ΣΥΛΒΙΑ-ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΤΑΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟΣ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018

Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου σας καλησπερίζω από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην Σύλβια! Κατά κόσμον Κατερίνα Ντακούλα-Χρυσομάλλου η οποία υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου και πρόσφατα, 25 Αυγούστου παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της που ακούει στο όνομα Δημοσθένης Χρυσόμαλλος.
Η Σύλβια υπήρξε ερασιτέχνης ποιήτρια, και ταλαντούχα χορεύτρια, κατά την ταπεινή μου άποψη αν είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χορό θα είχε αφήσει το δικό στίγμα στην ιστορία των γυναικών που ασχολήθηκαν με τον χορό.
Τι να κάνουμε όμως τα βέλη του έρωτα την χτύπησαν νωρίς και στις 25/08 αποφάσισε να παντρευτεί.

Προσωπικά της εύχομαι ολόψυχα σύντομα να γίνει μητέρα και επειδή γνωρίζω πως θέλει πολλά παιδιά να την αξιώσει ο Θεός να πραγματοποιήσει την επιθυμία της.
Οφείλω να ζητήσω συγγνώμη από την Σύλβια-Κατερίνα γιατί ως ερασιτέχνης φωτογράφος είπα να καλύψω το τελετουργικό της αναχώρησης της νύφης από το σπίτι για την εκκλησία, έλα όμως που ο διαβολάκος έβαλε την ουρά του και ο Επικούρειος Πέπος ενώ νόμιζε πως με την βιντεοκάμερα έγραφε αυτό το σημαντικό γεγονός, ο διαβολάκος είχε άλλη άποψη με αποτέλεσμα λόγω ενός λάθους του Επικούρειου Πέπου να μην καταγράψει τίποτα!!! Μα Τίποτα!!!
Τι είχε συμβεί; Απλά ο Πέπος αντί να βάλει άδειο dvd έβαλε γραμμένο με αποτέλεσμα να μην καταγράψει τίποτα. Όταν το πήρε είδηση ήταν πολύ αργά.
Ο MANAGER Στεναχωρέθηκε παρά πολύ γιατί η στιγμή ήταν μοναδική και το χειρότερο ο φωτογράφος που κάλυπτε τον γάμο είχε ήδη αναχωρήσει για την εκκλησία.

Φίλες και φίλοι στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι εκτός από τις εικαστικές παρεμβάσεις, και τα ξυλόγλυπτα του καλλιτέχνη Άγγελου Πατσιατζή έχουμε και γάμους, για να είμαι ειλικρινής πίστευα πως η Σύλβια θα ήταν η πρώτη από τα κορίτσια της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου που θα παντρευόταν, τελικά ήταν η δεύτερη γιατί την πρωτιά την πήρε η Αντιόπη η οποία έχει ήδη ένα γλυκύτατο αγοράκι.
Αγαπητή Σύλβια-Κατερίνα σε χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018 Από την Άλκηστη και τον Επικούρειο Πέπο.

Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 06 Αυγούστου 2018 από σήμερα εκπέμπουμε από τον ραδιοφωνικό σταθμό Gorgogiri fm!!
Φίλες και φίλοι σας καλησπερίζω η σημερινή ανάρτηση αφορά την εικαστική παρέμβαση που κάναμε στην πρόσοψη των κάδων απορριμμάτων. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Επικούρειος Πέπος πριν αρκετούς μήνες διάβασε για την πρωτοβουλία των κατοίκων ενός χωριού στην Άνδρο.
Οι κάτοικοι κάποια μέρα αποφάσισαν να αλλάξουν την όψη του χωριού τους ξεκινώντας από την εικαστική παρέμβαση στους κάδους απορριμμάτων. Έπιασαν τα πινέλα και άρχισαν να σχεδιάζουν όμορφες εικόνες στους κάδους. Σε λίγες μέρες άλλαξε η όψη όλων των κάδων. Όταν ο Επικούρειος Πέπος διάβασε αυτό το κείμενο σκέφτηκε πως το καλοκαίρι που θα επισκεπτόταν το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, δηλαδή την γενέτειρα του, θα έπραττε το ίδιο που έπραξαν οι κάτοικοι του χωριού στην Άνδρο.

Το καλοκαίρι έφθασε και κάποια στιγμή συζήτησε την ιδέα του με τον τοπικό πρόεδρο τον κ. Κώστα Τσιούνη ο οποίος του είπε πως συμφωνεί αλλά θα έπρεπε να έχουμε και την σύμφωνη γνώμη της δημοτικής αρχής.
Επειδή οι μέρες περνούσαν αποφάσισε να επισκεφθεί ο ίδιος το δημαρχείο προκειμένου να συναντήσει τον υπεύθυνο.
Εντωμεταξύ θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ένα σημαντικό γεγονός. Ο Επικούρειος Πέπος ως ερασιτέχνης ζωγράφος σκέφτηκε πως αυτό το έργο τον ξεπερνούσε και ζήτησε την συνδρομή μιας κοπέλας από το χωριό, η κοπέλα ήταν η Άλκηστη Ραρρά η οποία πέρασε φέτος στην Αρχιτεκτονική Αθηνών, 9τη πανελλαδικά, γνώριζε ο Πέπος το ταλέντο που είχε η Άλκηστη και την ενημέρωσε για την ιδέα της εικαστικής παρέμβασης.
Προς τιμήν αυτού του 18χρονου κοριτσιού αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση του.
Το επόμενο βήμα ήταν να σχεδιάσει κάποιες εικόνες ώστε να τις είχε μαζί του ο Πέπος όταν θα επισκεπτόταν τον υπεύθυνο στο δημαρχιακό μέγαρο.

Και τώρα ας έρθω στον υπεύθυνο, το όνομα του θ. Παπασίκας, φίλες και φίλοι ίσως έχετε διαβάσει πως τα Τρίκαλα είναι μια πόλη με ευρωπαϊκά πρότυπα, αυτό οφείλεται στην παρούσα δημοτική αρχή γιατί τα τελευταία χρόνια έχει απογείωση την πόλη των Τρικάλων με τις καινοτόμες παρεμβάσεις. Όταν γνώρισα τον κύριο Παπασίκα κατάλαβα πως όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Προφανώς ο δήμαρχος επιλέγει άριστους συνεργάτες. Σας λέω άριστους γιατί αυτό που εγώ βίωσα ως πολίτης δεν θύμιζε με τίποτα την εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας όταν πρόκειται να έρθουμε σε επαφή με το δημόσιο, και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, π.χ. δήμους κ.λπ.
Όπως σας προείπα ο Πέπος όταν επισκέφθηκε τον κ. Παπασίκα (Γενικός Γραμματέας του Δήμου) και του μίλησε για την ιδέα που είχε, παράλληλα του έδειξε και τα σχέδια που είχε ετοιμάσει η Άλκηστη, ο κ. Παπασίκας ενθουσιάστηκε και άμεσα επικοινώνησε με τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου για της σχετικές οδηγίες.
Ο Επικούρειος Πέπος (Σπυρίδωνας Γκοβίνας) δεν πίστευε τ' αυτιά του, τέτοια άμεση ανταπόκριση δεν την περίμενε.

Ήταν προετοιμασμένος για ν' ακούσει αυτά που ακούμε συνήθως, ναι μεν αλλά, θα εξετάσουμε το θέμα σας κ.λπ. Ο Γενικός Γραμματέας μάλιστα ρώτησε ποια βοήθεια θα χρειαζόταν, εννοούσε προφανώς την αγορά υλικών, ο Πέπος του εξήγησε πως το μόνο που ήθελε ήταν το πράσινο φως για να ξεκινήσει, το κόστος θα το κάλυπτε ο ίδιος.
Φίλες και φίλοι αυτό που σας αναφέρω είναι ένα πολύ μικρό παράδειγμα της νοοτροπίας που υπάρχει στον Δήμο Τρικάλων αλλά είναι ενδεικτικό για το πώς έφθασε η πόλη των Τρικάλων να είναι μακράν η καλύτερη σε πολλά θέματα, όταν υπάρχουν σε καίρια πόστα άνθρωποι που δίνουν λύσεις άμεσα πως να μην μιλάει όλη η Ελλάδα για την πόλη των Τρικάλων;
Αφού πήρα το οκ από την δημοτική αρχή, και από το τοπικό συμβούλιο μαζί με την Άλκηστη ξεκινήσαμε την παρέμβαση μας.

Φίλες και φίλοι είναι σημαντικό σε τέτοιες πρωτοβουλίες να συμμετέχουν νέα παιδιά. Το αποτέλεσμα αρκετοί από σας το έχετε ήδη γνωρίσει, τα σχόλια είναι θετικά και ευχαριστούμε όλους εσάς που με τον καλό σας λόγο επιβραβεύσατε αυτή την προσπάθεια. Πιο κάτω θα δείτε εικόνες από την εικαστική παρέμβαση. Μια φίλη με ρώτησε: και τώρα Πέπο που θα ρίχνουμε τα σκουπίδια;
Κύριε Παπασίκα ευχαριστώ, πρόεδρε Κώστα Τσιούνη Ευχαριστώ, Άλκηστη σ' ευχαριστώ. Στέφανε, κι εσένα σ' ευχαριστώ για την προσφορά σου.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος, κατά κόσμον Σπυρίδωνας Γκοβίνας. ΥΓ. Σας περιμένουμε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι γιατί έχουμε πανηγύρι.

Επιμέμλεια ανάρτησης Πεπέ ο Γοργογυραίος.

«ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Ερωτήματα και διλήμματα» Του Ηλία Γιαννακόπουλου

«ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: Ερωτήματα και διλήμματα»

«Ο τόπος μας είναι κλειστός. Τον κλείνουν οι δύο μαύρες Συμπληγάδες…»

Η αναφορά του πρωθυπουργού στο Σεφερικό στίχο πιστοποιεί με τον πιο εναργή τρόπο τη συνειδητοποίηση της διαχρονικής μοίρας της Ελλάδας. Βέβαια, αυτή η ομολογία δεν συνιστά κατ’ ανάγκην και μία μοιρολατρική στάση απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα. Η σωστή ανάγνωση της πραγματικότητας και της ιστορίας με τη συνακόλουθη αυτογνωσία (προσωπική και εθνική) συνιστούν τους αναγκαίους όρους για τη χάραξη της εθνικής στρατηγικής με στόχο την οικονομική και κοινωνική ανάταξη της χώρας.

Ο πανηγυρικός χαρακτήρας του πρωθυπουργικού διαγγέλματος όσο κι αν ενείχε πολιτικές σκοπιμότητες προκάλεσε αντιτιθέμενες κρίσεις όχι μόνο από την πλευρά της αντιπολίτευσης αλλά κι από ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού λαού που παραμένει δύσπιστο στους ενοίκους της πολιτικής ηγεσίας.

    Οι «Συμπληγάδες», οι «Κύκλωπες» και οι «Λαιστρυγόνες» που καθόρισαν τη μνημονιακή – και όχι μόνο – πορεία της Ελλάδας εξακολουθούν να φοβίζουν το λαό και να προβληματίζουν τους ειδικούς για την αισιόδοξη προοπτική υπέρβασης της κρίσης. Ωστόσο, αν πρώτα δεν διερευνηθεί η ταυτότητα αυτών των προβλημάτων – τεράτων (Συμπληγάδες – Κύκλωπες – Λαιστρυγόνες) κάθε προσπάθεια θα πέσει στο κενό, αφού ως έθνος θα υποπέσουμε στα ίδια λάθη και τότε θα οικτίρουμε τους άλλους για την τύχη μας.

«Είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων

θαρρούμε πως με απόφαση και τόλμη

θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά…

Αλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,

η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται∙

… Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία» («Τρώες», Κ. Καβάφης)

Επειδή οι θεοί προ πολλού εγκατέλειψαν την Ελλάδα και η επίκληση της τύχης είναι ατελέσφορη, κρίνονται αναγκαίες κι επιτακτικές οι απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα, αν θέλουμε ως άτομα κι έθνος να ακυρώσουμε την καβαφική βεβαιότητα περί «πτώσις».

ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο: Η πηγή – ευθύνη της κρίσης: Για την οικονομική κατάρρευση και κοινωνικοπολιτική αποδιοργάνωση της χώρας μας οι ευθύνες βαραίνουν τον εξωγενή παράγοντα (Ξένοι τραπεζίτες – ΔΝΤ – παγκοσμιοποίηση…) ή και την εθνική μας αβελτηρία; Σίγουρα ο διεθνής παράγοντας (οικονομικά συμφέροντα – εθνικοί παρωπιδισμοί) δεν είναι και ο πιο πιστός μας σύμμαχος. Εμείς, όμως, πόσο αναγνωρίσαμε τις ευθύνες μας; Για όλα και πάντα φταίνε οι «άλλοι»; Τα αίτια ήταν καθαρά οικονομικά ή κάποια από αυτά ανιχνεύονται στην πολιτική ανικανότητα, στην κοινωνική αποσύνθεση και στην απουσία παιδείας;

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Το μέγεθος του χρέους: Πόσα δισεκατομμύρια χρωστάμε; Πολλοί μιλούν για 395 δις (190% του ΑΕΠ). Τελικά είναι διαχειρίσιμο το χρέος; Τα μνημόνια αύξησαν ή μείωσαν το χρέος; Η απομείωσή του μπορεί να επιτευχθεί με άλλο δανεισμό; Χρειαζόμαστε «περισσότερη εργασία και μικρότερες αποδοχές» (συντηρητική πολιτική) ή μία επιθετική πολιτική ανάπτυξης; Οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί της χώρας μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα  πρόγραμμα οικονομικής απογείωσης. Οι διαφορές είναι θεμιτές, αρκεί να συγκλίνουν σε κάποια βασικά σημεία. Τελικά το μνημόνιο ήταν μία «συντεταγμένη χρεωκοπία» που κατ’ ευφημισμόν ονομάστηκε «βοήθεια αλληλεγγύης».

ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο: Η κρίση μας δίδαξε; Πόσο ως άτομα – πολίτες και ως λαός συνειδητοποιήσαμε τις αδυναμίες και τα λάθη μας; Μπορέσαμε να εντοπίσουμε τη δομική αδυναμία του έθνους μας; Κατορθώσαμε να απεγκλωβιστούμε από τη ναρκισσιστική εθνική μας  οίηση; Συνειδητοποιήσαμε την πολυπλοκότητα του διεθνούς σκηνικού στο οποίο θα  πορευτούμε τις επόμενες δεκαετίες; Με ποιους θα πορευτούμε και με ποιες συμμαχίες; Ως πολιτικό σύστημα εξασφαλίσαμε το ελάχιστο της εθνικής συνεννόησης ή θα αυτοκαταστραφούμε από τον εθνοκτόνο μανιχαϊσμό μας (προοδευτικοί ≠ συντηρητικοί, δεξιοί ≠ αριστεροί, πατριώτες ≠ προδότες…). Μήπως ζούμε στη χώρα των Λωτοφάγων;

ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο: Τα εθνικά μας πρότυπα: Ως έθνος εδώ και αιώνες αδυνατούμε να προσδιορίσουμε το εθνικό μας πρότυπο και με βάση αυτό να καθορίσουμε τον τρόπο σκέψης και δράσης μας. Είναι ο Οδυσσέας το πρότυπό μας (σύμβολο πολυμηχανίας και αντίστασης σε όλα τα στοιχεία που του φράζουν το δρόμο για την Ιθάκη), ο Σίσυφος (η ματαιότητα και το ατελέσφορο των προσπαθειών), ο Προμηθέας (σύμβολο εξέγερσης και ελευθερίας), ο Θερσίτης (πρότυπο πολιτικής ανυπακοής), η θεά Αθηνά (λογική, σοφία), το δίδυμο Απόλλων ≠ Διόνυσος (Λογική ≠ Συναίσθημα) ή ο Λεωνίδας των Θερμοπυλών; Τον εθνικό μας κορμό ποιος τον τρέφει περισσότερο ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός, το παρεξηγημένο Βυζάντιο ή τα οράματα του 1821; Το θρησκευτικό στοιχείο σε ποιο βαθμό και πώς χρωματίζει την ταυτότητά μας (προσωπική και εθνική);

ΕΡΩΤΗΜΑ 5ο: Η παιδεία μας: Για πολλούς η παιδεία είναι ο μεγάλος ασθενής της χώρας μας. Η μνημονιακή δοκιμασία ανέδειξε και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της παιδείας ως μοχλού διαμόρφωσης της ταυτότητάς μας. Χρειαζόμαστε παιδεία για παραγωγή επιστημόνων ή και για τη διαμόρφωση του πατριωτικού ήθους και του πολιτικού φρονήματος; Παιδεία για κατασκευή υπηκόων ή πολιτών; Μπορούμε να κάνουμε το βέλτιστο συνδυασμό; Χρειαζόμαστε το δικηγόρο, το μηχανικό, το βιολόγο αλλά έχουμε ανάγκη και από τον Έλληνα με δημοκρατικό ήθος. Ο Λόγος – με όλες τις σημασιολογικές του αποχρώσεις – κυριαρχεί στην παιδεία μας ή «συμπλέκεται» με το συναίσθημα και την άλογη «πίστη»; Αν συμβαίνει το δεύτερο, έτσι αιτιολογούνται οι πολυποίκιλες τερατογενέσεις της νεότερης Ελλάδας.

Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα επείγουν για να χαραχθεί η μετα-Μνημονιακή εποχή. Προέχει η καταγραφή των σημαντικότερων προβλημάτων του Ελληνισμού. Η υπογεννητικότητα απειλεί με βιολογική εξαφάνισης το έθνος μας. Η σαφής οριοθέτηση της ταυτότητάς μας κρίνεται επιτακτική στο παγκοσμιοποιημένο σκηνικό. Ποια τα γνωρίσματα της Ελληνικότητας στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες; Η διαμόρφωση μιας νέας ηθικής για την πολιτική και η αποενοχοποίηση της συναίνεσης θα συμβάλουν καταλυτικά στην προαγωγή της πολιτικής, ως της τέχνης του εφικτού. Επίσης σκόπιμος θεωρείται ο απεγκλωβισμός μας από φθηνούς μεσσιανισμούς που τρέφουν την αδράνεια, το λαϊκισμό και τον άγονο εθνικισμό.

Πρέπει να αποφασίσουμε, αν ως σύγχρονοι Οδυσσείς θα βαδίζουμε στα χνάρια του Ιδεαλισμού του Πλάτωνα ή του Ορθολογισμού του Αριστοτέλη. Αν θα διδαχτούμε σωστά τη σύνθεση των αντιθέσεων ως γονιμοποιό δύναμη για την πολιτική και κοινωνική ζωή (Ηράκλειτος).

Κι επειδή οι «καιροί ου μενετοί», οι απαντήσεις πρέπει να γίνουν προτάσεις και εθνικοί οδοδείκτες. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να δικαιώσουμε τους στίχους του Σεφέρη:

«Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ανασαίνοντας…

κολυμπώντας στα νερά τούτης της θάλασσας

χωρίς αφή

χωρίς ανθρώπους

μέσα σε μια πατρίδα που δεν είναι πια δική μας»

(«Μυθιστόρημα»).-

ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Φίλες και φίλοι είχα τη χαρά πριν λίγες μέρες να συναντήσω στην οικία τους στην Πιαλεία τον συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλο, και την σύζυγό του και Μούσα του Αφροδίτη της Πιαλείας της οποίας έργα ζωγραφικής θα σας παρουσιάσουμε προσεχώς. Ήταν μία πανσέληνη βραδιά και η οικοδέσποινα μας πρόσφερε καταπληκτικά γλυκά, στο δε συμπόσιο που ακολούθησε στην αξιόλογη ταβέρνα του χωριού γευτήκαμε πεντανόστιμους μεζέδες. Αφροδίτη και Ηλία σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία και κυρίως για την μοναδική θέα που μας χαρίσατε από το μαγευτικό και ποιητικό μπαλκόνι του Κερκέτιου όρους[Κόζιακα]

Μια ξεχωριστή συζήτηση με τον Παύλο Μπαλογιάννη, ιδρυτή του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας στην ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ

Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ από το βροχερό αλλά Πανέμορφο και Μαγευτκό Γοργογύρι, σήμερα μαζί με την Δολέντσια ζήσαμε μαγικές στιγμές στο Μουσείο Ελληνικής Παιδείας στην Καλαμπάκα. Όλα ξεκίνησαν από την προτροπή της γνωστής Μούσας Τερψιχόρης, πριν λίγες μέρες μας επισκέφτηκε η Μούσα και μας προέτρεψε να επισκεφθούμε το Μουσείο και πως αν αυτό συνέβαινε την Κυριακή θα είχαμε την τιμή να μας ξεναγήσει η ίδια η Μούσα!!! Αυτό ήταν από μόνο του ένας πολύ  μεγάλος πειρασμός, δεν συμβαίνει συχνά σε θνητούς να έχουν τη τύχη να τους ξεναγεί μια Μούσα. Περίπου κατά τις 12.30 φθάσαμε στο Μουσείο όπου μας υποδέχθηκε ο ιδρυτής!!!! Αυτό και αν είναι τύχη. Παυλός Μπαλογιάννης, περιέργεια, αγάπη, δημιουργικότητα, προσφορά, φαντασία, μεράκι, θυσίες οικονομικές και προσωπικές σε χρόνο και προσφορά, καλοσύνη, χαμόγελο, αυτά είναι ένα μικρό δείγμα από έναν χαρισματικό και αξιότατο άνθρωπο. Φίλες και φίλοι αν στην Ελλάδα του σήμερα έπρεπε να υποκλιθώ και να σταθώ σε στάση προσοχής λόγω απεριόριστου σεβασμού γι' αυτό που έχει δημιουργήσει στην Καλαμπάκα αυτός είναι ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ. Πιστέψτε με δεν υπερβάλω καθόλου. Σήμερα ένιωσα περήφανος ως άνθρωπος, και ως Τρικαλινός, τελικά στην πατρίδα μας υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι, εκείνο που με προβληματίζει είναι το γεγονός πως στην πολιτική δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, γιατί; Φίλες και φίλοι το τι έχει συλλέξει αυτός ο υπέροχος άνθρωπος για περίπου 40 χρόνια είναι απίστευτο, ο πλούτος που υπάρχει στο Μουσείο είναι εκπληκτικός και να φαντασθείτε πως είναι μόνον ένα μικρό μέρος της συλλογής που κατέχει ο ιδρυτής του Μουσείου. Ήμασταν πάρα πολύ τυχεροί που την ξενάγηση, μας την έκανε εκτός από την Μούσα Τερψιχόρη που σήμερα είχε και τα γενέθλιά της!!!! Χρόνια καλά Τερψιχόρη και ελπίζω να πάρεις στη ζωή σου αυτά που σου ανήκουν, εκτός λοιπόν από την Τερψιχόρη μας ξενάγησε και ο ίδιος ο ιδρυτής!!! Εννοείται πως τον κάλεσα να επισκεφτεί το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι ώστε να τον ξεναγήσω στα μέρη μας και φυσικά να δοκιμάσει τα μεζεδάκια της Δολέντσιας. Αποδέχθηκε την πρόταση και σύντομα θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε αυτόν και τα μέλη της οικογένειας του στην αυλή των θαυμάτων. Τερψιχόρη ευχαριστούμε για την πρόταση και για την ξενάγηση, και κυρίως χάρηκα πάρα πολύ που βρήκες κάτι που το γουστάρεις!! Είναι σημαντικό αυτό που κάνεις να το γουστάρεις τόσο πολύ όπως εσύ. Φίλε!! Παύλο, είναι μεγάλη τιμή για μένα να με αποκαλείς φίλο σου, σ' ευχαριστώ για όλα και κυρίως γι' αυτό το μοναδικό κόσμημα που δημιούργησες στην περιοχή μας. Φίλες και φίλοι βάλτε στο πρόγραμμά σας το ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και θα με θυμηθείτε. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Κατά την επίσκεψή μας στην περιοχή των Μετεώρων, ψάξαμε να βρούμε τι θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο ενδιαφέροντος μέσα στην πόλη, ώστε να συνδυάσουμε τα φανταστικά Μετέωρα με την τεράστια πνευματική κληρονομιά και τη μοναδική θέα, με μια αστική εξερεύνηση της Καλαμπάκας. Έτσι, ανακαλύψαμε το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας.  Ένα κρυμμένο διαμάντι στη μικρή πόλη της Καλαμπάκας!

Μετά από μια πρόσφατη επίσκεψη στο Μουσείο Ιστορίας της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, το οποίο αξίζει να επισκεφθεί αν τύχει και βρεθεί εκεί, είχα ήδη μια προσωπική άποψη και αν θέλετε και ένα μέτρο σύγκρισης. Ομολογουμένως, λοιπόν,  λίγο πριν φτάσουμε στο Μουσείο Ελληνικής Παιδείας, έκανα τη σκέψη πως μια ιδιωτική πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε να συναγωνιστεί μια πανεπιστημιακή.

Αυτό που είδαμε όμως όταν ο κύριος Παύλος Μπαλογιάννης, ο άνθρωπος πίσω από όλο αυτό το έργο και την ιδέα, ήρθε ο ίδιος να ανοίξει το Μουσείο μόνο για εμάς και να μας ξεναγήσει στην προσωπική του παρακαταθήκη στην ιστορία της ελληνικής παιδείας, ήταν κάτι που δεν χρειαζόταν συγκρίσεις και αξιολογήσεις και ήταν πέραν κάθε προσδοκίας. Στο τέλος της ξενάγησής μας, τον πλησίασα ενθουσιασμένη και του ζήτησα να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη, την οποία με πολλή χαρά δέχτηκε και αξίζει να διαβάσετε παρακάτω…

• Κύριε Μπαλογιάννη, κατ’ αρχήν, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για το μουσείο…

Το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας βρίσκεται στην Καλαμπάκα Τρικάλων, στους πρόποδες των Μετεώρων. Άρχισε να λειτουργεί πριν από ενάμιση χρόνο περίπου και σκοπός του είναι η μελέτη, η διαφύλαξη, η προβολή και η ανάδειξη της Ελληνικής παιδείας και των αξιών που απορρέουν από αυτή. Τα εκθέματά του αποτελούνται από προσωπικές μου συλλογές που έχουν σχέση με την ελληνική εκπαίδευση και την παιδεία γενικότερα. Βιβλία με ελληνικό κείμενο που εκδόθηκαν από τα πρώτα χρόνια της ανακάλυψης της τυπογραφίας, καθώς και βιβλία και αντικείμενα της σχολικής ζωής του νέου ελληνικού κράτους από τα χρόνια του Καποδίστρια μέχρι σήμερα. Φιλοδοξία του Μουσείου είναι να φέρει σε επαφή τον επισκέπτη με τα ελληνικά Γράμματα και τον ελληνικό πολιτισμό, με τρόπο απλό και βιωματικό, ώστε το Μουσείο να αποτελέσει χώρο πολιτισμού, εκπαίδευσης, μάθησης και επιστήμης.

• Πώς πήρατε την απόφαση να ξεκινήσετε ένα τόσο μεγάλο και πολυδάπανο έργο; Πόσο εύκολο ήταν;

Σίγουρα δεν ήταν μια εύκολη απόφαση και μάλιστα σε αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο της κρίσης. Βέβαια, ένα τέτοιο έργο χρειάζεται πάνω απ’ όλα μεράκι, χρειάζεται πάθος. Υπήρχε προβληματισμός και αγωνία πως θα διασωθεί όλο αυτό το υλικό που συγκεντρώθηκε σε διάστημα 35 χρόνων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει γνωστό και προσιτό στο ευρύτερο κοινό. Με αυτές τις σκέψεις και με τις μικρές οικονομικές δυνατότητες που είχα ξεκίνησα αυτό το έργο και πιστεύω ότι στην πορεία η προσπάθεια αυτή θα υποστηριχθεί, θα βελτιωθεί και θα καλύψει τις όποιες ελλείψεις παρουσιάζει σήμερα.

• Ποια ήταν η στάση της πολιτείας στο ξεκίνημα του έργου αυτού; Υπήρξε υποστήριξη από κάποιον φορέα, δεδομένου ότι το έργο πραγματώθηκε σε μια μικρή πόλη;

Δεν ξέρω πόσο βοηθάει σε μια τέτοια προσπάθεια η ανάμειξη της πολιτείας ή κάποιου δημοσίου ή και δημοτικού φορέα. Εγώ πάντως έχω κακή εμπειρία. Στο παρελθόν είχαν ξεκινήσει πολλές συζητήσεις με υπουργεία και με το Δήμο για τη δημιουργία του Μουσείου. Πάντα όμως, μέναμε στις συζητήσεις. Έτσι, ξεκίνησα την προσπάθεια αυτή μόνος μου, χωρίς καμία υποστήριξη ή συμμετοχή της πολιτείας ή άλλων φορέων. Αυτό βέβαια, δεν αποκλείει οποιαδήποτε πρόταση συνεργασίας με φορέα ή Οργανισμό ιδιωτικό ή δημόσιο, εφόσον έχει ως στόχο την βελτίωση της λειτουργίας του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας.

• Από την εμπειρία σας, θεωρείτε ότι παρέχεται η δέουσα προβολή σε αντίστοιχου είδους ενέργειες από τη σημερινή πολιτεία; Είναι εφικτή η πραγμάτωση ενός τέτοιου έργου στην Ελλάδα του σήμερα;

Θα σας απαντήσω με ειλικρίνεια. Δυστυχώς η προβολή που παρέχεται από τη σημερινή πολιτεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι περήφανος γιατί η προβολή του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας γίνεται κυρίως από τους επισκέπτες του και ιδιαίτερα από τους εκπαιδευτικούς. Αυτονόητο είναι ότι είναι πολύ δύσκολη η πραγμάτωση ενός τέτοιου έργου.

• Ποιο είναι το σπανιότερο και ποιο το παλαιότερο έκθεμα του μουσείου;

Υπάρχουν αρκετές σπάνιες εκδόσεις βιβλίων που διαθέτει το Μουσείο, ιδίως εκείνες των πρώτων ετών, μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας, αλλά και αργότερα κάποιες εκδόσεις από φημισμένα τυπογραφεία της Ευρώπης. Ασφαλώς, στα σπάνια εκθέματα του Μουσείου συγκαταλέγονται χειρόγραφα μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών.

• Υπάρχει κάποιο από αυτά με το οποίο θα λέγατε ότι είστε συναισθηματικά συνδεδεμένος;

Με όλα τα εκθέματα είμαι συναισθηματικά δεμένος, διότι με το καθένα υπάρχει μια ξεχωριστή ιστορία στην προσπάθεια ανεύρεσής του. Αν θα έπρεπε να αναφέρω κάποια από αυτά θα έλεγα τα χειρόγραφα των μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών που διαθέτει το Μουσείο.

• Εκτός των εκθεμάτων, με τι άλλου είδους δράσεις μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή ερχόμενος στο μουσείο; 

Η φιλοσοφία του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας είναι να βρίσκεται κοντά στον επισκέπτη, να παρέχει γνώσεις και πληροφορίες μέσα σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον. Έτσι, πέρα από τη σχολική τάξη, όπου οι επισκέπτες και ιδιαίτερα οι μαθητές, γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων σε παλαιότερες εποχές χρησιμοποιώντας την πλάκα και το κονδύλι, την πέννα, τον κονδυλοφόρο και το μελάνι και μπορούν να φορέσουν τη σχολική ποδιά και το πηλίκιο υπάρχουν κι άλλα προγράμματα και δράσεις στο Μουσείο. Μπορεί ο επισκέπτης να παρακολουθήσει ειδικές προβολές που έχει επιμεληθεί το Μουσείο για την Ιστορία της Γραφής και της Τυπογραφίας. Οι μικροί μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν μύθους του Αισώπου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα πειράματα Φυσικής που γίνονται στο Μουσείο, καθώς και η επίδειξη παλιών παιχνιδιών. Ειδικά φέτος γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο ομηρικό παιχνίδι της σβούρας και επιδεικνύονται στα παιδιά είκοσι περίπου διαφορετικά είδη σβούρας.

• Tι είναι αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο τη νέα γενιά κατά την επίσκεψη στο μουσείο;

Νομίζω πραγματικά ότι η νέα γενιά εντυπωσιάζεται ιδιαίτερα από την παλιά σχολική τάξη: με την πλάκα, το κονδύλι, τις πέννες, τους κονδυλοφόρους και τις σχολικές ενδυμασίες. Αλλά το πλέον εντυπωσιακό είναι η έκπληξη που εγώ δοκίμασα από τις νεότερες ηλικίες οι οποίες πλησιάζουν στην αρχή με μια απλή περιέργεια που σε λίγη ώρα μετατρέπεται σε ζωηρό ενδιαφέρον, απρόσμενο, πρέπει να ομολογήσω, και πέραν των προσδοκιών μου. Έτσι, αυτή η επίσκεψη μετατρέπεται σε ένα πραγματικό εκπαιδευτικό ταξίδι, ένα ταξίδι στο οποίο το σχολείο των γονέων τους συναντιέται και συγκρίνεται με τη σημερινή σχολική τους πραγματικότητα.

• Φεύγοντας κάποιος από αυτό το χώρο τι πιστεύετε πως έχει εισπράξει;

Φεύγοντας από το Μουσείο ο επισκέπτης έχει εισπράξει γνώση, συναίσθημα και αισιοδοξία. Το τρίπτυχο αυτό εκφράζει νομίζω σε γενικές γραμμές ό,τι αντικρίζω καθημερινά στις αντιδράσεις των επισκεπτών μας. Κάθε μέρα μαζί με τους επισκέπτες μας ακολουθώ κι εγώ αυτό το νοσταλγικό και συναισθηματικό ταξίδι τους στα χρόνια της αθωότητας και των σχολικών χρόνων. Επιπλέον, είναι μια ιδιαίτερη και απρόσμενη ανταμοιβή για μένα το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν όλο το εγχείρημα ως μια ακτίνα αισιοδοξίας μέσα σε καιρούς χαλεπούς, ότι φεύγουν από ‘δω με την πεποίθηση ότι η ύπαρξη του Μουσείου συμβάλλει στη διαφύλαξη της ταυτότητας και της ιστορικής μας μνήμης.

• Στο θέμα της ελληνικής παιδείας, ποιο εκτιμάτε ότι είναι το μεγαλύτερο έλλειμμα στην εγχώρια εκπαιδευτική πολιτική;

Υπάρχει ασάφεια και σύγχυση στους επιδιωκόμενους στόχους. Επιχειρούνται αποσπασματικές και κατακερματισμένες απόπειρες μεταρρυθμίσεων με παντελή έλλειψη μακρόπνοου οραματισμού και σχεδιασμού.

• Τέλος, και καθώς ασχολείστε σε όλη σας τη ζωή με την παιδεία και την εκπαίδευση, πώς βλέπετε την πορεία της ελληνικής παιδείας; Ποιες είναι οι προσωπικές σας εκτιμήσεις για το μέλλον;

Είναι προφανές ότι η ελληνική παιδεία ακολουθεί κατά πόδας της γενικότερη πορεία της ελληνικής κοινωνίας. Είμαι αισιόδοξος όμως, γιατί υπάρχει και η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που προσπαθεί να διαφυλάξει την ιστορική μας μνήμη. Υπάρχουν ακόμα φωτισμένοι δάσκαλοι και παιδαγωγοί που θα χαράξουν νέα πορεία, ώστε η ελληνική παιδεία να βρει το δρόμο που της ταιριάζει και της αξίζει.

Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και την συνέντευξη που μας παραχωρήσατε και θα χαρούμε να τα ξαναπούμε και από κοντά!

Κι εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρουσιάσω τους σκοπούς και τη δράση του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας.Πηγή: Μυρτώ Μαρκελλά.

ΟΙ φωτογραφίες είναι του παγκοσμίου φήμης φωτογράφου Fugi Tomo Kazu