Φίλες και Φίλοι σας χαιρετώ ξανά από το ΜκαιΠΓ ειδικότερα, θέλω να στείλω τα χαιρετίσματά μου σε όσες και όσους μπορούν ακόμα να σκέφτονται πως η ζωή είναι ωραία,παρά τις όποιες απογοητεύσεις. Πριν λίγο μου τηλεφώνησε ένα εκλεκτό φιλαράκι από Αθήνα και μου είπε κάτι που με σοκάρισε: Mr Pepo για 20 μέρες ήμουν στις μαύρες μου γιαυτό δεν επικοινώνησα μαζί σας!!!!!!!!! Τελικά είναι απίστευτο το πόσο μεγάλο κακό κάνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Είχε δίκιο η Περικτιόνη όταν μου έλεγε πως ο μεγαλύτερος και χειρότερος εχθρό του εαυτού μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Ενώ έχουμε πάρα πολλούς λόγους για να είμαστε ευτυχισμένοι, οι
περισσότεροι εστιάζουμε στις κακές σκέψεις που παράγουν θλίψη. Ελπίζω η
καλή μου φίλη μετά τη συζήτηση που είχαμε να συνέλθει. Θα σας παρουσιάσω
ξανά ένα ποίημα ως προδόρπιο των φωτογραφιών που θ' ακολουθήσουν. Σας
χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επκούρειος Πέπος.
Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ’ άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει – ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.
Η Σονάτα του Σεληνόφωτος – Γιάννης Ρίτσος
 |
| οι δυο συμφάδες Αγορίτσα και Σπυριδούλα |
 | |
| Κωστάκης, Χριστίνα, και Παναγιώτα. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου