only with the help of the other members of friendship who live in Japan…therefore, they will hold a meeting and will take the definite decision altogether, with the return of the family in Japan…so we expect the new name.
During the stay of our friends in Athens, we visited Acropolis Museum, Acropolis, Dora Stratou Theatre, Plaka, Attiko Park, Likavitos and the memorable place of the Mini Restaurant.
Tuesday morning (07/08/2011), we picked up our friends from the Royal Olympic Hotel to the airport…at 7am we embraced them and we said them farewell with tears in the eyes.
The moments were too emotional. Their arrival covered an enormous gap but their departure created a big gap too.
This always happens when you welcome or say farewell so rare and special friends.
Mie, Mako, Ryota, Yumeta, we love you, we thank you and we wait you soon!
P.S.: OLE YOMETA!!!
