Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

18.9.16

Περι φιλίας από τον δάσκαλο Ε. Π. Παπανούτσο. Ένα μικρό αφιέρωμα στην Άλκηστη, στην Ζαν Ντ' Άρκ στον Αρκά για ειδικούς λόγους, κ.ο.μ.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 18.09.2016 ώρα 08.52 τρίτη; καμπάνα, υπό την προστασία της Ροδιάς. 


Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί Μοϊκανοί!! αυτής της ιστοσελίδας σας καλημερίζω από το ΜκαιΠΓ το μενού σήμερα έχει ό,τι πιο πολύτιμο έχει ο άνθρωπος. Αν η φιλία δεν είναι το κράτιστο απ' όλα τα αποκτήματα ποιο είναι; Είπε κάποιος πολύ παλιά, πως οι Ηγεμόνες και οι Γυναίκες δεν έχουν φίλους, για τους Ηγεμόνες πράγματι έχει τη λογική του, για της Γυναίκες ισχύει; Ένας άλλος, ο Μέγας Σωκράτης, όπως αναφέρει ο Ξενοφών, είχε πει: 
''Πάντων κτημάτων κράτιστον έστι φίλος σαφής και αγαθός''. Εγώ ο Επικούρειος Πέπος-Πούφ-Πεπέ-Φούτζι Τόμο Κάζου το ασπάζομαι απόλυτα. Αυτό είχα σαν μότο στη ζωή μου. Αυτά τα λόγια του Σωκράτη με οδήγησαν στην πιο όμορφη, και διαχρονική φιλία, που φέτος γιορτάσαμε τα 39 χρόνια, και πάμε φούλ -ελπίζω και εύχομαι- για τα 40. Η σημερινή λοιπόν ανάρτηση είναι αφιερωμένη, που αλλού; στα υπέροχα φιλαράκια που είχα την ευλογία να αποκτήσω στο διάβα της ζωής μου. Αυτά τα φιλαράκια είναι Έλληνες, Νοτιοαφρικανοί, Ιάπωνες, Φινλανδοί, Ιταλοί, Γάλλοι, Νορβηγοί, Κύπριοι, Αυστραλοί, Σουηδοί, και Ουτοπιστές.


Η φιλίας είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου. Συνδέει όσους ξέρουν να εκτιμήσουν και εμπιστευθούν τον άνθρωπο σαν άνθρωπο. Τη φιλία διαλύουν ή ιδιοτέλεια, ό φθόνος, η αχαριστία, ή αντιζηλία. Μεγάλος εχθρός της: ή καχυποψία.
Η φιλίας, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας. Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασας ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθ' ένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση.
Η φιλία είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου, όπως προείπα, και προσφέρεται σ' έναν επίσης ώριμο και άξιο άνθρωπο.
(Καταχρηστικά ονομάζουν οι ανώριμοι και οι πνευματικά υποδιαίστεροι φίλους τους ομοίους των, αυτοί μπορεί να είναι σύντροφοι του παιχνιδιού η συνέταιροι στις επιχειρήσεις, συμπολίτες, συνάδελφοι, συνταξιδιώτες, συμπότες, συνωμότες κ.λ.π.-όχι ''φίλοι'').
Η φιλία, λέγει ο Σταγειρίτης, ''αναγκαιότατον''. Ο φίλος είναι ο παραστάτης που θα ενθαρρύνει, (π.χ. τον Αρκά να πάει στο LSE ή την Μνημοσύνη να διεκδικήσει αυτά που τις αξίζει), και θα βοηθήσει τον νέο άνθρωπο να μην κάνει σφάλματα (ανοησίες, αστοχίες, απρέπειες), ο οδηγός στο σωστό δρόμο, ο επίκουρος στις κακοτοπιές της ζωής.
Τέλος σ' εκείνους που βρίσκονται στην ακμή της ηλικίας τους ο φίλος είναι βοηθός ''προς τις καλές πράξεις'', σύμβουλος και συνεργάτης στα ''καλά'' έργα.

Τι είναι η φιλία ; ''Εύνοια'', φυσικά - λέγει ο Αριστοτέλης, να έχεις δηλαδή καλές διαθέσεις απέναντι σ' έναν άνθρωπο, να αισθάνεσαι στοργή γι' αυτόν, να επιζητείς τη συντροφιά του και να θέλεις την ευτυχία του. Αγαπητά μου φιλαράκια, Αρκά, Ζαν Ντ' Άρκ, Άλκηστη, Σπυριδούλα νο πρόβλεμ, και όχι μόνο, όλα αυτά τα χρόνια, αυτά αισθανόμουν για σας. Δυστυχώς στη σημερινή εποχή, -λόγω μεγάλης καχυποψίας, οι σκοταδόψυχοι συνεχώς αυξάνουν- πολλοί άνθρωποι δεν βιώνουν την αληθινή φιλία. Ίσως πει κάποιος: σημεία των καιρών, ίσως. 
Χθες μου συνέβη κάτι περίεργο-παράξενο και για μένα τραγικό. Μ' επισκέφθηκε κάποια κυρία με το εγγονάκι της, κοριτσάκι 6; ετών και παρατηρούσα πως το κοριτσάκι συμπεριφερόταν σαν τις χαζοχαρούμενες των πρωινάδικων της τουβούλας. Ο τρόπος που καθόταν γενικότερα θύμιζε κάτι από Μενεγάκη κ.λ.π. Είναι απίστευτο τελικά το πόσο κακό κάνει το χαζοκούτι σ' αυτές τις αθώες ψυχές και όχι μόνο. Πέντε μήνες στο χωριό -για πρώτη φορά λόγω γιαγιάς- χωρίς χαζοκούτι, ειλικρινά σας μιλάω για μεγάλη απόλαυση. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Μόλις επιστρέψουμε Αθήνα σκέφτομαι να καταστρέψω την εκεί tv.
Στην φιλία πρέπει να πηγαίνουμε με ανέφελη καρδιά, τότε τη χαιρόμαστε.
Αυτά για σήμερα από το καλοκαιρινό Γοργογύρι. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Αληθινός φίλος είναι αυτός που παραβλέπει τις αποτυχίες σου και αντέχει τις επιτυχίες σου. D.L.
Εκτιμώ τον φίλο που βρίσκει χρόνο για μένα στην ατζέντα του, αλλά βασίζομαι στον φίλο, που, για μένα, δεν συμβουλεύεται την ατζέντα του. R.B.
Η φιλία κρατάει μόνάχα μια μέρα, πρέπει να την ποτίζεις κάθε μέρα. Πε-Πε.
Λίγοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους αυτό: να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους. Αισχύλος.

Διέκοψα τη φιλία μου με δυο ανθρώπους. Με τον έναν γιατί ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό του. Και με τον άλλον, επειδή ποτέ δεν μου μίλησε για τον εαυτό μου. Νicholas Chamfort.
Mην κάνεις φίλους αυτούς που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα, αλλά αυτούς που θα σε ''αναγκάσουν'' να ανεβάσεις το επιπεδό σου. Τ.W. IBM.
Ένα ποίημα ύμνος στο αληθινό νόημα της φιλίας από τον σπουδαίο (Χόρχε Λουίς Μπόρχες), αυτόν συγγραφέα, που αναδεικνύει την αξία που έχουν οι αληθινοί φίλοι στη ζωή των ανθρώπων. Φίλοι που θα χαρούν με τη χαρά σου και θα λυπηθούν με την λύπη σου και όχι αντίστροφα. Φίλοι ειλικρινείς. Υπάρχουν άραγε; Κι όμως, η ζωή μας δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βρει την αληθινή φιλία. Είναι αυτοί οι μερικοί τυχεροί, που αν μη τι άλλο θα πρέπει να αισθάνονται ευλογημένοι και χαρούμενοι… 
Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις, για όλα τα προβλήµατα της ζωής, ούτε έχω απαντήσεις στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου, αλλά µπορώ να σε ακούσω και να τα µοιραστώ µαζί σου.
Δεν µπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν σου ούτε το µέλλον σου. Αλλά όταν µε χρειάζεσαι θα ‘µαι δίπλα σου.
Δεν µπορώ ν’ αποτρέψω
να µη σκοντάψεις.
Μόνο µπορώ να σου προσφέρω το χέρι µου,
για να κρατηθείς
και να µη πέσεις.
Οι χαρές σου.
Οι θρίαµβοί σου
κι οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικά µου.
Αλλά χαίροµαι ειλικρινά
να σε βλέπω ευτυχισµένο.
Δεν κρίνω τις αποφάσεις
που παίρνεις στη ζωή.
Περιορίζοµαι στο να σε στηρίζω,
να σε παροτρύνω
και να σε βοηθώ όταν µου το ζητάς.
Δεν µπορώ να σου χαράζω όρια που µέσα τους οφείλεις να κινείσαι, αλλά σου προσφέρω αυτό το χώρο, τον απαραίτητο για ν’αναπτυχθείς.
Δεν µπορώ να αποτρέψω τον πόνο σου όταν κάποια λύπη σου σχίζει την καρδιά, αλλά µπορώ να κλάψω µαζί σου και να µαζέψω τα κοµµάτια, για να τη φτιάξω από την αρχή.
Δεν µπορώ να σου πω ποιος είσαι ούτε ποιος θα όφειλες να είσαι. Μονάχα µπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι και να ‘µαι φίλος σου.
Αυτές τις ηµέρες σκέφτηκα
τους φίλους και τις φίλες µου.
Δεν ήσουν ψηλά ούτε χαµηλά ούτε στη µέση.
Δεν ήσουν στην αρχή
ούτε στο τέλος της λίστας.
Δεν ήσουν το νούµερο ένα
ούτε το τελικό,
ούτε διεκδικώ να ‘µαι πρώτος,
δεύτερος ή ο τρίτος στη δική σου.
Φτάνει που µε θες για φίλο.
Ευχαριστώ που ‘µαι αυτό.
Ευχαριστώ κι εγώ που τόσα χρόνια μου χαρίζεται την υπέροχη φιλία σας. W.L.P.

16.9.16

Mνήμες. Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. μέρος τρίτο για 16/09 Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 16.09.2016 μέρος τρίτο.
Φίλες και Φίλοι σας χαιρετώ ξανά από το ΜκαιΠΓ ειδικότερα, θέλω να στείλω τα χαιρετίσματά μου σε όσες και όσους μπορούν ακόμα να σκέφτονται πως η ζωή είναι ωραία,παρά τις όποιες απογοητεύσεις. Πριν λίγο μου τηλεφώνησε ένα εκλεκτό φιλαράκι από Αθήνα και μου είπε κάτι που με σοκάρισε: Mr Pepo για 20 μέρες ήμουν στις μαύρες μου γιαυτό δεν επικοινώνησα μαζί σας!!!!!!!!! Τελικά είναι απίστευτο το πόσο μεγάλο κακό κάνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Είχε δίκιο η Περικτιόνη όταν μου έλεγε πως ο μεγαλύτερος και χειρότερος εχθρό του εαυτού μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. 

 Ενώ έχουμε πάρα πολλούς λόγους για να είμαστε ευτυχισμένοι, οι περισσότεροι εστιάζουμε στις κακές σκέψεις που παράγουν θλίψη. Ελπίζω η καλή μου φίλη μετά τη συζήτηση που είχαμε να συνέλθει. Θα σας παρουσιάσω ξανά ένα ποίημα ως προδόρπιο των φωτογραφιών που θ' ακολουθήσουν. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επκούρειος Πέπος.

Και κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ’ άλλους καιρούς 
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου, άκου
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει – ακούς;

Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς;
Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.

Η Σονάτα του Σεληνόφωτος – Γιάννης Ρίτσος






οι δυο συμφάδες Αγορίτσα και Σπυριδούλα











Κωστάκης, Χριστίνα, και Παναγιώτα. 

Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. μέρος β' για 16/09 Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 16.09.2016 Ημέρα Παρασκευή ώρα 12.00
Φίλες και Φίλοι συνεχίζω το δεύτερο μέρος της παρουσίασης των παλιών φωτογραφιών. Το ποίημα που ακολουθεί είναι του Βάρναλη και είναι αφιερωμένο στον Mr ALEX λόγω γενεθλίων. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Κώστας Βάρναλης
Να σ' αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω,
απ' το βουνό ψηλά
στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ' τα μαλάματά* σου τα πολλά.

Να 'ναι χινοπωριάτικον* απομεσημερ', όντας*
μετ' άξαφνη νεροποντή
χιμάει μες απ' τα σύννεφα θαμπωτικά* γελώντας
ήλιος χωρίς μαντύ*.

Να ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια, οι κάβοι,
τ' ακρόγιαλα σα μεταξένιοι αχνοί
και με τους γλάρους συνοδιά* κάποτ' ένα καράβι
ν' ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.

Ήθελα νάξερα τι σκέφτεται ο γαμπρός και κοιτάζει τον παππά παράξενα.

Ο παλαιστής λίγο πριν ανέβει στο ρινγκ.



Ο ένας από τους δυο είναι ο Γιώργος Γκοβίνας με χειροποίητη φουστανέλα.

Η κ. Βούλα στα νιάτα της γλυκιά και ελκυστική.



Μαμά και κόρη, Βούλα και Σπυριδούλα-Ρία.

Η Κοντεσίνα Ηρώ με τον κυρ Μέντιο.







Ο Δημητράκης από μικρός στη δουλειά.

Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη και Α.Σ. μέρος α' για 16/09 Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 17.09.2016 ώρα 10.50 
Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συγχωριανοί και λάτρες της φωτογραφίας καλημέρα από το Ηλιόλουστο, Καστανοπαραγωγικό, Καρυδοπαραγωγικό, Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Συνεχίζω σήμερα την αρχειοθέτηση των παλιών φωτογραφιών με απώτερο στόχο κάποια στιγμή να γίνουν μέρος του Μουσείου που θα ιδρυθεί στο χωριό. Σήμερα συναντήθηκα με την κ. Αγορίτσα Θωμά Γκοβίνα, και την κ. Σπυριδούλα Γεωργίου Γκοβίνα, ήταν παρούσα και η μικρή Σπυριδούλα. Επομένως απ' ό,τι καταλάβατε οι σημερινές φωτογραφίες είναι ευγενική παραχώρηση αυτών των δυο οικογενειών. Με εξέπληξε ευχάριστα η θεία Αγορίτσα για το γεγονός, πως είχε πάρα πολλές φωτογραφίες από κορίτσι. Ως φαίνεται τις θείας της άρεσε ο φακός. Θα μπορούσε να είχε γίνει μια σταρ του σινεμά. Λόγω, της ''Α.Φ.'' θα σας παρουσιάσω, πάλι ένα ποίημα. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΕΥΛΕΚΤΗ Η ΑΠΌΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑ.

Ἀσυγχώρητη ἀπροσεξία
νὰ μοῦ στείλεις ἐπὶ χάρτου ἐφημερίδας
ὁλοσέλιδή τη φωτογραφία σου
μὲ ἀναμμένο τὸ τσιγάρο της.

Ἂν ἔπιανε φωτιὰ ἡ παραλαβή;
Ποιὰ πυροσβεστικὴ
ψυχραιμία εἰς μάτην θὰ καλοῦσα
σὲ ποιὸ διανυκτερεῦον ἔγκαυμα
θὰ ἔτρεχα ἀνήμπορο ἐγὼ χαρτὶ καμένο
σὲ ποιὰν ἐξαντλημένη θεραπεία

σὲ ποιὰν ἀποζημίωση μετά.
Ἀσφάλεια ἀναθρώσκοντος καπνοῦ
δὲν ἔχω κάνει.

Τύφλα νάχει ο Ντούτσε!! Ιδού ο νέος.
Ο μόνος άνθρωπος που θα έπρεπε να είχε μείνει στο Στρατό για πάντα.
Από καπετάνιος βιβλιοπώλης.
Το παλικάρι των ειδικών δυνάμεων.
Ο καλός, ο κακός, και ο ψηλός.
Ιδού ο Γαυρογιώργος!!!!
Αυτός είναι ο υπεύθυνος που έγινε ο Γιώργος γαύρος.

Ένας ευτυχισμένος παππούς με τα εγγονάκια του Σπυριδούλα και Δημήτρη.

Η κ. Βούλα με την κορούλα της, την γλυκιά Σπυριδούλα.








Δημήτρης (τρανός) και Σπυριδούλα.
Οι τρεις χάριτες-συμπεθέρες.
Ο Κυριάκος με τους γονείς του και τον μικρό του αδερφό.