«Έφυγε» σήμερα 28/04/2015 ο σπουδαίος συνθέτης Βασίλης Δημητρίου, δάσκαλε σ' ευχαριστούμε για τις μελωδίες που μας χάρισες.
Έχει δημιουργήσει λαϊκά τραγούδια, μουσική για μπαλέτο, θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση, αλλά και σύγχρονη κλασική.
Συνέθεσε πάνω από 350 τραγούδια, ανάμεσα στα οποία τα αγαπημένα: «Πόσο πολύ σ' αγάπησα», «Πεπρωμένο», «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά», «Τάκα τάκα», «Κάτω από γέφυρες», ενώ το 2011 είχε «επιστρέψει» με τον δίσκο «Συντομογραφίες« σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη.
Συνεργάστηκε με στιχουργούς και ποιητές, όπως οι Νίκος Γκάτσος, Μάνος Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Βαγγέλης Γκούφας, Άκος Δασκαλόπουλος, Γιάννης Λογοθέτης και ο Νάνος Βαλαωρίτης.
Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει οι σπουδαιότεροι Έλληνες ερμηνευτές, όπως Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Μαρινέλλα, Δήμητρα Γαλάνη, Σοφία Μπέλλου, Μανώλης Μητσιάς, Στράτος Διονυσίου, Γιάννης Καλατζής, Ελένη Βιτάλη, Χρήστος Θηβαίος, Αφρδίτη Μάνου, Καίτη Χωματά, Πόπη Αστεριάδη.
Βιογραφικό Σε Πρώτο Πρόσωπο
Γεννήθηκα στις 12 Απριλίου 1945 στην Αθήνα. Η μητέρα μου ήταν Μικρασιάτισσα και ο πατέρας μου Αθηναίος, τον οποίο και έχασα πολύ μικρός. Τελειώνοντας το Δημοτικό, εργάζομαι ως εμποροϋπάλληλος, ενώ παράλληλα αρχίζω να πηγαίνω σε νυχτερινό Γυμνάσιο και λίγο αργότερα να σπουδάζω μουσική στο Ελληνικό Ωδείο. Το 1966 σταματώ να εργάζομαι ως εμποροϋπάλληλος και ξεκινώ την μουσική μου περιπλάνηση. Είναι η εποχή του Νέου Κύματος.
Στην μπουάτ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ θα συνοδεύσω στο πιάνο πρωτοεμφανιζόμενους, όπως κι εγώ, νέους τραγουδιστές για να συνεχίσω με την Καίτη Χωματά στην "ΠΑΡΑΓΚΑ" μέχρι την 21η Απριλίου 1967 όπου η "ΠΑΡΑΓΚΑ" θα "κλείσει".
Εκείνο τον καιρό τελειώνει η στρατιωτική αναβολή που έχω και υποχρεώνομαι να καταταγώ στο στρατό και να περάσω τον χειρότερο χρόνο της ζωής μου -τουλάχιστον μέχρι τότε…
Το 1968 απολύομαι και αρχίζω το νέο μου οδοιπορικό στην Πλάκα και στις Μπουάτ "ΡΟΥΛΟΤΑ", "ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ", "ΤΑΒΑΝΙΑ", "ΛΕΩΝΙΔΑΣ", "ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ" κ.α. Θα συναντηθώ και θα συνοδεύσω στο πιάνο όλα τα νέα παιδιά εκείνης της εποχής που ξεκινούν ή συνεχίζουν την καριέρα τους.
Το 1969-70 η τύχη θα το φέρει να γνωριστώ με την ΡΑΛΛΟΥ ΜΑΝΟΥ, αυτή την Κυρία και Ιέρεια του Χορού. Η Ραλλού Μάνου μου δίνει την ευκαιρία να γράψω το χορόδραμα "ΑΣΤΡΑΨΕ Η ΑΝΑΤΟΛΗ".
Αυτό το έργο θα είναι η αφορμή να υπογράψω το πρώτο μου συμβόλαιο με τη μεγάλη δισκογραφική εταιρία εκείνης της εποχής, την ΕΜΙΑΛ-COLUMBIA. Μέσα απ' αυτό, θα κάνω την πρώτη μου επιτυχία με τη Δήμητρα Γαλάνη και θα σταματήσω να εργάζομαι ως πιανίστας - εκείνη την εποχή δούλευα στις "ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ" . Όλα παίρνουν τότε ένα καινούργιο δρόμο, αυτόν που συνεχίζω μέχρι σήμερα.
Εύγε στο δεύτερο πρόγραμμα για το αφιέρωμα στον Βασίλη Δημητρίου.
Επιμέλεια Ανάρτησης Επικούρειος Πέπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου