ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗ
Όταν κάποιος ερωτεύεται οι συντροφιές
του χρόνου κάνουν στάση στη λήθη
η μιζέρια με θαύματα γεμίζει
ο φόβος μεταμορφώνεται σε τόλμη
κι ο θάνατος δεν βγαίνει απ’ τη σπηλιά του
να ερωτεύεσαι είναι ένας οιωνός δωρεάν
ένα ανοιχτό παράθυρο στο νέο δέντρο
ένα ανδραγάθημα των συναισθημάτων
μια καλοσύνη σχεδόν ανυπόφορη
μια εξάσκηση κόντρα στην αναποδιά της τύχης
αντίθετα το να πάψεις να είσαι ερωτευμένος
είναι να βλέπεις το σώμα όπως είναι και όχι
όπως το άλλο βλέμμα το επινοούσε
είναι να επιστρέφεις πιο φτωχός στο παλιό αίνιγμα
και να συναντιέσαι με τη θλίψη στον καθρέφτη.
Όταν κάποιος ερωτεύεται οι συντροφιές
του χρόνου κάνουν στάση στη λήθη
η μιζέρια με θαύματα γεμίζει
ο φόβος μεταμορφώνεται σε τόλμη
κι ο θάνατος δεν βγαίνει απ’ τη σπηλιά του
να ερωτεύεσαι είναι ένας οιωνός δωρεάν
ένα ανοιχτό παράθυρο στο νέο δέντρο
ένα ανδραγάθημα των συναισθημάτων
μια καλοσύνη σχεδόν ανυπόφορη
μια εξάσκηση κόντρα στην αναποδιά της τύχης
αντίθετα το να πάψεις να είσαι ερωτευμένος
είναι να βλέπεις το σώμα όπως είναι και όχι
όπως το άλλο βλέμμα το επινοούσε
είναι να επιστρέφεις πιο φτωχός στο παλιό αίνιγμα
και να συναντιέσαι με τη θλίψη στον καθρέφτη.
=====================
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ
Να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν να ‘ναι οχυρό
να την υπερασπιστούμε από τα σκάνδαλα και τη ρουτίνα
από τη μιζέρια και τους μίζερους
από τις προσωρινές και οριστικές
απουσίες
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν αρχή
να την υπερασπιστούμε από την έκπληξη και τους εφιάλτες
από τους ουδέτερους και τα νετρόνια
από τις γλυκές ατιμώσεις
και τις άσχημες διαγνώσεις
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν σημαία
να την υπερασπιστούμε απ’ την αστραπή και τη μελαγχολία
από τους αφελείς και τους απατεώνες
από τη ρητορεία και τις καρδιακές προσβολές
από τις επιδημίες και τις ακαδημίες
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν πεπρωμένο
να την υπερασπιστούμε απ’ τη φωτιά και τους πυροσβέστες
από όσους αυτοκτονούν και τους ξενέρωτους
από τις διακοπές και την εξάντληση
από την υποχρέωση να είμαστε χαρούμενοι
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν βεβαιότητα
να την υπερασπιστούμε απ’ τη βρωμιά και την οξείδωση
από τη φημισμένη σκουριά του χρόνου
από την υγρασία και τον καιροσκοπισμό
από τους μαστροπούς και το χαμόγελο
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν να ‘ναι δικαίωμα
να την υπερασπιστούμε απ’ τον θεό και τον χειμώνα
από τα κεφαλαία γράμματα και από τον θάνατο
από τα επώνυμα και τα κρίματα
της τύχης
και επίσης από την ίδια τη χαρά.
(Μπενεντέτι Ουρουγουανός ποιητής.)
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν να ‘ναι οχυρό
να την υπερασπιστούμε από τα σκάνδαλα και τη ρουτίνα
από τη μιζέρια και τους μίζερους
από τις προσωρινές και οριστικές
απουσίες
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν αρχή
να την υπερασπιστούμε από την έκπληξη και τους εφιάλτες
από τους ουδέτερους και τα νετρόνια
από τις γλυκές ατιμώσεις
και τις άσχημες διαγνώσεις
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν σημαία
να την υπερασπιστούμε απ’ την αστραπή και τη μελαγχολία
από τους αφελείς και τους απατεώνες
από τη ρητορεία και τις καρδιακές προσβολές
από τις επιδημίες και τις ακαδημίες
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν πεπρωμένο
να την υπερασπιστούμε απ’ τη φωτιά και τους πυροσβέστες
από όσους αυτοκτονούν και τους ξενέρωτους
από τις διακοπές και την εξάντληση
από την υποχρέωση να είμαστε χαρούμενοι
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν βεβαιότητα
να την υπερασπιστούμε απ’ τη βρωμιά και την οξείδωση
από τη φημισμένη σκουριά του χρόνου
από την υγρασία και τον καιροσκοπισμό
από τους μαστροπούς και το χαμόγελο
να υπερασπιστούμε τη χαρά σαν να ‘ναι δικαίωμα
να την υπερασπιστούμε απ’ τον θεό και τον χειμώνα
από τα κεφαλαία γράμματα και από τον θάνατο
από τα επώνυμα και τα κρίματα
της τύχης
και επίσης από την ίδια τη χαρά.
(Μπενεντέτι Ουρουγουανός ποιητής.)
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου