Επειδή αυτό το παιδί το γνώριζα από την ημέρα που γεννήθηκε θα μου επιτρέψετε να πω λίγα λόγια γι' αυτό το άτυχο αλλά αγαθό και άκακο πλάσμα. Πριν 45 χρόνια περίπου η Ελένη σύζυγος του Θανάση - Βύρωνα έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι, η φύση εισάκουσε την παράκληση του πατέρα που ήθελε αγόρι και σε λίγους μήνες αυτό το μικρό αγοράκι το βάπτισαν και του έδωσαν το όνομα Αριστοτέλης!! ο νεότερος, το όνομα του μέγιστου Έλληνα φιλόσοφου της αρχαιότητας και φυσικά του παππού του. Ο μικρός Αριστοτέλης απολάμβανε τη στοργή και την αγάπη των γονιών και των παππούδων του, θα έλεγα όμως πως η αγάπη των γονιών ξεπερνούσε τα όρια της ισορροπίας και άγγιζε τα όρια του υπερπροστατευτισμού, είμαι σίγουρος πως αυτοί που γνωρίζουν το ζευγάρι δεν θα διαφωνήσουν μαζί μου. Θα έλεγα μάλιστα πως αρκετοί γονείς πράττουμε το ίδιο και έχει αποδεχθεί πως αυτό είναι μέγα λάθος μας. Ας επανέλθω όμως στον Τελάκο, έτσι τον φωνάζαμε χαϊδευτικά, ο Αριστοτέλης λοιπόν πήγε στο δημοτικό σχολείο του Νέου Κόσμου και ήταν ένας αρκετά καλός μαθητής του δημοτικού. Στη συνέχεια στην ίδια περιοχή του Νέου Κόσμου συνέχισε στο γυμνάσιο και στο λύκειο.
 |
Η αιτία του θανάτου ήταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη πριν δύο μήνες, ίσως κάποιοι αναρωτηθούν, μα εγκεφαλικό στα 48; Κι όμως το ζήσαμε και αυτό δυστυχώς.
Στην πιο πάνω φωτογραφία είναι ο πατέρας του Τελάκου σε παλαιότερες στιγμές ευτυχίας που τώρα πια χάθηκαν για πάντα, που να την βάλουν τόση πίκρα η μάνα και ο πατέρας; Ποιο νόημα θα έχει πια η ζωή τους; Αυτές οι εξισώσεις είναι οι πιο δύσκολες για το ανθρώπινο γένος και δυστυχώς δεν υπάρχει λύση, ό,τι και να πούμε μία είναι η πραγματικότητα: στον πόνο και στον θάνατο πορευόμαστε μόνοι μας.....
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!
Ο μακαρίτης!! Αν είναι δυνατόν να λέω μακαρίτη τον Τελάκο. ο Τελάκος ήταν μία αγαθή ψυχή, αμφιβάλλω αν αυτό το πλάσμα είχε βλάψει στη ζωή του έστω και ένα κουνούπι.
Αν με ρωτήσει κάποιος για το αν άφησε κάτι θετικό ο χαμός του Αριστοτέλη όσο παράξενο και αν σας φανεί θα σας πω Ναι!!
Στην πιο πάνω φωτογραφία είναι ο τραγικός πατέρας με τις τρεις αδερφές του, την Καλλιόπη, την Αντιγόνη και την Ανδρονίκη!!! τι ωραία Ελληνικά ονόματα που έχουν και οι τρεις αδερφές!!! Λείπει από την παρέα ο πιο μικρός αδερφός, ο Βασίλης που μας αποχαιρέτησε κι αυτός πολύ πρόωρα. Θέλω εδώ να σας εξομολογηθώ το εξής, η μητέρα των εικονιζομένων ήταν που βοήθησε την μητέρα μου να με ξεγεννήσει, ήταν αυτό που λέμε σήμερα Μαία, στα χέρια της μητέρας τους ένιωσα την πρώτη γήινη ανάσα μου. Αγαπημένα πρόσωπα σε μένα όλα τ' αδέρφια και τα παιδιά τους.
Χάρηκα που είδα μετά από πολύ καιρό αγαπημένα πρόσωπα όπως η Αλκυόνη, η Φωτούλα, και η γιαγιά Νίκη γιατί τους υπόλοιπους τους είχα δει προ διμήνου.
ΥΓ. Μάνα άμα δεις μπροστά σου τον Τελάκο μην τρομάξεις, απλά τον στείλαμε για να συλλέξει πληροφορίες και να επιστρέψει.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ.
Όλο το κείμενο της πιο πάνω ανάρτησης το διάβασα στους γονείς του Τελάκου και έλαβα την έγκρισή τους, το μόνο που ζήτησαν ήταν να προσθέσω την πρώτη φωτογραφία, το αναφέρω αυτό για ειδικούς λόγους. Ο Νοών Νοείτω.
3 σχόλια:
Καλησπέρα! Με αφορμή τον χαμό ενός συγγενικου μου προσώπου, θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι κατά την γνώμη μου το άρθρο σου είναι ειρωνικό, τραγικό και θίγεις το πρόσωπο του συγχωρεμένου Τέλη αλλά και της οικογένειας του! Μπορούσες απλά να ευχηθείς ένα 'Καλό Παράδεισο' και να τελειώσει το όλο θέμα εκεί! Το τι κάνει ο καθένας στη ζωή του είναι δική του επιλογή και δεν είναι σωστό να κρίνουμε αυτόν ή να θίγουμε τους γονείς για το πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους! Κριτής είναι ο ίδιος μας ο εαυτός και όχι εσύ!
Σεβαστή η άποψη σας την οποία και έλαβα υπόψιν μου, το ειρωνικό που αναφέρεται είναι μέγα λάθος, δυστυχώς λίγο ως πολύ είμαστε ως γονείς υπερπροστατευτικοί, αυτό είναι μία κοινή διαπίστωση και δεν ενέχει αυτό που υπονοείται στο σχόλιο σας, κάθε άλλο. Εν πάση περιπτώσει αν κατοικείται στα Τρίκαλα με χαρά θα συζητούσα μαζί σας το συγκεκριμένο θέμα κ.ο.μ. Συλλυπητήρια για τον χαμό του δικού σας προσώπου. ΥΓ. Μερικές φορές τα "νομίσματα" μας είναι κάλπικα. Σας χαιρετώ με σεβασμό, και σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σας.
Καλημέρα σας, καλό παράδεισο εύχομαι. Το κείμενο σας με συγκίνησε και καθόλου ειρωνικό δεν το βρήκα. Κουράγιο σε αυτούς τους δύστυχους γονείς...η μοίρα καμία φορά παίζει άσχημα παιχνίδια.
Με εκτίμηση Βασιλική Γ.
Δημοσίευση σχολίου