Μην ξεχνάτε τα χαρισματικά παιδιά. Αφορά την Διώνη, την Ζαν Ντ' Άρκ, την Ελιάνα και όχι μόνο. Επαναξιολόγηση 15/02/2021

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, χρόνια τώρα είχα τη μεγάλη χαρά να γνωρίσω αρκετά χαρισματικά παιδιά, το μεγάλο πρόβλημα ήταν, και δυστυχώς είναι, πως πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν συνηθίσει τη θεωρία του Μπουραντά. Κάποιοι τους λένε πως είναι κοτόπουλα ενώ αυτά είναι αετόπουλα, και δυστυχώς πολλές φορές παραμένουν κοτόπουλα. Με κάποια παιδιά έχω δώσει μεγάλη μάχη, και συνεχίζω να δίνω ακόμα. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Γονείς και εκπαιδευτικοί έχουν την τάση να βοηθούν περισσότερο τους μαθητές που παρουσιάζουν χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο. Όμως, αυτό δεν είναι πάντα σωστό για το σύνολο…

«Μην ξεχνάτε τα χαρισματικά παιδιά».

Το 1971 ο Αμερικανός ψυχολόγος Julian Stanley ξεκίνησε, στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Βαλτιμόρη, τη μακροβιότερη μελέτη για παιδιά – ιδιοφυΐες που έχει γίνει ποτέ στον κόσμο.

Η σχετική μελέτη με τίτλο «The Study of Mathematically Precocious Youth» (SMPY) κατέγραψε σε βάθος 45 ετών τη συμπεριφορά και τις επιδόσεις 5.000 χαρισματικών μαθητών, τα συμπεράσματα της οποίας έρχονται σήμερα στη δημοσιότητα.

Ένα από τα σημαντικότερα συμπεράσματα της μελέτης είναι ότι ακόμα και τα ιδιοφυή παιδιά, για να επιτύχουν στη ζωή τους, χρειάζονται την κατάλληλη εκπαίδευση, ώστε να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητες τους. Οι ερευνητές τονίζουν ότι συχνά οι γονείς και οι δάσκαλοι κάνουν το λάθος να στρέφουν την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στους μαθητές με χαμηλές επιδόσεις και θεωρούν ότι τα χαρισματικά παιδιά δεν χρειάζονται βοήθεια.

Κεντρικό μήνυμα της σχετικής μελέτης SMPY είναι: «Μην ξεχνάτε τα χαρισματικά παιδιά».

Ο μελετητής και ψυχολόγος Jonathan Wai τονίζει: «Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί οι άνθρωποι ελέγχουν πραγματικά την κοινωνία μας. Τα παιδιά που βρίσκονται στην κορυφή τείνουν να γίνονται επιφανείς επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών, δικαστές, γερουσιαστές και δισεκατομμυριούχοι».

Η μελέτη επισημαίνει ότι, δυστυχώς, η έρευνα δείχνει πως τα παιδιά που παρουσιάζουν πολύ νωρίς ικανότητες στις επιστήμες και στα μαθηματικά δεν λαμβάνουν τη βοήθεια που θα έπρεπε, ενώ οι εκπαιδευτικοί που έχουν μπροστά τους λαμπρούς μαθητές επιλέγουν να αφιερώσουν το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής τους στους πιο αδύναμους μαθητές.

Αποτέλεσμα αυτής της στάσης των εκπαιδευτικών είναι τα παιδιά που θα μπορούσαν στο μέλλον να κάνουν ιατρικές ανακαλύψεις ή να ομιλούν στα Ηνωμένα Έθνη να περιορίζονται στην ενήλικη ζωή τους σε λιγότερο σημαντικούς ρόλους.

Αν οι δάσκαλοι και οι γονείς έχουν μπροστά τους ένα χαρισματικό παιδί, δεν πρέπει να σταματήσουν να το ενισχύουν με «σκληρή δουλειά» και να αναγνωρίζουν το είδος της εξυπνάδας του παιδιού, καθώς και σε ποιον τομέα θα μπορούσε αυτό το παιδί να δείξει τις δυνατότητές του. Άλλα παιδιά έχουν τάση να γίνουν μηχανικοί και αρχιτέκτονες και άλλα χειρουργοί.

Η μελέτη επισημαίνει ότι το μέλλον του κόσμου εξαρτάται από αυτά τα παιδιά.

Το Κέντρο για Ταλαντούχα Παιδιά (Center for Talented Youth) του πανεπιστημίου Johns Hopkins ξεκίνησε από τον Julian Stanley, καθηγητή Ψυχολογίας, που επιχείρησε να βοηθήσει ένα αγόρι να αναπτύξει το ταλέντο του, καθώς είχε εξαντλήσει όλα τα σχολικά τεστ στα μαθηματικά από την ηλικία των 13 ετών. Το κέντρο δημιουργήθηκε για να ικανοποιήσει μία εθνική ανάγκη, όπως λέει το ίδιο το πανεπιστήμιο, για να αναγνωρίζει και να εξελίσσει τα πιο λαμπρά παιδικά μυαλά παγκοσμίως. Και τα έχει καταφέρει, καθώς ένα από αυτά τα ταλέντα ήταν ο ιδρυτής του Facebook και ένα άλλο ο συνιδρυτής της Google. 

ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ