Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη. μέρος δεύτερο.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συμποσιαστές σας καλησπερίζω από το Ιαματικό-Ποιητικό-Μαγευτικό- Πανέμορφο Γοργογύρι. Η ανταπόκριση ήταν άμεση, η κ. Αυγένα, ο Θεόφραστος, ο Γιούλης μου έφεραν αρκετό υλικό το οποίο και θα σας παρουσιάζω στο ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου. Μέσα από αυτή τη διαδικασία θυμήθηκα πρόσωπα του παρελθόντος, πρόσωπα που η ομίχλη του χρόνου τα κάνει πιο δισδιάκριτα. Ελπίζω να υπάρξει και συνέχεια. Σας χαιρετώ με σεβασμό, και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος. 
ΥΓ. Στην πρώτη φωτογραφία είναι ο νονός μου, ο Μιχάλης Καλαμπάκας. Κανένας νονός δεν έδινε, τότε, 20 δραχμές χαρτζιλίκι στο βαφτιστήρι του, ήταν πολύ λάρτζ ο νονός μου. Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς.

Μιχάλης Καλαμπάκας ο Νονός του Επίκουρου.

Ασήμω και Χρίστος Κάτζιος.

Οπιο καλός μαθητής, Χρήστος Πατούκας.

Και ο αδερφός του Χαρίλαος επίσης κορυφαίος μαθητής.

Ο Κυρ Μέντιος με τη συζυγό του, κάτοικοι του χωριού.

Αυγένα, Ελένη, Γιαννούλα(βλάχα) και Βασιλική.

Από τον γάμο του Χαρίλαου.

Κάτζιος Βασίλειος ειδικές δυνάμεις

Ένα κουτσαβάκι της παλιάς εποχής.

Ο Νάυαρχος Τζιμ Άνταμς.

Η γιαγιά του Επίκουρου Αλεξάνδρα.

Χαρούλα και Μελισσάνθη.

Χαρούλα, Ερατώ και Φώτης.

Οι δυο συμπεθέρες, Βασιλική και Βασιλική.

Σπυριδούλα και Ελένη.

Εδώ ο διευθυντής της ΔΕΗ με την σύζυγό του.

Παναγιώτης και Κυριακούλα-Ισμήνη.

Ηλίας και Βασίλης.

Με τις ευλογίες του πατρός Επικούρειου Πέπου και της πρεσβυτέρας του.

Παναγιώτης Παπαγεωργίου.