Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

24.10.23

Ένα Μονόπρακτο έργο, Σατυρικό Δράμα; τρόπον τινά, από τον Επικούρειο Πέπο ως κατάθεση στο Παγκόσμιο Μνημείο Ανευθυνότητας.

ΣΚΗΝΗ. Σαλόνι μονοκατοικίας στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, αριστερά η κουζίνα όπου η οικοδέσποινα έχει βάλει ήδη στην κατσαρόλα τα ντολμαδάκια και στην ατμόσφαιρα διαχέεται μία μεθυστική πανδαισία αρωμάτων από τα κληματόφυλλα και τα υπόλοιπα υλικά,  η τραπεζαρία όπου είναι στρωμένα τρία πιάτα ενώ είναι δυό τους, αυτό από παραξενιά του οικοδεσπότη γιατί πάντα ελπίζει πως κάποιος καλός φίλος που τον αγαπάει η πεθερά του , θα φανεί για να γευματίσει μαζί τους, ένας μεγάλος καθρέφτης πάνω από τον μπουφέ, τρεις φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων, και ένα σαλόνι με δύο καναπέδες. Δεξιά ξύλινη σκάλα που οδηγεί στο ατελιέ του καλλιτέχνη ο οποίος εκείνη τη στιγμή ζωγραφίζει μία Μούσα ολοζώντανη. Η σύζυγος βρίσκεται στο σαλόνι και διαβάζει ένα φυλλάδιο με προσφορές ακούγοντας παραδοσιακή μουσική. Το κινητό του συζύγου της βρίσκεται πάνω στο τραπέζι του σαλονιού γιατί ο Μαίτρ [ζωγράφος] δεν θέλει να τον ενοχλούν όταν ασχολείται με την τέχνη της ζωγραφικής. 

Κουδούνισμα τηλεφώνου, η Λόλα βρίσκεται μόνη στο σαλόνι και αναρωτιέται αν θα πρέπει να απαντήσει, κοιτάζει την οθόνη και βλέπει το όνομα Ενδυμίωνας. Περιμένει να έρθει ο Επίκουρος να σηκώσει το τηλέφωνο αλλά επειδή βρίσκεται στο ατελιέ και αργεί, απαντάει η ίδια.

Λόλα:

Καλημέρα Ενδυμίωνα.

Ενδυμίωνας:

Καλημέρα κυρία Λόλα, μπορώ να μιλήσω στον Επίκουρο;

Λόλα:

Μόλις έρθει θα του πω να σε πάρει είναι στο ατελιέ και όπως ξέρεις δεν θέλει να τον ενοχλούμε.

Ενδυμίωνας:

Κυρία Λόλα είναι επείγον, σας παρακαλώ πρέπει να του μιλήσω αμέσως, πρόκειται για κάτι σημαντικό.

Λόλα:

Σε παρακαλώ περίμενε λίγο ν' ανέβω να τον ενημερώσω, αν και έχει πει πως όταν βρίσκεται στο ατελιέ να μην τον ενοχλούμε ποτέ αλλά θα το τολμήσω, και μονολογώντας κάτι για τις παραξενιές του συζύγου της χτυπάει την πόρτα του ατελιέ διακριτικά λέγοντας: Μαιτρ!! σας ζητάει στο τηλέφωνο ο Ενδυμίωνας και λέει πως πρόκειται για κάτι σοβαρό. Επικρατεί σιωπή για ένα λεπτό περίπου και επιτέλους απαντά.

Επίκουρος:

Έρχομαι Λόλα, για να επιμένει ο Ενδυμίων ο οποίος είναι η επιτομή της επικούρειας φιλοσοφίας και της αταραξίας κάτι σημαντικό θα έχει να μου πει, σ' ευχαριστώ Λόλα, φθάνοντας στο σαλόνι παίρνει το τηλέφωνο, καλημέρα Ενδυμίων καλέ μου φίλε.

Ενδυμίωνας:

Καλημέρα Επίκουρε, έχω συγκλονιστικά νέα, μόλις επέστρεψα από τη χώρα του Ωχαδερφισμού και είμαι σίγουρος πως αυτά που θ' ακούσεις θα νομίσεις πως είναι μύθος, άκου λοιπόν Επίκουρε, υπάρχει ένα χωριό στα σύνορα της Ωχαδερφίας και του Ελαμωρετώρα όπου οι κάτοικοι έπιναν νερό με σκουριά, με λάσπες, με κολοβακτηρίδια, είχαν μέσα στο υδραγωγείο σκουριασμένες σκάλες, τα καπάκια ήταν σκουριασμένα και ξεκλείδωτα, η δεξαμενή ήταν ξέφραγο αμπέλι, υπήρχε μια σωλήνα σε δύο σημεία σπασμένη και περνούσαν μέσα διάφορα, η δεξαμενή αντί να είναι καθαρή γύρω γύρω ήταν περιτριγυρισμένη από λάσπες και κόπρανα ζώων ενώ όπως καλά γνωρίζεις θα έπρεπε να είναι πεντακάθαρη πανταχόθεν.

Επίκουρος:

Μη συνεχίζεις Ενδυμίων γιατί θα κάνω εμετό, μ' αυτά που μου λες δεν θα μπορέσω να ξαναπιώ νερό, για πες όμως τι έγινε με τους κατοίκους; Σίγουρα θα έγινε μεγάλος χαμός, προφανώς οι κάτοικοι θα έχουν επαναστατήσει και προφανέστα θα έχουν παραιτηθεί οι υπεύθυνοι.

Ενδυμίωνας:

Σκάει στα γέλια, και όταν καταφέρνει να σταματήσει λέει: συγγνώμη Επίκουρε αλλά μ' αυτό που είπες για τις παραιτήσεις των υπευθύνων μού θύμισες το ανέκδοτο με τον Τοτό ως υπεύθυνο σε υπηρεσία του δημοσίου.

Επίκουρος: 

Μα γιατί γελάς Ενδυμίων; με βάση αυτά που μου περιγράφεις η κατάσταση θα πρέπει να ήταν πάρα πολύ σοβαρή για την υγεία των κατοίκων, άρα δεν είναι για γέλια.

Ενδυμίωνας:

Γελάω Επίκουρε με την αφέλεια σου, μα που νομίζεις πως βρίσκεσαι; Στην Ιαπωνία; Αν εξαιρέσεις μια πεντάδα ανθρώπων όλοι οι υπόλοιποι απλά γύρισαν την πλάτη τους και αναζήτησαν τον νηφάλιο Μορφέα!

Επίκουρος:

Ενδυμίων, αν αυτά που μου περιγράφεις είχαν γίνει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, ο κόσμος θα είχε ξεσηκωθεί , θα είχε βγει στους δρόμους και στις εκλογές θα μαύριζε όλους τους υπεύθυνους που θα είχαν τολμήσει να βάλουν ξανά υποψηφιότητα.  Αλήθεια Ενδυμίων αυτοί οι κάτοικοι δεν είχαν παιδιά και εγγόνια, δεν τους ένοιαζε τι νερό πίνουν; Θα στο πω για μία ακόμη φορά αυτοί οι κάτοικοι είναι άξιοι της μοίρας τους, ας τολμούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και να δεις το τι θα γινόταν, όλο το χωριό θα είχε πάει στο υδραγωγείο και θα ζητούσε άμεση λύση.

Ενδυμίωνας:

Επίκουρε μη λες μεγάλα λόγια, μεγάλες μπουκιές από τα μπιφτέκια στα ΧΑΣΑΠΑΚΙΑ, και από ψητή γουρνοπούλα στ' Αλώνια να τρως, αλλά μεγάλες κουβέντες να μην λες.

Επίκουρος:

Τις λέω Ενδυμίων γιατί γνωρίζω πολύ καλά τους συγχωριανούς μου, σ' αυτά τα θέματα δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Θυμάμαι μια φορά που ο Ταράξιππος πήγε να τους πει ψέματα τον κυνήγησαν με τις κατσούνες, δεν τα σηκώνουν αυτά οι Γοργογυραίοι.

Ενδυμίωνας:

Επίκουρε, καλέ μου φίλε Δον Κιχώτη, λυπάμαι αλλά το χωριό για το οποίο σου μιλάω είναι το χωριό σου, είναι το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, όλα αυτά που διάβασες εκεί έχουν γίνει.

Επίκουρος:

Οι μόνες λέξεις που μπόρεσε να αρθρώσει ήταν αυτές:

Μα είναι δυνατόν!!

Μήπως κανείς λάθος Ενδυμίων; Με σκυμμένο το κεφάλι αναχωρεί από το σαλόνι προς το ατελιέ μονολογώντας, μα είναι δυνατόν;

(Ανάβουν τα φώτα).

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ.

Υ.Γ. Πηγή έμπνευσης για το θεατρικό μονόπρακτο "Μνημείο Ανευθυνότητας" ήταν τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν τον Σεπτέμβριο του 2023 στο υδραγωγείο του χωριού και όχι μόνο στο υδραγωγείο, δυστυχώς πρόκειται για αληθινή ιστορία. Ακολουθούν εικόνες από το υδραγωγείο.











ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ κατά κόσμον Σπύρος Ν. Γκοβίνας.

1.10.23

01/10/23 Καλό Μήνα κ.ο.μ. Όταν ο Επικούρειος Πέπος και η Λόλα επισκέφτηκαν το Λαογραφικό - Ιστορικό Μουσείο στην Πιάλεια Τρικάλων. Ρεπορτάζ Fuji Tomo Kazu.

Πιάλεια 01/10/23

Ένα τσουνάμι συναισθημάτων μας κατέκλυσε σήμερα που επισκεφθήκαμε την ιστορική Πιάλεια και συγκεκριμένα το λαογραφικό - ιστορικό μουσείο. Όλα ξεκίνησαν από την ευγενική πρόσκληση του ανθρώπου που δημιούργησε αυτό το μουσείο, δηλαδή του Διδασκάλου κ. Δημήτρη Παπαγιαννόπουλου. Η ξενάγηση ξεκίνησε στις 11:00 τα εκθέματα που υπάρχουν στο μουσείο τα είχε συλλέξει ο Διδάσκαλος πόρτα - πόρτα από τους κατοίκους της Πιάλειας. Εκτός από αυτά που είδατε κάποιοι στα βιντεάκια που σας έστειλα, και τις φωτογραφίες, υπάρχουν ακόμη 300 αντικείμενα καταγεγραμμένα και ταξινομημένα στην αποθήκη του σχολείου. 
Φίλες και φίλοι δεν πίστευαν τα μάτια μου αυτά που έβλεπαν, είναι απίστευτο το τι έχει καταφέρει αυτός ο σοφός διδάσκαλος με το μεράκι του και την αγάπη του για την γενέτειρά του. Είναι απορίας άξιον το που βρήκε τη δύναμη και την υπομονή ώστε να φθάσει σ' αυτό το αποτέλεσμα. Η απορία μου είναι αν αυτός ο άνθρωπος έχει τιμηθεί από την δημοτική αρχή, το υπουργείο Παιδείας, και το υπουργείο πολιτισμού, αν δεν το έχουν κάνει αναρωτιέμαι τι περιμένουν για να το κάνουν; Φίλες και φίλοι με την πρώτη ευκαιρία βάλτε στο πρόγραμμά σας μια επίσκεψη στο λαογραφικό Μουσείο της Πιάλειας, είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Δεν μπορείτε να φανταστείτε το πόσο ''ζήλεψα'' και θαύμασα αυτό που είδα στην ιστορική Πιάλεια, κι όμως εμείς εδώ στο Μαγευτικό κοιμόμαστε με τα τσαρούχια, έχουμε κλειστή την βιβλιοθήκη κοντά 15 χρόνια. Αν είναι δυνατόν!! Αντίκρυζα με δέος τον Διδάσκαλο, έναν Διδάσκαλο μιας άλλης εποχής, μιας εποχής που οι δάσκαλοι έχαιραν τον σεβασμό της κοινωνίας, πόσο τυχεροί είναι οι Πιαλειώτες που έχουν πληθώρα από ανθρώπους του πνεύματος, εγώ αξιώθηκα να γνωρίσω ακόμη έναν Πιαλειώτη τον γνωστό σε όλους από τα άρθρα του, και τα βιβλία του, τον κ. Ηλία Γιαννακόπουλο. Αγαπητέ Διδάσκαλε σε παρακαλώ να δεχτείς τα συγχαρητήρια μου, είσαι Μοναδικός!! Σ' ευχαριστώ που με διδάσκεις με τις ιδέες σου και την δημιουργικότητα σου, σ' ευχαριστώ που με θεωρείς φίλο σου, ευχαριστώ επίσης την Αφροδίτη και τον Ηλία που μας έφεραν κοντά εκείνη τη μαγική βραδιά βραδιά στις 11/08/19 στον Επικούρειο κήπο. 
Μακάρι κάποτε να μπορέσουμε κι εμείς εδώ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι να δημιουργήσουμε ανάλογες εστίες πολιτισμού, μακάρι η νέα κοινοτική αρχή να ασχοληθεί επιτέλους και με τον πολιτισμό. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης είχα τη χαρά να γνωρίσω τον μικρό Σωτήρη μόλις στην Δ' τάξη του δημοτικού, ένα καταπληκτικό αγόρι που θαύμαζε τα εκθέματα και διψούσε για μάθηση, αυτό το αγόρι να μου το θυμηθείτε θα έχει ένα λαμπρό μέλλον, μικρέ Σωτήρη σου εύχομαι ολόψυχα καλή τύχη. Η άλλη ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Νικόλας, ο γιος του Διδασκάλου, το μήλο έπεσε κάτω από την μηλιά, σοφός πατέρας, σοφή μητέρα σοφός γιος, τι πιο φυσικό; Νικόλα μακάρι κάποια στιγμή να ξυπνήσουν οι ιθύνοντες της Πιάλειας και του χωριού μου, και να καλέσουν τα παιδιά σαν κι εσένα ώστε ν' ακούσουν τις ιδέες σας, και τις προτάσεις σας.
Μετά το πέρας της ξενάγησης στο μουσείο, ο Διδάσκαλος είχε κανονίσει να συμφάγουμε στην ταβέρνα του Ζάχου. Η Επικούρεια παρέα αποτελείτο από: Διδάσκαλος, Γιώτα, Νικόλας, Χρήστος, Γεωργία, Λόλα και Επίκουρος. Μεταξύ οίνου και εκλεκτών μεζέδων η συζήτηση κράτησε αρκετές ώρες, ήταν μια Επικούρεια συνάντηση όπως γινόταν στην αρχαιότητα στον κήπο του Επίκουρου, που στο τέλος ως είθισται κατέληξε σε ύμνους και τραγούδια με τον Διδάσκαλο και τον Χρήστο να είναι οι αδιαμφισβήτητοι πρωταγωνιστές μιας και κατέχουν την βυζαντινή μουσική, είναι και οι δύο ψάλτες διεθνούς φήμης.Από τον Διδάσκαλο άκουσα κάτι που δεν το γνώριζα και ήταν η πρώτη φορά που τον άκουσα να λέει: μέχρι στιγμής κανένας ψάλτης δεν έχει πάει στον παράδεισο και ούτε προβλέπεται!! Υπάρχει από πολλούς μεγάλη αντιζηλία, ίσως επειδή οι πιο πολλοί δεν το κατέχουν το "άθλημα" με αποτέλεσμα όταν βρεθεί κάποιος με γνώσεις και καλή φωνή να προσπαθούν να τον μειώσουν ή να τον φιμώσουν. Συμβαίνουν και αυτά. Για μία ακόμη φορά θυμήθηκα το εξής απόφθεγμα: δεν έχει σημασία το τι τρως και πίνεις αλλά με ποιους τρως και πίνεις!!






















Επιμέλεια ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

28.9.23

Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι μία κορυφαία πράξη εθελοντισμού. 2023 λίγες μέρες μετά την νεροποντή που έπνιξε την Θεσσαλία.

Φίλες και φίλοι, αγαπητές Γοργογυρέϊσσες, Γοργογυραίοι, Φιλογοργογυραίοι, Χορηγοί, Εθελόντριες και Εθελοντές καλημέρα, η σημερινή ανάρτηση είναι για μένα πολύ πολύ ξεχωριστή γιατί με βρίσκει "πλημμυρισμένο" από ταπεινή περηφάνια λόγω της Μοναδικής στα χρονικά πράξης εθελοντισμού που έγινε ποτέ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, - θα τολμούσα μάλιστα να πω - και στην ευρύτερη περιοχή. Είναι αυτές οι στιγμές που σε κάνουν να λες: Δεν έχω το δικαίωμα να λέγομαι άνθρωπος αν δεν συμμετέχω κι εγώ σε παρόμοιες πράξεις. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που σε κάνουν να λες: Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι ευαίσθητοι ανάμεσα στον κατακλυσμό του ωχαδερφισμού και του ελαμωρετωρατισμού. Ο εθελοντισμός στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι έγραψε ιστορία, δράσαμε όπως η ΟΚΡΑ, αστραπιαία, όταν οι δήμοι και άλλοι φορείς συνεδρίαζαν για το πώς και το πότε, εμείς, τα μέλη της εθελοντικής ομάδας διαχείρισης κρίσεων Γοργογυρίου δράσαμε αστραπιαία, την Κυριακή στις 10 Σεπτεμβρίου ήμασταν ήδη κοντά στους πληγέντες του Παραποτάμου και του Βαλομανδρίου με την πιο γευστική Φασολάδα, όπως ομολογούν οι άνθρωποι που του διανέμαμε το φαγητό, τις επόμενες ημέρες βέβαια απλώσαμε την αγάπη μας και σε άλλα χωριά. 

Ας ξεκινήσω από την αρχή, όλα ξεκίνησαν από μια τυχαία συνάντηση που είχε ο Επικούρειος Πέπος με τον Σάκη Γκοβίνα, εκεί έπεσε ο πρώτος σπόρος και σε χρόνο ρεκόρ φύτρωσε και έβγαλε πεντανόστιμους γευστικούς καρπούς. Όπως καλά γνωρίζουν οι συγχωριανοί στις 8 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την γέννηση της Θεοτόκου και λόγω της γιορτής στην εκκλησία, ανάλογα με την ημέρα, Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή μαγειρεύουμε φαγητό νηστίσιμο και τις άλλες μέρες κάτι με κρέας. Αυτή τη φορά λόγω Παρασκευής το πρόγραμμα είχε Φασολάδα Γκουρμέ. Αναβάλαμε όμως όλη την γιορτή λόγω του κατακλυσμού που έγινε σε όλη την Θεσσαλία, για την Κυριακή στις 10 Σεπτεμβρίου.  Κάποια ή κάποιος δεν έχει σημασία, έριξε την ιδέα το φαγητό που θα ετοιμάζαμε να το πάμε στους πληγέντες. Οι ιδέα βρήκε άμεσα ευήκοα ώτα και την Κυριακή το μεσημέρι το καραβάνι της αγάπης με την βοήθεια των νέων παιδιών έφθασε στους πληγέντες, θα μου επιτρέψετε εδώ να αναφέρω τα ονόματά τους: 

Γιάννης Μπέης, Γιάννης Γούναρης, Δημήτρης Κουφονίκος, Βασίλης Κοτσιούμπας, Σάκης Γκοβίνας, Παναγιώτης Αργυρίου, Ανδρέας Τσιούνης, Δημήτρης Γκοβίνας ο καθένας από το μετερίζι του έπραξε τα δέοντα.

και Κυρίως όλη αυτή η πράξη πήρε σάρκα και οστά χάρη στις Μαγείρισσες μας και γενικότερα τις γυναίκες του χωριού: 

την Στέλα Γακοπούλου, την Φαίη Τσίρκα, την Λόλα Γκοβίνα, την Μαρίζα Τσιούνη, την Τζωρτζίνα Μπέη, την Λίτσα Γούναρη, την Εύη Ραρρά, την Χαρούλα Τσιούνη, την Χαρούλα Ντακούλα, την Φανή Τσιούνη, την Μάνια Γκοβίνα, την  Αρετή Αργυρίου, την Ζωή Μπλάτσα, την Λίτσα Κωτούλα, την Ειρήνη Κοτσιούμπα, την Νικολέτα Τσιούνη, τις κοπέλες Νικολέτα Ραρρά, Αλεξάνδρα Ραρρά, και Εβελίνα Πατσιατζή, ελπίζω να μην ξεχνάω κάποιον/κάποια, χάρη σε όλες αυτές τις Υπέροχες Κυρίες και τα νέα παιδιά ήμασταν παρόντες, δίπλα στους συνανθρώπους μας που είχαν χάσει σχεδόν τα πάντα. 

Η πρώτη μέρα όπως σας είπα είχε Φασολάδα, η δεύτερη Μακαρόνια με κιμά, η τρίτη Μανέστρα με κριθαράκι!! δηλαδή με κρέας αλλά ο Chef μπερδεύτηκε και έλεγε στους πληγέντες πως το μενού ήταν Μανέστρα με κριθαράκι!! η τέταρτη μέρα είχε Γίγαντες με ελιές και η πέμπτη μέρα Μακαρόνια Ναπολιτέν. Δεν θέλω να το παινευτώ αλλά οι Μαγείρισσες μας ζωγράφισαν! Όλα τα φαγητά ήταν πεντανόστιμα, η ποιότητα των υλικών άριστη, η συσκευασία υποδειγματική, η διανομή στην ώρα της, όλη η ομάδα λειτουργούσε σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα υπό την διεύθυνση της αρχημαγείρισσας Στέλλας Γακοπούλου όπου με την κουτάλα διεύθυνε όλη την ορχήστρα υπό την υψηλή εποπτεία του Πεντάστερου κορυφαίου Chef Φούτζι Τόμο Κάζου. Τα δε μέλη της τεχνικής υποστήριξης τι να λέμε τώρα, όλες και όλοι λειτουργούσαν σαν συμπαγής ομάδα με αγάπη και χαμόγελο, ότι έκαναν το έκαναν με περίσσια εθελοντική αγάπη. 

Οι στιγμές που ζήσαμε τα μέλη της ομάδας που διανέμαμε το φαγητό, και στο τέλος τα είδη ατομικής υγιεινής και γενικής καθαριότητας δεν περιγράφονται, μιλάμε για συγκλονιστικές στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας. Για να καταλάβει κάποια/κάποιος το μέγεθος αυτής της πράξης εθελοντισμού θα αναφέρω μόνο το εξής: ασχολήθηκε μέχρι και ο μέγιστος φίλος της σοφίας - διανοητής των Τρικάλων κ. Ηλίας Γιαννακόπουλος με άρθρο που δημοσίευσε στο ιστολόγιο ΙΔΕΟπολις όπου με τον τίτλο 

"Γοργογύρι: Ξεχείλισμα ανθρωπιάς…

- Σεπτεμβρίου 14, 2023

    * Ένα χωριό των Τρικάλων δίνει το πραγματικό περιεχόμενο της "Κοινωνικής Αλληλεγγύης" και του Εθελοντισμού, ο Ηλιας μιλάει με τα καλύτερα λόγια, στάζει μέλι η πένα του συγγραφέα. Αν με ρωτούσε κάποιος συνάνθρωπος μου τι κρατώ εγώ ο Επικούρειος Πέπος από όλη αυτή την γλυκιά περιπέτεια θα του έλεγα το εξής: τον απαράμιλλο ενθουσιασμό για προσφορά των γυναικών και των νέων παιδιών. Σε όλη αυτή την προσπάθεια είχαμε δίπλα μας τους επιτρόπους της εκκλησίας στους οποίους θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, και φυσικά στους χορηγούς μας τους οποίους θα αναφέρω αμέσως μετά, 

ειδική μνεία θα μου επιτρέψετε να κάνω σε κάποιους φίλους από το Κορωπί Αττικής που νε μεν δεν είναι Γοργογυραίοι, αλλά έδωσαν ένα βροντερό οικονομικό παρών, ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει να τους κάνουμε και επίτιμους δημότες μιας και είναι ήδη Φιλογοργογυραίοι, όπως λέμε Φιλέλληνες. Είναι ίσως από τις λίγες φορές, μάλλον η μοναδική που όλοι οι Γοργογυραίοι ήθελαν με τον Α' ή τον Β' τρόπο να συμμετάσχουν σε όλη αυτή την προσπάθεια, εγώ από μέρους μου λόγω του ότι είχα την διαχείριση των χρημάτων είχα υποχρέωση να αποδώσω λογαριασμό σε όλους τους χορηγούς μας, αυτό και έκανα με επιστολή που παρέδωσα στους ίδιους και στους οικείους τους, οφείλω σε όλες και όλους εκ μέρους των πληγέντων ένα μεγάλο ευχαριστώ. Και κάτι σημαντικό, σημασία έχει η συμμετοχή, ο καθένας έδωσε ότι μπορούσε, δεν έχει σημασία αν εγώ π.χ. έδωσα 10 ή 20€ σημασία έχει η συμμετοχή και η συμμετοχή ήταν συγκλονιστική. 

Επίσης, τα όποια λάθη έγιναν χρεώστε τα σε μένα αποκλειστικά, αν σε κάποιο κείμενο διαπιστώσατε κάτι που δεν ήταν σωστό δείξτε παρακαλώ επιείκεια γιατί δεν ήταν και τόσο εύκολο όλο αυτό που συνέβη, ακόμα και φτασμένοι αρθρογράφοι στις εφημερίδες εκ παραδρομής κάνουν κι αυτοί λάθη, σημασία έχει πως τίποτα δεν έγινε κακοπροαίρετα, και θερμή παράκληση να προσέχουμε την σημασία των λέξεων, π.χ. η λέξη Παρέδωσε είχε άλλη έννοια από την λέξη Έδωσε, λεπτομέρεια μεν αλλά ουσιαστική, άλλωστε λίγο πιο κάτω, στο κείμενο, υπήρχαν τα ονόματα των δωρητών απ' όπου προέκυπτε η ουσία των πραγμάτων. Επίσης, κατανοώ πως τα μακροσκελή κείμενα που σας έστελνα δεν ήταν και ότι καλύτερο για τους πιο πολλούς από εσάς, π.χ. η ξαδέρφη μου η Φαίη κάθε φορά μου έλεγε: βρε Πέπο δεν μπορείς να γίνεις πιο λακωνικός; να λες πολλά με λίγα λόγια; Δυστυχώς δεν έχω αυτό το ταλέντο, ίσως δεν μ' έχει εκπαιδεύσει σωστά ο φίλος μου ο Ηλίας. Εν κατακλείδι ας μην μένουμε στις όποιες λεπτομέρειες και ας εστιάσουμε στην μεγαλειώδη προσπάθεια εθελοντισμού που έγινε ποτέ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Το γεγονός πως κάποιες γυναίκες δεν έλαβαν μέρος έχει να κάνει απλά και μόνο με την συγκυρία, γνωρίζω πολύ καλά πως αν συνεχίζαμε θα ήταν κι αυτές εκεί, να μην ξεχνάμε πως δικοί μας άνθρωποι είχαν την ανάγκη μας για βοήθεια, αυτός ήταν ένας από τους λόγους που κάποιες γυναίκες δεν ήταν παρούσες, ήταν εκεί που τις χρειαζόταν περισσότερο.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ.

Ενημερωτικό σημείωμα. Απολογισμός εσόδων και εξόδων από εθελοντική ομάδα διαχείρισης κρίσεων.

Προς όλους όσους βοήθησαν ώστε το όνειρο να γίνει πραγματικότητα.

Ένα πολύ όμορφο ταξίδι εθελοντισμού έλαβε τέλος.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί συγχωριανοί, ευγενέστατοι και ευαίσθητοι χορηγοί μας καλημέρα, θα σας παρουσιάσω σήμερα τον οικονομικό απολογισμό της πιο σημαντικής προσπάθειας εθελοντισμού που έγινε ποτέ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από τις επιχειρήσεις που στάθηκαν δίπλα μας.

Γιώτα Σοφία (Πρίνος)

Βασδέκης Γ. (Πρόδρομος)

Τζώνης (Δενδροχώρι)

Χασαπάκια (Γοργογύρι)

Παπαποστόλου (Γοργογύρι)

Galileo cafe (Γοργογύρι)

Θα συνεχίσω με φίλους από το Κορωπί Αττικής.

Πλατσατούρας Βάιος, Παληγιάννης Γιώργος, Θάνος Πρασίδης,

Κονταξής Παναγιώτης (Αρκάς), Βίκυ Μιχελουδάκη.

Προσφορές σε είδη διατροφής.

Παππάς Νικόλαος. Σάκης Αργυρίου,  Άλκης Γκοβίνας Ιωάννη,Φώφη Γκοβίνα, Τζερεμές Γιώργος, Α/Κ σούπερ μάρκετ, Καλογράνας, Βίκυ Τσιούνη, Γιώργος Μεγαρχιώτης, Ντίνα Μπούκα, Άρης Πλεξίδας, Coral Gass Victor.

Πάμε τώρα στα καθ' ημάς, χρήματα έδωσαν οι:

Σάκης Γκοβίνας, Σταματίου Γεώργιος, Μιχάλης Μυλωνάς, Κώστας Τσιούνης, Ντακούλα - Βερβέρα Χριστίνα, Ντακούλας Θωμάς - Θεόφραστος, Γούναρης Νικόλαος, Μπέης Χαρίλαος, Κουφονίκος Δημήτριος, Κουφονίκος Παππούς, Αργυρίου Κώστας, Αργυρίου Κωνσταντίνος-Κάντζιου Γεωργία, Τσιούνης Ανδρέας, Τσιούνης Κώστας του Χρήστου, Γκοβίνας Κωνσταντίνος (Γκοτζιό), Αννίτα Ντακούλα του Αθανασίου και της Ελένης, Πατσιατζή - Γκοβίνα Μάνια, Γκοβίνα Λαμπρινή, Γκουβίνας Αλέξανδρος, Γκουβίνας Νικόλαος, Γκοβίνα Αθηνά (Χρήστου), Γκοβίνας Δημήτριος, Ανώνυμος, φίλος του Γκοτζιό, Αντώνης Γακόπουλος, Γακοπουλος Χρήστος (κομμωτής), Αργυρίου Γιώργος, Βερβέρας Βασίλειος, Αργυρίου Λευτέρης, Αργυρίου Αρετή (ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ), Ντάσκας Παναγιώτης, Ελένη Τσιούνη (Χαρούλας), Βερβέρας Χρήστος, Βάνα Ρίζου, Μπαντής Ευάγγελος, Γακοπουλος Κώστας (Καμακώτσιος), Ντακούλας Ηλίας (Μπαντόλιας), Ζωγράφου Αλέξανδρος, Μπλάτσας Κωνσταντίνος, Κωτούλας Σπυρίδων, Γακόπουλος Στέφανος, Λίτσα Τίγκα. 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους τους πληγέντες που χάρη σε σας μπορέσαμε και σταθήκαμε πλάι τους. Εγώ προσωπικά δεν έχω λόγια για την προσφορά σας.

Έσοδα

2000€

Έξοδα

700€ Γιώτας Πρίνος

685€ Βασδέκης Πρόδρομος

230€ Παπαποστόλου Γοργογ.

300€ διάφορα έξοδα για την παρασκευή των φαγητών.

  50€ οικογένεια Βαλομάνδρι

---------

1965€

Άρα υπάρχουν 35€ περίσσευμα.

Να διευκρινίσω το εξής

Τα 1615€ τα διαθέσαμε για να αγοράσουμε για τους πληγέντες 90 τσάντες οι οποίες περιείχαν τα κάτωθι υλικά.

Σαπούνι, Σαμπουάν, Σφουγγαρίστρα+κοντάρι, Σκούπα+κοντάρι, Σφουγγάρια, Βετεξ, Ava για τα χέρια, AVA για τα πιάτα, Χλωρίνη, Αζαξ για τα τζάμια, Αζαξ για το πάτωμα, ROL, Ρολό κουζίνας.

Τις 80 τσάντες τις πληρώσαμε από 18€ και τις 10 από 23€

Σημαντική Παρατήρηση.

Προφανώς και τα έξοδα τα 300€ για τα φαγητά και για μπολ, για πιρούνια, για κουταλιά, για χαρτοπετσέτες κ.λπ. είναι πολύ λίγα γιατί αρκετοί συνάνθρωποί μας - με πρώτη και καλύτερη την αγαπητή μας Σοφία Γιώτα από το Πρίνος - μας έδωσαν πολλά είδη διατροφής δωρεάν. Κάποια μάλιστα τα μοιράσαμε στο πονεμένο Βαλομάνδρι. Διαχειριστής Γκοβίνας Σπυρίδων α/α Πέπος.

«Για να κάνεις μεγάλα πράγματα, δεν είναι ανάγκη να είσαι μεγαλοφυΐα. Δεν είναι ανάγκη να είσαι πάνω από τους άλλους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι μαζί τους» (Μοντεσκιέ).

Νιώθεις περήφανος που είσαι άνθρωπος όταν βλέπεις ανθρώπους να διακονούν το πνεύμα του εθελοντισμού, να συμπαρίστανται ηθικά και υλικά στους πλημμυροπαθείς συνανθρώπους τους και να απαντούν στα επαινετικά λόγια των άλλων με το “κάναμε το αυτονόητο”. Ηλίας Γιαννακόπουλος.

Επειδή, όμως, η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός έχουν όνομα και «πατρίδα» θα ήταν άδικο να αποσιωπήσω και τα δύο. Το άρθρο αυτό δεν θα είχε γραφεί αν δεν ήμουν γνώστης και θαυμαστής της τιτάνιας προσπάθειας μιας ομάδας ανθρώπων με ευαισθησία και ανθρωπιά από το «μαγευτικό και πανέμορφο Γοργογύρι» Τρικάλων. Ηλίας Γιαννακόπουλος.

Ακολουθεί ένα ποίημα για το Μαγευτικό και Πνέμορφο Γοργογύρι του Διδασκάλου κ. Δημήτρη Ππαγιαννόπουλου.

Νάτο, εμπρός σας, ανάμεσα σε δυό 

πλαγιές/ 

Το Μαγευτικό και Πανέμορφο 

Γοργογύρι με της Μούσες και τις Νύμφες/ 

Ντυμένο στ' άσπρα τον χειμώνα να το χαϊδεύουν 

οι νιφάδες του χιονιά/ 

Και στα πράσινα την άνοιξη με τα 

γάργαρα νερά να κυλαρίζουν διασχίζοντας το/ 

Αριστερά του οι ιεροί βράχοι των Μετεώρων 

και δεξιά του η ιστορική Πιάλεια/ 

Τέτοια ομορφιά επισκέπτη σε άλλον 

τόπο δεν θα δεις/ 

Παρά μόνο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 

που το έχουν υμνήσει ποιητές και συγγραφείς/ 

Βρίσκεται ξαπλωμένο στην αγκαλιά 

του Κερκέτιου όρους με την "αστραπή" στην κορυφή του/ 

Εκεί, στην κορυφή, σε οδηγεί το 

φημισμένο και ξακουστό σε όλους μονοπάτι, του 

Ασκληπιού/ 

Με τα πολλά γλυπτά, τα εικαστικά 

της φύσης και τον μικρό Κερκέτη, 

τον βοηθό του Ασκληπιού. 

Εκεί θα συναντήσεις βότανα και μυρωδικά, 

καλότχιες, ξωτικά, και όμορφες κοπέλες 

σαν τα κρύα τα νερά.

Έρρωσθε.

12.8.23

Τέταρτη ''Συναστρία'' Επικούρειων Φίλων στον Κήπο του Επίκουρου στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και συγκεκριμένα από τον κήπο του Επίκουρου του Γοργογυραίου. Χθες, 11/08/23 στον κήπο του Επίκουρου έγινε η τέταρτη συναστρία επικούρειων φίλων. Ανάμεσα στους εκλεκτούς καλεσμένους ήταν και ο συγγραφέας Ηλίας Γιαννακόπουλος ο οποίος επιμελήθηκε το πιο κάτω κείμενο. Ηλία σ' ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε επίσης τον διδάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο που με την στεντόρεια φωνή του μας χάρισε πολύ όμορφες μελωδικές στιγμές και με δική του προτροπή και καθοδήγηση ακολούθησε όλη η παρέα μαθήματα ορθοφωνίας. Ήταν μία μαγική βραδιά και το παράξενο φυσικό φαινόμενο το οποίο παρατηρήσαμε όλοι στην παρέα, ήταν το γεγονός πως τ' αστέρια συμμετείχαν κι αυτά με τον τρόπο τους, λόγω της συναστρίας. Το παρατηρούσε κάποιος με γυμνό μάτι πως τ' αστέρια πάνω από τον κήπο είχαν κατέβει πιο χαμηλά, ειδικότερα τι στιγμή που ο διδάσκαλος είπε το άσμα Μάρω Μάρω δάκρυσαν και τ' αστέρια. Αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν χθες στον κήπο του Επίκουρου. Ακολουθεί το άρθρο του συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλου. Για τον ιστορικό του μέλλοντος απλά να αναφέρω τα ονόματα των συμμετεχόντων.

Ηλίας Γιαννακόπουλος.
Αφροδίτη της Πιάλειας.
Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος.
Γιώτα Παπαγιαννοπούλου.
Γιαννάκης Αραχωβίτης junior.

Στέλλα Γιαννακόπουλου.
Πάνος Αραχωβίτης.
Mr Alex
Ράνια Γκοβίνα.


Βασίλης Γκουβίνας.
Μελισσάνθη Γκοβίνα.
Λαμπρινή-Λόλα Γκοβίνα.
Πέπος - Επίκουρος - Σπύρος - Πεπέ - Fuji Tomo Kazu Γκοβίνας.
και όλα τ' άστρα που βρέθηκαν πάνω από τον κήπο.

Ο Ε Π Ι Κ Ο Υ Ρ Ο Σ στο Γοργογύρι...
Την Ιστορία γράφουν οι Π α ρ έ ε ς.
Τελικά η Ιστορία δεν γράφεται από τους επώνυμους και τους διανοούμενους αλλά και από τους απλούς ανθρώπους που επιμένουν να στοχάζονται και να διαλέγονται με την πραγματικότητα που βασανιστικά επιμένει να θέτει ερωτήματα και διλήμματα για το "Ευ Ζην".

Μία ετερόκλητη παρέα στον Επικούρειο Κήπο του θεωρητικού της Επικούρειας Φιλοσοφίας και ceo της ΟΚΡΑ κ. Σπύρου Γκοβίνα προσπάθησε και προσέγγισε με επιτυχία τα φιλοσοφικά διδάγματα του Επίκουρου.

Τη συζήτηση ξεκίνησε ο Σπύρος - Επίκουρος Γκοβίνας με μία γενική αναφορά στις βασικές αρχές της Επικούρειας Φιλοσοφίας και στα προβλήματα που αυτή αντιμετώπισε τόσο στην εποχή της όσο και μετέπειτα λόγω των ρηξικέλευθων θέσεών της.
Λιτός τρόπος ζωής:
Ο Επίκουρος συνιστούσε ένα λιτό φιλοσοφημένο τρόπο ζωής με γνώμονα τη σωφροσύνη. Υποστήριζε ότι ο απλός τρόπος ζωής, χωρίς πολυτέλειες, βοηθά την υγεία και κάνει τον άνθρωπο ικανό να ανταπεξέρχεται με επιτυχία στις ενασχολήσεις της ζωής. Πρόσθετε όμως ότι και η λιτότητα έχει όρια. Όποιος το παραβλέπει παθαίνει κάτι αντίστοιχο με εκείνον που δεν βάζει φραγμό στις επιθυμίες του.

Αυτάρκεια, ολιγάρκεια: Σύμφωνα με τον Επίκουρο, πραγματικός πλούτος είναι το να αρκείται κανείς στα λίγα. Το λίγο ποτέ δεν λείπει συνήθιζε να λέγει. Η αυτάρκεια είναι ο μεγαλύτερος πλούτος και ο πολυτιμότερος καρπός της είναι η ελευθερία. Το να αρκείται κανείς σε αυτά που έχει είναι πολύ σπουδαίο αγαθό. Όχι γιατί πρέπει να περιορίζεται κανείς σώνει και καλά στα λίγα, αλλά να αρκείται στα λίγα, όταν λείπουν τα πολλά. Υπέρτατο αγαθό η φιλία: Απ’ όλα τα αγαθά που παρέχει η σοφία, το μέγιστο είναι η απόκτηση φίλων.

Ειδικότερα τονίστηκε η θέση του Φιλοσόφου για το ρόλο της Ηδονής στη ζωή του ανθρώπου. Η Ηδονή, δηλαδή, κατέχει δεσπόζοντα ρόλο στη ζωή μας και αυτό μόνο κάποιοι πουριτανοί δεν το αντιλαμβάνονται. Κανείς, δηλαδή, δεν μπορεί να νιώσει ευτυχής όταν αγνοεί την αδήριτη πραγματικότητα και αναγκαιότητα της Ηδονής...

Σημαντική ήταν και η επισήμανση του κ. Γκοβίνα για το θέμα του θανάτου, όπως το ανέπτυξε ο Επίκουρος. Θεωρούσε, δηλαδή, πως ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει, γιατί όσο είμαστε ζωντανοί δεν τον αντιλαμβανόμαστε, και όταν πεθάνουμε πάλι δεν έχουμε την Γνώση και την εμπειρία του. Άρα "Ο Θάνατος ουδέν προς ημάς. Το γαρ διαλυθεν αναισθητικό. Το δε αναίσθητούν ουδέν προς ημάς ".

Τις θέσεις και τις αρχές της Επικούρειας Φιλοσοφίας συνέχισε ο Φιλόλογος Ηλίας Γιαννακόπουλος με την ανάλυση του εμβληματικού "Λάθε Βιώσας " που τόσα σχόλια και αρνητικές κριτικές προκάλεσε. Κι αυτό γιατί προτρέπει την "ιδώτευση" που αντίκειται στο πρότυπο του Ηomo Politicus της κλασικής και δημοκρατικής Αθήνας.

Ωστόσο ο Επίκουρος με το "Λάθε Βιώσας" ηθελε να αποκλείσει τις ανούσιες κοινωνικές συναναστροφές που εμποδίζουν την πραγμάτωση της ευδαιμονίας-Ευτυχίας.

Εκείνο, όμως, που προκάλεσε το ενδιαφέρον από την εισήγηση του κ. Ηλία Γιαννακόπουλου ήταν η αναφορά του στη θεωρία του Επίκουρου για την κίνηση των ατόμων. Ειδικότερα τονίστηκε η θέση περί "Παρέγκλισης" που προετοίμασε την θεωρία του Χάιζενμπεργκ για την απροσδιοριστία και την αρχή της αβεβαιότητας που αποδόμησε τις θέσεις του Αϊνστάιν για την απόλυτη αιτιοκρατία του σύμπαντος. Φαίνεται πως και ο Θεός κάπου-κάπου "Παίζει ζάρια ". Η ρευστότητα της παγκοσμιοποίησης το επιβεβαιώνει.

Τις εισηγήσεις των κ. Γκοβίνα και Γιαννακόπουλου ακολούθησε διάλογος μεταξύ των υπολοίπων εκλεκτών μελών της παρέας που εστιάστηκε στο "Άπαξ άνθρωποι γεγόναμεν, δις δε ουκ γενέσθαι.." και στο "Μάταιον πάρα θεών εστί αιτείσθαι α τις εαυτώ χορηγήσαι ικανός εστι..."

Εν τω μεταξύ η συζήτηση συνεχιζόταν παράλληλα με την κατανάλωση των πλουσίων και εύγεστων εδεσμάτων που ετοίμασαν η σύζυγος του κ. Γκοβίνα, Λαμπρινή και η κόρη του Βάσω - Μελισσάνθη. Όλα ήταν ενταγμένα στην κοσμοθεωρία του Επίκουρου σύμφωνα με την οποία η Ύλη βαδίζει παράλληλα με το Πνεύμα χωρίς να ανατρέπεται η αναγκαία ισορροπία που διακονεί τον υπέρτατο στόχο την "Ηδονή" με ό,τι αυτή συνεπάγεται ως αναγκαία προϋπόθεση για την βίωση της ευδαιμονίας.

Ο Φιλοσοφικός οίστρος, τα εδέσματα και το κρασί αναπόφευκτα οδήγησαν και στο τραγούδι, όπου πρωταγωνίστησαν οι φωνές των Δημητρίου Παπαγιαννόπουλου-γνωστού δασκάλου και εκλεκτού τέκνου της Πιαλείας- και του Ιωάννη Γιαννακόπουλου, υποψήφιου μέλους και μέγα χορηγού της ΟΚΡΑ.

Με τη συμμετοχή όλων των συνδαιτημόνων και με την καθοδήγηση του Δημήτρη Παπαγιαννόπουλου ακούστηκαν γνωστά τραγούδια της παλιάς Αθήνας και πολλά Ριζίτικα... Ανάμεσα σε αυτά ακούστηκαν και το "Εγώ θα κόψω το κρασί ","Το γελεκάκι ", ''Το Μάρω Μάρω'' .... και πολλά άλλα.

Η εκδήλωση τελείωσε με την ευχή και την υπόσχεση πως τέτοιου είδους συναντήσεις θα συνεχιστούν, αφού προάγουν τις ανθρώπινες σχέσεις που επωάζουν τη θέληση και την απόφαση για την διεκδίκηση μιας άλλης ζωής και κοινωνίας.

Εξάλλου η Ιστορία γράφεται και από τέτοιες εκδηλώσεις που αναδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ατόμου στην εξέλιξη και την πρόοδο, που συνιστούν και τους θεμελιακούς στόχους του ανθρώπινου και κοινωνικού κινήματος της ΟΚΡΑ.

Εν κατακλείδι επισημάνθηκε πως η πολιτική και η αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών επί το ανθρωπινότερον και το "Ευ Ζην" δεν μπορεί να επιτευχθούν χωρίς το φιλοσοφικό στοχασμό και την πνευματική ανάταση.

Ε Π Ι Μ Υ Θ Ι Ο Ν

Συμπερασματικά όλοι συμφωνήσαμε σε αυτή την Επικούρεια συναστρία πως: "Ουκ έστιν ηδέως Ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως, ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Ότω δε τούτο μη υπάρχει εξ ου Ζην φρονίμως και καλώς και δικαίως υπάρχει, ουκ έστιν τούτον ηδέως ζην"(Επίκουρος).

Αυτό αποτελεί και την "τετραφάρμακον" της πολιτικής τέχνης και τεχνικής και γι' αυτό προτάθηκε όπως αποσταλεί σε όλους τους αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς για να ενταχθεί στο πρόγραμμά τους.

ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Να είμαστε καλά να το επαναλάβουμε.














Θερμές ευχαριστίες από όλη την οικογένεια. Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.