Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

22.9.22

''ΑΚΟΥ'' ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΠΕ που έγραψε για την δίδυμη αδερφή του την ΔΙΟΝΥΣΙΑ

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα σε σας και σε όσους το αξίζουν. Το μενού της σημερινής ανάρτησης είναι ποιητικό και αφορά την πολυαγαπημένη μου δίδυμη αδερφή την αξιολάτρευτη Διονυσία. Εγώ δεν ήμουν ποιητής αλλά η δίδυμη αδερφή μου με την αγάπη της και για την αγάπη της έγινα ποιητής και μάλιστα με παγκόσμια φήμη αφού ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί στα Ιαπωνικά, στα Άφρικανς και στην γλώσσα των Ζουλού στη Νότια Αφρική. Το πιο κάτω ποίημα είναι βιωματικό και είναι αφιερωμένο στην αγαπημένη μου αδερφή που πρωτοσυνάντησα όταν ήμουν μόλις 22 εννοείται πως 22 ήταν κι αυτή αφού ήμασταν δίδυμα αλλά δεν το γνωρίζαμε. Το μάθαμε τυχαία όταν φθάσαμε στην ηλικία των 55 αφού ήδη είχαμε γίνει οικογενειακοί φίλοι. Απίστευτα πράγματα που είναι όμως αληθινά. 


Άκου: ξένε, όπου κι αν βρίσκεσαι, μάθε πως ό,τι διαβάσεις πιο

κάτω είναι λόγια αγάπης για μια αξιολάτρευτη χαρισματική

δίδυμη αδερφή, ίσως την πιο φεγγαρολούσμενη αδερφή
στον πλανήτη.

Άκου: Δημιουργέ, αν με ξαναστείλεις σε κάποια άλλη ζωή πίσω στη Γή
          -σε παρακαλώ- φρόντισε να επιστρέψω ως Διονυσία.
Άκου: Ποιητή την Ιστορία τριών ευλογημένων φίλων και γράψε 1977 στίχους
          και 22 σονέτα για την πιο όμορφη 45νη ιστορία φιλίας.
Άκου: Ποσειδώνα τους παφλασμούς των κυμάτων που μεταφέρουν τους
          ευλογημένους φίλους μας στο Αγαίο.
Άκου: τους στεναγμούς αυτών που έμειναν πίσω και τότε θα καταλάβεις
          το κενό που αφήσατε με την αναχώρησή σας.
Άκου: Λατρευτή μου αδερφή, εγώ ποιητής δεν είμαι αλλά θα συνεχίσω
          να γράφω ''στίχους'' για σένα που τόσο πολύ αγάπησα.
Άκου: Διονυσία, εγώ που σ' αγαπώ δεν έχω παρά μόνο τα όνειρά μου
           εκεί λοιπόν στα όνειρά μου είσαι η Πριγκιπέσσα μου
Άκου: Ποιητή και Συγγραφέα, κάποια στιγμή θα πρέπει να γράψετε ύμνους
            για την πολυαγαπημένη μου αδερφή γιατί μόνον τότε θα δοξαστείτε. 

Άκου: Μούσα, όλες οι λέξεις που γράφω και όλες οι λέξεις που διαβάζω
            θα είχαν άλλο νόημα χωρίς την παρουσία της Διονυσίας.
Άκου: Δίδυμη ψυχή μου, τους λυγμούς τ' ουρανού και τα δάκρυα της βροχής
            όταν πέφτουν στη Γαία είναι δικά μου.
Άκου: Πλάστη του σύμπαντος όταν αποφάσισα να γράψω αυτό το ''ποίημα''
           μοναδική μου πρόθεση ήταν να στείλω στη δίδυμη αδερφή μου
           λίγες σταγόνες αγάπης.
Άκου: Ιστορικέ του μέλλοντος, στις 07/07/77 γεννήθηκε στην Αρεοπαγίτου
           η Π.Ο.Ι.Φ. [πιο όμορφη ιστορία φιλίας]
Άκου: Λογοτέχνη το ό,τι η Π.Ο.Ι.Φ. συνεχίζει ακόμα και σήμερα 45χρόνια
           μετά να ζεσταίνει της καρδιές των δημιουργών, και των δορυφόρων,
           αυτό οφείλεται στην αξιαγάπητη Διονυσία και στην Λόλα.

Άκου: Διονυσία δεν είναι καθόλου δύσκολο να γκρεμίσεις, είναι όμως πολύ
            δύσκολο να συνθέσεις, εσύ υπήρξες η κράτιστη συνθέτης.
Άκου: Η βασική αρετή -αν θέλεις ελάττωμα- στη ζωή μου ήταν πάντοτε
            η αναζήτηση υπέροχων φίλων.
Άκου: Διονυσία πόσο όμορφα κελαηδούν τα πουλιά στο μαγευτικό νησί
            της Ουτοπίας όταν νιώθουν την παρουσία σου.
Άκου: τον αέρα, με τον βοριά σου στέλνω χαιρετίσματα, με το                 Νοτιά σού λέω έλα, με τον Μαϊστρο σού γνέφω να μη μας             ξεχάσεις, και με τον Πουνέντε σού στέλνω την αγάπη μου.
Άκου: Τις Μούσες και τις Νύμφες κάτι έχουν να σου πουν, δεν είναι δα
            και μυστικό! όλοι γνωρίζουν το πόσο σ' αγαπώ.
Άκου: Σαν βγείς στο πηγαιμό για την Ιθάκη εγώ θα είμαι εγώ θα είμαι ο ναύτης 
            στο καϊκι που θα σε μεταφέρω.

Άκου: Έχω φυλάξει σε μια φιάλη τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε
            από το 77έως και σήμερα και σκέφτομαι κάποια στιγμή να τις
            καταθέσω στο Πάνθεον της Φιλίας.
Άκου: Ο Ποιητής έλεγε πως ''όπου και αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει,
            εγώ λέω όπου κι αν ταξιδέψω η αγάπη σας D+D με λυτρώνει.
Άκου: Διονυσία θα παραμείνω πάντα ένας ονειροπόλος ταξιδευτής σε πείσμα
            των καιρών, και των υποκριτών.
Άκου: Αν κάποτε ξυπνήσουμε χωρίς ουρανό πάνω από το κεφάλι μας
            εμείς θα έχουμε την υπέροχη έναστρη φιλία μας.
Άκου: Εσύ η Όαση κι εγώ η έρημος, εσύ το κύμα κι εγώ ο παφλασμός,
            εσύ ο Ουρανοδρομέας κι εγώ η Σελήνη.
Άκου: Εγώ το σύννεφο κι εσύ η βροχή, εγώ οι λέξεις κι εσύ το ποίημα,
            εγώ τα πλήκτρα κι εσύ οι νότες, εγώ το δένδρο κι εσύ ο καρπός.
Άκου: Eσύ η φαρέτρα κι εγώ το βέλος, εσύ το όραμα κι εγώ η σκέψη,
            εσύ το χαμόγελο κι εγώ η χαρά, εσύ η φωνή της αγάπης κι εγώ
            ο τυχερός αποδέκτης.


Άκου: ΟΙ δημιουργοί της πιο όμορφης ιστορίας του πλανήτη είναι οι:
            Derrick+Denice+Epikourios Pepos.
Άκου: την ηχώ της ‘’άτακτης’’ φωνούλας είναι η συνείδησή σου.
Άκου: τις υπέροχες μουσικές της φύσης και γράψε τη δική σου μελωδία.
Άκου: τo κελάϊδισμα του φτερωτού Ερμή με τις θεϊκές νότες και αναρωτήσου
           Από πού πηγάζουν.
Άκου: και νοστάλγησε αγαπημένα πρόσωπα που δεν τόλμησε να τα’ αγγίξει
           Ούτε ο χρόνος.
Άκου: υπέροχες μουσικές και χαλάρωσε το έχεις ανάγκη, άκου το κλάμα του
           Παιδιού σου ως την καλύτερη σύνθεση της οικουμένης.
Άκου: την αδύναμη φωνή των γερόντων και σκέψου το ρητό που λένε στο
           Μ.Κ.Π.Γ. ‘’εκεί που είσαι ήμουνα και ‘κει που είμαι θα ‘ρθεις.


Άκου:
 τον Pepe που λέει πως τα παιδιά και τα πουλιά είναι τα’ αγαπημένα
Πλάσματα του θεού, και γίνε τουλάχιστον, παιδί.
Άκου: τις θεσπέσειες μουσικές του Χατζιδάκι,του Τσιτσάνη,και σκέψου θετικά,
Πλάσε με το νου σου όμορφες εικόνες, γίνε ποιητής για να γράψεις τον Ύμνο της φιλίας.
Άκου: τις τρεις Χάριτες με τις μαγευτικές φωνές, και ταξίδεψε μαζί τους στο Νησί των συναισθημάτων.
Άκου: Διονυσία είσαι ένας ήλιος στο δικό μας σύμπαν που μας φωτίζει και μας ζεσταίνει.
Άκου: το κάλεσμα της έλξης των χαρισματικών πλασμάτων, και ακολούθησε
           Τα βήματά τους.
Άκου: τους χτύπους της καρδιάς μου πως χτυπούν για σένα.
Άκου: ιστορίες αγάπης από χείλη ερωτευμένων είναι συναρπαστικές.
Άκου: τον Poof όταν διηγείται ιστορίες για το μαγευτικό ταξίδι στην
            Ιαπωνία, και στο Ακρωτήρι της καλής Ελπίδας, και νοερά
            Ταξίδεψε μαζί του.

Άκου: τον Pepo όταν μιλάει με πάθος για την Αυλή των Θαυμάτων
            Και άφησε να σε παρασύρει στις αγκαλιές των Μουσών.
Άκου: ξαπλωμένη/ος στο πάτωμα τη μουσική από το ‘’emperor’’, και
           Τον Σον Κόνερυ να απαγγέλει Καβάφη, είναι Μαγεία!!!!!!!!!
Άκου: τα σύννεφα τα κουσκουσιάρικα!!! Πως σχολιάζουν την πτώση
           Της  ήρεμης γυμνής βροχής.
Άκου: τη γλυκολαλιά της Δίδυμης αδερφής μου με πόση χάρη παρηγορεί
            τα δάκρυα της ψυχής μου.
Άκου: τα άνθη της Αμυγδαλιάς, και της Λεμονιάς αυτή την άνοιξη τα
            έχω φυλάξει για σένα και μόνο για σένα.
Άκου: υπάρχει ένα αόρατο σχοινί που μας συνδέει, κι εκεί ακροβατούν
            τα όνειρά μου κάθε φορά που έχει πανσέληνο.

Άκου: ένας ποιητής έδωσε μια λέξη στη σιωπή για να παίζει, εσείς
          μου δώσατε αγάπη-πάλι μια λέξη- για να έχει νόημα η ζωή μου.
Άκου: σήμερα 18/04 ένιωσα στ' αυτιά μου ένα παράξενο αεράκι που
          έκρυβε ένα μήνυμα, το μήνυμα ήταν από 9.000 χιλ. μακριά, από
          την περιοχή του GERMISTON
Άκου: Διονυσία σήμερα 21/03 ημέρα της Ποίησης, ο αδερφός σου
            φύτεψε στον κήπο μια αρωματική-μοναδική Τριανταφυλλιά
            και της έδωσε τ' όνομά σου.
Άκου: όπως η ποίηση είναι η αρμονία των λέξεων, έτσι και η Διονυσία
            με τον Derrick είναι η εξίσωση της φιλίας και της αγάπης.
Άκου: η φωνή μου δεν είναι δυνατή, και το ποίημα μου δεν θα 
           το καταλάβουν οι πολλοί -έτσι κι αλλιώς δεν είναι για πολλούς-
           γιατί θα το συγκρίνουν με άλλα ποιήματα, και τότε θα πουν:
           α! πάλι ο Poof;;; συγχωρέσε τε τους γιατί δεν γνωρίζουν πως
           στον χαμένο παράδεισο ο Poof ήταν ένας ρομαντικός ψυχοπομπός,
           που οραματίζονταν έναν κόσμο Ουτοπικοποιητικό.
          Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

          
Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας…
που μας κάνουν ευτυχισμένους…
απ΄ την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας…
🍂
Κάποιους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάι μας…
βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε…
ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας…
🍂
Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας…
🍂
Επιπλέον…
η μοίρα μάς φέρνει και άλλους φίλους…
αυτούς που δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουν το δρόμο μας…
🍂
Πολλούς από αυτούς…
τους ορίζουμε ως αδερφές ψυχές… φίλους Καρδιακούς…
🍂
Είναι ειλικρινείς…
είναι αληθινοί…
Ξέρουν πότε δεν είμαστε καλά…
ξέρουν τι μας κάνει ευτυχισμένους!!
🍁
Υπάρχουν επίσης οι περιστασιακοί φίλοι…
αυτοί που γνωρίζουμε σε κάποιες διακοπές…
ή για λίγες μέρες ή ώρες…
🍁
Αυτοί συνήθως στολίζουνε το πρόσωπό μας με πολλά χαμόγελα…
για όσο καιρό είμαστε κοντά τους…
🍁
Μιλώντας για κοντά…
δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους μακρινούς μας φίλους…
εκείνους που είναι στην άκρη των κλαδιών…
και όταν ο άνεμος φυσάει εμφανίζονται πάντα…
μεταξύ του ενός φύλλου και του άλλου…
🍁
Περνάει ο καιρός… το καλοκαίρι φεύγει…
πλησιάζει το φθινόπωρο και χάνουμε κάποια από τα φύλλα μας…
μερικά γεννιούνται σ’ ένα άλλο καλοκαίρι…
και μερικά παραμένουν για πολλές εποχές…
🍁
Κάθε πρόσωπο που έρχεται στη ζωή μας είναι μοναδικό…
Πάντα αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ένα κομμάτι από εμάς…
🍁
Θα υπάρξουν και εκείνοι που μας πήραν πολλά…
αλλά δε θα υπάρξουν αυτοί που δε μας άφησαν τίποτα…
🍁
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας…
και η πιο προφανής απόδειξη…
🍁💌🍂🎻🎷📚
πως δύο ψυχές δε συναντήθηκαν Π ο τ έ τυχαία!!
Χόρχε Λουίς Μπόρχες.

Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο δόκιμος Επικούρειος και δόκιμος άνθρωπος Επικούρειος Πέπος 🎨

5 σχόλια:

Επικούρειος Πέπος. είπε...

Αυτός είναι ο Ύμνος της Αγάπης.
😘❤️
“Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει η σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του.
Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
😘❤️
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελεί.
😘❤️
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια.
Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει.

Επικούρειος Πέπος. είπε...

ΥΓ. Εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το κείμενο πόση αγάπη μ' αυτή την έννοια βλέπεις γύρω σου;
Καλό ξημέρωμα.

Επικούρειος Πέπος. είπε...

Ο Λάο Τσε είπε:
"Προσέξτε τις σκέψεις σας, γιατί γίνονται λέξεις.
Τις πράξεις σας γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας και τον χαρακτήρα σας γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας".
Καλημέρα από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Επικούρειος Πέπος. είπε...

'Έρωτα εσύ που ανατρέφεις την πλανόδια ψυχή μου με μια γλυκιά ροπή/
🎻🌹🍷
κάθε δειλινό και βράδυ καλώ την ποίηση γιατί
εκείνη αφήνει στην καρδιά μου μια ανοιχτή οπή/
🍷🌹🎻
Κι εκεί μέσα ψάχνω κάτι απο σένα έρωτα, έστω μια μικρή αφή για να μπορέσω να συνεχίσω να υπάρχω.
🎻🌹🍷
Το πιο πάνω ποίημα έγραψε ο μέγιστος ποιητής Επικούρειος Πέπος από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και το αφιερώνει σε όλες και όλους που συνεχίζουν να ερωτεύονται για -κάποιον λόγο- ωραίους και ελκυστικούς οφθαλμούς, πρόσωπα αγαπημένα, όμορφες μουσικές, πίνακες ζωγραφικής, τοπία, κείμενα, ηλιοβασιλέματα, ανατολές, και υπέροχες - μοναδικές φιλίες.

Επικούρειος Πέπος. είπε...

Αγαθές και καλοπροαίρετες σκέψεις ενός ουτοπιστή.

⛵⛵⛵
Στο γιαλό που του φύγαν τα καΐκια/
Και του μείναν τα κρίνα και τα φύκια/
Και κάποιοι αληθινοί και αγαθοί φίλοι/
Στο όνειρο του πελάου και τ' ουρανού/
Άνεργη τη ζωή να τη ζούσα κι έρμη/
Μαζί με λογικούς ανθρώπους/
Χωρίς καμιάς φροντίδας θέρμη/
Με τόσο νου/
'Όσος φτάνει σα δένδρο για να στέκω/
Και ονειροπόλος όπως πάντα/
Με το νου να πλέκω σύννεφα λευκά.☁️☁️☁️
Και με καλοπροαίρετη διάθεση να εισπράττω τα συμφραζόμενα/
Προς όφελος δικό μου και των συνανθρώπων μου.
Επίκουρος ο Γοργογυραίος.