11/06/2019 τα παιδιά του δημοτικού σχολείου Γοργογυρίου ζωγραφίζουν για καλό σκοπό. Όλα τα έργα τα παραχώρησαν στην εταιρεία ΤΥΡΑΣ

Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας σας χαιρετώ. Σήμερα θα σας παρουσιάσω κάτι ξεχωριστό.
Επικοινωνώ σήμερα μαζί σας για καλό-καλλιτεχνικό σκοπό.
Στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι ξεκίνησαν ήδη οι δημιουργικές δραστηριότητες, την αρχή έκανε μια ομάδα καλλιτεχνών, ένα νέο ρεύμα στην τέχνη της ζωγραφικής που ονομάζεται "Γοργογυρισμός" τα μέλη αυτής της ομάδας ανήκουν όλα στο Δημοτικό Σχολείο Γοργογυρίου.
Είχα την τύχη να παραβρεθώ σήμερα στο ατελιέ τους που εδρεύει σε μία αίθουσα του σχολείου.
Όλοι τους, λες και ήταν επαγγελματίες ζωγράφοι με προσήλωση και μεράκι αποτύπωναν στους καμβάδες χρώματα και σχέδια που έκρυβαν στην ψυχή τους.

Με της άδεια της σχολικής επιτροπής και την συμπαράσταση του δασκάλου οι εκκολαπτόμενοι καλλιτέχνες ξεκίνησαν προ διημέρου τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
Αυτό που έγινε ήταν μια πρόβα Τζενεράλε γι' αυτό που θα ακολουθήσει στην εξωτερική πλευρά του σχολείου.
Το ευτύχημα είναι πως ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος των σχολικών κτιρίων κ. Κωτούλας "αγκάλιασε" την πρωτοβουλία της εικαστικής παρέμβασης στο κτίριο του σχολείου και μ' αυτόν τον τρόπο μας άναψε το πράσινο φως ώστε να ξεκινήσουν τα παιδιά μια προεργασία γι' αυτό που θα παρουσιάσουμε προσεχώς στην όψη του σχολείου. Μετά από δική μου πρόταση τα παιδιά πήραν τις παλέτες, τα χρώματα, τους καμβάδες και με φαντασία άρχισαν να αποτυπώνουν τα σχέδια τους, ήταν εκπληκτικό το πόσο ενθουσιασμένα ήταν, αυτό που έκαναν γέμιζε τα πανιά της δημιουργικής τους φαντασίας, ήταν κάτι που τους άρεσε και το επιθυμούσαν.
Όταν κάνεις κάτι που σ' αρέσει το μόνο σίγουρο είναι πως θα περάσεις καλά.
Τα έργα αυτά των παιδιών θα τα παραδώσω αύριο με έναν εκπρόσωπο τους, τον μαθητή Θωμά Μπέη στην υπεύθυνη της εταιρείας ΤΥΡΑΣ Α.Ε. την κ. Πέτρου προκειμένου αυτή με την σειρά της να τα παραδώσει στην οικογένεια Σαράντη.
Τα έργα για λόγους ασφαλείας θα μεταφερθούν με ειδικό όχημα και συνοδεία φύλαξης λόγω της μεγάλης καλλιτεχνικής τους αξίας.
Η πρωτοβουλία για να γίνει αυτό το πρότζεκτ ανήκε στον Επικούρειο Πέπο ο οποίος ανέλαβε φυσικά και το κόστος για την αγορά των υλικών, καμβάδων, χρωμάτων, πινέλων κ.λπ.
Αμέσως μετά θα αναφέρω τα ονόματα των παιδιών - καλλιτεχνών που έλαβαν μέρος σ' αυτή την δραστηριότητα.
Πανάγου Ελένη [απούσα]
Πατσιατζή Εβελίνα - Διώνη
Τσιούνη Εύα
Γκοβίνας Κωνσταντίνος
Ραρρά Νικολέτα
Ρίζου Μαρία
Γκοβίνα Ραφαηλία
Ρίζος Νικόλαος
Μπέης Θωμάς.
Παιδιά συγχαρητήρια!
Ήσασταν και τα εννέα υπέροχα!
Δυστυχώς λόγω ίωσης δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην εκδήλωση η Ελενίτσα Πανάγου, η εγγονή της Φαίης.
Σας ευχαριστώ για την συνεργασία, σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 
Επίλογος:
Τα παιδιά και θέλουν και μπορούν, και φαντασία έχουν, και προσόντα έχουν, και μεράκι έχουν, το θέμα είναι να τους δίνουμε την δυνατότητα να εκφραστούν δημιουργικά.

















Η φωτογράφηση έγινε από τον διεθνούς φήμης φωτογράφο τον διάσημο Fuji Tomo Kazu.
Επιμέλεια κειμένου: Επικούρειος Πέπος.
Κάρπε Ντίεμ!

ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΊΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΠΑΥΛΟ ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗ έναν ουτοπιστή μιας άλλης εποχής.

Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ από το βροχερό αλλά Πανέμορφο και Μαγευτκό Γοργογύρι, σήμερα μαζί με την Δολέντσια ζήσαμε μαγικές στιγμές στο Μουσείο Ελληνικής Παιδείας στην Καλαμπάκα. Όλα ξεκίνησαν από την προτροπή της γνωστής Μούσας Τερψιχόρης, πριν λίγες μέρες μας επισκέφτηκε η Μούσα και μας προέτρεψε να επισκεφθούμε το Μουσείο και πως αν αυτό συνέβαινε την Κυριακή θα είχαμε την τιμή να μας ξεναγήσει η ίδια η Μούσα!!! Αυτό ήταν από μόνο του ένας πολύ μεγάλος πειρασμός, δεν συμβαίνει συχνά σε θνητούς να έχουν τη τύχη να τους ξεναγεί μια Μούσα. Περίπου κατά τις 12.30 φθάσαμε στο Μουσείο όπου μας υποδέχθηκε ο ιδρυτής!!!! Αυτό και αν είναι τύχη, Παύλος Μπαλογιάννης, περιέργεια, αγάπη, δημιουργικότητα, προσφορά, φαντασία, μεράκι, θυσίες οικονομικές και προσωπικές σε χρόνο και προσφορά, καλοσύνη, χαμόγελο, αυτά είναι ένα μικρό δείγμα από έναν χαρισματικό και αξιότατο άνθρωπο. Φίλες και φίλοι αν στην Ελλάδα του σήμερα έπρεπε να υποκλιθώ και να σταθώ σε στάση προσοχής λόγω απεριόριστου σεβασμού γι' αυτό που έχει δημιουργήσει στην Καλαμπάκα αυτός είναι ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ. 

Πιστέψτε με δεν υπερβάλω καθόλου. Σήμερα ένιωσα περήφανος ως άνθρωπος, και ως Τρικαλινός, τελικά στην πατρίδα μας υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι, εκείνο που με προβληματίζει είναι το γεγονός πως στην πολιτική δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, γιατί; Φίλες και φίλοι το τι έχει συλλέξει αυτός ο υπέροχος άνθρωπος για περίπου 40 χρόνια είναι απίστευτο, ο πλούτος που υπάρχει στο Μουσείο είναι εκπληκτικός και να φαντασθείτε πως είναι μόνον ένα μικρό μέρος της συλλογής που κατέχει ο ιδρυτής του Μουσείου. Ήμασταν πάρα πολύ τυχεροί που την ξενάγηση, μας την έκανε εκτός από την Μούσα Τερψιχόρη που σήμερα είχε και τα γενέθλιά της!!!! Χρόνια καλά Τερψιχόρη και ελπίζω να πάρεις στη ζωή σου αυτά που σου ανήκουν, εκτός λοιπόν από την Τερψιχόρη μας ξενάγησε και ο ίδιος ο ιδρυτής!!! Εννοείται πως τον κάλεσα να επισκεφτεί το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι ώστε να τον ξεναγήσω στα μέρη μας και φυσικά να δοκιμάσει τα μεζεδάκια της Δολέντσιας. Αποδέχθηκε την πρόταση και σύντομα θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε αυτόν και τα μέλη της οικογένειας του στην αυλή των θαυμάτων. 

Τερψιχόρη ευχαριστούμε για την πρόταση και για την ξενάγηση, και κυρίως χάρηκα πάρα πολύ που βρήκες κάτι που το γουστάρεις!! Είναι σημαντικό αυτό που κάνεις να το γουστάρεις τόσο πολύ όπως εσύ. Φίλε!! Παύλο, είναι μεγάλη τιμή για μένα να με αποκαλείς φίλο σου, σ' ευχαριστώ για όλα και κυρίως γι' αυτό το μοναδικό κόσμημα που δημιούργησες στην περιοχή μας. Φίλες και φίλοι βάλτε στο πρόγραμμά σας το ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και θα με θυμηθείτε. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Κατά την επίσκεψή μας στην περιοχή των Μετεώρων, ψάξαμε να βρούμε τι θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο ενδιαφέροντος μέσα στην πόλη, ώστε να συνδυάσουμε τα φανταστικά Μετέωρα με την τεράστια πνευματική κληρονομιά και τη μοναδική θέα, με μια αστική εξερεύνηση της Καλαμπάκας. Έτσι, ανακαλύψαμε το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας. Ένα κρυμμένο διαμάντι στη μικρή πόλη της Καλαμπάκας!
Μετά από μια πρόσφατη επίσκεψη στο Μουσείο Ιστορίας της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, το οποίο αξίζει να επισκεφθεί αν τύχει και βρεθεί εκεί, είχα ήδη μια προσωπική άποψη και αν θέλετε και ένα μέτρο σύγκρισης. Ομολογουμένως, λοιπόν, λίγο πριν φτάσουμε στο Μουσείο Ελληνικής Παιδείας, έκανα τη σκέψη πως μια ιδιωτική πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε να συναγωνιστεί μια πανεπιστημιακή.

Αυτό που είδαμε όμως όταν ο κύριος Παύλος Μπαλογιάννης, ο άνθρωπος πίσω από όλο αυτό το έργο και την ιδέα, ήρθε ο ίδιος να ανοίξει το Μουσείο μόνο για εμάς και να μας ξεναγήσει στην προσωπική του παρακαταθήκη στην ιστορία της ελληνικής παιδείας, ήταν κάτι που δεν χρειαζόταν συγκρίσεις και αξιολογήσεις και ήταν πέραν κάθε προσδοκίας. Στο τέλος της ξενάγησής μας, τον πλησίασα ενθουσιασμένη και του ζήτησα να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη, την οποία με πολλή χαρά δέχτηκε και αξίζει να διαβάσετε παρακάτω…

Κύριε Μπαλογιάννη, κατ’ αρχήν, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για το μουσείο…
Το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας βρίσκεται στην Καλαμπάκα Τρικάλων, στους πρόποδες των Μετεώρων. Άρχισε να λειτουργεί πριν από ενάμιση χρόνο περίπου και σκοπός του είναι η μελέτη, η διαφύλαξη, η προβολή και η ανάδειξη της Ελληνικής παιδείας και των αξιών που απορρέουν από αυτή. Τα εκθέματά του αποτελούνται από προσωπικές μου συλλογές που έχουν σχέση με την ελληνική εκπαίδευση και την παιδεία γενικότερα. Βιβλία με ελληνικό κείμενο που εκδόθηκαν από τα πρώτα χρόνια της ανακάλυψης της τυπογραφίας, καθώς και βιβλία και αντικείμενα της σχολικής ζωής του νέου ελληνικού κράτους από τα χρόνια του Καποδίστρια μέχρι σήμερα. Φιλοδοξία του Μουσείου είναι να φέρει σε επαφή τον επισκέπτη με τα ελληνικά Γράμματα και τον ελληνικό πολιτισμό, με τρόπο απλό και βιωματικό, ώστε το Μουσείο να αποτελέσει χώρο πολιτισμού, εκπαίδευσης, μάθησης και επιστήμης.

Πώς πήρατε την απόφαση να ξεκινήσετε ένα τόσο μεγάλο και πολυδάπανο έργο; Πόσο εύκολο ήταν;
Σίγουρα δεν ήταν μια εύκολη απόφαση και μάλιστα σε αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο της κρίσης. Βέβαια, ένα τέτοιο έργο χρειάζεται πάνω απ’ όλα μεράκι, χρειάζεται πάθος. Υπήρχε προβληματισμός και αγωνία πως θα διασωθεί όλο αυτό το υλικό που συγκεντρώθηκε σε διάστημα 35 χρόνων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει γνωστό και προσιτό στο ευρύτερο κοινό. Με αυτές τις σκέψεις και με τις μικρές οικονομικές δυνατότητες που είχα ξεκίνησα αυτό το έργο και πιστεύω ότι στην πορεία η προσπάθεια αυτή θα υποστηριχθεί, θα βελτιωθεί και θα καλύψει τις όποιες ελλείψεις παρουσιάζει σήμερα.

Ποια ήταν η στάση της πολιτείας στο ξεκίνημα του έργου αυτού; Υπήρξε υποστήριξη από κάποιον φορέα, δεδομένου ότι το έργο πραγματώθηκε σε μια μικρή πόλη;
Δεν ξέρω πόσο βοηθάει σε μια τέτοια προσπάθεια η ανάμειξη της πολιτείας ή κάποιου δημοσίου ή και δημοτικού φορέα. Εγώ πάντως έχω κακή εμπειρία. Στο παρελθόν είχαν ξεκινήσει πολλές συζητήσεις με υπουργεία και με το Δήμο για τη δημιουργία του Μουσείου. Πάντα όμως, μέναμε στις συζητήσεις. Έτσι, ξεκίνησα την προσπάθεια αυτή μόνος μου, χωρίς καμία υποστήριξη ή συμμετοχή της πολιτείας ή άλλων φορέων. Αυτό βέβαια, δεν αποκλείει οποιαδήποτε πρόταση συνεργασίας με φορέα ή Οργανισμό ιδιωτικό ή δημόσιο, εφόσον έχει ως στόχο την βελτίωση της λειτουργίας του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας.

Από την εμπειρία σας, θεωρείτε ότι παρέχεται η δέουσα προβολή σε αντίστοιχου είδους ενέργειες από τη σημερινή πολιτεία; Είναι εφικτή η πραγμάτωση ενός τέτοιου έργου στην Ελλάδα του σήμερα;
Θα σας απαντήσω με ειλικρίνεια. Δυστυχώς η προβολή που παρέχεται από τη σημερινή πολιτεία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι περήφανος γιατί η προβολή του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας γίνεται κυρίως από τους επισκέπτες του και ιδιαίτερα από τους εκπαιδευτικούς. Αυτονόητο είναι ότι είναι πολύ δύσκολη η πραγμάτωση ενός τέτοιου έργου.

Ποιο είναι το σπανιότερο και ποιο το παλαιότερο έκθεμα του μουσείου;
Υπάρχουν αρκετές σπάνιες εκδόσεις βιβλίων που διαθέτει το Μουσείο, ιδίως εκείνες των πρώτων ετών, μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας, αλλά και αργότερα κάποιες εκδόσεις από φημισμένα τυπογραφεία της Ευρώπης. Ασφαλώς, στα σπάνια εκθέματα του Μουσείου συγκαταλέγονται χειρόγραφα μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών.Υπάρχει κάποιο από αυτά με το οποίο θα λέγατε ότι είστε συναισθηματικά συνδεδεμένος;
Με όλα τα εκθέματα είμαι συναισθηματικά δεμένος, διότι με το καθένα υπάρχει μια ξεχωριστή ιστορία στην προσπάθεια ανεύρεσής του. Αν θα έπρεπε να αναφέρω κάποια από αυτά θα έλεγα τα χειρόγραφα των μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών που διαθέτει το Μουσείο.

Εκτός των εκθεμάτων, με τι άλλου είδους δράσεις μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή ερχόμενος στο μουσείο;
Η φιλοσοφία του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας είναι να βρίσκεται κοντά στον επισκέπτη, να παρέχει γνώσεις και πληροφορίες μέσα σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον. Έτσι, πέρα από τη σχολική τάξη, όπου οι επισκέπτες και ιδιαίτερα οι μαθητές, γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων σε παλαιότερες εποχές χρησιμοποιώντας την πλάκα και το κονδύλι, την πέννα, τον κονδυλοφόρο και το μελάνι και μπορούν να φορέσουν τη σχολική ποδιά και το πηλίκιο υπάρχουν κι άλλα προγράμματα και δράσεις στο Μουσείο. Μπορεί ο επισκέπτης να παρακολουθήσει ειδικές προβολές που έχει επιμεληθεί το Μουσείο για την Ιστορία της Γραφής και της Τυπογραφίας. Οι μικροί μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν μύθους του Αισώπου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα πειράματα Φυσικής που γίνονται στο Μουσείο, καθώς και η επίδειξη παλιών παιχνιδιών. Ειδικά φέτος γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο ομηρικό παιχνίδι της σβούρας και επιδεικνύονται στα παιδιά είκοσι περίπου διαφορετικά είδη σβούρας.

Tι είναι αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο τη νέα γενιά κατά την επίσκεψη στο μουσείο;
Νομίζω πραγματικά ότι η νέα γενιά εντυπωσιάζεται ιδιαίτερα από την παλιά σχολική τάξη: με την πλάκα, το κονδύλι, τις πέννες, τους κονδυλοφόρους και τις σχολικές ενδυμασίες. Αλλά το πλέον εντυπωσιακό είναι η έκπληξη που εγώ δοκίμασα από τις νεότερες ηλικίες οι οποίες πλησιάζουν στην αρχή με μια απλή περιέργεια που σε λίγη ώρα μετατρέπεται σε ζωηρό ενδιαφέρον, απρόσμενο, πρέπει να ομολογήσω, και πέραν των προσδοκιών μου. Έτσι, αυτή η επίσκεψη μετατρέπεται σε ένα πραγματικό εκπαιδευτικό ταξίδι, ένα ταξίδι στο οποίο το σχολείο των γονέων τους συναντιέται και συγκρίνεται με τη σημερινή σχολική τους πραγματικότητα.

Φεύγοντας κάποιος από αυτό το χώρο τι πιστεύετε πως έχει εισπράξει;
Φεύγοντας από το Μουσείο ο επισκέπτης έχει εισπράξει γνώση, συναίσθημα και αισιοδοξία. Το τρίπτυχο αυτό εκφράζει νομίζω σε γενικές γραμμές ό,τι αντικρίζω καθημερινά στις αντιδράσεις των επισκεπτών μας. Κάθε μέρα μαζί με τους επισκέπτες μας ακολουθώ κι εγώ αυτό το νοσταλγικό και συναισθηματικό ταξίδι τους στα χρόνια της αθωότητας και των σχολικών χρόνων. Επιπλέον, είναι μια ιδιαίτερη και απρόσμενη ανταμοιβή για μένα το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν όλο το εγχείρημα ως μια ακτίνα αισιοδοξίας μέσα σε καιρούς χαλεπούς, ότι φεύγουν από ‘δω με την πεποίθηση ότι η ύπαρξη του Μουσείου συμβάλλει στη διαφύλαξη της ταυτότητας και της ιστορικής μας μνήμης.

Στο θέμα της ελληνικής παιδείας, ποιο εκτιμάτε ότι είναι το μεγαλύτερο έλλειμμα στην εγχώρια εκπαιδευτική πολιτική;
Υπάρχει ασάφεια και σύγχυση στους επιδιωκόμενους στόχους. Επιχειρούνται αποσπασματικές και κατακερματισμένες απόπειρες μεταρρυθμίσεων με παντελή έλλειψη μακρόπνοου οραματισμού και σχεδιασμού.Τέλος, και καθώς ασχολείστε σε όλη σας τη ζωή με την παιδεία και την εκπαίδευση, πώς βλέπετε την πορεία της ελληνικής παιδείας; Ποιες είναι οι προσωπικές σας εκτιμήσεις για το μέλλον;
Είναι προφανές ότι η ελληνική παιδεία ακολουθεί κατά πόδας της γενικότερη πορεία της ελληνικής κοινωνίας. Είμαι αισιόδοξος όμως, γιατί υπάρχει και η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που προσπαθεί να διαφυλάξει την ιστορική μας μνήμη. Υπάρχουν ακόμα φωτισμένοι δάσκαλοι και παιδαγωγοί που θα χαράξουν νέα πορεία, ώστε η ελληνική παιδεία να βρει το δρόμο που της ταιριάζει και της αξίζει.

Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και την συνέντευξη που μας παραχωρήσατε και θα χαρούμε να τα ξαναπούμε και από κοντά!
Κι εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να παρουσιάσω τους σκοπούς και τη δράση του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας. Πηγή: Μυρτώ Μαρκελλά.

ΟΙ φωτογραφίες είναι του παγκοσμίου φήμης φωτογράφου Fugi Tomo Kazu

ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ 2018 Όταν ο Επικούρειος Πέπος μαζί με την Άλκηστη έκαναν την εικαστική παρέμβαση στους κάδους. Ιδού το αποτέλεσμα.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα και καλή εβδομάδα, χθες με πήρε τηλέφωνο από την Φολέγανδρο ο φίλος μου ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΣ και μου είπε πως στην τοπική τους εφημερίδα διάβασε το πιο κάτω άρθρο και με παρακάλεσε να του πω το τρόπο της τεχνοτροπίας που χρησιμοποιήσαμε ώστε να κάνουν κι αυτοί στους δικούς τους κάδους κάτι αντίστοιχο. Εξήγησα στον φίλο μου την όλη διαδικασία, απλά δεν του ανάφερα την αντίδραση που συνάντησα εγώ από τους επα'ί'οντες του χωριού, όταν, γνωστοποίησα την πρόθεσή μου γι' αυτή την εικαστική παρέμβαση. Ελπίζω να μην συναντήσει κι αυτός την ίδια αρνητικότητα που συνάντησα εγώ. Ένυ γουέη που λέει και ο Γκοτζιό ας το ξεχάσουμε και ας θυμηθούμε το τι έγινε τότε. Μακάρι να πάρουν την σκυτάλη κάποιοι άλλοι και να πράξουν ξανά το ίδιο και με καλύτερο αποτέλεσμα. Έρρωσθε.

Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 06 Αυγούστου 2018 από σήμερα εκπέμπουμε από τον ραδιοφωνικό σταθμό Gorgogiri fm!!
Φίλες και φίλοι σας καλησπερίζω η σημερινή ανάρτηση αφορά την εικαστική παρέμβαση που κάναμε στην πρόσοψη των κάδων απορριμμάτων. Όλα ξεκίνησαν όταν ο Επικούρειος Πέπος πριν αρκετούς μήνες διάβασε για την πρωτοβουλία των κατοίκων ενός χωριού στην Άνδρο.
Οι κάτοικοι κάποια μέρα αποφάσισαν να αλλάξουν την όψη του χωριού τους ξεκινώντας από την εικαστική παρέμβαση στους κάδους απορριμμάτων. Έπιασαν τα πινέλα και άρχισαν να σχεδιάζουν όμορφες εικόνες στους κάδους. Σε λίγες μέρες άλλαξε η όψη όλων των κάδων. Όταν ο Επικούρειος Πέπος διάβασε αυτό το κείμενο σκέφτηκε πως το καλοκαίρι που θα επισκεπτόταν το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, δηλαδή την γενέτειρα του, θα έπραττε το ίδιο που έπραξαν οι κάτοικοι του χωριού στην Άνδρο.
Το καλοκαίρι έφθασε και κάποια στιγμή συζήτησε την ιδέα του με τον τοπικό πρόεδρο τον κ. Κώστα Τσιούνη ο οποίος του είπε πως συμφωνεί αλλά θα έπρεπε να έχουμε και την σύμφωνη γνώμη της δημοτικής αρχής.
Επειδή οι μέρες περνούσαν αποφάσισε να επισκεφθεί ο ίδιος το δημαρχείο προκειμένου να συναντήσει τον υπεύθυνο.
Εντωμεταξύ θα μου επιτρέψετε να αναφέρω ένα σημαντικό γεγονός. Ο Επικούρειος Πέπος ως ερασιτέχνης ζωγράφος σκέφτηκε πως αυτό το έργο τον ξεπερνούσε και ζήτησε την συνδρομή μιας κοπέλας από το χωριό, η κοπέλα ήταν η Άλκηστη Ραρρά η οποία πέρασε φέτος στην Αρχιτεκτονική Αθηνών, 9τη πανελλαδικά, γνώριζε ο Πέπος το ταλέντο που είχε η Άλκηστη και την ενημέρωσε για την ιδέα της εικαστικής παρέμβασης.
Προς τιμήν αυτού του 18χρονου κοριτσιού αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση του.
Το επόμενο βήμα ήταν να σχεδιάσει κάποιες εικόνες ώστε να τις είχε μαζί του ο Πέπος όταν θα επισκεπτόταν τον υπεύθυνο στο δημαρχιακό μέγαρο.

Και τώρα ας έρθω στον υπεύθυνο, το όνομα του θ. Παπασίκας, φίλες και φίλοι ίσως έχετε διαβάσει πως τα Τρίκαλα είναι μια πόλη με ευρωπαϊκά πρότυπα, αυτό οφείλεται στην παρούσα δημοτική αρχή γιατί τα τελευταία χρόνια έχει απογείωση την πόλη των Τρικάλων με τις καινοτόμες παρεμβάσεις. Όταν γνώρισα τον κύριο Παπασίκα κατάλαβα πως όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Προφανώς ο δήμαρχος επιλέγει άριστους συνεργάτες. Σας λέω άριστους γιατί αυτό που εγώ βίωσα ως πολίτης δεν θύμιζε με τίποτα την εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας όταν πρόκειται να έρθουμε σε επαφή με το δημόσιο, και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, π.χ. δήμους κ.λπ.
Όπως σας προείπα ο Πέπος όταν επισκέφθηκε τον κ. Παπασίκα (Γενικός Γραμματέας του Δήμου) και του μίλησε για την ιδέα που είχε, παράλληλα του έδειξε και τα σχέδια που είχε ετοιμάσει η Άλκηστη, ο κ. Παπασίκας ενθουσιάστηκε και άμεσα επικοινώνησε με τον πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου για της σχετικές οδηγίες.
Ο Επικούρειος Πέπος (Σπυρίδωνας Γκοβίνας) δεν πίστευε τ' αυτιά του, τέτοια άμεση ανταπόκριση δεν την περίμενε.

Ήταν προετοιμασμένος για ν' ακούσει αυτά που ακούμε συνήθως, ναι μεν αλλά, θα εξετάσουμε το θέμα σας κ.λπ. Ο Γενικός Γραμματέας μάλιστα ρώτησε ποια βοήθεια θα χρειαζόταν, εννοούσε προφανώς την αγορά υλικών, ο Πέπος του εξήγησε πως το μόνο που ήθελε ήταν το πράσινο φως για να ξεκινήσει, το κόστος θα το κάλυπτε ο ίδιος.
Φίλες και φίλοι αυτό που σας αναφέρω είναι ένα πολύ μικρό παράδειγμα της νοοτροπίας που υπάρχει στον Δήμο Τρικάλων αλλά είναι ενδεικτικό για το πώς έφθασε η πόλη των Τρικάλων να είναι μακράν η καλύτερη σε πολλά θέματα, όταν υπάρχουν σε καίρια πόστα άνθρωποι που δίνουν λύσεις άμεσα πως να μην μιλάει όλη η Ελλάδα για την πόλη των Τρικάλων; Μακάρι αυτή η νοοτροπία να συνεχισθεί και στο μέλλον.
Αφού πήρα το οκ από την δημοτική αρχή, και από το τοπικό συμβούλιο μαζί με την Άλκηστη ξεκινήσαμε την παρέμβαση μας.

Φίλες και φίλοι είναι σημαντικό σε τέτοιες πρωτοβουλίες να συμμετέχουν νέα παιδιά. Το αποτέλεσμα αρκετοί από σας το έχετε ήδη γνωρίσει, τα σχόλια είναι θετικά και ευχαριστούμε όλους εσάς που με τον καλό σας λόγο επιβραβεύσατε αυτή την προσπάθεια. Πιο κάτω θα δείτε εικόνες από την εικαστική παρέμβαση. Μια φίλη με ρώτησε: και τώρα Πέπο που θα ρίχνουμε τα σκουπίδια;
Κύριε Παπασίκα ευχαριστώ, πρόεδρε Κώστα Τσιούνη Ευχαριστώ, Άλκηστη σ' ευχαριστώ. Στέφανε, κι εσένα σ' ευχαριστώ για την προσφορά σου.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος, κατά κόσμον Σπυρίδωνας Γκοβίνας. ΥΓ. Σας περιμένουμε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι για να θαυμάσετε τους πίνακες ζωγραφικής και τις υπόλοιπες ομορφιές του χωριού. ΠΡΟΣΟΧΗ: Το άρθρο είναι γραμμένο το 2018 αυτά που γράφω ισχύουν για το 2018 το τι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια δεν το γνωρίζω. Θέλω να πιστεύω πως θα υπάρξει συνέχεια. Έρρωσθε.

Επιμέλεια ανάρτησης Πεπέ ο Γοργογυραίος.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025 και ένα ποίημα για τα χελιδόνια του Μάρτη της Αναστασίας Κουτσιούκη.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025 ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, βρίσκομαι ήδη στο Σύνταγμα με το κλιμάκιο της ΟΚΡΑ.

Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος, εκείνο που μπορώ να πω είναι το εξής.

Όλος αυτός ο κόσμος που βρίσκεται σήμερα εδώ διψάει κυριολεκτικά για δικαιοσύνη.

Όποιος ή όποια πει κάτι άλλο κάνει μεγάλο λάθος.

Υπάρχει μεγάλη δίψα στον ελληνικό λαό για δικαιοσύνη.

Αν αυτό το μήνυμα δεν το λάβουν οι αρμόδιοι κακό του κεφαλιού τους. Η προσέλευση έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Δικαιοσύνη ζητάμε, είναι τόσο απλό. Επικούρειος Πέπος.

Χελιδόνια του Μάρτη (για τα παιδιά των Τεμπών, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης)

Μες στη σιωπή
Ακούς το φτεροκόπημα
Έρχονται πάλι
Τα μεγάλα
Τα μαυροφορεμένα πουλιά

Τα διάφανα
Μέσα στα γυάλινα μάτια τους
Βαγόνι 1
Βαγόνι 2
Βαγόνι 3
Μέσα στα γυάλινα μάτια τους
Το τραίνο
Περνά-Περνά η Άνοιξη

Τα χελιδόνια
Καίγονται
Μάρτης σ΄αποδημία
Γκρέμισαν
Μάνα
τις φωλιές μας.

Φοβήθηκαν τις σκιές μας
που ανασταίνονταν
μέσα στις φλόγες
Κι είναι νωρίς
Πολύ νωρίς ν’ ανάψει ουρανός
Κόκκινες, μπλε και πράσινες
σημαίες
Μάδισαν τη ζωή μας
πάνω σε μια μαργαρίτα.

Άνοδος
Κάθοδος
Άνοδος
Κάθοδος
Τώρα
Οι ουρές μας γίνονται λεπίδα
Κάτω απ’ τα σίδερα
Μέσ’ απ’ τις λαμαρίνες
Δρεπάνι αίμα
Χαράζει την κοιλιά σου
Έφτασε η ώρα του θερισμού

Φυσά ένας άνεμος περίεργος
Στροβιλίζει την κραυγή του κόσμου
Το κλάμα
Πρώτος και τελευταίος σταθμός.

Γδέρνεις στη γέννα σου
Την ευθύνη που παραιτείται
Σφυροκοπάς
Διώχνεις μακριά
τις μύγες που μαζεύονται
Να δουν
Και να περάσουν
Και να φύγουν.

Δεν ξέρουν τίποτα απ’ τις μέρες μας
Απ’ τα όνειρά μας
Πάντα τους άρεσε η οσμή
της σάρκας
Μετα θάνατον
Μαδάς το χρόνο τους
Στα κομμένα μας δάχτυλα
Μάρτη
Μήτρα
Μάρτη
Μήτρα
Ό, τι απομένει κόκκινη και λευκή κλωστή

Τα χέρια μας
Τα πόδια μας
Θ’ ανθίσουν
Στο χωράφι
Λίπασμα η στάχτη μας
Και σπόρος
Ό, τι απομένει κόκκινη και λευκή κλωστή
Πλέξε το νέο σου φόρεμα
Μ’ άρεσε να σε βλέπω

Να με περιμένεις
Πλέξε
το λώρο σου

Γερά
Ν’ ανέβουμε τη σκάλα.

Αφιερωμένο στα χελιδόνια
Στα θύματα των Τεμπών που τους στέρησαν την Άνοιξη
Στη μάνα
που δεν ανατρέπεται.

Αναστασία Κουτσιούκη.

10 ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ. Β' ΔΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ. Γ' Γίνε φιλόσοφος, αλλά μέσα σε όλη τη φιλοσοφία σου εξακολούθησε να είσαι άνθρωπος.

1. Η αρχή της μεσότητας (Αριστοτέλης). Η αρετή δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως το άκρο αντίθετο της κακίας, αλλά ως το μέσο μεταξύ δύο άκρων. Έτσι η γενναιοδωρία βρίσκεται μεταξύ της τσιγκουνιάς και της σπατάλη, το θάρρος μεταξύ της δειλίας και της απερισκεψίας κοκ.
2. Δίκαιος πόλεμος (Θωμάς Ακινάτης). Είναι δικαιολογημένο να εμπλακεί κανείς σε πόλεμο μόνο αν αυτός αποτελεί έσχατη επιλο­γή, αν η χρήση στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των αντιπάλων πα­ραμένει ανάλογη, αν υπάρχουν καλές πιθανότητες επιτυχίας και αν η πλευρά που μάχεται κατέχει νόμιμα την εξουσία και έχει δίκαιες προθέσεις. Κατά τον πόλεμο οι άμαχοι πρέπει να προστατεύονται και οι πολεμικές επιχειρήσεις να διατηρούνται σε αναλογία.
3. Η λεπίδα του Όκαμ (William of Occam). Οι οντότητες δεν πρέπει να πολλαπλασιάζονται πέραν του απολύτου αναγκαίου. Με άλλα λόγια, εφόσον όλες οι άλλες συνθήκες είναι όμοιες (σημαντικός όρος), οι απλούστερες εξηγήσεις προτιμώνται από τις πιο πολύπλοκες.
4. Η αρχή του αποχρώντος λόγου (Gottfried Wilhelm Leibniz). «Τίποτα δεν υπάρχει δίχως έναν λόγο γιατί να υπάρχει, αντί να μην υπάρχει».
5. Η αρχή των δεδομένων (David Hume). «Ο συνετός άνθρωπος εναρμονίζει την πίστη του με τα εμπειρικά δεδομένα» και «Ένα λιγότερο ισχυρό εμπειρικό δεδομένο δεν μπορεί ποτέ να αναιρέσει ένα ισχυρότερο».
6. «Οφείλω» σημαίνει «μπορώ» (Immanuel Kant). Δεν μπο­ρούμε να πούμε ότι κανείς οφείλει να κάνει κάτι παρά μόνο αν μπορεί να το κάνει.
7. Η αρχή της βλάβης (John Stuart Mill). «Ο μόνος σκοπός για τον οποίο οι άνθρωποι, ατομικά ή συλλογικά, έχουν το δι­καίωμα να επεμβαίνουν στην ελευθερία δράσης οποιουδήποτε συνανθρώπου τους είναι η αυτοπροστασία τους. Ο μόνος σκοπός για τον οποίο μπορεί νόμιμα να ασκηθεί εξουσία σε οποιο­δήποτε μέλος μιας πολιτισμένης κοινότητας, ενάντια στη θέλησή του, είναι η αποτροπή της βλάβης των άλλων. Το προσωπικό όφελος, σωματικό ή ηθικό, δεν συνιστά επαρκή δικαιολογία».
8. Η αρχή της διαψευσιμότητας (Karl Popper). Για να είναι επιστημονικός ένας ισχυρισμός, πρέπει να μπορεί να ελεγχθεί με τέτοιον τρόπο ώστε η αποτυχία σε αυτόν τον έλεγχο να αποδει­κνύει ότι είναι εσφαλμένος. Ή πιο απλά για να είναι χρήσιμη (ή έστω επιστημονική) μια επιστημονική θέση (θεωρία, "νόμος", αρχή κ.λ.π.) πρέπει να είναι διαψεύσιμη, δηλαδή να μπορεί να ελεγχθεί και να αποδειχτεί λανθασμένη.
9. Η αρχή της επιείκειας (Donald Davidson). Όταν ασκούμε κριτική σε απόψεις άλλων, πρέπει να τις ερμηνεύουμε κατά τέ­τοιον τρόπο ώστε να παρουσιάζονται όσο το δυνατόν πιο λογικές.
10. Η αρχή της διαφοράς (John Rawls). Αύξηση της ανισότητας επιτρέπεται μόνο όταν ωφελεί τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας.
Πηγή: Φιλοσοφία Τζούλιαν Μπαγκίνι, εκδ. Μίνωας
Ανιχνευτής Επικούρειος Πέπος.

===================

Αν αναλύσουμε από ετυμολογική άποψη τον όρο Φιλοσοφία στα συνθετικά στοιχεία του, φιλία – σοφία, δηλώνεται η τάση, η εσωτερική διάθεση για τη γνώση του κόσμου. Όταν μάλιστα η τάση αυτή κορυφώνεται, τότε μεταστοιχειώνεται σε έναν έρωτα διαρκή για τη γνώση του κόσμου και του εαυτού του.
Με δεδομένο ότι η γνώση αυτή για τον άνθρωπο δεν είναι ποτέ πλήρης, δικαιολογεί και τη διαρκή αναζήτηση, το αδιάκοπο κυνήγι της γνώσης, τη συνεχή έρευνα. Έτσι, είναι ευνόητο πως η μάθηση που παράγεται και δημιουργείται από την πίεση της φιλίας αυτής προς τη γνώση ονομάζεται Φιλοσοφία.
Ο όρος φιλοσοφία, φιλόσοφος, φιλοσοφικός είναι καθαρά ελληνικός και με τον ελληνικό τύπο χρησιμοποιείται σε όλες τις γλώσσες της οικουμένης.
Πρώτος ο Πλάτων χρησιμοποιεί στα έργα του τον όρο φιλοσοφία, αλλά από τους προσωκρατικούς ο Ηράκλειτος αναφέρει τον όρο φιλόσοφος στο απόσπασμα 35: «Χρη γαρ ευ μάλα πολλών ιστόρας φιλοσόφους άνδρας είναι» (είναι απαραίτητο οι άνδρες που είναι φίλοι της σοφίας να έχουν ερευνήσει πάρα πολλά πράγματα).
Ωστόσο, ο Διογένης ο Λαέρτιος και ο Κικέρων αναφέρουν ότι πρώτος ο Πυθαγόρας (580 – 500 π.Χ.) έκανε χρήση του όρου φιλόσοφος:
«Ερωτηθέντα υπό Λέοντος του Φλειασίων τυράννου τις είη, φιλόσοφος ειπείν· και τον βίον εοικέναι πανηύρει· ως ουν εις ταύτην οι μεν αγωνιούμενοι, οι δε κατ’ εμπορίαν, οι δε γε βέλτιστοι έρχονται θεαταί, ούτως εν τω βίω, οι μεν ανδραποδώδεις, έφη, φύονται δόξης και πλεονεξίας θηραταί, οι δε φιλόσοφοι της αληθείας» (Διογ. Λαέρτ. 8,8).
Όταν ο Λέων, ο τύραννος των Φλειασίων ρώτησε τον Πυθαγόρα τι είναι, του απάντησε πως είναι φιλόσοφος. Είπε ακόμη ο Πυθαγόρας ότι η ζωή μοιάζει με πανηγύρι· όπως λοιπόν άλλοι έρχονται στο πανηγύρι για να αγωνισθούν, άλλοι για να εμπορευθούν, ενώ οι καλύτεροι έρχονται για να απολαύσουν το θέαμα του πανηγυριού, έτσι κατά τον ίδιο τρόπο και στη ζωή, εκείνοι που έχουν φύση δουλική, γεννιούνται από τη φύση τους με έμφυτη επιθυμία να επιδιώκουν τη δόξα και την πλεονεξία, αλλά όμως οι φιλόσοφοι έχουν έμφυτο τον έρωτα της αλήθειας.
Επίσης, ο Ρωμαίος ρήτορας, Κικέρων, στο σύγγραμμά του «Τουσκουλαναί διατριβαί» μας πληροφορεί ότι ο Πυθαγόρας αποκρίθηκε στον Τύραννο Λέοντα: «Δεν γνωρίζω καμία τέχνη, αλλά είμαι φιλόσοφος». Με τον Κικέρωνα συμφωνεί και ο Ιάμβλιχος.
Ο Πυθαγόρας πρόσθεσε ότι «υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι καταφρονούν όλα τα άλλα πράγματα ασχολούνται μετά ζήλον εις την έρευναν της φύσεως όντων»· αυτούς ονόμαζε φιλοσόφους.
Ωστόσο, η κριτική έρευνα έδειξε πως τα σχετικά με τον Πυθαγόρα και τον Λέοντα είναι μεταγενέστερης εποχής και πλασμένα από τον Ηρακλείδη τον Ποντικό, μαθητή του Πλάτωνα, ο οποίος ήθελε να παρουσιάσει τον Πυθαγόρα ως αρχηγέτη του θεωρητικού βίου.
Μετά από την αποδεικτική αυτή έρευνα, η αρχαιότερη χρήση της λέξης φιλόσοφος απαντάται στον Ηράκλειτο.
Όσον αφορά στο ρήμα φιλοσοφέω-ώ απαντάται στον Ηρόδοτο (Α, 30), όπου ο βασιλέας των Λυδών, Κροίσος, λέει στον Σόλωνα «… ως φιλοσοφέων γην πολλήν θεωρίης είνεκεν επελήλυθας» (από αγάπη προς τη γνώση, από έρωτα προς τη σοφία έχεις περιέλθει πολλές φορές).
Το ρήμα αυτό το συναντούμε και στα Ιπποκρατικά συγγράμματα (Ι 620 και ΙΧ 232 L). Ο Θουκυδίδης δεν αναφέρεται στη φιλοσοφία ως μια ιδιαίτερη επιστήμη, αλλά με τον όρο αυτόν εννοεί μια βαθύτερη εξέταση των πραγμάτων με όργανο τη σκέψη.
Ο Ξενοφών στα «Απομνημονεύματα» χρησιμοποιεί το ρήμα φιλοσοφώ. Ο Ευθύδημος συνομιλώντας με τον Σωκράτη λέει «ώμην φιλοσοφείν φιλοσοφίαν…» (Φανταζόμουν ότι ασχολούμαι με τη φιλοσοφία, με την οποία πίστευα πως θα μορφωθώ).
Ο Ξενοφών, επίσης, παρουσιάζει τον Σωκράτη στο «Συμπόσιον» να λέει πως είναι αυτουργός φιλοσοφίας (= αυτοδίδακτος στη φιλοσοφία).
Ωστόσο, κατά τον Πλάτωνα, η σοφία είναι κτήμα του Θεού. Άλλωστε, και στην «Απολογία», ο Σωκράτης δηλώνει απερίφραστα πως «η μόνη αληθινή σοφία είναι η θεϊκή σοφία, ενώ η ανθρώπινη είναι μηδαμινή». Επομένως, η μάθηση και η έφεση για μάθηση συνιστούν τον όρο φιλοσοφία.
Υπό την έννοια της γενικής μόρφωσης θεωρεί τη φιλοσοφία και ο Αριστοτέλης. Στα «Μετά τα φυσικά» διατυπώνει την άποψη ότι «έστι του φιλοσόφου περί πάντων δύνασθαι θεωρείν» (= γνώρισμα του φιλοσόφου είναι η ικανότητα να μπορεί να εξετάζει θεωρητικώς όλη γενικώς την πραγματικότητα).
Για τους Στωϊκούς φιλοσόφους, η φιλοσοφία ορίζεται ως τέχνη, υιοθετώντας μια πρακτική αντίληψη για τη φιλοσοφία. Θεωρούν, δηλαδή, ότι η φιλοσοφία είναι τέχνη με την οποία ο άνθρωπος μπορεί να κάνει κτήμα του την αρετή και να την εφαρμόζει στη ζωή του.
Παρόμοια αντίληψη έχει για τη φιλοσοφία και ο Επίκτητος, που την ορίζει ως «τέχνην περί βίου» και «εφόδιον εις τον βίον», ενώ κατά τον Επίκουρο, η φιλοσοφία είναι η τέχνη που εξασφαλίζει στον άνθρωπο την ευδαιμονία της ζωής.
Μάλιστα, έλεγε το εξής: «Την φιλοσοφίαν, έλεγεν, είναι λόγος και διαλογισμός του ευδαίμονα βίου περιποιούσαν». Το φυσικό μέρος της φιλοσοφίας – κατά τον Επίκουρο – χρησιμεύει για να απαλλάξει τον άνθρωπο από τον φόβο του θανάτου και από την ιδέα της ύπαρξης θεών.
Ως προς τις απόψεις του Πλωτίνου και των νεοπλατωνικών φιλοσόφων, επαναλαμβάνουν τα όσα είχαν υποστηρίξει περί της Φιλοσοφίας ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης. Θεωρούν ότι η Φιλοσοφία είναι γενική επιστήμη που μελετά το σύνολο της πραγματικότητας (Η φιλοσοφία περί πάντα τα όντα καταγίνεται).
Ως κυριότερο κλάδο αυτής δέχονται «την πρώτην φιλοσοφίαν, την οποίαν ο Πρόκλος, ακολουθώντας τον Αριστοτέλη ονομάζει και θεολογικήν».
Στους κόλπους της Νεοπλατωνικής φιλοσοφίας αναπτύσσεται και η θεωρία περί τριαδικής εξελικτικής αναπτύξεως των όντων (μονή, πρόοδος, επιστροφή), την οποία ο Γερμανός Φιλόσοφος Hegel (Έγελος) ανανέωσε κατά τον παρελθόντα αιώνα, και έγινε ο ιδρυτής – εισηγητής της νεότερης Διαλεκτικής, την οποία αργότερα παρέλαβε και υιοθέτησε ο Καρλ Μαρξ.
Οι κατοπινοί Νεοπλατωνικοί του 5ου αιώνα, και ιδίως ο μαθητής του Πρόκλου Αμμώνιος έδιναν τους εξής ορισμούς στη φιλοσοφία:
1. «Φιλία της σοφίας», κατά τον Πλάτωνα,
2. «Γνώσις των όντων ή όντα» ( = γνώση των όντων από τη γενική οντολογική κατασκευή τους), κατά τον Αριστοτέλη,
3. «Γνώσις θείων και ανθρωπίνων», κατά τους Στωϊκούς,
4. «Τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών», κατά τον Αριστοτέλη,
5. «Ομοίωσις θεώ κατά το δυνατόν ανθρώπω», κατά τον Πλάτωνα [Θεαίτητος 176 Α, Νομ. 716 D ],
6. «Μελετητής θανάτου», κατά τον Πλάτωνα [Φαίδων 64 Α και 67 Α].
Ανιχνευτής Επικούρειος Πέπος.

===================

Η Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 2002 την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία της UNESCO, που αναγνώρισε την ανάγκη για κοινό στοχασμό πάνω στα σύγχρονα προβλήματα, που απασχολούν την ανθρωπότητα. Την ημέρα αυτή, ο οργανισμός του ΟΗΕ για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση προτρέπει τα κράτη – μέλη του να διοργανώνουν εκδηλώσεις και συζητήσεις για φιλοσοφικά θέματα.

Γίνε φιλόσοφος, αλλά μέσα σε όλη τη φιλοσοφία σου εξακολούθησε να είσαι άνθρωπος Ντέιβιντ Χιουμ

Με αγάπη για την σοφία (φιλείν + σοφία) η επιστήμη της Φιλοσοφίας, η επιστήμη των επιστημών, αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα που συχνά ξεπερνούν τις γνωστικές δυνατότητες του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί μεν να διευρύνει τα όρια της ανθρώπινης σκέψης, αλλά και ότι μπορεί να μην δώσει λύση στον αρχικό προβληματισμό, παρά να γεννήσει σκέψεις πάνω στην ίδια την σκέψη. Ωστόσο, τελικός σκοπός του φιλοσόφου οφείλει να είναι η δημιουργία προτάσεων για το πώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα, για το πώς θα μπορούσαν να δοθούν απαντήσεις. Και για να δημιουργηθεί η πρόταση, όπως συμβαίνει με όλες τις επιστήμες, θα πρέπει να προηγηθούν η παρατήρηση, η υπόθεση, το πείραμα, η απόδειξη και η επανάληψη.
Η ηθική, η αισθητική, η μεταφυσική, η λογική, η πολιτική φιλοσοφία κ.α. είναι κλάδοι της Φιλοσοφίας που συχνά εμπλέκονται μεταξύ τους και που αφορούν ανέκαθεν την ανθρωπότητα, με διαφορετική ίσως βαρύτητα ανά εποχή.
Εδώ, ας αναφέρουμε πως η Παγκόσμια Οργάνωση Φιλοσοφικών Εταιριών είχε αποφασίσει και πρότεινε στην UNESCO η Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας να εορτάζεται την ημέρα θανάτου του Σωκράτη, στις 5 Μαρτίου του 399 π.Χ. Για αδιευκρίνιστους λόγους η UNESCO αποφάσισε τελικά η ημέρα εορτασμού της Φιλοσοφίας να είναι την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου.
Ως προς το επίκαιρο ερώτημα αν υπάρχει χώρος για φιλοσοφία σε θέματα επικαιρότητας, αυτό το ζήτημα έχει νόημα μόνο για ανθρώπους που είναι φιλοσοφημένοι, που έχουν δηλαδή διδαχθεί την ελληνική φιλοσοφία, που την έχουν δεχθεί ως διδασκαλία, έρευνα, τρόπο ζωής. Για ανθρώπους που έχουν μάθει να προσφέρουν στα κοινά και να προστατεύουν τα πολιτιστικά στοιχεία της χώρας. Για αυτούς τους ανθρώπους η φιλοσοφία έχει πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.
Σήμερα, άλλωστε, δεν είναι ο φιλόσοφος που παίρνει αποφάσεις για τον λαό, όπως συνέβαινε στην αρχαιότητα, αλλά κάποιες πολιτικές ομάδες στις οποίες ζητήθηκε από τον λαό να το κάνουν. Συνεπώς η φιλοσοφία δε θα μπορούσε να απαντήσει στη σημερινή κρίση, αφενός γιατί δεν είναι ειδική να απαντήσει στα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία σήμερα, αφετέρου γιατί δεν ζητάται ποτέ από τους πολιτικούς η γνώμη των σύγχρονων φιλοσόφων. Αν ζητιόταν, σίγουρα θα μπορούσαμε να έχουμε κάποιες προτάσεις, είτε βραχυπρόθεσμες είτε μακροπρόθεσμες.● Θα μπορούσαν, άραγε οι προτάσεις αυτές να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία σήμερα;

Η Φιλοσοφία δεν είναι μία επιστήμη σαν τις άλλες, π.χ. Βιολογία, Χημεία, κατά την οποία πραγματοποιούνται πειράματα, τα αποτελέσματα των οποίων μπορούν να δώσουν άμεσες λύσεις στην ανθρωπότητα. Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής που διαμορφώνει ήθος, φρόνημα, ανοίγει το μυαλό. Όσο πιο ανοιχτό μυαλό έχει κανείς τόσο καλύτερα μπορεί να δεχθεί την Φιλοσοφία και να λειτουργήσει σύμφωνα με αυτήν στην ζωή του. Για να γίνει όμως αυτό, και για να διαμορφωθεί το ήθος, χρειάζεται δουλειά όχι μόνο από τους ειδικούς (π.χ. καθηγητές Φιλοσοφίας) αλλά και από την συνολική εκπαίδευση που δέχεται ένας άνθρωπος, ήδη από το δημοτικό σχολείο. Ένας ανοιχτόμυαλος δάσκαλος ή καθηγητής μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να πορευθεί στην κοινωνία που ζει.
Φιλοσοφίες υπάρχουν αμέτρητες σε όλον τον κόσμο, πόσο μάλλον στην Ελλάδα που είναι η μητέρα της επιστήμης αυτής. Έτσι, στην ελληνική κοινωνία θα έπρεπε να πορευόμαστε σύμφωνα με την ελληνική φιλοσοφία, με τις αρχές και τα ήθη της, η οποία θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία σύμφωνα με τεχνικές που υπάρχουν ήδη από την εποχή του Πλάτωνα.● Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, η Φιλοσοφία να γίνει αντιληπτή από όλους; Πώς θα μπορούσε να μιλά με πιο απλά λόγια;

Το πρόβλημα της εκλαΐκευσης της Φιλοσοφίας υπήρξε ήδη από την εποχών των Πυθαγορείων, οπότε υπήρχαν αυτοί που εισέπρατταν επιφανειακά αυτά που δίδασκε ο Πυθαγόρας και αυτοί που μάθαιναν σε βάθος από τα λεγόμενά του (-αξίζει να αναφερθεί ότι η μετάδοση των γνώσεων εκείνη την εποχή γινόταν πάντοτε προφορικά. Ο Πυθαγόρας δεν άφησε τίποτε γραπτό.)
Μπορεί σήμερα να είναι πολλοί αυτοί που αμφισβητούν τη χρησιμότητά της ή την ίδια της την υπόσταση, η σχέση, όμως, που διατηρεί στο διάβα των αιώνων με τις ιδέες την κρατά ζωντανή και ζωτική για τον άνθρωπο του σήμερα, αυτόν που τόσο εύστοχα κινηματογράφησαν να είναι χαμένος στη μετάφραση.
Ο έρωτάς της με τις ιδέες γεννιέται με τη δημιουργία τους, εκδηλώνεται με την αμφισβήτησή τους, κορυφώνεται με την ανάλυση και κατανόησή τους και καρπός της συνύπαρξής τους είναι η επιστροφή στην ίδια την ιδέα, καθάρια και σχηματοποιημένη.
Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η φιλοσοφία εδρεύει στον κόσμο των ιδεών. Εκεί αναπνέει, εκεί αναπτύσσεται, εκεί προσεγγίζεται. Για να δοθεί, λοιπόν, μία πειστική απάντηση στο ερώτημα «ποια η χρησιμότητα της φιλοσοφίας;» πρέπει να προσεγγιστεί ο κόσμος των ιδεών, έτσι όπως εμφανίστηκε μέσα από το ανθρώπινο πνεύμα. Μία μικρή και σύντομη περιήγηση στον πνευματικό κόσμο του Σωκράτη, του Αριστοτέλη, του Ζαν Ζακ Ρουσό, του Νίτσε δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για την αναγκαιότητά της και τη σημασία της.
Οι θέσεις και οι απόψεις που εξέφρασαν, όχι μόνο δημιούργησαν νέα πεδία ιδεολογικής ανάπτυξης αλλά μετέβαλλαν ουσιαστικά και πρακτικά τον κόσμο γύρω τους. Ο Σωκράτης υπεράσπισε τις θέσεις του και την ηθική του με την ίδια του τη ζωή. Η σκέψη του Αριστοτέλη αποτέλεσε δομικό υλικό του πολιτισμού της Δύσης ενώ το κοινωνικό συμβόλαιο του Ρουσό αποτέλεσε το ιδεολογικό όπλο της Γαλλικής Επανάστασης.
Το ζήτημα, λοιπόν, που γεννάται δεν είναι αν η φιλοσοφία είναι χρήσιμη στο σημερινό άνθρωπο, αλλά γιατί αυτός λησμόνησε τη σημασία της. Γιατί δεν γίνεται άμεσα κατανοητή η αξία της, γιατί η κοινωνία εμφανίζεται αποκομμένη από τη φιλοσοφική σκέψη.
Ανιχνευτής Επικούρειος Πέπος.