26 Απριλίου 2020
Ημέρα
γιορτής!!! (Π.Η.Ε.Φ.)
Παγκόσμια
Ημέρα Εκλεκτών Φίλων!!
Επίκουρε
χρόνια καλά σε σένα και σ.ο.τ.α. Ευχαριστώ
Αφροδίτη, Ευχαριστώ Ηλία.
Φίλες και
Φίλοι καλημέρα, χθες βράδυ με πήρε
τηλέφωνο η Βίκυ Μιχελουδάκη, γραμματέας
μου και δασκάλα μου στην Αγγλική γλώσσα
και στην Γαλλική, μιλάω για την περίοδο
της χρυσής εποχής της Π.Η.Ε.Φ. και μου
είπε το εξής:
Επικούρειε
Πέπο, τι θα έλεγες αύριο που για όσους
ανά τον κόσμο συμμετέχουμε στην Χρυσή
αλυσίδα φιλίας να έκανες μια ανάρτηση
για την επέτειο των 43!! χρονών από την
δημιουργία της Π.Η.ΕΦ;
1977 - 2020
Όταν η Βίκυ
έγινε μέλος αυτής της υπέροχης και
διαχρονικής φιλίας, μιλώ για το 1985; Ήταν
ακόμα μαθήτρια γυμνασίου, άρα ανήκει
στα πρώτα μέλη της Π.Η.Ε.Φ. ως εκ τούτου
καταλαβαίνετε πως υπήρξε σημαντικό
μέλος λόγω και του ειδικού ρόλου που
είχε ως γραμματέας μου. Εκ της θέσεως
της, η γνώμη της είχε και έχει για μένα
βαρύνουσα σημασία, για αυτό κι εγώ σήμερα
αποφάσισα να υλοποιήσω την προτροπή
της.
Ειρήσθω εν
παρόδω- να αναφέρω πως στην πορεία έγιναν
μέλη της Π.Η.Ε.Φ. και ο πατέρας της και η
μητέρα της, η καταπληκτική και μοναδική
Κουλίτσα.
Θα μου
επιτρέψετε να κάνω μια μικρή αναδρομή
στην δημιουργία της Π.Η.Ε.Φ.
Όλα όπως
προείπα ξεκίνησαν το 1977 όταν οι θεοί
θέλησαν να δημιουργήσουν την πιο όμορφη
ιστορία φιλίας στον τότε γνωστό κόσμο.
Και όπως
καλά γνωρίζετε αν οι θεοί βάλουν κάτι
στο μυαλό τους το υλοποιούν, έτσι έγινε
κι αυτή τη φορά.
Το γιατί
επέλεξαν εμένα, -αρχικά - και ένα ζευγάρι
από τη Νότια Αφρική που είχαν έρθει να
επισκεφθούν την Ακρόπολη, δεν το γνωρίζω,
και το πιθανότερο είναι να μην το μάθω
και ποτέ.
Επίσης, το
γιατί στην πορεία επέλεξαν να συμμετέχουν
σ' αυτή τη Χρυσή αλυσίδα φιλίας και άλλοι
κρίκοι από: Αυστραλία, Φινλανδία, Ιταλία,
Γαλλία, Νορβηγία, Ιαπωνία, Σουηδία, Νότια
Αφρική, από Πιαλεία, και αρκετά άτομα
από την Ελλάδα, ούτε κι αυτό το γνωρίζω
και μάλλον ούτε κι αυτό θα το μάθω.
Εξάλλου
μερικές φορές, καλό θα είναι να μην
αναλώνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας στο
γιατί, αλλά στο πως θα μπορέσουμε να
ζήσουμε τις όποιες ευκαιρίες μας
παρουσιάζονται γιατί αν εμείς δεν τις
υιοθετήσουμε αυτές θα φύγουν και θα
πάνε αλλού.
Αυτό κάναμε
και τα τρία πρώτα ιδρυτικά μέλη, δηλαδή,
η Denice, o Derrick και ο Επικούρειος Πέπος.
Στην πορεία
είχαμε την μεγάλη χαρά να βλέπουμε να
προστίθενται και άλλοι σημαντικοί
κρίκοι σ' αυτή την Χρυσή αλυσίδα φιλίας
με αποτέλεσμα να μεγαλώνει ο κύκλος και
παράλληλα να ζούμε μοναδικές στιγμές
ευτυχίας. Εκείνη την
περίοδο εγώ από ξένες γλώσσες γνώριζα
μόνον Ιαπωνικά λόγω της πρώτης μου
γυναίκας που ήταν Ιαπωνέζα, [από την
πρώτη μου γυναίκα έχουμε 2 παιδιά δίδυμα
που ζούνε στην Ιαπωνία] μιλούσα και λίγα
Αγγλικά αλλά όπως τα μιλούσαν τότε στο
Γοργογύρι.
Ως εκ τούτου
έπρεπε άμεσα να βρω μια κοπέλα ως
μεταφράστρια – γραμματέα για να μπορώ
να έχω επαφή με τους φίλους μου.
Από την
οντισιόν που έκανα όπου αρκετές κοπέλες
εξέφρασαν την επιθυμία να αναλάβουν
αυτή τη δύσκολη αποστολή, επέλεξα τελικά
την Βίκυ γιατί γνώριζε Αγγλικά και
Γαλλικά.
Παράλληλα
ήταν πολύ καλή στα φιλολογικά, αυτό για
μένα ήταν βασική προυπόθεση γιατί είχα
μία παραξενιά, ήθελα αυτά που έγραφα να
αποδίδουν ακριβώς το πνεύμα του κειμένου
και στ’ Αγγλικά.
Στην πορεία
έγινε και η δασκάλα μου στ’ Αγγλικά και
στα Γαλλικά. Εκείνο που της είχε κάνει
μεγάλη εντύπωση ήταν το πόσο καλός ήμουν
στην ορθογραφία και στο συντακτικό.
Ακόμα και
σήμερα όταν βρισκόμαστε συνεχίζει να
μου λέει πως κάθε φορά που της έδινα
κάποιο γραπτό για μετάφραση, έψαχνε να
βρει κάποιο ορθογραφικό λάθος, αλλά
μάταια. Τότε δεν γνώριζε πως η μητέρα
μου ήταν φιλόλογος και καθηγήτρια πιάνου
και μας είχε εκπαιδεύσει στη γλώσσα και
στην μουσική με τον καλύτερο τρόπο.
Ας συνεχίσω
όμως για την ιστορία της Π.Η.Ε.Φ. bay
the why=
παρεμπιπτόντως, που λένε
και στα Τρίκαλα, τα μεγάλα πνεύματα με
κάποιον μαγικό τρόπο επικοινωνούν, πριν
λίγο είχα στον μυαλό μου την Αφροδίτη
της Πιαλείας, και αυτόματα ακούω το
τηλέφωνο να γουργουρίζει, ποια με
καλούσε; η Αφροδίτη της Πιαλείας!!!! Η
Αφροδίτη και ο Ηλίας είναι ακόμα δύο
χρυσοί κρίκοι που έχουν προστεθεί στην
χρυσή αλυσίδα φιλίας. Με πήραν για να
μου ευχηθούν τα χρόνια πολλά λόγω της
ονομαστικής μου εορτής, ως Επίκουρος
γιορτάζω σήμερα και τ’ αγαπημένα μου
φιλαράκια η Αφροδίτη και ο Ηλίας δεν το
ξέχασαν. Αν το να σε θεωρούν φίλο τους
τόσο εκλεκτοί άνθρωποι, όπως η Αφροδίτη
και ο Ηλίας δεν είναι ευλογία, τότε τι
είναι; Αφροδίτη και Ηλία
σας ευχαριστώ.
Συνεχίζω,
μετά το 1977 κάθε χρόνο και καινούργιοι
κρίκοι συνέχισαν να πλαισιώνουν την
αρχική τριάδα. Ούτε στο
πιο τρελό μας όνειρο δεν φανταζόμασταν
πως εκείνη την ξεχωριστή χρονιά το
ευλογημένο έτος 1977 στην αυλή του Πέπου
στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου 18 οι τρεις
μας, Διονυσία, Απόλλωνας και ο υποφαινόμενος,
βάζαμε τα θεμέλια για μία συγκλονιστική
φιλία που διαρκεί μέχρι σήμερα, και που
εμπλουτίζεται με νέους χρυσούς κρίκους.
Στην πορεία έγιναν πολλά και θαυμαστά,
που όταν τα διηγούμαι στην αγαπημένη
μου φίλη την Αφροδίτη της Πιαλείας, δεν
χορταίνει να τ’ ακούει και πάντα μου
λέει: Επίκουρε είσαι πολύ τυχερός!!
Συμφωνώ μαζί της, τι να πώ; να πω όχι; θα
ήμουν αχάριστος αν έλεγα κάτι τέτοιο.
Το
τι ακολούθησε μετά για να το περιγράψω
θα χρειαζόταν πολλούς μήνες να διαβάζεται,
απλά θα σας πω πως σ’ αυτή τη χρυσή
αλυσίδα φιλίας προστέθηκαν άτομα από
Ιαπωνία, από Αυστραλία, από Φινλανδία,
από Νορβηγία, από Ιταλία, από Γαλλία,
από Κορσική, από Σουηδία, από Νότια
Αφρική, επισκεφθήκαμε πολλές φορές τις
χώρες αυτών των εκλεκτών μας φίλων και
μας φιλοξένησαν, το ίδιο κάναμε κι εμείς,
τους φιλοξενήσαμε στην Αθήνα και στο
Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. ΟΙ
στιγμές που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια
δεν περιγράφονται, όλοι αυτοί οι άνθρωποι
έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση
του χαρακτήρα μου. Αν δεν συναντούσα
αυτούς τους υπέροχους φίλους ειλικρινά
πιστέψτε με δεν θα είχε νόημα η ζωή μου.
Κάποια
στιγμή λοιπόν συνεδριάσαμε και αποφασίσαμε
να ορίσουμε την 26 Απριλίου ως την ημέρα
που θα ήταν ή δική μας ημέρα και που στις
14:00 θα βρισκόμαστε όλοι, ο καθένας στον
τόπο του, σε κάποιο τραπέζι και νοερά
θα επικοινωνούσαμε. Αυτό στην πορεία
πήρε άλλη μορφή και
φροντίζαμε να επικοινωνούμε τηλεφωνικά.
Αυτό έγινε και σήμερα στις 14:00 επικοινώνησα
με φίλους ανά τον κόσμο και ήταν μαγικές
οι στιγμές τις συνομιλίας μας.
Φίλες
και Φίλοι η σημερινή μέρα είναι πολύ
ξεχωριστή για μένα και ευχαριστώ τον/ους
Θεό/ους που με επέλεξαν να γίνω μέλος
τις πιο συγκλονιστικής φιλίας του
πλανήτη.
Denice,
Nterrick, Ian, Lauris, Monika, Rikardo, Sanna, Pekka, Miko, Ritha,
Noriko, Ryo, Kimiyo, Keiko, Hiroko, Akira, Kento, Yumiko, Mashami,
Tachasi, Shiho, Thalassa, Sakamoto, Mie, Mako, Emi, Moira, kaili,
Mariroze, Paul, Malu, Rone, Olibie, Christine, Jonathan,
Magiastina, Knut, δάσκαλε Θάνο
Καρρά, και όλους του ευλογημένους φίλους
στην Ελλάδα σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ
από τα βάθη της καρδιάς μου για την
φιλίας σας και την αγάπη σας.
Αυτή
είναι εν ολίγοις η ιστορία της Π.Η.Ε.Φ.
και αυτό είναι το νόημα αυτής της
ανάρτησης.
Σας
χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια
διάθεση ο δόκιμος Επικούρειος και
δόκιμος άνθρωπος
Επικούρειος
Πέπος.
Πάντων Κτημάτων Φίλος Σαφής Και Αγαθός.
ΥΓ.
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟΝ ΑΣΤΡΟΤΟΜ, ΣΤΟΝ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟ,
ΣΤΟΝ ΠΕΠΙΤΟ,
ΚΑΙ ΣΕ
ΟΣΕΣ/ΟΥΣ
ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ.
