ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ 1987 -- 2021 Ο πρώην αρχηγός της ομάδας 0.ΚΡ.Α. [έτος ιδρύσεως 1999] μας αποχαιρέτησε με ανορθόδοξο τρόπο το Σάββατο 03/04/21 ανήκε κι αυτός στους νέους της χαμένης γενιάς.

Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ Ο ΠΡΩΗΝ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ Ο.ΚΡ.Α. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΊ ΜΑΣ... ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΡΧΗΓΕ... Η Ο.ΚΡ.Α. ΠΕΝΘΕΙ.

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, αν η σημερινή μέρα ήταν την ημέρα της πρωταπριλιάς θα έλεγα στον αγαπητό μου φίλο τον Βάιο πως το αστείο ήταν πολύ κακόγουστο, δυστυχώς όμως δεν είναι πρωταπριλιά και ως εκ τούτου τα νέα του φίλου μου ήταν τραγικά. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή, κατά τις 10:00 δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον Βάιο τον ισόβιο χορηγό της Ο.ΚΡ.Α. όπου, άκουσον! άκουσον! άρχισε να μου λέει πως κάποιος γνωστός πελάτης που ήταν εκεί πριν λίγο του είπε πως ένας φίλος του γιού του περίπου 35 ετών μας αποχαιρέτησε με ανορθόδοξο τρόπο!!! [Κορωπί.] Όταν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος περιέγραψε τον φίλο του γιού του και το που έμεινε, ο Βάιος έπεσε από τα σύννεφα.... Όταν κατάλαβε πως επρόκειτο για τον ΣΤΕΛΙΟ ΠΕΤΡΑΚΗ το μυαλό του πήγε αυτόματα σε μένα γιατί γνώριζε τη σχέση που είχα με τον Στελάκη, ήταν σειρά δική μου να πέσω από τα σύννεφα όταν ο Βάιος μου ξεφούρνισε τα τραγικά μαντάτα. Αρχικά το θεώρησα αδιανόητο γιατί όταν μιλάμε για ΣΤΕΛΙΟ ΠΕΤΡΑΚΗ μιλάμε για κάτι ξεχωριστό, αρκεί να σας πω πως αν υποθέσουμε πως από έναν πυρηνικό πόλεμο θα είχε επιζήσει μόνο ένα άτομο αυτός θα ήταν ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ.

Γι αυτό άλλωστε όταν υπηρετούσε ως αξιωματικός στις ειδικές δυνάμεις ήταν ο πρώτος και καλύτερος, όλα τα παιδιά της Ο.ΚΡ.Α. κατά την διάρκεια των αγώνων τον αποκαλούσαμε ''μαντρόσκυλο'' όπως το μαντρόσκυλο φυλάει το κοπάδι έτσι και ο Στέλιος Πετράκης ως αρχηγός της ομάδας θεωρούσε υποχρέωσή του να δίνει την ψυχή του για την ομάδα και για τα φιλαράκια του τους συμπαίχτες του. Παρ' ό,τι ο Βάιος ήταν σχεδόν σίγουρος, εγώ δεν μπορούσα να δεχθώ πως αυτός ο σκληροτράχηλος μαχητής θα έφθανε ποτέ στο σημείο να δώσει τέλος στη ζωή του. Εδώ ας μου επιτρέψετε να σας πω το εξής, ο εγκλεισμός και η ανεργία που βιώνουν οι νέοι, και όχι μόνο οι νέοι, έχει τραγικές συνέπειες στον ψυχισμό τους και δυστυχώς ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα, αν δεν γίνει κάτι σύντομα, πολύ σύντομα εννοώ, η κατάσταση θα ξεφύγει εντελώς. Πόσα νέα παιδιά δεν έχουν καν εισόδημα; πόσα νέα παιδιά είχαν ξεκινήσει να κάνουν όνειρα και ξαφνικά γκρεμίστηκαν όλα και έχουν μείνει μετέωρα; πόσα νέα παιδιά νιώθουν πως έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους επειδή αναγκάζονται να ζουν με δανικά; πόσα νέα παιδιά βλέπουν πως δεν υπάρχει μέλλον γι αυτούς και φτάνουν στο σημείο να κάνουν μαύρες σκέψεις και κάποιοι να περάσουν την κόκκινη γραμμή;

Όπως σας είπα με το που μου είπε ο Βάιος τα κακά μαντάτα από το κινητό μου κάλεσα τον Στέλιο, όταν πήρα απάντηση στην κλήση η καρδιά μου πήγε στη θέση της... Δυστυχώς αυτό δεν κράτησε πολύ γιατί στην άλλη άκρη άκουσα τη φωνή μιας κοπέλας που μου είπε: κύριε Σπύρο η Σοφία είμαι!! Στο άκουσμα της φωνής της πάγωσα... όταν την ρώτησα πως και απάντησε αυτή στο τηλέφωνο, μου είπε αυτό που δεν ήθελα και δεν περίμενα ν' ακούσω, κύριε Σπύρο ο Στέλιος μας αποχαιρέτησε!!! χθες το πρωί έβαλε τέλος στη ζωή του, το τελευταίο διάστημα είχε κλειστεί πολύ στον εαυτό του, ο εγκλεισμός, η ανεργία, το ζοφερό μέλλον, το οικονομικό τον είχαν καταβάλει ψυχολογικά, όπως κι εσείς γνωρίζετε ο Στέλιος ήταν πολύ περήφανος και αξιοπρεπής και όλη αυτή η κατάσταση του είχε ρίξει το ηθικό στα τάρταρα. Φίλες και φίλοι αυτό το παιδάκι το είχα γνωρίσει όταν ήταν 11 χρονών, τον αγαπούσαμε όλοι στην Ο.ΚΡ.Α. γιατί ήταν εκτός των άλλων και πολύ μπεσαλής, με τιμούσε με την φιλία του όλα αυτά τα χρόνια, και ήμουν υπερήφανος γι αυτόν γιατί ήταν μαχητής, καλό παιδί, καλός φίλος και κυρίως ήταν ένα νέο παιδί, ήταν μόνο 34!! καταλαβαίνετε σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκομαι σήμερα κι εγώ. Κυρία Θεανώ, Σοφία, Κώστα συλλυπητήρια!! εύχομαι να μπορέσετε να βρείτε μέσα σας εκείνες τις δυνάμεις που θα σας βοηθήσουν να συνεχίσετε. Με όλα τα παιδιά της Ο.ΚΡ.Α. που μίλησα σήμερα, όλοι τον θυμούνται με τις περιγραφές που έχω κάνει πιο πάνω. Αγαπημένε φίλε ΣΤΕΛΙΟ ΠΕΤΡΑΚΗ σ' ευχαριστούμε για τις όμορφες στιγμές που μας χάρισες στο παρελθόν και για την αφοσίωσή σου στα ιδανικά της φιλίας, της ομάδας και του εμείς. Δεν γνωρίζω τι ήταν αυτό που σε οδήγησε σ' αυτή την πράξη και μακάρι να μπορούσα να σε αποτρέψω γιατί ρε φίλε δεν μας είχες συνηθίσει σε τέτοιες συμπεριφορές, θα σεβαστώ την απόφασή σου και θα σε θυμάμαι πάντα μ' εκείνες τις παλιές καλές μνήμες. Ούτε κατά διάνοια δεν φανταζόμουν πως θα έκανα ποτέ μια τέτοια ανάρτηση σαν την σημερινή. Καλό ταξίδι φίλε στη μνήμη όλων εκείνων που σ' αγάπησαν. Τα συλλυπητήρια στην οικογένεια εκφράζουν αρκετοί φίλοι του Στελάκη που μίλησα σήμερα μαζί τους.

ΤΡΙΤΗ 16:30 στο β' νεκροταφείο Κορωπίου ο αποχαιρετισμός στο φιλαράκι μας τον Στέλιο Πετράκη.

ρχηγέ είμαι σίγουρος πως εκεί που θα πας θα δημιουργήσεις την ΟΚΡΑ των αγγέλων, μόλις θα τους ετοιμάσεις κλείσε έναν αγώνα με την παλιά σου αγάπη την ΟΚΡΑ της γης, εννοείται πως θα παίξεις ένα ημίχρονο μαζί τους και ένα μαζί μας.

ΟΚΡΑ… 15 χρόνια μετά...

Κορωπί 16/9/2013

ΗΜΕΡΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΗΣ ΟΚΡΑ!

Όλα ήταν μαγικά!!! Όλα ήταν υπέροχα!!!
Όλοι οι ΟΚΡΙΤΕΣ ήταν καταπληκτικοί!!! Κατά διαστήματα χανόταν η μπάλα!!! Δεν θα ήθελα ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να είμαι στη θέση των παικτών της αντίπαλης ομάδας. Απλά για τον ιστορικό του μέλλοντος να αναφέρω το σκορ ΟΚΡΑ 12- ΑΤΡΟΜΗΤΟΙ 2.

Κείμενο Mr Pepou

Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή, εδώ και αρκετούς μήνες, μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Μίμη Κυριακού (ιδρυτικό μέλος της ΟΚΡΑ) υπήρχε μια δημιουργική αλλαγή, ένας αέρας δροσιάς άρχισε πάλι να φουσκώνει τα πανιά του καραβιού της ΟΚΡΑ.
Με την ορκωμοσία του νέου προέδρου που έγινε στην νέα έδρα της ΟΚΡΑ στο Καλειδοσκόπιο, ήρθε στο προσκήνιο η επιθυμία όλων μας να γίνει ένας αγώνας ποδοσφαίρου στη μνήμη της αείμνηστης πια, Τασίας Χατζή. Το θέμα το ανέλαβε ο νέος πρόεδρος ο οποίος με επιμονή και υπομονή κατάφερε να συντονίσει ξανά τα παλαιά μέλη της ΟΚΡΑ και να βρεθούμε όλοι την Δευτέρα 16-09-13 και ώρα 19.30 στο Καλειδοσκόπιο τα μέλη που παρευρέθηκαν ήταν οι: Αρκάς, Μπιλάκος, Lear, ΄΄Μαραντόνα΄΄ νέος, Πετράκης, Δημ. Σκουρλής, Γιώργος Γούλας, Νίκος Χατζής, Γκοτζιλάκος, Γενικός, Μίμης Κ. (πρόεδρος), Θέμης, και φυσικά ο Μάνατζερ και συνιδρυτής της Ο.ΚΡ.Α Mr Pepos και ο Mr Alex.

Οι στιγμές ήταν πολύ συγκινητικές γιατί όλα αυτά τα παιδιά έχουν κλείσει στην ψυχή τους πολύ όμορφες στιγμές από τη χρυσή εποχή (1999-2005) της ΟΚΡΑ. Τότε η ΟΚΡΑ ήταν ο φόβος και ο τρόμος στα γήπεδα, 5χ5, 7χ7 και 11χ11. Ο κύριος Χουάν Ρότσα είχε χαρακτηρίσει εκείνη την ομάδα φόβητρο των αντιπάλων! Η ΟΚΡΑ κατά δική του ομολογία ήταν η ομάδα όνειρο, η ομάδα που όλοι ήθελαν να κερδίσουν, η ομάδα που χειροκροτούσαν και οι φίλαθλοι των αντιπάλων της. Ο μάνατζερ δεν θα ξεχάσει ποτέ τη δήλωση που είχε κάνει ο κ. Ρότσα (τον οποίο θα τιμήσει η ΟΚΡΑ προσεχώς για τη βοήθειά που μας πρόσφερε παραχωρώντας μας τα γήπεδα που είχε τότε στην Ανθούσα. Ευχαριστούμε κύριε Χουάν. Είχε πει λοιπόν ο κ.Ρότσα τότε στον δημοσιογράφο Μ.Κ όταν τον ρώτησε να του πει τι θυμάται από τους αγώνες που έπαιζε η ομάδα του με την ΟΚΡΑ, απάντησε: «Είχαμε μεγάλο άγχος και αγωνία κάθε φορά που ήταν να παίξουμε με την ΟΚΡΑ. Το προηγούμενο βράδυ δεν μπορούσαμε παίκτες και προπονητές να κοιμηθούμε, ήταν ο εφιάλτης μας!! Είχε φοβερούς παικταράδες»! Όταν ο δημ/φος του ζήτησε να θυμηθεί ποιόν παίκτη φοβόντουσαν πιο πολύ, χωρίς να σκεφτεί, απάντησε «τον Γενικό»!!!
Και συνέχισε: «Μαζί με τον Γρ. Παπαβασιλείου καταστρώναμε σχέδια για το πώς θα «εξοντώναμε» ποδοσφαιρικά τον Γενικό, δυστυχώς δεν το καταφέραμε ποτέ»!
Αυτή ήταν η ΟΚΡΑ της χρυσής πενταετίας, 99-04.
Μερικά παιδιά από εκείνη την ομάδα ήταν αυτά που μαζεύτηκαν το βράδυ της Δευτέρας για να ξανα θυμηθούν τα παλιά!
Στις 20.00 ήταν έτοιμοι για να ξεκινήσει ο αγώνας. Αφού κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της υπέροχης κυρίας Τασίας Χατζή, ο διαιτητής σφύριξε για την έναρξη του αγώνα. Ο Μάνατζερ της ΟΚΡΑ Mr Pepos, στην αρχική εξάδα επέλεξε τους: Βασίλη Πολίτη (τερματοφύλακα), Αρκά και Lear άμυνα, Πετράκη και Μαραντόνα ΄΄Ν΄΄ κέντρο και φουνταριστό επιθετικό τον Δημ. Σκουρλή!
Αναπληρωματικοί: Γενικός, Μίμης, Χατζής και Γούλας!
Οι εξέδρες κατάμεστες από κόσμο, μάλιστα 2 φίλαθλοι φανατικοί της ΟΚΡΑ, είχαν κρεμαστεί από τα συρματοπλέγματα και φώναζαν το παλιό σύνθημα «Με βροχή και χιόνι, η ΟΚΡΑ δεν κολώνει»!
Ξέχασα να αναφέρω πως πριν αρχίσει ο αγώνας οι παικταράδες της ΟΚΡΑ μαζεύτηκαν στο κέντρο του γηπέδου για το καθιερωμένο ζντό, για λίγα δευτερόλεπτα όσο η κραυγή ΟΚΡΑ δονούσε την ατμόσφαιρα «το φεγγάρι σταμάτησε τη διαδρομή του και όσοι έπαιζαν στα διπλανά γήπεδα προς στιγμήν σταμάτησαν να παίζουν, η κραυγή τους είχε κάνει να τρομάξουν και να ανατριχιάσουν! Ήταν για αυτούς ένα σοκ! Κατάλαβαν πως δίπλα τους κάτι φοβερό θα συμβεί. Ήταν επίσης το πρώτο σοκ και για τους αντιπάλους οι οποίοι έντρομοι κοίταζαν ο ένας τον άλλον, τώρα όμως ήταν αργά για να αποχωρήσουν…! Ενώ την καταιγίδα όπως είχε προβλέψει η ΕΜΥ την περίμεναν από τον ουρανό, αυτή ήρθε από την ΟΚΡΑ. Πράγματι η ΕΜΥ, πρόβλεψη για την ΟΚΡΑ δεν είχε κάνει! Ο αγώνας ξεκίνησε και τα πολυβόλα της ΟΚΡΑ άρχισαν να πυροβολούν 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12!!!!! Κάπου εκεί ο Μάνατζερ έδωσε εντολή στους πολυβολητές του να μην βάλουν άλλα γκολ, γιατί οι αντίπαλοι έδειχναν σημάδια αποσύνθεσης και παραζάλης! Πράγματι κατά διαστήματα οι Πετράκης και Μαραντόνα ΄΄Ν΄΄ στο κέντρο (ενώ ο Μάνατζερ δεν τους είχε δώσει τέτοια εντολή) έκρυβαν τη μπάλα και υπήρχε φόβος να μας κατηγορήσουν για ταχυδακτυλουργούς! Στην άμυνα οι Αρκάς, Lear και Μπιλάκος απαγόρευαν αυστηρά να περάσουν οι αντίπαλοι και προς στιγμήν ο Μάνατζερ φοβήθηκε μήπως μας κατηγορήσουν πως χτίζουμε τοίχος! Στην επίθεση ο Δημήτρης έκανε διάφορα σλάλομ με αποτέλεσμα η υπόθεση γκολ να είναι για αυτόν εύκολη δουλειά! Ένας Δημήτρης βγαλμένος από τα παλιά, σαν το παλιό καλό κρασί! Όταν ο Μάνατζερ αποφάσισε να ρίξει στον αγώνα τους αναπληρωματικούς Μίμη, Χατζή, Γούλα, Γενικό, οι αντίπαλοι προς στιγμήν νόμισαν πως είναι ώρα να κάνουν και αυτοί κάτι, ειδικά όταν από συγκυρία έβαλαν τα δυο μοναδικά γκολ, πήραν τα μυαλά τους αέρα, αυτό όμως κράτησε πολύ λίγο γιατί με το που αγρίεψαν οι ΟΚΡΙΤΕΣ, οι αντίπαλοι κατάλαβαν πως οι δήθεν αναπληρωματικοί έτρωγαν σίδερα και ως εκ τούτου δεν είχε νόημα να προσπαθούν! Απλά παραδόθηκαν στην ανωτερότητα των παικταράδων της Ο.ΚΡ.Α. Τον αγώνα μετέδιδαν σε απευθείας σύνδεση το Αχ καζούρα!!! Το ITT tv!!! Το C N Μαϊνεμ tv! και φυσικά το ΝΟΤΕ tv και από Ιαπωνία το ΟΧΑΓΙΟ tv. Ανάμεσα στους φιλάθλους μπορέσαμε να διακρίνουμε τους fan της ΟΚΡΑ, Μπέμπη, Λαμπρινή, Μαριάνα, Λάκη, Γιώργο, Γκοτζίλα, Θέμη και φυσικά τον Mr Alex. Ο τίτλος που θα βάλει στο αυριανό της φύλλο η εφημερίδα της Ιταλίας, Καριόλα Ντε λα Σπόρια είναι ο εξής: «Και οι δέκα ήταν υπέροχοι»!
Η ΚΡΑΧ-ΑΧ-ΒΑΧ της Αιγύπτου θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο: «Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;!!!». Και η «Ακιχαμπάρα» της Ισπανίας θα έχει τον τίτλο «Οι μάγοι της ΟΚΡΑ έκρυψαν το τόπι»!
Ο Μάνατζερ της ΟΚΡΑ, ευχαριστεί θερμά τους ΟΚΡΙΤΕΣ που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και κυρίως για το γεγονός του ότι έχουν κρατήσει στην καρδιά τους όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε στο παρελθόν και που συνεχίζουν να μας ενώνουν. Επίσης ελπίζει πως θα ζήσει ανάλογες στιγμές στο μέλλον και με τα μέλη της ΛΟΓ! Άραγε να σημαίνει κάτι πως τα μέλη της ΟΚΡΑ ήταν αγόρια, ενώ τα μέλη της ΛΟΓ κορίτσια; Θέλω να πιστεύω πως όχι! Έτσι θέλω να πιστεύω και ελπίζω να μην διαψευστώ!
Μίμαρε, Γενικέ, Στελάκη, Γιώργο, Βασίλη, Γιώργο, Δημήτρη, Νίκο, Λευτέρη, Αρκά, Γρηγόρη, σας ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε. Όταν πριν από 15 χρόνια δημιουργούσαμε με τον Mr Alex, την ΟΚΡΑ, δεν φανταζόμασταν πως εκείνη η όμορφη παρέα θα συνέχιζε να είναι παρούσα μετά από 15 χρόνια! Προφανώς για να συμβεί αυτό, κάτι πολύ καλό έγινε τότε, δεν θα ξεχάσω τα όμορφα λόγια των παιδιών για αυτό που έζησαν τότε και που τους συνοδεύει και τους συντροφεύει και σήμερα. Φιλαράκια μου Carpe Diem. Προσεχώς τα μέλη της ΟΚΡΑ, θα επισκεφθούν την Πλάκα, για να τους ξεναγήσει ο Μάνατζερ στα λημέρια του.
Κείμενο Προέδρου ΟΚΡΑ Μίμη Κυριακού
«Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλα τα μέλη της ΟΚΡΑ, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας, για έναν αγώνα συμβολικής σημασίας όπως ο χθεσινός! Αυτό που έγινε χθες, θα μείνει στην Ιστορία! Όχι γιατί έγινε ένας αγώνας μετά από 12 χρόνια με τα ίδια άτομα παρόντα, αλλά γιατί μπήκαν οι βάσεις του σχεδιασμού, για όσα σπουδαία θέλουμε να κάνουμε στο μέλλον!
Πριν από 8 περίπου μήνες, όταν και βρέθηκα στο τιμόνι αυτής της μεγάλης παρέας, έδωσα μια υπόσχεση σε όλους τους ΟΚΡΙΤΕΣ: Επανασύνταξη και αναγέννηση της ΟΚΡΑ! Τώρα, έγινε το πρώτο μόλις, αλλά σημαντικό βήμα! Από εδώ και στο εξής, ο δρόμος μας είναι ευθύς! Το νερό μπήκε στο αυλάκι, προκειμένου να πραγματώσουμε το όνειρό μας, τους στόχους μας. Όλοι μαζί, όπως πάντα από το 1999 και μετά! Με την Ψυχή που χαρακτηρίζει αυτήν την παρέα! Με αυτό το όπλο την ΨΥΧΗ, και με αγάπη για την ΟΚΡΑ, θα καταφέρουμε και τα υπόλοιπα! Ζήτω η ΟΚΡΑ και οι απανταχού ΟΚΡΙΤΕΣ!»
=======================


Λίγα επίθετα για τον αρχηγό της Ο.ΚΡ.Α. Στέλιο Πετράκη.

Έξυπνος, Γελαστός, Ενθουσιώδης, Λογικός, Τρυφερός, Αδιάφθορος, Γνήσιος, Αισθηματίας, Διεκδικητικός, Αγωνιστής, Ταλαντούχος, Προσιτός, Ριψοκίνδυνος, Ελεύθερος, Αδέσμευτος, Άφοβος, Πονετικός, Πιστός, Χαλκέντερος, Εργατικός, Πολύπλευρος, Αποφασιστικός, Επιθετικός, Αλάνι, Καταφερτζής, Σεμνός, Έμπιστος, Ζόρικος, Ασυγκράτητος, Επαναστάτης, Αυθεντικός, Ονειροπόλος, Παράξενος, Παρορμητικός, Ανατρεπτικός, Εκπληκτικός, Ενστικτώδης, Αξιόλογος, Πολύπλοκος, Καλλιτέχνης, Τολμηρός, Ζωηρός, Δημιουργικός, Οδηγητής, Σκληροτράχηλος, Φωτεινός, αγαπητοί μου φίλοι αυτά είναι τα λίγα επίθετα που χαρακτήριζαν τον φίλο μας τον Στέλιο συμφωνείτε;

Ως φαίνεται είχε όμως ακόμα ένα πολύ σοβαρό, ήταν ΚΡΥΨΙΝΟΥΣ!! με αποτέλεσμα να μην πάρουμε είδηση το τι έκρυβε στο μυαλό του.

Σας χαιρετώ. Επικούρειος Πέπος.

Φίλες και Φίλοι, αγαπητά φιλαράκια μου από την Χρυσή εποχή της ΟΚΡΑ σας καλησπερίζω.

Πριν λίγο [6/4/21 ώρα 18:00] επέστρεψα από την κηδεία (αν είναι δυνατόν) του φίλου Στέλιου Πετρακη, αρχηγού της ομάδας εκείνη την όμορφη και αξέχαστη περίοδο.

Απευθύνω αυτό το μήνυμα κυρίως στα νέα παιδιά για να τους πως πως για κανέναν λόγο δεν αξίζει να βάζει τέλος στη ζωή του κάποιος και ειδικότερα όταν είσαι νέος άνθρωπος και έχεις μπροστά σου την ουσία της ζωής. Δυσκολίες σαφώς και θα υπάρχουν πάντα, ποτέ όμως δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα.

Επίσης, αν στην παρέα σας υπάρχει κάποιος γνωστός ή φίλος και διαπιστώσετε πως έχει μία διαφορετική - πεσιμιστική στάση για τη ζωή μην διστάσετε να σημάνετε διακριτικά συναγερμό και να τον βοηθήσετε, και αν χρειαστεί να ζητήσετε και βοήθεια από γνωστούς, φίλους και ειδικούς.

Δεν γνωρίζω τους λόγους που οδήγησαν το φιλαράκι μας τον Στέλιο στην απονενοημένη πράξη αλλά αναρωτιέμαι το εξής: πώς είναι δυνατόν να έκρυβε τόσο καλά αυτά που είχε στο μυαλό του; άραγε εξωτερίκευσε ποτέ τις μύχιες σκέψεις σε κάποιους φίλους του; αν το έκανε, μήπως δεν έδωσαν την ανάλογη σημασία ενώ έβλεπαν κάποια σημάδια;

Εις ό,τι με αφορά τουλάχιστον τα τελευταία 3 χρόνια δεν είχα την επικοινωνία που είχα μαζί του πιο πριν -λόγω διαφόρων δικών μου προβλημάτων- και γι' αυτό δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για το πώς και το γιατί.

Πολύ θα ήθελα να μάθω τι ήταν αυτό που οδήγησε αυτόν τον δυναμικό μαχητή, κατά γενική ομολογία όλων όσων των γνωρίζαμε, να φθάσει σ' αυτό το σημείο.

Αρχηγέ Στέλιο Πετράκη γιατί δεν άνοιξες την καρδιά σου σε κάποιο από τα φιλαράκια σου;

Τι ήταν αυτό που έκρυβες με τόση επιμέλεια τι στιγμή που όπως έμαθα δύο μέρες πριν που είχες συναντηθεί με καλούς φίλους ήσουν μέσα στη τρελή χαρά;

Ήσουν τόσο καλός ηθοποιός που έπαιζες τόσο καλά τον ρόλο του χαρούμενου; Έτσι κι αλλιώς τώρα δεν μπορούμε να σε φέρουμε πίσω, θα σεβαστούμε την επιλογή σου -θα το πω και πάλι βέβαια πως την βρίσκω εντελώς παράλογη - και απλά θα συνεχίσουμε να θυμόμαστε εκείνον τον Στέλιο που είχαμε γνωρίσει, τον μαχητή, τον σκληροτράχηλο μαχητή κατ' ομολογία όλων όσων σε είχαν γνωρίσει, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής; Τελικά σε είχαμε γνωρίσει;

Στην κηδεία παραβρέθηκε πάρα πολύς κόσμος παρά τα απαγορευτικά μέτρα γιατί ο αρχηγός ήταν πολύ αγαπητός, εγώ είχα την ευκαιρία να συναντήσω παλιούς καλούς φίλους από τα παιδιά που ήταν στην ΟΚΡΑ αλλά μας έλειπε ο αρχηγός. Ένα τεράστιο γιατί κρεμόταν στα χείλη όλων μας και ίσως δεν λάβουμε ποτέ απάντηση.

Καλό ταξίδι αρχηγέ. . .

Πιο κάτω ακολουθεί ένα ποίημα του

Κωνσταντίνου Καβάφη που ίσως έχει κάποια σχέση με την μοναξιά του φίλου μας του Στελάκη.

🤔🤔🤔

«Μονοτονία»

Την μια μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι —
η όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν.

Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Aυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει·
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.
🤔🤔🤔
Το ποίημα «Μονοτονία» έχει έναν εμφανώς απαισιόδοξο τόνο, αλλά δεν αφορά όλους τους ανθρώπους, ούτε και ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του ποιητή: «Το ποίημα δεν πραγματεύεται περίοδον βίου ολόκληρου, αλλά [...] περίοδον εν τω βίω», επίσης, «Το ποίημα είναι μερικόν. Δεν πρόκειται περί της τύχης, της μοίρας της ανθρωπότητος, αλλά περί της τύχης και μοίρας μερικών ανθρώπων».

Ο Καβάφης επιχειρεί να εκφράσει το συναίσθημα που κυριαρχεί κάποιες περιόδους της ζωής μας, όπου είναι σα να ζούμε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα. Συνεχόμενες μέρες που χαρακτηρίζονται από μηχανική σχεδόν επανάληψη των ίδιων ενεργειών και από την αναγκαστική εκπλήρωση των ίδιων εργασιακών υποχρεώσεων, με αποτέλεσμα να μας δημιουργείται μια πικρή αίσθηση παγίδευσης. Η ζωή μοιάζει να χάνει την ομορφιά της και όλα φαίνονται μονότονα και βαρετά, αφαιρώντας μας ολοένα και περισσότερο τη διάθεση να συνεχίσουμε την επαναλαμβανόμενη αυτή διαδικασία. Προτού καν ξεκινήσει η επόμενη ημέρα, γνωρίζουμε ήδη πως θα πρέπει να κάνουμε πάλι τα ίδια πράγματα, χωρίς να διαφαίνεται καν η προοπτική μιας ευχάριστης αλλαγής ή μιας ουσιαστικής βελτίωσης της κατάστασής μας. Το αύριο χάνει τη μοναδικότητά του και το στοιχείο του απρόοπτου, χάνει την ιδιαίτερη εκείνη υπόσχεση νέων προοπτικών και δυνατοτήτων, και καθίσταται αναμενόμενο και βαρετό.

Οι υποχρεώσεις, που με το πέρασμα των χρόνων αυξάνονται, καταλήγουν σταδιακά να δημιουργούν ένα ισχυρό πλέγμα, στο οποίο εγκλωβίζεται ο άνθρωπος κι αρχίζει να αισθάνεται τη ζωή του να τον βαραίνει.

Ανάλυση ποιήματος Κωνσταντίνος Μάντης.

Και ένα ακόμα ποίημα του Μπωντλαίρ αφιερωμένο στο Άλμπατρος της Ο.ΚΡ.Α.

Άλμπατρος

Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ' ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τ' αποσταμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.
Πώς κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής αγέρωχος!
Τ' ωραίο πουλί τι κωμικό τι αδέξιο που απομένει!
Ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πώς πετούσε παρασταίνει.
Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μέσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματα του.

Σαρλ Μπωντλαίρ

Διάβασε τώρα και την ανάλυση του ποιήματος, σου θυμίζει κάτι;

Θεματικός πυρήνας: ο ποιητής εκφράζει τη συναισθηματική του κατάσταση στοχαζόμενος τη σχέση του με την πραγματικότητα και τους άλλους συνταξιδιώτες της ζωής. Ο ποιητής διαφέρει από αυτούς και το γνωρίζει. Το αίσθημα της απογοήτευσης, όμως, κυριαρχεί, όταν είναι αναγκασμένος να ενταχθεί στην καθημερινή ζωή. Τότε, γίνεται δέκτης της χλεύης και της αποδοκιμασίας των άλλων και υποφέρει από τη στάση τους. Ο ποιητής, που βιώνει τη μετριότητα της ανθρώπινης κοινωνίας, αισθάνεται µέσα σ’ αυτήν ξένος και εξόριστος, γιατί βλέπει πως αυτή δεν µπορεί ν’ ακολουθήσει τα οράµατά του. Συνειδητοποιεί, με πικρή ειρωνεία πως είναι μόνιμη ιδιότητα της ποιητικής φύσης να έρχεται σε διάσταση με το συμβατικό, καθημερινό κόσμο.

Η σχέση του με το πλήθος: Ο ποιητής, φτιαγμένος, όπως ο άλμπατρος, για τα μεγάλα ύψη θα αισθάνεται πάντα αποξενωμένος από τις μικρότητες και αθλιότητες του κόσμου, ενώ παράλληλα αυτές θα αποτελούν διαρκώς το έναυσμα για τη ποίησή του τάση και έκφραση.

Επικούρειος Πέπος ιδρυτικό μέλος και MANAGER της Ο.ΚΡ.Α.


Στιγμές Χαλάρωσης με Αρκά και Χατζή


Γούλας και Βάς


Ο Αρχηγός της ΟΚΡΑ και ψυχή της ομάδας Στέλιος Πετράκης


Θέμης σε στιγμές χαλάρωσης


Αρκάς - Γενικός - Γούλας - Χατζής


Όλη η ομάδα


Δημήτρης Σκουρλής


Γιώργος "Μαραντόνα" Σεχίδης


Γενικός - Αρκάς


Βάς - Γενικός - Αρκάς - Πρόεδρος ΟΚΡΑ ( Also known as Μίμης )


Φίλαθλοι χουλιγκάνοι.


Η μασκότ μας ο Μπέμπης


Βάς - Mr Pepos


Godzilla - Μαριάννα - Αρχηγός - Mr Pepos - Λεάρ - Κυρία Λαμπρινή


Mr Pepos - Γενικός


Βάς - Χατζής - Γούλας - Godzilla


Γενικός - Μπέμπης


Βάς - Χατζής - Mr Alex - Γενικός - Γούλας

Κείμενο Γενικού
Θυμάμαι πριν 15 χρόνια τον εαυτό μου παιδάκι , χωρίς έννοιες … Με το μυαλό να σκέφτεται το πώς θα παίξει ποδόσφαιρο και το πώς θα περνάει όλη του την ημέρα στο περίπτερο με ανθρώπους που αγαπάει… Τα χρόνια όμως πέρασαν… Αλλά η αγάπη αυτή δεν σταμάτησε στιγμή… Στα 28 μου χρόνια πλέον και με τον τίτλο του Γενικού να με συντροφεύει για πολλά χρόνια. Ακόμα θα ήθελα να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά που ήρθαν σε αυτό τον αγώνα που μου ξύπνησε αναμνήσεις και ζούσα στιγμές όπως τότε… Μακάρι το ματς να κράταγε παραπάνω από μία ώρα που ήταν πραγματικά πολύ λίγος χρόνος!


Πετράκης
Αρκάς
Μαραντόνα
Αλεξίου Στέλιος.
Άκης
Χατζης
Γούλας
Λεάρ
Γκοτζίλα
Βασίλης
Μίμης
Σκουρλής
Γενικός
Ορέστης
Δημήτρης
Γιωργάκης
Απόστολος
Σπύρος
Αδερφός του Σπύρου.
Νινικόσκι
Καμακότσι
Αντωνάκης
Τσουκαλάς
Κοσμιχ
Κατσίρος

Μια όμάδα , μια ιδέα , μια παρέα!
Ευχαριστώ πολύ παίδες!
1999 - 2013 και συνεχίζουμε
Υ.Γ. Λυπάμαι άμα ξέχασα κάποιον/α !
Επικούρειος Πέπος ΜΑΝΑΤΖΕΡ

Ελευθερώστε τα γλυπτά του Παρθενώνα (ανοιχτή επιστολή του Ηλία Γιαννακόπουλου στον Άγγλο Πρωθυπουργό)

Ο Άγγλος Πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον σε συνέντευξή του σε αθηναϊκή εφημερίδα απέκλεισε κατηγορηματικά την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Ειδικότερα ο «Φιλέλλην» πρωθυπουργός δήλωσε:

«Ωστόσο η βρετανική κυβέρνηση έχει μία σταθερή και μακροχρόνια θέση για τα Γλυπτά: Αποκτήθηκαν νομίμως από τον λόρδο Έλγιν, σύμφωνα με τους νόμους που ίσχυαν εκείνη την εποχή. Ο νόμιμος ιδιοκτήτης τους είναι οι Επίτροποι του Βρετανικού Μουσείου από τότε που περιήλθαν στην κατοχή τους».

Οι αντιδράσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, των πνευματικών ανθρώπων της χώρας μας και της κοινής γνώμης ήταν άμεσες και έντονες. Στην επιχειρηματολογία για την επιστροφή των Γλυπτών θα μπορούσε να προστεθεί και η παρακάτω ανοικτή επιστολή προς τον Άγγλο Πρωθυπουργό:

Κύριε  Πρωθυπουργέ,

Τα τελευταία χρόνια στη μικρή μας χώρα που βρίσκεται στην επικαιρότητα και προκαλεί το ενδιαφέρον όλων είναι αυτό της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα, γνωστά και ως «Ελγίνεια Μάρμαρα». Η επιστολή μου αυτή αισθητοποιεί το ενδιαφέρον αλλά και την ευαισθησία της νέας γενιάς των Ελλήνων προς την πνευματική τους κληρονομιά.

Όπως γνωρίζετε πριν από χρόνια η αείμνηστη υπουργός πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη υπέβαλε αίτηση στο αρμόδιο  υπουργείο και μουσείο της χώρας σας ζητώντας την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Τα Μάρμαρα αυτά βρίσκονται σε μουσείο της Αγγλίας από το 1816, αφότου δηλαδή ο Έλγιν τα αφαίρεσε από το «φυσικό» τους χώρο (Παρθενώνα). Η Ελλάδα τότε ήταν υποδουλωμένη και δεν υφίστατο ως ελεύθερο και αυτοδιοικούμενο κράτος. Η αδιαφορία των Τούρκων απέναντι στην ελληνική παράδοση (αρχαίοι ναοί), η άγνοια των υποδουλωμένων Ελλήνων σε θέματα αρχιτεκτονικής και η υποκριτική «ευαισθησία» του συμπατριώτη σας σε θέματα αρχαίας τέχνης στέρησαν από τη χώρα μας ένα λαμπρό κομμάτι από τον περίτεχνο ναό του Παρθενώνα. Η ενέργεια αυτή του Έλγιν από τους Έλληνες χαρακτηρίζεται ως «κλοπή» και από τους συμπατριώτες σας ως «νόμιμη» πράξη.

Επειδή όμως, κύριε πρωθυπουργέ, η αντιπαράθεση γύρω από τους χαρακτηρισμούς μιας πράξης του παρελθόντος δεν λύνει προβλήματα αλλά δημιουργεί εντάσεις, έκρινα ως Έλληνας Πολίτης να σάς εκθέσω τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται να επιστραφούν στη χώρα μας τα μάρμαρα του Παρθενώνα.

Α. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας των Γλυπτών ανήκουν στη χώρα - δημιουργό

Πρωτίστως η επιστροφή συνιστά μια πράξη σεβασμού στις αρχές του διεθνούς δικαίου. Η επιχειρηματολογία ότι τα μάρμαρα τα κατέχει «νόμιμα» το Αγγλικό κράτος, αφού η ενέργεια του Έλγιν έγινε κατόπιν συμφώνου γνώμης και της Οθωμανικής κυβέρνησης, δεν ευσταθεί∙ αφενός μεν γιατί δεν υπάρχουν τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία (σχετικά έγγραφα) και αφετέρου επειδή η αφαίρεση έγινε σε μια εποχή και με έναν τρόπο που περισσότερο προσεγγίζει την «κλοπή» και λιγότερο μια πράξη «εμπορική» - «αγοραπωλησία». Εξάλλου κανείς δεν διανοείται σήμερα να υποστηρίξει ότι κατέχει τίτλους ιδιοκτησίας αρχαιολογικών θησαυρών ξένων χωρών. Τα πολιτιστικά προϊόντα βέβαια ανήκουν σε όλον τον κόσμο αλλά οι «τίτλοι» ιδιοκτησίας ανήκουν στο δημιουργό και στο λαό του.

Β. Σεβασμός στο διεθνές δίκαιο και στις αρχές της Ηθικής

Πέρα όμως από το σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς δικαίου η επιστροφή συνιστά και μια πράξη σεβασμού στις αξίες και αρχές της ηθικής. Αισθητοποιεί, δηλαδή, την πειθαρχία και συμμόρφωση σε κανόνες και αξίες που υπερβαίνουν την κυρίαρχη οικονομική και εθνικιστική λογική και αναδεικνύουν την αυταξία του σεβασμού απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού.

 

Γ. Η καλύτερη διαφήμιση των Γλυπτών είναι ο φυσικός τους χώρος – ο Παρθενώνας

Σε ένα δεύτερο επίπεδο η επιχειρηματολογία ότι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ευρισκόμενα στο Μουσείο της χώρας σας συνιστούν μια διαφήμιση της Ελλάδας στο εξωτερικό είναι διάτρητη. Η χώρα μας διαφημίζεται αποτελεσματικότερα, αν τα αρχαιολογικά της ευρήματα βρίσκονται στην πατρίδα τους. Κάθε καλλιτεχνικό ιστορικό δημιούργημα φωτίζεται καλύτερα στο χώρο που γεννήθηκε και ανάλογα λαμπρύνει αυτόν. Οι επισκέπτες και οι τουρίστες κατανοούν καλύτερα το «μέγεθος» και την αξία ενός γλυπτού, όταν το δουν στο φυσικό του χώρο και όχι ως «έκθεμα» στα ψεύτικα φώτα μιας αίθουσας.

Επί πλέον, στις μέρες μας οι ανταλλαγές και οι διακρατικές εκθέσεις αριστουργημάτων της τέχνης είναι σύνηθες φαινόμενο (έργα Picasso στην Αθήνα…) κι αυτό δίνει την ευκαιρία σε ντόπιους και ξένους να θαυμάσουν όλα τα εκθέματα της παγκόσμιας τέχνης (αρχαίας και νεότερης). Η καλύτερη διαφήμιση λοιπόν μιας χώρας είναι όταν ο επισκέπτης γνωρίζει και το λαό όπως και το φυσικό περιβάλλον αυτής, τμήμα και προϊόν της οποίας είναι και το άγαλμα ή το γλυπτό.

Δ. Το μουσείο Ακρόπολης

Τα επιχειρήματα,επίσης, των υπεύθυνων του μουσείου, όπου βρίσκονται τα γλυπτά του Παρθενώνα, περί κινδύνων καταστροφής λόγω της ρύπανσης της ατμόσφαιρας δεν ευσταθούν, γιατί είναι υπερβολικοί οι φόβοι για την «μολυσμένη» ατμόσφαιρα της Αθήνας. Εξάλλου και στη δική σας χώρα, όπως ομολόγησαν οι υπεύθυνοι συντήρησης αρχαιολογικών ευρημάτων, τα μάρμαρα υπέστησαν ζημιές (1938) κατά τη διάρκεια της συντήρησής τους. Οι Έλληνες έχουν περισσότερους επίσης λόγους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί τόσο στη συντήρηση και προστασία από τη μόλυνση του περιβάλλοντος όσο και στην ασφαλή φύλαξή τους.

Αν η δυσπιστία των Άγγλων αρχαιολόγων για την ασφαλή φύλαξη ήταν δικαιολογημένη κατά το παρελθόν, σήμερα είναι χωρίς περιεχόμενο, γιατί ήδη στη χώρα μας λειτουργεί το μουσείο της Ακρόπολης, όπου εκτίθενται όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα του Ιερού βράχου.

 

Ε. Το επιχείρημα της Ολισθηρής Πλαγιάς

(Οι φόβοι για οικονομική ζημιά)

Ωστόσο θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε τους φόβους σας για τυχόν οικονομική ζημιά από την επιστροφή των γλυπτών στην Ελλάδα. Η οικονομική όμως και καλλιτεχνική ζημιά του μουσείου – ων σας θα μπορούσε να ελαχιστοποιηθεί, αν στη θέση των αυθεντικών γλυπτών τοποθετούσατε αντίγραφα. Η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει σε αυτό. Στους παραπάνω φόβους σας ίσως προστίθεται κι ένας άλλος, κατανοητός μεν αλλά όχι και ικανός να αποτρέψει την επιστροφή των γλυπτών, και αφορά στην απογύμνωση πολλών ξακουστών μουσείων από διεκδικήσεις παρόμοιες με τις Ελληνικές θα αποτελέσει, δηλαδή, «άλλοθι» για πολλές χώρες μια τυχόν επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.

Σε αυτούς τους ενδοιασμούς μπορούμε να αντιτείνουμε πως ο σεβασμός της πατρότητας – εθνικότητας των έργων τέχνης υπερτερεί έναντι οποιασδήποτε σκοπιμότητας από την πλευρά των χωρών που εκθέτουν στα μουσεία τους έργα τέχνης που ανήκουν σε άλλους λαούς. Μπορεί τα διάφορα έργα τέχνης της Ελληνικής αρχαιότητας που κοσμούν τα ξένα μουσεία να είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της Ελλάδας στο Εξωτερικό, αυτό όμως δεν νομιμοποιεί και τη «μόνιμη απουσία» τους από το φυσικό τους χώρο.

ΣΤ. Τα Γλυπτά είναι η Ταυτότητά μας

Πέρα όμως από όλους τους παραπάνω λόγους, κ. Πρωθυπουργέ, που επιχειρηματολογούν υπέρ της επιστροφής των «Μαρμάρων του Παρθενώνα», υπάρχει κι ένας άλλος που συνθέτει όλους αυτούς.

Για τους σύγχρονους Έλληνες τα γλυπτά αυτά αποτελούν κομμάτι της εθνικής μας παράδοσης και με την έννοια αυτή η αξία τους είναι καταλυτική στη διαμόρφωση της εθνικής μας ταυτότητας μέσα από τη διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης. Η ατομική και εθνικής μας αυτογνωσία προϋποθέτει – χωρίς αυτό να συνιστά εθνικιστική συμπεριφορά – τη συνεχή επαφή με έργα τέχνης που σημάδεψαν ανεξίτηλα τον πνευματικό μας πολιτισμό. Η παρουσία των γλυπτών του Παρθενώνα σε Ελληνικό Μουσείο προβάλλει την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού σε μια εποχή που διάφοροι εχθροί απεργάζονται την παραχάραξη της ιστορίας μας.

Για τους Έλληνες το «λαξευμένο μάρμαρο» δεν είναι ένα ψυχρό υλικό αλλά μια «πανοπλία» που μας προστατεύει από το σύγχρονο πνεύμα της παγκοσμιοποιημένης ομοιομορφίας και αλλοίωσης των εθνικών ιδιαιτεροτήτων. Οι θεσπέσιες μορφές των αγαλμάτων, πέρα από την αισθητική τους αξία, αισθητοποιούν και προβάλλουν τη μοναδικότητα ενός λαού αλλά και τη δυναμική αυτού – ικανότητα να γονιμοποιεί με νέους τρόπους το σύγχρονο παγκόσμιο πολιτισμό.

Τα γλυπτά είναι η εθνική μας μνήμη – Το πρόσωπό μας

κ. Πρωθυπουργέ,

Η αίτησή μας για επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα δεν πηγάζει λοιπόν από μια ανομολόγητη επιθυμία να «ξεχωρίσουμε» από τα άλλα έθνη, αλλά από την αταλάντευτη απόφασή μας να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε στο νέο παγκόσμιο τοπίο μαζί με τους άλλους, χωρίς να χάσουμε το «πρόσωπό» μας. Δεν είναι λόγοι μιας «τραγικής» εθνικής υπεροψίας αλλά η θέληση ενός μικρού και ειρηνικού λαού να έχει ταυτότητα σε ένα απρόσωπο ομογενοποιημένο κόσμο.

Ως ηγέτης ενός ιστορικού λαού με ευαισθησία σε θέματα εθνικής παράδοσης μπορείτε να βοηθήσετε στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Μια τέτοια απόφαση θα τιμήσει της χώρα σας και θα αναδείξει το σεβασμό σας προς το διεθνές δίκαιο και την ηθική.

Είμαστε όλοι Έλληνες…

Ο Άγγλος ποιητής Persy Shelley είχε διακηρύξει πως:

«Είμαστε όλοι Έλληνες. Οι νόμοι μας, η λογοτεχνία μας, η θρησκεία μας, οι τέχνες μας, έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα».

Ένας άλλος Άγγλος, κ. Πρωθυπουργέ, ο Λόρδος Βύρων, αγωνίστηκε και πέθανε στη χώρα μας υπερασπιζόμενος το δικαίωμα της ελευθερίας του λαού μας. Ο θάνατός του συγκίνησε το πανελλήνιο και αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή του Φιλελληνισμού του 19ου αιώνα. Μια θετική πρότασή σας για επιστροφή των γλυπτών στην Ελλάδα θα σας κατατάξει – αναβιβάσει στο βάθρο του πρώτου Φιλέλληνα του 21ου αιώνα.

Τα μάρμαρα του Παρθενώνα 206 χρόνια «ζουν» κάτω από το τεχνητό φως των προβολέων του μουσείου σας. Είναι καιρός να επιστρέψουν στο Ελληνικό Φως που ύμνησαν και πολλοί Άγγλοι ποιητές. Ο Φειδίας θα μπορούσε να συγχωρέσει τον Έλγιν. Μπορεί τα πολιτιστικά προϊόντα να μην έχουν «ιδιοκτήτες» αλλά σίγουρα έχουν έναν τόπο που τα γέννησε. Ένα χώμα κι ένα φως που τα ανέδειξε και προ πάντων έναν λαό που τα αγκάλιασε…-

 

Με τιμή,

Ηλίας Γιαννακόπουλος

Έλληνας Πολίτης

ΙΔΕΟπολις

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ Δήμος Κυδαθηναίων Αθήνας, περ. 445 - 385 π.Χ. ''ΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ, ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ''

Μεγάλος αρχαίος Έλληνας κωμικός, από τους διασημότερους και δημοφιλέστερους. Γεννήθηκε στην Αθήνα (στη δήμο Κυδαθηναίων) στα 456 π.Χ. Ο πατέρας του Φίλιππος, όταν μοιράσθηκε το έδαφος της Αίγινας σε κληρούχους, έλαβε τον κλήρο του και πήγε και κατοίκησε εκεί (430). Ίσως ο ποιητής να γεννήθηκε και στην Αίγινα και να ήρθε στην Αθήνα ύστερα από το θάνατο του πατέρα του.

Γι' αυτό και ο διαβόητος δημαγωγός Κλέων, που επανειλημμένα διακωμώδησε ο Αριστοφάνης, στα 427 κατήγγειλε εγγράφως ότι ο ποιητής ήταν ξένος και όχι Αθηναίος (οι ξένοι πλήρωναν ειδικό φόρο στην πολιτεία), όμως ο Αριστοφάνης αποτίναξε την κατηγορία. Πάντως ο Αριστοφάνης ήταν γνήσιος Αθηναίος πολίτης, ακόμα και γιατί ανήκε στους αριστοκρατικούς, και οι κωμωδίες του είναι γεμάτες σκώμματα κατά των δημοκρατικών. Σαν ιδανικό πολίτευμα θεωρούσε εκείνο του Αριστείδη και του Κίμωνα, και διακωμωδούσε όλους τους σύγχρονους δημαγωγούς, ιδιαίτερα τον Κλέωνα, που τον ονόμαζε «πολιτικόν τέρας». Σαν κοινωνικό πρότυπο θεωρούσε τους Μαραθωνομάχους, αγωνιζόταν να ξαναφέρει τους συμπολίτες του στην απλότητα και την ευσέβεια και συμβουλεύει τη βελτίωση της δημόσιας και οικιακής αγωγής, που είχαν παραμελήσει και αυτοί οι Μαραθωνομάχοι, οι οποίοι είχαν εξελιχθεί σε πανούργους σοφιστές. Αυτή την αντίθεση, της φρόνιμης και κόσμιας αγωγής προς την καινούρια, την ακόλαστη και απείθαρχη των σοφιστών, παρουσιάζει στις κωμωδίες του.

Μισώντας δε τους σοφιστές, διακωμωδεί και το Σωκράτη, τον οποίο συγχέει μ' εκείνους, καθώς και τον Ευριπίδη, που τις τραγωδίες τους τις νομίζει σοφιστικές. Πάντως είναι αδικαιολόγητος για την πρόθεσή του να διασύρει δύο μεγάλους άνδρες της εποχής του. Βλέποντας ότι ο δήμος είχε διαφθαρεί, είχε το θάρρος να τα βάλει και μ' αυτό και να τον διακωμωδήσει. Παρ' όλα αυτά, οι Αθηναίοι, αγαπούσαν τόσο πολύ τον κωμικό ποιητή του, που στα 405 τον έστεψαν με θαλλό απ' την ιερή ελαία, στεφάνι που εθεωρείτο ισότιμο με το χρυσό.

Ο Αριστοφάνης εκπροσωπεί την αρχαία αττική κωμωδία, όπως καλείτε, που τα θέματά της δεν περιορίζονταν σε γενικούς χαρακτήρες και ανθρώπινα ελαττώματα, αλλά (και αυτό έκανε συνηθέστερα) αναφέρονταν ονομαστικά σε πρόσωπα, και μάλιστα πολιτικών ανδρών, που διακωμωδούσε. Και συγκινώντας το σφοδρό πάθος του Κρατίνου και τη χάρη του Ευπόλιδος, κυριάρχησε επί 40 έτη στην κωμική σκηνή των Αθηνών (427 - 388) που μετέτρεψε αληθινά σε εστία μορφώσεως και ανυψώσεως του λαού.

ΕΙΔΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΚΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΑΚΟΜΑ ΦΛΟΓΕΡΑ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΕΠΙΣΤΟΜΙΟ, ΣΕ ΣΤΟΜΑ ΚΟΡΑΚΟΥ

ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΚΤΑΣ ΦΤΕΡΑ

ΑΠ' ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ ΟΙ ΣΟΦΟΙ

ΚΡΑΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΠΡΕΛΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ

ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

ΟΣΟΙ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΑΠ' ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΔΙΚΟΙ, ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ

ΤΟ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ, ΓΙΑΤΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΣ

ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΔΟΡΑΤΩΝ Η, ΠΩΛΗΤΗΣ ΑΣΠΙΔΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ, ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΠΟΛΕΜΟ

Από τις 40 κωμωδίες που έγραψε μονάχα 11 διασώθηκαν:

Έργα

• Αχαρνής
• Νεφέλαι
• Πλούτος
• Σφήκες
• Λυσιστράτη
• Βάτραχοι
• Ειρήνη
• Ιππής
• Εκκλησιάζουσαι
• Θεσμοφοριάζουσαι
• Όρνιθες
• ΠΗΓΗ: https://mousa.gr/el/aristofani

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ Σαλαμίνα, περ. 480 - 406 π.Χ ''Η ΑΡΕΤΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΛΑΜΠΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ''

 Ένας από τους μεγάλους τραγικούς ποιητές της αρχαίας Ελλάδος. Σύμφωνα με πληροφορία που επικράτησε, γεννήθηκε στο 480 π.Χ. στη Σαλαμίνα και, μάλιστα, την ίδια μέρα που κατατροπώθηκε ο στόλος του Ξέρξη. Το πιθανότερο όμως είναι ότι γεννήθηκε στα 485 π.χ., όπως μαρτυρεί, το λεγόμενο Πάριο μάρμαρο. Σύμφωνα με αυτό, ήταν υιός του Μνησάρχου, από τον αττικό δήμο Φλύας (σημερινό Χαλάνδρι). Πολλοί από τους αρχαίους υποστήριζαν ότι ο Ευριπίδης δεν καταγόταν από αριστοκρατικό γένος, η δε μητέρα του Κλειτώ συχνά γινόταν στόχος σκωμμάτων από τους κωμικούς ποιητές, επειδή ασκούσε το ταπεινό επάγγελμα της λαχανοπώλιδος. Ωστόσο άλλες πηγές αποδεικνύουν πως η γενιά του Ευριπίδη, όπως και των δύο παλαιότερων συναδέλφων του, Αισχύλου και Σοφοκλή, ήταν επίσης ευγενής. Ο πατέρας του είχε σημαντική κτηματική περιουσία στη Σαλαμίνα, την οποία μάλιστα ο υιός εξυμνεί σε κάποιο από τα έργα του.

Ο Ευριπίδης έλαβε επιμελημένη μόρφωση, όπως δείχνουν τα πνευματικά προϊόντα του. Νεαρός, έλαβε μέρος σε εορτές, στη γενέτειρά του, σαν ορχηστής και πυρφόρος του Απόλλωνα, και διακρινόταν στην πάλη και στην πυγμαχία. Γρήγορα όμως άφησε τις σωματικές ασκήσεις και επιδόθηκε στις πνευματικές ασχολίες. Από φύση του θεωρητικός, και ρέποντας προς τη φιλοσοφία, μελέτησε τα συγγράμματα των παλαιότερων φιλοσόφων, και παρακολουθούσε τη διδασκαλία των συγχρόνων του, Αναξαγόρα, Προφίκου, Πρωταγόρα. Σύχναζε στον κύκλο του Σωκράτη, ο οποίος, αναφέρεται, μολονότι σπανιότατα πήγαινε στο θέατρο, του άρεσε να παρακολουθεί τα έργα του Ευριπίδη, κάθε φορά που αυτός πρωτοπαρουσίαζε ένα νέο έργο του. Είναι φυσικό να άσκησε μεγάλη επίδραση τον Ευριπίδη η συναναστροφή του με τους σοφούς, στους οποίους όχι λίγα οφείλει η ανάπτυξη της διάνοιάς του. Είχε, λέγεται, πλούσια βιβλιοθήκη, ήταν μελετηρός, και αυτό συνάγεται και από τη γνώση που πλούσια είναι διαχυμένη σε όλα τα έργα του. Από αυτά φαίνεται, επίσης, πως αν ο Ευριπίδης απείχε από την ενεργό πολιτική, πρόσεχε όμως και παρακολουθούσε τα πολιτικά ζητήματα της ημέρας και είχε μέγιστο ζήλο να διδάξει τις υγιείς πολιτικές θεωρίες του.

Ο Ευριπίδης αποδοκίμαζε την οχλοκρατία, καταφερόταν όμως και κατά της ολιγαρχίας και των εκπροσώπων την, των πλουσίων και, γενικά, των αλαζόνων και των σκληρών, και προτιμούσε να επικρατήσει η μέση τάξη των πολιτών, τους οποίους θεωρεί σωτήρες της πόλεως και σταθερούς φύλακες της τάξεως. Η φιλοπατρία του είναι φλογερή και ενθουσιαστική, γι' αυτήν τον εγκωμιάζει ο ρήτων Λυκούργος, ο οποίος και διέσωσε μερικούς στίχους του ποιητού, που μαρτυρούν την πίστη του και την αγάπη του προς τη πατρίδα:

Ώ πατρίς είθε πάντες, οι ναίουσί σε,
ούτω φιλοΐεν ως εγώ και 'ραδίως
οικοΐμεν αν σε κ' ουδέν αν πάρχοις κακόν

Επί πλέον, ο Ευρυπίδης δεν αφήνει καμία ευκαιρία, για να καυτηριάσει τους εχθρούς της πατρίδας, τους Λακεδαιμόνιους. Στον οικογενειακό του βίο είχε ατυχήματα, αν και όσα οι κωμωδοποιοί παρέδωσαν στη δημοσιότητα, δεν είναι και πολύ αξιόπιστα. Λέγεται ότι η γυναίκα του Μελιτώ τον απατούσε. Είχε τρεις υιούς, ο δε τρίτος, Ευριπίδης επίσης στο όνομα, παρουσίασε δράματα του πατέρα του, ύστερα από το θάνατό του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αυλή του βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαου, που όντας φιλόμουσος, προσκαλούσε στην Πέλλα πολλούς ποιητές, λογίους και καλλιτέχνες, για να λαμπρύνει τη βασιλεία του.

Για να τιμήσει το βασιλικό αυτό προστάτη, ο Ευριπίδης, έγραψε την τραγωδία «Αρχέλαος», όπου εγκωμιάζει τον ηρακλείδη, σαν ιδρυτή της Μακεδονικής δυναστείας. Ακόμα και οι «Βάκχες» του, λέγεται, γράφτηκαν για να παιχθούν στο θέατρο του Αρχέλαου. Το φθινόπωρο του 407, ο μέγας τραγικός πέθανε στη Μακεδονία και ετάφη εκεί.

Λέγεται, ότι τον κατασπάραξαν άγρια σκυλιά, αλλά αυτό μπορεί και να είναι φανταστικό. Ο τάφος του, κοντά στην Αμφίπολη, έγινε προσκυνητήριο των Αθηναίων θαυμαστών του, κοντά δε στην Αθήνα, προς τιμήν του, ανεγέρθηκε κενοτάφιο, με το εξής επίγραμμα:

Μνήμα μεν Ελλάς άπασα Ευριπίδου· δ' ισχύει
Γη Μακεφών η γάρ δέξατο τέρμα βίου·
Πατρίς δ' Ελλάδος Ελλάς, Αθήναι· πλαίστα δε Μούσαις
Τέρψας, εκ πολλών και τον έπαινον έχει.

Αργότερα, με πρόταση του ρήτορος Λυκούργου, στήθηκε στο θέατρο Διονύσου ο χάλκινος ανδριάντας του. Κατά την παράδοση, ο Ευριπίδης ήταν σκυθρωπός, σκεπτικός και σπάνια γελούσε. Είχε, δηλαδή, την αυστηρή φυσιογνωμία πιο πολύ ενός λεπτολόγου ηθικολόγου, παρά τη δημιουργική ευθυμία του θεόπνευστου ποιητή.

Ο Ευριπίδης, εκτός από ένα επινίκιο που έγραψε για τον Αλκιβιάδη, όταν είχε νικήσει σε αρματοδρομίες, και μια ελεγεία για τους Αθηναίους που έπεσαν στις Συρακούσες, στην καταστρεπτική εκείνη εκστρατεία, (415 - 413 π.Χ.), έγραψε 92 δράματα και 3 τετραλογίες, από τις οποίες, ελάχιστες διασώθηκαν. Στο πίσω μέρος του ανδριάντα, που βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου, και ο Ευριπίδης παρίσταται καθήμενος, αναγράφονται με αλφαβητική σειρά 37 δράματά του μέχρι του «Ορέστη». Σε μας έφθασαν μόνο 19, ανάμεσα στα οποία και ένα σατυρικό, ο «Κύκλωψ».

Ο Ευριπίδης, σαν νεωτεριστής, προκαλούσε συχνά τις επιφυλάξεις των καθιερωμένων, των κριτών και των συντηρητικών. Η νεολαία όμως τον υπεραγαπούσε και τον αποκαλούσε σοφότατο.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΙΣΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Η ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΛΗΘΗ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕΙ ΜΕ ΑΠΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ

ΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΙ

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ, ΟΜΩΣ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΟΤΕΚΝΗ

Η ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΡΗΝΕΥΕΙ

ΑΠΑΙΣΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΕΝΩ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ

ΟΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Μ' ΑΓΑΠΗ, ΤΟ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΣΤΟΡΓΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΝΑ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΩΣΗ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΩΝ

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ, ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΥΛΑΞΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ, ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΦΥΛΑΞΕΙΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΑ

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΔΕ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ ΝΑ ΟΡΓΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ, ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΦΕΣ

ΕΥΤΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΕΙ ΜΙΑ ΦΟΥΡΤΟΥΝΙΑΣΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΩΟΣ ΣΕ ΛΙΜΑΝΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΤΙΠΟΤΕ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ. ΟΛΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΑ

Έργα

• Ρήσος
• Ικέτιδες
• Εκάβη
• Τρωάδες
• Ιφιγένεια η εν Αυλίδι
• Μήδεια
• Ιφιγένεια η εν Ταύροις
• Ορέστης
• Ηλέκτρα
• Ηρακλείδαι
• Φοίνισσαι
• Ελένη
• Ίων
• Βάκχαι
• Ηρακλής μαινόμενος
• Ανδρομάχη
• Ιππόλυτος
• Κύκλωψ
• Άλκηστις
• ΠΗΓΗ: https://mousa.gr/el/eyripidis?q

ΑΙΣΧΥΛΟΣ Ελευσίνα, 525 - 456 π. Χ. ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ, ΝΑ ΛΕΓΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ο πατέρας της ελληνικής τραγωδίας και μέγιστος των τραγικών ευπατρίδης, από το γένος των Κοδριδών. Γεννήθηκε και ανατράφηκε στην Ελευσίνα και είχε πατέρα τον Ευφορίωνα. Ο χώρος των Ελευσινίων Μυστηρίων συνετέλεσε ώστε να διαπλαστεί το ήθος του ποιητή υψηλό, γενναίο και ευσεβές, γι' αυτό και μετέχει σε όλους τους υπέρ της ελευθερίας αγώνες του έθνους, στο Μαραθώνα, στο Αρτεμίσιο, στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές. Ολόκληρη η ποίησή του απεικονίζει το γενναίο και υπερήφανο φρόνημα του Μαραθωνομάχου. Είναι ο κατ' εξοχήν εκπρόσωπος της αγνής και γενναίας εκείνης γενεάς των Μαραθωνομάχων, στο όνομα των οποίων ορκίζονταν οι Αθηναίοι «μα τους Μαραθώνι αγωνισαμένους», λέγει ο Δημοσθένης. Αντίθετα προς τον Πίνδαρο, που ύμνησε τους αθλητές, ο μέγας τραγικός υμνεί τους ελευθερωτές της Ελλάδος.

Ο Αισχύλος, ηρωικά μαχόμενος στο Μαραθώνα «και πολλά τρωθείς απηνέχθη φοράδην εκ μάχης». Ο δε αδελφός του ήταν ο Κυνέγειρος, ο οποίος με τον υπεράνθρωπο ηρωισμό του είχε καταπλήξει τον αρχαίο κόσμο. Έτσι, όλη η οικογένεια του ποιητή φλογιζόταν από πατριωτισμό και γενναιότητα. Γι' αυτές τις ιδιότητες ο ποιητής επαίρεται, όπως δείχνει το επιτύμβιο επίγραμμα, που ο ίδιος έγραψε: «αλκήν δ' ευδόκιμον Μαραθώνιον άλσος αν είποι / και βαθυχετήσεις Μήδος επιστάμενος».

Έγραψε 70 έως 90 τραγωδίες και δράματα. Το πρώτο του έργο ανέβηκε στη σκηνή στα 500, όταν δηλαδή ήταν εικοσιπενταετής. Από τότε και μέχρι το 468 ήταν ο μόνος ήρωας του θεάτρου. Το έτος αυτό νικήθηκε από το Σοφοκλή, που πρωτοεμφανιζόταν στο θεατρικό αγώνα. Από τότε, πότε ο ένας νικά, πότε ο άλλος. Στο μεταξύ προσκλήθηκε από τον φιλόμουσο τύραννο των Συρακουσών Ιέρωνα και πήγε στις Συρακούσες, όπου έγραψε την τραγωδία «Αιτναία».

Το δε 456, όταν πέθανε ο Αισχύλος, παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά στο θέατρο της Γέλας (Σικελία) και ο Ευρυπίδης, για να κερδίσει 13 νίκες, τις μισές όλης του της ζωής. Το μέγιστο του Αισχύλου πλεονέκτημα είναι η ποιητική του μεγαλοφυΐα, και ο σχεδόν διονυσιακός ενθουσιασμός του. Τα έργα του, που έγραφε σαν να κατεχόταν από θεόληπτη μανία, είναι περισσότερο δώρα θείας εμπνεύσεως, παρά δημιουργήματα τέχνης.

Από τις τραγωδίες του που διεσώθησαν, και είναι γνωστέ σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Αισχύλος πείθει αληθινά πώς είναι ο μέγιστος τραγικός του αρχαίου κόσμου, ο ανεπανάληπτος σε μεγαλείο, δύναμη και προφητικούς οραματισμούς ποιητής. Με τον «Προμηθέα» του παρουσίασε, για πρώτη φορά, την οδυνηρή ανθρώπινη εποποιία πάνω στη Γη.

ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΞΕΚΑΘΑΡΑ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΛΑΨΕΙ

ΚΑΡΠΟΣ ΠΟΥ ΩΡΙΜΑΣΕ, ΕΥΚΟΛΟΦΥΛΑΚΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

ΜΗΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΜΗΤΕ ΤΟ ΔΕΣΠΟΤΙΣΜΟ ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ΤΟ ΛΑΟ ΝΑ ΚΡΥΦΟΨΙΘΥΡΙΖΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΤΡΟΜΕΡΑ

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ

ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΔΕΝ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ

ΣΟΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΑ ΟΧΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.

Έργα

• Προμηθεύς Δεσμώτης
• Πέρσαι
• Ικέτιδες
• Αγαμέμνων
• Χοηφόροι
• Ευμενίδες
• Επτά επί Θήβας
• Αποσπάσματα
• ΠΗΓΗ: https://mousa.gr/el/esx