Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

1.1.21

ΕΝΑΤΟ ΜΕΡΟΣ της πιο συγκλονιστικής ιστορίας του πλανήτη. ΔΙΟΝΥΣΙΑ και ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

Ένατο μέρος. Κατανοώ την αγωνία ορισμένων φίλων για την συνέχεια αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας ως προς την έκβαση της αλλά όλα θα έρθουν στην ώρα τους, όσο για την απορία κάποιων άλλων για το πόσο αληθινή είναι αυτή η ιστορία το μόνο που έχω να πω είναι το εξής: Μου πήρε εμένα πολλά χρόνια για να συνειδητοποιήσω αυτό που μου συνέβη, επομένως δεν εκπλήσσομαι που έχετε όλες αυτές τις απορίες. Για κάποια χρόνια επειδή ζούσαν ακόμα ο μαιευτήρας και ο γυναικολόγος δεν επιθυμούσα να γνωστοποιήσω αυτή την ιστορία για προφανείς λόγους. 

Σύνδεση με το προηγούμενο, συναντηθήκαμε με τους ευλογημένους φίλους μας στον Άγιο Κωνσταντίνο για να συνταξιδέψουμε όλοι μαζί για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι μετά την περιπέτεια που είχαν στο CLUB MED    

Ένυ γουέι που λέει και ο φοβερός και τρομερός Γκοτζιό, εγώ  ο αφηγητής βρίσκομαι σήμερα κοντά σας για να σας εξιστορήσω τη συνέχεια της Π.Σ.Ι. Κατά την παραμονή τους λοιπόν στο χωριό περάσανε μαγικά, ήταν η εποχή που στο χωριό υπήρχε ένας ''οργασμός'' δημιουργίας, τα μέλη της ΛΟΓ είχαν τότε πολλά και όμορφα όνειρα και ο Επίκουρος έτρεφε πολλές ελπίδες πως κάτι θα άλλαζε προς το καλύτερο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Κάτι αντίστοιχο ελπίζει αυτή την περίοδο στην αυγή του νέου έτους να πετύχει και ο Καλλιτέχνης Φειδίας, του εύχομαι από καρδιάς να πετύχει. Μετά από λίγες μέρες επιστρέψανε στην Αθήνα και οι φίλοι τους την επόμενη μέρα αναχώρησαν για Νότια Αφρική. Ένα ακόμα υπέροχο ταξίδι έφθασε στο τέλος του με συγκλονιστικές μνήμες.

Σήμερα θα ξεκινήσω από τον γιατρό, τον γυναικολόγο που είχε βοηθήσει το ζευγάρι των Νοτιοαφρικανών να υιοθετήσουν το μικρό κοριτσάκι, αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που ανακατεύτηκε σε τέτοιες υποθέσεις. Ο γιατρός [Αθήνα] το 1955 ήταν 45 χρονών νυμφευμένος και η κόρη του ήταν 5 χρονών, όταν η κόρη του τελείωσε το λύκειο την προόριζε για γυναικολόγο με σκοπό να τον διαδεχθεί. Πράγματι η κόρη δεν δυσκολεύτηκε να εισέλθει στην ιατρική σχολή των Αθηνών, όταν όμως τελείωσε τις σπουδές της την έπεισε ο αδερφός της μητέρας της που βρισκόταν ήδη στην Αμερική πριν ξεκινήσει τη σταδιοδρομία της στη Ελλάδα να κάνει ένα μεταπτυχιακό στην Αμερική στο πανεπιστήμιο μάλιστα που ήταν και ο ίδιος καθηγητής της ιατρικής. Της πρότεινε μάλιστα το μεταπτυχιακό της να έχει σχέση με την εξωσωματική γονιμοποίηση γιατί με βάση κάποια έρευνα που είχε κάνει το δικό τους πανεπιστήμιο μελλοντικά θα υπήρχε πολύ μεγάλο πρόβλημα γονιμοποίησης, ήδη τα κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης στην Αμερική φύτρωναν το ένα μετά το άλλο με γοργούς ρυθμούς. 


Η Μυρτώ στο άκουσμα αυτής της προοπτικής ενθουσιάστηκε και όταν το συζήτησε με τους γονείς της της άναψαν το πράσινο φως. Η μητέρα της Μυρτώς δεν ήταν και πολύ θερμή σ' αυτή την ιδέα γιατί φοβόταν πως θα συνέβαινε ότι συνέβη και με τον αδερφό της που είχε πάει για δυο χρόνια και τελικά παρέμεινε εκεί για πάντα, δεν επέμενε όμως στην άρνησή της γιατί έβλεπε πως η κόρη της το ήθελε αυτό πάρα πολύ και δεν ήθελε να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά της. Τελικά είχε δίκιο η μάνα, η Μυρτώ διέπρεψε στις σπουδές της και η καριέρα  της ξεκίναγε με τις καλύτερες προοπτικές στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Ας αφήσουμε όμως την Μυρτώ και ας επιστρέψουμε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην οδό Σπευσίππου 38 στο Κολωνάκι όπου βρισκόταν το ιατρείο και το σπίτι των γονιών της.   
ΙΟΥΛΙΟΣ 07/07/1977   ώρα   14.30   ο πατέρας τής Μυρτούς πριν λίγη ώρα επέστρεψε από το νοσοκομείο, κανονικά σήμερα δεν ήταν βάρδια γιατί ήδη από τις 05 Ιουλίου βρισκόταν σε άδεια, στις 10 Ιουλίου θα αναχωρούσαν για το νησί της γυναίκας του, η Νάξος είχε γίνει για τον Αριστοτέλη ο μόνιμος καλοκαιρινός προορισμός, τέσσερις ήταν οι αγάπες του, η γυναίκα του, η κόρη του, η επιστήμη του και η Νάξος, στον Άγιο Προκόπη τον λάτρευαν αυτόν τον υπέροχο γλετζέ από την μαγευτική πόλη των Τρικάλων ο οποίος από τότε που γνωρίστηκε με τη Ναξιώτισσα Άρτεμη, η Άρτεμης έγινε η μούσα του. 


Ο γυναικολόγος την προηγούμενη ημέρα   06/07   το απόγευμα κι ενώ έκανε τις σχετικές προετοιμασίες για το ταξίδι δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τον καλό φίλο και συνάδελφο Ο.Γ. ο οποίος λόγω ενός τροχαίου που είχε δεν θα μπορούσε την επόμενη να είναι στο νοσοκομείο και τον παρακάλεσε προκειμένου να μην αναστατώσει το πρόγραμμα του ζήτησε να πάει εκείνος στη θέση του μιας και γνώριζε ό,τι βρισκόταν ακόμα στην Αθήνα. 
Ο Αριστοτέλης μιας και δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα το δέχθηκε με χαρά γιατί στο παρελθόν ο φίλος του τον είχε εξυπηρετήσει αρκετές φορές. Πράγματι την επόμενη βρισκόταν στο νοσοκομείο για τα προγραμματισμένα ραντεβού, κατά τις 13.30 τον επισκέφθηκε το τελευταίο ζευγάρι απ' ότι του είπαν το ραντεβού τους ήταν για τις  30/07 αλλά λόγω κάποιων ακυρώσεων τους ειδοποίησαν την προηγούμενη, δηλαδή στις  06/07  πως αν θέλουν μπορεί να τους δει ο γιατρός στις  13.30  το ζευγάρι μετά χαράς το δέχθηκε αυτό γιατί η κοπέλα είχε μεγάλη καθυστέρηση στην περίοδό της και είχε τον φόβο μήπως ήταν έγκυος. Μίλησα για φόβο γιατί η σχέση του ζευγαριού δεν ήταν για γάμο, άλλωστε η κοπέλα ήταν ακόμα στη Γ' λυκείου. 


Ο γιατρός διαπίστωσε πως τελικά η κοπέλα δεν ήταν έγκυος και πως το πρόβλημα ήταν ορμονικό και συνέστησε στην κοπέλα κάποια θεραπεία. Επειδή ήταν οι τελευταίοι επισκέπτες  και επειδή συμπάθησε αμέσως αυτά τα νέα παιδιά, το αγόρι απ' ό,τι έμαθε μετά ήταν μόνο 22 χρονών και τον είχε εντυπωσιάσει η υπεύθυνη στάση του, συνήθως η εμπειρία του τον είχε διδάξει πως τ' αγόρια σ' αυτή την ηλικία με το που παρουσιαζόταν κάποιο αντίστοιχο πρόβλημα στην κοπέλα τους την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια. Αντιθέτως ετούτος ο νεαρός που είχε μπροστά του συμπαρίστατο στη κοπέλα λες και ήταν ήδη η γυναίκα του. Δεν άντεξε στον πειρασμό να τον ρωτήσει από που ήταν η καταγωγή του, όταν άκουσε πως ο νεαρός ήταν από τα Τρίκαλα ένα αίσθημα περηφάνιας τον έλουσε, ήταν χαρούμενος που ο νεαρός ήταν από τη γενέτειρά του. Κουβέντα στην κουβέντα ο γιατρό ενημέρωσε τον νεαρό πως ο αδερφός του είχε στα Τρίκαλα Μαιευτική Κλινική. 
Κάπου εκεί θα τελείωνε η κουβέντα αλλά οι οιωνοί άλλα είχαν κατά νου, και όταν ο νεαρός άκουσε το όνομα της Κλινικής γεμάτος χαρά είπε στον γιατρό πως είχε γεννηθεί σ' αυτή την Κλινική στις 23 Μαΐου του 1955!!!!!!!!!!!!!!!! 


Ο γιατρός νομίζοντας πως δεν άκουσε καλά ξαναρώτησε τον νεαρό να του επαναλάβει την ημερομηνία γέννησης και τον ρώτησε πως λεγόταν. Ο νεαρός επανέλαβε την ημερομηνία 23/05/55 όταν ο γιατρός άκουσε το όνομα του νεαρού προς στιγμήν νόμισε πως σταμάτησε η καρδιά του!!!!!!!!!!!! νόμιζε πως όλα αυτά που ζούσε εκείνη τη στιγμή ήταν ένα κακό όνειρο, νόμιζε πως έχει παραισθήσεις, κοίταζε και ξανακοίταζε τον νεαρό τόσο επίμονα που τον έκανε να σαστίσει, ως από μηχανής Θεός εμφανίσθηκε η κοπέλα  η οποία την προηγούμενη  ώρα ντυνόταν και κάπου εκεί αποχαιρέτησαν τον γιατρό ο οποίος ήταν τόσο ταραγμένος που χρειάσθηκε να επιστρατεύσει όλο του το υποκριτικό ταλέντο προκειμένου να μην καταρρεύσει, από μέσα του μονολογούσε συνέχεια: 
Δεν είναι δυνατόν! δεν είναι δυνατόν! 
Όταν το ζευγάρι έφυγε σημείωσε το όνομα του νεαρού και από μέσα του ευχόταν να είχε κάνει λάθος, αμέσως μετά επικοινώνησε με τον αδερφό του στα Τρίκαλα και του ζήτησε να μάθει το όνομα της οικογένειας που είχε κάνει τα δίδυμα στις 23/05/55 ο αδερφός του δεν χρειάστηκε να συμβουλευθεί τα χαρτιά του γιατί θυμόταν πάρα πολύ καλά εκείνη την περίπτωση.


Εκείνη η περίπτωση ήταν και ο δικός του εφιάλτης, πολλές φορές είχε αναρωτηθεί γιατί ενέδωσε στις παρακλήσεις του αδερφού του; συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις υπήρχε χρηματικό όφελος, τα δυο αδέρφια όμως δεν το έκαναν για τα χρήματα γιατί δεν υπήρξε ποτέ τέτοια περίπτωση, απλά ο αδερφός του επέμενε γιατί είχε γνωρίσει εκείνους τους δυο υπέροχους διπλωμάτες και τον μεγάλο τους πόθο για να υιοθετήσουν κάποιο παιδί που του έγινε έμμονη ιδέα, αυτό ήταν που έκανε τον αδερφό του να σκεφτεί, και να πείσει και τον ίδιο για των χωρισμό των διδύμων. 
Ο Αριστοτέλης όταν άκουσε και από τα χείλη του αδερφού του το ίδιο όνομα που του είχε πει και ο νεαρός νόμισε πως θα πάθαινε αποπληξία, δεν ανάφερε τίποτα στον αδερφό του γιατί δεν ήθελε να τον ταράξει, ήθελε πρώτα να πάει στο σπίτι του να ηρεμήσει και μετά ίσως αποφάσιζε να του πει το τι του συνέβη σήμερα. 
Στις 14.30 βρισκόταν στην είσοδο της τριώροφης οικοδομής όπου ήταν το σπίτι του και το ιατρείο του, επειδή ήταν ακόμα πολύ ταραγμένος αποφάσισε να πάει πρώτα στο ιατρείο για να βάλει σε τάξη την ταραχή του γιατί αν τον έβλεπε έτσι η Άρτεμις δεν θα μπορούσε να τις εξηγήσει τίποτα. 
Όταν βρέθηκε στο γραφείο του αποφάσισε να γράψει ένα γράμμα στην κόρη του, ένα γράμμα που θα της ζητούσε να το ανοίξει μετά τον θάνατό του, αυτό το μυστικό δεν ήθελε να το πάρει μαζί του. Ξεκίνησε να γράφει, να γράφει και όταν τελείωσε έβαλε το γράμμα μέσα σ' έναν φάκελο, τον σφράγισε και έγραψε απ' έξω: 
''ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΜΌΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΌ ΜΟΥ''


Επειδή η γυναίκα του θ' ανησυχούσε που είχε αργήσει τόσο πολύ σήκωσε το τηλέφωνο και την ενημέρωσε πως ήταν στο γραφείο του και πως σε λίγα λεπτά θα ήταν κοντά της, η Άρτεμις ηρέμησε και άρχισε να στρώνει το τραπέζι. 
Η ώρα περνούσε και ο Αριστοτέλης πουθενά να φανεί, πήρε τηλέφωνο στο γραφείο αλλά δεν απαντούσε κανείς, απόρησε με τη σημερινή στάση του αγαπημένου της συζύγου αλλά δεν έβαλε κάτι κακό με το μυαλό της γιατί πριν λίγη ώρα είχε μιλήσει μαζί του. Όσο όμως πέρναγε η ώρα η ταραχή της μεγάλωνε γι' αυτό και αποφάσισε να κατέβει στον κάτω όροφο που ήταν το ιατρείο, χτύπησε, ξαναχτύπησε απάντηση καμία. Ανέβηκε στο σπίτι και άρχισε να ψάχνει μήπως βρει τα δεύτερα κλειδιά του ιατρείου αλλά λόγω της ταραχής της αυτό στάθηκε αδύνατον. 
Μη θέλοντας να αναστατώσει την κόρη τους στην Αμερική σκέφτηκε να ζητήσει τη βοήθεια της οικογένειας που διέμειναν στον τρίτο όροφο, ο Αλέξανδρος Λ. ήταν γιατρός παθολόγος και για καλή της τύχη ήταν εκεί, αφού τον ενημέρωσε για το τι είχε συμβεί κατέβηκε και ο ίδιος μαζί της αλλά αντιμετώπισε κι αυτός το ίδιο πρόβλημα αφού δεν είχαν τα κλειδιά, φώναξε ξαναφώναξε αλλά καμία απάντηση. 


Άλλη λύση δεν υπήρχε έπρεπε να καλέσουν την Αστυνομία, αυτό και έκαναν, όταν ήρθε η Αστυνομία και τους εξήγησαν το τι είχε συμβεί είχαν δυο επιλογές η να γκρεμίσουν την πόρτα, η να καλέσουν κάποιον κλειδαρά. Προτίμησαν τη δεύτερη λύση, σε λίγο ο παραβιαστής ήρθε και όταν μπήκαν μέσα αντίκρισαν αυτό που φοβόντουσαν....... 
ο γιατρός είχε γείρει πάνω στο γραφείο του και το πιθανότερο ήταν να ήταν ήδη νεκρός, ο παθολόγος έτρεξε αμέσως κοντά του, όταν γύρισε προς την κεραυνοβολημένη γυναίκα του συναδέλφου του την οποία αγκάλιασε στοργικά της είπε: 
o Αριστοτέλης είχε κάποιο πρόβλημα με την καρδιά του; η διάγνωσή του ήταν ''έμφραγμα'' 
ΌΛΑ αυτά συνέβησαν στις   07/07/77!!!!!!!!!!!   την ίδια μέρα στις   15.00,   ο νεαρός που λίγες ώρες πριν βρισκόταν με την κοπέλα του στο νοσοκομείο υποδέχονταν στο 
''PEPOS SCOOL OF DELIKATESEN'' το ζευγάρι από τη 
ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΉ!!! Δηλαδή την DENISE και τον DERRICK.......

Kάπου εδώ σταματάει η αφήγηση του ένατου μέρους ελπίζω πως σύντομα θα έχω τη χαρά να σας παρουσιάσω και την συνέχεια.

ΤΟ 2021 έφθασε επιτέλους! χρόνια καλά στην Μελισσάνθημου κ.ο.μ. ΟΓΔΟΟ ΜΕΡΟΣ της πιο συγκλονιστικής ιστορίας, Διονυσία και Επίκουρος τα δίδυμα.

 Φίλες και Φίλοι καλημέρα, συνεχίζω σήμερα την εξιστόρηση της Π.Σ.Ι.  

Έως ότου φθάσουμε στη χρονολογία σταθμός, δηλαδή στο 2010 θα σας παρουσιάζω σημαντικά κ.ο.μ. περιστατικά που έζησαν οι φίλοι μας από τη Νότια Αφρική και την Ελλάδα. Κάποια στιγμή ο Επικούρειος Πέπος λαμβάνει ένα γράμμα από τους φίλους του όπου τον πληροφορούν πως στις 26/07/1995 και ώρα 17.50 θα αφιχθούν στο δυτικό Αεροδρόμιο με πτήση της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ από Ρώμη. 
Αριστερά στην φωτογραφία η Λαμπρινή, η Μελισσάνθη, η Διονυσία, και η Χριστίνα στον κήπο μας στην ΚΑΝΤΖΑ.
Ο Επικούρειος Πέπος σκέφτηκε να κάνει μια όμορφη έκπληξη στους φίλους του που ήταν σίγουρος πως θα τους ενθουσίαζε. 
Με την προηγούμενη  πτήση πήγε ο ίδιος στη Ρώμη και είχε κανονίσει να επιστρέψει μαζί τους με την ίδια πτήση αλλά χωρίς οι φίλοι του να το γνωρίζουν!!!!!!!SURPRISE!!!!!!!!!
Εντωμεταξύ ο Επίκουρος είχε ήδη κανονίσει με το πλήρωμα πως θα έπρεπε να προσφέρουν στους επιβάτες κ. και κ. Wilton μια ανθοδέσμη και μία σαμπάνια όταν το αεροπλάνο θα εισερχόταν στον ελληνικό εναέριο χώρο (FIR) ο Επικούρειος Πέπος προκειμένου να μη γίνει αντιληπτός από τους φίλους του είχε μεγάλα γυαλιά, μουστάκι, και μούσι. 
Όταν εισήλθαν στο ελληνικό FIR από τα ηχεία του αεροπλάνου οι επιβάτες άκουσαν το εξής μήνυμα: ''παρακαλoύντε ο κύριος και η κυρία Wilton να σηκώσουν τα χέρια γιατί το προσωπικό καμπίνας έχει κάτι γι' αυτούς!!!!!!!!!!!! το ζευγάρι τα έχασε!!!!!!! σήκωσαν τα χέρια τους για να τους εντοπίσει η υπεύθυνη του πληρώματος η οποία όταν τους είδε κατευθύνθηκε προς αυτούς με μια τεράστια ανθοδέσμη,
με δυο ποτήρια και μια Σαμπάνια MOET!!
Στο αεροπλάνο έγινε ένας μικρός χαμός, οι υπόλοιποι επιβάτες νομίζοντας πως το ζευγάρι γιόρταζε κάποιο σημαντικό γεγονός άρχισαν να χειροκροτούν όλοι μαζί!!!!!!!!!!! 
το ζευγάρι τα είχε εντελώς χαμένα!!!!!!!!!! το μυαλό τους ήταν αδύνατον να συλλάβει την πραγματικότητα, όταν ρώτησαν την αεροσυνοδό για να τους πληροφορήσει για το όνομα του αποστολέα η κοπέλα χαμογέλασε και τους έδειξε τον μικρό φάκελο που ήταν μέσα στην ανθοδέσμη. 
Όταν η Ντενίς άνοιξε τον φάκελο βρήκε μέσα ένα σημείωμα που δεν μπορούσε όμως να το διαβάσει γιατί ήταν στα Ελληνικά, ξανακάλεσε κοντά τους την αεροσυνοδό και την παρακάλεσε να τους μεταφράσει το μικρό κείμενο. 
Εντωμεταξύ ο Επικούρειος Πέπος γεμάτος χαρά παρακολουθούσε από κάποια απόσταση το συμβάν και ήταν ευτυχής που όλα μέχρι στιγμής πήγαιναν σύμφωνα μα το σχέδιο ''Surprise on the air''. [έκπληξη στον αέρα]
H γλυκύτατη αεροσυνοδός που το όνομά της ήταν Κατερίνα Λ. πήρε στα χέρια της το σημείωμα στο οποίο ήταν γραμμένο το εξής ''Mε κάποιο μαγικό τρόπο θα είμαι μαζί σας!!!!!!!!!!!'' αμέσως το μετέφρασε στο ζευγάρι το οποίο συνέχιζε να παραμένει έκπληκτο.
Αυτόματα η Ντενίς έστρεψε το βλέμμα της προς τους επιβάτες του αεροπλάνου ψάχνοντας να βρει κάπου τη μορφή του αγαπημένου τους φίλου από την Ελλάδα, ήταν σίγουρη πως ΜΟΝΟ! ο Επικούρειος Πέπος θα μπορούσε να οργανώσει αυτή την έκπληξη, δεν μπόρεσε όμως να τον εντοπίσει κάπου και ζήτησε τη βοήθεια της αεροσυνοδού για περισσότερες πληροφορίες. 
Η Κατερίνα σαφώς και τα γνώριζε όλα γιατί ήταν φίλη του Επικούρειου Πέπου και απολάμβανε κι αυτή το όλο σκηνικό, και γι' αυτό έκρινε σκόπιμο να τους πει το εξής. 
Η απορία σας θα λυθεί λίγο μετά την προσγείωση. Μη μπορώντας να κάνουν κάτι απόλαυσαν τη Σαμπάνια και η Ντενίς κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά της την ανθοδέσμη σαν κάτι πολύτιμο. 
Ο ''Σκηνοθέτης'' Επικούρειος Πέπος χαμογελούσε κάτω από το ψεύτικο μουστάκι του, η επιχείρηση έκπληξη στον αέρα κόντευε να φθάσει στο τέλος της και όλα πήγαιναν τέλεια, όταν η Ντενίς άρχισε να ψάχνει με το βλέμμα της την καμπίνα με τους επιβάτες, ο Επίκουρος  φοβήθηκε πως θα τον ανακάλυπτε, για καλή του τύχη αυτό δεν συνέβη. 
Όταν θα έφθαναν, λόγω του ότι ήταν κοντά στην έξοδο δεν υπήρχε περίπτωση να τον εντοπίσουν, επίσης στην αναμονή των αποσκευών δεν υπήρχε περίπτωση γιατί οι φίλοι του είχαν αποσκευές ενώ ο ίδιος όχι, άρα έως ότου πάρουν τις αποσκευές ο Επίκουρος θα είχε βγει για να συναντήσει τους υπόλοιπους της οικογένειας και όλοι μαζί την άφιξη των φίλων τους. 
Ήταν μια καταπληκτική ιδέα που υλοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Περίπου μετά από μία ώρα έκλειναν στην αγκαλιά τους τους αγαπημένους φίλους, εντωμεταξύ ο Επικούρειος Πέπος αμέσως με το που βγήκε φρόντισε να απαλλαγεί από το μουστάκι και το μούσι. Αμέσως μετά την αφιξή τους και τις πρώτες αγκαλιές η Ντενίς και ο Ντέρικ εξήγησαν το τι τους είχε συμβεί κατά την διάρκεια της πτήσης, και ζητούσαν από τον Επικούρειο Πέπο, - γιατί αυτόν θεωρούσαν ενορχηστρωτή αυτής της καταληκτικής εμπειρίας - να τους εξηγήσει το πως τα κατάφερε όλα αυτά. Εκείνος έκανε πως τάχαμου πως δεν καταλάβαινε.
Εκείνο που δεν μπορούσαν οι φίλοι του να φανταστούν, ήταν το γεγονός πως ο φίλος τους ήταν μαζί τους κατά την διάρκεια της πτήσης. Όταν έφθασαν στο σπίτι και τους εξήγησε το τι είχε συμβεί έπαθαν την πλάκα τους. Είχαν ξετρελαθεί, πήραν αμέσως τηλέφωνο στα παιδιά τους στη
Νότια Αφρική για να τους περιγράψουν όλο το σκηνικό, μιλάμε για μεγάλη σκηνοθεσία, είναι αδύνατον να σας περιγράψω το τι έγινε, ήταν στιγμές απόλυτης ευτυχίας για όλους. Ελπίζω να πήρατε μια μικρή γεύση από το πως αυτή η φιλία ανανέωνε τη σχέση της. 
Ένα άλλο περιστατικό, φοβερό και τρομερό που θα σας αναφέρω είναι το εξής, βρισκόμαστε στο 2001 και συγκεκριμένα 25 Αυγούστου ο Επικούρειος Πέπος υποδέχεται ξανά τους φίλους του, τους οποίους συνοδεύουν τα δυο παιδιά τους ο 13χρονος Τζόναθαν και ή 15χρονη Χριστίνα, και επειδή έχουν κάποια συνεργασία με το CLUB MEDITERANE ανά τον κόσμο τους στέλνουν για λίγες μέρες στο CLUB MEDITERANE της Εύβοιας. 
Ο Επίκουρος μαζί με τ' ανίψια του και την κόρη του παραλαμβάνουν τους φίλους από το αεροδρόμιο και τους πάνε στην Εύβοια. Εκεί θα παρέμειναν μια βδομάδα και μετά θα πέρναγαν να τους πάρουν για να τους πάνε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι! 
Από την ώρα που έφθασαν εκεί στο  CLUB MED, ένα παράξενο προαίσθημα δεν άφηνε τον Επίκουρο σε ησυχία, δεν μπορούσε όμως να προσδιορίσει την πηγή αυτού του κακού προαισθήματος, ενώ οι άλλοι κατεβάζανε τις αποσκευές πήρε παράμερα τον μεγαλύτερο ανιψιό του και του μίλησε για το πως ένιωθε. 
Ο Ηγέτης του σύστησε να ηρεμήσει και να μην κάνει κάποια αναφορά στην Ντενίς και στον Ντέρικ εξάλλου αφού είχαμε φθάσει και όλα ήταν οκ δεν υπήρχε λόγος να αναστατώσουμε τους ανθρώπους. 
Ο Επίκουρος συμφώνησε να μην αναφέρει κάτι και συνόδευσαν τους φίλους στη ρεσεψιόν του CLUB MED μετά από λίγο τους αποχαιρέτησαν και έδωσαν ραντεβού σε λίγες μέρες που θα πέρναγαν να τους πάρουν. 
Την ώρα του αποχαιρετισμού όταν ο Επίκουρος αγκάλιασε την Χριστίνα, τον κυρίευσε ξανά εκείνο το κακό προαίσθημα, παράλληλα δεν ήθελε να την αφήσει από την 
αγκαλιά του. 


Ήταν έτοιμος να τους εξηγήσει αυτό που ένιωθε αλλά ο Ηγέτης σαν να κατάλαβε κάτι και πλησιάζοντας του είπε πως έπρεπε να φύγουν γιατί θα έχαναν το Φέρυ Μποτ. 
Σε λίγο ξεκίνησαν για το ταξίδι της επιστροφής, ο Επικούρειος στα 1000 μέτρα σταμάτησε και πολύ σοβαρός και προβληματισμένος είπε στ' ανίψια του και στην κόρη του να επιστρέψουν στο CLUB MED για να πάρουν τους αγαπημένους τους φίλου. 
Τ' ανίψια του και η κόρη του με μια φωνή του είπαν:
Πούφ, Μπαμπά, σύνελθε και πάμε να φύγουμε, σταμάτα επιτέλους και άφησε τους ανθρώπους στην ησυχία τους. 
Ο Επικούρειος Πέπος με κρύα καρδιά τους ακολούθησε και δεν ξαναμίλησε γι' αυτό το θέμα μέχρι να φθάσουν στην Αθήνα. Όλα αυτά συνέβησαν δευτέρα, 25/08/2001 με το που επέστρεψαν στο σπίτι το κακό προαίσθημα είχε εγκατασταθεί για τα καλά στην ψυχή του Επίκουρου, την επόμενη τα ίδια, τη μεθεπόμενη τα ίδια την Παρασκευή κατά τις 11:30 ο Επίκουρος ένιωσε τέτοια ταραχή που η καρδιά του πήγε να σπάσει, έψαξε και βρήκε το τηλέφωνο από το CLUB MED για να επικοινωνήσει με τους φίλους του, ένιωθε έντονα πως κάτι δεν πάει καλά, από τη ρεσεψιόν τον ενημέρωσαν πως δεν μπορούσαν να βρουν κάποιον από τους WILTON και πως όταν θα επέστρεφαν θα τους ενημέρωναν. 


Απ' ότι τους είπαν οι φίλοι τους την επόμενη όταν βρεθήκανε δεν τους ενημέρωσαν ποτέ γι' αυτό το τηλεφώνημα. 
Την επόμενη ημέρα Σάββατο ο Επίκουρος η γυναίκα του, η κόρη του και τα δυο ανίψια του περιμένουν τους φίλους τους στον Άγιο Κωνσταντίνο οι οποίοι θα ερχόντουσαν από απέναντι με το Φέρυ Μποτ. 
Πράγματι στις 14.30 τους υποδέχθηκαν και ο Επικούρειος με το που τους αντίκρισε ανακουφίστηκε, τι στην ευχή ήταν εκείνο το προαίσθημα; 
Πριν επιβιβασθούν στ' αυτοκίνητα για να αναχωρήσουν για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι ο Ηγέτης και η κόρη του Επικούρειου Πέπου κάλεσαν κοντά τους όλη την παρέα και άρχισαν να εξηγούν στους Νοτιοαφρικανούς φίλους τις παραξενιές του Επικούρειου Πέπου, ειδικότερα όταν η κόρη του Επίκουρου αναφέρθηκε στο γεγονός της Παρασκευής που είχε ζουρλαθεί και έψαχνε να τους βρει, επικράτησε εκ μέρους τους απόλυτη σιωπή..............

Είχαν συμβεί κι άλλα περιστατικά στο παρελθόν που δεν μπορούσαν να τα εξηγήσουν αλλά αυτό ξεπερνούσε τα πάντα!!!! 
Για αρκετή ώρα κοιτιόντουσαν μεταξύ τους χωρίς να μπορούν να αρθρώσουν λέξη. 
Και οι τέσσερις στράφηκαν προς τον Επίκουρο και με δάκρυα στα μάτια τον κοίταζαν με δέος, εν αλλάξ δεν τον άφηναν από την αγκαλιά τους. 
Χρειάστηκε να περάσει μια ώρα ώσπου να αναχωρήσουν γιατί όταν τον λόγο πήρε η Ντενίς και τους εξήγησε το τι είχε συμβεί την παρασκευή στις ''''11.30''''που ο Επίκουρος είχε νιώσει την καρδιά του να σπάει, ήταν η σειρά της κόρης και των ανιψιών του να κοιτάξουν με δέος τον πατέρα και θείο και να του ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη!!
Ακούστε λοιπόν το τι είχε συμβεί στην οικογένεια Wilton και συγκεκριμένα στην Χριστίνα στις ''''11.30'''' και θα καταλάβετε το κακό προαίσθημα που είχε ο Επικούρειος Πέπος από την άφιξη των φίλων τους στο CLUB MED. Στις ''''11.30''''την Παρασκευή η Χριστίνα κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της!!!!!!!!!!!! Ήταν ακριβώς την ώρα που ο Επίκουρος είχε νιώσει την καρδιά του να σπάει και προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί τους χωρίς αποτέλεσμα
Η Χριστίνα ευτυχώς ήταν ζωντανή από θαύμα!!!!!!! 

Το κακό συνέβη όταν η Χριστίνα έκανε θαλάσσιο σκι και κάποιο άλλο κρις κραφτ την προσέγγισε με αποτέλεσμα να ανατραπεί και προς στιγμή να χάσει τις αισθήσεις της!!!!!!!!!!!!!! 
Έως ότου έρθουν οι πρώτες βοήθειες και να συνέλθει η Χριστίνα η ψυχή όλων είχε φύγει από τη θέση της, πήγαν στην κόλαση και γύρισαν, ευτυχώς το χτύπημα δεν ήταν θανάσιμο.

Να λοιπόν γιατί ο Επικούρειος Πέπος είχε εκείνο το κακό προαίσθημα και όταν αγκάλιασε την Χριστίνα δεν ήθελε να την αποχωριστεί, λες και ένιωθε πως αν την κρατούσε στην αγκαλιά του θα την έσωζε από κάτι, το τι ήταν αυτό το έμαθε 5 μέρες μετά. Κάπου εδώ θα σταματήσω την αφήγηση, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Αφηγητής της Π.Σ.Ι.
Αγαπητοί αναγνώστες δεν γνωρίζω τα δικά σας συναισθήματα αλλά εγώ κάθε φορά που φέρνω στο μυαλό μου εκείνες τις στιγμές με λούζει κρύος ιδρώτας.
Αισίως φθάσαμε στο όγδοο μέρος.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ.

ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ Από τον συγγραφέα Επικούρειο Πέπο.

 ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΗΔΕΣ.

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας καλημέρα, το ''μενού'' σήμερα έχει ποίηση, σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τον ταλαντούχο ποιητή Επίκουρο τον Γοργογυραίο!!! 

Ο Επίκουρος μας έστειλε το πιο κάτω ποίημα το οποίο έχει αφιερώσει στη δίδυμη αδερφή του. 

Ευχαριστούμε τον φίλο μας τον Επίκουρο που επέλεξε το δικό μας ιστολόγιο για να παρουσιάσει σε παγκόσμια πρώτη, την πιο κάτω συλλογή με τίτλο ''ΑΚΟΥ'' αλήθεια, εμείς έχουμε μάθει ν' ακούμε; Ο Επίκουρος έγινε ''ποιητής'' από αγάπη για την δίδυμη αδερφή του, Διονυσία μ' ακούς;

Πόσοι από εμάς έχουν το χάρισμα ν' ακούνε; πιστέψτε με είναι πολύ μαγευτικό το να μπορείς ν' ακούς, ν' ακούς τους συνομιλητές σου, τα πουλιά, τα παιδιά, τις μουσικές, τις σιωπές, το κελάρυσμα των υδάτων, τους χτύπους της καρδιάς που σ' αγαπάει, το κλάμα του Ορφέα, το κελάϊδισμα του φοβερού Ερμή, τις Μούσες ν' απαγγέλουν ποίηση στη Αυλή των Θαυμάτων,  τον Πεπέ να παίζει στο ακκορντεόν το τραγούδι ''μη σκαλίζεις τη στάχτη'' για την Μελισσάνθη του, το χαμόγελο απ' τα Ηρούλια και την Κορνηλία, τον Αστροτόμ να παίζει στη ηλεκτρική κιθάρα το τραγούδι ''THE WALL'' τον Ηγέτη να μιλάει ασταμάτητα για το μαγικό ταξίδι στη Νάξο, πράγματι είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε ν' ακούμε. Ελπίζω πως εσείς που θα κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το πιο κάτω πόνημα του φιλαράκου μας του Επίκουρου κάτι ν' ακούσετε γιατί σίγουρα κάτι θα θέλει να πει και σε σας. Η έβδομη συνέχεια έχει μόνο ''ποίημα'' υπήρξε μία μικρή εμπλοκή με τον εκδοτικό οίκο και προσωρινά θα κάνουμε ένα διάλειμμα έως ότου η κατάσταση να ξεκαθαρίσει.

Καλή ανάγνωση, με σεβασμό και ποιητική διάθεση, ο αφηγητής Πεπέ.

 Στην Διονυσία With Love PEPOS

Άκου: ξένε, όπου κι αν βρίσκεσαι μάθε πως ό,τι διαβάσεις πιο

κάτω είναι λόγια αγάπης για μια αξιολάτρευτη χαρισματική

δίδυμη αδερφή, ίσως την πιο φεγγαρολούσμενη αδερφή
στον πλανήτη.


Άκου: Δημιουργέ, αν με ξαναστείλεις σε κάποια άλλη ζωή πίσω στη Γή
          -σε παρακαλώ- φρόντισε να επιστρέψω ως Διονυσία.
Άκου: Ποιητή την Ιστορία τριών ευλογημένων φίλων και γράψε 1977 στίχους
          και 18 σονέτα για την πιο όμορφη 43νη ιστορία φιλίας.
Άκου: Ποσειδώνα τους παφλασμούς των κυμάτων που μεταφέρουν τους
          ευλογημένους φίλους μας στο Αγαίο.
Άκου: τους στεναγμούς αυτών που έμειναν πίσω και τότε θα καταλάβεις
          το κενό που αφήσατε με την αναχώρησή σας.
Άκου: Λατρευτή μου αδερφή, εγώ ποιητής δεν είμαι αλλά θα συνεχίσω
          να γράφω ''στίχους'' μόνο για σένα.
Άκου: Διονυσία, εγώ που σ' αγαπώ δεν έχω παρά μόνο τα όνειρά μου
           εκεί λοιπόν στα όνειρά μου είσαι η Πριγκιπέσσα μου
Άκου: τα μανιασμένα κύματα που θέλουν να επιδείξουν την τεράστια
            δύναμή τους στις μηχανές των πλοίων.

Άκου: Μούσα, όλες οι λέξεις που γράφω και όλες οι λέξεις που διαβάζω
            θα είχαν άλλο νόημα χωρίς την παρουσία της Διονυσίας.
Άκου: Δίδυμη ψυχή, τους λυγμούς τ' ουρανού και τα δάκρυα της βροχής
            όταν πέφτουν στη Γαία.
Άκου: Πλάστη του σύμπαντος όταν αποφάσισα να γράψω αυτό το ''ποίημα''
           μοναδική μου πρόθεση ήταν να στείλω στη δίδυμη αδερφή μου
           λίγες σταγόνες αγάπης.
Άκου: Ιστορικέ του μέλλοντος, στις 07/07/77 γεννήθηκε στην Αρεοπαγίτου
           η Π.Ο.Ι.Φ. [πιο όμορφη ιστορία φιλίας]
Άκου: Λογοτέχνη το ό,τι η Π.Ο.Ι.Φ. συνεχίζει ακόμα και σήμερα 38χρόνια
           μετά να ζεσταίνει της καρδιές των δημιουργών, και των δορυφόρων,
           αυτό οφείλεται στην αξιαγάπητη Διονυσία.


Άκου: Διονυσία δεν είναι καθόλου δύσκολο να γκρεμίσεις, είναι όμως πολύ
            δύσκολο να συνθέσεις, εσύ υπήρξες η κράτιστη συνθέτης.
Άκου: Η βασική αρετή -αν θέλεις ελάττωμα- στη ζωή μου ήταν πάντοτε
            η αναζήτηση υπέροχων φίλων.
Άκου: Διονυσία πόσο όμορφα κελαηδούν τα πουλιά στο μαγευτικό νησί
            της Ουτοπίας όταν νιώθουν την παρουσία σου.
Άκου: τον αέρα, με τον βοριά σου στέλνω χαιρετίσματα, με το Νοτιά σού
            λέω έλα, με τον Μαϊστρο σού γνέφω να μη μας ξεχάσεις, και με τον
            Πουνέντε σού στέλνω την αγάπη μου.
Άκου: Τις Μούσες και τις Νύμφες κάτι έχουν να σου πουν, δεν είναι δα
            και μυστικό! όλοι γνωρίζουν το πόσο σ'αγαπώ.
Άκου: Σαν βγείς στο πηγαιμό για την Ιθάκη εγώ θα είμαι στο καϊκι που
            θα σε μεταφέρω.

Άκου: Έχω φυλάξει σε μια φιάλη τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε
            από το 77έως και σήμερα και σκέφτωμαι κάποια στιγμή να τις
            καταθέσω στο Πάνθεον της Φιλίας.
Άκου: Ο Ποιητής έλεγε πως ''όπου και αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πλήγωνει,
            εγώ λέω όπου κι αν ταξιδέψω η αγάπη σας D+D με λυτρώνει.
Άκου: Διονυσία θα παραμείνω πάντα ένας ονειροπόλος ταξιδευτής σε πείσμα
            των καιρών, και των υποκριτών.
Άκου: Τα σύννεφα που ανεμοδέρνοντε και σιγανά βογκούν και κλαίνε.
Άκου: Αν κάποτε ξυπνήσουμε χωρίς ουρανό πάνω από το κεφάλι μας
            εμείς θα έχουμε την υπέροχη έναστρη φιλία μας.
Άκου: Εσύ η Όαση κι εγώ η έρημος, εσύ το κύμα κι εγώ ο παφλασμός,
            εσύ ο Ουρανοδρομέας κι εγώ η Σελήνη.
Άκου: Εγώ το σύννεφο κι εσύ η βροχή, εγώ οι λέξεις κι εσύ το ποίημα,
            εγώ τα πλήκτρα κι εσύ οι νότες, εγώ το δένδρο κι εσύ ο καρπός.
Άκου: Eσύ η φαρέτρα κι εγώ το βέλος, εσύ το όραμα κι εγώ η σκέψη,
            εσύ το χαμόγελο κι εγώ η χαρά, εσύ η φωνή της αγάπης κι εγώ
            ο τυχερός αποδέκτης.


Άκου: Ο παράδεισος είναι η μνήμη μας, και τ'αγαπημένα πλάσματα
            του Δημιουργού είναι τα παιδιά και τα πουλιά.
Άκου: ΟΙ δημιουργοί της πιο όμορφης ιστορίας του πλανήτη είναι οι:
            Derrick+Denice+Epikourios Pepos.
Άκου: την ηχώ της ‘’άτακτης’’ φωνούλας είναι η συνειδησή σου.
Άκου: τις υπέροχες μουσικές της φύσης και γράψε τη δική σου μελωδία.
Άκου: τo κελάϊδισμα του φτερωτού Ερμή με τις θεϊκές νότες και αναρωτήσου
           Από πού πηγάζουν.
Άκου: και νοστάλγησε αγαπημένα πρόσωπα που δεν τόλμησε να τα’αγγίξει
           Ούτε ο χρόνος.
Άκου: υπέροχες μουσικές και χαλάρωσε το έχεις ανάγκη, άκου το κλάμα του
           Παιδιού σου ως την καλύτερη σύνθεση της οικουμένης.
Άκου: την αδύναμη φωνή των γερόντων και σκέψου το ρητό που λένε στο
           Μ.Κ.Π.Γ. ‘’εκεί που είσαι ήμουνα και ‘κει που είμαι θα ‘ρθεις.

Άκου: τον Pepe που λέει πως τα παιδιά και τα πουλιά είναι τα’ αγαπημένα
           Πλάσματα του θεού, και γίνε τουλάχιστον, παιδί.
Άκου: τις θεσπέσειες μουσικές του Χατζιδάκι,του Τσιτσάνη,και σκέψου θετικά,
            Πλάσε με το νου σου όμορφες εικόνες, γίνε ποιητής για να γράψεις τον
            Ύμνο της φιλίας.
Άκου: τις τρεις Χάριτες με τις μαγευτικές φωνές, και ταξίδεψε μαζί τους στο
           Νησί των συναισθημάτων.
Άκου: Διονυσία είσαι ένας ήλιος στο δικό μας σύμπαν που μας φωτίζει και
           Μας ζεσταίνει.
Άκου: το κάλεσμα της έλξης των χαρισματικών πλασμάτων, και ακολούθησε
           Τα βήματά τους.
Άκου: τους χτύπους της καρδιάς μου πως χτυπούν για σένα;
Άκου: ιστορίες αγάπης από χείλη ερωτευμένων είναι συναρπαστικές.
Άκου: τον Poof όταν διηγείται ιστορίες για το μαγευτικό ταξίδι στην
            Ιαπωνία, και στο Ακρωτήρη της καλής Ελπίδας, και νοερά
            Ταξίδεψε μαζί του.


Άκου: τον Pepo όταν μιλάει με πάθος για την Αυλή των Θαυμάτων
            Και άφησε να σε παρασσύρει στις αγκαλιές των Μουσών.
Άκου: ξαπλωμένη/ος στο πάτωμα τη μουσική από το ‘’emperor’’, και
           Τον Σον Κονερυ να απαγγέλει Καβάφη, είναι Μαγεία!!!!!!!!!
Άκου: τα σύννεφα τα κουσκουσιάρικα!!! Πως σχολιάζουν την πτώση
           Της  ήρεμης γυμνής βροχής.
Άκου: τη γλυκολαλιά της Δίδυμης αδερφής μου με πόση χάρη παρηγορεί
            τα δάκρυα της ψυχής μου.
Άκου: τα άνθη της Αμυγδαλιάς, και της Λεμονιάς αυτή την άνοιξη τα
            έχω φυλάξει για σένα και μόνο για σένα.
Άκου: υπάρχει ένα αόρατο σχοινί που μας συνδέει, κι εκεί ακροβατούν
            τα όνειρά μου κάθε φορά που έχει πανσέληνο.

Άκου: ένας ποιητής έδωσε μια λέξη στη σιωπή για να παίζει, εσείς
            μου δώσατε αγάπη-πάλι μια λέξη- για να έχει νόημα η ζωή μου.
Άκου: σήμερα 18/04 ένιωσα στ'αυτιά μου ένα παράξενο αεράκι που
            έκρυβε ένα μήνυμα, το μήνυμα ήταν από 9.000 χιλ. μακριά, από
            την περιοχή του GERMISTON
Άκου: Διονυσία σήμερα 21/03 ημέρα της Ποίησης, ο αδερφός σου
            φύτεψε στον κήπο μια αρωματική-μοναδική Τριανταφυλλιά
            και της έδωσε τ'ονομά σου.
Άκου: όπως η ποίηση είναι η αρμονία των λέξεων, έτσι και η Διονυσία
            με τον Derrick είναι η εξίσωση της φιλίας και της αγάπης.
Άκου: η φωνή μου δεν είναι δυνατή, και το ποίημα μου δεν θα 
            το καταλάβουν οι πολλοί -έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλούς-
            γιατί θα το συγκρίνουν με άλλα ποιήματα, και τότε θα πουν:
           α! πάλι ο Poof;;; συγχωρέσε τε τους γιατί δεν γνωρίζουν πως
           στον χαμένο παράδεισο ο Poof ήταν ένας ρομαντικός ψυχοπομπός,
            που οραματίζονταν έναν κόσμο Ουτοπικοποιητικό.
          Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

30.12.20

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ. Από τον συγγραφέα Επικούρειο Πέπο.

2020 μη ξεχάσεις όταν φύγεις να πάρεις μαζί σου και τον ιό σου!!

2021!!!!!!!! ευχές για καλύτερες μέρες που να συνοδεύονται από παιδεία και σωστή διαχείριση των οικονομικών σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό-δημόσιο τομέα. 
Ο Κορρωνο'ι'ός φίλες και φίλοι μπόρα είναι και θα περάσει, ναι θ' αφήσει πολλές πληγές αλλά θα περάσει το θέμα είναι το τι θα γίνει με μας, θα μας αλλάξει άραγε προς το καλύτερο αυτή η ιστορία; Μακάρι να γίνει. 
Όσες ευχές και αν ανταλλάξουμε αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως αν δεν αγαπήσουμε την πατρίδα μας δεν πρόκειται ν' αλλάξει τίποτα. 

Σε όσους δεν έχουν διαβάσει το καταπληκτικό βιβλίο του  ΒΑΣΙΛΗ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗ με τίτλο ''Η ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1834-1974'' ας σπεύσουν να το κάνουν άμεσα γιατί θα μάθουν πάρα πολλές αλήθειες, επίσης μια και μίλησα για βιβλίο σας προτείνω και το ανεπανάληπτο πόνημα-μαρτυρία του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΚΑΓΚΟΥΛΙΑ.  Επίσης ένα ακόμα πολύ καλό ιστορικό βιβλίο είναι και το εξής.  Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 1821 - 1833. Kαι φυσικά το καλύτερο όλων, το ΙΔΕΟΠΟΛΙΣ του Ηλία Γιαννακόπουλου το οποίο είναι παντός καιρού. 
Κάπου εδώ θα σας αφήσω στην πένα του αφηγητή για να σας παρουσιάσει τη συνέχεια της (ΠΣΙ) [πιο συναρπαστικής ιστορίας]όπως  και η γλυκύτατη Πατρίτσια.
 

Υ.Γ. Το πιο πάνω c.d. είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της μοναδικής και συγκλονιστικής ιστορίας, το άκουσε ο Επίκουρος για πρώτη φορά πριν 35 χρόνια ξαπλωμένος στο πάτωμα με τον φίλο του, τον DERRICK ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, σας συνιστώ να το κάνετε κι εσείς, απλά κλείστε τα μάτια και αφήστε τη σκέψη σας να ταξιδέψει.

Το 1989 ο Επικούρειος Πέπος και η Δολέντσια αποφασίζουν να στείλουν την κόρη τους στη Νότια Αφρική μαζί με την μεταφράστρια-γραμματέα του Επίκουρου την πολύγλωσση Βίκυ Μιχελουδάκη η οποία εκείνη την περίοδο ήταν φοιτήτρια της Αγγλικής  και ΓαλλΦιλολογίας. Όταν γύρισαν τα κορίτσια ήταν ξετρελαμένα, ειδικότερα η Βίκυ η οποία μιλούσε άπταιστα τα Αγγλικά, και που λόγω ηλικίας μπορούσε να εισπράξει το μάξιμουμ των εμπειριών αυτού του ταξιδιού έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Η χρυσή αλυσίδα φιλίας όλο και μεγάλωνε, καινούριοι κρίκοι προστίθενται και οι τρεις ιδρυτές νιώθουν περήφανοι γι' αυτό που ξεκίνησαν το 1977.





Θα σας διηγηθώ τώρα ένα περιστατικό που θα πρέπει εσείς να το αξιολογήσετε γιατί εγώ
 -ο αφηγητής- ασπάστηκα την άποψη του Επικούρειου Πέπου που μου είχε πει: 
απίστευτα κι όμως αληθινά, αν δεν είχαν συμβεί σε μένα πιθανόν και να μην τα πίστευα, όταν μου ανάφερε το πιο κάτω συμβάν για μισή ώρα τον κοίταζα για να καταλάβω, αν μου έλεγε την αλήθεια, και περιμένοντας τη δική του ερμηνεία, διαπίστωσα πως ούτε ο ίδιος είχε δώσει κάποια ερμηνεία, και πως το περιστατικό ήταν πέρα για πέρα αληθινό. 
Στην πορεία βέβαια συνέβησαν φοβερά και μεταφυσικά περιστατικά με αποτέλεσμα αυτό που θα σας αναφέρω να φαντάζει πολύ απλό. Ακούστε λοιπόν: 
Καλοκαίρι του 1994 ο Επικούρειος Πέπος και η οικογένειά του είναι έτοιμοι να υποδεχθούν τους φίλους τους οι οποίοι από Αγγλία είχαν πάει με πτήση τσάρτερ στη Σάμο, αυτή ήταν η δεύτερη φορά που επισκεπτόντουσαν το νησί, απλά αυτή τη φορά τους περιμέναμε να έρθουν από Σάμο, ενώ την προηγούμενη αναχωρούσαν για Σάμο. Στο νησί θα έμεναν μια βδομάδα και κατόπιν είχαν προγραμματίσει να έρθουν στην Αθήνα για ένα τριήμερo για να μας δουν και να τους δούμε. 
Ας αφήσουμε όμως τους Νοτιαφρικάνους στο όμορφο νησί να κάνουν τα μπάνια τους και ας επιστρέψουμε στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στο σπίτι του Επικούρειου Πέπου όπου ο ίδιος καταστρώνει τα σχέδια για τη φιλοξενία των φίλων του. Την πρώτη μέρα που θα φθάσουν κανονίζει να τους πάει στο Ηρώδειο γιατί εκείνο το βράδυ έχει μια καταπληκτική παράσταση, ο μουσικοσυνθέτης ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ θα παρουσίαζε τις μουσικές από τον καινούριο του δίσκο, θα σταθώ στην πρώτη μέρα για να σας αναφέρω το περίεργο; συμβάν. Στις 12.30 ο Επίκουρος βρίσκεται σε κάποιο από τα ταμεία του Ηρωδείου, 
(ΚΡΑΤΉΣΤΕ ΤΗΝ ΏΡΑ 12.30 ΓΙΑΤΙ ΠΙΟ ΜΕΤΑ ΘΑ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΣΘΕΙ) 
προκειμένου να βγάλει τα εισιτήρια που στο σύνολο είναι 12, πράγματι στις 12:30 περίπου παίρνει τα εισιτήρια στα χέρια του και του κάνει εντύπωσε η φωτογραφία που ήταν πάνω στην μπροστινή όψη του κάθε εισιτηρίου, ήταν η φωτογραφία ενός μικρού παιδιού που δεν ήταν άλλος από τον μουσικοσυνθέτη ΣΤΑΜΑΤΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ σε μικρή ηλικία. 
Ήταν χαρούμενος που βρήκε εισιτήρια γιατί ήταν ανάρπαστα. Εντωμεταξύ επειδή γνώριζε το πόσο πολύ άρεσε το Ηρώδειο στην Ντενίς και στον Ντέρικ ήταν σίγουρος πως θα ήταν μια μαγική βραδιά. Είχε συμπεριλάβει στην παρέα και τους κουμπάρους του από την Μάνδρα τη Νίκη της Καλύμνου και τον Μανδραγόρα.

Στις 20/07/1994 κατά τις 19.00 η οικογένεια του Επίκουρου, μαζί με τη γραμματέα τους την πολύγλωσση Βίκυ Μιχελουδάκη βρίσκονται στο δυτικό Αεροδρόμιο για να υποδεχθούν τους φίλους προερχόμενους από τη Σάμο. Η αίθουσα των αφίξεων έχει άλλη νοστιμιά, έχει προσμονή, ξέρεις πως θα υποδεχθείς αγαπημένους φίλους, ενώ σε αντίθεση η αίθουσα των αναχωρήσεων σε γεμίζει θλίψη, ένυ γουέι που λέει και ο Θεόφραστος οι φίλοι μας φθάνουν ηλιοκαμένοι από τον ήλιο της Σάμου και τους κλείνουμε στην αγκαλιά μας, έχουν μαζί τους την Χριστίνα και τον Τζόναθαν. 
Σε λίγη ώρα φθάνουμε στο σπίτι, κατά τη διαδρομή τους εξηγήσαμε πως δεν θα έχουν αρκετό χρόνο για να ξεκουραστούν γιατί στις 21.00 θα έπρεπε να βρισκόμαστε στο Ηρώδειο. Κατά τις 20:20 ήμασταν σχεδόν έτοιμοι ν' αναχωρήσουμε, εκείνη τι στιγμή ο Ντέρικ ζήτησε να περιμένουμε λίγα λεπτά γιατί είχε ξεχάσει να δώσει στον Επικούρειο Πέπο ένα cd με μουσική που είχαν αγοράσει γι' αυτόν από κάποιο κατάστημα της Σάμου. 
Ο Επίκουρος πήρε το cd, το οποίο ήταν τυλιγμένο  και αφού ευχαρίστησε τους φίλους του, επειδή βιαζόταν για να φύγουν - το άφησε στο τραπέζι για να το ανοίξει όταν θα επέστρεφαν. Έλα όμως που οι Φίλοι του επέμεναν να το ανοίξει εκείνη τη στιγμή;
Ο Επικούρειος Πέπος πήρε στα χέρια του το δώρο και το άνοιξε, όταν αντίκρισε τη μπροστινή όψη του cd έμεινε άφωνος!!!!!!!!! 

Το μόνο που πρόλαβε να ψιθυρίσει πριν του πέσει το cd από τα χέρια ήταν  τρεις λέξεις, ''δεν είναι δυνατόν!!!!!!'' 

Όλοι όσοι ήταν παρόντες ανησύχησαν κι ενώ ήταν έτοιμοι στην είσοδο για να αναχωρήσουν ήρθαν πάλι μέσα και ρωτούσαν τον Επίκουρο να μάθουν γιατί είχε ταραχθεί τόσο πολύ; 
πιο πολύ ανησύχησε ο φίλος του ο γιατρός. 
Ο Επίκουρος έδειξε το cd στους δικούς του οι οποίοι δεν μπόρεσα να καταλάβουν κάτι, όταν όμως ο Επικούρειος Πέπος έβγαλε από την τσέπη του τα εισιτήρια και τους έδειξε την εικόνα που είχαν πάνω, και παράλληλα τους έδειξε την εικόνα που είχε το cd ήταν η σειρά των υπολοίπων να μείνουν στήλες άλατος!!!!!!!!!! 
Η Ντενίς και ο Ντέρικ κοίταζαν και ξανακοίταζαν πότε τα εισιτήρια και πότε το cd ο χρόνος όμως τους πίεζε και γι' αυτό αποφάσισαν να φύγουν γιατί θα έχαναν την παράσταση. 

Πρόλαβαν στο τσακ, η παράσταση ήταν Μ Α Γ Ι Κ Η!!!!!! οι μελωδίες του ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ τους είχαν μαγέψει, όλοι τους ήταν κατενθουσιασμένοι και δεν είχαν λόγια να ευχαριστήσουν τον Επικούρειο Πέπο για την επιλογή του. 
Ο ίδιος όμως ήταν γεμάτος αγωνία για να μάθει με ποιο κριτήριο οι φίλοι τους είχαν επιλέξει το συγκεκριμένο cd. Όταν επέστρεψαν στο σπίτι για το δείπνο, μετά την παράσταση και δόθηκαν οι αμοιβαίες εξηγήσεις για αρκετή ώρα κοίταζαν ο  ένας τον άλλον. 
Ιδού τι είχε συμβεί, όπως προείπα ο Επικούρειος Πέπος στις 12.30 ήταν στο Ηρώδειο για να αγοράσει τα εισιτήρια για τη συναυλία του ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ που θα παρακολουθούσαν το βράδυ. 
Η Ντενίς και ο Ντέρικ στις 12.30 άκριβώς!! αγόραζαν στη Σάμο το cd του ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ για να το χαρίσουν στον Επικούρειο Πέπο το βράδυ!!!!!!!!!!! 
Στο κατάστημα όπου είχαν πάει για ν' αγοράσουν το cd ο καταστηματάρχης, αφού του είπαν πως πρόκειται για Έλληνες φίλους τους, τους πρότεινε κάποια cd του ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ, τουΞΑΡΧΑΚΟΥ και του ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, άγνωστο γιατί η Ντενίς επέλεξε το c.d.  τουΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ, όταν ο Επικούρειος Πέπος τη ρώτησε γιατί; του είπε πως κάποια φωνή μέσα  της της είπε να επιλέξει αυτό.  Εσείς τώρα τι έχετε να πείτε; 

Όπως σας προείπα αυτό το περιστατικό είναι το πιο ανώδυνο μπροστά σ' αυτά που ακολούθησαν. Την επόμενη αναχώρησαν για Ναύπλιο, Πύλο, Σπάρτη, Σπήλαια του Δυρού. Το τριήμερο που ακολούθησε έζησαν μοναδικές στιγμές, αξίζει όμως να σας διηγηθώ το περιστατικό με τον μικρό Τζόναθαν. 
Είχαν επισκεφθεί το φρούριο στο Ναύπλιο και το κελί όπου είχαν φυλακίσει τον ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ και τους διηγήθηκαν την ιστορία του Γέρου. Όταν η διήγηση τελείωσε, τον λόγο πήρε ο μικρός Τζόναθαν και είπε: 

''Θείε Σπύρο γιατί αφού αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο σημαντικός για σας τους Έλληνες τον φυλακίσατε;'' 

Ο μικρός Τζόναθαν θα πρέπει να ήταν περίπου 8 χρονών, τι να του απαντήσεις αυτού του μικρού παιδιού; Από τότε σχημάτισα την εντύπωση πως τις πιο κρίσιμες ερωτήσεις της κάνουν τα παιδιά, και άρχισα να λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψιν τις ερωτήσεις τους. 
Όταν επέστρεψαν  στην Αθήνα οι Νοτιοαφρικάνοι ήταν ξ ε τ ρ ε λ α μ έ ν ο ι!!!!!!!!! η περιοδεία τους είχε μαγέψει, η φιλοξενία και η ζεστή αγκαλιά των φίλων τους στην Ελλάδα τους έκανε να νιώθουν σαν στο σπίτι τους.
 Ένα άλλο περιστατικό που αξίζει να σας αναφέρω είναι το εξής, είχαν έρθει ξανά οι φίλοι χελιδόνια, τους είχε ονομάσει ο Επίκουρος, και ο Επικούρειος Πέπος  είχε αγχωθεί για το ποιον προορισμό να επιλέξει, εδώ θα πρέπει να σας πω πως χάρη σ' αυτούς τους ανθρώπους ο Επίκουρος και η οικογένιά του  δεν γνώρισε μόνο αρκετά μέρη της Νότιας Αφρικής, αλλά και της Ελλάδας γιατί κάθε φορά που ερχόντουσαν πήγαιναν και σε κάποιον άλλο προορισμό, έτσι και τώρα, το πλάνο ήταν μεταξύ Λευκάδας και Πηλίου.   Ο φίλος του αντιλήφθηκε την αγωνία του Επίκουρου και ρώτησε τη Βίκυ να μάθει το γιατί, η Βίκυ του εξήγησε και ο Ντέρικ κάλεσε κοντά του τον Επικούρειο Πέπο για να του πει τα πιο κάτω λόγια.
 ''Σπύρο δεν έχει σημασία το που θα πάμε αρκεί που θα είμαστε μαζί, όπου πας θα πάμε, όπου μείνεις θα μείνουμε, ό,τι φας θα φάμε, ό,τι πιεις θα πιούμε, όπου κοιμηθείς θα κοιμηθούμε, για όσο διάστημα θα είμαστε μαζί σου ο Θεός σου θα είναι Θεός μας!!!!
Ο Επικούρειος Πέπος κατάλαβε πως είχε μαζί του ευλογημένους ανθρώπους και δεν χρειαζόταν να αγωνιά για το που θα πάνε, το άφησε αυτό για την ''άτακτη φωνούλα'' η οποία του είπε να πάνε στο Πήλιο και ο Επίκουρος όπως πάντα την άκουσε, και για μια ακόμα φορά έζησαν στο Πήλιο αξέχαστες στιγμές. 
Εκείνο το βράδυ στην Μακρινίτσα θα μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη του Επικούρειου Πέπου και φυσικά όλης της παρέας, έζησαν μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές, ο Επίκουρος ελπίζει πως  την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 2021 να έρθουν τα πράγματα βολικά και να επισκεφθούνε ξανά το Πήλιο μαζί με τους ευλογημένους φίλους από τη ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ. 
Για να περιγράψω αυτά που ζήσανε σ' εκείνο το μαγικό ταξίδι θα έπρεπε να γράφω πολλούς μήνες. Ο φίλος μου ο Επίκουρος όταν μου μιλάει για 'κείνο το ταξίδι συγκινείτε πάρα πολύ. 
Το πρώτο βράδυ λοιπόν όπως προείπα έμειναν στη Μακρινίτσα, και τις επόμενες μέρες στον Αη Γιάννη στο Πήλιο. Εννοείται πως η επιλογή του Πηλίου έγινε και λόγω Θεμιστοκλή, από τότε ο Επίκουρος και η οικογένειά του είναι ερωτευμένοι με το Πήλιο, ένας έρωτας που κρατάει ακόμα και θα συνεχίσει γιατί ο Επίκουρος έχει ζητήσει από την κόρη του να σκορπίσει την τέφρα του εκεί στη θάλασσα του Αη Γιάννη.
Φίλες και Φίλοι κάπου εδώ ο αφηγητής σάς αποχαιρετά και σάς παροτρύνει να προσέχετε τους εαυτούς σας και να βάλετε στη ζωή σας την Ποίηση, τη Ζωγραφική, το Θέατρο, και 7 με 10 χιλιόμετρα την ημέρα. Με σεβασμό ο αφηγητής της Π.Σ.Ι.