" Στην Αφροδίτη της Πιάλειας " ένα ποίημα του Επικούρειου Πέπου που είχε την χαρά και την τιμή να το ακούσει να το απαγγέλει ο σοφός Διδάσκαλος Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος στον κήπο του Ασκληπιού στην ιστορική Πιάλεια πάντα με την ευγενική χορηγία - βοήθεια ενός σοφού Διδασκάλου.
''Την ημέρα που ο Fuji Tomo Kazu επισκέφθηκε την Πνύκα άκουσε έναν φιλόσοφο που ήταν εκείνη τη στιγμή στο βήμα να λέει: Αθηναίοι, αυτοί που παίρνουν γενική μόρφωση και αγνοούν τη φιλοσοφία είναι σαν τους μνηστήρες της Πηνελόπης που πηδούσαν την Μελανθώ, την Πολυδώρα και τις άλλες υπηρέτριες αλλά δεν μπορούσαν να έχουν την κυρία τους''. Μετά από αυτό που άκουσε ο Fuji Tomo Kazu έγινε φίλος της σοφίας. Ο Αρίστιππος έζησε [435-355π.χ.] και ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.
ΣΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΣ
Ω! της ψυχής μου όμορφα, αηδόνια αγαπημένα/
που τις φωλιές σας έχετε στα δέντρα του Κερκετίου όρους/
αφιερώστε σήμερα όλες τις μελωδίες σας/
στους φίλους επισκέπτες μας, αγαπημένους ξένους/
που θα ‘ρθουν στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι./
Να νοιώσουν όλοι τους το μελωδικό φτερούγισμα,
στον απαλό σκοπό σας/
που δίνει φτερά στα όνειρα κι ελπίδα στην ψυχή μας /
για να πετάξει εκεί ψηλά, στο τρύπιο το Λιθάρι/
στην πιο ψηλή του κορφή του Κερκετίου όρους./
Στην Αστραπή την λαμπερή, των κεραυνών λιμέρι/
που ακουμπά τα σύννεφα με τ’απλωμένο χέρι/
Κι όταν χορτάσεις ουρανό, ψυχή μου έλα πίσω/
στο ένα το Μαγευτικό, Πανέμορφο Γοργογύρι/
Στον κήπο του Επίκουρου, τα άνθη του να τρυγήσεις/
που τρέμουνε στο θρόισμα του παιχνιδιάρη ανέμου./
Κι αν δεις το ρόδο που ανθεί μόνον σ’ αυτόν τον κήπο/
Ν’ απλώνει κατακόκκινο άρωμα στον αέρα/
Μην κόψεις απ’ τα πέταλα, μον’ σκύψε και μύρισέ το/
Γιατί το φυλάω για την Υπέροχη φίλη μας, την Αφροδίτη τ Πιάλειας.
====================================================
Ακολουθεί το δεύτερο ποίημα που έγραψε ο Επικούρειος Πέπος
για την Αφροδίτη της Πιάλειας.
Οι καλοί φίλοι,
όπως η Αφροδίτη/
Χωρούν παντού/
Τους κουβανείς μαζί σου/
Στην καρδιά
Και στο νου.
Ταξιδεύεις από άκρη σ' άκρη/
Με λίγες αποσκευές/
Όπως οι πειρατές/
Νησιών και Ουρανών/
Αρκεί να βρεθείς κοντά τους.
Το βλέμμα/
Και η αγκαλιά των φίλων/
Όταν σε αντικρίσουν/
Θα σε αποζημιώσουν/
Πλουσιοπάροχα γιατί σ' αγαπούν.
Με τους Υπέροχους φίλους/
Δίπλα - δίπλα/
Θα υφάνεις μαζί τους/
Τα υφαντά του λόγου/
Και της διαχρονικής φιλίας.
Στην αγαπημένη μας φίλη με σεβασμό και αγάπη.
=======================================================
ΑΦΗΓΗΜΑ
Φίλες και φίλοι καλημέρα, τις πρώτες πρωινές ώρες, κι ενώ βρισκόμουν στα λιβάδια του Μορφέα, απολαμβάνοντας τον δίκαιο ύπνο μου, δέχθηκα μία επίσκεψη, η Μούσα Κλειώ με όλο της το κλέος ήρθε για να μ' ενημερώσει πως εγώ ήμουν αυτός που επέλεξαν οι Μούσες για μία πολύ σημαντική αποστολή.
Σαν σήμερα το 1244 π.Χ. δηλαδή πριν 3268 χρόνια γεννήθηκε η όμορφη Πιάλεια στους πρόποδες του Κερκετίου όρους, η Μούσα Κλειώ μού είπε πως όταν αυτή αποχωρήσει θα μ' επισκεφθεί η Μούσα της Ποίησης, η Ερατώ προκειμένου να μου υπαγορεύσει το ποίημα που θα έπρεπε να γράψω για την γενέθλια ημέρα της Πιάλειας. Όπως καλά γνωρίζετε από άλλον μύθο, την Πιάλεια την είχε ερωτευτεί ο Ασκληπιός, και, η σημερινή ιστορική Πιάλεια, οφείλει την ονομασία της στην όμορφη κόρη του Πίαλου.
Όταν ήρθε η Ερατώ και μου υπαγόρευσε το ποίημα, τής ζήτησα μία χάρη, να μ' επισκέπτεται πιο τακτικά ώστε να έχω την βοήθειά της, να μπορώ κι εγώ που, και που, να γράφω κάποια ποιήματα για να κάνω περήφανους τους δασκάλους μου Ηλία Γιαννακόπουλο και Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο. Η Κλειώ χαμογέλασε και μου υποσχέθηκε πως θα το κάνει.
Όταν αναχώρησε σηκώθηκα αμέσως και κατέγραψα το ποίημα.
Αφιερωμένο στην όμορφη Πιάλεια την κόρη του Κερκετίου όρους.
Πέτα ψηλά Πιάλεια όσο μπορείς/
Εκεί που η ματιά αντέχει/
Να βλέπει το ευλογημένο βουνό/
Το Κερκέτιον όρος όπου στους πρόποδες/
Γεννήθηκες εσύ, η πιο όμορφη κόρη/
Και παρακάλα τους θεούς να ευσπλαχνισθούν/
Την σημερινή Πιάλεια που φέρει το όνομά σου/.
Πέτα ψηλά Πιάλεια όσο μπορείς/
Αλλά να μην ξεχνάς να επιστρέφεις που και που/
Στον τόπο που γεννήθηκες/
Στον τόπο που γνώρισες τον έρωτα/
Στον τόπο που συνάντησες τον Ασκληπιό/
Στον ευλογημένο τόπο των θεραπευτικών βοτάνων.
Στον τόπο που στις μέρες μας γεννήθηκαν/
Σοφοί διδάσκαλοι, όπως ο Ηλίας και ο Δημήτρης/
Στον τόπο που επέλεξε η αγαπημένη μας Αφροδίτη να γίνει νύφη/
Πέτα ψηλά Πιάλεια όσο μπορείς.
Το ποίημα ανήκει στην Μούσα Ερατώ, την μεταγλώττιση έκανε
ο Επικούρειος Πέπος.
==========================================================
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΒΡΑΒΕΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΠΥΛΗΣ κ. ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΑΒΑ.
Φίλες και φίλοι καλημέρα από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, στην σημερινή μου ανάρτηση δεν θα σας μιλήσω για το Μαγευτικό αλλά για την Ιστορική - Πνευματική Πιάλεια και συγκεκριμένα για την βράβευση - κάλλιο αργά παρά ποτέ - του Δασκάλου Δημήτρη Παπαγιαννόπουλου από τον Δήμαρχο Πύλης κ. Μαράβα για την πολύπλευρη προσφορά τού Δασκάλου στην Ιστορική και Πνευματική Πιάλεια, δηλαδή στην γενέτειρά του, και ειδικότερα για την δημιουργία του Μουσείου το οποίο εκτός από την φυσική μας παρουσία στους χώρους του μουσείου τώρα πια μπορεί κάποια/κάποιος να το επισκεφθεί διαδικτυακά και να ξεναγηθεί στα εκθέματα. Η συνεισφορά του δασκάλου ήταν καταλυτική, όπως ειπώθηκε από όλους τους ομιλητές, το Μουσείο της Πιάλειας οφείλει την ύπαρξή του στον Δάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο.
Πριν συνεχίσω θα μου επιτρέψετε να κάνω μία αναφορά στην σημερινή μέρα γιατί ή 07/07/77 υπήρξε για μένα σταθμός στην ζωή μου, τότε μπήκαν τα θεμέλια για την Π.Η.Ε.Φ. (Παγκόσμια Ημέρα Εκλεκτών Φίλων) και γι' αυτό 47 χρόνια μετά είμαι πολύ συγκινημένος που κάνω την σημερινή ανάρτηση. Εκείνη η σημαντική ημερομηνία ήταν η έναρξη μιας Υπέροχης και Μοναδικής φιλίας και σήμερα είμαι διπλά χαρούμενος που θα αναφερθώ στην βράβευση ενός εκλεκτού φίλου που είχα την τύχη να γνωρίσω μέσω των επίσης εκλεκτών φίλων Ηλία Γιαννακόπουλου και Αφροδίτης Μαργαρίτη. Ας επανέλθω στην μαγική βραδιά της βράβευσης, πριν 20 μέρες περίπου δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον διδάσκαλο όπου έγινε ο πιο κάτω διάλογος.
Διδάσκαλος:
Πέπο καλημέρα σε σένα και σε όσους το αξίζουν.
Πέπος:
Καλημέρα Διδάσκαλε, να χαιρόμαστε την αγαπημένη μας καλή Νεράιδα που σήμερα έχει τα γενέθλιά της.
Διδάσκαλος:
Να την χαιρόμαστε και να μας χαίρετε, λοιπόν Πέπο έχω καλά νέα, ορίστηκε η ημερομηνία 05/07/24 και ώρα 20:00 τής εκδήλωσης για την ψηφιακή παρουσίαση του Μουσείου και όπως με ενημέρωσε η οργανωτική επιτροπή θα με βραβεύσουν για την συνεισφορά στο Μουσείο και όχι μόνο. Θα ήθελα εκείνη την ημέρα να είσαι εκεί μαζί με την Λόλα, την Φαίη, τον Αλέξανδρο και την Ράνια.
Πέπος:
Διδάσκαλε, εγώ και η Λόλα θα είμαστε εκεί πάση θυσία, ακόμα και αν χρειαστεί να κάνω χρήση του ελικοπτέρου της ΟΚΡΑ για να παραστούμε μαζί με την Λόλα και μετά την εκδήλωση να επιστρέψουμε, ελπίζω όμως πως δεν θα χρειαστεί γιατί θα φροντίσω να είμαστε στο Μαγευτικό το αργότερο δύο μέρες πριν την εκδήλωση. Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα απουσιάζω από την βράβευσή σου, θα είναι τιμή μας να είμαστε εκεί.
Διδάσκαλος:
Να είσαι καλά Πέπο και σας περιμένουμε να τα πούμε από κοντά.
Σημαντική Παρατήρηση:
Επειδή όταν ανακοινώθηκε η ημερομηνία βράβευσης η Αφροδίτη και ο Ηλίας είχαν ήδη κλείσει εισιτήρια για την κρουαζιέρα στο Αιγαίο ζήτησαν από εμένα και την Λόλα να τους εκπροσωπήσουμε, αυτό και πράξαμε.
Η εκδήλωση ξεκίνησε πράγματι στην ώρα της, σπάνιο πράγμα γιατί όπως καλά γνωρίζετε στο θέμα της ώρας έχουμε πολλά κουσούρια εμείς οι Έλληνες με αποτέλεσμα να λέμε οκτώ και να ξεκινάμε στις εννέα. Για μία τόσο σημαντική εκδήλωση και για έναν τόσο ξεχωριστό Δάσκαλο περίμενα πως θα ήταν εκεί όλο το χωριό και πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί, ως φαίνεται ο αγώνας μεταξύ Ισπανίας και Γερμανίας και μεταξύ Πορτογαλίας και Γαλλίας κράτησε πάρα πολλούς στο σπίτι. Ενυ γουέη όπως λέει και η Ευαγγελική ρήση "ουκ εν τω πολλώ το ευ." Τον λόγο πήραν οι: κ. Κώστας Μαράβας Δήμαρχος Πύλης, ο κ. Χρήστος Νάκος, ο κ. Βασίλης Παφίλης πρόεδρος της τοπικής κοινότητας, η κ. Ρούλα Χαντζιάρα, ο κ. Αχιλέας Κωστούλας, η κ. Κατερίνα Πανδρεμένου, και ο κ. Σωτήρης Μαγειρίας, όταν οι ομιλητές ολοκλήρωσαν τις ομιλίες τους κάλεσαν τον Δάσκαλο να του απονείμει την τιμητική πλακέτα ο Δήμαρχος κ. Μαράβας και αμέσως μετά τον λόγο πήρε ο διδάσκαλος, ήταν ένας χείμαρρος! Έχετε δει τον Κεφαλοπόταμο τον χειμώνα μετά από νεροποντή; Έτσι έρρεε και ο λόγος του Δασκάλου, δεν χρειαζόταν χαρτιά ο Δάσκαλος γιατί όλα υπήρχαν γραμμένα στον σκληρό δίσκο του μυαλού του. Για μένα δύο άνθρωποι, και οι δύο τέκνα της Πιάλειας, έχουν αυτό το χάρισμα να βγάζουν φτερά τα λόγια τους και να πετούν σαν πουλιά για να φτιάχνουν τις φωλιές τους στις φιλολογικές σπηλιές του εγκεφάλου, ο ένας είναι ο Ηλίας Γιαννακόπουλος και ο άλλος ο Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος, αυτοί είναι οι Διόσκουροι της Πιάλειας. Αναρωτιέμαι πολλές φορές πόσο τυχερά ήταν τα παιδιά που είχαν αυτούς τους δασκάλους, ελπίζω κάποια παιδιά να το είχαν καταλάβει. Φίλες και φίλοι έστω και αργά αυτή η βράβευση ήταν μία αναγνώριση της προσφοράς ενός ανθρώπου που έχει προσφέρει πάρα πολλά στον τόπο του και κυρίως στην παιδεία των μαθητών του. Μου έκανε κάκιστη εντύπωση που δεν παραβρέθηκε κάνεις από τον δήμο Τρικκαίων και κανείς βουλευτής και ειδικότερα ο πρώην δήμαρχος και νυν υπουργός κ. Παπαστεργίου, ίσως να μην κατάλαβαν ποιος ήταν ο αποδέκτης της βράβευσης, ή ίσως οι συνεργάτες τους να μην τους ενημέρωσαν. Αν αναρωτιούνται κάποιοι γιατί η αποχή έφθασε στο 60% ας ψάξουν και λίγο αυτές τις απουσίες γιατί αν δεν αλλάξουν άρδην οι πολιτικοί τις συμπεριφορές τους ίσως στις επόμενες εκλογές να βρεθούν προ μεγαλύτερης έκπληξης.
Σας έχω φυλάξει για το τέλος μια πολύ ευχάριστη έκπληξη που ακούει στα ονόματα: Κώστας Πουλιανίτης, Στέφανος Ντάκος και Θανάσης Μπρέντας. Ειδικά γι' αυτούς τους τρεις σημαντικούς ανθρώπους θα κάνω άλλες αναρτήσεις γιατί έχω πολλά να σας πω. Πάρτε μία μικρή γεύση, μετά την εκδήλωση ο Δάσκαλος μάς κάλεσε στο συμπόσιο που είχε κανονίσει σε ταβέρνα του χωριού όπου μεταξύ οίνου και μεζέδων ο βουκολικός ποιητής Στέφανος Ντάκος απάγγειλε ποιήματά του και ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης και συγγραφέας Θανάσης Μπρέντας με την κιθάρα και την μελωδική του φωνή μας ταξίδεψαν στην Ουτοπία της ποίησης και της μουσικής.
Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα καιρός. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
=================================================================
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
Ένα ακόμη ποίημα από τον Επικούρειο Πέπο. Ο τίτλος του ποιήματος και μόνο ο τίτλος, ανήκει στον ποιητή Μιχάλη Κατσαρό που είχα την τύχη να γνωρίσω στο PEPOS RESTAURANT.
Ἀντισταθεῖτε: σ᾿ αυτούς που σας λένε κούφια λόγια με ξύλινη γλώσσα.
Ἀντισταθεῖτε: σ᾿ αὐτὸν ποὺ θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά από ιδιοτέλεια και όχι από μεράκι για προσφορά και δεν ασχολήθηκε ποτέ με το τι νερό πίνουμε.
Ἀντισταθεῖτε: σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει και χτυπάει τον κόσμο στην πλάτη πριν τις εκλογές, και μετά ξεχνάει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την θέση του συμβούλου η του προέδρου κ.λπ.
Ἀντισταθεῖτε: πάλι σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται υπεύθυνοι χωρίς ποτέ να σκεφτούν την παραίτηση λόγω ανικανότητας.
Αντισταθείτε: στὶς κολακεῖες των υποψηφίων που σας θυμούνται λίγο πριν τις εκλογές.
Ἀντισταθεῖτε: σε όλους τους δήθεν υπεύθυνους που ενώ ο τόπος έχει γεμίσει χωματερές αυτοί δεν έχουν μάτια να τις δούνε και τολμούν να ζητούν ξανά την ψήφο σας.
Αντισταθείτε: σε όλους αυτούς που ψηφίζουν τους ανίκανους και τους παρτάκηδες και παίρνουν στο λαιμό τους τους υπόλοιπους. Ειδικά σ' αυτούς αντισταθείτε σφόδρα.
"Αντισταθείτε": Β' μέρος.
Αντισταθείτε στην Γιουροβίζιον της ασχήμιας και τον κάθε λογής Το Της Τα που υποβιβάζουν την αισθητική μας και θέλουν με το ζόρι να μπούνε στο μυαλό μας με τα σκατά τους.
Αντισταθείτε στους κυβερνήτες και στα κόμματα με τους κομματικούς στρατούς που αρέσκονται να λένε πως βρίσκονται εκεί δήθεν για το καλό μας.
Αντισταθείτε στους ανεπάγγελτους, επαγγελματίες πολιτικούς που η μόνη τους έγνοια είναι η εξουσία που τους επιτρέπει την "αρμεγή" των κονδυλίων και του εύκολου πλουτισμού, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες νέοι ξενιτεύονται για να βρουν σωστή εργασία.
Αντισταθείτε στους βιαστές του περιβάλλοντος και της αισθητικής όπου και αν σταυλίζονται, όσο μεγάλους σταυρούς και αν κάνουν, όσο και αν προσποιούνται τους αγαθούς γιατί και στον παράδεισο - αν υπάρχει - θα κάνουν τα ίδια.
Αντισταθείτε όταν ακούτε πως ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα γιατί ποτέ δεν ήταν και δεν θα είναι. Βλέπε πυρκαγιές και πλημμύρες.
Αντισταθείτε στους σιωπιστές που είναι λαλίστατοι μόνο όταν δεν υπάρχει κομματική γραμμή.
Αντισταθείτε στα δήθεν ανεξάρτητα ΜΜΕ που είναι φουλ εξαρτημένα από τα κονδύλια των κομμάτων και των κυβερνώντων γιατί στο τέλος της ημέρας, αντί για ενημερωμένος πολίτης, θα έχεις καταντήσει ανημέρωτο όργανό τους και άμισθος πωλητής τους.
Αντισταθείτε στην παρούσα κυβέρνηση και στην παρούσα αντιπολίτευση γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία, γιατί οι μετακλητοί υπάλληλοι από 5.000 έχουν φθάσει στις 8.000, γιατί δεν υπάρχει αξιολόγηση, γιατί δεν υπάρχει μέριμνα για σωστή παιδεία, γιατί αντί για εκπαιδευτικούς και νοσηλευτικό προσωπικό προσλαμβάνουν αστυνομικούς για την πάρτη τους και όχι για την ασφάλεια των πολιτών.
Αντισταθείτε σε όλους τους παρτάκηδες, τους Χαμουστεράκηδες, τους δήθεν και τους τάχαμ και στους αχάριστους που υπάρχουν γύρω μας και με το εγώ τους μολύνουν το περιβάλλον και την υγεία μας.
Αντισταθείτε στους ανάξιους πολίτες που δεν επιτρέπουν στους άξιους να φθάσουν στα κέντρα αποφάσεων για ένα καλύτερο μέλλον.
Αντισταθείτε στον εαυτό σας που λέει: ωχ αδερφέ εγώ θα σώσω τον κόσμο.
Αντισταθείτε στους πολίτες που σιωπούν ενώ δίπλα τους διαπράττονται οικολογικά εγκλήματα και όχι μόνο.
Αντισταθείτε στους δήθεν ευαίσθητους που ενώ βλέπουν την ασχήμια που υπάρχει γύρω μας απλά σιωπούν.
Αντισταθείτε στους βλάκες που παριστάνουν τους έξυπνους και ειδικά σ' αυτούς που τους χειροκροτούν.
Αντισταθείτε εν γένει στα κακώς κείμενα, στους ανέραστους, σε όλα αυτά που σας πληγώνουν και φυσικά στους άπληστους γιατί ποτέ τους δεν χορταίνουν.
Αντισταθείτε στον εκμαυλισμό των μικρών κομμάτων που κάποια στιγμή θα γίνουν ουρά σε κάποιο μεγάλο κόμμα και θα εξαργυρώσουν την δική σου ψήφο προς όφελός τους.
Αντισταθείτε στον διχαστικό λόγο και στην κενολογία των φαύλων και των αυλοκολάκων απ' όπου και αν προέρχεται γιατί βλάπτει σοβαρά την πορεία της πατρίδας μας.
Αντισταθείτε σε όλους τους καρεκλοκένταυρους που άλλα σας είπαν πριν τις εκλογές, και άλλα πράττουν μετά, ανερυθρίαστα και χωρίς ντροπή δήθεν για το καλό μας.
Αντισταθείτε στα υπόγεια ρεύματα συμφερόντων στις μικρές κοινωνίες όλων των αποχρώσεων που δεν συνάδουν με το καλό και το δίκαιο των πολλών.
Αντισταθείτε στους θρησκόληπτους και στους δογματικούς γιατί στην ουσία είναι συγκοινωνούντα κενά δοχεία.
Αντισταθείτε στους ανόητους; ψηφοφόρους που αντί να επιλέξουν τον καλύτερο για εκπρόσωπό τους, έναν άξιο διδάσκαλο, προτιμούν κάποιον από τον σωρό για να νιώθουν όμορφοι! και ωραίοι! μέσα στην ανοησία τους.
Αντισταθείτε στους πάσης φύσεως χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την ουσία των ρήσεων του ιδρυτή: "αγαπάτε αλλήλους" και "ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν", και στους δήθεν δημοκράτες που νομίζουν πως η Πνύκα είναι καφετέρια ή χώρος καπνίσματος.
Μην αντισταθείτε στους ποιητές, στους συγγραφείς, στους λογοτέχνες, στους δημιουργικούς, στους σχολαστικούς, στους οραματιστές, στους αληθινούς, στους εικαστικούς, στους σκεπτόμενους, στους ευαίσθητους, στους ευγενείς, στους άξιους, στους δασκάλους, και στους ανιδιοτελείς, στους Ουτοπιστές, στους Ιδαλγούς, στους καλοσυνάτους, στους οραματιστές, στους διψασμένους για δικαιοσύνη, σ' αυτούς που προσφέρουν από το υστέρημά τους, δηλαδή σε όλους αυτούς που δίνουν νόημα στη ζωή μας γιατί όλοι αυτοί μας προσφέρουν μεταξύ άλλων και πνευματική τροφή, και η μόνη τους έγνοια είναι να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ας επιλέξουμε λοιπόν που και σε ποιους πρέπει να αντισταθούμε.
Αντισταθείτε όχι απλά για την αντίσταση - ανυπακοή αλλά για την ουσία, για την δημιουργία, για την αυτογνωσία, για να μπορούμε να σταθούμε μπροστά στον καθρέφτη χωρίς να ντρεπόμαστε, μόνο τότε έχει αξία ο τίτλος του ποιήματος.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
============================================================
ΟΤΑΝ Η ΟΚΡΑ ΒΡΑΒΕΥΣΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΘΑ ΤΖΑΝΕΑ - ΚΑΡΔΟΥΛΑ δηλαδή την αγαπημένη μας δασκάλα το 2013 και από την συνάντηση που έγινε τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ του 2022 στον κήπο του ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.
Στους γονείς μου οφείλω το ζην
Στους δασκάλους μου το ευ ζην.
Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, θα συμπληρώσω σήμερα 27/09/2022 λίγα λόγια για την δασκάλα μου την Κυρία Μάρθα, λίγο πριν φύγουμε από το χωριό, δηλαδή προς το τέλος Αυγούστου έκανα μία πολύ ωραία σκέψη την οποία και υλοποίησα άμεσα. Κάλεσα ένα απόγευμα την δασκάλα μου στο σπίτι, και χωρίς να της έχω αναφέρει κάτι, είχα προσκαλέσει και κάποιες κοπέλες που ήταν μαθήτριές της και έναν μαθητή της. Παραβρέθηκαν οι: Χριστίνα Βερβέρα - Ντακούλα, κορυφαία μαθήτρια με ειδική αποστολή, η Μαρία Γκοβίνα - Τσιούνη, κι αυτή κορυφαία, ο πατέρας της την προόριζε για το πολυτεχνέιο αλλά ο έρωτας την κράτησε στο χωριό, η Φαίη Γκοβίνα -Τσίρκα, δεν ήταν κορυφαία αλλά ήταν εύστροφη και ειδικότερα στα μαθηματικά ήταν το κάτι άλλο, όλοι οι μαθητές όταν είχαν δυσκολία στα μαθήματα πήγαιναν στην Φαίη για να τους λύσει τις ασκήσεις, η Βαγγελιώ Τσίρκα - Γιαννιού ήταν όντως πάρα πολύ καλή, και φυσικά η οικοδέσποινα Λαμπρινή, η οποία μαζί με τον Γκοτζιό ήταν τα φαινόμενα του σχολείου, και ο μαθητής της Θωμάς Ντακούλας ο αγαπημένος μαθητής της κυρίας Μάρθας γιατί ήταν πολύ σεμνός και υπάκουος.
Ήταν πολύ συγκινητικές οι στιγμές που ζήσαμε, όλοι μας είχαμε πολλά να θυμηθούμε από τα μαθητικά μας χρόνια που ζήσαμε κοντά σ' αυτή την υπέροχη δασκάλα. Το χάρηκε ιδιαίτερα η κ. Μάρθα και γι' αυτό όταν την μετέφερα στο σπίτι της με το αυτοκίνητο μου είπε: Σπύρο, εγώ θα σε αποκαλώ Σπύρο γιατί μ' αυτό το όνομα σε είχα γνωρίσει, σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό που έκανες σήμερα. Σ' ευχαριστώ επίσης και για τα βιβλία που μου δανείζεις κάθε φορά που έρχεσαι στο χωριό. ΥΓ. Επειδή η δασκάλα μας είναι βιβλιοφάγος -το μετέδωσε και σε μένα αυτό- λίγο πριν φύγω από το χωριό της αφήνω 10 βιβλία για την χειμερινή περίοδο.
Κάντζα 24-06-13 όταν ο μαθητής mr pepos μετά από σαρανταεννιά χρόνια συνάντησε τη δασκάλα του, την Κυρία Μάρθα Τζανέα-Καρδούλα. Την αγαπημέ του του δασκάλα.
Θα επιστρέψω λίγα χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στο 1964, σ’ ένα χωριό των Τρικάλων το μαγευτικό και πανέμορφο Γοργογύρι έφτασε μια νεράιδα από την Μάνη. Όταν πληροφορηθήκαμε από τον κύριο Καραμίτζιο πως αυτή θα είναι η νέα μας δασκάλα πετάξαμε από τη χαρά μας.
Ήταν Ιανουάριος του 1964 και η νέα μας δασκάλα ήταν μόλις 24 ετών πανέμορφη και ψηλή,[φέρτε στη μνήμη σας την Ειρήνη Παππά για να καταλάβετε τι εννοώ] ήταν ένα λουλούδι μέσα στον χειμώνα, σ’ έναν βαρύ χειμώνα που ο ερχομός όμως της νέας δασκάλας-νεράιδας ήταν για εμάς τα παιδιά όπως οι αλκυονίδες μέρες που περιμέναμε και που με τον ερχομό της ήρθαν πιο νωρίς. Η δασκάλα – νεράιδα με το μαγικό της ραβδάκι άγγιξε όλα τα παιδιά και ενώ ήμασταν στην αδράνεια και στην αμάθεια ξαφνικά το κλίμα άλλαξε για αρκετά παιδιά και γίναμε ενεργοί και φιλομαθείς.
Είχαμε βρει την δασκάλα των ονείρων μας, στο δικό μας σχολείο έτυχε να έρθει η εκπαιδευτικός που θα κοσμούσε την εκπαιδευτική κοινότητα. Αν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα η πλειονότητα ήταν όπως η κυρία Μάρθα Τζανέα ο τόπος μας δεν θα είχε τα χάλια που έχει σήμερα, η παιδεία μας θα ήταν πολύ διαφορετική. Πόσους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς είχαμε και έχουμε? Πολύ φοβάμαι ελάχιστους, σίγουρα πάντως είναι μειονότητα.
Ας επιστρέψω όμως πίσω στο 1964, πλησιάζοντας το καλοκαίρι είχε αρχίσει να φωλιάζει μέσα μας ο φόβος μήπως στην επόμενη σεζόν δεν θα είχαμε ξανά μαζί μας την δασκάλα μας. Την αγωνία μας αυτή την έλυσε ο έρωτας!!! Ναι καλά διαβάσατε ο έρωτας, αυτός ο μικρός φτερωτός θεός με τα βέλη του «πλήγωσε» την καρδιά της δασκάλας μας και ενός συγχωριανού μας του Βασίλη Καρδούλα. Σε έξι μήνες έγινε ο γάμος, τώρα πια ο φόβος έφυγε από την ψυχή μας ήμασταν ευτυχείς που θα ήταν για πάντα κοντά μας.
Η δασκάλα μας ήταν από τους Γαργαλιάνους και είχε άλλα τρία αδέρφια αγόρια και τα τρία. Η μητέρα της μετά το θάνατο της μητέρας της, δηλαδή τη γιαγιά της δασκάλας μας είχε αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές της και να επιστρέψει στην οικογένεια. Το ανεκπλήρωτο όνειρο της μητέρας της δασκάλας μας ήταν που συνέδραμε και παρότρυνε την κόρη της να σπουδάσει και να γίνει δασκάλα, ευτυχώς για μας τα παιδιά του Γοργογυρίου.
Θα μου επιτρέψετε να παραθέσω εδώ τα λόγια του L. Wittgenstein «τα έργα των μεγάλων δασκάλων είναι ήλιοι που δύουν και ανατέλλουν ολόγυρά μας. Θά ‘ρθει καιρός για κάθε μεγάλο έργο, που τώρα βρίσκεται στη δύση του, να ανατείλει ξανά». Αυτό ήταν για μας η νέα δασκάλα μας, ήταν ο ανατέλλων ήλιος. Και θα μου ξαναεπιτρέψετε αυτή τη φορά να παραθέσω τα λόγια ενός πολύ φωτισμένου δασκάλου του Αλέξανδρου Δελμούζου «μορφώνω ένα άτομο θα πει δίνω μορφή στον ψυχικό του κόσμο, σε κάτι άμορφο ακόμα. Στο άτομο όμως δεν μπορούμε να δώσουμε αυθαίρετα όποια μορφή εμείς θέλουμε, παρά μόνο να το βοηθήσουμε να πάρει με τον καιρό την μορφή που ορίζουν, όσα ζωντανά και διαλεχτά στοιχεία κλείνει μέσα του. Αυτά με τη συστηματική ανάπτυξη και καλλιέργεια δίνουν στον καθένα τον ατομικό του τύπο». Αυτό ξεκίνησε να κάνει η νέα μας δασκάλα, το κατά πόσο θα την άφηναν οι δυνάμεις της αδράνειας και της αντίδρασης ήταν ένα ζητούμενο.
Αυτή λοιπόν την καταπληκτική δασκάλα, τη δασκάλα μας είχαμε αποφασίσει να την τιμήσουμε το 2007 στην ανεπανάληπτη εκδήλωση που είχαμε διοργανώσει ως Λ.Ο.Γ στην αυλή των θαυμάτων αλλά που δυστυχώς δεν μπόρεσε να παραβρεθεί. Κάλλιο αργά λοιπόν παρά ποτέ γι’ αυτό χθές 23-06 που είχαμε πανσέληνο [ το πιο μεγάλο φεγγάρι εδώ και πενήντα χρόνια] μαζευτήκαμε στην Κάντζα κάποιοι από τους μαθητές της και με πολύ συγκίνηση της απονέμαμε μια αναμνηστική πλακέτα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης στην εκπαιδευτικό της καρδιά μας.
Παρόντες ήταν η Βούλα Λιατίφη, η καλύτερη μαθήτριά της, ο Αριστοτέλης, η Ράνια, ο Αλέκος, η Βασιλική-Μελισσάνθη, η Λαμπρινή, η Ντόνα καθώς επίσης και ο «κορυφαίος» Χρήστος-Μποράτος και στα λίγα υπόλοιπα ο mr pepos. Ήταν μία πολύ ξεχωριστή μέρα γεμάτη από μνήμες και συγκίνηση. Κυρία Μάρθα σας ευχαριστούμε γιατί χάρη σ' εσάς αρκετά παιδιά μπόρεσαν να ξετρυπώσουν τα γράμματα. Σας ευχόμαστε να συνεχίσετε να έχετε σωματική και πνευματική υγεία.
ΥΓ. Αληθινός δείκτης του πολιτισμού δεν είναι το επίπεδο του πλούτου ή της μόρφωσης, το μέγεθος των πόλεων και ούτε η αφθονία των συγκομιδών αλλά το ήθος των ανθρώπων που ανατρέφει η χώρα. Έμερσον
Με αγάπη οι μαθητές σας.
Επιμέλεια κειμένου και ανάρτησης mr pepos.
Παρακαλώ διαβάστε τα πιο κάτω κείμενα αφορούν επίσης μία ξεχωριστή δασκάλα που ανήκει στην κατηγορία της Ουτοπίας.
Α' επιστολή προς κ. Γογώνη
Κάντζα 28/03/22
Αγαπητή κυρία Γογώνη καλημέρα σε σας και στους τυχερούς μαθητές σας.
Κυρία Γογώνη ονομάζομαι Επίκουρος - Σπύρος Γκοβίνας και επικοινωνώ μαζί σας για καλό λόγο.
Ας γίνω όμως πιο σαφής.
Χθες, επισκεφθήκαμε με την σύζυγό μου τους κουμπάρους μας στην Μάνδρα την οικογένεια του Κωνσταντίνου Βαλιούτη δηλαδή την γιαγιά και τον παππού μιας μαθήτριάς σας της Σοφίας Νικολάου Βαλιούτη.
Κάποια στιγμή η γιαγιά της Σοφίας, η Νίκη της Καλύμνου, άρχισε να μας μιλάει για ένα γράμμα που είχε γράψει η δασκάλα τής εγγονής της και το οποίο απηύθυνε σε όλα τα παιδιά που διδάσκει λόγω της εθνικής μας γιορτής.
Δεν θα σας το κρύψω πως εν όσο η Νίκη μας διάβαζε το γράμμα, τα μάτια όλων μας ήταν βουρκωμένα....
Επειδή γνωρίζω το τι επικρατεί γενικότερα στα σχολεία και ειδικότερα στην κοινότητα των εκπαιδευτικών νόμιζα πως αυτό το γράμμα το έχει γράψει κάποια ιδανική δασκάλα από την χώρα της Ουτοπίας, δυστυχώς ενώ θα έπρεπε να είσαστε ο κανόνας είσαστε η εξαίρεση. Θα μου επιτρέψετε εδώ να αποτυπώσω και μια προσωπική άποψη:
Αν η ελληνική κοινωνία επιθυμεί να αλλάξει η παρούσα κατάσταση στην παιδεία και γενικότερα στον πολιτισμό, στις συμπεριφορές μας και στην αισθητική μας υπάρχει μόνο μία λύση, να τοποθετήσει τους δασκάλους στο βάθρο που τους αξίζει είτε ηθικά, είτε μισθολογικά, είτε κοινωνικά και φυσικά να τους εκπαιδεύσει σωστά με τις ανάλογες υποδομές. Όταν θα δούμε αυτό να συμβαίνει, τότε μπορούμε να φωνάξουμε όλοι μας, υπάρχει ελπίδα!!
Ως τότε ευτυχώς που θα υπάρχουν φάροι όπως η δασκάλα τής τυχερής Σοφίας που όπως μας είπε η ίδια χθες - ήταν παρούσα - έχω την καλύτερη δασκάλα!!!
Αγαπητή Κυρία Γογώνη σας αξίζουν συγχαρητήρια, είμαι πολύ χαρούμενος που υπάρχετε και κοσμείται την εκπαιδευτική κοινότητα.
Αφιερωμένο
Στις δασκάλες και στους δασκάλους της ψυχής μας.
Ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά.
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Σας χαιρετώ με σεβασμό και θαυμασμό Επίκουρος - Σπύρος Γκοβίνας.
Απάντηση της κ. Γογώνη.
Αξιότιμε κύριε Γκοβίνα,
συγχωρήστε μου τον χρόνο που κύλησε δίχως απάντηση στην ευγενέστατη και συγκινητική επιστολή σας. Μέρες τώρα θέλω να απαντήσω, αλλά ούτε η κούραση ούτε η έλλειψη χρόνου μου το επέτρεψαν.
Εκτιμάω βαθύτατα τα τόσο όμορφα και τιμητικά λόγια που γράψατε για το πρόσωπό μου. Τα έχω διαβάσει πολλές φορές και αναρωτιέμαι "τι να απαντήσω εγώ σε αυτόν τον άνθρωπο;".
Αρχικά, ευχαριστώ θερμά τη γιαγιά της αγαπημένης μου μαθήτριας για την τόση εκτίμηση και τον θαυμασμό. Δεν θεωρώ ότι είμαι κάτι ξεχωριστό... Αν κάτι με ξεχωρίζει είναι ότι πάντα μιλάω στους ανθρώπους γύρω μου, ως εκ τούτου και στους μαθητές μου, μέσα από την καρδιά μου. Και σε κάθε περίπτωση ελπίζω ό,τι μεταδίδω να είναι μόνο προς βελτίωση των εαυτών μας και γιατί όχι, και του κόσμου μας. Είμαι από τη φύση μου ένας ευσυγκίνητος άνθρωπος και με τα παιδιά αυτό ενδυναμώνεται. Μίλησα από καρδιάς με την ελπίδα ό,τι θα ξεχάσουν τις αλλεπάλληλες φωνές μου και θα συγκρατήσουν ο,τι πρόκειται να τους πάει μπροστά, να τους κάνει ευτυχισμένους και με σεβασμό στους συνανθρώπους τους και στις αξίες μας. Διότι, δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή που τα περισσότερα ρέουν γύρω από την προχειρότητα, την επιφάνεια και την επιπολαιότητα.
Αυτές είναι οι δικές μου απόψεις. Ειλικρινά, πιστεύω ότι ο κάθε εκπαιδευτικός κάνει ο,τι καλύτερο μπορεί, με τις δικές του δυνάμεις. Το σημείο που καθένας φτάνει είναι ορισμένο... Αλλά σίγουρα ο κόπος του για εκεί είναι αξιοσημείωτος. Επειδή όλοι προερχόμαστε από διαφορετικά περιβάλλοντα, δε μπορώ να κρίνω με τα δικά μου κριτήρια. Θα ήταν άδικο ! Πιστεύω και θέλω να συνεχίσω έτσι, ο,τι πράγματι ο καθένας κάνει το καλύτερό του!
Συγχωρήστε μου, την ολιγόλεπτη επικοινωνία μας στο τηλέφωνο. Για λόγους διακριτικότητας και σεβασμού στους συναδέλφους που βρίσκονταν στο γραφείο δασκάλων, δεν μπορούσα να πω περισσότερα.
Βαθύτατα με συγκινήσατε.
Ο,τι κάνω είναι αφιερωμένο στα παιδιά μου!
Θα ήθελα πολύ να σας συναντήσω από κοντά κάποια στιγμή, να δω ποιοι είναι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που αφιέρωσαν από τον χρόνο τους για να γράψουν στη δασκάλα της μικρής Σοφίας!
Μετά βαθύτατης εκτίμησης,
Γογώνη Γιώτα
η δασκάλα της Σοφίας !
Καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακου!
ΥΓ: Αγαπώ πολύ το ποίημα που αφιέρωσατε!
=====================================================================
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ
08/08/23 Μία Μαγική Βραδιά στον Κήπο του Ασκληπιού στην ιστορική και πνευματική Πιάλεια.
Φίλες και φίλοι Καλημέρα, Τετάρτη σήμερα και τα καλά νέα έχουν ήδη ξεκινήσει από χθες Τρίτη, η ώρα που ξεκίνησα να γράφω το πιο κάτω κείμενο είναι 02:24 πριν λίγα λεπτά επιστρέψαμε από την Πιάλεια όπου ζήσαμε ανεπανάληπτες - μοναδικές στιγμές γεμάτες εκπλήξεις και μεγάλες συγκινήσεις. Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή λίγες μέρες πριν έλαβα μία πρόσκληση από τον εκλεκτό μας φίλο τον διδάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο από την Πιάλεια.
ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ
ΑΥΡΙΟ Τρίτη 08/08/23 και ώρα 21.00 σας περιμένουμε στον κήπο του Ασκληπιού στην όμορφη και ιστορική Πιάλεια σε μια φιλική συνάντηση Γιαννακοπουλαίων και επικούρειων φίλων να συνδειπνήσουμε (ελαφρώς) μετά συνοδείας οίνου ή ζύθου και φυσικά να ακούσουμε τα πρόσφατα ποιητικά έργα του Επικούρειου Πέπου και να θαυμάσουμε τις νέες δημιουργίες στην μετώπη της οικίας του οικοδεσπότη. Τις προσφωνήσεις θα κάνει ο μικρός μας φίλος Γιάννης Γιαννακόπουλος τζούνιορ, και στον ρόλο συγκεντρωσιάρχη θα είναι η εύχαρις και αγαπητή μας Αφροδίτη.
Στις 20:55 περνούσαμε την πύλη του Μεγάρου της οικογένειας Δημήτρη και Γιώτας Παπαγιαννοπούλου, αρχικά μας υποδέχθηκαν οι οικοδεσπότες και στην συνέχεια τα επίτιμα μέλη του κήπου, ο Ασκληπιός, η Νίκη, ο Αχιλλέας, η Αφροδίτη, ο Ηρακλής, ο Αλέξανδρος, και ο Κολοκοτρώνης. Σε λίγα λεπτά κατέφθασαν και τα υπόλοιπα μέλη της συναστρίας, ο μικρός Γιαννάκης, η Στέλλα, ο Πάνος, ο Γιάννης, η Κασσιανή, ο Ηλίας και η Αφροδίτη. Όλοι τους εκλεκτοί φίλοι, φίλοι αληθινοί, φίλοι που γι' αυτούς ο μέγιστος Παπανούτσος είχε γράψει τα πιο κάτω λόγια.
Η φιλίας είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου.
Συνδέει όσους ξέρουν να εκτιμήσουν και εμπιστευθούν τον άνθρωπο σαν άνθρωπο.
Τη φιλία διαλύουν ή ιδιοτέλεια, ό φθόνος, η αχαριστία, ή αντιζηλία.
Μεγάλος εχθρός της: ή καχυποψία.
"Η φιλία, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας.
Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασαν ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθ' ένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση.
Η φιλία είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου, όπως προείπα, και προσφέρεται σ' έναν επίσης ώριμο και άξιο άνθρωπο. Παπανούτσος.
Όταν ο Παπανούτσος έγραφε τα πιο πάνω λόγια για την φιλία σίγουρα είχε στο μυαλό του τα μέλη της χθεσινής συναστρίας. Ας επανέλθω όμως στη χθεσινή βραδιά, μετά την ξενάγηση στον πανέμορφο κήπο που μας έκανε ο οικοδεσπότης ήρθε η ώρα να γευτούμε τα εκλεκτά εδέσματα, και όπως είχε πει και κάποιος σοφός "δεν έχει σημασία τι τρως και τι πίνεις αλλά με ποιους τρως και πίνεις''. Εμείς πετύχαμε και τα δύο, και εκλεκτούς φίλους και εκλεκτά εδέσματα, όπως ταιριάζει σε επικούρειους, απλά και λιτά. Αφού είπαμε πολλά και διάφορα, κυρίως κάναμε πολλά σχέδια για το μέλλον μας, θυμήθηκαμε βέβαια και στιγμές από το παρελθόν, ειδικά ο Γιάννης ο οποίος ετοιμάζει κάτι πολύ προχώ και ελπίζω να το υλοποιήσει κάποια στιγμή, τον λόγο πήρε ο φίλος μας ο Δημήτρης για να μας απαγγείλει δύο ποιήματα του Επικούρειου Πέπου.
Ακολουθεί το ποίημα που ήταν αφιερωμένο σε όλους τους αληθινούς φίλους και είναι από την συλλογή που φέρει τον τίτλο ''εικόνες μιας άλλης εποχής''.
Επάνω σ' ένα σύννεφο με άσπρα γιασεμιά/
Γλυκά ήρθε και μ’ αγκάλιασε ανάλαφρα ο ύπνος/
Κι ούτε που το κατάλαβα πως φθάσαμε εκεί/
στου Κερκετίου τις ψηλές κι απάτητες κορφές/.
Το γέρικο κι αγέρωχο βουνό στο ψήλωμά του/
λίγες σταγόνες έστειλε βροχής να με ξυπνήσει/.
Έπρεπε, λέει, να ιδώ τ’ ολόγιομο φεγγάρι/
που χόρευε για χάρη μου στις κορυφές των δέντρων/.
'Οπου η αγάπη φώλιασε σ' ένα ζευγάρι αγαπημένο/
τον μυθικό Κερκέτη μας με την γλυκιά Αηδόνα/
τον έρωτ’ όταν ένοιωσαν ανάμεσα στα δέντρα/,
στο μονοπάτι της ζωής που διαπερνά τις φτέρες/.
Και φτάνει ως το σύννεφο αγνάντιο στο φεγγάρι/
που παίζει τα παιχνίδια του τα ερωτικά κι εκείνο/
με την γλυκιά Π ι ά λ ε ι α του Κερκετίου την νύμφη/,
όταν την βρίσκει ανέμελη στον ίσκιο ξαπλωμένη/.
ΥΓ. Για όσους δεν το γνωρίζουν η Πιάλεια ήταν κόρη του Πίαλου γενάρχη των Πιαλέων, την ερωτεύτηκε σφόδρα ο Ασκληπιός και χάρη σ' αυτή την όμορφη κόρη πήρε το όνομα η ιστορική Πιάλεια, εννοείται με την παρέμβαση του Ασκληπιού. Οι Πιαλειώτες προς τιμήν του Ασκληπιού κάθε χρόνο οργανώνουν τα Ασκληπιεία.
Ρίγη συγκίνησης είχαν συνεπάρει τον Επικούρειο Πέπο, το να απαγγέλλει στίχους ο διδάσκαλος Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος αυτό από μόνο του είναι κάτι ξεχωριστό, το να υπάρχουν στην παρέα τα εκλεκτά μέλη που προανάφερα και να ακούνε αυτούς τους ερασιτεχνικούς στίχους ξεπερνούσε όλα τα όρια της φαντασίας του Επικούρειου Πέπου, ήταν κάτι ασύλληπτο, αυτή τη χαρά μπορούν να την προσφέρουν ΜΟΝΟ Αληθινοί φίλοι. Η χαριστική βολή ήρθε αμέσως μετά την απαγγελία των ποιημάτων όταν ο διδάσκαλος πήρε ξανά τον λόγο. Από μία τσάντα έβγαλε ένα κόσμημα, ένα ιερό κειμήλιο τρόπον τινά!! Όταν ο Επικούρειος Πέπος το αντίκρυσε και διάβασε το περιεχόμενο δεν άντεξε, δακρυσμένος αγκάλιασε τον διδάσκαλο για την μεγάλη τιμή. Αγαπημένε φίλε Δημήτρη, αγαπημένη φίλη Γιώτα, αυτό που έζησα στο σπιτικό σας θα το κουβαλάω μαζί μου όσο η μνήμη μου θα συνεχίσει να λειτουργεί, από τα βάθη της ψυχής μου σας ευχαριστώ για την μεγάλη τιμή που μου κάνατε. Τώρα πια ξέρω τι είναι αυτό που θα πάρω μαζί μου για το μεγάλο ταξίδι. Ευχαριστώ επίσης τον Γιαννάκη, την Στέλλα, τον Πάνο, την Κασσιανή, τον Γιάννη, την Αφροδίτη μας και τον Ηλία. Στην επιστροφή η Λαμπρινή έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση: δηλαδή ο δάσκαλος από την Πιάλεια τίμησε έναν Γοργογυραίο, έναν Γοργογυραίο που έχει κάνει τόσα πολλά για το χωριό του και δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς να του πει ένα ευχαριστώ, και ήρθε ο κ. Δημήτρης να κάνει όλα αυτά προς τιμήν σου; Ουδείς προφήτης στον τόπο του.
Διδάσκαλε σ' ευχαριστώ και πάλι. Φίλες και φίλοι ήδη η ώρα είναι 06:05 και προσπαθώ να διαχειριστώ τα κύματα συγκίνησης που με κατακλύζουν. Συγχωρέστε με για τα λάθη, με τόση συγκίνηση ήταν αναπόφευκτο.
Αυτά τα υπέροχα δρώμενα, και άλλα πολλά συνέβησαν στον φιλόξενο κήπο του Ασκληπιού στην ιστορική Πιάλεια.
=========================================================
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι μία κορυφαία πράξη εθελοντισμού μετά την πλημμύρα DANIEL.
Φίλες και φίλοι, αγαπητές Γοργογυρέϊσσες, Γοργογυραίοι, Φιλογοργογυραίοι, Χορηγοί, Εθελόντριες και Εθελοντές καλημέρα, η σημερινή ανάρτηση είναι για μένα πολύ πολύ ξεχωριστή γιατί με βρίσκει "πλημμυρισμένο" από ταπεινή περηφάνια λόγω της Μοναδικής στα χρονικά πράξης εθελοντισμού που έγινε ποτέ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, - θα τολμούσα μάλιστα να πω - και στην ευρύτερη περιοχή. Είναι αυτές οι στιγμές που σε κάνουν να λες: Δεν έχω το δικαίωμα να λέγομαι άνθρωπος αν δεν συμμετέχω κι εγώ σε παρόμοιες πράξεις. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που σε κάνουν να λες: Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι ευαίσθητοι ανάμεσα στον κατακλυσμό του ωχαδερφισμού και του ελαμωρετωρατισμού. Ο εθελοντισμός στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι έγραψε ιστορία, δράσαμε όπως η ΟΚΡΑ, αστραπιαία, όταν οι δήμοι και άλλοι φορείς συνεδρίαζαν για το πώς και το πότε, εμείς, τα μέλη της εθελοντικής ομάδας διαχείρισης κρίσεων Γοργογυρίου δράσαμε αστραπιαία, την Κυριακή στις 10 Σεπτεμβρίου ήμασταν ήδη κοντά στους πληγέντες του Παραποτάμου και του Βαλομανδρίου με την πιο γευστική Φασολάδα, όπως ομολογούν οι άνθρωποι που του διανέμαμε το φαγητό, τις επόμενες ημέρες βέβαια απλώσαμε την αγάπη μας και σε άλλα χωριά.
Ας ξεκινήσω από την αρχή, όλα ξεκίνησαν από μια τυχαία συνάντηση που είχε ο Επικούρειος Πέπος με τον Σάκη Γκοβίνα, εκεί έπεσε ο πρώτος σπόρος και σε χρόνο ρεκόρ φύτρωσε και έβγαλε πεντανόστιμους γευστικούς καρπούς. Όπως καλά γνωρίζουν οι συγχωριανοί στις 8 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την γέννηση της Θεοτόκου και λόγω της γιορτής στην εκκλησία, ανάλογα με την ημέρα, Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή μαγειρεύουμε φαγητό νηστίσιμο και τις άλλες μέρες κάτι με κρέας. Αυτή τη φορά λόγω Παρασκευής το πρόγραμμα είχε Φασολάδα Γκουρμέ. Αναβάλαμε όμως όλη την γιορτή λόγω του κατακλυσμού που έγινε σε όλη την Θεσσαλία, για την Κυριακή στις 10 Σεπτεμβρίου. Κάποια ή κάποιος δεν έχει σημασία, έριξε την ιδέα το φαγητό που θα ετοιμάζαμε να το πάμε στους πληγέντες. Οι ιδέα βρήκε άμεσα ευήκοα ώτα και την Κυριακή το μεσημέρι το καραβάνι της αγάπης με την βοήθεια των νέων παιδιών έφθασε στους πληγέντες, θα μου επιτρέψετε εδώ να αναφέρω τα ονόματά τους:
Γιάννης Μπέης, Γιάννης Γούναρης, Δημήτρης Κουφονίκος, Βασίλης Κοτσιούμπας, Σάκης Γκοβίνας, Παναγιώτης Αργυρίου, Ανδρέας Τσιούνης, Δημήτρης Γκοβίνας ο καθένας από το μετερίζι του έπραξε τα δέοντα και Κυρίως όλη αυτή η πράξη πήρε σάρκα και οστά χάρη στις Μαγείρισσες μας και γενικότερα τις γυναίκες του χωριού: την Στέλα Γακοπούλου, την Φαίη Τσίρκα, την Λόλα Γκοβίνα, την Μαρίζα Τσιούνη, την Τζωρτζίνα Μπέη, την Λίτσα Γούναρη, την Εύη Ραρρά, την Χαρούλα Τσιούνη, την Χαρούλα Ντακούλα, την Φανή Τσιούνη, την Μάνια Γκοβίνα, την Αρετή Αργυρίου, την Ζωή Μπλάτσα, την Λίτσα Κωτούλα, την Ειρήνη Κοτσιούμπα, την Νικολέτα Τσιούνη, τις κοπέλες Νικολέτα Ραρρά, Αλεξάνδρα Ραρρά, και Εβελίνα Πατσιατζή, ελπίζω να μην ξεχνάω κάποιον/κάποια, χάρη σε όλες αυτές τις Υπέροχες Κυρίες και τα νέα παιδιά ήμασταν παρόντες, δίπλα στους συνανθρώπους μας που είχαν χάσει σχεδόν τα πάντα.
Η πρώτη μέρα όπως σας είπα είχε Φασολάδα, η δεύτερη Μακαρόνια με κιμά, η τρίτη Μανέστρα με κριθαράκι!! δηλαδή με κρέας αλλά ο Chef μπερδεύτηκε και έλεγε στους πληγέντες πως το μενού ήταν Μανέστρα με κριθαράκι!! η τέταρτη μέρα είχε Γίγαντες με ελιές και η πέμπτη μέρα Μακαρόνια Ναπολιτέν. Δεν θέλω να το παινευτώ αλλά οι Μαγείρισσες μας ζωγράφισαν! Όλα τα φαγητά ήταν πεντανόστιμα, η ποιότητα των υλικών άριστη, η συσκευασία υποδειγματική, η διανομή στην ώρα της, όλη η ομάδα λειτουργούσε σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα υπό την διεύθυνση της αρχημαγείρισσας Στέλλας Γακοπούλου όπου με την κουτάλα διεύθυνε όλη την ορχήστρα υπό την υψηλή εποπτεία του Πεντάστερου κορυφαίου Chef Φούτζι Τόμο Κάζου. Τα δε μέλη της τεχνικής υποστήριξης τι να λέμε τώρα, όλες και όλοι λειτουργούσαν σαν συμπαγής ομάδα με αγάπη και χαμόγελο, ότι έκαναν το έκαναν με περίσσια εθελοντική αγάπη.
Οι στιγμές που ζήσαμε τα μέλη της ομάδας που διανέμαμε το φαγητό, και στο τέλος τα είδη ατομικής υγιεινής και γενικής καθαριότητας δεν περιγράφονται, μιλάμε για συγκλονιστικές στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας. Για να καταλάβει κάποια/κάποιος το μέγεθος αυτής της πράξης εθελοντισμού θα αναφέρω μόνο το εξής: ασχολήθηκε μέχρι και ο μέγιστος φίλος της σοφίας - διανοητής των Τρικάλων κ. Ηλίας Γιαννακόπουλος με άρθρο που δημοσίευσε στο ιστολόγιο ΙΔΕΟπολις όπου με τον τίτλο.
"Γοργογύρι: Ξεχείλισμα ανθρωπιάς…
- Σεπτεμβρίου 14, 2023
*Ένα χωριό των Τρικάλων δίνει το πραγματικό περιεχόμενο της “Κοινωνικής Αλληλεγγύης” και του Εθελοντισμού
«Για να κάνεις μεγάλα πράγματα, δεν είναι ανάγκη να είσαι μεγαλοφυΐα. Δεν είναι ανάγκη να είσαι πάνω από τους άλλους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι μαζί τους» (Μοντεσκιέ).
Και να που μέσα από τις λάσπες και τα πνιγμένα σπίτια λόγω της κακοκαιρίας Daniel ρίζωσαν και φύτρωσαν κάποιες συμπεριφορές και πράξεις ανθρώπων που σε κάνουν να νιώθεις ντροπή αλλά και περηφάνια ταυτόχρονα. Σού γεμίζουν ενοχές αλλά και σε κεντρίζουν παράλληλα να βγεις από την μακαριότητα του Εγώ σου και να απλωθείς σε μια πραγματικότητα που μπορεί να μην σε άγγιξε αλλά είναι δίπλα σου και σε τρομάζει ως δική σου προοπτική.
Μιλώ για εκείνες τις πράξεις ανθρωπιάς και αλληλεγγύης κάποιων ανθρώπων που στο όνομα και το πνεύμα του εθελοντισμού αποτέλεσαν στήριγμα στους πάσχοντες συνανθρώπους τους. Αυτό το ξεχείλισμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης από κάποιους άγνωστους συνανθρώπους μας και χωρίς κανένα θεσμικό αξίωμα είναι το μεγάλο δίδαγμα των ημερών μας αλλά και το παρήγορο μήνυμα πως “ακόμη υπάρχουν άνθρωποι”.
Νιώθεις περήφανος που είσαι άνθρωπος όταν βλέπεις ανθρώπους να διακονούν το πνεύμα του εθελοντισμού, να συμπαρίστανται ηθικά και υλικά στους πλημμυροπαθείς συνανθρώπους τους και να απαντούν στα επαινετικά λόγια των άλλων με το “κάναμε το αυτονόητο”.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που συγκροτούν την «κοινωνία των πολιτών» χωρίς, ίσως, να έχουν ακούσει κάτι περί αυτής. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που αντί της οξείας κριτικής στους κρατούντες και το σύστημα γενικά – όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις – έζωσαν την ποδιά, φόρεσαν τις γαλότσες, έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη, τηλεφώνησαν και παρακάλεσαν κάποιους άλλους συνανθρώπους τους, οργανώθηκαν και αποφάσισαν σε σύντομο χρόνο πως θα γίνουν χρήσιμοι στους πληγέντες συνανθρώπους τους.
Κάτι τέτοια σε κάνουν να νιώθεις ντροπή που δεν είσαι και συ μαζί τους να βοηθήσεις και να συμπαρασταθείς σε εκείνους τους ανθρώπους που η τύχη και η οργή της φύσης τούς φέρθηκαν σκληρά. Νιώθεις ένοχος γιατί απέχεις και δεν μπορείς να αποκοπείς από τη βόλεψή σου και από το σκληρό κέλυφος του ατομικισμού σου. Μέσα σου σε τέτοιες στιγμές αντιπαλεύει το ανθρώπινο χρέος με τη δύναμη της απραξίας και της λογικής «δεν είμαι εγώ για τέτοια».
Σε αυτήν την πάλη φουντώνουν και γιγαντώνονται οι τύψεις σου για την απραξία σου και τρέμεις με την ιδέα πως η τύχη μπορεί να χτυπήσει κάποτε και σένα και τότε θα ήθελες όλους του ανθρώπους δίπλα σου. Πού θα τους βρεις, όμως, όταν εσύ ήσουν απών στη δική τους καταστροφή;
Επειδή, ωστόσο, οι πλημμύρες και οι απότοκες καταστροφές συνέπεσαν με την προεκλογική περίοδο των αυτοδιοικητικών εκλογών οι πράξεις αλληλεγγύης κάποιων ανώνυμων και μη θεσμικών συνανθρώπων μας αναδεικνύουν και τον πολιτικό χαρακτήρα – με την ευρύτερη έννοια του όρου – της κοινωνικής τους αλληλεγγύης. Κι αυτό γιατί η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός γενικότερα συνιστούν μία πράξη εντόνως πολιτική.
Στο σημείο αυτό ακριβώς συναντάται ο εθελοντισμός με την πολιτική δράση. Γιατί ο εθελοντισμός συνιστά μια συνειδητή και ανιδιοτελή πράξη – προσφορά, που δεν αποβλέπει στην ατομική προβολή αλλά στην ευημερία του συνανθρώπου, της ομάδας και στην πρόοδο της κοινωνίας.
Από μια άλλη πλευρά η πολιτική δράση προϋποθέτει ένα υψηλό επίπεδο κοινωνικής συνείδησης και περίσσευμα αλτρουισμού. Αυτό συμβαίνει, γιατί η συμμετοχή στα κοινά στοχεύει στην προοπτική μιας καλύτερης κοινωνίας όπου το «συλλογικό καλό» αποτελεί την πρώτιστη αξία. Ο εθελοντισμός ως κίνημα και δράση χαρακτηρίζεται από το πνεύμα της ενεργητικής συμμετοχής σε πράξεις που αποβλέπουν στην επίλυση προβλημάτων που ταλανίζουν το κοινωνικό σώμα.
Ως ιδέα και ως βιοθεωρία ο εθελοντισμός αποστρέφεται την παραίτηση, το φαταλισμό και την ευτυχία της «αδράνειας».
Επειδή, όμως, η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός έχουν όνομα και «πατρίδα» θα ήταν άδικο να αποσιωπήσω και τα δύο. Το άρθρο αυτό δεν θα είχε γραφεί αν δεν ήμουν γνώστης και θαυμαστής της τιτάνιας προσπάθειας μιας ομάδας ανθρώπων με ευαισθησία και ανθρωπιά από το «Μαγευτικό και πανέμορφο Γοργογύρι».
Άνθρωποι φτωχοί εισοδηματικά, αλλά πλούσιοι σε συναισθήματα και ενσυναίσθηση, μάς δίδαξαν πολλά και πολλά πράγματα. Όταν οι αρμόδιοι και απόντες «θεσμικοί» συσκέπτονταν ώρες περί του πρακτέου. Η ομάδα αυτή των Γοργογυραίων έδρασε ταχύτατα και αποτελεσματικά.
Στην αρχή ήταν λίγοι. Μετά, όμως, και γρήγορα έγιναν πολλοί. Αξιοσημείωτη ήταν η συμμετοχή των γυναικών και των νέων. Ο εμπνευστής και η ψυχή αυτής της ομάδας, ο Πέπος ο Επικούρειος, κατόρθωσε να εμπνεύσει και να συντονίσει μία ομάδα θαυμάσιων ανθρώπων που μόνον τον θαυμασμό μας μπορεί να προκαλέσει.
Ένα εύγε σε όλους που συμμετείχαν σε αυτήν την ομάδα των εθελοντών από το Γοργογύρι. Όταν θα έλθει η ώρα που η ακαδημία Αθηνών βραβεύει κάποιους ανθρώπους και πράξεις ανθρώπων ξεχωριστών για το κοινωφελές έργο τους ας το έχει αυτό υπόψη της.
Τελικά…
«Οι πιο γενναιόδωροι άνθρωποι είναι αυτοί που δίνουν σιωπηλά, χωρίς ελπίδα κολακείας ή ανταμοιβής» (Κάρολ Ρίρι Μπρινκ).
Όλα είναι θέμα προσωπικής ευαισθησίας και ατομικής ευθύνης. Η θέση του Ν. Καζαντζάκη είναι πάντοτε διαχρονική:
“Εσύ θα σώσεις τον κόσμο και αν δεν σωθεί εσύ θα φτaις”
* ΠΗΓΗ: Blog “ΙΔΕΟπολις” Ηλία Γιαννακόπουλου.
Ένα χωριό των Τρικάλων δίνει το πραγματικό περιεχόμενο της "Κοινωνικής Αλληλεγγύης" και του Εθελοντισμού, ο Ηλιας μιλάει με τα καλύτερα λόγια, στάζει μέλι η πένα του συγγραφέα. Αν με ρωτούσε κάποιος συνάνθρωπος μου τι κρατώ εγώ ο Επικούρειος Πέπος από όλη αυτή την γλυκιά περιπέτεια θα του έλεγα το εξής: τον απαράμιλλο ενθουσιασμό για προσφορά των γυναικών και των νέων παιδιών. Σε όλη αυτή την προσπάθεια είχαμε δίπλα μας τους επιτρόπους της εκκλησίας στους οποίους θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, και φυσικά στους χορηγούς μας τους οποίους θα αναφέρω αμέσως μετά,ειδική μνεία θα μου επιτρέψετε να κάνω σε κάποιους φίλους από το Κορωπί Αττικής που νε μεν δεν είναι Γοργογυραίοι, αλλά έδωσαν ένα βροντερό οικονομικό παρών, ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει να τους κάνουμε και επίτιμους δημότες μιας και είναι ήδη Φιλογοργογυραίοι, όπως λέμε Φιλέλληνες. Είναι ίσως από τις λίγες φορές, μάλλον η μοναδική που όλοι οι Γοργογυραίοι ήθελαν με τον Α' ή τον Β' τρόπο να συμμετάσχουν σε όλη αυτή την προσπάθεια, εγώ από μέρους μου λόγω του ότι είχα την διαχείριση των χρημάτων είχα υποχρέωση να αποδώσω λογαριασμό σε όλους τους χορηγούς μας, αυτό και έκανα με επιστολή που παρέδωσα στους ίδιους και στους οικείους τους, οφείλω σε όλες και όλους εκ μέρους των πληγέντων ένα μεγάλο ευχαριστώ. Και κάτι σημαντικό, σημασία έχει η συμμετοχή, ο καθένας έδωσε ότι μπορούσε, δεν έχει σημασία αν εγώ π.χ. έδωσα 10 ή 20€ σημασία έχει η συμμετοχή και η συμμετοχή ήταν συγκλονιστική.
Επίσης, τα όποια λάθη έγιναν χρεώστε τα σε μένα αποκλειστικά, αν σε κάποιο κείμενο διαπιστώσατε κάτι που δεν ήταν σωστό δείξτε παρακαλώ επιείκεια γιατί δεν ήταν και τόσο εύκολο όλο αυτό που συνέβη, ακόμα και φτασμένοι αρθρογράφοι στις εφημερίδες εκ παραδρομής κάνουν κι αυτοί λάθη, σημασία έχει πως τίποτα δεν έγινε κακοπροαίρετα, και θερμή παράκληση να προσέχουμε την σημασία των λέξεων, π.χ. η λέξη Παρέδωσε είχε άλλη έννοια από την λέξη Έδωσε, λεπτομέρεια μεν αλλά ουσιαστική, άλλωστε λίγο πιο κάτω, στο κείμενο, υπήρχαν τα ονόματα των δωρητών απ' όπου προέκυπτε η ουσία των πραγμάτων. Επίσης, κατανοώ πως τα μακροσκελή κείμενα που σας έστελνα δεν ήταν και ότι καλύτερο για τους πιο πολλούς από εσάς, π.χ. η ξαδέρφη μου η Φαίη κάθε φορά μου έλεγε: βρε Πέπο δεν μπορείς να γίνεις πιο λακωνικός; να λες πολλά με λίγα λόγια; Δυστυχώς δεν έχω αυτό το ταλέντο, ίσως δεν μ' έχει εκπαιδεύσει σωστά ο φίλος μου ο Ηλίας. Εν κατακλείδι ας μην μένουμε στις όποιες λεπτομέρειες και ας εστιάσουμε στην μεγαλειώδη προσπάθεια εθελοντισμού που έγινε ποτέ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Το γεγονός πως κάποιες γυναίκες δεν έλαβαν μέρος έχει να κάνει απλά και μόνο με την συγκυρία, γνωρίζω πολύ καλά πως αν συνεχίζαμε θα ήταν κι αυτές εκεί, να μην ξεχνάμε πως δικοί μας άνθρωποι είχαν την ανάγκη μας για βοήθεια, αυτός ήταν ένας από τους λόγους που κάποιες γυναίκες δεν ήταν παρούσες, ήταν εκεί που τις χρειαζόταν περισσότερο.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ.
Ενημερωτικό σημείωμα. Απολογισμός εσόδων και εξόδων από εθελοντική ομάδα διαχείρισης κρίσεων.
Προς όλους όσους βοήθησαν ώστε το όνειρο να γίνει πραγματικότητα.
Ένα πολύ όμορφο ταξίδι εθελοντισμού έλαβε τέλος.
Φίλες και φίλοι αγαπητοί συγχωριανοί, ευγενέστατοι και ευαίσθητοι χορηγοί μας καλημέρα, θα σας παρουσιάσω σήμερα τον οικονομικό απολογισμό της πιο σημαντικής προσπάθειας εθελοντισμού που έγινε ποτέ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από τις επιχειρήσεις που στάθηκαν δίπλα μας.
Γιώτα Σοφία (Πρίνος), Βασδέκης Γ. (Πρόδρομος), Τζώνης (Δενδροχώρι), Χασαπάκια (Γοργογύρι)
Παπαποστόλου (Γοργογύρι), Galileo cafe (Γοργογύρι), Θα συνεχίσω με φίλους από το Κορωπί Αττικής.
Πλατσατούρας Βάιος, Παληγιάννης Γιώργος, Θάνος Πρασίδης,
Κονταξής Παναγιώτης (Αρκάς), Βίκυ Μιχελουδάκη.
Προσφορές σε είδη διατροφής.
Παππάς Νικόλαος. Σάκης Αργυρίου, Άλκης Γκοβίνας Ιωάννη,Φώφη Γκοβίνα, Τζερεμές Γιώργος, Α/Κ σούπερ μάρκετ, Καλογράνας, Βίκυ Τσιούνη, Γιώργος Μεγαρχιώτης, Ντίνα Μπούκα, Άρης Πλεξίδας, Coral Gass Victor.
Πάμε τώρα στα καθ' ημάς, χρήματα έδωσαν οι:
Σάκης Γκοβίνας, Σταματίου Γεώργιος, Μιχάλης Μυλωνάς, Κώστας Τσιούνης, Ντακούλα - Βερβέρα Χριστίνα, Ντακούλας Θωμάς - Θεόφραστος, Γούναρης Νικόλαος, Μπέης Χαρίλαος, Κουφονίκος Δημήτριος, Κουφονίκος Παππούς, Αργυρίου Κώστας, Αργυρίου Κωνσταντίνος-Κάντζιου Γεωργία, Τσιούνης Ανδρέας, Τσιούνης Κώστας του Χρήστου, Γκοβίνας Κωνσταντίνος (Γκοτζιό), Αννίτα Ντακούλα του Αθανασίου και της Ελένης, Πατσιατζή - Γκοβίνα Μάνια, Γκοβίνα Λαμπρινή, Γκουβίνας Αλέξανδρος, Γκουβίνας Νικόλαος, Γκοβίνα Αθηνά (Χρήστου), Γκοβίνας Δημήτριος, Ανώνυμος, φίλος του Γκοτζιό, Αντώνης Γακόπουλος, Γακοπουλος Χρήστος (κομμωτής), Αργυρίου Γιώργος, Βερβέρας Βασίλειος, Αργυρίου Λευτέρης, Αργυρίου Αρετή (ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ), Ντάσκας Παναγιώτης, Ελένη Τσιούνη (Χαρούλας), Βερβέρας Χρήστος, Βάνα Ρίζου, Μπαντής Ευάγγελος, Γακόπουλος Κώστας (Καμακώτσιος), Ντακούλας Ηλίας (Μπαντόλιας), Ζωγράφου Αλέξανδρος, Μπλάτσας Κωνσταντίνος, Κωτούλας Σπυρίδων, Γακόπουλος Στέφανος, Λίτσα Τίγκα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους τους πληγέντες που χάρη σε σας μπορέσαμε και σταθήκαμε πλάι τους. Εγώ προσωπικά δεν έχω λόγια για την προσφορά σας.
==============================================================
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
ΟΚΡΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023
Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου καλημέρα, είθισται αυτόν τον μήνα που είναι ο τελευταίος του χρόνου να κάνουμε έναν απολογισμό, έναν απολογισμό σε πολλούς τομείς, οικογενειακό, κοινωνικό, οικονομικό, παιδείας και πολιτισμού, εθελοντικών δράσεων, πολιτιστικών δράσεων, ανάγνωσης, επισκέψεων σε χώρους αγωγής της ψυχής, συναντήσεων, συμπεριφορών ατόμων και ομάδων ανθρώπων, κυβερνητικών και δημοτικών παραγόντων, σχέσεων φιλίας, και σχέσεων γενικότερα, και να απονέμουμε τους σχετικούς επαίνους - βραβεία. Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο ήταν η ετήσια έκθεση της υπεύθυνης του τομέα Παιδείας και πολιτισμού της ΟΚΡΑ της δραστήριας και δημιουργικής Πανδώρας η οποία, κάθε Δεκέμβριο στις 12/12 μας παρουσιάζει την ετήσια έκθεση αγωγής της ψυχής. Στην παρουσίαση παραβρίσκονται πάντα τα 9 ιδρυτικά μέλη και ο CEO αυτή είναι η σύνθεση διαχρονικά, από το 1999 υπάρχει αναφορά στο καταστατικό όπου ρητά αναφέρεται πως κάθε 12/12 θα πρέπει να ανακοινώνει η ΟΚΡΑ που απονέμει το ή τα βραβεία, επίσης στο καταστατικό υπάρχει ρητή αναφορά πως όποιο μέλος κλείσει τα 70 αυτόματα δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στον πυρήνα και ανήκει πλέον στην ομάδα σοφών της Γερουσίας. Δικαίωμα παραμονής δύο ακόμα ετών έχει μόνο ο CEO που σημαίνει πως κι εγώ σε τρία χρόνια θα μεταπηδήσω στην Γερουσία με ότι αυτό σημαίνει. Ας έρθω όμως στην έκθεση της Πανδώρας η οποία έκανε την αξιολόγηση και την τελική εισήγηση. Η επιτροπή αφού μελέτησε καλά τον φάκελο με τις προτάσεις, τίς αποδέχθηκε στο σύνολό τους και σας παρουσιάζω αμέσως μετά τα βραβεία.
Βραβείο εθελοντισμού και ανθρωπιάς ''ΑΛΚΗΣΤΗ''
Το απονέμουμε στα μέλη της Ε.Ο.Δ. [εθελοντικής ομάδας δράσης Γοργογυραίων] που τον περασμένο Σεπτέμβριο έκαναν την υπέρβαση και στάθηκαν δίπλα στους πληγέντες με φαγητά, είδη πρώτης ανάγκης και ατομικής υγιεινής από τις πρώτες μέρες. ΄0πως μας έλεγαν οι πληγέντες τις πρώτες μέρες ήμασταν οι μοναδικοί που τους πηγαίναμε φαγητό. Ήταν η πρώτη φορά που μια πράξη εθελοντισμού είχε τέτοια μαζική συμμετοχή προσφοράς στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, θύμιζε τις ημέρες που κάναμε την εικαστική παρέμβαση στο δημοτικό σχολείο. ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ όπως και τότε έτσι και τώρα από τον πρόεδρο και τους κοινοτικούς συμβούλους δεν είχαμε ΚΑΜΙΑ βοήθεια και καμία συμπαράσταση, ούτε ηθική ούτε οικονομική. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Βραβείο Αλληλεγγύης και Αλτρου'ι'σμού ''ΑΡΜΟΝΙΑ''
Το απονέμουμε στην κ. Σοφία Γιώτα με καταγωγή από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι παντρεμένη στο Πρίνος για την Μέγιστη προσφορά της σε είδη διατροφής και όχι μόνο που χρειαζόμασταν προκειμένου να παρασκευάσουμε τα φαγητά που ετοιμάζαμε για τους πλημμυροπαθείς. Μακάρι να υπήρχαν πολλές Σοφίες στην κοινωνία γιατί τότε θα μιλούσαμε για την ιδανική κοινωνία. Συγχαρητήρια ανήκουν σε όλη την υπέροχη οικογένεια Γιώτα. Σοφία είθε η κόρη σου και τα εγγόνια σου να κληρονομήσουν από εσένα τον αλτρου'ι'σμό και την καλοσύνη σου. Σ' ευχαριστούμε για όλα όσα έκανες.
Βραβείο ωχαδερφισμού και ανευθυνότητας ''ΕΡΥΣΙΧΘΩΝ''.
ΤΟ απονέμουμε σε όλους τους ''υπεύθυνους'' της κοινότητας Γοργογυρίου και του δήμου μας για τις σκουριασμένες σκάλες που υπήρχαν μέσα στο υδραγωγείο και την απαράδεκτη κατάσταση που υπήρχε στον περιβάλλοντα χώρο. Καθώς επίσης και για το γεγονός πως αν και όφειλαν οι αρμόδιοι του δήμου να απαντήσουν εντός 60 ημερών στις επιστολές ενός ενεργού πολίτη που έλαβαν προ τριμήνου, δυστυχώς δεν το έχουν πράξει ακόμα, άραγε κάνουν την πάπια; κάποιος θα πρέπει να τους εξηγήσει πως δεν έχουν μόνο δικαιώματα, πρωτίστως έχουν υποχρεώσεις απέναντι στους δημότες και υπάρχουν κάποιοι δημότες που γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Επ' αυτού θα επανέλθω σύντομα.
Βραβείο παιδείας και φιλοξενίας ''ΕΥΤΕΡΠΗ''.
Το απονέμουμε στον Διδάσκαλο κ. Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο για την διαχρονική του προσφορά στον πολιτισμό και στην παιδεία. Το Λαογραφικό Μουσείο της Πιάλειας είναι δικό του έργο, καθώς επίσης και για την γενικότερη συνεισφορά στην γενέτειρά του, για την ευγενική χορηγία της καλοσύνης του, για την εξαίσια μελωδική φωνή, για την παροχή ενέργειας στους φίλους του και για την φιλοξενία στον κήπο του Ασκληπιού στην ιστορική Πιάλεια.
Εκ μέρους της επιτροπής ο CEO Επικούρειος Πέπος.
