 |
| Ηγέτης, Πούφ, Αστροτόμ. |
=====================
Αγαπητή/ε φίλη/ε αν δεν γνωρίζεις κάτι για τον 'Έλληνα Πόπλιο Ερέννιο Δέξιππο αξίζει τον κόπο να διαβάσεις το πιο κάτω κείμενο.
Μια επίθεση που δέχτηκε η Αθήνα στην αρχαιότητα και που δεν είναι ευρέως γνωστή είναι η επιδρομή των Ερούλων το 267 μ.Χ.
Οι Έρουλοι ήταν ένα γοτθικό φύλο που κατέβηκε από το βορρά. Η επιδρομή που βίωσε η Αθήνα από την επίθεση των Ερούλων ήταν τόσο καταστροφική, ώστε η ευημερία της πόλης φέρεται να διακόπηκε ξαφνικά και ίσως να χρειάστηκε και ένας αιώνας ώστε να μπορέσει η πόλη να ανακάμψει. Ουσιαστικά, αυτή η επίθεση σήμανε το τέλος μιας μεγάλης αρχαίας πόλης, η οποία μετατράπηκε αιφνιδίως σε μία πολύ μικρότερη.
Η επίθεση των Ερούλων
Οι Έρουλοι έφτασαν στην Αθήνα από τη θάλασσα και κατέλαβαν την πόλη για σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς όμως να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί. Στόχος τους ήταν να προκαλέσουν όσο μεγαλύτερη αναστάτωση μπορούσαν και να αρπάξουν μεγάλη λεία από την επιδρομή τους. Εκείνη την εποχή υπολογίζεται πως στην Αθήνα πρέπει να ζούσαν γύρω στις 28.000 πολίτες και δεν διέθετε οργανωμένο στρατό.
Παρά το γεγονός πως στην Αθήνα δεν υπήρχε οργανωμένο στρατιωτικό σώμα, ωστόσο ένα σώμα από 2.000 Αθηναίους με επικεφαλής το ρήτορα και ιστορικό Πόπλιο Ερέννιο Δέξιππο, φαίνεται πως έστησε ενέδρα στους Ερούλους στο όρος Αιγάλεω και έτσι κατόρθωσαν να τους απωθήσουν.
Οι Έρουλοι μεταξύ των άλλων καταστροφών που προξένησαν στη Αρχαία Αγορά, προκάλεσαν επίσης σημαντικές πληγές στη βιβλιοθήκη του Πανταίνου και στη βιβλιοθήκη του Αδριανού. Επίσης, σύμφωνα με τον Τραυλό, οι βάρβαροι επιδρομείς κατέλαβαν την Ακρόπολη και πυρπόλησαν τον Παρθενώνα και το Ερέχθειο. Συγκεκριμένα, από την πυρπόληση κάηκε η ξύλινη στέγη του σηκού του Παρθενώνα και του οπισθοδόμου, όπως επίσης και το άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου.
Η καταστροφική μανία των Ερούλων έλαβε τέλος με την εκδίωξή τους από την πόλη.
Ο Πόπλιος Ερέννιος Δέξιππος, λοιπόν, ένας άνθρωπος των γραμμάτων σε ηλικία 60 ετών προστάτεψε και έσωσε την Αθήνα από την επιδρομή των βαρβάρων.
Ευχαριστούμε Πόπλιε, τι κρίμα που οι Έλληνες αντί να δώσουμε το δικό σου όνομα, και όλα τ' άλλα των Ελλήνων στα παιδιά μας, π.χ. Ορέστη, π.χ. Νεφέλη, τους δίνουμε ονόματα που κάθε άλλο παρά Ελληνικά είναι.
Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας.
Πηγή: Χιώτη Λαμπρινή: Η ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΕΡΟΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (267 μ.Χ.)
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος .
====================
Ως καληνύχτα ένα ποίημα.
ΑΓΡΙΟΧΗΝΕΣ
Τώρα πια,
στην πατρίδα, στο παλιό μου πατρικό
σπιτικό,
που ο καιρός και η εγκατάλειψη αλίμονο
τόχουνε σχεδόν ρημάξει,
τώρα, λέγω, πια
η ζωή μου βάρκα με χωρίς κουπιά
σαν σε απάνεμο λιμάνι
θε ν' αράξει.
Θα κυλούν γαλήνια οι ώρες στην ατμόσφαιρα,
θα κυλούν γαλήνια οι ώρες στην ψυχή μου.
Και στις αγριόχηνες που το έαρ θα περνάνε
για να πάνε
προς τις χώρες του βορρά σαν κάθε έτος,
όταν φιλικά θα με ρωτάνε
"έρχεσαι μαζί μας; έρχεσαι μαζί μας;"
θα τις απαντώ χαμογελώντας
"όχι φέτος, όχι φέτος..."
Κι έτσι οι μήνες θα περάσουν, ω χαρά μου
κι όλα οστά σάρκες θε να πάρουν
ως δεν έλπιζα ποτέ μου
της γαλήνης τα όνειρά μου.
Όμως, Θε μου,
πώς φοβάμαι πως την άνοιξη την άλλη
σαν ξαναπερνάνε οι αγριόχηνες και πάλι
για να πάνε
προς τις χώρες του βορρά σαν κάθε έτος,
σαν θα τις φωνάξω μ' αγωνία
"πάρτε με μαζί σας, πάρτε με μαζί σας",
πώς φοβάμαι μήπως τώρα πια αντιθέτως
μ' απαντάνε με ειρωνεία:
"όχι φέτος, όχι φέτος..."
ΟΡΕΣΤΗΣ ΛΑΣΚΟΣ.
====================
EΠΙΚΤΗΤΟΣ
Καμιά φορά, ο Επίκτητος αναφερόταν με δυσπιστία στον θεσμό του γάμου υποστηρίζοντας ότι μια τέτοια συμβίωση «βγάζει από μέσα μας τον χειρότερό μας εαυτό». Πίστευε πολύ στη φιλία, αλλά δεν πίστευε ότι μπορούν δύο σύζυγοι να είναι φίλοι. Ο γάμος, έλεγε, είναι μια τρομερή διάσπαση από την καλή ζωή. Το να ασχολείσαι καθημερινά με μικροπράγματα τα οποία οι σύζυγοι συσσωρεύουν (καμιά φορά επιδεικνύοντας έξαλλη καταναλωτική συμπεριφορά) και το να ανησυχείς με το τι κάνει το παιδί σου (αν έφαγε ή αν άργησε να γυρίσει σπίτι) μπορεί να γίνει σκέτη αγγαρεία. Η συνεχής συναισθηματική προσοχή που απαιτείται από τους συζύγους μπορεί να αποβεί μεγάλο βάρος. Οι σοφοί δεν πρέπει να ανησυχούν και να κατατρίβονται με τις ασήμαντες λεπτομέρειες της οικογενειακής ζωής. Ο Επίκτητος ήταν υπέρ του γάμου μεταξύ δυο φιλοσόφων, όπως στην περίπτωση των Κυνικών Κράτη και Ιππαρχίας, που ζούσαν απέριττα, χωρίς σπίτι ή υπάρχοντα, χωρίς να αναλώνονται σε τσακωμούς για το ποιος θα πλύνει τα πιάτα.
Το ζήτημα, όπως μπαίνει στον σύγχρονο κόσμο, είναι η σωστή επιλογή συντρόφου και η απλή, χιουμοριστική και άνετη αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Λέμε συχνά ότι η καθημερινότητα σκοτώνει τον έρωτα — αντί να πούμε ότι τον έρωτα τον σκοτώνει ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε την καθημερινότητα: η γκρίνια, οι απαιτήσεις, τα παράπονα, οι παρεξηγήσεις, οι όχι και τόσο ξεκάθαρες κουβέντες, οι υπόγειες αλληλοκατηγορίες, οι υποψίες.
61 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΩΙΚΟΥΣ
ΜΑΞ ΕΞΕΛΜΑΝ
==================
Μια αληθινή ιστορία.
Όταν ήρθε η ώρα να ξυπνήσει ο Ηγέτης, πάτησε δύο φορές «αναβολή» στο ξυπνητήρι, κι έπειτα συνειδητοποίησε ότι θα καθυστερούσε στο ραντεβού των εννέα που είχε στην cosmote.
Πετάχτηκε πανικόβλητος από το κρεβάτι και συνειδητοποίησε ότι έβρεχε καταρρακτωδώς, άρα θα καθυστερούσε ακόμα περισσότερο.
(Παρ' ό,τι ο Τζιμ Άνταμς του είχε ετοιμάσει το καφεδάκι του δεν ήπιε καφέ τελικά και μπήκε στο αυτοκίνητο (iq) πολύ σκυθρωπός).
Απαίσια μέρα, σκέφτηκε.
Ήδη αγχωμένος, άφησε το στρες να τον κυριεύσει και άρχισε να αλλάζει λωρίδες, χτυπώντας το τιμόνι και ουρλιάζοντας «Κουνήσου!».
'Επειτα -ΜΠΑΜ!-
το αυτοκίνητο πίσω του τον χτύπησε. Ήταν απλώς ένα χτυπηματάκι στον προφυλακτήρα, αλλά εκείνος πετάχτηκε από το αυτοκίνητο, πλησίασε το άλλο και άρχισε να χτυπάει βίαια το καπό, ουρλιάζοντας και βρίζοντας θυμωμένος.
Η συμπεριφορά του Ηγέτη ήταν τόσο εκτός ελέγχου, που κατέληξε να περάσει τη νύχτα σε ένα κελί.
Το ήξερα ότι θα ήταν απαίσια η μέρα σήμερα, σκέφτηκε, ( τα βάρη βέβαια τα έριξε στον Πουφ και στον Τζιμ Ανταμς).
Και αγνοώντας τα αποτελέσματα της δικής του συμπεριφοράς, σκέφτηκε:
Κι όλα αυτά επειδή έβρεξε.
Και τώρα, ας ξαναπαίξουμε το ίδιο σενάριο -ξυπνητήρι που χτυπάει δύο φορές και βροχή-, μόνο που αυτή τη φορά ο Ηγέτης δεν πλημμυρίζει, είναι αυτός που συνειδητοποιεί ότι δεν θα προλάβει το ραντεβού των εννέα.
'Έτσι, ετοιμάζει έναν ωραίο καφέ, κάνει μπάνιο, ξυρίζεται, (λείπει ο Milo και ο πατέρας του από το σπίτι) βάζει το αγαπημένο του πουκάμισο, (το είχε πάνω στην σιδερώστρα που άφηνε πάντα ανοικτή στο σαλόνι) κι έπειτα παίρνει το σιντί της Τίνα Τάρνερ «I Can’t Stand the Rain» («Δεν Αντέχω τη Βροχή»), γιατί ξέρει ότι θα βρει κίνηση στον δρόμο. Λατρεύω την βροχή. Θα τηv απολαύσω σήμερα, σκέφτεται ο Ηγέτης.
Τηλεφωνεί στο ραντεβού του για να απολογηθεί και μαθαίνει ότι κι ο άλλος άνθρωπος έχει κολλήσει στην κίνηση.
Πίνει τον καφέ του χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλά του στο τιμόνι στον ρυθμό της μουσικής, και νιώθει πραγματικά υπέροχα. Ξαφνικά -ΜΠΑΜ- το αυτοκίνητο πίσω του τον χτυπάει. Βγαίνει έξω και συνειδητοποιεί ότι δεν είναι τίποτα σπουδαίο.
Χαμογελάει στην οδηγό και λέει:
«Είσαι εντάξει;»· Ανακουφισμένη εκείνη, βγαίνει από το αυτοκίνητο, και είναι πραγματικά υπέροχη.
«Εντάξει; Μα μόλις σε χτύπησα!»
«Με μεγάλη επιτυχία, απ’ ό,τι βλέπω», της απαντάει ο Ηγέτης ο οποίος όταν την αντίκρισε κάτι του έκανε κλικ, (σκέφτηκε βέβαια και την γκρίνια του αδερφού του για το χτύπημα αλλά δεν χάθηκε και ο κόσμος, ο Τζιμ Άνταμς θα έδειχνε κατανόηση).
Εκείνη γελάει και του λέει: «Μου αρέσει πολύ το τραγούδι που ακούς».
Και έτσι ξεκίνησε μια ιστορία αγάπης.
'Έμοιαζε σαν σκηνή από ρομαντική κωμωδία.
Η βροχή την έκανε ακόμα πιο ρομαντική και, πολύ σύντομα, ήξεραν και οι δύο ότι θα ήταν μια αξέχαστη μέρα – κι όλα αυτά επειδή έβρεξε.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το κονέ του Ηγέτη με την swinger και αφού αντάλλαξαν τηλέφωνα τάχα μου για το χτύπημα και στην πορεία βρέθηκαν να χορεύουν μαζί swing και μ' αυτόν τον τρόπο σταμάτησε και η γκρίνια του Πουφ.
Τι σχέση έχει η βροχή με όλα αυτά;
Η ζωή θα σας μοιράζει άσχημο χαρτί κατά καιρούς. Δεν χρειάζεται να δραματοποιείτε κάθε αναπάντεχη τροπή των γεγονότων. Μπορείτε να αλλάζετε πορεία, αλλά τίποτα δεν χάνεται μέχρι να αποφασίσετε να τα παρατήσετε. Φροντίστε να εξοπλίσετε τον εαυτό σας με τη σωστή συμπεριφορά.
Όπως είπε και ο Όσκαρ Ουάιλντ:
«Όλα θα πάνε καλά τελικά. Κι αν δεν είναι ακόμα
καλά, τότε δεν έχει έρθει ακόμα το τέλος».
Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
MO GAWDAT
Σε χαιρετώ με σεβασμό και αισιοδοξία ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος .
Μια επίθεση που δέχτηκε η Αθήνα στην αρχαιότητα και που δεν είναι ευρέως γνωστή είναι η επιδρομή των Ερούλων το 267 μ.Χ.
Οι Έρουλοι ήταν ένα γοτθικό φύλο που κατέβηκε από το βορρά. Η επιδρομή που βίωσε η Αθήνα από την επίθεση των Ερούλων ήταν τόσο καταστροφική, ώστε η ευημερία της πόλης φέρεται να διακόπηκε ξαφνικά και ίσως να χρειάστηκε και ένας αιώνας ώστε να μπορέσει η πόλη να ανακάμψει. Ουσιαστικά, αυτή η επίθεση σήμανε το τέλος μιας μεγάλης αρχαίας πόλης, η οποία μετατράπηκε αιφνιδίως σε μία πολύ μικρότερη.
Η επίθεση των Ερούλων
Οι Έρουλοι έφτασαν στην Αθήνα από τη θάλασσα και κατέλαβαν την πόλη για σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς όμως να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί. Στόχος τους ήταν να προκαλέσουν όσο μεγαλύτερη αναστάτωση μπορούσαν και να αρπάξουν μεγάλη λεία από την επιδρομή τους. Εκείνη την εποχή υπολογίζεται πως στην Αθήνα πρέπει να ζούσαν γύρω στις 28.000 πολίτες και δεν διέθετε οργανωμένο στρατό.
Παρά το γεγονός πως στην Αθήνα δεν υπήρχε οργανωμένο στρατιωτικό σώμα, ωστόσο ένα σώμα από 2.000 Αθηναίους με επικεφαλής το ρήτορα και ιστορικό Πόπλιο Ερέννιο Δέξιππο, φαίνεται πως έστησε ενέδρα στους Ερούλους στο όρος Αιγάλεω και έτσι κατόρθωσαν να τους απωθήσουν.
Οι Έρουλοι μεταξύ των άλλων καταστροφών που προξένησαν στη Αρχαία Αγορά, προκάλεσαν επίσης σημαντικές πληγές στη βιβλιοθήκη του Πανταίνου και στη βιβλιοθήκη του Αδριανού. Επίσης, σύμφωνα με τον Τραυλό, οι βάρβαροι επιδρομείς κατέλαβαν την Ακρόπολη και πυρπόλησαν τον Παρθενώνα και το Ερέχθειο. Συγκεκριμένα, από την πυρπόληση κάηκε η ξύλινη στέγη του σηκού του Παρθενώνα και του οπισθοδόμου, όπως επίσης και το άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου.
Η καταστροφική μανία των Ερούλων έλαβε τέλος με την εκδίωξή τους από την πόλη.
Ο Πόπλιος Ερέννιος Δέξιππος, λοιπόν, ένας άνθρωπος των γραμμάτων σε ηλικία 60 ετών προστάτεψε και έσωσε την Αθήνα από την επιδρομή των βαρβάρων.
Ευχαριστούμε Πόπλιε, τι κρίμα που οι Έλληνες αντί να δώσουμε το δικό σου όνομα, και όλα τ' άλλα των Ελλήνων στα παιδιά μας, π.χ. Ορέστη, π.χ. Νεφέλη, τους δίνουμε ονόματα που κάθε άλλο παρά Ελληνικά είναι.
Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας.
Πηγή: Χιώτη Λαμπρινή: Η ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΕΡΟΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (267 μ.Χ.)
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος .
====================
Ως καληνύχτα ένα ποίημα.
ΑΓΡΙΟΧΗΝΕΣ
Τώρα πια,
στην πατρίδα, στο παλιό μου πατρικό
σπιτικό,
που ο καιρός και η εγκατάλειψη αλίμονο
τόχουνε σχεδόν ρημάξει,
τώρα, λέγω, πια
η ζωή μου βάρκα με χωρίς κουπιά
σαν σε απάνεμο λιμάνι
θε ν' αράξει.
Θα κυλούν γαλήνια οι ώρες στην ατμόσφαιρα,
θα κυλούν γαλήνια οι ώρες στην ψυχή μου.
Και στις αγριόχηνες που το έαρ θα περνάνε
για να πάνε
προς τις χώρες του βορρά σαν κάθε έτος,
όταν φιλικά θα με ρωτάνε
"έρχεσαι μαζί μας; έρχεσαι μαζί μας;"
θα τις απαντώ χαμογελώντας
"όχι φέτος, όχι φέτος..."
Κι έτσι οι μήνες θα περάσουν, ω χαρά μου
κι όλα οστά σάρκες θε να πάρουν
ως δεν έλπιζα ποτέ μου
της γαλήνης τα όνειρά μου.
Όμως, Θε μου,
πώς φοβάμαι πως την άνοιξη την άλλη
σαν ξαναπερνάνε οι αγριόχηνες και πάλι
για να πάνε
προς τις χώρες του βορρά σαν κάθε έτος,
σαν θα τις φωνάξω μ' αγωνία
"πάρτε με μαζί σας, πάρτε με μαζί σας",
πώς φοβάμαι μήπως τώρα πια αντιθέτως
μ' απαντάνε με ειρωνεία:
"όχι φέτος, όχι φέτος..."
ΟΡΕΣΤΗΣ ΛΑΣΚΟΣ.
====================
EΠΙΚΤΗΤΟΣ
Καμιά φορά, ο Επίκτητος αναφερόταν με δυσπιστία στον θεσμό του γάμου υποστηρίζοντας ότι μια τέτοια συμβίωση «βγάζει από μέσα μας τον χειρότερό μας εαυτό». Πίστευε πολύ στη φιλία, αλλά δεν πίστευε ότι μπορούν δύο σύζυγοι να είναι φίλοι. Ο γάμος, έλεγε, είναι μια τρομερή διάσπαση από την καλή ζωή. Το να ασχολείσαι καθημερινά με μικροπράγματα τα οποία οι σύζυγοι συσσωρεύουν (καμιά φορά επιδεικνύοντας έξαλλη καταναλωτική συμπεριφορά) και το να ανησυχείς με το τι κάνει το παιδί σου (αν έφαγε ή αν άργησε να γυρίσει σπίτι) μπορεί να γίνει σκέτη αγγαρεία. Η συνεχής συναισθηματική προσοχή που απαιτείται από τους συζύγους μπορεί να αποβεί μεγάλο βάρος. Οι σοφοί δεν πρέπει να ανησυχούν και να κατατρίβονται με τις ασήμαντες λεπτομέρειες της οικογενειακής ζωής. Ο Επίκτητος ήταν υπέρ του γάμου μεταξύ δυο φιλοσόφων, όπως στην περίπτωση των Κυνικών Κράτη και Ιππαρχίας, που ζούσαν απέριττα, χωρίς σπίτι ή υπάρχοντα, χωρίς να αναλώνονται σε τσακωμούς για το ποιος θα πλύνει τα πιάτα.
Το ζήτημα, όπως μπαίνει στον σύγχρονο κόσμο, είναι η σωστή επιλογή συντρόφου και η απλή, χιουμοριστική και άνετη αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Λέμε συχνά ότι η καθημερινότητα σκοτώνει τον έρωτα — αντί να πούμε ότι τον έρωτα τον σκοτώνει ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε την καθημερινότητα: η γκρίνια, οι απαιτήσεις, τα παράπονα, οι παρεξηγήσεις, οι όχι και τόσο ξεκάθαρες κουβέντες, οι υπόγειες αλληλοκατηγορίες, οι υποψίες.
61 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΩΙΚΟΥΣ
ΜΑΞ ΕΞΕΛΜΑΝ
==================
Μια αληθινή ιστορία.
Όταν ήρθε η ώρα να ξυπνήσει ο Ηγέτης, πάτησε δύο φορές «αναβολή» στο ξυπνητήρι, κι έπειτα συνειδητοποίησε ότι θα καθυστερούσε στο ραντεβού των εννέα που είχε στην cosmote.
Πετάχτηκε πανικόβλητος από το κρεβάτι και συνειδητοποίησε ότι έβρεχε καταρρακτωδώς, άρα θα καθυστερούσε ακόμα περισσότερο.
(Παρ' ό,τι ο Τζιμ Άνταμς του είχε ετοιμάσει το καφεδάκι του δεν ήπιε καφέ τελικά και μπήκε στο αυτοκίνητο (iq) πολύ σκυθρωπός).
Απαίσια μέρα, σκέφτηκε.
Ήδη αγχωμένος, άφησε το στρες να τον κυριεύσει και άρχισε να αλλάζει λωρίδες, χτυπώντας το τιμόνι και ουρλιάζοντας «Κουνήσου!».
'Επειτα -ΜΠΑΜ!-
το αυτοκίνητο πίσω του τον χτύπησε. Ήταν απλώς ένα χτυπηματάκι στον προφυλακτήρα, αλλά εκείνος πετάχτηκε από το αυτοκίνητο, πλησίασε το άλλο και άρχισε να χτυπάει βίαια το καπό, ουρλιάζοντας και βρίζοντας θυμωμένος.
Η συμπεριφορά του Ηγέτη ήταν τόσο εκτός ελέγχου, που κατέληξε να περάσει τη νύχτα σε ένα κελί.
Το ήξερα ότι θα ήταν απαίσια η μέρα σήμερα, σκέφτηκε, ( τα βάρη βέβαια τα έριξε στον Πουφ και στον Τζιμ Ανταμς).
Και αγνοώντας τα αποτελέσματα της δικής του συμπεριφοράς, σκέφτηκε:
Κι όλα αυτά επειδή έβρεξε.
Και τώρα, ας ξαναπαίξουμε το ίδιο σενάριο -ξυπνητήρι που χτυπάει δύο φορές και βροχή-, μόνο που αυτή τη φορά ο Ηγέτης δεν πλημμυρίζει, είναι αυτός που συνειδητοποιεί ότι δεν θα προλάβει το ραντεβού των εννέα.
'Έτσι, ετοιμάζει έναν ωραίο καφέ, κάνει μπάνιο, ξυρίζεται, (λείπει ο Milo και ο πατέρας του από το σπίτι) βάζει το αγαπημένο του πουκάμισο, (το είχε πάνω στην σιδερώστρα που άφηνε πάντα ανοικτή στο σαλόνι) κι έπειτα παίρνει το σιντί της Τίνα Τάρνερ «I Can’t Stand the Rain» («Δεν Αντέχω τη Βροχή»), γιατί ξέρει ότι θα βρει κίνηση στον δρόμο. Λατρεύω την βροχή. Θα τηv απολαύσω σήμερα, σκέφτεται ο Ηγέτης.
Τηλεφωνεί στο ραντεβού του για να απολογηθεί και μαθαίνει ότι κι ο άλλος άνθρωπος έχει κολλήσει στην κίνηση.
Πίνει τον καφέ του χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλά του στο τιμόνι στον ρυθμό της μουσικής, και νιώθει πραγματικά υπέροχα. Ξαφνικά -ΜΠΑΜ- το αυτοκίνητο πίσω του τον χτυπάει. Βγαίνει έξω και συνειδητοποιεί ότι δεν είναι τίποτα σπουδαίο.
Χαμογελάει στην οδηγό και λέει:
«Είσαι εντάξει;»· Ανακουφισμένη εκείνη, βγαίνει από το αυτοκίνητο, και είναι πραγματικά υπέροχη.
«Εντάξει; Μα μόλις σε χτύπησα!»
«Με μεγάλη επιτυχία, απ’ ό,τι βλέπω», της απαντάει ο Ηγέτης ο οποίος όταν την αντίκρισε κάτι του έκανε κλικ, (σκέφτηκε βέβαια και την γκρίνια του αδερφού του για το χτύπημα αλλά δεν χάθηκε και ο κόσμος, ο Τζιμ Άνταμς θα έδειχνε κατανόηση).
Εκείνη γελάει και του λέει: «Μου αρέσει πολύ το τραγούδι που ακούς».
Και έτσι ξεκίνησε μια ιστορία αγάπης.
'Έμοιαζε σαν σκηνή από ρομαντική κωμωδία.
Η βροχή την έκανε ακόμα πιο ρομαντική και, πολύ σύντομα, ήξεραν και οι δύο ότι θα ήταν μια αξέχαστη μέρα – κι όλα αυτά επειδή έβρεξε.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το κονέ του Ηγέτη με την swinger και αφού αντάλλαξαν τηλέφωνα τάχα μου για το χτύπημα και στην πορεία βρέθηκαν να χορεύουν μαζί swing και μ' αυτόν τον τρόπο σταμάτησε και η γκρίνια του Πουφ.
Τι σχέση έχει η βροχή με όλα αυτά;
Η ζωή θα σας μοιράζει άσχημο χαρτί κατά καιρούς. Δεν χρειάζεται να δραματοποιείτε κάθε αναπάντεχη τροπή των γεγονότων. Μπορείτε να αλλάζετε πορεία, αλλά τίποτα δεν χάνεται μέχρι να αποφασίσετε να τα παρατήσετε. Φροντίστε να εξοπλίσετε τον εαυτό σας με τη σωστή συμπεριφορά.
Όπως είπε και ο Όσκαρ Ουάιλντ:
«Όλα θα πάνε καλά τελικά. Κι αν δεν είναι ακόμα
καλά, τότε δεν έχει έρθει ακόμα το τέλος».
Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
MO GAWDAT
Σε χαιρετώ με σεβασμό και αισιοδοξία ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος .
===================
Το Παρίσι
Ξέρω έναν κύριο παράξενο πολύ
που λόγια πάντ’ αλλόκοτα μιλεί
για το Παρίσι
στην συντροφιά μας όταν έρθει να καθίσει.
Λένε γι’ αυτόν
πως από τα μαθητικά του χρόνια είχεν ορίσει,
μοναδικό
μες στη ζωή του ιδανικό
να πάει στο Παρίσι.
Χρόνια και χρόνια τον μεθούσε
τ’ ονειρεμένο αυτό ταξίδι
που ποθούσε.
Παντού για κείνο συζητούσε·
μες στα όνειρά του αυτό θωρούσε·
τόσο, που ο πόθος του με τον καιρό
του ’γινε μες στην ύπαρξή του ένα στολίδι
λαμπρό.
Να πάει στο Παρίσι…
Ορέστης Λάσκος.
Το Παρίσι
Ξέρω έναν κύριο παράξενο πολύ
που λόγια πάντ’ αλλόκοτα μιλεί
για το Παρίσι
στην συντροφιά μας όταν έρθει να καθίσει.
Λένε γι’ αυτόν
πως από τα μαθητικά του χρόνια είχεν ορίσει,
μοναδικό
μες στη ζωή του ιδανικό
να πάει στο Παρίσι.
Χρόνια και χρόνια τον μεθούσε
τ’ ονειρεμένο αυτό ταξίδι
που ποθούσε.
Παντού για κείνο συζητούσε·
μες στα όνειρά του αυτό θωρούσε·
τόσο, που ο πόθος του με τον καιρό
του ’γινε μες στην ύπαρξή του ένα στολίδι
λαμπρό.
Να πάει στο Παρίσι…
Ορέστης Λάσκος.
=====================
Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα νωρίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου